MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men...

31

Transcript of MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men...

Page 1: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the
Page 2: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the

19:30 ASTORIA, 7A GATHERING OF OLD MENVIEJOS RECUERDOS DE LOUSIANA • 1987• ALEMANIA-USA • 91 M.

22:30 ASTORIA, 7THE HANDMAID’S TALEEL CUENTO DE LA DONCELLA • 1990 • ALEMANIA-USA •108 M. •

22:30 PRINCIPE, 1PALMETTO1998 • ALEMANIA-USA • 115 M. •

23:00 ASTORIA, 6DIE VERLORENE EHRE DERKATHARINA BLUMEL HONOR PERDIDO DE KATHARINA BLUM. DIR.:VOLKERSCHLÖNDORFF, MARGARETHE VON TROTTA • ALEMANIA ••1975• 106 M. • V.O. SUBTÍTULOS ELECTRÓNICOS ENEUSKERA •

16:00 ASTORIA, 6THE GODFATHER PART IIEL PADRINO II •1974• USA • 200 M. •

20:30 ASTORIA, 6THE COTTON CLUBCOTTON CLUB •1984• USA • 128 M. • V.O. SUBTÍTULOSELECTRÓNICOS EN EUSKERA •

23:00 PRINCIPE, 5THE CONVERSATION LA CONVERSACIÓN •1974• USA • 113 M. •

16:30 PRINCIPE, 4SUDESTEDIR.:SERGIO BELLOTTI • ARGENTINA • 90 M • OPTA ALPREMIO MADE IN SPANISH • V.O. SUBTÍTULOS EN INGLÉS •

17:30 ASTORIA, 2RAISING VICTOR VARGASDIR.:PETER SOLLET • USA • 87 M. • OPTA AL PREMIOMADE IN SPANISH • V.O. SUBTÍTULOS EN CASTELLANO •

18:30 PRINCIPE, 4SIN NOTICIAS DE DIOSDIR.:AGUSTÍN DÍAZ YANES • ESPAÑA • 108 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS •

19:30 ASTORIA, 2UN OSO ROJODIR.:ADRIÁN CAETANO • ARGENTINA-FRANCIA-ESPAÑA • 94M. • OPTA AL PREMIO MADE IN SPANISH • V.O.SUBTÍTULOS EN FRANCÉS •

22:45 PRINCIPE, 3THE SMALL BACK ROOMDIR.: MICHAEL POWELL, EMERIC PRESSBURGER • 1949•106 M. •

22:45 ASTORIA, 5I KNOW WHERE I’M GOING!DIR.:MICHAEL POWELL, EMERIC PRESSBURGER • 1945• 91 M. •

16:30 PRINCIPE, 3LA VIDA POR DELANTEDIR.: F.FERNÁN-GÓMEZ • ESPAÑA • 1958• 89 M. •

17:30 ASTORIA, 4BIENVENIDO MISTER MARSHALLDIR.: LUIS GARCÍA BERLANGA • ESPAÑA • 1952 •73 M. •

17:30 WARNER, 8LOS GOLFOSDIR.: CARLOS SAURA • ESPAÑA • 1959• 73 M. •

18:30 PRINCIPE, 3PICKUP ON SOUTH STREETMANOS PELIGROSAS. DIR.:SAMUEL FULLER • USA • 83 M.

19:30 ASTORIA, 4DON KIKHOTDON QUIJOTE. DIR.: GRIGORI KOZINTSEV • URSS • 110 M.

19:30 WARNER, 8LES QUATRE CENTS COUPSLOD CUATROCIENTOS GOLPES. DIR.:FRANÇOIS TRUFFAUT •FRANCIA • 1959 • 94 M. •

20:30 PRINCIPE, 3MAN WITHOUT A STARLA PRADERA SIN LEY. DIR.:KING VIDOR • 1955• USA • 89 M. •

22:30 ASTORIA, 4TOUCH OF EVILSED DE MAL. DIR.:ORSON WELLES • USA • 1958 •111 M.

22:30 WARNER, 8THE NUN’S STORYHISTORIA DE UNA MONJA. DIR.:FRED ZINNEMANN • 1959•USA • 151 M. •

16:30 ASTORIA, 7DEATH OF A SALESMANMUERTE DE UN VIAJANTE. DIR.:VOLKER SCHLÖNDORFF •ALEMANIA-USA • 1985 • 136 M. •

17:00 PRINCIPE, 1HOMO FABERVOYAGER. • ALEMANIA-FRANCIA-GRECIA • 1991 • 117 M. •

12:00 PRINCIPALYELLOWKNIFEDIR.: RODRIGUE JEAN • CANADÁ • 116 M. • OPTA ALPREMIO NUEVOS DIRECTORES •

16:00 PRINCIPE, 2RESPIRODIR.: EMANUELE CRIALESE • ITALIA-FRANCIA • 90 M. •

16:00 WARNER, 10LUNDI MATINDIR.: OTAR IOSSELIANI • FRANCIA-ITALIA • 122 M.

16:00 ASTORIA, 1VIVRE ME TUEDIR.: JEAN-PIERRE SINAPI • FRANCIA-ALEMANIA • 90 M. •OPTA AL PREMIO NUEVOS DIRECTORES •

16:00 PRINCIPALDIRTY PRETTY THINGSDIR.: STEPHEN FREARS • GRAN BRETAÑA • 98 M. • SÓLOPRENSA Y ACREDITADOS PRIORIDAD PRENSA •

16:30 KURSAAL, 2COMO EL GATO Y EL RATONDIR.: RODRIGO TRIANA • COLOMBIA-FRANCIA • 93 M. •OPTA AL PREMIO NUEVOS DIRECTORES •

18:30 PRINCIPE, 2YADON ILAHEYYA/INTERVENTION DIVINEINTERVENCIÓN DIVINA. DIR.:ELIA SULEIMAN • FRANCIA-PALESTINA • 92 M.

18:30 WARNER, 10ALL OR NOTHINGDIR.: MIKE LEIGH • G.B-FRANCIA • 128 M. •

18:30 ASTORIA, 1TEN MINUTES OLDER - THETRUMPETDIR.:AKI KAURISMÄKI, VÍCTOR ERICE, WERNER HERZOG,JIM JARMUSH, WIM WENDERS, SPIKE LEE, CHEN KAIGE •ALEMANIA • 92 M • SESIÓN ESPECIAL •

19:00 KURSAAL, 2CARLOS CONTRA EL MUNDODIR.: CHIQUI CARABANTE • ESPAÑA • 91 M. • OPTA ALPREMIO NUEVOS DIRECTORES •

20:30 WARNER, 10RESPIRODIR.: EMANUELE CRIALESE • ITALIA-FRANCIA • 90 M. •

20:30 PRINCIPE, 2LUNDI MATINDIR.: OTAR IOSSELIANI • FRANCIA-ITALIA • 122 M. •

20:30 ASTORIA, 1BALZAC ET LA PETITETAILLEUSE CHINOISEDIR.: DAI SIJIE • FRANCIA-CHINA • 116 M. •

21:30 KURSAAL, 2JIBEURO (THE WAY HOME)DIR.: LEE JUNG-HYANG • COREA • 85 M. • OPTA ALPREMIO NUEVOS DIRECTORES •

22:00 PRINCIPALYELLOWKNIFEDIR.:RODRIGUE JEAN • CANADÁ • 116 M. • OPTA ALPREMIO NUEVOS DIRECTORES • SÓLO PRENSA YACREDITADOS • PRIORIDAD PRENSA •

23:00 WARNER, 10YADON ILAHEYYA/INTERVENTION DIVINEINTERVENCIÓN DIVINA DIR.: ELIA SULEIMAN • FRANCIA-PALESTINA • 92 M. •

16:00 PRINCIPE, 2GROSSE MÄDCHEN WEINENNICHTDIR.: MARIA VON HELAND • ALEMANIA • 87 M. • OPTA ALPREMIO NUEVOS DIRECTORES •

16:00 WARNER, 10BALZAC ET LA PETITETAILLEUSE CHINOISEDIR.: DAI SIJIE • FRANCIA-CHINA • 116 M. •

16:00 ASTORIA, 1YELLOWKNIFEDIR.: RODRIGUE JEAN • CANADÁ • 116 M. • OPTA ALPREMIO NUEVOS DIRECTORES •

16:00 PRINCIPALLAISSEZ-PASSERSALVOCONDUCTO DIR.: BERTRAND TAVERNIER • FRANCIA-ALEMANIA-ESPAÑA • 170 M. • SÓLO PRENSA YACREDITADOS • PRIORIDAD PRENSA •

17:00 KURSAAL, 2LOVE LIZADIR.: TODD LOUISO • USA • 93 M. • OPTA AL PREMIONUEVOS DIRECTORES •

18:30 PRINCIPE, 2TEN MINUTES OLDER - THE TRUMPETDIR.: AKI KAURISMÄKI, VÍCTOR ERICE, WERNER HERZOG,JIM JARMUSH, WIM WENDERS, SPIKE LEE, CHEN KAIGE •ALEMANIA • 92 M • SESIÓN ESPECIAL •

18:30 WARNER, 10BLOODY SUNDAYDIR.: PAUL GREENGRASS • GB-IRLANDA • 107 M. •

18:30 ASTORIA, 1COMO EL GATO Y EL RATONDIR.: RODRIGO TRIANA • COLOMBIA-FRANCIA • 93 M. •OPTA AL PREMIO NUEVOS DIRECTORES •

19:30 KURSAAL, 2GALINDEZDIR.: ANA DÍEZ • ESPAÑA • 85 M. • SESIÓN ESPECIAL •

20:30 WARNER, 10GROSSE MÄDCHEN WEINENNICHTDIR.: MARIA VON HELAND • ALEMANIA • 87 M. • OPTA ALPREMIO NUEVOS DIRECTORES •

20:30 PRINCIPE, 2BALZAC ET LA PETITETAILLEUSE CHINOISEDIR.: DAI SIJIE • FRANCIA-CHINA • 116 M. •

20:30 ASTORIA, 1RESPIRODIR.: EMANUELE CRIALESE • ITALIA-FRANCIA • 90 M. •

22:00 PRINCIPALSCHERBENTANZDIR.: CHRIS KRAUS • ALEMANIA • 97 M. • V.O. SUBTÍTULOS ENCASTELLANO • SÓLO PRENSA Y ACREDITADOS • PRIORIDADPRENSA • OPTA PREMIO NUEVOS DIRECTORES •

22:00 KURSAAL, 2LAISSEZ-PASSERSALVOCONDUCTO DIR.:BERTRAND TAVERNIER •FRANCIA-ALEMANIA-ESPAÑA • 170 M. • OPTAPREMIO PERLA DEL PÚBLICO •

MAÑANA22:00 PRINCIPE, 6

SCHERBENTANZDIR.:CHRIS KRAUS • ALEMANIA • 97 M. • V.O. SUBTÍTULOS ENING. • SÓLO PRENSA Y ACREDITADOS • PRIORIDAD PRENSA • OPTAPREMIO NUEVOS DIRECTORES

23:00 WARNER, 10TEN MINUTES OLDER - THETRUMPETDIR.: AKI KAURISMÄKI, VÍCTOR ERICE, WERNER HERZOG,JIM JARMUSH, WIM WENDERS, SPIKE LEE, CHEN KAIGE •ALEMANIA • 92 M • SESIÓN ESPECIAL •

23:00 PRINCIPE, 2BLOODY SUNDAYDIR.:PAUL GREENGRASS • GB-IRLANDA • 107 M. •

23:30 ASTORIA, 3DIRTY PRETTY THINGSDIR.:STEPHEN FREARS • GB • 98 M. •

24:00 PRINCIPALLOVE LIZADIR.:TODD LOUISO • USA • 93 M. • SÓLO PRENSA YACREDITADOS • PRIORIDAD PRENSA • OPTA PREMIONUEVOS DIRECTORES •

16:00 ASTORIA, 5ONE OF OUR AIRCRAFT ISMISSINGDIR.:MICHAEL POWELL, EMERIC PRESSBURGER • 1941 •103 M. •

16:30 PRINCIPE, 5A MATTER OF LIFE AND DEATHA VIDA O MUERTE. DIR.:MICHAEL POWELL, EMERICPRESSBURGER • 1946 • 104 M. •

18:00 ASTORIA, 5THE LIFE AND DEATH OFCOLONEL BLIMPCORONEL BLIMP. DIR.:MICHAEL POWELL, EMERICPRESSBURGER • 1943 • 163 M. •

18:30 PRINCIPE, 5BLACK NARCISSUSNARCISO NEGRO. DIR.:MICHAEL POWELL, EMERICPRESSBURGER • 1947 • 100 M. •

20:30 PRINCIPE, 5THE RED SHOESLAS ZAPATILLAS ROJAS. DIR.:MICHAEL POWELL, EMERICPRESSBURGER • 1943 • 134 M. •

21:00 ASTORIA, 5THE VOLUNTEERDIR.:MICHAEL POWELL, EMERIC PRESSBURGER •1943 • 24 M. •

21:00 ASTORIA, 5A CANTERBURY TALEDIR.:MICHAEL POWELL, EMERIC PRESSBURGER • 1944 • 124 M. •

9:30: KURSAAL, 2GROSSE MÄDCHEN WEINEN NICHTDIR.: MARIA VON HELAND • ALEMANIA • 87 M. • OPTA ALPREMIO NUEVOS DIRECTORES •

10:00 PRINCIPALJIBEURO (THE WAY HOME)DIR.:LEE JUNG-HYANG • COREA • 85 M. • OPTA AL PREMIONUEVOS DIRECTORES • V.O. SUBT. CASTELLANO • SÓLOPRENSA Y ACREDITADOS • PRIORIDAD PRENSA •

10:00 PRINCIPE, 6JIBEURO (THE WAY HOME)DIR.:LEE JUNG-HYANG • COREA • 85 M. • OPTA AL PREMIONUEVOS DIRECTORES • V.O. SUBT. INGLÉS • SÓLO PRENSAY ACREDITADOS • PRIORIDAD PRENSA •

9:00: KURSAAL, 1LOS LUNES AL SOLDIR.: FERNANDO LEÓN DE ARANOA • ESPAÑA-FRANCIA-ITALIA• 113 M. •

12:00 KURSAAL, 1HAFID (THE SEA)DIR.: BALTASAR KORMÁKUR • ISLANDIA-FRANCIA-NORUEGA• 110 M. • OPTA AL PREMIO NUEVOS DIRECTORES • V.O.SUBT. CASTELLANO •

12:00 PRINCIPE, 2HAFID (THE SEA)DIR.:BALTASAR KORMÁKUR • ISLANDIA-FRANCIA-NORUEGA •110 M. • OPTA AL PREMIO NUEVOS DIRECTORES • V.O.SUBT. ING. • SÓLO PRENSA Y ACREDITADOS PRIORIDADPRENSA •

16:00 ASTORIA, 3LA VIE PROMISE (GHOST RIVER)DIR.:OLIVIER DAHAN • FRANCIA • 92 M. •

18:00 ASTORIA, 3LUBOVNIK (THE LOVER)DIR.:VALERIY TODOROVSKIY • RUSIA • 100 M. •

18:30 KURSAAL, 1HAFID (THE SEA)DIR.:BALTASAR KORMÁKUR • ISLANDIA-FRANCIA-NORUEGA •110 M. • OPTA AL PREMIO NUEVOS DIRECTORES •

19:00 PRINCIPALTHE LEGEND OF SURIYOTHAILA LEYENDA DE SURIYOTHAI. DIR.:CHATRI CHALERM YUKOL •TAILANDIA-USA • 154 M. • V.O. SUBTÍTULOS EN CASTELLANO• SÓLO PRENSA Y ACREDITADOS PRIORIDAD PRENSA •PELÍCULA FUERA DE CONCURSO •

19:45 PRINCIPE, 5THE LEGEND OF SURIYOTHAIDIR.:CHATRI CHALERM YUKOL • TAILANDIA-USA • 154 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS • SÓLO PRENSA Y ACREDITADOSPRIORIDAD PRENSA • PELÍCULA FUERA DE CONCURSO •

20:30 ASTORIA, 3LA VIE PROMISE (GHOST RIVER)DIR.:OLIVIER DAHAN • FRANCIA • 92 M. •

21:30 KURSAAL, 1LOS LUNES AL SOLDIR.:FERNANDO LEÓN DE ARANOA • ESP.-FR.-ITALIA • 113 M. •

23:00 ASTORIA, 1HAFID (THE SEA)DIR.:BALTASAR KORMÁKUR • ISLANDIA-FRANCIA-NORUEGA •110 M. • OPTA AL PREMIO NUEVOS DIRECTORES •

/ PROGRAMACION PROGRAMAZIOA PROGRAMME2 lunes, 2002ko irailaren 23a

9:00: KURSAAL, 1THE LEGEND OF SURIYOTHAIDIR.: CHATRI CHALERM YUKOL • TAILANDIA-USA • 154 M.PELÍCULA FUERA DE CONCURSO •

10:00 PRINCIPE, 2WHALE RIDERDIR.: NIKI CARO • NUEVA ZELANDA-ALEMANIA • 105 M.•OPTA AL PREMIO NUEVOS DIRECTORES •

12:00 KURSAAL, 1EL CRIMEN DEL PADRE AMARODIR.: CARLOS CARRERA • MÉXICO-ESPAÑA-FRANCIA-ARGENTINA • 118 M. •

16:00 ASTORIA, 3LOS LUNES AL SOLDIR.:FERNANDO LEÓN DE ARANOA • ESPAÑA-FRANCIA-ITALIA • 113 M. •

18:00 KURSAAL, 1EL CRIMEN DEL PADRE AMARODIR.: CARLOS CARRERA • MÉXICO-ESPAÑA-FRANCIA-ARGENTINA • 118 M. •

18:30 ASTORIA, 3HAFID (THE SEA)DIR.:BALTASAR KORMÁKUR • ISLANDIA-FRANCIA-NORUEGA• 110 M. •OPTA AL PREMIO NUEVOS DIRECTORES •

19:30 PRINCIPALHAN NI ZAI YIKI (TOGETHER)DIR.: CHEN KAIGE • CHINA • 114 M. • V.O. SUBTÍTULOSEN CASTELLANO • SÓLO PRENSA Y ACREDITADOS •PRIORIDAD PRENSA •

19:30 PRINCIPE, 1HAN NI ZAI YIKI (TOGETHER)DIR.: CHEN KAIGE • CHINA • 114 M. • V.O. SUBTÍTULOS EN ING. •SÓLO PRENSA Y ACREDITADOS • PRIORIDAD PRENSA •

21:00 ASTORIA, 3LOS LUNES AL SOLDIR.: FERNANDO LEÓN DE ARANOA • ESPAÑA-FRANCIA-ITALIA • 113 M.

21:00 KURSAAL, 1THE LEGEND OF SURIYOTHAIDIR.:CHATRI CHALERM YUKOL • TAILANDIA-USA • 154 M. •• PELÍCULA FUERA DE CONCURSO • V.O. SUBTÍTULOS ENCASTELLANO Y SUBTÍTULOS ELECTRÓNICOS EN INGLÉS •

22:45 ASTORIA, 1 EL CRIMEN DEL PADRE AMARODIR.: CARLOS CARRERA • MÉXICO-ESPAÑA-FRANCIA-ARGENTINA • 118 M. •

9:30: KURSAAL, 2CARLOS CONTRA EL MUNDODIR.: CHIQUI CARABANTE • ESPAÑA • 91 M. •OPTA ALPREMIO NUEVOS DIRECTORES •

10:00 PRINCIPALGALINDEZDIR.: ANA DÍEZ • ESPAÑA • 85 M. • SÓLO PRENSA YACREDITADOS • PRIORIDAD PRENSA • SESIÓN ESPECIAL •

12:00 KURSAAL, 2SCHERBENTANZDIR.: CHRIS KRAUS • ALEMANIA • 97 M. • OPTA ALPREMIO NUEVOS DIRECTORES •

día 24SECCION OFICIAL

ZABALTEGI…

…ZABALTEGI...

...ZABALTEGI

HOYdía 23

LAS PELICULAS EN ROJO CORRESPONDEN A ULTIMOS PASES

SECCION OFICIAL …ZABALTEGI...

ZABALTEGI…

MICHAEL POWELL...

23:00 PRINCIPE, 2ALL OR NOTHINGDIR.: MIKE LEIGH • GB-FRANCIA • 128 M. •

23:00 ASTORIA, 3BLOODY SUNDAYDIR.: PAUL GREENGRASS • GB-IRLANDA • 107 M. •

24:00 PRINCIPALCARLOS CONTRA EL MUNDODIR.: CHIQUI CARABANTE • ESPAÑA • 91 M. • OPTA ALPREMIO NUEVOS DIRECTORES • SÓLO PRENSA YACREDITADOS • PRIORIDAD PRENSA •

24:00 KURSAAL, 2DIRTY PRETTY THINGSDIR.: STEPHEN FREARS • UK. • 98 M. • OPTA AL PREMIOPERLA DEL PÚBLICO •

12:00 KURSAAL, 2LOLA MONTESDIR.: MAX OPHÜLS • FRANCIA-ALEMANIA • 110 M. •

16:00 PRINCIPE, 3ONE OF OUR AIRCRAFT ISMISSINGDIR.: M. POWELL, EMERIC PRESSBURGER • 1941 • 103 M.

16:30 ASTORIA, 5THE LION HAS WINGSDIR.: M. POWELL, DESMOND HURST, ADRIAN BRUNEL,(ALEXANDER KORDA) •1939• 76 M. •

18:00 PRINCIPE, 3THE LIFE AND DEATH OFCOLONEL BLIMPCORONEL BLIMP. DIR.: M. POWELL, EMERIC PRESSBURGER• 1943• 163 M.

18:30 ASTORIA, 5CONTRABANDESPÍAS EN EL MAR • 1940•92 M.•

20:30 ASTORIA, 6THE THIEF OF BAGDADEL LADRÓN DE BAGDAD. DIR.: MICHAEL POWELL, LUDWIGBERGER, TIM WHELAN, (ZOLTAN KORDA), (WILLIAMCAMERON MENZIES), (ALEXANDER KORDA) • 1940•106 M.

20:30 PRINCIPE, 3THE VOLUNTEERDIR.: MICHAEL POWELL, EMERIC PRESSBURGER • 1943• 24 M. •

20:30 PRINCIPE, 3A CANTERBURY TALEDIR.: M. POWELL, EMERIC PRESSBURGER • 1944• 124 M.

…ZABALTEGI22:30 ASTORIA, 6

PEEPING TOMEL FOTÓGRAFO DEL PÁNICO • 1960 • 109 M. • V.O.SUBTÍTULOS ELECTRÓNICOS EN EUSKERA •

22:45 ASTORIA, 5AN AIRMAN’S LETTER TO HISMOTHER1941• 5 M. •

22:45 ASTORIA, 549TH PARALLELLOS INVASORES • 1941 • 123 M. •

23:00 PRINCIPE, 3I KNOW WHERE I’M GOING!DIR.: M. POWELL, EMERIC PRESSBURGER • 1945• 91 M. •

17:15 ASTORIA, 2ALL ABOUT EVEEVA AL DESNUDO. DIR.: JOSEPH L. MANKIEWICZ • USA • 138 M.

17:30 ASTORIA, 4IL FERROVIEREEL FERROVIARIO. DIR.: PIETRO GERMI • ITALIA • 118 M. •

17:30 WARNER, 8BIENVENIDO MISTER MARSHALLDIR.: LUIS GARCÍA BERLANGA • ESPAÑA • 78 M. •

19:30 ASTORIA, 4À BOUT DE SOUFFLEAL FINAL DE LA ESCAPADA. DIR.: JEAN-LUC GODARD •FRANCIA • 89 M. •

19:30 WARNER, 8DON KIKHOTDON QUIJOTE. DIR.: GRIGORI KOZINTSEV • URSS • 110 M. •

19:30 ASTORIA, 4O PINTOR E A CIDADEDIR.: MANOEL DE OLIVEIRA • PORTUGAL • 27 M. •

20:30 ASTORIA, 5MACAOUNA AVENTURERA EN MACAO. DIR.: JOSEF VON STERNBERG,(NICHOLAS RAY) • USA • 81 M. •

22:30 ASTORIA, 4DESIGNING WOMANMI DESCONFIADA ESPOSA. DIR.:VINCENTE MINNELLI • USA •118 M. •

22:30 WARNER, 8TOUCH OF EVILSED MAL. DIR.: ORSON WELLES • USA • 111 M. •

23:00 PRINCIPE, 5SILK STOCKINGSLA BELLA DE MOSCU. DIR.:ROUBEN MAMOULIAN • USA •117 M. •

…MICHAEL POWELL

MICHAEL POWELL...

50 DE LOS 50

16:30 PRINCIPE, 1DEATH OF A SALESMANMUERTE DE UN VIAJANTE • 1985• ALEMANIA-USA • 136 M.

17:00 ASTORIA, 7DIE FÄLSCHUNGCÍRCULO DE ENGAÑOS •1981• ALEMANIA-FRANCIA • 110 M.

19:30 ASTORIA, 7DER FANGSCHUSSTIRO DE GRACIA• 1976• ALEMANIA-FRANCIA • 97 M. •

19:30 PRINCIPE, 1A GATHERING OF OLD MENVIEJOS RECUERDOS DE LOUISIANA •1987• ALEMANIA-USA •91 M. •

22:30 ASTORIA, 7UN AMOUR DE SWANNEL AMOR DE SWANN •1984 • ALEMANIA-FRANCIA • 111 M.

22:30 PRINCIPE, 1THE HANDMAID’S TALEEL CUENTO DE LA DONCELLA •1990• ALEMANIA-USA • 108 M.

16:00 PRINCIPE, 5APOCALYPSE NOW REDUX 2001• USA • 203 M. •

16:00 ASTORIA, 6THE GODFATHER PART III EL PADRINO III •1990• USA • 163 M. •

16:00 PRINCIPE, 6COFRALANDES, RAPSODIACHILENADIR.: RAÚL RUIZ • CHILE-FRANCIA • 350 M. • V.O. SUBT.FRANCÉS • PROYECCIÓN EN VÍDEO • SESIÓN ESPECIAL•

16:00 PRINCIPE, 4RAISING VICTOR VARGASDIR.: PETER SOLLET • USA • 87 M. • OPTA AL PREMIO MADEIN SPANISH • V.O. SUBTÍTULOS EN CASTELLANO •

18:30 PRINCIPE, 4UN OSO ROJODIR.: ADRIÁN CAETANO • ARGENTINA-FRANCIA-ESPAÑA • 94 M. •V.O. SUBT. FRANCÉS • OPTA AL PREMIO MADE IN SPANISH •

20:00 ASTORIA, 2EL JUEGO DE LA SILLADIR.: ANA KATZ • ARGENTINA • 93 M • V.O. SUBTÍTULOS ENINGLÉS • OPTA AL PREMIO MADE IN SPANISH •

20:30 PRINCIPE, 4RENCORDIR.: MIGUEL ALBALADEJO • ESPAÑA • 108 M. •SUBTÍTULOS EN INGLÉS •

22:30 ASTORIA, 2EN LA CIUDAD SIN LIMITESDIR.: ANTONIO HERNÁNDEZ • ESPAÑA • 118 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS •

22:45 PRINCIPE, 4CAJA NEGRADIR.: LUIS ORTEGA • ARGENTINA • 83 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS • OPTA AL PREMIO MADE INSPANISH •

23:00 PRINCIPE, 6EN EL TIEMPO DE LASMARIPOSASDIR.: MARIANO BARROSO • USA • 92 M. • PROYECCIÓNEN VÍDEO • SESIÓN ESPECIAL •

SCHLÖNDORFF

COPPOLA

MADE IN SPANISH ‘02

MADE IN SPANISH ‘02

MADE IN SPANISH ‘02

MADE IN SPANISH ‘02

CINE ENCONSTRUCCIÓN

20:45 PRINCIPE, 4VOLVER A VERNOS/PINOCHET’SCHILDRENDIR.:PAULA RODRÍGUEZ • ALEMANIA • 61 M. SECCIÓNESPECIAL • V.O. SUBTÍTULOS EN INGLÉS •

22:30 ASTORIA, 2RENCORDIR.:MIGUEL ALBALADEJO • ESPAÑA • 108 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS •

22:45 PRINCIPE, 4EL JUEGO DE LA SILLADIR.:ANA KATZ • ARGENTINA • 93 M • V.O. SUBTÍTULOS ENINGLÉS •

9:30 PRINCIPE, 6CAPITAL RANCHODIR.:GABRIEL BERTINI • ARGENTINA • 110 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS • SÓLO PRENSA Y ACREDITADOS• PROYECCIÓN EN VÍDEO •

12:00 PRINCIPE, 6SIETE DÍAS, SIETE NOCHESDIR.:JOEL CANO OBREGÓN • CUBA-FRANCIA • 110 M. •V.O. SUBTÍTULOS EN FRANCÉS •

15:30 PRINCIPE, 6GRIETADIR.:SANTIAGO LOZA • ARGENTINA • 85 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS • SÓLO PRENSA Y ACREDITADOS• PROYECCIÓN EN VÍDEO •

17:30 PRINCIPE, 6ATAUDES DE LUZDIR.:NACHO CERDÁ • ESPAÑA • 80 M. • V.O. SUBTÍTULOSEN INGLÉS • SÓLO PRENSA Y ACREDITADOS •PROYECCIÓN EN VÍDEO •

19:30 PRINCIPE, 6SUMAS Y RESTASDIR.:VICTOR GAVIRIA • COLOMBIA-ESPAÑA • 100 M. • V.O.SUBTÍTULOS EN INGLÉS • SÓLO PRENSA Y ACREDITADOS• PROYECCIÓN EN VÍDEO •

...MICHAEL POWELL

50 DE LOS 50

SCHLÖNDORFF...

VELÓDROMO

COPPOLA

SESIONESESPECIALES

10:00SPY KIDSDIR.:ROBERT RODRÍGUEZ • USA • 88 M. • VERSIÓN ENEUSKERA •

VELÓDROMO10:00SPY KIDSDIR.:ROBERT RODRÍGUEZ • USA • 88 M. • VERSIÓN ENEUSKERA •

...SCHLÖNDORFF

Page 3: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the

3lunes, 23 de septiembre de 2002 PROGRAMACIÓN PROGRAMAZIOA PROGRAMME /

SECCIÓN OFICIAL SAIL OFIZIALA OFFICIAL SECTION

LAS

PEL

ÍCU

LAS

DEL

DÍA

EG

UN

EKO

FIL

MA

K FI

LMS

OF

THE

DAY

LOS LUNES AL SOLEspaña-Francia-Italia. 113 m.Director: Fernando León de Aranoa. Intérpretes: Javier Bardem, Luis Tosar, José Ángel Egido, Nieve de Medina, Enrique Villén.

❏ Langabezia eta lan duin bat lortzeko ezintasunak elkartutako laguntalde baten erretratua da. Vigo hirian giroturiko León de Aranoarenhirugarren film luzea zine pantailetan inoiz gutxitan agertzen diren pertsona horien istorioa kontatzera ausartzen da. Javier Bardem buru duenaktoreen zerrenda, Luis Tosar, José Ángel Egido eta Nieve de Medinarekin osatzen da, besteak beste, Elías Querejetak ekoizturiko film batean.

❏ Retrato colectivo de un grupo de amigos unidos por el paro y la imposibilidad de encontrar un trabajo digno. Ambientado en la ciudad de Vi-go, el tercer largometraje de León de Aranoa se atreve a contar la historia de esas gentes que casi nunca aparecen en una pantalla de ci-ne. Javier Bardem lidera un reparto formado por Luis Tosar, José Ángel Egido y Nieve de Medina, entre otros, en un film producido por ElíasQuerejeta.

❏ A collective portrait of a group of friends who are linked by the fact that they are on the dole and can’t find a decent job. Set inVigo, Leónde Aranoa’s third feature dares to portray people who never appear on the big screen. Javier Bardem heads a cast featuring among othersLuis Tosar, José Ángel Egido and Nieve de Medina, in a film produced by Elías Querejeta..

HAFID (THE SEA)Islandia-Francia-Noruega. 90 m.Director: Baltasar Kormákur. Intérpretes: GunnarEyjólfsson, Kristbjörg Kjeld, Hilmir Snær Gudnason, Hélènede Fougerolles, Herdís Thorvaldsdóttir, Gudrún Gísladóttir.❏ 101 Reykjavík filmaren zuzendariak familia “berezien” gaiaren

bueltan darrai. Islandiako familiarik boteretsuenetako batekoagure eta buruzagi beneragarriak, Thordurrek, bere seme-alabaguztiak biltzea erabaki du eskuar tean dituen kontuakkonpontzeko. Alabaina, bestela ezin izan zitekeenez, badirudimamuak itzuli direla, eta zaharrak ezarri nahi zituenkonponbideak ez dira hark uste bezala gertatuko.

❏ El director de 101 Reykjavík (101 Reikiavik) sigue interesadopor familias “especiales”. Thordur, el viejo y respetado jefe deuna de las familias más poderosas de Islandia, decide reunir atodos sus hijos para poner orden en sus asuntos. Pero, comoera de esperar, los fantasmas afloran y las soluciones que elviejo quería imponer no resultan tan sencillas de conseguir.

❏ The director of 101 Reykjavík continues to show an interest in“special” families.Thordur, the old respected head of one of the most powerful families in Iceland, decides to gather all of his children together in order to sort out his affairs. But, as was to be expected, the ghosts of the past emerge and the old guy finds it more difficult to do things the way he wants to.

ZONA ABIERTA ZABALTEGI OPEN ZONE

YELLOWKNIFECanadá. 116 m.Director: Rodrigue Jean. Intérpretes: Patsy Gallant, HélèneFlorent, Sébastien Huberdeau, Philippe Clément, Brad Mann,Todd Mann.

❏ Kanadako zinema berrian azaleratzen ari diren zuzendarietakobaten bigarren filma. Road movie tankeran bada ere,maitasun desorekatu eta sutsuko bikote baten barne bidaiakontatzen du. Iparrerantz Yellowknife-n amaituko den bidaian,Maxek eta Lindak euren bizitzetan garrantzitsuak izango direnbiki stripteaselariak, eta night club bateko abeslaria eta honenmanagerra ezagutuko dituzte.

❏ Segunda película de uno de los directores emergentes delnuevo cine canadiense. Con forma de road movie, en reali-dad cuenta el viaje interior de una pareja con un amor dese-quilibrado y pasional. En el camino hacia el norte que aca-bará en Yellowknife, Max y Linda se encontrarán con unoshermanos gemelos que se dedican a hacer striptease y unacantante de night club y su manager que jugarán un papelimportante en sus vidas.

❏ Second film by one of the up-and-coming directors in Cana-dian cinema. Shot like a road-movie, it in fact tells the tale ofthe interior voyage of a couple who live an unbalanced pasio-nate love affair. On the road heading north to Yellowknife,Max and Linda run into a couple of twins who work as strip-pers, a night-club singer and her manager, all of whom willplay an important part in their lives.

DIRTY PRETTY THINGSGran Bretaña. 98 m.Director: Stephen Frears. Intérpretes: Audrey Tautou, Sergi López, Chjwetel Ejiofor, Sophie Okonedo.❏ Stephen Frears ederki ezagutzen duen Londresera itzuli da, hau da My Beautiful Laundrette (Mi hermosa lavandería) garatzen zen auzogune-

etara, atzerriko aktore bikainek antzeztutako gaur egungo hiri-thriller bat filmatzeko. Sergi Lópezek eta Audrey Tautou, Amélie ahaztezinakrol nagusiak jokatzen dituzte.

❏ Stephen Frears ha vuelto al Londres que conoce bien, el de los barrios populares donde se desarrollaba My Beautiful Laundrette (Mi hermosalavandería) para rodar un thriller urbano y contemporáneo sobre el tráfico de órganos en el mundo de los inmigrantes ilegales. Protagonizadopor un grupo de excelentes actores extranjeros encabezados por Sergi López y Audrey Tautou, la inolvidable Amélie.

❏ Stephen Frears has gone back to the London that he knows so well: the working-class districts where My Beautiful Laundrette was set, to sho-ot a contemporary urban thriller starring a group of excellent foreign actors headed by Sergi López and Audrey Tautou, the unforgettable Amélie.

CARLOS CONTRA EL MUNDOEspaña. 91 m.Director: Chiqui Carabante. Intérpretes: Julián Villagrán, Victoria Mora, Silvia Rey, Juanma Lara, Fany de Castro.

❏ Bailongas-en zuzendariaren lehen luzea haren laburretako unibertsoaren nolabaiteko luzapena dela esan daiteke. Carlos gazte ameslari etaaxolagabea da, aitaren bat-bateko heriotzak munduari aurre egitea eta famili buru bihurtzea behartuko duena. Eginahalak eginda ere, kanpoandagoen mundua uste baino gogorragoa dela konturatuko da..

❏ La opera prima del director de Bailongas prolonga en cierto modo el universo que ha retratado en sus cortos. El Carlos del título es un jovensoñador y despreocupado que debe enfrentarse al mundo cuando la muerte inesperada de su padre le convierte en cabeza de familia. Carloslo intentará de varias maneras, pero el mundo que está ahí afuera es mucho más duro de lo que nadie se puede imaginar.

❏ To a certain extent this opera prima by the director of Bailongas is a prolongation of the world of his short films. The Carlos in the title is ayoung, carefree daydreamer who has no option but to face up to reality when his father’s unexpected death makes him the head of his family.Although he does what he can, the big bad world turns out to be much harder than anyone had ever imagined.

Dirección: Carmen Izaga. Diseño y puesta en página: Ana Lasarte, Oihana Pagola y Nagore Koch. Re-dacción: Martin Baraibar, Arkaitz Barriola, Sergio Basurko, Josune Díez Etxezarreta, Jon Elizondo, Miren-txu Etxeberria, Nere Larrañaga, Ane Muñoz, Alan Owen e Iker Tolosa. Fotografía: Juantxo Egaña, PabloSánchez y Eli Gorostegi. Impresión: El Diario Vasco. Depósito Legal: SS-832-94.

RUEDAS DE PRENSA A las 11:05 h., en la sala 2 delKursaal, tendrá lugar la rueda deprensa de Los lunes al sol, en laque estarán presentes el directorFernando León de Aranoa y variosmiembros del reparto encabezadopor Javier Bardem. A la 14 h. y enla misma sala, acudirán el directorHafid (The Sea), BaltasarKormákur y la actriz Nína DöggFilippusdóttir.Por la tarde, a las 17h.,comparecerá ante los medios eldirector portugués Manoel deOliveira. A continuación, a las 18 h., el primer Premio Donostiade esta edición, Dennis Hopper,atenderá a la prensa.

COLOQUIOS Y ENCUENTROS ZABALTEGILos coloquios de Zabaltegicomenzarán a las 12 horas en elTeatro Principal, con la presenciadel director de Yellowknife,Rodrigue Jean. Ya por la tarde, enel Kursaal 2, a las 16:30 horas eldirector de la película Como elgato y el ratón, Rodrigo Triana, ylos actores Paola Andrea Rey yManuel José Chávez charlarán conel público asistente. Más tarde, alas 19 horas, estarán ChiquiCarabante y Julián Villagrán,director y actor respectivamente,de la película Carlos contra elmundo. El equipo de la películacoreana Jibeuro (The Way Home)con su director, Lee Jun-Hyang ala cabeza, departirá con el públicoa las 21:30 horas. No olvidemosque, las horas indicadascorresponden a la proyección delas películas, produciéndose loscoloquios al final de las mismas.Por otro lado, el realizador inglésStephen Frears, presentará amedianoche, en la sala Kursaal 2,su nueva película, Dirty PrettyThings.

● El Espacio Canal + del hotelMaría Cristina, que habitualmentealberga los encuentros de Zabal-tegi, acogerá a partir de las 14:00la presentación del “Encuentro deescuelas de cine”, con la presen-cia de los representantes de LAFÉMIS (Paris), la ESAC (Barcelona)y la ECAM (Madrid)

MADE IN SPANISHLos coloquios de Made in Spanishcomienzan a la 16:00 en elPríncipe 6 con el director RaúlRuiz y su película Cofralandes,rapsodia chilena; en esta mismasala, a las 23:00 Mariano Barrosopresentará su película En eltiempo de las mariposas; y en elPríncipe 4, a las 22:45, el directorLuis Ortega, en compañía de laactriz Dolores Fonzi y delproductor Chino Fernández,presentará Caja negra. En elAstoria 2, Ana Katz acompañará alos intérpretes Luciana Lifschitz yNicolás, en el coloquio de El juegode la silla, a las 20 h. Mismasala, 22:30 horas, el directorAntonio Hernández y la actrizNatacha Kucic presentarán Laciudad sin límites.Por su parte, los encuentros deesta sección, se celebrarán en elhabitual Espacio Canal + a las14h., con la presencia de RaúlRuiz (Cofralandes) y losrepresentantes de la película, Enla ciudad sin límites.Made in Spanish propone unCRUCE DE MIRADAS entre AnaKartz, directora de la películaargentina El juego de la silla, yGonzalo Justiniano, directorchileno de El Leyton, a las 18horas en la oficina de Zabaltegi(Kursaal).

MANOEL DE OLIVEIRALa FIAF ofrece su reconocimientoal director portugués Manoel deOliveira, en un acto tras el que seproyectará la recientementerestaurada Lola Montès. A las 12en el Kursaal 2.

PLANETAA las 13:30, en el salón Excelsiordel Mª Cristina, el grupo Planeta yDeAgostini presentará su nuevoproyecto dedicado a la producciónde contenidos, así como lagestión de derechosaudiovisuales.

agenda

Page 4: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the

astelehena, 2002ko irailaren 23a

DEN

NIS

HO

PPER

/ PREMIO DONOSTIA DONOSTIA SARIA DONOSTIA AWARD4

Dennis Hopper arrastra consigo un aurade cineasta maldito. Su primera etapa

de actor, en los años 50-60, acabó con lamaldición preferida de la meca del cine: «Novolverás a trabajar en esta ciudad» (proferi-da por el director Henry Hathaway). Ensegui-da volvió al trabajo, e impuso con Easy Ri-der (1969) la, revolucionaria, noción de queHollywood podía distribuir cine independien-te. Pero su segunda película, The Last Mo-vie (1971), hizo que volviera a caer sobre ella maldición: Hopper se había convertido en(otro) Rimbaud del cine americano y pasómás de una década sin dirigir. Ya no se re-cuperó: en los últimos veinte años alternathrillers de escasa resonancia, a los quesiempre logra dar un toque personal, conimpactantes apariciones de actor en pelícu-las como Blue Velvet (1986) o Speed(1994). Indiferente al hecho de que Hollywo-od sólo le contrate como villano de lujo,Hopper sigue buscando proyectos de cine y

continúa su menos conocida faceta de ar-tista plástico, que le lleva a exponer regular-menteen museos de todo el mundo.

Cuando rueda Easy Rider todavía no exis-tía la etiqueta de cine independiente.Fue la primera película “indie” distribuida porun gran estudio. El padre del productor, BertSchneider, era presidente de Columbia, y poreso el estudio tomó una película rodada fuerade los sindicatos y la distribuyó. Eso abrió lapuerta a muchos otros pero la idea de que losestudios promovieran este tipo de material sereveló fugaz. Y pronto se volvió a la situaciónde siempre: puedes hacer un film indepen-diente pero no conseguir que se vea. Es un ca-llejón sin salida para los cineastas –tambiénpara los extranjeros–: necesitas a Hollywoodsi quieres que tu película se vea fuera de sumercado local; pero eso acarrea el riesgo deperder tu identidad como cineasta. Hoy en díalos directores no surgen de los estudios ja-más, sino del cine independiente.

Sus relaciones con la gran industria siem-pre han sido muy inestables, pese a sugran éxito inicial con Easy Rider.Siempre me he movido en los márgenes de laindustria: no formo parte realmente del siste-ma. Me pasa desde que empecé, cuando eraun joven actor bajo contrato de la Warner. LewWasserman, directivo de la Universal, se negóa distribuir The Last Movie, de profético título,

y eso acabó virtualmente con mi carrera de di-rector. No podía levantar ningún proyecto enEstados Unidos, me fui a vivir a Mexico y luegoa Francia, y tampoco conseguí nada. Cuandopude volver a dirigir, Out of the Blue (en 1980),habían pasado doce años de mi película ante-rior. Seguía haciendo cosas, no siempre bue-nas, me ganaba la vida, lo que me parecía unmilagro.

Pero hacía apariciones de impacto en pe-lículas como El amigo americano (1977),Apocalypse Now (1979), o Blue Velvet(1986). Por cierto, que aquí en San Se-bastián ha coincidido con Wenders y Cop-pola, directores de las dos primeras.Sí, ayer estaba cenando con Wim y Francis es-taba en la mesa de al lado. Les comenté queera la primera vez que nos veíamos los tresdesde la época de Zoetrope, el estudio quemontó Francis y que luego se hundió. Hay tan-tas cosas que han cambiado... A finales de los

80 hice un par de películas (Colores deguerra y The Hot Spot) con un estudio lla-mado Orion, que era genial porque unavez que firmabas el contrato te dejabanhacer la película a tu aire, sin inter ferir.Pero por supuesto, también se hundió.

También hace apariciones de impac-to en películas de la gran industria,como Speed (1994) o Waterworld(1995), en papeles de villano excesi-vo y pintoresco...Sí, creo que me llaman porque les salgomás barato o porque los demás lo han re-chazado... (risas). Trabajé en Waterworlddurante un año, por un millón de dólares,lo que estaba bien pagado. Pero un díahablé con Laurence Fishburne y me dijoque el papel lo habían escrito para él,yme preguntó si me habían pagado cincomillones, porque a él le habían ofrecidocuatro y medio... Entonces supe por quéno entendía los diálogos de mi persona-je: estaban escritos en dialecto “ne-gro”... De todas formas no sólo hago demalo: ahora me voy a Australia a rodaruna película en la que hago el papel deFrank Sinatra. Reproduce una anécdotareal de su vida: insultó a una periodista ytodos los sindicatos le declararon el boi-cot; no pudo irse de allí hasta que aceptódonar a obras benéficas toda la taquillade sus conciertos.

Recibir un galardón como el premio Donos-tia, ¿acrecienta su sensación de sentirseun superviviente?Como otros cineastas que deben buscar finan-ciación fuera, yo me siento como un país ex-tranjero en Estados Unidos, aunque sea ameri-cano hasta el tuétano.Pero lo bueno del cine esque te permite viajar y conocer gente, como Bi-gas Luna, con quien rodé Reborn hace veinteaños. Es cierto que siento que nunca he hechomi “gran película”, esa que siempre he soñadodirigir. Pero voy a empezar a dirigir una pronto,dentro de unos meses. De todas las películasque he hecho, la más cercana a mi corazón si-gue siendo la primera, Easy Rider, porque fue laprimera, porque logré hacer una película “deautor” (la escribí con Peter Fonda) y porque con-seguí rodarla en sólo 4 ó 5 semanas. Me siguegustando cuando la veo ahora.

Antonio WEINRICHTER

1981. Durante su visita al

Festival en compañía dePaco Rabal y Lucía Bose.

«No formoparte delsistema»

Maverick actor and director Dennis Hopper ispleased to have met here in San Sebastianwith his colleagues Wim Wenders and FrancisFord Coppola, which directed him in memora-ble roles in The American Friend andApocalypse Now. They hadn´t gathered sincethe times of Zoetrope, the ill-fated Coppolastudio.

Hopper says they are examples of thebest about cinema, and regrets that todaythings have changed: nowadays, he says,new talent is to be expected only from thefields of “indie” cinema, not from the studiosystem. And he remembers that his first mo-vie Easy Rider heralded a –brief- change inthe system, whereas the big studios were wi-lling to distribute independent productions.Hopper speaks humorously of his famous ro-les as villain in mainstream productions suchas Speed or Waterworld, saying that they callhim only because he is cheaper. And withoutmaking much it, he speaks with morepassion of his work as plastic artist: his lastexhibit was shown in Amsterdam and Viennaand is going to be showcased in the Ermitage(S. Petersburg) next year. If he can´t makethe movies he holds in his mind, Hopper willwork with painting and photographs in his as-semblage pieces.

Dennis Hopper getsDonostia Prize

Page 5: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the

5lunes, 23 de septiembre de 2002 HOMENAJE A FRANCIS FORD COPPOLA FRANCIS FORD COPPOLARI OMENALDIA A TRIBUTE TO FRANCIS FORD COPPOLA /

«Puedo contestar sobre cualquier temaque les resulte de interés: el cine, lasnuevas tecnologías, los acontecimien-tos mundiales, sobre lo que quieran»,inició Francis Ford Coppola la rueda deprensa más larga en lo que va de Festi-val, de cerca de dos horas. La buenadisposición fue aplaudida por la audien-cia.

Finalmente se habló de todo, de suscomienzos y principalmente de su nue-vo proyecto, en el que trabaja sobre elguión y sin olvidar temas colaterales co-mo sus negocios en el mundo del vino.O no tan colaterales teniendo que encuenta que, como explicó, el ser el pro-pietario de una de las más importantesbodegas de Estados Unidos le permitefinanciarse sus proyectos cinematográfi-cos y no depender de los estudios deHollywood.

«Mi ambición era ser cineasta. Cuan-do era joven –señaló Coppola– escribíamis guiones pero mi carrera cambiódespués de El Padrino. Entonces empe-cé a ser un director importante y un di-rector importante no tiene tiempo paraelaborar guiones. Hay muchas trampasen el éxito y una de ellos es que me fuealejando de la escritura, que es mi vo-cación. Ahora, a mi edad y gracias a laindependencia económica que me da labodega puedo escribir y además puedoautofinanciarme».

Reconoce el director que el proyectode guión en el que está embarcado esambicioso y muy personal. Una películaépica sobre la Nueva York actual titula-da Megalópolis. «Estoy teniendo ciertosproblemas con la redacción que esperosuperar antes de los setenta años», di-jo.

Dispuesto a contestar sobre cual-quier tema, se explayó sobre su visióndel mundo actual tras los sucesos del11 de setiembre: «Mi visión es positiva,

tengo fe en el talento humano y creoque el hombre llegará a un futuro másjusto, más auténtico. La utopía es algoa lo que tenemos que aspirar. Creo quela raza humana conseguirá ese mundode armonía y creatividad».

Con este mismo espíritu positivo seatrevió a anunciar que su próxima pelí-cula será la más importante e insistióen que no puede haber paz sin justicia.Por eso hizo un alegato a favor de quelos artistas «dejen de ser empleados ycontribuyan por medio del cine a conse-guir la paz y la armonía. Entretener sí,está bien, pero también tienen el deberde aportar ideas». De nuevo aplausosde la concurrencia que abarrotaba lasala del Kursaal.

El cine y el viagraCoppola cree que cierta inseguridad esbuena para los ar tistas a la hora deabordar un trabajo. El se confesó muyinseguro cuando inició el rodaje de ElPadrino: «Tenía dos niños, me había hi-

potecado y no sabía cómo iba a resul-tar. Es una ironía que luego tuviera tan-to éxito. Si lo hubiera sabido habría sali-do a cenar bien en vez de temblar cadanoche en la cama pensando en qué ibaa pasar». También se sintió al borde delprecipicio cuando hacía Apocalyse Now.Esta vez había empeñado viñedos y sucasa –«era difícil de explicarlo a mi mu-jer»– y era una película larga con un me-traje al que el público no estaba acos-tumbrado.

¿Por qué lleva cinco años sin traba-jar? «Me han ofrecido películas vulga-res, remakes y otras cosas pero no hequerido hacer. El sector me entristece:se ha convertido en una máquina de ha-cer dinero, un negocio bajo el control delos estudios, una mercancía. El proble-ma es que la cultura de un país es unaparte importante de su salud y el cinetiene el poder de hacer un mundo másjusto. Necesitamos el cine, es algo quenos ayuda a entendernos mejor. Nopuede ser sólo un medio de entreteni-

miento. Yo lo comparo con las empre-sas farmacéuticas, que no pueden ha-cer sólo medicamentos para entretenercomo el viagra o los tranquilizantes.También tienen que producir productospara el cáncer y la diabetes».

De sus recuerdos de hace treintaaños en San Sebastián evocó la excita-ción de una experiencia nueva porque«era la primera vez que visitaba una ciu-dad europea maravillosa y se comíamuy bien. Vine con mi familia y a los ni-ños les encantaba subir las escalerasbajo las espadas. Cuando recogí la Con-cha de Oro, que era de oro de verdad,mis hijos me dijeron que debíamos fun-dirla y comprar un Porsche. Aquello fuerealmente mágico, otro mundo. Siempresupe que quería volver algún día. Y es-pero salir de San Sebastián esta vezcon la misma energía con la que me fuientonces».

J.D.E.

Francis Ford Coppola:«Ser un director importante me alejó de mi vocación: escribir guiones»

Coppola invitó a los periodistas: «Pregunten sobre lo que quieran». GOROSTEGI

At the press conference that hegave yesterday in the KursaalCentre, Francis Ford Coppolaanswered questions on a widevariety of subjects ranging fromhis beginnings in cinema to hiswine business. As he explained,being the owner of one of themost important wineries in theUnited States allows him tofinance his film projects withouthaving to depend on theHollywood studios. He said that it was always hisambition to be a filmmaker. Whenhe was younger he used to writehis own scripts but after thesuccess of The Godfather he nolonger had time. «Now at my ageand thanks to the financialindependence that the winebusiness gives me, I can writeand can also finance my ownwork.» He confessed that thescript he was currently working onwas a highly ambitious andpersonal epic about New York thatwas giving hum certain problemsthat he hoped to overcome beforehe reached the age of seventy.He stressed that he had apositive vision of the world andthat he believed that «utopia issomething that we should aspireto. I think that the human race willachieve a world in which harmonyand creativity reign» In his opinionfilmmakers should entertain butshould also provide ideas.

«Utopia is somethingwe should aspire to»

Page 6: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the

El joven director francés Olivier Dahan pre-sentó ayer junto a la actriz Isabelle Huppertsu último largometraje La vie promise (La vi-da prometida) con el que participa en laSección Oficial del Festival.

La película narra la historia de una pros-tituta que mantiene una difícil relación consu hija adolescente. Un violento incidenteles obliga a escapar de su ciudad, Niza, em-prendiendo lo que será una huida al pasa-do, un viaje al baúl de sus recuerdos. Unbaúl que ha querido mantener cerrado a caly canto pero que las presentes circunstan-cias obligarán a abrir. Un viaje al pasado, sí,pero también un viaje físico durante el cual

cruzarán sus caminos con otro misteriosopersonaje (Pascal Greggory) que les serviráde apoyo.

Olivier Dahan es un joven pero prolíficodirector que ha realizado numerosos corto-metrajes, vídeos musicales y documenta-les. Pese a su corta edad, la bellísima y ex-perimentada actriz Isabelle Huppert quisoaclarar que «Olivier es un gran realizador. Sidecido hacer una película, aunque no seaconsagrado, me fío del director. Para mí larelación con el director es idéntica, él es elúnico que controla todo, que tiene un cono-cimiento completo de lo que quiere hacer».Para la actriz francesa, éste era un papel

muy atractivo, «pero con secreto». Segúnesplicó, «Sylvia es una persona sencilla, pe-ro al mismo tiempo es una persona herida.Una profunda herida que va saliendo a lolargo de la historia. La riqueza de la películaestá en presentar un personaje sencillo queen el fondo esconde un entramado de sen-timientos, una base más compleja». Isabe-lle Hupper rescató el ejemplo de La Pianis-ta, filme que protagonizó el año pasado yque se proyectó en la sección Zabaltegi,para explicar que «también en este caso loimportante para mí era, por encima de laviolencia y lo duro de las circunstancias queviven los personajes, resaltar la inocencia,el lado humano».

El director Olivier Dahan no supo expli-car el motivo de la presencia de flores que

acompañan al relato. Según declaro «no sépor qué están. Las imágenes que muestroestán ahí porque así las he sentido, fue me-dio improvisado. ¿Por qué flores? No lo sé».Ese mismo impulso que le llevó a mostrarflores parece ser el que le ha guiado a lahora de elegir la música. El autor de variosvídeos musicales, quiso subrayar que laelección de los temas no había quedado alazar. «La música, como la imagen, es pri-mordial para mí. Hay veces que no sé quéimagen quiero, pero sí tengo claro la músi-ca que necesito para el vestir el momento.La elección de la música me lleva muchotiempo de investigación, antes y despuesdel montaje».

I.T.

LA VIE PROMISE (LA VIDA PROMETIDA) • FRANCIA

Olivier Dahan (director). Isabelle Huppert (actriz)

Cicatrices que nunca cierran

Olivier Dahan e Isabelle Huppert, director y actriz respectivamente de La vie promise. PABLO

Yesterday, together with actressIsabelle Huppert, the young Frenchdirector Oliver Dahan presentedhis latest feature film La vie promi-se, with which he is competing inthe Official Section. The film isabout a relationship between amother who works as a prostitutein Nice and her teenage daughter.A violent encounter with two menforces both mother and daughterto flee the city, and marks thestart of a long journey on the roadto nowhere, which will help bothmother and daughter to find them-selves. Despite his youth, OliverDahan is a prolific filmmaker withseveral shorts, musical videos anddocumentaries already to his cre-dit. «He’s a great director,» accor-ding to Isabelle Huppert.

Finding themselves onthe road to nowhere

/ SECCIÓN OFICIAL SAIL OFIZIALA OFFICIAL SECTION6 astelehena, 2002ko irailaren 23a

Atzoko egunkariko 31. orrialdeansartutako argazki batean, OlivierDahan Achero Mañasekin nahastugenuen. Barkatu hanka sartzea.

Page 7: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the
Page 8: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the

/ SECCIÓN OFICIAL SAIL OFIZIALA OFFICIAL SECTION8 astelehena, 2002ko irailaren 23a

LUBOVNIK (THE LOVER) • ERRUSIA

Valeriy Todorovskiy (zuzendaria) eta Sergei Garmash (aktorea)

Lubovnik pelikula txiki bat da, antzerkimundutik datozen bi aktore bikainen arte-ko norgehiagokan oinarritua. Errusiako zi-neman hain ezaugarrizkoa den soiltasunanabarmen-nabarmena da zuzendariak isto-rio pertsonaltzat definitu duen lan honetan,«ez dut pertsonala esaten, neri antzekozerbait gertatu zaidalako, pertsona bezalahunkitzen nauelako baizik». Gaztea izanarren, Odessan jaiotako zuzendari honekeskarmentu handia du zinegile moduan,Europako zinemaldi askotan sariak ugarijasotakoa baita.

Emaztea bat-batean bihotzekoak jotahiltzen zaionean, hark amorante bat zuelajakingo du protagonistak. Hortik aurrera,amorantearen eta bere emaztearen bizitzabikoitza ezagutzeko obsesioarekin sekoitsutuko da, hauxe da laburbilduta drama,garaikide eta intimista honen sinopsia.

Bere filmarekin zer lortu nahi zuen gal-detzen zaionean, filmak ezin direla esplika-tu adierazten du: «pelikula ikusi eta norbe-rak bere erara ulertu behar ditu gauzak. Ezdut uste zuzendariaren lana bere pelikulaesplikatzea denik», dio serio antzean, zeragaineratuz «filmaren bilakaeran tentsio dra-matikoa galtzen dela esan dit batek bainogehiagok, baina ez dut uste apaingarriakbehar dituen pelikula bat denik, filmaren in-darra aktoreen interpretazioan dago».

AusentziakPelikulako bi aktore nagusietatik Sergei Gar-mash etorri da gurera, lan konpromisoakmedio Oleg Yankovskiy Zinemaldira bertara-tu ezinik geratu delarik, «Yankovskiy sekula-ko aktorea da, dio bere antzezkideak, osofamatua da Errusian eta ohore handia izanda berarekin lan egitea». Zuzendariak ereharen lana goretsi du, «gidoia idatzi ondorenaukeratu genuen, baina bere pertsonaiaerabat zehaztu gabe zegoen oraindik. Beraz,gauza asko platoan bertan inprobisatu zi-ren. Oso pozik nago bi aktoreen lanarekin».Bestalde, bada pelikulan apenas agertzenden arren, istorian funtsezkoa den pertso-naia bat, hildako emaztearena, alegia.

«Gehien gustatzen zaidana da amodiozko fil-ma izanik, emakumezko protagonista ezagertzea. Polita litzateke pelikula honekemakumezko antzezpen saria irabaztea».

Aspaldi ez genuela Zinemaldiko Sail Ofi-zialean errusiar pelikularik ikusten eta Todo-rovskiyk ederki asko zekien horren berri,«Errusian zine asko egiten da egun, eta peli-kula horiek gure herritik kanpo erakusteamerezi dute». Filmaketa, aitzitik, Bielorrusia-ko hiriburuan, Minsk-en, burutu zen, «hiri txi-ki eta lasaia delako. Ez nuen horren istoriointimista jendez beteriko hiri handi bateankokatu nahi. Gainera, filmean agertzen direntranbia pintoresko zoragarri horiek daude».

S. B.

Arimaren ondokoistorioa

Sergei Garmash aktorea lehen planoan, Valeriy Todorovskiy zuzendaria, eta erabat desenfokaturik, errusierako itzultzailea. PABLO

The characteristic sobriety of Russian cinema is quite clear in Valery Todo-rovsky’s Lubovnik (The Lover), which is a film the director himself considers tobe personal, «not because something similar has happened to me, but becauseit moves me as a person». After the main character’s wife’s sudden death, her husband discovers by chan-ce that she had a lover. This arouses a single-minded self-destructive obsessionto discover the man and learn more about his wife’s double life. When asked about the meaning of the film, Todorovsky pointed out that filmscannot be explained, «You have has to see them and interpret them in your ownway. I don’t think it’s the director’s job to explain his films».Of the two main characters of the film, only Sergei Garmash is in San Sebas-tián; Oleg Yankovsky hasn’t been able to come due to professional commit-ments. «Yankovsky is a great actor», explained Garmash, «he’s very popular inRussia and it’s been an honour working with him».

«Films cannot be explained»

Page 9: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the
Page 10: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the

/ SECCIÓN OFICIAL SAIL OFIZIALA OFFICIAL SECTION10 astelehena, 2002ko irailaren 23a

WHALE RIDER • NUEVA ZELANDA - ALEMANIA

Niki Caro (Directora y Guionista), Keisha Castle-Hughes, Vicky Haughton (actrices), Rawiri Paratene, Cliff Curtis, Grant Roa (actores), Tim Sanders (Producción)

Basada en la novela homónima del escri-tor maorí Witi Ihimaera, Whale Rider narrala historia de una de las tribus de esta et-nia que habita en la costa neozelandesa,la que dice descender de Paikea, “El jinetede la ballena”, un antepasado que fuetransportado hasta la isla por una ballenatras volcar su canoa. Niki Caro, emociona-da por la obra, decidió llevarla a la panta-lla. Contó para ello con el asesoramientode Hihimaera, quien también le ayudó aacercarse a los habitantes del pobladodonde rodó la película. «La cultura maoríes muy fuerte –señaló ayer tras la proyec-ción, en la que fue ovacionada e inclusose le escaparon algunas lágrimas–. Es po-

co común que una persona como yo tengaesa relación tan estupenda con ellos». Yrecordó que el mejor cumplido que ha reci-bido de ese pueblo es que «nos conside-ren gente de la tierra, aunque muchos sea-mos de origen europeo».

En este segundo largo –el primero, Me-mory and Desire, fue seleccionado en1998 para la Semana de la Crítica de Can-nes y al año siguiente obtuvo el premio ala Mejor Película de su país–, la realizado-ra utiliza las tradiciones indígenas y la na-turaleza neozelandesa para contar la histo-ria de Paikea (Pai), una niña inteligente yvaliente que se enfrenta a una cultura regi-da por los hombres y a la intransigencia desu abuelo que no acepta que una mujer li-dere a la tribu.

Caro señaló que durante el rodaje leayudó el jefe de la tribu, con el mismo sta-tus en la vida real que el abuelo en la pelí-

cula, y que no puso ninguna objeción aque fuera una mujer la que dirigiera la his-toria. Respecto al guión explicó que «el tex-to original es muy poético, con pocos diálo-gos. La adaptación consistía en satisfaceral público con la narrativa, pero respetan-do el espíritu original». Los discursos enlengua maorí y las ballenas encalladas enla playa sí aparecen en la novela, el resto,como la canoa, es aportación de la direc-tora.

Llama la atención la naturalidad de laniña protagonista, Kai (Keisha Castle-Hug-hes). Caro señaló que era una actriz nóvel,que nunca había actuado y que tampocoquería a nadie profesional para ese papel:«En la cultura maorí estos niños existen ycuando nacen se les da un rol; se les pre-para para la vida». Sin embargo, «Keishaes de ciudad, una niña muy lista, muy va-liente, muy capacitada para el trabajo que

ha hecho, muy madura. Pero sigue siendouna niña». Salvo contadas excepciones, elreparto está formado por nativos del po-blado donde rodó la película.

Preguntada por cómo consiguió la es-cena de las ballenas encalladas en la pla-ya, manifestó que «no es un hecho queocurra con frecuencia en Nueva Zelanda,pero cuando pasa se acercan numerosascámaras de televisión a filmar. Conseguímuchas escenas». A partir de ahí llegó elproceso de recreación. «Empezamos –re-cordó– con dos ballenas de fibra de vídrio(dos hombres dentro de cada una) y luegoaplicamos efectos informáticos. Creo queconseguimos realismo porque, para el quevea la escena, son descendientes de Pai-kea, la que transportó al jinete».

N.L.

Llamada generacionala las ballenas

La realizadora Niki Caro, segunda por la izquierda, rodeada de parte del equipo de la película EGAÑA

Based on the novel of the same na-me by the Maori writer , Witi Ihae-mera, Whale Rider tells the story ofone of the Maori tribes living on thecoast of New Zealand, who claimdescent from Paikea, «The WhaleRider,» an ancestor of theirs whowas brought to the island on theback of a whale when his canoeoverturned. Niki Caro was thrilledby the story and decided to make itinto a film with the help of the aut-hor herself. She stressed that «Ma-ori culture is very deep-rooted, andsomeone like me rarely gets to es-tablish such wonderful relationswith them.» This is her second film– her first one Memory and Desirewas selected for the Critics’ Weekat Cannes in 1998 and in the follo-wing year won the award for BestFilm in her own country, and sheuses Maori traditions and the natu-ral beauty of New Zealand to tellthe story of Pai, a brave smart girlwho struggles against a male-domi-nated culture and the intransigenceof her grandfather who won’t ac-cept that a women could becomehead of the tribe.

A struggle againstdeep-rooted traditions

NUEVOS DIRECTORES / ZUZENDARI BERRIAK

Page 11: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the

«No me gusta trabajar bajo la presión delos productores y sólo acepto la financia-ción de quien me deja libertad para hacerlas cosas a mi manera». Fiel a esa filoso-fía, el británico Mike Leigh realizó su octa-vo filme, All Or Nothing, presentado en laSección Oficial de la pasada edición deCannes y que opta en San Sebastián alPremio Perla del Público. Con este filme,Leigh vuelve a explorar las relaciones hu-manas y ofrece una mirada crítica a la so-ciedad contemporánea a través de la his-toria cotidiana de una familia británica declase media-baja. Protagoniza uno de losactores fetiche de Leigh, Timothy Spall,junto a un desconocido pero admirablegrupo de actores. Leigh explica que en elcine existen dos tipos de estrellas. Por unlado, los actores consagrados, los quemiden mucho sus personajes, tienen mu-cha dependencia sobre la repercusión desu trabajo y, además, los propios produc-tores utilizan sus nombres para la comer-cialización del producto. Por el otro, estánlos actores como los que trabajan con él,los que, según Leigh, «tienen la habilidad,sofisticación y valor para hacer este tipode películas». No obstante, reconoce quehay actores consagrados que podríanadaptarse a su forma de trabajar, comoJennifer Jason Leigh, Steve Buscemi o Wi-llem Dafoe.

Leigh elige primeramente el casting y,a partir de unas ideas y sentimientos pre-concebidos, va construyendo la historia ylos personajes con la ayuda de los acto-

res, tomando como base las improvisa-ciones. «Este método hace que los acto-res se impliquen, que comprendan bien lahistoria y la razón de ser de sus persona-jes», añade.

Aunque la película está situada en In-glaterra, confiesa que no tiene intenciónde retratar exclusivamente la sociedadbritánica, y que trata temas universalescomo las condiciones y necesidades hu-manas. «Me gusta hacer películas verídi-cas, retratar la realidad tal y como es, ob-servar las vida de las personas y buscarlo que hay detrás de ellas».

Uno de los temas de All or Nothinges la obesidad, enfermedad que pade-cen los hijos del matrimonio protago-nista y que juega un importante papelen la trama. No es la primera vez queLeigh trata el tema de la salud en losjóvenes, pues ya en Life is Sweet(1999) presentó un personaje con se-rios problemas de anorexia. «Más queuna obsesión es una preocupaciónque, como padre, es lógico que ten-ga». Utiliza el tema de la salud comoparte de la fragilidad de la experienciahumana.

Leigh:«Necesito trabajarcon plena libertad»

PERLAS DE OTROS FESTIVALES

Mike Leigh vuelve a explorar las relaciones humanas en All Or Nothing. GOROSTEGI

Otar Iosseliani, iazko Zinemaldiak berelanari buruzko atzera begirako batenbitartez omendu zuen zinemagile geor-giarra, Donostiara itzuli da, Zinemal-dien Gailurren atalaren barnean proiek-tatu den Lundi Matin filma aurkeztera.Frantzian bizi eta lan egiten duen zu-zendari heldua eguneroko bizitza arrun-taz eta har tan bizirauten duten giza-kien bakardadeaz mintzo da, berak ida-tzitako gidoiari eutsiz. Per tsonaia na-gusia Vincent bakartia da. Ez du lagu-nik eta bera bezain bakarrik dauden gi-zakiez inguratuta bizi da. Harenzaletasuna margolaritza bada ere, egu-nero lantegi batean lan egiten du, etahorrek ez du zoriontsu egiten, lanakerabat aspertzen baitu. Etxean ere, gu-rasoak, emaztea eta seme-alabak ba-ditu ere, ez da zoriontsua. Izenburukoastelehen goiz horiek gorrotatzen ditu,egunerokotasun arruntena islatzen bai-tute. Egoera horretan, guztia utzi etaVeneziara joatea erabakiko du, sekulaaurkituko ez duen zoriontasunaren bilabidaia luzea egiteko. Hantxe, lagun be-rriak bera bezain bakarrik daudela ja-betuko da. «Erbesteak ez dakar zorio-na, eta Vincent, gizaki azkarra izanik,laster konturatuko da etxetik urrunere, gizakiek alienazio arazo ber-berakdituztela». Filma bakardadearen eta zo-riontasun ezaren parabola bezala des-kribatzen du.

Iosselianik laguna izandako Fellini mai-sua eta haren lana goraipatzen ditu, huraizan baitzen, bere ustetan, zinemaren mun-duko betiko pentsalari handiena. Zinemagi-le italiarraren amesgiroko E la nave va! adi-bidetzat hartuz, haren filmen garrantzia az-pimarratzen du, bizitzaren eta gizartearenberaren metafora paregabea delako. «Giza-ki aberats, pobre, xume nahiz handinaiakere, bizitzan, ontzi berean bidaiatzen du-gu». Film hura ikusi zuenean, Felliniri esa-geratua zela esan omen zion, baina geroraohartu omen zen hura zela bizitzaren pare-kotasun bikaina. Lundi Matin-en gai nagu-sia oso alaia ez bada ere, elementu surrea-lista eta fantastikoez apaindu du, egoerokumore fin eta azkarrez erakutsiz.

Fipresci Saria eta zuzendari onenarenZilarrezko Hartza Berlinen jaso dituen zine-magile honek sekula antzezpenik egin ezzuen Jacques Bidou ekoizlea deitu zuenVincent protagonistarena egiteko. Zuzen-daria ere kameraren parean azaltzen da, DiMartinoren rolean, eta bera da filmarenmuntatzailea. Istorioak irudi eta soinuarenbitartez kontatu ahal izana hitzari tarteakentzea da eta hori Iosselianik bereziki ba-loratzen duen gauza da. «Beste lengoaiada, ni ez naiz idazlea, zinemagilea baizik».

Erretzaile sutsua izanik, film honetanironiaz kritikatzen du Estatu Batuarrekmundu osoan indarrez ezarri duten erre-tzeari uzteko kanpaina. «Hasieran, taba-koarekin ederki asko aberastu ziren, mun-do osoan zehar erretzeko zaletasuna za-balduz. Orain, berriz, ez erretzeko modaezarri nahi dute eta, are gehiago, toki pu-blikoetan eta lanean, adibidez, erretzeadebekatu dute».

A.M.

ALL OR NOTHING

LUNDI MATIN

Iazko atzera begirakoaren ondoren, Iosseliani Lundi Matin-ekin itzuli da. EGAÑA

11lunes, 23 de septiembre de 2002 ZONA ABIERTA ZABALTEGI OPEN ZONE /

SOPORTE TECNOLÓGICO

«I don’t like working underpressure from producers and Ionly accept funding frompeople who leave me free todo things in my way». Loyal tothis philosophy, Britishdirector Mike Leigh has madehis eighth film, All Or Nothing,shown in the Official Sectionthis year at Cannes and whichis competing for the Pearl ofthe Audience Award in SanSebastián. With this film,Leigh once again exploreshuman relationships andoffers a critical view ofcontemporary society throughthe everyday story of a lowermiddle-class British family. Georgian filmmaker OtarIosseliani, who the Festivaldevoted a retrospective tolast year, is back in SanSebastián to present LundiMatin in the Festivals’ Topsection in Zabaltegi. Havingbeen awarded the Silver Bearfor Best Director and theFipresci Prize at BerlinFestival, the film deals witheveryday life and theloneliness of human beings.«Exile doesn’t bring happinessand as Vincent, the maincharacter, is intelligent, hesoon realises that, even faraway from home, peoplesuffer from alienation», thedirector explains. «The film isa parable of loneliness andthe lack of happiness».

Life’s Still Sweet

Bakardade etazoriontasun ezarenparabola

Page 12: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the

Nerviosas, emocionadas y contentas co-mo un grupo de adolescentes en día deestreno. Así se mostró la delegación delequípo de Big Girls Don’t Cry en el colo-quio que se celebró tras la proyección deeste largometraje.

La película, que opta al Premio Nue-vos Directores, narra la historia de dos jó-venes en esa edad en la que se vive conun pie en la niñez y otro en la madurez.Amistad, amor, sexo, desplome de dog-mas hasta entonces inamovibles y la ne-cesidad de definir y controlar sus propiosmundos completan el esqueleto vivencialsobre el que transcurre la narración. Tal ycomo la directora sueca Maria von Helandexplicó durante el coloquio de ayer, noquerían hacer una película sobre adoles-centes basándose únicamente en sus re-cuerdos de la juventud –sólo tiene 37años-, en tópicos o suposiciones, algo enlo que coincidió con las productoras. Porello, durante los meses previos al rodajese embarcaron en la aventura de entre-vistar a docenas y docenas de jóvenesalemanas que, contra todo pronóstico, semostraron mucho más abiertas de lo quecabía esperar. Todo ese trabajo de campoles dio como resultado un profundo cono-cimiento de la juventud germana del sigloXXI. Un resultado sincero y creible, el in-grediente base perfecto para un largome-traje de este tipo.

La realizadora insistió en que «la his-toria no está basada en hechos reales pe-

ro todas esas entrevistas me sirvieron co-mo garantía de que mi guión tenía los piesen el suelo, reflejo en la vida real».

Cuando uno de los espectadores co-mentó en voz alta que tenía entendidoque el cine alemán resultaba pesado yaburrido, subrayando que evidentementeno era éste el caso, la realizadora quisopuntualizar, «yo soy sueca, una de las pro-ductoras vive en Norteamérica y la otra esinglesa. Por lo tanto...».

Las dos jóvenes actrices, por su par-te, se mostraron más que satisfechascon la experiencia vivida. Anna MariaMühe ha cumplido uno de los anhelostípicos con los que sueña toda joven asu edad. Fue descubierta en un restau-rante concurrido por adolescentes ycuando le propusieron tomar parte en

el rodaje «respondí de golpe, casi sinpensarlo. Para mí ha sido la primeravez; no sabía ni qué era estar delante odetrás de la cámara».

Karoline Herfurth había trabajado pre-viamente ya en dos películas, pero asegu-ró que «he aprendido tanto que sería difí-cil resumirlo en pocas palabras. Ha sidouna experiencia muy enriquecedora».

El punto liviano lo puso un espectadorque entre pregunta y pregunta pidió unaquiniela para las elecciones a Cancillerque se celebraban ayer en el país teutón,a lo que la realizadora respondió que «nolo sé, pero puestos a elegir me quedo conSchröeder».

I.T.

GROSSE MÄDCHEN WEINEN NICHT (BIG GIRLS DON’T CRY)

Duela bi urte Nationale 7 opera primare-kin Publikoaren Kuttuna Saria jaso zuenJean-Pierre Sinapi zuzendari frantziarrabere hurrengo luzea aurkeztera itzuli da,oraingoan Zuzendari Berriak Sarirakohautagai bezala. Vivre me tue filmak ja-torri arabiarreko bi anaia frantziarren is-torioa biltzen du, zuzendariarekin bateraDonostiara etorri diren Sami Bouajila(The Siege) eta Jalil Lespert (Ressour-ces Humaines) aktore ezagunek antzez-ten dutena.

«Paul Smaïlen izenburu bereko elebe-r ri autobiografikoa oinarritzat har tunuen, besteak beste egungo gazteri fran-tziarraren noraezaz mintzo delako etapertsonaia nagusiak ni bezala etorkinakizanik horien istorioa bereziki hunkituninduelako». Sinapi etorkin italiarra daeta 20 ur te zituenean bizimodu latzaizan zuen, literatura eta ikasketen bitar-tez gainditzea lortu zuena. Alegia, Vivreme tue-ko Paul protagonista bezala.«Gaztetan ikasketetan buru-belarri sartueta kulturalki prestatu izan ez banintz,egun delinkuentzi-giroan murgilduko nin-tzateke», aipatu du, etorkina izanik bizizaren herrialdean guztiz egokitzeko kiro-laria edo ikasia izatea ezinbestekoa delagehituz.

Filmaren gai nagusia, ordea, ez daemigrazioa, bi anaien lagunarteko amo-dio-harremana eta bakoitzaren barne-er-besteratzeaz egindako hausnarketa bai-zik. Daniel Tonachella gidoigilearekin ba-

tera egokitu duen istorioa kontatzerako-an, pertsonaien alde erromantikoa azpi-marratu nahi izan du, bakoitzaren bilake-ta per tsonala ger tutik jar raituz. Bianaiok kultura bikoitzaren zamarekin bizidira. Erabat egokitzea, hau da “guztizfrantziarra izatera heltzea” ezinezkoa de-la uste dute, eta hori lortzeko, batek kul-

turismoaren bitar tez gorputza landukodu, eta bestearen aukera, berriz, litera-tura eta kultura lantzea izango da.

Testuingurua kontuan izanik salaketaedo gizarte-filma dela pentsa bageneza-ke ere, Sinapik ez du halakorik egin nahiizan, eta zorionez helburua lortu duelaazaldu du, irribarrez, «bestela karikatura

izango litzatekela» gehituz. Amaitzeko,mezu baikorreko film honetan, jatorriarabiarreko bi gazte frantziarrekoak be-zain frantziarrak izan daitezkeela argiutzi nahi izan duela adierazi du Sinapik.

A.M.

VIVRE ME TUE

Anaien artekoamodiozko istorioa

NUEVOS DIRECTORES / ZUZENDARI BERRIAK

Adolescenteshaciendo deadolescentes

Las dos jóvenes actrices de Big Girls Don’t Cry entre una de las productoras y la directora de la película. EGAÑA

/ ZONA ABIERTA ZABALTEGI OPEN ZONE12 astelehena, 2002ko irailaren 23a

Jean-Pierre Sinapi(Vivre me tue), Zu-

zendari Berriak Sari-rako hautagaia.

GOROSTEGI

French filmmaker Jean-PierreSinapi, who won the Pearl ofthe Audience Award two yearsago at this Festival for hisopera prima Nationale 7, isback in San Sebastián topresent his latest feature film,Vivre me tue, which iscompeting for the NewDirectors’ Award. The film tellsthe story of two out-of-workbrothers of Arab origin whohave to accept miserable jobsto get by. «The film is basedon the autobiography by PaulSmaïl and it reflects theaimlessness of French youth».Sinapi explained. Swedish director Maria vonHeland’s Big Girls don’t Cry,which is competing for theNew Directors’ Award, wasshown yesterday for the firsttime in San Sebastián. Thefilm tells the story of twofriends who share theirsorrows, joys, preferences andsecrets and can’t live withoutone another. Although theywant to be grown-up, they’renot quite ready for it yet, andsurrounding events put theirfriendship to the test. As thefilmmaker explained duringyesterday’s get-together,before starting shooting shehad to embark on a field studyof German teenage girls inorder to really get to knowwhat young people in Germanyare like.

The Trouble withEuropean Youth

Page 13: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the
Page 14: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the

NUEVOS DIRECTORES /ZUZENDARI BERRIAK

Paul Smailen eleberri batean oinarri-turik dago Jean-Pierre Sinapik zuzen-du duen Vivre me tue pelikula. Bianaiaren arteko harremanari buruz-ko film bat da, guztiz desberdinak di-ren bi anaiaren arteko harremanahain zuzen: Paul, zaharrena, tortura-turik bizi den literaturzale bat da, sal-bazioa liburuetan eta hitzetan bila-tzen duena; bestea, Daniel, gaztee-na, berriz, ez du konfidantza handirikbere buruarengan, eta beharbada ho-rregatik saiatzen da denbora guztianbere gorputza, bere giharrak gara-tzen eta handitzen. Paulek oso maitedu Daniel, baina bere andregaiarekinduen harremana nolabait kaltetzendu maitasun horrek.

Bi anaiak Parisko auzorik islami-zatuenean bizi dira. Bizimodua ez daerraza, eta Paulek laster ikasiko dubakarrik hitzek saba dezaketela, be-reziki eleberri baten lehendabiziko hi-tzek: bizitzeak hil egiten nau.

Telebistan lan ugari egin ondoren,arrakasta handia lortu zuen Jean-Pie-rre Sinapik bere lehenengo luzeme-traiarekin, Nationale 7. Esan duenez,Vivre me tue oinarritzen den elebe-rriak barnean zuen egiak hunkitu eginzuen, bertan gorrotoa, amodioa etaorokorrean egunerokotasunaren zatiasko elkartzen baitziren, ateak ireki-tzen dituzten osagarri garrantzitsuakazken finean. Bizirik egotea gaisota-sun bat besterik ez baita.

Bera ere etorkinen semea iza-nik, Sinapik oso pertsonaia sendo-ak lortu ditu.

Hay en Balzac y la joven costurera china,de Dai Sijie, algo del mito de Pigmalión,una especie de versión china de My FairLady, pero, sobre todo, hay un canto a laimaginación, a la lectura como vía de es-cape y liberación cuando las circunstan-cias de la vida real se complican, a la

construcción de nuevos mundos y nuevasvidas más allá de los límites físicos. Ensegundo plano, hay también una historiade amor y un triángulo algo atípico, pero lapelícula gira sobre todo en torno al acto li-berador de la lectura, que, aunque suenea contrasentido en un escenario como el

de la Revolución Cultural china, puede seralgo profundamente revolucionario.

Basada en su propia novela, un best-seller con grandes dosis de autobiografía,Balzac y la joven costurera china cuenta lahistoria de dos amigos que a principios delos setenta son enviados a un campo dereeducación en unas remotas montañas.Allí conocerán a una joven, nieta del sas-tre de la zona, que no sabe leer. Tras robara un compañero del campo una maletallena de libros occidentales prohibidos,deciden que van a enseñar a leer a la mu-chacha, y empiezan con una obra de Bal-zac, a la que seguirán otras joyas de la li-teratura, como "Madame Bovary” o "Elconde de Montecristo". A los dos amigos,la lectura les permite evadirse de un mun-do oprimente, pero para la costurera sig-nifica el primer indicio de que hay otrosmundos, otras vidas, otras historias másallá de las montañas. Ese descubrimientole hará abandonar su pequeño universopara buscar algo más, aunque ello supon-ga tener que abandonar el amor que leprofesan sus dos amigos, uno de ellos deforma bastante secreta.

Es Balzac y la joven costurera chinauna película bien contada, rodada en es-cenarios naturales de ensueño, que tieneademás solventes actuaciones de lostres actores que encarnan a los persona-jes principales: Zhou Xun, Chen Kun y LiuYe. No es el primer reflejo de la RevoluciónCultural que se rueda en China, pero aquíse deja un poco a un lado el contexto polí-tico y social de la época para centrarse enla apología de la lectura, en la potenciaque puede alcanzar la imaginación en unentorno hostil. La película se proyectó enla Sección Oficial del Festival de Cannes ytiene suficientes elementos como pararesultar tan exitosa como la novela en queestá basada.

Ganadora del Oso de Oro del Festival deBerlín de este año, Bloody Sunday es unaespeluznante reconstrucción de la masa-cre desatada por el ejército británico enlas calles de Derry en 1972, de la ver-güenza vivida aquel domingo 30 de enero,en el que murieron trece personas, peroes también una constatación de lo lejosque pueden llegar las versiones oficiales,las mentiras oficiales, capaces de negaruna evidencia ensangretada. Muestra delmejor cine político, un género que noabunda en nuestros días, emociona e in-digna al mismo tiempo, por mucho que se-pamos de lo ocurrido en aquella infaustafecha en Irlanda del Norte.

La manera en que Paul Greengrass harodado Bloody Sunday, con cámaras enconstante movimiento y con un grano muypoco convencional, no hace sino aumen-tar la sensación de realidad. Sabemosque no se trata de un documental, pero po-dría serlo per fectamente. Es probable-mente la forma más efectiva de llegar alcorazón y a las tripas de los espectadores.Antes del comienzo de la matanza, se nosvan ofreciendo todos los puntos de vista,el de los defensores de los derechos civi-les, el de los militares y paracaidistas bri-tánicos, el de una juventud que ve cada díalas calles ocupadas por tanques y contro-les. La intervención de los soldados estállena de realismo, un realismo que supera

al de cualquier película de acción de gi-gantescos presupuestos. Los actores,por su parte, transmiten perfectamente elmiedo del que está siendo machacado, eldolor del que ha perdido a un amigo o a unfamiliar, o la sangre fría del paracaidistacapaz de descargar más de un cargadorsobre una masa de pacíficos manifestan-tes. Y luego llega la vergonzosa prepara-ción de las excusas, la historia oficial, lamentira que hizo que los responsables deestos crímenes fueran condecorados porSu Majestad la Reina.

Queda al final la constatación deque la violencia engendra más violen-

cia, con imágenes de jóvenes haciendocola en un oscuro sótano para recogersus armas y vengar a los caídos. Y que-da también el mensaje de Bono durantesu interpretación de la famosa canción“Sunday, bloody sunday”, “secad las lá-grimas”, algo que no es fácil ni para losque vivieron esta vergüenza ni para mu-chos de los que salen de la sala de ci-ne. Porque el otro mensaje de Bono,que no vuelva a ocurrir, que acabe deuna vez, no se ha cumplido, y cada añohay en el mundo centenares de díassangrientos, multitud de lágrimas y to-neladas de odio.

BLOODY SUNDAY

Espeluznantereconstrucción de la masacre

ZINEMALDIEN GAILURRAK / PERLAS DE OTROS FESTIVALES

Apología de la lectura liberadora

James Nesbitt interpreta al defensor de los derechos civiles Ivan Cooper.

La película estábasada en parteen laautobiografía desu director DaiSijie y su pasopor un campo dereeducación enlos años 70.

Pelikula zuzentzen hasi baino lehenelkarrizketa ugari egin zituen Mariavon Heland zuzendariak Berlingo ka-leetan gazteen kezkak eta arazoakezagutzeko asmoz eta harriturik ge-ratu zen neskek hitz egiteko zuten go-goa ikusirik. Elkarrizketak ordu bete-koak ziren teorian, baina kasu asko-tan lau eta bost ordu irauten zuten.Azkenean, denek komunean zituztengaien zerrenda osatu zuen: nortasu-naren bilaketa, sexoa, gurasoak, es-kola eta etorkizuna. Elkarrizketahauek guztiak bideoz grabatu zituen,baina gero ez zuen bakar bat ere era-bili Gorosse Mädchen Weinen Nichtfikziozko luzemetraia egiteko.

Bi lagunen istorioa da pelikula,oso familia desberdinetatik etorriarren txikitatik adiskideak izan direnKati (Anne Maria Mühe) eta Steffi(Karoline Herfurth) hamazazpi urte-ko gazteena hain zuzen. Helduak egi-ten ari dira biak, eta hasiera horrenarazo guztiak bizitzen dituzte. Egunbatean, klub batean daudelarik, Stef-firen aita beste emakume baten be-soetan ikusiko dute eta beren mun-dua erori eginen da. Steffik mende-kua hartu nahi izanen du eta horreta-rako ideia eroak bururatuko zaizkio,bere proiektuetan ezagun guztiak tar-tekatuko dituelarik. Azkenean Steffibera izanen da kaltetuena.

Bizitza gaisotasunbat besterik ez da

SOPORTE TECNOLÓGICO

Heldutasunarenatariko arazoak

/ ZONA ABIERTA ZABALTEGI OPEN ZONE14 astelehena, 2002ko irailaren 23a

GROSSE MÄDCHEN WEINENNICHT (BIG GIRLS DON’T CRY)

VIVRE ME TUE

BALZAC ET LA PETITE TAILLEUSE CHINOISE

Page 15: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the

Los problemas de comunicación entre laspersonas es el trasfondo de Caja negra, elprimer largometraje del joven realizador ar-gentino Luis Ortega. Concebida como unapelícula con pocos medios y un equipo re-ducido a tres personas, el guión nació unpoco de la casualidad, al conocer en la ca-lle este director a uno de los protagonis-tas de la historia que interviene en la pelí-cula. Posteriormente conoció al resto delas personas que fueron filmadas en suentorno, y que se prestaron a participaren este proyecto.Al fin y al cabo, en el reparto del filme so-lamente interviene una actriz, DoloresFonzi, y sobre todo ella, convivió anterior-mente durante varios meses con la mujerque interpreta a la abuela, a fin de cono-cerle mejor. Por eso no es una películaconvencional «y rodábamos con una solacámara y no les molestaba nuestra pre-sencia», puntualiza.Caja negra ha sido definida como minima-lista, aunque para Luis Ortega este adjeti-vo se referiría más a la preparación y el ro-

daje del largometraje en sí, no a la histo-ria de la película. Como explica este cine-asta argentino, «el filme habla de la inca-pacidad de llegar al otro, del problema deestar presente, y de la comunicación quepuede darse sólo a través de miradas,porque el amor puede transmitirse sola-mente estando al lado de una persona» .Admirador del cine de Bergman, Fassbin-der y Passolini, Luis Ortega señala no per-cibir influencias de estos directores ni depelículas en su opera prima; «quisimos ol-vidarnos de eso y me he tomado libertadabsoluta para explorar un terreno propio.Los únicos referentes que he utilizado hansido los cuadros del pintor británico Fran-cis Bacon, para transmitir las sensacionesque yo quería», comenta.Luis Ortega se siente afortunado por ha-ber podido llevar a cabo este proyectosiendo tan joven, e insiste en que lo im-portante no es contar con muchos me-dios, «sino tener muy claro que para em-pezar no es necesario un equipo de conmucha gente. Lo puedes hacer con pocodinero, como nosotros, que empezamoscon mil pesos. Lo importante es saber entu cabeza lo que quieres transmitir».El periplo que lleva a este equipo por festi-vales de todo el mundo, les resta tiempopara poder enfrascarse en su nuevo pro-yecto, que quieren comenzar a rodar enenero o febrero. Se denominaráMonobloc, y tratará de la historia de tresmujeres «con el mismo conflicto quemuestro en la otra película», explica LuisOrtega, pero esta vez con más medios, yaque contará con actrices profesionales yse rodará a medias con soporte digital yde celuloide.

M.E.

15lunes, 23 de septiembre de 2002 MADE IN SPANISH /

La incapacidad deestar con otra persona

Caja negra es el primer largometraje para Luis Ortega y para la actriz Dolores Fonzi

CAJA NEGRA

Communication problems form the backdrop to Caja Negra the first featurefilm by the young Argentine filmmaker Luis Ortega. Shot on a low budget witha very small crew, the film has been described as minimalist although Orte-ga thinks this adjective would refer more to the preparation and shooting ofthe film rather than to the story. Although he is an admirer of Bergman, Fass-binder and Passolini, Ortega doesn’t detect the influence of these directorsin his first film. «We wanted to forget about these and I gave myself completefreedom to explore a field of my own. The only reference points that I usedwere pictures by the British painter Francis Bacon, to convey the feeling that Iwas after.»

Communication breakdown

PABLO

Page 16: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the

astelehena, 2002ko irailaren 23a

FIESTA 50 ANIVERSARIO 50. URTEURRENEKO FESTA 50thANNIVERSARY PARTYlunes, 23 de septiembre de 2002 1716

Tras un breve receso después de laactuación de Comediants y su montaje50 años rodando, la fiesta aniversariocelebrada en Illumbe la noche delsábado dio paso a la par te musical.Durante el breve intermedio, las puertasdel coso se abrieron de nuevo parapermitir el acceso a las cerca de 1.500personas que habían adquirido entrada aun precio más reducido para participaren la segunda parte.Joaquín Sabina, disfrazado de chamber-lain; Javier Gurruchaga, optó por el de bu-canero; Ana Belén, repitió el atuendo quellevó en La corte del rey Faraón; y VíctorManuel y Amaia Uranga, que prefirieronno disfrazarse, hicieron bailar en la pistaal personal con un repertorio variado.Y luego llegó Alaska-DJ y Mario Vaqueriza-antiDJ. Scratcheó clásicos cinematográ-ficos y dio paso a Vaqueriza que optó porlas bandas sonoras discotequeras de lossetenta-ochenta. Un delirio. Volvió la DJtitular y, esta vez, se decantó por lo másinmediato, por los sonidos house ytechno. Otro delirio. Así, hasta que elcuerpo aguantó o hasta que las puertasde la plaza se abrieron de nuevo paracerrarse después, dejando un recintovacío cargado de olor a humanidadfestivalera satisfecha.

Intermezzoy más aforo

Los dos actores que iniciaron el espectáculo teatral y que sirvieron como hilo conductor.

Alaska, en la imagen iluminada por los focos, ejerció otra de sus aficiones-trabajo favoritas: elscratcheo.

Dennis Hopper encendió, al igual que el resto del público, la bengala entregada por Comediants para despedir su espectáculo.

Francis Ford Coppola saluda agradecido tras recibir el Premio Especial 50aniversario a su trayectoria profesional. PABLO

Y llegó el proyector, recibido con una salva de aplausos por los cinéfilos del «nuevo» certamen en loscincuenta.

Vista general del coso durante la actuación musical.

Javier Gurruchaga, Ana Belén, Joaquín Sabina, Amaia Uranga y Víctor Manuel en un momentode su actuación.

Torre-casa donde los comerciantes idearon la celebración de un certamen de cine para incentivar a la ciudad.

Fotos: GOROSTEGI

Page 17: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the

/ SECCIÓN ESPECIAL SAIL BEREZIA SPECIAL SECTION18 astelehena, 2002ko irailaren 23a

Lola Montès restored in all her gloryThe Portuguese director Manoelde Oliveira has chosen MaxOphul’s masterpiece, in a ver-sion recently restored in all itssplendour, to accompany thetribute being paid to him by theIFFA (International Federation ofFilm Archives) as par t of theDonostia-San Sebastián FilmFestival. The Munich Film Museumreconstructed the German pre-miere version in collaborationwith the Luxembourg MunicipalFilm Library while the technicalrestoration was carried out byTaurus Media Technik.

Stefan Droessler from theMunich Film Museum stressesthat “one must bear in mind thatthis is a new version that com-bines material from two differentversions shot in different langua-ges which merely represents anapproximation to the original.”

In any case, the reconstruc-ted German premiere version ofLola Montes in its original lengthand format, with corrected co-lours and a multilingual multi-channel soundtrack, displaysMax Ophüls’ complete ar tisticconception and although it won’tcause a scandal nowadays, itmay well give the audience thesame pleasure that Ophüls hadwhen he made the film.

El director portugués Manoel deOliveira ha escogido la obramaestra de Max Ophüls en unaversión recientemente restau-rada en todo su esplendor paraacompañar al homenaje que lededica la FIAF (Federación Inter-nacional de Archivos Fílmicos) enel marco del Festival Interna-cional de Cine de San Sebastián.

La reconstrucción de la ver-sión original alemana de LolaMontes la ha llevado a cabo elMunich Filmmuseum en cola-boración con la CinémathèqueMunicipale de Luxembourg, y larestauración técnica ha corrido acargo de TaurusMedia Technik.El proceso de dicha restaura-ción, en palabras de StefanDroessler (Filmmuseum Mu-nich), ha sido el siguiente:

«Sólo se exhibieron dos co-pias de la versión original alema-na, una en Munich, que duróhasta el estreno de la versiónalemana reeditada, y otra enHamburgo, que dejó de circulartras un par de semanas. Es pocoprobable que haya sobrevividoalguna de estas dos copias; demomento no hay rastro de lasmismas en ningún archivo. Laversión alemana más completa

de la que disponemos es lacopia con sonido magnético dela versión reeditada que posee elMunich Filmmuseum. Dado quelos fotogramas descoloridos quese intercalaron posteriormente,originalmente iban en otro idio-ma, se nos ocurrió la idea desustituir estas secuencias porlas secuencias correspondien-tes de la versión francesa ree-ditada y, así, recuperar el multi-lingüismo de la película. Sinembargo, hay que tener en cu-enta que el resultado es otranueva versión que combina ma-terial de dos versiones distintasy que no representa más queuna aproximación al original.»

En cualquier caso, la recons-trucción de la primera versiónalemana de Lola Montes, con suduración y formato originales, lascorrespondientes correccionesde color y una banda sonoramultilingüe con múltiples pistas,nos revela el concepto artísticointegral de Max Ophüls y su LolaMontes que, si bien hoy en díaya no provoque ningún es-cándalo, sí proporcionará a supúblico el mismo placer queOphüls experimentó al realizar elfilme.

Lola Montèsrecupera su antiguo esplendor

La FIAF (Federación Internacional de Archivos Fílmicos), mostrarásu reconocimiento a Manoel de Oliveira en un acto de homenaje alrealizador portugués, previo a la proyección de Lola Montès, a las

12.00 en el K2.

Page 18: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the
Page 19: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the

Por primera vez, prestigiosas escuelas de cinede Barcelona, Madrid y París se dan cita en elFestival Internacional de Cine de Donostia-SanSebastián para intercambiar ideas, buscar nue-vas vías de colaboración y ofrecer en primicia,al público y a los profesionales, una sugestivaselección de los últimos trabajos de los alum-nos de hoy, nuevos directores de mañana.

La fémis, Ecole Nationale Supérieure desMétiers de l’Image et du Son, tomó el relevode la IDHEC en 1986. Es una institución públi-ca bajo la tutela del Ministerio de la Cultura y

de la Comunicación y garantiza una formaciónen los ámbitos del cine y lo audiovisual de altonivel artístico y técnico.

La Escuela de Cinematografía y del Audiovi-sual de la Comunidad de Madrid (ECAM) secreó en 1994 por decisión de la Consejería deEducación y Cultura de la Comunidad de Ma-drid, la Sociedad General de Autores y Editores(SGAE), la Academia de las Artes y las Cien-cias Cinematográficas de España (AACCE) y laEntidad de Gestión de Derechos de Autor delos Productores Audiovisuales (EGEDA), a cuya

iniciativa conjunta se incorporó, en 1997, Acto-res Intérpretes Sociedad de Gestión de Espa-ña (AISGE).

En el año 1994 se constituye una funda-ción privada con el nombre de Escola Supe-rior de Cinema i Audiovisuals de Catalunya,centro adscrito a la Universidad de Barcelo-na. En la actualidad, ESCAC se ha converti-do en un centro que ofrece un conocimientoteórico-práctico lo más científico y sistemáti-co posible del fenómeno audiovisual, me-diante una formación que implica al indivi-duo en el trabajo en equipo y que propicia elcontacto con las generaciones que ya hanconseguido su profesionalización.

/ NOTICIAS BERRIAK NEWS20 astelehena, 2002ko irailaren 23a

Encuentro de Escuelas de Cine

LA FÉMIS (Paris)Pelikula / Film / Película Zuzendaria / Director / Director Iraupena / Running time / DuraciónVoyage à Paris Pablo Guirado 12 m.Axiomen Alexia De Oliveira 20 m. Orphée Karmen Kalev 11 m. 30 s.

ESAC (Barcelona)Retruc Francesc Talavera 20 m.El negre és el color dels déus Anna Solanas, Marc Riba 10 m.Treitum Javier Ruiz 15 m.

ECAM (Madrid)El hijo de John Lennon Federico Alba 14 m. 30 s.El hombre del saco Miguel A. Vivas 20 m.TrainMan Blues María Pulido 22 m.

PAB

LO

hoy gaur today

16:00Kutxa

(Arrasate)Entrada LibreSarrera Doan

Free Admission

Page 20: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the
Page 21: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the

/ 50 DE LOS 50 50EKO 50AK 50S FROM THE 50S22 astelehena, 2002ko irailaren 23a

Patrocinado por:

A pesar de tratarse de un cor tometrajedocumental, que retrata en apenas me-dia hora de duración la ciudad de Oportoa través de la luz, la paleta y las reflexio-nes del pintor António Cruz, O pintor e acidade puede considerarse una películamedular en la obra del nonagenario Ma-noel de Oliveira. Fue realizada en 1956,después de una estancia del directorportugués en Alemania, donde estudió afondo los nuevos procedimientos del ci-ne en color. Antes había hecho otros cin-co documentales, algunos de ellos in-completos o perdidos, y una sola pelícu-la de ficción, Aniki Bóbó (1942), sobrelos avatares de una pareja de niños enun barrio de la misma Oporto.

Oliveira abandonó el ci-ne después de esta pelícu-la, y no volvió a empuñaruna cámara hasta catoceaños después. El resultadofue O pintor e a cidade, unregreso a las raíces de suprimer cine. Desde enton-ces, y salvo un paréntesisde siete años, entre 1963 y1970, marcado ante todopor cuestiones políticas, elveterano cineasta ha acudi-do casi anualmente a su ci-ta con la cámara, los acto-res y los técnicos. El restoes historia.

La geografía de Oporto,el empleo del color y la re-flexión realizada por un pin-tor sobre su propio trabajo ysobre la ciudad en la que vi-

ve. Estos son los tres elementos con losque Oliveira elaboró O pintor e a cidade,un documental de creación --éste sería eltérmino acuñado en los últimos tiemposque mejor le cuadra-- en el que asumió to-das las responsabilidades y todos losriesgos: figura como realizador, produc-tor, guionista, director de fotografía, cá-mara y montador.

De conocerlo, Truffaut, Godard y com-pañía lo habrían elegido como paradigmadel cine de autor, como abanderado de laresponsalibilidad absoluta del directoren el proceso de creación de una pelícu-la. Quizá los cachorros de "Cahiers du Ci-néma" no vieron este documental, pre-sentado en la cinemateca de París en1957, pero no así el patriarca de la re-vista y de la nueva ola, André Bazin, queconsideraba a Oliveira el único nombrerealmente importante de toda la historiadel cine portugués hasta entonces.

Oporto y António Cruz se reparten elprotagonismo de la película, hasta el pun-to que es imposible separar la ciudad delartista. Oliveira filma, con una cámara re-cién comprada y un gusto manifiesto porla observación de la luz y los colores, y al-terna las estampas ciudadanas con lasreflexiones del pintor en su estudio detrabajo. El film es así tanto una contem-plación de Oporto a través de los lienzosde Cruz como el retrato del pintor a partirde la ciudad en la que se mueve, o, en pa-labras de Bazin, «un film d'art en torno auno de los mejores pintores portuguesescontemporáneos y, al mismo tiempo, undocumental poético sobre la ciudad deOporto» ("Cahiers du Cinéma", núm. 75).

Quim CASAS

O PINTOR E A CIDADE

Cine de paleta y pincel

Oliveirak gonbitea onartu eta2001eko Zinemaldian bisitatu

gintuen. 50. urteurrenarenekitaldi honetan FANFen (Film

Artxiboen Nazioarteko Fede-razioa) omenaldia

jasotzera itzuliko da.

19

58

Page 22: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the

23lunes, 23 de septiembre de 2002 50 DE LOS 50 50EKO 50AK 50S FROM THE 50S /

A la vista del trasfondo de la historia quecuenta Sed de mal, bien se puedeclasificar el film de Orson Welles dentrode los parámetros del llamado cinenegro. Tomando como base laadaptación que Paul Monash habíahecho de la novela “Badge of Evil”, deWit Masterson, seudónimo conjunto delos escritores Robert Wade y Bill Miller,Welles, sin tiempo ni siquiera para leerla novela, rescribió el guión y en tressemanas comenzó a dirigir la película, alparecer, gracias a la sugerencia de suprotagonista, Charlton Heston. En estesentido, sería interesante comparar labase literaria con el film, pues a buenseguro constituiría un magnífico ejemploa la hora de hablar sobre las relacionesentre la literatura y el cine.

El film pone sobre el tapete el temade la integridad de la policía así como eldilema entre la ley y la justicia. El propiodirector reconocía que «Quinlan es laencarnación de todo aquello contra loque lucho, política y moralmentehablando. Estoy contra Quinlan porquequiere arrogarse el derecho de juzgar; yesto es precisamente lo que yo másdetesto, las gentes que quieren juzgarpor propia iniciativa».

Con el fin de hacer patente estacrítica a la corrupción policial, Wellescontrapone a la figura de Quinlan («unhombre extraordinario, un excelentedetective pero un mal policía») la delcapitán Vargas, de la policía mejicana,que defiende en todo momento la ley y el

estado de derecho, aunque ello supongamás trabajo a la de hora de demostrar laculpabilidad de un acusado. Podríamosdecir que cada uno de estosantagonistas tiene su propia película:por un par te tenemos el proceso deinvestigación que lleva a cabo elinspector Quinlan, capaz de amañar laspruebas para poder resolver los casos yjustificar de ese modo su irregularcompor tamiento, y por otra lacorrespondiente al capitán Vargas, cuyaluna de miel se ve interrumpidaconstantemente por la evolución delcaso. Todos los elementos que rodean aambos protagonistas sondiametralmente opuestos, a fin deevidenciar de un modo más palpable ladistancia existente entre ambos. De ahí,por ejemplo, que no resulte en absolutogratuita esa frontera que condiciona laintervención de los dos policías.

Cinematográficamente hablando, lapelícula supone una verdadera lecciónmagistral. Desde el largo plano que abreel film hasta ese final nocturno quecierra la película y en la que se cumple eldestino que Tania le había insinuado aQuinlan momentos antes de que éstecayera en la trampa que Vargas yMenzies le han tendido, el impacto delas imágenes del film, su barroquismo,su planificación, los calculadosencuadres que utiliza, la iluminación,fantasmagórica y expresionista, lahabitual destreza de Welles en el uso dela profundidad de campo, la fotografía y

la música jazzística de Henry Mancinicautivan totalmente al espectador, felizpor haber podido contemplar el trabajode uno de los más grandes genios queha dado el séptimo arte, quien, ademásde dirigir la película, interpretamagistralmente al propio Quinlan,acompañado de un sinfín de excelentes

actores y actrices, entre los que caberecordar los nombres de MarleneDietrich, Akim Tamiroff y Janet Leigh,actriz a la que le tocaría sufrir de nuevoen el motel de Psicosis, de Hitchcock.

Sed de mal es una excelentemuestra del estilo de Welles y posee lavirtualidad de encajar perfectamente enlos parámetros del cine negro sin perderpor ello el sello enormemente personalde su autor.

Xabier PORTUGAL

TOUCH OF EVIL • SED DE MAL

Lección de cine magistral

Patrocinado por:

En 1973, Orson Wellespresentaba en este Fes-tival F for Fake. Charl-ton Heston estuvo comoinvitado en 1991.

1958

Page 23: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the

fe inaugura el Festival de 1956con la desagradable sorpresa deque la FIAPF no ha incluido en sucalendario oficial la celebracióndel certamen donostiarra. “Peroesta decisión injusta –se recogeen “Espectáculo” las palabras delalcalde accidental, José María Ma-quibar– nos hizo reaccionar y lamáquina se puso otra vez enmarcha gracias a los Excmos.Sres. Ministros de Información yTurismo y Secretario General delMovimiento, así como la Direc-ción General de Cinematografíay al Sindicato Nacional del Espec-táculo”. Su inestimable colabora-ción permitía inaugurar la cuartaedición con los mejores auspicios“y la bella San Sebastián estaráaún más bonita por la presenciade tanta actriz hermosa”.

El alcalde accidental pedía unfavor a los asistentes a la inaugu-ración: “Que sean indulgentescon el Festival. Somos nuevos ycréanme que no es fácil organi-zarlo todo a la medida de nues-tros deseos”. Entre la lista de in-vitados se esperaba a grandes fi-guras como Aurora Bautista, Ma-rujita Díaz, Alberto Closas, Vicen-

te Parra, Juanjo Menéndez, Con-rado San Martín y Luis Mariano,entre otros.

En “Espectáculo” se recoge elglamour pero también el mundoparalelo de las entrañas más do-mésticas del Festival: “El edificiodel teatro es una especie de col-mena en febril actividad. En lafachada principal obreros electri-

cistas que tienden líneas e insta-lan puntos de luz. Consideramosque lucirán más de mil bombi-llas en 350 cazoletas. Los encar-gados de la ornamentación insta-lan sin cesar los mástiles paralas banderas –que ondearán ennúmero de cincuenta- los carte-lones que anuncian las películas,los letreros indicadores, elemen-tos decorativos, alfombras... Y...dentro, la situación es parecida. Yel asunto de las películas. ¡Ay!Las películas. Cuánto suspiro poresas pequeñas cajas cilíndricasde hojadelata que encierran lahora y media de proyección. Quesi Aduanas, que si la censura,que si la agencia de transportes...En fin... lo de siempre”.

“Espectáculo”, como se apre-cia, gusta mucho de los puntossuspensivos además de las ma-yúsculas y de elogiar la simparactitud de los curiosos en tornoal teatro en las entradas y sali-das de las sesiones. Tampoco seelude en la publicación, valiente-mente, la cuestión más cuestio-nada del certamen: el tiempo.“Aguantando a pie firme la llu-via, como todos los años, estosaficionados donostiarras merecí-an la medalla del celuloide”.

24 el diario del Festival hace 50 años...

❦ ❦ ❦ ❦ ❦

El Festival, naturalmente, tiene mucho de vistoso, de alegre, de simpático. Ve-an, en el “hall” del Victoria Eugenia, a dos mundos opuestos pero en amiga-ble relación: dos “estrellas” de la pantalla y dos chicarrones dispuestos parala danza de Ochagavía. Ellas son Jacqueline Pierreux y Ana Luisa Pelufo,francesa y argentina. Ellos... suponemos que de algún lugar de Guipúzcoaque suene a algo así como Ochagavía, también.

LA MEDALLADEL CELULOI-DE... PARA LOSAFICIONADOS

� � � �

Page 24: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the
Page 25: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the

/ MICHAEL POWELL 26 astelehean, 2002ko irailaren 23a

Durante la Segunda Guerra Mundial va-rios de los filmes de Michael Powell, co-mo Contraband, 49th Parallel y One ofOur Aircraft is Missing estaban orienta-dos a la propaganda de resistencia. Pe-ro también en esos años se produce laexplosión del talento de Powell hacia laruptura de las fronteras narrativas y lairrupción del color como un elementoprimordial. Un color fastuoso, brillante,capaz de llevar por si solos hacia unanueva dimensión, más allá de la reali-dad, las historias de Emeric Pressbur-ger y la mente abierta de Michael Po-well para incorporar soluciones visualesmás allá de lo convencional. La gloriadel technicolor en una de sus máximasexpresiones. Primero Powell se incorpo-ró a un proyecto ajeno, The Thief ofBagdad (1940), que empezó a dirigirLudwig Berger y que tuvieron que finali-zar Tim Whelan y Michael Powell, por eldescontento de Michael Powell con elprimero. La mejor de las películas conSabú, ese exótico chaval que represen-tó en los años 40 la fantasía oriental yla aventura colorista, era una agitada yemocionante sucesión de peripecias ba-sadas en Las mil y una noches, y unanotable versión de la rodada en 1924por Raoul Walsh. La canción I Want toBe a Sailor es todo un leit motiv delfilm, y entre sus créditos se puede des-cubrir a Jack Clayton y André de Toth co-mo ayudantes de dirección.

Pero la primera utilización del coloren toda regla por parte de Michael Po-

well en esos años bélicos, y su primeraobra maestra junto a Emeric Pressbur-ger, es The Life and Death of ColonelBlimp (1943), un film completamenteadelantado a su tiempo, y que no fuebien recibido por diversas razones.Winston Churchill trató de impedir la re-alización de una película en la que el re-cuerdo de toda la trayectoria de un mili-tar a lo largo de su participación en tresguerras, tenía uno de sus pilares en laamistad de un soldado británico y unalemán. Sin embargo, no es esta unabiografía de corte militar ni un filme bé-lico al uso, sino un recorrido vital en elque el sentido del honor, en el mejorsentido, la amistad, la melancolía, la di-fícil adaptación a la madurez y la nostal-gia por el pasado, conforman un retratoinusual. Sobre todo en una época enque la estructura narrativa fragmentadano era aún habitual y tampoco estabanaceptadas muchas de las solucionesideadas por la pareja que hacen queThe Life and Death of Colonel Blimpaparezca hoy tan moderna, tan apasio-nante. La película que presentaba a De-borah Kerr en tres papeles distintos,que ofrecía una composición plena dematices por parte de Roger Livesey y te-nía en Anton Walbrook un aliado paraprovocar emociones, como en la evoca-ción que hace de su esposa, encontróen Martin Scorsese a uno de sus másfervientes admiradores y provoca hoyasombro. Por ejemplo, en la escena delduelo, en la que los preparativos y loscódigos de honor se convier ten en laesencia de una amistad, y no en unapelea, mientras la cámara atrevida seeleva para llevarnos de una época aotra del retrato de un personaje excep-cional.

Menos conocidas, y subvaloradas,pero muy sorprendentes, son las otrasdos películas de Powell y Pressburgeren los últimos años de la guerra, denuevo en blanco y negro. A CanterburyTale (1944), traslada a la guerra una le-yenda del siglo XVII, y coloca a un sar-gento americano, un soldado británico yuna chica en la resolución del misteriode un fantasma que deposita pegamen-to sobre el pelo de las mujeres. Un fil-me tan insólito como brillante. Y I Know

Where I’m Going (1945) supone un re-torno a la geografía de la isla tan queri-da por Powell, a la fuerza de la naturale-za y la búsqueda de los valores auténti-cos, a través de una mujer a punto decasarse, que descubre que su felicidadestará junto a otro hombre menos ma-terialista. Un filme cálido y lírico comola canción que lo rubrica.

Ricardo Aldarondo

El color másasombroso

Sabú, el exótico chaval que representó la fantasía oriental.

Page 26: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the

La ficción puede resultar a veces tan peligrosacomo un reportaje de guerra, especialmente sise rueda en las calles de Beirut en pleno conflic-to del Líbano. Pero la sensación que Schlöndorffperseguía era esa, la de una ciudad devastadapor el fuego de fracciones fratricidas, enfrenta-das en función de oscuros intereses difíciles deexplicar para un analista extranjero. Y en mediodel horror y del caos estaba Bruno Ganz, pres-tando su cuerpo y su mente al papel del reporte-ro occidental obligado a ser el testigo impotentede una batalla diaria, en el fondo tan carente de

sentido como su propia existencia, sumida enuna total confusión. Es posible que en algún mo-mento la vida del actor corriese verdadero peli-gro, aunque el mérito de su trabajo ante la cáma-ra consiste precisamente en saber interiorizar latensión externa. En “Círculo de engaños” el equilibrio entre laimagen de apariencia documental y la dramatiza-ción psicológica está perfectamente conseguido,al punto de que el espectador acaba entendien-do muy bien el asco que al protagonista le produ-ce su profesión. En “El honor perdido de Kathari-

na Blum” los excesos de la prensa sensaciona-lista eran contemplados desde fuera, en cambioen esta adaptación de la novela de Nicolas Bornhay una profunda introspección en la figura delcronista atormentado que se siente afectado porlo que ve, en cuanto reflejo de su propio vacío in-terior. Al descubrir la falsedad del mundo que lerodea toma conciencia de que él mismo carecede autenticidad.

A. Gostin

Patrocinado por:

En tierrra de nadieTragedia klasikoa

DIE FÄLSCHUNG •CÍRCULO DE ENGAÑOS

DIE FANGSCHUSS•TIRO DE GRACIA

27lunes, 23 de septiembre de 2002 VOLKER SCHLÖNDORFF /

Robert Musil, Heinrich von Kleist eta HeinrichBöllen eleberri banaren egokitzapena eginondoren, Marguerite Yourcenarren Le coup degrâce zoragarriarekin ausar tu zen VolkerSchlöndorff. Ausartu esan beharko, desafioa,aldez aurretik, ez zelako batere samurra.Aurreko hiru bertsio literarioekin bete-beteanasmatu zuen. Idazle frantziarrarekin ere neurriaeman zuela aitor tu behar, estiloz egokitubaitzuen haren uniber tso per tsonala. Estilolatz, gogor eta zorrotza, istorioaren gordin-tasunak eta barne biolentziak eskatzen zutenaadinakoa.

Yourcenarren obrak tragedia klasikobaten tankera dauka. Hirukote baten harremanestua jasotzen du, Errusiako Iraultzarengaraian girotua. Bi soldaduk eta haietako batenarrebak osatzen dute sentimenduen hariakmugiaraziko duen triangelu hori. Emakumeaanaiaren adiskidearekin maiteminduko da,baina hark, nonbait, bere independentziarieutsi nahi, eta bizkarra emango dio. Mes-prezatu eta umiliatu, hobeto esan. Horrek, bienar teko maitasun-gorrotozko erlazioa area-gotuko du, neska etsaien besoetara bota-tzeraino. Eta, bukaeran, jakina, tragediak eztan-da egingo du, azken tiro hotsarekin.

Schlöndor ffen izaera erromantikoakestilo per tsonala eman zion Yourcenarreneleberriari, per tsonaien istorio pertsonalarenalde eginez, historia kolektiboaren kaltean.Zinemagileak hirukotearen ar teko sentimen-duei erreparatu zien bereziki, eta bigarrenplanoan utzi zuen gerraren zalaparta. Pelikulakgerra erakusten du, eta, jakin, badakigu sol-dadu horiek iraultzaile boltxebikeen aurkadihardutela. Dakigun bezala, per tsonaia na-gusiak azkenetan dagoen mundu baten azkenordezkariak direla —I. Mundu Gerra galdu-takoak—, eta, gainera, gehiago ezagutuko ezduten gizar te modu bati eutsi nahi diotela.Baina hori guztia nahikoa lausotuta dagofilmean, egileari nor norekin eta zergatik ari denborrokan gehiegi inporta ez balitzaio bezala.

Iraultzaren kontakizuna baino ge-hiago, per tsonaien ar teko sentimendu priba-tuak bildu nahi ditu Schlöndorffek kamerarekin.Batetik, bi soldaduen ar teko adiskidetasunharremana, eta, bestetik, haietako batekbestearen arrebarekin duen maitasunezkoerlazio ezinezkoa. Zergatik da ezinezkoa,ordea? Zergatik definitzen du heriotzak, ha-sieratik beretik, harreman hori? Zerk bultzatzendu bata zein bestea por tatzen diren moduraportatzera? Zergatik azken tiro-hotsa?

A. Gostin

Imagen de la película Die Fälschung ( Círculo de engaños).

Page 27: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the

/ SALES OFFICE 28 astelehena, 2002ko irailaren 23a

The FILM COUNCIL are working with theSan Sebastian International Film FestivalSales Office to bring six British producersfrom the UK for four days 23 - 27 Sep-tember. The British Council in Spain are co-sponsoring the event. The visit is intendedto enable UK and Spanish Producers tomake progress with their projects as UK-Spanish co-productions and to forge linkswith key Spanish Producers. Spanishproducers will mentor the UK visitors andthey will also meet other potential Spanishpartners that might be appropriate for theirprojects.

The FILM COUNCIL has identified sixproducers with projects that might work asco-productions with Spain to take them toSan Sebastian. The Sales Office are wor-king with FILM COUNCIL to set up a seriesof meetings for the UK producers withpotential Spanish co producers.

Spanish and British producers aretaking part in a Mentor scheme using ex-perienced Spanish producers to mentor theUK visitors. The proposal is that each of theUK producers will have an introductor ymeetingwith an established Spanish pro-ducer. The Spanish producer will agree tooffer a mentoring service throughout the

rest of the festival and, if relevant to introdu-ce them to other potential Spanish partnersthat might be appropriate for their projects.

The FILM COUNCIL have brpught togetherseven UK producers with quality projects.The producers are:

Gavin Emerson, Holy Cow Productions:Gavin is the Producer of award winning filmsincluding Lynne Ramsay’s ‘Ratcatcher’. KateMyers, Academy: Kate is Academy’sdevelopment executive. Jolyon Symonds,JolyonSymonds Productions ltd: producesfeatures aimed at international audiences.Tom Roberts, October Film: Tom is an awardwinning producer for factual series. He isnow developing features. Mark Booth fromB3 Projects specialises in working with theUKs Black and Asian independent filmma-kers. Keith Bell, Northmen Productions is theProducer of Dog Soldiers, Lizzie Francke fromLittle Bird runs the Ministry of Fear labelproducing horror or psychological chillers.

The FILM COUNCIL are also providing arepresentative at the event - JJ Lousberg -to help the British producers to makeprogress with their co-production projects.The FILM COUNCIL are also contributing toSALES NIGHT, along with ACE and theSales Office.

Con la colaboración del Film Council y ACE, el Sales Office organiza esta noche(24.00 horas) una fiesta en el Espacio + del María Cristina, destinada a miembrosde la industria cinematográfica y audiovisual presentes en el Festival.

New British Producers visit San Sebastian 2002

10:00PEOR IMPOSIBLEARDERÁS CONMIGODIR. JORGE SEMPRÚN, DAVID BLANCO(MORENA FILMS)ESPAÑA V.O. CAST. SUB. ING. 98 MIN.

12:00CAROL´S JOURNEYEL VIAJE DE CAROLIMANOL URIBE (AIETE-ARIANE FILMS) ESPAÑA V.O. CAST. SUB. ING. 104 MIN.

15:00PORTMAN IN ROBERTO´S SHADOWPORTMAN, A LA SOMBRA DE ROBERTODIR. MIGUEL MARTÍ (MORENA FILMS)ESPAÑA V.O. CAST. SUB. ING. 72 MIN.

17:00VIEW OF THE CONDORMIRADA DE CONDORDIR. CECILIA POSADA (IGELDOKOMUNIKAZIOA)ESPAÑA V.O. ING. 53 MIN.

19:00THE CAMERA´S EYE: LIVING WITHOUTSEEUNGEL OJO DE LA CÁMARA: VIVIR SIN VERDIR: JOSÉ ECHEVARRÍA (ELÍAS QUEREJETAPC) ESPAÑA V.O. CAST. SUB. ING. 58 MIN

10:00EL REY DE LA GRANJADIR. GREGORIO MURO, CARLOS ZABALA(BAINET ZINEMA)ESPAÑA V.O. CASTELLANO SUB. ING. 90MIN.

12:00THE HEAVENLY FLOWER GARDENEL FLORIDO PENSILDIR. JUAN JOSÉ PORTO (THE WALTDISNEY COMPANY) ESPAÑA V.O. CASTELLANO SUB. ING. 109MIN.

15:00SLEEPING BEAUTIESBELLAS DURMIENTESDIR. ELOY LOZANO (OFF FILMS)

ESPAÑA V.O. INGLÉS 122 MIN.17:00DOG DAYSCANÍCULADIR. ALVARO GARCÍA CAPELO (MORENAFILMS)ESPAÑA V.O. CASTELLANO SUB. ING. 105MIN.

19:00THE CAMERAS EYE: BASQUE CITIZENSEL OJO DE LA CÁMARA: CIUDADANOSVASCOSDIR: ETERIO ORTEGA (ELÍAS QUEREJETAPC) ESPAÑA V.O. CASTELLANO SUB. ING.57 MIN

hoy gaur todayPROYECCIONES/PROIEKZIOAK/PROYECTIONS

mañana bihar tomorrowPROYECCIONES/PROIEKZIOAK/PROYECTIONS

Page 28: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the

En las vallas que ro-dean al Victoria Eu-genia hay númeroscincuenta y homena-jes al cine –“Unfilm, un sueño”, “Vi-va el futuro del cine,que somos noso-tros”, “50 años tie-ne mi amor. A porlos cien”–, tambiénr e i v i n d i c a c i o n e s–“Zine gratix”– ymensajes varios:“De mayor quieroser ar tista”, “Bastaya de mierdas light.Acción mutante” o“Don’t attack Irak”.Tras su paso al me-diodía por la plazade Oquendo y PaseoRepública Argentinade los más de ciencomponentes del Ju-rado de la Juventud,muchos chavales yde forma más de-sorganizada pasa-ron por la tarde yaprovecharon losrestos de lossprays para terminarla decoración.

De mayoresquieren serartistas

29lunes, 23 de septiembre de 2002 NOTICIAS BERRIAK NEWS /

EGAÑ

AG

OR

OS

TEG

I

GOROSTEGI

Page 29: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the

/ JURADO EPAIMAHAIA JURY30 astelehena, 2002ko irailaren 23a

Hace un año motivos de fuerzamayor obligaban a Piers Hand-ling a anular su compromisocon el Zinemaldia. El Festivalde Toronto que se celebra po-

cos días antes que el donostiarra y delque este canadiense es director, vivióen tiempo real los efectos del atentadoa las Torres Gemelas. Pero Piers Hand-ling no ha querido faltar a su compromi-so con esta edición tan especial paraintegrar el jurado de Nuevos Directores.

En contra de la opinión de su com-pañero de jurado Alberto Elena, PiersHandling opina que el atentado neoyor-kino “no va a producir ningún efecto, nicreo que Hollywood vaya a ponerse másserio; ni siquiera pienso que vayan a ha-cer películas sobre el tema. De todosmodos también es cierto que la realiza-

ción de una película requiere tiempo ytodavía es pronto”.

Según el canadiense, los nuevos re-alizadores que tienen oportunidad de di-rigir su primer trabajo, optan por hacerlargometrajes muy cercanos a ellos, «nolo utilizan como plataforma para hacer-se famosos. Es lo más grande que tie-nen estos primeros trabajos, que sonmuy honestos, muy reales».

Sin embargo, también reconoce queson numerosos los trabajos mediocresque se han realizado desde la llegadade la tecnología digital. «Estos nuevosadelantos tecnológicos están ayudando,pero no creo que vayan a suponer unarevolución. Si tienes una buena idea daigual cómo la hagas. Desde mi punto devista la nouvelle vague francesa fue mu-cho más radical; la actual es una cues-

tión meramente técnica». El canadienseafirma que eventos como los festivalesson imprescindibles para poder dar laoportunidad a los nuevos realizadoresde mostrar sus trabajos.

Con la satisfacción del trabajo biencumplido y tras haber cerrado una másque exitosa edición, el exper to cana-diense afirma estar disfrutando de suestancia en la capital guipuzcoana.

Pero Piers Handling es también unexperto programador de retrospectivas.Desde las de cine canadiense organiza-das para otros festivales como el Sun-dance, el de La Habana o el de Lon-dres, entre otros, hasta la dedicada en1983 a David Cronenberg, que desem-bocaría en un libro.

El director del Festival de Torontosubraya el interés y la importancia de

las retrospectivas organizadas para es-ta edición del Festival. «Es asombroso–afirma-, muy pocos festivales hacenlo que ha hecho el de San Sebastiáneste año. La de Schlöndor f f, uno delos más grandes del cine alemán y elde Powell, como uno de los realizado-res independientes más impor tantesson dos retrospectivas muy completas.Y si eso fuera poco, todavía podremosdisfrutar, aunque mi apretada agendano va a permitirme gozar de ellas tantocomo quisiera, de algo tan especial co-mo una mirada atrás al cine de calidadde hace unas décadas y de otra revi-sión sobre la carrera de Coppola. ¡Esmaravilloso!»

I.T.

El director del Festival de Toronto subraya la necesidad de festivales de este tipo como trampolín para los nuevos realizadores. GOROSTEGI

«Lo más grande que tienen los primeros trabajos es que son muy honestos»

PIERS HANDLING nuevos directores

A year ago the attack on the WorldTrade Centre forced Piers Handlingto cancel his commitment to cometo the Festival as the Toronto Filmfestival that is held just before theone here in San Sebastián was se-verely affected by the vents of the11th of September. But PiersHandling didn’t want to miss outon being a member of the New Di-rectors Jury in such a special yearfor the Festival.He thinks that new directors whohave the chance to make their firstfilm choose to produce work that isclose to their concerns, “theydon’t use it as a platform to beco-me famous. It’s the best thingabout these debut films: they arehonest and very real.” He’s scepti-cal about the advances that digitaltechnology is supposed to haveled to, but stresses that festivalsare vital to give new filmmakers anopportunity to show their work.He’s very impressed with the re-trospectives this year in San Se-bastian, especially the ones devo-ted to Schlöndorff and Powell, alt-hough he regrets that he probablywon’t have time to see all the filmshe’d like to see.

An opportunity hedidn’t want to miss

Page 30: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the

31lunes, 23 de septiembre de 2001 JURADO EPAIMAHAIA JURY /

Pese a que inicialmente afirma quele gustan todos los campos de lainterpretación –«hasta el de la te-lenovela–, esta polifacética artis-ta cubana termina reconociendo

que «bueno, sí, el medio que más me gus-ta es el cine». Mirtha Ibarra forma parte delJurado Nuevos Directores, una experien-cia que no es nueva para ella. Opina que lavaloración de una película no debe reali-zarse por criterios: «Lo importante es quete guste, que la historia esté bien contada,los actores sepan transmitir sus emocio-nes. La música y fotografía –añade– debenestar supeditadas a la película y no a la in-versa. Es el resultado de un conjunto».

En definitiva, señala que no hay reglasal analizar, juzgar una obra. Influyen facto-res subjetivos, los cánones culturales, laestética. Ibarra afirma que «desde el mo-mento que tomas un pedazo de realidad,ya lo estás manipulando. Es una manera–subraya– de mover los resortes de la gen-te y de alimentar el espíritu y el juicio críti-co». Personalmente, le gustan «las pelícu-las que mueven a la reflexión, aquellas co-sas que no son complacientes».

Los recursos para dar vida a los perso-najes son muchos. Esta polifacética mujeropta por encontrar la emoción necesaria através de sus propios sentimientos y vi-vencias. Hasta cuando hace frente al pa-pel de malvada en un culebrón televisivocomo La verdad de Laura. «No había hechonunca una telenovela. Y me gustó –expli-ca– porque sacar adelante día a día un per-sonaje así, sin ensayos, es un reto». ¿Y ha-cer de mala malísima? «Creo –concede–que era el más interesante de la novela, elmás matizado, el que más posibilidadesde expresión ofrecía. Y es la primera vezque he hecho de mala». Aunque no creeque repita ese género televisivo.

Mirtha Ibarra comenzó a trabajar desdemuy joven en el teatro. Muchos años de ex-periencia y profesionalidad que no abando-nó ni tan siquiera cuando su marido, el di-rector Tomás Gutiérrez Alea Titón, estaba

gravemente enfermo. «Yo no quería hacerIlona llega con la lluvia–recuerda– pero Titónestaba ya en cama. El me rogó que la hicie-ra, lo demás no me lo hubiera perdonado».

Reconoce que el trabajo le sirve comoterapia contra el dolor, «canaliza el desam-paro en el que una se queda». Y ahora Mirt-ha Ibarra resurge con Aunque estés lejos,de Juan Carlos Tabío, coguionista con Gu-tiérrez Alea de títulos como Fresa y choco-late y Guantanamera. «Trabajar con JuanCarlos –explica– es como si Titón estuvierapresente, como si estuviera vivo. En el ro-daje me sentí como una principiante, comosi no hubieran pasado los años. Tenía re-tortijones, palpitaciones. Y es que mis dosanteriores películas las había hecho con Ti-tón y con él».

Aunque estes lejos–se estrenará en fe-brero– narra la historia de una productoraque llega al Estado español en busca decoproducción con un guión escrito por supareja. A partir de ahí, el argumento secomplica, mezcla la vida del personaje conel guión. «Es una peli con sorpresas –avan-za Ibarra–. Trata de encuentros, desen-cuentros, desarraigo y sobre las intoleran-cias de la década de los sesenta. Creo queva a ser un film profundo y hermoso».

Preguntada por si ella siente ese desa-rraigo con tanto ir y venir de La Habana aMadrid, afirma que «no, porque en realidadvivo en Cuba. He pasado casi un año enMadrid, pero ha sido una coyuntura profe-sional». Sin embargo, todavía se queda enel Estado español, haciendo bolos con Ob-sesión habanera, una obra teatral con cin-co personajes escrita, dirigida e interpreta-da por ella misma. Una tragicomedia sobreuna mujer que le cuenta su vida a un psico-analista: «Expresa la nostalgia de los se-senta, lo que significaron los sueños revo-lucionarios y los que se han quedado por elcamino. Está ambientada en Cuba peroaborda problemas universales».

N.L.

«Me gustan las películas que inducen ala reflexión y no son complacientes»

La actriz cubana piensa que no hay reglas para juzgar una película. GOROSTEGI

sección oficial MIRTHA IBARRA

Although at first she claims that she likes all kinds of acting, «even in soap ope-ras», this versatile Cuban actress does finally admit that, «well, the medium Ilike most is cinema». Mirtha Ibarra forms part of the Official Jury and thinksthat «the important thing is that you should like the film, that the story is welltold and the actors are able to convey their feelings. The music and photographyshould be subordinate to the film and not the other way around. It is the resultof a series of elements. All things considered, she points out that there are norules when it comes to analysing and judging a film. Subjective factors, culturalnorms and aesthetics come into play. From the moment that you take a chunkof reality you are already manipulating it. Personally I like films that make youthink; the kind of thing that isn’t undemanding».

«There are no rules for judging a film»

Page 31: MAÑANA - San Sebastián International Film Festival · 19:30 astoria, 7 a gathering of old men viejos recuerdos de lousiana • 1987• alemania-usa • 91 m. 22:30 astoria, 7 the