Nieuwsbrief mei 2013

20
Nieuwsbrief Jaargang 27, nr. 104: mei 2013 De reproductie van deze nieuwsbrief werd mogelijk gemaakt door KuiperCompagnons en Repro C5 Help mij Leven (AJUDE ME A VIVER)

description

Dit is een kwartaaluitgave van stichting 'Help mij leven'. Meer informatie? Bezoek onze website!

Transcript of Nieuwsbrief mei 2013

Page 1: Nieuwsbrief mei 2013

Nieuwsbrief Jaargang 27, nr. 104: mei 2013

De reproductie van deze nieuwsbrief werd mogelijk gemaakt door KuiperCompagnons en Repro C5

Help mij Leven (AJUDE ME A VIVER)

Page 2: Nieuwsbrief mei 2013

Stichting ‘Help mij leven’ geniet het CBF-Certificaat voor kleine goede doelen, uitgegeven door het Centraal Bureau Fondsenwerving (CBF). Stichting ‘Help mij leven’ vindt het belangrijk om regelmatig te worden getoetst door een onafhankelijke en betrouwbare instantie. Zo kunt u als donateur er zeker van zijn dat wij voldoen aan de criteria van transparantie en goed bestuur.

NieuwsbriefColofon en inhoudsopgave

Redactie Aldo Golja André van der Eijk Marco Kalverda Yke Meindersma

Correspondentie E-mail: [email protected]

Colofon De nieuwsbrief is een uitgave van stichting ‘Help mij leven’ en verschijnt drie keer per jaar.Oplage ca. 1200 stuks

ISSN: 211-4270

Inhoudsopgave

Bestuursmededelingen ...............3

Brief uit Brazilië ......................5

Gedicht van Miranda ......................12

Bericht Maurice uit Pequeri ..............14

Vacature vrijwilliger ..............16

Contact ....................................18

Gemakkelijk geld overmaken ........19

Page 3: Nieuwsbrief mei 2013

Bestuursmededelingen

Zowel in Brazilië als in Nederland is er de afgelopen maanden veel gebeurd. Na alle inspanningen, verbouwingen en de opleiding van enthousiaste medewerkers, laat de definitieve vergunning om het opvanghuis voor crackverslaafde straatkinderen te kunnen openen op zich wachten. Ondanks de vele toezeggingen van de gemeente, zowel in woord als op schrift, blijft het dus nog steeds afwachten. Uiteraard is het daarom een zeer spannende tijd voor Robert en zijn medewerkers. We leven erg met ze mee en hopen dat het opvanghuis op korte termijn geopend kan worden voor de eerste groep crackverslaafde kinderen. Want uit de brieven van Robert blijkt keer op keer hoe schrijnend de situatie is voor de allerzwaksten, de groep waar REMER en Help mij leven zich juist voor willen inzetten.

In Nederland zijn we erg blij met alle acties die de afgelopen maanden zijn gevoerd. In deze nieuwsbrief leest u daar meer over, want veel scholen en vrijwilligers hebben een erg mooie bijdrage aan het werk in Brazilië kunnen leveren. We hopen dat de positieve verhalen andere donateurs enthousiast kunnen maken om ook op hun school, of in hun kerk of dorp geld in te zamelen!

Nieuw: Help mij leven Team Noord

Een regio waar we al jaren mogen rekenen op een trouwe groep donateurs, is Friesland. Er zijn al diverse groepen uit bijvoorbeeld Grou op werkvakantie geweest in Brazilië en al jaren organiseren vrijwilligers in Friesland inzamelingsacties voor Help mij leven. We hebben twee vrijwilligers, Matty Kloosterman en Eelke Pander bereid gevonden om samen het gezicht en aanspreekpunt van stichting ‘Help mij leven’ in Friesland te vormen. Als ‘Team Noord’ kunnen ze presentaties en informatie geven en u helpen bij het organiseren van inzamelingsacties. We zijn erg blij met hun hulp! Woont u in het noorden van het land en heeft u vragen of wilt u een actie organiseren? Neem gerust contact op met Matty: [email protected], of bel met ons secretariaat. Zij brengen u dan met Matty in contact.

Bestuurswissel

Zoals u in de vorige nieuwsbrief kon lezen, heeft Thea van der Ent aangegeven haar functie als secretaris neer te leggen. We zijn erg blij dat we al snel een uitstekende vervanger hebben gevonden. Vanaf mei neemt Marijke van der Wenden het stokje van Thea over. Met Marijke is het bestuur weer op volle sterkte.

Namens het bestuur wens ik u veel leesplezier!

Marieke Oostenbrink, voorzitter

Stichting ‘Help mij leven’ helpt Braziliaanse straatkinderen bij hun dagelijkse strijd om het bestaan. 3/20

Page 4: Nieuwsbrief mei 2013

Oranjebazar

Sinds jaar en dag organiseert de Gereformeerde Kerk Bleiswijk op 30 april de Oranjebazar. Na maanden van voorbereiding en grote inzet van gemeenteleden wordt er in twee dagen tijd geld ingezameld voor de kerk en vooral voor goede doelen. Het kerkplein verandert in een gezellig terras en in de kerk wordt van alles verkocht: curiosa, kleding, boeken en tweedehands spullen. Een Rad van Avontuur en een Oranjeloterij maken de Oranjebazar compleet. Robert Smits is al jaren een dankbaar doel van de opbrengst van de Oranjebazar en het is één van de bijdragen waarop we mogen bouwen. Van de koninklijke feestelijkheden die live op TV te volgen waren had de Oranjebazar gelukkig weinig last: de opbrengst was dit jaar maar liefst 23.500 euro, waarvan 8.000 euro voor Help mij leven zijn! We danken alle vrijwilligers dan ook van harte voor hun fantastische bijdrage.

CBF Certificaat

Per 1 februari heeft het CBF het ‘Certificaat voor kleine goede doelen’ toegekend aan stichting ‘Help mij Leven’. Sinds 2005 beschikte ‘Help mij leven’ over het CBF-Keur. De stichting blijft met het certificaat voldoen aan de strengste eisen. Zo heeft u als donateur de zekerheid dat uw geld goed terecht komt.

De strenge toetsing kost echter gemiddeld 2.000 euro per jaar en is arbeidsintensief. Het CBF heeft daarom speciaal voor kleinere organisaties die jaarlijks tot 500.000 euro aan inkomsten ontvangen het ‘Certificaat voor kleine goede doelen’ ingesteld. De keuring vindt plaats op dezelfde

aspecten als het CBF-Keur, maar sluit beter aan bij de organisatie van kleinere goede doelen. De jaarrekening moet nog steeds aan dezelfde richtlijnen voldoen en voorzien zijn van een goedkeurende verklaring van een accountant.

Met circa 400 euro per jaar zijn de kosten aanmerkelijk lager. Naast een blijvende nauwkeurige externe controle op hoe met uw donaties omgegaan wordt, blijft er meer van uw donatie over voor de straatkinderen in Brazilië.

Meer informatie over het CBF certificaat? Kijk op onze website!

Nieuwsbrief jaargang 27, nr. 104: mei 20134/20

Page 5: Nieuwsbrief mei 2013

Brief uit Brazilië

Beste vrienden,

Deze week kreeg ik ineens een telefoontje van Fabio, na 10 jaar geen contact gehad te hebben. Niemand had meer contact met hem gehad en niemand wist iets van hem af. Fabio was een straatjongen van Central, die iedere avond ons nachtverblijf bezocht. Overdag hield hij zich bezig met bedelen, stelen en flipperen. Niet met lijm snuiven. Dat deed hij niet, daarin was hij toen al een uitzondering. Op een dag, een uur voor het nachtverblijf open zou gaan, beroofde Fabio een passerende dronken man van zijn horloge en geld. Wat Fabio niet wist, was dat het een inwoner was van de Morro da Providência. In een favela zijn wetten opgesteld door de drugsbende: wie steelt kan vermoord worden. Ik was op dat moment bij de Sportclub Sparta, die op hetzelfde terrein ligt. Ik werd geroepen door een nerveuze groepsleider van het huis: ‘Robert, de bende heeft Fabio meegenomen naar een pleintje hoog in de favela. Je moet iets doen’. Ik woonde zelf met mijn vrouw in die favela. Ik dacht goed na en besloot er achteraan te gaan. Ik sneed af door me een weg te banen door het hoge struikgewas achter de club. Halverwege kwam ik de bende met een huilende Fabio tegen. Na veel praten kreeg ik de jongen gelukkig vrij. Begrijp goed dat ook dit een uitzondering was!

Fabio is toen verhuisd naar ons woonhuis in Rio. Hij deed verschillende cursussen en op school bleek hij erg pienter te zijn. Op jonge leeftijd kreeg hij een baantje bij de bank. In ons huis vormde hij ook weer een uitzondering, want bij alles moest je hem overtuigen: waarom moet dit of dat. Hij kon tot het uiterste gaan! Wij hebben veel van hem geleerd! Toen hij 18 was, is hij op zichzelf gaan wonen en op een gegeven moment zijn wij hem uit het oog verloren. Nu had ik hem ineens aan de telefoon. Ik hoorde dat hij elektricien is geworden, dat hij samenwoont met een heel lieve vrouw en dat ze drie nog lievere kinderen hebben. Ik vermoed dat de één nog pienterder is dan de ander. Soms denk je wel eens, door alle ellende om je heen: waar doe je het voor? Door zo’n bericht word je dan ineens weer heel erg blij!

Stichting ‘Help mij leven’ helpt Braziliaanse straatkinderen bij hun dagelijkse strijd om het bestaan. 5/20

Page 6: Nieuwsbrief mei 2013

REMER-Rio

Jacarézinho

Het schooltje waar de bijlessen worden gegeven, is weer begonnen na de lange zomervakantie. Alle scholen in Brazilië gaan begin februari weer van start. In Rio niet, daar beginnen de scholen pas na het carnaval in de derde week van februari. Zoals ik eerder geschreven heb: Jacarézinho en Manguinhos zijn bevrijd van de drugsbende en hebben een officieel vredeskorps. Er wordt inderdaad niet meer geschoten en er razen geen zwaarbewapende drugsdealers op motoren meer door de wijk. De drugs wordt verkocht door kleine groepjes, vaak jongeren tussen de 14 en 17 jaar. Dit wordt oogluikend toegestaan door de politie die daar smeergeld voor krijgt. De zwijgplicht blijft gelden, niemand komt openlijk voor zijn mening uit. Gelukkig komen er wel steeds meer anonieme telefoontjes bij de politie binnen, zodat zij weten waar zij wapens en drugs kunnen vinden.

Je merkt duidelijk aan de kinderen van het schooltje dat er iets veranderd is. Ze komen nu altijd op tijd, doordat het nu veilig is zonder geweld tussen bendes en politie en ze tonen tijdens de lessen en in hun tekeningen zichtbaar en tastbaar: hoop. Darlene vertelde aan haar juf dat zij voor het eerst in jaren op de grote speelplaats kon spelen in het hartje van de wijk waar het normaliter barst van de gewapende bendeleden. Ze hoeft niet meer enkel in de nauwe steegjes te leven. De gemeente Rio wil niet alleen de wijk in met de politie, maar ook met sociale werken. Wij hopen - en werken eraan om dit te bereiken - dat de gemeente de financiën van het schooltje op zich zal nemen, zodat het schooltje kan uitbreiden van 50 naar 100 leerlingen.

Straatwerk

Door de aanwezigheid van de vredespolitie in een aantal favela’s vertrokken de crackverslaafden naar andere plekken in de stad. Een 150-tal verslaafden leefde aan de rand van één van de grootste toevoerwegen van Rio, namelijk de Avenida Brasil. De gemeente deed er alles aan om hen daar te verwijderen. Een tragedie hing in de lucht. In korte tijd vielen er twee slachtoffers, onder wie een 10-jarig jongetje. Hij liep terwijl hij vluchtte onder een auto. De auto reed door. Het lichaam van het jongetje werd bedekt onder een laken en zijn vrienden hielden de wacht bij hem. De media berichtten iedere dag over deze groep verslaafden. De wet werd zelfs aangepast, zodat niet alleen kinderen maar ook volwassenen op de crackplaatsen konden worden opgepakt en overgebracht naar huizen van de staat. Minstens drie keer per week werd er een grote actie op touw gezet om de verslaafden van de straat te plukken. Werkelijk, het leek er bijna op dat het probleem serieus werd aangepakt. Het was zelfs zo dat er zalen in ziekenhuizen gereserveerd werden voor de verslaafden.

En inderdaad: in februari waren er geen crackverslaafden meer te vinden langs de Avenida Brasil. Wekenlang geen bericht meer over crack in de media. Wij wilden wel eens weten waar zij naartoe waren gebracht. De volwassenen waren naar

Nieuwsbrief jaargang 27, nr. 104: mei 20136/20

Page 7: Nieuwsbrief mei 2013

een enorm grote kliniek aan de rand van de stad gebracht. Het is een kliniek die meer op een gevangenis lijkt, maar gelukkig staat hier wel het hek open. De mensen lopen in en uit. Wie schetst onze verbazing? Driehonderd meter verderop wordt door de plaatselijke bende crack verkocht!! Maar het kan nog erger. Het straatteam heeft contact met verslaafden die zeggen dat de crackplaats langs de autoweg er nog steeds is, maar dan om de hoek. ‘Dat kan natuurlijk niet’, zegt Nando, ‘wij rijden er steeds langs, maar wij zien niets’. Enfin, het team is er heengegaan en echt waar, twee straten achter de Avenida Brasil leven nog steeds diezelfde verslaafden, maar nu niet meer in het zicht. Man, wat was ik boos. Hoe kan dat? Ik heb het natuurlijk allemaal nagevraagd bij twee winkeltjes en bij de verslaafden zelf. Nooit heeft de gemeente zich meer vertoond, nooit zijn ze meer opgepakt! Deze zieke mensen, die hulp nodig hebben, zijn in de steek gelaten. Een duidelijker voorbeeld van ‘uit het zicht uit het hart’ heb ik nog nooit gezien. Kinderen, zwangere meiden, bejaarden, alles in de smerigheid aan de crack. Media nooit meer gezien. Veeg het vuil maar onder het tapijt voor het WK begint!

Juliana is 18 jaar. Haar ouders zijn verslaafd aan alcohol en drugs als zij hun huisje in de hoop op een betere toekomst verlaat. Zij kende Gilbert al een tijdje en trok bij hem in. Gilbert - en vrij snel daarna ook Juliana - raakte verslaafd aan crack en zo verloren zij hun huis. Juliana raakte zwanger en zij kan nu elk moment bevallen. Hoe de baby gaat heten en wanneer er voor de laatste keer een onderzoek is gedaan, weten zij niet. Feit is wel dat - als de baby de bevalling overleeft - er dadelijk een verslaafd kindje op de wereld wordt gezet. De moeder zal net als alle andere crackmoeders haar kindje achterlaten in het ziekenhuis op zoek naar haar volgende crackshot. Door de verslaving zijn de moederlijke gevoelens verdwenen.

Stichting ‘Help mij leven’ helpt Braziliaanse straatkinderen bij hun dagelijkse strijd om het bestaan. 7/20

Page 8: Nieuwsbrief mei 2013

Op dit moment is de Amerikaanse Viviane Moos bij REMER. Twintig jaar geleden heeft zij foto’s gemaakt van straatkinderen. Nu komt zij terug om van diezelfde kinderen foto’s te maken. Sommigen zijn vroeg heengegaan, sommigen zitten in de gevangenis of zijn van de aardbol verdwenen. Maar met anderen gaat het heel goed: zij hebben een baan, echtgenoot, kinderen, enz.

Jongeren die iets van hun leven hebben gemaakt, die uit die vuilnis zijn gekropen en, met een beetje hulp van ons, sterk en volwassen zijn geworden. Ik kan oprecht geëmotioneerd raken door hun kracht en vaak ook hun geloof!

Crackwoonhuis Nieuwe Hoop

De dingen die we meegemaakt hebben om dit huis geopend te krijgen, alleen al daarover kan ik een boek schrijven. Al maanden wachten wij op de handtekening van de secretaris van Urbanismo. Dit had in november moeten gebeuren, maar deze man werd vervangen. Daarna werd het Kerst, oud en nieuw, de januari-vakantiemaand en ja, dan is het al weer bijna carnaval. Eindelijk sijpelde het bericht door dat alles geregeld was, zodat het huis op 19 maart geopend zou kunnen worden. Het sportveld - gefinancierd door het Prins Claus Fonds - is prachtig geworden.

Nieuwsbrief jaargang 27, nr. 104: mei 20138/20

Page 9: Nieuwsbrief mei 2013

Van dinsdag 12 tot vrijdag 15 maart waren er trainingsdagen voor het team dat in het huis zou gaan werken. Vanaf april hebben wij twee maatschappelijk werksters en twee psychologen aangenomen voor het huis die aan de regels van het huis werken en zich verdiepen in de crackepidemie. Zij gaan vaak mee de straat op om contact te hebben met de kinderen op straat. Eind april staat er een vergadering gepland met de voormalig secretaris maatschappelijk werk die momenteel hoofdsecretaris is van de burgemeester. Binnen 24 uur kan hij alles geregeld hebben. Het doet ons goed om zoveel positieve reacties te krijgen van mensen die niet begrijpen waarom alles zo lang duurt en die potentiële steunpilaren zijn voor ons in de toekomst. Ik hoop zo dat het huis open zal zijn voordat jullie deze brief lezen!

© Opmeer Reports

Stichting ‘Help mij leven’ helpt Braziliaanse straatkinderen bij hun dagelijkse strijd om het bestaan. 9/20

Page 10: Nieuwsbrief mei 2013

REMER-Minas

Wij hebben het eerste deel van het geld van een Unesco project, ‘Criança Esperança’ ontvangen. Dit geld wordt grotendeels gebruikt voor onze ‘cantinho literário’, een centrum waar muzieklessen, computerlessen en bijlessen worden gegeven. Verder is er ook een kleine film-, art- en fotoworkshop. Ook zullen er danslessen gegeven worden, waarbij ook de jeugd uit Pequeri welkom is. Het is geweldig leuk om al die jongeren gitaar te zien spelen. Op dit moment maken ze zelf ook allerlei trommels. We krijgen dadelijk een echt huisorkest!

Gelukkig komt er steeds meer financiële steun vanuit eigen land voor de woonboerderij. Meer dan 50% van de steun komt van negen omringende gemeentes.

Wij maken ons veel zorgen over de crackepidemie die steeds dichterbij komt. Verschillende kinderen die bij ons worden geplaatst hebben een vader of moeder die verslaafd is aan crack.

Het jongetje dat als laatste ons gekomen is, Pedro van 9 jaar oud, kan zich prima vermaken. Maar wat hij in zijn hoofd heeft, moet ook gebeuren. Vooral op school zijn er grote problemen met hem en minstens drie maal in de week wordt hij naar huis gestuurd. Verleden week kon het volkswagenbusje niet komen om hem op te halen en toen belde de schooldirectrice mij om 13.15 op om hem op te halen, want hij wilde de klas absoluut niet meer in. Ik sputterde een beetje tegen, want om 13.30 uur had ik een afspraak met de burgemeester. Snel naar school gereden en daar zat Pedro op de grond. Ik dacht het snel te regelen, maar hij wilde niet de klas in en ook niet mijn auto in om naar de boerderij te gaan. De klok tikte door en vele ogen waren, vanuit de klassen, op mij gericht. Het was al 13.30 geweest. Ik had natuurlijk wel voor hetere vuren gestaan. Dit moest mij natuurlijk lukken. Daar zat ik op de grond naast het kleine ventje. Ik kon praten als brugman maar hij week geen centimeter. De klok tikte gewoon door en het was inmiddels al

Nieuwsbrief jaargang 27, nr. 104: mei 201310/20

Page 11: Nieuwsbrief mei 2013

13.45 uur. Ik belde naar zijn groepsleidster. Gelukkig was de kombi er weer en ik liet Pedro achter, zittend op de grond. Ik zei hem maar gedag en gelukkig kreeg ik een goedbedoelde glimlach terug. Ik kwam tegen tweeën bij de burgemeester en vertelde hem de reden voor mijn vertraging. Gelukkig kon hij er ook om lachen. Later hoorde ik dat Pedro, toen de groepsleidster hem was komen halen, meteen haar hand gepakt had en meegelopen was naar de auto. Gelukkig maar!!

JP is een 14-jarige jongen die echt heel goed kan voetballen. Via via hadden wij contact met een Hollandse voetbalschool in de zuidelijke staat van Brazilië. Zo werd JP uitgenodigd om een week mee te komen trainen. Een donateur uit Nederland bekostigde de reis. Samen met Maurice, een Nederlandse vrijwilliger, reisde hij 24 uur om er te komen. JP had indruk gemaakt en hij mocht nog eens terugkomen. Eénmaal terug op de boerderij, na vele gesprekken, legde hij ons uit waarom hij niet terug wilde gaan: heimwee. Een week vond hij al zo lang, laat staan 3 maanden. Heimwee naar zijn zusje en broertje op de boerderij, naar zijn vriendinnetje, en vooral naar het leven op de boerderij! Hij is gek op dieren en wil daar in de toekomst iets mee doen.

In februari kreeg ik de schrik van mijn leven. Mijn moeder was flink gevallen en moest ineens geheel verzorgd worden. Cora, mijn zus, doet altijd al alles voor haar en stond er ineens alleen voor. In het verzorgingshuis behandelen ze mijn moeder enorm goed, maar ja, niet altijd natuurlijk. Ik ben in februari twee weken naar Nederland gegaan om iets terug te kunnen doen voor mijn moeder die altijd klaar staat voor haar kinderen. Bij haar zitten, haar verzorgen als het nodig was, moppen vertellen, uit de Bijbel lezen en samen bidden. Ik kon haar helpen maar tegelijkertijd merkte ik dat zij mij meer hielp. Ik ben natuurlijk door 27 jaar in Brazilië veel afwezig geweest bij mijn moeder en Cora. Soms voelde ik mij daar wel eens schuldig over. Maar daar bij haar bed wist ik ineens dat het goed was, dat het zo heeft moeten zijn. Het was niet makkelijk om afscheid te nemen, maar als een wonder knapt ze nu weer snel op!

Ik eindig deze brief met jullie allemaal te bedanken voor alle steun in welke vorm dan ook. Ik vraag jullie dan ook om hiermee door te gaan. Brazilië mag dan de zesde wereldeconomie zijn, op de plekken waar ik kom merk ik daar jammer genoeg nog weinig van.

Ik wens jullie allen Gods Rijke Zegen toe!!

Met zeer vriendelijke groet,

Oetsia, Moises, Janine en Robert

Stichting ‘Help mij leven’ helpt Braziliaanse straatkinderen bij hun dagelijkse strijd om het bestaan. 11/20

Page 12: Nieuwsbrief mei 2013

Gedicht van Miranda

In ´mijn´ groep 8, die van CBS De Poort uit Bleiswijk, wordt erg meegeleefd met Robert Smits en zijn goede werk in Brazilië. Natuurlijk wist ik dit al een hele tijd, maar toch was ik verrast en ontroerd toen ik een gedicht las van één van mijn leerlingen. De opdracht was een gedicht te maken volgens een bepaalde methode, met een vrij te kiezen onderwerp. Miranda Weerheim, de bewuste leerlinge, maakte het volgende gedicht:

Toen kwam Robert

Ik werd op straat gezet

Alle plaatsen thuis waren bezet

Ik wist niet wat er gebeurde

Misschien dat ik te veel zeurde

Mijn zusje moest mee

Dus toen waren we op straat met zijn twee

Toen gingen we stelen

Want dat deden velen

Vanaf toen stond ik 24 uur op straat

Mijn zusje huilde dus het werd elke avond laat

En toen kwam er een man

In het begin was ik heel erg bang

Hij veranderde mijn leven

En toen kon ik mij overgeven

Met vriendelijke groeten,

mede namens Miranda Weerheim,

Yvonne Groenewold, leerkracht groep 8, CBS De Poort te Bleiswijk

‘Ren voor een leven’

Vrijdag 15 februari hebben cliënten van afdeling Mistral, Brijder jeugd ambulant, Emiliehoeve en personeelsleden gelopen voor het nieuwe Crackwoonhuis in Rio de Janeiro. De aanpak van REMER voor het Crackwoonhuis is mede gebaseerd op het nieuwe programma van de Mistral kliniek.

Het was een geslaagde sponsorloop en uiteindelijk is er maar liefst 1.700 euro opgehaald! Iedereen enorm bedankt voor de geweldige inzet.

Nieuwsbrief jaargang 27, nr. 104: mei 201312/20

Page 13: Nieuwsbrief mei 2013

Opbrengst kinderboek Naar aanleiding van reizen die Mariem Aameyri heeft gemaakt, schreef ze een kinderboekje. De kleine oplage verkoopt ze aan vrienden, familie en geïnteresseerden.

Als vaste donateur bezocht ze REMER tijdens een reis naar Brazilië. Naar aanleiding daarvan besloot Mariem om de opbrengst van haar boek te doneren aan Help mij leven.

We zijn erg blij met de steun van Mariem en wensen haar lezers veel leesplezier!

‘Eyes wide open’: Online reportage over REMER

Wim en Pauline Opmeer zijn journalist en fotograaf. Ze reizen twee jaar lang door Latijns-Amerika en doen verslag van goede doelen die ze op hun reis bezoeken. Onlangs hebben ze in hun online magazine een reportage gemaakt over REMER. De reportage met mooie foto’s vind je hier:

http://www.opmeerreports.nl/EyesWideOpen03/

© Opmeer Reports

Stichting ‘Help mij leven’ helpt Braziliaanse straatkinderen bij hun dagelijkse strijd om het bestaan. 13/20

Page 14: Nieuwsbrief mei 2013

Bericht Maurice uit Pequeri

Aan het einde van mij half jaar Rio de Janeiro in 2011 heb ik mezelf de belofte gedaan om ooit terug te komen en me in te zetten voor een goed doel. Ik kon maar niet bevatten dat in het BRIC-land Brazilië nog steeds kinderen aan hun lot worden overgelaten. Nu twee jaar later is het zover. Ik ben vrijwilliger voor Remer in Brazilië en inmiddels alweer tweeënhalve maand in Pequeri. Jullie zullen het wel vaker horen, maar de Sitío is een fantastische plek. Er wordt met veel liefde gezorgd voor de kinderen en de kinderen geven veel liefde

terug. Zes maanden zonder vrienden, familie en vriendin is best lang, maar het leven in de natuur van Pequeri is ontspannen en het voelt goed om onderdeel te zijn van deze mooie grote familie op Sitío Shalom.

Een vrijwilliger op de Sitío kan op verschillende terreinen worden ingezet. Naast chauffeur, boodschapper of manusje van alles, is de belangrijkste taak naar mijn idee het entertainen van kinderen en daar waar mogelijk ze iets mee te geven. Met mijn achtergrond als psycholoog en ICT-er werd ik gebombardeerd tot docent engels en informatica. Samen met de nieuwe muziekleraar en de docentes wiskunde en creativiteit vormen wij het team dat de naschoolse activiteiten op de Sitío organiseert. Het niveau ligt niet heel hoog, maar het is erg leuk om een steentje bij te mogen dragen.

Met één van de jongens Thiago heb ik het systeembeheer van de Sitío op me genomen. We hebben samen de nieuwe computers (gift van O’Globo) geïnstalleerd en ‘een nieuw netwerk’ aangelegd. Volgende project: het herinstalleren (Portugese versie Windows) van de mooie nieuwe laptops (gift Crucell), onlangs dapper meegesmokkeld door Margaritha. Thiago is echt enthousiast en het leuke is dat hij er ook echt een beetje verstand van krijgt. Vorige week gaf ik hem mijn overleden IPAD. Drie uur later gaf hij hem glunderend weer terug...Inderdaad hij werkte weer.

Eén van de kinderen waar ik direct een klik mee had is Livia. Livia is twaalf en erg leergierig. Daarnaast is ze het enige meisje in deze leeftijdscategorie. Haar leeftijdsgenoten hier op de Sitío zijn vooral jongens. Niet altijd even makkelijk voor haar en ze trekt dan ook vaak naar de vrijwilligers toe. Zo ook naar mij. De eerste weken van mijn verblijf op de Sitío helpt Livia me met m’n Portugees en ik haar met Engels. Onverwachts kregen wij vorige maand het bericht dat Livia na drie jaar op de Sitío terug gaat naar haar moeder. Deels omdat de omstandigheden bij haar moeder zijn verbeterd, maar deels ook omdat haar moeder erg ziek is en graag wil dat haar dochter weer bij haar komt wonen. Een lastige kwestie waarin wij in dit geval geen andere keuze hadden dan haar te laten gaan. Ondanks dat Livia de Sitío erg gaat missen is ze ook blij dat ze weer bij haar moeder kan wonen. Ik hoop dat het goed uitpakt en ook wij zullen Livia erg gaan missen.

Nieuwsbrief jaargang 27, nr. 104: mei 201314/20

Page 15: Nieuwsbrief mei 2013

Er loopt op de Sitío een voetbaltalentje rond. JP is nog relatief jong en Robert regelde voor hem dat hij auditie mocht doen op een Nederlandse voetbalschool in het zuiden van Brazilië. Na een aantal weken flink met hem te hebben getraind reisden we samen af naar Arapongas in de staat Paraná. Een busreis via São Paulo van meer dan 1.100 km. Een hele belevenis voor een manneke dat nog nooit buiten de grenzen van Minas Gerais was geweest. Voor een week voel ik me vader van een veertienjarige. JP doet het goed en de Belgische hoofdtrainer van Laranja Mecanica geeft groen licht. JP mag blijven. Na twee lekke banden keren we zaterdagnacht na een busreis van 27 uur moe maar voldaan terug in Pequeri. In overleg met de psychologe wordt de daaropvolgende week besloten om JP toch nog maar een jaartje op de Sitío te houden. Jammer natuurlijk, maar wellicht ook goed dat er wordt geluisterd naar de behoeften het kind.

Naast het organiseren van activiteiten op de Sitío ben ik samen met Robert bezig met het opzetten van voetbaltoernooi voor kinderen uit favela’s. De wervingsactie zal gaan plaatsvinden in aanloop naar het WK 2014. Het idee is om kinderen uit sloppenwijken te laten spelen in de shirtjes van de eredivisie. Voor de actiewebsite hebben we afgelopen weken eredivisie shirtjes ingezameld en foto’s gemaakt. Na de fotoshoot mochten de kids de originele shirts (geschonken door clubs) houden. Mocht u connecties hebben bij de KNVB of in het voetbalwereldje dan horen wij het graag. Binnenkort meer over de WK plannen en mijn verblijf in Pequeri.

Met vriendelijke groet,

Maurice [email protected]

Stichting ‘Help mij leven’ helpt Braziliaanse straatkinderen bij hun dagelijkse strijd om het bestaan. 15/20

Page 16: Nieuwsbrief mei 2013

Vacature vrijwilliger

Gezocht: Sociale media-expert / activiteiten-begeleider (vrijwilliger)

We zijn per 1 juni op zoek naar een vrijwilliger die ons in Brazilië kan helpen om van het WK in 2014 een succes te maken! Wat ga je doen?

Een groot deel van je tijd in Brazilië zal je doorbrengen op onze Sitío in Minas Gerais. Hier zal je vooral bezig zijn met de kinderen die hier wonen. Je houdt ervan om met jongeren en met kinderen te werken en vindt het leuk om activiteiten te organiseren. Je gaat je bezighouden met onze WK-aktie. In aanloop naar het WK2014 gaat REMER in Rio de Janeiro een voetbaltoernooi organiseren. De deelnemende jeugdteams (favela jongeren) zullen spelen in de tenues van eredivisie clubs. Als goede communicator en sociale media expert zal

jij gedurende je periode in Brazilië over dit event gaan berichten en is het jouw taak om verhalen de wereld in te sturen. Dit doe je via onze actiewebsite en sociale media. Daarnaast zal je het aanspreekpunt zijn voor media, producenten en sponsoren. Het ondersteunen van de organisatie bij het maken/bedenken van nieuw promotiemateriaal en content voor de website van ‘Help mij leven’.

Wanneer kun je aan de slag?

• Van juni tot eind 2013

Welke voorwaarden gelden er? • Jebenteengoedecommunicator• Jebent erg goed thuis in SocialMedia (Facebook, Twitter) enweet deze professioneel in te zetten • Jehebtervaringmetfotografie,grafischontwerpenkuntzelfstandig (Printed)mediaontwerpen• Jekuntgoedzelfstandigwerken• Jebentsportief• Jebeschiktovereenrijbewijs

• JespreektPortugees,ofjekunthetsnelonderdekniekrijgen

Bij voorkeur heb je een HBO- of universitaire communicatie, journalistieke, creatieve opleiding afgerond.

Enthousiast geworden? Of zoek je meer informatie? Neem dan contact op met de coördinator vrijwilligers, Gerry Bakker: [email protected]

Nieuwsbrief jaargang 27, nr. 104: mei 201316/20

Page 17: Nieuwsbrief mei 2013

40 dagentijdproject Wrâldpoarte een succes! In Garyp (Friesland) is er ieder jaar een samenwerkingsproject tussen school en kerk in de 40 dagentijd om geld bijeen te krijgen voor een goed doel. Dit jaar was het bestemd voor Help mij leven. De kinderen van basisschool CSB De Wrâldpoarte brengen in het begin van de 40 dagentijd bij elk huis een ‘potje’ om te sparen en geven uitleg over het project. Na afloop wordt alles weer verzameld en de opbrengst was enorm: ruim 4.000 euro!

Fantastische Paasgift Sint Jozefschool In de weken voor Pasen voerden de kinderen van de Sint Jozefschool in Schiedam allerlei acties uit om geld op te halen voor Help mij leven en de Eyes on Ghana Foundation.

Met sponsordansen, taarten bakken, sponsorzwemmen en sponsorlopen haalden ze 11.887 euro op. Daarvan gaat de helft naar Help mij leven. En dat is natuurlijk een waanzinnig mooi resultaat. We bedanken alle kinderen dan ook hartelijk voor hun inzet!

Stichting ‘Help mij leven’ helpt Braziliaanse straatkinderen bij hun dagelijkse strijd om het bestaan. 17/20

Page 18: Nieuwsbrief mei 2013

Nieuwsbrief jaargang 27, nr. 104: mei 201318/20

Bestuur ‘Help mij leven’Mw. C.M. Oostenbrink- Pronk (voorzitter)Mw. M. van den Wenden (secretaris)Dhr. J.L. Looijen (penningmeester)Dhr. A.A. GoljaDhr. A.P. van der EijkDhr. M.B. KalverdaMw. M.M. van Overbeeke

© Copyright 2013 Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaaktdoormiddel vandruk, fotokopie,Internetofwelkeanderewijzedanook,zonderuitdrukkelijke toestemming van stichting ‘Help mij leven’.

Postadres REMERSítio ShalomEstrada Pequeri-Bicas km2cep. 36.610-000 Pequeri (MG)Brazilië

ContactInformatie en adresgegevens

Coördinatie vrijwilligersMw. G. BakkerMosstraat 322802 KW GoudaTelefoon: 0182-520174E - m a i l : [email protected]

Secretariaat Postbus 155 2665 ZK Bleiswijk Telefoon: 010-5215070

E - m a i l : [email protected]

Website: www.helpmijleven.org

Giftent.n.v. Stichting ‘Help mij leven’ Rabobank 10.76.14.642

Like onze pagina! www.facebook.com/helpmijleven

Page 19: Nieuwsbrief mei 2013

Gemakkelijk geld overmaken

Graag maken wij u attent op de mogelijkheid om periodiek een vast bedrag naar de stichting over te maken. Het voordeel daarvan is dat u er geen omkijken meer naar heeft. Met de onderstaande machtiging kunt u aangeven op welk bedrag Robert en zijn medewerkers maandelijks kunnen rekenen. Robert, de medewerkers en de kinderen doet u daar een groot plezier mee!

Als vaste donateur van stichting ‘Help mij leven’ ontvangt u (indien u daar prijs op stelt) drie keer per jaar onze nieuwsbrief. Ook blijft u via onze website op de hoogte van de actuele ontwikkelingen in Brazilië.

Wilt u het werk onder de straatkinderen van Rio de Janeiro structureel ondersteunen, vul dan de machtiging onderaan deze pagina in en stuur die naar het secretariaat van de stichting. U kunt uw betaling uiteraard altijd stopzetten wanneer u dat wenst: een briefje aan het secretariaat is voldoende.

AfschrijvingenMaandincasso: Rond de 30e van de maand Kwartaalincasso: 30 maart, 30 juni, 30 september en 30 december Halfjaarincasso: 30 juni en 30 december

Sturen aan: stichting ‘Help mij leven’ - Postbus 155 - 2665 ZK - Bleiswijk

Ik ondersteun het werk in Brazilië met een financiële bijdrage, daarom stuur ik de onderstaande machtiging op. Ik ontvang ieder kwartaal de nieuwsbrief van stichting ‘Help mij leven’.

Ondergetekende, Naam en voorletters ________________________________________________

Adres ________________________________________________ Postcode & woonplaats ________________________________________________

(Email-adres) ________________________________________________

Bankrekeningnummer ________________________________________________

Postbanknummer ________________________________________________

verleent hiermee tot wederopzegging machtiging aan stichting ‘Help mij leven’ om € ______ (euro)eenmalig/per maand/kwartaal/jaar* van zijn/haar* bovenvermelde rekening af te schrijven.

De nieuwsbrief ontvang ik graag per post/digitaal*

Datum: _________________________ Handtekening: ___________________________

*) Doorhalen wat niet van toepassing is

Wat kunnen wij doen met uw steun?

€ 5,- Een maandvoorraad kleurpotloden € 40,- Een maandvoorraad medicijnen voor het straatwerk

€ 10,- Kleurboeken voor het straatwerk € 90,- Een maand brood met beleg uitdelen op straat

€ 37,- Een maand lang drinken uitdelen op straat

€ 460 Een maandsalaris van een straatwerker

Page 20: Nieuwsbrief mei 2013

Onjuist geadresseerd?W

ilt u d

an ond

erstaa

nde gegevens invu

llen en de om

slag va

n deze

nieuw

sbrief retourneren na

ar het ond

erstaa

nde a

dres?

Verhuisd

, ad

res onbekend

Verhuisd

, nieuw

e/juiste a

dresgegevens:

N

aa

m:

__

__

__

__

__

__

__

__

__

__

__

__

__

__

__

__

__

__

__

_

A

dres:

__

__

__

__

__

__

__

__

__

__

__

__

__

__

__

__

__

__

__

_

Postcod

e & w

oonplaa

ts: _

__

__

__

__

__

__

__

__

__

__

_

Bed

ankt!

Stichting ‘Help m

ij leven’ - Postbus 1

55

- 26

65

ZK - B

leiswijk

DRUKWERK

ww

w.helpm

ijleven.org