Nieuwtjes

Het T@dialoog-team werd weer versterkt!

Guido Vervaet heeft veel ervaring in de informa-ticasector, dus werkt hij o.a. mee met de opvolging van de website.

Benedikt Sys zal in de toe-komst haar organisatorisch talent laten zien, niet alleen op evene-menten, maar ook ter plaatse bij de opvolging van de projecten.

Maar Terr@dialoog heeft sinds kort ook een FRANSE tak met Catherine en Francis Guidot, uit Straatsburg. Zij hebben een hart voor Togo en zullen samen met Terr@dialoog en met onze partner A3E vooral werken voor de scholen. Het verslag van hun missie in Togo lees je verder in deze nieuwsbrief.

Nieuws over de Warmste Week van 2017: we zullen de mooie opbrengst gebruiken voor de school-keuken van Kadjada. DANK JE WEL aan al wie een actie deed of meeliep in de Warmathon! Jullie waren met velen en dat deed ons veel deugd. En… denken jullie alvast aan mogelijke acties voor 2018? WIJ DOEN ZEKER WEER MEE!

Feest in ’t Park (30 juni ) ging door onder een stralende zon. Onze ‘tak’ voor de boomstrookjes, was uitgegroeid tot een BOOM. Dit jaar waren er minder mensen die veel uitleg vroegen, maar het ballenspel had wel succes bij de kinderen. En wat we verkochten

ging ook heel vlot de tent uit.

Nieuwsbrief (september 2018)

Nieuws uit Malawi De maἵsoogst 2018 lijkt een voltreffer te worden. De maἵs wordt nu gedroogd op en onder de plas-tiekzeilen die we vorig jaar hebben gefinancierd. Het maἵsproject wordt zelfbedruipend. KNAP.

Met het kippenproject loopt het zo goed mogelijk. In twee hokken werd be-gonnen met de lokale hennen, maar ondertus-sen zorgden vijf hanen, van een goed leg-ras, voor nieuw bloed.

Eind juni 2018 werden liefst 403 kippen geteld! Maar…hoe meer kippen, hoe meer voeder en ‘vaccins’ er nodig zijn. Bij gebrek aan geld werden de kippen uit hun hokken gehaald en in het dorp en in de nabijgelegen landerijen losgelaten om daar hun voedsel te vinden tijdens een paar weken in juli. Maar...predators, zoals wilde katten, lusten ook wel een jong kipje. Bij het natellen door 70 families (!!) bleken er een tiental kippen verdwenen. Samen met de project-verantwoordelijke ter plaatse werd besloten om elke familie vier kippen te schenken (totaal 70 x 4 kippen = 280 kippen) als compensatie voor het gele-verde werk. De afspraak is wel dat elke familie een klein ‘familie’-kippenhok bouwt (omringd door stevig vlecht-werk) en de kippen voedert met keu-kenafval.

In augustus heeft Terr@dialoog geld gestort om kip-penvoer aan te kopen voor de overblijvende 110 kippen die in drie hokken met uitloop geplaatst werden. We mikken op een 300 kippen tegen eind septem-ber. Eind 2018 wordt een streefgetal van 500 kippen vooropgesteld. Het kippenproject zal dan min of meer zelfbedruipend zijn door verkoop van kippen-vlees en (grotere) eieren.

Verdere aandacht kan in 2019 worden geschonken aan de aanleg van familietuinen, aan de groenten-kweek in ‘plastiek’ containers (zakken met com-post) en aan het sportprogramma.

We rekenen natuurlijk verder op uw milde steun.

Enkele noeste T@d- werkers poseren bij de boom met de boom- strookjes.

Nieuws uit Togo Op 15 juni vertrok Catherine Guidot naar Togo. Drie weken later vervoegde Francis haar in Lomé. Samen trokken ze dan, in het gezelschap van frère Moïse, naar onze projecten rond Kara in het noorden. Er valt zoveel te vertellen, dat we vooral de beelden laten spreken. Zo volgen we hen op de voet.

Lomé Catherine bezocht een Togolese vriendin, die een privéschool leidt in de hoofdstad. Ze wou daar meer te weten komen over het schoolsysteem in Togo. Zelfs in die privéschool was er—naar onze normen—weinig materiaal, maar vooral ook geen pedagogische aanpak die de leerlingen helemaal zou voorbereiden op het complexe leven van vandaag. Het verschil met een staatsschool was nog veel groter. Wat zou dat zijn in de dorpen?

Kpandéda De eerste stop in het noorden, was in Kpandéda. Daar staan onze pro-jecten het verst. Zowel die van de school als de landbouwprojecten, het water en de herbebossing.

Natuurlijk werden Catherine, Francis en de leden van A3E feeste-lijk onthaald. Met een welkomst-woord van de chef van het dorp, een dans door de kinderen en een enthousiaste rondleiding door de leerkrachten. Met veel lachende kinderen achter hen aan.

In de schooltuin vielen de hoge planten van gombo (= okra) op, maar er stond ook piment, bonen , l’oseille de guinée (iets als zuring) en daartussen Mango-bomen.

De schoolkeuken werkt goed. De moeders vertelden aan Catherine hoe belangrijk zij dat vinden. Ook de leerkrachten voelen duidelijk dat de aandacht groter is (We kre-gen net bericht dat ALLE leerlingen van het 6de leerjaar geslaagd zijn voor hun officiële examen!).

De ouders zien ook het belang in van de kleuterklas. De overgang naar het 1ste leerjaar gaat, volgens die leraar, veel vlotter.

Om de leerlingen te stimuleren, wordt zoals elk jaar een pakje met schoolgerief gegeven aan de 5 bes-ten van de klas.

Eén minpunt: De leerkrachten heb-ben wel een getuigschrift, maar de opleiding is summier. In de kleuterklassen zijn het vaak (onbetaalde) vrijwilligers. Met ex-tra lesmateriaal willen we hen in de toekomst helpen.

Het vooraanzicht van de privéschool Een overvolle klas in een staatsschool

De chef , de ouderen en de ouders,

A3E met zijn voorzitter Moïse,

de kinderen van de kleuterklassen ,

de leerkrachten,

en voor Terr@dialoog: Catherine en Francis .

SAMEN WERKEN is hier geen loos begrip! de leerlingen van de basisschool,

Tablao Dit dorp heeft de grootste noden. Daarom willen Catherine en Francis zich vooral daarop focussen. In de eerste plaats willen ze acties onder-nemen om nieuwe klaslokalen te laten bouwen. Zo zien hun klassen er nu uit. Zo moet het in de toekomst zijn

De ouders hebben de school ge-bouwd omdat ze goed onderwijs willen, dat dicht bij hen thuis is. De kinderen moesten uren stappen om naar school te kunnen gaan. Ouders vinden ook degelijk sanitair belangrijk. Daarom bouwden ze zelf een ‘toilet’. Jammer genoeg is de bodem rotsachtig, zodat de in-stallatie niet erg stabiel is. Hun droom is een degelijke sanitai-re installatie, zoals ze door UNICEF al geplaatst wordt in andere dor-pen. Hulp krijgen ze alvast uit ei-gen rangen. M.LIMDU Mouzou, de eigenaar van het terrein van de school , heeft nu de grond rond de school aan de school geschonken! Dit is wat hij daarover zei:

“Ik ben fier dat deze vreemdelingen hier kwa-

men omdat ze deze omgeving willen verande-

ren. Mijn wensen zullen vanaf vandaag gerea-

liseerd worden. De Goede God zal er ook

voor zorgen dat de school van Tablao zal

worden zoals de andere scholen en dat alle

kinderen, die het dorp verlaten door te weinig

kansen, terugkeren naar de stal.”

Catherine en Francis kwamen in de scholen natuurlijk niet met lege handen. Wij gaven zakjes met groentezaden mee en voor elke EHBO-kit een koortsther-mometer en natuurlijk honder-den boomstrookjes. Zij hadden ook zelf aan nut-tige geschenken gedacht.

Didactisch speelgoed voor de kleuters, een voet-

bal en vele Franse boeken. De mooi versierde boomstrookjes van de leer-

lingen van de Lenaard hadden veel succes!.

Kadjada De schooltuin en het schoolveld hebben het goed gedaan. Veel verschillende groenten en een goede opbrengst. Dus konden ze beginnen aan de bouw van de kantine. Die is degelijk gebouwd en dient niet alleen voor het ko-ken zelf, maar ook voor het op-slaan van hout voor het vuur, het materiaal van de keuken en be-paalde voedingsmiddelen . Weloudé Dank zij het water van de stroom is de opbrengst hier echt goed. Maar er ontbreekt nog drinkbaar water. Het was regenseizoen, dus alles stond nu groen. Catherine liet zich gaan en nam heel wat foto’s van bomen, van jonge sorghum-planten en van de kinderen én de volwassenen die zichtbaar geno-ten van al die weelde.

7 m lang, 4 m breed en 3,20 m hoog. Met 1

deur en 3 vensters… een hele klus!

Verstoppertje spelen tussen de Senna siamea’s

Directrice

en

chef van het

gehucht

Zo begint het allemaal voor de groentetuin.

Nog enkele extra bezoekjes

We laten ook onze ‘afgeronde’ projecten niet los. De contacten blijven, één keer per jaar wordt nog een evaluatie opgestuurd en soms wordt nog een klein gedeelte gesteund. Alle projecten situeren zich in de regio rond Kara, dus was het logisch dat Catherine en Francis ook daar een bezoekje brachten.

En zoals bij elke gelegenheid werden ze officieel én heel hartelijk ontvangen.

In één van ‘onze’ eerste dorpen: Samala Haut In 2006 begonnen we met vijf scholen, in sa-menwerking met de plaatselijke ngo RJR. Eén school was zo weinig gemotiveerd, dat we die samenwerking stop zetten. Maar de 4 andere scholen werken nog steeds goed. Vooral de schooltuinen worden verzorgd, dank zij de regenwaterreservoirs die we lieten bou-wen. De omgeving van de scholen is duidelijk meer bebost dan normaal! Catherine en Francis werden door Amana, de voorzitter van RJR, rondgeleid in zijn dorp. Want daar zijn de dorpelingen nog een stap verder gegaan. Ze planten nu ook bo-men op de heuvels om erosie tegen te gaan.

En nu?

Koken kost geld en projecten opzetten nog meer… dus gaan we een tandje bijsteken. Hier én in de buurt van Straatsburg. We plannen evenementen, maar hopen ook dat vele scholen ons zullen steunen. Natuurlijk rekenen we op onze sponsors, groot en klein. We vergeten zeker onze projecten in Malawi niet, ook daarvoor zullen jullie uitnodigingen krijgen. Maar ook frisse ideeën en hulp zijn altijd welkom!

Alvast veel dank vanwege het Terr@dialoogteam

Adres van de Terr@dialoog-zetel:

Terr@dialoog vzw

Tramstraat 47 0201

8310 Assebroek-Brugge

Ons rekeningnummer :

KBC 469-4161571-25

IBAN nummer: BE70 4694 1615 7125

Stortingen zijn fiscaal aftrekbaar vanaf € 40

(het fiscaal attest wordt u in het begin van het volgen-

de jaar opgestuurd)

Ons contactadres: info-tadg@terradialoog.be

Onze website:

www.terradialoog.be

Word ook VRIEND van onze Facebook-pagina

http://www.facebook.com/Terradialoog

Bij de pottenbaksters van Pya Een groep van vrouwen werkt samen om de traditionele potten te maken en te ver-kopen in hun winkel of op de markt. Dankzij de Soroptimisten van Antwerpen-de Zes Rozen, konden ze materiaal aanko-pen om de klei te halen in de heuvels. In 2016 hebben vier Vlaamse pottenbak-kers de oven die er (nutteloos) was, aange-past zodat ze nu grotere hoeveelheden kunnen bakken én hun potten steviger zijn.

De vrouwen bewerken ook samen een groentetuin. En ze hebben een eigen ‘sociaal vangnet’ opgezet. Elke maand betalen ze € 0,16 pp en elke maand mag één iemand dan geld gebruiken voor een extra uitgave (school—ziekte…). Het lijkt weinig, maar voor hun gezin betekent dit systeem een hele verbetering.