Lugograaf 7.4: Medische Industrie

52
TBV Lugus Technisch Bedrijfskundige Vereniging Lugus Medische industrie MI: een verhaal apart? Zorgverzekeringen De geschiedenis van protheses 7 e jaargang | editie 4 | oktober 2010 Lugograaf | 7e jaargang | editie 4 | oktober 2010

description

Lugo 7.4: Medische Industrie. Mooie teksten, schrale foto's en weer een lekker columnpje van de baas.

Transcript of Lugograaf 7.4: Medische Industrie

Page 1: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

TB

V L

ug

us

Tec

hn

isch

Bed

rijf

sku

nd

ige V

ere

nig

ing

Lu

gu

s

Medische industrieMI: een verhaal apart?ZorgverzekeringenDe geschiedenis van protheses

7e jaargang | editie 4 | oktober 2010

Lugograaf | 7e jaargang | editie 4 | oktober 2010

Page 2: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

Mijn fascinatie Doelgericht innoveren. Nieuwe producten, nieuwe diensten, nieuwe mogelijkheden creëren. Creatieve antwoorden vinden op de vragen die de samenleving stelt. Werken aan betere oplossingen: sneller, veiliger, slimmer, efficiënter. Dat is mijn fascinatie.

TNO_CC_365_Adv_A4_Sebastiaan.indd 1 28-03-2007 14:17:05

Page 3: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

Maarten van der VegteHoofdredacteur

VoorwoordNa thema´s

als netwerken, de

voedselindustrie en sport

mogen we nu een kijkje in

de keuken van de medische

industrie nemen.

De medische industrie is een wereld

waar enorme bedragen in om gaan en

waar op alle verschillende vlakken

van Technische Bedrijfskunde

ontwikkelingen plaatsvinden.

De medische industrie wordt

gekenmerkt door haar enorme

ontwikkelfasen en zeer delicate en

complexe producten. Voordat een

medicijn over de toonbank mag rollen,

moeten er ook talloze kwaliteitsstappen

doorlopen zijn. Eén productiefout in

deze industrie heeft enorme gevolgen,

wat de ‘room for error’ bijzonder klein

maakt. Een goed getimede innovatie met

een tactisch geplaatst patent kan echter

een enorme doorbraak betekenen.

In deze editie vind je een artikel over de

opmerkelijk lange ontwikkelfase van de

verschillende producten in de medische

industrie. Een ander artikel gaat over

de opbouw van de verschillende

verzekeringsstelsels die natuurlijk de

gehele markt beïnvloed. Tenslotte vind

je een artikel over een aantal discrete

producten die hun nut hebben in de

medische industrie en natuurlijk, zoals

in elke editie, weer een aantal nieuwe

ontwikkelingen op dit vlak.

Namens de redactie mag ik je weer

veel leesplezier wensen en een zeer fijn

collegejaar.

Page 4: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

Al eeuwenlang zijn we bezig met het vervangen van lichaamsdelen die niet meer zelf aangroeien. In de loop der tijd zijn er vanzelfsprekend een aantal dingen veranderd.

In medische ontwikkeling gaat veel geld om en wordt veel in geïnnoveerd. Dit artikel beschrijft het publieke debat hierover.

6 Medische Industrie

18 De geschiedenis van protheses

Colofon

Algemeen

De Lugograaf is een uitgave van

Technisch Bedrijfskundige Vereniging

Lugus en verschijnt vier keer per jaar.

Hoofdredactie

Maarten van der Vegte

Redactie

Arjen Lammers

Jasper Boomer

Casper Kranenborg

Jefta van Hees

Scribenten

Luuk Janssen

Lay-out

Sander Scholten

Vormgeving

Johan Stokking

Harrie Pieters

Eindredactie

Sebastian Tijsma

Fotografie

Johan Stokking

Druk

Flyeralarm B.V. Maastricht

Oplage: 750 stuks

Adverteren

Wilt u meer informatie over adverteren

in de Lugograaf, dan kunt u contact

opnemen met Maarten van der Vegte.

Tel. 050 363 8490

[email protected]

Redactieadres

TBV Lugus

Nijenborg 4

9747 AG Groningen

tel. 050 363 8490

www.tbvlugus.nl

[email protected]

Page 5: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

In dit artikel licht Luuk Janssen zijn scriptie toe. Hij heeft voor deze scriptie onderzoek gedaan in het UMCG naar de mogelijkheid om efficiënter te werken.

In Nederland is iedereen verplicht om een zorgverzekering te hebben. In de VS is zo’n wet pas recentelijk ingevoerd door president Obama. Dit artikel beschrijft de economische kant hiervan.

Zorgverzekeringen 12

Thesis 22

17

22

32

34

38

40

42

44

48

49

50

36

IEM project

Nieuwe ontwikkelingen

Test

Lieve Lina

Foto’s

Eventverslag EBT

Eventverslag TASC

Estiem verslag

Column voorzitter

Afgestudeerden

Puzzel

IR-symposium

28 Artikel Akzo Nobel

30 Redactiecolumn

Page 6: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

Medische Industrie: een verhaal apart?

6

In de medische wereld gaat veel geld om en er wordt druk in geïnnoveerd. Aan de hand van

een casestudie omtrent het product ‘Aspirine’ zal ik laten zien wat voor een gecompliceerde

weg dit product allemaal heeft moeten afleggen voordat het in de schappen kwam te liggen.

Want voordat de aspirine zich in een glas water oplost om hoofdpijn te verzachten heeft

dit jaren geduurd. In het publieke debat is al jaren veel te doen geweest omtrent medische

ontwikkelingen. Partijen zoals Partij voor de Dieren pleiten bijvoorbeeld voor dierproefvrije

geneesmiddelen. Vooral de ethische kwesties die komen kijken rond de ontwikkelingen van

nieuwe geneesmiddelen en andere medische innovaties worden daarom in het tweede gedeelte

wat dieper uitgelicht.

Tekst: Casper Kranenborg

Page 7: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

7

Inleiding

Medicijnen zijn bijna net zo oud

als de mens zelf. Vroeger kregen

mensen dit van de medicijnman

tijdens zweverige rituelen terwijl

tegenwoordig iedereen snel en

efficiënt wordt behandeld door

een man of vrouw in een witte

jas die met het spirituele van de

medicijnman niks meer te maken

wil hebben. Toch krijgen we van

beide personen geneeskrachtige

middelen. Veel medicijnen worden

echter maar even gebruikt.

Chemotherapie bestond 100 jaar

geleden bijvoorbeeld nog niet.

Toch zijn er medicijnen die de tand

des tijds hebben overleefd. Zo ook

aspirine. Het kauwen op gedroogde

myrthebladeren hielp meer dan

3500 jaar geleden al tegen rugpijn.

1000 jaar geleden hielp Hippocrates

– beschouwd als grondlegger van

de geneeskunde - mensen met

een drankje dat hij won uit de

wilgenboom. Hierna is ‘aspirine’

een hele tijd uit de aandacht

geweest, maar in de 17e eeuw

gebruikten Spaanse soldaten kinine

om zich te wapenen tegen koorts.

Nadat een Italiaan de werkzame stof

in aspirine had ontdekt – namelijk

salicylzuur – maakt dr. Felix

Hoffmann in 1897 een synthetische

variant die door middel van

acetylatie de naam acetylsalicylzuur

kreeg. De aspirine werd al snel

een begrip doordat Bayer het op de

markt bracht en het efficiënt allerlei

pijntjes en koorts hielp tegen te

houden.

Productontwikkeling en productcyclus

Aspirine is dus een merknaam, net

als Coca Cola. Tegenwoordig heeft

de aspirine er vele concurrenten

bij, zoals ibuprofen en paracetamol.

Toch hoor je nog altijd iemand vaak

een ‘aspirientje’ nemen wanneer

hij een witte tablet inneemt tegen

hoofdpijn of koorts. Dit gegeven dat

er meerdere medicijnen zijn voor

dezelfde kwaal geeft aan dat ook in

de medische wereld er sprake is van

marktwerking.

In het geval van aspirine is dit

ook zo. Dit medicijn moet sterk

concurreren met ibuprofen en

paracetamol. Er zit een groot

verschil tussen deze drie pijnstillers.

Aspirine helpt bijvoorbeeld tegen

de klontering van bloedplaatjes

en daarmee indirect tegen

hartaanvallen. Ibuprofen is

Figuur 1

Page 8: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

8

ontstekingsremmend, terwijl

paracetamol enkel pijnstillend is.

Naast dat aspirine concurrentie

heeft van deze bestaande medicijnen

zijn er nog meer dingen waar de

producent van aspirine rekening

mee moet houden.

Net als elk ander bedrijf heeft

ook de medische industrie en de

medicijnen die ze produceren

te maken met veranderende

omstandigheden. Zo veranderen

de ziekten steeds die bestreden

moeten worden. Vroeger moest

er een medicijn komen tegen de

Pest en in Afrika onlangs nog

voor Ebola. Tegenwoordig worden

mensen steeds ouder en eten we

steeds vetter en zoeter, hierdoor

krijgen we in West-Europa een

epidemie van bijvoorbeeld diabetes.

Deze ziekten kwamen vroeger veel

minder vaak voor. Toch wisselt de

vraag niet alleen aan de kant van

de mensen die de desbetreffende

medicijnen nodig hebben. Ook

de ziekten zelf veranderen. Zo

zijn er malariamuggen gevonden

die resistent zijn tegen bepaalde

malariawerende middelen. Kortom;

de vraag naar medicijnen wisselt

sterk.

Wanneer we figuur 1 even bekijken

zien we een beeld van hoe de

levenscyclus eruit ziet van een

product. Dit is van aspirine niet

anders. Toch bestaat het middel al

100 jaar, terwijl andere producten

al over hun top heen zijn na enkele

jaren. Hoe kan dit?

Producten kunnen in vier fasen van

ontwikkeling worden opgedeeld.

Ten eerste is er de R&D fase,

waarin het product nog moet

worden ontwikkelt en het enkel geld

kost en nauwelijks wat oplevert.

Wanneer dit een beetje aanslaat

kan er worden gekozen om verder

te ontwikkelen en zullen er ook

concurrenten bij komen. Zo rond

1900 had aspirine nog een monopoly

Figuur 2

Page 9: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

9

op het geneesmiddel tegen koorts en

pijn, maar paracetamol kwam daar

al snel achteraan, alhoewel het pas

in 1963 in de Britse Farmacopee is

opgenomen. In de derde fase is er

weinig productontwikkeling meer te

bespeuren; het ‘uitmelken’ begint en

er is enkel innovatie op gebied van

efficiëntie en kwaliteitsverbetering.

De kern van het product blijft

bestaan. In de laatste fase is het

product bijna aan zijn laatste adem

toe en bouwt het de productie af. Dit

is allemaal te zien in figuur 2.

Aspirine bevindt zich nog steeds in

de derde fase. Er zijn namelijk wel

concurrenten, maar de productie is

nog steeds niet afgebouwd. Sterker

nog, de productie is hoger dan ooit!

Dit heeft verscheidene oorzaken.

Ten eerste is het zoals al gesteld in

de inleiding ontwikkelt als medicijn

tegen reuma, waarna het populair is

geworden als algemene pijnstiller.

Tegenwoordig heeft het echter ook

een derde toepassing, namelijk de

voorkoming van hartfalen. Aspirine

zorgt ervoor dat bloedplaatjes niet

gaan klonteren. Aangezien aspirine

het bloed verdunt (wat paracetamol

dus niet doet) is er in vetminnend

Amerika al het gezegde: ‘An

aspirine a day keeps the dokter

away’. Verder zijn er geruchten dat

het de ziekte van Alzheimer kan

helpen voorkomen of de symptomen

van de ziekte verminderen.

Dit is echter nog niet officieel

‘bewezen’.

Ethische kwestiesDe medische industrie is erg

interessant als het gaat om ethische

kwesties. In handboeken van de

ethiek komen niet voor niks vaak

de euthanasie, de transplantatie

en de proefdieren tevoorschijn als

onderwerpen die veel stof doen

oplaaien. Ik zal drie controversiële

onderwerpen die ook erg actueel

zijn even aanstippen.

Transhumanisme

Transhumanisme is een stroming

binnen de filosofie, de biologie

en de chemie die de grenzen van

de mens die door de natuur zijn

gesteld probeert te doorbreken. Hier

moet niet meteen worden gedacht

aan een Übermensch, maar meer

een verbetering van het menselijk

lichaam. Zo kunnen we door middel

van medicijnen beter presteren.

Onderzoek van Tjebbe van Meeteren

stelt dat 7 procent van universiteiten

wel eens Ritalin gebruikt om

hun prestaties te verbeteren. Ook

wielrenners gebruiken al jaren

doping om hun lichamelijke

prestaties te verbeteren. Waarom is

dit dan controversieel als het enkel

goede dingen teweeg brengt?

Tegenwoordig kunnen er tijdens

de zwangerschap allerlei ziekten en

afwijkingen worden opgespoord.

De negatieve facetten kunnen er zo

worden uitgefilterd. Toch kan het

ook positief werken. Wil je een kind

met grotere cognitieve vermogens,

die iets socialer ingesteld is of

juist genetisch gemaakt is om

topsporter te worden? Dit is in de

toekomst ook mogelijk door tijdens

de zwangerschap ingrepen te doen.

Dit is ook nog geen ramp. Wel zijn

mensen dan geen product meer van

een natuurlijke loterij, maar ook

een beetje van ingrepen van de

ouders. Dit kan hele rare situaties

opleveren. Stel nu dat een kind de

eigenschappen die de ouders wilden

helemaal niet wil hebben. Kan hij

dit zijn ouders nu verwijten?

Proefdieren

De medische industrie is ook vaak

in het nieuws omtrent proefdieren.

Bij Groenlinks en de Partij voor

de Dieren staat dit al jaren op

de agenda. De ontwikkeling van

nieuwe medicijnen en daarmee de

redding van duizenden levens (voor

even althans) gaat namelijk wel

ten koste van ander leed. Namelijk

de dieren die hiervoor worden

opgeofferd. Is dit eigenlijk wel

toelaatbaar? Zo ja, tot hoever mag

dit gaan? Bedrijven moeten dit

aspect van medicijnontwikkeling

scherp in de gaten houden,

aangezien demonstratieve lobby’s en

andere slechte reclame een bedrijf

ernstig kunnen schaden.

Page 10: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

10

Bronnen

www.aspirine.nl

www.nrc.nl

www.productontwikkeling.nl

www.marketingeasy.net

Schaarsheid van productiemiddelen

Vanwege de schaarsheid van

productiemiddelen moeten

farmaceutische bedrijven kijken

naar welke medicijnen ze gaan

produceren, welke ze gaan

ontwikkelen en welke ziekten ze

graag willen oplossen binnen nu

en een paar jaar. Waarop moeten

ze deze keuzes nu baseren?

Op de winstverwachting? Een

passend medicijn voor diabetes of

hartfalen wordt vaker gebruikt dan

bijvoorbeeld een meer zeldzame

ziekte als de ziekte van Huntington

waar tot nog toe geen medicijn is.

Bedrijven moeten daarom constant

afwegen waar ze hun geld, energie

en tijd aan besteden. Helaas

betekent dit ook dat voor sommige

ziekten geen medicijn voor wordt

ontwikkelt of niet genoeg aandacht

aan wordt besteed. Vanuit moreel

oogpunt is het erg lastig te stellen

waarop een bedrijf zich nu moet

richten.

Conclusie

Ten eerste hebben we kunnen zien

aan de hand van het voorbeeld

omtrent aspirine dat de medische

wereld heel erg lijkt op elke andere

bedrijfstak. De makers van de

producten hebben te maken met

een sterk wisselend aanbod van

zowel de patiënten als muterende

ziektes. Daarnaast moeten ze

ook nog concurreren met andere

medicijnproducenten. Ook krijgen

farmaceutische concerns grote

aandacht van de media, aangezien

ze aan de ene kant de medicijnen

voor een ‘eerlijke’ prijs op de markt

moeten brengen, maar anderzijds

hebben ze ook de plicht om de juiste

medicijnen te maken die zorgen dat

er levens worden gered.

Ten tweede heeft het zoeklicht in de

duistere kamer van de medische

industrie even stilgestaan bij meer

ethische kwesties. Transhumanisme,

proefdieren en de schaarsheid van

productiemiddelen zijn allemaal

factoren in de medische industrie

die vanuit ethische bril erg

controversieel zijn. De bedrijven in

de medische industrie moeten

daarom goed bestand zijn tegen

publieke kritiek en zorgen dat ze

verantwoord hun werk doen. De

medische sector is daarmee niet een

verhaal apart, maar heeft toch zo

zijn eigen kenmerken, risico’s en

mogelijkheden.

Page 11: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

11

Beste student,

Wanneer je aan het lezen van dit stukje bent begonnen, zul je enige vorm van interesse hebben voor het IEM-Project. En dat is goed, want het project heeft nogal wat te bieden!

De bestemming van de studiereis is inmiddels bekend. In de maand februari van 2011 zullen we de steden São Paulo en Rio de Janeiro aandoen. Twee wereldsteden welke, in combinatie met een bezoek aan het regenwoud, een mooie reden vormen om ons in te zetten voor de rest van het project.

Maar voor een snoepreisje alleen heeft inschrijven geen zin. Het project kan namelijk niet gevolgd worden zonder het afronden van een consultancy-opdracht uit het bedrijfsleven. Hiervoor zullen we 140 uur aan een case werken, wat van grote waarde zal zijn voor het desbetreffende bedrijf. Daarnaast biedt dit een van de

beste mogelijkheden om praktijkervaring op te doen en om daar goed voor beloond te worden. Ten slotte zal het project overkoepeld worden door een cursus, waarmee 5 ECTS worden behaald. Deze cursus wordt georganiseerd in samenwerking met dr.ir. Jonker, waarin verschillende onderwerpen van sustainability aan bod komen. Een leuke interactieve cursus, met verschillende gastsprekers, waardoor een overall view van sustainability wordt ontwikkeld.

Bovenop deze ontwikkeling van kennis en een mooie ervaring op je CV, zul je als beloning meegaan op een drieweekse studiereis naar Brazilië. Hier wordt met behulp van excursies en bedrijfsbezoeken de context gezocht bij het IEM-vak. Maar dit vormt slechts 40% van de tijd op locatie. De overige dagen zullen besteed worden om het geld op te maken. En daar hebben wij al mooie plannen voor!

Meer informatie wat betreft de studycases en de reis kun je vinden op onze site: www.iemproject.com

Moraal van dit verhaal: In februari 2011 zitten wij gebakken bij 35oC!

Een ferme groet,

De IEM-Commissie 2010/2011

Page 12: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

12

De geschiedenis van protheses

Tekst: Jasper Boomer

Al eeuwenlang zijn mensen bezig met het vervangen van lichaamsdelen die niet zelf meer

aangroeien. Wat men verwacht van zo’n prothese is gedurende de geschiedenis flink veranderd.

Waar eerst de behoefte was om gewonde soldaten door te laten vechten wordt nu gepoogd

zoveel mogelijk het originele lichaamsdeel en al haar functies te vervangen. Zover is het alleen

nog lang niet, maar op dit moment volgen de ontwikkelingen op het gebied van protheses

zichzelf in rap tempo op. Hier in het kort een beschrijving van hoe men er tegenwoordig

voor staat, hoe de weg daar naar toe was en wat we in de toekomst kunnen verwachten van

kunstmatige ledematen.

Page 13: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

13

Geschiedenis

Als je denkt aan de oudste vormen

van protheses komen vaak het houten

been en het glazen oog naar voren uit

piratenverhalen en dergelijke. Maar

archeologen hebben kunstmatige voeten

gevonden die dateren van zo’n twee tot

drie duizend jaar voor Christus.

In de middeleeuwen was het vooral op

het slagveld waar men gebruik maakte

van protheses. Een strijder kon dan

bijvoorbeeld een hulpmiddel krijgen

wat enkel en alleen diende om een

schild omhoog te kunnen houden of in

de stijgbeugels van een paard te kunnen

blijven zitten. Buiten de oorlog waren

het alleen de rijken die zich een prothese

konden veroorloven.

Toen de fransman Ambroise Pare

in de zestiende eeuw amputatie als

levensreddende operatie ontdekte, was

dat een impuls om de technieken van het

kunstmatig vervangen van ledematen te

verbeteren. Tijdens de renaissance, toen

de wetenschap tot grote bloei kwam werd

er voor het eerst echt aandacht besteedt

aan het maken van een prothese die niet

alleen ervoor zorgde dat een mens weer

al zijn ledematen bezat, maar ook (een

deel van) hun taken weer kon vervullen.

Het was ook in deze tijd dat voor het

eerst ontdekt werd dat een spier zich

aanspant wanneer er een kleine stroom

doorheengaat en dat er andersom een

klein potentiaal ontstaat als een spier

zich aanspant. Zo werd electromyografie

ontdekt, wat later een belangrijke rol

zou gaan spelen in de ontwikkeling van

protheses.

Huidige tijd

Met de tegenwoordige technologische

ontwikkelingen zou je denken dat

mensen met een prothese een stuk beter

uit de voeten kunnen, helaas blijkt het

tegendeel waar.

Hoewel er al heel veel mogelijk is op het

gebied van protheses en electromyografie

worden deze technieken vaak niet

optimaal benut. Zo blijkt bijvoorbeeld

uit het verhaal van een sergeant uit het

Amerikaanse leger, Sgt. James Wright,

die toch de ouderwetse haak prefereert

boven de huidige technologische

hoogstandjes. Dit simpelweg vanwege

de betrouwbaarheid en stevigheid van

het apparaat. Het blijkt vaak lastig voor

patiënten om zichzelf het gebruik van

zo’n vreemd apparaat aan te leren, en bij

armprotheses wordt deze dan ook vaak

enkel gebruikt als ondersteuning voor

de goede arm. Dit in tegenstelling tot

beenprotheses die vanwege noodzaak

wel worden geaccepteerd door

geamputeerden en ook makkelijker zijn

om te ontwerpen.

Uit onderzoek blijkt zelfs dat 40-60%

van de bezitters van een arm-prothese

deze niet of nauwelijks gebruiken en dat

20% het apparaat zelfs niet eens draagt.

Er zijn verschillende verklaringen voor

te geven:

• Ten eerste hebben mensen met de

huidige informatievoorziening al heel

wat voorbeelden kunnen zien van waar

de technologie tegenwoordig allemaal

toe in staat is, dit schept enorm hoge

verwachtingen. De vooruitgang in

technologie zorgt er ook voor dat mensen

steeds meer verwachten dat als een

apparaat eenmaal is aangesloten, deze

ook gelijk werkt. Als eenmaal blijkt dat

er heel wat training aan vooraf moet

gaan voordat men de prothese kan

gebruiken, en dan nog niet optimaal

kan functioneren raakt men gauw

gefrustreerd en doet er weinig moeite

meer voor om de functionaliteit te

verbeteren.

• Er zijn heel veel verschillende soorten

protheses op de markt maar toch zijn er

meer verschillende soorten mensen. Elke

persoon die een prothese krijgt is weer

anders en daardoor gebeurd het nog wel

Page 14: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

14

eens dat men het verkeerde materiaal

gebruikt, een ander model zou in dat

geval beter werken. Hier kan aan gewerkt

worden door betere educatie in het

gebruik van protheses.

• Als laatste zijn er nog steeds veel

verbeteringen mogelijk op het gebied van

protheses, om nog meer de ideale situatie

te benaderen waarbij een gebruiker

het verschil met het oorspronkelijke

lichaamsdeel niet zou kunnen merken.

Zo zou er gewerkt kunnen worden

aan het geven van feedback op een zo

natuurlijk mogelijke manier. Vaak is

ook het gewicht een probleem, hoewel

sommige protheses zelfs minder wegen

dan een echte arm worden ze minder

goed ondersteund en voelen daardoor

toch zwaar aan.

Toekomst

Tegenwoordig worden de materialen in

elektronica niet alleen nog kleiner, maar

ook buigzamer, eventueel goedkoper en

worden ze vervangen door bijvoorbeeld

organische materialen. Dit alles kan

bijdragen aan een nieuwe lijn van

protheses die nog natuurlijker aanvoelen.

Ook de mogelijkheden van het internet

zouden kunnen bijdragen aan het

verbeteren van de technieken op dit

gebied. Zo zou er bijvoorbeeld diagnose

en training op afstand kunnen worden

uitgevoerd.

Ook op het gebied van feedback valt nog

veel te verbeteren, op dit moment is het al

wel mogelijk om via kleine pulsen te

kunnen voelen als een kunstarm iets

aanraakt, maar er is nog steeds veel

training nodig voordat die informatie

gebruikt kan worden. In het ideale geval

zou de feedback moeten plaatsvinden via

de overblijfselen van het normale

zenuwkanaal. Uiteindelijk blijkt het

menselijk lichaam dus nog steeds zo’n

ingewikkeld apparaat dat het nog jaren zal

uren voordat wij als mensen echt in staat

zijn delen van ons zelf te vervangen.

Bronnen

Plettenburg, D.H. ‘Upper extremity prosthetics : current status & evaluation’

www.unb.ca (zoek op: institute of biomedical engineering)

www.medgadget.com (zoek op: new upper extremity prosthetics)

www.amputee-coalition.org (zoek op: history of prosthetics)

Page 15: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

15

EMGElectromyografie(EMG) is een techniek waarbij kleine potentiaalverschillen in de spiervezels kunnen worden geregistreerd.

Dat kan inwendig(met een speciale naald) of aan de oppervlakte met elektrodes die op de huid kunnen worden bevestigd. Deze

potentiaalverschillen ontstaan door zenuwen die kleine impulsen geven aan spiervezels. Het hele systeem van zo’n “bewegingszenuw”

en de spiervezels die deze aanstuurt wordt een “Motor Unit” genoemd. Hoe hard een spier samentrekt hangt af van het aantal ingezette

Motor Units en de frequentie van de impulsen die worden doorgegeven.

Pas sinds kort zijn de technieken van EMG genoeg ontwikkeld om ze te kunnen gebruiken als sturing voor protheses. Het is lastig om

gedetailleerde informatie uit zo’n EMG signaal te halen vanwege de stochastische aard van het signaal, één van de eerste modellen was

dan ook een hand die alleen openging als een bepaalde drempelwaarde was bereikt en anders weer dichtging.

Institute of Biomedical EngineeringEen van de plekken waar nog steeds veel wordt gewerkt aan het verbeteren van de functionaliteit van protheses is het “Institute of

Biomedical Engineering” van de Universiteit van New Brunswick in Canada. Dit centrum heeft zijn oorsprong in 1957 toen het

eerste revalidatiecentrum in die regio werd opgericht. In 1961 werd contact gelegd met de universiteit voor technische hulp bij twee

patiënten met rugletsel. Vanuit de groep die zo ontstond werd het zogenaamde Technical Assistance and Research Group for Physical

Rehabilitation (TARGPR) gevormd. Deze groep richtte zich in eerste instantie op het gebruik van electromyografie(EMG) signalen voor

protheses wat ook de focus in latere jaren werd.

Maar helaas was ging het onderzoek naar het gebruik van deze nieuwe veelbelovende techniek niet erg snel vooruit, met name doordat

er weinig geld beschikbaar was met uitzondering van donaties van leden. Op het zelfde moment werd voornamelijk in Europa en in

Azië het medicijn Thalidomide op de markt gebracht. Dit medicijn, ontwikkeld door een Duits farmaceutisch bedrijf, was bedoeld als

slaapmiddel en als bestrijder van ochtendmisselijkheid bij zwangere vrouwen. Helaas bleek al snel dat het medicijn als vervelende

bijwerking had dat kinderen van vrouwen die tijdens de zwangerschap het medicijn slikten soms met afwijkingen geboren werden. Pas

nadat het medicijn op de markt werd gebracht, werd in 1961 door de Duitse arts Lenz het verband gelegd tussen het gebruik van het

medicijn en de afwijkingen bij de geboorte. De schade was toen al gedaan, er waren al duizenden kinderen met afwijkingen geboren. De

Canadese regering zorgde toen voor verschillende nieuwe trainingscentra voor mensen met een prothese en voor een groter budget voor

TARGPR mits zij zouden samenwerken met deze trainingscentra. Dit zorgde voor een grotere groep proefpersonen en toegang tot betere

medische faciliteiten.

Later werd besloten om het revalidatiecentrum als onderzoeksafdeling binnen de universiteit op te nemen, vooral vanwege logistieke en

financiële voordelen. En zo werd het nog steeds bestaande Institute of Biomedical Engineering gevormd. Tegenwoordig wordt daar nog

steeds met name gewerkt aan EMG gestuurde protheses en worden er internationale verscheidene lezingen gegeven op dat gebied.

Page 16: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

16

Nieuwe ontwikkelingen

Tegenwoordig gaat alles steeds sneller, slimmer, eenvoudiger en

tegelijkertijd stijlvol. In deze editie van de Lugograaf vind je weer vier

fameuze ontwikkelingen.

AM/FM Floating Duck radioBadeendjes bestaan al sinds mensenheugenis. Het is wereldwijd

een van de meest bekende stukken speelgoed, en het meest

gebruikte speeltje in bad. Een paar mensen is op het idee

gekomen dit te combineren met de behoefte om tijdens het

badderen naar een muziekje te kunnen luisteren, en zie hier het

resultaat.

Deze badeend heeft een ingebouwde AM/FM radiospeler, en is

nog eens waterbestendig ook, wat op zich ook wel praktisch is

bij gebruik in bad. Het radiospelertje zit verborgen in de vleugel

van het eendje en werkt op drie AAA batterijtjes. Verder kan je

de overige ‘ledematen’ gebruiken om het apparaatje te bedienen.

Zo zet je hem aan of uit op de vleugel, kan je de zender kiezen

met de staart en regel je het volume door zijn kop te draaien.

In de categorie nutteloze uitvindingen staat deze ergens

bovenaan, maar voor diegenen die ooit nog eens toekomen aan

het nemen van een bad, misschien het proberen waard?

Optische ChipsIn de loop van de tijd is men steeds meer informatie uit gaan

wisselen. Tegenwoordig gebeurt dit via elektronische chips,

maar hier lijkt binnenkort een einde aan te komen. Optische

chips, in de onderzoekswereld beter bekend als Photonic

Integrated Cicuits of PICs, worden genoemd als mogelijke

opvolgers. Waar elektrische chips voor het transporteren

van informatie gebruik maken van elektronen, die door een

draadje bewegen, gebruiken PICs fotonen (lichtdeeltjes) die

door fotonische kristallen flitsen. Hierdoor zal de snelheid van

de informatieoverdracht toenemen. Op zijn beurt zal dit weer

resulteren in snellere computers.

Ook produceert de elektrische chip warmte en beïnvloeden

elektrische stroompjes elkaar. Dit zijn twee problemen waar

PICs geen last van hebben. Daardoor kunnen optische chips ook

veel kleiner en complexer gemaakt worden dan de elektrische.

Tekst: Jefta van Hees

Page 17: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

17

Telefoons op waterstofOp dit moment zit er erg veel beweging in de ontwikkeling

van nieuwe mobiele telefoons. Iedereen heeft tegenwoordig

wel een smartphone. De meeste van deze telefoons hebben

volledige toegang tot het internet, een mp3-speler, een camera

en een navigatiesysteem. Dit is echter niet het enige waar

veel aan verbeterd wordt. Men verwacht dat de nu gebruikte

lithiumbatterijen op den duur niet genoeg capaciteit zullen

hebben om de vernieuwde apparatuur van voldoende energie te

voorzien. Daarom is men driftig op zoek naar alternatieven.

Zo bestaan er inmiddels brandstofcellen die als energiebron voor

mobiele telefoons zouden kunnen dienen. Een groot voordeel

hiervan is, dat deze methanolbrandstofcellen, ook wel Direct-

Methanol Fuel Cell (DMFC) genoemd, meer energie kunnen

leveren, en de telefoon daardoor langer gebruikt kan worden

zonder tussentijds opladen. Nadeel hieraan wel is dat er CO¬2

geproduceerd wordt en dat ze vrij groot zijn. Al snel stopte

men met het ontwikkelen van deze brandstofcellen en werd er

een alternatief geïntroduceerd; De micro-Polimer-Electrolyte

Membrane Fuel Cell (PEMFC), oftewel de waterstofcel. Deze

biedt een oplossing voor beide problemen. In plaats van CO¬2

wordt er namelijk waterstof geproduceerd en ze zijn ook vele

malen compacter. Daarbij kan de waterstofcel meer energie

leveren.

Er moeten nog wel enkele obstakels overwonnen worden voordat

deze micro-PEMFC’s geschikt zijn voor wereldwijde toepassing,

zoals bijvoorbeeld de nu nog hoge productiekosten. De

ontwikkelaar, Nippon Telegraph and Telephon Corporation,

verwacht wel dat deze cellen uiteindelijk geschikt zullen zijn

voor commerciële toepassingen.

Koffie als brandstofWe weten allemaal dat we over een tijdje geen gebruik meer

kunnen maken van fossiele brandstoffen. Er wordt daarom

druk gezocht naar alternatieven. Als alternatief wordt vaak

energiewinning uit zon, wind, water en biologisch afval

aangedragen. Een stel Engelse wetenschappers kwam echter met

een wel heel origineel idee, namelijk: koffie!

Ze zijn er reeds in geslaagd hiermee een Volkswagen Scirocco (uit

1988) aan te drijven. Het werkt als volgt: de koffie wordt verbrand,

en de daarbij ontstane gassen worden gebruikt om de motor aan te

drijven. Het werkt dus ongeveer hetzelfde als met LPG.

Deze Volkswagen kan op één pak koffie, dat is genoeg voor 35

espresso’s, ongeveer een kilometer rijden. Dat is dus 20 tot 50

keer duurder dan rijden op benzine. Daarbij moet de auto om de

paar kilometer worden stilgezet zodat de filters kunnen worden

vervangen en er koffie bijgetankt kan worden. Er kan gelukkig

ook op ‘tweedehandse’ koffie gereden worden, wat de lasten al

enigszins verlicht. De maximum snelheid ligt zo rond de 100 km/u.

Al met al is deze manier van voortbewegen niet erg zuinig, en

praktisch al evenmin. Verwacht wordt dan ook niet dat we over een

tijdje overal auto’s tegenkomen die rijden op koffie. De boodschap

die we hier vooral uit kunnen halen is dat, als we maar creatief

genoeg blijven, we auto’s overal op kunnen laten rijden.

Page 18: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

18

ThesisTekst: Luuk Janssen

Mijn naam is Luuk Janssen en ik behoor tot de eerste lichting TBK’ers uit Groningen.

De studie is net als Lugus begonnen in 2002. In de eerste jaren moesten er nog veel vakken

ontwikkeld en aangepast worden. Dit had voor ons studenten voor- en nadelen. Een van de

grootste voordelen was het contact tussen de vakdocenten en de studenten, door relatief kleine

groepen heeft er altijd veel interactie plaatsgevonden.

De keuze voor technische bedrijfskunde was voor mij heel logisch. Aangezien ik op de

middelbare school zowel gevoel had voor bètavakken als voor economische. Deze beide

facetten komen uitgebreid aan bod tijdens de studie en vooral de combinatie hiervan maakte

de studie voor mij interessant. Na het eerste jaar heb ik gekozen voor de specialisatierichting

Discrete Technologie. Mijn voorkeur voor productieverbetering en automatisering maakte dit

voor mij geen moeilijke keuze.

In dit artikel kunnen jullie lezen hoe ik mijn afstudeeronderzoek heb aangepakt en welke

functie ik nu vervul. Omdat het een vertrouwelijk onderzoek betreft staan er geen exacte cijfers

in dit artikel.

Page 19: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

19

Context

De eerste maand van mijn

afstudeeropdracht heb ik doorgebracht

in een zeer verrassende omgeving

voor een TBK student. Een werkplek

tussen specialisten, beeldschermen,

steriele lucht en groene lakens; een

operatiekamer. Nu zul je denken, een

operatiekamer? Hoe komt een TBK

student hier nou weer terecht?

Operatiekamers zijn high-tech ruimtes,

waar zowel de apparatuur als de

mensen die er werken enorm hoge

kosten met zich mee brengen. In de

toekomst zullen deze kosten zowel

door personeelstekorten als door de

toenemende vergrijzing alleen maar

verder oplopen. Deze kosten moeten

uiteindelijk opgebracht worden door onze

generatie. Om deze kosten betaalbaar te

houden zijn de

ziekenhuizen de laatste jaren actief bezig

met het verbeteren van hun productie.

Efficiëntie en vakmanschap gaan hierbij

hand in hand.

Het onderzoek is uitgevoerd bij het

Universitair Medisch Centrum Groningen

(UMCG). Er is onderzoek gedaan naar de

benutting van de vier operatiekamers van

het Operatief Dagbehandelingcentrum

(ODBC) in het UMCG. Op deze

afdeling vinden relatief eenvoudige

operaties plaats, waarbij de patiënt

binnen twee uren de operatietafel verlaat.

Zowel hij/zij in de meeste gevallen op de

dag van de operatie weer naar huis mag.

De opdracht heeft plaatsgevonden binnen

het Lean operations Reaserch Centrum

(LORC)van de RuG. Het tegengaan

van verspilling is voor deze opdracht

vertaald naar een efficiënte inzet van de

productiefactoren mens en kapitaal.

Systeemanalyse

Deze analyse bevat twee componenten:

de productiestappen voor de patient, en

de processtappen voor de operatiekamers.

In de eerste component is in kaart

gebracht welke productiestappen de

patiënt ondergaat van binnenkomst tot

het verlaten van het ziekenhuis. Met

behulp van een systeemanalyse zijn de

duur van de stappen voor de patiënt

bepaald.

Vervolgens heeft het onderzoek

zich gericht op de benutting van de

operatiekamers. In de analyse worden de

kritische performance indicatoren (KPI’s)

vastgesteld. Dit zijn: aantal operaties

per dag, geplande bezettingsgraad,

electieve bezettingsgraad, gerealiseerde

bezettingsgraad, uitloop na 16.00 uur en

uitloop na 17.00 uur. De formules voor

het bepalen van de bezettingsgraden zien

er als volgt uit.

%100*sessieduur

renzittingsdugeplandesomgraadbezettingsgeplande =

%100*sessieduur

sessieduurbinnenrenzittingsdurdegerealiseesomgraadbezettingselectieve =

%100*sessieduur

urzittingsdurdegerealiseesomgraadbezettingsrdegerealisee =

Page 20: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

20

Om het verschil in realisatie en planning

in kaart te brengen worden de geplande

en de gerealiseerde wisseltijd gebruikt.

Om daarnaast inzichtelijk te maken wat

de bezetting is tijdens de sessieduur,

zonder uitloop, wordt de electieve

bezettingsgraad gebruikt.

De KPI’s zijn berekend door middel

van een analyse op basis van historische

data betreffende anderhalf jaar.

Met behulp van het bovenstaand

overzicht wordt het gebruik van de

operatiekamers doorgelicht. Hierin

worden de verschillende fases waarin

een operatiekamer zich kan bevinden

aangegeven. De rode vakjes geven

verspilling van de operatietijd aan,

terwijl een correcte benutting van de

operatiekamers met de groene vlakjes

worden aangeven. De overige blokjes

zijn niet geheel te elimineren, maar

hebben wel invloed op de benutting van

de operatiekamers.

Simulatie

Een aanzienlijk deel van mijn

scriptie richtte zich op de analyse

van het systeem. Hierin zijn van

de processtappen voor zowel

de operatiekamer als de patiënt

gemiddeldes, standaardafwijkingen,

aankomstpatronen, en overige parameters

vastgelegd.

Het inzicht dat verkregen is in de analyse

heeft tot interessante verbetervoorstellen

geleid. De voorstellen zijn getoetst is

er gekozen voor een simulatiestudie.

Hiervoor bestaan twee belangrijke

beweegredenen.

• Het overtuigen van de medewerkers

van het operatiecentrum, door een visuele

weergave van de verbeteringen.

• Het berekenen van de

efficiëntievoordelen van de verschillende

verbetervoorstellen, om het risico op

onverwachte gebeurtenissen te beperken.

De simulatie is een zo goed mogelijke

weergave van werkelijkheid. De

parameters die het systeemgedrag in

werkelijkheid bepalen dienen op dezelfde

wijze het gedrag van de simulatie te

beïnvloeden. Het aankomstpatroon

van de patiënten voor een bepaald

specialisme is hier een voorbeeld van.

De ‘achterkant’ van het simulatiemodel

bevat programmatuur en statistiek.

De ‘voorkant’ van het systeem, het

zichtbare gedeelte, bevat echter alleen

een plattegrond van het ODBC. Op deze

plattegrond is de patiëntstroom zichtbaar

gemaakt. Patiënten bewegen van de

ene fase in het proces naar de volgende.

De gepresenteerde oplossingen zijn op

deze manier voor een ieder logisch te

volgen en leiden zo tot een verhoogde

motivatie van de medewerkers om de

veranderingen door te voeren.

Page 21: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

21

Om per scenario de invloed op de

performance te bereken hoeven enkel de

ingangsparameters aangepast te worden.

Met behulp van een scenarioanalyse

worden de verschillende scenario’s met

elkaar vergeleken. Het voordeel van

een simulatiestudie is dat onverwachte

risico’s eerst in de simulatie aan het

daglicht komen, zodat risico’s in de

werkelijkheid geminimaliseerd worden.

Het onderzoek heeft tot een hogere

benutting van de operatiekamers

geleid. Ten eerste doordat tijdens de

analyse kleine verbeteringen van het

systeem direct zijn doorgevoerd, het

betrof hier voornamelijk discipline en

bewustwording van de medewerkers.

Vervolgens zijn met behulp van de

simulatie alternatieve planningen en

patronen berekend. De simulatie heeft

bewezen dat de systeemveranderingen

voor een hogere benutting zorgen.

Tijdens een presentatie met de

medewerkers van het ODBC is getoond

dat de aanpassingen werken. Dit visuele

effect, waarmee medewerkers met

eigen ogen heeft gezien welke invloed

veranderingen hebben heeft geleid tot

bewustwording en acceptatie.

Als er bijvoorbeeld op een dag een half

uur te laat gestart wordt heeft dit invloed

op het totale systeem. Zoals een drukkere

wachtkamer, meer uitloop aan het eind

van de dag en hogere doorlooptijden

voor de patiënt. Het zichtbaar maken

van de gevolgen van incidenten voor het

totale systeem heeft tot meer kennis van

het totale systeem geleid. De praktijk

leert dat dit ook heeft geleid tot betere

benutting van de operatiekamers.

Rabobank

Wij technisch bedrijfskundigen maken

na afloop van onze studie carrière in

uiteenlopende functies, zoals planner,

controller, onderzoeker, ontwikkelaar,

productiemanager.

Sinds enkele maanden ben ik als trainee

aan de slag gegaan bij Rabobank Stad

en Midden Groningen. Deze functie past

perfect bij een technisch bedrijfskundige,

omdat binnen het traineeship meerdere

projecten bij de verschillende afdelingen

van de bank worden uitgevoerd. Zowel

management, procesverbetering als

bedrijfskundige elementen komen

uitgebreid aan bod in mijn huidige

functie. Persoonlijke ontwikkeling maakt

een belangrijk onderdeel uit van mijn

functioneren.

Ik ben begonnen op de afdeling Private

Banking. Het is heel interessant en leuk

om mensen te helpen bij bijvoorbeeld

het aankopen van hun droomhuis. Over

enkele maanden ben ik actief op de

afdeling bedrijven, daar zijn andere

eigenschappen van belang. Zoals het

maken van analyses en het beoordelen

van financieringsaanvragen. Naast direct

klantcontact leer ik ook interne processen

kennen. Meedenken over processen en

toekomstige ontwikkelingen leiden tot

een efficiëntere bedrijfsvoering.

Het brede karakter van de opleiding en

de vele uiteenlopende vakken helpen mij

in het vervullen van mijn huidige functie.

De ervaringen opgedaan tijdens mijn

afstudeerstage hebben mij geholpen om

naast technische aspecten ook de

persoonlijke aspecten mee te nemen in de

keuzes die ik maak.

GroningenDe stad is een studentenstad bij uitstek. Op de lugusborrels in Ome Ko en later in De Doos heb ik me altijd prima vermaakt. Ook andere

activiteiten binnen of ver buiten Groningen heb ik als zeer leuk ervaren. Vooral de eerste buitenlandse lugusreis in Budapest zal ik nooit

vergeten. Dagelijks bedrijfsbezoeken, lezingen en stappen tot in de vroege uurtjes.

Groningen heeft meer te bieden dan de studie. Denk hierbij aan het recente Noorderzon en Bommen Berend, maar ook de Poelestraat en

de Kromme elleboog.

Mijn huidige functie bij de Rabobank houdt mij verbonden met de stad Groningen. Binnen de bank houd ik mij bezig met processen en

leer ik kennis maken met de verschillende afdelingen. De multifunctionaliteit van een technisch bedrijfskundige biedt ons kansen in vele

verschillende branches. Dus grijp je kansen, dan is er voor ons TBK’ers van alles mogelijk.

Page 22: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

22

Taking ControlWetenschapplijk artikel Akzo Nobel

Remote control technology isn’t limited to the one which operates your TV. It’s about to be

used by AkzoNobel to help deliver chlorine to customers.

Chlorine is a vital ingredient for many of

life’s essentials. From ensuring drinking

water is safe and clean, to playing a key

role in the manufacture of plastics and

medicines. Many issues still surround

its delivery, but the summer of 2006

proved to be something of a landmark,

as it hailed the end of AkzoNobel’s

structural chlorine transports in the

Netherlands. With other countries under

pressure to follow suit, it has become

imperative to find alternative ways

to ensure an uninterrupted supply of

chlorine to customers. Which is why the

company has been working on cutting-

edge proposals to introduce remotely-

controlled chlorine production units.

Installed on site at the customer’s

premises, the environmental benefits of

this approach are immediately evident.

Although salt and other raw materials

need to be delivered for use in the

new units, because the final product is

produced in-situ, it means less chlorine

has to be transported – therefore reducing

the already small risk of spillage or

incident. It also addresses the concerns

of people who live along rail tracks

previously used for chlorine shipment.

There are positive financial benefits

to consider as well, because you’re

able to operate a cluster of chlorine

production units from a single control

point, rather than stationing a team of

people at each location. “We asked

ourselves what would happen if there

was a ban on chlorine transportation in

other countries,” explains AkzoNobel’s

Business Manager Ellen Holmen,

who is marketing the idea. “It would

mean either closing down plants where

chlorine is used, or coming up with a

way of producing it on-site. We believe

remotely-controlled units offer a

sustainable and cost-effective solution.

It’s a very exciting project because it’s

such an innovative concept, but it’s

entirely feasible that we could have the

first plant ready in the next two to three

years.”

”Our partners in the scheme are Uhde

and Uhdenora, who have vast experience

in engineering chemical plants and in

producing electrolysis cells and skid-

mounted units”, continues Holmen.

“Together, the collaboration has produced

the initial design and cost estimates. Not

all the logistics are in place yet. This

is something we need to work out with

our potential customers – we don’t want

to come up with the completed concept

and find it’s not right for their needs.”

Manufacturing Manager for AkzoNobel’s

Chlor-Alkali activities, Jan Pranger adds

Page 23: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

23

that even if there is no future ban on

chlorine transportation, the remotely-

controlled units definitely have a place

in the industry. “We want to bring new,

more sustainable best practices to the

marketplace. While there are no fears

at all over the safety of our chlorine

transportation, it is still officially classed

as ‘dangerous goods’ and there are risks.

These new installations would eliminate

that.”

As well as operating the units,

AkzoNobel would aim to supply

the vacuum salt needed to produce

the chlorine, as well as taking away

the resulting caustic lye. The units

themselves will have a maximum

production capacity of 15,000 tons per

year – around 1.9 tons per hour – and

while this rate can be slowed to allow

less chlorine, more units would be

necessary for higher volumes. This

means that on-site safety would be

increased as hardly any chlorine storage

is required, while the retaining element

of the unit is entirely self-contained.

Failsafe systems also ensure immediate

shut-down in an emergency.

“The control center has overall

command, they could stop the unit if

necessary,” notes Holmen. “In addition,

there would be somebody educated and

trained at each location to step in if

needed, so you don’t lose the human

presence totally. The actual control

rooms will be located at our existing

chlorine production sites and we’d

estimate operating four to five units from

each control room, which would have

positive implications for employment at

those sites.” The cost per unit – which

would be half the size of an average

soccer field – is expected to be around

€15 million. While it’s a big initial

outlay, it will be recuperated through the

decrease in transportation costs,

efficiency in construction and operation

and lowered risk profile. “We want to be

the main producer in Europe who

significantly contributes to the reduction

of chlorine transportation,” states

Holmen. “Lonza, one of the world’s

leading suppliers to the pharmaceutical,

healthcare and life science industries, and

AkzoNobel have signed a Letter of Intent

to build a remote controlled chlorine

production plant at its main production

site in Visp, Switzerland. This would

allow Lonza to put a stop to an annual

railway transport of 13,000 to 15,000

tons of chlorine. It is anticipated that the

plant will come on stream in 2012.”

Page 24: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

24

Kwakzalverij

De scheikunde kende de alchemie, biologie heeft alles wat tegen

Darwin is, en de medische industrie heeft een indrukwekkende kwakzalverij

appendix. Vaak onzinnige apparaten of methodes die allen wetenschappelijk

faalden en alleen dienst deden en doen als placebo, of als de basis voor een

oplichterspraktijk. Hieronder een kleine greep uit het uiterst brede aanbod

dat de kwakzalverij te bieden heeft.

Biostabil 2000

Begin 21e eeuw was het dan eindelijk zo ver: de ontbrekende

schakel in de geneeskunde was een feit. Door middel van

magnetomineraaltherapie verwerkt in een gouden, zilveren of

gecombineerde halsketting wordt de energiebalans in je lichaam

hersteld zodat je organen weer ‘normaal’ gaan functioneren en je

emotioneel stabieler bent dan voorheen. Als Tell Sell en Bruno

Santanera, het meesterbrein achter de Biostabil franchise, gelijk

hebben dan was er inmiddels wereldvrede en zou iedereen louter

rationele beslissingen maken.

De Biostabil headquarters bevinden zich in Godlinze, een

pittoresk plaatsje in de buurt van Delfzijl. Voor ons studenten is

de garantie dus op een flinke fietsafstand te krijgen. Naast het

epicentrum van de magnetomineraaltherapie tsunami over de

wereld bevindt zicht hier ook het imperium van Bruno Santenera

himself. Een enorme beeldentuin en tot kerk omgebouwd

kantorencomplex vormen zo’n beetje de helft van de plaats

Godlinze. Santanera heeft dit in de loop der jaren kunnen

bewerkstelligen door de enorme verkoopsuccessen van de

Biostabil 2000 en daarbij horende producten. Met meer dan

250000 verkochte exemplaren beginnend met bij een prijs van

119,- euro is het een kassucces te noemen.

Maart 2004 stortte de verkoop dan eindelijk in. Dankzij een

uitzending van TROS Radar werd de, voor zover dit nog niet

algemene kennis was, werking van de Biostabil als onwaar

bewezen. Na vrij simpel onderzoek bleek het hangertje niets

meer dan een Neodymiummagneetje met dun zilveren omhulsel

te zijn. Santanera, die tot dat moment altijd beweerde dat

de Biostabil samengeperste aarde uit Zaïre, oftewel Congo

bevatte, deed dit argument af met het feit dat een magneetje

ook uit aarde bestaat. Goed ingestudeerde verkooppraat dus.

Na deze uitzending van Radar werd het reclamespotje voor de

Biostabil zodanig aangepast dat deze weer gewoon op Tell Sell

vertoond mocht worden. In 2007 bestempelde de Reclame Code

Commissie het spotje opnieuw als misleidend waardoor deze

in theorie niet meer vertoond mocht worden. In theorie, want

laat SBS6 en RTL nu net geen contract hebben met de RCC.

Hierdoor hoeft Tell Sell de reclame niet van de buis te halen.

Alles leuk en wel dus, dat hele Biostabil gebeuren. Een

magneethangertje met een winkelwaarde van 40,- euro dat

verkocht wordt voor 199,- euro. Een hangertje dat beweert jezelf

van zo’n beetje alle bekende kwaaltjes af te helpen, en de

depressieve en verzwakten in de samenleving te helpen. Een

hangertje met teveel beloftes dus. Want laten we eerlijk wezen:

je behoort zelf tot een van de zwaksten van de samenleving als

je deze kwakzalverij aan de echte zieken durft te verkopen.

Tekst: Diederik Jan Lemkes

Prijs: 199 euro

Page 25: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

25

I-TRONIC-EDA

EDA staat voor Electro-dermal assessment. De I-TRONIC-EDA

meet op grond van huidweerstandsmetingen de ‘vegetatieve

regulatie’ van je huid.

Op de begin of eindpunten van de meridianen wordt de

huidweerstand gemeten. Deze metingen geven inzicht in de

mate waarin de meridianen in staat zijn om hun specifieke, uit de

acupunctuur bekende en per meridiaan nauwkeurig omschreven

regulerende functies te vervullen. Een enorm uitgebreid

onderzoek dat ten behoeve van de ruimtevaart is uitgevoerd heeft

de norm-waarden voor iedere meridiaan opgeleverd.

De EDA-metingen worden direct weergegeven in eenvoudig te

interpreteren grafieken. De actuele toestand kan direct worden

vergeleken met die van eerdere onderzoeken. De bedoeling is dat

reacties op gegeven therapie en medicatie direct kunnen worden

gemeten waardoor duidelijk wordt of de behandeling gunstig

was.

De meting van alle punten duurt in totaal ca. 60 seconden en is

net zo betrouwbaar als bijvoorbeeld bloeddrukmetingen, een

hartfilmpje, laboratoriumbepalingen, e.d. De betrouwbaarheid

is door verschillende wetenschappelijke studies bevestigd. De

metingen kunnen worden gedelegeerd en zijn zeer snel te leren.

Een onwijs interessant apparaat zou je dus denken! Er is alleen

wel één klein probleempje.

Ondanks de miljoeneninvesteringen in samenwerking met de

ruimtevaart is het verband tussen de exacte huidweerstand en

iemands gezondheid of geestelijke gesteldheid nooit aangetoond.

En wat doe je als onderneming als je investering waardeloos

blijkt te zijn? Precies, je verkoopt het als broodje poep. Een

broodje poep van 10.500 euro welteverstaan.

Haaienkraakbeen

Haaien zijn ontzettend interessante beesten. Ze behoren tot de

oudste gewervelde dieren die nog bestaan - een paar honderd

miljoen jaar oud - en zijn dus bijna automatisch ook de

eenvoudigste. En er is iets interessants aan de hand met hun

afweersysteem. Haaien zijn namelijk de evolutionair oudste

dieren die beschikken over T-cellen. Nu weet iedereen die iets

over aids heeft gelezen hoe belangrijk die T-cellen zijn voor het

menselijke afweersysteem. Uit het oogpunt van evolutie van het

afweersysteem zijn haaien een belangrijke bron van informatie.

Volgens de Amerikaan William Lane is haaienkraakbeen een

uitstekend middel tegen kanker. En sinds kort is zijn vermalen

kraakbeen ook hier verkrijgbaar. Prijzig is het wel, en de kans

bestaat dat alleen Lanes portemonnee er beter van wordt.

In het begin van de jaren ‘90 was het televisieprogramma 60

Minutes van het Columbia Broadcasting System (CBS) in de

Verenigde Staten van Amerika erg populair. Op 28 februari 1993

had dit programma als onderwerp ‘Sharks Don’t Get Cancer’, naar

het gelijknamige boekje van dr. William Lane en Linda Comac.

Lane, een groothandelaar in haaienkraakbeen, vertelde dat haaien

geen kanker krijgen en dat haaienkraakbeenpoeder bij mensen

een geneesmiddel tegen kanker was en bovendien kanker kon

voorkomen. Het spul was in natuurvoedingswinkels verkrijgbaar.

Enig weerwoord van critici over deze redenering was afwezig.

De oplichting was zorgvuldig voorbereid. Weken van te voren

hadden de natuurvoedingswinkels al te horen gekregen dat dit

programma zou worden uitgezonden. De winkels hadden een forse

voorraad ingeslagen en het liep storm. De prijzen vlogen omhoog

en zijn hoog gebleven.

Prijs: 50 euro (90 capsules)

Prijs: 10.500 euro

Page 26: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

26

Tekst: Arjen Lammers

De economische kant van zorgverzekeringen

In maart 2010 heeft de Amerikaanse president Obama een nieuwe ‘health care bill’ weten

in te voeren. Deze wet zorgde voor stevige ingrepen in de manier waarop zorgverzekeraars om

konden gaan met hun klanten. In Amerika waren tot voor kort veel personen niet verzekerd tegen

torenhoge ziektekosten en kwam tweederde van alle persoonlijke faillissementen door medische

kosten. Ook de documentairemaker Michael Moore heeft een film gemaakt, getiteld ‘Sicko’, over

precies deze wantoestand in de Amerikaanse zorg.

Page 27: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

27

In die film werd met veel lof gesproken

over het zorgstelsel in Groot Brittannië,

waar de National Health Service (NHS)

alle medische operaties verzorgt. Alle

zorg wordt betaald door de overheid.

Men zou zeggen dat dit systeem veel

meer tevreden mensen behaalt. Maar

in Brittannië is slechts 25% van de

inwoners tevreden. Dit is weliswaar

beter dan de 17% van de Amerikanen

die tevreden zijn met hun zorg, maar

het verschil is niet dramatisch groot. De

vraag die in dit artikel dan ook centraal

staat, is of een zorgverzekeringsstelsel

beter georganiseerd kan worden door

de overheid of door vrije marktwerking.

Dit zal gedaan worden door eerst te

kijken naar het ‘oude’ Amerikaanse

systeem, daarna het Britse systeem van

overheidscontrole en ten slotte wordt

het systeem van Singapore onderzocht.

Singapore heeft namelijk een bijzondere

oplossing gevonden, wat heeft geleidt

tot één van de beste zorgstelsels van de

wereld.

Het Amerikaanse model; marktwerking

Hoe heeft het kunnen gebeuren dat één

van de meest welvarende landen ter

wereld, de Verenigde Staten, zo veel

mensen niet kan voorzien van goede

gezondheidszorg? De torenhoge kosten

van de gezondheidszorg komen voort

uit het Amerikaanse ideaal van een

vrije markt. Er is een fundamenteel

economisch principe aan het werk, het

idee van asynchrone informatie. Het

basisidee van deze theorie is opgesteld

door de Nobelprijswinnaar George

Akerlof. Hij beschreef de situatie van

tweedehands autodealers: peaches en

lemons. Stel dat de autohandelaar precies

kan weten of een tweedehands auto

goed (peach) of slecht (lemon) is. Als

peaches nu €4000 waard zijn en lemons

€0, en er is een kans van ½ dat een auto

peach is, dan is een consument bereid

om ½ x €4000 + ½ x €0 = €2000 voor

een tweedehands auto te betalen. De

autodealer is echter op de hoogte van

de waarde van de auto en zal slechts

lemons willen verkopen voor een bedrag

van €2000. De peaches zou hij zelf

willen houden. Zodoende komt er geen

markt voor tweedehands auto’s op gang.

Natuurlijk zijn hier vele complicaties bij

en gaat het niet altijd op, maar meer kan

niet worden uitgelegd in een artikel van

zeven paragrafen.

In de gezondheidszorg is ook sprake van

asymmetrische informatie, alleen zijn

deze keer de verzekeraars onwetend.

Zij proberen dan ook zeer fanatiek

uit te zoeken of klanten peaches of

lemons zijn. Peaches zijn jonge mensen,

tot een jaar of veertig, waarvan de

ouders en grootouders nog leven of

op honderdjarige leeftijd omkomen

door een autocrash met een Ferrari.

Deze mensen leveren veel geld op voor

de verzekeraars, omdat hun uitgaven

aan zorg praktisch nul zijn. Ouderen

gebruiken echter veel zorg en kosten

Page 28: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

28 juist veel geld. Ook mensen met vooraf

bekende kwalen, dan wel erfelijke

ziekten of langdurige kwalen vallen in

de categorie lemons. Zij kosten juist veel

geld. Voor de verzekeraar is het dan ook

zaak om deze mensen niet in het bestand

te krijgen. Het probleem is echter dat

wanneer de peaches niet verplicht zijn

om zich te verzekeren, zij dat ook niet

zullen doen tenzij de kosten precies

zijn wat ze verwachten uit te geven.

Maar zodra zorgverzekeraars zulke

prijzen gaan hanteren, dan zullen de

lemons hiervan profiteren. Dus moeten

de verzekeraars hogere prijzen vragen,

waarna de peaches het systeem verlaten.

Dit gaat dan ook een spiraal oproepen

van steeds hogere tarieven waardoor het

voor steeds meer mensen economisch

interessant wordt om zich niet te

verzekeren.

De problemen van de Amerikaanse

gezondheidszorg zijn dan ook

fundamenteel aan de vrije marktwerking

toe te wijten. Het voordeel is dat precies

duidelijk wordt wat bepaalde medische

procedures en ingrepen kosten, maar

deze kosten zijn vaak te hoog voor

individuen om te kunnen betalen.

Daardoor is er weliswaar een markt

voor gezonde mensen die graag voor

ongevallen zouden worden verzekerd,

maar dat niet kunnen vanwege de lemons

op de markt. En als zorgverzekeraars

precies konden bepalen wat iemands

verwachte kosten waren, dan zou het

nog tot problemen leiden, aangezien

deze kosten dan ook door de verzekerde

zouden worden opgehoest en die zijn te

hoog voor de meesten.

De Britse manier; overheidsbepaald

De NHS in het Verenigd Koninkrijk

behandelt alle inwoners die ziek zijn.

Als de overheid de benodigde operatie

heeft goedgekeurd, dan wordt je

geholpen. Botbreuken, rare knobbeltjes

en chronische verkoudheid zijn allemaal

verzekerd, plastische chirurgie valt er

buiten. Het voordeel is dus dat niemand

problemen heeft met zijn gezondheid,

Page 29: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

29

aangezien overal geholpen kan worden.

Het probleem is echter dat de overheid

bepaalt wat een ziekte is en wat niet en

het is aan de overheid om te beslissen wat

zwaarder weegt. En dat kan heel lastige

dilemma’s opleveren. Maar de overheid

zou de overheid niet zijn als er niet een

instantie is die deze beslissingen met

veel vergaderingen en papierwerk maakt.

En in Brittannië wordt dit geregeld door

het National Institute for Health and

Clinical Excellence (NICE). Iedereen

is dus verzekerd van een basisniveau

van zorg en de overheid bepaalt welke

behandelingen in aanmerking komen

voor vergoeding. Maar dit zorgt ook

voor problemen. Waar moet NICE

nu op letten bij het vaststellen van te

vergoeden behandelingen? Als er twee

behandelingen zijn voor bijvoorbeeld

slokdarmkanker, waarvan optie A een

kans van 10% en optie B een kans van

20%, dan is de keuze simpel. Wanneer

B meer dan 2x zo duur is als A, dan

kiest men voor A, anders voor B. Maar

hoe vergelijk je twee behandelingen

voor twee verschillende ziekten? Het

antwoord dat de overheid had gevonden,

was met behulp van QUALY’s, een soort

punten voor de kwaliteit en lengte van

iemands leven. Maar wat nu wanneer

iemand last heeft van staar? Deze

aandoening zorgt er voor dat mensen hun

gezichtsvermogen verliezen. En er was

een bepaalde remedie voor. Maar die

werkt niet 100%, geneest ook niet, maar

stelt uit en zorgt er voor dat iemand nog

enkele jaren goed kan zien. Iemand die

deze ziekte heeft wil hem graag genezen,

maar kan dat niet. Iemand anders heeft

weer last van een been dat misschien

weg moet. Onmogelijke dilemma’s.

Dus wordt besloten dat de behandeling

van één oog vergoedt wordt. Een soort

middenoplossing waar niemand tevreden

mee is, maar wel efficiënt. Efficiënt in

de zin dat iemand gelukkig maken niet

ten koste kan gaan van iemand anders

ongelukkig maken. Het gaat er in ieder

geval om dat zonder financiële prikkel

vanuit de markt, de juiste kosten per

operatie niet te zien zijn. En dat ook

niemand die afweging voor zichzelf

kan maken. Want stel dat iemand de

keuze moet maken voor zichzelf of hij

nog twee jaar kan leven met volledig

zicht en gehoor, of vijf jaar als blinde

(keuze tussen bijvoorbeeld oogoperatie

en niertransplantatie). Iedereen zal die

keuze zelf willen maken, maar door een

overheid kan dat niet.

Signapore; de tussenweg

Het gezondheidsstelsel in Singapore

wordt gezien als één van de

meest effectieve manieren van

gezondheidszorg. Naast goede

voorzieningen (dokters/ziekenhuizen/

Page 30: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

30

tandartsen) zijn de kosten en keuzes van

individuen ook erg goed. Het systeem

werkt als volgt: iedere inwoner moet

verplicht een deel van zijn inkomen

sparen. Dat lijkt ernstig, maar het is

hetzelfde als iedere maand €100 aan

zorgverzekering te betalen. Alleen ben

je dit keer zelf in bezit van het geld.

Dit komt op een speciale spaarrekening

en als je zorg nodig hebt, dan moet

je dat zelf betalen van je spaargeld.

Ook bepaalt de overheid bepaalde

maximumtarieven, zodat de prijzen niet

volledig uit de pan rijzen en iedereen

gebruik kan maken van de zorg. Voor

spoedprocedures en extreme zorgkosten

(denk aan transplantaties, jarenlange

behandelingen en dergelijke) betaalt de

overheid een groot deel van de kosten.

Als gevolg hiervan zijn de uitgaven aan

zorg in Singapore niet meer dan drie

procent van het Bruto Nationaal Product.

Dat zijn in verhouding erg lage kosten en

daar pakt Singapore dan ook zeker een

voordeel ten opzichte van andere landen.

Het probleem is dat het niet mogelijk

is om in landen als de Verenigde Staten

een dergelijk systeem op te zetten. Het

voordeel van Singapore is dat ze, door

een verplichte zorgverzekering, het

mogelijk maakt voor de onaantrekkelijke

patiënten om goedkopere zorg te hebben,

terwijl de peaches meer betalen. Maar

iedereen is verzekerd van een zeer

goed minimum. Wanneer Amerika een

dergelijk systeem zou invoeren, spelen

andere zaken mee, zoals lobbygroepen,

een te grote bevolking, te veel individuen

die niet kunnen betalen en dergelijke.

Dus hoewel Singapore het beste van de

vrije markt en de overheidsregulering

weet te pakken, is dit niet in elk land

mogelijk.

En Nederland...

In Nederland is het allemaal wel voor

elkaar. De verplichte verzekering zorgt er

voor dat iedereen minimaal verzekerd is

tegen grote ongemakken en langdurige

ziekten. Dat niet elk griepje verzekerd is,

kan ook niet wanneer je gebruik wilt

maken van de vrije markt om de ware

kosten te tonen en een succesvol beleid

daar op in te stellen. Maar het

Nederlandse systeem weet ook redelijk

goed de vrije markt te combineren met

een overheidsgestuurd systeem, waardoor

ware kosten én goede dekking mogelijk

gemaakt worden.

Page 31: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

Verenigingsnieuws

Illustratie: Anton Jan de Boer

Page 32: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

32

Test: Zon-hotspotsTekst: Jasper Boomer

De zomer begint zich weer van zijn beste kant te laten zien en dat gaat gepaard met de

nodige veranderingen. De temperatuur gaat gestaag omhoog, zonnebrillen worden weer

voor de ogen geschoven, overbodige kledingstukken verdwijnen als sneeuw voor de zon en

barbecues staan op elke hoek van de straat te smeulen. Helaas is het fysiek onmogelijk om

op meerdere plaatsen tegelijk te zijn, dus om optimaal te genieten moet er een keuze gemaakt

worden waar je jezelf gaat installeren. De commissie heeft uit de grote scala van mogelijkheden

drie hotspots gepikt en deze met elkaar vergeleken aan de hand van een aantal criteria.

Hotspot 1: Het Noorderplantsoen

Het Noorderplantsoen biedt vele mogelijke manieren om van

het weer te genieten. Zo kun je er gaan voetballen, volleyballen,

basketballen of, wat twee gare gasten elke middag doen, drie uur

lang salto maken in de zandbak. Naast sportieve mogelijkheden is

het mogelijk er een barbecue aan te steken, je gitaarskills te delen

met de rest of gewoon jezelf flink te etaleren. Echter voor de

mensen die gewoon ontspannen willen zitten en de zonnestralen

absorberen onder het genot van een gele rakker is het minder

geschikt. Ten eerste zijn er geen stoelen dus blijf je heen en weer

schuiven op de grond om ‘lekker te zitten’. Wil je vervolgens een

koud biertje dan moet je het mooie weer hebben voorzien en bier

hebben ingeslagen of onderweg wat meenemen. De laatste optie

zorgt wel voor lauw bier! Niet onoverkomelijk, maar dus ook

zeker niet optimaal.

Accommodatie 7

Bediening 3

Bier 5

Publiek 7

Prijs 9

Ambiance 7.5

Page 33: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

33

Hotspot 2: Jasper’s ‘dakterras’

Als de mussen dood van het dak vallen is het tijd om de mannen

van de jongens te onderscheiden en het dakterras van Jasper

aan te doen. Het is een redelijke onderneming om er überhaupt

te geraken, maar eenmaal daar gekomen word je ook dubbel en

dwars beloond. De intensiteit van de zon lijkt met factor 10 te

zijn toegenomen op zijn platte zwarte dak, het bier warmt op met

drie graden per minuut en het hele gezelschap ligt er bij als Adolf

en Eva na een capsule. Ondanks de erbarmelijke omstandigheden

is de sfeer erg gezellig de meest rare verhalen komen los het dak.

Minpuntje was er wel voor de bediening. Met vijf goden op haar

dak weigerde Jasper’s huisgenote alsnog pertinent om koud bier

te serveren.

Accommodatie 6

Bediening 1

Bier 4

Publiek 4

Prijs 9

Ambiance 8

Hotspot 3: De Drie Gezusters

Als het maar een beetje mooi weer begint te worden zitten alle

terrasjes in Groningen direct vol, vooral bij het terras van de

‘Drie Gezusters’. De ambiance is hier altijd goed, want het terras

is altijd goed gevuld en het terras ligt ook op een goede plek om

lekker mensen te kijken. Minpuntje is natuurlijk dat de prijs voor

een pilsje vele malen hoger is dan zelf een kratje kopen in de

supermarkt. Daar tegenover staat dat je versgetapte biertje dan

gebracht wordt en lekker koud is. Het moet alleen niet te druk

zijn, want anders kan het soms wel een tijdje duren voordat de

bediening tijd voor je heeft.

Accommodatie 7

Bediening 6.5

Bier 9

Publiek 7.5

Prijs 5

Ambiance 8

Page 34: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

34

Lieve Lina

Beste eerstejaars,

Dit is inderdaad een lastige situatie. Ik heb erg met je te doen,

zeker omdat ik precies weet hoe jij je op dit moment moet voelen.

In een ver verleden heb ik me ook nog eens ooit aan een knappe

ouderejaars mogen vergrijpen. Iets waar ik zeker geen spijt van

heb. Maar goed, ik dwaal af. Ik ben er om jou te helpen, en dat ga

ik nu dan ook doen.

Allereerst wil ik je aanraden nog eens goed alle foto’s te bekijken

en op basis daar van te beslissen of je verder wil. Het bekende

gezegde luidt niet voor niets: ‘Liefde maakt blind’. Een foto

zegt meer dan duizend woorden hoeft ook zeker niet altijd op

te gaan. Graaf daarom eens goed in het facebookprofiel van je

vlam en beoordeel hem zeer nauwkeurig op lengte, haarkleur en

kledingstijl. Omdat ik al een idee heb van welke ouderejaars jij zo

leuk vindt, kan ik je dit alleen maar ten zeerste aanraden. Er lopen

namelijk veel blonde spetters rond daar in Scandinavië waarmee je

de betreffende persoon zomaar kan verwarren.

Zodra het uiterlijk definitief is goedgekeurd kunnen we doorgaan

naar de volgende fase: de eerste date. Om hiertoe te komen is het

belangrijk dat we alle contacten vanaf nu echt goed aanpakken.

Trek voor elke chatsessie passende kleding aan, en zorg dat je

zo volwassen en verantwoordelijk mogelijk over komt. Op deze

manier heeft een ouderejaars genoeg argumenten om zijn keuze

voor een zeer jonge vrouw als jij te verantwoorden tegenover zijn

vrienden. Mocht dit de komende chatsessies goed aanslaan, dan

kunnen we langzaam richting de eerste date gaan werken. Vanaf

dit moment zijn er drie scenario’s: een verrassingsbezoek aan hem,

een verrassingsbezoek door hem, of de pijn uitzitten en wachten

tot hij terug is. Uit ervaring met ouderejaars kan ik je melden dat

bij het uittrekken van een enkele kledingstuk het bezoek aan jou

al snel een done deal is. Mocht je geen geld hebben, of toch nog

enigszins onzeker zijn over je beslissing dan raad ik je aan gewoon

de pijn uit te zitten. Er mogen dan wel veel mannen zijn bij TBK,

de kwaliteit is vaak ver te zoeken. Mocht je interesse hebben in

kwaliteit, dan is het meestal beter de belangrijke functies binnen

Lugus eens aan te spreken voor een leuke date.

Lieve Lina,

Inmiddels al weer enige tijd geleden heb ik op MSN een leuke en knappe ouderejaars

TBK’er ontmoet. Ik ben zeer vereerd dat ik als eerstejaars zo bij hem in de smaak val. Hij is

altijd heel erg lief tegen me, en we zijn altijd lang aan het praten op de chat. Ik zou hem graag

een keer ontmoeten, echter is er een probleem: op dit moment zit hij een half jaar in Stockholm.

Vandaar ook mijn stap richting jou Lieve Lina. Wat zou jij doen als je net zo hopeloos verliefd

was als ik?

Een verliefde eerstejaars

Page 35: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

Arjen LammersColumnist

Iedereen kent de discussie of alcohol gezond is of niet. Waar ik zelf heel erg mee zat is de

voorlichting op de middelbare school. Alcoholgebruik werd voorgesteld als iets dat onder twee

glazen volkomen acceptabel was, maar daarna meteen moest worden afgestraft met haltbureau-

achtige taferelen.

Echte Sovjetpropaganda waar een

verstandig iemand niet meer in gelooft

sinds ‘ie besefte dat als de bom van de

baron in het gezicht van handige Harrie

kan ontploffen zonder dat er doden

vallen, dat het ook niet werkt op Bassie

en Adriaan. Het probleem is dat er pas

begonnen wordt met voorlichting

wanneer de meesten van ons al een paar

keer zeer vriendelijk het toilet hebben?

geknuffeld. Dus is er sprake van een

keuzemoment, waarop je kiest om ofwel

prediker van de kerk van de blauwe

knoop te worden, danwel de volgende

alcoholist. Ik kan me nog herinneren dat

ik voor het eerst alcohol proefde, op een

handbaltoernooi in Denemarken. Dertien

ervaren drinkers van een jaar of

zeventien en één broekie van dertien dat

zonder toezicht van paps & mams zich

mag wagen aan een biertje. De

verwachtingen waren torenhoog (hoewel

de smaak al bekend was) en kort gezegd

was het niet zo bijzonder. Ongeveer

hetzelfde als een cadeautje openmaken

en uitvinden dat er een dode rat en het

Ebolavirus in dat pakketje zat. Maar

onder de belofte dat het beter zou

worden, zette ik door. De keuze was dus

snel gemaakt, ik zou de opvolger van

Ronnie Wood gaan worden, zonder dan

het overmatig drugsgebruik en (helaas)

de dagelijkse dosis groupies. Maar who

the fuck is Ronnie Wood? En wat is de

link met medische wetenschap? Lees

verder, jij verrukkelijke lezer, en je zult

er achter komen! Ronnie Wood komt in

1975 bij de beste rockband ooit, de

Rolling Stones. Jammer genoeg zijn de

Stones nooit zo goed geworden als in de

jaren zestig, maar dat heeft niet aan hem

gelegen. Maar hij verdient vermelding,

omdat hij om de vijf maanden zichzelf

kan inchecken in de afkickkliniek

vanwege alcoholverslaving. En niet

alleen hij, maar juist ook zijn

medespelers, Mick Jagger, Charlie Watts

en vooral Keith Richards hadden al

driehonderdduizend keer dood moeten

zijn vanwege alcohol- en drugsoverdoses,

althans volgens de geldende normen van

gezond gebruik volgens de medische

wetenschap. Die lullen dus gewoon uit

hun nek, als je de slechte gevolgen van

alcohol probeert te verklaren.

Ondertussen kun je er, in goede conditie,

zeventig mee worden en ondertussen nog

steeds meer seks hebben dan een

dertienjarige op de dag dat hij er achter

komt hoe de badkamerdeur op slot moet.

Voor mij staat dan ook de medische

wetenschap lijnrecht tegenover de

Rolling Stones en is het op dit moment

zeker twaalf-nul voor de Stones. Ik zou

zo zeggen: “Let’s drink, to the salt of the

earth”!

Alcoholgebruik

Page 36: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

Ingenieurssymposium Nanotechnologie

Tekst: Suzanne Bouwman1 juni 2010

36

De dag was opgedeeld in drie sessies, elk bestaand uit twee

lezingen. Na een heerlijk kopje koffie en een plakje cake om

wakker te worden werd, helaas met enige vertraging door

materiaalpech, geopend door de voorzitter van de commissie,

namelijk Finn Boeije. De dagvoorzitter, Prof. Dr. J.C. Hummelen

wist ons allen nog een mooie anekdote over de locatie te vertellen

voordat de eerste spreker, Dr. Wesley R. Browne het spits af mocht

bijten. Al luisterend naar een prachtig Iers accent werden tijdens

de lezing alle ins en outs van de moleculaire Nanotachnologie aan

het licht gebracht. Er werd een overzicht gegeven over de huidige

inspanningen om werkende moleculaire machines te bouwen.

Aansluitend kwam Prof. Dr. Antoine van Oijen in de schijnwerpers

te staan om zijn kennis over biotechnologie op nanoniveau met

ons te delen. Na een introductie over zijn loopbaan, die na zes jaar

Amerika weer naar Nederland is verplaatst vanwege het gemis

van bitterballen en hagelslag, werd er verteld over de toepassing

van enkel-molekuul technieken in DNA sequencing en in de

ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen tegen virale infecties.

Al met al dus erg interessant en meteen een goede binnenkomer zo

op de vroege ochtend. Om al deze informatie goed op te kunnen

nemen was een korte pauze zeer gewenst.

Na de pauze was voor lezing nummer drie het toneel vrij voor

Dr. Ton de Rooij, een fervent ruimtevaart specialist. Ton is sinds

1982 werkzaam bij ESTEC en kon ons dus tot in detail vertellen

over de nanotechnologie die gebruikt wordt binnen de ruimtevaart

1 juni jongstleden was het weer zover, het jaarlijkse Ingenieurssymposium vond voor

de zevende keer plaats, dit jaar in Huize Maas. De dag stond deze editie in het teken van

Nanotechnologie : ‘Groots in het kleine’.

Page 37: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

37

industrie. Vele voorbeelden van ingenieuze ideeën op Nano gebied

die al dan niet een toekomst hebben binnen de ruimtevaart werden

uitgebreid besproken. Door de beoordelingscriteria kwamen

wij te weten waarom een idee wel of geen goede was. Prof. Dr.

Ing. Dave H.A. Blank volgde als vierde spreker. Dave is op vele

vlakken actief met bèta en Nanotechnologie bezig. Zo is hij

programma directeur van MESA+, het onderzoeksinstituut op het

gebied van materiaalkunde van interfaces. Ook is hij auteur van

meer dan 200 wetenschappelijke artikelen en is hij hoofdredacteur

van Natuurkunde.nl, een website die vwo leerlingen moet

enthousiastmeren voor bèta. In zijn lezing heeft Dave het

toekomstperspectief van Nanotechnologie voor en in Nederland de

revue laten passeren. De lezing was van zulk kaliber, dat niemand

het erg vond om de lunch een minuut of 10 uit te stellen om het

gehele verhaal te kunnen horen.

Vele van ons waren mede aanwezig voor de door Finn beloofde

kroketten. Maar niet alleen de kroketten waren lekker, de grote

variëteit in broodjes en een lekker soepje maken het een geslaagde

lunch waar iedereen even rustig de onderwerpen die al besproken

waren te evalueren en elkaar te verheugen op wat nog komen ging.

Hetgeen wat nog komen ging was, als vijfde spreker van de dag,

Dr. Ir. Jaap M.J. den Toonder. Hij is sinds 1995 werkzaam bij

Phillips. Sinds 2008 is hij bij Phillips Applied Technologies als

chief scientist een van de leiders van het R&D programma over

(micro-)fluidics. Tijdens de presentatie werden de applicatie

mogelijkheden hiervan aangesneden en de technologie werd

toegelicht. Als laatste was Ir. ing. Bart Walhout aan de beurt.

Hij is werkzaam als onderzoeker bij de afdeling Technology

Assessment van het Rathenau Instituut. Het Rathenau Instituut

informeert het parlement over maatschappelijke vraagstukken in

wetenschap en technologie. Aan hem dus de moeilijke taak om

politiek en wetenschap samen te laten komen. In deze lezing ging

Bart Walhout in op belangrijke uitdagingen: risico’s aanpakken,

een visie op de toekomst ontwikkelen en een helder debat voeren.

Volgens hem is investeren in nanotechnologie, investeren in de

toekomst.

Na en afrondend woord van de dagvoorzitter betrad Finn wederom

het podium om ter afsluiting nog een aantal mensen te bedanken

en om terug te blikken op een geslaagde dag. Na de vele hobbels

die de commissie heeft moeten nemen was er toch een goed

resultaat geleverd. Ze zijn er in geslaagd wederom een mooie

dag neer te zetten die interessant was voor zowel Natuurkundige,

Scheikundige als Technisch bedrijfskundige, een hele prestatie!

Page 38: Lugograaf 7.4: Medische Industrie
Page 39: Lugograaf 7.4: Medische Industrie
Page 40: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

40

Eventverslag TascTaSC, de uit de as herrezen Feniks, voorheen genaamd Speechles. Verder bouwend op

dezelfde formule, namelijk sprekers gevolgd door een interactief middagprogramma, begonnen

we op een zonnige 27e april aan het eerste Technology and Society Congress. Centraal thema

dit jaar was ‘The road ahead, paying per mile’, waarbij de OV-chipkaart en de kilometerheffing

(of hoe politici het liever positief verwoorden: kilometerbeprijzing) centraal staan.

Nadat de bij binnenkomst vele glazige gezichten enigszins wakker

waren geworden na het verplichte kopje koffie, kon het programma

beginnen. Na een uitgebreide introductie door dagvoorzitter Jonker

kon het daadwerkelijke programma dan echt beginnen. Prof.

drs. Rietveld beet het spits af met een interessant verhaal over de

samenhang tussen het OV systeem en de druk op het wegennet.

Enkele verrassende feiten en OV betaalconstructies kwamen aan

bod. Constructies die net als de kilometerheffing al 25 jaar in de

pijplijn zitten, maar nog nooit gebruikt zijn. Feiten en constructies

die later op enkele malen als argument waren terug te vinden in

het debat. Deze argumenten werden, zoals het een echte politicus

betaamt, weggewimpeld met ‘Dan heeft deze professor gewoon niet

goed opgelet’ . Duidelijke taal met een onduidelijk antwoord dus.

De tweede spreker van de dag kwam van NXP, producent van de

belangrijkste chip in het kastje voor de kilometerheffing. Maurice

Geraets wist met zijn mooie Brabantse accent en gezelligheid

een boeiend verhaal neer te zetten over de ontwikkeling en de

toekomst van de techniek achter de kilometerheffing. Ondanks het

gevallen kabinet, en daarmee de opnieuw tot stilstand gekomen

kilometerheffing, bleef ook hij positief over de invoering van de

kilometerheffing. ‘We kunnen er uiteindelijk niet onder uit, tenzij

er een omslag komt in de arbeidscultuur. We moeten naar gespreide

starttijden van de werkdag’.

Ochtendsessie gehad, tijd voor een van de belangrijkste momenten

van een congres: de lunch. Verse koffie, jus, fris en dampende

kroketten en saucijzenbroodjes stonden in overvloed te wachten

27 April 2010

Page 41: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

41

wist zich flink de nesten in te werken over de wisselwerking tussen

extra datacentra en de daarmee gepaarde belasting op het milieu. Dit

alles werd ontvangen met een dankbare lach van Charlie Aptroot, en

uiteraard de zaal. Ook de VVD had zo haar momenten; Aptroot kon

het niet laten waar het ook maar kon neerbuigende opmerkingen

over alle mogelijke partijen te maken . Dit werd hem niet altijd

in dank afgenomen, en bracht daardoor vaak de nodige grappige

situaties met zich mee. Saillant detail is dat op het moment van

schrijven Aptroot net niet is gekozen als nieuwe Kamervoorzitter.

De algemene opinie binnen Lugus kan zich hier zeker in vinden

bleek de afgelopen week toen dit nieuws met enig gelach werd

onthaald.

Aansluitend aan het debat kondigde het tweede belangrijke moment

van de dag zich aan: de borrel. Waar de politici redelijk snel

afdropen bleven velen nog even hangen om wat ingekochte biertjes

en happen te scoren. De dag werd nog even geëvalueerd, en de

plannen voor volgend jaar kwamen al snel weer boven drijven.

Toen ook de laatste happen en biertjes er door heen waren

gejaagd werd de dag geheel niet in stijl afgesloten bij de Napoli

zodat we ons daarna met twijfelachtig gevulde magen naar de

bestuursbekendmakingsborrel in het Pand konden begeven, alwaar

het publiek geheim eindelijk officieel openbaar werd gemaakt.

Terugblikkend op de dag mogen we concluderen dat TaSC een

congres met toekomst is. De afgelopen jaren is het TBK congres

in zijn ontwikkeling een beetje blijven hangen, maar met deze dag

onder de riem kunnen we nu echt verder gaan bouwen. De nieuwe

commissie is inmiddels begonnen en is hard bezig een dag samen

te stellen die zich volgend jaar gemakkelijk met de grote jongens

kan meten. De doelen voor het bestuur en de commissie zijn dus

duidelijk. Er van overtuigd dat wij dit komend jaar zeker gaan halen

kunnen we jullie nu alvast aanraden de 17e mei jullie agenda vrij te

houden.

in een te nauwe gang, waardoor er soms enige fysieke kracht

nodig was om bij de lekkernijen te komen. De lezingen werden

uitgebreid geëvalueerd met sprekers, en interessante ideeën werden

uitgewisseld. Bij vertrek gaven beide sprekers aan de insteek van

een TBK’er wel te waarderen. Het was niet slechts bedrijfskundig

gepraat, maar er werd ook serieus nagedacht over argumenten.

Drs. ing. Roel Verdult. Student van het jaar 2008 en de eerste

persoon die de OV-chipkaart wist te kraken. Hij liet in een mooie,

bij vlagen misschien wel te technische, presentatie zien hoe met

simpele apparatuur van een paar tientjes het mogelijk is je eigen

OV-chipkaart en andere pasjes te hacken en na te maken. Verdult

mengde zich na afloop van de presentatie goed in de groep, en deed

zeer enthousiast mee in de debatcursus. Het blijft toch gewoon een

student.

Aansluitend op de derde lezing vond men de weg naar de Vredestein

case of de debatcursus georganiseerd door Kalliope. Waar het bij

de Vredestein case uiteindelijk vooral eenrichtingsverkeer van

Vredestein was, was het bij de debatcursus een volledig interactief

gedeelte. Vrouwen die vrouwen moeten afkraken en mannen de

hemel in moeten prijzen. Wat wil een TBK’er nog meer?

Het afsluitend debat vormde de climax van de dag. Zoals je mag

verwachten van een echte VVD’er kwam Charlie Aptroot binnen

met een grote entourage, welke meteen bij de bar te vinden was

voor wijn en een bittergarnituur. Ineke ‘Klopt dat?’ van Gent was

echter nog hard aan het werk in de achtertuin toen ze erachter kwam

dat ze zich had vergist in de tijd. Na een sprintje vanuit Helpman

arriveerde ze bezweet en bijna op tijd. Het debat kon beginnen.

Waar de zaal in het begin nog rustig aan deed, kwam het debat

al snel op gang. Er werden scherpe vragen gesteld, en informatie

die tijdens de dag was gewonnen werd ook goed gebruikt tijdens

het debat. Mede dankzij de voortreffelijke debatleider die de twee

Kamerleden goed onder de duim hield en zeer interessante vragen

had, bleven zowel de politici als de zaal scherp. Ineke van Gent

Page 42: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

42

EBT project 2010: Sint. Petersburg

Tekst: Anneroos Treur3 mei 2010 t/m 10 mei 2010

Na een aantal weken van voorbereiding vertrokken we op 3 mei eindelijk richting St.

Petersburg. Door een barre tocht van 12 uur met de bus, vliegtuig en metro, kwamen we

eindelijk aan in het hostel. Het hostel was even wennen gezien de vreemde lucht in de kamers,

verwarming die dag en nacht aan stond en de douches die voornamelijk koud water gaven.

Maar wat maakt het uit: We waren tenslotte in St. Petersburg!!

Na het afzetten van onze bagage in het hostel werden we gelijk

rondgeleid door de stad door een aantal dames van Estiem.

Tijdens de rondleiding werd ons gelijk duidelijk dat de stad veel

gelijkenissen vertoont met Europese steden, de grachten van

Amsterdam en zelfs het typisch Russisch eten leek toch wel erg

veel op de Hollandse pannenkoek.

De volgende ochtend zijn we met z’n allen met de bus richting de

Bronka dam gereden waar Boskalis werkt aan de voltooiing van

de dam en de weg eroverheen. Hier konden we onder begeleiding

van safety Svetlana de dam op om de Russen aan het werk te

zien. De middag hebben we doorgebracht in het Petrodvorets,

ook wel het Versailles van St.Petersburg genoemd. In het paleis

konden we de pracht en praal zien van het tsarentijdperk. In de

avond konden de dames en een aantal mannen genieten van het

ballet in het Mariinsky theater. De ‘echte’ mannen zijn naar een

cafe gegaan om de voetbalwedstrijd van Zenit te zien. Helaas

bleek Zenit de dag erop te spelen.

Op donderdag was het tijd om een bezoekje te brengen aan het

Nederlands Instituut in St. Petersburg. Bij het instituut kregen we

een lezing van de heer Nikita Logamin. Hij kon ons veel vertellen

over……………. Niet echt bij gebleven. Erg veel woorden met

weinig betekenis.

De middag zouden we doorbrengen bij de Saint Petersburg State

University of Engineering and Economics (ENGECON). Eerst

konden we hier in de kantine een goede echt Russische lunch

nuttigen. Toen eenmaal het programma begon, was duidelijk dat

er hier heel anders aan toe ging. Onze docent, Michiel Hillen, en

Page 43: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

43

Anneroos mochten plaats nemen op het podium naast de dean en

een professor van de universiteit. Wat ons verder verbaasde en

ook enigszins irriteerde was dat zowel de dean als de professor

geen Engels spraken. Alles moest dus steeds vertaald worden

door een vertaler die niet altijd even duidelijk was. Gelukkig

bleek de professor later wel Duits te kunnen spreken, wat in

ieder geval voor Ruben de communicatie een stuk gemakkelijker

maakte. Na het officiële gedeelte waar ook onze docent nog een

lezing gaf kwam het leukere gedeelte. Een aantal studenten lieten

hun talenten zien, zoals zingen, spaanse dans en buikdansen. Dit

bleek erg gebruikelijk in Rusland. Opmerkelijk was het aantal

vrouwen in de zaal. Onze groep bestond uit 27 mannen en 4

vrouwen, de Russische toeschouwers uit 80 vrouwen en 1 man.

Het vooroordeel over de Russische vrouw werd meteen bevestigd

door de vrij directe vraag naar het jaarsalaris van Joris.

Op vrijdagochtend brachten we een bezoek aan NordConnect.

Zij helpen nieuwe Russische bedrijven om zich te vestigen

in St. Petersburg. Die middag zijn we naar Heineken geweest

waar we rondgeleid zijn door de fabriek en natuurlijk ook een

biertje konden drinken. Heineken was ook gelijk ons laatste

bedrijfsbezoek in St Petersburg, dit betekende dan ook dat we

’s avonds met z’n allen naar een club gingen. Hier konden we

kennismaken met de manier van uitgaan van de Russen. Een

walhalla voor de Nederlandse man. Nadat een aantal het startsein

hadden gegeven, was de algehele jacht op Russische vrouwen

begonnen. Gelukkig bleken de vrouwen hier geen moeite mee te

hebben.

De volgende dag was het vroeg opstaan om de Hermitage te

bezoeken en ’s middags te stad te verkennen.

Op zondag was de ‘Dag van de Overwinning’, de Bevrijdingsdag

van Rusland. Een aantal van ons waren op tijd op en konden

kijken naar de militaire parade op het paleisplein. De meeste

stonden wat later op na een zware avond ervoor. De rest van de

dag was er overal in de stad muziek en liepen er vele veteranen

en militairen rond. Aan het eind van de middag was het tijd voor

de parade van veteranen.

In de avond was er nog het vuurwerk aan de Neva. Een nogal

vreemde ervaring omdat het nog licht was en iedereen ging

juichen bij elke vuurpijl. Het meest indrukwekkende hieraan was

dan ook de grote mensenmassa die er op af was gekomen. Na

het vuurwerk konden we naar een feestje waarvoor we waren

uitgenodigd door de studenten van ENGECON. Aangezien er

voor de volgende ochtend pas laat verzameld hoefde te worden

werd het een feestje tot in de late uurtjes.

De laatste dag hebben we doorgebracht in het Peter en Paul

fort. Het fort dat nagebouwd is naar de Naardense vesting. De

middag sloten we af in het Vodka museum waar de brakheid werd

weggespoeld, zodat iedereen met een goed humeur de reis af kon

sluiten tijdens het diner. Een sjiek diner in een mooie jazzbar en

voor een aantal mensen nogmaals naar de ‘Tittybar’ was de ideale

afsluiting van een erg geslaagde week!

Page 44: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

44

Local responsible forum 2010Tekst: Daan Stienstra en Kirsten Schrotenboer

17 mei 2010 t/m 21 mei 2010

Afgelopen 17 mei was het zover, eindelijk brak de langverwachte Local Responsible Forum

week aan. Hier hebben we het hele jaar naar toe geleefd. Gedurende deze week kwamen

allerlei Local Responsibles( internationale voorzitters ) uit verschillende locale groepen uit

Europa naar het mooie Groningen om trainingen te volgen. Voor deze week hebben wij een

groot bedrag gekregen van het Europese jeugdfonds: Youth in Action. Dit zorgde er voor dat

wij een nog hoger educatief en professioneel niveau hebben kunnen bereiken.

Page 45: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

45

De maandagochtend begon voor ons als een shock. Op het

nieuws werd verteld dat Schiphol gesloten was. Uiteindelijk viel

het allemaal reuze mee omdat er toch veel buitenlandse studenten

via Eindhoven vlogen of met de auto kwamen. Gedurende de

hele dag werden alle studenten van het station gehaald. Waarna

ze hun spullen konden opbergen in het hostel. Die avond werden

er overheerlijke hamburgers genuttigd bij restaurant Papa Joey’s.

Daarna kon de introductieavond beginnen. Dit vond plaats in

De Rumba. Daar werden de teambuilding games gedaan. Toch

gingen vele studenten op tijd naar bed ivm de lange reis van

vandaag.

De volgende dag begon vroeg in het kasteel ( 8.45!!). Na een

welkomstwoord van Daan begonnen de allereerste trainingen.

Tijdens de verschillende trainingen werden LR skills geleerd aan

de deelnemers. In de middag, na overheerlijke sandwiches te

hebben gegeten bij restaurant t’ land van kokanje, kon iedereen

de trainingen van het middagprogramma weer aan. Deze vonden

plaats in het Harmonie gebouw.

S’avonds kregen we een lekker gerecht bij restaurant Springs.

Na het eten konden alle ESTIEMers hun bowling skills laten

zien bij het bowlingcentrum. Een paar ESTIEM liedjes verder

stonden we in de Ijsbar van de 3. Daar werden door de kou veel

jaigermaisters genuttigd.

De volgende dag, na alweer een heerlijk ontbijt te hebben

genuttigd in het hostel, gingen de ESTIEMers weer op weg naar

het Kasteel voor het een half dagje trainingen. Deze middag zou

het veel besproken bierfietsen door de stad plaatsvinden. Dit werd

een groot succes. Met drie bierfietsen door de stad rijden was op

zich al een bezienswaardigheid voor vele toeristen en studenten

in Groningen. Ondanks, het feit dat 1 bierfiets al na 1 uur zonder

bier zat en dat er af en toe wat mensen van de fiets zijn gevallen!!

was het ‘de’ activiteit van de week. 3 fusten verder, was het tijd

voor het avond eten waar ook ongeveer 15 Lugianen bij aanwezig

waren, die in eerste instantie host zouden zijn voor de studenten.

Het diner werd genuttigd bij restaurant Time Out. Het was een

goed moment voor een aantal lugianen om kennis te maken met

Page 46: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

46

de buitenlandse studenten. Na het eten kon de party beginnen,

hier waren de host ook bij. Gedurende de karaoke avond in

de Great Pianos kwamen er steeds meer Lugianen de groep

vergezellen. Door een fust weg te geven werd ook deze avond

één groot feest, waarbij menig Estiemer Lugus beter heeft leren

kennen.

Weer een hele dag trainingen stonden op de planning. Behalve

trainingen vond deze dag ook de bedrijfspresentatie van onze

sponsor HP plaats. Dit was een extreem groot succes bij de

buitenlandse studenten. Het was een interactieve presentatie. Na

deze drukke dag hadden de studenten de mogelijkheid om in hun

vrije tijd de martini toren te beklimmen. Hierdoor konden de

studenten de hele stad bekijken. Die avond gingen we uiteten bij

het pannenkoekenschip, waar de studenten onbeperkt pancakes

aan het nuttigen waren. Gelukkig heeft niemand er voor gezorgd

dat het pannenkoekenschip is gezonken. Wel een beetje een zware

bodem voor de activiteit die daarna volgde, namelijk het Salsa

dansen. Hier konden de ESTIEMers hun heupen los maken om

vervolgens de mooiste moves te showen. Deze moves kwamen

daarna nog van pas in de Tapperij waar iedereen z’n kunstjes

vertoonde. Op deze avond waren er ook veel lugianen aanwezig,

waardoor ze de mogelijkheid hadden om de ESTIEMers beter te

leren kennen.

De laatse trainingsdag brak aan. Dit was net zoals de woensdag

een halve trainingsdag, waarbij er smiddags ook een leuke

activiteit op het programma stond. Het was prachtig weer,dus

wat doe je nou wanneer het weer zo mooi is: Zeilen natuurlijk.

Na een lunch bij restaurant Bar Pepper gingen we op weg per

openbaar vervoer naar het Paterswoldse meer, waar er 8 valken

en 2 motorbootjes voor ons klaarstonden. Onder begeleiding

van professionele zeilers gingen we het meer op. Heerlijk zo’n

middagje op het water, een mogelijkheid voor vele studenten

om even een momenten bij te komen van de drukke week. De

laatste avond brak aan. Vanavond zou het spectaculaire gala diner

plaatsvinden. Na 2 uurtjes voorbereiding van douchen, make

uppen, haren stijlen en in je jurk of pak hijsen was het tijd voor

het gala. Louis XVI, een luxe restaurant serveerde ons maar liefst

een drie gangen diner, met champagne. Na het diner hadden wij

de gelegenheid om alle trainers en studenten te bedanken. Dit was

ook het moment waarbij wij als commissie door iedereen bedankt

werden voor het organiseren van deze fantastisch geslaagde

week. Na het diner ging iedereen op weg in zijn gala outfit en

hoge hakken naar club &zo.

De vertrek dag was aangebroken. Er was dan toch een einde

gekomen aan deze geweldige week. Eén voor één kwamen de

brakke gezichtjes van de studenten te voorschijn aan de ontbijt

tafel. Sommigen die amper een paar uur hadden geslapen

moesten hun koffers inpakken en met de trein richting Schiphol.

Waar gelukkig weer alle vluchten vertrokken.

Nu was het eindelijk tijd om onze rust te pakken. Het was een

geweldige, leerzame, drukke maar vooral leuke week die we

hebben mogen organiseren. We zijn ook zeer dankbaar dat wij

deze week hebben mogen organiseren. Zoals de meeste studenten

de hele week hebben gezegd, It was an unforgetable week!!

Page 47: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

DeadlineNovember15th-21st Europe3D Belgium, Brussels 10/1029th-3rd ESTIEM Logistics Days, Eindhoven 17/10

December5th-12th Vision - Leadership through Engagement, Lyon-Grenoble

Januari19th-23rd Vision - Leadership through Engagement, Luleå

More events: www.estiem.orgMore info: [email protected]

Page 48: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

48

Column voorzitter

Diederik Jan LemkesVoorzitter TBV Lugus

Zo, dat is schrikken. Nog geen volledige bestuurswerkdag achter de rug, en de

hoofdredacteur van de Lugograaf zit al weer achter je aan voor een goed verhaal. Een

kakverhaal dus, zoals het een echte voorzitter betaamt. Maar, wat maakt zo’n verhaal nou

goed? Is het de presentatie of de inhoud?

Om er maar meteen voorbeeld

van formaat bij te halen: Obama.

Overhyped, redder van de VS, groots

spreker, weer een politicus die z’n

beloftes niet nakomt. Een president

wiens vertrouwen onder de bevolking

al onder de 46% zit na slechts 1 jaar

regeren. Wat je ook van hem vindt,

het is wel de president die het door

velen verguisde nieuwe zorgplan er

doorheen gekregen. Conservatief

Amerika walgde van hervormingen in

de zorg, maar toch is het er gekomen

na vele eerder mislukte pogingen

door eerdere presidenten. Eindelijk

ziet ook Amerika (goed, de minieme

meerderheid) in dat er iets niet klopt met

32 miljoen niet verzekerde landgenoten.

Met het vernieuwde zorgplan is het

heel kort samengevat verplicht voor

iedere Amerikaan een basispakket af te

sluiten. Verzekeraars mogen hier ook

niet toe weigeren, op straffe van een

boete. Dit, terwijl het tot nu toe niet

raar was om iemand ofwel te weigeren,

of gewoon uit de verzekering te gooien

als de kosten te hoog opliepen voor een

verzekeringsmaaschappij.

Wat gaf uiteindelijk dan de doorslag?

Tuurlijk, lobbyisten bevonden zich

ruim anderhalf jaar in een constante

natte droom. Maar, de echte beslissing

kwam wat mij betreft op 8 maart,

met wederom een speech om U tegen

te zeggen. Een mix van charisma,

rust, vertrouwen, populisme, en

overtuigingskracht die net dat beetje

gezond verstand in de laatste twijfelende

democraten deed werken. Want laten

we heel eerlijk zijn: Geen enkele

republikein stemde voor, het was louter

de nipte democratische meerderheid in

het congres dat het plan goedkeurde.

Desalniettemin is toch ook hier het nut

van een goed verhaal verpakt in een

mooi jasje wederom bewezen. Dit had

ik Bush, ook al was het een democraat

met hetzelfde plan als Obama, nog niet

zien doen. Al had ie de beste lobbyisten,

speechschrijvers, een autocue direct

op z’n ogen geprojecteerd, een speech

bestaande uit woorden niet langer dan

twee lettergrepen, en het vertrouwen van

de rest van de wereld. Nog steeds komt

Bush dan niet aan de overtuigingskracht

die Obama heeft.

Mogen we dan concluderen dat

presentatie belangrijker is dan inhoud?

Ik denk dat we tegenwoordig jammer

genoeg mogen stellen dat dit, zeker in

de Amerikaanse politiek, steeds meer

het geval is. Daarom ben ik voorstander

van radiodebatten zodat we gewoon

weer op de inhoud van het verhaal af

kunnen gaan. Worden we tenminste niet

afgeleid door de discussie of Thieme

nou beter is dan Halsema, fysiek gezien.

Presentatie, daar is nog wel op te

oefenen. Is het creëren van een goede

inhoud dan ook een gevalletje oefening

baart kunst? De uitkomsten van het

eerste empirisch onderzoek naar

kakverhalen staat geplanned in mei

2011, de laatste Lugograaf en dus het

laatste column van ons bestuursjaar.

Page 49: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

AfgestudeerdenWij feliciteren de volgende mensen met hun afstuderen:

Bachelor afgestudeerden

DT

Birza, E.

Dülmen Krumpelmann, E.H. von

Rensen, E.

Riemersma, F.C.

Stubbé, C.P.T.

Tuin, R.

Verkade, J.D.

Noordman, J.

Beus, V.R. de

Boelema, A.

Hengel, C.J. van den

PT

Beus, V.R. de

Boelema, A.

Hengel, C.J. van den

IT

Noordman, J.

Master afgestudeerden

Hoekstra, J.A.

Rutgers, P.

Tijsma, S.

Vetter, J.

Page 50: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

50

Puzzelpagina

Prijspuzzel Wie de puzzel die hiernaast staat oplost en de oplossing met uitleg

stuurt naar [email protected] maakt kans op een bioscoopbon

ter waarde van €12,50 euro!

Op een dag ontmoet een docent Wiskunde een oud-student van hem.

Bij hun ontmoeting blijkt dat ze allebei jarig zijn, en wanneer de

professor zijn leeftijd vernoemt zegt de oud-student dat de docent

juist tweemaal zo oud is als hij. Daarop zegt de docent meteen: “Dan

ben jij ook een zondagskind!”

De docent is in de 20e eeuw geboren en is jonger dan 100 jaar op

het tijdstip van de ontmoeting. De ontmoeting kan op elk mogelijk

tijdstip in de 20e of 21e eeuw hebben plaatsgehad. Hoe oud is de

professor op het tijdstip van de ontmoeting ?

Rekenpuzzels

De volgende vergelijking klopt niet, maar er zijn precies elf manieren waarop je met alleen plussen en minnen toevoegen aan het linkerlid

de vergelijking kloppend kan maken, kan jij ze vinden?

1 2 3 4 5 6 7 8 9 = 100

Met de cijfers 1, 4, 5 en 6 moet het getal 24 gemaakt worden. De spelregels zijn als volgt:

• Elk cijfer moet precies één keer gebruikt worden

• De toegestane operaties zijn: plus, min, maal en delen.

• De cijfers mogen niet samengesteld worden (bijvoorbeeld 1 en 4 gebruiken als 14).

• Haakjes zijn toegestaan.

Win die prijspuzzel. Weet jij hem op te lossen? Stuur dan je

oplossing voor 1 september naar: [email protected] maakt kans

op een bioscoopbon ter waarde van 12,50 euro!

Page 51: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

JongereJaars SymposiumDit jaar zal wederom het succesvolle symposium voor alle eerste-jaars plaatsvinden. Ditmaal in het nieuwe Life-science gebouw.

Recruitment Diner AccentureOp 28 oktober zullen we heerlijk dineren met Accenture! Naast het lekkere eten kom je in contact met medewerk-ers van Accenture. Schrijf je snel in via de website!

WoMiBoIedere woensdag is er een borrel in het Lugushok! Kom allemaal langs om onder het genot van een hapje en een drankje bij te praten en een kaartje te leggen.Iedereen is van harte welkom!

Acti viteiten oktober

Acti eve leden dagDe acti eve leden organiseren de acti viteiten voor Lugus, daarom als waardering speciaal een middag voor hun.

woensdag

20 oktober

28 oktober

16 november

Een nieuwe maand, dus dat betekent nieuwe acti viteiten. Nu iedereen langzaam weer gewend is aan de collegebanken staan er de komende maand wat meer inhoudelijke acti viteiten op de agenda. Er is weer keuze uit genoeg trainingen en excursies, met een mooie pre-tentamenbor-rel aan het eind van de maand om daarna de focus op de komende tentamenperiode te leggen.

Komende maand staan de volgende acti viteiten op de agenda:

Pre-tentamenborrelTer voorbereiding op een tentamenperiode is er weer een pretenta-menborrel. Je kunt natuurlijk weer rekenen op een grati s fust en warme happen!

26 oktober

Voorzitt erstrainingSpeciaal voor alle voorzitt ers van onze commissies wordt een voorzitt erstraining gegeven. Tijdens de training leer je alles over het leidinggeven aan een commissie. Schrijf je snel in via de website!

27 oktober

Acquisiti etrainingVoor alle acquisiti eleden en andere geïnteresseerde acti eve leden zal 13 oktober een acquisiti etraining gegeven worden.

13 oktober

Voor meer informati e: www.tbvlugus.nl

Internati onale borrelOp dinsdag 16 november zal er weer een borrel plaatsvinden met het thema “In-ternati onalisering”. Deuren zijn geopend vanaf 22:00 uur en er zal een grati s fust worden aangeboden!

16 november

JJS

Page 52: Lugograaf 7.4: Medische Industrie

Are you ready to add color to your life?

One out of every three aircraft is painted with our coatings. They can withstand sudden temperature variations from minus 60 to plus 40 degrees centigrade. They also weigh less. These technological advantages have made us a world leader in aerospace coatings. Coatings is just one of the many activities of AkzoNobel, an international and multicultural company with leading positions in paints, coatings and specialty chemicals. Want to know more? www.akzonobel.nl

We’ve added lots of colors to the sky

AN_Advert_Vliegtuig_A4.indd 1 31-07-2008 11:08:04