De hoeders van de leefbaarheidWijkregisseurs hebben sleutelrol in contact met bewoners

Ze zijn waarschijnlijk de bekendste ambtenaren van Katwijk, het aanspreekpunt voor

bewoners met klachten en meldingen. Het zijn de hoeders van de leefbaarheid in de

wijken. De wijkregisseurs.

Overigens bepalen niet zij, maar de bewoners zelf wanneer een wijk leefbaar is of niet,

zegt André Veenstra, wijkregisseur van Hoornes/Rijnsoever. Want dat gaat niet alleen

over hoe de wijk erbij ligt en hoe het groen wordt onderhouden. Leefbaarheid heeft ook

alles te maken met de omgang met elkaar, de contacten onder bewoners en de sociale

veiligheid die zij ervaren. Met sociale duurzaamheid dus.

Duurzaamheid binnen het programma Burger en Bestuur

In deze nieuwsbrief(klik op een titel om deze direct te lezen)

De hoeders van de leefbaarheid

Gouden vondsten op duurzaamheidsdag voor Wijkwerk

Weg van de tekentafel, op naar de straat

Wagenpark onder de loep

Eigen parkeerplek voor eerste buurtauto

Op hun vooruitgeschoven post van de

gemeente in de wijk hebben de wijkregis-

seurs echter wel een sleutelrol. Zij spelen

signalen uit de wijk door naar de vak-

afdelingen die wat kunnen doen met de

klachten, meldingen en goede ideeën

van bewoners.

Met de goede ideeën valt het trouwens wel mee, zegt André Veenstra. Op

de dagelijkse telefonische spreekuren en wekelijkse inloopspreekuren

horen de wijkregisseurs vooral klachten. ‘Van losse stoeptegels tot buren-

overlast en van meldingen over groen tot parkeerproblemen. Bijna altijd

verwachten mensen actie van de gemeente.’

Maar Veenstra is optimistisch. Eigen initiatief kost tijd. Als straks alle

stoeptegels recht liggen en de plantsoenen netjes zijn gesnoeid, komen

bewoners vanzelf uit op de ‘luxevraagstukken’, zoals: Wat zouden we

voor leuks met elkaar in de buurt kunnen doen?

Diverse bewonerscommissies zijn daar al jaren succesvol mee bezig en

waar mogelijk ondersteunt de gemeente dat. ‘In de Orion, in Rijnsoever,

organiseren bewoners bijvoorbeeld elk jaar een schoonmaakactie, zodat

de hele straat er weer pico bello bij ligt. Wij betalen dan mee aan een

springkussen of barbecue. Want initiatieven om prettiger samen te leven

in de buurt, die moet je koesteren.’

(Terug naar voorblad)

Gouden vondsten op duurzaamheidsdag voor Wijkwerk

Bij Wijkwerk hoef je ze over duurzaamheid niets meer te vertellen.

Daar weten de collega’s alles van sinds de themamiddag/workshop die

voor hen werd georganiseerd. De bedoeling was om bewustwording

rond duurzaamheid te vergroten. Dat lukte. Toezichthouders, mede-

werkers beheer en kantoormedewerkers kwamen al brainstormend

met geweldige plannen op de proppen.

Meer gebruik van duurzaam hout en hergebruik van materialen waren

voor de hand liggende suggesties. En daar letten de meesten ook al

goed op, merkte wijkregisseur André Veenstra. ‘De meeste collega’s

zijn al heel zuinig met materialen die nog te gebruiken zijn.’

Om te zorgen dat bewoners zich happy voelen in hun wijk en contact

hebben met anderen, haalden de workshopdeelnemers een gouwe

ouwe van stal: een heitje voor een karweitje. Veenstra: ‘Prima

manier om jong en oud met elkaar in contact te brengen en onder-

ling begrip te kweken.’

Verrassende ideeën waren er ook. Rondom waterzuivering bijvoor-

beeld. Daar wordt veel energie voor verbruikt, maar met een kleine

(Terug naar voorblad)

waterkrachtcentrale op de plek waar het gezuiverde water weer in de

sloot verdwijnt, kun je er ook energie uit winnen. En zou het hergebruik

van oude spullen niet enorm toenemen als je naast het afvalbrengstati-

on op de gemeentewerf of de milieustraat een kringloopwinkeltje hebt?

En tot slot de gouden vondst. Combineer twee problemen tot een

oplossing: schaarste van vis + ruimte zoeken voor waterberging = een

viskwekerij! Dat is Katwijkse duurzaamheid ten top.

‘Natuurlijk gaan we de ideeën die op ons eigen werk betrekking heb-

ben zelf uitwerken. Er is genoeg aangeleverd om duurzaamheid in het

afdelingsplan mee te nemen’, zegt Veenstra.

Alle overige ideeën worden gebundeld en aangeboden aan de regie-

groep die zich met duurzaamheid bezig houdt. Nu maar hopen dat er

een vakafdeling of bestuurder is die de uitdagingen aan wil gaan.

(Terug naar voorblad)

Weg van de tekentafel, op naar de straatJarenlang bedachten ambtenaren gewoon achter de teken-

tafel wat goed is voor het volk. Ieder zijn vak, ten slotte.

Tegenwoordig weten we wel beter. Plannen worden mak-

kelijker geaccepteerd en zijn kwalitatief beter wanneer

betrokken burgers en organisaties er op voorhand over

kunnen meedenken.

Logisch eigenlijk, want er bestaat veel kennis en ervaring onder in-

woners, bedrijven en instellingen in Katwijk, zegt Aard Nauta, senior

medewerker van het team Communicatie en stuwende kracht achter

interactief werken. Hij legt het uit met een eenvoudig voorbeeld over

de reconstructie van een straat.

‘De mensen die er wonen, weten hoeveel auto’s er rijden, waar kin-

deren graag spelen en wat onveilige plekken zijn. Waarom zou je die

kennis laten liggen?’

Door de deskundigheid van betrok-

kenen te gebruiken als je plannen

maakt, vergroot je de kwaliteit van

het besluit, betoogt Nauta. ‘Boven-

dien kan het plan rekenen op meer

instemming van de belanghebben-

den. Ook als het eindresultaat niet

helemaal is wat zij hadden gewenst.

Ze hebben meegedacht en voelen

zich serieus genomen, dat is enorm

belangrijk.’

(Terug naar voorblad)

Interactief werken – dus in interactie met belanghebbenden - is op

twee manieren duurzaam: het leidt tot goede plannen, die lang mee

gaan. En het maakt burgers meer betrokken bij en tevreden over hun

omgeving, sociale duurzaamheid dus.

Tegenwoordig komt meer dan de helft van al het beleid op interac-

tieve wijze tot stand, zegt Nauta. ‘Dat kan op allerlei niveaus. Soms

volstaat een praatje met een groep bewoners, bijvoorbeeld over welke

boomsoort in de straat wordt geplant. Bij grote projecten, denk aan de

zeejachthaven, is interactief werken een vast onderdeel in het proces.’

Collega’s vinden het nog wel eens moeilijk, merkt Nauta. ‘Hoe doe je

dat dan, de kennis uit de samenleving zo gebruiken dat je er een goed

besluit mee kunt nemen?’ Op intranet staan daarom een handleiding

en een checklist voor interactief werken, zie BMO > Communicatie >

Interactief beleid.

Gelukkig ziet Nauta ook veel collega’s die enthousiast zijn. ‘De kunst

is om het leuk te vinden om goede ideeën over te nemen. Om samen

met betrokkenen het beste uit Katwijk te halen wat erin zit.’

(Terug naar voorblad)

Wagenpark onder de loepKatwijk laat onderzoeken of het gemeentelijk wagenpark duurzamer

kan rijden. De vrachtauto’s van Reiniging en Wijkwerk beschikken

weliswaar al over een roetfilter, maar mogelijk kan het nog vriendelijker

voor het milieu, bijvoorbeeld door op gas of elektra te rijden. Daar zijn

uiteraard voorzieningen voor nodig, zoals gasvul- en oplaadpunten.

Ingenieursbureau DHV maakt na de zomer een ‘wagenparkscan’ en

adviseert de gemeente vervolgens over de mogelijkheden en de kosten.

(Terug naar voorblad)

Eigen parkeerplek voor eerste buurtautoMet vijf Katwijkers één auto delen. Dat is nog eens goed

voor het milieu en voor je portemonnee. De gemeente, groot

voorstander van gedeeld autogebruik, heeft de eerste buurt-

auto van Wheels4All een eigen parkeerplek gegeven.

Hij staat aan de Nassaudreef in de wijk Cleijn Duin. De vijf gebruikers

hebben ieder een pasje waarmee ze de auto in kunnen. Ze reserveren

voor het gebruik via internet. Voor vrijwillig beheerder Natalie van

Capelleveen is Wheels4All een uitkomst. Een eigen auto zou vooral

voor de deur staan, want meestal neemt ze de bus of de fiets. Maar

soms is een auto handig of gewoon nodig.

ColofonTekst: Saskia Buitelaar Alphen a/d RijnVormgeving: In Beeld AmsterdamRedactie: Rozemarijn Groen, Monique de Mooij en Josine OuwehandFotografi e: Rudy Lockefeir (portret- foto’s)

Nummer 9September 2010

De volgende nieuwsbrief verschijnt in oktober:

Onderwerp: Bedrijfsvoering

Wethouder Thijs Udo is blij met de eerste buurtauto. ‘Door het delen

van een auto zijn er minder auto’s nodig. Wij wilden dan ook graag

meewerken aan hun verzoek om een vaste parkeerplaats voor de auto

in Cleijn Duin. Hopelijk maakt deze voorziening het gebruik van de

buurtauto nog aantrekkelijker.’

Volgens de Consumentenbond bespaart iemand die minder dan 12.000

kilometer per jaar rijdt 1.440 euro als hij zijn eigen auto inruilt voor

een buurtauto van Wheels4All.

(Terug naar voorblad)