Moat van het jaar 2010

By Steve Oosterkamp ©

Inhoud:

1. Genomineerde nr. 1; 3

Herman Mestebeld

2. Genomineerde nr. 2; 4

Michiel Scholten

3. Genomineerde nr. 3; 5

Jan-Willem Amsink

4. Genomineerde nr. 4; 6

Leo Pessink

5. Genomineerde nr. 5; 7

Niek van der Vegt

Herman Mestebeld de eerste genomineerde!

Het kon ook eigenlijk niet langer uitblijven. Zowel vorig jaar als twee jaar geleden werd deze man al

verwacht als één van de genomineerden, maar daarvoor kwam hij telkens net tekort. Nu is het

moment dan eindelijk daar, na een veelbewogen jaar verdient Herman Mestebeld een nominatie als

mogelijke Professionele Moat van het Jaar 2010.

Herman Mestebeld is al sinds jaar en dag actief op de Dalfserse voetbalvelden. De geruchten gaan

zelfs dat Herman betrokken was bij de oprichting van SV Dalfsen in 1942, maar of dit waar is weet

niemand. Herman Mestebeld is een opvallende verschijning, vooral omdat hij ieder weekend weer

spot met alle voetbalwetten. Daar waar hij zich zaterdags in een blauwwitte ASC-jas hult, loopt hij de

volgende dag, alsof het niets is, alweer rond in een roodgele jas van SVD. Normaalgesproken zou dit

door niemand geaccepteerd worden, maar door zijn unieke levensstijl dwingt Herman respect af bij

de bevolking. Niemand heeft dan ook moeite met zijn clubliefde voor beide Dalfserse rivalen.

Al vele decennia toont Herman dus zijn betrokkenheid bij de vereniging. Hij is dan misschien niet de

jongste meer, hij weet zijn verschillende taken op de zondagen als geen ander te combineren. Bij de

wedstrijden van Dalfsen 1 verzorgt hij de materialen, bedient hij het scorebord en na het klinken van

het laatste fluitsignaal trekt hij een sprintje naar de kantine. Daar zet hij razendsnel de nieuwe

ranglijst van de 4e klasse H op de borden, aangevuld met het programma voor de volgende

speelronde. Iedereen binnen de vereniging kan hierdoor het verloop van de competitie uitstekend

volgen, allemaal dankzij de inspanningen van Herman.

Ook de landelijke media toonden interesse in het bijzondere leven van Herman Mestebel. In het

najaar van 2008 klopte Voetbal International aan voor een interview met de materiaalman, welke

later zou verschijnen in de rubriek ‘Abonnee’ in de wekelijkse editie

van het blad. Zijn clubliefde kwam ook hierin weer naar voren bij het

beantwoorden van één van de vragen. Op de vraag wat de mooiste

wedstrijd was die Herman ooit had gezien, was het antwoord niet

Barcelona – Real Madrid of AC Milan – Inter. Nee, Herman toonde zich

een waar clubicoon en gaf aan dat hij de mooiste herinneringen

overhield aan een nacompetitieduel tussen Hattem en Dalfsen.

Het moge duidelijk zijn, we hebben hier te maken met een onmisbaar

persoon voor SV Dalfsen, een ware cultheld sinds jaar en dag. Vind jij

dat Herman Mestebeld nu eindelijk eens de kroon op zijn werk

verdient? Breng dan je stem uit op hem!

Michiel Scholten genomineerd!

Michiel Scholten, een jongeman van net 21 jaar heeft twee jaar geleden ook al op de nominatielijst

gestaan. Toen kon hij echter geen potten breken. Nu heeft Michiel een gedaantewisseling ondergaan

en maakt hij zich op voor nieuwe kansen.

In 2008 eindigde Michiel als laatste met welgeteld één stem. Tot overmaat van ramp was deze stem

ook nog eens van hemzelf... Deze laatste plaats heeft hem gekrenkt tot op het bot en er kwamen

veel frustraties bij hem bovendrijven. Deze frustraties begonnen in 2009 de overhand te krijgen en

de daarbij behorende problemen stapelden zich op. Michiel besloot dat het tijd was voor verandering

en koos er voor om Dalfsen tijdelijk te verlaten.

Michiel besloot om naar Curaçao te gaan om innerlijke rust te vinden. Deze innerlijke rust maakte al

snel plaats voor de drang naar alcohol. Alcohol was nooit een grote vriend van Michiel, maar op

Curaçao werd de haat-liefdeverhouding een fameuze liefdesverhouding. Hij zat nog vaker in de kroeg

dan dat hij thuis was. Na een half jaar vond hij dat hij genoeg had bijgeleerd en hij keerde terug naar

Nederland om zijn leefpatroon vanuit Curaçao door te trekken in Dalfsen.

Familie en vrienden waren erg blij met de terugkomst van Michiel en merkten al snel dat Michiel als

herboren terugkwam. Zijn vader had het volgende te melden: “Toen Michiel Dalfsen verliet, was hij

een lelijke rups. Nu is hij echter geëvolueerd tot een beeldschone

vlinder.”

Michiel is nu elk weekend op stap en elke keer heeft hij gewoon een

biertje in zijn hand. Grand Café 1231 is zijn nieuwe thuisbasis geworden.

Eén van de eigenaren van 1231, Marco de Vries, komt superlatieven te

kort om Michiel beschrijven: “Het is een zeer vriendelijke jongen en heeft

nooit kwaad in de zin. Hij viel me eerst nooit zo veel op, maar

tegenwoordig staat hij om de vijf minuten aan de bar om een nieuw pilsje

te kunnen krijgen. Wat een geweldige gozer is het toch. De deur staat

altijd voor hem open!”

Dit zijn natuurlijk allemaal mooie complimenten, maar de

gedaantewisseling diende maar voor één doel en daar moet alles voor wijken; Michiel wil namelijk

‘Moat van het Jaar 2010’ worden. Hij verwacht dan ook echt een gooi te kunnen doen naar de titel.

Mocht hij onverhoopt toch niet winnen, dan zal dit echter niet als een nederlaag voelen. “Ik ga

gewoon door met bier drinken en zal elk weekend gewoon weer in de kroeg te vinden zijn”, aldus

een trotse genomineerde.

Vind jij dat deze evolutie beloond moet worden? Stem dan op Michiel Scholten en geef hem de

mooiste overwinning uit zijn leven!

Ook Jan-Willem Amsink bij select groepje genomineerden

Vandaag stellen wij u voor aan de derde genomineerde voor de titel ‘Professionele Moat van het Jaar

2010’. De moat van vandaag is iemand die in en rondom de Dalfserse voetbalkantine veel

bewondering oogst met zijn manier van leven. Hij weet menigeen te verbazen met zijn doen en laten,

het gaat hier over niemand minder dan de watervlugge buitenspeler van Dalfsen 6, Jan-Willem

Amsink!

Wie “Jan-Willem Amsink” zegt, zegt “frituurpan”, of zoals hij zelf zegt: “vetpan”. Binnen de hele club

is er niemand anders die zich met zoveel liefde en zorgvuldigheid bezighoudt met de kroketten, de

hamburgers en de frikadellen in de kantine. Het is niet zo dat deze man hiervoor vele cursussen heeft

gevolgd, het is allemaal aangeboren talent. Hij heeft zichzelf in de loop der jaren ontwikkeld als een

ware kenner van het frituurvet en inmiddels is hij niet meer weg te denken bij de roodgele pan in de

keuken van SV Dalfsen. Met dit punt is meteen het maatschappelijke karakter van Jan-Willem

benoemd. De hele vereniging profiteert van zijn kennis op het gebied van een snelle hap. Wanneer

hij in de kantine aanwezig is kunnen alle bezoekers opgelucht adem halen, iedereen weet dan dat hij

verzekerd is van een uitstekende snack. Tevens is Jan-Willem een echte doorzetter. Al jaren strijdt hij

voor uitjes in de keuken van de kantine, zodat zijn favoriete snack, een frikadel speciaal, aan het

assortiment toegevoegd kan worden. Voorlopig wil kantinebeheerder Henk Roddenhof echter nog

van niets weten en dus zullen we Jan-Willem binnenkort nog niet de uien zien snijden. Ondertussen

doet er in Dalfsen al jaren het verhaal de ronde dat Jan-Willem zelfs een frituurpan op zijn

slaapkamer heeft staan, maar of dit waar is zal vermoedelijk altijd onduidelijk blijven.

Wie nu denkt dat Jan-Willem enkel gespecialiseerd is in de ‘vetpan’ heeft het mis. Zij echte passie is

toch nog wel de gehaktbal. Zijn liefde voor dit gerecht reist letterlijk de pan uit en hij zit momenteel

zelfs in de voorbereidingen op een heuse gehaktballentest. Kort geleden heeft Jan-Willem namelijk

aan SV Dalfsen voorzitter Jos Ramaker een witte jas en een temperatuurmeter gevraagd, zodat hij bij

iedere vereniging de gehaktbal aan een test kan onderwerpen. Een schitterend initiatief, waaruit

eens temeer blijkt dat Jan-Willem een jongen is die veel voor SV Dalfsen betekent. Naast zijn kantine-

uren is Jan-Willem ook actief als veldspeler bij het sterrenensemble van Dalfsen 6. Jaarlijks grijpt hij

met zijn team maar net naast de titel en hij heeft hier elk seizoen weer een groot aandeel in. Jan-

Willem is bijna iedere wedstrijd wel ‘man of the match’, maar zijn optreden tegen Hoonhorst 4 in het

seizoen 2009/2010 zullen de aanwezige supporters bij die wedstrijd nooit vergeten.

Jan-Willem zat die dag niet lekker in de wedstrijd, hij slaagde er maar niet in om te scoren en dat zat

hem zichtbaar dwars. Rond de 70e minuut kreeg de wedstrijd plotseling een onverwachte wending

nadat één van de supporters Jan-Willem een paaseitje beloofde als hij die middag toch nog zou

scoren. Als uit de dood herrezen veroverde Jan-Willem enkele

tellen later de bal en hij snelde recht op het vijandige doel af.

Zonder enige twijfel knalde hij de bal tegen de touwen en als

een haas was hij even later aan de zijlijn te vinden, waar hem

het beloofde paaseitje overhandigd werd. Dat zijn team de

wedstrijd niet winnend af zou sluiten mocht niet baten, het

hoogtepunt van het seizoen was een feit.

Het blijkt wel, we hebben ook hier weer te maken met een cultheld pur sang. Een ware liefhebber

van het leven en een SVD-er in hart en nieren. Vind jij dat de jarenlange inzet van Jan-Willem Amsink

nu eindelijk eens beloond moet worden? Breng dan je stem uit op hem!

De volgende genomineerde is Leo Pessink!

Leo Pessink leek twee jaar geleden op weg om als eerste ‘Moat van het jaar’ de geschiedenisboeken

in te duiken. Hij was de grote favoriet en niets kon hem nog tegenhouden. Steve Oosterkamp gooide

in de blessuretijd echter roet in het eten. Leo betitelde de verkiezing vervolgens als maffiapraktijken

en vergeleek het met de FIFA. Leo leefde daardoor op slechte voet met de jury. In 2009 werd hij dan

ook niet genomineerd. Gelukkig is de strijdbijl weer begraven en maakt Leo zich op voor nieuwe

kansen.

Leo, ook wel bekend als gewoonweg ‘P’ wordt liefkozend ook nog wel eens ‘de man die alles met een

pilsje kan’ genoemd. Het biertje is Leo’s beste vriend en je ziet Leo dan ook in het weekend altijd met

een goudgele rakker in zijn hand. Als deze op is, haalt hij gewoon weer een nieuwe en dit

bewonderenswaardige proces gaat door totdat hij gaat slapen. Leo weet dan ook als geen ander hoe

het is om de man met de hamer de dag erna tegen te komen. Zijn vader werkt namelijk in de bouw

en loopt regelmatig met een hamer door de kamer. P heeft ook een bijbaantje in het weekend. Hij

werkt bij Rosengaerde in Dalfsen en hij is nog vaker te laat, dan op tijd op het werk aangekomen. Zijn

leidinggevende neemt het allemaal maar voor lief want hij weet net als de rest van Dalfsen wat Leo’s

prioriteit is en dat is nou eenmaal het aard van het beestje Leo Pessink.

Hij heeft het enkele jaren geleden welgeteld één keer in zijn hoofd gehaald om een weekend lang

geen alcohol te nuttigen. Vervolgens stond de hele buurt op stelten en in de wandelgangen werd er

gesproken dat zelfs de corrigerende tik was teruggekeerd in huize Pessink. Zijn vader kon het niet

verkroppen dat Leo dit besluit zomaar genomen had. In 2010 werd echter ook bekend dat Leo een

tweede hobby erbij had gevonden. Deze is wel ontstaan uit zijn favoriete hobby, bier drinken. Hij

slaapt namelijk graag op aparte plekken. Op vakantie in

Lloret de Mar had Leo na zijn eerste nacht stappen

namelijk zijn nog niet uitgepakte koffer als kussen

gebruikt. Het was dan ook niet verbazingwekkend dat Leo

enkele uren later met een stevige hoofdpijn wakker werd.

Een paar dagen later was het weer raak. Leo was dit keer

in slaap gevallen in een stoel op het balkon. Andere

hotelgasten die de dag erna lekker wilden zwemmen

keken raar op toen ze zagen dat Leo nog op het balkon

zat te slapen.

Leo maakte vorig jaar ook een rigoureuze keuze door tot ieders verbazing geschiedenis te gaan

studeren. Hij heeft al les gegeven als stage op de middelbare school de Thorbecke. Hier gold hij altijd

als rolmodel. ’s Weekends toen Leo een keer besloot om naar Zaal Dijk te gaan, had hij hier echter

maling aan en moest hij dronken naar de bus gebracht worden door uitgerekend zijn eigen

leerlingen. Veel mensen kennen Leo ook van de voetbal. Hij voetbalt namelijk in het tweede van

plaatselijke trots SV Dalfsen. Hier wordt hij ook wel vergeleken met de werkhond Lassie, aangezien

hij een harde werker is. Als hij eenmaal begint met rennen, weet hij niet meer van ophouden totdat

het laatste fluitsignaal geklonken heeft. Er moet alleen wel een treurige kanttekening bij geplaatst

worden, want Leo moet vaak geblesseerd afhaken en meestal komt dit door blessures aan niet

bestaande spieren. Leo zit op dit moment ook in de ziekenboeg en hierbij willen we hem nog graag

een hart onder de riem steken. Daarmee samenhangend zijn de prestaties in de kroeg gelukkigerwijs

wel weer gestegen.

Al deze punten zijn natuurlijk aanleiding genoeg om op Leo Pessink te stemmen. Hij wil revanche

voor zijn schlemielige tweede plek van twee jaar geleden. Beloon deze jongeman door op hem te

stemmen zodat hij een geweldig begin van het jaar 2011 heeft!

Zekerheidje Niek van der Vegt is de laatste genomineerde!

Het kon ook eigenlijk niet anders dat Niek van der Vegt ook dit jaar weer tot de genomineerden

behoort. Vanwege het lange uitblijven van deze bekendmaking begon menigeen te twijfelen of hij

wel genomineerd zou zijn, maar zijn fans kunnen opgelucht adem halen, hij zit er weer bij. Niek is

inmiddels bekend met de verkiezing, want in de eerste twee edities was hij ook al genomineerd. In

2008 viel hij net buiten het podium, hij werd dat jaar vierde met vijftien stemmen. Een jaar later

eindigde Niek op een teleurstellende laatste plaats, met wederom vijftien stemmen. Het lijkt er dus

op dat hij een vaste groep fans heeft die hem jaarlijks steunt, maar in 2010 heeft Niek wederom laten

zien wat hij kan en het zou goed kunnen dat zijn supportersschare uitgebreid is. Dit jaar is Niek dus

een gevaarlijke outsider die goed in de gaten gehouden zal moeten worden.

Niek, beter bekend als ´Chef´, verrast ieder weekend weer de Dalfserse bevolking met een hoog

aanwezigheidsgehalte op zowel Sportpark Gerner als in Grand Café 1231. Op een doorsnee zaterdag

is Niek rond half zes ´s ochtends aanwezig in de kantine. Hij drinkt dan rustig een bakje koffie, waarna

hij de vlag in de hand neemt en als grensrechter dient bij de F-League. Dat de jonge voetballertjes

nog lang niet toe zijn aan regels als buitenspel maakt niemand bij SV Dalfsen wat uit, Niek laat op

deze manier zien dat hij een hart voor de club heeft. Na de F-League

gaat ‘VDV’ meestal verder bij de C1 om het buitengedeelte

vervolgens af te sluiten als grensrechter van A1. De geruchten gaan

dat Niek het ooit gepresteerd heeft om op één dag bij maarliefst

zestien jeugdwedstrijden te vlaggen, waarvan twee zelfs

tegelijkertijd. Wat iedereen voor onmogelijk zou zijn presteert Niek

gewoon even op de Dalfserse velden. Dat hij een echte clubman is

blijkt ook weer uit zijn manier van vlaggen, want wekelijks kunnen de

aanwezige supporters de dubieuze vlagsignalen weer turven. Bij

bijna iedere lange bal gooit Niek bijzonder overtuigend de vlag

omhoog, tot groot genoegen van de Dalfserse achterhoede.

Niet alleen op zaterdag is Niek actief voor de club, ook op zondag is hij niet te missen op Sportpark

Gerner. Terwijl het merendeel van de bevolking nog op één oor ligt heeft hij de kicksen alweer

aangetrokken, want op zondagochtend speelt hij zelf bij de succesformatie Dalfsen 3. Zij rushes over

de linkerflank doen hem denken aan Arjen Robben en de precisie van zijn schoten is eveneens

ongekend. Met zijn ‘gouden linker’ weet hij regelmatig de spitsen te bedienen en zo is hij van grote

waarde voor het team. Na het laatste fluitsignaal bij het derde is Niek al snel weer vertrokken, want

’s middags moet hij weer punten pakken voor SV Dalfsen. Ditmaal bij het eerste elftal van de

vereniging, waar hij uiteraard ook actief is als grensrechter.

Als ook die wedstrijd erop zit kan het echte werk beginnen. Niek is namelijk een onmisbare schakel

tijdens de gebruikelijke kantinetijd, ook weer zowel op zaterdag als op zondag. In een fraai tempo tikt

hij de goudgele rakkers achterover om vervolgens moeiteloos door te stoten naar de volgende

locatie. Soms heeft Niek echter andere plannen op zaterdagavond en dan neemt hij zich voor om wat

eerder weg te gaan, maar vaak komt hier weinig van terecht. Zo zat hij samen met een aantal spelers

van A1 ooit een eredivisiewedstrijd te kijken aan de bar in de kantine, waarbij hij al in de achtste

minuut van die wedstrijd aangaf aan zijn laatste biertje van de avond bezig te zijn. Uiteindelijk heeft

hij de wedstrijd afgekeken om vervolgens zelfs nog mee te gaan naar Takens, in Balkbrug. Het tekent

zijn doorzettingsvermogen.

Het blijkt wel dat het hier gaat om een ongekend clubicoon. Dat er plannen zijn om een standbeeld

van Niek te maken voor de kantine is meer dan terecht. De afgelopen jaren speelde hij slechts een

bijrol in de Moat van het Jaar verkiezing, maar dit keer verdient hij meer dan dat. Ben jij het daar

mee eens en vind jij Niek van der Vegt de meest professionele moat van 2010? Breng dan je stem uit

op hem!