Drie SSyyrriisscchheevvlluucchhtteelliinnggeennkkiinnddeerreenn

HHaannaaddyy in Zwitserland

GGoouuddeenn jjuubbiilleeuumm:kindertekeningen

December 2014

P.O. Box 15, Salt 19110, Jordanië, Tel.: +962 5 3554953Fax: +962 5 3554951, E-mail: HLID@go.com.jo

“Het Goede Nieuws is nog steeds hetzelfde!

De Almachtige zond ons de Messias, om vrede te brengen!”

Deafinitely connected - God zorgt

In deze editie:

Kerst 2014Beste Vrienden,

Volgt U het nieuws ook? De meesten van ons doen dat, misschien vanwegevakantieplannen, of omdat we familie hebben die woont en werkt waar erproblemen zijn door oorlog, aardbeving, tsunami, of een epidemie. Misschienheeft u wel ergens in het buitenland een baan of een zaak, en anderen zijngewoon nieuwsgierig. Een van de redenen dat ik luister naar het nieuws is omonze dove jonge mensen te vertellen wat er, in het bijzonder in de landen omons heen, allemaal aan de hand is, en om hun angsten wat te bedaren. Of is hetmeer vanwege mijn eigen angst dat de voorbereidingen te wensen over laten,een instinct wat misschien is overgebleven van het meemaken van deburgeroorlog in Libanon, een lange tijd geleden?

Als ik naar het nieuws kijk ben ik ook altijd benieuwd naar de goede berichten,maar die zijn er maar zelden. Die ruimte wordt meestal gevuld met golf, voetbalen de Formule 1. Het eigenlijke nieuws, datgene wat nieuw is, wordt dan einde-loos herhaald totdat het achterhaald is, en het enige goede nieuws bestaat uithet feit dat het oude er niet meer is.

Al gauw is het kerstfeest. Ik vraag me af hoe het was in de tijd van Zachariasen Elizabeth – de ouders van de Profeet Johannes de Doper. In het dorpjeNazareth was het nieuws waarschijnlijk ook niet best voor de ouders van Maria,zelfs zonder voetbal en Formule 1. Voor Jozef en Maria zelf - de ouders, of zodacht men, van Jezus de Messias – was het waarschijnlijk nog minder, toen zete horen kregen dat ze naar Bethlehem moesten om zich in te laten schrijven.Het leven was toch al niet zo makkelijk en een 6-daagse reis van Nazareth naarBethlehem was moeizaam, gevaarlijk en behoorlijk duur, om maar niet tespreken van het gevaar voor de jonge moeder en haar nog ongeboren kind.

Het land van Israel was bezet door de heidense Romeinen, die het bewind had-den toevertrouwd aan de sluwe Koning Herodus. Hij voerde dan wel prachtigebouwprojecten uit, waaronder de tweede tempel, maar de mensen moestenervoor betalen en de belastingdruk was zwaar. Ofschoon het bewind gevoerdwerd door de koning, het leger en de lokale politiemacht die probeerden om dedemonstraties te onderdrukken, en de vrede te bewaren, hadden de religieuzeleiders het eigenlijk, ten goede of ten kwade, voor het zeggen. Klinkt bekend inde oren?

En dan, uiteindelijk: “Het Goede Nieuws!” Want dat is de betekenis van hetwoordje “Evangelie”. De Messias, de Koning der Koningen, de Redder en Ver-losser, de Immanuel – God is met ons – werd geboren in Bethlehem. De engelenkwamen erover zingen, de drie wijzen uit het oosten kwamen om hem te

“ ‘Wees niet bang’, zei hij, ‘want ik breng u het mooistenieuws dat u ooit hebt gehoord. Het is groot nieuws voor

het hele volk.’ ” Lukas 2: 10

2

Brief

aanbidden en geschenken te brengen. De herders in de velden van Bethlehemvertelden het aan iedereen, en zij die het hoorden waren verbijsterd… Maareigenlijk wilde niemand hem ontvangen. Jezus en zijn familie waren ook alniet welkom in de gastenkamers, en kort daarop moesten ze naar Egyptevluchten om hun leven te redden.

Er is nog niet veel veranderd, maar het Goede Nieuws is nog steedshetzelfde! De Almachtige zond ons de Messias, de Vrede-Koning, om vredete brengen en ons te redden, niet van anderen maar van onszelf!

Namens alle medewerkers en kinderen, Gezegende kerstdagen en eengelukkig, en gezond Nieuw Jaar van vrede,Broeder Andrew

Beroepsopleiding

De restauratie van een kerkdeurIn oktober hebben we van de Rooms-Katholieke kerk hier in Salt deopdracht gekregen hun 148 jaar oude kerkdeur te restaureren.

Het was voor de jongens van deberoepsopleiding bijzonder om tewerken aan zo'n waardevol object. Dedeur kon in december al weer in descharnieren van het kerkportaalgehangen worden en ziet er weermooi uit. Onze beroepsopleiding krijgtaf en toe opdrachten van deverschillende kerkgenootschappen inSalt om reparaties uit te voeren ofmeubilair te maken. Schilderinstructeur Issa (r.) bereidt

met Hamzeh de deur voor en ...

... brandt met Mohammeds hulp de verf af. Daarna werken Mohammed (l.,doofblind), Maaher en timmerinstructeur Ayed (r.) er verder aan.

3

Brief

Tekenen en knutselen voor het jubileumAhmed (14) roeptmet zijn tekening dejubileumviering inapril in herinnering.

Hazem (15,doofblind) heeftiets voor hetjubileumgeknutseld.

Hamzeh(15) schilderde het schoolpleinmet in het midden een handdie zegt: “Ik hou van je!”

Shadda (10)tekende onzedirecteurBroederAndrew met

ons schoolhoofdRehab in het nieuwekenniscentrum.

Mohammed (10)heeft de bouw vande school gedurende50 jaar uitgebeeld.

4

Gouden Jubileum

JubileumgeschenkenVoor ons jubileum kregen wij vandiverse kanten royale geschenken.

De Nederlandse stichting “Vriendenvan het HLID” schonk ons een bedragvan 2082 euro. Daarvan mogen wemet elkaar een schoolreis maken.Christoffel Blindenmission schonk ons,passend bij het jubileum, 50.000 euroextra, te gebruiken voor de opleidings-programmas van het instituut.

De overhandiging van de cheque uitNederland: Bob (voorzitter), Yvonne,Rihab en Broeder Andrew (v.l.n.r.)

Moatassem(12) heeftde school-gebouwen en de doof-blindenafdeling getekend.

5

Mohammed (22,doofblind) heeft inArabisch brailleschrift“50 jaar” geschrevenen zijn werk aanBroeder Andrewgepresenteerd.

Nieuwe website en publicatiesNet op tijd voor het gouden jubileum kwam de nieuwe website online! Desite is in het Engels, Duits en Nederlands beschikbaar. Bezoek ons online via:

www.holyland-deaf.org

Verder zijn het nieuwe woordenboek van de Jordaanse gebarentaal enhet jubileum-fotoboek klaar om gedrukt te worden. De boeken kunnen bijde contactpersonen (zie achterzijde) besteld worden.

Gouden Jubileum

Eindexamen middelbare schoolOm het officiële Jordaanseeindexamendiploma te krijgenmoeten de leerlingen van de 12eklas voor ieder vak van deeindexamens zonder uitzonderingeen voldoende halen. Helaashebben alle leerlingen van deeindexamenklas het niet gehaald.

Aan de ene kant hadden de leerlingenbeter hun best moeten doen, aan deandere kant waren de examinatoren dit jaar bijzonder streng in de keuze van

de examenvragen en de beoordeling. Daarom was in heelJordanië de uitslag (slechts 30% geslaagd) veel slechterdan vorige jaren. De leerlingen zijn nu thuis en bereidenzich intensief voor op de herexamens in januari. Enkelenvan hen werken in deeltijd.

Fadi (links), die voor één vak gezakt was, heeft in dezomer al herexamen gedaan en is geslaagd. Met heteinddiploma op zak is hij toegelaten tot de universiteitvan Jordanië, waar hij nu studeert voor sportleraar.

Een nieuwe leerling uit JofehDe 19-jarige Maher is slechthorend en woontin het Jordaandal in de buurt van Jofeh.Dankzij zijn gehoorapparaat kon hij naar degewone openbare school. Na de 9e klas ginghij van school af omdat hij steeds weerslechte cijfers haalde. Daarna werkte hij inons centrum in Jofeh, waar hij o.a. geleerdheeft met de decoupeerzaag te werken.

Omdat het een opgewekte en intelligente jongeman is, krijgt hij bij ons de kans opnieuw naarschool te gaan. Hij volgt de lessen en krijgttegelijkertijd een opleiding in de verschillendevakken van de beroepsopleiding. Op school loopt

hij erg achter, maar hij is nu ijverig aan het leren. In het internaat is Mahereen prettig en hulpvaardig lid van onze schoolfamilie geworden.

6

School en leerlingen

Kinderen uit een Syrisch vluchtelingengezinSinds dit schooljaar zitten er driedove kinderen uit een Syrischvluchtelingengezin op school.

Mohammed is zeven jaar, Mahmoeden Shahed zijn een tweeling van vierjaar. Omdat hun ouders ook Doof zijn,groeiden ze op met gebarentaal. Ophun vlucht hebben ze veel ellendemeegemaakt. Ze zijn echt ondeugenden niet gewend aan de gebruikelijkeomgangsvormen. De kinderen leren nulangzaam zich aan te passen aan deregelmaat van de schooldag. Vooral de oudere dove leerlingen Ghofraan enTaima’ zorgen voortdurend met veel liefde en geduld voor ze.

De stad Salt heeft in oktober 13 christelijke Irakese vluchtelingengezinnen opge-nomen. Ze worden ondersteund door het ministerie van Sociale Zaken en doorplaatselijke kerken. We zijn blij dat we ook een beetje aan hun welzijn kunnenbijdragen.

Doofblindenafdeling

ToneelspelenBij de diploma-uitreiking in dezomer hebben Mohammed (22) enHanady (53), onze twee volwassendoofblinde bewoners, eentoneelstuk opgevoerd.

Hun leraressen Samar (horend) enIman (Doof) schreven het draaiboekin braille. Mohammed begreep het verhaal snel en kon zich al gauw voor-

stellen hoe hij het zou opvoeren. VoorHanady was het niet zo eenvoudig.Omdat ze pas vorig jaar op haar 51ehier op school kwam, kent ze hetbraille-schrift nog niet zo goed alsMohammed.

Toch hebben ze het stuk allebei goedingestudeerd en waren ze heel trotsiedereen te laten zien dat zij ook instaat zijn een toneelstuk op te voeren!

7

V.l.n.r.: Mahmoed, Taima’,Mohammed, Ghofraan en Shahed

Vluchtelingen

Zelfstandiger wordenMohammed en Hanady leren en werken sinds de zomer veelzelfstandiger. Ze krijgen nu nog maar een halve dag les van eendocent en de rest van de dag werken ze in de keuken, de wasserij, deberoepsopleiding of in de huishouding. Daar kunnen ze bijvoorbeeldtafel dekken, was opvouwen, schuren of de papierversnipperaarbedienen. Mohammed kan ook de andere doofblinde kinderen helpendoor ze een hand te geven en te leiden.

Een bijzondere nieuwe vaardigheidvan Mohammed is dat hij alleen ineen winkel aan de overkant van destraat boodschappen gaat doen.Gekleed in een veiligheidsvest en metde blindenstok loopt hij zover tot hijtegenover de winkel staat. Daarwacht hij tot de winkelier hem ziet enhem helpt de drukke straat over testeken.

Nadat hij zijn boodschappen gedaanheeft, helpt de winkelier hem weernaar de overkant, waarna Mohammedtrots de weg naar school terugvindt.

Op de terugweg helpt een school-jongen uit de buurt hem spontaan.

8

Doofblindenafdeling

Het Offerfeest belevenIn september is in Jordanië hetOfferfeest Al-Adha gevierd. Bij ditfeest gedenkt men dat Abrahambereid was zijn zoon te offeren omzo God zijn gehoorzaamheid entrouw te bewijzen. God spaardeechter Abrahams zoon en in zijnplaats werd een bok geofferd.

Het feest wordt gevierd door een schaapte slachten, het vlees te delen met armemensen en samen te komen met familieleden om al etend Gods trouw tegedenken. Opdat onze doofblinde kinderen het verband beter zouden begrijpen,gingen ze kort voor het Offerfeest naar een schapenmarkt. Het was een

geweldige belevenis voor de kinderen om dezedieren te voelen en te ruiken.

Passend bij het thema en voor de kerststal, kregenwe van Nellie Koegler uit Nederland drie schapenen een kameel, die zij zelf van klei geboetseerdheeft.

De kleine Mohammed leert lopenMohammed, een doofblinde jongen, kwam in2012 als zesjarige bij ons. Thuis was hij bijnauitsluitend met melk gevoed en daarom was hijerg zwak. Hij kon niet lopen en lag de hele dagop zijn rug. Daarom werd hij óf gedragen óf ineen rolstoel vervoerd.

Tot nu toe kan hij nog steeds geen vaste voedingverdragen en daarom wordt hij gevoed met melk,gemengd met ei, suiker, kaas, crackers e.d. Doordeze betere voeding en gerichte fysiotherapie konMohammed langzamerhand spieren opbouwen.Sinds een paar maanden oefent hij zich nu ook inlopen. Dat kan hij met behulp van een specialerollator die Jozua in de beroepsopleiding heeftgemaakt en met hulp van de oudere dove meisjes.Mohammed heeft intussen plezier gekregen inbewegen. Hij heeft de rolstoel nu niet meer nodigen hij is heel gelukkig en lacht trots als hij met derollator onderweg is.

Hammaam voelt schapen

De dove leerlingeFatmeh helpt

Mohammed de weg te vinden.

9

Doofblindenafdeling

Nieuwe inspiratie uit BostonAsma’ (foto rechts) en Tamarahebben vanuit hun jaar in Bostonveel nieuwe kennis meegebrachten ze hebben al veel nieuweleermiddelen ingevoerd. In wekelijkse cursusuren instrueren zenu de andere onderwijzeressen (fotorechts) en de dove leerlingen diemeehelpen in de doofblindenafdeling(foto onder). Om een beter begrip tekrijgen van doofblindheid worden

onderwijzeressen vaak geblinddoekt.Asma’ en Tamara proberen devernieuwingen geleidelijk in te voerenom overbelasting van de leraressen ende doofblinde leerlingen te voorkomen. Hun voornaamste doelen zijn dedoofblinde kinderen beter te lerencommuniceren, meer zelfstandigheid telaten ontwikkelen en zich basis school-en sociale vaardigheden eigen temaken.

IntegratieMet andere kinderen spelen is vooreen doofblind kind niet vanzelf-sprekend.

Veel kinderen zitten gevangen in hun isolement enmoeten eerst leren dat het mooi is om metleeftijdgenoten samen te zijn. Om dezeontwikkeling te bevorderen brengen de kleineredoofblinde kinderen regelmatig tijd door in dekleuterklas van de dovenschool. Het is fascinerendte zien hoe natuurlijk de kinderen met elkaaromgaan.

R: Moerhaf (l.,doofblind) enMohammed

L: Mohammed(r., doofblind)

met Mahmoed

10

Doofblindenafdeling

Kamp voor doofblinden in ZwitserlandVan eind september tot begin oktober was Hanady, met Tamara alstolk, in Zwitserland naar een kamp voor doofblinden, dat door deStichting Doofblindenhulp Zwitserland georganiseerd werd. Destichting betaalde ook de kosten van de deelname door Hanady enTamara.

De meeste deelnemers hadden een tolk bij zich en het was interessant te zienhoe verschillend er gecommuniceerd werd. Iedere ochtend wisselden ze hunbelevenissen en hun geloof uit. Na de lunch gingen Tamara en Hanady vaakwandelen, waarbij ze ook koeien tegenkwamen en vallende bladeren voelden.’s Middags werden er gezamenlijke uitstapjes gemaakt. Zo bezochten ze hetVictorinox zakmessen-bezoekerscentrum. ’s Avonds deden ze samenspelletjes.

Hanady heeft enorm genoten van de tijd in Zwitserland. Vooral het uitwisselenmet anderen, het weerzien met Nathalie en het met elkaar plezier makenbeviel haar erg goed. Ze zou graag nog langer gebleven zijn.

Met vrienden aan het SarnermeerHanady in Thun

Hanady met haar tolken Nathalie(l.) en Tamara

Samen Mens-erger-je-niet spelen

11

Doofblindenafdeling

Een werkplaats voor KreimehEen paar maanden geleden heeftChristoffel Blindenmission(Canada) een scheepscontainermet hulpmiddelen gestuurd.

Intussen hebben instructeurs en leer-lingen van de beoepsopleiding een deuren ramen in de inmiddels legecontainer gemaakt. Door deze metgebruikte gereedschappen, zaag-,schaaf- en boormachines uit te rusten,is er zo een kleine werkplaats ingericht. De container is in november naar hetterrein van ons centrum in Kreimeh vervoerd. Met deze kleine werkplaatskunnen we nu ook in Kreimeh beroepsopleidingen aanbieden, zoals we dat al

in het centrum in Jofeh doen. Daar-naast kunnen met de nieuwe werk-plaats onderhoudswerkzaamheden aanhet centrum uitgevoerd worden voor degebouwen in Kreimeh en Jofeh. Demedewerkers en vrijwilligers (zoals bijv.Maher, zie pag. 6) die in Salt werdenopgeleid, kunnen nu hun kennis in dewerkplaats in Kreimeh overdragen.Daarbij kunnen ze anderen helpenzoals ze zelf eens geholpen zijn.

Jordaandal-centra

12

Muziek voor doofblindenIssa en Mariam, twee kinderen vanonze doofblindenafdeling, zijnhelemaal niet doof, maar blind,afasisch en kunnen niet praten.Door jarenlang uitproberen vanverschillende lesmethoden is duidelijkgeworden dat ze het beste reageren opeen combinatie van gesproken taal envierhanden-gebarentaal. Ook Hazem ende kleine Mohammed, die allebeislechthorend zijn en Hammaam, dieeen cochlear implantaat heeft, kunnennog een beetje horen. De meestenhouden van muziek. Daarom maken Tamara en andere leraressen vanaf ditschooljaar twee keer per week muziek met hen.

Tamara speelt voor Mariamop de dwarsfluit

Doofblindenafdeling

Kennis doorgevenSamir gaf, in samenwerking metonze buitendienst, enkele cur-sussen in het vluchtelingenkampZa’atari en in onze centra in Jofehen Kreimeh. In deze cursussen worden ouders vangehandicapte kinderen en onze mede-werkers en vrijwilligers die er helpen,geïnformeerd over bescherming vankinderen tegen mishandeling. De cur-sussen zijn mede ontwikkeld en ge-financiërd door Christoffel Blinden-mission. Samir is ook gevraagd vervolgcursussen te geven aan docenten voordoven in Irak en Koerdistan. Dit kan helaas op dit moment niet worden ge-daan. De reden daarvoor is niet de politieke situatie, want in het noorden enzuiden van Irak is het rustig, maar het ontbreekt aan financiële middelen.

Buitendienst

Een trouw team krijgt versterkingAl enkele maanden was er geen geld voor onswerk onder kinderen en volwassenen metbeperkingen in het Za’atari vluchtelingen-kamp voor Syrische vluchtelingen. Hoewel dit bij het team bekend was en een mede-werkster ontslagen moest worden, gingen ze trouwdoor met hun werk. Nu zijn we heel opgelucht en

dankbaardat het werk een jaar lang door deDiakonie uit Duitsland en de SaidFoundation uit Engeland wordt be-kostigd. Sinds oktober is het team voorzes maanden uitgebreid met Femmy,een vrijwilligster uit Nederland. Zij isfysiotherapeute en kan met haarvakkennis veel mensen in zowel hetvluchtelingenkamp als ook in de centrain Jofeh en Kreimeh, en sommige vanonze dove en doofblinde kinderen inSalt, helpen. Ze neemt ook actief deelaan de opleiding en begeleiding vanonze vrijwillige medewerksters enleraressen in Salt en in de kampen.

Samir geeft les in het Za’atarivluchtelingenkamp

Een deel van het buitendienstteam.V.l.n.r. een Syrische vrijwilligster,

Eymad (chauffeur), Buthaina(onderwijzeres voor doven), Femmyen Ibrahim (audioloog van het HLID)

S.T.R.I.D.E.

13

(Salt Training and Resource Institute for Disability, Etc. - Salt opleidings- en leermiddeleninstituut voor bijzonder onderwijs)

Nieuwe vrijwilligers en studie ArabischDavid (MCC, USA), Tabea (Zwitserland) en Michael (EMS, Duitsland) zijndrie nieuwe vrijwilligers. David zorgt voor de doofblinde Hazem. ’s Morgenswerkt Tabea met Rafael aan de sponsorzaken en Michael ontwerpt eenwebsite voor het kerkbouwproject aan de Jordaan. ’s Middags zijn beiden bijde kinderen op het schoolplein en ’savonds helpen ze bij de verzorging in deinternaten.

Joel studeert dit schooljaar Arabisch. Vanmaandag tot en met donderdag heeft hijles in Amman en in de overige tijd maakthij huiswerk en helpt mee in de beroeps-opleiding. Hij heeft vooral veel plezier inhet aanleren van ambachtswerk aan dejongens van de vierde klas.

Familie Fischer en de kinderopvangDe familie Fischer woont sinds april in Jordanië. Jonas, de oudste zoon,wordt dagelijks door één van zijn ouders in Amman naar school gebracht. ’sAvonds geeft zijn vader hem thuis vaak nog Duitse les. Jörg is werkvoor-bereider bij de beroepsopleiding. Suzanne werkt samen met onze Jordaansemedewerksters Ayda, Nivien en Adawiyeh (foto) in de kinderopvang.

Driemaal per week helpt ook de doofblinde Hanadymee. De twee jongere kinderen, Thilo en Viola, gaanmet hun moeder Suzanne mee. Kortgeleden is dekinderopvang verhuisd. De nieuwe ruimte, de tuin ende speelplaats zijn door de leerlingen van deberoepsopleiding in orde gemaakt en door deverzorgsters, samen met Suzanne, ingericht.

Hartklachten en medewerkerswisselingFadwa (foto), het hoofd van de huishouding, moest inoktober geopereerd worden vanwege hartklachten en hetplaatsen van een pacemaker. Na een paar dagen was ze alweer thuis en ze herstelt heel goed.Aan het begin van het schooljaar zijn er altijd weer groteveranderingen in het team van medewerkers. Verscheidenedocenten van de dove en doofblinde kinderen hebben onsverlaten en daarom werden Riham, Wischdan, Marwa,Nisrien en Ala in het docententeam welkom geheten. Ookbij de audiologie begroetten we nieuwe medewerkers: Mais,Ibrahim en Mohammed.

14

Medewerkers en vrijwilligers

Welkome bezoekersVlak voor de zomervakantie kwamen Dick en Rob uitNederland om aan het computernetwerk te werken.Joels oom Christian (foto rechts) en tante Martawaren twee weken hier. Christian verraste onzekinderen met een clownsnummer en Marta maakte met

hen jongleerballen vanballonnen met zand. In oktober gaf Gerhard (foto l.)baklessen aan de oudere meisjes en de doofblindevolwassenen Mohammed en Hanady. Ook bezocht hijons werk in de buitendienst om daarover thuis inZwitserland te kunnen vertellen. Yvonne, die we in devorige nieuwsbrief beter hebben leren kennen, was inoktober weer in Salt en hielp op kantoor hard mee. In

november werd ze afgelost door Ria. Zijzijn beiden lid van het bestuur van deNederlandse stichting “Vrienden van hetHLID”. Eind oktober was een groepmedewerkers van onze partnerinstellingPaulinenpflege in Winnenden (D) bij onsop bezoek. Ze waren een dag in Salt en be-zochten twee dagen later ons buiten-dienstcentrum in Jofeh (foto rechts).

Een familietraditieIn november bezochten Tamara’s moeder Monikaen grootmoeder Alice ons. Al 36 jaar heeftMonika’s broer Gerhard bij ons in school meege-holpen. Sinds die tijd bestaat er een sterke bandtussen deze familie en het HLID. Alice bidt al jaren trouw voor ons. Monika is onze zeergewaardeerde sponsorsecretaresse en haar man Karl ondersteunt ons ruimhar-tig. Gerhard en zijn vrouw Ruth leiden reisgroepen rond en Ruth is de voorzit-ster van de Zwitserse stichting “Vrienden van het HLID”. Tamara is al de derdegeneratie die het HLID ondersteunt, waarbij ze zich met veel liefde en toewijdingbekommert om de doofblinde kinderen. Ook haar nichtjes Damaris en Zipporahelpen actief mee als penningmeester respectievelijk redacteur van de website.

We zijn God zeer dankbaar, omdat we ook in deze financieel moeilijke tijd steedsweer mogen ervaren dat “Allah Kariem” – God zorgt. Vooral door Tamara’s familie,Gerhard, Yvonne, Ria en de andere vertegenwoordigers van de ondersteunendeverenigingen, organisaties als de Paulinenpflege, de CBM, de Diakonie uit Duits-land en de Said Foundation en allen, die ons overal in de wereld ondersteunen.

Hun werk, hun gebed en hun bijdragen worden zeer gewaardeerd.

15

Medewerkers en vrijwilligers

16

Mohammed, de marathonloperMohammed Salameh, één van de oudereleerlingen, liep op 26 september de“Internationale Rum Marathon”.Deze vond plaats in Wadi-Rum, de woestijnin het zuiden van Jordanië. Hij eindigde alstweede! Hij deed slechts 5 uur en 7 minutenover de afstand van 42 km. Een prestatie,omdat het parcours deels door woestijnzandleidde en daarombijzonder zwaarwas. Gewoonlijkdoet hij over dieafstand bijna drieuur. Mohammed,die ook artistiekbegaafd is, komtoorspronkelijk uiteen nomadenfa-

milie uit WadiMousa (bij Petra). Het gezin woont nu echter inSweileh, een voorstad van Amman. Meestal legt hijde 15 km naar school joggend of met de fiets af.Zo heeft hij dan zijn dagelijkse training weerachter de rug.

Contact in Nederland:VVrriieennddeenn vvaann hheett HHoollyy LLaanndd IInnssttiittuuttee ffoorr tthhee DDeeaaff

Voorzitter: Dhr B. A. Luijendijk Park Welgelegen 23, 3971 KN Driebergen, tel.: 06-83398686Secretaris: Mw Y. Bergwerf Zegwaartseweg 25 A, 2722 PN Zoetermeer, tel.: 079-3312957 e-mail: info@vriendenvanhetHLID.nlSponsorsecretaresse: Mw W. BeltModdermanstraat 2, 2313 GR Leiden, tel.: 071-5418137e-mail: sponsoring@vriendenvanhetHLID.nlPenningmeester: Dhr A. AalderinkGaljoenkade 15, 2725 CA Zoetermeer, e-mail: aleidus@xs4all.nlBetaalrekening NL58INGB0000715515 t.n.v. Vrienden van het HLID te ZoetermeerBIC: INGBNL2A

Bezoek eens onze website: www.holyland-deaf.org

School en leerlingen