1

LUC VAN CAUTER SCHILDERKUNST

2

“ Eerst trof mij de idyllische schoonheid van de aquarellen, de sereniteit die veraf ligt van alle gewoel, van alle

conflicten. Later drongen andere aspecten van Luc’s werk zich aan mij op. de bedrieglijke charme die de natuur

uitstraalt maakt er alleen de buitenkant van uit. Zo is het ook met het werk van deze kunstenaar. Wie iets langer

kijkt, wordt geconfronteerd met het perfectionisme waarmee deze vakman keer op keer een vlekkeloos werkstuk

aflevert. De vasthoudendheid en de werkkracht waarmee deze werken tot stand komen, dwingen respect af. Ze

verraden een enorme gedrevenheid. Het is nogal evident dat dit werk binnen een omgeving die onrust en breuk als

leitmotiv gekozen heeft een zeer aparte plaats inneemt. Maar het heeft die plaats ook veroverd. Het is sterk genoeg

om zijn eigen bestaansrecht op te eisen.”

Jan Verbouwe, docent aan het Regentaat Plastische Kunsten van het Sint-Thomas-instituut te Brussel en leraar aan de academie van Anderlecht, op de opening te Galmaarden, Baljuwhuis, 1993.

lay-out en fotografie: bramvancauter@gmail.com

LUC VAN CAUTERSCHILDERKUNST

3

LUC VAN CAUTER

4

“ Ik schilder de dingen zoals ik ze zie. Verwonderd om sfeer die licht kan creëren en licht dat sfeer creëert. Mijn onderwerpen zijn voor de hand liggend, niet wereldschokkend, heel gewoon. Grijpbaar en toch weer niet. Ik lever me over aan mijn zintuigen en ik wil zoveel mogelijk pakken om het weer los te laten.

Als ik mijn werken bekijk dan wil ik er in stappen en het glas langs de binnenkant witkalken.”

Luc Van Cauter, 1990

5

“ L’univers peint par Luc Van Cauter est très varié, mais son amour pour la Provence éclate de toutes parts, avec

les soleils brûlants du zénith, avec les ombres violets, avec les fleurs épanouies et vives, avec les immensités

qui vibrent sous la chaleur, avec les pierres blondies presque blanches...La Provence est là. Van Gogh n’est

pas loin non plus et on s’attend à le voir paraître au détour d’un champs de blé, au coin des rangs d’oliviers

aux troncs noirsis ou dans la nuit qui tombe illuminée de ses étoiles brillantes.L’amour que Luc Van Cauter

porte à Monet se ressent également dans plus d’un oeuvre.Toute l’atmosphère colorée de Giverny irradie dans

des aquarelles où l’on retrouve l’esprit des Nymphéas avec ses étangs encombrés de nénuphars et ses saules

pleureurs qui se mirent dans l’eau.

L’artiste donne à toutes ces références un ton résolument personnel où l’on admirera surtout la rigeur de la mise

en page, la recherche d’un cadrage original, la couleur vive de ses aquarelles bien loin de la fadeur habituelle,

la touche précise, rapide, multiple, tout aussi inhabituelle et qui évite tout gouachage.”

José Mespouille, kunstrecensent

ter gelegenheid van de tentoonstelling in de” Galerie d’art Molina”, te Namen, 1992

6

7

8

Maar natuurlijk is het spiegelen het belangrijkste: alles neigt naar het water, verlangt ernaar water te worden, terug te keren naar de prima materie waaruit we zijn geschapen. Die opname in de veilige schoot van de oneindigheid kan pas door zelfherkenning, door spiegeling. Wie in het water kijkt, ziet de kern van zichzelf, ziet zijn ziel, en laat daardoor paradoxaal zijn ik los. De kern van de druppel is niet de vorm ervan, maar het water. Ergens, diep in het water, huist het licht. Wie water wordt, wordt licht. Die visie wordt nog verder uitgediept in de recentste en grootste aquarel van de schilder, die met waterlelies.

Hier is alles roerloos geworden, er is geen zuchtje wind, niets beweegt, alleen het blanke, zuivere water lokt.

“

9

Maar natuurlijk is het spiegelen het belangrijkste: alles neigt naar het water, verlangt ernaar water te worden, terug te keren naar de prima materie waaruit we zijn geschapen. Die opname in de veilige schoot van de oneindigheid kan pas door zelfherkenning, door spiegeling. Wie in het water kijkt, ziet de kern van zichzelf, ziet zijn ziel, en laat daardoor paradoxaal zijn ik los. De kern van de druppel is niet de vorm ervan, maar het water. Ergens, diep in het water, huist het licht. Wie water wordt, wordt licht. Die visie wordt nog verder uitgediept in de recentste en grootste aquarel van de schilder, die met waterlelies.

Hier is alles roerloos geworden, er is geen zuchtje wind, niets beweegt, alleen het blanke, zuivere water lokt.

“

Hugo Bousset 1990 Inleiding Botanique Brussel

10

Belangrijkste tentoonstellingen prijzen en vermeldingen sinds 1990 :

1990 Baljuwhuis , Galmaarden

H. Teirlinck, Beersel

Den Botaniek, Brussel

Galerie L’Escalier, Brussel

1992 Westrandgalerij, Dilbeek

Galerie d’art Molina, Namur

Le printemps de L’aquarelle, Libramont

Art et tourisme, Libramont

Binding II, Museum Van Humbeek- Piron, Leuven

Salon International de L’Art, Libramont:

Mention du jury au concours International de l’art .

A. S. L. K. - Galerij, V. U. B., Brussel

Verkerke Reproducties, Nederland brengt

verschillende werken als poster op de wereldmarkt

1993 Salon de l’ aquarelle de Belgique , Namur

Remulus Art Galery, Asse

Den Blank, Cultureel Centrum, Overijse

Baljuwhuis, Galmaarden

Grand Prix International de la Peinture à L’ Eau,

Tregastel (France), (Laureaat + Prijs van het publiek)

Selectie “ Promotie Hedendaagse Kunst “,

Cultureel Centrum Ten Wijngaard, Vorst.

1994 Vuur en water: Oud - Jezuietencollege, Halle

Artiesten rendez-vous: Duinenabdij , Koksijde

Grand prix International de la Peinture à l’eau,

salon des laureats,Tregastel, France

Galerie Bortier, Brussel

Lesgever in Damiatte, aquarelstage Chateau

Pourpry, Toulouse, France

Salon d’artistes 1994, Nekkershal, Mechelen

Vlaamse Aquareldagen, Zaventem

Uitgave van poster “ Kritsa “ ten voordele van

v. z. w. Wonen en Werken voor Autisme, Vollezele

11

1995 Svenska Klubben, Sint Genesius Rode

Kunstveiling Kasteel van Horst, Sint Pieters Rode

Salon de L’aquarelle de Belgique, Namur

Winnaar van de “Grand Prix International de la

Peinture à L’ Eau “ Tregastel (France)

Galerie “ Le Bercail “ Florenville

1996 Essegem 25, Gemeenschapscentrum

Essegem te Jette (februari)

Uitgenodigd door de Portaelschool, Stadhuis

Vilvoorde (maart)

Gemeentehuis van Grimbergen

Galerie “ Le Bercail “Florenville

Invité d’honneur te Tregastel, France , “Grand

Prix International de la Peinture à L’ Eau “

Vlaamse aquareldagen, Zaventem

Les Fêtes de Saint Martin te Tourinnes la Grosse

1997 Galerij “ De Met “te Vilvoorde

Deweer Antiques, Lier

Salon de L’aquarelle de Belgique, Namur

Galerie d’art du château de la tour, Esneux

Sint-Pieterscollege te Jette

Gemeenschapscentrum “De linde”, Haren

Cover + artikel in “Palet en tekenstift” in

Nederland en Duitsland.

1998 P. B. E.- gallery te Leuven

Galerie “ Le Bercail “ Florenville

Kasteel van Horst,Horst

Galerij Ter Rozen, Lokeren

1999 Kunst en handicap (stageweek met mentaal

gehandicapten, Dworp, Destelheide)

Realisatie van een monumentaal kunstwerk

met mentaal gehandicapten, Damiaan

centrum, Tremelo

Opname in “ De Belgische Beeldende

Kunstenaars uit de 19de en 20ste eeuw” van

Paul Piron

2000 Deweer Antiques, Lier

Oud - Jezuietencollege, Halle

Pro-art galerij, Lier

Galerij Ter Rozen, Lokeren

Vermelding + afbeelding werk in ARTO,

biografisch lexicon van de plastische kunst in

België (met CD-rom)

Galerie Erik Van Neygen Temse

2001 Galerij Filip Frans Van Cauwelaert, Dilbeek

Dag van de renovatie eigen atelier, Jette

C.C. Essegem en L’Exquis, Jette

2002 Abdij van Dielegem, Jette

Europees aquarelinstituut, St.-Martens Latem

‘t Hof te Puttens, Lede

2003 Kasteel Braillon & Zonnig Huis Halle

Gallerij Nicolaas Aarschot

Galerij Erik Van Neygen Moerzeke

2004 Galerij Filip Frans Van Cauwelaert, Dilbeek

Jurylid Aquarelinstituut van België (Mol)

Sabam-tentoonstelling, Manage

50 jaar Luc Van Cauter, Merchtem

2005 Jecta art, Jette

Belle op aarde, Schellebelle

2006 Artiestenparcours, Jette

Veiling Kiwanis, abdij van Grimbergen

Voorzitter jury wedstrijd Frans Vandercammen

Sarah vereniging, Affligem

“ de Ontdekking vd Hemel”Herfstexpo, Halle

Jecta, abdij van Dielegem, Jette

2007 Galerie Staf Schoeters, Brasschaat

Opening eigen galerie dOvdH, Halle

Aankoop van een werk door de Vlaamse

gemeenschapscommissie, Brussel (Pascal Smet)

2008 Werk in Laussanne (Zwitserland)

2009 Organisatie van tentoonstelling met werk van

abestaanden na zelfdoding ism werkgroep

“Verder”, Halle

2010 De Ontdekking van de Hemel, Halle

2011 De Ontdekking van de Hemel, Halle

2012 De Ontdekking van de Hemel, Halle

12

13

“ De magie van zijn kunst bestaat erin dat hij eerst de herinnering ziet en dan pas het beeld.Hij weet, met andere

woorden, wat uit het beeld moet verdwijnen om de herinnering voor altijd juist te bewaren. Hij kiest als een geniaal

kind uit de werkelijkheid en wij zien daardoor meer, omdat hij minder heeft getoond. Hij weet dat wat wegvalt, méér

zal worden, net zoals de allerlaatste herinnering, waarin alles wordt getoond wat allemaal is wegvallen.”

LukSaffloer (BRTN), Jette1997

“ Luc Van Cauter heeft de gewoonte de eerste versies van zijn aquarellen in de natuur zelf te maken, vlakbij

de plantaardige woekering de decadente domeinen, de paarse en karmijnrode bloemen waarin hij zijn ziel kan

weerspiegelen. hij is geen schilder van idyllische landschappen, geruststellende anekdotes of rustgevende tuinen-

vol-bloemen. Hij is een gedoemd schilder, of liever: hij is gedoemd om te schilderen. Het is de vorm, het vormgeven,

het scheppen zelf dat hem redt. Het is de unieke verdienste van Luc van Cauter dat hij ons diepste verlangen op

bedrieglijk-eenvoudige wijze tastbaar maakt.”

Hugo Bousset, docent Moderne Nederlandse Literatuur, UFSAL op de openingsrede te Beersel, Herman Teirlinckhuis, 1992.

“ Eminente inleiders als Jan Verbouwe, Hugo Bousset en Luk Saffloer hebben al gewezen op het feit dat Luc in zijn

beste werken altijd meer is geweest dan een kopiist des dagelijksen levens. Zo zijn er zijn intrigerende,vervreemdende

landschappen, die je in een droomwereld doen verzeilen. En zijn kleurgebruik is nooit slaafs geweest. Alleen is de

behoefte bij Luc steeds sterker geworden om zich in zijn kleurgebruik steeds vrijer op te stellen ten opzichte van

de werkelijkheid. De kunstenaars die Luc nu inspireren zijn de expressionisten Rik Wouters, Karl Schmidt-Rottluff

(één van de Brücke- schilders) en Christian Rolfs.”

Etienne Van Neygen, freelance journalist, Halle april 2000