Woensdag 14 juli Salisbury-Hayling island

Na het ontbijt gaat Wil door een druilerig Salisbury boodschappen doen. Voor het eerst nu ook ’s ochtends regen. De rit van vandaag stelt niet al te veel voor. We hebben dan ook ruim de tijd om onderweg rond te kijken. Onze eerste stop is in Winchester. Een stadje vergelijkbaar met Salisbury, inclusief kathedraal. We zetten de auto in een overdekte parkeerplaats die in de buurt van het centrum is. Oriënteren valt echter niet mee. We steken eerst een markt over en proberen de weg naar de kathedraal te vinden. We lopen dan ook eerst de verkeerde kant op. Na nog een blik op een stadsplattegrond komen we wel in de goede richting. Ook hier ligt de kathedraal aan een ruim groen plein. Hij ziet er wat minder overdadig uit aan de buitenkant. Hij is ook ouder, echt gotisch.

Buiten staan brandweerauto’s en mensen met een camera aan het filmen. Als we een kaartje hebben gekocht en de kathedraal naar binnen gaan merken we ook dat er wat aan de hand is. Er blijkt een herdenkingsdienst aan te komen voor twee omgekomen brandweerlieden. We hebben maar ruim een uur om de kathedraal te bekijken. Vanbinnen ziet hij er mooi uit. Ook hier weer veel praalgraven en herdenkingsborden. We lopen wat rond tot we bij het graf van Jane Austen uitkomen.

Duidelijk een publiekstrekker, want er staan veel uitlegborden bij. Deze kathedraal heeft ook veel zijstukken die een onduidelijke functie hebben, maar wel een mooi boogstructuur. Er is ook een crypte waar je in kan.

Op de muur rond het koor zijn stokoude graven van Engelse koningen neer gezet. Sommige nog van voor het jaar 1000.

.

Zuid Engeland 2010

Er hoort ook een beroemde bibliotheek bij deze kathedraal. Al we hier naar binnen willen wordt de deur net voor onze neus dichtgedaan in verband met de herdenkingsplechtigheid. Het wordt ook steeds drukker met genodigde. Wij gaan dan ook maar weer richting uitgang. We lopen nog even de bijbehorende giftshop binnen. Hier veel spullen van Jane Austen. Wil koopt wat boeken en een dvd.Op het plantsoentje voor de kathedraal willen we een boterhammetje eten. Na wat zoeken vinden we een bankje dat vrij is. Als we net een hap willen nemen begint het weer zachtjes te regenen. We zien dat er een stenen bankje is vrij gekomen onder een boom. Daar lopen we snel heen en wonder boven wonder zitten we nog redelijk droog. We hebben meteen ook een mooi uitzicht op de voorbereidingen die voor de kathedraal plaats vinden. Er komen erg veel hoogwaardigheidsbekleders aan. Er wordt ook een erehaag gevormd door brandweerlieden uit heel Engeland. TV presentatoren zijn voor de camera aan het oefenen. We wachten tot er nog iets gaat gebeuren, maar dat duurt ons uiteindelijk te lang. In plaats daarvan maken we een blokje door de stad. Deze doet prettig aan. Gewoon een stad waar nog echt geleefd wordt, maar waar ook nog veel te zien is.Een oude stadspoort vinden we mooi.

Maar nog leuker is de Westhall. Eigenlijk een grote ruimte met aan de ene muur een enorme ronde tafel. Volgens de legende de ronde tafel van

Koning Arthur, maar daar is die net niet oud genoeg voor.

Op de muur er tegenover is een enorme stamboom van het Engelse koningshuis geschilderd. Aan de zijkant van de Westhall is nog een kleine fraaie binnentuin. Er is alleen maar één Aziatische vrouw foto’s aan het maken. Wat grappig is, is dat ze echt elk bloemetje op de foto zet. Na wat wachten kunnen wij ook onze opname maken.

We lopen nog wat verder door de stad op zoek naar de Guild Hall. Deze moet ook mooi zijn, maar wij vinden er weinig aan. De Guild hall is weer vlak bij de parkeerplaats. We halen onze auto op en rijden dan in een keer naar Hayling Island.Dat blijkt ook echt een eiland te zijn. Je komt er via een witte houten brug. Net over de brug moeten we

al naar links en na een paar honderd meter zijn we bij het hotel. Dat blijkt het modernste hotel tot nu toe te zijn. Binnen zijn de receptionisten professioneel aangekleed, maar ogen wat paniekerig. Gelukkig is onze kamer wel klaar. We slepen de koffers de trap op. De kamer oogt ook zeer modern. Leuk is een affiche van de Purmerendse architect J.P. Oud. Verder een groot breedbeeldscherm, een koelkast, yes. En een airco die aangaat als je de kamer open doet. Helaas maakt deze ook vrij veel lawaai. Verder is de kamer echt volgehangen met spiegels.Na een kopje thee gaan we het eiland verkennen. Er lopen mooie landweggetjes over. Het dorp op het eiland is aan de andere kant vlak bij de zee. Er horen veel parkeerplaatsen te zijn, maar deze laten zich moeilijk vinden. Uiteindelijk zetten we de auto ergens neer. We hebben een kaart van het eiland, maar deze is niet makkelijk te volgen. Wat kleine stukjes lijken te zijn is al gauw een half uur lopen. Het dorp Hayling laat zich in een woord vangen. Saai. Erg saai. Er is dan ook geen kip op straat te zien. Het leukste is nog de zee. Omdat het weer inmiddels weer is omgeslagen naar een strak blauwe lucht, ligt de zee er mooi bij. Aan het kiezelstrand liggen wat groepjes strandhuisjes. De Britse manier om vakantie te vieren. Maar ook hier is geen levend ziel te bekennen.

Tegen beter in lopen we nog een rondje door het dorp en gaan daarna weer met de auto naar het hotel.’s Avonds eten we op de kamer soep, salade en een broodje. We gaan ook nog een stukje wandelen. Gelukkig laat het eiland nu wel een paar mooie dingen los.Tegenover het hotel is de zee droog gevallen. Er liggen allemaal schepen in de modder.

Aan de overkant van de hoofdweg is een wandelpad langs de zee gemaakt. Hierlangs maken we een mooie wandeling. Onderweg veel wilde bloemen en weinig andere mensen. Waar we niet zo rekening mee hebben gehouden is hoe terug te komen. We zien een bordje met public footpath. Op de kaart ziet dit er veelbelovend uit. Door de bordjes is het redelijk makkelijk te volgen al heb je soms het idee dat je door iemands achtertuin loopt. We lopen door weilanden met paarden en ontzettend veel kleine konijnen. Via een laatste stuk dwars door een weiland komen we weer bij het hotel uit.