NA Magazine #3 - Ondergedoken Camera
-
Upload
nationaal-archief -
Category
Documents
-
view
219 -
download
0
description
Transcript of NA Magazine #3 - Ondergedoken Camera
namaga zine3 ONDERGEDOKEN
CAMERA
Als de meidagen weer in aantocht zijn, komen onherroepelijk de herinneringen aan de oorlog in Nederland naar boven. Het is dan ook niet verwonderlijk dat dit nummer van het NA Magazine voor een belangrijk deel verhalen over de Tweede Wereldoorlog bevat. Over fotografen in het verzet, over de indrukwekkende foto’s van de eerste Duitse razzia op Nederlandse bodem, en over de vraag hoe we in Nederland de oorlog herden-ken en de bevrijding vierden. Maar ook de in Nederland minder bekende Eerste Wereldoorlog krijgt de aandacht. In Constantinopel speelt een Nederlandse diplomaat dan een belang-rijke rol. Een bijzondere vondst is het kleine archief van een bestuursambte-naar in Nederlands-Indië aan het begin van de 20e eeuw, met een grote liefde voor Sumatra. We wensen u weer veel leesplezier!
r introductie
namAgazine#3
Klik hier voor de handleiding van het NA Magazine.
Coverbeeld: Fotograferen met een camera verborgen in een rieten tas, mei 1945. Deze reconstructie is
na de oorlog gemaakt om te laten zien hoe verzets-
fotografen te werk gingen. Foto: Charles Breijer
Nationaal Archief/ Fotocollectie Rijksvoorlichtings-
dienst Eigen
inhouds opgave
Aangrijpende foto’s van de eerste razzia in Nederland p.4
Tweede Wereldoorlog: herdenken en vieren p.10
Ambassadeur bij de vijandp.18
Agenda p.24
De Ondergedoken Camerap.8
Archieven en kunst opgeborgen voor de Duitsers p.16
Liefde voor Sumatra p.22 Vrienden, colofon, verwacht p.26
Op het bevrijdingsfeest in Amsterdam danst professor Loe de Jong met presentatrice Leonie Janssen, 5 mei 1988. Foto: Rob Bogaerts
Nationaal Archief/ Collectie Anefo
Razzia op het Jonas Daniel Meijerplein, 22 en 23 februari 1941. Fotograaf onbekend
Nationaal Archief/
collectie RVD Eigen
NA � Magazine
\ thema: razzia in nederland
NA � Magazine
Zaterdagmiddag 22 februari 1941 rijden Duitse overvalwagens de Amsterdamse Jodenbuurt in. Bruggen in de omgeving worden afgezet met mitrailleurs, zodat niemand kan ontsnappen. Leden van de Duitse Ordnungspolizei houden Joodse mannen aan en drijven ze hardhandig bijeen op het Jonas Daniël Meijerplein. In tien grote vrachtwagens voeren de Duitsers de opgepakte mannen af naar een nog onbekende bestemming. De opdracht voor deze gewelddadige strafexercitie komt van SS-leider Heinrich Himmler. Het is niet alleen een represaille voor een aantal gewelddadige confrontaties tussen Joden en de zwart- hemden van NSB-leider Mussert in de maanden daarvoor, maar de actie moet ook een afschrikwekkend voorbeeld stellen. ▶
Aangrijpende foto's van de eerste Duitse razzia in Nederland \
D ie middag van 22 februari en de volgende
ochtend worden in totaal 427 Joodse mannen opge-pakt. Via kamp Schoorl en concentratiekamp Buchenwald komen zij terecht in het beruchte kamp Mauthausen in Oostenrijk. Slechts twee van hen zullen het uitein-delijk overleven.
Van deze eerste razzia in Nederland zijn beroemde
foto’s overgeleverd. Wie de fotograaf is van de in totaal veertien foto’s, is niet bekend. Wel is dui-delijk dat ze niet in het geheim zijn gemaakt.
Een van de aanwezige Duitsers heeft de foto’s genomen. Maar in de archieven van de Duitse bezetters zijn ze niet terug te vinden.
Hoe komt het dat de foto’s dan toch bewaard gebleven
zijn? Dat is te danken aan de twee Nederlandse broers Damen. De Duitse bezettingsautoriteiten hebben in Amsterdam een adres voor het ont-wikkelen en afdrukken van ‘gevoelig’ foto-materiaal. Dat is de winkel van Capi aan de Ceintuurbaan. Een Duitse functionaris is voor dat doel aan het personeel toegevoegd. Hij is de enige die foto’s die de Duitse politie maakt mag afdrukken. Op die manier is men er zeker van dat
die beelden niet in ver-keerde handen vallen.
Maar heel serieus neemt deze Feldwebel zijn
taak niet. Hij geeft een Nederlandse assistent opdracht om de foto’s van de razzia te ontwikkelen. Als zijn chef even de deur uit is voor de lunch, belt deze medewerker direct zijn broer. Geschokt ver-telt hij wat hij onder ogen heeft. Zijn broer springt op de fiets en helpt snel een extra set afdrukken te maken. Die neemt hij mee naar huis en verstopt ze op een veilige plek. Pas na de oorlog meldt deze H.C. Damen zich met de foto’s bij Loe de Jong, directeur van het dan net opge-richte Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie aan de Herengracht. ▪
NA � Magazine
Razzia moet afschrik-wekkend voorbeeld stellen
Dit artikel is een bewerking van een artikel van Rene Kok, beeldonderzoeker bij het NIOD. Zie voor het volledige artikel: Rene Kok, ‘De foto’s van de razzia op het Jonas Daniël Meijerplein, 22 en 23 februari 1941’ in: Fotografisch Geheugen 85 (2015), 21-23. De foto's van de Duitse razzia zijn te zien op de tentoonstelling 'Blikvangers' in het Nationaal Archief.
▶
\ thema: razzia in nederland
NA � Magazine
Razzia op het Jonas Daniel Meijerplein, 22 en 23 februari 1941. Fotograaf onbekend
Nationaal Archief/
collectie RVD Eigen
Op de fiets op zoek naar voedsel tijdens de hongerwinter, 1944-1945. Foto: Cas Oorthuys
Nationaal Archief/ Fotocollectie
Rijksvoorlichtingsdienst Eigen
© Nederlands Fotomuseum
Mensen in de rij voor een groentewinkel op de hoek van de Waalstraat in Amsterdam, zomer 1942. Foto: Frans Bosen
Nationaal Archief/ Collectie
Spaarnestad
DEONDERGEDOKEN
-CAMERA -Tijdens het grootste deel van de Tweede Wereldoorlog is fotograferen in het open-
baar toegestaan. Alleen voor militaire objecten (zoals bijvoorbeeld bunkers, ver-dedigingswerken en tanks) en oefeningen
geldt een verbod. Een aantal fotografen houdt zich daar echter niet aan.
Op initiatief van verzetsman Tonny
Renterghem en fotograaf Frits Kahlenberg
verenigt in 1943 een aantal fotografen zich
in de verzetsgroep Nederland Archief, later
bekend als De Ondergedoken Camera.
Om de bezetting van de Duitsers zo
goed mogelijk te documenteren en een
getrouw beeld te geven van wat zich in
Nederland afspeelt, maken zij foto's van
activiteiten van de illegaliteit, verzets-
acties, het optreden van Duitse soldaten,
razzia’s en de hongerwinter. Het verzet en
de Nederlandse regering in Londen kunnen
deze informatie goed gebruiken. De foto-
grafen moeten werken onder moeilijke
omstandigheden en blijven voor hun eigen
veiligheid vaak anoniem voor elkaar of
gebruiken een schuilnaam.
In november 1944 verbieden de Duitsers
ten slotte ook het maken van foto’s in
het openbaar. Dat maakt het werk van
De Ondergedoken Camera nog moeilijker,
en gevaarlijker.NA � Magazine
Y Thema in beeld
↑ Leden van het verzet leggen een Nederlandse vlag neer ter herdenking van de executie van 36 politieke gevangenen door de Duitsers op 12 maart 1945. Foto: Cas Oorthuys
Nationaal Archief/ Collectie
Spaarnestad
© Nederlands Fotomuseum
NA � Magazine
→ Hongerende Amsterdammers verzamelen hout tussen de tramrails op de Weteringschans om als brandstof te dienen, begin 1945. Foto: Cas Oorthuys
Nationaal Archief/ Fotocollectie
Rijksvoorlichtingsdienst Eigen
© Nederlands Fotomuseum
Een aantal fotografen dat deel uitmaakt van De Ondergedoken Camera, wordt ook na de Tweede Wereldoorlog beroemd: Cas Oorthuys, Carel Blazer, Marius Meijboom, Ad Windig, Charles Breijer, Kryn Taconis en Emmy Andriesse. Foto's van De Ondergedoken Camera zijn te zien op de tentoonstelling 'Blikvangers'.
NA �� Magazine
Tweede Wereldoorlogherdenken & vieren
NA �� Magazine
achtergrond ?
Minister-president Lubbers danst op het bevrijdingsfeest in Amsterdam, 5 mei 1988. Foto: Rob Bogaerts
Nationaal Archief/ Collectie Anefo
Moet 5 mei een nationale vrije dag worden?
Het Nationaal Comité 4 en 5 mei vindt van wel; dat heeft het onlangs aan de regering laten weten. Discussies over de invulling van zowel de herdenking
als de viering steken sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog regelmatig de kop op. In het archief van het Nationaal Comité 4 en 5 mei is de geschie-denis hiervan terug te vinden. Eind 2014 is dit archief door mevrouw
Joan Leemhuis-Stout, voorzitter van het Nationaal Comité, overgedragen aan het Nationaal Archief. Iedereen kan dus nu de geschiedenis van de herinnering aan de Tweede Wereldoorlog zelf bekijken! ▶
¢
NA �� Magazine
‘Drama der bezetting’Als in mei 1945 een einde is gekomen aan de Duitse bezet-ting van Nederland, wijst minister-president Gerbrandy het Olympisch Stadion aan voor de viering van een natio-naal bevrijdingsfeest. Dat moet plaatsvinden op 31 augustus 1945, de eerste Koninginnedag na de bevrijding van Nederland. Op het programma staat de uitvoering van het ‘Drama der bezetting’. De tekst van dit massale openluchttoneel-stuk is geschreven door de vooraanstaande auteur en medewerker van Radio Oranje
A. den Doolaard. De regie is in handen van acteur-regisseur Carel Briels.
Herdenken van oorlogsslachtoffersVoormalige verzetsman Jan Drop uit Den Haag grijpt de organisatie van dit nationale bevrijdingsfeest aan voor een ander initiatief. Via het netwerk van de Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers en de Landelijke Knokploegen doet hij in de zomer van 1945 een oproep om op de avond voor het landelijke feest herden-kingstochten te organiseren.
? achtergrond woII
▶
Dodenherdenking op de Waalsdorpervlakte in de duinen bij Den Haag, 4 mei 1968. Foto: Eric Koch
Natonaal Archief/ Collectie Anefo
NA �� Magazine
D eze tochten zouden moeten eindigen op de plaatsen waar tijdens
de oorlogsperiode verzets-mensen gefusilleerd werden. Daar wordt dan om 8 uur ’s avonds twee minuten stilte gehouden om de slachtoffers te herdenken. Onder het motto
‘Niet vieren zonder eerst te herdenken’ vinden op de avond van 30 augustus 1945 zulke herdenkingsbij-eenkomsten plaats op de Waalsdorpervlakte bij Den Haag, in de Kennemer-duinen bij Overveen en in kamp Vught. ▶
? achtergrond woII
Plattegrond van de Dam en omgeving voor de dodenherdenking in 2000. Nationaal Archief, Archief Nationaal Comité 4 en 5 mei en rechtsvoorgangers
'NIET VIEREN ZONDER EERST TE
GEDENKEN'
NA �� Magazine
▶ Na deze eerste herdenking richt Drop samen met een aantal andere oud-verzets-mensen in 1945 de Commissie Nationale Herdenking 1940-1945 op. De bedoeling is om de stille tocht ter herdenking van de oorlogsslachtoffers aan de vooravond van de viering van de bevrijding tot een nationale traditie te maken.
Nationaal Comité 4 en 5 meiTegenwoordig is de organisatie van de herdenking en de vie-ring van de bevrijding volledig
in handen van de overheid. In 1987 roept de regering- Lubbers II het Nationaal Comité 4 en 5 mei in het leven. Het Comité krijgt de taak om de nationale dodenherdenking op een zodanige manier vorm te geven, dat ‘alle slachtoffers hun plek krijgen en iedereen zich op zijn plek voelt’. Dit is ook het moment waarop de Nationale Herdenking op de Dam de vorm krijgt, die we nu nog steeds kennen, met de welbekende twee minuten stilte om acht uur ’s avonds. ▪
Kinderen vieren het bevrijdingsfeest in Amsterdam, 5 mei 1976. Foto: Bert Verhoeff
Nationaal Archief/ Collectie Anefo
Meer weten?
2.19.251 – archief van het
Nationaal Comité 4 en 5
mei en rechtsvoorgangers,
1952-2012
J. Keesom e.a., Breekbare dagen:
4 en 5 mei door de jaren heen
(Amsterdam 2012). Dit boek
is onder signatuur S 31 470 te
vinden in de handbibliotheek
in het Informatiecentrum van
het Nationaal Archief.
NA �� Magazine
Het monument is ontworpen
door architect J.P. Oud. De
beelden zijn van beeldhouwer
Johannes Anton Rädecker en
de reliëfs van Paul Grégoire. Het
bestaat uit een betonnen pyloon
van 22 meter hoog, bekleed met
kalksteen, met daarop het beeld
‘De Vrede’. Aan de voorzijde zijn
vier geboeide mannenfiguren
aangebracht die de oorlog
voorstellen. Rechts en links
twee mannen uit het verzet met
huilende honden, die smart en
trouw verbeelden. Op 4 mei 1956
wordt het nieuwe monument
onthuld door koningin Juliana.
Het Nationaal Monument op de Dam in aanbouw, 14 oktober 1955. Fotograaf onbekend
Nationaal Archief/ Collectie
Spaarnestad
? achtergrond woII
Het schilderij ‘Titus aan de lessenaar’ uit de collectie van het museum Boijmans van Beuningen is tijdens de Tweede Wereldoorlog opgeslagen in een grot in de Sint Pietersberg bij Maastricht, 27 juli 1945. Fotograaf onbekend.
Nationaal Archief/ Collectie Anefo
ARCHIEVEN EN KUNST OPGEBORGEN VOOR
DE DUITSERS NA �� Magazine
In de keldergewelven van het Algemeen Rijksarchief in Den Haag worden belangrijke documenten veilig opgeborgen om ze uit handen van de Duitsers te houden en om beschadiging door mogelijk oorlogsgeweld tegen te gaan, 5 september 1939. Fotograaf onbekend.
Nationaal Archief/ Collectie Spaarnestad
y uitgelicht
K unstschatten en andere voorwerpen die van groot
belang zijn voor de culturele geschiedenis van een land zijn in oorlogssituaties altijd een kwetsbaar doelwit. Helaas zien we dat nu ook weer bij de onlus-ten in het Midden-Oosten.
Tijdens de Tweede Wereld-oorlog bieden de grotten in de Sint Pietersberg in Maastricht een veilige schuilplaats voor de collecties van het Algemeen Rijksarchief. De historische documenten en daarmee de geschiedenis van Nederland moet daar beschermd zijn tegen oorlogsgeweld en plundering of inbeslagname. Direct na de mobilisatie van Nederland op 28 augustus 1939 begint het personeel van het toenmalige Algemeen Rijks-archief in Den Haag met het overbrengen van alle archief-stukken naar de depotkelders. Een aantal topstukken, zoals de Vrede van Munster, wordt naar de Sint Pietersberg vlak bij Maastricht gebracht. Een ander deel van de collectie, in totaal zo’n twee kilometer archief- materiaal, krijgt een tijdelijke huisvesting in Slot Loevestein. Ook tijdens de oorlog worden archieven in veiligheid gebracht: in 1944 gaan er aktes van de Burgerlijke Stand naar kasteel De Cannenburgh, iets ten noor-den van Apeldoorn. Niet alleen het Algemeen Rijksarchief, ook de het Rijksmuseum brengt een deel van zijn collectie in de Sint Pietersberg onder.
NA �� Magazine
NA �� Magazine
? AMBASSADEUR
- bij de - VIJAND
O
Jhr. Mr. P.J.F.M. van der Does de Willebois (1851-1919). Collectie Centraal
Bureau voor Genealogie
< achtergrond woI
achtergrond ?
Heilige oorlogAl vroeg waarschuwde hij voor de binnenlandse situatie in Turkije. Op 7 januari 1914 schreef hij: ‘Het schrikbewind in het leger, dat ik in verband met de benoeming van Enver Pacha tot Minister van Oorlog (…) in het vooruitzicht stelde, schijnt alreeds zijn aan-vang te hebben genomen.’ Diezelfde minister van Oorlog omschrijft hij een paar maan-den later: ‘De kortzichtige, door grootheidswaanzin volkomen benevelde, van alle gezond ver-stand verstoken Enver Pacha heeft slechts het leger en krijgslauweren voor zich zelf voor oogen en bekommert zich verder om niets.’ En eind 1914 schreef de gezant: ‘Ik heb de eer Uwer Excellentie hiernevens te doen geworden den tekst der troonrede, waar-mede gisteren het Turksche parlement door Z.M. den Sultan
werd geopend’. Het ging hem met name om de uitspraak van de Sultan, waarin hij alle moslims oproept tot een heilige oorlog tegen de mogendheden, de geal-lieerden dus.
Bekwame gezantJonkheer Pieter Joseph Frans Marie van der Does de Willebois (1851-1919) stamt uit een voor-aanstaande katholieke familie in ’s-Hertogenbosch. Hij begint zijn carrière bij het departement van Buitenlandse Zaken, maar wordt – onder het ministerschap van zijn vader – in 1878 als secre-taris van de legatie eerst naar St. Petersburg gestuurd, daarna naar Wenen en Berlijn. Zijn huwelijk met de Duitse Karoline Dessauer kan echter niet de goedkeuring wegdragen van zijn vader, die niet schroomt om hem min of meer te degraderen tot de con-sulaire dienst. ▶
NA �� Magazine
Revolutie in Turkije
In 1912 was het Ottomaanse Rijk door de revolutie van 1907-1908, een Albanese opstand en de Italiaans-Turkse Oorlog van 1912 ernstig verzwakt. Voor de
Balkanstaten Servië, Griekenland, Montenegro en Bulgarije was dat
een gelegenheid om de Balkan ge-heel te ontdoen van de resten van
de Ottomaanse heerschappij.
Voordat de Eerste Wereldoorlog
uitbrak, werd het Ottomaanse
Rijk geregeerd door een drieman-
schap van de ‘Jonge Turken’. Enver
Pasja, de meest invloedrijke Jonge
Turk, had een sterke voorkeur voor
Duitsland en een grote afkeer
van het Russische Rijk, dat het
Ottomaanse Rijk in de Balkan, de
Krim en de Kaukasus erg had ver-
nederd in de voorgaande decennia.
Op 2 augustus 1914 tekenden de
Turken en Duitsers een geheime
overeenkomst, drie maanden later
verklaarden de Turken de geallieer-
den de oorlog. De leiding van het
Ottomaanse Rijk zag de oorlog als
de laatste kans om de aan Rusland
verloren gebieden rond de Zwarte
Zee terug te nemen.
M
De Tweede Wereldoorlog zorgde voor een ontwrichting van het leven in Nederland. Een kwart eeuw eerder, tijdens de Eerste Wereldoorlog bleef de Nederlandse regering
neutraal. Maar dat wil niet zeggen dat de wereldwijde gevechten ongemerkt aan ons land voorbij gingen. Een van de consequenties van onze neutraliteit was dat Nederlandse ambassadeurs op verschillende plekken in de wereld de belangen van enkele van de oorlogvoerende landen gingen waarnemen. In Istanbul, toen Constantinopel geheten, speelde de gezant Van der Does de Willebois daarin een belangrijke rol.
M
▶ Hij wordt in 1884 benoemd tot consul-generaal te Caïro. De beperkte diplomatieke status van deze vertegenwoordiging wordt veroorzaakt door het feit dat Egypte geen soevereine staat was, maar tot het Ottomaanse Rijk behoorde. Na een lang verblijf te Caïro treedt hij in 1908 toch weer toe tot de diplomatieke rangen. Hij wordt gezant bij de Turkse regering in Constantinopel en blijft daar in functie tot zijn overlijden in 1919. Op het gezantschap werken verder de dragoman (ambassadetolk), de Armeniër Karabetian Efendi, en de ambassademedewerker en arabist mr. J.H. Kramer.
Oorlog in de gezantschapswijk?In Constantinopel was Pera, tegenwoordig Beyoglu, de wijk waar de buitenlandse vertegen-woordigingen woonden. Vanaf 1914 mochten gezanten van ver-schillende landen officieel niet meer met elkaar spreken. De belangenbehartiging werd toe-vertrouwd aan andere landen. De Nederlandse gezant Van der Does de Willebois behartigde de belangen van tal van andere landen: Rusland, Frankrijk, Groot-Brittannië, Roemenië, Bulgarije. Hij verzamelde veel informatie, vooral dankzij zijn goede verstandhouding met de Duitse ambassadeur.
< achtergrond woI
De Galatabrug in Istanbul, die de oude stad (op de voorgrond) over de Gouden Hoorn verbindt met het stadsdeel Galata, waar ook de gezantschapswijk Pera (Beyoglu) ligt, 1891. Fotograaf onbekend Nationaal Archief, Familiearchief
Middelberg
NA �� Magazine
De politieke rapportages laten het verloop van de oorlog en de binnenlandse verwikkelingen mooi zien. En natuurlijk karakte-riseert hij de hoofdrolspelers op het Turkse toneel: Talat Pasha, Enver Pasha, Ismail Hakki Pasha etc. Maar de latere held en vader des vaderland Mustafa Kemal Pasha (Ataturk) wordt nog niet genoemd. PanislamismeDankzij het feit dat Nederland neutraal bleef, kon de diplo-matieke vertegenwoordiger in Constantinopel gedurende de gehele Eerste Wereldoorlog op zijn post blijven. De poli- tieke rapportages die de gezant naar de Nederlandse regering stuurde, geven dan ook veel informatie. Een van de dikste dossiers betreft het panislamisme, een politiek- religieuze beweging die streeft naar een vereniging van alle
moslimgemeenschappen dan wel naar een vereniging van alle gebieden waar moslims wonen. De Nederlandse regering was daarover zeer bezorgd, vooral met het oog op haar kolonie, Nederlands-Indië. De meer-derheid van de bevolking daar was immers moslim. Zeker toen Sultan Mehmed V als kalief de heilige oorlog uitriep, namen de zorgen toe. Wanneer deze oproep zou leiden tot een strijd tussen moslims en christenen, zou Nederlands-Indië daarvan ook de gevolgen ondervinden. Zover kwam het gelukkig niet. ▪
‘kortzichtig, door
grootheids-waanzin volkomen beneveld’
O
Wie tegen wie in de Eerste Wereldoorlog?
In de jaren 1914-1918 was de wereld verdeeld in twee grote machtsblok-
ken. Het Duitse Rijk, Oostenrijk-Hongarije, het Ottomaanse Rijk en Bulgarije vormden de Centralen of
Centrale mogendheden.
Tegenover hen stonden de geallieerden, gevormd door drie
landen die al eerder de bond-genootschap hadden gesloten:
Frankrijk, Rusland en Groot-Brittannië. Vanaf 1914 voegden zich
daar een groot aantal landen bij, zoals Servië, België, Japan, Italië, Roemenië, Griekenland en in 1917
ook de Verenigde Staten.
M
Turkse troepen marcheren door de straten van Constantinopel, het huidige Istanbul, 1912. Fotograaf onbekend
Nationaal Archief/ Collectie Spaarnestad/Het Leven
NA �� Magazine
NA �� Magazine
H et archief van Louis Westenenk
ademt de sfeer van en de liefde
voor Sumatra. Als koloniaal ambte-
naar kwam hij in 1897 op dit eiland terecht,
bleef er vervolgens 28 jaar wonen en wer-
ken en voelde zich ook na zijn terugkeer in
Nederland nauw verbonden met Sumatra.
Controleur
Louis Constant Westenenk werd in 1872
te Penawangan (residentie Semarang)
geboren, maar groeide op in Deventer.
In 1892 vertrok hij, twintig jaar oud, naar
Nederlands-Indië, waar hij eerst assistent
van de controleur van Noord-Bandoeng
werd en kort daarna van die van de
Westerafdeling van Borneo. In 1897
werd hij overgeplaatst naar Sumatra’s
Westkust, in 1900 volgde zijn bevordering
tot controleur in Atjeh op de noordpunt
van Sumatra. Vanaf dat moment bleef
zijn carrière bij het Binnenlands Bestuur
van Nederlands-Indië verbonden met
dit eiland.
Minangkabau
Van regeringswege kreeg Westenenk in
1910 opdracht om onderzoek te doen in
de Padangse Bovenlanden aan de west-
kust van Sumatra. Deze landstreek werd
vooral bewoond door de Minangkabau.
Na het verdrijven van de vorstengeslachten
in de vroege negentiende eeuw kenden
de Minangkabau een bestuurlijke opbouw
met een groot aantal lokale rechtsgemeen-
schappen (nagari), die een grote mate van
zelfbestuur hadden. Westenenk heeft
meer dan vijftig publicaties op zijn naam
staan, in onderwerp variërend van de fol-
klore, hindoebeelden, taal, schrijfwijze
van plaatsnamen tot negroïde stammen
op Sumatra.
Een kampong, de kern van de samenleving in Nederlands-Indië, 1917. Fotograaf onbekend Nationaal Archief, Archief
van de Deli-Maatschappij
LIEFDE voor SUMATRA
vondst ¡
NA �� Magazine
Louis Constant Westenenk (1872-1930), in 1924 gefotografeerd als gouverneur van Sumatra’s Oostkust. Fotograaf:
A.J. Gazendam
Nationaal Archief/ Collectie Elsevier
Meer lezen?
Bruno J. Tideman, L.C. Westenenk
1872-1930: een bijzonder ambtenaar van
het Binnenlands Bestuur in Nederlands-
Indië (Gorssel 2008).
De Tong Tong Fair en het Nationaal Archief
Van dinsdag 2 t/m vrijdag 5 juni kun-nen bezoekers van de Tong Tong Fair van 10-11 uur bij het Nationaal Archief deelnemen aan een rondleiding door de fototentoonstelling 'Blikvangers -
De grootste fotocollectie van Nederland'. Een van de onderwerpen daarin is: Nederlands-Indië door de ogen
van Onnes Kurkdijan.
Het programma start met een intro- ductie op de fototentoonstelling
Blikvangers. Aansluitend kunnen be-zoekers de tentoonstelling bezoeken.
Deze rondleiding kost €2,50 p.p. Aanmelden kan via
LIEFDE voor SUMATRA
agenda c
NA �� Magazine
Meivakantie2 t/m 10 mei
In de meivakantie organiseert het Nationaal Archief diverse workshops (van 8 tot 88 jaar), zoals fotoalbums maken, maar ook je eigen camera bouwen of foto’s maken zonder fototoestel.
Kijk op gahetna.nl/agenda voor
meer informatie.
LezingRené Kokzondag 3 mei13.00-14.00 uur
René Kok, medewerker van het NIOD
Instituut voor oorlogs-, holocaust- en
genocidestudies en auteur van Het grote
40-45 boek, vertelt over fotografie tijdens
de Tweede Wereldoorlog.
Aanmelden: [email protected]
Prijs p.p.: €10,- (incl. entree Blikvangers en koffie/thee)
LezingMartijn Kleppezondag 26 april13.00-14.00 uur
Martijn Kleppe, onderzoeker aan de
Erasmus Universiteit Rotterdam en de Vrije
Universiteit en auteur van het boek Canonieke
Icoonfoto’s, geeft een lezing over iconische
persfoto’s uit de Nederlandse geschiedenis.
Aanmelden: [email protected]
Prijs p.p.: €10,- (incl. entree Blikvangers en koffie/thee)
Rondleidingen14.30 - 15.30 uur
Iedere zondag rondleidingen.
Kijk op gahetna.nl/agenda voor de
thema’s en de data.
Kom naar ‘Blikvangers – De grootste fotocollectie van Nederland’! Deze foto-tentoonstelling is te zien in het Nationaal Archief tot en met 12 juli 2015.
26 april — 12 juli
NA �� Magazine
Beeld van de de tentoonstelling 'Blikvangers' in het Nationaal Archief. Foto: Anne Reitsma
LezingSacha de Boerzondag 28 juni13.00-14.00 uur
Sacha de Boer was nieuwslezeres bij het NOS
journaal. Naast haar werk als nieuwslezeres
heeft ze altijd veel gefotografeerd. Sinds een
paar jaar heeft ze zich volledig op fotografie
gericht. Sacha de Boer vertelt over hoe zij te
werk gaat en wat haar inspireert.
Aanmelden: [email protected]
Prijs p.p.: €10,- (incl. entree Blikvangers en koffie/thee)
LezingHans Aarsmanzondag 31 mei13.00-14.00 uur
Fotograaf en schrijver Hans Aarsman
ontdekt als een ware detective de
onderliggende verhalen in foto’s
en vertelt wat we over het hoofd
dreigen te zien.
Aanmelden: [email protected]
Prijs p.p.: €10,- (incl. entree Blikvangers en
koffie/thee)
WORD VRIEND!Word Vriend en profiteer van de gratis entree voor tentoonstellingen, korting op activiteiten, winkelartikelen en meer! Als vriend heeft u altijd een streepje voor en ondersteunt u het werk van het Nationaal Archief. Lees meer over het Genootschap
Prinses Beatrix en prinses Irene spelen met een vriendje op Paleis Soestdijk, ca. 1947. Foto: Willem van de Poll
Nationaal Archief/ Collectie Van de Poll
VERWACHT (AUGUSTUS 2015): Op audiëntie bij koning Willem I in het Nationaal Archief.
COLOFONNA Magazine is een uitgave van het Nationaal Archief en het Genootschap voor het Nationaal Archief. © 2015 Het Genootschap voor het Nationaal Archief
Redactieadres: [email protected]
Nationaal Archief
Redactie NA MagazinePostbus 90520
2509 LM Den Haag
Vormgeving: Studio DUEL, Den Haag
NATIONAAL ARCHIEF OPENINGSTIJDEN
Het publiekscentrum is geopend op:Maandag 10:00 – 17:00 uur alleen voor schoolgroepen, op afspraakDinsdag 10:00 - 21:00 uur
Woensdag t/m vrijdag 10:00 - 17:00 uur
Zaterdag en zondag 11:00 - 17:00 uur
Let op: de studiezaal is in het weekend niet geopend.
Nationaal Archief
Prins Willem-Alexanderhof 20
2595 BE Den Haag
www.gahetna.nl
algemeen e-mailadres: [email protected]
telefoon algemeen: (070) 331 54 00
vragen over de collectie: (070) 331 54 44