Nieuwsbrief 27 Wim en Danielle

4
Verschillende mails kregen we de eerste dagen daarna, over hoe moeilijk Johan en Wilcie Smoorenburg, onze collega´s via Zending en Gemeente, en hun mede- werkers het hadden, en nog steeds is de toekomst niet te voorzien. Het was al moeilijk om hoop voor Haïti te hebben, nu komt het er echt op aan om voor een ommekeer in dit land te bidden. Als we dit schrijven is net de aardbeving in buurland Chili achter de rug, waar Frits en Marieke Lascher (andere collega´s via Zending en Gemeente) wonen. Gelukkig is het met hen goed, maar de toestand is voor veel mensen zo nijpend dat wie zoiets nooit heeft meegemaakt, niet kan indenken hoe het moet zijn om geen onderdak, water, eten en electriciteit te hebben, zonder te weten wanneer er hulp komt. Ondertussen hadden wij in januari ook een bijzondere situatie aan de hand: het regende 45 dagen lang elke dag heftige plensbuien, waardoor het water in de rivieren gestaag bleef stijgen, todat de straten en huizen van miljoenen mensen onder water stonden. Ook rondom ons huis en in het projectgebouw van Child- ren Asking stond water, zodat alles om- hooggezet moest worden en uiteindelijk weggehaald omdat het water bleef stij- gen. De rioolputten waren verstopt en het water kwam via de afvoerputjes omhoog, een vieze, ongezonde bedoeling dus. Verdrietig was het om te zien dat mensen die met veel moeite wat meubels hadden gekocht, alles weg konden gooien. Velen zijn bij familie ingetrokken of hebben een ander huis gezocht, waarna hun huis gelijk gesloopt werd. De overheid hielp met het aanbieden van een paar maan- den huur en van flats die nog gebouwd moeten worden. De huurprijzen stegen daarop verschrikkelijk en er was geen huis in de hele omtrek meer te vinden. Helaas werden hierbij veelal de meest arme mensen getroffen, die hun huis te dicht bij de rivier hadden gebouwd. Wim heeft dagenlang door het water gewaad om verschillende mensen te helpen om hun spullen op blokken te zetten. Anderen waren op hun beurt bereidwillig om ook ons te helpen in het projectgebouw toen daar de nood aan de man was met alles weg te halen. Kasten en computers werden door een legertje jonge mannen uit de buurt netjes met de hand of met behulp van karretjes op hoge wielen of drijvend op grote luchtbedden hogerop gebracht, in de garage van onze overbuurman. Alle computeronderdelen kwamen nog compleet aan ook! De ge- meenschapszin was buitengewoon. Al dat vieze water was niet zonder risico, er werd gewaarschuwd voor een soort rattenziekte, waar verschillende men- sen aan overleden zijn. Verder heeft de overvloedige regenval verschillende grote viaducten en delen van asfaltwegen weg doen spoelen. Kinderen die in snelstro- mende riviertjes vielen konden niet worden gered. In de staat Rio de Janeiro en andere plaatsen zijn een paar honderd doden gevallen door aardverschuivingen, huizen werden bedolven en verwoest door modderstromen. In de kerk hebben we vijf weken lang verschillende families opgevangen tot het moment dat ze weer een eigen huis hadden gevonden. Al met al doet dit alles ons beseffen hoe broos het leven en onze materiële bezittingen zijn. Nieuwsbrief nr. 27 - maart 2010 Water overal Straten en huizen onder water

description

Nieuwsbrief 27 Wim en Danielle

Transcript of Nieuwsbrief 27 Wim en Danielle

Page 1: Nieuwsbrief 27 Wim en Danielle

Verschillende mails kregen we de eerste dagen daarna, over hoe moeilijk Johan en Wilcie Smoorenburg, onze collega´s via Zending en Gemeente, en hun mede-werkers het hadden, en nog steeds is de toekomst niet te voorzien. Het was al moeilijk om hoop voor Haïti te hebben, nu komt het er echt op aan om voor een ommekeer in dit land te bidden.

Als we dit schrijven is net de aardbeving in buurland Chili achter de rug, waar Frits en Marieke Lascher (andere collega´s via Zending en Gemeente) wonen. Gelukkig is het met hen goed, maar de toestand is voor veel mensen zo nijpend dat wie zoiets nooit heeft meegemaakt, niet kan indenken hoe het moet zijn om geen onderdak, water, eten en electriciteit te hebben, zonder te weten wanneer er hulp komt.

Ondertussen hadden wij in januari ook een bijzondere situatie aan de hand: het regende 45 dagen lang elke dag heftige plensbuien, waardoor het water in de rivieren gestaag bleef stijgen, todat de

straten en huizen van miljoenen mensen onder water stonden. Ook rondom ons huis en in het projectgebouw van Child-ren Asking stond water, zodat alles om-hooggezet moest worden en uiteindelijk weggehaald omdat het water bleef stij-gen. De rioolputten waren verstopt en het water kwam via de afvoerputjes omhoog, een vieze, ongezonde bedoeling dus. Verdrietig was het om te zien dat mensen die met veel moeite wat meubels hadden gekocht, alles weg konden gooien. Velen zijn bij familie ingetrokken of hebben een ander huis gezocht, waarna hun huis gelijk gesloopt werd. De overheid hielp met het aanbieden van een paar maan-den huur en van flats die nog gebouwd moeten worden. De huurprijzen stegen daarop verschrikkelijk en er was geen huis in de hele omtrek meer te vinden. Helaas werden hierbij veelal de meest arme mensen getroffen, die hun huis te dicht bij de rivier hadden gebouwd.

Wim heeft dagenlang door het water gewaad om verschillende mensen te helpen om hun spullen op blokken te zetten. Anderen waren op hun beurt

bereidwillig om ook ons te helpen in het projectgebouw toen daar de nood aan de man was met alles weg te halen. Kasten en computers werden door een legertje jonge mannen uit de buurt netjes met de hand of met behulp van karretjes op hoge wielen of drijvend op grote luchtbedden

hogerop gebracht, in de garage van onze overbuurman. Alle computeronderdelen kwamen nog compleet aan ook! De ge-meenschapszin was buitengewoon.

Al dat vieze water was niet zonder risico, er werd gewaarschuwd voor een soort rattenziekte, waar verschillende men-sen aan overleden zijn. Verder heeft de overvloedige regenval verschillende grote

viaducten en delen van asfaltwegen weg doen spoelen. Kinderen die in snelstro-mende riviertjes vielen konden niet worden gered. In de staat Rio de Janeiro en andere plaatsen zijn een paar honderd doden gevallen door aardverschuivingen, huizen werden bedolven en verwoest door modderstromen.

In de kerk hebben we vijf weken lang verschillende families opgevangen tot het moment dat ze weer een eigen huis hadden gevonden. Al met al doet dit alles ons beseffen hoe broos het leven en onze materiële bezittingen zijn.

Nieuwsbrief nr. 27 - maart 2010

Water overal

Straten en huizen onder water

Page 2: Nieuwsbrief 27 Wim en Danielle

We merken op verschillende momenten Gods bemoeienis in de dagelijkse dingen van het leven. Bijvoorbeeld toen de vloer van ons huis gestort werd, wat een kostbare investering is aan beton. Op het moment dat het storten zou beginnen brak er een tropische regenbui los die het beton flink zou verknoeien. Het bleek ech-ter dat de fabriek het verkeerde beton had gestuurd waardoor de hele lading terug moest en het goede beton pas anderhalf uur later kwam. Inmiddels was de stortbui over en was het weer droog!

Daniëlle ging in februari naar Rio de Janeiro voor een starttraining voor nieu-we PeDe-projecten. Ze reed in de auto, samen met Amel en twee mensen die in-gewerkt werden als coordinatrice, toen ze halverwege de lange rit problemen kreeg met de versnellingsbak. Uiteindelijk met moeite, de versnellingspook vasthoudend in de 4e versnelling en enkele gevaarlijke manouvres lukt het om aan te komen op de plaats van bestemming in het centrum van Rio de Janeiro. Naast de zorg voor Amel zat de hele week vol met lesgeven en het bezoeken van projecten. Ze had geen enkele tijd om iets aan de auto te doen en had tegelijkertijd de auto weer snel nodig. Op wonderlijke manier bood iemand van de kerk waar ze waren zich onbezoldigd aan, die vervolgens 2 dagen in de hitte achter onderdelen aanging en ervoor gezorgd heeft dat de auto het weer deed en ze niet bedrogen werd. Ge-heel uitgeput door de training, de warmte en de reis met alle strubbelingen, kwam Daniëlle samen met Amel heelhuids en gezond weer terug, tot grote vreugde van de rest van de familie.

PEDE Training

Page 3: Nieuwsbrief 27 Wim en Danielle

Op 1 maart hebben we onze functie als vertegenwoordigers van Children Asking neergelegd. De afgelopen weken waren dus vol van afscheid nemen en gemengde gevoelens. We hadden een andere voorstelling van hoe het zou hebben kunnen lopen. We moeten iets loslaten wat een deel van onszelf geworden is.

In sommige kringen wordt gesproken over seizoenen in het leven. De periode waar we nu ingegaan zijn is dan zo´n duidelijk seizoen. Net als er in de natuur in de herfst en in de winter uiterlijk niet veel gebeurt (behalve dat er dingen afster-ven) maar waar onder de grond en in het binnenste van bomen en struiken alles gereed wordt gemaakt voor de lente, zo voelen wij dat ook. Ieder weet dat er in de lente weer nieuw leven zichtbaar wordt, waarna de zomer bloei brengt en er weer vrucht wordt gedragen. We geloven we dat dit in ons leven ook zo zal zijn.

We proberen de komende tijd te gebrui-ken om een aantal dingen die zijn blijven liggen op te pakken en tegelijkertijd onze basis weer wat te versterken. Dit doen we samen met ons thuisfront. We zijn nu ruim 5 jaar in Brazilië en we geloven dat we nog langere tijd in Brazilië dienstbaar zullen mogen zijn aan de meest zwakke en gebroken mensen in de samenleving.

WoonruimteEen van de dingen die we onder de loep hebben genomen is woonruimte. We hebben 5 jaar lang op dezelfde plaats gewoond als waar we werkten (eerst in Rio de Janeiro en nu in São Paulo) en we menen dat het nu beter is voor ons gezin om deze dingen te scheiden. Hiervoor zijn we gestart met het bouwen van een eigen huis. De vorderingen gaan gestaag en we hopen ergens in april daarnaar toe te verhuizen.

Ook in financiële zin moeten we op de langere termijn kijken en plannen omdat we momenteel o.a. geen pensioen opbou-wen of anderszins sparen.

Hiernaast denken we na hoe we onszelf wat kunnen toerusten voor de toekomst, door middel van cursussen bijvoorbeeld. Begin maart begonnen we aan de huwe-

lijkscursus ´Getrouwd voor altijd´, die 3 maanden duurt en waarin we voorbereid worden deze curus te leiden op andere plaatsen. We hopen daarmee ons eigen huwelijk te verstevigen en daarna ook

anderen daarmee te helpen. We geloven dat ook zeker kinderen geholpen zullen zijn als hun ouders een beter huwelijk hebben.

Muziek Daniëlle wil zich weer meer op muziek gaan richten en een cursus volgen op het gebied van muziektherapie. We onderzoe-ken de mogelijkheid om binnenkort een gedeelte van de cursus ´Principles in Com-munity Development´ bij JmeO in Belo Horizonte te volgen. Danielle´s moeder Lenie heeft spontaan een ´studiefonds´ in

het leven geroepen, waarmee we dit kun-nen bekostigen. Iedereen die hierbij helpt hartelijk bedankt!

We willen graag onze kerk hier in de wijk dit jaar nog blijven helpen. In december legde de voorganger zijn taak neer en heeft Wim vanaf 1 januari de functie als interim-voorganger op zich genomen. Hij heeft dus voorlopig de praktische en geestelijke leiding met alles wat daarbij komt kijken.

Vooralsnog blijft Danielle betrokken bij het plaatselijk PeDe-project, dit doet ze via onze kerk waar de PEDE aan verbon-den is. Ze zet zich in door te helpen met huisbezoeken en de lesvoorbereidingen. Ook zal ze af en toe een gastles verzorgen.

We hebben de komende tijd nog een aantal gesprekken met organisaties en mensen die in Brazilië werkzaam zijn en zijn ons dus ook zeker aan het oriënte-ren op de toekomst. We zijn langzaam begonnen weer wat vooruit te kijken, zoekend naar waar onze wortels liggen en wat ons hart werkelijk heeft. Daarbij komen vragen naar boven als: wat wordt onze nieuwe doelgroep, willen we direct met mensen werken of een coördinatie-functie (of een combinatie daarvan), op 1 plek of meerdere, etc.

DankbaarWe willen hierbij ieder die ons tot de dag van vandaag trouw heeft gesteund in gaven en gebeden hartelijk bedanken. We zijn ons ervan bewust dat we in een bevoorrechte positie verkeren, als jullie vertegenwoordigers in Brazilië. Zo zien we het tenminste wel, want jullie maken het mogelijk dat we hier kunnen zijn, de één kan niet zonder de ander. We willen ook ons verlangen uitspreken dat u ons in deze periode van onduidelijkheid extra in gebed zult brengen en zult blijven onder-steunen in de toekomst! We wensen u van harte Gods nabijheid en zegen toe, zoals we die allemaal nodig hebben.

Wim en Danielle

De woonkamer in aanbouw

Page 4: Nieuwsbrief 27 Wim en Danielle

NieuwsbrievenYvonne Dubbelman, 0184-424818 of per e-mail: [email protected]

Giften voor Wim en Danielle persoonlijk: Rekeningnummer P004891646 t.n.v. Stichting Christengemeente in Hardinxveld-Giessendam, o.v.v. Wim en Daniëlle

Corine van Herpen is iemand waar we samen mee opgegroeid zijn en is altijd al een trouwe bemoediger en bidder voor ons werk.

Daarnaast ook weer een man: Aalt Ver-meulen. We leerden hem samen met zijn vrouw Roos kennen tijdens onze DTS bij Jeugd met een Opdracht. Ze woonden enkele jaren in Brazilië als zendeling. Voor de volledigheid: de andere leden zijn Marja Poker (voorzitter), Esther Klein, Ro-bert en Hanneke Kroon, Huibert en Cora

Ambachtsheer (penningmeester), Yvonne Dubbelman en Fennegien Wietses. Elk heeft zo zijn eigen taak, samen onder-steunen ze ons in vele opzichten bij ons werk. Anton Klein verzorgt de lay-out van de nieuwsbrieven en Bert Kortenhoeven print ze al sinds het begin. Dan is er nog Durk de Jong, onze steun en toeverlaat van Stichting Zending en Gemeente, met altijd een wijze raad paraat.

Corine van Herpen

Aalt Vermeulen

Ons weblog is te vinden op http://volgde-keijzer.wordpress.com en wordt al aardig bezocht. Neem gerust even een kijkje voor meer info en fotolinks.

Hartelijke groet,Wim & DanielleEvie, Noah, Lias en Amel

Adres: Rua Agostinho Alves Marinho, 618 (NIEUW!), CEP 08190-440 Vila Itaim–Itaim Paulista– São Paulo-SP-Brasil

E-mail: [email protected]

Weblog: http://volgdekeijzer.wordpress.com

Telefoon: +55 11 8753 0995 (Wim) of +55 11 8755 7955 (Daniëlle) vANAf 1 mAArT GEbrUIkEN WE NIET

mEEr hET NUmmEr +55 11 2585 7543

Skype: wimendanielle