lOE e Pierre Boulez ker - cbonline.boekhuis.nl

15
In de walvis / Vantilt Emanuel Overbeeke Een meester zonder hamer Pierre Boulez [1925-2016] Pierre Boulez

Transcript of lOE e Pierre Boulez ker - cbonline.boekhuis.nl

Page 1: lOE e Pierre Boulez ker - cbonline.boekhuis.nl

Emanuel Overbeeke (1958) studeerdemuziekwetenschap in Utrecht bij componist-musicoloog Marius Flothuis en in New-Yorkbij pianist-musicoloog Charles Rosen, tweegrote kenners en bewonderaars van hetoeuvre van Boulez. Hij schreef eerder boekenover onder meer Debussy, Stravinsky, klassiekecomponisten en de dood, Vestdijk en demuziek, plus een proefschrift overNederlandse muziek bij Nederlandsesymfonieorkesten in de jaren 1945-2000.

In d

e w

alv

is /

Va

nti

lt

In d

e w

alv

is / Va

ntilt

Pierre Boulez was een veelzijdig en begaafd kunstenaar,die op tal van terreinen van de moderne muziek eenenorme invloed uitoefende binnen en buiten zijnvaderland. Hij onderscheidde zich als componist, schrijveren dirigent, maar was ook programmeur, oprichter vanensembles, initiator van nieuwe podia en directeur van een muziekinstituut. De musicoloog Emanuel Overbeeke wijdt in zijnbiografische essay aandacht aan al deze soorten vanactiviteit en stelt de vraag wat de invloed van de contextop Boulez was en nog belangrijker, welke invloed Boulezop zijn context had. Overbeeke schreef met dit uniekeboek in de Boulez-literatuur het eerste Nederlandstaligeportret van een van de grootste musici van zijn tijd.

‘Als het oor in de kunsten inderdaad vijftig jaarachterloopt op het oog, zoals de componist ooitvoorspelde, dan is de tijd nu rijp voor een grotedoorbraak van de muziek bij een groter publiek. Enhet verschijnen van dit boek is daar een waardevolleuiting van.’ Pianist Ralph van Raat in zijn Ten geleide

Uitgeverij In de walvis/Vantiltisbn 978 94 6004 2928

9 7 8 9 4 6 0 0 4 2 9 2 8

Emanuel Overbeeke

Een meesterzonder hamerPierre Boulez[1925-2016]

Een meester zonder ham

erEm

anuel Overbeeke

Pierre Boulez[1925-2016]

Page 2: lOE e Pierre Boulez ker - cbonline.boekhuis.nl

Bij uitgeverij In de walvis verscheen in 2012Emanuel Overbeeke

Muziek onweerstaanbaar als de zeeClaude Debussy (1862-1918)

Page 3: lOE e Pierre Boulez ker - cbonline.boekhuis.nl

Emanuel Overbeeke

Een meester zonder hamer

Pierre Boulez (1925-2016)

In de walvis / Vantilt

Page 4: lOE e Pierre Boulez ker - cbonline.boekhuis.nl

De auteur en uitgeverij In de walvis zijn grote dank verschuldigd aan de Stichting Fonds voor de Geld- en Effectenhandel, de tientallenpersonen die hebben gereageerd op de oproep via de crowdfundingsitewww.voordekunst.nl, enkele private schenkers en in het bijzonderBernadette Klasen, die hier met respect wordt herdacht. Zonder hunfinanciële steun had dit boek niet tot stand kunnen komen.

Persoonlijke omstandigheden nopen mij ertoe uitgeverij In de walvis te beëindigen. Als uitvloeisel hiervan verschijnt deze uitgave bij uitgeverij Vantilt, die ik voor dit collegiale gebaar dank zeg. Henk Hoeks / In de walvis

De uitgever heeft ernaar gestreefd de auteursrechten van de illustratiesvolgens de wettelijke bepalingen te regelen. Zij die menen nog zekererechten te kunnen doen gelden, kunnen zich tot de uitgever wenden.

Redactie: Henk Hoeks, In de walvisEindredactie: Mayke van DietenBoekverzorging en omslagontwerp: Gerrit Vroon, ArnhemOp het omslag: Toon Teeken, I love the music of Pierre Boulez, 2012, olieverf op linnen, 180 x 220 cm. Collectie van de kunstenaarProductiebegeleiding: Johan Holterman, GrafiquesLithografie: Fred Vermaat, All-print, WijchenDruk: Wilco, Amersfoort

© Emanuel Overbeeke en uitgeverij In de walvis/Vantilt, Nijmegen, 2016isbn 978 94 6004 2928

Page 5: lOE e Pierre Boulez ker - cbonline.boekhuis.nl

Inhoud

Ten geleide, Ralph van Raat 7

Woord vooraf 11

Het leven 13

De componist 49

De schrijver 113

De dirigent 141

De programmeur 169

Zijn betekenis 197

Boulez’ werken 241

Literatuur 247

Personenregister 253

Page 6: lOE e Pierre Boulez ker - cbonline.boekhuis.nl
Page 7: lOE e Pierre Boulez ker - cbonline.boekhuis.nl

Ten geleide

Mijn eerste kennismaking met de muziek van Pierre Boulez werdbewerkstelligd op de middelbare school door mijn geschiedenis-leraar, die mij als puber een cd gaf met daarop de finale van eeneditie van het Amerikaanse Van Cliburn-pianoconcours. De pia-nist (en wiskundige) Christopher Taylor speelde daar de TweedeSonate, die bij mij insloeg als een bom. Nog compleet onderge-dompeld in de net door mij ontdekte Tweede Weense School,waren de passie en expressie van deze sonate heftiger dan ik ooiteerder had gehoord. Mijn adem stokte letterlijk, en de plaat zouik de jaren daarna grijs draaien. Ik ging ervan uit mijn dak; deenorme contrasten in dynamiek, tempo en register braken mijnmuzikale wereld volledig open als was het een oerknal. Enkelemaanden na deze ontdekking had ik het geluk om de Franse pia-nist Claude Helffer, die later mijn docent zou worden, de drie so-nates van Boulez live te horen spelen in theater LantarenVensterte Rotterdam. Nooit zal ik het bezwete, volledig in trance ge-raakte gezicht van de toen al zeker zeventigjarige pianist verge-ten, wiens ongelofelijk dwingende en stuwende uitvoering – uithet hoofd – nog steeds tot mijn meest indringende muzikale er-varingen behoort.

Over het oeuvre van Pierre Boulez valt veel te zeggen, uit teleggen en te verhelderen, want zijn muziek staat bij velen te boekals complex en, met name zijn vroege werk zoals de Tweede So-nate, als cerebraal. Maar als er iets is waardoor de muziek mij zoaansprak, en nog steeds aanspreekt, is het juist de enorm uitge-sproken en uiterst veelzijdige wereld van kleuren en levensvuurbinnen een kader van een onmiskenbare anti-sentimentaliteit.Kennis van compositorische toepassingen zoals reeksentechnie-ken kan het begrip van de muziek vergroten, maar de muziek vanBoulez heb ik juist altijd ervaren als, onder de streep, een com-ponist voor het oor en het hart. En als het oor in de kunsten in-

7

Page 8: lOE e Pierre Boulez ker - cbonline.boekhuis.nl

derdaad vijftig jaar achterloopt op het oog, zoals de componistooit voorspelde, dan is de tijd nu rijp voor een grote doorbraakvan de muziek bij een groter publiek. En de verschijning van ditboek is daar een waardevolle uiting van.

Voor een musicus is het instuderen van composities van Boulezgeen sinecure. Het notenbeeld ziet er over het algemeen prach-tig uit, als echte Augenmusik: je hoort de klanken bij het zien vande partituur al bijna in je hoofd. Maar dat wil niet zeggen dat zeeenvoudig te reproduceren zijn: in eerste instantie is het voor despeler toch al lastig om te internaliseren welke noten elkaar op-volgen, door de enorme sprongen en de schijnbaar willekeurigenoten, die bovendien in een ingewikkelde ritmische context staan.Toch duurt de dwaling korter dan je verwacht: het enorme struc-tuur- en vormbesef van Boulez zorgt ervoor dat er vaak ontzet-tend veel coherentie in de schijnbare chaos te vinden is. In desonates zijn er talloze motieven van bijvoorbeeld drie noten diein allerlei vormen en gedaanten telkens opnieuw terugkeren, vaneen basale simpelheid tot een geëxplodeerde variant. Door dezemotieven te volgen, ervaar je als musicus, en dientengevolge ookals luisteraar, de enorme spanningen die voortkomen uit een der-gelijk proces, zoals inkrimping en geleidelijke uitzetting. Eigen-lijk is dit vergelijkbaar met het bekende klopmotief uit de VijfdeSymfonie van Beethoven: die simpele geritmiseerde terts wordtopeens een enorm dramatisch beladen bouwsteen.

In de muziek van Boulez kunnen toonconstellaties vaak ookherkend worden door het motorisch geheugen van de speler, on-danks de schijnbaar abstracte toontaal. Zo zit de Tweede Sonatevol met zogenaamde ‘raketten’ – snelle figuren verdeeld overtwee handen – die in de negentiende-eeuwse literatuur, met namebij Liszt, veel voorkomen, maar dan over het bereik van vijf oc-taven in plaats van een of twee. Ook trillers vormen vaak eenstructureel element in de composities van Boulez. Deze doendenken aan de functie van trillers in de late sonates van Beetho-ven: trillers niet slechts als ornament, maar schitterend als eenbriljant, alsof de hemel even verblindend opengaat.

Boulez geeft dit soort bestaande muzikale patronen echter eenvolledig nieuw of onverwacht aspect, waardoor van de speler te

Ten geleide8

Page 9: lOE e Pierre Boulez ker - cbonline.boekhuis.nl

allen tijde alertheid is vereist. Zo lijkt de snelle, tweestemmigepercussieve toccata in het tweede deel van de Eerste Sonate rela-tief snel in de vingers te zitten door het regelmatige ritme en deconstante spierbeweging die daarvoor nodig is; toch lijken de ac-centen de motoriek op soms erg onverwachte plaatsen te willenverstoren. Herkenning van een fuga geeft zeker zowel de spelerals de luisteraar enig houvast in bijvoorbeeld het vierde deel vande Tweede Sonate, maar al snel mondt deze uit in een immenserapsodische desintegratie, waardoor de motoriek van de spelerde opgebouwde verwachtingspatronen nooit daadwerkelijk kaninlossen.

Arabesken zijn een vast compositorisch onderdeel in vele stuk-ken, maar in tegenstelling tot de traditie zijn zij hier geen lichteversieringen maar belangrijke, zeer precies uit te voeren structu-rele Leitmotive. Ook het traditionele spel van melodie plus onder-geschikte begeleidingsstemmen is bij Boulez verleden tijd: deschrijfwijze is vrijwel altijd contrapuntisch, waarbij elke stem con-tinu even belangrijk is.

De mate waarin de uitvoerder in zijn spel de juiste frasering ende precieze stemvoering inzet en aanbrengt binnen de complexi-teit van de noten, is essentieel voor het overbrengen van zowel demicro- als de macrostructuur van de muziek van de Franse mees-ter. Ook het toucher is buitengewoon belangrijk: hoewel er vaakgesproken en geschreven wordt over het destructieve karaktervan de baanbrekende composities van met name de vroege Bou-lez, vergeet men de vele tegengestelde aanwijzingen in de parti-turen, zoals p, sans attaquer, mf, mais sonorité pleine en très léger. Devele accenten, extreme dynamieken en verbale aanwijzingenmogen in elk geval nooit leiden tot een droogheid van aanslag;juist het behoud van souplesse is essentieel voor een goede toon-vorming bij Boulez.

Wat mij als musicus, bijna vijfentwintig jaar na mijn eerste ken-nismaking, nog steeds mateloos boeit in het uitvoeren van de mu-ziek van Pierre Boulez, is dat ze de toepassing vraagt van vrijwelalle speeltechnieken die de rijke geschiedenis van de pianolitera-tuur heeft voortgebracht, maar dan in vogelvlucht getranspo-neerd en getransformeerd naar een nieuwe tijd en een vernieu-

Ten geleide 9

Page 10: lOE e Pierre Boulez ker - cbonline.boekhuis.nl

wende context. Het rusteloos dwalen van toonsoort naar toon-soort, de verheven lyriek en de relatief vrije timing van de negen-tiende-eeuwse muziekpraktijk maken weliswaar geen deel meeruit van het klankpalet van Boulez, maar de vervoering en de absolute expressie zijn er niet minder om. Zijn muziek bezit dehelderheid van Webern, het transcendentale van Beethoven, devirtuositeit van Liszt, de complexe polyfonie van Bach, het per-cussieve van Stravinsky en de sensualiteit van Debussy. Ze is, on-danks de extreme schrijfwijze, alles behalve een afscheid van tra-ditionele componeer- en speelwijzen; ze is een carrousel waarin aldeze technieken in een ongekend tempo voorbijkomen, wordenbecommentarieerd en op een nog hoger en vernieuwend niveaugetild. Elk tijdperk heeft zijn eigen klank en speeltechnieken, maarhet tijdperk dat Pierre Boulez heeft ingeluid bezit en vereist ze al-lemaal, op een verblindend unieke wijze.

Ralph van Raat

Ten geleide10

Page 11: lOE e Pierre Boulez ker - cbonline.boekhuis.nl

Woord vooraf

De negentigste verjaardag van Pierre Boulez in maart 2015 is eengoede aanleiding voor een overzicht van leven en werk van dezebijzondere man. Omdat hij zo bijzonder is, heeft hij inmiddelsvele publicaties uitgelokt: twee biografieën, een Amerikaanse eneen Franse, een ontelbaar aantal interviews en talloze uitstekendedeelstudies op de terreinen waarop hij actief is geweest.

Dit boek is een poging de deelstudies aaneen te smeden tot eensynthese waarin Boulez’ betekenis voor het naoorlogse interna-tionale muziekleven centraal staat, terwijl tevens veel nieuwe in-formatie de revue zal passeren. Ter sprake komen Boulez decomponist, dirigent, theoreticus, programmeur, directeur van hetIRCAM, initiator van nieuwe podia plus de overeenkomsten enverschillen tussen al deze activiteiten. De combinatie van enormeweerstanden waarop Boulez stuitte aan het begin van zijn car-rière kort na de Tweede Wereldoorlog, en de enorme erkenningrond zijn negentigste verjaardag past volledig bij een man diegeen schip wilde zijn op een rivier, maar een rotsblok dat de loopvan een rivier verlegt, en daar glansrijk in is geslaagd! Daaromkunnen we spreken van ‘de tijd van Boulez’, zoals eerdere tijd-vakken verbonden zijn met de namen van Wagner, Debussy enStravinsky. Ik ga dan ook uitvoerig in op de wisselwerking tussenBoulez en zijn omgeving, de relatie tussen alle terreinen waarophij actief is geweest, en zijn invloed op anderen. Ik heb niet de pre-tentie uitputtend te zijn, maar hoop wel nieuwe inzichten aan tedragen.

Graag wil ik diverse personen en instanties bedanken voor hunmedewerking. Allereerst natuurlijk de uitgever Henk Hoeks ende redactrice Mayke van Dieten. Daarnaast het Fonds voor deGeld- en Effectenhandel die dit project wilde ondersteunen en ie-dereen die dit deed via crowdfunding of rechtstreeks. Dank ook

11

Page 12: lOE e Pierre Boulez ker - cbonline.boekhuis.nl

aan Ralph van Raat voor zijn Ten geleide, de personen en instan-ties die mij informatie verschaften: Irina Graef (Berliner Philhar-moniker), Steve Lacoste (Los Angeles Philharmonic), Libby Rice(London Symphony Orchestra), Ann McKay (BBC Symphony Or-chestra), Elmer Schönberger, Ates Tanin, Kees Tazelaar, KeesVlaardingerbroek, Frits Weiland, evenals de proeflezers die com-mentaar gaven op delen van de tekst in een eerdere versie: Maar-ten Brandt, Niek Nelissen en Marleen van der Wurff.

Ik verwacht niet dat na lezing van dit boek iedereen Boulez’ mu-ziek volledig zal begrijpen; hij wil immers dat zijn muziek eenmysterie blijft. De beste muziek blijft nieuw, ook als men die alvele malen gehoord en gespeeld heeft. Ik hoop dat het boek uit-nodigt tot een nieuw of hernieuwd bekijken en genieten van diteven ondoorgrondelijk als intrigerend wezen voor wie moder-nisme geen periode maar een houding is.

Dit boek werd voltooid voordat Boulez op 5 januari 2016 over-leed. Na zijn dood is aan het laatste hoofdstuk een Post scriptumtoegevoegd en zijn enkele noten aangebracht of uitgebreid.

Utrecht, mei 2016

Woord vooraf12

Page 13: lOE e Pierre Boulez ker - cbonline.boekhuis.nl

Het leven

In 1958 schrijft Boulez voor de Franse muziekencyclopedie Fas-quelle een groot lemma over Debussy, dat opent met de zin: ‘Nietsbestemde hem voor de muziek.’1 Nu is die zin volkomen juistwaar het om Debussy gaat, en de gehele tekst is te lezen als eenscherpzinnige blik in leven en werk van Boulez’ voorganger –maar impliciet is duidelijk: dit is een zelfportret.

Af komst en vorming zijn bij Boulez verschillende dingen. Hijis al zeer vroeg het type kunstenaar dat Elmer Schönberger ooitbriljant omschreef in een zin over de tijdgeest: ‘óf je maakt haar,óf je gehoorzaamt haar’.2 Dat Boulez van het eerste type is,spreekt overduidelijk uit de ambities die hij koestert, de vasthou-dendheid waarmee hij die wilde en grotendeels zou realiseren, devaak luide weerstand die hij aanvankelijk opwekt, en de meestalstilzwijgende erkenning die hij later krijgt. ‘De tijd van Boulez’ iseven ondenkbaar zonder hem als de negentiende eeuw dat is zon-der Wagner, het fin de siècle zonder Debussy en de eerste helftvan de twintigste eeuw zonder Stravinsky.3 Dat aan het einde vandie periode een wezenlijk ander gedachtegoed bon ton is, niet al-leen binnen de muziek, is mede te danken aan deze ‘projectont-wikkelaars’, die niet schroomden bergen te verzetten en rivierente verleggen. Zoek je in dit opzicht naar verwante geesten buitende muziek, dan schieten namen te binnen als Picasso en Mondri-aan. Je doet dergelijke lieden volstrekt tekort door hen te herlei-den tot hun af komst, want de kern van hun wezen is nu juist datzij een onconventionele draai geven aan hun milieu van her-komst. Bovendien, zo bewijst de receptiegeschiedenis, zijn hetcomplexe figuren die je het meeste recht doet door hen te bena-deren in hun complexiteit en niet primair vanuit hun milieu. Voor

13

1. Boulez, 2010, p. 48.2. De Groene Amsterdammer, 1 september 2011.3. Craft, 1994, pp. 219-220.

Page 14: lOE e Pierre Boulez ker - cbonline.boekhuis.nl

de historicus kan kennis van de context van cruciaal belang zijn,om een kunstenaar te begrijpen is het antwoord op de vraag hoehij in zijn werk reageert op factoren van buitenaf veel interes-santer. Af keer van de biografie heeft voor personen van dit typedan ook meer redenen dan alleen de begrijpelijke behoefte aanprivacy.

De tegenstelling tussen onbeïnvloedbare eigenzinnigen en vol-gers van de tijdgeest is natuurlijk niet zwart-wit. Een biografievan een eersterangs kunstenaar is dan ook een wisselwerking tus-sen individu en omgeving, waarvan de afloop niet bij voorbaatvaststaat. Maar dat wij deze individuen vaak zeer goed kennen ende kinderen van hun tijd meestal niet of lang niet zo goed, geeftal aan wie daarin uiteindelijk aan het langste eind trekt. Ga je gra-ven in iemands geschiedenis, dan blijkt meestal dat de tijd welis-waar niet ongemerkt aan de eersterangs figuren voorbij is gegaanen de invloed ervan soms groter is dan aanvankelijk leek en ookdan de betrokkenen zelf willen erkennen, maar tevens dat in thelong run deze geesten het winnen van hun tijd en hun werk voort-leeft. In zekere zin had Boulez de tijd mee doordat hij carrièremaakte in een klimaat waarin de biografie als middel tot verkla-ring van het kunstenaarschap niet in hoog aanzien stond. Dat kli-maat heerst niet langer en Boulez kan niet meer volhouden dathij de eerste componist is die geen biografie krijgt. Dankzij eenpsychologiserende speurneus als Joan Peyser en een voorzichtigeverzamelaar als Dominique Jameux weten we dingen die Boulezuit zichzelf nooit zou hebben prijsgegeven, maar de kern van zijncreativiteit en grootheid blijft onaangeroerd, onverklaard en on-verklaarbaar.

Met zijn af keer van de biografie en van de traditie staat Bou-lez ironisch genoeg in een traditie. En die traditie is bij een mandie met het vaderland op gespannen voet staat, uitgerekend eenFranse. Zijn ideeën over de relatie tussen kunst, kunstenaar encontext lijken op die van denkers als Roland Barthes en MichelFoucault, die vanaf 1977 zijn collega’s waren aan het Collège deFrance. Of hij door hen is beïnvloed is niet duidelijk, wel evidentis de verwantschap. Ook Barthes vindt de kunst belangrijker dande kunstenaar en ziet iemands biografie niet als verklaring voorhet werk. Veel belangrijker aan een werk is de taal die de maker

Het leven14

Page 15: lOE e Pierre Boulez ker - cbonline.boekhuis.nl

verheft tot iets autonooms. Deze ‘dood van de auteur’, zoals detitel van een van Barthes’ beroemdste teksten luidt, maakt de wegvrij voor interpretaties los van de maker en de omgeving. OokBoulez wil een muziekstuk kunnen beoordelen los van deze ge-gevens. En net als Barthes is Boulez geen lief hebber van psycho-logiseren.

Die opstelling heeft grote gevolgen. Boulez vindt dat echt in-teressante kunst de context van herkomst overstijgt en is daaromgeen lief hebber van de historische uitvoeringspraktijk. Als hij alelementen uit zijn eigen erfgoed in zijn kunst opneemt, zoals hetkatholieke geloof en de Franse omgang met muzikale klank envorm, dan op een wijze die dit erfgoed volstrekt onherkenbaarmaakt. Van traditie in de zin van molens en klompen moet hijniets hebben, maar ‘de dood van de auteur’ betekent voor Bou-lez evenmin dat de perceptie van de lezer-luisteraar belangrijkerwordt dan de intenties van de maker. Die intenties blijven bij Bou-lez vooropstaan, al wil hij daarover alleen praten in termen vanambacht, niet van expressie.

Wil men ondanks het betrekkelijke belang van zijn biografie tochiets weten over zijn af komst: hij wordt geboren op 26 maart 1925in een katholiek gezin in Montbrison, een Frans stadje aan deLoire dicht bij Saint-Étienne, waar zijn vader fabrieksdirecteur is.4

Zoals in veel Franse burgerlijke families is muziek een belangrijkehobby: er wordt thuis aan cultuur gedaan, de zoon krijgt evenalszijn oudere zus en jongere broer pianoles en al op zijn negendespeelt hij moeilijke stukken van Bach en Chopin. De vader zietechter liever dat de zoon voor een technisch beroep kiest. Dezoon studeert, na de middelbare school op een kleinseminarie tehebben gevolgd, inderdaad een tijd wiskunde in Lyon, maar naenkele muzikale ontmoetingen, onder andere met de zangeresNinon Vallin, die een goed woordje voor hem doet bij zijn vaderen bij het conservatorium, gaat hij aan het begin van de oorlogdefinitief voor de muziek. Herhaaldelijk heeft Boulez verklaarddat bij hem nooit sprake is geweest van twijfel over zijn beroeps-

Het leven 15

4. Dit hoofdstuk is grotendeels gebaseerd op drie publicaties: Heyworth (1973), 1987, Peyser, 1976, en Jameux, 1991.