Stamtafel: Robbie van Campen (HBC) & Mike Beunder (RCH) / Thuis bij… HillegomAll Stars: DSS zat 1 / De Familieband: Kuhlmann / De keuzes van de coach: Piet Keur

LIBEROMAGAZINE

04

Re

gio

na

al

voe

tba

lma

ga

zin

e -

No

vem

be

r 2

01

2

NEEMMEE!

Specialist in sportkaderSPORTKADERNEDERLAND

www.sportkadernederland.nl

‘Randzaken dienen goed geregeld te zijn. Dat geeft de rust die nodig is om goed te presteren.’Martin de Groot, trainer hoofdklasse ADO’20 Heemskerk

Ons team van experts staat voor u klaar

Als coach wilt u zich het liefst concentreren op het

behalen van sportief succes. Het uit handen geven van

uw fiscale, juridische en administratieve zaken aan het

team van Sportkader Nederland helpt u daarbij. Zo houdt

u handen vrij voor het echte werk op het sportveld.

Voor een advies op maat voor uw vereniging kunt u con-tact opnemen met de sportkader adviseur voor uw regio.Bel of e-mail voor meer informatie of persoonlijk contactmet onze adviseur.

Sportkader helpdesk T 023-531 94 75E stk@sportservicenoordholland.nl

Een succesvolle coach staat voor een succesvolle vereniging

‘Deskundig, snel, secuur, adviserend en meedenkend’ Rudolf Moojen, tennistrainer TV Bosch en Duin

‘Mijn arbeidszaken geregeld door Sportkader Nederlandbetekent voor mij dat ik er niet over in hoef te zitten. Alles is goed en op tijd geregeld.’Stefan Hoeneveld, hockeytrainer Almeerse Hockey club / Hockeyclub Arnhem

Adv NL Coach_A4 03-02-12 10:20 Pagina 1

3

COLOFON

HoofdredacteurBert Hartman

uitgeverBuro BuggelsSurinameweg 2 / Kamer (2.104)2035 VA Haarlemwww.burobuggels.nl

redactieadresDe Geus & HartmanLibero MagazineDa Costastraat 552032 MG Haarleminfo@liberomagazine.nl

BladmanagementRob Buchelrob@burobuggels.nl06 - 11 62 18 72

salesPatrick Tenthofpatrick@liberomagazine.nl06 – 15 82 93 27

redactieCees de GeusKick HommesMarij KosterRon Stoop

medeWerKersRuud BossenDick DoorneboschTed ImmersFrank SchoorlHenk Uildriks

fotografieArno Böhm Cees de GeusBert HartmanKick Hommes Frank HuiskampTessa KerkvlietMarij Koster Harrie OpheikensRon StoopPatrick Tenthof

vormgeving RGM Amsterdam

druKWerK verzorgingBuro Buggelswww.burobuggels.nl

coPYrigHt© 2012 Libero Magazine. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie of op welke wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

VOETBAL IN DE PORTEFEUILLE 3Wethouder Tames Kokke (Bloemendaal): Vastberaden

HET STAMTAFELGESPREK 5Robbie van Campen (HBC) & Mikky Beunder (RCH)

THUIS BIJ… HILLEGOM 10‘Fusie al succes, maar we missen de derby’s wel’

DE MASSAGETAFEL 13SMA over de voordelen van echografie

WEDSTRIJDINZICHT 14Ted Immers analyseert VSV – United Davo

TIKKIE BREED 17Henk Uildriks: Eigen risicoloos voetbal

DE SPECIALISTEN 18Dionar introduceert CompetitieStand

WAT SPEELT ER… BIJ HET VERVOER VAN DE JONGSTE JEUGD 20‘Is er een rijschema of gaan we rechtstreeks?’

VOORUIT SCHEIDS 21Ruud Bossen: Wedstrijddruk

DE SPECIALISTEN 23Kennemer Gasthuis zet in op kortere wachttijden

ALL STARS 24DSS (zat 1): ‘Wie de eerste gele kaart krijgt

doe de was’

POSTER 26UNO F1

DE VOORZET VAN DE VOORZITTER 29IJsbrand Agterhof (BSM): Begrip

ONVOLTOOID VERLEDEN TIJD 31Cor Plaizier: ‘Ik kon natuurlijk ook wel

een beetje ballen’

DE BUSINESSCLUB 32SV Hoofddorp: ‘Alle hoofdsponsors krijgen

met Pasen gele bos rozen’

WAT SPEELT ER… LANGS DE LIJN 33‘Mijn rug fungeert als geluidswal’

G-VOETBAL 35Sportief voetbal en plezier centraal bij G1

Bloemendaal

DE KEUZES VAN DE COACH 36Piet Keur (SV Zandvoort): ‘Ik ken de spelers

al hun hele leven’

DE FAMILIEBAND 38‘Je kunt beter met een Kuhlmann spelen,

dan tegen een Kuhlmann’

VOETBAL CULINAIR 41Take Five: ‘Het gaat hier altijd wel om voetbal’

DE VRIJWILLIGER 42Vogelenzang is trots op het Wembley van

Kennemerland

DE WEG NAAR DE WITTE LEEUWINNEN 45Team Libero uitgebreid met speelsters

Stormvogels en Spaarnwoude

DE SPECIALISTEN 49SRO: ‘Wat wij hebben gepresteerd is gewoon goed’

DE SPELERSVROUW 50Romy Coumans (EDO) over haar voetbalweekend

Als grensrechter bij het eerste werd Bloemendaal-

clubicoon Kees Leenheer ooit door een 80-jarige

dame met een paraplu in zijn nek geslagen,

omdat hij vals gevlagd zou hebben. Libero

Magazine maakt een rondje langs de velden.

50

33

‘Gemiddeld heeft een 50-plusser meer te besteden

dan een 35-plussen. En voor hun kinderen hebben

ouders alles over.’

17‘Sex schijnt de prestaties te bevorderen,

toch? Michel voetbalt de laatste tijd iets minder goed,

dus misschien moeten we dat weer vaker doen.’

4

LM: Wat heeft u zelf met voetbal?

Tames Kokke: “Eigenlijk heel veel. Ik heb zelf als jonge jongen

heel veel gevoetbald. Ik stam uit een echte KHFC-familie.

Ik weet nog goed dat ik voor het eerst op de autoped mee

ging naar het sportpark, terwijl mijn vader op de fiets me

voortduwde. Ik ben nog steeds lid bij de club, maar voetbal zelf

al heel lang niet meer. Maar mijn kleinzoon wel. Als tiener heb

ik ooit mijn been gebroken en daar heeft mijn zelfvertrouwen

op het veld behoorlijk onder geleden. Ik heb daarna nog jaren

geroeid en getennist en ben tegenwoordig vooral nog op de

golfbaan actief.”

LM: Wat betekent voetbal voor de gemeente Bloemendaal?

Kokke: “Een sport, goed voor gezondheid, sociale contacten en

karaktervorming! Net als voor andere gemeenten is voetbal

een belangrijke sport, met veel strijd, technische vaardigheden

en teamgeest. Dat geldt uiteraard voor veel meer sporten, maar

voetbal mag zeker niet in het basisaanbod ontbreken.”

LM: Welke (voetbal-)ontwikkelingen in Bloemendaal spreken

tot de verbeelding?

Kokke: “De vastberadenheid van de drie voetbalclubs in

Bloemendaal om het hoofd boven water te houden. Ik besef

De aftrap

Voetbal in de portefeuille

VastberadenLibero Magazine gaat elk nummer het gesprek aan met

een sportwethouder in Zuid-Kennemerland over het

amateurvoetbal in de regio. Deze keer is het de beurt aan

de Bloemendaalse bestuurder Tames Kokke.

als herboren na faceliftZo’n hot spot als het Hortusplein (Raaks) zal het Marsmanplein

in Haarlem-Noord niet snel worden, maar dat doet niets af

aan de indrukwekkende facelift die het plein momenteel

ondergaat. Ten teken dat voetbal écht overal is, maakte een

penalty shoot out voor de jeugd (foto) op zaterdag 8 september

2012 deel uit van een geslaagde braderie op het herboren

plein. En over herboren gesproken… Libero Magazine gaat

met dit vierde magazine door op de weg die begin dit jaar

werd ingeslagen, maar heeft wel een verfrissende restyling

ondergaan. We wensen u weer veel (lees)plezier, met het

magazine, op Twitter (@Libero_Magazine) en op Facebook.

Team Libero

dat zoiets niet eenvoudig is in een gemeente

met zoveel hockeyliefhebbers. Toch zien

de bestuurders nog perspectief en ik ben

natuurlijk blij met die strijdvaardigheid.

Waar mogelijk steun ik dat”

LM: Wat wilt u verder nog kwijt?

Kokke: “De clubs in de gemeente

Bloemendaal mogen gratis gebruik

maken van de sportvelden. Daar

zou best iets meer aandacht voor

mogen zijn. Het onderhoud en de

accommodaties zijn het “pakkie

an” van de clubs. Daar hoort ook

de aanleg van een kunstgrasveld

bij. Meerdere clubs kampen met

veldproblemen en willen daar zo

snel mogelijk een oplossing voor.

Op zich begrijpelijk, want het is erg

vervelend als wedstrijden steeds

moeten worden afgelast. Aan de

andere kant ondernemen we pas

actie als de oorzaken grondig

zijn geanalyseerd. De club zelf

blijft de eerst verantwoordelijke

voor een oplossing. Onze

sportnotitie heet niet voor

niets ‘ Sport op eigen

benen’. Overigens als het

noodzakelijk en haalbaar is,

dan proberen we uiteraard

altijd de helpende hand toe

te steken.” l

5

‘Vijf keer wisselen in reservevoetbal nog niet altijd bekend’

Teams in het reservevoetbal van de A-categorie

mogen dit jaar vijf keer wisselen. Dankzij

de informatie die de KNVB over de regel

publiceerde, zou de regel bekend mogen

zijn. Toch gebeurt het nog al te vaak dat zelfs

bondscheidsrechters nog niet altijd op de

hoogte zijn van de nieuwe regel.

Al verschillende elftallen zijn van deze

onbekendheid de dupe geworden, waaronder

Bloemendaal 2. Dit team is inmiddels drie

keer benadeeld door onwetendheid van de

scheidsrechter, zegt trainer Frank Drogtrop.

“In de eerste wedstrijd dit seizoen was er al

onduidelijkheid. Toen hebben we dat gevraagd

aan de KNVB, die ons de regel uitlegden.

Daarna gebeurde het nog twee keer! ‘Ik

hou het op drie wissels’, krijg je dan van een

scheidsrechter te horen.”

Het dwingt Drogtrop tot vervelende keuzes.

“Ik had meer dan drie wissels”, zegt hij. “Ik heb

moeten tossen wie er in het veld zou komen.”

Dick Doornebosch, hoofd wedstrijdzaken van

de KNVB in West 1, noemt het “een trieste zaak”

dat enkele scheidsrechters de regels niet goed

kennen. “We sturen ze altijd veel informatie op

en zetten het ook nog op de site. Dat sommige

scheidsrechters dat nog niet weten, is heel

vervelend. Van KNVB-scheidsrechters mag je

ervan uitgaan dat ze dit weten.”

De beste manier om dit probleem op te lossen is

volgens Doornebosch deze regels te publiceren

en scheidsrechters er al op aan te spreken. Dat is

precies wat Drogtrop is gaan doen. “We zeggen

het nu elke wedstrijd voor de aftrap.”

De regel:

Sinds dit jaar mag er in het reserve­

voetbal van de A­categorie (de eerste

klasse en hoger) vijf keer gewisseld

worden. Dat is het gevolg van een

enquête onder voetballers van de

A­categorie dat in opdracht van de

KNVB werd uitgevoerd. Uit deze

vragenlijst kwamen aanbevelingen om

het amateurvoetbal te verbeteren.

De ‘algemene vergadering amateur­

voetbal’ stemde deze zomer in met

de aanbeveling in de reserveklasse vijf

keer te wisselen. Het doorwisselen is

niet toegestaan.

VOETBALFLITSEN!VOETBALFLITSEN!VOETBALFLITSEN!

FC Zeewijk (jongens) De Velserbroeker Vrouwen (meisjes) zijn de trotste winnaars van

de eerste editie van de Telstar Street League. Zij ontvingen uit handen van Telstar-

coryfee Ruud Geels een bokaal en seizoenkaarten voor alle teamleden. De Fair Play-prijs

ging naar het jongensteam FC De Kip. De beste speler van het toernooi werd Yassin

El Kadouri, Nadeche Heijnis de beste speelster.

Voor de finaleronde, die op vrijdag 19 oktober voorafgaande aan de wedstrijd Telstar -

FC Eindhoven in het Tata Steel Stadion werd gespeeld, hadden zich zes jongensteams en

drie meisjesteams geplaatst. Naast het spelen van een voorronde, dienden deze teams

ook een wijkbijdrage te leveren om zich voor de eindstrijd te kunnen kwalificeren.

De wijkbijdragen hadden als doel de leefbaarheid en het onderling begrip in de wijken

te vergroten. De jongeren van 12 tot 16 jaar gaven deden dat door bijvoorbeeld mee te

helpen met een wijkthemadag of buurtfeest, cake te bakken en de ramen te lappen voor

ouderen in een zorgcentrum, te wandelen en een ijsje te eten met bewoners van een

verpleeghuis en de rommel op te ruimen rond speelveldjes en in plantsoenen.

De Street League is een initiatief van de maatschappelijke stichting Telstar Thuis in de

Wijk in samenwerking met diverse partners en sponsors zoals het Woningbedrijf Velsen,

wooncorporatie Kennemerhave, Stichting Welzijn Velsen en de Rabobank. Het succes

van de eerste editie is een mooi compliment aan alle deelnemers en medewerkers,

waaronder met name de jongerenwerkers, de woonconsulenten en de medewerkers en

spelers van Telstar. Het bijzondere wijktoernooi krijgt volgend jaar zeker een vervolg.

TiTelVerDeDiger HD-CUp ligT erUiT“Natuurlijk is het jammer dat we eruit liggen, maar mijn eerste zorg is toch de

competitie,” stelt coach Wout Gerrits van United Davo, dat in de achtste finale om

de Haarlems Dagblad Cup kansloos met 5-0 verloor van Zandvoort 2. “Wij misten

enkele spelers en zij stelden wat jongens uit het eerste op. Na een goede eerste

periode in de competitie draaien we even minder lekker. We hadden echt een volle

dag kunnen voetballen, maar dan hadden we nog niet gescoord. Zulke wedstrijden

zitten ertussen,” zegt de trainer van de titelverdediger. Naast Zandvoort 2 bereikte ook

DSOV de kwartfinale. VVH/Velserbroek stond na een uur spelen met 0-2 achter tegen

Overbos, waarna de scheidsrechter het duel staakte. Dinsdag 23 oktober voegden

Hoofddorp, EDO (zon), Schoten en Zwanenburg zich daarbij. Een dag later behaalde

DIO ook de kwartfinale.

SucceSVolle eerSTe eDITIe STreeT leAgue

6

StamtafelgeSprek

gekochte mentaliteit. Wij zijn na afloop van een wedstrijd veel

meer een team. Ik heb me laatst bescheurd toen er een mannetje

of tien van HBC aan de bar stonden en ze een RCH’er in zijn

eentje een biertje zagen drinken. ‘Barman, een rondje van ons

voor het gezelschap uit zuid…’ Dat is toch lachen!?!”

En zo kunnen de twee nog wel even doorgaan. Net zoals de

vaste gasten dat doen. Beunder: “De week voor de afgelaste

derby liepen de gemoederen al weer aardig hoog op. Beide

clubs kwamen binnen met drie punten. Dat praat toch een

stuk gemakkelijker. Na wat geouwehoer dat ze er klaar voor

waren, zaten ze na een half uurtje allebei in hun eigen kamp de

opstellingen door te nemen. Dan gaat het nergens anders over.

De derby leeft hier echt.” Van Campen schudt met zijn hoofd:

“Bij HBC bedoel je! In zuid hebben ze zeven of acht nieuwe

spelers in het eerste staan. Die weten amper wat die onderlinge

confrontatie betekent. Bij ons zitten er alleen maar jongens uit

de eigen jeugd in de selectie. Die zijn er mee opgegroeid.”

Zijn jullie zelf je club eigenlijk altijd trouw gebleven?

Van Campen: “Ik heb nog een tijdje bij de jeugdopleiding van

HFC Haarlem gevoetbald. Die pikten me op, nadat ik tijdens

de talentendagen van Ajax net niet door schifting kwam. Na

drie jaar vond ik het toch leuker om weer met mijn vrienden te

voetballen. Wel geinig was dat onze huidige trainer Peter van der

Waard toen bij Haarlem ook mijn coach was.”

Beunder: “Bij ons thuis was mijn moeder blijkbaar de baas.

Ondanks mijn vader als ras-RCH’er, heeft ze me doodleuk als

jong jochie bij HBC aangemeld. Daar deden ze meer aan de

jeugd. Op mijn twaalfde heb ik eerst nog een jaartje bij DCO

gespeeld en ben daarna overgestapt naar RCH, waar ik de rest

van mijn leven heb gevoetbald, exclusief een uitstapje naar

Hoofddorp dat in de eerste klasse speelde. Daar heb ik mijn

kruisband gescheurd en daarna is het fysiek nooit meer goed

gekomen. Hoewel ik daarna op mentaliteit bij RCH nog enkele

seizoenen lekker heb kunnen ballen.”

Mis je het voetballen?

Beunder: “Zeker! Ik heb zelfs gekeken of ik misschien nog

doorkon als keeper. Zo gek ben ik van het spelletje. De spanning

vooraf en natuurlijk het sfeertje na afloop. Zeker met de derby’s.

Aan de andere voel ik me nu eindelijk ook eens fit als ik achter

de bar sta. Normaal kreunde ik het uit, als ik al een kratje cola

moest optillen… Maar als ik eerlijk ben, zou ik elke zondag nog

het liefst dat veld opstuiven.”

Van Campen: “Die frustratie van Mikky kan ik me heel goed

Het is blauw óf oranje. Een kleur ertussen bestaat niet in

voetbalcafé ’t Bremmetje. Voorafgaand aan de uitgestelde

derby tussen HBC en RCH verplaatst Libero Magazine de

stamtafel voor een keer uit de Haven van Zandvoort naar de

Raadhuisstraat in Heemstede voor een gesprek met uitbaters

Robbie van Campen en Mikky Beunder. De eerste is nog steeds

vaste selectiespeler bij HBC, de tweede moest ruim een jaar

geleden bij RCH stoppen vanwege aanhoudend blessureleed.

Een week later blijkt de regen de grote spelbreker. De derby

mag dan zijn verplaatst naar

25 november, de gezonde rivaliteit blijft.

’’t Bremmetje ademt voetbal, zelfs als de ruimte nog niet officieel

open is. ‘‘t Bremmetje verbroedert’ staat er op de lijst waarin een

blauwzwart en een oranjewit shirt zijn gedrapeerd. Een kadootje

van RCH toen het tweetal het café vier jaar geleden overnam.

“En die spreuk komt hier wel uit. Voor spelers van beide clubs

is ’t Bremmetje hét stamcafé,” zegt Beunder. Van Campen knikt

en voegt er gelijk ietwat vals aan toe. “Wees eerlijk: over het

algemeen krijgen we veel meer HBC’ers dan RCH’ers over de

vloer.” Zijn maat kan dat alleen maar beamen. “Maar vind je het

gek, met zo’n carnavalsvereniging. Er hoeft maar een blaadje

iets anders van de boom te vallen, of het is voor een HBC’er al

weer een reden om het op een zuipen te zetten. Wij van RCH zijn

veel meer prestatiegericht.” Van Campen: “Klopt, maar dat is wel

Uitbaters ’t bremmetje over derby HbC – rCH:

‘Carnavalsvereniging’ tegende ‘gekoChte mentaliteit’

7

voorstellen. Hoewel ik mezelf over enkele jaren ook zomaar zie

stoppen. Als we bijvoorbeeld kampioen worden, wil ik het best

nog een seizoen proberen in de derde klasse, maar daarna denk

ik ook aan de zaak. Ik ga in elk geval niet meer naar een andere

club. Ik denk dat de lat dan ook hoog genoeg ligt.”

Beunder (grijnzend): “Dat denk ik ook. Om nog verder te reiken,

ontbreekt het HBC aan mentaliteit en daadkracht. Aan de andere

kant kunnen ze in ‘noord’ altijd op de jeugd terugvallen. Bij RCH

hebben we dit seizoen geen A-junioren. Dat is een slechte zaak.”

Is dat het grootste verschil tussen HBC en RCH?

Van Campen: “HBC probeert inderdaad alles om met eigen jeugd

hogerop te komen. Dat kost veel meer tijd, dan om spelers te

kopen. Ons complex is echt ‘eerste klasse-waardig’. Het zou mooi

zijn dat ooit te behalen. Trouwens een ander verschil is dat we

veel betere ‘verliezaars’ zijn. Als hechte cluppie zoeken we elkaar

ook na een nederlaag op…”

Beunder: “Ik zei het toch! Het is net een carnavalsvereniging, die

‘papen uit noord’. Daar win je de oorlog niet mee.”

Over ‘oorlog’ gesproken: de ‘supportersacties’ voorafgaand aan

de derby logen er de laatste jaren ook niet om…

Beunder: “Dat klopt. En dat is wel jammer. Het is allemaal zo’n

vier jaar geleden begonnen met een ludieke stunt van HBC

die bij RCH een boom plantte op de middenstip. Daarna zijn

beide clubs steeds een stuk verder gegaan en is het ontaard

in een soort van vandalisme. Overigens weet ik zeker dat de

vernielingen in 2012 bij HBC niet door RCH‘ers zijn verricht.”

Van Campen: “Op zich geeft dat getreiter wel weer dat de derby

echt ergens over gaat. Dat vind ik wel mooi, maar het is zeker

te ver doorgeschoten. Als ik dan die oudgedienden met een

emmertje sop de ellende van de tegenstander zie wegpoetsen,

dan voelt dat gewoon niet goed.”

Hoe komt het dat de derby zulke emoties losmaakt?

Beunder: “Dat is vooral iets van vroeger. Er zijn bij beide clubs

nog steeds mensen, die geen voet op het complex van de ander

zetten. Dat is met de jongere generaties wel anders. Vroeger was

het de katholieken tegen de ‘neutralen’, maar zo scherp ligt het

niet meer. Spelers zitten bij elkaar in de klas of gaan zelfs samen

stappen. Alleen als ze tegen elkaar moeten spelen, kijken ze

elkaar een dag niet aan. Dan gaat de knop om.”

Van Campen: “Reken maar. Laatst legde iemand me het dilemma

voor: kampioen worden, maar twee keer verliezen van RCH, of

beide onderlinge duels winnen en in de middenmoot eindigen.

Ik vind het haast ondoenlijk om te kiezen.”

Beunder: “Op een overwinning kun je bijna een half jaar teren,

ongeacht de positie op de ranglijst.”

Van Campen: “Scoren tegen RCH, is bijna met niks te

vergelijken. Op zo’n moment voel ik me echt een paar seconden

profvoetballer.”

Wat is jullie mooiste derby?

Beunder: “Volgens mij hebben we nooit tegen elkaar gespeeld.

Dat is wel jammer.”

Van Campen: “Ik weet nog goed dat ik een keer op Mallorca

werkte en dat ik stom verbaasd was dat we wonnen van RCH,

dat in het Haarlems Dagblad als torenhoog favoriet in de derde

klasse was aangemerkt. Wij hadden een hele jonge ploeg.”

Beunder: “Het was de eerste wedstrijd van het seizoen RCH

verloor met 2-1 en is daar niet meer overheen gekomen. De club

degradeerde zelfs twee keer achter elkaar, waarna coach Roland

Ebbeling weer allerlei oud-spelers terughaalde naar het oude

nest, zoals Remco Broekman, Juun Verheul, Reinier Seinstra en

ikzelf.”

Van Campen: “Maar nog even terug naar die wedstrijd: ik zat

toen met mijn werkmaatje op terras en we kregen per sms door

dat HBC op voorsprong was gekomen. Gelijk hebben we toen

een doosje Flügel besteld. Toen ik van mijn vader vernam dat

we met 2-1 hadden gewonnen, zijn we helemaal los gegaan.

Er was niemand op dat Spaanse plein die snapte waarom we

uitzinnig stonden te zingen dat ze er in ‘zuid’ helemaal niks van

konden….”

Was dat de mooiste derby, terwijl je er dus zelf niet bij was…?

Van Campen: “Nee, dan kies ik die van vorig jaar. Toen stond ik

aan de kant vanwege een knieblessure, maar we wonnen wel

met 3-0. Da’s tenminste nog eens overtuigend!”

Beunder: “Sjonge, zal ik er eentje noemen waarin ik zelf wél

meespeelde? Het was vlak na het overlijden van clubicoon

Gé Janszen. We speelden met rouwbanden en zijn vrouw Cocky

wilde dat de wedstrijd doorging. Als ik aan die één minuut stilte

terugdenk krijg ik nog kippenvel. Na achter te zijn gekomen,

wonnen we toch met 2-1. Voor Gé en zijn vrouw! De emotionele

taferelen na afloop blijven me altijd bij.”

Even is het stil… maar al snel heeft het interview blijkbaar

genoeg sentiment voor het tweetal. Beunder moet voor de

fotoshoot bij HBC nog even een clubtenue regelen bij een

sportzaak in het dorp. Buiten vraagt Van Campen of het café

wel is afgesloten. “Welnee, dat hoeft niet joh! We zijn zo terug,”

geint Beunder door het open raam van zijn oranje bolide. Voor

de zekerheid voelt zijn maatje toch even aan de voordeur.

(Hoofdschuddend) “Nee!”, hij rijdt niet mee. “Ze verkopen daar

te veel blauwzwart, daar wil ik niet gezien worden. Ik ga alvast

lekker naar mijn cluppie…” l

TeksT: BerT HarTman / Beeld: PaTrick TenTHof

Bloemendaalseweg 1692061 CJ BloemendaalT (023) 526 09 92bloemendaal@noortgassler.nlwww.noortgassler.nl

Oog voor de knikkers achter het spel

9

Dag Dick, iedereen kent je als bestuurder maar

heb je zelf eigenlijk ooit gevoetbald?

“Ja, maar dat mag geen naam hebben. Ik was veel te

traag, speelde meestal als een oude krant en heb het

daarom nooit verder geschopt dan DCO zondag 5 en

zaterdag 2. En dat laatste alleen maar omdat DCO toen

op zaterdag maar twee teams had. Over oude kranten

gesproken… daar ken ik nog een mooi verhaal over.”

Vertel!

“DCO speelde uit bij OSV. Het complex van die Amster-

damse vereniging was destijds een oude bende. Er was

de zaterdag ervoor blijkbaar net een oud papieractie

geweest, want overal in de gang stonden stapels oude

kranten. In de ogen van DCO-spelers floot de scheids-

rechter een ongelukkige eerste helft. Uit wraak hebben

ze toen in de rust de deur van de scheidsrechterskamer

gebarricadeerd met oude kranten, waardoor de tweede

helft veel later begon. Het kwam die dag niet meer

goed tussen de scheidsrechter en DCO. OSV won met

2-0. Het mag natuurlijk niet, officieel, maar stiekem kan

ik dat soort voetbalhumor wel waarderen.”

Heb je er nog meer voorbeelden van?

“Tijdens een thuiswedstrijd van DCO tegen De Meern,

in de 2e klasse KNVB, moesten de spelers van

De Meern in uitshirts spelen maar die waren ze ver-

geten. Geen nood: ze mochten de uitshirts van DCO

lenen. DCO won en blijkbaar konden een paar baldadi-

ge spelers van De Meern dat niet verkroppen. Een paar

dagen later, toen de shirts moesten worden gewassen,

bleek dat alle rugnummers er uit waren geknipt.”

We zijn zo lekker bezig, zullen we er nog één doen?

“Wat jij wil, jongen. DCO speelde uit bij WFC, dat later

is gefuseerd tot Fortuna Wormerveer. Ik was destijds

vlagger. Trainer van DCO was de legendarische Jan van

der Gevel. Het veld van WFC bleek een grote modder-

poel. Toen de spelers van DCO na de warming-up nog

even de kleedkamer in kwamen, voor de gebruikelijke

peptalk, toverde Van der Gevel een plastic zak met

groene zeep tevoorschijn. ‘Jongens,’ zei hij. ‘Ik ga jullie

schoenen insmeren met groene zeep. Wedden dat jullie

daardoor niet vast worden gezogen in de klei en bin-

nen tien minuten met 0-2 voor staan?’ Hij smeerde alle

schoenen in en verdomd: DCO stond na tien minuten

met 0-2 voor en won de wedstrijd met 1-2.”

OUDE KRANT

EVEN BELLEN MET… DICK DOORNEBOSCH

Geen voorzitter, maar wel twee nieuwe leden van verdienste bij onze GezellenOnze Gezellen uit Haarlem-Noord heeft sinds enkele weken geen

voorzitter meer. Na vijf jaar legde Bert Suidgeest zijn functie neer.

Nadat hij in oktober 2011 zijn opstappen bekend maakte, zijn er

ongeveer vijftien mensen persoonlijk benaderd, zijn er met de kerst

brieven gestuurd naar alle leden en is er diverse malen een oproep

op de website geplaatst. Maar nog steeds zonder resultaat, zegt hij.

Waarom stopt u met het voorzitterschap? Suidgeest: “Er komt voor

mij een heel drukke periode aan. Mijn nieuwe huis wordt binnen-

kort opgeleverd en ik word ook nog opa. Daarnaast heb ik een eigen

bedrijf waar ik lange dagen voor maak, de avonden voor werk en de

zaterdag er ook bij inschiet. En in principe kan je alles combineren,

maar ik maak nu deze keuze.”

Waarom is het niet gelukt om in een jaar een nieuwe voorzitter

te zoeken? “We hebben de mensen benaderd van wie wij denken

dat ze uitermate geschikt zijn voor de functie. Je moet als voorzitter

wel de cultuur en de eigenaardigheden van de club kennen. OG is

ook een omniclub, wat betekent dat je ook in vergadering moet met

de subverenigingen van basketbal, honk- en softbal, zaalvoetbal en

badminton. Die mensen van wie wij denken dat ze dat kunnen, heb-

ben wij gevraagd, maar allen gaven als reden dat ze te jong, te oud

of te druk zijn. Dan houdt het op.”

Wat vindt u ervan dat u geen opvolger

heeft? “Heel vervelend. Echt heel erg. Ik

heb ook gezegd dat de andere bestuurs-

leden mij altijd mogen bellen. Het is wel

zo dat ik heel duidelijk ben geweest dat

ik niet de functie uitoefen totdat er een

nieuwe voorzitter is. Dan komt er nooit

een nieuwe. Maar nogmaals, het is echt een vervelend

gevoel, zeker omdat ik al vanaf mijn zevende hier speel, ik negen

jaar in het eerste speelde en nu nog in de veteranen. Het blijft

mijn club.”

Tot slot nog de vrolijke noot: u heeft twee oer-OG’ers benoemd

tot lid van verdienste. Aad Felix en Frans Zwart. “Ja, dat wilde ik

per se nog doen. De jeugdopleiding loopt fantastisch en daar hebben

deze mensen mede voor gezorgd. Ze zijn al jaren actief, zorgen elk

jaar weer voor de nieuwe trainers, de nieuwe coaches, de financiën,

noem maar op. Daarvoor wilde ik ze eren door ze tot lid van ver-

dienste te benoemen. Ze verdienden het.”

Wie na het lezen van dit bericht interesse heeft voor de functie van

voorzitter, kan voor extra informatie terecht op de website van

Onze Gezellen.

VOETBALFLITSEN!VOETBALFLITSEN!VOETBALFLITSEN!

10

THUIS BIJ… HILLEGOM

‘FUSIE NU AL SUCCES, MAAR WE MISSEN DE DERBY’S WEL’

Dit seizoen is de vuurdoop voor SV Hillegom, de nieuwste

voetbalclub in Haarlem-Kennemerland die geboren is uit

een fusie tussen rivalen VV Hillegom en SV Concordia.

Een fusie die nu al geslaagd lijkt te zijn hoewel het

seizoen nog maar net onderweg is.

11

Bij aankomst bij het sportpark van Hillegom zijn de sporen van

de recente geschiedenis nog te zien; een bordje SV Concordia

en een bordje VV Hillegom. “De gemeente heeft nog geen tijd

gehad om die te verwijderen en een nieuwe op te hangen,” aldus

voorzitter jeugdbestuur Pim Smits, die Libero Magazine een

warm welkom geef op een regenachtige zaterdag. Hij voegt daar

snel aan toe dat Hillegom juist erg blij is met de gemeente die

de fusie heeft ondersteund en het nieuwe complex financiert.

CaMpInGJaar

Het is enigszins rommelig om het terrein van Hillegom. De

reden daarvan is de aanleg van een compleet nieuwe complex,

inclusief nieuwe kantine en kunstgrasvelden. “We hebben

een soort campingjaar en gebruiken beide kantines nog maar

volgend seizoen gaan we van start in ons nieuwe thuis.”

Ondanks dat het een beetje behelpen is, en daarnaast de meeste

wedstrijden zijn afgelast, heerst er een bijzonder aangename

sfeer in de bestuurskamer. Een paar oude clubmannen schuiven

aan voor een bakje koffie en een stukje taart ter gelegenheid

van de verjaardag van wedstrijdsecretaris Jules Rotteveel. “De

realisatie van deze fusie en het nieuwe complex is een kans die

je maar één keer krijgt. En die pak je met beide handen vast,”

aldus Rotteveel. De oudgedienden aan tafel, die een jaar terug

nog ‘over mijn lijk’ zeiden tegen de fusie, zijn het roerend met

hem eens.

Concordia en Hillegom waren tot vorig seizoen elkaars buren en

gedoodverfde rivalen. “Bij onderlinge duels zaten toeschouwers

in hun eigen kantine aan een biertje of koffie en wanneer ze

naar huis gingen dan liepen ze liever om dan langs de kantine

van de rivaal,” vertelt Smits. De rivaliteit zat bij sommige erg

diep en daarom is het goed om te zien dat de fusie zo vloeiend

verloopt. Smits vertelt vol trots hoe mensen van beide kanten

hun schouders onder het project hebben gestoken. Slechts een

enkeling van de vrijwilligers en clubmensen zijn afgehaakt,

de rest is erg blij met de huidige situatie. “De fusie is nu al een

succes, maar we missen de derby’s,” zegt Smits over het enige

nadeel van het samengaan tot dusver.

DOrpSCLUB

Iedereen wil zich belangeloos inzetten voor de ‘nieuwe’

club. Organisatorisch heeft een fusie natuurlijk nogal wat

voet in aarde en vooral omdat het nu een behoorlijk grote

club is geworden. “Op een zaterdag heeft de club gemiddeld

dertig thuiswedstrijden,“ stelt Rotteveel, die daarmee

alleen al aangeeft hoeveel coaches, scheidsrechters en

kantinemedewerkers er nodig zijn op zo’n dag. Hillegom vult

alle plekken op met eigen mensen van de club. Voetballers uit

de selectie geven training aan de junioren en pupillen en deze

zijn op hun beurt bezig met een Basis Opleiding Scheidsrechter

zodat zij de vraag naar scheidsrechters kunnen opvullen. “We

zijn nu helemaal een echte dorpsclub dus iedereen wil wat doen

voor de club,” zegt Smits.

Qua voetbal is hetzelfde gevoel aanwezig. De selectie van

Hillegom bestaat momenteel uit maar liefst drie elftallen omdat

na de fusie iedereen voor zijn plek wil gaan. Kwalitatief is de

selectie vooruitgegaan maar dit is nog niet helemaal te merken

in de resultaten. Smits en Rotteveel vertellen tevreden over

het beleidsplan van Hillegom. Andere clubs in dezelfde klasse

halen nog wel eens spelers bij andere clubs weg maar Hillegom

gaat het met ‘eigen mensen’ doen. Terwijl Hillegom D1 een

oefenwedstrijdje speelt tegen de D2 gaat Smits nog dieper in op

de plannen. “Deze jongens op het veld volgen wij allemaal met

een spelersvolgsysteem, waarmee we eigenlijk constant intern

scouten.” Met dergelijke interessante ontwikkelingen is

SV Hillegom een club om in de gaten te houden.l

TEKST & BEELD: RON STOOP

12

Christian van Leeuwen, Christian van Leeuwen, paramedisch

begeleider van o.a. Kon.HFC en RCH voetbal, tevens de specialist voor preventie en behandeling van uw (sport) blessures.

Allroundsportcare, Sportparklaan 18, Heemstedewww.allroundsportcare.nl06-14791066info@allroundsportcare.nl

E X P E R TVERTON

Boerhaavelaan 32 A | 2035 RC Haarlem | T 023 5450751 | www.fysioexpert.nl

Sportblessure spreekuur

U kunt wekelijks terecht op ons sportblessure spreekuur.Dit vrij toegankelijke spreekuur wordt gehouden op maandagvan 07:30 tot 09:00 uur en van 20:00 tot 21:00 uur.

SPORTMEDISCH CENTRUM fySIOTHERAPIE IN HET TATA STEEl STADION

Minister van Houtenlaan 123-a 1981 EK Velsen –Zuid Telefoon : 0255-510710www.careworx.nl info@careworx.nl

Frans Halstraat 8-10 2021 EK Haarlem 023 – 526 39 22

Geblesseerd?Ervaren deskundigen staan iedere dag voor je klaar!

DE FYSIO SKYBOX

Voor oa.: - Blessure consult / - Second opinion

- Sport medisch onderzoek / - Inspanningsdiagnostiek

- Trainingsadviezen / - Echografie

Door: - Gespecialiseerde sportartsen

Sportmedisch Adviescentrum Regio Haarlem

www.smahaarlem.nl / tel. 023 - 525 80 80

Jos Kuhlmann Piet Hein Berghoef Adri van Zijl

Alexander Flemingstraat 28 - 2035 ED Haarlem023 533 47 50 - mail: fysiokuhl@planet.nl - www.fysiokuhl.nl

13

Kiel: “Een paar weken geleden speelden we met EDO een

wedstrijd in Amsterdam. Vlak voor het einde van de eerste

helft maakte ik een explosieve beweging en er leek iets te

knappen in mijn linkerkuit. Toen heb ik wel doorgespeeld en

vier dagen later weer aan een wedstrijd meegedaan. De dag

daarna kon ik niet meer lopen.”

Dijkstra: “De kans is groot dat een ander probleem de oorzaak is

geweest van deze kwetsuur. Voordat we een echo maken kijken

we ook altijd naar andere delen en gewrichten van beide

benen, om zo goed een diagnose te kunnen stellen. Zomaar

een echo maken, helpt vaak niet.”

Terwijl Dijkstra aan de achillespees van Kiel voelt, geeft de

speler van EDO aan daar ook al ongeveer drie weken last van

te hebben. “Dat is interessant”, zegt Dijkstra, “Hier zit mogelijk

de oorzaak van je probleem omdat de afwikkeling van de voet

verstoord kan worden door een dergelijke klacht.”

Dijkstra: “Wat ik ga doen is een echo maken van de

achillespees. Naast de MRI-scan of de röntgenfoto is dat

een middel om naar het been te kijken. Een echo is eigenlijk

onderzoek waarbij een geluidsgolf in meer of mindere mate

wordt teruggekaatst door verschillende soorten weefsels; door

omzetting in digitale signalen ontstaat dan het echobeeld.

Gynaecologen gebruiken het bijvoorbeeld ook om naar baby’s

te kijken. Het voordeel van een echo voor de sportarts is dat

je heel goed de oppervlakkige pezen en spieren kan zien.

Bij een röntgenfoto of MRI-scan gaat het toch voornamelijk

over enerzijds het bot en anderzijds dieper liggende pezen

of gewrichten. Het enige is dat met een echo je niet ín een

DE MASSAGETAFEL

gewricht kan kijken, omdat daar een omhulsel van bot om zit.

Geluid gaat niet door bot heen.”

Kiel: “Het is voor mij de eerste keer dat een arts via een

echo naar mijn achillespees kijkt. Al een aantal jaar is het

gevoelig, maar ik dacht altijd als een man: ‘niet zeuren maar

doorspelen’. Bovendien lukte het me met rust wel vaak het

zeurderige gevoel weg te nemen.”

Dijkstra: “Matthias heeft last gehad van een optelsom van

microscopische peesscheurtjes, iets wat met rust wel even

iets minder wordt maar waarbij groot risico bestaat dat

het uiteindelijk overgaat in een chronische blessure. Dit

kan andere blessures tot gevolg hebben. Wat bij de echo

opvalt is dat de pees van zijn gekwetste achillespees lokaal

gezwollen is en minder bindweefsel heeft in vergelijking

met de achillespees van zijn andere been. Dat duidt op een

overbelaste achillespees.”

Kiel: “Al eerder heb ik oefeningen gedaan voor de achillespees.

Dan sta ik op de trap en laat ik mijn enkels zakken tot onder

het traptredeniveau. Dan komt er spanning op de spieren en

train ik die om sterker te worden. Ik mag dan 35 zijn, maar ik

ben nog wel een van de fitste van onze groep. Als gymleraar

sport ik nog veel. Stoppen met sporten? Nee echt niet, want

hier loop ik toch al jaren mee.”

Dijkstra: “Die oefeningen zijn heel goed! Als je daar op de juiste

wijze mee blijft doorgaan, dan kun je nog lang met veel plezier

blijven doorspelen!” l TeksT: kick Hommes / beeld: PaTrick TenTHof

HFC

Wie: Matthias Kiel (35, Speler EDO zaterdag 1)Waar: Sport Medisch Adviescentrum Haarlem (SMA)-Kennemer Gasthuis, Echografie onder begeleiding van sportarts Jan-Willem DijkstraWat: Kiel kwam binnen met een kwetsuur aan de kuit, maar na het maken van een echo verlaat hij de ruimte met een heel ander probleem: een achillespeesblessure.

DE VOORDELEN VAN EEN ECHO

14

Wedstrijdinzicht

de Wedstrijd: VsV – United-daVo

datUm: zondag 23 september 2012

Klasse: KnVb 2b

Uitslag: 0-1 (rUststand 0-0)

‘scoUt’: ted immers

voorzetten van de flanken komt het dan ook niet, zodat spits

Dennis van de Manakker steeds vaker over de grond door het

middenveld moeten worden gezocht. United-Davo neemt wel

enkele gevaarlijke corners, waarbij de spits steeds goed positie

zoekt. De VSV-defensie blijft het grootste gedeelte van de

wedstrijd dan ook betrekkelijk eenvoudig overeind. En dat geeft

aanvoerder Tim Kuyt voldoende vertrouwen om bij balbezit

steeds door te schuiven naar het middenveld.”

Oordeel: VSV +

middenVeld VsV – middenVeld United daVo

Immers: “Hoewel de strijd op het middenveld het grootste

gedeelte van het duel gelijk opgaat, geeft de betere conditie van

United-Davo in de tweede helft toch de doorslag. VSV smijt met

de krachten en kan door enkele gedwongen wissels geen verse

speler inbrengen, waar de gasten vaker de voetballende (en dus

minder energie verslindende) oplossing zoeken en vinden. In

de eerste helft weten de middenvelders van de thuisploeg zich

nog extra ondersteund door de inschuivende Kuyt, die daar in

de tweede helft minder aan toekomt. Wat verder opvalt is dat

de halfspelers van beide teams allemaal naar binnen trekken

in een soort driehoek en daarmee de flanken onbezet laten.

De technisch iets vaardigere Haarlemmers komen daardoor

Ted Immers analyseerT VsV – UnITed-daVo

‘TechnIsch en TacTIsch Verzorgd, maar zeker geen spekTakelsTUk’Oud-trainer Ted Immers van onder meer KHFC, FC Lisse

en HFC Haarlem en SC Heerenveen bezoekt namens Libero

Magazine de wedstrijd VSV - United-Davo en onderwerpt de

nummer 2 en 12 (van dat moment) in de 2e Klasse B aan een

tactische beoordeling. In zijn ‘scoutingrapport’ kwalificeert

Immers de eerste helft wedstrijd als ‘tactisch gedisciplineerd’

en ‘technisch verzorgd’. De tweede helft laat een ander beeld

zien. De duels worden feller, maar die extra strijdlust kost ook

zichtbaar veel kracht. Dat komt het spelniveau niet ten goede.

“Een spektakelstuk wordt het dus niet. En hoewel VSV de beste

kansen kreeg, toont de spelersgroep van United-Davo over meer

fitheid te beschikken. Kenmerkend dat uitgerekend de 38-jarige

Murat Böke – met al zijn ervaring – alleen voor keeper wel

koelbloedig blijft.”

de linies

Toelichting oordeel: / Onbeslist ; + = heeft licht overwicht ;

++ = is duidelijk sterker ; +++ = heerst.

Verdediging VsV – aanVal United-daVo

Immers: “VSV heeft met Thom Picavet en Rein John de Boer

twee felle backs, die de hele wedstrijd aardig vat houden op

de buitenspelers Zafer Kandemir en Erhan Kutlu. Van echte

15

spelopVatting:

Immers: “Allebei de teams spelen in een 4-3-3 formatie met

duidelijk aanvallende intenties. Ik vind het knap om te zien hoe

volwassen United-Davo als kersverse promovendus overkomt

in de tweede klasse. De ploeg uit Haarlem is zeker gelijkwaardig

aan VSV, dat uiteraard veel langer gewend is om op een hoger

niveau te spelen. Gebiedt de eerlijkheid me wel te zeggen dat de

Velsenaren een jonge selectie hebben, waardoor die spelervaring

slechts beperkt aanwezig is. Toch denk ik dat VSV in staat moet

zijn om zich uit de onderste regionen te spelen. Tenminste als ze

zo verzorgd blijven voetballen. Wel moeten ze dan scherper zijn

in de afwerking. Verder ben ik benieuwd hoe ver United-Davo

het nog gaat schoppen. Ze zitten duidelijk in een flow en zo’n

doelpunt in de slotfase helpt daar natuurlijk bij.” l

TeksT & beeld: berT HarTman

opVallende speler United-daVo:Immers: “Lange tijd had ik mijn oog

laten vallen op Under Ceylan, vanwege

zijn snelheid en goede loopacties.

Ondanks zijn 19 jaar, zou hij zich best

wat zelfbewuster mogen opstellen. Nu

zagen zijn medespelers hem nog te

vaak over het hoofd, maar dan gaan ze

hem ongetwijfeld vaker aanspelen. In

de tweede helft zakte Ceylan ver terug

en werd uiteindelijk zelfs gewisseld.

Mijn keuze gaat daarom uit naar de

doelman. Hofman heeft een goede trap,

voetbalt goed mee en compenseert zijn

geringe lengte met veel lef en een goede

sprongkracht.”

opVallende speler VsV:Immers: “De centrale verdediger Tim

Kuyt steekt er bovenuit. De aanvoerder

heeft veel loopvermogen, verovert

geregeld de bal, schuift steeds op de

juiste momenten in, heeft een zuivere

inspeelpass en coacht zijn defensie goed

en rustig. In de tweede helft is Kuyt door

blessures en ander lichamelijk ongemak

bij zijn ploeggenoten gedwongen om

wat behoudender te spelen, wat de

daadkracht van de thuisploeg direct

vermindert.”

iets beter uit de voeten. Spits Van de Manakker laat zich in

de slotfase vaker inzakken en bedient vlak voor tijd met een

handig balletje Murat Böke, die de bal bekeken langs doelman

Yorinn Albers schuift.”

Oordeel: United Davo

aanVal VsV – Verdediging United-daVo

Immers: “Het valt de VSV-aanvallers te verwijten dat de

thuisploeg niet op voorsprong komt. Hoewel de defensie van

United-Davo ogenschijnlijk eenvoudig overeind blijft, kan ze

niet voorkomen dat de boomlange Guus Rijs en zijn vervanger

Wesley Lorenzo van der Wal enkele keren alleen voor doelman

Vincent Hofman opduiken. Pech en gebrek aan scherpte bij

de rood-witten en goed opstellen van Hofman voorkomen

een treffer. Net als bij de tegenstander zitten de backs Said

Sukhsoukh en Mohammed el Khantouri scherp op hun man.

Maar ook zij benutten niet de ruimte voor zich op de flanken.”

Oordeel: Onbeslist

SRO wenst alle voetbalclubs veel succes!

‘SRO maakt het mogelijk’Achter onze naam en slogan zit een breed werkveld.

Goede samenwerking staat ten grondslag aan uitvoering en ontwikkeling van

beleid. Wij zijn bekend met de besluitvormingsprocedures bij verenigingen,

instellingen en gemeenten. Ervaringen uit planvorming, beheer, onderhoud

en exploitaties bieden een beter inzicht ten aanzien van kansen en (on)

mogelijkheden van nieuwe initiatieven. Het werken vanuit de gehele keten

(van planvorming via realisatie, onderhoud en beheer tot exploitatie) vormt

de basis voor onze krachtige formule.

Kijk voor meer informatie op www.sro.nl

Presenteert de winterkampioenen!

Zooff.nlMollerusweg 762031 BZ HaarlemTelefoon: 023 - 532 12 13E-mail: sales@zooff.nl

Adres

Maandag tot en met vrijdagvan 09.00 tot 17.00 uurZaterdag van 10.00 tot 16.00 uurIedere laatste zondag van de maandvan 10.00 tot 15.00 uur

Openingstijden

Malibu eettafel 180x90 van KARE Design €869,-

Malibu commode ladekast met 10 lades €599,-

Malibu bureau van mangohout met gekleurde lades €699,-

Malibu TV-meubel €895,-

Malibu commode ladekast, gelakt mangohout met 14 lades €849,-

ShowroomOpen!Zaterdag

20 oktober

van 10.00 tot

16.00 uur.

Official dealer

17

EigEn risicoloos voEtbal

Een jonger en meer trendy straatbeeld met een bevolking die

minder heeft te besteden. De afdeling Onderzoek en Statistiek

van de Gemeente Haarlem verwacht dat in 2025 de bevolking

in Kennemerland verjongt en vergrijst, want de middengroep

in de leeftijd van 35 tot 49 jaar gaat krimpen. Een tweede

bericht in dezelfde krant van 11 oktober 2012 vermeldt dat ziek

zijn duurder wordt. Rutte en Samsom willen het eigen risico

verhogen en het bezoeken van de huisarts ook onder het eigen

risico brengen.

Bieden deze ontwikkelingen kansen voor de voetbalsport?

Ik zeg volmondig ja. Over de belangstelling voor jeugdvoetbal

hebben wij in Kennemerland niet te klagen. Het is de groep die

het minst vaak geblesseerd raakt en de groep blijft groeien!

De meest blessuregevoelige groep gaat krimpen. Het zijn

voetballers die denken nog van alles te kunnen en niet willen

tikkie breed

toegeven dat het lichaam dat regelmatig niet accepteert.

Zij voelen zich nog te jong voor een vorm van aangepast

voetbal.

Boven de vijftig wil je gewoon lekker ballen. Je wil wel winnen,

maar niet meer ten koste van de benen of het hoofd van de

tegenstander. En 7 tegen 7 is ook prima. Oké, de volgende dag

wat stijf, maar dat loop je er wel weer uit. Geen huisarts of

specialist nodig. Geen ziektekosten als gevolg van voetbal.

De middengroep van 35 tot 49 jaar moet hard werken.

Zij hebben kinderen tussen de tien en 25 jaar. Die kinderen

willen sporten, maar hebben leiding nodig die de ouders,

althans bij het sporten, niet kunnen geven. Maar zie daar,

de groep boven de vijftig neemt toe, dus meer potentie voor

het vele vrijwillige werk binnen de sportverenigingen. En niet

alleen potentie, ook kwaliteit, want zij kunnen hun (werk)

ervaringen benutten ten behoeve van de sport.

Gemiddeld heeft een 50-plusser meer te besteden dan een

35-plusser. En voor hun kinderen hebben de ouders alles over.

Dus zal van de mindere bestedingsruimte de sport kunnen

profiteren. Daar komt bij dat zij minder eigen risico hoeven te

dragen in de ziektekosten. Boven de vijftig word je vaak ook

grootouder. In plaats van vader-zonen-voetbal ontstaat

opa-kleinzoon-voetbal. Beide groeiende leeftijdscategorieën

gaan elkaar ook nog eens versterken.

Mijn advies luidt dan ook: pas het sportaanbod voor de

50-plusser aan, zodat je deze groep aan jouw club bindt. En aan

Rutte en Samsom: verlaag het eigen risico maar voor leden van

sportverenigingen, want zij maken steeds minder gebruik van

de gezondheidszorg, althans door het voetbal. l

Henk Uildriks (60-plusser)

18

De SpecialiSten

Dionar introDuceert competitieStanD

Altijd de Actuele klAssering vAn de club in beeld

De stand op de schermen in het clubhuis leverde al enkele

keren mooie taferelen op, stelt selectiespeler Kevin Keij, die

als marketingmedewerker bij Dionar in dienst is. “Laatst

kwamen we na de wedstrijd tegen RKAVV één goal te kort

om op doelsaldo de koppositie van Alphense Boys over

te nemen. Dat was echt spannend. Iedereen bleef maar

naar het scherm turen. We kunnen ons voorstellen dat het

zeker aan het eind van de competitie nog veel intensiever

gebeurt, als het om de serieuze ontknopingen in de

competitie gaat.”

Met de mobiele telefoon de actuele stand op het scoreboard in het clubhuis live

bijhouden behoort sinds kort tot de mogelijkheden. Automatiseringsbedrijf Dionar in

Hoofddorp introduceerde de nieuwe toepassing al bij de Koninklijke HFC. “De supporters

hoeven zo niet langer te wachten tot Teletekst of internetpagina’s zijn bijgewerkt,

maar zien gelijk in het clubhuis hoe hun ploeg ervoor staat. De eerste reacties zijn

laaiend enthousiast,” stelt directeur Tom van Schaik, oud-doelman bij de Koninklijke en

tegenwoordig als sponsor en keeperstrainer aan de club verbonden.

Basisprincipe is dat een ‘standbeheerder’ de tussenstanden

bijhoudt. Dat kan op een mobiele telefoon, waarvoor Dionar

een speciale applicatie heeft ontwikkeld. “Aan het begin

van het seizoen laden we het wedstrijdprogramma in. Voor

elke nieuwe competitieronde staan de nieuwe duels dan

elke keer klaar,” legt Keij uit. Hij demonstreert de snelheid

van het systeem in het clubhuis van HFC op zijn eigen

iPhone, door zijn club met 5-2, in plaats van 4-2 van RKAVV

te laten winnen. “Zie je?”, wijst hij met een brede lach

richting het scherm. “Nu staan we direct bovenaan.”

19

RealtimeEr kunnen in het basispakket van CompetitieStand maximaal

drie teams op een scherm worden geprojecteerd. Meer is

mogelijk, op aanvraag, maar Van Schaik raadt dat wel af.

“Nadeel is namelijk dat de kijker bij teveel verschillende

tussenstanden afhaakt, omdat het realtime-concept achter

CompetitieStand dan verloren gaat. Mede om die reden hebben

we het aantal tussenschermen, bijvoorbeeld een weerspagina,

tot het minimum beperkt. Er is zeker veel mogelijk, maar de

kijker wil op de wedstrijddag vooral de klassering van het

eigen team zien.”

Keij vult aan dat op de overige dagen wel alle ruimte is voor

andere toepassingen van het scherm. Zo kan het doordeweeks

als tv worden gebruikt, om bijvoorbeeld de Champions League

op te kijken. In het programma van CompetitieStand is ruimte

voor zestien sponsoren. Dat maakt het toch nog weer iets

interessanter, zodat we verwachten dat de clubs deze nieuwe

dienst minimaal kunnen terugverdienen en er met een beetje

goede wil zelfs nog wat aan overhouden. Overigens kan het

systeem uiteraard ook voor andere sporten zoals hockey en

tennis worden ingezet. ”

Vijf krachtige kenmerken van competitieStand voor clubs

• Revolutionairesoftwarevoorvoetbaluitslagenprojectie

• Weergavevanalleuitslagenbinneneenminuutna

invoeren op een Smartphone

• Geenadvertentiesvanderden

• Ruimtevoor16sponsoren

• Eenbetaalbareextraservice*

*)Hetbasispakketmeteigenschermkost55euro

permaand,hetpakketinclusiefeen46”scherm

van CompetitieStand kost 75 euro (op basis van een

contractvan36maanden).

Zie verder ook: www.competitiestand.nl.

‘We hebben al veel complimenten ontvangen’

‘Tot voor kort werkten wij met een standenbord voor

ons eerste elftal waar wij handmatig de uitslagen en

standen met magneetjes op moesten vervangen. Dit was

een tijdrovende klus. Tegelijkertijd wilden wij de standen

van meer elftallen laten zien, maar daarvoor ontbrak de

ruimte in ons clubhuis.

Het systeem van CompetitieStand is voor ons dé

oplossing. De uitslagen zijn zeer simpel in te voeren op

de mobiele telefoon en worden direct in de stand

verwerkt. Wij kunnen nu de uitslagen en standen

van meerdere teams laten zien, zodat onze leden en

bezoekers ook op de hoogte zijn van de actuele stand van

zaken van onze hoogste jeugdteams. De stand van ons

eerste elftal blijft steeds wat langer staan. Zondagmiddag

rond vier uur, na de wedstrijd, verzamelen zich al leden

rond het bord in spannende afwachting van de nieuwe

uitslagen en stand.

Daarnaast is de uitvoering in de clubkleuren bijzonder

fraai en past het bord daardoor mooi in de omgeving.

Wij hebben er al veel complimenten voor ontvangen.

De kosten van het digitale standenbord worden gedekt

door een sponsor, die in ruil hiervoor zijn logo op één of

twee pagina’s kan plaatsen. Een gewilde plek uiteraard!’

Roeland van Engelen (HVV)

Belangrijke kracht van CompetitieStand is de nauwe band

met het eerder door Dionar ontwikkelde CleverDisplay.

Dionar heeft door CleverDisplay ruime ervaring met de

centrale aansturing van de digitale schermen. Zo hangen

de schermen van CleverDisplay in musea als de Hermitage,

diverse theaters en bij andere grote klanten als KLM en RET.

De basissystematiek is overgenomen in CompetitieStand, legt

Van Schaik uit. “Daarbij komt dat de beheerders van de stand

ook gebruik kunnen maken van snelle informatiestromen

zoals Twitter en andere SocialMedia. Eigenlijk heeft elke club

wel iemand die steeds een tweet verstuurt als er is gescoord.

Die kunnen dan gelijk langs de lijn door de beheerder worden

verwerkt.”

Ewoud Zeeman heeft bij de Koninklijk HFC die taak op zich

genomen. Hij is enthousiast over het systeem. “De applicatie is

heel makkelijk te gebruiken doordat het overzichtelijk is. Het

design is strak en de gegevens worden snel verwerkt. Iedereen

wil na afloop van zijn of haar wedstrijd graag de andere

uitslagen en stand weten. Met CompetitieStand kun je die

binnen een minuut na afloop paraat hebben.”

De eerste andere clubs hebben zich al gemeld. HVV uit

DenHaagwasdeeerste(ziekader).VanSchaik:“Zezagen

het systeem hier hangen en waren direct geïnteresseerd. Ze

verdienen hun pakket terug doordat ze de sponsorruimte al

hebben verkocht. Dat maakt CompetitieStand voor de clubs

tot een betaalbare extra service voor de leden. En dat wordt

gewaardeerd.” Keij knikt: “We horen ook als we terugkomen

van een uitwedstrijd, dat de mensen in het clubhuis de

gebeurtenissen in onze klasse op de voet hebben gevolgd.

Dat zegt genoeg.” l tekst: bert HArtmAn & beeld: dionAr

20

Olympia Haarlem E6 Op weg naar HFC Haarlem.

Is er om kwart over acht nog geen enkele auto gezien, om

half negen trappelen de spelertjes van Olympia Haarlem

E6 onrustig rond. Ze zijn de eersten op de parkeerplaats.

Ze moeten voetballen bij HFC, maar verzamelen bij de

thuisvereniging. Dat doen ze altijd, vertelt trainer Lex. Hij heeft

ingesteld dat alle spelers bij een uitwedstrijd een uur van

tevoren aanwezig moeten zijn. Dan hebben ze genoeg tijd om

naar de andere vereniging toe te rijden.

Op de parkeerplaats wordt nog even de weg naar HFC

uitgelegd. “Over de brug naar links en dan doorrijden”.

Het klinkt heel simpel. De meeste ouders weten ook de weg

wel. Zij rijden vaker met hun kind mee. “Het zijn ook vaak

dezelfde ouders die meerijden”, zegt een vader. Trainer Lex

stapt intussen bij een andere vader in de auto. De rest stapt

voornamelijk bij de eigen vader in. Wel voorin natuurlijk.

Wat speelt er… bij het vervoer van de jongste jeugd

‘IS ER EEN RIJSCHEMA OFGAAN WE RECHTSTREEKS?’Op zaterdagmorgen is het spitsuur op de parkeerplaats van Olympia Haarlem. Teams verzamelen voor een uitwedstrijd, terwijl

andere teams juist aankomen. Maar hoe regelen al deze teams hun vervoer? Is het elke week zoeken naar ouders, zijn er

rijschema’s of gaat iedereen altijd rechtstreeks? Libero ging een weekend kijken.

DSS D5 Thuis verzamelen doen ze bij de D5 van DSS

al jaren niet meer. Dat kost veel te veel tijd, vinden de

ouders. Liever ontmoet iedereen elkaar in de kantine of de

parkeerplaats van de tegenstander. Wel zo makkelijk. Dus

hier geen problemen om veertien jongens naar een andere

club te rijden? Geen carpoolen of rijschema’s? Nee, zegt vader

Richard. “Dit team speelt al vanaf de F-jes bij elkaar. Iedereen

kent elkaar en de ouders vinden het ook leuk met elkaar. Dus

we gaan vaak allemaal mee. En dan kunnen we net zo goed

ons eigen kind meenemen.” Het is ook allemaal goed geregeld,

vinden de ouders. Twee dagen voor de wedstrijd op zaterdag

wordt een mailtje rondgestuurd met de tegenstander, de tijd

en een routebeschrijving. “Zo weet iedereen altijd alles”,

zegt vader Richard. “Inderdaad, heel makkelijk.” l

TeksT: kick Hommes / Beeld: Frank Huiskamp

Schoten F3 De jongens van Schoten hebben het na afloop

van hun wedstrijd nog steeds over hun eerste doelpunt in de

competitie. Dat ze verloren hebben, maakt niet uit. “Hier zijn

meer ouders dan kinderen momenteel”, lacht vader Maurice.

Het team waar hij naar kijkt, de F3 van Schoten, staat maar

met zes kinderen in het veld. Twee jongens hadden zich

’s ochtends ziek afgemeld, terwijl de rest van het team bij

Schoten verzamelde. Mede daardoor kwam het team net op

tijd aan. “We hebben toch even gewacht of ze zouden komen,

maar helaas”, zegt Maurice.

Met alle ouders van het team zijn er wel afspraken gemaakt

over het vervoer, zegt Maurice. “Je wilt niet dat je zonder auto’s

staat op een zaterdagochtend. Daarom is er wel gezegd dat er

altijd wel iemand moet zijn om te rijden.” Tot nu toe gaat dat

echter altijd goed, zegt hij. “Ouders komen toch graag kijken en

dan nemen ze meteen wat kinderen mee.”

RCH Mini’s Ze zijn niet stil te krijgen, de jongste jeugd

van RCH. Ze rennen, springen en lopen om de tien seconden

weer ergens anders heen. Ze spelen in de Linnaeus-competitie

voor de mini’s. Als enige miniteam van RCH spelen ze buiten

de eigen vereniging. Twee andere teams spelen onderling. Veel

ouders zijn komen kijken naar de wedstrijd tegen de mini’s

van Olympia. “Meerijden gebeurt nog niet heel erg”, vertelt

een moeder. “En als het gebeurt, zijn het vaak toch al vriendjes

onderling”, vult een vader aan. “Al merk je dat het een beetje

begint te komen.”

Daar komt nog bij dat team eigenlijk nog definitief gevormd

moet worden. De selectie van welke jongens buiten RCH

spelen, moet nog gemaakt worden. Maar tot problemen met

auto’s leidt dat echter nooit. “We gaan altijd allemaal met ze

mee, heel gezellig”, klinkt het langs de kant van het veld.

21

Vooruit scheidsDe Haarlemse arbiter Ruud Bossen van de seniorlijst van de KNVB

geeft elk magazine zijn visie op een (semi-)actueel onderwerp in

de ‘scheidsrechterswereld’. Deze keer: ‘Eerste sleutelduels zijn alweer gespeeld’

Ik zie die wedstrijddruk in het amateurvoetbal terug, ook in de regio

Kennemerland. Er worden bijvoorbeeld steeds zwaardere koppen

gebruikt in de krant bij een tegenvallend resultaat. Neem KHFC en

EDO, die gelukkig weer allebei in de Hoofdklasse spelen. Daar mogen

we trots op zijn en daar mogen we ook best van genieten, maar

in de reacties in de wedstrijdverslagen worden soms wel heel vlot

vergaande conclusies getrokken. Er lijkt geen tijd meer om een team

op te bouwen of om spelers aan een hoger niveau te laten wennen.

Zeker op amateurniveau wordt in mijn ogen te gemakkelijk voorbij

gegaan aan het belangrijkste ingrediënt van het voetbal: spelvreugde.

Daarvoor staan we toch elk weekend op en om het veld?

Toch blijf ik er zelf altijd nog plezier in hebben. Ik mocht bijvoorbeeld

ook de bekerwedstrijd Achilles’94 – PSV (2-3) fluiten. Dat is weer

een mooi voorbeeld hoe verrassend voetbal ook kan zijn. Het had

niet veel gescheeld of de Eindhovenaren waren uitgeschakeld. Zo’n

grillig wedstrijdverloop is de charme van het voetbal. En daarin ligt

misschien een deel van de oplossing opgesloten. Focus niet alleen op

de prestatie, maar houdt ook oog voor het spelplezier.

Ik wens daarom alle voetballers en scheidsrechters in Kennemerland

dan ook zo veel mogelijk leuke wedstrijden toe in het vervolg van de

competitie, die in mijn ogen overal nog helemaal open ligt. l

Praatgrage doelman, kan als scheidsrechter wél incasseren Als Mario Doornebosch (26) eerlijk is, heeft het fluiten hem niet

milder gemaakt. De doelman van het zondag eerste van Olympia

Haarlem, volgde een scheidsrechterscursus bij de KNVB en leidde

dit seizoen al verschillende wedstrijden in de reserve Derde

Klasse. “Ik kreeg er vorig jaar eigenlijk steeds meer lol in om de

thuiswedstrijden van zaterdag 2 te leiden, waarin mijn broer Tim

speelt. Toch heeft het me als keeper niet veranderd. Ik vrees dat ik

per seizoen nog steeds goed ben voor vier of vijf gele kaarten voor

commentaar op de leiding. Ik kan mijn mond gewoon niet houden.

Dat zit gewoon in de aard van het beestje. Ik denk wel dat ik als

scheidsrechter meer kan incasseren, omdat ik weet hoe dat gaat in

het heetst van de strijd. Ik wil zeker nog wel wat hogerop met het

fluiten, maar keepen blijft mijn grootste hobby.” l

We zijn nog maar nauwelijks op weg in het nieuwe seizoen of de

eerste ‘sleutelduels’ zijn alweer gespeeld. Ik bedoel dat een beetje

sarcastisch, want het is toch eigenlijk te gek dat de druk voor

elke wedstrijd al zo vroeg wordt opgevoerd. Zo lees ik nu al in

kranten berichten over de ‘benauwde positie onder de streep’ of het

‘rondwarende degradatiespook’. Bestuurders gaan daar in mee,

coaches voelen zich onder druk gezet en spelers staan vaak vanaf het

begin al onder hoogspanning.

En ook scheidsrechters komen daardoor onder een vergrootglas te

liggen. Met als extra nadeel, dat de zwarte piet in de dagelijkse

voetbalpraktijk soms simpel wordt doorgeschoven naar de wedstrijd-

leiding, om zo de eigen fouten te verdoezelen.

Dat is jammer want alle opgepompte wedstrijdspanning komt vaak

de prestaties van geen van de betrokkenen ten goede. Zelf floot ik al

vroeg in de competitie een wedstrijd, waarbij duidelijk merkbaar was

dat beide ploegen niet vrijuit durfden te voetballen. Het onderlinge

treffen was vooraf bestempeld als een cruciaal duel voor het verdere

verloop van de competitie. Maar beide clubs hadden daarna nog

driekwart van het seizoen voor de boeg! Waar hebben we het dan

over?

22

De voetbalsnackNaam: Kantine van Onze Gezellen

Adres: Van der Aartweg 16

Tijdstip: Zaterdag 7 oktober, 11.07 uur

Recensent: Kick Hommes

Hoe staan we erbij? Natter dan nat. Op

deze zaterdag worden voor de eerste keer

dit voetbalseizoen velden onbespeelbaar

verklaard. Ook bij Onze Gezellen mag er niet

op veld 2 gespeeld worden. Toch wordt er op

het kunstgras van veld 1 nog volop gevoetbald,

wat leidt dat de kantine vol staat met moeders

met paraplu’s en drijfnatte vaders voor wie een

paraplu niet mannelijk genoeg was.

Wat eten we? Een tosti! We hebben

iets warms nodig om de kou van buiten te

verdringen. Helaas komen we er te laat achter

dat de kantine naast de gewone tosti ook

nog een speciale tosti aanbiedt. De vlamtosti!

Een tosti met ‘een plakje vlees waar sambal in

zit’, zoals we horen. Een gemiste kans. Anders

hadden we het van binnen zeker warm

gekregen!

Bediening: Snel en aardig. Twee vrijwilligers

doen heel erg hun best. De een maakt koffie,

de ander doet de betaling. Deze methode gaat

ze goed af, zelfs als de ouders van OG E2 en E3

binnenkomen voor een vers ‘bakkie’. Voor de

tosti moet toch even op de prijslijst gekeken

worden. Hoe duur is die ook weer?

Is er wat te lezen: Vooral het bordje van

‘Bockbier: 2 euro’ valt op. Ergens klopt het toch

niet als een alcoholisch drankje op een Ice Tea-

bord staat geschreven, vinden we. Duidelijk

is wel dat OG bij de tijd is. Een bockbiertje in

de herfst gaat er zeker in. Wij nemen niet, we

moeten nog autorijden. Ook andere ouders

laten het bockbiertje zitten. Het is ook nog wel

erg vroeg.

En? Over de tosti zijn we zeer te spreken.

Vaak zijn de tosti’s bij voetbalclubs een beetje

aangebrand, maar bij OG is er duidelijk

aandacht aan besteed. Dat smaakt naar meer.

Cijfer: 8

VOETBALFLITSEN!VOETBALFLITSEN!VOETBALFLITSEN!

Oud-selectiespelers van 40 jaar en ouder van zestien verenigingen uit de regio

Haarlem, binden op zaterdag 12 januari 2013 vanaf 14.00 uur op halve velden de strijd

met elkaar aan tijdens het tweede Oude Garde Toernooi bij Olympia Haarlem. De

eerste editie was begin dit jaar een groot succes. Onder grote publieke belangstelling

won Ripperda de finale, waarna in de kantine van Olympia Haarlem een zeer gezellige

‘reünie van het Haarlemse amateurvoetbal’ losbarstte. In de aanloop naar de tweede

editie is de organisatie er in geslaagd het aantal deelnemende verenigingen met

onder andere FC Schalkwijk en Spaarnestad uit te breiden van twaalf naar zestien.

De foto geeft een impressie van de strafschoppenserie die tijdens de eerste editie van

het Oude Garde Toernooi nodig was om de wedstrijd Bloemendaal-DCO te beslissen.

HAARlemse Oud-VOeTbAlleRsiNTROduceReN sOcceRsquAsHOud-EDO’ers Arno Kensen (ook Ripperda) en Cees Noordemeer (ook HFC Haarlem en

Bloemendaal) hebben het initiatief genomen om SoccerSquash op de kaart te zetten.

Het tweetal heeft daarvoor de SoccerSquash Bond Nederland opgericht. Op 19 en

20 januari wordt het offciële NK gehouden in squashcentrum MAX in Beverwijk. In

aanloop daarnaar toe wordt op 22 december in Squash Haarlem (en op 17 november

al in Beverwijk) enkele grote evenementen georganiseerd om een start te maken met

een landelijk ranking.

De nieuwe sport wordt beoefend op reeds bestaande squashbanen en heeft veel

vergelijkbare spelregels. SoccerSquash is snel, vraagt om behendigheid (skills) en is

door een grote doelgroep te beoefenen. “Met name voor jeugdige voetballers is het

een geweldige aanvulling op de basistechniek en voor de wat oudere beoefenaars is

het een goede work-out,” vertelt Noordermeer. “Verschillende voetbalverenigingen

zijn nu al geïnteresseerd om clinics te bezoeken. Een eventuele landelijke competitie

sluiten wij niet uit.” Belangstellenden kunnen meer informatie vinden op:

www.soccersquash.nl.

OuDE GArDE TOErNOOI IS BlIjVErTjE

23

Wat te doen bij een blessure?De beide locaties van het Kennemer Gasthuis hebben

een spoedpost, die op één plek acute huisartsenzorg

én acute ziekenhuiszorg biedt. Aangeraden wordt

om spoedeisende situaties eerst op te nemen met de

spoedpost, telefoon (023) 545 3880. De medewerkers

kunnen dan aangeven waar de patiënt het beste en snelst

terecht kan met het specifieke probleem.

Andere persoonlijke tips van Jenny Voorma en Sjoerd

Bakker zijn:

# “Behalve dat een telefoontje helpt om om de ernst van

het probleem in te schatten, kan het ook zijn dat het

op de ene locatie minder druk is dan op de andere.

Zo kunnen we de wachttijden beperken.”

# “Eet of drink niet voordat het letsel door een

verpleegkundige en arts is bekeken. Regelmatig

komt het voor dat de operatiekamer vrij is, maar dat

iemand niet kan worden geopereerd, omdat diegene

niet nuchter is.”

# “Het slikken van twee paracetamol met een slokje

water bij pijn is aan te raden. Normaal krijgt de

patiënt dat op de spoedhulp ook aangeboden maar

als je daarmee zelf begint kan het alvast inwerken.

Op de SEH kan evengoed nog aanvullende pijnstilling

worden gegeven.”

# “Zoals iedereen natuurlijk zelf wel weet is het altijd

goed aandacht te besteden aan een goede warming-

up (voorkomen is beter dan genezen) en meteen te

koelen als er iets is misgegaan.”

Het Kennemer Gasthuis besteedt veel zorg aan de

spoedeisende hulp, de plek waar menig voetballer in de regio

al eens is binnengestapt (of -gereden). Met vier specialisten

Spoedeisende Hulp (SEH-artsen) en twee arts-assistenten

streeft het medisch centrum er naar om gedurende de dag

altijd minimaal een specialist op de afdeling beschikbaar te

hebben. Daarbij zijn er ook van andere specialismen artsen

voor de SEH beschikbaar. Dat plus de integrale aansturing

van de eerste hulp en de huisartsenpost, maakt dat het KG

nog efficiënter mensen met acute klachten kan behandelen,

waaronder dus ook de sportblessures.

De zaterdag en de zondag zijn logischerwijs de piekdagen

wat betreft de sportblessures op de spoedeisende hulp. SEH-

arts Sjoerd Bakker ziet elk weekend relatief veel voetballers

binnenkomen. “Op zich logisch, omdat het nog steeds de

grootste sport is ons land, maar daarnaast is het ook een

hobby die qua fysieke belasting meer blessures veroorzaakt

dan bijvoorbeeld zwemmen of hardlopen.”

Collega Jenny Voorma stelt onomwonden vast dat sinds de

aanstelling van het team van SEH-specialisten de patiënten

nog beter en sneller kunnen worden geholpen. “Groot

verschil met veel andere ziekenhuizen is dat we allemaal

specifiek zijn opgeleid om acute hulp te bieden. Wat betreft

de sportblessures kunnen we breuken zetten en gipsen, maar

ook scheuringen of ledematen uit de kom kunnen we direct

behandelen. Elders gebeurt dat doorgaans door de specialisten

van de andere afdelingen, die daarnaast ook gewoon hun

eigen patiënten hebben en visites moeten lopen op de

verpleegafdelingen.”

De directe combinatie tussen de eerste hulp en de

huisartsenpost draagt er volgens Voorma toe bij dat patiënten

nog beter worden doorverwezen, al naar gelang hun klacht.

“Bij binnenkomst beoordeelt een verpleegkundige of iemand

door de huisarts kan worden geholpen of dat het beter is om

naar de eerste hulp te gaan. Daarnaast is de organisatie er

op gericht om de wachttijden flink te verlagen. Dat lukt ook

doordat er dus het grootste deel van de tijd ook een specialist

rondloopt, ook voor de ‘kleine ongevallen’. l

TeksT & beeld: berT HarTman

DE SPECIALISTEN

INTEgrALE AANPAk ACuTE zorg mET SPoEDPoST Kennemer Gasthuis zet in op Korte wachttijden

24

ALL STARS

‘WIE HET EERST EEN GELE KAART KRIJGT, DOET DE WAS’

13.59 UURTerwijl de spelers beneden op

het kunstgras even fel de bal

rondspelen, maakt verzorgster

Nadime Temmen in een speciale

ruimte boven in het clubgebouw

de spieren van wisselspeler Dennis

van Broeck los. Enkels intapen,

masseren, verkrampte spieren

losmaken, Nadime fikst het. “

Een gouden aanwinst hoor”,

bekent Theo.

Het nieuwe zaterdag 1 Van DSS is op deze zonnige zaterdag in een

winning-mood. Met vijf overwinningen op rij sinds de start in september in

de 5e klasse KNVB, zijn de heren ook vandaag vastberaden drie punten te

pakken. Tegenstander is namelijk Velsen 1, dat in de competitie onderaan

bungelt. Dat er vandaag een vrouwelijke verslaggeefster van Libero

Magazine langs de lijn staat en het team tot in de kleedkamer volgt, vinden

de heren geen enkel probleem. “Gezellig, ga je ook mee op trainingskamp?”

13.17 UURIn de kantine van DSS druppelt

de ene na de andere speler

binnen. Onderwerpen aan tafel

en buiten zijn de wedstrijd van

afgelopen week en het geplande

trainingsweekendje op Texel.

Teammanagers Mario de Vries

en Theo van Hoesel overleggen

ondertussen wie er vandaag gaat

‘speakeren’. Het oordeel over de

wedstrijd is kort: Velsen zal wel

graag willen winnen.

13.56 UURTerwijl hippe dancebeats door de

kleedkamer denderen, onthult

aanvoerder Dennis de opstelling

op de muur. Er zitten geen

verrassingen tussen. Ondanks

het vertrouwen in de wedstrijd,

benadrukken de twee ‘coaches’ nog

even dat Velsen ‘niet onderschat

mag worden’. Als een aantal

jongens zich naar het hoofdveld

begeeft voor de warming-up,

steggelen een aantal spelers in de

kleedkamer met Theo over de foute

zwarte sokken waarin het team

moet spelen. “Dit kan echt niet”,

vindt middenvelder Bart Duppen.

25

15.19 UURIn de rust hangt er een gespannen

sfeer in de kleedkamer. Tevreden

over de 1-1 zijn de mannen zeker

niet. “Die ballen moeten van ons

zijn” en “we moeten meer grip

krijgen op het middenveld” klinkt

het vanaf de banken. Vleugelspits

Roald Hes probeert de gemoederen

wat te temperen. “Er is nog niks aan

de hand, jongens. Positief blijven nu.”

14.26 UURTerwijl de spelers zich in hun

wedstrijdtenues hullen, inclusief

de omstreden zwarte sokken,

gooien Theo en Mario vlak voor de

aftrap nog wat bekende one-liners

door de kleedkamer. Eén opmerking

van de coaches nemen de spelers

wel serieus: “Wie het eerst een gele

kaart krijgt, doet de was!”

14.51 UURAls na een kwartier spelen een goal

valt voor Velsen, is het even slikken

voor de jongens. De sfeer op het

veld wordt wat grimmiger, de duels

feller. Op de bank zit de sfeer er nog

wel goed in. “Ach, de zwarte sokken

zijn onze enige zorg”, grapt Theo.

En dat blijkt. Na vijf minuten valt

door een kopbal van spits Johan van

Neste de 1-1.

15.31 UUR

Als in de eerste minuut van de

tweede helft Johan van Neste via

een aanval van linksbuiten Robin

Holland en een pass van verdediger

Dennis de Vries de 2-1 maakt, is het

gejuich op en naast het veld niet

van de lucht. In de minuten erna

groeit het vertrouwen in het team

en heeft Velsen het nakijken.

De wedstrijd lijkt beslist.

16.29 UUR

“Wat zei ik, het komt altijd goed,”

roept Mario na afloop van de

wedstrijd waarin nog drie goals in

het doel van Velsen zijn verdwenen.

“Er staat hier wel 190 kilo aan

ervaring langs de kant, hè?” Samen

met Theo en de spelers proost

hij met een blikje bier op de 5-1

overwinning. Terwijl een aantal

jongens de wedstrijd nog even

analyseert, fluistert een ingewijde

iets in Theo’s oor. “We staan

bovenaan heren,” luidt het oordeel.

“En de rode sokken zijn bestelt.”

TEKST: MARIJ KOSTER / BEELD: MARIJ KOSTER & JOCHUM STEUR

16.57 UUR

‘Potje’ klinkt het luidkeels aan de

staantafels in de kantine. Terwijl

Mario de scheidsrechter trakteert

op een biertje, proosten de mannen

nog een keer op de overwinning.

Roald Hes sluit met Theo onder

toeziend oog van de voorzitter

van DSS, een weddenschap. “Twee

kratjes bier als we winnen van

Hollandia (de nummer 2 –red.),

coach.” Die knikt. Bij het volgende

dienblad bier zingen de heren

matchwinnaar Johan van Neste

(drie goals) uit volle borst toe.

“Hij is vandaag zeven jaar

getrouwd,” legt Mario uit. “En dat

moet natuurlijk gevierd worden…

met je voetbalmaten uiteraard.”

2626vvUNO F1 klasse 1, 1e rij van links naar rechts assistent trainer Chris Meloen, Jeffrey Kleijn,

Daan Sanders, Chris Jongerius, Mats Franschman, Safouane Souidi, trainer Ruud Sanders

272e rij van links naar rechts Zeno Meloen, Jesse Bloemkolk,

Xavier Pocorni, Luuk Posdijk, Stellios Karagounis LIBEROMAGAZINE

28

Vrijwilligers (2)Zoals ik in mijn vorige column al aangaf zijn

er naast de vrijwilligersvergoeding ook nog

andere regelingen binnen ons belastingstelsel

die vrijwilligerswerk stimuleren en waarderen.

Het is bijvoorbeeld mogelijk om de ontvangen

vrijwilligersvergoeding terug te storten aan de

club, waarbij het in tenminste twee situaties

mogelijk is om deze gift in aftrek te nemen bij

de aangifte inkomstenbelasting over 2012.

Dat is mooi want dan kost de vrijwillige inzet de

club uiteindelijk helemaal niets en de overheid

waardeert de inzet door de vrijwilliger

een aftrekpost te geven bij de aangifte

inkomstenbelasting, met mogelijk het recht op

een belastingteruggaaf.

Zo’n belastingteruggaaf kan van toepassing

zijn als de vrijwilliger ervoor kiest om minimaal

de komende vijf jaar de gift te verstrekken

(aan de voetbalvereniging). De toezegging

voor minimaal vijf jaar dient bij de notaris

te worden vastgelegd. In de andere situatie

is sprake van een eenmalige gift die deels

of geheel aftrekbaar kan zijn bij de aangifte

inkomstenbelasting. Daarvoor is dan geen

notaris nodig. Hierbij geldt wel de voorwaarde

dat sprake moet zijn van een jubileum bij de

club (dat is iedere vijf jaar mogelijk) en dat de

club een speciale steunstichting heeft opgericht

waar de gift naar toe gaat om de festiviteiten

en activiteiten rondom het jubileum te

ondersteunen.

De vrijwilliger die echt het onderste uit

de kan haalt voor de club kan zijn of haar

belastingvoordeel zelfs (geheel of deels)

weer terugschenken aan de club.

Ook niet-vrijwilligers kunnen hun club

natuurlijk in beide situaties via periodieke

of eenmalige giften ondersteunen. Kortom:

genoeg stof tot nadenken.

Vrijwilligers of clubbestuurders mogen me voor

alle ins en outs natuurlijk altijd even contact

met mij opnemen.

Frank Schoorl,

accountant & belastingadviseur

Van Noort Gassler & Co

f.d.schoorl@noortgassler.nl

VOETBALFLITSEN!VOETBALFLITSEN!VOETBALFLITSEN!DIO VerDeDIgt tItel tIjDens16e BOarDIng Cup tOernOOIVan donderdag 20 t/m vrijdag 28 december 2012 vindt in de H.W. van Turnhout­

sporthal op het complex van Olympia Haarlem het 16e AB Autoverhuur Boarding

Cup Toernooi plaats.

Of ze nu in de F-jes of de senioren spelen, veel voetballers zullen er dan weer achter

komen dat hun conditie minder goed is dan ze dachten. Door de boarding rond het

veld blijft de bal namelijk in het spel, dat daardoor veel sneller heen en weer golft

dan bij gewoon veld- of zaalvoetbal. In de uitnodiging die in september naar vrijwel

alle Haarlemse verenigingen werd gestuurd, deed de organisatie een bijna wanhopige

oproep om op tijd in te schrijven. ‘Onbegrijpelijk hoe laks de leiding van sommige

verenigingen kan zijn. ( ) Hopelijk gaat de inschrijving beter dan vorig jaar en hoeven

we de trainers en besturen begin december niet meer ‘wakker’ te bellen.’

“Dat zullen we dus weer moeten doen,” verzuchtte coördinator Johan Kluyskens

eind oktober. “Net als vorig jaar stellen veel clubs inschrijving uit tot het allerlaatste

moment. Jammer.” Kluyskens laat zich er niet door uit het veld slaan: hij gaat er van

uit dat het wedstrijdschema zich in november en december alsnog zal vullen. Bij de

senioren verdedigt DIO dit jaar de titel. Alle finales vinden dit jaar plaats op vrijdag

28 december en wel van 17.30 uur (F-pupillen) tot 21.35 uur (senioren). Het complete

programma staat binnenkort op www.olympiahaarlem.nl.

RCH-fotograaf Harry Opheikens miste ‘m de eerste keer nog: het kunststukje dat

de nieuwe spits Steve Beverley altijd uithaalt na een doelpunt. “Sindsdien ben ik er

scherp op gaan letten en heb ik ‘m al verschillende keren weten vast te leggen. En da’s

dubbel mooi. Allereerst voor het spektakel maar natuurlijk ook omdat het betekent

dat RCH heeft gescoord. Er zat zelfs al een keer een hattrick tussen, dus toen moest

hij drie sprongen maken,” vertelt Opheikens, die de website van de Heemsteedse

voetbalclub beheert. Daarnaast is hij coach van de D1, waarin zijn zoon Menno speelt.

“Zijn oudere broer Robbin speelt in de C1. Zelf heb ik in een grijs verleden nog bij

Zandvoortmeeuwen tegen een bal aan getrapt, het huidige SV Zandvoort.”

sCHerp Op aCHterwaartse saltO

29

De voorzet op maat van Peter van Wassem (EDO) aan collega

Jacques Heeremans (Geel Wit) werd al eens doorgepasst

naar Harry Gerritsen (HBC). Die bracht Heeremans opnieuw

in stelling. Tevergeefs, want het lukte Libero Magazine

opnieuw niet om de Geel Wit-bestuurder een antwoord te

ontfutselen op de vraag wat zijn drijfveren zijn voor het

clubvoorzitterschap en hoe hij er in slaagt dat te combineren

met zijn drukke werkzaamheden voor een internationaal

opererend bedrijf. De vraag stellen is ‘m beantwoorden, zullen

we maar zeggen. IJsbrand Agterhof toont zich (vanuit een

internetcafé in Mumbai in India!) een goede wissel met een

sterke invalbeurt.

Hoewel ik geen eigen bedrijf heb – zoals bovengenoemde collega’s –

slokt mijn baan in het onderwijs wel veel tijd en energie op. En heel

toevallig bevind ik me tijdens het schrijven van deze column ook

in het buitenland, om precies te zijn tijdens eens lunchpauze in de

Indiase stad Mumbai. Daar werken we met een groep vrijwilligers

aan het opknappen van een opvangtehuis voor mensen met een

beperking. Die activiteit sluit aardig aan op mijn dagelijkse werk als

docent Techniek bij het Herbert Vissers College in Nieuw-Vennep.

In mei heb ik de voorzittershamer overgenomen van Nick

Hoogendoorn, die het bestuurswerk voor de voetbalafdeling van de

omni-vereniging BSM niet meer kon combineren met zijn drukke

dagelijkse werkzaamheden. In het begin vroeg iedereen mij ook of

ik wel wist waaraan ik ben begonnen. Steevast antwoord ik dan dat

er wel honderd kandidaten waren, maar dat de keuze uiteindelijk op

mij is gevallen. Overigens is het nog een ad interim-functie, omdat

de leden van de voetbalafdeling mij nog officieel moeten kiezen

(of uiteraard een eventuele tegenkandidaat).

Ik moet zeggen dat ik het voorzitterschap met veel plezier vervul.

De voorzet van De voorzitter

Graag zou ik nog meer op de club zijn, maar ik ben vader van een

tweeling, waarvan er één voetbalt. De ander hockeyt, net als zijn

twee zussen. Bij alle vier wil ik mijn gezicht soms ook laten zien,

langs de lijn. Ik ben zeker elke week twee avonden op de club om te

vergaderen. Dat is best veel, maar nog steeds blijven er dingen liggen.

Ik probeer sowieso zoveel mogelijk te delegeren. Een goede voorzitter

probeert genoeg mensen te mobiliseren om de vele taken bij een club

behapbaar te houden. Daarnaast is het goed om mensen ook dingen

zelf op te laten lossen. Ik probeer ook om als voorzitter niet overal

tussen te zitten. Er zijn genoeg taken die veel beter door anderen

kunnen worden uitgevoerd. Soms omdat het de verantwoordelijkheid

is van iemand anders, of omdat diegene daar gewoon heel goed in is.

Als iemand van de jeugd met een probleem zit ten aanzien van een

jeugdtrainer, dan raad ik aan om eerst contact op te nemen met de

jeugdvoorzitter. Pas als die er niet uitkomt, kom ik in beeld.

Om het werk nog verder te verlichten moet elk voetballid bij BSM op

aanmeldingsformulier aankruisen wat hij of zij voor de vereniging

gaat doen. Vele handen maken licht werk.

Sowieso is het goed om gebruik te maken van de kennis en ervaring

die elke vereniging in zich heeft. Ik vind het goed om ideeën van een

bestuur tijdig kenbaar te maken en de leden erbij te betrekken, omdat

die met hele goede adviezen kunnen komen. Als bestuur moeten we

ook laten merken dat we de inspanningen van onze leden waarderen.

Persoonlijk ben ik er heel trots op hoeveel werk er sinds mei al door

mijn clubgenoten is verzet. Ik heb het gevoel dat we elkaar steunen

en dat we daarmee niet alleen profiteren van elkaars sterke kanten,

maar ook begrip hebben voor de fouten die worden gemaakt. Dat

laatste is minstens zo belangrijk voor de sfeer bij een sportvereniging.

Voor de broodnodige variatie in het voetbalspel verstuur ik

mijn ‘voorzet op maat’ eens vanaf de andere flank. Graag zou

ik van collega Rein Veldhuizen van SV Vogelenzang willen

weten hoe het lukt om als relatief kleine vereniging toch

overeind te blijven. l

Begrip

Opening kunstgrasveld ZandvOOrtWethouder sportzaken Gert Toonen opende eind augustus onder het toeziend oog

van clubvoorzitter Kees van Dijk het nieuwe kunstgrasveld van SV Zandvoort.

Het nieuwe speelveld werd ingewijd met een wedstrijd van de thuisploeg tegen het

Nederlandse militaire elftal. De geelblauwen verloren nipt met 2-3. Voorafgaand aan

het duel werd ook het straatnaambordje onthuld van de ‘Avenue Roel van den Heuvel’

als dank voor zijn inspanningen als bestuurder en sponsor.

Van der Burchstraat 36 | 2132 RN Hoofddorp

T 023-5614647 | M 06-28877262 | M 06-54682519

verkoop@multivossport.nl | www.multivossport.nl

Nieuwe Meerdijk 40 - 1171 NB BadhoevedorpT: 020-6595558 - www.hbalarmsystemen.nl

Professioneel alarmsysteem voor bedrijf of particulier

Wij installeren snel en in heel Nederland. Reageer nu en sluit met een gerust gevoel de deur achter u.

INKOOP/INRUIL

OUD GOUDAL 25 JAAR HET MEEST VERTROUWDE ADRES!

Winkelcentrum Cronjé 26Haarlem - Tel: 023-527 11 72Maandag geslotenExclusieve Occasioncollectie

SwANlAKE CONSUlTANTS wENSTTElSTAR MANNEN EN VROUwEN

STORMVOgElSwATERlOO

EN AllE ANDERE VERENIgINgEN IN KENNEMERlAND HEEl

VEEl SPORTIEf SUCCES TOE

CHRIS B VAN DER ZwAN

ZAAKVOERDER

Verzekeringen • Lease • Arbo-dienstverlening • Advies

Velserbroek • 023 - 520 10 30 • www.boval.nl

31

Het eind van de semiprofcarrière bij Telstar van Cor Plaizier

kwam in 1980 met rassé schreden naderbij toen Joop Brand

als nieuwe trainer werd aangetrokken. De Haarlemmer kon

niet met hem door één deur en stapte in 1981 over naar

de amateurs. Via Ripperda, Blauw-Wit, weer Ripperda en

Zandvoortmeeuwen kwam hij in 1987 bij Koninklijke HFC

terecht, dat toen net vanuit de onderbond (!) naar de 4e klasse

KNVB was gepromoveerd. Met Plaizier in de spits bleef de blik

omhoog gericht: toen hij in 1994, op z’n 35e, bedankte voor

het eerste, speelde Kon. HFC in de 2e klasse KNVB.

De foto hieronder toont Plaizier in zijn eerste seizoen in het

eerste van Kon. HFC, in de thuiswedstrijd tegen DCO. Met

verdediger Ronald Hoebeke van de vereniging die inmiddels

is opgegaan in Olympia Haarlem kijkt hij een kopbal na die,

zoveel is zeker, geen doel trof: Kon. HFC verloor namelijk met

0-4. Plaizier zal er ziek van zijn geweest, want hij kon slecht

tegen zijn verlies. “Ik was een beetje een luie spits, maar ging

door roeien en ruiten om te winnen,” vertelt hij. “Schoppen en

slaan was me niet vreemd. In dat opzicht was ik ook een vieze

spits. Heel leep ook.”

Hoeveel officiële doelpunten hij in de loop der jaren precies

heeft gemaakt weet Plaizier niet, maar ‘het zijn er in ieder

geval meer dan 100 geweest’. Gevraagd naar de mooiste goal,

verhaalt hij over een wedstrijd tegen Velsen. “De keeper stond

iets te ver voor zijn doel. Vanaf de middenlijn schoot ik de

bal zo over hem heen. En nu komt het: een jaar later flikte ik

hem precies hetzelfde. Leepheid, hè. En techniek. Want ik kon

natuurlijk ook wel een beetje ballen.”

ONVOLTOOID VERLEDEN TIJD

Naast tal van smeuïge anekdotes in de categorie

‘voetbalhumor’, kan Plaizier zich ook het meest doortrapte

doelpunt uit zijn carrière nog goed herinneren. Grijnzend:

“Volgens mij was het uit tegen DRC, in Durgerdam. Een

tegenstander trapte de bal uit om een blessurebehandeling van

een medespeler aan de rand van het eigen strafschopgebied

mogelijk te maken. ‘Gooi maar, dan speel ik ‘m terug’, riep ik

naar René Hendriks toen de inworp kon worden genomen.

René, ook een ex-prof, gooide, waarna ik de bal ongehinderd in

het doel schoot: 0-1. Een tumult! De trainer van DRC was

na afloop razend, vooral op zijn eigen spelers. ‘Kijk uit,’ had hij

ze voor de wedstrijd nog gewaarschuwd. ‘Er zitten een paar

geslepen ex-profs bij, laat je niet in de maling nemen.’

Dat gebeurde dus wel. Na afloop hadden wij de grootste lol

om dat soort rattenstreken. En om de naïviteit van

de tegenstander.” l TEKST & BEELD: CEES DE GEUS

‘IK KON NATUURLIJK OOK WEL EEN BEETJE BALLEN’

TYBB-jeugdspeler Cor Plaizier was 12 toen zijn talent

op een open dag bij HFC Haarlem werd ontdekt.

Hij stapte over naar HFC Haarlem, waar hij alle

jeugdelftallen doorliep en regelmatig werd opgeroepen

voor Nederlandse jeugdelftallen. Met trainer Doby Peters

stapte Plaizier op zijn 18e over naar Telstar, waar hij

bijna zeventig wedstrijden in het eerste speelde. Eén

van de hoogtepunten was een bekerwedstrijd tegen FC

Groningen (2-2), waarin Plaizier twee keer scoorde. Van

1981 tot 1994 speelde de Haarlemmer bij verschillende

amateurclubs, waaronder Koninklijke HFC. Plaizier

(53) is getrouwd, heeft twee kinderen en werkt als

storingsmonteur bij HB alarmsystemen. Hij speelt bij de

veteranen van Kon. HFC en is jeugdtrainer bij Alliance’22.

32

Hoofdsponsor

Koeckhoven: “Die heeft S.V. Hoofddorp niet. Dat wil zeggen: we

hebben niet één grote hoofdsponsor, maar twintig iets kleinere

hoofdsponsors die 2.500 euro (ex. BTW) per jaar betalen. Op die

manier voorkom je dat je financieel afhankelijk wordt van één

grote sponsor. En je biedt meer bedrijven de mogelijkheid om

net dat beetje meer voor Hoofddorp te doen.”

Hofstra: “En dat gaat twee kanten op, hè, want voor bedrijven

is het ook interessant om hun naam te verbinden aan

Hoofddorp. De club heeft 1.551 leden en een wachtlijst van

300 potentiële leden. Ieder weekend spelen hier ruim 100

teams. In de kantine is het vaak afgeladen vol. Dat maakt het

interessant om te adverteren, via een reclamebord langs één

van de velden, via één van de beeldschermen binnen of in ons

veelgelezen clubblad ‘Uit & Thuis’ dat twintig keer per jaar

verschijnt.”

Koeckhoven: ‘Het belangrijkste is dat Hoofddorp een

vereniging is waar bedrijven graag mee worden geassocieerd.

Met 300 vrijwilligers zetten we alles op alles om dat zo te

houden. Hoofddorp deugt, de cultuur binnen de club is top.

Wie zich misdraagt en door de KNVB wordt gestraft, moet

ook bij het bestuur van Hoofddorp op het matje komen. Aan

de gedragsregels binnen de club valt niet te tornen. Wie afval

op de grond gooit wordt er op aangesproken en kan het maar

beter snel opruimen.”

de businessclub

EconomiscHE crisis

Hofstra: “Daar hebben we weinig last van. Hooguit worden we

iets meer geprikkeld om nóg meer ons best te doen om het

sponsors naar de zin te maken.”

Koeckhoven: “Illustratief is de enorme bos gele rozen die alle

hoofdsponsors met Pasen krijgen. Gewoon, als waardering voor

hun betrokkenheid. En dan bedoel ik niet een bos rozen die

je ook bij de bloemist kunt kopen, maar écht een enorme bos

schitterende rozen die nergens anders te krijgen is.”

Hofstra: “In zekere zin profiteert Hoofddorp zelfs van de crisis.

Bedrijven die voorheen vier, vijf clubs sponsorden, focussen

zich nu op de club die zijn zaakjes het best op orde heeft. En

komen dan vaak uit bij Hoofddorp. Ook omdat ze merken dat

het geld niet voor niets in de club steken, ze krijgen er in alle

opzichten echt iets voor terug.”

BusinEsscluB

Hofstra: “We noemen het geen ‘businessclub’, maar ik denk dat

de bijeenkomsten die we voor onze hoofdsponsors organiseren

het dichtst in de buurt komen. Bij die gelegenheden wordt ook

druk genetwerkt.”

Koekchoven: “Een unieke happening is de sponsorbijeenkomst

aan het begin van het seizoen. Loting wijst dan uit welke

hoofdsponsor een jaar lang op de voorkant van het shirt

van zondag 1 komt te staan. Op die manier worden alle

hoofdsponsors gekoppeld aan één van de vele selectieteams.

Inderdaad, heel democratisch. En al blijft zondag 1 ons

vlaggenschip, we maken op die manier ieder jaar weer

duidelijk dat Hoofddorp veel, veel meer is.” l

TEKST & BEELD: CEES DE GEUS

Vereniging: SV Hoofddorp

Aantal hoofdsponsors: 20

Kosten reclamebord: € 300 per jaar (ex. BTW)

voor een reclamebord van 2,80 meter

Website: www.svhoofddorp.nl

Mail: jos.koeckhoven@gmail.com

In de rubriek ‘De Businessclub’ wordt in ieder nummer van Libero de businessclub van een

voetbalvereniging uit de regio in de schijnwerpers gezet. Ditmaal krijgen Jos Koeckhoven

(bestuurslid Sectie Sponsorzaken; rechts op de foto) en Ton Hofstra (Communicatie & PR) van

S.V. Hoofddorp enkele steekwoorden voorgelegd.

‘ALLE HOOFDSPONSORS KRIJGEN METPASEN EEN ENORME BOS GELE ROZEN’

33

WAT SPEELT ER… LANGS DE LIJN

‘M’N RUG FUNGEERT ALS GELUIDSWAL’Als grensrechter bij het eerste werd Bloemendaal-clubicoon Kees Leenheer ooit door een 80-jarige dame met een paraplu

in zijn nek geslagen, omdat hij vals gevlagd zou hebben. Zo heet wordt de soep meestal niet gegeten maar vast staat dat

clubgrensrechters het vaak niet makkelijk hebben, zeker bij uitwedstrijden. Een rondje langs de velden.

Olympia Haarlem In de topper van ‘zijn’ Olympia

Haarlem tegen DSK, op zondag 14 oktober 2012, steekt

clubgrensrechter Franklin van der Erf halverwege de tweede

helft resoluut zijn vlag in de lucht. DSK scoort daarna nog

wel, maar het doelpunt wordt vanwege buitenspel afgekeurd.

Het blijft daardoor 2-3 voor Olympia Haarlem en dat zal

ook de eindstand worden. Van der Erf (45) wordt de rest van

de wedstrijd flink uitgescholden door de fanatieke DSK-

supporters die zich achter hem hebben geposteerd. “Ze

proberen me te intimideren én te beïnvloeden,” haalt hij na

afloop zijn schouders op. “De kans daarop is klein. Ik hoor

wel wat ze allemaal roepen, maar toch ook weer niet. M’n rug

fungeert als een soort geluidswal, die mij in staat stelt om me

op de wedstrijd te concentreren.”

Van der Erf Van der Erf voetbalt zelf op zaterdag in de veteranen

van Olympia Haarlem, dat in 2008 ontstond door een fusie van

DCO, TYBB en DSC’74. Hij maakte dit seizoen zijn comeback als

clubgrensrechter. “Toen ik 18 was heb ik één seizoen gevlagd bij

DCO, dat toen in de 3e klasse KNVB speelde. Achteraf denk ik

dat ik toen te jong was. Tot dusver gaat het dit seizoen lekker.

Ik ben toch een stuk ouder, meer ervaren en zelfverzekerder.

Wat voor cijfer ik mezelf als vlagger geef op een eerlijkheids-

schaal van 1 tot 10?” Van der Erf denkt heel even na.

“Eh… een 8.” l TEKST & BEELD: CEES DE GEUS

TerrasvOgels Sjoerd Kolkman (24) is bezig aan zijn

vierde en laatste seizoen als clubgrensrechter van het

vlaggenschip van sv Terrasvogels uit Santpoort-Zuid. “Op

zaterdag fluit ik nu al jeugdwedstrijden, tot in de hoofdklasse

aan toe. Ik wil hogerop en ga daarom de cursus Assistent-

scheidsrechter Betaald Voetbal volgen. Dat valt op zondag

niet meer te combineren met vlaggen bij Terrasvogels, al zal

dat voor mij als Santpoorter altijd mijn cluppie blijven.”

Kolkman is nog nooit fysiek belaagd, laat staan door een

oud vrouwtje met een paraplu, maar erkent dat er vooral

bij uitwedstrijden regelmatig heetgebakerde supporters

zijn die zijn vlagsignalen aanvechten. “Ik ga nooit met ze in

discussie, dat heb ik op eerdere cursussen geleerd. Neem

van mij aan: ik vlag zo eerlijk mogelijk. Negen van de tien

keer gaat het goed. Heel af en toe zal ik er ook wel eens

naast zitten, want buitenspel is een kwestie van tienden van

seconden, maar nooit met opzet. Zo zit ik niet in elkaar.”

Kolkman weet dat een club grensrechter zeker in de lagere

klassen punten bij elkaar kan sprokkelen voor zijn club. “Dat

is mijn eer te na. Ik probeer echt zo goed en eerlijk mogelijk

te vlaggen. Pressie vanuit de club? Nee hoor. Trainer noch

spelers van Terrasvogels hebben ooit invloed proberen uit te

oefenen op mijn manier van vlaggen.”

vOgelenzang Een oud vrouwtje met een paraplu heeft nog

nooit achter hem aan gezeten. Maar clubgrensrechter Kees van der

Raad van zondag 1 van sv Vogelenzang kreeg vorig seizoen in de

uitwedstrijd tegen Waterloo wél een volle bidon naar zijn hoofd

geslingerd. “Het was nog raak ook. Ik was zelfs even van de wereld.

We hebben er nog werk van gemaakt, er waren zelfs foto’s van het

incident, maar dat schoot niet op. Uiteindelijk hebben we het er maar

bij laten zitten.” Voor Van der Raad was het kwalijke incident geen

aanleiding om te bedanken als clubgrensrechter. “Daarvoor vind ik

het na zes, zeven jaar nog steeds veel te leuk. Vogelenzang draait

momenteel bovenin mee in de 5e klasse KNVB. Veel jongens die nu

in het eerste spelen, heb ik vroeger als F-pupillen nog begeleid en

getraind. Dat geeft er een extra dimensie aan.” Als clubgrensrechter

laat Van der Raad zich nooit gek maken door het uitpubliek. “Ik ga

ook nooit de discussie aan. Zolang de toeschouwers achter de hekken

staan mogen ze alles naar je roepen, lijkt wel. Nee, ik ben niet

iemand die de scheidsrechter er bij haalt als het me te gek wordt.

Ach, het meeste gaat het ene oor in en het andere oor uit. Als we in

Amsterdam tegen een Turkse club spelen, versta ik bovendien niet

eens wat ze allemaal naar me roepen.”

Redactie • Fotografie • Webdesign • Grafisch

ontwerp • Advertentie ontwerp • Magazines • Kranten •

Presentatiegids • Autobelettering • Reclameborden

• Lichtreclame • Banieren • Vlaggen • Aluminium frame met doek •

Drukwerk • Logo’s • Folders • Flyers • Bedrijfskleding

• Premiums • Jubileumboeken • Eindejaarsgeschenken •

Acquisitietrajecten • Redactie • Fotografie • Webdesign

• Grafisch ontwerp • Advertentie ontwerp •

Magazines • Kranten • Presentatiegidsen • Autobelettering •

Reclameborden • Lichtreclame • Banieren • Vlaggen •

Aluminium frame met doek • Drukwerk • Logo’s •

Folders • Flyers • Bedrijfskleding • Premiums • Jubileumboeken

• Eindejaarsgeschenken • Acquisitietrajecten • Redactie •

Fotografie • Webdesign • Grafisch

ontwerp • Advertentie ontwerp • Magazines

• Kranten • Presentatiegidsen • Autobelettering •

Reclameborden • Lichtreclame • Banieren •

Vlaggen • Aluminium frame met doek • Drukwerk •

Logo’s • Folders • Flyers • Bedrijfskleding • Premiums •

Jubileumboeken • Eindejaarsgeschenken • Acquisitietrajecten

en meer.

www.burobuggels.nl

rob buchel 06-11621872 rob@burobuggels.nl / Patrick tenthof 06-15829327 Patrick@burobuggels.nl

35

Het G-elftal van Bloemendaal speelt sinds het seizoen 2010/2011

mee in de competitie en dat gaat elk jaar weer een stukje beter.

Coach Pim van Zalingen, de motor achter het G-team, is erg

trots op zijn jongens. Het enthousiasme en de dankbaarheid

wat zijn spelers tonen, vindt hij noemenswaardig.

Winnen of verliezen, het maakt de jongens niet uit, vertelt Van

Zalingen tijdens een training van de G1 op donderdagavond.

“Elke wedstrijd wordt er met de tegenstander een feestje

gebouwd. Dat is het mooie aan G-voetbal. Ook na verlies zitten

de jongens te stralen in de auto. Ze hebben dan gewoon een

hele mooie dag gehad.”

Toen er vijf jaar geleden op een ledenvergadering bij BVC

Bloemendaal werd gesproken over de mogelijkheden van een

G-team was het Van Zalingen die opstond. “Ik wist hoe graag

mijn buurjongen Joep ondanks zijn beperking wilde voetballen,

dus dit leek me een mooie kans om iets op te starten. Binnen

no-time hadden we nog vier jongens erbij met dezelfde wens

en toen het balletje eenmaal ging rollen konden we met een

volwaardig team mee gaan doen in de competitie”, aldus de

trotse coach.

G-VOETBAL

Om het G-team klaar te stomen voor de competitie voegde Van

Zalingen met Cor Hendriks een geroutineerde trainer toe aan

zijn team. Een aanwinst, net als begeleider Albert de Ligt, die

de jongens in een mooi gesponsord busje van de gemeente

Bloemendaal ophaalt en brengt.

En trainen dat doen de heren van de G1. De jongens hebben

het hoogste opkomstpercentage op de trainingen van de hele

club, vertelt begeleider De Ligt die inmiddels in het clubgebouw

is aangeschoven. “Zelfs als het voetbalseizoen is afgelopen

gaan de spelers gewoon door. Dat vinden ze prachtig. Zo gaan

we in de zomer met het busje vol trainingspullen naar het

strand en trainen we daar door. De jongens kijken daar naar

uit. We maken er dan ook echt een dagje van.”

Sportief voetbal en plezier, daar draait het volgens de mannen

bij G-voetbal allemaal om. “Ondanks dat er veel tijd in gaat

zitten, brengen de jongens ons zoveel blijdschap,” benadrukt

Van Zalingen. “Dat ze me opbellen om te zeggen dat ze komen,

vind ik alleen maar mooi. Ze brengen ook zoveel positiviteit

naar de club. De directeur van Boval, de grote sponsor van

de zondag 1, is al fan. Met mooie wedstrijdtassen en nieuwe

shirtjes geeft hij wat terug en dat stukje waardering doet de

jongens veel goed.”

Als Van Zalingen nog een wens mag uitspreken dan is het

een keer een wedstrijd spelen op het hoofdveld en een groot

toernooi als het G-team vijf jaar bestaat. “Dat zouden de

jongens echt machtig mooi vinden.” l

TEKST: MARIJ KOSTER / BEELD: ARNO BÖHM

De strijd in de G-competitie is weer losgebarsten en ook bij

BVC Bloemendaal zijn de heren van de G1 al weer volop in

training. Na een mooi behaalde tweede plaats afgelopen

seizoen en een sterke voorbereiding in de zomer zijn de

G-spelers van Bloemendaal vastberaden om weer te gaan

knallen dit jaar.

SPORTIEF VOETBAL EN PLEZIER CENTRAAL BIJ G1 BLOEMENDAAL

36

De keuzes van coach

“Soms denk ik er weleens aan de jongens van het eerste een mobiele telefoon op de rug

te binden”, lacht Piet Keur in de kantine van SV Zandvoort. “Dan stuur ik ze tijdens de

wedstrijd een smsje. Misschien zijn ze dan wel scherp.”

Wie: Piet keurTeam: sv zandvoort (2e klasse)

‘IK KEN DE SPELERSAL HUN HELE LEVEN’

“Ik sta midden

tussen de groep,

dat hoort bij een

echte dorpsclub”

37

Het tekent Piet Keur, geboren Zandvoorter en oud-prof van

Haarlem, AZ, Twente, Heerenveen en Feyenoord. Mentaliteit

staat voorop bij Keur, die al een kleine 25 jaar bij Zandvoort

traint en al voor het achtste jaar het eerste elftal. Tijdens het

seizoen hekelt hij soms de instelling van zijn team, dat “alleen

maar naar een telefoon lijkt te kijken”. Maar “als het er echt

om gaat, dan staan we er”, zegt hij er meteen achteraan.

“Dat is echt de kracht van Zandvoort. Niet voor niets spelen

we al zeven jaren onafgebroken in de tweede klasse!”

Vasthouden aan de eigen spelopvatting of het

spelersmateriaal bepaalt de tactiek?

Keur: “Het spelersmateriaal bepaalt. Je kan als kleine club niet

mensen gaan halen en je bent afhankelijk van de spelers die

doorkomen uit de jeugd. Wij spelen de laatste tijd heel vaak

4-4-2, met de punt naar voren en naar achter. De competitie is

gewoon heel sterk en als wij een beetje op de counter kunnen

spelen, komen wij als team het best tot zijn recht. Wij hebben

een mix van goede voetballers en harde werkers. Als je dan

4-3-3 gaan spelen, met vastzetten en een inschuivende laatste

man, gaan we over de kop. Onze spelers kunnen dat nog niet.”

Eigen jeugd eerst of spelers van buitenaf zijn welkom?

“Wij hebben bijna geen spelers van buitenaf. Als je dan voor

het seizoen kijkt naar de overschrijvingen in de krant zie je bij

alle clubs een hele lijst met namen, maar niet bij ons. ‘Nieuw:

één, weg: geen’, staat er dan. In het team zitten alleen maar

Zandvoortse jongens. Dat is best uniek, maar dat heeft ook

gevolgen voor je seizoen. Als je ziet hoeveel nieuwe spelers de

andere teams hebben gehaald, dan weten we dat het voor ons

een zwaar seizoen gaat worden. Het is al een wonder dat we

zeven jaar onafgebroken in de tweede klasse spelen. En dat het

tweede al drie jaar in de reserve eerste klasse. Dat is het een na

hoogste reserveniveau in de amateurs.”

Wie speelt er: de beste speler, of de speler

die het meeste traint?

“De beste speler speelt, als die tenminste wel een keer traint.

Maar we proberen het zo eerlijk mogelijk te doen. Ik ben hard,

duidelijk en recht voor zijn raap. Op donderdag zeg ik al wie

er wissel staan bijvoorbeeld. Wel proberen we iedereen niet

twee keer achter elkaar op de bank te zetten. Het zijn jongens

die hun eigen contributie betalen, dus daar kan je niet van

verwachten dat ze elke wedstrijddag op de bank zitten. Maar

als er spelers denken dat ze toch wel spelen, dan zet ik ze er

net zo makkelijk naast.”

‘Ik sta midden tussen de groep’ of

‘ik geef spelers veel verantwoordelijkheid’?

“Nee, midden tussen de groep. Zeker. Ik vind dat het ook hoort

bij een dorpsclub. Iedereen kent elkaar van de horeca of van

school. Hier spelen hele generaties. Die ouders staan dan ook

weer langs de kant. Ik ken de spelers hun hele leven. Onze club

kenmerkt zich ook door vriendschap. Het is niet alleen maar

trainer zijn, het is ook heel sociaal. Dus na afloop drinken we

wel heel veel biertjes. (lachend) Cola komt er bij mij in ieder

geval niet aan te pas hier.”

‘Aanval is de beste verdediging’ of

de ‘nul houden is heilig’?

“Ik wil altijd winnen. Ik speel ook heel weinig gelijk in mijn

carrière. De eerste wedstrijd verloren we met 5-3. We werden

wel helemaal zoek gespeeld, maar we hielden het wel vol tot

3-3. Zij waren veel beter. In de rust heb ik gezegd ‘dood of de

gladiolen’, want als we zo spelen worden we weggetikt. Dus

dan spelen we alles of niets. En dan krijg je weleens de deksel

op de neus. Maar saai spelen, daar vind ik niks aan.”

Schreeuwend of zwijgend langs de zijlijn?

“Ik was altijd een schreeuwer, maar ben wel rustiger geworden.

Vroeger was ik wel aanwezig ja. Nu roep ik langs de lijn ook

wel. We hebben nu niemand die de spelers in het veld goed

neerzet. Dat is af en toe wel een gemis. En dan floep ik er ook

wel eens wat uit. Dat geeft af en toe strubbelingen, maar ik

ben dan ook duidelijk. Als je het er niet mee eens bent, kom

dan een uur later naar me toe. Dan zit ik er niet meer mee en

praten we het uit.”

Volle inzet op training of pure wedstrijdmentaliteit?

“Het liefst wil je dinsdag weer volle bak, maar de meeste

mensen bij ons moeten ’s avonds weer meteen werken.

Dus dan pas je de training soms daarop aan. We hebben ook

niet altijd iedereen op dinsdag. Dat past niet altijd in hun

werkschema. Op donderdag heb ik wel een vaste volgorde.

Sprinten, kort sprinten, vier tegen vier en afsluiten met een elf

tegen elf. Dat willen die jongens altijd. Hartstikke mooi. Maar

je speelt zoals je traint. Als je vol overgave traint, dan speel je

ook zaterdag goed. En dat bewijzen alle cijfers bij AZ ook.

Dus als je doordeweeks niks doet, kan het er bij mij niet in dat

je zaterdag wel goed speelt.” l

TEKST: KIcK HommES / BEELD: PATRIcK TENTHof

OEFENING4 tegen 4 met keepersSpeelveld: Strafschopgebied plus twintig meter. Twee grote doelen.

Hoe werkt het: Partijspel waarbij er gespeeld wordt in vier groepen.

Vijf ballen liggen naast beide doelen. Een speler van team A speelt

de bal in op een speler van team B. Vanaf dat moment is het meteen

vier tegen vier. Team B mag meteen scoren, dus team A moet meteen

naar voren verdedigen.

Waarom favoriet: Keur: “In deze oefening zit alles wat voetbal

mooi maakt. Spelers hebben hier alles aan. Snelheid, aannames,

incasseringsvermogen. Strijd, praten, omschakelen. Je ziet ook wie er

verzaakt bij dit spelletje. Want je moet er meteen vol bovenop.

En voor de keepers is het ook goed. Zij moeten ook snel handelen.”

38

We zouden een heel nummer van Libero Magazine kunnen

vullen met de voetbalverhalen van drie generaties Kuhlmann

die, om met Maarten te spreken, op Merel na stuk voor stuk

ook nog eens womanisers zijn. De vaders, broers, ooms en

neven krijgen één voor één een vraag voorgelegd, die ze zelf

als eerste moeten beantwoorden. Door ruimtegebrek moeten

we helaas een selectie maken, waarvoor bij voorbaat al onze

excuses.

Maarten bijt vrijwillig het spits af. “Wat is het grootste

dieptepunt in je sportieve carrière? Daar hoef ik niet lang over

na te denken. Ik ben bij Alliance wel eens ingevallen en er

achttien minuten later weer uitgehaald. Het was een vergissing

van de trainer, gaf hij later ruiterlijk toe, maar het blijft een

dieptepunt.” Joost: “In mijn seizoen bij IJsselmeervogels hebben

we de twee grote derby’s tegen Spakenburg met 5-1 en 7-1

verloren. Dat waren voor mij sportieve dieptepunten.”

Kas Kuhlmann: “En WKE dan?” Joost: “Ja, dat ging om het

algemeen amateurkampioenschap. Thuis hadden we met 1-0

gewonnen. Uit werd ik gewisseld toen we 0-2 voor stonden.

Uiteindelijk werd het in de reguliere speeltijd nog 3-2 en

verloren we na strafschoppen. Dat was zeker ook een sportief

DE FAMILIEBAND

dieptepunt, ja.” Jos: “De enige keer dat Joost met een foto de

voorpagina van het Leidsch Dagblad heeft gehaald. In tranen.

Diep treurig.” Toon: “Ik heb ook een dieptepunt. We speelden

met Alliance tegen HBC, waar m’n neef Daan in de spits

stond. Ik was laatste man. Op een gegeven moment kwam

er een diepe bal waar Daan achteraan holde. Ik ging het duel

aan en geef toe, ik raakte hem lichtelijk. De scheidsrechter

floot. Penalty. Ik zeg: ‘Scheids, dat is toch een schwalbe, dat

kun je zelf toch ook wel zien?’ Waarop de scheidsrechter zich

bedenkt, Daan een gele kaart geeft en ons een vrije trap. Maar

nu komt het dieptepunt: na de wedstrijd weigert Daan mij,

zijn bloedeigen neef, een hand te geven….” Daan: “We hadden

uiteraard wel gewonnen.” Toon: “… en hij voegt er aan toe: ik

geef je pas een hand als je tegen de scheidsrechter zegt dat het

geen schwalbe was.” Daan: “Dan heb ik ook een dieptepunt. We

spelen met HBC tegen Alliance. M’n neef Toon veegt me op een

gegeven moment onderuit met een sliding die te smerig voor

woorden was…” Toon: “Ik heb nog nooit een sliding gemaakt.”

Daan: “….en heeft vervolgens het gore lef om op zo’n

zoetsappig toontje tegen de scheids te zeggen: scheidsrechter,

dat was toch een schwalbe?”

‘JE KUNT BETER MET EEN KUHLMANN SPELEN DAN TEGEN EEN KUHLMANN’Met de broers Ton en Jos als patres familias, lopen HBC en Alliance’22 als een rode draad door

de wijdvertakte voetbalfamilie Kuhlmann. In MB1 van Alliance toont Merel wekelijks aan dat

vrouwelijke Kuhlmannen óók kunnen voetballen. Maar omdat ze na de fotosessie weg moet,

hebben alleen de mannen daarna het hoogste woord in achtereenvolgens café Van Egmond en

eetcafé Bruxelles. “Plezier is voor ons allemaal het belangrijkst in het leven.”

39

Tijd voor de volgende vraag. Jos: “Wie kan het slechtst tegen

zijn verlies? Ik denk dat ik zelf goed tegen mijn verlies kan,

maar uiteindelijk word ik wel een beetje vals. Joost kan volgens

mij het slechtst tegen zijn verlies, daarom speelt hij ook zo

hoog.” Daan: “Ik heb tien minuten nodig na een wedstrijd,

daarna is er niets meer aan de hand.” Kas Kuhlmann: “We zijn

allemaal fanatiek, maar de een gaat er wat beter mee om dan

de ander.” Daan: “Hoe lager je speelt, hoe stommer je overkomt

met je fanatisme.” Maarten: “Als puntje bij paaltje komt kun je

beter met een Kuhlmann spelen dan tegen een Kuhlmann.”

Jos: “Nou, dat geldt voor Toon, Maarten en Joost, maar niet voor

mij. Met mij win je de oorlog niet. En volgens mij met Ton ook

niet. Mijn indruk is dat iedere nieuwe generatie Kuhlmannen

wat beter kan voetballen en wat gedrevener is.”

Kas Kuhlmann: “Hahaha. Een kwestie dus van stug

doorfokken.”

Grootste voorbeeldTijd voor een nieuw rondje en voor de volgende vraag, waar

Toon zich over ontfermt: “Wie is op sportief gebied altijd

je grootste voorbeeld geweest?” Kas Kuhlmann: “Teun de

Nooijer!” (de neef van de Kuhlmannen – red.) Toon: “Ik heb

nooit een voorbeeld gehad. Op voetbalgebied heb ik ook nooit

veel ambities gehad. Daarom ben ik ook altijd bij Alliance

gebleven. Tot dusver is er nooit een Kuhlmann geweest die

echt leefde voor het voetbal, die bereid was alles er voor op

te geven.” Jos: “Zonder uitzondering houden we allemaal van

gezelligheid.” Kas de Vries: “Hij is niet mijn grote voorbeeld

maar wat Joost heeft gepresteerd, van de 3e klasse KNVB naar

de Topklasse, zo ver zou ik het graag zelf ook willen schoppen.”

Kas Kuhlmann: “Toch geldt ook voor Joost dat hij hoger had

kunnen voetballen als hij meer voor zijn sport had geleefd.”

Joost: “Klopt. Plezier is voor ons allemaal het belangrijkst in het

leven. Ik weet nu al dat ik de kleedkamerhumor het meest ga

missen als ik ooit stop met voetballen. Weet je, als het er echt

op aan komt hoeven we niet zo nodig. Een club moet naar ons

toekomen, zelf hoeven we niet zo nodig hogerop.” Kas de Vries:

“Dat herken ik wel.” Ton: “Ik ook. Ik heb ooit op m’n 18e een

uitnodiging gehad voor een testwedstrijd bij Ajax. M’n vader

bracht me. We kwamen een half uur te laat bij De Meer aan.

Dat zegt eigenlijk al alles: een half uur te laat komen voor een

testwedstrijd bij Ajax. Ik raakte ook nog geen bal en kreeg na

afloop een B-contract aangeboden. Geen idee wat dat was, een

B-contract, maar daar had ik geen trek in. Als het nou nog een

A-contract was geweest…” Jos: “Blijkbaar is voetbal belangrijk

voor een Kuhlmann, maar ook weer niet te belangrijk. Hét

verschil is dat Kas en Joost net wat fanatieker zijn dan de rest.”

Vol San SiroHet gaat nu snel: een nieuw rondje bier en een nieuwe vraag,

voor Tobias: “Wie heeft het minst uit z’n sportieve carrière

gehaald?” Ton, Jos, Joost, Kas (2x), Maarten, Daan en Tobias, in

koor: “Toon!” Kas Kuhlmann: “Toon kon overal heen, maar is

Achterste rij (vlnr): Jos Kuhlmann (59) speelde bij HBC en

RCH. Volgens zijn zoons is hij ‘de beste linksbuiten die

Heemstede ooit heeft gehad’. “Maar met mij win je de

oorlog niet”, voegt hij er zelf bescheiden aan toe.

Ton Kuhlmann (72) speelde eerst bij Alliance, had daarna

van 1960 tot 1964 een profcontract bij Blauw-Wit en sloot

zijn carrière af bij achtereenvolgens Zandvoortmeeuwen

en Alliance. Joost Kuhlmann (30) doorliep de jeugd bij

HBC, ging naar HFC Haarlem, keerde terug naar HBC

en koos daarna op zijn 21e voor Rijnsburgse Boys.

Maakte tussendoor een uitstapje van één seizoen

naar IJsselmeervogels. Daan Kuhlmann (33) heeft op

twee weken bij Alliance na altijd al bij HBC gespeeld.

Momenteel speelt hij in zaterdag 1 (4e klasse KNVB).

Kas Kuhlmann (25) speelde tot zijn 21e bij HBC, zocht het

daarna hogerop bij Katwijk en keerde daarna weer terug

bij HBC. Kampt met een enkel die ‘aan gort’ is. “Problemen

met enkels en knieën lopen als een rode draad door de

voetbalgeschiedenis van de familie Kuhlmann”, aldus Jos,

die het kan weten, want hij is fysiotherapeut.

Toon Kuhlmann (47) heeft altijd bij Alliance gespeeld. In

het eerste reikte hij tot de 3e klasse KNVB. Inmiddels rust

hij op zijn lauweren bij de veteranen.

Voorste rij (vlnr): Maarten Kuhlmann (43) heeft altijd

bij Alliance gespeeld. In het eerste reikte hij tot de

3e klasse KNVB. Inmiddels bouwt hij af bij de veteranen.

Tobias Kuhlmann (18) speelt in A1 van Alliance.

Merel Kuhlmann (15) speelt in MB1 van Alliance.

}Kas de Vries (19) doorliep de jeugd bij Alliance, ging toen

naar HFC Haarlem, werd weggestuurd en speelt nu in het

eerste van SV Zandvoort (2e klasse KNVB zaterdag).

nooit weggegaan bij Alliance.” Toon: “Voetbal is voor mij altijd

de belangrijkste bijzaak geweest.” Maarten: “Als Toon op zijn

dertiende een beetje de geest had gehad, dan had-ie later in

een vol San Siro gespeeld.” Daan: “Maar dan had-ie ’s ochtends

wel eerst naar San Siro gebeld: zit het vol vanmiddag? Anders

kom ik namelijk m’n bed niet uit…” l

TEKST: CEES DE GEUS / BEELD: PATRICK TENTHOF

Boulevard Paulus Loot, pav 5 - 2042AD Zandvoort023 5716119 - www.beachclubtakefive.nl

Volg ons op Twitter: @Beachclubtake5like ons op facebook: Beachclub Take Five

Strandafgang Paulus Loot 92042 AA Zandvoort

023 571 88 88 www.dehavenvanzandvoort.nl

info@dehavenvz.nl

A la carte Menu’sLunch & DinerLounge terras

KidsmenuKidsvertier

Op 5 autominuten van Haarlem in bosrijke omgevingZijkanaal C Weg 6 Spaarndam www.brincker.nl 023-5377030

41

Een bonbon van zalm en garnalen, gevolgd door een stukje

kalf gevuld met kaas en chorizo en toe huisgemaakte brownies

met room. Ja, het was smullen geblazen op zondag 7 oktober

tijdens het Culture at the beach evenement bij strandpaviljoen

Take Five in Zandvoort. Naast het overheerlijke drie-gangen

diner konden de gasten genieten van diverse optredens van

onder andere Kees van Kooten en Martijn Koning. Het Culture

at the beach evenement, georganiseerd door de Lions Club

Zandvoort, werd dit jaar voor de tweede maal gehouden bij

vier strandpaviljoens in Zandvoort.

De opbrengsten van het evenement worden geschonken aan

het goede doel. Reden voor Take Five-eigenaar Ad Paap om dit

jaar nog een extra duit in het zakje te doen met een speciale

veiling, waarin onder andere geboden kon worden op twee

officiele wedstrijdshirts van Bayern München-spelers Arjen

Robben en Mario Gomez. “Een cadeautje van Bayern München

analyticus en scout Marcel Bout,” verklapt Paap trots als we na

het evenement met hem aan een tafel in het paviljoen even

neerploffen met een bak koffie. “Marcel en ik gaan al jaren

terug. Hij is een graag geziene gast bij ons in het paviljoen

en af en toe brengen we hem weer eens een bezoekje in

Duitsland. Aan tafel gaat het bij ons natuurlijk regelmatig over

voetbal, al heeft hij met zijn staat van verdienste er wel een

betere kijk op dan ik.”

VOETBAL CULINAIR

Paap, zelf ook een groot voetbalfanaat, verwelkomt jaarlijks

veel voetbalgasten in zijn strandpaviloen. “Spelers van SV

Zandvoort komen hier geregeld lunchen en ook bij onze

feesten zijn ze regelmatig van de partij. Met personeel dat ook

voetbalt bij diverse clubs in de regio gaat het eigenlijk altijd

wel over voetbal hier”, lacht Paap.

Zelf staat Paap op zaterdag nog wel eens langs de lijn bij de

selectie van Zandvoort, een team wat het volgens hem leuk

doet in de Tweede klasse. “Zandvoort is gewoon een gezellige

en sfeervolle club. Toen mijn drie zonen nog voetbalden bij

Zandvoort stond ik wekelijks fanatiek langs de lijn, daar

genoot ik echt volop van. Helaas zijn ze nu alledrie gestopt

door studies en werk, maar zodra het kan ga ik graag nog even

kijken even bij de club. ”

Dat de spelers en oud-leden op hun beurt weer hun gezicht

laten zien in zijn strandpaviljoen, vindt Paap wel typerend.

“Zandvoort is wat dat betreft echt een vriendenclub. Spelers

blijven er lang hangen en iedereen trekt er met elkaar op. Mijn

zonen, die jaren met veel plezier bij de club hebben gevoetbalt,

hebben ook nog veel contact met hun oude voetbalmaten.

0p stapavonden zie ik al die jongens in Take Five dan weer

voorbijkomen.” l TEKST: MARIJ KOSTER / BEELD: TAKE FIvE

‘Het gaat Hier altijd wel over voetbal’

� Het pronkstuk van de veiling, het wedstrijdshirt

van Arjen Robben, ging uiteindelijk om de schouders van

oud-speler Rory Nees van SV Zandvoort naar huis.

42

beheer. Dit is een tijdrovende bezigheid

maar door gestructureerd aan het werk te

gaan met enthousiaste vrijwilligers lukt

dat goed. Volgens Roelen zelfs zo goed

dat ze het A-veld in de buurt ook wel

‘het Wembley van Kennemerland’

noemen. En dat lijkt zeker geen

understatement, want zelfs op een

regenachtige zaterdag schittert de

grasmat in volle glorie. Het drietal

is dan ook erg trots op het complex,

waar alles zelf gebouwd of verbouwd

is. ‘We hebben hier nog met zijn allen

in de bagger gestaan toen we onze

nieuwe opslag aan het bouwen waren,’

herinnert Roelen zich lachend.

Clubliefde zit diepVrijwel iedere dag rijden de mannen even langs de club om

te kijken of alles nog in orde is. Als het alleen maar is om

te controleren of alle lichten uit staan en alles op slot is.

Een groot verantwoordelijkheidsgevoel dus maar ook een

enorme dosis clubliefde. ‘Omdat het zo’n kleine club is zie je

alles opgroeien, van de pupillen naar de selectie, en dat is zo

mooi,’ zegt Roelen. Van der Lans voegt daar wel aan toe dat hij

zorgen heeft over de nieuwe instroom aan jongeren. ‘Er wordt

voorlopig niet gebouwd in het dorp en straks zullen we toch

minder jongeren overhouden.’ Het illustreert dat het drietal op

alle niveaus betrokken is bij Vogelenzang. En dat beperkt zich

ook niet alleen tot het voetbal. De club vervult een belangrijke

sociale functie in het dorp. Er zijn geen cafés in Vogelenzang

en iedereen komt graag bij de voetbal kijken.

Ze zijn dan ook in de nopjes dat het dit seizoen erg goed gaat

met het eerste elftal. Het is goed voor de sfeer binnen de club

en iedereen zet zelfs een stapje harder. ‘Draait het eerste elftal

goed, dan hoor je niemand over die deur die klemt,’ vertelt

Graas.met een knipoog. l TEKST & BEELD: RON STOOP

Vogelenzang-voorzitter Rein Veldhuizen

zweert bij een drietal vrijwilligers die

vrijwel dagelijks op de club te vinden

zijn. Paul Graas, Peter van der Lans en

John Roelen zijn het gezicht van de vele

vrijwilligers die de ‘dorpsclub’ door dik en

dun steunen.

DE VRIJWILLIGER

TROTS OP WEMBLEY VAN KENNEMERLAND

De drie vrijwilligers zijn echte clubmensen. Waar Graas en

Roelen respectievelijk 33 en 49 jaar lid zijn, is Van der Lans tien

jaar geleden juist lid geworden om de club actief te helpen. De

mannen benadrukken direct dat zij echt niet de enigen zijn. ‘Er

zijn er nog veel meer. We hebben veel mensen nodig om te boel

draaiende te houden,’ aldus Graas. Naast vaste vrijwilligers

springen regelmatig andere mensen uit het dorp bij. ‘Die geven

we een kratje bier voor de dingen die we zelf niet kunnen.’

Vogelenzang heeft het onderhoud van het terrein in eigen

...op de foto van links naar rechts: John Roelen,

Peter van der Lans en Paul Graas

43

vraagt medewerkingvan voetbalclubsHet Jeugdsportfonds Haarlem roept

voetbalclubs in de regio op om bij de

organisatie van activiteiten met een

goed doel ook eens aan het ‘fonds’ te

denken. “Niet dat het ons direct om het

geld is te doen, al kunnen we elke euro

natuurlijk gebruiken,” stelt consulent

Babette van de Weg. “Veel belangrijker

is de bekendheid van onze activiteiten.

Toernooien en andere evenementen

trekken vaak veel publiek. De meesten

kennen wel iemand in de buurt, die niet

naar een club kan om financiële rede-

nen. Die groep willen we graag berei-

ken.” De aanvraag voor een bijdrage in

de kosten (lidmaatschap en eventueel

benodigde sportattributen) wordt ge-

daan door een zogeheten intermediair,

zoals een leerkracht of maatschap-

pelijk werker. “Mensen die bij een club

van ons werk hebben gehoord, kunnen

diegenen die het minder breed hebben,

daarop attenderen.”

Meer informatie is te vinden op

www.jeugdsportfondshaarlem.nl

Jorn Jepkes ‘veroorzaakt’ hattrickDe scheidsrechter wees in de wedstrijd

Haarlem-Kennemerland – AMVJ maar

liefst drie keer naar de stip. De drievou-

dige dader Jorn Jepkes kan het ander-

halve maand na dato nog steeds amper

bevatten. “Ik veroorzaak eigenlijk nooit

een strafschop. Schorsingen krijg ik zel-

den. Zelfs aan die wedstrijd heb ik geen

enkele kaart overgehouden. Bizar toch?”

Jepkes kan zich alle drie ‘overtredingen’

nog helder voor de geest halen.

“De eerste was een ‘Suarez-schwalbe’.

Bij de tweede tik ik de bal corner, tenmin-

ste dat dacht ik. Mijn directe tegenstan-

der struikelt en de scheidsrechter tuint

erin. De derde was wel een glaszuivere

penalty. Ik was het zat en schoffelde hem

wild onderuit.” En op hoeveel de teller zes

weken later? Jepkes: “Nog steeds op drie.

Normaal gesproken heb ik mijn taks voor

dit seizoen wel bereikt.”

VOETBALFLITSEN!VOETBALFLITSEN!VOETBALFLITSEN!‘Almere uit, Altijd lAstig... én ver’De ouders van de jongens die in F8 van Koninklijke HFC spelen, moet de moed in

augustus even volledig in de schoenen zijn gezakt. Het team bleek in de ‘3e klasse

12 najaar’ ingedeeld met maar liefst vijf teams uit Almere, een team uit Weesp,

een uit Abcoude, een uit Badhoevedorp en een uit Amsterdam…

In het allerergste, niet geheel denkbeeldige geval had F8 gedurende het hele seizoen

negen keer (!) uit moeten spelen in Almere. Voor Libero Magazine was dat reden om

de ‘rekenkamer’ aan het werk te zetten. Er van uitgaande dat er drie auto’s nodig zijn

om het team te vervoeren, hadden de ouders van de F8-boys bij ‘negen keer Almere

uit’ in totaal 2.967 kilometer moeten rijden. Let wel: op zaterdagochtend, bij het krie-

ken van de dag, dus een keertje lekker doorzakken op vrijdagavond is er dan normaal

gesproken niet meer bij.

De totale reistijd in het seizoen 2012/2013 zou bijna 12,5 uur zijn geweest. En de kos-

ten: € 441,60, uitgaande van drie auto’s die op Euro 95-benzine rijden… “Kon HFC F8 is

in deze poule ingedeeld omdat we proberen te voorkomen dat twee F-teams van de-

zelfde vereniging in dezelfde poule belanden,” legt hoofd wedstrijdzaken Dick Door-

nebosch van KNVB-district West 1 uit. “Maar ja, Kon HFC heeft meer F-teams dan wij

poules hebben, dus dat is altijd een enorme puzzel met soms dit soort oplossingen.”

Een oplossing waar de ouders van de spelers van F8 begrijpelijkerwijs niet bijster ge-

lukkig mee waren. Op hun aandringen trok Kon HFC daarom aan de bel bij de KNVB.

Met succes: F8 werd ingedeeld in een andere poule, met als meest veraf gelegen

tegenstander: S.V. Vogelenzang. Kijk, daar kun je mee (uit en) thuis komen...

tweelingzussen velsen laten zich niet uit het veld slaanHalverwege hun vijfde seizoen zijn de tweelingzussen Monique Snijders en

Astrid Tervoort gestopt als vrijwilligerscoördinatoren bij RKVV Velsen.

“Noodgedwongen,” benadrukt Astrid. “Monique is getroffen door een ernstige ziekte.

Ze komt er weer helemaal bovenop, daar ben ik heilig van overtuigd want een ster-

kere en dapperder vrouw ken ik niet, maar moest stoppen als vrijwilligerscoördinator.

Toen heb ik gezegd: dan stop ik ook. We zijn er samen aan begonnen, we stoppen er

ook samen mee.” Monique blijft betrokken bij de website van Velsen, terwijl Astrid

de E-meisjes blijft trainen. De coördinatie van de 220 vrijwilligers van de club uit

Driehuis is overgenomen door Marieke Gilissen. Op de foto poseren Astrid (rechts) en

Monique met scheidsrechter Ruud Bossen, die Velsen in maart bezocht. “We laten ons

niet uit het veld slaan,” verzekert Astrid. “Bij thuiswedstrijden van het eerste blijf ik

voor het bestuur van de tegenstander als gastvrouw fungeren. En zodra ze hersteld is

krijg ik daarbij gezelschap van Monique.”

ZUID-SCHALKWIJKERWEG 36A 2034 JE HAARLEM

TELEFOON : 023-5335651MOBIEL : 06-53 11 78 60

Alles op het gebied van:houten schuurtJes bielZenschuttingen grintMeubelen sierbestratingPartiJgoeDeren grinttegelsharDhout ouDe gebakken bestratingPalen turfZanD gronD los of in Zakken

UW ADRES VOOR AL UW ARTISTIEKE TUINWENSEN

D.A.V.O. SCHALKWIJK B.V.D.A.V.O. SCHALKWIJK B.V.

KerKplein 8 - 2042 JH Zandvoort - 023-571 22 52www.grandcafexl.nl

Uw bandenspecialist voor:�� Autobanden

�� Motorbanden

�� Uitlaten

�� Remmen

�� Accu’s

�� Aluminium wielen

ALBATROS BANDEN IJMUIDEN

Albatros Banden0255-511730Dokweg 16 IJmuidenwww.albatrosbanden.nl

Goede kwaliteit en

service

www.cafebruxelles.nl - www.bruxellesaanzee.nl

Professional in big-size printing

Posters

Beachflags

Stickers

Roll-up banners

Signing

Lichtbakken

Expo wanden

Vlaggen

DTP

Spandoeken

Panelen

Deco frames

020 - 615 24 44 | www.provisionprint.nlVan der Burchstraat 36 | 2132 RN HoofddorpT 023-5614647 | M 06-28877262 | M 06-54682519verkoop@multivossport.nl | www.multivossport.nl

45

Lijnzaat

De opmerkeLijk betere juweLierLijnzaat Juweliers is al meer dan een

kwart eeuw gevestigd aan Winkelcentrum

Cronjé 26. Op dit voor velen zo vertrouwde

adres vindt de klant een uitgebalanceerde

collectie trouwringen, andere sieraden,

horloges en klokken. Met de slogan ‘de

opmerkelijk betere juwelier’ staat Lijnzaat

borg voor een uitstekende service. Ook heeft

het bedrijf naamsbekendheid verworven

met de inkoop en inruil van sieraden, zowel

eigentijds als klassiek. Naast zijn liefde voor

mooie sierraden, is eigenaar Hans Lijnzaat ook

een groot voetballiefhebber. Voor de lezers

van Libero Magazine presenteert Lijnzaat

Juweliers daarom elke editie een aanbieding:

bij aankoop van een paar trouwringen, is de

herenring gratis. De juwelier is officieel dealer

van onder meer Martinshof, Dora, Flamingo,

Alliance en Promisses.

Als jij jezelf op één van de foto’s herkent, beantwoord dan de volgende vraag:Welke profvoetballer van HFC Haarlem,

speelde later bij Feyenoord, PSV, AC Milan,

Sampdoria en Chelsea?

Stuur het antwoord op naar info@liberomagazine.nl.

Uit de juiste antwoorden trekken wij dan

één winnaar, die bij Lijnzaat Juweliers gratis

een kleurige ICE-watch mag ophalen.

De winnaar van editie 3 is Joris Kroodsma

van Alliance.

Winkelcentrum Cronjé 26HaarlemTel: 023-527 11 72www.lijnzaatjuweliers.nl

ANDREA XL

Na ons jubileumjaar in 2010 hebben we niet stil gezeten. Nadat we zes jaar geleden XL zijn geworden gaan we nu nóg een stap verder. De afgelopen maanden is er hard gewerkt om onze winkel uit te breiden. Service en kwaliteit staan sinds jaar en dag voorop, maar een ultieme beleving van onze producten wordt steeds be-langrijker. Wij zijn trots op het resultaat en daarom nodigen wij u uit in onze vernieuwde en nog ruimere winkel.

Kleverparkweg 11 - 2023 CA HAARLEM Tel. 023 - 5271424 - info@andrea.nl - www.andrea.nl

Andrea XL compleet vernieuwd!

Uitgever van o.a. Libero Magazine

Grafi sch ontwerp - Autobelettering - Reclameborden - Magazines - Kranten - Lichtreclame - BanierenVlaggen - Aluminium frame met doek - Drukwerk - Huisstijl ontwerp - Folders - Flyers Bedrijfskleding - Premiums - Eindejaarsgeschenken - AcquisitietrajectenRedactie - Fotografi e - Webdesign - Advertentie ontwerpPresentatiegidsen - Jubileumboeken

Vlaggen - Aluminium frame met doek - Drukwerk - Huisstijl ontwerp - Folders - Flyers Bedrijfskleding - Premiums - Eindejaarsgeschenken - Acquisitietrajecten

LIBERO BRENGT HET KLEEDKAMERGEVOEL TERUG

Thuis bij… VSV / De voorzet van de voorzitter: Nico Stoker van Stormvogels

Jeugdvoetbal: OG / De businessclub: Koninklijke HFC / De spelersvrouw: RCH

LIBEROMAGAZINE

01

Grat

is re

gion

aal v

oetb

alm

agaz

ine

- Num

mer

1 -

Febr

uari

2012

Vlaggen - Aluminium frame met doek - Drukwerk - Huisstijl ontwerp - Folders - Flyers

LIBERO BRENGT HET KLEEDKAMERGEVOEL TERUG

Thuis bij… VSV / De voorzet van de voorzitter: Nico Stoker van Stormvogels

Jeugdvoetbal: OG / De businessclub: Koninklijke HFC / De spelersvrouw: RCH

LIBEROMAGAZINE

01

Stamtafel: Michel de Haan & Remco Ronday / Familieband: familie Jochemus /

Thuis bij … United-Davo / Keuzes van de coach: Rob Spronk / Beucken met DSS & Bloemendaal

LIBEROMAGAZINE

02

Grat

is r

egio

naal

voe

tbal

mag

azin

e - N

umm

er 2

Stamtafel: Michel de Haan & Remco Ronday / Familieband: familie Jochemus /

Thuis bij … United-Davo / Keuzes van de coach: Rob Spronk / Beucken met DSS & Bloemendaal

Surinameweg 2 (Kamer 2.104)2035 VA HaarlemT. 023 - 535 24 50M. 06 11 62 18 72M. 06 15 82 93 27rob@burobuggels.nlwww.burobuggels.nl

47

De weg naar De witte Leeuwinnen

Stormvogels – Spaarnwoude 0-0

De ‘rapporteur’:

Willem Haasnoot (coach Stormvogels): “De voorstopper van

Spaarnwoude speelde onze spits helemaal uit de wedstrijd.

Normaal gesproken is ze in de punt altijd aanspeelbaar, maar

nu moet ze zich vaak veel verder laten inzakken. Verder liet

hun voorstopper zien een goed spelinzicht te hebben, door bij

balbezit steeds goed vrij te lopen of op het juiste moment door

te schuiven. Daarnaast is het ook een hele sportieve meid.”

De speelster:

Kristel Tichelaar (voorstopper Spaarnwoude): “Ik vind het een

mooi compliment dat ik ben uitgekozen, maar ik vond het

eigenlijk niet mijn beste duel van dit seizoen, hoewel ik wel

lekker in de wedstrijd zat. We hebben al vaker tegen elkaar

gespeeld en zijn altijd aardig aan elkaar gewaagd. Ik weet

dat hun spits een goed schot heeft en erg balvaardig is. Door

steeds op tijd in te lopen, wist ik de bal vaak te onderscheppen.

Zo is ze dit keer niet echt gevaarlijk geworden en kon ik een

paar keer mooi van achteruit een tegenaanval opzetten.”

De coach:

Gert Brouwer (coach Spaarnwoude): “Kristel is al jarenlang een

stabiele factor in het team. Ze komt altijd voor haar ‘vrouwtje’.

Ze is ook niet bang om het duel aan te gaan, maar blijft altijd

sportief. Ze is een echte goede voorstopper. Af en toe valt ze

in als keeper, maar kan eigenlijk niet op haar beste positie

worden gemist worden. Ze legde tijdens de wedstrijd tegen

Stormvogels de gevaarlijke spits aan banden.”

Team Libero magazineversus WiTTe LeeuWinnen

In een tijd dat televisieprogramma’s als The Voice of Holland en So You Think You Can Dance miljoenen kijkers trekken, kan Libero

Magazine natuurlijk niet achterblijven. Het voetbalmagazine lanceert daarom met trots de nieuwe talentenjacht ‘De Weg naar de

Witte Leeuwinnen’. In de aanloop naar elke editie worden in Zuid-Kennemerland één of twee wedstrijden in het vrouwenvoetbal

gekozen, waarbij beide trainers wordt gevraagd de beste speelster bij de tegenstander aan te wijzen. Op die manier wordt de

selectie geformeerd van Team Libero Magazine, dat volgend seizoen in het TATA Steel Stadion een wedstrijd speelt tegen De Witte

Leeuwinnen. De voorlopige selectie Rianna de Jong (Geel Wit), Rowan Wijdoogen (DOSV), Shelley Smit (DSS) en Brenda van Buuringen

(United/Davo) en wordt bij deze aangevuld met keeper Birgit Kuijts (Stormvogels) en voorstopper Kristel Tichelaar (Spaarnwoude).

De ‘rapporteur’:

Pim de Roover (grensrechter Spaarnwoude): “De keepster van

Stormvogels is met afstand de beste ‘doelvrouw’ in de Vijfde

Klasse G. Ze heeft ervoor gezorgd dat Stormvogels opnieuw de

nul hield door het doel klein te houden en keer op keer op tijd

uit te lopen. We kennen haar al langer en misschien waren we

daardoor al wat bevooroordeeld, maar ook tegen ons was ze

gewoon de beste speelster van Stormvogels.”

De speelster:

Birgit Kuijk: (keeper Stormvogels): “Ik vind de selectie voor

Team Libero een hele eer. Het is extra leuk om tegen de Witte

Leeuwinnen te spelen. Ik heb namelijk al meegetraind bij

Telstar. Ondanks dat ik elke week in de vijfde klasse speel,

ben ik ze blijkbaar toch opgevallen. Ik redelijk meekomen. Dat

smaakt dus zeker naar meer. Mijn passie voor de sport is een

van mijn sterke punten. Ik ben heel gedreven, maar probeer

ook rust te brengen in het team. Tegen Spaarnwoude lukte dat

aardig. Hoewel we de tweede helft meer onder druk kwamen

te staan, lukte het gelukkig toch om de nul te houden.”

De coach:

Willem Haasnoot (coach Stormvogels): “Birgit stond tegen

Spaarnwoude zeker weer goede te keepen. Maar dat is

eigenlijk elke week het geval. Over het hele seizoen genomen

pakt ze zeker tien punten voor ons. Meestal behoort ze dan

ook tot de uitblinkers. Birgit heeft een hele goede traptechniek

en is voor de duvel niet bang. Daarnaast heeft ze een echte

winnaarmentaliteit. Zelf geeft ze elke keer alles, maar dat

verwacht ze ook van haar medespelers. ” l

TeksT & Beeld: BerT HarTman

48

Sparen, sparen, sparen…

“Het is een hele mooie actie,” stelt Edwin Ruijgrok. De voorzitter van SV Spaarnwoude

doelt daarbij niet op een mooie schaar of een stevige bloktackle van de een van de

paarswitten, maar op de spaarstunt van de Albert Heijn in Spaarndam. Alle leden van

de omnivereniging hebben een verzamelalbum ontvangen, verfraaid met een per-

soonlijke foto op de cover. Bij het kopen van boodschappen bij de plaatselijke buurt-

super krijgen de klanten pakjes met plaatjes. “In het dorp wordt sindsdien driftig

geruild,” vertelt de voorzitter naar aanleiding van de speciale ‘plaatjesruilmarkt’.

Zelf heeft hij ook een boek. “Gelukkig maar”, stelt Ruijgrok, die de redactie eerder al

met gevoel voor zelfspot mailde: ‘Gezien de stand van de ranglijst, kunnen we ons

misschien ook beter gaan richten op plaatjes sparen’.

De uitbreiding van Andrea XL aan de Kleverparkweg is een grote stap vooruit.

Die conclusie durft directeur Peter Andrea een half jaar later wel te trekken.

“Net als sommige voetballers gedijen we blijkbaar goed in grote ruimte,” grapt hij.

Het is zomaar een maandagmiddag, meestal een rustige moment voor de Haarlemse

middenstand, maar aan de Kleverparkweg blijven er klanten binnenlopen.

De ene keer voor advies over een nieuwe wasmachine, de andere keer over een defect

aan een koffiezetapparaat. “Voorheen konden we die mensen uiteraard ook prima

helpen, maar ik moet zeggen dat royale opzet het allemaal wel rustiger maakt. We

kunnen nog even net iets extra aandacht besteden aan onze klanten. En dat is toch

uitein delijk onze kracht,” stelt Peter Andrea. Sinds de laatste uitbreiding beslaat de

winkel van de onafhankelijke specialist voor audio-, video- en witgoedapparatuur

de huisnummers 7 tot en met 11. “Zoals verwacht, verhoogt dat zeker de beleving

en daarnaast is het productenpakket verder uitgebreid met een brede assortiment

koffiebonen machines en draadloze muzieksystemen. “We mikken toch op het hogere

segment. Die willen wie iets extra’s bieden,” aldus Andrea, die bij BVC Bloemendaal

en DSS reclameborden langs het veld heeft. De jongste zoon Thijs zou – net als zijn

oudere broers - graag bij de laatste club lid worden, maar de club in Haarlem-West

heeft tijdelijk een ledenstop. “En dat is jammer. Hoewel ik zelf niet veel heb gevoet-

bald, kijk ik er wel graag naar. Het blijft een geweldig spelletje. Vandaar ook dat ik

twee clubs sponsor. De persoonlijke band vind ik belangrijk. Sportsponsoring is vooral

ook een sociaal verhaal. Hoeveel het concreet oplevert is lastig na te rekenen, maar

dat er een positief effect van uitgaat, daarvan ben ik overtuigd.”

nieuwe reeks trainingenVoetbalschool haarlemVoetbalschool Haarlem start per maan-

dag 12 november met een

nieuwe reeks techniektrainingen.

Op basis van de trainingsmethoden

van René Meulensteen, assistent van

Alex Ferguson bij Manchester United,

worden jeugdspelers in vijf sessies

buiten de clubtrainingen om bijgespij-

kerd op het gebied van balcontrole,

aanname en traptechniek, schijn- en

passeerbewegingen, snel voetenwerk,

kappen en draaien. De groepen van

maximaal tien spelers worden op basis

van leeftijd ingedeeld. Naast de maan-

daggroep is er een donderdaggroepen

(ook van vier tot vijf en van vijf tot zes

uur) en op vrijdag van half vijf tot half

zes. Medio februari 2013 starten de

trainingssessies van acht middagen.

Voor meer informatie zie:

www.voetbalschoolhaarlem.nl.

michael Van norden:droomelftalTrainer: Henny de Recht

(HFC Haarlem)

Assistent-trainer: Rob Buchel (RCH)

Verzorger: Ruud Wit

(Olympia Haarlem)

1 Gerard van Rossum (HFC Haarlem)

2 Jimmy Lens (HFC Haarlem)

3 Ralph Hoff (RCH)

4 Steef van Loon (EDO)

5 Rik van Engelen (Ripperda)

6 Murat Böke (Ripperda)

7 Rudy Hunting (DCO)

8 (Marino Promes (HFC Haarlem)

9 Rini van Roon (EDO)

10 Michael van Norden

11 Bryan Mussche (EDO)

12 Arno Kensen (Ripperda)

13 Ashwin Minke (RCH)

Commentaar: “Met dit team hadden we elk jaar om de prijzen gespeeld. Haha.”

VOETBALFLITSEN!VOETBALFLITSEN!VOETBALFLITSEN!

Michael van Norden

andrea Xl gedijt goed in grote ruimte

49

De SpecialiSten

SRO-vOORmannen Sjaak jacOb, FRitS van HuFFel en lOuiS Duin:

‘Wat Wij gepresteerd hebbendeze zomer is geWoon goed’Bij SRO Kennemerland, het bedrijf dat voor de Gemeente Haarlem alle sportvelden beheert, zijn de voormannen tevreden.

Samen met de teams die ze onder zich hebben, werkten ze de hele zomer hard om de voetbal velden speelklaar te maken.

Dat is gelukt, vinden ze. “Wat wij gepresteerd hebben deze zomer, is gewoon goed”, zegt Sjaak Jacob.

Toch is het deze maanden op voetbalgebied wel iets rustiger.

Zo heeft Frits nu eindelijk de tijd om op vakantie te gaan.

De anderen richten zich op het groot onderhoud van de honk-

en softbalvelden, die ook door SRO worden onderhouden.

Nu dat seizoen afgelopen is, kunnen ze daar de velden

speelklaar maken.

Binnen SRO is de functie van Louis, Sjaak en Frits ook

veranderd. Worden zij binnen het bedrijf aangeduid als

‘meewerkend voorman’, de focus verschuift steeds meer naar

sturing, merken ze. “Je werkpakket wordt groter en je wordt

steeds meer een aanspreekpunt voor verenigingen”, zegt Sjaak.

Door dit soort extra werkzaamheden wordt het veldwerk

minder. “ Dit wordt wel door onze collega’s op de velden

duidelijk gemaakt”, lacht hij.

Dat heeft ook te maken met een verdere professionalisering

van het bedrijf, zegt Louis. “Er komt steeds meer expertise en

ook schaffen we meer betere en nieuwe machines aan. De

hele bedrijfsvoering wordt beter en daarmee verandert ook de

baan.” Sjaak is het daar mee eens: “In de meeste gemeentes

wordt het onderhoud van de velden door meerderen partijen

gedaan, maar wij hebben het totale werkpakket van de

sportcomplexen onder onze hoede. Dit is uniek in Nederland.

En omdat je alle werkzaamheden zelf in een organisatie

uitvoert, weet je ook waar mogelijke problemen zijn en kan

je hier op inspelen. Hierdoor wordt de kwaliteit alleen maar

beter. En daarom hebben we nu ook van die goede velden.” l

tekst: kick hommes / beeld: patrick tenthof

Ze zijn met zijn drieën, de voormannen van SRO. Sjaak

Jacob, Louis Duin en Frits van Huffel zijn verantwoordelijk

voor hun eigen Rayon, waar ze een team van ongeveer zeven

man aansturen. Ze zijn voor de verenigingen het eerste

aanspreekpunt als er wat op de velden gebeurt. “Dan bellen ze

voor allerlei zaken, zoals er is een boom is omgewaaid of op

een kunstgrasveld ligt de penaltystip los”, zegt Sjaak.

“Wij lossen dat op.”

Sjaak is verantwoordelijk voor Haarlem-Zuid en Haarlem-

West. Louis bevindt zich vooral op Pim Mulier en Frits geeft

leiding in Haarlem-Noord. Maar grenzen tussen deze rayons

zijn er eigenlijk niet, vinden ze. “We helpen elkaar waar het

kan”, zegt Louis, die deze zomer daarom ook nauw betrokken

was bij de renovatie van het vijfde veld van Koninklijke HFC.

“En we hebben maar twee maaiers voor drie rayons”, lacht hij,

“dus we moeten wel samenwerken.”

De vraag is wat SRO de komende maanden bezighoudt, nu

het groot onderhoud aan de velden in de zomer is gedaan.

Er is genoeg te doen, zeggen de voormannen. Het dagelijks

onderhoud van de velden gaat namelijk gewoon door. En dan

gaat het niet alleen over het tweemaal per week maaien van

het veld of de speelschade herstellen, maar ook de zorg voor

het hekwerk en de ballenvangers naast het veld.

Ook het onderhoud van de beplanting is sinds dit jaar een

nieuwe taak voor SRO. “Dat is jaren niet gedaan, dus daar is

veel achterstallig werk” , zegt Sjaak. “Dit zijn werkzaamheden

die we juist in de wintermaanden uitvoeren.”

Sjaak: “Ik durf wel te zeggen dat wij in Haarlem de…..

nou, in ieder geval heel goede velden hebben.”

Louis: “Je wilde zeggen dat we hier een van de beste velden

van Nederland hebben.”

Sjaak: “Ja, want als je nagaat dat we in een aantal weken

het groot onderhoud op ongeveer vijftig velden in Haarlem,

Spaarnwoude en dit jaar ook in Heemstede en Bennebroek

hebben uitgevoerd, dan hebben we het met zijn allen goed

gedaan, vind ik.”

50

HFC

DE SPELERSVROUW

Vrijdagavond… gaan we wel eens uit eten of

samen stappen, maar tegenwoordig vaak lekker thuis met de

kinderen. We hebben er pas een kleintje bij gekregen!

Zaterdagmiddag… ging ik eerst altijd kijken

bij de wedstrijden. Nu houd ik rekening met de kinderen,

maar de tweede helft sta ik meestal langs de lijn. Daar sta ik

dan vooral te kletsen want het is erg gezellig met de andere

‘spelersvrouwen’.

Zaterdagavond… eindigen we vaak in de stad

vanuit de kantine. Michel zijn team bestaat uit een hechte

vriendengroep dus na de voetbal gaat eigenlijk niemand

zomaar naar huis. En we hebben vaak erg leuke feestjes met

het team.

Opmerkelijk…We hebben elkaar ontmoet

tijdens een avond stappen in Maastricht waar Michel op

trainingskamp was met EDO. De volgende dag belde ik, na

enig speurwerk, naar hun hotel omdat ik zogenaamd Michel’s

paspoort in mijn tas had. Die list heeft ervoor gezorgd dat we

met elkaar in contact kwamen.

Verbeterpunten… Hij heeft juist zoveel

pluspunten. Michel staat altijd en voor iedereen klaar.

Eigenlijk zou hij eens iets vaker ‘nee’ moeten zeggen.

Misschien is dat dus wel een verbeterpunt.

Sex voor de wedstrijd… Haha, ja

dat doen wij wel. Het schijnt de prestaties te bevorderen,

toch? Michel voetbalt de laatste tijd iets minder goed, dus

misschien moeten we dat weer vaker doen. l

TEKST & BEELD : RON STOOP

Naam: Romy Coumans (33)

Speler: Michel van der Veldt (zaterdag selectie EDO)

Sport: Handbal, Fitness

Beroep: Recruitment Consultant (op zwangerschapsverlof)

Relatie: Vijf jaar

ROMY COUMANS

Woonboulevard Cruquius - Spaarneweg 75A - 2142 EP Cruquius T: 023-7516656 - www.theoutletfactory.nl - E.: sales@theoutletfactory.nl

Bezorgen is mogelijk op vaste dagen, namelijk op woensdag en vrijdag.

de LAAGSTE PRIJSin de REGIO, dat is TOF

The Outlet Factory, TOF dat die er isThe Outlet Factory, TOF dat die er is

Accessoires v.a. € 5,-

Of het nu gaat om kasten, tafels, stoelen, dressoirs, banken, serre- en tuinmeubelen, accessoires, het is allemaal te vinden bij The Outlet Factory

Salontafels v.a. € 95,-

Accessoires v.a. € 5,-

Veel kasten, tafels en TV-dressoirs zijn van

massief eiken!

Dagelijks wisselende voorraden met KORTINGEN van 50 tot 70%

Dus OP= écht OP, grijp nú uw kans.

HIER VINDT U ONS

GAMMA

N201

Wij zijn geopend: Ma/Do 9:00 t/m18:00Vrijdag 9:00t/m 21:00 - Za. 9:00t/m 17:00

Zondag GESLOTEN**uitgezonderd eerste zondag v.d. maand

HALFORDS

Wij geven goede service en deskundig advies.

SCOOR NU BIJ TOF

Dagelijks wisselende voorraden met

OP= écht OP, OP, OP grijp nú uw kans.

SCOOR NU BIJ TOF

SCOOR NU BIJ TOF

SCOOR NU BIJ TOF

SCOOR NU BIJ TOF

SCOOR NU BIJ TOF

SCOOR NU BIJ TOF

SCOOR NU BIJ TOF

SCOOR NU BIJ TOF

SCOOR NU BIJ TOF

SCOOR NU BIJ TOF

Tafels v.a. € 150,-

Dressoirs v.a. € 125,-

Stoelen v.a. € 25,-

INRUIL VAN UW OUDE BOEDEL IS OOK MOGELIJK!

Villa Westend - Westlaan 41 – 1991 AL Velserbroek - Tel: 023 5381878 - info@villa-westend.nl - www.villawestend.nl

Aan de rand van Haarlem en Spaarnwoude op slechts twintig minuten rijden van Amsterdam ligt Villa Westend in een prachtig groene omgeving.

Met 2500m2 eigen strand en gratis parkeergelegenheid de ideale locatie voor uw evenement en het gehele jaar exclusief te boeken.

Een unieke verfrissende locatie voor uw zakelijke bijeenkomsten

Beleef Villa Westend

Vergaderen, Kick Off, Productpresenatie, bedrijfsfeest • Exclusief af te huren • Betaalbare luxeGoede prijs kwaliteitsverhouding • 20 minuten van Amsterdam • 180 parkeerplaatsen