VillageVillagedriemaandelijks tijdschrift van • SOS KinderdOrpen belgiË VZw • SOS KinderdOrpen belgiË

VOOr de wereld VZwonder de Hoge bescherming van H.K.H. prinses mathilde

Villagenr 198 - winter 2012-2013 – afgifteKantOOr: bruSSel X p202205

interview met Bert De Lange, psycholoog van het Simbahuis

Kim Clijsters neemt afscheid van het tennis, maar blijft zich inzetten voor SOS!

JOngeren Zetten de Stap naar een ZelfStandig leVen

04-07

10-11

12

2 < [ Village - winter 2012-2013 ]

SOS Kinderdorpen is een internationale niet-gouverne-mentele sociale hulporganisatie die zich sinds 1949 inzet voor de noden, belangen en rechten van het kind. SOS Kinderdorpen is ook actief in België. Ons magazine Village verschijnt 4xjaar.

raden van BestuurVoorzitster: Barbara François Vicevoorzitters: Piet Dejonghe, Albert Fraipont en Aernout van der Merschleden: Pascale Berryer, Anne-Catherine Chevalier,Filiep

Deforche, Yvan de Launoit, Alain Goldschmidt, Jasmina Kuen, Paul Leyman, Anne Lybaert, Jean-Pierre Marchant, rose Maus de rolley, richard Pichler, nathalie Schots, Filip tanghe, evelyne titeca, Peter Völker, Jean Guillaume Zurstrassen

managing director: Hilde Boeykens

redactie: SOS Kinderdorpenredactie afgesloten op 18/01/2013foto’s: Archief SOS

Vormgeving: AA Dock’s Customer Media (www.aadocks.be) member of druk: Corelio printingVerantwoordelijke uitgever: Hilde Boeykens

tel: 02 538 57 38mail: info@sos-kinderdorpen.bewebsite: www.sos-kinderdorpen.beadres: Gachardstraat 88, 1050 BrusselNB: Cette revue est également disponible en version française sur simple demande.

colofon

Beste SOS vrienden

Zoals u weet streven wij wereldwijd naar een kwaliteitsvolle opvang voor kwetsbare kinderen. Dit basisrecht ligt ons nauw aan het hart. Zowel in onze Belgische projecten – het SOS Kinderdorp Chantevent, l’Alouette, l’Olivier en het Simbahuis – als in onze projecten wereldwijd, vormt dit recht de basis van onze ondersteuning naar kwetsbare kinderen, jongeren en families toe.

Families die in een probleemsituatie verkeren, kunnen soms minder goed voor hun kinderen zorgen. Dit kan leiden tot een schending van de rechten van deze kinderen: verwaarlozing, mishandeling, uitbuiting... in zulke situaties is armoede niet zelden een bepalende factor.

wij zijn ervan overtuigd dat affectieve, stabiele relaties tussen kinderen en hun zorgverstrekkers cruciaal zijn voor de ontwikkeling van kinderen. Dit is wat wij iedere dag proberen te realiseren voor zoveel kinderen.

Dit magazine vertelt onder meer over het beroep SOS moeder in het Kinderdorp Chantevent, over hoe we problematische situaties binnen families trachten recht te zetten en over hoe we kinderen van jongs af aan voorbereiden op hun zelfstandigheid.

weet dat elke gift, klein of groot, een kind helpt om op te groeien, een jongere om zich te ontwikkelen, een familie om opnieuw naar behoren voor hun kinderen te zorgen. Zonder uw steun zou SOS Kinderdorpen dit niet kunnen realiseren. Samen vormen wij een solidaire beweging voor de rechten van kinderen.

Met de start van dit nieuwe jaar wil ik jullie allen, schenkers, peters, meters en vrijwilligers, oprecht bedanken voor jullie vertrouwen, jullie solidariteit en jullie steun.

Mijn beste wensen voor 2013,

Barbara FrançoisVoorzitster

Beste SOS vrienden

Zoals u weet streven wij wereldwijd naar een kwaliteitsvolle opvang voor kwetsbare kinderen. Dit basisrecht ligt ons nauw aan het hart. Zowel in onze Belgische projecten – het SOS Kinderdorp Chantevent, l’Alouette, l’Olivier en het Simbahuis – als in onze projecten wereldwijd, vormt dit recht de basis van onze ondersteuning naar kwetsbare kinderen, jongeren en families toe.

Kapitein winokio bouwt een feestje voor SOSBegin januari zette SOS haar meters enpeters uit Vlaanderen in de bloemetjesals bedanking voor hun duurzame steun.Kapitein winokio organiseerde speciaal voor SOS een extra voorstelling in de Ancienne Belgique! Ook de kinderen van het Simbahuis konden genieten van dit spetterende feestje.

Bedankt Kapitein winokio, Ancienne Belgique en werner Dewachter (Busker) voor de geweldige namiddag en bedankt aan alle meters en peters voor jullie duurzame steun!

we zoeken ook voor Franstalig België nog een gelijkaardig initiatief. Alle suggesties zijn welkom bij tom Moons (tom.moons@sos-kinderdorpen.be).

Kapitein winokio in volle actie. een videoverslag vind je terug op onze facebookpagina: www.facebook.com/soskinderdorpenbe

[ Village - winter 2012-2013 ] > 3

een testament maken voor het goede doel, doe je niet zomaar. toch was het voor nadine en Hugo een evidentie. beiden hebben het hart op de juiste plaats en wilden hun verhaal met ons delen.

In actie

testament.be heeft een handige gids opgesteld om u vertrouwd te maken met de wereld van testamenten en erfenissen voor goede doelen zoals SOS Kinderdorpen.

u kan deze gratis bestellen via catherine.vantieghem@sos-kinderdorpen.be of telefonisch op 02 538 57 38. Ze zal u graag verder helpen.

“Zelf hebben we geen kinderen, maar wel een groot hart voor hen”, vertellen Nadine en Hugo. “We wilden ook abso-luut zelf beslissen wat er met onze nala-tenschap gebeurt. Daarom zijn we via het internet op zoek gegaan naar een organisatie die het beste bij ons past. We wilden niet voor de grotere organisaties gaan, maar echt iets speci-fieks voor kinderen doen. Zo zijn we bij SOS Kinderdorpen terechtgekomen. We hebben eerst wat info gevraagd en enkele nummers van dit tijdschrift toe-gezonden gekregen. Daarna werden we uitgenodigd op kantoor om nader kennis te maken. Dat is heel vlot verlopen. Net als achteraf bij de notaris.”

een SterKe Open cOmmunicatieNadine en Hugo kozen ervoor om met hun testament zowel kinderen in België als in het buitenland te steunen. “We hebben de kans gehad om het SOS Kinderdorp Chantevent, nabij Marche-en-Famenne, te bezoeken tijdens de opendeurdag. We werden er stil van. De kinderen waren heel gastvrij en je

voelde dat ze echt wel gelukkig waren ondanks wat ze hebben meegemaakt. Ze hebben er een nieuw nest gevonden, dat is echt knap. Het motiveerde ons

nog meer in onze keuze voor SOS. Daarnaast wilden we ook kinderen uit andere landen steunen. De keuze waar, laten we geheel aan SOS

over. Jullie weten het beste waar de nood het grootst is.”

“We spraken er ook al over met vrien-den”, besluit het koppel. “En kregen

nadine en HugO Stellen teStament Op VOOr SOS

gids voor testamenten

alleen maar positieve reacties. Ze vin-den het knap. We willen ook graag andere mensen aanmoedigen om dit te doen, want er zijn nog zoveel kinderen die het nodig hebben. We hebben met onze eigen ogen gezien dat het werk van SOS eerlijk en oprecht is. Ook de open communicatie is echt wel sterk. Je weet dat het gemeend is en dat SOS er alles aan doet om de kinderen te helpen.”

Nadine en Hugo zetten zich ook sportief in voor SOS. Zo organiseren zij – samen met de collega’s van AC Lierse – een heus loop- en wandelevenement in Lier voor SOS op 22 september 2013. Bedankt Nadine en Hugo voor al jullie inspanningen!

“We hebben met onze eigen ogen gezien dat

het werk van SOS eerlijk en oprecht is”

4 < [ Village - winter 2012-2013 ]

Dossier

Jongeren die opgroeien in de zorgsector zijn wettelijk verplicht deze te verlaten eens ze meerderjarig zijn. Op je achttiende alleen gaan wonen en helemaal voor jezelf moeten zorgen… Het is niet iedereen gegeven. Jongeren wier ontwikkeling verstoord werd door moeilijke familiale situaties hebben het hier vaak extra lastig mee. SOS Kinderdorpen tracht deze jongeren al van jongs af aan zo goed mogelijk voor te bereiden op de dag dat ze zelfstandig door het leven moeten.

ZelfStandig leVen Op Je acHttiende, Je mOet Het maar dOen!SOS Kinderdorpen helpt jongeren op weg naar zelfstandigheid

De meeste jongeren moeten zich op hun achttiende nog niet veel aantrek-ken van ziekenfondsen of verzekerin-gen. Ze kunnen nog thuis wonen en worden in de meeste gevallen zo lang als nodig ondersteund qua financiën, administratie, opvoeding... Stap voor stap maken zij de overgang naar vol-wassenheid. Voor jongeren binnen de jeugdzorg ligt dat anders. Zij moeten op achttienjarige leeftijd op eigen benen staan, en dat is niet altijd even simpel.

Zelf Je ZaKgeld beHeren“Zelfstandigheid is belangrijk voor

iedere jongere”, zegt Philippe Rappe, directeur van het SOS Kinderdorp Chantevent. “Maar de meeste jonge-ren kunnen op hun achttiende nog steeds bij hun familie terecht. Vele jongeren van het kinderdorp kunnen dat n iet . Daarom bereidt SOS Kinderdorpen alle jongeren zo goed mogelijk voor op hun autonomie. Onafhankelijk zijn, betekent trouwens meer dan alleen je eigen potje koken, inkopen doen en de was doen. Het betekent ook dat je de elementen uit je omgeving weet te beheren, dat je weet aan welke deur aan te bellen om een oplossing te vinden voor je probleem.

Ze moeten leren wat te doen wanneer de verwarming het begeeft en leren hoe ze de administratie voor het zie-kenfonds in orde moeten brengen.”

De SOS moeders en opvoeders gebrui-ken alle elementen uit het dagelijks leven om jongeren zelfstandigheid bij te brengen. Ze worden zoveel mogelijk betrokken bij de organisatie van hun persoonlijk leven: samen een bankre-kening openen, samen een consultatie bij de gynaecoloog organiseren, samen de papieren van het zieken-fonds in orde brengen… Ook indien de jongeren problemen ondervinden,

laat gaan Slapen =’S OcHtendS mOe ZiJn Eens de jongeren zestien worden, kun-nen ze ervoor kiezen om op semizelf-standige basis te gaan wonen in het gemeenschapshuis van het Kinderdorp. Op kot zeg maar. In het gemeenschaps-huis kunnen drie jongeren terecht met elk een eigen slaapkamer en een gedeelde keuken en leefruimte. Ze moeten zelf koken, hun kleren wassen, de afwas doen, bepalen wanneer ze gaan slapen… In ruil krijgen ze meer vrijheid. Jerôme, een 16-jarige jongere van het kinderdorp, maakte recent de overstap naar semizelfstandig wonen: “Ik wou meer vrijheid en de ruimte om mijn eigen keuzes te maken. Bovendien wil ik mezelf voorbereiden op het echte leven. Ontdekken hoe het is om zelfstan-dig te leven, is daarom een belangrijke les. We hoeven hier geen strikte regels meer te volgen, maar we moeten wel leren zelf ons leven te beheren.

[ Village - winter 2012-2013 ] > 5

worden deze niet voor, maar samen met de kinderen opgelost. Vanuit die-zelfde optiek wordt ook het huishou-den gezien als een collectieve taak. Eten maken, de was doen, vuilnis bui-ten zetten… Ieder heeft zijn verant-woordelijkheid.

Ook het principe van zakgeld wordt gebruikt om de jongeren zelfstandig-heid bij te brengen. Ieder kind krijgt wekelijks een gepast bedrag dat het, afhankelijk van zijn persoonlijke ont-wikkeling, in toenemende mate zelf beheert. Philippe Rappe: “Of ze al hun geld de dag zelf nog besteden aan snoepgoed of het netjes opbergen in hun spaarpot laten we aan hen over. Als het op is, is het op, en dan moeten ze de rest van de week zonder verder. Maar de SOS moeders en de opvoe-ders zijn er natuurlijk om de kinderen raad te geven en te ondersteunen in het beheren van hun budget.”

l’Olivier is een jongerenhuis met vier studio’s in Marche-en-Famenne. De jongeren worden er begeleid en ondersteund in hun levensproject.

Philippe rappe, directeur van het SOS Kinderdorp Chantevent: “Onafhankelijk zijn betekent ook dat je de elementen uit je omgeving weet te beheren, dat je weet aan welke deur aan te bellen om een oplossing te vinden voor je probleem.”

>>>

6 < [ Village - winter 2012-2013 ]

Dossier

elke bijdrage is meer dan welkom om jongeren te steunen op weg naar hun zelfstandigheid. Steun SOS Kinderdorpen belgië op rekeningnummer be80 3100 1447 1577. bedankt!

Sociaal begeleidster Brigitte ondersteunt jongeren op weg naar zelfstandigheid. Ze helpt hen met hun administratie, bud-getbeheer en biedt een luisterend oor.

’s Avonds te laat gaan slapen, betekent ’s ochtends moe zijn op school. Dat leer je hier wel.”

met €80 per weeK leren rOndKOmenBrigitte, sociaal begeleidster bij SOS, is er om de jongeren te begeleiden in hun zoektocht naar zelfstandigheid. “Op 16 jaar hier semizelfstandig komen wonen, helpt de jongeren goed vooruit”, zegt Brigitte. “Wanneer ze 18 zijn, moeten ze hoe dan ook alleen gaan wonen, hier kunnen we hen daar zo goed mogelijk op voorbereiden. Om de jongeren toch wat tegen zichzelf te beschermen, zijn er nog een aantal regels. Voor 18.30u mogen ze bijvoorbeeld niet weggaan en mogen ze geen vrienden uitnodigen. Doordat ze opeens helemaal alleen wonen, voelen de jongeren zich vaak eenzaam. Daarom willen ze snel weg-gaan of vrienden uitnodigen.” Maar eerst wil Brigitte dat ze hun huiswerk

maken en het huis op orde houden. Daarna kunnen ze weggaan of kunnen er vrienden over de vloer komen. Ook als ze een feestje willen organiseren of uit willen, moet dit in overleg met de begeleidster. Brigitte gaat ook samen met de jon-geren winkelen. “Zij hebben een wekelijks budget van €80 voor voe-ding, kledij en vrije tijd en moeten dus goed opletten hoe en aan wat ze hun geld besteden. Ik zie erop toe dat ze evenwichtig eten en dat ze ook prakti-sche zaken als toiletpapier en zeep niet vergeten. En ten slotte sta ik ze bij met alles wat te maken heeft met de school en administratie.”

de JOngeren wapenen tegen Het leVenEens Jerôme het middelbaar onderwijs heeft afgerond, wil hij graag verder stu-deren. Maar als hij 18 jaar wordt, is hij bij wet verplicht om het kinderdorp te verlaten. Om te overleven en zijn stu-dies te financieren, zal hij zich moeten inschrijven bij het OCMW om steun te kunnen trekken. Als hij geld wil terug-trekken van het ziekenfonds zal hij ook daar zijn dossier in orde moeten bren-gen. Komen daar nog eens bij: verzeke-ringen, studiebeurzen… Voor vele jon-geren is dit een té grote stap. Helemaal alleen moeten ze hun weg vinden in de administratieve jungle en tegelijkertijd hun studies tot een goed eind brengen. Gelukkig zal Jerôme ook na zijn acht-tiende nog verder door SOS omkaderd worden. Hij kan dan intrekken in l’Olivier, een jongerenhuis met vier studio’s in Marche-en-Famenne. Sociaal begeleidster Brigitte is er drie dagen per week aanwezig en ziet iedere jongere minstens een keer per week afzonderlijk. Ze helpt hen met hun

administratie, budgetbeheer en biedt een luisterend oor.

Iemand die nu al in l’Olivier verblijft, is Eline. Zij heeft nooit in het kinderdorp

gewoond. Dat moet niet, want l’Olivier staat ook open voor andere jongeren uit de streek die het moeilijk hebben. Ze heeft het er erg naar haar z in . Eline: “De andere

kotbewoners zijn erg vriendelijk en de steun van Brigitte komt heel erg van pas. Zonder haar zou ik het moeilijk hebben om het hoofd boven water te houden. Alle administratie is erg ingewikkeld en vaak weet ik niet hoe ik iets moet beko-men of hoe ik eraan moet beginnen.”Ondanks de steun van het OCMW heb-ben de jongeren in l’Olivier het niet breed. Maandelijks ontvangen zij zo’n €780. Ongeveer de helft daarvan dient om de huur en de kosten te betalen. Trek daarvan hun eten, kledij, gsm en inter-net af en er blijft voor hobby’s of vrije tijd niet veel meer over. Maar voor Eline is het voldoende. Ze kan en wil zich nu goed op haar studies concentreren en de middelbare school afmaken. Daarna wil ze geneeskunde gaan studeren.

Jongeren als Jerôme en Eline staan voor de grote uitdaging om het op hun eentje te maken in deze wereld. SOS probeert jongeren zo goed mogelijk te wapenen zodat zij deze uitdaging met succes het hoofd kunnen bieden. Zelfstandigheid, vaardigheden, onderwijs en kansen, dat is wat we deze jongeren willen bieden.

Ook na hun achttiende verjaardag worden de SOS jongeren

omkaderd

[ Village - winter 2012-2013 ] > 7

Begin november werden acht voorma-lige SOS jongeren uit Polen, Finland, Tsjechië en Albanië ontvangen in het Europees Parlement. Ze presenteerden er de resultaten van het “I matter peer research” project. Met dit project heb-ben de SOS jongeren onderzoek gedaan naar de situatie van jongeren uit de zorgsector die niet meer kunnen reke-nen op steun omdat ze volgens de wet te oud zijn geworden. Meer dan 300 jongeren die hun jeugd in de zorgsector doorbrachten werden geïnterviewd.

Het onderzoek wijst uit dat er nog veel werk aan de winkel is. Veel jongeren getuigden dat ze, toen ze de zorgsector moesten verlaten , onvoldoende bekwaam waren om een gezonde maal-tijd te koken of een budget te beheren.

Ook de bergen administratie waar de jongeren mee geconfronteerd worden, eens ze op eigen benen staan, blijkt een grote hindernis.

De SOS onderzoekers brachten ook aan het licht dat de levensstandaard van jongeren sterk omlaag gaat wan-neer ze de zorgsector gedwongen verlaten. Velen getuigden dat ze hun onderwijs en/of hobby’s niet kon-den voortzetten door e e n geb r ek a a n financiële middelen. Sommigen zeiden zelfs te weinig geld te hebben om te voorzien in hun basis-noden. Wist je, ten slotte, dat kinderen

in Albanië de zorgsector al moeten verlaten op hun 14de? Zelfstandig in het leven staan vanaf je 14de… Ondenkbaar toch?

Dit onderzoek kadert in de internatio-nale ‘I Matter’ campagne die de situa-

t ie van jongeren komende u i t de jeugdzorg in de verf wil zetten. SOS zet nationale regeringen aan meer te doen om deze jongeren te beschermen. Betere wetten, een beter beleid en betere pro-

jecten moeten de jongeren meer moge-lijkheden geven om hun weg te vinden naar een zelfstandig leven.

In Albanië moeten jongeren de zorgsector al

verlaten op hun 14de verjaardag!

SOS jongeren in het europees Parlement

8 < [ Village - winter 2012-2013 ]

Wereldwijd

Haïti januari 2010: de verwoestende aardbeving kost het leven aan 230.000 mensen en treft 3 miljoen anderen in hun dagelijks bestaan. meteen na de ramp lanceert SOS een noodhulpprogramma. Haïti januari 2013: SOS is nog altijd ter plaatse. met nieuwe scholen, extra familieversterkende programma’s en twee nieuwe kinderdorpen werken we mee aan de heropbouw van Haïti.

meewerken aan de wederopbouw van Haïti

na de aardbeving stonden heel veel kinderen er plots helemaal alleen voor. Sommigen werden in de chaos gescheiden van hun familie, ande-ren zouden het voortaan zonder hun familie moeten stellen. SOS Kinderdorpen ving 400 van deze kin-deren op. Ze werden ondergebracht in een van onze twee kinderdorpen in Santo en Cap-Haïtien. Onze SOS moeders zagen hun gezin in één klap uitbreiden van 10 naar 25 tot 30 kin-deren. De energie die deze moeders voor de dag legden, was buitenge-woon.

Van deze 400 kinderen konden er 250 herenigd worden met hun ouders of nabije familie. De overige 150 kin-deren hadden minder geluk, voor hen konden we helaas geen familie meer terugvinden. Zij werden opgevan-gen in het nieuwe, in de stad geïnte-greerde kinderdorp in Port-au-Prince.

Kinderen die er na de aardbeving alleen voor stonden, werden herenigd met hun familie of vonden een nieuwe thuis in een SOS Kinderdorp.

SOS Kinderdorpen is al 25 jaar actief in Haïti. Dankzij onze lange ervaring in het land kunnen wij de bevolking echt op een zinvolle manier verder helpen. Maar dat kun-nen we niet alleen. enkel met uw steun kunnen wij onze inspanningen om de kinderen van Haïti betere toe-komstperspectieven te geven verder zetten! Help ons helpen door een gift te doen op rekeningnummer be17 3100 4034 5521. Bedankt!

dOOrbreKen Van de armOedecycluStijdens de maanden volgend op de ramp was er ook een enorme nood aan voedsel, drinkbaar water en medische zorgen. Veel families ver-loren hun hele hebben en houden en waren niet meer in staat om goed voor hun kinderen te zorgen. SOS ondersteunde gedurende 12 maan-den tienduizenden kinderen en hun families in hun dagelijkse behoeften.

naast deze hulp op korte termijn ondersteunt SOS ook 3.500 kwets-bare families op lange termijn. Via diverse familieversterkende program-ma’s helpt SOS ze bijvoorbeeld met het opzetten van een handeltje. De ouders volgen hiervoor een speci-fieke opleiding en krijgen vervolgens een microkrediet om hun activiteit op te starten. Zo wil SOS de armoe-decyclus doorbreken en voor zowel

ouders als kinderen een betere toe-komst mogelijk maken.

OnderwiJS VOOr een betere tOeKOmStOok door te investeren in onderwijs werkt SOS aan een betere toekomst voor de kinderen van Haïti. en dit is broodnodig. Minder dan de helft van de kinderen en jongeren in Haïti gaat vandaag naar school, meer dan 50% kan niet lezen of schrijven. Daarom opende SOS in de zomer van 2012 een nieuwe school in Santo. en in december ging de bouw van een SOS school in Les Cayes van start (volle-dig gefinancierd door SOS België!). nog eens vijf gemeenschapsscholen werden met de steun van SOS gere-noveerd.

Door toedoen van de orkaan Sandy werd Haïti in oktober 2012 nogmaals ernstig getroffen. De nood aan hulp blijft dan ook erg groot. Maar de bevolking van Haïti blijft weerbaar en hoopvol voor een betere toekomst.

[ Village - winter 2012-2013 ] > 9

twee van hun medewerkers (tommy en ilse) gaven engelse lessen aan de mede-werkers van SOS Senegal in Kaolack. De vijftien deelnemers ontvingen na afloop een diploma en waren heel enthousiast.

Het engels is nuttig voor hen en de taal wordt alsmaar belangrijker in Senegal. twee andere medewerkers (Caroline en Lauren) organiseerden een vorming rond kinderrechten voor het team van

het SOS Familieversterkend programma in Fatick. en wat meer is: de medewer-kers van Allen & Overy zamelden op het thuisfront ook fondsen in voor SOS Senegal. Alvast een dikke dankjewel!

expertise delen in Senegal

prO league & SuppOrterS: een hart voor kwetsbare families

Ook dit eindejaar werd een oproep gelanceerd naar de sup-porters om een bod te doen op één van de speciale shirts waarmee alle spelers van 1ste klasse een helft speelden tij-dens het Kerstvoetbal. een mooi bedrag van €80.500 werd opgehaald. Bedankt aan alle spelers, supporters, sponsors, clubs en de Pro League voor hun jarenlange inzet voor SOS Kinderdorpen. Ze hebben duidelijk niet alleen een hart voor hun club, maar ook voor kwetsbare families in Afrika.

De SOS medewerkers waren heel fier om hun diploma in ontvangst te mogen nemen na een intense opleiding.

met onze duurzame partners kijken we naar mogelijkheden om de samenwerking te versterken. Zo trok-ken er in november 2012 vier medewerkers van het advocatenkantoor allen&Overy naar Senegal om er hun know how en expertise te delen.

Sinds 2009 steunen de pro league, haar clubs en supporters een aantal SOS familieversterkende programma’s in vier afrikaanse landen.

10 < [ Village - winter 2012-2013 ]

In de kijker

de kinderen die in het Simbahuis toekomen, hebben vaak al heel wat meegemaakt. Om hen de nodige ondersteuning te bieden, doet het Simbahuis een beroep op kinderpsycholoog bert de lange. Voor een keer draaiden we de rollen om en stelden wij hem de vragen.

Op beZOeK biJ bert de lange, KinderpSycHOlOOg Van Het SimbaHuiS

Bert, wat is jouw rol in het Simbahuis?Bert: “Het eerst deel van mijn opdracht situeert zich in de oriëntatiefase. Wanneer een kind in het Simbahuis toekomt, is het de bedoeling dat ik start met een bele-vingsonderzoek. Zo ga ik op zoek naar wat het kind bezighoudt, waar de krach-ten van het kind liggen en hoe het kind zichzelf en zijn omgeving beleeft.”

wat betekent dat concreet?Bert: “Tijdens de oriëntatieperiode zie ik het kind een vijftal keer om kennis te maken. In deze sessies laat ik de kinde-ren tekenen, verhalen maken en vrij spelen. Dit geeft me een beeld over hoe het kind zich voelt in relatie tot zichzelf en zijn omgeving. Vervolgens toets ik mijn observaties en bevindingen aan

een wetenschappelijk kader rond ont-wikkelings- en kinderpsychologie. Daarnaast kijken we ook of het denken, laten en doen van de kinderen past bij hun leeftijd. Zo begeleid ik een meisje van 12 die lichamelijk nog sterk ver-bonden is met haar mama. Het ontwik-kelingsthema 'lichamelijk loskomen van ouders' is normaal eerder een thema voor een peuter dan voor een kind in de lagere school.”

worden de ouders van de kinderen daar ook bij betrokken?Bert: “Uiteraard. Voordat ik kinderen voor de eerste maal zie, vraag ik aan hun ouders of ze hun bezorgdheden met hun kind en met mij willen delen. Na de oriëntatiefase deel ik ook mijn bevindingen en advies met hen. Dat

Bert De Lange: “De spontaniteit en eer-lijkheid van de kinderen blijft me frap-peren. Ze maken me ook heel mild voor het leven.”

De woonkamer van het Simbahuis, een gezellige boel.

[ Village - winter 2012-2013 ] > 11

Samenwerking tussen psycholoog en begeleidersnicolina Jorissen, directrice van het Simbahuis: “in het Simbahuis willen we graag elk kind dat bij ons binnenkomt, leren kennen. Als persoon in zijn totaliteit, maar natuurlijk ook in het extra stukje zorg dat het eventueel nodig zou hebben. Voor dat laatste roepen we de hulp van Bert in om dat in perspectief te brengen. Zijn verslag wordt besproken in team en samen bekijken we of er verdere gespeci-aliseerde therapie nodig is of niet. Maar het blijft natuurlijk de bedoeling dat de kinderen zoveel mogelijk door de begeleiders in de leefgroep en in het gewone dagelijkse leven geholpen worden. Daarom hebben we Bert onlangs ook gevraagd om vorming te geven aan het team van begeleiders. Zodat ze zeker ook voor de kinderen die het extra moeilijk hebben nog betere volwassenen kunnen zijn.”

doe ik natuurl ijk ook met het Simbateam. We bekijken dan samen of een verdere psychologische begelei-ding aangewezen is. Dat is zeker niet voor alle kinderen nodig.”

Hoe verloopt zo’n psychologische begeleiding dan verder?Bert: “In een volgende stap geef ik individuele (spel)therapeutische onder-steuning aan kinderen voor wie de dag-dagelijkse begeleiding onvoldoende ondersteuning biedt. Bedoeling is om met de ouders, het kind en de hulpver-leners tot een ‘gedeeld’ verhaal te komen over het lijden en de hulpvraag van het kind. Door middel van spelle-tjes, knutselen en rollenspelen tracht ik een veilige ruimte te creëren waarin de kinderen me op hun eigen manier iets ver tellen over hun gevoelens en gedachten. Eens er voldoende veilig-heid en vertrouwen aanwezig is bij het kind, gaan we werken rond verschil-lende pijnpunten: niet thuis wonen en ouders missen, snel en veel boos wor-den, bang zijn, gepest worden, verwer-king van traumatische gebeurtenis-sen... Een van de belangrijkste doelen van de psychologische ondersteuning is dat de kinderen mogen voelen wat het is om zichzelf te zijn, zodat ze met zichzelf en met hun eigen gevoelens leren omgaan.”

De kinderen van het Simbahuis hebben dan ook al heel wat mee-gemaakt…Bert: “Het zijn natuurlijk gekwetste kin-deren. Vaak voelen ze zich onbegrepen en onmachtig bij de situatie. Maar ieder kind is uniek en reageert anders. Sommigen zijn in eerste instantie ont-goocheld en kwaad dat ze niet meer thuis kunnen wonen. Andere zijn dan weer opgelucht (al zeggen ze dat niet dadelijk) dat ze even kunnen wonen waar het rus-tiger is. Maar de kinderen blijven loyaal aan hun ouders, ook al kunnen die door omstandigheden niet zo goed voor hen zorgen. Ze zullen eerder kwaad zijn op

diegenen die hun ouders beschuldigen dan op hun ouders zelf.”

Je focust net als het Simbateam ook sterk op het thema veiligheid.Bert: “Veiligheid is een basisbehoefte zoals voeding of hechting dat zijn. Het gaat dan om je veilig voelen in je eigen lichaam en je omgeving. Tijdens de wekelijkse sessie bouw ik een vertrou-wensband op met het kind. De spelka-mer wil een veilige plaats voor het kind zijn en het therapiemoment een moment waar op het zijn emoties kan delen. Zo was er een meisje, dat graag knutselde tijdens onze sessies en regelmatig per ongeluk iets liet vallen. Zij reageerde vrij angstig en vroeg me om niet kwaad te worden. Doordat ik niet kwaad word, ziet het kind ook dat een volwassene niet altijd kwaad wordt.”

Heb je nog andere voorbeelden?Bert: “Een jongen stond niet te sprin-gen om zich open te stellen, wat zijn goed recht is natuurlijk. Tijdens het knutselen, maakte hij graag versterkte burchten. Ik ben op een bepaald moment een verhaal beginnen vertel-len: 'Wij zijn superridders die in een sterk kasteel wonen.' Samen met hem

maak ik het verhaal verder. Hieruit blijkt dat we alle twee wel wat alleen zijn in ons kasteel. Dit grijp ik aan: 'Voel jij je soms ook alleen in je super-sterk kasteel? Misschien kan ik eens op bezoek komen.' Zo gebruikte ik zijn metafoor van het kasteel om het ijs te breken.”

Hoe bekijk jij als ‘buitenstaander’ het Simbahuis?Bert: “Eerlijk? Ik vind dat men heel pro-fessioneel werkt. Het Simbahuis heeft heel wat sterktes, het werkt heel con-textgericht, op maat en met een mandaat van de ouders. Ook het feit dat de kinde-ren betrokken worden in hun situatie, is pedagogisch heel sterk. Het Simbahuis heeft zo een specifieke plek in de hulp-verlening verworven.”

Slotvraagje. Leer je zelf iets bij van je sessies met je de kinderen?Bert: “Natuurlijk, het verrijkt me als mens. Hun spontaniteit, eerlijkheid en kracht blijft me frapperen. Elke sessie is een unieke ontmoeting, waarin ik telkens weer zie hoe veiligheid en betrouwbaarheid het mooiste en tevens het meest kwetsbare in een mens naar boven brengt.”

12 < [ Village - winter 2012-2013 ]

Kim cliJSterS neemt afScHeid Van Het tenniS, maar bliJft ZicH inZetten VOOr SOS

actua

woensdag 12 december nam Kim clijsters afscheid van de tenniswereld met een groots opgezet feest in het Sportpaleis. naast haar glansrijke carrière was er ook aandacht voor haar sociaal engagement. Zo is Kim al jaren ambassadrice van SOS Kinderdorpen. en dat wou ze in de bloemetjes zetten door SOS te betrekken bij het hele gebeuren.

Na een fantastische carrière zegt Kim Clijsters het tennis vaarwel. Haar afscheid werd op woensdag 12 decem-ber uitgebreid gevierd in het Sportpaleis in Antwerpen. Kim maakte van de gelegenheid gebruik om haar ambas-sadeurschap voor SOS kracht bij te zetten.

ambaSSadrice in Hart en ZielKim zette zich in het verleden reeds in om samen met SOS het lot van kwets-bare kinderen te verbeteren en zal dit ook na haar carrière blijven doen. Kim: "Vanaf het moment dat ik SOS leerde

kennen, wist ik dat ik me daar volledig wou voor geven. Het is prachtig om te zien wat zij voor kinderen doen. Ik kijk er ook echt naar uit om het opvanghuis mee te openen.”

Blikvanger van de avond was natuurlijk de overhandiging van de cheque van €400.000 door Kim Clijsters en Adecco. Met dit bedrag zal SOS Kinderdorpen een nieuw opvanghuis voor kwetsbare kinderen in België aankopen. We zijn

Kim en Adecco heel erg dankbaar voor dit prachtige geschenk.

Tijdens het evenement werd er voor de eer-ste maal in België ook een elektronische

geldinzameling gehou-den in samenwerking met Bancontact/Mister Cash. Medewerkers van Adecco gingen in het publiek rond en in minder dan een uur tijd werden er meer dan 335 giften voor SOS

geregistreerd met een totaalopbrengst van €4.100. Waarvoor dank!

“Vanaf het moment dat ik SOS leerde

kennen wist ik dat ik me daar volledig

voor wou geven!”

[ Village - winter 2012-2013 ] > 13

partners

mOuntainbiKen in tOgO VOOr Het SOS mOeder- en KindHOSpitaalOp 20 november vertrok een delegatie van zo’n 130 fietsers naar togo om er deel te nemen aan de togo Jungle challenge. de mountainbike-tocht leidde hen in een week tijd van togo naar benin. naast de mooie sportieve prestatie zamel-den de deelnemers ook €15.000 in voor het SOS moeder- en kindhospitaal in Kara (togo). dank aan het bedrijf moozes, organisatoren gert duson en elisabeth Haldermans en deelnemers toon beckers en bert de boeck

bOOmHut cHanteVent VerSierd met KinderteKeningen in oktober 2011 bouwde kunstenaar arne Quinze, in samenwerking met louis Vuitton, een heuse boomhut in ons SOS Kinderdorp chantevent. bedoeling was dat deze nadien versierd zou wor-den met tekeningen van SOS kinderen uit de hele wereld.Ondertussen kwamen er heel wat tekeningen toe van kinderen uit thailand, frankrijk, burundi, congo en de dominicaanse republiek. arne Quinze kwam deze persoonlijk mee ophangen. de kinderen gaven de boomhut de naam ‘K-bane’. nu is het echt de plek van en voor de kinderen! bedankt arne, zijn team en louis Vuitton.

ici pariS Xl Klanten dOl Op KnuffelSal vier jaar zet ici pariS Xl een hartverwarmende actie op voor het SOS Kinderdorp in Kinshasa (dr congo) door de verkoop van knuffels in al hun win-kels. de steun van de eerste jaren werd ingezet voor de bouw van een familiehuis (één van de 15 in het kinderdorp) en het medisch centrum. ici pariS Xl was zelf ook aanwezig tijdens de inhuldiging van het nieuwe dorp in mei van dit jaar. daar werd beslist om de steun aan SOS verder te zetten, met opnieuw een knuffelactie. de mooie opbrengst van €25.000 zal gebruikt worden om de 150 weeskinderen te helpen opgroeien tot sterke personen. aan heel het team en alle klanten, bedankt!

tupperware in de breS VOOr SOS tupperware steunt het werk van SOS Kinderdorpen reeds een aantal jaar. de laatste twee jaar werd dit ingevuld met specifieke acties naar het doelpu-bliek van tupperware. bij de verkoop van lollitups en de kerstkaartactie ging telkens een deel van de opbrengst naar onze projecten. naast de financi-ele steun, kreeg SOS ook toegang tot het waarde-volle netwerk van tupperware. Zo kreeg SOS in mei 2012 de kans de belgische SOS projecten toe te lichten aan een groot deel van de medewerkers van tupperware. in 2013 wordt deze vruchtbare samenwerking ongetwijfeld verdergezet. bedankt aan iedereen van tupperware voor zijn duurzame steun en sympathie!

14 < [ Village - winter 2012-2013 ]

getuigenis

SOS moeder zijn, het is een bijzonder beroep. als SOS moeder ben je verantwoordelijk voor de opvoeding en het welzijn van vier tot zes kinderen wiens familie niet langer voor hen kan zorgen. Je woont in het kinderdorp en zorgt voor het huishouden van jouw gezin en voor de opvoeding van de kinderen. Zes dappere moeders uit ons SOS Kinderdorp chantevent staan ons met veel plezier te woord.

SOS mOeder, een biJZOnder berOep

Alle SOS moeders hebben hun eigen verhaal. Voor sommigen was een leven als SOS moeder een heel bewuste keuze. Ze leerden SOS Kinderdorpen kennen via de media of gewoon via via en waren gecharmeerd door het idee om zich beroepsmatig in te zetten voor het geluk van kinderen. Anderen rol-den er eerder per toeval in. Francine bijvoorbeeld, was in het kinderdorp aan het werk als opvoedster toen ze tij-delijk moest invallen als SOS moeder. Na verloop van tijd raakte ze zo gehecht aan de kinderen – en vice versa – dat ze graag SOS moeder wou blijven.

“Wat voor mij de doorslag gaf, is het feit dat je in team de zorg voor kwets-bare kinderen opneemt”, zegt SOS

moeder Patricia. Zij werd aangetrokken door de hechte en tegelijk open gemeen-schap die het kinderdorp vormt. De col-lega SOS moeders, de opvoed(st)ers, de directie… iedereen heeft hetzelfde doel voor ogen: het geluk en welzijn van de kinderen. En de betrokkenheid van de SOS moeders bij het kinderdorp is haast letterlijk voelbaar. “Je merkt dat je niet alleen begaan bent met je ‘eigen’ kinde-ren. Ook als andere kinderen van het kin-derdorp iets naars beleven, leven we sterk mee”, zegt Bernadette. “En als de pasta of de suiker op is, springen we gewoon bij elkaar binnen”, vult Bernadette aan. In het kinderdorp hangt iets in de lucht wat nog niet verloren is, een gemeen-schapsgevoel zoals je het nog maar op weinig plekken in België terugvindt.

de mOeder ZiJn die Je wiltSOS moeder Marie-Louise geeft aan dat zij vooral overtuigd werd door de rela-tieve vrijheid waarover de SOS moeders beschikken om ‘hun’ kinderen op te voe-den en hun huishouden te runnen. Marie-Louise overwoog al lang om SOS moe-der te worden. Maar ze was bang dat ze voor alles strikte richtlijnen zou moeten volgen en weinig vrijheid zou hebben. Toen ze het kinderdorp ging bezoeken, zag ze dat dit niet het geval is. “Je hebt als SOS moeder de vrijheid om de persoon en de moeder te zijn die je wilt zijn. Je kan de kinderen opvoeden volgens je eigen filosofie”, verklaart Marie Louise. Uiteraard binnen het pedagogisch kader van SOS. De andere moeders bevestigen dat ze hun persoonlijkheid echt niet opzij

elke SOS moeder richt samen met de kinderen haar huis in. Ze maken er een echte thuis van.

[ Village - winter 2012-2013 ] > 15

hoefden te zetten om zich in het kinderdorp te integreren.

Een gezin van zes kinderen beheren, vergt natuurlijk wel wat organisatie. De kinderen moeten op tijd opstaan, zich klaar maken voor school, hun huiswerk doen, hobby’s… noem maar op. “En zoals in alle gezinnen maken broers en zussen al eens ruzie met elkaar, en dat kan soms wel eens wat veel worden”, zegt Marie-Louise. Maar ook wanneer de kinderen op school zijn, zitten de SOS moeders niet stil. Vergaderingen, administratie, boodschappen doen…

SOS moeders hebben ook een dag en nacht per week vrijaf. Die kunnen ze wekelijks nemen of opsparen voor een vrij weekend. En natuurlijk hebben ze ook recht op vakantie. Sommigen hebben zelf ook (oudere) kinderen of kleinkinderen. Marie Louise: “Ook al is het soms druk, tijdens de werkweek hebben we toch nog vrije momenten voor onszelf. Als SOS moeder krijg ik zelfs meer de kans om tijd door te brengen met mijn eigen dochter en klein-

kinderen dan het geval zou zijn met een gewone job.”

SteVig Op Je benen StaanVorming is een van de belangrijkste aan-dachtspunten binnen de opvoeding van de kinderen. Omwille van hun soms turbu-lente verleden zijn de kinderen niet altijd de beste leerlingen. De SOS moeders, maar ook de opvoed(st)ers en de logope-diste, steken dan ook veel energie in het onderwijs van de kinderen. “Wanneer de kinderen dan met een goed rapport naar huis komen, doet dat deugd”, zegt SOS moeder Francine. De SOS moeders vormen de ruggengraat van SOS Kinderdorpen. Zij bekommeren

enkele van onze SOS moeders in België naderen stilaan de pensioenleef-tijd. SOS is dan ook op zoek naar gemotiveerde mensen die zich voltijds en op lange termijn voor de kinderen in het SOS Kinderdorp Chantevent, nabij Marche-en-Famenne, willen inzetten.

wil je graag meer weten over het beroep van SOS moeder? contacteer onze directeur philippe rappe, via vesosrappe@skynet.be of op 084 38 00 40.

zich dag in dag uit om de kinderen en geven hen liefde en zorg zodat de kinde-ren zich vandaag geborgen voelen en aan hun toekomst kunnen werken. Maar als SOS moeder moet je wel stevig op je benen staan, zowel fysiek als mentaal. “Het is een bevredigend beroep, maar je moet beseffen dat je niet zomaar alle kin-deren kan ‘redden’. Ook al doe je je uiter-ste best, sommige kinderen zullen toch nog met bepaalde problemen kampen als ze het dorp verlaten. En daar moet je tegen gewapend zijn”, sluit Bénédicte ons gesprek in wijsheid af. “Een vleugje ide-alisme mag, maar een goede SOS moeder heeft ook een gezonde dosis realisme nodig.”

Christine en Patricia, twee van de zes SOS moeders van het SOS Kinderdorp Chantevent.

meer weten?Surf naar www.sos-kinderdorpen.be, mail info@sos-kinderdorpen.be of bel 02 538 57 38. Langs komen kan ook: Gachardstraat 88 in 1050 Brussel. U bent altijd welkom!

Als het totaal van uw giften voor een van onze twee vzw's (voor projecten in België of voor projecten in het buitenland) op jaarbasis € 40 of meer bedraagt, ontvangt u het jaar nadien automatisch een fiscaal attest. Daarmee kan u tot 50% van uw bijdrage terugkrijgen.

OOK u Kan ietS beteKenen VOOr KwetSbare Kinderen!

word meter of peter van een

SOS kind

neem SOS Kinderdorpen op in uw testament

Steun onze projecten in belgië

Steun onze projecten in de wereld

Voor €30/maand geeft u een kwetsbaar kind een nieuwe thuis en toekomst.

www.sos-kinderdorpen.be/peterschap of telefonisch op 02 538 57 38

elke gift, klein of groot, is welkom.

www.sos-kinderdorpen.be/geef

SOS Kinderdorpen België vzwBe80 310 0144715 77

wilt u graag meer weten over hoe u onze organisatie kan betrekken bij uw testament?

Contacteer Hilde Boeykens via hilde.boeykens@sos-kinder-dorpen.be of op 02 538 57 38

elke gift, klein of groot, is welkom.

www.sos-kinderdorpen.be/geef

SOS Kinderdorpen België voor de wereld vzwBe17 310 0403455 21