Editie: zomer 2011

Prijs: 4,95

nieuwnat.nl

NieuwNAT 12

Hermen de GraafEen nieuwe wereldarchitect Truus OudendijkMensen met lef

Ik GUN AALSMEER...

COr zOMErCrEATiEvE, ONbAAT-

zuCHTiGE MENsEN

2

In deze editieTruus Oudendijk Mensen met lef 4Ed de Haan Gedegen onderzoek 5Dick Piet Aalsmeers Nieuwsblad 6Mark Hogenboom Meer dierenbeschermers 10Henny Post Feesten, winst, groen 12Henk van Leeuwen Plaspop 14Corrie de boer Mis je een bieb? 16Pierre Tuning Wie weet? 18Hermen de Graaf Wereldarchitect 20reinoud staps Originaliteit en schoonheid 22Corinthe zekveld Groenvoorziening 26Ab, CDA en PACT Wij gunnen Aalsmeer 28Joop Kok Cultuurhuis 30Frits rozenberg Droge voeten 32Erik van itterzon Een huldiging 34Jan van veen Havo-vwo-opleiding 38Paul bras Kekke kroeg 41Janna van zon Dagdromen 42

reportageKatelijn berghoef betaalbare woningen 24

interviewsLeni Paul Cor zomer 8Yannick Duport burgemeester Litjens 44

ColumnPeter Maarsen Gunnen 40

GedichtMarcel Harting Een engeltje 37

ThemafotosAnke zekveld

Ik gun Aalsmeer

Ik gun Aalsmeer een voetbalclub als Barcelona (daar

zou RkDES nog best moeite mee hebben, zelfs

als Bara alleen met Iniesta, Xavi en Messi ware

kunstenaars zou spelen), een wielrenner als Alberto

Contador (bij onze slagers is het vlees natuurlijk

niet besmet met clenbuterol en de klucht tussen

Schoorsteen en Stommeerkade is ideaal oefenterrein

voor hem), een schaker als Magnus Carlsen (groeit

mijn schaakclub tenminste weer) en een schaatser

als Bob de Jong (een maand geleden de schaakoscar

gewonnen voor zijn buitenaardse 10 km afgelopen

maart). O nee Bob de Jong hebben we al. Hij

woont in kudelstaart, maar ik neem aan dat iedere

kudelstaarter ons dat hij is van ons-pleziertje gunt.

Gelukkig heb ik Aalsmeer niks te gunnen. Stel je

ook eens voor: de briljantste voetbalclub aller

tijden kiest Aalsmeer als thuishaven en geeft het

VVA-stadion een facelift. Met Contador in onze

gelederen kunnen er nog wel een paar fietswinkels

in het dorp bij. Carlsen (weet u wel, die coole van

G-Star Raw) kan als magneet voor de modeshows

van Broeckmans fungeren. En laat Bob maar lekker

zijn rondjes draaien in de vriezers van Appie.

Ach nee, het zou me veel te hectisch worden. Ik

zie ze wel op tv, als ik zin heb. Je moet er ook niet

aan denken dat alles in je woonplaats voorhanden

is. Vreselijk. Ik kan mijn lol hier op, maar meer

nog buitengaats. Ik gun Aalsmeer dus niet zo

heel veel. Maar ik ken precies 25 mensen die dat

wl doen. Dat zijn de auteurs in dit nummer van

NieuwNAT, met als thema Ik gun Aalsmeer.

Een bonte stoet gunners, waartussen u al lezend

ongetwijfeld een gelijkgestemde ontdekt.

Het najaarsnummer zal over Aalsmeer en

de dood gaan. We kijken er al reikhalzend

naar uit. Nog een kleine honderd nachtjes

slapen. Maar eerst 25 keer wegdromen.

Han Carpay, redactie NieuwNAT

COLOFONredactie: Han Carpay, Yannick Duport, Hlne Homan, Erik van itterzon, Ton Offerman, Ansje Weima

Aan dit nummer werkten verder mee: Katelijn berghoef, Corrie de boer, Paul bras, Hermen de Graaf, Ed de Haan, Marcel Harting, Mark Hogenboom, Joop Kok, Henk van Leeuwen, Peter Maarsen, Truus Oudendijk, Leni Paul, Dick Piet, Henny Post, Frits rozenberg, reinoud staps, Pierre Tuning, Jan van veen, Anke zekveld, Corinthe zekveld, Janna van zon en de fracties van Aalsmeerse belangen, CDA en PACT Aalsmeer

vormgeving/webdesign: Youre On! ( Joran van Liempt)

verschijningsdatum: 21 juni 2011

E-mail: info@nieuwnat.nlredactieadres: Kamperfoeliestraat 31, 1431rL AalsmeerTelefoon: 06 55760915 (Han Carpay), 0297 329468 (Ton Offerman)reageren? reactie@nieuwnat.nl Financile steun? rekeningnummer 7650738 t.n.v. Erik van itterzon inz. st. de Droom o.v.v. steun NieuwNAT.

NieuwNAT verschijnt driemaandelijks; eerstvolgende nummer: 21 september 2011

Overname van artikelen is toegestaan, met bronvermelding.

3

Ik GUN AALSMEER...

Foto: Anke Zekveld

4

Humor is de kurk waar het leven op drijft, maar valt

er nog wel wat te lachen in dit dorp? Nou reken maar.

Kijk maar eens naar het politieke strijdtoneel. Drie

schorsingen en twee moties over het plaatsen van een

wipkip. Humor, zonder meer. Een serieuze discussie of

nul tot vijf jaar het juiste criterium is om een speelplek

te creren. Kinderen van nul kunnen toch niet lopen?

Dus ook niet naar de speeltuin. Moeten we de leeftijds-

categorie misschien aanpassen, voordat we een raads-

besluit nemen? is dat humor? Ja, dat is om te lachen.

Politici die milieubewustzijn propageren, ons op

de fiets naar de supermarkt sturen en zelf voor

woon-werk verkeer binnen de gemeente de auto

nemen. Ook humor, absoluut. Nog wat leuks? Een

kasteel van een zeiljacht bezitten en als ultieme vorm

van watersport borrelen met de buurboot in de

zijsloot. Gein genoeg in Aalsmeer, daar niet van.

Maar laten we het eens over de ongein hebben. Na

een stijlvol afscheid dat oubollige corso weer van stal

halen en dat presenteren als creativiteit; hoe bedenk

je het. Jarenlang trekken en duwen aan een oude

boerenschuur, toezeggingen doen en uiteindelijk niet de

stoute schoenen aan durven trekken om die paar mille

op tafel leggen en die zaak eindelijk eens af te ronden

en van de agenda te schrappen. Wat een treurnis.

Ondernemers die rond de kerstdagen warme choco-

lademelk en een glaasje glhwein willen schenken

naast de levende kerststal, maar dan pootje gelicht

worden door warenwet en vergunningenstelsel. Kan

die kneuterigheid niet weg? Niks te beleven, was

de reactie van een paar kennissen die per toeval

op zondagmiddag in het dorp terecht kwamen. De

enige plek waar iets te zien viel was sous Terre.

Toegegeven, het was nog in het pre-Westeinder-

paviljoentijdperk. Gelukkig begint het er daar nu

serieus op te lijken. Juist biten het terras is het

vorstelijk vertoeven. Op dat beeldige schelpenpaadje

met uitzicht op de rotsblokken en daarachter de

Westeinder, waan je je in het buitenland. Een wande-

ling over de boulevard richting de watertoren, is een

aanrader. Dat schelpenpad doortrekken zodat je ook

aan de waterkant kunt lopen, zou het nog leuker

maken. Maar mag er in die prachtige watertoren iets

meer te bestellen zijn dan voorverpakte koeken en

een flesje frisdrank? Pannenkoeken een idee? En s

winters erwtensoep? Het zou een leuke tegenhanger

zijn voor het ietwat luxe Westeindermenu.

ik gun Aalsmeer mensen met lef en besluitvaardig-

heid, die het aandurven om een beetje allure in ons

dorp te brengen. En dat kan heus wel met behoud

van het dorpse karakter. Niet zo bang zijn dat we

verloederen; een klein beetje van God los mag best.

Dus in het zomerseizoen die winkels open op zondag.

Dat prachtige raadhuisplein voor meer dingen

gebruiken dan de wekelijkse markt en af en toe wat

festiviteiten. Terrasjes onder die kastanjebomen en

een caf in de bloemenstal. zitjes rond de molen

lijkt mij ook een aanwinst voor de zijdstraat.

zien en gezien worden, dt vinden mensen leuk.

Wie als toerist het centrum doorwandelt, haakt af

ter hoogte van de AbN, want daarna lijkt er niks

meer te zijn en daarvoor was het al niks. Maar er

is zoveel moois. De dorpspomp, de prachtige kerk.

Die leuke blauwe bank aan het water. Het geheel is

echter niet compleet. Het totaalelement van sfeer

is niet aanwezig en dat is een gemis. Ondernemers

willen wel, denk ik. Mensen met visie zijn er zat in

Aalsmeer. Nou nog wat aan die regelgeving doen.

... MENSEN MET LEF EN BESLUITVAARDIGHEID

Truus Oudendijk

5

ik gun Aalsmeer... een gedegen archeologisch onderzoek

in het gebied tussen de zijdstraat en het Molenpad,

dat binnenkort op de schop gaat. Waarom?

We kennen allen nog wel de periode waarin er grote

versierde schuttingen stonden in de zijdstraat en op het

Molenplein, waarachter de bouw van het Albert Heijn-

filiaal en andere winkels in dat gebied plaatsvond. Na

het slopen van de bestaande bebouwing begon het met

diverse grondwerkzaamheden, waardoor het een tijdje

leek of er niets gebeurde. van de kennelijke stilstand

hebben twee enthousiaste jonge mannen gebruik

gemaakt om een klein archeologisch onderzoekje uit te

voeren. Hoewel, van echt onderzoek was geen sprake.

Er werden geen exacte metingen verricht, er werd niets

getekend of gedocumenteerd, de vondsten hebben

ze (voor zover ik weet) mee naar huis genomen, er is

geen rapport van het werk verschenen. Dat ik toch

van het onderzoekje op de hoogte ben, komt omdat

zij hun vondsten wl een weekend in het Historisch

Centrum in Aalsmeer tentoongesteld hebben.

En wat voor vondsten! schitterend majolica en fayence

aardewerk uit de 16de en 17de eeuw, waaronder een

zeldzaam majolica wapenbord, in Haarlem gebakken

in het atelier van vader of zoon verstraeten, en

verder allerhande rood- en witbakkend aardewerk

(fragmenten) en tinnen voorwerpen uit dezelfde tijd.

Kortom, in een weekend hard werken hadden de

twee een stukje verleden van Aalsmeer blootgelegd

en aangetoond dat er in de 16de en 17de eeuw een

rijke materile cultuur in het dorp bestond, waarvan de

resten te vinden waren in het gebied achter de huidige

zijstraat. in een slootje om precies te zijn, dat konden

zij uit de grondsporen nog wel opmaken. Maar hoe dat

slootje liep, de afmetingen ervan, nadere details, alles

is onbekend gebleven en overweldigd door nieuw-

bouw, bestrating en bulldozer. Weg stukje tastbare

Aalsmeerse geschiedenis. Je zou zelfs kunnen zeggen

dat, als we die twee schatgravers niet hadden, ook dit

minimale beetje informatie ons onthouden zou zijn.

Maar er is een herkansing mogelijk. Tussen de

zijdstraat en het Molenpad wordt opnieuw een stuk

van het oude dorp door nieuwbouw vervangen. Met

trots meldt de site van de gemeente dat er op die plaats

34 nieuwe appartementen en 2800 vierkante meter aan

winkelruimte worden gerealiseerd. Ook komt er een

ondergrondse parkeergarage. Een uitgelezen kans om

toch nog in dit archeologisch belangrijke gebied, dicht bij

de 16de eeuwse kerk, een gedegen onderzoek te doen.

in de planning van de bouwwerkzaamheden heb

ik geen enkele indicatie gevonden dat enig archeo-

logisch onderzoek voorzien is. Terwijl op nog geen

honderd meter afstand prachtige vondsten gedaan

zijn. En terwijl volgens de huidige Monumentenwet

een gemeente verplicht is om archeologisch

onderzoek te (laten) doen als er werkzaamheden

verricht gaan worden die het bodemarchief in een

gebied met archeologische waarden verstoren.

Als er ergens in Aalsmeer een plek is waar het

verleden van het dorp zichtbaar gemaakt kan

worden, dan is het in dit gebied tussen zijdstraat en

Molenpad, hart van het oude dorp. ik hoop dat we

binnenkort van dat verleden kunnen genieten.

... GEDEGEN ARCHEOLOGISCH ONDERZOEk

Ed de Haan

6

ik gun Aalsmeer een lokale krant, die wekelijks

uitgebreid nieuws verstrekt en achtergrondinformatie

verschaft over lokale/regionale ontwikkelingen. Die

in opinirende artikelen belangrijke ontwikkelingen

belicht en becommentarieert. Een krant, die heldere

raadsverslagen en pittige interviews biedt.

Niets ten nadele van de Nieuwe Meerbode en het

Witte Weekblad, maar dat feestcaf Tante Truus

zich opmaakt voor de volgende hilarisch gezellige

avond en buurtvereniging Allen Weerbaar weer

een dagje is uitgeweest, zal mij werkelijk worst

wezen. veel liever word ik genformeerd over wat

er nou eigenlijk met de voormalige Tv studio aan

de van Cleeffkade gaat gebeuren. Het schijnt dat

het vaktechnisch Opleidingscentrum Fokker er

nu in is gevestigd en er ook een discotheek, een

bioscoop, een theater en restaurants in komen.

ik gun Aalsmeer een nieuwsblad dat meldt waarom

de al twee jaar durende herbouw van snackbar de

Pollepel in de zijdstraat stilligt. Welke bestemming

het al geruime tijd leegstaande postkantoor aan de

stationsweg krijgt (volgens geruchten zou de Lidl

belangstelling hebben), evenals de steeds meer in verval

rakende voormalige zuiderkerk aan de Hortensialaan

(er schijnen vergevorderde plannen te bestaan voor

de bouw van een appartementencomplex op deze

plek). En waarom zag ron blaauw het niet meer

zitten met t bonte schort aan de stommeerweg?

ik gun Aalsmeer een lokale krant die kritische verhalen

wijdt aan de Oosteinderweg, waar je als fietser je leven

niet zeker bent. En aan de Hortensialaan, waar je moet

oppassen niet door de bussen van Connexxion van de

sokken te worden gereden. Of, om nog een voorbeeld

te geven, dat levensgevaarlijke geklungel met bootjes

in en uit het water van de Westeinderplas, op de hoek

stommeerweg-zwarteweg (omdat de gemeente het

vertikt een fatsoenlijke hellingplaats aan te leggen).

in de bloemenkrant las ik dat de provincie Noord-

Holland plannen heeft om in de ringvaart bij Aalsmeer

een nieuwe laad- en loskade aan te leggen, waar onder

meer schiphol en de Aalsmeerse bloemenveiling

FloraHolland gebruik van willen maken. Eveneens las

ik in deze tuinbouwkrant over onrust bij FloraHolland,

vanwege het wegpesten van de Westlandse commer-

cieel directeur Arnold Hordijk door de Aalsmeerse

algemeen directeur Timo Huges. ik gun Aalsmeer

een krant die daar ook over bericht. Die schrijft over

de ontwikkelingen op en rond de bloemenveiling aan

de Legmeerdijk, inclusief het (te hoog gegrepen?)

hoogwaardige bedrijventerrein Green Park Aalsmeer.

De ingebruikneming van de omgelegde N201 is een

jaar uitgesteld. Waarom? Het viaduct in deze weg bij de

Hornweg is te laag voor brandweerautos. Wat vindt

de brandweer ervan dat ze nu een enorme omweg

moet maken om bijvoorbeeld in Nieuw-Oosteinde

te komen? De verkoop van (dure) woningen in

Dorpshaven schijnt voor geen meter te lopen. Wat is

hiervan de consequentie voor de realisering van het

nieuwbouwproject? in de zijdstraat staat veel (nieuwe)

winkelruimte leeg, toch gaan daar binnenkort histori-

sche pandjes tegen de vlakte voor ng meer nieuwe

winkels. Klopt het dat Aalsmeers oudste scheepswerf,

van Dam aan de Helling, failliet is? ik lees er niets over

in de bestaande plaatselijk huis-aan-huisbladen, die

ruimen hun kolommen liever in voor Tante Truus.

Kortom, ik gun Aalsmeer een cht lokaal nieuwsblad.

Suggestie voor een naam: Aalsmeers Nieuwsblad.

... EEN AALSMEERS NIEUWSBLAD

Dick Piet

7

8

Sinds Cor Zomer in 1987 hier kwam werken is hij op diverse manieren inten-sief bij Aalsmeer betrokken. Vanaf dat moment sloot de 58-jarige Haarlem-mer ons dorp in zijn hart. Een gesprek met een bevlogen en enthousiast mens dat op de vraag wat hij Aalsmeer zou gunnen, direct een antwoord heeft: Aalsmeerders mogen best een beetje trotser zijn op hun gemeenschap.

Hemelsbreed is de afstand van Zomers woon-

plaats Heemstede naar Aalsmeer niet groot,

maar toen Zomer in 1987 bij een Aalsmeers

exportbedrijf ging werken, kwam hij toch in een

wereld terecht die hem helemaal vreemd was.

Helemaal anders. ik ging werken bij exportbedrijf

sunburst Farms. Allemensen, wat moest ik die eerste

dag zoeken in die grote veiling om het te vinden. ik

vroeg me ook wel af of ik zou kunnen werken in een

omgeving zonder daglicht. En daarbij kwam, als stads-

mens stond ik verbaasd over de directheid, het prettige

cynisme dat ik aantrof. Maar ook, ik voel me hier wel

thuis. Je wist meteen wat je aan de mensen had.

Zomer is, zegt hij, een man van uitdagingen.

Altijd geweest. ik werd meteen betrokken bij

het nieuwbouwproject van het bedrijf, logistieke

concepten en automatisering. via werkgroepen

kwam ik in contact met het toenmalige bedrijfschap.

in oktober 1993 maakte ik de overstap naar het

Bedrijfschap, het huidige HBAG. Naast de financin

werd ik in 1997 vanuit HbAG betrokken bij het

beheer van gebouw De Legakker. Medio 2008 stapte

ik over naar Flynth, adviseurs en accountants.

Je noemt nu diverse werksituaties, maar inmid-

dels werd je bij velen bekend door zaken die niet

direct met je dagelijkse bezigheden te maken

hadden en hebben. Hoe is dat zo gekomen?

Dat is een lang verhaal. in 2006 werd er diverse

malen s nachts ingebroken in De Legakker en kwam

ik in contact met buurtregisseur remco blankenzee

van de Aalsmeerse politie. We voerden lange

gesprekken, over het verbeteren van de veiligheid op

het bedrijventerrein Hornmeer en over de ontoerei-

kendheid van de beveiliging. Mede hierdoor raakte ik

als secretaris betrokken bij TCA, de ondernemers-

vereniging voor onder andere het bedrijventerrein

Hornmeer. Ja, en dan ontmoet je weer anderen, je

wisselt ideen uit, je praat eens met die en gene.

Praten met die en gene, wat tegenwoordig netwerken

heet. Dat gaat jou duidelijk goed af, want intussen

ben je betrokken bij diverse publieksevenementen

die niets met je dagelijks werk van doen hebben. Je

kent de gemeentelijke ambtenaren, de wethouders.

Ja, misschien bind ik makkelijk mensen. ik ontmoet

mensen zoals Cees Jan Eikelenboom, die inmid-

dels al vijf keer het motorenevenement HibrA

had georganiseerd en een enorme drive heeft.

We zijn eens gaan kijken of iets met autos een

aanvulling zou kunnen zijn voor het evenement.

AALSMEERDERS MOGEN BEST EEN BEETJE TROTSER ZIJN OP HUN GEMEENSCHAP Leni Paul

Cor Zomer, man van uitdagingen en initiatieven:

9

Ben je zelf een snelheidsmaniak?

Ja, mooi, hoor, als het allemaal maar lekker hard

gaat en ook Cees is een liefhebber van snelheid en

motorgeluid. We hebben toen in 2007 voor het eerst

iets met rally-autos gedaan tijdens de HibrA. Het

werd een groot succes. in 2008 hebben we, mede

met bob van der Laarse en de Winkeliersvereniging

Aalsmeer-Centrum, naast de HibrA voor de

eerste keer een toerrit met oude autos en

motoren georganiseerd, Aalsmeer roest Niet.

Opvallend dat het een echte mannenaffaire is, er is

geen enkele vrouw bij de organisatie betrokken.

Ach, we zijn er niet tegen, maar het

is historisch zo gegroeid.

Zomer zegt nog veel ideen in mijn kop te hebben.

uitdagingen, die trekken me. Als iets eenmaal routine

wordt, laat ik los. En je doet nooit iets alleen. Dat idee

van die toerrit speelde ook al bij diverse horeca-onder-

nemers. Eerlijk gezegd werden we met het Aalsmeer

roest Niet-idee overvallen door het aanbod deelne-

mers met ouwe autos en door het enthousiasme.

Hoe oud moet zon auto zijn?

Hij moet van origine minstens 25 jaar oud zijn. Je bent

verbaasd hoeveel er nog van die autos zijn. voor zondag

5 juni, toen we de toerrit voor de vierde keer hielden,

hadden we 200 inschrijvingen. Er is een wachtlijst.

De vierde keer Wordt het voor

jou nog geen routine?

Nee, hoor. We rijden ieder jaar een andere

route met een ander programma.

Zomers enthousiasme is aanstekelijk en

de komende jaren komen er zeker nog

wel nieuwe initiatieven uit zijn brein.

Dan d vraag. Met uitzondering van hun bijnamen,

zoals je me net bekende, ken je erg veel Aalsmeerders

en heb je een warme band met Aalsmeer. Wat gun je

het dorp, waar je inmiddels van bent gaan houden?

Als ik naar de toekomst kijk, vind ik dat Aalsmeerders

best nog wat trotser zouden mogen zijn op hun

gemeente. Aalsmeerders hebben een beetje van:

doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg en zorg

ervoor dat je met je poten op het veen blijft staan

en er niet inzakt. Dat gebrek aan eigenwaarde bij

de Aalsmeerders en wellicht ook nog een tikkie van

speelse competitie tussen de diverse wijken. Niet

meer zo extreem als het vroeger moet zijn geweest

tussen bijvoorbeeld Oost, Dorp en Kudelstaart, maar

het is er nog wel. ik gun Aalsmeer een eigen identiteit

in wellicht een grote stadsregio. bestuurlijk hoeft dat

voor Aalsmeer niet te betekenen dat je je identiteit

niet zelf meer bepaalt. ik gun Aalsmeer tot in lengte

van jaren creatieve, onbaatzuchtige geesten die de

wil hebben uitdagingen op te pakken en wellicht

ook een tikkeltje burgerlijk ongehoorzaam zijn.

10

Als de Dierenbescherming Aalsmeer en omstreken

wordt gevraagd wat zij Aalsmeer gunt, dan is het

niet nodig daar lang over na te denken. Nee, geen

dierenbegraafplaats of een asiel, zoals de redactie

van NieuwNAT veronderstelde, maar wl meer

inzet van de Aalsmeerder zelf: zij gunt Aalsmeer heel

veel actieve belangstelling voor haar vereniging.

De Dierenbescherming is de grootste organisatie

in Nederland die opkomt voor de belangen

van alle dieren. Belangrijkste pijlers zijn dieren-

noodhulp (zoals asielen), inspectiewerk en

politieke en maatschappelijke benvloeding.

Als mensen beter voor dieren zouden zorgen, dan

zou de Dierenbescherming niet hoeven te bestaan.

Dit geldt zowel voor hun huisdieren als voor land-

bouwdieren, dieren in het wild en proefdieren. Helaas

komt het nog geregeld voor dat huisdieren worden

verwaarloosd en/of mishandeld. Ook leven nog steeds

vele dieren, zoals varkens, kippen en koeien, onder

miserabele omstandigheden in de bio-industrie.

De Dierenbescherming hoopt dat zij ooit overbodig

zal zijn. Tot die tijd zet zij zich in voor de belangen van

alle dieren. Zo ook de Dierenbescherming Aalsmeer,

een lokale afdeling van de Dierenbescherming.

Gelukkig zijn er dierenvrienden die zich

belangeloos inzetten voor de goede zaak. Van

afdelingsinspecteurs tot infolijnmedewerkers

en van hondentrainers tot bestuursleden.

Dit neemt niet weg dat er nog steeds vrijwilligers

nodig zijn. Over de hoeveelheid leden heeft de

Dierenbescherming Aalsmeer zeker niet te klagen,

hoewel het er natuurlijk altijd meer mogen zijn. Maar

zij vertoont tekenen van een donateursvereniging:

mensen ondersteunen de Dierenbescherming vooral

financieel en daar blijft het dan bij. Aangezien de

organisatie geen overheidssubsidie ontvangt, is deze

financile steun essentieel. Zij zou niet zonder kunnen.

Toch heeft zij ook behoefte aan actieve leden.

Zo staat de kids for Animals, die kinderen op

speelse wijze respect voor en kennis over dieren

probeert bij te brengen, op dit moment op non-actief.

Niet zozeer vanwege een gebrek aan belangstelling

... MEER ACTIEVE DIERENBESCHERMERS

Mark Hogenboom

11

van de kids, want kinderen zijn vaak heel erg

genteresseerd in dieren, maar door een gebrek aan

enthousiaste vrijwilligers die activiteiten voor en met

de kinderen willen bedenken n ook uitvoeren.

De Hondenschool Aalsmeer, die sinds 2009 weer

actief is, beschikt over een gemotiveerd team, maar

zoekt door de grote hoeveelheid aanmeldingen

van cursisten nieuwe (aspirant-)hondentrainers. Er

is veel animo voor de functie van hondentrainer,

alleen haken veel genteresseerden af als ze er

achterkomen wat er allemaal bij komt kijken. Naast

dat je in het bezit moet zijn van een eigen hond,

moet je toch elke week (op zaterdag) weer of

geen weer acte de prsence geven n sterk in

je schoenen staan. Toch is het een vrijwilligers-

functie waar je veel voldoening uit kunt putten.

De Dierenbescherming Aalsmeer heeft geen eigen

asiel, maar werkt samen met het Dierentehuis

Amstelveen. Asielwerk is een van de meest gewilde

vrijwilligersfuncties binnen de Dierenbescherming.

Terecht, maar er zijn ook nog tal van andere manieren

om actief te worden binnen deze dierenwelzijns-

organisatie. Naast bovengenoemde vacatures

zoekt ze ook nog dringend medewerkers voor

de infolijn, waar mensen met hun vragen terecht

kunnen, en natuurlijk collectanten voor de jaarlijkse

collecte in de periode rond Werelddierendag.

Behoefte aan nieuwe vrijwilligers is overigens een

probleem dat speelt bij bijna elke vrijwilligersorgani-

satie. Je vrijwillig inzetten voor een goed doel is geen

vrijblijvendheid: er wordt wel iets van je verwacht.

Er moet wel tijd voor worden vrijgemaakt, wat voor

veel mensen een bezwaar kan zijn. Er staat echter

veel tegenover: het geeft een hoop voldoening.

Dus als de Dierenbescherming Aalsmeer e.o. wordt

gevraagd wat zij graag zou willen zien in Aalsmeer, dan

zou zij antwoorden: meer actieve dierenbeschermers!

Genteresseerden kunnen terecht op

www.aalsmeer.dierenbescherming.nl.

U kunt ook bellen naar nummer 343618.

12

iemand iets gunnen. Gunnen is toewensen wat ik

zelf vanuit mijn hart als weldadig ervaar. Dat ik iets

of iemand zomaar toewens omdat het ook mijn

binnenste streelt. Omdat ik mij er happy bij voel.

ik gun Aalsmeer cht feesten. Toen ik in 1972 hier

kwam wonen, gunde ik Aalsmeer een leefomgeving die

ik in Nijmegen in mijn studententijd aan de theologische

faculteit als weldadig had ervaren: studeren was niet

mijn ding, maar feestjes maakten het studeren dragelijk.

vertaald naar hier gunde ik de jongeren niet alleen

maar werken in de kassen, maar ook feesten. Feesten

zijn mooi als ze het leven van alledag in de war brengen

en je leren te relativeren waar je mee bezig bent.

Want eigenlijk vond ik Aalsmeer een saai dorp, waar

niet veel gebeurde. ik gunde mensen een confrontatie,

dat het verkeer in de war is en ieder zijn eigen weg

zou moeten zoeken om zijn doel te bereiken.

De Kindervakantieweek werd zo geboren. ieder jaar

stond n week lang het dorp op zijn kop omdat het

kindercorso in ere was hersteld en wethouder Ad

verschueren, vanaf het bordes, op het raadhuisplein

een defil afnam. Ik kan beter geld steken in een

tent voor de Kindervakantieweek dan vandalisme

van jongeren die perken vernielen betalen, zei hij.

bloemen kwamen gratis via directeur Mulder

vanuit de bloemenveiling om fietsen en karren te

versieren. De visclub organiseerde voor het eerst

een viswedstrijd voor de jongerenpastor, Cor Knol

van de buurtvereniging Hornmeer vergaderde

voor het eerst van zijn leven in een zaal van het

klooster. Muziekkorpsen moesten in die tijd eens

per jaar een openbaar optreden verzorgen om voor

subsidie in aanmerking te komen, met de sluiting van

de Kindervakantieweek liepen ze voorop. Hutten

bouwen en de fik er weer in, het mocht allemaal.

ik gun Aalsmeer cultuur. Het parochiehuis was

voor jongeren. Dat was voor het kerkbestuur in de

zeventiger jaren even wennen. Een ruimte bevochten

door jongeren zelf die verantwoordelijkheid dragen

voor leeftijdgenoten. soms gun ik Aalsmeer weer

zon situatie. Politie kwam er nooit. volle zalen

leidden zelden tot schermutselingen. Jongeren

kenden elkaar en elkaars heethoofden. Het was

wel wennen, de wereld stond op zijn kop en dus

veranderde Aalsmeer mee. uit de kast komen werd

ingeoefend en weldadig bevonden. Aalsmeer leerde

alternatief denken en handelen. Jongeren van toen

die als 15-jarigen leidinggeven inoefenden. ik vind ze

nu schilderend, fotograferend, tekenend of actief met

programmeren van cabaret. ik gun Aalsmeer enig

besef van historie: bacchus is een product van toen.

ik gun Aalsmeer winst. Denken in winst stimuleert je

hersenen en prikkelt je creatief bewustzijn. Echte winst

is echter niet waardevrij. Je voelt je intens gelukkig als

je ergens iets overhoudt voor jezelf n als je ogen,

je hart of je tong gestreeld worden. Als er iets bij je

binnenkomt wat je als weldadig ervaart. Weldadig

voelende mensen zijn gelukkigen. Met echte pijn in

het hart leef ik ook mee met gestrande idealen. Over

bloemen en planten is veel gedroomd in het dorp.

Helaas is winst niet altijd ons deel geworden. ik gun

mensen winst omdat het een verdienste is van inspan-

ning en geleverde prestatie. Maar ook: elk product

van de grond tot op tafel herleidbaar naar zijn bron

en gelabeld graag als duurzaam en mens verrijkend.

De gestorvenen die ook ik met pijn in het hart te

ruste leg op het kerkhof, gun ik echte, levende, groene

takken en niet van dat plastic groen met ijzerdraad,

iets wat in mei 2011 blijkbaar de toegang naar je

rustplaats is. uit plastic is nog nooit een zaadkorrel

ontkiemd naar nieuw leven. Dat gun ik Aalsmeer!

(Henny Post is pastor. Hij woont bijna 40 jaar in

het klooster aan de stommeerweg. Hij werkte

eerst vijf jaar als jongerenpastor in het dorp, ging

daarna buiten Aalsmeer aan het werk en is sinds

enige jaren weer in de parochie werkzaam.)

... TITEL Henny Post

... FEESTEN, CULTUUR, WINST EN ECHTE TAkkEN

Henny Post

13

Foto: Anke Zekveld

14

Het idee van een theateruitvoering op de Poel was

er al veel langer. Het kwam echter maar steeds niet

tot uitvoering. Met de Dippers (De illegale Peurders)

komen we vaak bij nacht en ontij op de Poel en als je

dan op zomeravonden de kampvuren op de eilanden

ziet branden, geeft je dat een heel speciaal gevoel. Een

paar jaar geleden heb ik het idee al eens gelanceerd

bij de stichting Kunst en Cultuur Aalsmeer en daar is

het stuk De Lichtemaankweker uit voortgekomen.

Dat speelde uiteindelijk op de Historische Tuin. Ook

leuk, maar niet zoals wij het voor ogen hadden.

inspiratiebron is ons jaarlijks buurtslootconcert

in de week tussen bloemencorso en Pramenrace.

Daar hebben we mooie avonden meegemaakt en

daar willen we meer mensen van laten genieten.

En dan midden in de zomer n midden op de Poel.

Het thema is: akoestisch en klein. En de vraag is

maar of het varende publiek het snapt. Dus geen

bulderende muziekinstallaties aan boord maar

een wijntje, kaasplankje en een waxinelichtje.

Dit jaar precies 25 jaar geleden, organiseerden wij

voor het eerst de Aalsmeerse Pramenrace met drie

pramen. En nu vinden we het tijd om te zien of we nog

eens een keer zon kunstje kunnen doen. Het concept

is uniek. Nergens in Nederland is er een soortgelijk

podium. Er is ook geen plas in Nederland die in de

verste verte lijkt op de Westeinderplassen. En juist die

poeltjes (Torregat, Koddespoel) in het eilandengebied

lenen zich uitstekend voor intiem zomeravondtheater.

Er zijn vele gemeentes met gondelvaarten en verlichte

botenshows en noem maar op. in het Westland vaart

er zelfs een bloemencorso. Wat kunnen wij nu nog

doen om de Westeinderplassen op een unieke manier

op de kaart te zetten? Er kan maar n antwoord

zijn: sfeervol theater op het water, Plaspop.

Er zijn natuurlijk allerlei maren en alsen te bedenken

maar daar laten wij ons niet door weerhouden. bij

regen en/of wind gaat het simpelweg niet door en

schuiven we het hele spul door naar volgend jaar.

uiteindelijk komt het er van. Op zaterdag 2 juli gaat

het watertheater Plaspop van start met maximaal 5

podia op sfeervolle luwe plekken in het eilandengebied.

Optredens om 21:00, 22:00 en 23:00 uur met een

afsluiting op de iJsbaan bij Topsvoort. verschillende

plaatselijke artiesten hebben zich al opgegeven om

dit eerste watertheater te realiseren. Tussen de

optredens door zullen er, op de eilanden van de route

van het ene podium naar het andere, verschillende

culturele uitingen zijn. zoals een saxofoonspelende

man in een boom en een jazzorkestje in een roeiboot.

En wellicht wilt u met uw man ook nog wel eens

wat leuks doen in het donker op de Poel? Geef u

op voor uw culturele bijdrage (plaspop@live.nl)!

Laat u verrassen op de Westeinderplassen!

(namens De illegale Peurders)

... PLAsPOP Henk van Leeuwen

15

16

De voorstellen van b&W van oktober 2010 om

250.000 te bezuinigen op de bibliotheek hebben

tot grote ongerustheid bij de bezoekers van de

bibliotheek geleid. Dagelijks uiten zij hun bezorgd-

heid over het voortbestaan van hun bibliotheek. Met

name inwoners van Kudelstaart en Aalsmeer-Oost

maken zich zorgen. Logisch, want in het voorstel

van b&W staat dat deze twee vestigingen gesloten

zullen worden om de bezuinigingen te realiseren.

De bibliotheek in de Mikado in Aalsmeer-Oost

bestaat sinds 2008 en is de jongste bibliotheek van

Amstelland bibliotheken. Kudelstaart heeft een biblio-

theek sinds 1989. Deze bibliotheek heeft al eerder

onder vuur gelegen, in 2004. Wethouder van Kempen

had toen het plan opgevat om n grote bibliotheek

te realiseren aan de Marktstraat ten koste van de

bibliobus in Aalsmeer-Oost en het filiaal in Kudelstaart.

Dit zorgde voor veel beroering in Kudelstaart en

Aalsmeer-Oost. uiteindelijk werd dit plan door de

hele gemeenteraad getorpedeerd. Er werd toegezegd

dat de bibliotheek in Kudelstaart behouden zou

blijven en dat Aalsmeer-Oost een bibliotheek zou

krijgen in de brede school. Aldus geschiedde.

Nu, zeven jaar later, staat opnieuw het voortbestaan

ter discussie. En opnieuw leidt dit tot grote onrust,

wat begrijpelijk is. Als medewerker van de biblio-

theek ervaar je dagelijks wat een bibliotheek voor

mensen betekent. Kinderen van basisscholen kiezen

in de bibliotheek hun eerste leesboekjes, lenen

boeken voor een boekbespreking, werkstuk of

spreekbeurt. zij zetten in de bibliotheek hun eerste

stappen op de weg naar een levenlang leren.

Wat is er fijner dan je te laten inspireren door een

uitgebreide collectie boeken, tijdschriften, films

en muziek voor studie of ontspanning? snuffelen,

kranten en tijdschriften lezen, internet raadplegen

of een praatje met een andere bezoeker, maakt

de bibliotheek tot een bijzonder plezierige plek

voor jong en oud om even binnen te lopen.

bij de jaarvergadering van de Dorpsraad in Kudelstaart

van 13 april stond het onderwerp bibliotheek op de

agenda. Wethouder verburg van economische zaken

sprak tijdens deze jaarvergadering, maar wilde slechts

kort op het onderwerp ingaan, omdat Amstelland

bibliotheken en verantwoordelijk wethouder van der

Hoeven nog met elkaar in gesprek zijn. Hij wilde wel

uitvoerig kwijt dat het noodzakelijk en urgent is om

tot bezuinigingen over te gaan. Naar zijn mening is

de gemeente Aalsmeer altijd zeer ambitieus geweest,

maar is het niet langer haalbaar om drie bibliotheken

in stand te houden. Hij rondde het verhaal af met

een verwijzing naar het volgende agendapunt: het

winkelcentrum. Een winkelcentrum waar we met

elkaar trots op kunnen zijn. Als de plek waar de

bibliotheek nu staat vrijkomt zou dat ruimte geven voor

uitbreiding van ons winkelcentrum. Naar zijn idee is

Kudelstaart nu toch wel toe aan een Aldi of een Lidl!

Wat mist Kudelstaart aan een Aldi of Lidl? ik heb

geen idee. Wat missen inwoners van Aalsmeer-Oost

en Kudelstaart aan een bibliotheek? Het antwoord

luidt: een plezierige plek om te verblijven en om

elkaar te ontmoeten, maar vooral een plek om je

thuis te voelen in een wereld van verhalen.

WAT MIS JE AAN EEN BIBLIOTHEEk?

Corrie de Boer

17

18

Wie weet nog dat turfsteken en baggeren op

Aalsmeer de belangrijkste broodwinning was? zwaar

werk waar je op zijn zachtst gezegd niet erg rijk van

werd Er heeft zich hier vanaf de middeleeuwen

een milieuramp voltrokken. Het vele meters dikke

veen is door Amsterdam en Haarlem opgestookt,

tot dit dorp niet veel meer was dan door het

aanstormende water bedreigde eilandjes en dijkjes.

Het was geen pretje om aan het water te wonen: je huis

en land maakten altijd kans te worden weggespoeld. Dat

de verbindingsdijk tussen het Dorp en Leimuiden nog

bestaat (nu: stommeerweg en Herenweg), is alleen te

danken aan het feit dat de regenten uit Amsterdam er

gebruik van maakten om snel naar Den Haag te kunnen

komen. Anders waren de stommeer en vriezenkoop

tot aan de Drecht met de Westeinder verenigd!

Nu wil iedereen die het kan betalen, aan het water

wonen. De buurt, ooit het armste weggetje van deze

nooddruftige gemeente, is niet meer. Aan de uiterweg

worden megalomane protskastelen opgetrokken, die

tot aan de hemel reiken. De optocht van P.C. Hooft-

tractoren zit elkaar bij de Aardbeienbrug in de weg

en het kruispunt met de stationsweg is overbelast.

BoeierluiWie weet nog dat de Westeinder niet heeft

bestaan? Het was ooit een natuurgebied. Maar hij

is door de Aalsmeerders afgestoken, uitgebaggerd

en in de vorm van turf opgestookt. Dat er tussen

de Grote en Kleine Poel nog eilandjes zijn, komt

door de toevallige omstandigheid dat er ooit een

weggetje heeft gelopen: de Westeinder Dijk. De

eilandjes zijn vaak kunstmatig geschapen door het

storten van huisvuil uit Amsterdam en het afval van

de veilingen net als trouwens de eilandjes aan de

stommeerweg, nu bewoond door welgestelden,

maar ooit niet meer dan een paar rietzuddes.

Op de opgebrachte modder uit de Poel bleken

seringen uitstekend te gedijen. Tot kort na de oorlog

werden de eilanden bijna uitsluitend gebruikt voor

de seringencultuur. De kluiten werden elke twee

jaar uitgestoken en naar de broeikassen gebracht

werk, zo zwaar, dat het spot met elke Arbowet.

De grasveldjes en de dichte bebossing die je nu

aantreft, bestonden nog niet; de eilandjes waren

kaal op wat treurwilgen en elzen na. De schaarse

watersporters werden boeierlui genoemd; zij kwamen

bijna allemaal uit de grote stad. Aalsmeerders zag je

een enkele keer op warme zomerzondagen met de

praam: oma was met haar zomerhoed en bloeme-

tjesjurk aan boord gehesen en zat in een fauteuil.

AfgebrokenWie weet nog van de spijkerbak (Fanfarekorps

uiterweg)? En van de zwarte Lap (Aalsmeers

Fanfarekorps)? Toneelvereniging vreugde zij ons doel?

En Opgang, die in de Drie Kolommen blijspelen

opvoerde? Het rooie zangkoor Kunst en strijd

repeteerde elke donderdagavond in de Oude veiling.

Aalsmeers Harmonie elke vrijdagavond. Turnvereniging

Olympia oefende in de Grote zaal, waar ook de

leerlingen van de uloschool sportlessen kregen.

Ach ja, de Oude veiling en de Drie Kolommen

Met hun filmvoorstellingen, toneelstukken en

muziekuitvoeringen. De oude Drie Kolommen

had een zaal in kleurige Art-Deco-stijl, later helaas

vernieuwd tot bioscoopzaal met de bekende eier-

dozen tegen het plafond. in de Oude veiling werd

ook dansles gegeven; gelijktijdig op zaterdagavond

in de Grote bovenzaal bij van der Molen, in de zaal

beneden bij Dirk Walsie vreeken. Later in die zaal

dansen voor iedereen, met muziek van de vrolijke

vrijbuiters, de Westplas Melodians of de Aviolas.

De grote zalen bestaan niet meer, zonder dat

er iets voor in de plaats is gekomen. De Drie

Kolommen is afgebroken en bestaat alleen nog

als plein. De Oude veiling is ingrijpend verbouwd

en heeft inwoning gekregen van de Openbare

bibliotheek. Leo van Erp doet zijn best de cultuur

weer een centrale plaats te geven, maar de grote

toneelzaal beneden wordt node gemist.

WIE WEET? Pierre Tuning

19

Tien jaar geleden schreef ik ook dit:

Weg Cultuurrepetitieruimte voor het fanfare, bandjes

Ateliers en expositieruimte voor

beginnende en gevorderde Kunstenaars

Een zaalruimte voor de

Toneelvereniging, voordrachten, concerten

in de Oude veiling kon dat

in de Drie Kolommen, in Gebouw irene zelfs

Toen Endemol nog veiling was, was daar

ruimte voor koor en symfonieorkest

Dat zijn de Culturele Centra van een vorige Generatie

En ze zijn Weg

verkocht, verpatst

Denk aan wat er niet voor in de plaats kwam

De voormalige veilingen kregen geen concertzaal

De oude uLO werd geen cultuurpaleis

Evenmin als de Jac. Tak kleuterschool

Caf Floralia (gemeentelijk monument

Tot instorten bestemd)

Het kantoor van Maarse & Kroon

De oude schoolgebouwen in de Hornmeer,

Aan de uiterweg en Oosteinderweg

De Pompkelder geen muziekcentrum

De Watertoren geen expositieruimte

Dat waren de Culturele Centra van een

volgende Generatie

En ze zijn Weg

verkocht, verpatst

Wat Aalsmeer nodig heeft, is meer historisch besef en

culturele bewustwording. Dan blijft er misschien wat

behouden voor de toekomst. ik was altijd nogal kritisch

over de conservatieve wapenspreuk van Aalsmeer,

maar in dit geval ben ik het er volmondig mee eens:

retine Quod Habes behoud wat je hebt!

Tien jaar geleden schreef ik het volgende

stukje in het Witte Weekblad:

LuxeJe schaamt je wel als je als Aalsmeerse

boerenkinkel je Klompen uitschopt en op

Kousenvoeten schouwburg De Meerse inloopt

Om van een Concert en

Hoge Cultuur te genieten

Of je komt schoorvoetend in het Glaspaleis

van de Amstelveense bibliotheek:

Een informatie- en communicatiecentrum

van Allure waarin je met

Open bek ronddoolt

Of je bezoekt het Cobra Museum, of de

Nieuwe Amstelveense schouwburg:

Een hoogtepunt van Architectonische Verfijning en

Artistieke smaak

Dat is veel te hoog gegrepen voor

Ons Aalsmeerders werkzaam in de tuinbouw

Om met de burgemeester te spreken

in tegenstelling met de rest van de regio

blijft doordeweeks de cafsluiting precies n uur

Want wij boeren moeten allemaal vroeg op

En Culturele Luxe is aan ons niet besteed

[]

CultuurAalsmeer kent nog steeds veel verenigingen. Maar

ik maak me sterk dat hun aantal sinds de oorlog

gelijk is gebleven, terwijl de bevolking intussen is

verdrievoudigd. Er is veel verloren gegaan, maar

er is ook bij gekomen. Korenmolen De Leeuw is

gered. Dahlia Maarse is Historische Tuin geworden.

Professionele kunst wordt door de stichting Kunst

en Cultuur Aalsmeer aangeboden: exposities in

het Oude raadhuis, klassieke concerten in de

Oudkatholieke Kerk, jazz, cabaret en literaire avonden

in Cultureel Caf bacchus. Deze activiteiten konden

tot nu toe in stand worden gehouden dank zij het

werk van vele vrijwilligers en de steun van sponsors

en donateurs en dank zij gemeentelijke subsidie.

20

Onze Aalsmeerse architecten wil ik niet passeren,

maar wat ik ons dorp n Kudelstaart gun, is een

wereldarchitect. Een vormgever eigenlijk, die met

spraakmakende ontwerpen de bijzondere architectuur

in Aalsmeer weer nieuwe accenten geeft. Hij of zij kan

tegelijk de entrees van Aalsmeer een opkikker geven.

Als straks de nieuwe N201 gereed is, zullen inwoners

van Aalsmeer en Kudelstaart hun dorp vaak op een

andere manier binnenrijden. Dat is allicht beter dan

over de huidige N201. vanuit het westen of vanuit

het oosten, het maakt niet uit: Aalsmeer heeft geen

porem. vanuit het noorden is het niet veel beter en

alleen via het zuiden, met het zicht op de watertoren,

gloort er iets moois aan de horizon. Maar wat gaan

die nieuwe aanrijroutes opleveren? De huidige staan

in ieder geval in schril contrast tot wat Aalsmeer

te bieden heeft als het om architectuur gaat.

Opvallend veel moois ligt eraan de stommeerweg.

Met het Doktershuis, Het Witte Huis, het kantoor

van Hilverda, het clubgebouw 'Nieuwe Meer' en

het voormalige treinstation. En vlak daarbij de

doopsgezinde kerk, het voormalige CAv-gebouw en

dat verrassende woonhuis aan de stommeerkade

64, werd het ooit de 'De Populier' genoemd?

En verder verspreid natuurlijk bloemenlust, de voor-

malige 'Naai- en Knipschool' aan de Hadleystraat en

het sterk aan het rietveldhuis denkende huis op de

hoek van de Ophelialaan/Hortensialaan. Het is niet

van rietveld, maar van de architect Wiebenga. Hij en

collega's als berghoef, staal, sangster, Greiner, Luik

en visser en De Klerk hebben Aalsmeer architecto-

nisch kleur gegeven. Woonhuis Pomona is ook zo'n

voorbeeld, of Jachthaven Kempers in Kudelstaart.

Het is opvallend, dat deze prachtige voorbeelden

in een tijd zijn gebouwd waarin er veel minder

geld was. vanaf 1900 tot in de crisisjaren vlak voor

de Tweede Wereldoorlog zijn de meeste mooie

gebouwen in Aalsmeer neergezet. sindsdien

is dit culturele erfgoed niet meer verrijkt.

Of zie ik iets over het hoofd? Die slurf over de

Legmeerdijk die de twee veilingcomplexen verbindt?

Die armetierige bloem, op de hoek van de Legmeerdijk/

N201? De gekleurde drollen bij de watertoren? Het

gemeentehuis, waarin het dualisme onbedoeld is

weergegeven? De misplaatste protserigheid op de

uiterweg, de Kudelstaartseweg en de Oosteinderweg?

En het moet ook maar eens afgelopen zijn met die

verkrampte discussies over hoogbouw. Hoogbouw is

niet lelijk, integendeel. Dat levert kansen op. Net als

de revitalisering van de bestaande N201, met van mijn

part de knip bij de Ophelialaan als de ultieme plek

voor het nieuwe bouwkundige wonder van Aalsmeer.

Per slot van rekening zitten we weer in een

crisis, net als toen mooi Aalsmeer ontstond. En

wellicht kan de samenwerking met Amstelveen,

waar kunst hoger op de ruimtelijke agenda

staat, nog interessante impulsen opleveren!

... EEN NIEUWE WERELDARCHITECT

Hermen de Graaf

21

22

Het was vrijdagavond 15 april en we hadden net de

toneelvoorstelling una Giornata Particolare bijgewoond

in bacchus. Een bewerking voor toneel van de bekende

film van Ettore Scola, waarin Sophia Loren en Marcello

Mastroianni schitteren. Nu voor theater bewerkt door

Fors Theatermakers uit Haarlem en uitgevoerd door

drie acteurs. Een indringende voorstelling waarin de

bezoekers meegenomen werden naar die bijzondere

dag in rome, 8 mei 1939. De dag dat Mussolini en Hitler

elkaar ontmoeten in rome en twee eenzame zielen

elkaar bij toeval treffen in een verder leeg flatgebouw.

voor de acteurs was dit waarschijnlijk ook een bijzon-

dere avond. slechts tien genteresseerden hadden het

op kunnen brengen om naar bacchus te komen voor

deze voorstelling en daarmee de inkomsten voor het

theatergezelschap op een schamele 100 euro gebracht.

Het is pijnlijk duidelijk wat Aalsmeer mist: publiek

dat werkelijk genteresseerd is in kunst en cultuur.

Dertigduizend zielen en slechts tien die de weg

naar het kleine theater aan de Gerberastraat

hebben gevonden. Een gemeente die nog geen

euro per jaar per inwoner overheeft voor kunst

en cultuur, en in het schamele beleid dat er is,

stevig haar best doet om de stichting Kunst en

Cultuur Aalsmeer, als hoeder van de Aalsmeerse

kunsten, te verwijten dat het geld te eenzijdig en

voor een te kleine doelgroep wordt uitgegeven.

Grossieren in vermaakToch hoor ik regelmatig zeggen dat kunst en cultuur

bloeien in Aalsmeer. Aan evenementen geen gebrek

als ik op donderdag onze lokale nieuwsbladen

doorblader. ineens realiseer ik me dat het Aalsmeer

dat we met zn allen zo roemen, vooral grossiert

in vermaak. vermaak als tegenhanger van kunst.

Als we kunst typeren als datgene wat door een

mens is gemaakt en tot doel heeft de menselijke

zintuigen en geest te prikkelen door originaliteit,

oorspronkelijkheid en schoonheid, dan is vermaak

datgene wat slechts verstrooit en afleiding geeft

en vooral niet uitblinkt in oorspronkelijkheid.

Dat Aalsmeerders vooral gericht zijn op vermaak,

blijkt wel uit het feit dat cafs die lokale bandjes

programmeren, met een repertoire dat bestaat uit

bekende popsongs, steevast kunnen rekenen op een

volle bak. Oorspronkelijkheid is hier ondergeschikt

aan herkenbaarheid, het elkaar ontmoeten gaat

boven het in rust kijken en luisteren naar de act

op het podium en het ontvangen van nieuwe prik-

kels op het gebied van podiumkunst. Daarnaast is

het altijd leuk om de buurjongens, een neefje uit

Oost en een bassist uit een buurgemeente samen

te zien spelen. Het ons kent ons gevoel is in dezen

belangrijk en wat de boer niet kent dat eet hij niet.

Wellicht ben ik in deze dagen van populisme wel te veel

een linkse hobbyist, maar ik zie voor de overheid en in

dit geval de lokale overheid, nog steeds een belangrijke

taak weggelegd om al die Henk en ingrids te ontwik-

kelen en in aanraking te brengen met vernieuwende,

zintuigenprikkelende uitingen. Aalsmeerders moeten

beseffen dat het leuker is om iemand live te horen

zingen dan vanaf de bank naar Holland got Talent te

kijken en Aalsmeerders moeten vooral leren dat het

zoeken naar vernieuwende en oorspronkelijke uitingen

veel interessanter is dan weer iemand die een ander

... ORIGINALITEIT EN SCHOONHEID

Reinoud Staps

23

kopieert en daarmee alleen maar als behang fungeert.

Toon engagementDaarom, gemeente, stop met het idee dat markt-

werking alles oplost en dat een cultureel centrum op

particuliere/commercile grondslag de oplossing is. Toon

betrokkenheid en engagement. Heb de overtuiging

de bevolking te kunnen bereiken en te ontwikkelen

en schaar je achter de stichtingen en verenigingen die

zonder winstoogmerk maar wel vanuit een kwaliteitsge-

dachte kunst en cultuur in onze gemeente neerzetten.

Een gengageerde overheid moet ervoor kunnen

zorgen dat een groter percentage van de Aalsmeerders

bereid is van de bank te komen om exposities in het

Oude raadhuis te bekijken, ondanks het feit dat ze

niet zijn gemaakt door de lokale vingerverfclub, naar

jazzconcerten in bacchus te komen, ook als het niet

de buurjongens met hun bandje zijn, of naar de Oude

veiling te gaan om Talk of the Town bij te wonen.

is het dan allemaal zo somber? voor een deel

wel. Die tweehonderd oprecht genteresseerde

kunst- en cultuurliefhebbers in onze gemeente

kunnen er niet voor zorgen dat wekelijks alle

expositieruimten en zaaltjes gevuld zijn, daar

zijn wel wat meer mensen voor nodig.

Laat ik deze bespiegeling vooral positief afsluiten door

op te merken dat na afloop van de voorstelling tien zeer

tevreden toeschouwers nog een biertje namen aan de

bar. Kunst elitair? Misschien, maar waarom zouden niet

meer Aalsmeerders deel willen uitmaken van deze elite?

24

Worden lle huizen gesloopt?

Nee, er is n koophuis, hier een eindje

verderop. Dat mag blijven staan.

vierenveertig huizen op de rij vanaf de

Aalsmeerderweg richting de Hornweg staan op

de nominatie om gesloopt te worden. Alle huizen,

behalve dat ene koophuis. Het wachten is momen-

teel op de toestemming van de gemeente.

Er wordt al zeker tien jaar over gesproken dat

het gesloopt gaat worden, zegt vera. Als het

niet langer is. De woningbouw doet al vijf jaar

niets meer aan deze woningen. Als je de ramen

lapt, trek je hele stukken van het kozijn mee.

in een keurig gepoetst, maar licht vervallen huisje

op de Machineweg spreek ik met vera (59) en

Hedwig (51). vera woont al meer dan haar halve

leven op de Machineweg. in 1978 kwam ze met

haar gezin op nummer 151 wonen, een jaar of zeven

later verhuisden ze naar nummer 121. Haar man is

overleden, haar kinderen zijn het huis uit, maar haar

drie kleinkinderen komen dagelijks bij haar over de

vloer. Maar ik kom niet meer in aanmerking voor

een eengezinswoning. ik moet in een kippenhok.

Daar zit ik ook nog mee, zegt Hedwig.

ik heb een konijn en kippen. Kunnen mijn

dames straks wel met me mee?

Hedwig is vijf jaar geleden in het huis twee deuren

verder komen wonen, met haar dochter van

twintig en haar zoon van veertien. Dat het ooit

gesloopt gaat worden, hangt al die tijd als een

zwaard van Damocles boven je hoofd, zegt zij.

bij iedere schroef die je koopt, weet je het.

Toch kwam het bericht dat het moment nu

echt gekomen is bij Hedwig hard aan. Nu ben

je net ingeburgerd, moet je alles wr achter

je laten. En dat heb ik al eens gedaan.

vera was beter voorbereid. in de wet staat

dat wanneer ze stoppen met onderhoud,

er binnen vijf jaar besloten moet zijn wat er

gebeurt. Die termijn is bijna verstreken.

zij begrijpen de beslissing om de sterk verou-

derde huisjes te slopen ergens ook wel.

Hedwig: De mensen vinden het heel jammer dat

een stukje authentiek Aalsmeer verdwijnt.

vera: Maar dan zeg ik: dan moet je maar

eens een jaartje hier komen wonen.

Wat hen zorgen baart is de vraag waar zij naartoe

moeten. Als de sloopvergunning rond is, worden alle

bewoners stadsvernieuwingsurgent. Dat wil zeggen

dat ze voorrang krijgen bij het zoeken naar een

nieuwe woning. Ze kunnen kiezen voor een definitief

vertrek van de Machineweg of voor een tijdelijke

andere woning, waarna ze weer terug kunnen keren

op de oude plek. Maar ze hebben geen idee hoe

het er daar uit gaat zien. Of wat het gaat kosten.

vera: Als het betaalbaar wordt, zou ik

wel terug willen. Als het maar niet op de

koude kant is. ik ben niet zo moeilijk.

Hedwig: Maar je kunt natuurlijk wel raden in

welke hoek de sociale huurwoningen komen.

Hedwig en vera zien dat vooral de oudere

bewoners zich erg veel zorgen maken.

Mijn buurvrouwtje ligt er s nachts echt

wakker van, zegt Hedwig. zij is zesenzeventig

en woont hier al zevenenveertig jaar.

vera: Er zitten zoveel herinneringen in zon huis.

Hedwig: En ik heb het liefste huisje van Noord-

Holland. Als ik de voordeur opendoe, is het net

alsof het huis me omarmt. straks kom ik in zon

rothuis met de keuken aan de voorkant.

vera: Dat maakt mij niet uit hoor. Als ik

maar een plek heb om in de zon te zitten.

ik zeg toch: ik ben niet zo moeilijk.

Moet de keuken van een huis bij voorkeur aan de

achterkant zitten? Dit is typisch een vraagstuk voor de

vAC. Net als: Wanneer je geen berging hebt, waar laat

je dan je stofzuiger? Of je tent? Geen vragen waar de

gemiddelde Aalsmeerder zich maandelijks over buigt.

Wie daar wel over nadenken zijn de dames van de

vAC (spreek uit als fak), de vrouwenAdviesCommissie

van de woningbouw en woonomgeving.

Die v is historisch zo gegroeid, zegt Marry de Grauw,

voorzitter van de VAC. Ik zit met haar aan de koffie bij

de secretaris van de vAC, Hansje Havinga. vroeger

... BETAALBARE WONINGEN Katelijn Berghoef

25

bouwden mannen huizen, en vrouwen woonden erin.

Daardoor waren niet alle ontwerpen even logisch of

functioneel. De vAC werd opgericht als instrument

om beter te kunnen voldoen aan de wensen van de

vrouwen die in de huizen zouden gaan wonen.

Maar in de meeste vACs zitten tegenwoordig

mannen hoor, zegt Havinga. Dat er bij ons

alleen vrouwen in zitten is toeval. Elke gemeente

heeft een vAC, ook al heten ze tegenwoordig (in

verband met die mannen) geen vAC meer, maar

bijvoorbeeld WAC, WoonAdviesCommissie. ze

zoeken overigens twee nieuwe leden, m/v. De

vAC buigt zich over de tekeningen van nieuw te

bouwen huizen in Aalsmeer. Daarover geven zij

advies aan de gemeente en aan de opdrachtgever.

De Grauw: Wij gaan niet over mooi of

lelijk. Wij kijken naar de functionaliteit. is een

gebouw gebruiksvriendelijk, is het veilig, is het

toegankelijk, hoe is de woonomgeving?

De vAC geeft advies over de meest uiteenlopende

zaken. Luifels boven de deuren (Als je aankomt met

je boodschappen, wil je toch droog staan om je

sleutel te pakken?), over de hoogte van handvatten

en sloten (Het slot boven het handvat is toch veel

handiger?), maar ook over rolstoelbereikbaar-

heid (is de stoep breed genoeg?) en sociale

controlemogelijkheden (is er vanuit het raam van

die seniorenwoning wel zicht op de straat?).

Ooit heeft de vAC na de bouw van de eerste helft

van een complex een woononderzoek gedaan bij

de eerste bewoners. Daaruit bleek dat het toilet

op de eerste verdieping te dicht onder een schuin

dak stond, waardoor mannen er niet voor konden

staan. Dat is bij de bouw van de tweede helft

opgelost door de wcs een kwartslag te draaien.

En van de stokpaardjes van de vAC is de driekamer-

woning. Wij zijn niet voor de tweekamerwoning,

zegt De Grauw. Waarom mag een alleenstaande

niet zijn moeder te logeren krijgen? vraagt Havinga.

Of zijn neefje, vult De Grauw aan. Die tweede

kamer kan natuurlijk ook als studeer- of hobbykamer

gebruikt worden. Maar het is uiteraard ook een

financieel plaatje. Het moet wel betaalbaar zijn.

En daar ligt volgens de dames van de vAC nog wel

een verbeterpunt. Momenteel zit zon zeventig

procent van de woningen in de vrije sector (lees:

duur) en is slechts zon dertig procent sociale

woningbouw (lees: betaalbaar). voor Havinga zou

die verdeling wel naar zestig-veertig mogen.

Er zijn vooral veel eengezinswoningen en minder

(meestal betaalbaardere) appartementen en flats.

Maar daar is volgens De Grauw al wel verandering in

gekomen. Toen ik begin jaren tachtig in Aalsmeer een

plek zocht om te wonen, had je alleen de apparte-

menten aan de Mijnsherenweg en de Geraniumstraat.

Havinga: Of die duplexwoningen in de Ophelialaan.

De Grauw: Die zijn gebouwd in de jaren vijftig,

toen er zon gebrek aan woningen was. Het zou

tijdelijk zijn. Het was de bedoeling dat het na

verloop van tijd eengezinswoningen werden.

Havinga: Maar dat is er nooit meer van gekomen.

Die bergingen, die staan tegenwoordig gelukkig

gewoon weer in het bouwbesluit. Want je

moet je stofzuiger toch ergens kwijt.

26

ik ben altijd trots geweest om uit bloemendorp

Aalsmeer te komen. Trots als ik in Jakarta een

bloemendoos tegenkwam met de naam van mijn

geboortedorp erop, of als ik in spanje Japanners

tegenkwam die precies wisten waar het lag.

Helaas kan ik niet trots zijn op de groenvoorzie-

ning in Aalsmeer, die is kortweg belabberd.

blijkbaar horen, volgens ons gemeentebestuur, bloemen

en planten in een kas, vervolgens gaan ze in een hoes

of een doos en dan gaan ze in een vrachtwagen, liefst

zo ver mogelijk weg das goed voor de handel

Toen ik in Aberdeen studeerde won deze stad

een prijs voor zijn mooie en rijke bloem- en groen-

voorziening. Jaren later wandelde ik door Frankrijk

en kwam ik villes Fleuries tegen dorpen die

bekroond waren met bloemetjes voor hun groen-

voorziening, een soort Michelin-sterren zeg maar. in

beide gevallen waarschijnlijk met veelal bloemen uit

Aalsmeer! En dan kom je terug in dit bloemendorp

en is er geen bloem op straat te bekennen.

Hier en daar staat een saaie, slecht onderhouden plan-

tenbak, meestal met meer beton dan plant. Onderhoud

van het gemeentelijke groen gaat met grof geschut.

Het liefst wordt er met de grootst mogelijke machines

in de kortst mogelijke tijd korte metten gemaakt

met het groen. De grootste hobby van de gemeente

is het kappen van bomen. Dat het daarna allemaal

niet om aan te zien is, schijnt niet belangrijk te zijn.

Er wordt al jaren geklaagd over de trieste groen-

voorziening, maar er komt eerder verslechtering

dan verbetering. Toen er nog een plantsoenendienst

was, was het inspiratieloos. Nu raast er enkel zo

af en toe een rambo-team door het dorp, dat

menig bewoner in verbijstering achterlaat.

Met de grote potentile mogelijkheden van alle

Aalsmeerse tuinbouwactiviteiten wordt tot op heden

weinig gedaan. Er is een lagere en een middelbare

tuinbouwschool. Er is een bloemenveiling met ruime

keus en voordelige inkoopprijzen. Er zijn kwekers die

de potentile plantjes kweken. Er zijn bloemenar-

rangeurs en particuliere bloemsierkunstopleidingen.

De producten zijn er en de kennis is er ook!

Laatst las ik in de krant dat Groei en bloei zelf

een actie was begonnen met bewoners. Mischien

is dat wel de oplossing. bewoners, bloemenveiling,

kwekers, exporteurs en opleidingen zouden straten,

plantsoenen en parken kunnen adopteren en daar

eventueel reclame aan verbinden (wel liefst met een

bescheiden naambordje). Er kan dan bijvoorbeeld ook

een wedstrijd aan worden verbonden, bijvoorbeeld

voor de mooiste straat of de fleurigste rotonde.

De bewoners kunnen dan trots zijn op hun straatgezicht

en ook de ondernemers kunnen zonder schaamte met

hun klanten door een echt bloemendorp rijden.

... BLOEMENDORP WAARDIGE GROENVOORZIENING

Corinthe Zekveld

27

28

We vroegen de fracties van de lokale politieke partijen wat zij Aalsmeer het meest gunnen. Voor de gelegenheid hoefden ze geen enkele rekening te houden met financile beperkingen en andere sta-in-de-wegs. De sky was voor n keer de limit. Drie fracties klommen graag in de pen, de VVD-fractie liet weten iets belangrijkers aan haar hoofd te hebben.

de mooie uitstraling die het verdientFractie CDA

Als CDA-fractie hebben we de goede gewoonte om onze vergaderingen te beginnen met een korte meditatie. Het stukje dat onze voorzitter deze betreffende avond las, bevatte de boodschap dat het prima is om heel hard te zwoegen, maar dat je daarnaast evenzeer moet genieten. bijzonder genoeg bleek dit al een voorzet te zijn voor een onderwerp later op de agenda: aan het eind van de vergadering kwam namelijk het verzoek van NieuwNAT aan de orde om een stukje voor hun zomernummer aan te leveren.

Het onderwerp zou moeten gaan over wat we Aalsmeer het liefste gunnen en daarbij hoefden we niet te denken aan welke bezuinigingsronde dan ook. spontaan kwamen de hartenwensen van de fractieleden naar voren. betaald voetbal inclusief stadion in Aalsmeer, het hele raadhuisplein vol met gezellige terrasjes, en een deel van het Praamplein ook, trouwens, een groot cultureel centrum met bioscoop, geen vliegtuigen meer boven Aalsmeer, Kudelstaart zelfstandig, ja en dan met Eppo als burgemeester. En zo werden er nog veel meer kreten geroepen, die niet echt bestemd bleken om te worden toevertrouwd aan papier of, in dit geval, aan een beeldscherm.

Toen ons gemaand werd om wat serieuzer op dit thema in te gaan omdat we anders wederom als laatste het gemeentehuis zouden verlaten, en dat komt nogal eens voor, kwam er uiteindelijk naar voren dat we bovenal een mooi(er) Aalsmeer willen. Dat het zo jammer is dat je bij binnenkomst vanuit Hoofddorp zon grote bouwval ziet links. De eerste indruk van Aalsmeer Dat er zoveel andere rommelige stukjes Aalsmeer te vinden zijn, vooral langs de lintbebouwing. Dat je overal zwerfvuil ziet.

Gunnen we Aalsmeer niet iets beters/mooiers? Toen ik later het werkwoord gunnen opzocht in de van Dale werden er 3 betekenissen genoemd: 1. uit goedheid schenken, 2. zonder jaloezie of spijt zien dat een ander iets heeft of ontvangt, 3. de uitvoering van een werk aan iemand toewijzen. Deze drie beschrijvingen sluiten naad-loos aan bij onze wens: wij zouden als CDA aan iedereen uit goedheid een mooi en opgeruimd Aalsmeer willen schenken. zonder jaloezie of spijt dat ze dit ontvangen. En we zouden deze opdracht graag aan iemand toewijzen. Wie werpt zich op als portefeuillehouder Mooi Aalsmeer? Wie betaalt de 3 extra bOAs, de zoge-heten buiten(gewoon) Opruimende Aalsmeerders?

Ten slotte nog even terugkomend op de eerste alinea van dit stukje, het thema van de meditatie: het klopte helemaal. We hebben ons tijdens de vergadering zoals gewoonlijk behoorlijk ingespannen, maar ook van elkaars spontaniteit en vrolijkheid genoten. En als onze wens we gunnen Aalsmeer de mooie uitstraling die het verdient vervuld wordt, zullen de ijverige Aalsmeerders naast hun harde werken dus ook meer kunnen genieten.

WIJ GUNNEN AALSMEER

29

nmaal per week stilteFractie Aalsmeerse belangen

7.10 uur, de dwingende toon van mijn wekker die afgaat maakt me duidelijk dat het tijd is om wakker te worden. 7.14 uur, weer de wekker die afgaat. Nuchter stel ik vast dat ik een aantal keren per jaar droom over vliegtuigen. Over de betekenis ervan stel ik vast dat het mogelijk te maken heeft met de verdrongen angst dat er toch nog een keer een vliegtuig neerstort. Dagelijks met het volle bewustzijn denken aan de kans op zon ramp, maakt het leven er nu eenmaal niet gemakkelijker op. Wegstoppen in je onderbewustzijn, wat natuurlijk geen bewuste actie is van ons wonderbrein, is dan zeer handig en functioneel. 7.18 uur, nu eruit. Buiten gezeten in de zon met koffie en ontbijt valt me op dat er iets in de lucht hangt wat anders is dan anders. ik denk ineens aan Almen, waar de caravan staat. Daar is een hele andere atmosfeer. Geen vliegtuigen, geen geluid van autos. Alleen de geluiden van vogels en het ruisen van de wind in de bomen en struiken. Dat is het. ik hoor geen vliegtuigen! En gelukkig ook geen geluid van schuurmachines, grasmaaiers of hogedrukspuiten. Genietend van de zon laat ik de stilte op mij inwerken. Een koerende duif en zelfs het lage brommende geluid van de werkende bijen kan ik onderscheiden. Toch enigszins verontrust door de stilte zet ik de radio aan en val midden in een interview met de onlangs aange-stelde directeur van schiphol. Deze zegt dat hij de nieuwe filosofie van de in opgang zijnde managementschool van het kapitalisme van het genoeg gaat introduceren binnen het schipholbedrijf. De 7x24-uurs economie is uit de tijd en leidt tot oververhitting. Mogelijke econo-mische schade in verminderde opbrengsten zal worden gecompenseerd door een verhoogde kwaliteit van het leven van mensen. Deze kwaliteit, of beter gezegd: de economische waarde hiervan, is volgens een ingenieus rekenmodel in harde valuta uit te drukken. De betere kwaliteit zal zich ook vertalen in een kleiner beroep op de gezondheidszorg en dat is winst. Door een 6x24-uurs economie beoogt deze filosofie meer ruimte te creren voor rust en herbezinning. bovendien is uitgerekend dat schiphol met 6x24 uur bijna dezelfde productie kan halen. De gemeente Aalsmeer ondersteunt dit plan door mogelijke tegenvallers te compenseren. vandaag is het de eerste dag is dat schiphol dicht zal zijn! Gestrande passagiers worden uitgenodigd om op de fiets van het prachtige Aalsmeer, met onder andere zijn Historische Tuin en watersport, te genieten. Een dag stilte. Op de fiets onderweg naar dorp kom ik bijna geen autos tegen, wel fietsers. Op het Praamplein staan bijna geen autos en ik hoor bij Kreike een aantal mensen opge-togen praten over de rust. iemand had zich verslapen doordat het zo stil was. Een ander wist even niet meer welke dag van de week het was. Groepjes mensen staan midden op straat opgetogen te praten met elkaar. ik zie ontspannen gezichten en het lijkt erop dat iedereen wat trager beweegt op deze eerste vliegtuigloze dag.

alle goeds, voor nu en in de toekomstFractie PACT Aalsmeer

Een leuk initiatief van de redactie van NieuwNAT. Het verzoek een artikel te schrijven over wat wij als politieke fractie Aalsmeer gunnen. En dan vanuit het perspectief van vrij vertaald onbegrensde mogelijkheden. Maar wel met de opgaaf een keuze te maken.Wij vormen in Aalsmeer de Progressieve Combinatie van D66, GroenLinks en de PvdA, opgericht in het jaar 2000. Kortom: PACT Aalsmeer. in onze nieuwjaarbij-drage voor de pers hadden wij al aangegeven dat dit het jaar wordt van het maken van keuzen. Daar is de politiek ook voor, uiteraard wel met het oog gericht op de samenleving. Wat willen we bereiken en wat hebben we daar voor over, zullen gevleugelde vragen worden in het bezuinigingsspoor. En wat willen we dan? zomaar uit de losse pols een aantal zaken waar we voor staan en wat we willen bereiken: een samenleving waaraan iedereen kan deelnemen en waarin zorgen voor elkaar normaal is; een samenleving waarbinnen men opkomt voor de ander en discriminatie en uitsluiting niet voorkomen; een samenleving waar-binnen duidelijke normen en waarden gelden en het aanspreken van elkaar weer gewoon wordt gevonden; een samenleving waarbinnen kunst en cultuur als smeer-olie wordt gezien. En zo kunnen we nog wel een tijdje doorgaan, maar dan zouden we buiten het bereik van de opgaaf gaan. En dat willen we natuurlijk niet.Laten we om een keuze te maken eerst eens stilstaan bij de betekenis van het (werk)woord gunnen: 1. vinden dat iemand iets prettigs mag ondervinden; 2. niet benijden, graag zien dat een ander iets bezit of geniet; 3. iets toestaan of wegschenken; 4. toebedelen uit welwillend-heid. Als we naar die betekenissen kijken, hebben ze in onze ogen gemeen dat het om iets prettigs moet gaan en dat het altijd in de richting van een ander of anderen moet gaan. Er zit ook iets onzelfzuchtigs in, handelen in het belang van anderen.Aalsmeer is een gemeente met het karakter van een dorp (moet ook zo blijven), maar met het inwoners-aantal en een bevolkingssamenstelling van een kleine stad. Kortom, soms een spanningsveld, maar over het algemeen is het wonen en werken in Aalsmeer plezierig. zijn er dan nog zaken die wij wensen? Een kroeg in Kudelstaart? Een cultureel centrum in de gemeente? Geen overlast meer van schiphol? Geluk en gezond-heid voor iedere Aalsmeerder? Ook hier zijn weer vele zaken op te noemen. Maar dat past wederom niet bij de opgave. Kiezen is lastig, maar daar zijn wij wel voor gekozen. Dan maar een trucje bedenken en, zoals gevraagd, n gunfactor aanwijzen. De fractie van Pact Aalsmeer gunt Aalsmeer en alle Aalsmeerders in een paar woorden: alle goeds, voor nu en in de toekomst.

30

Het kan twee kanten op. Wie bij de pakken neer gaat

zitten en niet naar de toekomst wil kijken, zal inderdaad

gruwen. voor degenen die bezuinigingen als een

uitdaging zien, valt er best de nodige winst te behalen.

Aalsmeer beschikt over een aantal mooie gebouwen

waarin veel kunstliefhebbers zich kunnen laven aan

cultuur. Hoewel op deze gebouwen niets valt af te

dingen, zou het een goede zaak zijn om, juist vanwege

de onvermijdelijke bezuinigingen, op een objectieve

manier te bekijken hoe vaak, wanneer, hoe en door

wie deze gebouwen worden bezet. Hoe zit het met

de openingstijden, het bezoekersaantal, de activiteiten,

wat overlapt elkaar, of wat zou efficinter kunnen?

zouden de stichting Kunst en Cultuur Aalsmeer, de

bibliotheek, De Hint, bacchus en De Oude veiling

meer samen kunnen werken? Door het bundelen van

krachten is het mogelijk om gebouwen waaraan hoge

huur- en onderhoudskosten zijn verbonden, af te stoten.

De hierdoor ontstane inkomsten kunnen dan besteed

worden aan het creren van een cultureel centrum

waar Aalsmeerders elkaar en de wereld kunnen

ontmoeten. Een ruimte die niet alleen een podium

biedt aan literatuur, toneel, muziek en tentoonstellingen,

maar ook aan uitwisselingsmogelijkheden via internet en

horeca. Kortom, een cultuurhuis voor alle Aalsmeerders!

Duidelijke voorbeeldenDuidelijke voorbeelden zijn de tegenwoordige goed

bezochte beurzen waar belangstellenden een fraai over-

zicht krijgen en kennis kunnen maken met wat er speelt

op de markt. Andere voorbeelden zijn de bibliotheken

in Almere, Eindhoven en Amsterdam. Daar bruist

het van de activiteiten. Hoe meer activiteiten in n

gebouw hoe meer aandacht, levendigheid en zuigkracht.

Aalsmeer heeft de beschikking over een historisch pand

dat leeft bij veel Aalsmeerders en dat in het hart van het

dorp ligt: De Oude veiling. Jonge Aalsmeerders kennen

het vanwege de bibliotheek, volwassenen van de optre-

dens van bands als Golden Earring en Doe Maar, de

eerste danspassen die werden gezet, kussen die werden

gewisseld, relaties en huwelijken die er ontkiemden. De

ouderen van toen De Oude veiling nog bloemenveiling

was en later toen deze werd omgebouwd tot vereni-

gingsgebouw. Ook in de huidige staat heeft, mede door

de komst van Leo van Erp, het gebouw veel potentie.

Verbouwing noodzakelijkOm echt uit te kunnen groeien tot een centrum

waar iedereen welkom is, waar je zo lang je wilt kunt

verblijven en waar iets te beleven is, is een verbouwing

noodzakelijk. Het gebouw zal zich moeten openen,

zowel naar de bezoeker als naar de bibliotheek. zal

zowel zelfstandig als in combinatie met de biblio-

theek moeten kunnen functioneren. Dat kan.

Wanneer de toiletten en lift tegen de gemeenschap-

pelijke muur geschoven worden, ontstaat er ruimte

en kunnen met schuif- en vouwdeuren allerlei combi-

natiemogelijkheden gerealiseerd worden. Wanneer

er doorbraken gemaakt worden, ook verticaal

via het trappenhuis, ontstaan er visueel boeiende

relaties tussen de ruimtes. Ontstaat een gastvrije

en overzichtelijke belevingswereld, een openbaar

interieur waar iedereen zich thuis voelt. Als in de

kleine zaal een balkon wordt gebouwd ontstaat er

een sfeer die misschien bacchus wel doet vergeten.

Verdieping op bibliotheekOm aan de vraag naar ruimtes te kunnen voldoen, moet

de bibliotheek met een verdieping worden uitgebreid.

De huidige kapjes bieden daarvoor te weinig ruimte.

uitgegaan wordt van het zoveel mogelijk intact laten van

de bestaande gemetselde gevels. voor de gevels van de

uitbreiding is gekozen voor kunststof paneelelementen.

Deze zijn relatief goedkoop, wegen weinig en worden

voor het bestaande metselwerk aangebracht om tech-

nische en esthetische aansluitproblemen te voorkomen.

ze zijn ideaal voor het aanlichten van een expositie-

ruimte waar uitzicht of een opdringerige omgeving

... CULTUURHUIS Joop Kok

31

niet gewenst is. Waar wel, kan in de paneelwand

hoogwaardig isolerende beglazing worden aangebracht.

De opgewarmde lucht in de kanalen van de

panelen of tussen het binnen- en buitenpaneel

kan worden omgezet in energie. Ook zonnecol-

lectoren op het platte dak leveren een bijdrage

om Aalsmeer energieneutraal te maken.

van binnen wordt de bibliotheek ook aangepast. De

trap, nu een obstakel, wordt een voorleespodium voor

kinderen. De inrichting wordt commerciler, boeken

worden er niet alleen gelezen, maar ook, zoals in

Almere, aangeprezen. Een koffie/leesruimte vormt een

overgangsgebied naar De Oude veiling. Op tijden dat

de bibliotheek gesloten is, kun je je hier onder het genot

van een kop koffie en een croissantje op de hoogte

stellen van het laatst nieuws in de wereld. De verdieping

biedt een vrij indeelbare expositieruimte van meer dan

tweemaal de grootte van het Oude raadhuis. Daarnaast

zijn er goed gesoleerde ruimtes waar gemusiceerd kan

worden en is er een vergader- en techniekruimte.

Creatief denkenVijf kilometer fietsen voor het lenen van een

boek is voor veel inwoners van Kudelstaart of

Aalsmeer-Oost een opgave. begrijpelijk dat zij

hun buurtbibliotheek willen behouden. Door de

mogelijkheid te bieden om andere mensen te

ontmoeten, te internetten, een tentoonstelling

te bekijken, te lezen, bandjes te zien optreden, is

het bibliotheekbezoek niet langer een opgave.

in het centrum van Aalsmeer zijn een aantal

bejaarden- en verzorgingstehuizen. Met hulp

van vrijwilligers kunnen veel bewoners opnieuw

kennismaken met hun Oude veiling. Even weer

dat contact met wat er in de wereld gebeurt.

Kortom, ondanks de aanstaande bezuinigingen

die ons vanuit het rijk worden opgelegd want

tenslotte is het niet de keuze van de gemeente valt

er door creatief te denken ook in de toekomst

nog genoeg winst te behalen en heel wat kunst

en cultuurplezier te beleven in Aalsmeer.

(met dank aan Janna van Zon)

32

Op het poststempel van Aalsmeer staat: Aalsmeer

Centre of Flowers. bloemenbureau Holland bedreef

promotie voor bloemen en moest door potplan-

tenkwekers aangezet worden ook promotie voor

planten te maken. De veilingomzet van bloemen is nog

steeds hoger dan die van potplanten, perkplanten en

tuinplanten. De planten hebben wel de achtervolging

ingezet, maar Aalsmeer blijft het centrum van bloemen.

Het productiegebied van bepaalde bloemen, rozen

voorop, verplaatst zich steeds meer naar hoogvlaktes

nabij de evenaar. in landen als Kenia, Ethiopi, Colombia

en Ecuador groeit de bloemenproductie nog steeds.

Meer en meer Nederlandse bedrijven telen vooral

in Afrika snijbloemen en de afzet gaat veelal via de

veiling in Aalsmeer. in Nederland is grond erg duur en

arbeidslonen zijn hoog, zelfs hoger dan in Duitsland.

Een kweker uit het oosten van ons land teelt al jaren,

onder 60 hectare glas, perkplanten in Duitsland.

zoals water stroomt naar het laagste punt, zo

zoekt productie de gunstigste productielocatie.

voor planten is het vanwege de hoge transport-

kosten vooralsnog zaak dicht bij de handel en

het handelscentrum, de veiling, te produceren.

Orders kunnen dan snel geleverd worden.

Door de economische crisis, ten gevolge van bonus-

jagende bankiers in Amerika, zijn de grondprijzen

wat gedaald en is het gas weer enigszins betaalbaar.

Het gas komt steeds meer uit landen ver van ons

vandaan, rusland en landen daar omheen. Deze

landen zullen hun gas, als China meer wil betalen, naar

China sturen. Het speelveld is mondiaal geworden.

De in het carboon gevormde fossiele energiedragers

worden steeds moeilijker winbaar, de vraag stijgt en

daardoor gaat de prijs omhoog. Het koolzuurgasgehalte

van de atmosfeer gaat omhoog, daardoor smelten

de ijskappen van de zuidpool en op Groenland.

Geleerden hebben berekend dat de zeespiegel per

jaar een paar millimeter stijgt en per eeuw wellicht

een meter zal gaan stijgen. Wel gaat alles wat assi-

mileert beter groeien en dus meer CO2 opnemen,

hebben ze daar wel rekening mee gehouden?

Maar goed, gelukkig voor ons: voor een paar miljard

kunnen we het plan veerman uitvoeren en komt

onze watertoren niet eenzaam in het zoute water

te staan. Het plan veerman behelst het verbreden

van onze stranden tot een paar kilometer met

een paar meter verhoging, de zeedijken een paar

meter hoger en het iJsselmeerpeil een meter

omhoog. Duitsland doet zeespiegelmetingen op

zijn Waddeneilanden en heeft nog geen milli-

meter zeespiegelstijging kunnen registreren.

Het gas is zoals gezegd weer enigszins betaalbaar en

kolen zijn niet duur, maar we moeten er toch vanaf

omdat het spul opraakt en met olie kun je veel mooiere

dingen doen dan verbranden. Wind en zonne-energie

draaien vooralsnog op subsidie, maar het wordt

voor de Nederlandse kwekers steeds moeilijker.

De grote jongens boren een paar kilometer diep

naar aardwarmte en een aantal kwekerijen worden

zo verwarmd. Het resultaat is vaak beter dan

verwacht en buren kunnen aangesloten worden op

dezelfde bron. Deze bronnen kunnen een eeuw

lang warmte leveren. Warmteterugwinning is ook

in opkomst, gratis warmte uit de kas (zon) wordt

opgevangen en afgevoerd naar zogenoemde aqui-

fers bellen water 100 meter diep in de bodem.

Deze warmte gaat de kas in als er vraag naar is.

in rijsenhout is de eerste kweker aangesloten op

de vrijkomende warmte van de compostbereiding

van de afvalverwerking. in het nieuwe overloop-

gebied van Aalsmeerse kassen, PrimAviera, gaat

ook naar aardwarmte geboord worden. binnen dit

PrimAviera-concept zijn kassen gepland bovenop,

bijvoorbeeld, distributiecentra. De kassen leveren

dan de energie aan de laag eronder en kunnen

tevens al het afvalwater reinigen en hergebruiken.

in zuid-Holland moet een duurzaam tuinbouwgebied

energie gaan leveren en afvalwater verwerken en

recirculeren voor 20.000 woningen. van een ener-

gievreter wordt de kas een energieleverancier.

Met deze mogelijkheden gun ik Aalsmeer en zijn

toekomstige generaties droge voeten, met behoud

en uitbouw van zijn centrumfunctie voor bloemen

en planten. Ik voorzie dat het gaat lukken.

... DROGE VOETEN Frits Rozenberg

33

34

Twirling of twirlen is waarschijnlijk afkomstig van de

samoa-eilanden. Oorspronkelijk een vechtsport, waarbij

met grote houten stokken werd gestreden. De krijgers

waren behendig in het bewegen en manoeuvreren met

de stokken. Het is geen vechtsport meer en de grote

houten stokken zijn vervangen door metalen batons.

van samoa is de sport in Amerika terecht gekomen en

vervolgens is de rest van de wereld veroverd. Het is

geen Olympische sport, wel zijn er WKs en EKs. Het is

ook in Aalsmeer een populaire sport, die bij sv Omnia

2000 beoefend kan worden. Twirlen is een combinatie

van ritmische gymnastiek, turnen, ballet en majorette.

ik weet dit omdat ik selina Kok (05-11-2000) heb

ontmoet. selina is een groot talent, zij doet mee aan

internationale wedstrijden, ze heeft inmiddels meer

medailles dan ik ooit eerder bij elkaar zag. selinas

grote talent is min of meer bij toeval ontdekt. De

wachtlijst voor zwemles was nogal lang en daarom

mocht ze als vierjarige zelf een sport uitkiezen. Dat

werd de twirlgroep van Corine van der Neut en in

het najaar van 2005 deed ze mee aan haar eerste

wedstrijd. inmiddels is valerie Leliveld haar trainster

en is selinas opmars naar de top begonnen. Praten

over twirl is een verhaal over preteens en juveniles,

basic strut en drops, backhands en basic steps.

Terug naar de praktijk, bijvoorbeeld naar het EK in

Tsjechi, dat eind april dit jaar plaatsvond in Karlovy

vary. selina is daar vijfde geworden in haar leef-

tijdscategorie bij het onderdeel 2-baton. Natuurlijk

waren haar trotse ouders daar ook bij. Haar moeder

is verantwoordelijk voor de pakjes, haar en make-

up, haar vader zorgt voor de fotos en videos.

Die fotos en videos staan op haar prima verzorgde

website. Op die website is ook een indrukwekkende lijst

met sponsoren vermeld, daar is opa Hans verantwoor-

delijk voor. zon opa zou je elke sportvereniging gunnen.

in maart dit jaar heeft selina een heel bijzondere

prijs gewonnen, de shining star Trofee. Deze prijs

wordt uitgereikt sinds 2002 en is ter nagedachtenis

van saskia van der Horst, een veelbelovend twirl-

talent dat in 2001 plotseling overleed. De moeder

van saskia reikte de prijs uit aan selina en daarmee

werd zij de eerste van buiten de vereniging TvL

Leidschendam die deze prijs in de wacht sleepte.

Ondanks al deze prijzen zegt selina van zichzelf dat

ze niet heel erg goed is, maar daar geloof ik helemaal

niks van. ze hoopt ooit een keer op een EK of WK te

staan en daar dan eerste te worden. Daarvoor traint

ze vijf uur in de week, daarvoor rijden haar ouders

haar heel Nederland door en reist haar trainster, ook

al op eigen kosten, met haar mee naar Tsjechi.

ik hoop voor haar dat ze al mee mag naar het komende

WK, volgend jaar in zwitserland, al hoopte ik voor haar

dat het WK op de samoa-eilanden zou plaatsvinden.

ik ben niet meteen fan van twirlen geworden, wel fan

van selina. ik hoop dat ze haar droom kan waarmaken

en dat ze ooit een gouden medaille op een groot

toernooi gaat winnen. Dan hoop ik op een ontvangst

op het gemeentehuis, bloemen van de burgemeester,

een huldiging op het raadhuisplein en een rit door

Aalsmeer in een open koets met zes paarden.

... EEN HULDIGING Erik van Itterzon

(volg selina op www.selinakok.nl)

35

36

Foto: Anke Zekveld

37

ik gun Aalsmeer een engeltje,

Dat ons beschermt, zilver gekleurd.

Duizenden vliegtuigen jaarlijks over dorp,

Een ongelukje is zo gebeurd.

ik gun Aalsmeer een engeltje,

Een engel voor welvaart en voorspoed.

Al enige malen ondernemersdorp nummer 1,

blijft economisch gezond, voorgoed.

ik gun Aalsmeer een engeltje,

Een engeltje voor feest en plezier.

bandjes