1

Nieuwsbrief

Beste Vrienden van Dog Rescue Greece. Onze nieuwsbrief 5 van april is een feit. We staan aan het begin van weer een nieuw seizoen vakantievluchten vanaf Kreta naar Nederland en België. Vele hondjes zullen hun reis naar Nederland gaan maken en worden door ons richting een nieuwe toekomst geholpen. Dit kunnen we niet alleen en iedere dag zijn we dankbaar voor alle vrijwilligers, adoptanten en gastgezinnen die zich met dezelfde passie zich inzetten. Dankbaar zijn wij ook voor de steun die wij hebben mogen ervaren de afgelopen weken toen bekend werd welk lot onze Lucy en haar vriendinnetje Nadja zijn overkomen. Het heeft ons doen beseffen dat risico’s nooit voor de volle 100% uitgesloten kunnen worden maar het maakt ons scherper en bewust van waar we mee bezig zijn. We kunnen ons gelukkig prijzen met de vele hondjes die wél goed te-recht zijn gekomen en dagelijks veel liefde en plezier brengen in het leven van vele mensen. Onze vrijwilligers zijn mensen die hun (vrije) tijd besteden aan het zorgvuldig plaatsen van onze honden. Wij steunen ze in hun soms las-tige taak. Overleg is daarbij het sleutelwoord. Laten we elkaar steunen en bemoedigen in moeilijke tijden en delen in vreugde bij de mooie momenten. Arnolda Meisel Voorzitter Dog Rescue Greece

In deze editie: Het nieuwe leven van Brandy Crematie Nadja Gevraagd Gezocht: Gastgezinnen Boomer Oscar de Turk Shumafood Hondendag Zeewolde 6 juli Verplicht chippen en registreren Zwerfdierenfestival 1 april Reactie organisatie Zwerfdieren Verlatingsangst jonge honden Binnenkort naar Nederland Dog Rescue Greece Dag Buitenlandse hondenziektes Geadopteerde honden In het zonnetje

Copij voor deze nieuwsbrief kunt u sturen naar: info@dogrescuegreece.nl Niets uit deze uitgave mag zonder toe-stemming gekopieerd of verveelvoudigd worden zonder toestemming van DRG.

Jaargang 1 Nummer 5 April 2013

2

Dag lieve dierenvrienden, mag ik mij even voorstellen; mijn naam is Brandy en ik kom uit Griekenland. Helaas is het daar niet leuk voor honden zoals ik, maar ik heb het bij Arnolda en Willem Meisel die hun ziel en zaligheid geven om honden uit Griekenland te halen en ze een welverdiend goed tehuis te geven, (ik ben daar een voorbeeld van) goed naar mijn zin. Er was namelijk een vrouwtje uit Duiven die ook heel erg begaan is met dieren en zij zag een oproep van Arnolda en haar Stichting voor gastgezinnen. En aangezien dit vrouwtje erg eenzaam was, omdat haar hondenvriendin-netje vorig jaar was overleden, belde zij Ar-nolda om zich aan te melden als gasthuis. Enfin, om een lang verhaal niet te lang te maken: Arnolda ging voor een kennismaking gesprek en ik mocht mee. Best wel eng, want ja, weet je veel, het is maar de vraag: vindt zij mij wel leuk en heel belangrijk: vind ik haar wel leuk? Eenmaal aangekomen in het dorp waar het vrouwtje woont, werd ik toch wel wat zenuwachtig (en ik denk Arnolda ook). We belden aan en daar was het vrouwtje. Wat denk je, er stond al water en koekjes voor mij klaar! En Arnolda kreeg koffie, dat drinken de tweebeners. Er is een heel gesprek geweest waar ik me dus duidelijk niet mee heb bemoeid. Ik heb even de kat uit de boom gekeken en kwam tot de conclusie dat ik dit vrouwtje wel lief vond en wat denk je; zij vond mij ook lief. Er werd besloten dat ik zou blijven. Dat was dus het begin. Leuk hoor en luxe ook. Ik heb mijn eigen dikke kussen, mooie bakken waar regelmatig lekkere dingen ingaan en elke avond ga ik mee naar boven als het vrouwtje gaat slapen. Want jongens en meisjes, het vrouwtjes is toch wel erg gek met me. Heel aandoenlijk soms die mensjes. Maar goed, ik zou geen hond zijn als ik niet eens ondeugend zou zijn. Zo vind ik haar schoenen wel erg leuk en de kussens van de bank zijn ook erg interessant, om over de bank zelf maar niet te spreken, want olala.. wat ligt die lekker. Dat is dus geregeld: 's-avonds kijkt vrouwtje tv op de bank en ik ook. Soms zegt het vrouwtje wel eens: foei, Brandy dat mag niet, als ik weer eens ondeugend ben. Maar ik zie wel dat ze heel zachtjes in zichzelf lacht. Ja ja, ik ben niet gek, maar goed; dat biedt mogelijkheden, toch. Alleen jammer dat ik op dit moment een beetje buikgriep heb en dat is niet fijn maar het vrouwtje is solidair met mij en blijft de hele nacht bij zitten, omdat ik natuurlijk regelmatig even naar buiten moet .En ze vindt dat helemaal niet erg. Alleen voor mij vindt ze het heel erg. Maar gelukkig heeft ze Arnolda gebeld en met haar raad en wat hulp van medicijnen voel ik me straks al weer wat beter. Maar het is maar goed dat ik nu in Nederland ben, want daar wordt nu goed voor mij gezorgd. Oké dan lieve hondenvrienden, hier wil ik het dan even bij laten, want ik ga een beetje slaap in halen, maar ik denk dat er nog wel meer verhalen van mij zullen komen, want ik ben van plan om nog heel veel leuke dingen te beleven. Dus de hartelijke hondengroeten en een poot van;

Het nieuwe leven van Brandy.

3

·

Donatie aan Dierenambulance N.a.v. de dood van Lucy en Nadja is bij de Dierenbescherming een rekeningnummer opengesteld voor de crematie van Nadja. Het crematorium Majesta te Utrecht heeft echter besloten dat zij de kosten van de crematie op zich zouden nemen. Dat hebben we vernomen een paar dagen nadat het rekeningnummer bij de Dierenbescherming open was gesteld. Met Majesta hebben we afgesproken dat we het geld dat zou zijn gestort, aan een goed doel of instelling zouden schenken. De inzameling is toen ook per direct stopgezet. Aangezien de Dierenambulance de onplezierige taak heeft gehad om beide honden uit het Amsterdam-Rijnkanaal te vissen en zeer goed werk heeft verricht, hebben wij besloten het bedrag dat is binnen gekomen op de rekening van de Dierenbescherming t.w. € 193,38 te schenken aan de Dierenambulance te Utrecht.

Voor onze gastgezinnen op Kreta zijn wij op zoek naar ontwormingsmiddelen en vlooienbestrijdingsmiddelen voor honden. Kunt u en wilt u helpen, stuur dan a.u.b. een berichtje naar info@dogrescuegreece.nl

Voor de hondjes van Griekenland die naar Nederland kunnen komen, zijn wij zeer dringend op zoek naar gastgezinnen in Nederland. Hondjes in een gastgezin worden voorbereid op een aanstaande adoptie. Samen werken we aan een nieuwe toekomst voor deze honden, die het door de crisis momenteel zeer slecht hebben. Zonder onze hulp zijn veel van deze honden verloren en ten dode opgeschreven. Vanuit onze stichting wordt u begeleid en samen zorgen we ervoor dat een hondje uit het buitenland een nieuwe kans krijgt en een goede en verzekerde toekomst. Misschien denkt u erover om een hondje te nemen maar vindt u de stap nog te groot? Dan is dit een mooie kans om te zien of het een juiste beslissing voor u zal zijn. Of u bent voor een bepaalde tijd thuis en zoekt een afleiding, dan is het begeleiden en opvoeden van een pup of ietwat ouder hondje een dankbare taak. Denkt u dat u de juiste persoon bent om een hondje uit het buitenland op te vangen? Neem dan a.u.b., uiteraard geheel vrijblijvend, contact met ons op. Wij informeren u graag hierover. Of kent u iemand waarvan u denkt: dát zou iets voor hem of haar zijn, brengt u deze mogelijkheid dan eens onder de aandacht!

Kijk voor meer informatie op onze website Dog Rescue Greece onder het menu vrijwilligers. www.dogrescuegreece.nl Bij voorbaat dank!

Crematie Nadja.

Gevraagd:

Gezocht: Gastgezinnen

4

Om af en toe naar te kijken…

Op 31 juli 2006 begint onze zomervakantie in een klein appartementencomplex op Kreta. Al diezelfde avond gaan we op zoek naar een geschikt restaurantje in het vlakbij gelegen schilderachtige stadje Archanes. We lopen door een winkelstraatje en ineens, naast een lawaaierige loungebar, achter een hoog rasterwerk, zien we een lichtgekleurde jonge hond zitten. Hij is omringd door glasscherven, lege bierblik-jes en oude machines waaruit olie op zijn vacht heeft gelekt. Hij komt kwispelend naar ons toe. Wie zet er nu een hond tussen die rommel?! Eten en drinken zien we niet staan. We kletsen een beetje tegen hem – zoals je dat doet tegen baby’s en jonge hondjes - en lopen verder.

We zijn nog maar net (en voor het eerst van ons leven) op Kreta, maar het wordt ons al snel duidelijk dat honden hier ‘niets’ zijn. Ze worden door de bevolking genegeerd, maar als je maar naar deze dieren kijkt, lopen ze schuw bedelend achter je aan. Hun vacht is lelijk en klitterig, ze lopen mank en missen oren en soms een oog of staart… Er lopen ook heel jonge dieren tussen. Pups nog. Na de maaltijd in een pizzeria, verpak ik wat pizzaranden in een servetje en op weg terug naar de auto geven we die aan het hondje. Hij eet ze gulzig op. Het appartementencomplex wordt geleid door een paar hardwerkende, vriendelijke vrouwen en de vol-gende dag vraag ik Stephania, de schoonmaakster die in Archanes woont, of ze weet van wie het hondje is. Ik ben van plan om een praatje met de eigenaars te gaan maken en te zeggen dat de hond een betere plek moet hebben. Naïefje als ik ben… Ik heb toch gezien hoe ze hier met honden omgaan? Wat verwacht ik nou? Toch is er iets heel sterk in me aanwezig dat zegt dat ik het moet proberen…

5

Stephania zegt dat ze eens zal rondvragen, maar de volgende dag schiet ze weg zodra ze me ziet. Wil ze het niet vertellen? Geldt dat als verraad in zo’n kleine gemeenschap? Het is een warme zomeravond als we na ons zelf gekookte avondmaal een ijsje gaan eten in de ijssalon recht aan de overkant van de plek waar de hond zit. Ik vraag het aardige meisje dat het ijs voor ons schept of zij weet van wie die hond is. Ze zegt dat ze het niet weet, maar haar schichtige blik zegt iets anders. Het is me duidelijk. Ze wil geen ruzie met de eigenaar. Mijn maag draait om als ik zie hoe aan de overkant een groep jongens met bromfietsen pal voor het hekwerk van het hondje langdurig hun motoren laten draaien en hoe ze uiteindelijk met veel lawaai en een hoop uit-laatgassen wegstuiven. Wat moet dat kleine dier bang zijn daar, zo helemaal alleen. We lopen er weer naartoe en spreken in het donker geruststellende woordjes tegen de kleine kraaloogjes. Weer twee dagen later weet Stephania eindelijk van wie het hondje is. Ze zegt dat hij van een oudere mevrouw is die schuin tegenover de loungebar woont. Ze heeft de hond daar neergezet voor haar kleindoch-tertje van drie, zodat deze er af en toe naar kan kijken…(!) Ik zeg dat ik de vrouw duidelijk wil gaan maken dat je zo geen hond houdt, maar Stephania haalt haar schou-ders op en zegt geïrriteerd in gebrekkig Engels: ‘Ik heb ook een hond en als die drie jaar is gaat hij de straat op, dan stuurt mijn man hem weg. Zo doen wij dat in Griekenland nu eenmaal. Ik denk dat je je de moeite kunt besparen, die vrouw spreekt alleen Grieks.’ Ze pakt haar bezem stevig vast en stapt weg. Die avond gaan we opnieuw naar Archanes. Bij het hondje zien we nog steeds geen eten en drinken staan en het was vandaag nog wel 40°C°! Ik móét iets doen. Ik heb al gehoord dat er ook een asiel is op Kreta. Misschien is dat een optie, kan ik zorgen dat de hond daar terechtkomt. Wat de zaak er niet eenvoudiger op maakt is het feit dat de eigenares van de hond geen Engels spreekt. Hoe wil ik een vorm van communicatie aanpakken? Dus schrijf ik maar een brief in het Engels die Argyro, secretaresse van het appartementencomplex, voor me in het Grieks vertaalt. Ik leg er zo vriendelijk mogelijk in uit dat je zoveel meer plezier aan een hond kunt hebben en dat dat wederzijds kan zijn. Ik vraag haar de hond aan me af te staan als ze er liever niet voor zorgt en dat tele-fonisch te melden aan de secretaresse van het complex. Als ze er vanaf wil, kan ik hem in ieder geval naar dat asiel brengen. Met trillende vingers gooi ik de brief bij de vrouw door de brievenbus. Het mens reageert er echter totaal niet op en de volgende dag kom ik er ook nog eens achter dat het asiel in Malia gesloten is wegens overvol. Er kan geen hond meer bij. Wat nu? Ik word er bijna wanhopig van. Omdat dit stadje het enige in de directe omgeving is, gaan we er een dag later wat boodschappen doen. Ik moet en zal weer langs het hondje. Hij heeft een schaduwplekje gevonden onder een soort golfplaten afdakje. Schaduw ja, maar het moet er evengoed bloedheet zijn. In een opwelling besluit ik aan de overkant van de drukke weg bij de vrouw aan te bellen. ‘Doe dat nou niet,’ zegt mijn man. ‘Ze verstaat je toch niet.’ ‘Als het me lukt hem los te peuteren neem ik hem mee naar huis, hier is geen asiel waar hij terecht kan.’ Man en beide grote zonen (18 en 16) verklaren me voor gek. ‘Ze wil hem toch niet kwijt, vergeet het nu maar.’ ‘Je laat je veel te veel meeslepen door je hondenliefde.’ ‘Transavia ziet je aankomen…’ Maar ik ben eigenwijs. Terwijl man en zonen op een afstandje blijven, bel ik met bonzend hart aan. Een vrouw van een jaar of zestig met een kind op haar arm doet open. Ik wijs naar het hondje en dan naar mezelf. Ah, ze begrijpt wie ik ben. Ze beweegt een wijsvinger voor mijn neus heen en weer en zegt: ‘No-no.’ Dan wijst ze resoluut op haar eigen borst en zegt iets wat ik niet versta. Zal wel zoiets zijn als ‘Hij is van mij en hij blijft van mij.’ Vervolgens doet ze de deur voor mijn neus dicht. Die avond gooit mijn man onder het eten onverwacht in de groep dat de tijd rijp is een hond aan te schaffen. Zodra we thuis zijn gaan we naar het asiel om er een uit te zoeken. Al heeft hij zelf geen ervaring met honden (ik wel van vroeger), hij weet dat ik dat eigenlijk al heel lang wil, en de jongens ook, maar dat het nooit kon vanwege de allergie van de jongste. Die lijkt echter steeds beter tegen dierenharen te kunnen, zo constateerden we, nadat er verschillende keren honden van vrienden wekenlang bij ons gelogeerd hadden.

6

Ik ben niet eens blij met dit ‘cadeautje’. Dat ik een hond wíl staat wel als een paal boven water, maar ik wil deze redden! Als al mijn mannen liggen te snurken, huil ik mijn kussen nat. Om dat ene hondje en om al die andere honden die door de straten en langs de autowegen zwerven. Ze zijn zo vriendelijk en als je maar een woord tegen ze zegt, lopen ze kwispelend achter je aan… maar vandaag nog zagen we hoe een groepje kinderen achter een hond aan zat en hem met stenen bekogelde. Ik neem mezelf voor dat ik nooit van mijn leven nog naar Griekenland ga! De volgende dag vertel ik het voorval met de eigenares van de hond aan Argyro. Ze leeft met me mee, maar kan natuurlijk ook niets doen. Het is twee dagen voor we weer naar huis gaan en we besluiten om op de laat-ste dag van ons verblijf ‘gezellig’ naar Knossos te gaan, om bij een hitte van 42°C. met honderden andere toe-risten de beroemde ruïnes te bezichtigen. Ook op het enorme parkeerterrein voor de bezienswaardigheid lopen scharminkels van zwerfhonden en zwerfkatten. De opgravingen van de Minoïsche beschaving kunnen mijn belangstelling nauwelijks wekken. Ik loop mezelf alsmaar toe te spreken dat ik me erbij moet neerleggen. Dat hondje is niet te redden. Ik ben in een ander land, een totaal andere cultuur en het stikt hier van de honden die het bar slecht hebben.

Zodra we aan het eind van de middag het appartementen-complex betreden, roept Argyro me. Man en zonen ver-dwijnen meteen het zwembad in. ‘Ik heb goed en ik heb slecht nieuws voor je,’ is de boodschap van Argyro. ‘De eigenares van het hondje heeft gebeld. Ze wil hem wel verkopen (Wat?!), maar… ze vraagt er vijfhonderd euro voor. Ze zegt dat het een rashond is.’ Ik weet niet hoe ik het heb. Argyro en ik beginnen tegelijk spontaan te huilen. Ik van geluk. Dit kan toch bijna niet meer slecht aflopen? Zij huilt omdat ze zich schaamt voor haar landgenoten, zegt ze. Maar aan die prijs moet toch iets te doen zijn? Met de eigenares van de hond aan de te-lefoon komt de handelsgeest van Argyro in felle Griekse bewoordingen naar buiten en ze weet de prijs voor de hond tot iets minder dan de helft terug te brengen. We mogen hem de volgende ochtend om tien uur op ko-men halen!! Ik vlieg naar het zwembad om het de boys te vertellen en ze zijn dolblij. Dit had niemand nog verwacht. Ik kan mijn blijdschap niet op, maar besef tegelijkertijd dat de strijd hiermee nog niet gestreden is. Het hondje zal niet zomaar met ons mee naar huis kunnen. Ik had ergens iets

gehoord over drie of vier weken quarantaine. Desnoods blijf ik een paar dagen langer om een veilige plek voor hem te zoeken en gaat de rest van de familie vast naar huis, maar hiervoor zal ik toch een oplossing moeten vinden. Gelukkig hebben we een laptop bij ons en is er een internetverbinding in het appartement. Al snel vind ik het adres van iemand die zich inzet voor de zwerfhonden van Kreta. ‘Wanneer vertrekken jullie?’ ‘We vliegen om 18.00 uur vanaf Heraklion…’ Uit veiligheidsoverwegingen en om een paar mensen te beschermen laat ik nu een paar details uit het ver-haal weg, maar die avond gaan we opnieuw naar een restaurantje. Ditmaal om de komst van onze hond te vieren en eindeloos namen voor hem te bedenken. Einduitslag: hij gaat Boomer heten. We kiezen expres geen romantisch klinkende Griekse naam. De volgende ochtend zijn we vroeg wakker. Er moeten nog wat

7

spullen voor onze hond worden gekocht. Een hondenriem, een waterbakje, voer en een reisbench, natuurlijk. Als dat allemaal geregeld is, gaan we naar het huis van de eigenares. Ik krijg opnieuw tranen in mijn ogen als ik zie hoe ons nieuwe gezinslid aan een kort dun touwtje – dat strak om zijn nekje zit – tussen een paar geparkeerde auto’s voor haar deur voor ons is klaargezet. Als ik hem zijn riempje heb omgedaan, maakt de vrouw een smekend gebaar naar me. ‘Foto, foto…’ Of ik haar een foto wil sturen? Ha…

In het appartementencomplex worden we warm onthaald door ‘de staf’. Zelfs Stephania feliciteert ons met ons nieuwe gezinslid. Even vraag ik me af of ze iets van mijn hondenliefde heeft geleerd. We moeten allemaal om dat malle hondje lachen: aan een riempje lopen vindt hij raar en gras vindt hij eng aan zijn pootjes… Boomer mag bij ons in het zwembad in de schaduw even bijkomen van zijn reddingsavontuur en het ritje in de huurauto, tot het tijd is om te vertrekken naar de dierenarts die hem ent, chipt en helemaal nakijkt. ‘Jullie hebben een gouden hondje gevonden. Hij is helemaal gezond,’ zegt de aardige dierenarts terwijl hij ons Boomers Griekse paspoort overhandigt. We krijgen een pil mee die hem tijdens de vliegreis rustig moet houden.

8

De grote domper bij de terugreis is dat onze slaperige Boomer al in de reisbench naar het ruim van het vliegtuig is gebracht als we horen dat we drie uur vertraging hebben. Het dier zit in totaal zes uur in die bench, maar we mogen niet naar hem toe. Reden waarom hij niet mee mag in de passagierscabine is dat hij zeven kilo weegt, terwijl vijf kilo hiervoor het maximum is. Nooit vergeten we het moment op Schiphol, in een bijna lege bagagehal, tegen 00.30 uur ’s nachts, als er een kruier aan komt gelopen met een kar waarop een bench staat. ‘Van wie is deze hond?’ roept hij. ‘Van ons!!’ Het kleine lichtgekleurde hondje heeft nu goudkleurig draadhaar en is iets groter dan een West Highland White Terriër. Maar rennen doet hij als een Hazewind! Toen we hem vonden bleek hij vier maanden oud te zijn. Zijn linkerpoot telt twee tenen teveel, zijn ene oor is kleiner dan het andere; volgens de Nederlandse dierenarts is hij te vroeg bij de moeder weggehaald en heeft hij al jong te weinig en te slecht voedsel gekregen. Het duurde even voor hij het lustte, maar natuurlijk krijgt hij nu supervoer. We moeten er echt op letten dat hij genoeg drinkt. Hij heeft blijkbaar weinig water nodig, kreeg het in zijn jeugd te weinig… Hij is nu al vier jaar bij ons, hij is kerngezond en nog elke dag genieten we van elkaar! En wat voor ras het is? Er zit volgens de dierenarts iets van een Basset Griffon Vendéen in, maar voor ons is het een Griekse Gelukshond. Boomer is een geweldige hond met gekke gewoontes: zo wil hij alleen spelen met twee speeltjes tegelijk, kijkt hij altijd zeer geïnteresseerd naar de etenspan (waaruit hij waarschijnlijk in Griekenland te eten kreeg) en blaft hij iedereen bij elkaar die in huis is op het moment dat er uitgelaten moet worden. Hij wil het liefst de hele roedel mee. Dus misschien was hij toch ooit een Griekse zwerfhond…? Marianne Miltenburg Dit artikel is gepubliceerd in het boek “Oscar de Turk”, waarvan de opbrengst van de verkoop ten goede komt aan zwerfdieren.

9

Mensen zorgen ervoor dat dieren zwerfdieren worden, Dit boek gaat over deze zwerfdieren: over een reu met drie pootjes, over een blind katje dat op zijn gevoel insecten vangt, over een hond die elf jaar door Istanbul heeft gezworven. Dit boek gaat over Shirka, Rovi, Chickie, Fulla, Hera en Bulka. Dit boek, geïniti-eerd door Animal Foundation Platform, gaat over enkele van de miljoenen zwerfhonden en "katten. Dieren die onzichtbaar waren, maar nu een naam en een verhaal hebben gekregen. Door het kopen van dit boek steunt u de stichtingen die zich inzetten voor zwerfdieren. www.animalfoundationplatform.nl

Het boek Oscar de Turk.

10

Dit boekje is "verplichte" leesstof voor iedereen die van dieren houdt. De ervaringen van mensen die

een buitenlandse (zwerf)hond/kat een plek in hun leven hebben gegeven, laten zien hoeveel voldoening dit geeft (voor baas en dier). Eenmaal begonnen met lezen leg je het boek niet meer weg tot je het uit hebt. Nederlandse asieldieren verdienen ook een liefdevolle plek maar een asiel in het buitenland is niet te vergelijken met een Nederlands asiel om over de kansen van een afgedankt huisdier dat op straat aan voedsel moet zien te komen maar niet te spreken. Het wordt mishandeld, niet verzorgd als het ziek wordt en overal verjaagd. De verhalen in dit boek, of ze nu droevig zijn of vrolijk, tonen aan dat een "zwerver" uit het buitenland die door adoptie een nieuwe baas in Nederland vindt zijn/haar nieuwe baas veel vreugde schenkt. Al mijn dieren zijn adoptiedieren en ik kan de ervaringen van de eigenaars in dit boek bevestigen.

Boek heeft mijn mening over zwerfdieren veranderd. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat dit speciale boekje mijn mening heeft veranderd over zwerfdieren. Ik was niet zo’n voorstander om buitenlandse dieren naar Nederland te halen omdat de asielen hier ook vol zitten. Maar inderdaad: jij zou net die ene kunnen zijn die aan de ellende van het buitenland kan ontsnappen. Ik weet uit eigen ervaring dat het begrip asiel in het buitenland iets anders betekent dan hier. Daarom zal ik het in de toekomst zeker overwegen. Voor de twijfelaars om wel of niet een hond te adopteren vanuit het buitenland raad ik dit boek zeker aan. De verhalen die er in staan, geven ook goed weer over de zorgvuldigheid van de diverse organisaties die bemiddelen in de juiste match. De informatie die er in staat, gaat niet alleen over ellendige en aangrijpende ervaringsverhalen van honden of katten maar sommige stukjes hebben ook beslist een happy end. Verder is er aandacht voor de verschillende types dieren. Deze types worden beschreven door middel van een Enneagram. Dit boek getuigt van hoe belangrijk het is samen te werken met de vele buitenlandse organisaties en projecten op te zetten om de dieren te neutraliseren zodat meer ellende wordt voorkomen.

I.v.m. Zwerfdierendag op 4/4 geeft Shumafood u de hele maand april bij een grootverpakking Cenaturio, 5 kg extra of 2 bakjes ECOStyle VitaalVers naar keuze. Kijkt u eens op de website: www.shumafood.nl

Reviews op bol.com over Oscar de Turk

Shumafood

11

Ieder jaar op de 1e zaterdag van juli wordt de ERKEMEDER-Hondendag gehouden. In 2013 zal dit zijn op 6 juli op (grotendeels) het Hondenstrand! Er is ieder jaar een grote braderie die 2 km over het hondenstrand loopt en er zijn diverse activiteiten om naar te kijken, maar ook waar u met uw hond aan kan deelnemen: hondenrace - dog frisbee wedstrijden waterwerken van de New Foundlanders hondenfotografen - portretschilder gedragstherapie - hondenvoetbal para agility en meer.

Tussendoor kan er gesnuffeld en gekocht worden bij de verschillende marktkramen met onnoembaar veel hondenspullen....van koekjes en hondenvoeding tot speeltjes en hondenkleding. Komt u kamperen voor de hondendag? Dan is er speciaal voor u een hondendag-kampeerarrangement! Er is voor bezoekers en deelnemers van de hondendag een apart kampeerveld gereserveerd. Als hondenliefhebber mag u de gezelligste hondendag van Nederland niet missen! Meer informatie is te vinden op de website: http://www.erkemederstrand.nl/hondenstrand/

Belangrijk: Verplicht chippen en registreren bij de Nederlandse Databank Gezelschapsdieren. Sinds 1 April 2013 is het wettelijk verplicht honden uit het buitenland binnen twee weken te registreren bij de Nederlandse Databank Gezelschapsdieren – NDG. (www.ndg.nl) Elke hond die door stichting Dog Rescue Greece naar Nederland wordt gebracht, wordt om deze reden in eerste instantie op naam van Dog Rescue Greece gezet. De kosten hiervoor moeten wij verrekenen in de adoptiekosten, waardoor deze met 5 euro per hond worden verhoogd. Dringend verzoek aan iedereen die een hond van DRG geadopteerd heeft: Controleert u op de website van NDG (www.ndg.nl) of uw hond correct geregistreerd staat. Dit is van groot belang en hierop zullen wij steekproefsgewijs controles uitvoeren.

Verplicht chippen en registreren

Hondendag 6 juli Zeewolde

I.v.m. Zwerfdierendag op 4/4 geeft Shumafood u de hele maand april bij een grootverpakking Cenaturio, 5 kg extra of 2 bakjes ECO-Style VitaalVers naar keuze. Kijkt u eens op de website: www.shumafood.nl

12

Zwerfdierenfestival Erkemederstrand 1 april 2013

Tweede Paasdag, 1 april 2013, was

Dog Rescue Greece met een groot

team aanwezig op het

Zwerfdierenfestival aan het

Erkemederstrand in Zeewolde.

Het festival werd goed bezocht en

de hele dag kon men genieten van

demonstraties, markt, eettentjes en

gezellige muziek. De meesten

hadden hun honden meegenomen

zodat ook onze viervoeters een

gezellige dag hebben kunnen

beleven. De zon liet zich niet

onbetuigd en dat droeg zeker bij aan

het slagen van de dag. Veel mensen

hebben met ons kennis kunnen

maken, en wij met hen. Nieuwe contacten zijn gelegd en oude vriendschappen aangehaald.

Al met al een zeer geslaagde dag die zeker voor herhaling vatbaar is.

We hopen u volgend jaar (weer) te zien!

13

Reactie organisatie Zwerfdierenfestival.

Van de organisatie van het Zwerfdierenfestival ontvingen wij deze reactie: Beste kraamhouder, Bij deze willen wij jullie enorm bedanken voor jullie inzet tijdens het festival. Zonder jullie was het ons niet gelukt. En wat een succes was het!!!! De positieve reacties blijven binnen stromen. Zowel het Erkemederstrand als de hoofdsponsor hebben aangegeven dat ze het volgend jaar weer met ons willen organiseren. Naar alle verwachting zal dit op 6 april 2014 zijn. In totaal schatten wij dat er rond de 2500 tot 3000 bezoekers zijn geweest. De opbrengsten voor de zwerfdieren liggen rond de € 4.000. Hiervan hebben we al een mooi educatieboekje over zwerfdieren voor kin-deren gemaakt en verder zullen we een mooi castratieproject uitkiezen. Er is een filmpje gemaakt door omroep Flevoland: http://www.omroepflevoland.nl/Nieuws/100823/zeewolde-grote-drukte-op-eerste-zwerfdierenfestival Daarnaast is er door Kattenmand een filmpje gemaakt: http://youtu.be/jIKrtheJ5oQ

Allerlei foto's en reacties zijn na te lezen op onze FB pagina: http://www.facebook.com/zwerfdierenfestival Op onze website komt binnenkort een pagina waar we alle foto's op gaan zetten. www.zwerfdierenfestival.nl Nogmaals 1000000 x dank voor jullie bijdrage en inzet. We nodigen jullie graag uit voor het festival van 2014 dus mochten jullie interesse hebben zet 6 april 2014 dan vast in je agenda.

14

Verlatingsangst kan wel eens voorkomen als u uw adoptiehondje in huis krijgt. Na een zwervend bestaan in het buitenland, opvang in een gastgezin aldaar, een vliegreis, opvang in Ne-derland en de uiteindelijke adoptie, heeft de geadopteerde hond al best veel meegemaakt in zijn korte leventje en heeft de hond een rugzakje. Een woord van troost: verlatingsangst komt vaak voor en met een goede begeleiding gaat het over! Er zal wel de tijd moeten worden genomen, een aantal weken, zelfs maanden zullen nodig zijn om de hond te laten "rijpen" en opgroeien, in het besef dat mensen, en vooral de "vaste verzorger/moeder" ze-ker en vast terugkomt van weggeweest. Vaak adopteert u een jonge hond, eigenlijk pas een pup, een baby. Puppy's weten instinctief, dat zij de moeder moeten volgen, anders zijn ze ten dode opgeschreven. Daar komt nog bij, dat als een hond net verhuisd is het hechtingsproces nog volop gaande is. De hond heeft begrepen, dat de nieuwe baas zijn nieuwe "moeder" is, die hem eten geeft, hem verzorgt en hem in leven houdt! Als u opstaat, MOET hij ook opstaan en u volgen; dat zegt zijn instinct als puppy. Dit wetende is het ook duidelijk dat verlatingsangst aangepakt moet worden ZONDER het hechtingsproces te verstoren. U wilt namelijk wel dat uw hond aan u hecht, u wilt natuurlijk een trouwe, betrouwbare huishond hebben zonder verdere trauma's en problemen. Het is handig om naast de vaste verzorger, iemand anders te vragen om één van de maaltijden te laten geven. Op deze manier leert de hond, dat er meerdere verzorgers in het huis zijn en is de verkrijgbaarheid van het eten niet afhankelijk van één persoon. Ga zelf veel de kamer uit. Gewoon de deur open, u eruit, deur dicht en weer meteen terug de kamer in. Doe alsof er niets aan de hand is, kijk de hond niet aan terwijl u hiermee bezig bent. Overdag heel veel doen. Het is niet nodig te wachten tot de hond weer stil is voordat u terugkomt. Uw hond kan namelijk uren blijven gillen, blaffen en janken. Ondanks het gillen, observeert uw hond goed wat er gebeurt en ziet, dat u meteen terug komt. Op deze manier laat u hem wennen op korte afwezigheid en kweekt u vertrouwen in uw hond. Hij zal leren, dat jij altijd weer terug komt. Heel langzaam zult u zien, dat u op kan staan zonder dat de hond gelijk ook opspringt. Verder in de tijd kunt u de kamer verlaten, en de hond wacht een kort moment voordat hij achter u aan loopt. En over een tijdje is de hond gegroeid en gerijpt in zijn besef over hoe zijn huidige wereld in zijn werk gaat.

Verlatingsangst bij jonge geadopteerde honden

15

Geef hem hersenen werk - dat is ook vermoeiend! Een speur spelletje in huis doen is leuk en na een paar minuten speur zoeken is uw hondje klaar voor een dutje. Zorg ervoor dat u zelf ontspannen blijft, wat er ook gebeurt en ongeacht het lawaai dat uw hondje maakt Zorg voor genoeg beweging voor uw hond. Speel met hem, in huis en buiten. Leer hem achter de bal aangaan en moedig hem aan de bal terug te brengen. Leer hem zitten, liggen, terug naar plaats te gaan. Als hij begint te blaffen of achter u aan gaat, draait u zich om, geef het commando ZIT, als hij zit, beloont u hem met lieve woordjes (bij het aanleren van de commando’s geeft u hem hondensnoepjes!). Geef hem hersenenwerk - dat is ook vermoeiend! Een speurspelletje in huis doen is leuk en na een paar minuten speur zoeken, is uw hondje klaar voor een dutje. Zorg ervoor dat u zelf ontspannen blijft, wat er ook gebeurt en ongeacht het lawaai dat uw hondje maakt! Later, als er al meer vertrouwen is gekweekt, kunt u zijn eten alvast in het etensbakje doen, zichtbaar voor hem, het bakje eten op het aanrecht zetten, waar hij er niet bij kan. Hem vertellen dat hij het eten krijgt als u terug bent, en weg gaan, de kamer en later het huis uit. De kans is groot dat uw hond gaat liggen in de nabijheid van het etensbakje en netjes wacht tot u terug bent. Zoals gezegd, dit is dan wel een oefening voor de "gevorderde" hond.

16

Deze hondjes komen binnenkort naar Nederland

17

Deze hondjes komen binnenkort naar Nederland

18

Zondag 22 september 2013: Dog Rescue Greece Dag! Leuke ontmoetingsdag voor alle adoptanten van hondjes van DRG, maar ook voor mensen die gezellig langs willen komen om eens te zien wie wij zijn en wat wij doen. Niet alleen voor de adoptanten, maar ook voor onze gastgezinnen, belangstellenden en een ieder die een warm hart toedraagt aan (buitenlandse) hondjes. U bent van harte welkom! Plaats: Erkemederstrand Zeewolde

Leishmaniose Parasiet overdraagbaar door het zandvliegje/mugje. In landen rond de Middellandse Zee zijn gebieden waar

het zandvliegje leeft. Sinds 2003 is dit zandvliegje ook in Duitsland en België gesignaleerd.

De ziekte Leishmaniose wordt ook wel de Tropenziekte of Kala Azar - Zwarte koorts genoemd.

De hond (en of mens) die drager is hoeft niet ziek te worden. Het zandvliegje is het meest actief bij

zonsop- en zonsondergang en leeft voornamelijk in vochtige gebieden. Sinds enkele jaren is er een

halsband op de markt (Scalibor) die effectief is tegen het zandvliegje waardoor besmetting en

verspreiding voorkomen kunnen worden. Tussen het geïnfecteerd raken en ziek worden kunnen jaren ver-

strijken. De afgelopen jaren is er een entstof tegen voorkoming van de Leishmania parasiet

ontwikkeld.

Symptomen van de ziekte:

Huid problemen/ korsten/ zweren/ haaruitval

Gewichtsverlies met een normale eetlust

Slaperig/ geen energie

Neusbloeding/ ontstekingen aan de ogen

Interne problemen (nier of leverfalen)

Gezwollen lymfeklieren / infecties (dikwijls ziek)

Extreme nagel groei

Chronische diarree (soms met bloed)

Pijnlijke gewrichten

Dog Rescue Greece Dag

Buitenlandse hondenziektes

19

Diagnose van Leishmania Een dier is verdacht van Leishmania wanneer een of meerdere van de bovenstaande symptomen bij het

dier optreden. Een bloedtest zal de diagnose vaststellen. In sommige gevallen is er een beenmergpunctie

nodig om de ziekte te bevestigen. Bij het zoeken naar antistoffen tegen Leishmania in het bloed kan er ook

een kruisreactie optreden met de ziekte Ehrlichiose veroorzaakt door de parasiet Ehrlichia Canis. Als er

maar weinig antistoffen aangetoond worden tegen Leishmaniose, moet men op een dergelijk kruisreactie

bedacht zijn.

Is er een risico voor uw andere huisdieren indien uw huisdier besmet is met Leishmania?

De ziekte is besmettelijk, MAAR er moet altijd een tussen-gastheer (zandvliegje/ mugje) zijn om besmet te

raken met de parasiet. Is er een risico voor u zelf of andere mensen? Enkel ouderen, baby's en

mensen met een zwak immuunsysteem (Leukemie/Aids), lopen risico de ziekte eerder te krijgen nadat ze

gestoken zijn door zandvliegje.

Welke zorg en behandeling heeft uw besmette dier nodig?

Bijkomende bloedtesten zjjn vereist om de staat van organen en het immuunsysteem vast te stellen.

Behandeling tegen de Leishmania parasiet, als eerste 4 weken Milteforan, dit middel wordt ook

gebruikt tegen kanker en aids én tablet Allopurinol (op Kreta te verkrijgen bij de apoktheek genaamd

Zylapour, en mogelijke injecties Glucantime

Behandeling voor secundaire infecties/problemen.

Regelmatig bloed testen (zeker 1 x per halfjaar) om het resultaat van behandeling en mogelijke

complicaties te controleren.

Extra vitamines en een speciaal dieet zullen de behandelingsresultaten verbeteren.

Behandeling van en ontwikkelingen rond de ziekte Leishmaniose

Medicijnen die bij behandeling tegen Leishmania gegeven worden: Allepurmol, Amphotericin B, Antimon, Ketoconazol, Interferon, Milteforan, Ohlyl-C, Glucantime, Glucantim, Meglumine antimonate e.a.

Milteforan is een medicijn dat de dieren voor 98% geneest en binnen 4 weken zichtbaar herstel aantoont, mits het dier niet immuun is tegen de klassieke therapieen.

Er is ook een therapie die veel succes heeft met Amphotericin B. De therapie is toegediend bij Leishmania

honden uit Frankrijk en Spanje. Gebleken is dat 80 – 93% van deze honden na een jaar geen terugval

hebben van de ziekte Leishmaniose.

20

Teken zijn insecten die zich voeden met dierlijk of menselijk bloed. Zij bijten zich in de huid van het dier of mens vast en kunnen hierdoor via verschillende parasieten de volgende ziekten overbrengen.

1. Ehrlichiose

Ziekte overgebracht door de parasiet Ehrlichia Canis.

Ehrlichia Canis is een parasiet die onder andere de afname van de witte bloedcellen veroorzaakt (neutropenia). Afhankelijk van de reactie van het immuunsysteem van de getroffen hond kunnen de symptomen verschillend zijn; diverse gradaties van gewrichtsontsteking (artritis), een verandering van de nierfunctie (glomurulonepheritis) en een vermindering van het aantal bloedplaatjes (Trombocytopenie) worden frequent gezien. Voor de eigenaar zichtbare symptomen zijn onder andere:

Koorts,

Kreupelheid

Neusbloedingen.

Deze ziekte is goed te behandelen, de parasiet is gevoelig voor antibiotica tetracycline en doxycycline. Het herstel van de hond vindt meestal plaats tussen de 24 en 72 uur na behandeling, hoewel de behandeling 14 tot 28 dagen moet worden voortgezet. Bij honden met een chronische vorm waar aan-vullende behandeling nodig is, kan herstel enkele maanden duren.

2. Babesiose Ziekte overgebracht door de parasiet Babesia Canis.

De parasiet Babesia Canis wordt overgedragen door de Dermacentor teek, die zowel in warme als in

gematigde streken voor komt en sinds kort ook in België en Nederland. Deze parasiet ontwikkelt zich

uitsluitend in de rode bloedcellen van de hond. De incubatietijd varieert van 1 tot 2 weken. In het acute

stadium worden de volgende verschijnselen waargenomen:

Koorts

Lusteloosheid

Geelzucht

Door bloedarmoede bleke slijmvliezen honden hebben meestal koffiebruine tot donkerrode urine.

Bij chronische infecties is er sprake van

malaise:

vermageren

lever- en miltvergroting

De diagnose wordt bevestigd door het vinden van de parasiet in een bloeduitstrijkje dan wel het aantonen van antilichamen in het bloed. Carbesia is het medicijn om babesiose te behandelen. Preventieve behandeling kan met Frontline.

21

3. De Ziekte van Lyme/Borreliose

Ziekte overgebracht door de Parasiet Borrelia.

Lyme-ziekte, ook wel Borreliose genoemd, werd voor het eerst gediagnosticeerd in de stad Lyme in Connecticut. De ziekteverwekker, Borrelia Burgdorferi, wordt door teken overgebracht op zowel mensen als dieren. Van honden zijn veel minder gevallen bekend. Vermoedelijk wordt de ziekte lang niet altijd bij de hond ontdekt of mogelijk ontwikkelen veel honden een zekere immuniteit.

De teken die Lyme-ziekte overbrengen, kunnen ook dragers zijn van Babesia en of Ehrlichia.

Meestal ontstaat binnen 3 weken op de beetplaats een rode ringvormige plek, die zich langzaam uitbreidt. Helaas is deze kenmerkende ring bij honden vaak niet (goed) zichtbaar. Dus moet men op andere symptomen letten die vaak wat later optreden:

Gebrek aan eetlust

Gewichtsverlies

Weinig energie

Hoge koorts

Neerslachtigheid,

Gewrichtsproblemen (artritis).

Wanneer de hond niet tijdig behandeld wordt, nestelt de ziekteverwekker zich in het zenuwstelsel, waar hij toevallen, verlamming en uiteindelijk de dood veroorzaakt.

22

Geadopteerde honden.

23

24

25

26

Op deze laatste pagina willen wij onze Opvanggezinnen in het zonnetje zetten. Met een hoofdletter geschreven, want deze mensen zijn onmisbaar, van groot belang voor onze stichting en hondjes. Zonder hen zouden er nooit zoveel hondjes gered kunnen worden. Met heel veel liefde en goede verzorging zorgen onze Opvang-vrijwilligers er voor dat de hondjes een plekje hebben om tot rust te komen na hun reis en alles wat ze op jonge leeftijd mee hebben moeten maken. De liefde van deze vrijwilligers voor de honden is groot. Immers, na enige tijd vinden de honden hun definitieve plekje en dan moeten ze het hondje laten vertrekken. Maar wel in de wetenschap dat ze hebben kunnen bijdragen aan een goede toekomst. En: loslaten is ook "houden van".... Daarom dit eerbetoon aan de Opvang-vrijwilligers van Dog Resue Greece : Jullie zijn supercalifragilisticexpialidocious! Heel hartelijk dank voor jullie hulp, inzet, flexibiliteit en ondersteuning!

In het zonnetje