één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk...

24
Niet over één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking

Transcript of één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk...

Page 1: één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het

Niet over één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking

Page 2: één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het

voorpost inhoud sinds 1929 maart 1997 Maandblad voor Eerste Hulp voor ehbo'ers, artsen, bedrijven, politie, brandweer, ambulance, overheidsinstellingen en andere organisaties op (para-) medisch en EHBO-gebied. Redactie en administratie Kapelweg 34, 3951 AD Maarn tel. 0343-443004 faxnr. 0343-443547 postgiro 63486 rabobank 37.24.51.810 Redactie P. Woortman, arts R.F. Valeeva, arts J. Th. Noordanus Jessica Mulders dr G.T.Haneveld, arts Gerard van Broekhuijsen

«

Eindredactie Gabriëlle Wiggers Prepress / lithografie / druk: Brouwer Utrecht B.V. Abonnementsprijs 1997 ƒ31,— Jaargang 1 jan. - 31 dec. ISSN: 0169-5622 Oplaag 20.000 exemplaren De redactie tracht steeds zoveel mogelijk contact op te nemen met de rechthebbenden van het copyright op gebruikte illustra­ties. Voor zover dat niet gelukt is, verzoekt zij rechthebbenden con­tact met de redactie op te nemen. Het overnemen van tekst is uit­sluitend toegestaan na toestem­ming van de redactie.

Niet over één nacht ijs De coördinator EHBO vertelt over de Elfstedentocht

Nationale Onderwijs Tentoonstelling 1997 Een onderwijspakket in ontwikkeling Per-acuut Ménière Een ziekte om duizelig van te worden Column Woord Brieven van leze Over aanpassing en bleekte Het interview F van Ommen, hoofd Sectie Brandweer Regionale Brandweer Rivierenland

8

9

10

11

In actie! Ravage op de snelweg Gezien en gelezen Leven met Ménière Kijk op veilig Bruiningsapparaten Een ervaring rijker Reanimatie geslaagd

13

16

18

Longontsteking 19 Over pneumo- en stafylococcen Hansaplast Aqua Protect Een gaaspleis-terverband voor in bad

21 Hansaplast

, /NL TC-.)

Verenigingsberichten -Mutaties - Onderscheidingen -Stiptheidsactie 1996 -Stiptheidsactie 1997 Afdeling Materialen - Pennen

22

agenda 22 maart 1997 Nat. wedstrijden Nationale Bond voor EHBO (voor jeugd en senioren) Info: 0345-520864 23 mei 1997, Hengelo (Ov) Algemene Vergadering voor leden van de KNV EHBO Info: 0343-443004

24 mei 1997, Aarlanderveen Nat. vergadering en Nat. wedstrijd EHBO Nederland Info: 023-5845045 14 juni 1997, Buurmalsen Bondsraadvergadering Nationale Bond voor EHBO Info: 0345-520864

24 mei 1997, Hengelo (Ov) Nat. Vaardigheidsproeven KNV EHBO -Info: 0343-443004

VOORPOST 1997 3

Page 3: één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het

Niet over een nacht ijs VERSLAG VAN EEN HECTISCHE WEEK A. Huisman, coördinator EHBO - Elfstedentocht

Een man zit voor zich uit te kijken. Hij is 62 jaar, vertelt hij en hij heeft de Elfstedentocht uitgereden. Zijn gezicht is gehavend, hij is erg moe, maar zó voldaan, zó gelukkig. Hij heeft een schitterende dag gehad en vraagt me zijn dank over te brengen aan alle hulpverleners onderweg. 'Want' zegt hij Mie waren gewéldig!' Zaklantaarns Wanneer het in december gaat vriezen in Friesland gebeurt er iets. De media in den lande krijgen de elfstedenkoorts, slaan hun bivak op in hotels en pensions en proberen de Friezen op stang te jagen, hetgeen niet lukt. Wij wachten af. Blijft het vriezen, dan steken we voorzichtig de koppen bij elkaar, Elfstedenbestuur, Nuts­bedrijven, Centrale Post Ambulancevervoer (CPA), Rode Kruis (RKK), E H B O en alle denk­bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het vriezen? Wat goed is, komt snel en deze keer wel héél snel. Vlak voor de kerstdagen is er van onze zijde een brief uitgegaan naar de afdelingen:

'Als..als...als.. Zijn jullie er klaar voor? Is de be­stelling gelijk aan die van vorig jaar of zijn er wij­zigingen? Is de plaats van de post veranderd? Hoeveel brancards, dekens, infraroodlampen, hesjes, dekens moeten we bezorgen? Wij voegen diverse zaken toe aan het standaard-materiaal: second skin, vaseline, oogdruppels, ideaalzwachtels, iso-dekens, tape, zaklantaarns voor begin- en eindposten. Als coördinator Elfstedentocht E H B O stel ik mijn huis beschikbaar als 'crisiscentrum'.

28 december Ik haal de kisten met papieren van de voorgaan­de tochten van zolder. Veel werk dat we vorig jaar tevergeefs hebben verricht, kan nu worden gebruikt. Het draaiboek moet bijgesteld, de ma-teriaalopgaven geïnventariseerd, en het adres­senbestand bijgewerkt.

29 december Alle informatie zet ik op een rijtje. De zondag leent zich goed voor het vele denk- en schrijf­werk.

g O O

C

O

VOORPOST 1997 3 3

Page 4: één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het

30,31 december Ik pleeg veel telefoontjes over de plaats van de posten, het benodigde materiaal, de bezorgadres­sen, de sportmasseurs, de portofonisten van het Rode Kruis. 1 januari 'Zaterdag, misschien maandag" wordt ons inge­fluisterd. Na de afkondiging zullen we nog 36 uur voorbereidingstijd hebben. Er wordt overal koortsachtig vergaderd en gewerkt. 2 januari 11.00 uur - Het verlossende woord van voorzitter Kroes "Jt giet oan", op zaterdag 4 januari. Even krijg ik de kriebels. Kan het allemaal wel? En in zo'n korte tijd? Dan komt de trein op gang. Ik geef bestellingen door, en maak afspraken over het halen en brengen van de containers met dekens, 30 brancards, 75 zaklan­taarns met batterijen, 100 iso-de-kens. Deze worden gebracht door de brandweer. De grote stukken kunnen bij mijn welwillende buur, het Rode Kruis, worden gestald. 100 tassen worden beschikbaar gesteld door een winkelbedrijf, 60 infraroodlampen in eigendom gegeven door een bekende firma. Een bank verzorgt 3000 kopieën voor ons. 17.00 uur - Stafbespreking van de hulpverleners onder leiding van de heer Zijlstra, die als chirurg zitting heeft in het Elfstedenbestuur. Aanwezig zijn vertegenwoordigers van de provincie, G G D , CPA , Rode Kruis en EHBO. 21.00 uur - De bestelling bij de afdeling Materialen van de KNV E H B O wordt afgele­verd door de heer van Os, personeelslid van het bureau te Maarn. Klasse. 23.00 uur - Een monteur van de PTT meldt zich om een tweede telefoontoestel aan te sluiten. 3 januari 9.00 uur - Een tiental dozen met medicamenten en verbandmateriaal wordt afgeleverd, door dr. Zijlstra besteld bij Medisch Centrum Leeuwarden. Ongeveer tweeënhalve meter in­formatie op de grond uitgespreid moet worden 'geraapt': inrichting post - behandelingsadviezen - instructies hoofd EHBO-post - draaiboeken -hoe te handelen met gewonden die door de medi­sche dienst moeten worden gezien - instructies portofonisten RKK (voor de verbinding) en E H B O (voor de hulpverlening) ~ telefoonnum-

een oener warm water geeft geen

bijwerkingen

mers - terugbezorgen materiaal - ongevalsstaten -onkostenstaten enzovoort. Dit alles moet samen met de aangevraagde mate­rialen in de van adressen voorziene tassen wor­den gestopt. Dekens gebundeld, adressen erop evenals op de brancards. 10.30 uur - Zes busjes van het waterleidingbe­drijf op de stoep om het EHBO-materiaal af te leveren (de buren veronderstellen dat wij last hebben van een overstroming). Alle chauffeurs aan de koffie en de koek en de erwtensoep. Een ieder moet in de pan snert roeren om aanbran­den te voorkomen. 12.15 uur - De busjes vertrekken om alles op zorgvuldig uitgekiende routes af te leveren. 15.00 uur - Gemeld wordt dat alle afdelingen de spullen hebben ontvangen. Pogingen om woonkamer en keuken weer toon­

baar te maken, worden onderbro­ken door telefoontjes: 'Minder dekens ontvangen dan opgege­ven, dit of dat ontbreekt... ' 'Geen paniek, alles komt goed.' De hele middag is het een komen en gaan van mensen en een stort­vloed van telefoontjes.

20.00 uur - Overleg met dr. Zijlstra en huisartsen gebeld; op iedere post moet een arts aanwezig of stand-by zijn. Ik ontruim het 'kantoor' , richt het in voor loges en probeer een paar uurtjes te slapen. 4 januari 4.00 uur - We, zo'n tien centralisten van het RKK, zitten in een ruimte van de CPA. De G G D is aanwezig, evenals een medisch pelo­ton van defensie. Zij blijken later op de dag van onschatbare waarde te zijn want men komt han­den te kort. Iedere EHBO-post staat via een cen­tralist van het Rode Kruis met ons in verbinding. De EHBO-posten zijn ondergebracht in huizen, schuren, cafés, trailers en schaftketen. Sommige zullen twaalf uur of langer bezet zijn en er moet hard worden gewerkt. Van het simpel opwarmen van koude voeten in een teiltje warm water, koffie en bouillon serveren, tot het behan­delen van fracturen en bewustelozen. Langs de gehele route staan personen met water, koffie en snert. Iedereen is gastvrij en de rijders zijn vaak al blij met een beker warm water; dat geeft geen bijwerkingen. Het regent meldingen. Alle 60 posten melden zich aan. In alle vroegte wordt gemeld dat een

VOORPOST 1997 3 4

Page 5: één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het

4 <•

Ti I

- 1

' 4 *

IE

BW

B > 0

«3 3 o O </> c O

VOORPOST 1997 3 5

Page 6: één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het

zwart-witte hond, Max, is losgebroken en zich over het ijs van Woudsend naar Sloten begeeft. Gevaarlijk voor de rijders, dus worden politie en EHBO-posten gewaarschuwd. Een half uur later komt de melding 'Max terug bij baas'. Wij verzorgen ambulanceritten, houden contact met de ziekenhuizen. Uitvallers en licht gewon­den worden met auto's en busjes naar trein of bus gebracht. Men regelt dat zelf op de posten.

16.00 uur - Door valpartijen zijn er veel aange zichtsletsels en schaafwonden. Diverse hechtin gen worden aangebracht met als gevolg een te kort aan hechtmateriaal. Dankzij de inspannin gen van artsen en ziekenhuizen wordt dit onder vangen. Uiteraard zijn er veel voetblaren, pijnlij

c r2> '3 ~v 0) O co

Q) O

5

ke spieren en krampaanvallen. De militairen hebben hun tent opgezet en verlenen de nodige bijstand door met hun eigen ambulances mensen naar de ziekenhuizen te brengen. Het geheel zo overziende zou men kunnen den­ken met een ramp te maken te hebben. Het te­gendeel is waar. Er moet worden geïmproviseerd en aangepakt, maar daar staan we voor. Op tien plaatsen zijn sportmasseurs aanwezig en zij hebben het druk. Een man arriveert op een post waar geen masseur aanwezig is. Hij wil per se dat de masseur van de volgende post naar hem toe komt. Tevergeefs. Door de grote toeloop kan de registratie niet vol­ledig en naar tevredenheid worden uitgevoerd. Alle menskracht is nodig voor de verzorging. Daar moeten we een volgende keer iets op be­denken. Wij leren er van en zullen de draaiboe­ken wederom bij moeten stellen.

20.00 uur - Heel veel rijders bereiken de finish niet, omdat ze onvoldoende zijn getraind, te veel blaren hebben, vallen, de eindstreep niet op tijd kunnen bereiken. Niet alleen voor de wedstrijdrijders is het belang­rijk op tijd binnen te zijn. Ook de toerrijders wil­len dat kruisje; velen voeren een hevige strijd met zichzelf om die eindstreep voor 24.00 uur te halen. Op 'de Bonkevaart ' wordt zeer hard gewerkt. Op de televisie kan iedereen aanschouwen hoe som­migen over de lijn komen. Ze lopen verdwaasd rond in het FEC, hebben de tocht uitgereden, de stempelkaart ingeleverd en weten niet meer waar ze zijn of wat ze doen. Vermeldenswaard is dat vier diabetici met de no­dige inachtneming de tocht uitrijden. Bussen pendelen in de avonduren om de rijders

Het aantal geregistreerde letsels ligt bij het ter perse gaan van dit verhaal op ruim 2500. Van een paar afdelingen zijn de gegevens nog niet binnen. Een kleine greep: - zo'n 500 eerstegraads en 28 tweedegraads oogletsels en bevriezingen. - ongeveer 160 gevallen van bevroren neuzen, oren, vingers, tenen, voeten, geslachtsdelen en on­

derkoeling. - 13 soorten fracturen, waaronder 8 polsen en 8 heupen. Een persoon ontwrichtte beide schou­

ders en 22 rijders hielden het bij één ontwrichte schouder. Een rijder schaatste met een ont­wrichte schouder door tot de volgende EHBO-post. Gelukkig viel hij onderweg niet nog eens.

- 56 verstuikte enkels werden behandeld; soms schaatste men door na de hulpverlening. - 16 bovenkamers werkten niet zo goed meer: blik op oneindig of helemaal geen blik meer. - ca. 800 keer werd er gemasseerd; op de ejndpost in het FEC kwamen 350 mensen onder handen

van de masseurs.

VOORPOST 1997 3 6

Page 7: één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het

die het opgeven naar de eindbestenmming te brengen. 5 januari 01.00 uur - Wij pakken onze spullen en gaan huiswaarts. Er zijn nog rijders op het ijs dus op de hulpposten gaat het werk nog door tot een uur of twee.

De samenwerking met alle instanties, beroeps en vrijwillig, en vooral met staf en leden van het Rode Kruis was grandioos. Ook dr. Zijlstra van het Elfstedenbestuur verdient alle lof. En tenslotte blijft het voldane gevoel over de sterke uitstraling en bereidwilligheid van onze ehbo'ers.

Nationale Onderwijs Tentoonstelling 1997 LESMODULE EHBO IN ONTWIKKELING Jessica Mulders

Van 21 tot en met 25 januari 1997 was de Koninklijke aanwezig op de Nationale Onderwijs Tentoonstelling 1997. Tijdens deze tweejaarlijkse NOT in de Koninklijke Jaarbeurs te Utrecht werd een record aantal bezoekers genoteerd. De ongeveer 400 exposanten boden de bezoekers een uitgebreid en gevarieerd programma aan. Docenten, schooldecanen en studenten konden kiezen uit een uitgebreid aan­bod van lezingen, activiteiten en uit een diversiteit aan informatie. Iedere vorm van onderwijs, van basisschool tot vol­wasseneducatie, kreeg aandacht. De beursbezoe­ker kon de beurs zo efficiënt mogelijk bezoeken doordat de beursvloer was ingedeeld volgens thema's, met een duidelijke scheiding tussen schoolorganisatie en onderwijsleerproces.

Ook in de stand van de Kon. Ned. Ver. E H B O werd aandacht besteed aan het centrale thema 'inspelen op veranderingen'. Aandacht werd na­tuurlijk besteed aan jeugd-EHBO-cursussen en aan het eenheidsdiploma. Daarnaast werd het lespakket-in-ontwikkeling voor de onderbouw van het voortgezet onderwijs onder de aandacht gebracht. Op de vorige N O T was er veel vraag naar een lesmodule E H B O ten behoeve van het vak Verzorging. Dit idee is verder uitgewerkt tot een compleet lespakket. Dit zal bestaan uit een videoband met een set van 30 flip-overpagina's waarop de

Kon. Ned. Ver

EHBO-instructies staan afgebeeld. Met behulp van de docentenhandleiding kan ook een docent zonder een EHBO-diploma deze lessen geven. Een pakketje verbandmateriaal wordt bijgele­verd zodat de leerlingen kunnen oefenen. Niet alleen vanuit het voortgezet onderwijs maar ook vanuit basisscholen werd belangstelling getoond voor dit pakket. Het lespakket is daar goed te ge­bruiken als ondersteuning voor de cursus Jeugd EHBO-A.

De talloze vragen van onderwijzend personeel over de noodzaak van het volgen van een EHBO-cursus en over verbandmaterialen dui­den erop, dat ook in deze sector de druk van de Arbo-wetgeving wordt gevoeld. De vele ideeën, opgedaan tijdens deze beursdagen, zullen uitge­werkt worden en op de N O T '99 kunt u opnieuw de stand van de Koninklijke bezoeken.

VOORPOST 1997 3 7

Page 8: één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het

Per-acuut Ménière G.T. Haneveld, arts

Met per-acuut wordt in de geneeskunde een situatie aangeduid die zeer plotseling is ontstaan. De bekende donderslag bij heldere hemel dus. Zo'n per-acute toestand hoeft niet per se het gevolg te zijn van de van buiten komende gebeurtenissen die in het Oranje Kruisboekje worden genoemd. Het kan ook een ziekte zijn waarbij snel en deskundig handelen wordt vereist. Duizeligheid Iedereen is wel eens duizelig geweest. Wanneer hij een tijdlang plat in bed gelegen had en dan plotseling rechtop ging staan. De bloedtoevoer naar de hersenen schoot dan eventjes tekort. Vooral bij oudere mensen komt zoiets vaak voor. Men kan ook duizelig wor­den als men slaapmiddelen heeft ge­bruikt of teveel alcohol. Dan zijn de hersens chemisch aangetast. Dit zijn overigens geen situaties waarin men eerste hulp van u verwacht. Geheel anders zal het bij de plotselin­ge duizeligheidsaanval bij de ziekte van Ménière zijn; de meest voorko­mende oorzaak van per-acute duize­ligheid die werkelijk angstaanjagend is. In de eerste plaats voor de patiënt.

endolymfe, dat wil zeggen helder vocht. In die kanalen bevinden zich zintuigcellen die bewegin­gen registreren van dat vocht; naar links of rechts of naar boven of beneden (bijvoorbeeld in een lift). Onder normale omstandigheden ontstaan bij het bewegen van ons hoofd geringe verplaats­ingen van dat vocht in die halfcirkelvormige ka­nalen. Onbewust weten wij daardoor hoe de stand is van ons hoofd. Die informatie wordt me­teen doorgeschakeld naar diverse kernen in onze hersenstam. Ogen en spieren spelen onmiddellijk daarop in. Zonder dat wij erbij hoeven denken, brengen bijvoorbeeld de spieren in de hals het hoofd weer in een dusdanige stand dat de ogen recht gericht staan op de horizon. Bij een poes is

Symptomen • plotselinge heftige duizeligheid, waarbij men niet kan

blijven staan • angst, zweten, misselijkheid en braken • een gevoel alsof er een prop zit in één oor of oorsuizin­

gen • doofheid in één oor. • druk op het hoofd • niet goed kunnen zien • na de aanval voelt het slachtoffer zich volkomen uitgeput

Vertigo Een aanval van 'Ménière' begint soms volkomen onverwacht. De hele wereld draait daarbij voor het slachtoffer zó heftig rond, dat hij soms letter­lijk tegen de grond slaat. De medische term 'ver­tigo' is hier zeker op haar plaats. De wereld draait als het ware om een vertex ofwel as. 'Draaiduizeligheid" is ook een goed woord. Die draaiduizeligheid is een gevolg van een éénzijdig verhoogde vloeistof druk in de drie halfcirkelvor­mige kanalen van het evenwichtsorgaan.

Evenwichtsorgaan In onze beide binnenoren bevinden zich even­wichtsorganen die ieder bestaan uit drie halfcir­kelvormige kanalen, die ongeveer loodrecht op elkander staan. Die kanalen zijn gevuld met

de werking van zijn evenwichtsorganen altijd goed te zien. Til haar op en draai haar lijfje heen en weer. Het kopje draait onmiddellijk ertegen in. Nu werd de mens geschapen om te lopen op deez' aard', niet om in draaimolens rond te vlie­gen of te staan op een rollend en stampend schip. Een rit op een kameel, het schip van de woestijn is voor velen al te veel. Daardoor raken onze evenwichtsorganen overprikkeld, ook de nervus vagus (tiende hersenzenuw) begint te proteste­ren. De gevolgen hiervan zullen zijn: hoofdpijn, niet goed kunnen zien, zweten, misselijkheid en braken. Ook de snelheid van de hartslag gaat omlaag. Wie ooit flink zeeziek was, weet uit erva­ring hoe afschuwelijk dat is.

VOORPOST 1997 3 8

Page 9: één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het

Meniere Bij de ziekte van Ménière vinden in het even­wichtsorgaan soortgelijke veranderingen plaats. Alleen slechts aan één kant. Behalve het ge­noemde zweten, misselijk worden en braken, treedt er ook een zo heftige draaiduizeligheid op, dat alles de zieke voor de ogen draait en hij of zij niet eens meer kan staan. Slaat hij tegen de grond dan gebeurt dat meestal aan de aangedane kant. Maar dat niet alleen, ook het gehoor is aangetast. Vaak klaagt hij over een eenzijdig fluiten, een vol gevoel en zelfs doofheid in het oor. Zelf kan het slachtoffer waarschijnlijk volkomen hulpeloos zijn, maar wat kan zijn omgeving voor hem doen?

Eerste hulp Laat iemand met een Ménière aanval liefst zo ge­rieflijk mogelijk liggen waar hij is. Verplaats hem zo min mogelijk. Tal van patiënten zeggen later dat de ergste ervaring wel het vervoer naar een slaapkamer boven, het uitkleden en het in bed leggen is geweest. Houd de gordijnen dicht en vermijd fel licht; doe ook zo geruisloos mogelijk. Geef het slachtoffer niets te drinken, ook niet als hij veel heeft moe­ten braken. Bedenk dat zijn Ménière-aanval juist het gevolg was van verhoogde vochtdruk in het binnenoor. Niet drinken dus en ook heel weinig in de week erna. Stel het slachtoffer gerust. Zeg hem dat de aanval na een paar uur beslist weer overgaat.

Bij een acute aanval van Ménière hoeft men geen arts te roepen of een ambulance. De aanval gaat vrijwel zeker weer voorbij. Was die aanval echter de allereerste, dan is het verstandig later naar een Keel-,Neus- en Oorarts toe te gaan voor een ver­der specialistisch onderzoek. Misschien schrijft die bepaalde medicijnen voor of zal hij in de al­lerergste gevallen zelfs een operatie overwegen waarbij het evenwichtsorgaan eenzijdig uitge­schakeld wordt. Maar dat zal dan misschien tot blijvende doofheid kunnen leiden.

Plotselinge duizeligheidsaanvallen van de ziekte van Ménière zijn helaas niet te voorkómen. Wel kan de patiënt zijn leven zo inrichten dat hij zo min mogelijk blootgesteld wordt aan spanningen en lawaai. Maar vooral belangrijk is dat de part­ner begrip kan opbrengen voor deze afschuwelij­ke en nog altijd niet begrepen kwaal.

Woord Je zit wel eens over een woord te denken dat je al lang kent maar waarvan je ineens denkt: raar woord. Neem nu 'kazuifel*. In onze EHBO-kringen weet iedereen wat je bedoelt: een handig en snel om te hangen geel regenjasje zonder boord, zonder mouwen en zonder kraag. Een soort gehandicapt jasje, maar wat zagen we ze weer veel tijdens de Elfstedentocht Ik bedoel maar, de ene keer spreek je het woord 'kazuifel' zomaar uit, denkend aan rijen gele brigadiers. De andere keer zeg je 'Wat een raar woord eigenlijk. * Kazuifel, Pêche Melba, foeteren. Dat soort woorden. Wie denkt er nu aan vrijen als hij foe­tert, of bij het eten van het bekende dessert aan de danseres Melba, voor wie ooit een verliefde chefkok dit lekkere toetje creëerde? Toch komt foeteren van 'samen slapen' in het oude Frankrijk. En een kazuifel is een misgewaad zonder boord, zonder kraag, zonder mouwen. Zo heeft alles zijn herkomst. Kazuifel ligt lekker op de tong, je kunt er je lip­pen mee tuiten en het woord nodigt uit tot een beetje plechtige, ja haast rooms-katholieke uit­spraak: kazuuuiiifel. Meer dan één rechtgeaarde ehbo 'er ken ik, die zijn kazuifel gewoon naast zich in de auto heeft liggen en hem aanschiet als dat nodig is. Een dergelijk praktisch gebruik van zo'n ver­heven attribuut vraagt om navolging. Zijn er meer EHBO-knullen (van: 'knecht', Oudduitse 'vlegel') of EHBO-meiden (van 'meget' of'ma-geht', een middeleeuwse maagd) die hun kazui­fel bij de hand hebben? Bijdehand!

Herman Helmich

VOORPOST 1997 3 9

Page 10: één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het

van lezers Aanpassing Even terug naar het augustusnummer van 1996, naar blz. 17, de rubriek 'Volgens het boekje?', waarin een artikel van Dr. A.L. Bouma over de aanpassingen leerstof elementaire reanimatie OK-boekje. Ik heb lang gewacht met reageren in de vooron­derstelling dat een ander me wel voor zou zijn. Maar nu wil ik hierbij toch een opmerking maken. In het betreffende artikel mis ik een op­merking over de mond-op-mondbeademing. Volgens de aanpassingen hoeft de neus niet meer losgelaten te worden. Lees maar mee boven aan blz. 7 van de 'Aanpassing 22e druk': De woorden 'en laat zijn neus los' bij het vijfde gedachten-streepje van onderen op blz 64 zijn vervallen. Ditzelfde is ook te lezen in de aanpassing van hoofdstuk 7 'Stilstand van de bloedsomloop'. Verder heb ik gekeken wat er in het leerboekje staat van de Nederlandse Hartstichting (wanneer elke seconde telt, gewijzigde uitgave 1996). Hierin lees ik op blz. 23,2e alinea, 2e zin: De neus hoeft u dus niet los te laten. Misschien is het de moeite waard om hier in de Voorpost op te wijzen, mogelijk met een verkla­ring van cq toelichting op deze wijziging.

Coba van der Burgt, kaderinstructrice Goes Desgevraagd antwoordde de heer Bouma het vol­gende: De ingeblazen lucht stroomt door de mond naar buiten. Door de geringe druk van de uitstro­mende lucht kiest deze de weg van de minste weer­stand en dat is altijd de grootste opening, de mond. De tot voor kort voorgeschreven handeling van het loslaten van de neus als de borst na inblazing omhoog is gekomen, lijkt bij nadere beschouwing dan ook overbodig.

Bleekte In de rubriek 'Volgens het boekje' wordt de vraag naar voren gebracht waarom slachtoffers van warmteletsels een bleke gelaatskleur heUben in plaats van een hoogrode. Het antwoord luidt als volgt:

Aanvankelijk treedt bij oververhitting aanpas­sing op door zweten en vaatverwijding. Als de omstandigheden ongunstig zijn - hoge vochtig­heid van de lucht, geen aanvulling van water en zouten, alcoholgebruik, slechte lichamelijke con­ditie - houdt het zweten op. Men denkt ten ge­volge van falen van de hypothalamus. Deze structuur, bestaande uit celkernen, ligt diep in de hersenen en is verantwoordelijk voor een goed functioneren van het autonome zenuwstelstel. De persoon voelt dan droog aan. Doordat de bloedvaten in de benen wijd openstaan, treedt er een ophoping van bloed op in de benen en daar­door kleurt het gelaat bleek. In ernstige gevallen kan er shock optreden. Door de verstoring van de zoutbalans is er risico op spierkrampen, toe­vallen en coma. De volledige 'heat-stroke' kent een sterftecijfer van 50%.

J.A. Don, neuroloog IJmuiden

1-1-2 Daar red je levens mee

Op 1 maart is Nederland overgeschakeld op het nieuwe Europese alarmnummer: 1-1-2. In principe verandert er behalve het nummer niets. De organisatie van de alarmcentrales blijft hetzelfde. En ook wat betreft de hulpverlening blijft alles bij het oude. Ieder beroep op 1-1-2 komt binnen via een van de 1-1-2 alarmcentrales. De melder vertelt waar er hulp gewenst is en van welke dienst. Het ge­sprek wordt vervolgens doorverbonden met de meldkamer van politie, brandweer of ambulance waar de daadwerkelijke hulpverlening wordt ge­start. Alle gesprekken die via 1-1-2 binnenko­men, worden op band opgenomen. Die opnames zijn belangrijk om de hulpvraag opnieuw te kun­nen beluisteren maar ook om misbruik van het alarmnummer te kunnen tegengaan. Bij klachten kan men contact opne plaatselijke p o l i t i e / ^ jf»*^—'

Tot maart 1998 blijven het oude e nummer naast elkaar functioneren.

en met de

nieuwe

VOORPOST 1997 3 10

Page 11: één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het

IETINTERVIEWHETINTERVIEWHETINTE P. VAN OMMEN, HOOFD OPLEIDINGEN/OEFENINGEN EN SECTIE BRANDWEER REGIONALE BRANDWEER RIVIERENLAND Gabriëlle Wiggers

"Tijdens de hoogwaterdreiging in januari en februari twee jaar geleden woonde ik nog hoog en droog in Overijssel en reed ik dagelijks op en neer naar mijn nieuwe baan in Tiel. Daardoor heb ik niet beseft hoe ingrijpend de evacuatie voor velen is geweest." Aan het woord is P. van Ommen, sinds 1975 werkzaam bij de brandweer. In Hellendoorn, waar hij vanaf 1986 plaatsvervangend commandant was, bestreed hij menige bosbrand. Bij de overstap naar zijn nieuwe werkplek in Tiel twee jaar geleden werd hij onmiddellijk met de waterdreiging in het rivierenland geconfronteerd. * Welke werkzaamheden verricht de brandweer naast de brandbestrijding zoal? We pompen ondergelopen kelders leeg, bevrij­den mensen uit vastgeraakte liften, we halen poe­zen uit bomen, halen bij ongevallen mensen uit autowrakken en we evacueren mensen indien er gevaar dreigt, zoals in 1995 het geval was. Ons produkt is de mogelijkheid om op te treden bij brand en hulp te verlenen in de meest brede zin van het woord. We hebben de potentie om iedere situatie aan te kunnen. Bovendien zijn de brand­weerkorpsen nog geworteld in de gemeenschap waarin ze optreden, waardoor ze overal bij be­trokken zijn of worden. Bij allerlei evenementen, van braderie tot avondvierdaagse bieden brand­weermensen ondersteuning.

* Welke zijn uw taken? Ik ben verantwoordelijk voor de opleiding van de brandweermensen in onze regio. De basis- en middenkaderopleidingen organiseren we samen met de regio's in Gelderland en Overijssel. De opleidingen voor het hogere kader worden lan­delijk geregeld. Als hoofd Sectie Brandweer ben ik onder meer verantwoordelijk voor de oefenin­gen die we regelmatig houden en voor de repres­sieve dienst, dat wil zeggen het daadwerkelijke optreden op regionaal niveau, bijvoorbeeld bij ongevallen op de A15 of op de Waal. Ik heb ei­genlijk gewoon een kantoorbaan.

Om met de praktijk in con­tact te blijven, ben ik vrijwillig officier van het brandweer­korps Hel. Dat is het mooie aan de brandweer, dat je de span­ning van het on­verwachte kunt combineren met een gewone baan.

* Is de animo om als vrijwilliger tot het gemeen­telijk brandweerkorps toe te treden nog even groot als vroeger? Vroeger hoefden we maar te roepen en er waren via-via nieuwe mensen te vinden. Jantje had wel een zwager die mee wilde doen en die had dan weer een broer of een neef. Tegenwoordig moeten we advertenties plaatsen, maar als ik dan zie hoe­veel mensen daarop reageren, valt het niet tegen. Globaal zijn momenteel zo'n drieëntwintig-duizend van de ongeveer achtentwintigduizend brandweermensen in het land vrijwilligers. Wat echter een groot probleem gaat worden is de afnemende bereidheid van werkgevers om hun mensen beschikbaar te stellen. De bedrijfsleid­ster van een winkel kan haar verkoopster niet missen. Een schilder mag midden in een klus niet weg. Of onze mensen mogen niet twee keer ach­ter elkaar uitrukken. De financiële ruimte ont­breekt en de rek is eruit, vooral in het midden- en kleinbedrijf. Een financiële vergoeding biedt daarbij geen oplossing, want daarmee is die schil-dersklus nog niet af.

* Welk deel maken EHBO-werkzaamheden uit van het brandweerwerk? Niet zo'n groot deel. We worden erop geoefend maar we zijn vooral ondersteunend bezig naar het ambulancepersoneel. Als uit een ongevals-

V 0 0 R P 0 S T 1 9 9 7 3 11

Page 12: één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het

melding al duidelijk wordt dat er slachtoffers be­kneld zitten, rukken we meteen uit maar meestal is de ambulance bij ongevallen eerder ter plekke. De tendens is overigens om de brandweer er vaker bij te halen. De nieuwste inzichten zeggen namelijk dat het slachtoffer in het voertuig moet worden gestabiliseerd. Tot voor kort haalden we het slachtoffer eruit, nu halen we het voertuig om het slachtoffer heen weg. Vroeger betekende de ambulance vooral snel vervoer naar het zieken­huis, tegenwoordig is het een behandelcentrum. Wij kennen inmiddels de term gewondenverzorger weer. Die persoon gaat bij het slacht­offer in het voertuig zitten, be­schermt deze tegen bijvoor­beeld rondvliegend glas en vertelt wat er gaat gebeuren. Want het kan behoorlijk trau­matisch zijn voor de inzittende als wij aan de auto gaan rukken en plukken. Laatst vroeg een meisje dat licht bekneld zat, toen wij een deur eruithaal-den, panisch of de auto niet zou instorten.

* Hoe verlopen contacten met ehbo'ers op de plaats van een ongeval? Ik ervaar een grote bereidheid om professionele hulpverleners te ondersteunen. Maar in de nieu­we methodiek schermen we een ongeval in cir­kels af. Dat betekent dat zich in de binnenste cir­kel slechts nog beperkt ambulance- en brand­weerpersoneel bevindt. Kijk, bij het grote onge­val onlangs op de A9 zullen aanwezige ehbo'ers zeker zijn ingezet, vanwege het grote aantal slachtoffers.

* Wat kan de ehbo'er doen op het gebied van on-ge valsme ld ingen ? Wat steeds belangrijker wordt is de vraag: Hoe is het gebeurd? Was het een frontale botsing? Had de persoon zijn gordel om? Want uit die gege­vens kunnen we mogelijke kwetsuren afleiden. Verder is de precieze plaats van een ongeval be­langrijk. Het gebeurt nogal eens dat iemand ach­ter zich een ongeval ziet gebeuren, de telefoon pakt en als plaatsbepaling het hectometerpaaltje opgeeft dat hij op dat moment passeert. Hij is dan al een paar honderd meter verder en dat kan ertoe leiden dat wij een verkeerde op- of afrit nemen. Het kan zelfs betekenen dat er een ander brandweerkorps wordt ingezet. Ook het gegeven welke kant van een snelweg het betreft, is van le­vensbelang; wij kunnen namelijk niet altijd en overal tegen het verkeer inrijden.

Je kunt niet samen een brandend huis binnen

als je elkaar niet blindelings vertrouwt

:: Bij een rookgasexplosie in een brandend huis raakten zeer onlangs drie van uw brandweer­mensen gewond. Boden hun collega's daarbij eerste hulp? Dat is EHBO-technisch wel een interessant ver­haal. Er bevonden zich op het moment van de ex­plosie drie mensen binnen, waarvan er twee brandwonden aan de handen opliepen. Een col­lega die buiten voor de deur stond, kreeg rond­vliegend glas in het gezicht. Hij werd bovendien door de druk een aantal meters weggesmeten en

liep daarbij een polsbreuk en een knieblessure op. Terwijl de verpleegkundige zich on­middellijk over deze man ont­fermde - de ambulance was er gelukkig al - koelden onze brandweermensen de ver­brande handen van hun colle­

ga's met water. De verpleegkundige riep: "Niet met water!" maar ja, daar stoorde natuurlijk nie­mand zich aan want je doet wat je geleerd hebt. Even later moesten de gewonden hun tweede­graads verbrande handen in zakken met een soort gel steken. Ik weet niet wat erin heeft geze­ten, maar die jongens hebben helemaal geen pijn gehad.

* Wat maakt iemand tot een goede brandweer­man of-vrouw? Vooral inzet en collegialiteit. De gevraagde inspanning is enorm groot. Als er een beroep op je wordt gedaan, moet je komen; daarmee staat of valt de hulp aan de burger. Het hier zijn en het snel hier zijn, daar gaat het om. En de klus samen willen klaren, het voor elkaar willen opko­men, telt zwaar. Je kunt niet samen een brandend huis binnen als je elkaar niet blindelings ver­trouwt. Kennis is weliswaar belangrijk maar is een kwestie van opleiden, ervaring komt met de tijd.

* Waar kijkt u met plezier op terug? Op de plezierige werkomgeving, op de collegiali­teit, de gezelligheid van het groepsverband en de spanning van het onverwachte. En specifiek op de bereidheid tijdens de hoogwaterperiode om uren te maken. De wijze waarop we toen met el­kaar werkten in het voor mij nieuwe rivierenland was wel heel bijzonder.

VOORPOST 1997 3 12

Page 13: één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het

In actie! RAVAGE OP DE SNELWEG Gerard van Broekhuijsen, kaderinstructeur

Het was 4 januari, jawel! In het vorige nummer zag u dat ik tijdens de laatstgehouden Friese Elfstedentocht enige foto's heb gemaakt van de hulpverlening langs de route. Het was een lange dag geweest. Het was redelijk druk op de snelwegen voor zo laat 's avonds, maar de vaart zat er goed in, tot vlak voor het Rottepolderplein. Verfomfaaid Nagenoeg op dezelfde plek waar enkele weken later in de mist een honderdtal auto's op elkaar zouden rijden, moest ik in de wat onoverzichtelijke bocht naar rechts vol in de remmen. Het was een klein beetje glibberig, maar het lukte om mijn auto op tijd tot stilstand te brengen. Direct de alarmverlichting aan en kijken wat er was gebeurd. Er stond een drietal auto's ~ nou ja wrakken meer, want ze leken niet ver van total loss - dwars over de weg 180° gedraaid, over beide rij­stroken. Alleen de vluchtstrook was nog vrij. De paar auto's die voor mij ook nog zonder krasjes wegkwamen, reden langs de wrakken over de vluchtstrook de ravage voorbij. Ik zette mijn auto midden op de weg en ging de situatie overzien. Toen ik naar voren liep, waren al een paar mensen met 'wandeltelefoons' 06-11 aan het bellen, dus daarover hoefde ik mij geen zorgen te maken.

In het achterste wrak zat niemand. Waar waren de inzittenden? Aan de kant van de weg, onder­steund door omstanders, de chauffeur klagend over pijn in de schouder en zijn passagier had wat last van zijn ribben. Het middelste voertuig, zag er nog verfomfaaider uit en hierin lag een jonge­man overdwars op de achterbank, met een ga­pende wond aan zijn knie en klachten over hoofdpijn. Hij oogde wat gedesoriënteerd en had een lichte verwonding aan zijn achterhoofd. Hij was verward en leek zich af en toe wat minder be­wust van wat er allemaal was gebeurd en gebeur­

de. Zijn vriendin ondersteunde hem en trachtte hem te troosten. De overige inzittenden van deze wagen waren er zonder kleerscheuren en/of let­sel vanaf gekomen. Het contact van deze auto stond echter nog aan en het leek mij beter, dit maar uit te zetten. Het rook gelukkig niet naar benzine! Nog steeds reden auto's over de vlucht­strook langs het ongeval, waarbij diverse malen extra hulp werd aangeboden. Na enige minuten arriveerde een wegenwachter. Hij vroeg of er nog assistentie nodig was, maar aangezien alles rede­

lijk onder controle was, ging hij de ongevalsplek maar wat duidelijker afbakenen.

De eerste politiemensen kwamen tegen het verkeer in de snelweg op, en zetten hun auto op de vlucht­strook. Nu kon er geen auto meer door en was de gehele snelweg af­gesloten. Er kwam rust op de onge­valsplaats. Omstanders reden ver­der en zo bleven alleen de betrok­kenen bij het ongeval achter. Het derde voertuig dat bij de aanrijding

was betrokken bleek tegen de vangrail beland. De auto waar het slachtoffer nog in lag, was op tijd tot stilstand gekomen, maar werd vol aange­reden door een achteropkomende auto.

Troost Wat doe je in zo'n geval? Het is 's avonds laat, het is erg koud en deskundige hulp is onderweg. Ik had de inzittenden van de achterste auto maar weer in hun eigen voertuig gezet. De arm van het gebroken(?) sleutelbeen, kon zodoende wat steun krijgen op het stuur. Het andere slachtoffer kon rechtop blijven zitten, zodat hij gemakkelij­ker kon ademen. Een omstander ging achterin zitten. Het had weinig zin het slachtoffer dat nog in de andere auto lag uitgebreid te gaan verbinden. Het leek mij wenselijker de komst van de ambu­lance af te wachten en intussen de overige inzit­tenden het troostende werk te laten doen, wèl

VOORPOST 1997 3 13

Page 14: één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het

met het advies het slachtoffer wat minder heftig te 'knuffelen'. De ambulance kwam ter plaatse tesamen met wat meer politiewagens. Ik gaf een overzicht van de situatie en hielp met het verder voor transport gereedmaken van de gewonden. Met vereende krachten werd het slachtoffer van­uit de auto, in een glijdende beweging op de brancard gebracht, waarna achter in de ambulan­ce in de warmte en het licht de behandeling werd voortgezet en ook de overige slachtoffers werden meegenomen. Inmiddels was de verkeerspolitie uit Driebergen gearriveerd, die het verkeer op de snelweg liet keren en via de nabijgelegen afrit zijn weg liet vervolgen. In verband met het ge­compliceerde karakter van de aanrijding moes­ten nog ettelijke foto's worden gemaakt voor de wrakken zouden worden weggesleept. Maar aan­gezien de slachtoffers waren afgevoerd, heb ik het opruimen van de ravage niet afgewacht en ben langs de wrakken verder gereden naar huis.

Te koop Hulpverlening in dit soort gevallen is moeilijk. Meerdere slachtoffers op wat verder uit elkaar liggende plaatsen. Omstanders, die weinig of niets van E H B O afweten. Ja. dan moet je toch wat doen! Het hielp verschrikkelijk, dat ik mijn

EHBO-jack had aangedaan. De hele dag had ik er in Friesland al in rondgelopen. Ik was hierdoor als 'deskundige' voor eenieder herkenbaar en werd ook door iedereen als zodanig aangespro­ken. De aanwezige omstanders, de passerende automobilisten, de ter plaatse komende hulpver­leners, de politie en de ambulancebroeders. Het belang van de herkenbaarheid wordt vaak onderschat. Je loopt zo 'te koop' met die opval­lende EHBO-kleding. In dit geval was het echter zeer functioneel. Eigenlijk zou iedere EHBO'er er een bij zich moeten hebben, al was het maar een kazuifel. Geruststellen, één van de belang­rijkste hulpverlenende activiteiten, kan vaak aan 'leken' worden overgelaten. Het overzicht hou­den; organiserend optreden; letsels niet laten verergeren en verder letsel voorkomen is dan een belangrijke taak voor de ehbo'er in afwach­ting van de deskundige hulp.

Het was een lange, ervaringsvolle dag. Later thuis, kon ik nagenoeg alles nog eens herbeleven. De thuisgebleven familieleden gaven een en­thousiast verslag bij de herhaalde televisiebeel­den. Moe maar voldaan kropen we niet al te laat onder de wol.

Gezien en gelezen

G.T. Haneveld

Leven met Ménière Haja van Bakel Kosmos-Z&K Uitgevers Utrecht/Antwerpen 1996 96 bladzijden ISBN 9021528533

Chronisch 'Ménière' is een chronische ziekte die wordt ge­kenmerkt door een samengaan van heftige dui­zeligheid, oorsuizen en gehoorverlies. Als ie­

mand met deze klachtencombinatie bij zijn/haar dokter komt, zou men verwachten dat de diagno­se onmiddellijk wordt gesteld. Het tegendeel is waar. Vaak duurt het geruime tijd vóórdat de patiënt te horen krijgt dan het om Ménière gaat. Er was dan eerst, bijvoorbeeld, aan 'griep' gedacht en die ging dan weer voorbij. Vaak zijn de patiënten geruime tijd volkomen klachtenvrij. Misschien stond de doofheid vooral voorop en raadde men hoorapparaten aan. Niet zelden komt het voor

VOORPOST 1997 3 14

Page 15: één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het

dat de patiënt zélf de diagnose heeft gesteld, omdat hij las of hoorde van iemand die dezelfde klachten had. Vicieuze cirkel Maar hoe dan ook, als het etiket 'Ménière' een­maal is opgeplakt, wat dan? Moetje ermee leren leven? Een dooddoener van de ergste soort, omdat met een echte Ménière nauwelijks nor­maal te leven valt. Door een duizeligheidsaanval raak je letterlijk volkomen van de kaart. De hele wereld draait om je heen, je braakt en zweet en kunt niet meer blijven staan. Je hele leven en dat van je partner en gezin raakt erdoor van slag. Je durft geen boodschappen meer te doen of op straat te lopen, op een trap te staan. 'Ik ben gehandicapt omdat ik nooit meer eens fijn uit kan gaan. Geen film of concert, geen kerk, geen vergaderin­gen of verjaardags­feest'. De patiënt blijft maar het liefst in stilte thuis; de partner gaat al­leen... De patiën­ten weten dat zij door harde ge­luiden een aan­val kunnen krijgen; zelfs , het ramme- i len met de afwas bete­kent soms al te veel stress. En dan zal die vici­euze cirkel gaan ont­

staan: duizeligheidsaanvallen veroorzaken stress, maar stress op zichzelf roept ook alweer zo'n aanval op. Ménière laat zich met medicijnen niet genezen. Deels komt dat omdat men niet precies de oor­zaak van de ziekte kent. Die zit ergens in de half­cirkelvormige kanalen van het evenwichtsappa-raat waar een drukverhoging in de endolymfe (vocht) opgetreden is. Maar waaróm die druk zo hoog geworden is en waarom meestal aan één kant? Dat is onbekend. Vandaar dat men de meest voorgeschreven medicijnen middelen tegen misselijkheid zijn en kalmerende of vocht-afdrijvende middelen. Vaak zoeken de patiënten toevlucht tot alternatieve middelen: acupunc­tuur, hypnose, gebedsgenezing etcetera.

Informatie Om Ménière-patiënten meer inzicht te geven in

hun kwaal zijn er in ons land zelfhulpgroe­pen opgericht. Er worden cursus­

sen gegeven, er zijn telefooncon­

tact-

VU

perso­nen in­

gesteld. En als

meest re­cente hulp

is in samen­werking met

de Commis­sie Ménière

van de Neder­landse Vereni­

ging van Slecht­horenden dit

boekje uitgege­ven waarin waar­

devolle informatie over deze aandoe­

ning te vinden is. Het ^ feit te ontdekken dat

je niet de enige Ménièrelijd(st)er bent,

betekent vaak al een steun. Er zijn naar schat­

ting rond de tienduizend mensen in ons land die

met deze aandoening kam­pen.

V O O R P O y 1997 3 1b

Page 16: één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het

Kijk op veilig BRUININGSAPPARATEN

Liefhebbers van een gebruinde huid zijn allang niet meer alleen op de zon aangewezen om de begeerde tint te krijgen. Met behulp van een bruiningsapparaat kan iedereen bruin worden zonder ook maar een straaltje zon te hebben gezien. Elk jaar moeten echter zo'n driehonderd mensen door het gebruik van bruiningsapparaten, op de spoedeisende-hulpafdeling van een ziekenhuis worden behandeld voor ernstige verbrandingen en oogbeschadigingen.

U V-straling Ultraviolette straling is een onzichtbaar, zeer energierijk deel van het zonlicht. Het is onzicht­baar en ook niet te voelen. UV-straling wordt he­lemaal geabsorbeerd door de huid en dringt niet verder het lichaam in. U merkt de gevolgen dan ook alleen aan uw huid en ogen. Het maakt niet uit of de UV-straling van de zon of van bruinings­apparaten afkomstig is. De effecten zijn hetzelf­de. Van de drie bestaande soorten UV-straling bereiken alleen UV-A- en UV-B-stralen door de dampkring het aardoppervlak en daarmee onze huid. Bescherming Onze huid is op twee manieren in staat om zich minder kwetsbaar te maken voor UV-straling. De belangrijkste manier is manier is huidverdikking, waardoor er minder UV-stralen doorheen kun­

nen. De ander manier is bruining, waardoor de gevoeligheid voor de straling afneemt. Huidverdikking en bruining nemen een paar dagen in beslag en wanneer de blootstelling aan UV-straling stopt verdwijnen deze beschermende voorzieningen weer. Dat kan enkele weken tot maanden duren. UV-B-stralen zorgen voor huidverdikking. UV-A-stralen doen dat nauwelijks. Beide soorten UV-stralen bruinen de huid, maar UV-B-stralen doen dat sneller.

Een bruiningsapparaat beschermt u niet tegen verbranding in de echte zon!

Schade Zonnebrand ontstaat wanneer de huid meer UV-straling krijgt dan ze kan verdragen. Zonnebrand is pas een tijd na de straling goed te merken (meestal na tien uur of meer) en is na een paar dagen weer over. UV-B-stralen verbranden de huid sneller dan eenzelfde hoeveelheid UV-A-stralen. Sommige mensen zijn overgevoelig voor UV-stra­ling. Zij krijgen bij een klein beetje straling al uit­slag of jeuk. Ook tijdens de zwangerschap kan de huid gevoeliger zijn, waardoor bruine pigment-vlekken kunnen ontstaan, die soms blijvend zijn. Wie zich overmatig blootstelt aan beide soorten UV-straling heeft een grotere kans om over een aantal jaren huidkanker te krijgen.

Als het oog aan te veel UV-straling wordt bloot­gesteld, kan er een ontsteking aan het buitenste oogvlies ontstaan. Dit is zeer pijnlijk maar gaat na een paar dagen weer over. Wordt het oog langdu­rig aan te veel UV-straling blootgesteld, dan kan op den duur staar optreden, een blijvende ver­troebeling van de lens.

Positief UV-straling heeft ook positieve uitwerkingen: zo bevorderen UV-B-stralen bijvoorbeeld de aan­maak van vitamine D in de huid. Deze vitamine is onder andere belangrijk voor de groei en instand­houding van ons beenderstelsel.

VOORPOST 1997 3 16

Page 17: één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het

Vergelijk In bruiningsapparaten komt (veel) minder UV-B-straling voor dan in zonlicht. Wanneer u zo'n ap­paraat gebruikt volgens de gebruiksaanwijzing en afgestemd op de gevoeligheid van uw huid, kunt u bruin worden zonder te verbranden. Wanneer u te lang zont onder een bruiningsapparaat kunt u echter, net als in de zon, wel verbranden. Het gebruik van een bruiningsapparaat draagt nauwelijks bij aan huidverdikking en de vorming van vitamine D. Bij kinderen is de huid veel gevoeliger voor de schadelijke gevolgen van UV-straling dan bij vol­wassenen. Gebruik van een bruiningsapparaat door kinderen wordt daarom afgeraden. Soorten Bruiningsapparaten zijn er in allerlei typen: zon­nehemels, zonnebanken, gezichtsbruiners. De lampen zijn tl-lampen of hogedruklampen. De lampen die momenteel gebruikt worden zijn UV-A-lampen. Deze stralen veel UV-A uit en minder UV-B. De hogedruklampen echter produceren UV-A-stralen en een teveel aan UV-B-stralen. Een filter voor deze lampen zorgt ervoor dat het teveel aan UV-B-straling wordt tegengehouden. De gebruikstips hiernaast zijn natuurlijk ook van toepassing als u zont onder bruiningsapparaten in zonnestudio's, zwembaden en dergelijke. Als bril­letjes of oogdopjes niet voorhanden zijn, vraag er dan naar.

Zon nooit onder of voor een hogedruklamp als de filterplaat stuk is!

Techniek Het technisch onderhoud van uw bruiningsappa-ratuur kunt u het beste door een vakman laten doen. Dit kunt u zelf doen: maak lampen, reflec­toren, de acrylplaat of het filterglas regelmatig en heel voorzichtig schoon. Doe dit niet met agres­sieve schoonmaakmiddelen als ammoniak of al­cohol. Laat defecte of beschadigde onderdelen meteen vervangen. Neem bij het vernieuwen van de lamp altijd hetzelfde type. Is hetzelfde type­nummer niet meer verkrijgbaar, raadpleeg dan uw leverancier of fabrikant.

Kopptips: Let op de volgende punten bij de aanschaf van een bruiningsapparaat: - Het KEMA-keur geeft zekerheid over de

elektrische veiligheid van het apparaat. - Koop een apparaat met een tijdschakelaar

en houd u aan de voorschriften. - Koop een apparaat met een duidelijke ge­

bruiksaanwijzing. Let erop dat de kuur-op-bouw is afgestemd op het type lamp. Dit geldt ook bij een tweedehands apparaat.

- Koop een apparaat waarvan de lampen met een acrylplaat of rooster zijn afgeschermd.

Gebruikstips: Let op de volgende punten: - Gebruik het apparaat niet in een vochtige

ruimte, zoals de badkamer. - Gebruik het bijgeleverde brilletje of de oog­

dopjes. - Bouw een bruiningskuur langzaam op; raad­

pleeg daarvoor de gebruiksaanwijzing. - Neem tussen twee kuren een rustperiode

van vier tot zes weken. Dan kan uw huid weer tot rust komen.

- Neem niet meer dan één bestraling per dag. Zon bijvoorbeeld niet overdag in de zon en 's avonds onder het bruiningsapparaat.

- Gebruik geen zonnebrandcrème onder het bruiningsapparaat. De bestralingstijden zijn daar niet op afgestemd.

- Gebruik nooit snelbruiningscrème onder een bruiningsapparaat. Zo 'n crème maakt de huid gevoeliger voor UV-stralen.

- Gebruikt u medicijnen? Lees eerst de bij­sluiter of raadpleeg uw apotheker. De medi­cijnen kunnen stoffen bevatten die de huid gevoeliger maken voor UV-stralen,

- Ga altijd met een schone huid (zonder cos­metica) onder een bruiningsapparaat.

- Neem bij vervanging van de lampen altijd het­zelfde type lamp als de oorspronkelijke, an­ders klopt de gebruiksaanwijzing niet meer.

- Hou u aan de voorgeschreven afstand tot de lampen.

- Controleer uw huid regelmatig. Ontstaan er veranderingen aan uw huid, raadpleeg dan uw huisarts.

Bron:Brochure1 'Bruiningsapparaten uit de serie f4,- (bestelnummer AK 21) op girorekening 'Kijk op veilig' van de Stichting Consument en 38.88.33 ten name van Stichting Consument en Veiligheid. Illustratie: Margot Meulman. Deze Veiligheid te Amsterdam, brochure is verkrijgbaar door overmaking van VOORPOST 1997 3 17

Page 18: één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het

«te

EEN ERVARING RIJKER REANIMATIE GESLAAGD Th. G. A. ter Horst

Mijn schoonzoon heeft zo'n vijfjaar geleden het EHBO-diploma gehaald met daarbij de reanimatie-aantekening. De vervolgavonden om het geleerde en de vaardigheden op peil te houden werden niet gevolgd. Hij vond het niet nodig. U kent dat wel. Onwel Op zondag 8 december 1996 moest hij samen met drie andere personen badmintonwedstrijden spe­len in Ede. Halverwege de tweede set van een wedstrijd werd een van de spelers duizelig en hij zei dat hij misselijk was. De wedstrijd werd on­derbroken. De betreffende speler ging naar de kleedkamer. Een andere speler ging er achteraan om te kijken hoe het met hem was. Deze kwam onmiddellijk weer terug in het spelersveld en schreeuwde om hulp. Direct werd via 06-11 de ambulance gewaarschuwd. Men had al onder­kend dat deskundige hulp nodig was.

Twee teamleden bedachten zich geen seconde en renden naar de kleedkamer. Daar zagen ze de onwel geworden speler op de grond liggen. Op aanroepen en de pijnprikkel kwam geen reactie. Het slachtoffer werd in de stabiele zijligging ge­legd. De lippen en de tong van het slachtoffer waren inmiddels blauw van kleur. De gelaats­kleur was bleek en grauw. De ademhaling werd minder.

De pols De persoon die de ambulance had gewaarschuwd was inmiddels weer bij het slachtoffer en deelde mede dat de ambulance onderweg was. De bloedsomloop werd gecontroleerd. Niet aan de halsslagader, want dat wisten ze niet meen maar aan de pols. Er was geen waarneembare hartslag. Het slachtoffer werd op de rug gedraaid en ze gingen met zijn tweeën aan het reanimeren. Na een paar tellen kwam het slachtoffer kokhalzend bij, maar niet voor lang. Hij zakte weer weg dus gingen ze door met de reanimatie. Opnieuw kwam het slachtoffer bij en op dat mo­

ment arriveerde de ambulancebemanning die onder het stellen van vragen, alles overnamen. Het slachtoffer is naar het ziekenhuis afgevoerd. Na een nacht en een dag in het ziekenhuis te heb­ben doorgebracht werd hij uit het ziekenhuis ont­slagen. Er was geen reden om hem langer daar te houden. Hij is 17 jaar en in goede conditie. Het onderzoek naar een mogelijke oorzaak is in volle gang.

Hulde aan twee mannen die met succes een mens het leven hebben gered. De lering Door deze ervaring heeft mijn schoonzoon beslo­ten wederom een EHBO-cursus te gaan volgen. Hij was toch wel veel vergeten.

Burnshield Bij het ongeval dat het brandweerkorps Tiel on­langs overkwam (zie 'Het interview' op pagina 12) werd door het ambulancepersoneel een gel gebruikt om de verbrande handen van de brand­weermensen te koelen. Mevr. Hamers van de Nederlandse Brand­wondenstichting verklaarde bij navraag het vol­gende: "Het betreft hier het produkt met de merknaam Burnshield. Dat produkt is een uitstekend alter­natief voor het koelen met water indien geen water voorhanden is of indien koeling met water tot onderkoeling zou leiden, bijvoorbeeld in bui­tensituaties. Het produkt bestaat voor 96 % uit water en is dus eigenlijk 'gebonden water'. Het is verkrijgbaar in de vorm van gel, compressen en dekens. Mede gezien de hoge prijs van het materiaal, is en blijft water in de meeste situaties de aangewezen ma­nier van koelen."

VOORPOST 1997 3 18

Page 19: één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het

Longontsteking G.T. Haneveld, arts

In het Oranje-Kruisboekje wordt longontsteking nauwelijks genoemd* Terecht, want een zaak voor de allereerste hulp is dat niet direct. Toch is het goed dat iederéén iets over longontsteking weet. Bijvoorbeeld wat de oorzaak ervan kan zijn en wat ertegen valt te doen. De boosaardige pneumococ Sprekend over 'longontsteking', denken we meestal aan bacteriën of virus die de longen bin­nengedrongen zijn. Sommige van die ziektekie­men hebben inderdaad een perverse voorkeur voor de long. De bacterie Pneumococcus bij­voorbeeld tast niet zelden een hele longkwab aan. Meestal krijgt zij daartoe pas de kans als de afweer van het lichaam werd verstoord. Bijvoorbeeld bij iemand die door het ijs of die giftige stoffen ingeademd heeft. Onder normale omstandigheden hebben wij zulke pneumococcen gewoon in onze neus of mond. Maar, nogmaals, is onze verdediging ver­zwakt, dan worden zij plotseling actief en zal er een pneumococcen-pneumonie ontstaan; een longontsteking door pneumococcen. Het Griekse 'pneuma' betekent lucht, 'pneumon' wil zeggen long.

Zo'n pneumococcen-pneumonie heeft meestal een zeer kenmerkend verloop. Zij begint acuut. Koude rillingen, hoge koorts, pijnlijk en be­nauwd hoesten en pijnen in de zij. Geeft de arts geen medicijnen, dan blijft de patiënt zeer ziek en is de koorts dagenlang zeer hoog - boven de 40 graden). Na een week treedt dikwijls een plotse­linge verbetering van de toestand op. Soms he­laas ook niet en overlijdt de patiënt door het op­geven van zijn hart. Dankzij moderne antibiotica zijn pneumococceninfecties meestal te genezen.

De beruchte stafylococ Let bij influenza (griep) ook goed op de koorts. Tegen een influenza-virus valt meestal niets te doen. Er zijn geen medicijnen tegen. Als wij niet immuun tegen dat griepvirus zijn, grijpt dat virus - specifiek - de longen aan. Ook de griepvirusont­

steking gaat gepaard met hoge koorts. In de meeste gevallen neemt die koorts echter na een dag of vier weer af; een teken dat de afweer­krachten van het lichaam de sterkste zijn ge­weest. Soms komt het voor dat daarna de koorts wéér de hoogte in gaat en de toestand slechter wordt. Waarschijnlijk is er dan een secundaire infectie in het spel.

Heel berucht in dit geval is de stafylococ, een zeer verbreid voorkomende bacterie die de oor­zaak is van allerlei ontstekingen waarbij etter wordt gevormd. In steenpuisten bijvoorbeeld komen vrijwel altijd stafylococcen voor. Iemand die een steenpuist heeft en griep krijgt boven­dien, moet dit onmiddellijk melden aan zijn arts. Wellicht krijgt hij/zij dan, preventief, antibiotica.

De complicaties Hoewel dit zuiver medische kwesties zijn, is het van belang dat iedereen - en zeker de ehbo'er -weet hoe belangrijk het is bij griep dagelijks de koorts op een lijstje te noteren (tweemaal dage­lijks is méér dan genoeg). Gaat, na een aanvan­kelijk daling, de koorts plotseling weer omhoog, waarschuw dan uw arts. Doe dat ook als u griep krijgt en iemand in het huisgezin een etterende steenpuist heeft. Een heel belangrijke waarschuwing tot slot. Ga niet te snel weer sporten als u pas een 'griepje' heeft gehad. Griepvirus tast namelijk niet alleen de longen aan, maar dikwijls ook het hart. 'Dood op het sportveld' komt maar al te vaak bij jonge mensen voor die te snel na de griep weer aan het sporten zijn gegaan. Blijft u na een 'griepje' onge­bruikelijk vlug vermoeid of krijgt u hartkloppin­gen bij het beklimmen van de trap, forceer niets. Blijf liever nog een tijdlang rustig thuis.

Beschadigd afweerapparaat Onze grote luchtwegen beschikken over miljar­den slijm- en trilhaarcellen, een voortreffelijk af­weerapparaat. Die vangen namelijk zo goed mo­gelijk binnendringende stofdeeltjes of ziektekie-

VOORPOST 1997 3 19

Page 20: één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het

men op. Vervolgens zorgen de 'trillende' bewe­gingen van de trilhaarcellen ervoor dat die ge­vangen binnendringers weer naar boven worden afgevoerd: wég er mee! Zou dit niet gebeuren, dan bestaat het risico dat eventuele ziektekiemen terechtkomen in de die­pere delen van de long en dat zij daar hun kwalij­ke ontstekingsverwekkende eigenschappen laten zien.

De ehbo'er moet weten dat die prachtige tril­haaractie vrij gemakkelijk verlamd kan raken. Met name door een overmaat van alcohol. Dat legt trilhaarcellen stil. Ook het gebruik van drugs! Een alcoholist of drugsverslaafde die ergens buiten in bewusteloze toestand wordt gevonden, maakt daardoor een grote kans dat hij later een longontsteking krijgt. Vertel daarom de arts onder welke omstandighe­den de man/vrouw gevonden werd.

Eenzelfde gevaar dreigt als een kind per ongeluk uit een benzineflesje drinkt. Dat zal zijn luchtwe­gen wel niet direct beschadigen, maar een verdo­ving van de trilhaarcellen is echter al voldoende om het tot een longontsteking te laten komen.

Verdrinken en verslikken Bij verdrinken tast het binnengekregen water eveneens de longen aan. Het beschermende slijm wordt weggespoeld en de longen liggen ineens voor allerlei andere ziektekiemen open. Ook na een verdrinking is er dus alle reden om het slacht­offer in een ziekenhuis nog dagen lang onder ob­servatie te laten blijven.

Chemische beschadigingen van luchtwegen en longen kunnen een gevolg zijn van verslikken. Bijvoorbeeld als iemand per ongeluk een giftige stof gedronken heeft. Verslikken in het eigen braaksel waarin zich maagzuur bevindt komt echter veel vaker voor. Vandaar dat in EHBO-lessen de stabiele zijligging van een bewusteloze altijd zo de nadruk krijgt.

Grof geweld Zelfs na uitwendige stompe letsels van de long treden ontstekingsreacties op. Bijvoorbeeld na een auto-ongeluk of na een zware val. Zelfs als er niet direct een rib gebroken is waardoor de long werd aangeprikt, treedt door beschadiging van weefsels toch een longontsteking op.

Het is overigens goed te weten, dat de hierboven

KLEEDJE GEEN BOOSDOENER Veel ouderen komen ongelukkig ten val. Duizend zelfstandig wo­nende ouderen tussen 84 en 86

jaar hebben in 15 maanden bij TN0161 on­gevallen aangemeld waarvoor ze tenmin­ste één maal naar de dokter gingen Het qing zowel om ongevallen in en om het huis als elders, bijvoorbeeld in het verkeer. Van de 161 meldingen hadden er 160 betrek­king op een val-ongeval in of dichtbij huis^ In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht zijn niet de kleedjes, drempels, obstakels en gladde vloeren de boosdoeners. Gezondheidsproblemen als het zich moei­lijk kunnen bewegen, gebruik, slapeloosheid en duizeligheid zijn veel vaker de oorzaak van een ongelukkige val, maar ook van zich stoten, branden en snijden. •

Uit: Medisch Contact nr 44, 1966

beschreven afweer van slijm- en trilhaarcellen plus de eigen afweer van de weefsels, alleen maar goed zal functioneren als de long goed ventileert. Worden de longbewegingen belemmerd, bijvoor­beeld door een strak pleisterverband, zoals vroe­ger zo vaak gegeven werd, dan nemen daardoor de kansen op een longontsteking alleen maar toe.

Bij explosies of een vuurzee ontstaan vaak ver­brandingsverschijnselen tot heel diep in de long. Dat hierdoor een levensgevaarlijke longontste­king zal ontstaan, ligt wel voor de hand. En na­tuurlijk shock!

Shock Iedere ehbo'er kent de verschijnselen van shock. Maar heeft hij/zij ook goed geleerd dat bij shock ook de longen zo heftig reageren? Dat er prop­pen in de bloedvaatjes van de long ontstaan? Dat er zich uitgebreide membranen vormen in de long? Dat hierdoor de ademhaling wordt ge­stoord? En dat er beademd zal moeten worden met zuurstof onder overdruk; soms vele dagen lang?

Eigenlijk had er in het Oranje-Kruisboekje best wat méér over longontsteking mogen staan. Ook al verschijnt die longontsteking meestal pas na de eerste hulp.

VOORPOST 1997 3 20

Page 21: één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het

Hansaplast Aqua Protect Gerard van Broekhuijsen, kaderinstructeur

Een nieuw gaaspleisterverband kregen we op de redactie aangeboden. Waterdichte, luchtdoorlatende Hansaplast Aqua Protect pleisters, die de wond extra goed tegen water en vuil beschermen, aldus de fabrikant Beiersdorf. We hebben ze uitgeprobeerd. Geen uitgebreide tests, maar een gebruikerstest. Zoals u en ik met verbandmiddelen in aanraking zouden komen. Blauwe flap De aanleginstructie op de verpakking luidt als volgt: - Haal de pleister(!) uit de verpakking. - Verwijder één zijde van de witte afdekfolie. - Plak de pleister op een schone, droge huid en

verwijder de tweede zijde van de afdekfolie. - Druk de randen van de pleister stevig aan en

vermijd kreukeis(l). - Verwijder de doorzichtige beschermfolie met

behulp van de blauwe flap. De 'pleister' is natuurlijk een 'gaaspleisterver­band' en met 'kreukeis' zal 'kreukels' bedoeld zijn. Het blijkt nodig de instructie te lezen. Mijn vrouw had snel een gaaspleisterverbandje nodig en kwam er niet toe deze aanleginstructie te lezen. Ze verwijderde de verkeerde afdekfolie, waardoor voor haar onduidelijk was hoe dit ver­bandmateriaal moest worden aangelegd.

Kleefkracht We hebben de waterdichtheid gecontroleerd. Er kwam zo te zien en voelen geen water bij de wond. Maar direct na het douchen waren de ran­den al wat gaan kreuken. Bij aanleggen om een grote teen bleek na een halve dag in een sok het verband al van de huid te zijn verdwenen. Een nieuw exemplaar, aangelegd vlak voor het slapen, bleek de volgende morgen ergens tussen de lakens terug te vinden. Kortom weinig permanente kleefkracht.

Natuurlijk moeten gaaspleisterverbandjes zo

snel mogelijk weer worden verwijderd, aange­zien genezing van kleine verwondingen aan de open lucht mijns inziens de voorkeur verdiend, maar zo snel als dit verband spontaan verdwijnt, is nu ook weer niet de bedoeling. Conclusie Voor kleine verwondinkjes, die je tijdens het douchen, een bad of de afwas even wilt bescher­men tegen vocht, is dit gaaspleisterverband een aardige oplossing. Als dekverband voor wat lan­gere termijn en voor bescherming tijdens het werk lijken ze door de geringe kleefkracht min­der geschikt. De verpakking van 20 strips (8 van 30x55 mm. en 12 van 39x39 mm.) biedt zeker geen vervanging van de originele gaaspleisters. Vooral voor vingertoppen en andere bolvormige lichaamsdelen is dit verband ongeschikt.

H e 1 ^TV W I L - V » -.«• t X*» «, ^ • - f l l , ; b M •» - 4 'm. • .

mm mm ' M P

Hansaplast A Q U A P R O T E C T

20 strips VOORPOST 1997 3 21

Page 22: één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het

VERENIGINGSBERICHTEN MED. VCRtMIOlNO

Mutaties adreslijst

Afdeling Westerbork (Dr) secr. mw G. Weggen Hoogeveenseweg 14 9431 TC Bruntinge

Afdeling Rauwerd (Fr) secr, mwT. de Jager-Kort Frijhofke 1 9012 CK Rauwerd tel. 0566-601934

Afdeling Rekken (Gld) secr. mw B.M. Bongers-Averdijk Oldenkotseweg 1 7157 BV Rekken tel. 0545-431475

Afdeling Koegras-Julianadorp (NH) secr. mw N. Gerritsen Doorzwin 4125 1788 NM Julianadorp tel. 0223-643276

Afdeling Blokzijl-Wetering (Ov.) secr. mw H. Otten-Plezier W. Lodewijkstraat 1 8356 EH Blokzijl

Dr. C.B. Trianus Jr onderscheidingen

Zilveren draagpenning D. Wigardi-Koopmans, Jelsum-Cornjum-Britsum H. Halbertsma-Brandsma, Jelsum-Cornjum-Britsum O.C. Visarius-Kuipers, Beverwijk HC J.C. Hoogenboom, Uithoorn Cindu D. Wossink, Silvolde-Terborg G. Wagenaar, Balk W J . van der Wielen-Grotenhuis, Houten JJ.C. van Wijngaarden-Diks, Houten J. Rus-Roos, Ursem M.C.M. Seijts-van der Lee, Ursem W.B.M. van Doorn, Oudewater

Zilveren medaille M.R. Vink, Beverwijk HC N. Water, Hoogkerk P.M. Hageraats-Geurds, Houten A. Kuiper-de Beurs, Ursem N.A. Meester, Ursem L.F. van Dam, Oudewater E.M, Dekens-Wamelink, Oudewater A. Dekens, Oudewater J.J.H. Christiaans, Maastricht

Oorkonde

A.A. Koops, Oudewater

Jubileum Afdeling Ursem, 25 jaar

Uitslag Stiptheidsactie 1996 Aankondiging Stiptheidsactie 1997 Vorig jaar kondigden wij in het maartnummer van de Voorpost aan dat de Stiptheidsactie 1996 van start was gegaan. Ook dit jaar is er weer uitvoerig en se­cuur gecontroleerd of allerlei gegevens zoals adres­wijzigingen, betalingen en jaargegevens tijdig naar het bureau in Maarn zijn gestuurd.

De winnaars van de stiptheidsactie 1996 zil den: 1. Afdeling Franeker 2. Afdeling Borne 3. Afdeling Herten

ewor-

Wij feliciteren de afdelingen met het behalen van de prijzen. Afdeling Franeker krijgt voor het behalen van de eerste prijs een waardebon van ƒ400,- aange boden, de tweede prijs bestaat uit een waardebon van ƒ250,-. De derde stiptheidsprijs is een bon ter waarde van ƒ 100,-. •

Ook voor het komende jaar gaat de stiptheidsactie weer van start. Deze draait weer om de volgende elementen: - de afdracht en de rekeningen steeds op tijd aan

het bureau van de Vereniging betalen - adres- en abonnementswijzigingen voor de

Voorpost op juiste wijze en op tijd doorgeven - de jaargegevens goed invullen en tijdig insturen

Wij verzoeken alle afdelingen mee te werken aan deze Stiptheidsactie 1997 en er een stipt 1997 van te maken.

gevraagd Het Vlaamse kruis, Handboek voor EHBO; H. Veen, chirurg, Een pionier voor EHBO RH. van Eden, verbandleer, de 4e, 5e en 7e druk A. Stevens, tel: 0591-623986

VOORPOST 1997 3 22

Page 23: één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het

afdeling materialen II

In deze tijden van examens is het een idee al die hard studerende cursisten bij het behalen van hun eenheidsdiploma een leuk aandenken aan de vereniging te geven. Een pen komt een ieder van pas en de cursist kan alvast zijn vervolglessen noteren. De Stichting Dienstverlening E H B O heeft verschillende soorten pennen in het assortiment. Voor slechts ƒ 4,32 excl. BTW (ƒ 5,08 incl. BTW) kunnen afdelingen 10 balpennen aanschaffen, uitge­voerd in geel en zwart met de opdruk Kon. Ned. Ver. EHBO. Particulieren betalen ƒ 5,44 excl BTW. Deze balpennen zijn per 10 stuks te bestellen onder nummer 7311. Daarnaast is er een mooie Parkerpen te bestellen (bestelnummer 7313). In deze in zilverkleur uitge­voerde Parkerpen zijn de letters Kon. Ned. Ver. E H B O gegraveerd. Deze pen wordt in een doosje geleverd en is zeker een waardevol cadeau. Afdelingen kunnen deze pen in bezit krijgen voor ƒ13,15 incl. BTW (ƒ15,45 excl. BTW) en particu­lieren voor ƒ15,45 excl. BTW.

De telescoopbalpen is tot een lengte van 50 cm uit-schuifbaar en een ideaal hulpmiddel voor kaderin­structeurs om tijdens de lessen bepaalde zaken aan te wijzen. Deze-pen is uitgevoerd in zwart met een gouden opdruk Kon. Ned. Ver. E H B O en wordt in een bijpassend zwart hoesje verpakt. Afdelingen betalen voor de telescoopbalpen ƒ 8,52 excl. BTW (ƒ10,01 incl. BTW) en particulie­ren ƒ 9,86 excl. BTW onder vermelding van bestel­nummer 7314.

Speciale aanbieding Als speciale aanbieding wordt de rollerbalpen nu aan afdelingen aangeboden voor ƒ10,64 excl. BTW (ƒ12,50 incl. BTW) en aan particulieren voor ƒ12,50 excl. BTW. Deze pen is uitgevoerd in de gele kleur van de vereniging met het logo erop gedrukt. De pen wordt geleverd in een doosje. Deze speciale aan­bieding geldt tot 15 april 1997. Het bestelnummer is 7312.

VOORPOST 1997 3 23

Page 24: één nacht ijs Per-acuut Ménière Longontsteking 1997...(CPA), Rode Kruis (RKK), EHBO en alle denk bare andere dienstverlenende instanties. Komt het er van... of niet? Blijft het

JE HERSENEN... dat ben je zélf! Een hersenziekte of een ongeluk kan iedereen overkomen. Jaarlijks lopen tienduizenden mensen daarbij hersenletsel op. Mensen zoals u, die midden in het leven staan. Dat leven is daarna dramatisch veranderd. Invaliditeit en afhankelijkheid tekenen het bestaan van alledag. Hersenen én persoonlijkheid zijn beschadigd. Onderzoekswerk op het gebied van hersenletsel is dan ook hard nodig. Denk aan vaccins tegen hersenvliesontsteking, behandeling van comapatiënten, revalidatie na een beroerte. De bevordering en financiering van dat wetenschappelijk onderzoek naar voorkóming, behan­deling en genezing van hersenaandoeningen is het werk van de Hersenstichting Nederland. Hersenletsel kan ook ü overkomen. Dit jaar vraagt de Hersenstichting er extra aandacht voor. Steun de strijd tegen hersenletsel en meld u aan als donateur.

Giro 860 HERSENSTICHTING NEDERLAND Korte Houtstraat 10 - 2511 CD 's-Gravenhage

Ik steun het werk van de Hersenstichting Nederland. 0 Ik word donateur 0 Zend mij de algemene informatie Naam: Adres: Postcode: Plaats:

0097

rr/V

VOORPOST 1997 3 24