Maanden vlogen voorbij. In ieder geval voor Vincent. Hij raakte verloofd met Hanneke Hokkers en

trok bij haar in. Cora was blij dat haar broer eindelijk de liefde van zijn leven gevonden had, maar ze

zou hem missen. Ook al verhuisde hij naar de overkant van de straat.

Cora wou het incident met Patrick vergeten en dat lukte haar ook. haar relatie met Christiaan ging

met ups en downs. Al waren er meer downs dan ups.

Totdat het Cora te veel werd. “Dag, schat,” zei Christiaan als hij thuiskwam. Cora stond met haar

armen over elkaar en staat met haar rug naar Christiaan toe. Christiaans blik valt op een kartonnen

doos. “Wat doet die daar?” vroeg hij.

“Christiaan, zo kan het niet meer…,” begon Cora, “Wat betekent onze relatie nog?” Terwijl ze dat

zei, stond met haar arm in haar heup. “Maar… Cora,” smeekte Christiaan, “Geeft me nog een kans,

alsjeblieft!” Cora zuchtte. “Ik heb je al genoeg kansen gegeven.” Ze keek Christiaan niet aan.

“Alsjeblieft, Cora!” Zijn ogen zagen er smekend uit. “Goed, nog één!” zei ze en ging de keuken uit.

De volgende ochtend trof Cora Christiaan aan bij het kerkhof. Daar stond hij altijd, als hij wou

bezinnen. “Misschien komt het nog goed,” dacht Cora in zichzelf. “Chris, ik ga met Marie-Louise een

dagje shoppen in Blauwwater.” Christiaan leek te schrikken , hij had blijkbaar niet door dat Cora

achter hem stond. “Oké, is goed,” zei hij afwezig.

Cora was al een tijdje weg en Christiaan besefte dat hij verkeerd bezig was. “Als ik het nu

verpest, dan ben ik haar voor altijd kwijt,” spookt er in zijn hoofd om. “Maar misschien heb ik een

idee. Alexandra logeert zoals gewoonlijk altijd bij mijn ouders. Dus kan ik haar vanavond

verwennen.”

De tijd vloog voorbij en Cora kwam bijna thuis. “Zo dat heb goed gedaan,” zei Christiaan tegen

zichzelf. Christiaan had speciaal zijn kleren wat aangepast om er „sexy‟ uit te zien, in iedere geval

voor zijn normen.

Nog geen 10 minuten later, kwam Cora thuis. Ze zuchtte, want ze verwachte een saaie avond zoals

altijd.

“Christiaan, ik bent thuis!” riep ze. Maar ze kreeg geen antwoord. “Christiaan?” Ze kreeg nog steeds

geen antwoord. “Misschien is hij in de tuin,” bedacht ze zich.

Cora haar gevoel was juist. “Waw!” kon ze uitbrengen. “Verrassing!” riep Christiaan .

“Het is echt prachtig,” zei Cora. Ze pakte Christiaan vast en zoende hem. “Dit heb je echt wel

verdiend.”

“Misschien, wilt mevrouw aan tafel zitten?” vroeg Christiaan met een deftige stem, als Cora hem los

liet.

Nadat ze allebei een bord kalkoen genomen hebben en zijn gaan zitten, sloeg de vonk tussen hen

meteen weer over. Ze keken elkaar aan en hadden dan alleen maar aandacht voor elkaar.

Christiaan opende een fles champagne. Nadat ze allebei een glas hadden, zei hij: “Op de liefde!” Hij

hief zijn glas omhoog. “Op de liefde,” zei Cora ook.

Enkele uren later hadden ze hun buikjes vol gegeten. “Het is was geweldig,” zei Cora terwijl ze haar

armen om Christiaan nek legde.

Tot slot eindigden ze hun avond in bed. Wat Cora niet wist, was: dat het misschien wel de laatste

keer was dat ze een romantische avond beleefde met Christiaan…