Marleen dagboek van mijn apenjaren interview eddy adriaens

Edgard (Eddy) Adriaens:

Geboren: 1953, Aalst

6 broers & zusters

Gehuwd: 1975, met

Arlette Scheerlinck

Vader van Tamara

Bankbediende (Dexia)

Link naar unibook:

http://www.unibook.co

m/en/Eddy-

Adriaens/MARLEEN---

--Dagboek-Van-Mijn-

Apenjaren-In-de-

Handelsschool-In-Aalst

Ken je dat fenomeen,

wanneer je plots het

gevoel krijgt dat een liedje

je iets vertelt over je eigen

leven, zoals Roberta Flack

dat zo mooi bezingt in

“Killing me softly with his

song”?

Toen ik 14 was, kreeg ik

daarmee te maken toen ik

“Those were the Days”

hoorde in de versie van

Mary Hopkin. In het liedje

wandelt een vrouw

voorbij het café waar ze

zich in haar jeugd

WWaannnneeeerr bbeeggoonn jjee ttee sscchhrriijjvveenn??

Ik begon al vroeg

gedichtjes en korte teksten

te schrijven, maar

“Marleen” was mijn eerste

roman.

Het verhaal is in twee keer

geschreven: Het eerste

deel juist na de beschre-

ven periode. Het tweede

deel volgde veel later.

Toen ik het eerste deel

herlas, overviel mij

MMaarrlleeeenn ddoooorr EEddddyy AAddrriiaaeennss IInntteerrvviieeww mmeett

ddee aauutteeuurr

KKuunn jjee jjeezzeellff kkoorrtt vvoooorrsstteelllleenn??

That’s me: Als kind al

wist ik dat mijn leven zou

beheerst worden door de

verantwoordelijkheden die

ik gaandeweg zou

aanvaarden, maar dat ik

binnenin altijd de dromer

zou blijven die ik toen

was.

Vandaag ben ik bijna 60

jaar oud, bijna 40 jaar

getrouwd, bijna 30 jaar

bankbediende, bijna 25

jaar vader: een grijze mus,

maar binnenin nog een

even grote dromer als

bijna 50 jaar geleden.

vermaakte en grootse

plannen smeedde voor de

toekomst. Gaandeweg

hebben al die plannen veel

van hun glans verloren.

Plots roept iemand haar

naam en herkent ze een

oude vriend.

Dan beseft ze dat de tijd

ons wel ouder maakt,

maar geen vat heeft op

onze dromen: “Oh my

friend we're older but no

wiser, for in our hearts the

dreams are still the same”.

immers het sterke gevoel

dat het boek niet echt àf

was, waardoor ik mij

genoodzaakt zag het aan

te vullen tot ik een

sluitend geheel bekwam.

Omdat er een wezenlijk

verschil is tussen de beide

delen, vooral met

betrekking tot de rol van

Marleen, heb ik er zorg

voor gedragen om dat

onderscheid te

beklemtonen. Zo is het

eerste deel in de eerste

persoon geschreven, maar

het tweede deel in de

derde persoon.

Link naar

boekenbank:

http://www.boekenbank.

be/boekenbank-

web/boekenbank/public/

title/detail?isbn=978145

2886756

Pagina 2 van 6 Marleen, Dagboek van mijn Apenjaren - Eddy Adriaens

Link naar Amazon: http://www.amazon.com/

Marleen-Dagboek-

Apenjaren-Handelsschool-

Aalst/dp/145288675X

Dit is een boek dat op mij

gegroeid is: Op het

moment dat ik het eerste

deel schreef, had ik de

sterke behoefte om al wat

de voorgaande periode in

mijn leven gebeurd was

van me af te schrijven.

Het schrijven was toen

onderdeel van een helend

proces dat me hielp het

trauma dat ik net had

opgelopen te verwerken

WWaatt mmoottiivveeeerrddee jjee oomm ddiitt bbooeekk ttee sscchhrriijjvveenn??

Da’s een vraag die ik

regelmatig krijg. Het boek

heet “Marleen”. Het gaat

echter niet in de eerste

plaats over Marleen. Het

wordt de lezer snel

duidelijk dat het

“Dagboek van mijn

Apenjaren” over de

apenjaren van Eddy gaat.

WWaatt bbeeppaaaallddee ddee kkeeuuzzee vvaann ddee ttiitteell??

Het boek gaat over een

tiener die verliefd wordt

en over hoe hij met die

verliefdheid omgaat: over

de vreugdes en de pijn die

daar bij horen, de

verwachtingen en

WWaaaarroovveerr ggaaaatt hheett bbooeekk??

en een beter inzicht te

krijgen in mezelf.

Bij het schrijven van het

tweede deel, was dat niet

langer nodig. Hier werd ik

meer gedreven door de

behoefte om een neerslag

te creëren die de

herinnering aan mijn

apenjaren levendig moest

houden.

Ik koos de titel “Marleen”

omdat Marleen

aanvankelijk het centrum

is van het zonnestelsel dat

het ganse leven van Eddy

bepaalt en omdat zij ook

in het tweede deel van het

boek het referentiepunt

blijft waarmee hij iedere

nieuwe relatie in zijn

leven blijft vergelijken.

Ook in zijn gedrag en

beslissingen probeert hij

voortdurend de lessen te

benutten die hij door zijn

ervaring met Marleen

geleerd heeft.

ontgoochelingen, de

onzekerheden die eigen

zijn aan zijn leeftijd, de

groei naar volwassenheid

en de keuzes die zich

daarbij stellen.

Eddy en Marleen zijn 17

jaar als ze in dezelfde klas

terecht komen. Marleen

voelt zich meteen

aangetrokken tot de

ongedwongen Eddy, maar

heeft het terzelfder tijd

moeilijk heeft met zijn

onbehouwen stijl.

Naarmate de band tussen

hen hechter wordt, spant

hij zich alsmaar meer in

om te beantwoorden aan

haar verwachtingen. Dat

gaat echter ten koste van

zijn spontaniteit.

Bovendien isoleren de

twee zich steeds meer,

waardoor de relatie extra

verzwaard wordt.

KKaann jjee iieettss vveerrtteelllleenn oovveerr ddee vveerrhhaaaalllliijjnn??

Het verhaal is integraal

gebaseerd op de

werkelijkheid.

Maar wat heet

werkelijkheid?

De wereld waarop wij

terugkijken is niet

dezelfde als deze waarin

alle gebeurtenissen nog

dienen plaats te vinden.

En ook wij zelf zijn

veranderd door de

ervaringen die we

meemaakten.

Bovendien is dit een

roman, geen

wetenschappelijk verslag.

IInn wweellkkee mmaattee iiss hheett vveerrhhaaaall

ggeebbaasseeeerrdd oopp ddee wweerrkkeelliijjkkhheeiidd??

Zij was rank, rookte, droeg een zachtgele blouse op een

donkerblauwe, korte rok, had slanke, mooie benen, smalle

heupen, kleine borstjes en een spits secretaressesnoetje

met een vreemde rimpel in haar voorhoofd.

Haar halflange bruine haren vielen golvend tot op haar

schouders. Maar wat vooral opviel: zij was zelfverzekerd.

Haar blik week niet voor mijn onderzoek. In tegendeel.

“In welke klas zit je?” vroeg ik - ondertussen écht

geïnteresseerd. ... Zij zat welgeteld drie tafels voor mij.

Haar haren had ze losgemaakt voor ze buitenkwam en ze

had haar stofjas in de klas achtergelaten.

Geleidelijk aan keren de

verhoudingen: binnen een

door haar zelf bepaald

kader wil Marleen zich

vooral vermaken; maar

ondertussen is Eddy een

stuk ernstiger en

voorzichtiger geworden.

Marleen voelt zich

bekneld en maakt een

einde aan de relatie.

Verwonderd stelt ze

daarna vast dat hij plots

weer de oude wordt,

waardoor zij gaat

twijfelen aan haar

beslissing. Zodra ze echter

met hem alleen is, wordt

hij onmiddellijk opnieuw

heel zwaar op de hand.

Het komt dan ook niet

meer goed tussen de twee.

Spijtig genoeg zitten ze

ondertussen wel nog altijd

in dezelfde klas en blijft

de wederzijdse

aantrekkingskracht

ongeschonden. Wat volgt

is een dans van aanhalen

en afstoten, die er

uiteindelijk toe leidt dat

zij elkaar actief beginnen

te vermijden.

Voor Eddy is belangrijk

dat hij een vakantiejob

heeft aan de kust. Hij

komt er in een andere

omgeving terecht, leert

andere mensen kennen en

wordt opnieuw verliefd.

Om het verhaal

overzichtelijk te houden

voor de lezer, werd het

aantal personages beperkt

gehouden.

Meerdere personen uit de

werkelijke wereld worden

in het boek gezamenlijk

uitgebeeld in één enkel

personage.

Het boek gaat over de

adolescentie van Eddy,

een levensperiode waarin

“meisjes” voor hem

centraal stonden.

Dit houdt ook in dat

andere facetten van zijn

leven niet of nauwelijks

besproken worden.

“Marleen” is hierbij

echter regelmatig

dichterbij dan hij ooit kon

vermoeden…



Link naar Lulu: http://www.lulu.com/prod

uct/paperback/marleen/13

039617

Precies omdat het verhaal

gebaseerd is op de

werkelijkheid, had ik twee

moeilijkheden:

1. De bescherming van de

privacy van de vermelde

personen

Voor de personages die

niet centraal staan in het

verhaal, stelde dit

probleem zich nauwelijks:

Het volstaat een fictief

personage te creëren en

die vervolgens te laten

optreden in gebeurtenissen

waarbij in werkelijkheid

verschillende personen

betrokken waren..

WWaatt wwaass hheett mmooeeiilliijjkkssttee ddeeeell bbiijj hheett sscchhrriijjvveenn??

Ik zou nog meer aandacht

geven aan de bescherming

van de privacy van de

vermelde personen. Toen

MMooeesstt jjee hheett bbooeekk hheerrsscchhrriijjvveenn,, zziijjnn eerr ddaann

zzaakkeenn ddiiee jjee zzoouu vveerraannddeerreenn??

ZZiitt eerr eeeenn bbooooddsscchhaapp iinn jjee vveerrhhaaaall??

Er zit een boodschap in

élk verhaal. Alleen is de

boodschap die ik erin zie

misschien niet helemaal

dezelfde als wat een

individuele lezer er van

meedraagt.

Voor mezelf onthoud ik

vooral dat je in alle

belangrijke aspecten van

je leven een doel nodig

hebt, waar je via alle

mogelijke kanalen naartoe

werkt. Maar ondertussen

moet je ook de kunst

verstaan om te genieten

Bij de hoofdpersonages

was dit minder eenvoudig.

Er is geen manier om te

voorkomen dat de mensen

die centraal staan in de

beschreven

gebeurtenissen, zichzelf

en sommige anderen

(klasgenoten bv)

herkennen.

Ik heb hier slechts voor

een deel de werkelijke

namen behouden.

2. Het schrappen

Het verhaal dekt een

periode van drie jaar. Het

is ongelooflijk hoeveel er

op die termijn gebeurt in

het leven van 17 tot 20-

jarige. Schrappen in een

op de werkelijkheid

gebaseerd verhaal is

lastig.

Eén van de reacties die ik

kreeg is in dit opzicht

typerend. Iemand uitte op

mijn blog haar

ongenoegen omdat zij niet

vermeld wordt in het

boek. Om maar dit te

zeggen: ik heb zes broers

en zusters. Ook zij worden

niet allemaal vermeld in

het boek, wat helemaal

niet wil zeggen dat ze

voor mij niet belangrijk

zijn, wel dat ze niet

meespelen in dit verhaal.

ik het verhaal te boek

stelde, was het nog niet de

bedoeling dat ik het zou

publiceren.

Was dat wel zo geweest,

zou ik voorzichtiger met

dit gegeven omgegaan

zijn.

van het leven, zelfs op

momenten dat alles lijkt

tegen te zitten.

Als je het boek gelezen

hebt, weet je echter dat ik

net zo goed vijf andere

boodschappen had kunnen

citeren.

Dat deed ik zelf. De

standaardcovers die me

door de uitgeverij werden

voorgesteld, waren te

onpersoonlijk. Ik kon het

me ook niet veroorloven

om een grafisch

kunstenaar in te

schakelen.

WWiiee oonnttwwiieerrpp ddee ccoovveerr??

MMooggeenn wwee nnoogg bbooeekkeenn

vvaann jjee vveerrwwaacchhtteenn??

Link naar Bookemon http://www.bookemon.co

m/book-

profile/marleen/96060

Ik schrijf momenteel een

verhaal over de

belevenissen van een

jonge Vlaamse vrouw,

met vooral aandacht voor

de impact die de

gebeurtenissen tussen

1933 en 1946 op haar

leven hadden.

Aanvankelijk pikte ik dus

gewoon een foto van het

internet. De bedoeling was

toen nog dat ik het boek

alleen voor mezelf en een

heel beperkte kring van

familieleden en vrienden

zou laten drukken.

Toen er ruimere interesse

bleek, heb ik zelf een

cover gemaakt met de

hulp van grafische tools

die vrij ter beschikking

zijn op het internet.

WWiiee hhiieellpp jjee bbiijj hheett rreeaalliisseerreenn vvaann jjee pprroojjeecctt??

Vooral Bart Andriessen,

een Vlaming die in het

Noorden van Engeland

woont en zo vriendelijk

was om een deel van het

boek naar het Engels te

vertalen.

Jammer genoeg is het

voor wat “Marlene, Diary

of my Wonder Years”, de

Engelstalige versie van

het boek, betreft,

voorlopig daarbij

gebleven.

ZZiiee jjee sscchhrriijjvveenn aallss eeeenn bbeerrooeepp??

Neen. Schrijven is een

hobby voor mij, een

techniek om mijn vrije

tijd te structureren. Ik

genoot geen opleiding die

mij voorbereidt op het

beroep “schrijver” en

zoek dat ook niet.

Schrijven is voor mij

zoals tekenen voor mijn

dochter.

Op een bepaald moment

was ze daar heel intensief

mee bezig en bleek een

zekere aanleg in die

richting. Toen ik haar

voorstelde om zich in te

schrijven in de

kunstacademie,

antwoordde ze: “neen,

want dan zou het plezier

er voor mij af zijn.” Zo is

dat ook bij mij.



Mijn liefde voor Marleen was bijna tastbaar, als een tweede ik binnen in mij die mij stuurde, mij veranderde, mij voorschreef dingen te vermijden die haar pijn deden of verwarden, mij geboden ernstig te zijn en onze afspraken stipt te respecteren.

Als je terugdenkt aan een

goed boek dat je zelf

gelezen hebt, zal je

ongetwijfeld met mij

akkoord gaan dat wat voor

jou een goed boek is, een

boek is met een

onderwerp en een verhaal

die je aanspreken.

WWaatt vviinndd jjee hheett bbeellaannggrriijjkkssttee

aaaann eeeenn ggooeedd bbooeekk??

Als hobbyschrijver heb ik

het moeilijk met vaste

routines.

Ik werk 9 uur per dag en

ben daarvoor 12 uur per

dag weg van huis. Als ik

’s avonds thuis ben, heb ik

noch de tijd, noch veelal

ook de energie om te

schrijven.

HHooee vveerrlloooopptt hheett sscchhrriijjffpprroocceess bbiijj jjoouu??

VVoollgg jjee eeeenn vvaassttee rroouuttiinnee??

HHeebb jjee rraaaaddggeevviinnggeenn

vvoooorr aannddeerree sscchhrriijjvveerrss??

Caption describing

picture or graphic.

Ik lees soms dat schrijven 10% inspiratie en 90%

transpiratie is. Voor een hobbyschrijver zou dat toch een

zeer spijtig gegeven zijn.

Aan al mijn collega’s hobbyschrijvers heb ik maar één

raadgeving: geniet van wat je doet!

Bij de keuze van het boek

spelen ook titel en cover

een niet te onderschatten

rol, maar achteraf geldt

toch vooral dat een goed

boek een boek is dat je

pakt: eens je begint te

lezen, mag het je niet

meer loslaten.

Schrijven gebeurt bij mij

daarom in vlagen: twee

gedichten op een vrije

namiddag, de neerslag van

een gevolgde cursus op

zondagvoormiddag, …

Langere teksten zijn

voorbehouden voor de

vakantieperioden.

HHeebb jjee nnoogg

eeeenn bbooooddsscchhaapp

vvoooorr ddee lleezzeerrss??

Een universele raad voor

alle lezers?

Jazeker: Lees mijn boek,

geniet ervan, voel je even

weer zeventien en vooral:

geniet van het leven!

Marleen,

Dagboek

van mijn

Apenjaren

Marleen werd mijn lief, mijn obsessie, de spiegel van mijn dromen, maar al evenzeer mijn orakel en de spiegel van mijn onmacht.

Marleen dagboek van mijn apenjaren interview eddy adriaens

Education

Transcript of Marleen dagboek van mijn apenjaren interview eddy adriaens