40

Kleuren springen op mij af · met eenfelheid die mij bijna verblindt

mijn ogen worden naar binnen gezogen

het voelt of ik in een draaikolk ben beland

in de kern aangekomen ben ik duizelig van de werveling

het duurt even voor ik mij heb hersteld

mij los kan maken . en weer bloot kan stellen aan een volgend schilderij

Bij alle aandacht voor Vincent van Gogh, zou ik ook wel eens aandacht willen vragen voor zijn broer Theo. Zonder hem zouden we veel minder wer­ken van hem zien, want zon­der financiële steun van Theo zou Vincent bijna geen midde­len hebben g~had om te schil­deren. Veel van zijn brieven gaan over geld, dus over de behoefte om materiaal te kunnen kopen. En deze orieven zijn lang niet al­tijd even vriendelijk. Daarbij komt, dat Vincent er een le­vensstijl op nahield die natuur­lijk ook geld kostte maar waar­in zijn broer hem alle vrijheid liet. Dan nog de zorg die Theo's vrouw na zijn overlijden bleek te hebben om Vincents werk te beschermen en te expose­ren. Dat vraagt om bewonde­ring en respect. Theo's ·geloof in het talent van zijn toch lasti­ge broer heeft er mede voor ge­zorgd dat wij het werk van Vin­cent kunnen beleven en genie­ten.

Theo Kappé, Valkenswaard

door Michel Theeuwen e-mail: m.theeuwen@ed.nl

EINDHOVEN - Van Gogh kwam al vroeg in het leven van Arie van der Meijden (83) uit het Eindho­vense stadsdeel Strijp. Zijn vader was als amateurschilder al vroeg in de vorige eeuw een bewonde­raar. Hij vertelde thuis verhalen over de oud-inwo-ner van Nue­·nen. Verzamelde schetsen die Van Gogh maakte als voorstudie voor schilderijen. En boven de bank in.de woonka­mer hing ergens in de jaren der­tig jarenlang De Aardappeleters. Niet de echte natuurlijk, maar een getrouwe kopie, geschilderd door Van der Meijden senior. Het maakte indruk op de jonge Van der Meijden die in het voetspoor van zijn vader ook ging schilde­ren. Dat begon op het grasveld naast het huis in Aalst waar het gezin toen woonde. "Ons vader

"Mijn veronder~telling is, dat ieder mens wel iets moois te bieden heeft. Zo ook Van Gogh. Voor mij kwam na mijn pensionering het idee om wat tijd aa_n hem te geven. Na zijn werken in het echt te hebben gezien, wist ik dat zeker. Alleen, zou ik dat ook kunnen? Het valt niet mee, maar ik kom er wel een hele fijne tijd mee door. Brabant kan trots zijn op Van Gogh. j. Kooien, Deurne

was huis- en decorschild er, maar hij zat ook vaak te schilderen in de wei, met een ezel en een schil­dersstoeltje. Daar kon ik als klein menneke uren bij staan kijken. Maar toen was ik meer met deug­nieterij bezig, later ben ik ook gaan schilderen", herinnèrt Van der Meijden zich met glinsteren­de ogen." Hij woont nu tijdelijk in woon­zorgcentrum Brunswijck in Eind­hoven omdat hij een hersenin­farct heeft gehad. Inmiddels is de timmerman van beroep al wel zo­ver opgeknapt dat hij mogelijk weer terug kan naar de Sint-Tru­dostraat, naar zijn vrouw Zus. Met het ophalen van herinnerin­gen aan zijn vader, komen ook de emoties boven. Over hoe hij na de dood van zijn vader diens com­pagnon opzocht: Hendrik Kuhr. Samen schilderden ze filmillustra­ties bij de bioscopen in Eindho­ven, nog voor die postergrote fo-

·"ze hangen met z'n vijven al zo'n vijftien jaar pal boven de trapleuning naar zolder: De Aard­appeleters. In 2000 was ik er he­lemaal klaar mee! Het was me ook wel een karwei geweest. Ik ben er jaren mee bezig geweest om het doek van Vincent van Gogh zo getrouw mogelijk én op ware grootte na te schilde­ren. En het resultaat mag gerust gezien worden, al zeg ik het zelf. Als ik het dagelijks begroet, denk ik met plezier terug aan de ,uitdaging van 25 jaar geleden: 'Je kunt pas echt schilderen als je de Aardappeleters van Van

to's ophingen. 'Jouw va_der was was niet gewoon nageschilderd, de beste schilder van Eindhoven', er zat echt gevoel in", weet Arie zou Kuhr bij die gelegenheid heb- van der Meijden. Zelfheeft ju-ben gezegd. , nior de penselen opgeborgen. Het Van Goghjaar 2015 heeft veel "Het wil niet meer, met mijn vin-herinneringen weer losgemaakt gers, die bibberen te veel", klinkt bij Van_ der Meijden. Aan de de- het teleurgesteld. kenkist vol Van Gogh-tekeningen Wel heeft hij ook zijn eigen ver-die uiteindelijk opgeruimd zijn. sie van De Aardappeleters geschil-Omdat moeder de opslagruimte derd. Als hommage aan de vader nodig had. En natuurlijk was er die hem schilderen leerde. Het dat schilderij. Volgens het familie- schilderij is bestemd voor Tinus, verhaal ruilde senior De Aardap- de· man van dochter Marjan Smul-peleters met een bevriend ama-. ders-Van der Meijden, want die temschilder voor een werk met · is geboren en getogen in Nuenen, boerenhoeve, dat ergens in een zegt de schilder. En gelukkig is er van de verhuizingen verloren is toch nog een druppel van zijn gegaan. De missie van Van der bloed doorgegeven: behalve een Meijden is nu duidelijk: 'het schil- . creatieve dochter is er ook een derij van vader terugvinden · kleindochter die verdienstelijk 'want ik vind het zo jammer dat schildert. · dat schilderij is weggedaan'. . De gezochte versie van De Aard­appeleters is waarschijnlijk onder­tekend door 'J. v.d. Meijden' en · niet door Van Gogh. "Maar het

Enig idee waar schilderij De Aárdap­peleters van j. v.d. Meijden is? Meldt het via mijned®ed.nl.

us jaar geleden stierf Vincent van Gogh. Maandag 30 maart, zijn geboortedag, staat Mijn ED geheel in het teken van de sèhilder. Vandaag vast een voor­proefje, met de Aardappe!eters als centraal thema.