Marlice Dreessen

1
6 7 Breda ® “Mijn Breda” Als iemand gek is op Breda dan is het Marlice Dreessen wel. Het is een liefde die jaren heeft kunnen groeien en die maakt dat zij als directeur van de VVV Breda uitstekend op haar plek zit. Ze is vol overtuiging met haar stad bezig en wil daar graag iets voor betekenen. “Ik zou nooit VVV-directeur van een plaats kunnen zijn die ik niet leuk vind”, aldus Marlice. Marlice Dreessen werd geboren in Made. Al tijdens haar jeugd was ze regelmatig in Breda te vinden. “Breda is mij door mijn vader met de paplepel ingegoten”, vertelt zij ons. “Omdat Made in die tijd qua winkelstad hele- maal op Breda georiënteerd was, werd daar iedere zaterdag door mijn moeder gewinkeld. Mijn vader en ik gingen altijd mee. Alleen wij bezochten dan een museum of historische plekken zoals de Grote Kerk.” Oude liefde roest niet Liefde voor iemand ontstaat door hem of haar te leren kennen. Zo raakte Marlice des te meer verknocht aan Breda toen ze na haar opleiding als hoofd informatiedienst achter de balie van de VVV Breda neerstreek. “In die hoedanig- heid zat ik in het bestuur van ‘ik weet niet hoéveel’ evenementen. Toen ik jaren later in dienst trad bij de Autotron in Rosmalen, als hoofd exploitatiedienst, maakte ik van mijn hobby, het besturen van evenementen, mijn werk.” Tien jaar werkte en woonde Marlice in Rosmalen. En al die tijd wist ze dat ze ooit zou teruggaan naar Breda. Want oude liefde roest niet. In 1998 diende die gelegenheid zich aan toen ze kon beginnen als directeur van de VVV. Wel vindt ze het goed dat ze is weggeweest. “Ik kwam terug met een ruime commerciële ervaring en een stukje politieke opvoeding. Samen met mijn gigantische netwerk in en mijn hart voor Breda maakte dit dat ik mijn werk kan doen!” Heerlijk knus “Wat Breda Breda maakt?”, is haar retorische vraag. “Dat is de combinatie van! Ik vind Breda een heerlijke knusse stad. De kern is compact en het historisch decor een lust voor het oog. Alles is bijna op loopafstand. Waar vind je het nu dat je binnen een kwartier lopen in het bos staat? Waar in Nederland staat er midden in de stad een kasteel? Nergens! Wist je dat er maar twee Nassausteden in Nederland zijn? Dat zijn Leeuwarden én Breda. Daar ben ik trots op. Door Breda bestaat onze koningin, zeg ik altijd. Want hier zijn de Nassaus carrière gaan maken. Daarbij houd ik van de cultuur van de Bredanaars. Die is gemoedelijk, gezel- lig en close. De Bredanaar zou alleen wel wat trotser op zijn stad mogen zijn en dat uitdragen zoals ze dat in Den Bosch doen. Qua stad zijn deze steden vergelijkbaar. Alleen die trots… Die leeft in Den Bosch veel meer. Nu Breda zo mooi wordt, is dat gelukkig wel aan het veranderen.” Op de agenda Inderdaad, de stad wordt steeds mooier. Dat kan niemand zijn ontgaan. Het hele gebied rondom de nieuwe haven is zo’n plek waar ook wij, bij tijd en wijlen, met gepaste trots (vanaf een terrasje!) van genieten. Maar daarmee we zijn er natuurlijk nog niet. Neem nu die onooglijke Suikerfabriek. Die moet toch weg? “Maar dat gebeurt ook!”, reageert Marlice direct. “Zo zie ik wel meer graag veranderen maar zoiets moet geleidelijk gaan. Geluk- kig merk ik dat als ik echt vind dat iets moet gebeuren, omdat het meerwaarde oplevert voor de stad, dat uiteindelijk ook gebeurt. Als ik iets wil dan blijf ik daar op doorgaan. Kijk, ik heb natuurlijk niets te vertellen. Ik kan alleen van advies dienen. Ik probeer daarom de mensen net zo lang te masseren tot een idee wordt overgenomen. Zoals de rondvaarten bijvoorbeeld. Die heb ik mede geïnitieerd. En ik ben blij dat ik dat destijds heb gedaan want het is nog steeds een gigantisch succes. Zo vind ik ook dat er bij de haven een echte boulevard moet komen. Maar ook dat moet groeien. Laat die haven eerst maar gaan leven. Net als veel mensen denk ook ik niet snel aan deze plek als ik naar het terras wil. Maar dat komt wel. Daar ben ik niet bang voor.” Breda is booming Als we Marlice vragen of ze Breda behoud- end of vooruitstrevend vindt, kiest ze stellig voor het laatste. “We zijn met zoveel bezig. Er gebeurt van alles. Zo komt het logistieke centrum van Nederland in Breda. Dat hebben we gewonnen van Rotterdam en Amsterdam. Daarbij krijgen we ook steeds meer interna- tionale bedrijven binnen. Wat dacht je van een Abbott? Of Amgen? Dat zijn toch grote jongens! Ook zit de top van de luchtmacht inmiddels bij ons. Die is vanuit Den Haag naar Breda verhuisd. En dan het onderwijs. Zo heb je de NHTV, De Avans Hogeschool, de KMA, een wetenschappelijk instituut voor onderwi- js. En we hebben ook nog het graphic Design Museum. Uniek in de wereld! Nee, Breda is booming! Ik denk dat Breda jaren geleden wel een in zichzelf gekeerd stadje was maar dan praat ik over lang geleden. Dat is helemaal weg. Je hoort Breda tegenwoordig toch overal in Nederland? Het Glazen Huis, Flinstering, Tros Muziekland… Al dit soort dingen maken je stad.” Speciaal Het is duidelijk te zien dat Marlice het heerlijk vind om over haar Breda te praten. Om het te verkopen. Ermee te paraderen. Hoe langer ze erover praat hoe enthousiaster ze wordt. Tot slot willen we nog wel even weten wat haar speciale stek is. Ze noemt er twee. “Om mee te beginnen de Merkxtuin. En dat is niet alleen omdat ik het een geweldig rustpuntje in de binnenstad vind. Ik heb Willem Merkx gekend. Hij was een vriend van mijn vader. En als een tweede vader voor mij. Ook dat speelt een rol. Verder vind ik het Kasteelplein geweldig. Daar moet je midden op gaan staan en de stilte ervaren.” Verder vind ik het Kasteelplein geweldig. Daar moet je midden op gaan staan en de stilte ervaren.

Transcript of Marlice Dreessen

Page 1: Marlice Dreessen

6 7

Breda®

“Mijn Breda” Als iemand gek is op Breda dan is het Marlice Dreessen wel. Het is een liefde die jaren heeft kunnen groeien en die maakt dat zij als directeur van de VVV Breda uitstekend op haar plek zit. Ze is vol overtuiging met haar stad bezig en wil daar graag iets voor betekenen. “Ik zou nooit VVV-directeur van een plaats kunnen zijn die ik niet leuk vind”, aldus Marlice.

Marlice Dreessen werd geboren in Made.

Al tijdens haar jeugd was ze regelmatig in

Breda te vinden. “Breda is mij door mijn vader

met de paplepel ingegoten”, vertelt zij ons.

“Omdat Made in die tijd qua winkelstad hele-

maal op Breda georiënteerd was, werd daar

iedere zaterdag door mijn moeder gewinkeld.

Mijn vader en ik gingen altijd mee. Alleen wij

bezochten dan een museum of historische

plekken zoals de Grote Kerk.”

Oude liefde roest nietLiefde voor iemand ontstaat door hem of haar

te leren kennen. Zo raakte Marlice des te meer

verknocht aan Breda toen ze na haar opleiding

als hoofd informatiedienst achter de balie van

de VVV Breda neerstreek. “In die hoedanig-

heid zat ik in het bestuur van ‘ik weet niet

hoéveel’ evenementen. Toen ik jaren later in

dienst trad bij de Autotron in Rosmalen, als

hoofd exploitatiedienst, maakte ik van mijn

hobby, het besturen van evenementen, mijn

werk.” Tien jaar werkte en woonde Marlice in

Rosmalen. En al die tijd wist ze dat ze ooit zou

teruggaan naar Breda. Want oude liefde roest

niet. In 1998 diende die gelegenheid zich aan

toen ze kon beginnen als directeur van de VVV.

Wel vindt ze het goed dat ze is weggeweest.

“Ik kwam terug met een ruime commerciële

ervaring en een stukje politieke opvoeding.

Samen met mijn gigantische netwerk in en

mijn hart voor Breda maakte dit dat ik mijn

werk kan doen!”

Heerlijk knus“Wat Breda Breda maakt?”, is haar retorische

vraag. “Dat is de combinatie van! Ik vind Breda

een heerlijke knusse stad. De kern is compact

en het historisch decor een lust voor het oog.

Alles is bijna op loopafstand. Waar vind je het

nu dat je binnen een kwartier lopen in het bos

staat? Waar in Nederland staat er midden in

de stad een kasteel? Nergens! Wist je dat er

maar twee Nassausteden in Nederland zijn?

Dat zijn Leeuwarden én Breda. Daar ben ik

trots op. Door Breda bestaat onze koningin,

zeg ik altijd. Want hier zijn de Nassaus carrière

gaan maken. Daarbij houd ik van de cultuur

van de Bredanaars. Die is gemoedelijk, gezel-

lig en close. De Bredanaar zou alleen wel

wat trotser op zijn stad mogen zijn en dat

uitdragen zoals ze dat in Den Bosch doen.

Qua stad zijn deze steden vergelijkbaar. Alleen

die trots… Die leeft in Den Bosch veel meer.

Nu Breda zo mooi wordt, is dat gelukkig wel

aan het veranderen.”

Op de agendaInderdaad, de stad wordt steeds mooier. Dat

kan niemand zijn ontgaan. Het hele gebied

rondom de nieuwe haven is zo’n plek waar ook

wij, bij tijd en wijlen, met gepaste trots (vanaf

een terrasje!) van genieten. Maar daarmee

we zijn er natuurlijk nog niet. Neem nu die

onooglijke Suikerfabriek. Die moet toch weg?

“Maar dat gebeurt ook!”, reageert Marlice

direct. “Zo zie ik wel meer graag veranderen

maar zoiets moet geleidelijk gaan. Geluk-

kig merk ik dat als ik echt vind dat iets moet

gebeuren, omdat het meerwaarde oplevert

voor de stad, dat uiteindelijk ook gebeurt. Als

ik iets wil dan blijf ik daar op doorgaan. Kijk,

ik heb natuurlijk niets te vertellen. Ik kan alleen

van advies dienen. Ik probeer daarom de

mensen net zo lang te masseren tot een idee

wordt overgenomen. Zoals de rondvaarten

bijvoorbeeld. Die heb ik mede geïnitieerd.

En ik ben blij dat ik dat destijds heb gedaan

want het is nog steeds een gigantisch succes.

Zo vind ik ook dat er bij de haven een echte

boulevard moet komen. Maar ook dat moet

groeien. Laat die haven eerst maar gaan leven.

Net als veel mensen denk ook ik niet snel aan

deze plek als ik naar het terras wil. Maar dat

komt wel. Daar ben ik niet bang voor.”

Breda is boomingAls we Marlice vragen of ze Breda behoud-

end of vooruitstrevend vindt, kiest ze stellig

voor het laatste. “We zijn met zoveel bezig.

Er gebeurt van alles. Zo komt het logistieke

centrum van Nederland in Breda. Dat hebben

we gewonnen van Rotterdam en Amsterdam.

Daarbij krijgen we ook steeds meer interna-

tionale bedrijven binnen. Wat dacht je van

een Abbott? Of Amgen? Dat zijn toch grote

jongens! Ook zit de top van de luchtmacht

inmiddels bij ons. Die is vanuit Den Haag naar

Breda verhuisd. En dan het onderwijs. Zo heb

je de NHTV, De Avans Hogeschool, de KMA,

een wetenschappelijk instituut voor onderwi-

js. En we hebben ook nog het graphic Design

Museum. Uniek in de wereld! Nee, Breda is

booming! Ik denk dat Breda jaren geleden wel

een in zichzelf gekeerd stadje was maar dan

praat ik over lang geleden. Dat is helemaal

weg. Je hoort Breda tegenwoordig toch overal

in Nederland? Het Glazen Huis, Flinstering,

Tros Muziekland… Al dit soort dingen maken

je stad.”

SpeciaalHet is duidelijk te zien dat Marlice het heerlijk

vind om over haar Breda te praten. Om het te

verkopen. Ermee te paraderen. Hoe langer ze

erover praat hoe enthousiaster ze wordt. Tot

slot willen we nog wel even weten wat haar

speciale stek is. Ze noemt er twee. “Om mee

te beginnen de Merkxtuin. En dat is niet alleen

omdat ik het een geweldig rustpuntje in de

binnenstad vind. Ik heb Willem Merkx gekend.

Hij was een vriend van mijn vader. En als een

tweede vader voor mij. Ook dat speelt een rol.

Verder vind ik het Kasteelplein geweldig. Daar

moet je midden op gaan staan en de stilte

ervaren.”

Verder vind ik het Kasteelplein geweldig. Daar moet je midden op gaan staan en de stilte ervaren.