LC: When love takes over...Generatie 1, hst 3; forever together

Vrolijk neuriënd haalt Jason een bessentaart uit de oven. Het is vandaag Senna's verjaardag. En aangezien er geen tijd en geld is om een verjaardagstaart met kaarsjes en al te kopen bakt hij maar zelf een taart. Dat is ook veel leuker.

Als de taart eenmaal heerlijk op het aanrecht ligt af te koelen, haalt Jason Senna naar de keuken. Senna kijkt even aarzelend naar beneden, met een blik van: 'kom op voetjes, groei dan!' en besluit dan dat ze het echt zelf zal moeten doen.

En zo staat er even later een mooi meisje in de kamer. Vrolijk lacht ze naar haar vader en daarna kijkt ze iets wat verlangend naar de taart. “Mag ik, pap?” Jason lacht “Tuurlijk, maar alleen als ik ook een stukje mag.”

En zo zitten beiden even later aan tafel met een heerlijke punt bessentaart. Senna's glimlach word nog wijder. “Hij is echt lekker pap.”

Als ze haar taart op heeft kijkt ze vragend naar Jason. “Pap? Wat is een LC?” Hij kijkt haar op zijn beurt vragend aan. “Waar heb je dat gehoord?” “Ik weet het niet, ik heb het ergens gehoord denk ik. Maar wat is het?”

“Daar ben je nog een beetje te klein voor Senna.” antwoord Jason. Verontwaardigd gaat Senna naar haar kamer, die helemaal groen met wit is en kleed zich aan. 'Waarom doet papa zo raar? Ik ben net groter geworden...'

Ze klimt van haar bed af en knuffelt haar beer. “Weet jij het beer? Wat papa verbergt?” De beer weet het wel, maar ja, beren kunnen niet praten...

Even dit... :)

Ondertussen maakt Jason zich zorgen. Hij wist dat de vraag ooit zou komen, en hij zou het ook ooit moeten vertellen, maar zo vroeg? Zijn dochter was duidelijk een slimme meid. Zijn dochter... Hij gloeide vanbinnen van trots.

Senna komt de kamer binnen en Jason schrikt op uit zijn gedachten. Vrolijk beginnen ze samen te spelen. Tot ze moeten ontbijten.

Senna kijkt dan toch bang. “Ik wil niet naar school.” fluistert ze. “Wat als de kinderen niet aardig zijn? Of ik vind het heel moeilijk?” Jason herkent in de vragen zijn eerste schooldag. “Het komt wel goed.”

De bus en de carpool toeteren en beiden gaan naar buiten. Als ze de bus instapt kijkt Senna nog een keer achterom. “Kan je echt niet meekomen?”

Om drie uur 's middags komen beiden weer thuis. Jason, die promotie heeft gekregen, is nieuwsgierig naar Senna's dag en hij stapt de carpool uit.

Senna heeft een geweldig gezellige dag gehad. Ze heeft zelfs een meisje mee naar huis genomen. Senna staat op en zwaait naar Jason. “Hoi pap! Dit is Charouk!” Charouk kijkt wat verlegen naar Jason. “Dag meneer.” zegt ze zachtjes.

Ze lopen naar binnen om Senna's kamer te bekijken en binnen delen de twee de grootste geheimen. Senna durft zelfs te vertellen over 'het geheim' van haar vader.

Waarop Charouk vind dat ze zich er niets van aan moet trekken. “Als het echt zo belangrijk is, vertelt hij het later wel.” zegt ze.

“Charouk, mag ik je haren doen?” vraagt Senna uiteindelijk. “Goed hoor, ik vind er toch niet zoveel aan en mijn ouders maakt het niet uit hoe ik eruit zie.”

Nadat Senna klaar is met de borstel, stijltang en haarelastiekjes heeft Charouk twee vrolijke vlechtjes in. Charouk klapt enthousiast in haar handen. “Dat kan je echt goed!” Senna bloost en weet even niet wat te zeggen. “Je mag de elastiekjes wel houden hoor.” mompelt ze daarom maar.

De twee meiden geven elkaar een dikke knuffel. “Wij zijn echt beste vriendinnen, hè Charouk?” vraagt Senna. “Tuurlijk!” antwoord die. “Beste vriendinnen. Forever together!”-ahum, ahum daar ben ik weer. Jullie: Jij weer?--euh ja ik weer, let vooral niet op de vlechtjes van Charouk door het lichaam van Senna. Dat was de mededeling, dank u wel voor uw aandacht.-

“Maar je moet nu naar huis denk ik, want hij is vijf uur.” Charouk knikt. “Tot morgen!” “Tot morgen!”

Senna loopt naar de slaapkamer waar Jason ligt te slapen en vraagt of hij even kan helpen met haar huiswerk. Hij is blij dat Senna zo snel vrienden heeft gemaakt op school.

En zo staat Jason even later vol passie haar huiswerk uit te leggen. Zijn werk op school bevalt hem wel. Maar muziek is natuurlijk veel leuker...

Als Senna klaar is, begint Jason op eens vreselijk hard te niesen. “Ben je verkouden pap?” lacht Senna. “Ja, dat zeiden ze op mijn werk ook al. Ik denk het wel.”

Senna kijkt hem vast beraden aan. “Ik maak je wel beter.” zegt ze, “Ga jij maar naar bed, dan maak ik wat te eten klaar.” zegt ze moederlijk. Jason kan zijn warme bed niet weerstaan en gehoorzaamt gewillig.

Senna duwt ondertussen een cakevormpje haar oventje in. Zo moeilijk kan het toch niet zijn? Ondertussen pakt ze sinasappel sap uit de koelkast.

En jawel, het cakeje is gelukt. Ze zal haar vader eens laten zien dat ze groot is! Ze doet nog een kom beslag in de oven.

Ze zet het blikje sap naast de cake op een dienblad en brengt het naar haar vader toe, die het vrolijk en trots ontvangt.

Ze plukt wat bloemen uit de tuin en zet ze in een vaas. Dan pakt ze zelf ook een cake. 'Zie je wel?' denkt ze 'Ik ben echt wel groot.'