1

‘VOOR ELKEPATIËNT

EEN ANDERE AANPAK’

ZIEKENHUIS

Kleur op de kamer

GEZONDHEID

Beterbewegen

TIJDSCHRIFT VOOR PATIËNTEN EN BEZOEKERS VAN AZ GROENINGE

KWARTIERNº 1 • FEB 2016

NICK LIEFHOOGHERADIOTHERAPEUT

DOEBOEKJEBINNENIN!

ZIBI

2

06 SECONDJEKort nieuws

11 MINUUTSlimmer bewegen

IN DIT NUMMER

04 EERSTKamers met kleur

TEAM@HOME

VEEL BETERSCHAP!

ALTIJD RUSTIG BLIJVEN

ONTBIJT À LA CARTE

INFOSESSIE HEUPPROTHESE

13:30Met welke sport val ik het snelst af?

08 DAGHet ziekenhuis de klok rond

3

12 UURAan het woord

22 LAATSTE VRAAGHoe lang mag ik parkeren?

24 LAATSTEindelijk van die angst verlost

‘Steeds meer patiënten genezen definitief’RADIOTHERAPEUT DR. NICK LIEFOOGHE

16 CONTRASTKlein vs. groot

18 WELDRAWie wacht waarop?

20 OVERTIJDColumn vanLize Feryn

“Enkele weken geleden namen we de nieuwe kamers op campus kennedy­laan in gebruik. Het eerste wat ons opviel, was: ‘Waaw, een kleurtje op de muur.’ Het dagziekenhuis ligt in het ‘groene blok’ en we zijn daar best tevreden mee. De kamer is niet alleen dat tikkeltje groter dan de vorige kamers, ook de inrichting zorgt voor meer beweegruimte. Ook inzake duurzaamheid niets dan pluspunten: de PU­gietvloer en de afwerking van de radiatoren maken het onderhoud een stuk eenvoudiger. De versterkte deurstijl zal minder te lijden hebben onder ‘botsingen’ bij het binnenrijden van materiaal. En bovenal de veilig­heid van de patiënt: de handset waar­mee de patiënt een verpleegkundige kan oproepen, biedt meer moge­lijkheden. Bovendien kunnen we een beloproepsysteem aansluiten naast de tafel, zodat de patiënt alle be­wegingsvrijheid heeft en toch steeds met ons in contact blijft. Ons hoef je alvast niet meer warm te maken…”

EERST

WELKOM IN DE

NIEUWE VLEUGEL

4

CONNY PATTIJNHOOFDVERPLEEGKUNDIGE CHIRURGISCH DAGZIEKENHUIS

‘Een kleurtje op de muur’

In januari ontvingen we de eerste patiënten in de nieuwe B-vleugel van campus kennedylaan. Met enkele handige ingrepen gaven we de patiëntenkamers een aangenaam ruimtelijk gevoel, met oog voor veiligheid en duurzaamheid.

HET SCHEIDINGSGORDIJN IN TWEEPERSOONSKAMERS

BERGEN WE VOORTAAN WEG ACHTER DE TOEGANGSDEUR

OVERAL IN DE KAMER IS DE BELOPROEP BEREIKBAAR

DANKZIJ DE INGEBOUWDE KAST

BLIJFT ER MEER PLAATS OVER VOOR HET NACHTTAFELTJE

DE BADKAMER BEVAT MEER

OPBERGKASTJES

DE PLAFOND-HOOGTE VAN

3,60 METER ZORGT VOOR VEEL LICHTINVAL

EN EEN OPTIMALE RUIMTELIJKE

BELEVING

DE GROENE WAND ZORGT VOOR EEN

AANGENAME SFEER

6

CAMPUS KENNEDYLAAN

OPENvoor bezoekers

SECONDJE

OPROEP

Vrijwilligers-werk, ook voor jou?Zo’n 180­tal vrijwilligers zorgen voor een extra meerwaarde in de kwaliteit van onze zorg­verlening: begeleiding aan het onthaal of bij het vervoer van de patiënt, organisatie van de bibliotheek of gewoon door tijd vrij te maken voor wat warme aandacht en een gesprek met de patiënt… Zegt dat je iets? Op 31 mei 2016 organiseert az groeninge een infomoment voor geïnteresseerden. Meer info volgt via onze website.

WWW.AZGROENINGE.BE

ACTIE

Kerstwafels voor het goede doelVeel van onze medewerkers hebben niet alleen het hart op de juiste plaats, maar zijn ook actief in mooie initiatieven voor ‘het goede doel’. En daar zijn we fier op! Tegen een ach­tergrond van kerstdecoratie, aange­bracht door de Academie van Kortrijk en opgeluisterd met livemuziek door het Kortrijkse conservatorium, bakten we op 17 december wafels voor onze medewerkers en bezoe­kers. De opbrengst ging naar de vzw Co­Living, mede opgericht door een medewerker van de sociale dienst.

WWW.CO-LIVING.BE

Vanaf begin maart 2016 stellen we campus kennedylaan open voor bezoekers. Je krijgt een rondleiding door de nieuwe vleu­gels met uitleg over onze toekomstige spoedopname, hoe de nieuwe kamers eruitzien, maar ook een blik achter de schermen: hoe we operatie­instrumenten steriliseren, hoe de kledij­auto­maat werkt, enzovoort. Zowel groepen als individuen kunnen inschrijven. De data vind je op onze website. De rondleidingen vinden ’s namiddags, ’s avonds en tijdens het weekend plaats.

WWW.AZGROENINGE.BE/RONDLEIDINGEN

Wil je op de hoogte blijven van

onze actualiteit? Abonneer je dan

op onze digitale nieuwsbrief.

WWW.AZGROENINGE.BE/NIEUWSBRIEF

az groeninge biedt anderstalige patiënten gratis taalbijstand in 142 vreemde talen, ook patiënten

die gebruikmaken van de Vlaamse gebarentaal. Daartoe werken we samen met vijf externe pro-

fessionele diensten die tolken leveren, zowel via telefoon, videotolk (cf Skype) als face-to-face.

Daarnaast volgden ook zo’n twintig medewerkers een basiscursus gebarentaal.

7

1.435.000

QUOTE

‘De eerste dag was even wennen: die fiets vliegt vooruit! Maar het gaat even snel als met de auto, en ik voel me mentaal frisser’

Lies Huygebaert testte twee weken lang een elektrische fiets in het kader van een actie om medewerkers op de trappers te krijgen.

CIJFER

1.435.000poetsdoekjes… gebruiken wij jaarlijks om ons ziekenhuis hygiënisch te houden. Vooral ‘handcontactpunten’ – deurklinken of schakelaars – kunnen bronnen van bacteriën zijn. Om te voorkomen dat die zich via het poetsdoekje naar het volgende handcontactpunt over­zetten, werden de poetsdoekjes voor de onderhoudsmedewer­kers in zestien genummerde vakken verdeeld. Daardoor is het makkelijker bij te houden welke vakjes van het poetsdoekje al werden gebruikt.

Naast 1.435.000 herbruikbare poets-

doekjes verbruiken we jaarlijks ook

640.000 herbruikbare vloerdoeken

en 227 km stofwisdoekjes.

az groeninge telt 626 fietsende

medewerkers, goed voor

3.723 km duurzaam woon-

werkverkeer per dag.

Elk jaar nemen we heel wat nieuwe medewerkers in dienst:

niet alleen verpleegkundigen maar ook medewerkers voor

keuken, onthaal, technische dienst, administratie…

VOLG ONZE JOBSITE: WWW.AZGROENINGE.BE/JOBS

8

Ontbijt à la carteVakkundig stuurt zorgondersteuner Anja haar elektrisch aangedreven broodbuffetwagen door de gangen en de kamers van ‘haar’ drie chirurgische afdelingen. De indrukwekkende ontbijtkar is volgestouwd met lekkers: verschillende soorten brood, beschuiten, cornflakes, beleg, koffie, thee, (choco)melk, appelsap… Ook voor wie een glutenvrij, zoutarm of lichtverteer­baar dieet volgt. Anja houdt van het contact met de patiënten: “Ze openen ’s ochtends, bij wijze van spreken, nog maar de ogen en worden verwend met ontbijt aan bed. Ze kiezen waar ze op dat moment trek in hebben. Ondertussen vertellen ze al eens iets, over wat hen op dat moment bezighoudt.” ’s Avonds volgt dezelfde ronde, met een aangepast aanbod.

In az groeninge houdt de dag niet op nadat de laatste bezoeker is vertrokken. Artsen, verpleegkundigen en vele andere medewerkers staan de klok rond paraat. Binnen, maar ook buiten de ziekenhuismuren.

dag 07:00CAMPUS KENNEDYLAAN

DAGHET ZIEKENHUISDE KLOK ROND

9

Infosessie heupprothese Een zestal patiënten, de meesten vergezeld door een buddy, wonen de infosessie heupprothese bij. Orthopedist Luk Verhelst steekt van wal: “Een goed geïnformeerde patiënt heeft minder angst, minder pijn en revalideert sneller.” Foto’s van heupen verschijnen op het scherm, diverse soorten prothesen gaan van hand tot hand. Grimassen van twijfel gaan over in gelach, het ver­trouwen groeit. De tongen komen los, vragen gaan over en weer. Daarna neemt anesthesist Marc Reynvoet over: “We bespreken samen met u de beste manier van verdoving en pijnstilling na de operatie.” Verpleegkundigen, kinesisten en sociale werkers ronden het verhaal af. Hun gemeenschappelijke doelstelling: de patiënt na zijn opname veilig naar huis laten vertrekken.

Team@HomeVroedvrouw Hilde brengt een bezoekje aan pas bevallen mama Tine en haar vier dagen oude baby Charlotte in Kluisbergen. Kleine Charlotte is tachtig gram in gewicht toegenomen op dag vier, flink gedaan! De borstvoeding verloopt dan ook heel vlot. Via een adertje in Charlottes hand prikt Hilde wat bloed voor de Guthrie­test, wat vroeger via een hielprik gebeurde. Tegelijk geeft ze uitleg: “Hiermee kunnen we elf aangeboren stofwis­selingsziektes opsporen.” Ze vindt het leuk om de baby’s nog even te zien evolueren in hun thuissituatie: “Kersverse ouders willen vooral weten of ze goed bezig zijn. Want ook als alles goed gaat, zitten ze doorgaans nog met vragen. Wij kunnen hen die geruststelling geven.”

13:00VERGADERZAAL CAMPUS VERCRUYSSELAAN

13:30KLUISBERGEN

10

15:00CAMPUS VERCRUYSSELAAN

21:00CAMPUS REEPKAAI

Veel beterschap!Al meer dan vijf jaar staat vrijwilliger Ronny paraat aan het onthaal van een van de campussen: om uit te leggen hoe het ticketsysteem werkt, om mensen de weg te wijzen naar een arts of om patiënten naar hun kamer te begeleiden. Sinds kort verdeelt hij ook de wenskaarten die mensen gratis via de zieken­huiswebsite aan een patiënt kunnen laten bezorgen. “Het doet de patiënten heel veel, je ziet dat ze opgetogen zijn. Soms zeggen ze het niet met zoveel woorden, maar spreekt hun lichaamstaal boekdelen.” Ronny is ondertussen een vaste waarde op campus vercruysselaan. “Ik heb een heel goede band met de mede­werkers van het onthaal, en ook op de afdelingen kennen ze me allemaal. Ik blijf dit doen zolang het kan.”

Altijd rustig blijvenSecuritymedewerker Glenn start zijn nachtronde. Die begint steevast met een controle van de binnen­ en buitendeuren, op elk van de campussen. Maar dat is zowat de enige constante van zijn job. Daarna primeert het onverwachte: een patiënt met wegloopneiging in de ambulance vergezellen naar een andere campus, een oproep van de spoedopname waar een dronkenman met veel kabaal uithaalt naar de verpleegkundige… Of je dan een stoere jongen moet zijn, als securitymedewerker? “Neen, onze job bestaat vooral uit bemiddelen, rustig en onpartijdig op de patiënt inpraten.” Na elk incidentje zetten ze hun ronde voort, Glenn of een van zijn vijf collega’s. Graag geziene gasten die 24 uur op 24 met de glimlach instaan voor onze veiligheid.

11

MET WELKE SPORT VAL IK HET SNELST AF?

ie aan het sporten slaat om af te slanken, wil zijn of haar energieverbruik maxima­

liseren. Maar niet alle sporten leiden tot hetzelfde resultaat. Ondertussen is weten­schappelijk bewezen dat je best kiest voor trainingen met een intervaleffect. Eén daar­van is Metabolic Resistance Training (MRT). Met MRT blijft je lichaam zelfs ná de training energie verbranden om te herstellen.

CHEMISCHE REACTIESMRT is een training die bestaat uit samen­gestelde oefeningen met een eerder hoge intensiteit en weinig rust tussenin. Tijdens de oefeningen spreek je verschillende spier­groepen aan met één beweging. Zo gebruik je borst­, schouder­ en armspieren voor een push­up. Een squat laat dan weer alle grote spiergroepen van je benen werken. Zo’n trainingssysteem met welbepaalde werk­ en rusttijden lokt vooral chemische reacties uit in ons lichaam, wat resulteert in hogere verbranding en verbetering van de algemene fysieke fitheid. Dat is een van de redenen waarom we stilaan afstappen van de lange duurtrainingen om ‘vet’ te verbranden.

W60'

15'

00'

45'

30'

MINUUT

AANPASSEN EN DOSERENMRT kan verschillende vormen aannemen. Oefeningen vind je makkelijk terug op het internet. Maar opgelet: het gaat hard, heel hard! En dat is tegelijk een voordeel en een nadeel. Door de intensiteit boek je snel resultaat, maar maak niet de fout om er na jarenlange immobiliteit voluit in te vliegen, met risico’s op blessures, opgave wegens te lastig… Daarom stel ik voor elke deelnemer aan ons programma een individueel trai­ningsplan op, in functie van de startconditie en de vooruitgang van de uithouding. Want ook tijdens de opbouw van MRT moeten we regelmatig differentiëren en op een mindere dag al eens een lichte sessie inlassen.

HARTSLAG ALS INDICATORDe hartslag is en blijft een belangrijke indi­cator. In aanloop naar MRT trainen we de basisuithouding met de juiste hartfrequentie. Daarna vinden we al snel de weg naar MRT. Voor een ideaal afslankprogramma is een gecombineerde aanpak nodig: niet alleen anders en meer bewegen, maar ook anders eten en anders denken.

WWW.AZGROENINGE.BE/OBESITASCENTRUM

11

SOFIE VANDECANDELAEREKINESIST

OBESITASCENTRUM

12

‘EEN VEILIGE EN PRECIEZE BEHANDELING’

12

13

UUR

Radiotherapie of het vernietigen van kankercellen met behulp van stralen met een hoge energiewaarde: zowat de helft van de kankerpatiënten krijgt ermee te maken. Dat gaat vaak met veel emoties gepaard. Radiotherapeut Nick Liefhooghe vertelt over verwerking, evenwicht en de rol van technologie.

‘EEN VEILIGE EN PRECIEZE BEHANDELING’

DR. NICK LIEFHOOGHERADIOTHERAPEUTSPECIALISATIE: NEURO-ONCOLOGISCHE TUMOREN, LYMFOMEN, SARCOMEN

13

14

‘Sommige patiënten willen

van naaldje tot draadje weten

wat hen te wachten staat, anderen verkiezen een

summiere uitleg’

WIST JE DAT… radiotherapie gebruikt wordt voor preventieve, curatieve en pijnstillende doeleinden? Of zelfs voor radiochirurgie?

er naast de externe radiotherapie die we hier beschrijven ook interne radiotherapie bestaat?

WWW.AZGROENINGE.BE/RADIOTHERAPIE

anker is een complexe aan­doening. Voor elke individuele patiënt stellen specialisten uit

diverse disciplines het meest geschikte behandelplan op. In iets meer dan de helft van de gevallen maakt radiotherapie daar deel van uit. Een belangrijke stap daarbij is het gesprek met de radiotherapeut…

BANG VOOR HET ONBEKENDE“Patiënten die bij ons komen, hebben het emotioneel vaak heel moeilijk”, vertelt dr. Nick Liefhooghe. “Ze kregen de diagnose van hun verwijzende specialist, maar die overweldigende boodschap blijft lang nazinderen. Vaak willen ze de uitleg nog eens van een andere arts horen. En die uitleg geven we, zo veel en zo vaak als nodig. Patiënten zijn immers vaak bang voor bestraling, bang voor het onbeken­de. Er doen ook veel misverstanden de ronde. Radiotherapie is de voorbije vijftien jaar razendsnel geëvolueerd. Vandaag is het wel degelijk een veilige en precieze behandelmethode. Precies omdat wij de patiënt op elk moment een vangnet willen

bieden, is er bij elke bestralingssessie een radiotherapeut stand­by voor de patiënt. Ook de verpleegkundigen doen een fantastische job via infogesprekken vooraf en dagelijkse begeleiding aan het toestel. Verder is er ook ondersteuning door een psychologe mogelijk.”

DE JUISTE BALANSOp de afdeling radiotherapie passeert een grote verscheidenheid aan mensen van alle leeftijden. Volgens dokter Liefhooghe vergt elke patiënt een andere aanpak: “Het is belangrijk om te achterhalen met wie we best op welke manier omgaan. Sommige patiënten willen van naaldje tot draadje weten wat hen te wachten staat, anderen verkiezen een summiere uitleg en volgen eerder in vertrouwen het advies van de arts. Momenteel bereiken we mooie resultaten met radiotherapie. Steeds meer patiënten genezen definitief, met veel minder nevenwerkingen dan vroeger. Helaas zien we ook mensen in een vergevorderd kankerstadium. Bij hen is het soms zoeken naar de juiste balans: enerzijds wil je de patiënt realistisch en correct informeren, anderzijds mag je iemand ook niet alle hoop ontnemen. Een patiënt die goed reageert op de behan­deling, krijgt vaak nog een kwaliteitsvolle verlenging van het leven.”

MILLIMETERWERKOmgaan met ontreddering en vreugde, angst en hoop… emotioneel is dat zwaar om dragen. En daarmee hebben we een vaak gehoord misverstand ontkracht: de radiotherapeut is niet de persoon die louter op de knopjes van zijn bestralings­toestel – de ‘lineaire versneller’ – drukt. Al blijft zo’n toestel natuurlijk wel een grote uitdaging voor de wetenschapper in de arts. “Via radiotherapie bestralen we kan­kercellen met energie om het genetisch materiaal van de cel te vernietigen. Maar om de tumor te raken, gaat die energie ook door omliggend weefsel. Het spreekt voor zich dat we de gezonde organen zo veel mogelijk willen afschermen. Daarom

K

15

heeft az groeninge recent geïnvesteerd in nieuwe, geavanceerde toestellen. Die beschikken over een waaier aan techni­sche mogelijkheden en halen de hoogste kwaliteitsnorm om een tumor te bestra­len. Niet alleen hebben we tijdens de bestralingssessie constant controle over de toe te dienen stralen en de tumor, maar kunnen we de stralen ook met millimetri­sche precisie richten op de te behandelen plaats én dan nog eens zeer snel toedie­nen – tot drie à twaalf keer sneller dan vroeger. Daardoor ligt de patiënt minder lang op de tafel en is er minder kans op beweging, wat de nauwkeurigheid ten goede komt. Precies die nauwkeurigheid en snelheid van toedienen zijn de voorbije jaren gigantisch geëvolueerd.”

MARKERS EN SENSORENDe bestralingstoestellen van de nieuwste generatie bevatten niet alleen een geïnte­greerde CT­scan, maar zijn ook uitgerust met een infraroodcamera die op de patiënt aangebrachte sensoren detecteert. Op ba­sis van die informatie berekent het toestel hoe de tafel waarop de patiënt ligt in maar liefst zes dimensies moet bewegen om de patiënt te positioneren. Daarna volgt een tweede finetuning via foto’s die genomen worden met RX­buizen in de grond, aan weerszijden van het toestel. Daarmee kan de radiotherapeut de positionering afstemmen op de botstructuren van de patiënt. Maar afstemmen op de botstruc­tuur is niet altijd voldoende. De radiothera­peuten kunnen ook nauwkeurig richten op bewegende tumoren, zoals een tumor in de prostaat die beweegt door de druk van de blaas of de positie van de darm. In dat geval wordt de beeldvorming afgestemd op markers die vooraf in de tumor worden ingeplant. En om verder in te gaan op beweging: ook ademhalingsgebonden bestraling van bijvoorbeeld long­ en borst­tumoren behoort tot de mogelijkheden.

BLIJVEN SPECIALISEREN“Qua techniek kunnen we alles: van de klassieke, gefractioneerde bestraling tot

de heel gerichte éénmalige hogedosisbe­straling, de radiochirurgie”, zegt dokter Liefhooghe. “Onze huidige toestellen bereiken zowat de maximale nauwkeu­righeid van wat op dit moment technisch haalbaar is. Maar net als de technologie worden ook alle behandelingen in de oncologie steeds geavanceerder en com­plexer. Dat maakt het moeilijk om in het volledige vakgebied van alle nieuwighe­den op de hoogte te blijven. Daarom willen we binnen ons team van vijf radiothera­peuten steeds verder subspecialiseren, zowel op orgaan als op techniek, om zo de nodige expertise en kwaliteitsvolle zorg te blijven garanderen. Dat is de toekomst.”

DIEPMENSELIJKHEIDHet is duidelijk: Nick Liefhooghe is een ‘bevlogen’ arts. “Ik heb altijd een voorliefde voor wetenschappen gehad. Toen ik achttien was, twijfelde ik nog tussen bio­ingenieur of geneeskunde. Het werd geneeskunde, dat kriebelde het sterkst. Aanvankelijk koos ik na de zeven basisjaren voor de specialisatie inwendige geneeskunde. Als stagiair was ik immers nauwelijks met radiotherapie in contact gekomen. Maar na twee jaar assistent­schap op inwendige ziekten, waaronder een zestal maanden op de dienst onco­logie, ben ik uiteindelijk toch geswitcht naar radiotherapie. Vooral de diepmen­selijkheid van die discipline in combinatie met zowel een brede klinisch­oncologi­sche bagage en uitgebreide spitstech­nologie leek me ideaal. Tot op vandaag ben ik nog steeds heel tevreden met mijn beslissing. En wordt het allemaal even te veel, dan kan ik altijd terecht bij mijn vier collega’s. Bovendien is mijn vrouw huisarts. We luchten ons hart bij elkaar. Daarnaast is sport een goede uitlaatklep. Door mijn job besef ik goed, wellicht meer dan iemand anders van dezelfde leeftijd, dat ‘een rustig voortkabbelend, gelukkig leven’ heel snel kan omslaan. Ik hou daar nu meer rekening mee, probeer van het leven te genieten en tevreden te zijn met de dingen die goed gaan.”

RADIOACTIVITEITMensen denken vaak dat externe radiothera-pie het lichaam radioactief maakt, maar dat is niet zo. Patiënten krijgen een hoeveelheid energie toegediend, maar zodra de bestraling stopt, is de energie weg. Vergelijk het met een zonnebank. Bij interne radiotherapie daar-entegen, is de patiënt wél tijdelijk radioactief aangezien er kleine radioactieve bronnetjes worden ingeplant of ingespoten. Omdat die bronnetjes maar over een hele korte afstand stralen, blijft de straling aan de buitenkant van het lichaam echter uiterst gering.

16

Wanneer de patiënt de capsule inslikt, maken vier ingebouwde minuscule breedhoekcamera’s per se­conde elk drie tot vijf beel­den van de binnenkant van het maag­darmkanaal. We zetten de videocapsule se­lectief in bij problemen als onverklaarde bloedarmoe­de of ontsteking, wanneer voorafgaande onderzoeken niets aan het licht brachten en bij een vermoeden van problemen in de dunne darm. Een traditioneel maag­darmonderzoek via coloscopie of gastroscopie brengt die dunne darm namelijk niet altijd volledig in beeld. De gedetailleer­de videobeelden maken poliepen, ontstekingen of afwijkende bloedvaatjes zichtbaar. Naargelang de snelheid van darmwerking van de patiënt verlaat de camera het lichaam na een paar uren of dagen.

KLEIN

De videocapsule meet zo’n één op drie centimeter, de grootte van een vitaminepil.

CONTRAST

17

Met deze mastodont kunnen we aandoeningen opsporen op basis van af­wijkingen in de stofwisse­ling. Zo vertonen tumoren en infecties een verhoogde stofwisseling; dementie dan weer een verlaagde stofwisseling. Zelfs de kleinste tumoren, en ook het onderscheid tussen goedaardige gezwellen en kwaadaardige tumoren, komen in beeld. Om de stofwisselingsactiviteit zichtbaar te maken, bren­gen we een kleine hoeveel­heid radioactief suikerana­loog in het lichaam. Cellen met verhoogde of verlaag­de activiteit nemen meer of minder van die suiker op dan gezonde cellen en worden zo herkenbaar via de PET­scan. De CT­scan zorgt voor aanvullende informatie over de juiste plaats van eventuele letsels.

De PET/CT-scanner weegt een kleine

vier ton, met de tafel erbij maar

liefst vijf ton!

GROOT

18

Wachten op een consultatie of een ingreep. Op goed of minder goed nieuws. Over jezelf of over je naasten.

‘We zijn er vroeg bij’

“Bij de start van het schooljaar stelde de juf vast dat Curtis een probleempje heeft met zijn uit­spraak”, zegt mama Angelique. “Daarom gaat hij nu al een tijdje naar de logopediste. Zij raadde ons aan om bij de neus­, keel­ en oorarts langs te gaan om te zien of er geen fysieke oorzaak is. Ik was voordien nog niet bij de NKO­specialisten van az groeninge geweest, maar op de website van het ziekenhuis vond ik hun gegevens. ‘t Komt wel in orde, hij is nog klein, we zijn er vroeg bij.” Curtis zelf laat het alvast niet aan zijn hart komen: “Ik zit in de derde kleuterklas bij juf Sabine, maar voor logopedie ga ik bij Eline. Ik woon niet ver van school. Ik ga meestal te voet, soms met de auto. Ik heb nog drie grotere broers en twee grotere zussen. Wat ik graag doe? Ik hou van videogames! En nu zal ik flink zijn bij de dokter.”

CURTIS BOUSSIER (5)ZAL FLINK ZIJN BIJ DE NKO-ARTS

‘De oogarts zei dat alles goed komt’

“Al zeker een jaar heb ik gezichtsproblemen, vooral in het donker en bij fel tegenlicht. Koplampen van auto’s veranderen in sterren. Maar ook overdag heb ik absoluut geen ver zicht. Alles wat niet dichtbij staat, wordt wazig. Zelf rij ik niet met de auto, maar ook met de fiets voel ik me niet meer zeker. Een bril helpt niet meer. De oogarts stelde vast dat ik cataract heb. Straks plant hij een kunstlens in. Ik heb geen schrik voor de operatie, al laat het me toch niet los. De oogarts zegt dat alles goed komt. De ingreep verloopt onder lokale verdoving, daarna moet ik wat rusten en later op de dag mag ik alweer naar huis. Morgen kom ik terug voor een controle. De eerste paar nachten moet ik een oogschelp opzetten om te vermijden dat ik in mijn oog zou wrijven, en een paar weken lang moet ik oogdruppels inbrengen.”

BEA DECANNIÈRE (67)WORDT GEOPEREERD VOOR CATARACT

WELDRA

19

‘Het was meteen prijs!’

“Ons eerste kindje komt eraan. Het is een meisje, maar dat hebben we goed kunnen stilhouden. Ze heeft ons wel wat laten wachten, onze Juliette: ze is een week over tijd. Het is wel grappig dat An­Marie en ikzelf vandaag dag op dag negen maanden getrouwd zijn. ’t Was meteen prijs! We zijn wel al zeven jaar samen. Nerveus zijn we niet, we zijn er klaar voor. Iedereen zegt dat je niet op voorhand kan inschatten hoe een baby je leven zal veranderen. We gaan nogal vaak uit en reizen graag, maar geen probleem. Juliette mag over twee maanden al mee met het vliegtuig naar een zonnige bestemming. Waar precies, daar zijn we nog niet uit. De kinderkamer heb ik zelf ingericht in muntgroen, een neutrale kleur om niets te verraden. En daarna? Dan komt er zeker nog een broertje of een zusje bij. Misschien zelfs twee…”

THOMAS FORMENT (29)WORDT VOOR HET EERST PAPA

‘Af van die vervelende hoest’

“Al drie maanden loopt ik constant te hoesten. Voor­al ’s nachts heb ik last van die hoestaanvallen. Ik ben al drie keer naar de huisarts geweest. Die schreef me achtereenvolgens pilletjes en siroop voor, maar die hielpen niet. Aangezien er op mijn kot in Leuven tapijt ligt, heb ik allergietesten ondergaan, maar ook die maakten me niet wijzer. Onlangs sloot ik me aan bij een rugbyploeg. Tijdens de laatste training begon mijn adem zo erg te piepen, dat ik de training moest stopzetten. Omdat het maar blijft aanslepen, denkt mijn huisarts nu aan kinkhoest of astma. Daarom ben ik van Leuven naar hier gekomen om de long­arts van az groeninge te zien. Ondertussen werk ik in de wachtzaal aan mijn masterproef educatieve studies. Ik droom ervan om docente opvoedkunde of onderwijskunde te worden, of lerares humane wetenschappen in het 5e en 6e middelbaar.”

MARLOES DHALUIN (22)KAMPT MET EEN AANSLEPENDE HOEST

MOET JE EEN INGREEP ONDERGAAN? ONZE PREOPERATIEF

VERPLEEGKUNDIGEN

DOORLOPEN SAMEN MET

JOU ALLE VOORBEREIDENDE

STAPPEN. ZO WEET JE WAT

JE TE WACHTEN STAAT EN

WIN JE TIJD OP DE DAG VAN

DE OPERATIE. BOVENDIEN

KUNNEN WE TIJDENS ZO’N

GESPREK PROBLEMEN

ONDERVANGEN, ZOALS

DE NOOD AAN ONDER-

STEUNING THUIS TIJDENS

OF NA JE VERBLIJF IN HET

ZIEKENHUIS.

WACHTTIJD IS SPEELTIJDELK KIND KAN IN

AZ GROENINGE REKENEN

OP EEN KINDVRIENDELIJKE

OMGEVING EN BENADE-

RING. ONDER HET MOTTO

‘WACHTTIJD IS SPEELTIJD’

WERDEN ALLE DIENSTEN,

WACHTZALEN, CONSUL-

TATIES… WAAR KINDEREN

KOMEN, UITGERUST MET

SPEELVOORZIENINGEN.

WAAR MOGELIJK RICHTEN

WE EEN SPEELHOEKJE IN

OF STELLEN WE EEN BOX

MET SPEELGOED TER

BESCHIKKING.

20

KLEINGELUK

OVERTIJD

W at ben ik toch een geluk­zak! Ik ben negentien jaar en heb al meer dromen kunnen waarmaken dan

ooit gehoopt. Ik heb er net een jaar vol modellenavonturen in verre landen op zitten. Daar ben ik meer dan eens mezelf tegengekomen. Ik kreeg een prachtrol in een van Vlaanderens meest prestigieuze reeksen ooit, heb te veel hobby’s voor het aantal dagen in de week, maar bovenal: ik ben omringd door mensen van wie ik hou. Vrienden voor het leven en een prachtig nest dat ik nog niet volledig verlaten heb, wegens té gezellig.”

Ik hoor het mezelf nog vol verwondering denken, zo’n drie jaar geleden. En ik had gelijk, zoveel geluk wordt weinig mensen gegeven. Ik was tot dan toe gespaard ge­bleven van alle ongelukken die een mens kan tegenkomen. Ziekenhuisbezoeken bleven beperkt tot vrolijke kraamvisi­tes aan mijn zus Mira, die het leven had

geschonken aan een zalig rond en gezond meisje. Niets stond me in de weg om vro­lijk mijn grenzen te verleggen en dromen te vergroten.

Ik heb mijn geluk nooit vanzelfsprekend gevonden. Ik ben altijd verwonderd en dankbaar gebleven om de dingen die me werden gegund. Dat kreeg ik van thuis uit mee. Op de verjaardagskaartjes die ik van moeder en grootmoeder krijg, staat gegarandeerd een lange tekst over geluk en dankbaarheid. ‘Amen’ als afsluiter zou daarop niet misstaan. Dus aan bewustma­king geen gebrek.

De context is de voorbije jaren wel veranderd. Geluk zoeken we nu in kleine dingen. Mijn mama, rots van de familie, houvast van mijn leven, kreeg in 2013 de diagnose ‘borstkanker’. De dokter sprak over tachtig procent overlevingskans, dus voor die tachtig procent zouden we gaan. We zijn nu twee jaar later. Na het herval,

vorig jaar in maart, moesten we ons neer­leggen bij het idee dat mama bij de twintig procent behoort.

‘Neerleggen bij het idee’: dat klinkt zo rustig voor alle emoties waar we als ge­zin doorheen gegaan zijn. Van ongeloof naar woede, naar angst om wat, wanneer en hoe. En dan pas naar verdriet om het besef dat we haar zullen moeten loslaten. Mama is altijd heel realistisch geweest, waar ik heel blij om ben. Wan­neer anderen nog zachte doeken won­den om de realiteit en met valse hoop hun gemoed bedaarden, sprak mama rustig over wat er precies te gebeuren stond. Nu de realiteit plots zo dichtbij is gekomen, kan niemand er nog omheen. Mama zal sterven. Voor ons klinkt het ondertussen bijna logisch. Wij hebben door mama’s eerlijkheid al even tijd gehad om te wennen aan het idee. Voor anderen is de rollercoaster aan emoties nog maar net vertrokken.

‘De ziekte van mama schonk

ons de mooistegesprekken

die een menskan hebben’

21

NVDR: MARIE-ANNE BOSSUYT, MAMA VAN DE ZUSSEN FERYN, OVERLEED OP 15 DECEMBER 2015, EEN MAAND NADAT LIZE DEZE TEKST SCHREEF.

VANAF EIND 2016 BRENGEN WIJ ONZE DIENSTEN ONDER OP TWEE CAMPUSSEN, NL. DE CAMPUSSEN KENNEDYLAAN EN REEPKAAI. VOLG ONZE VERHUISPLANNEN OP WWW.AZGROENINGE.BE

4 CAMPUSSEN

President Kennedylaan 48500 Kortrijk

Reepkaai 48500 Kortrijk

Burgemeester Vercruysselaan 58500 Kortrijk

Loofstraat 438500 Kortrijk

tel. 056 63 63 63

fax 056 63 63 69

whatsapp 0473 57 90 68

www.azgroeninge.be

info@azgroeninge.be

www.facebook.com/azgroeningekortrijk www.twitter.com/azgroeninge www.linkedin.com/company/az­groeninge www.youtube.com/user/azgroeninge

SPOEDOPNAME campus loofstraat056 63 61 12

Van 10 tot 12 en van 14 tot 20 uur, met uitzondering van een aantal diensten.

WWW.AZGROENINGE.BE/BEZOEKUREN

COLOFON

KWARTIER is het tijdschrift voor patiënten en bezoekers van az groeninge REDACTIE EN COÖRDINATIE Veerle De Wispelaere OVERLEGCOMITÉ Petra Archie, Jan Deleu, Veerle De Wispelaere, Sofie Goeminne, Sabine Moreel, Frederika Van der Heyde, dr. Serge Vanderschueren, Veerle Van Hauwaert, Marc Verpoort ZIBI-

BOEKJE dr. Philippe Clarysse, dr. Johan Colpaert, Martine D Heygers, Virginie Fievez, Ingrid Huygevelde MET DANK AAN Anja Bourgeois, Curtis Boussier, Ronny Debakkere, Bea Decannière, Angelique Deweerdt, Marloes Dhaluin, Thomas Forment, Lies Huygebaert, dr. Nick Liefhooghe, prof. dr. Alex Maes, Conny Pattijn, dr. Marc Reynvoet, Sofie Vandecandelaere, Glenn Vancayseele, Hubert Vanden Bulcke, Hilde Vangheluwe, dr. Wouter Van Moerkercke, dr. Luk Verhelst COLUMN Lize Feryn CONCEPT, EINDREDACTIE, LAY-OUT Stapel Magazinemakers www.stapel.be FOTOGRAFIE Marc Wallican V.U. Jan Deleu, President Kennedylaan 4, 8500 Kortrijk

BEZOEK-UREN

VOLG ONS

21

Ik heb m’n hele leven al geluk gehad. Een tijd lang dacht ik dat mijn geluk volledig gekeerd was. Je moeder verliezen is het ergste wat er is. Maar de ziekte van mama schonk ons de mooiste gesprekken die een mens kan hebben. En met die ge­sprekken, komen ook inzichten. Dat ook kleine verdrietjes verdrieten zijn, ook al is er een groter verdriet aanwezig. En dat vele kleine gelukjes ook gelukkig kunnen maken. Er werden ook beloftes gemaakt. Dat ik mijn leven verder zou schilderen met dezelfde mooie kleuren die zij ge­bruikte om onze levens te kleuren. Dat ik me nooit schuldig zou voelen wanneer ik lach, want dat ik zal lachen voor haar.

En eerder dan kwaad om de tijd die we niet meer met haar zullen hebben, ben ik dankbaar om de tijd die we wel met haar kregen. Ik ben nog steeds die gelukzak. Met een grote glimlach schrijf ik dan ook ‘amen’ onder deze tekst. Ik ben de doch­ter van mijn moeder, zoveel is duidelijk.

LIZE FERYN WOONT IN KORTRIJK EN IS ACTRICE, MODEL EN AUTEUR

‘Dikke pluim voor het keuken-personeel’ In de nieuwe vleugels die opengaan op campus kennedylaan is

kleur prominent aanwezig, ook in de patiëntenkamers. Tegelijk brengen we in het bestaande gebouw warme kleuraccenten aan.

Onze uitgebreide artsenteams maken sub­specialisatie in specifieke medische takken mogelijk. Onderlinge multidisciplinaire samen­werking over de grenzen van de vakgebieden heen versterkt onze medische knowhow.

‘De BEWEGWIJZERING is een beetje ingewikkeld op de nieuwe campus. Gelukkig krijg je veel hulp van mensen die zich dag na dag inzetten. Het komt mettertijd zeker goed’

LAAT VAN JE HORENPatiëntenfeedback is belangrijk voor ons. Spreek zeker een medewerker of afdelingshoofd/hoofdverpleegkun­dige aan bij vragen of bezorgdheden. Bij een opname in het ziekenhuis kan je steeds ervaringen of sugges­ties noteren op het welkomstkaartje dat je vindt op de kamer of in de gang. Twee keer per jaar meten we de ervaring van patiënten via een enquête georganiseerd door de Vlaamse overheid. Als we over je mailadres beschikken, krijg je ook maximum één keer om de drie maanden een korte online tevredenheidsenquête. Heb je een klacht waar je graag feedback op wil, contacteer dan onze ombudsdienst. Verbetersuggesties kan je melden aan het team kwaliteit.

OMBUDSDIENST AZ GROENINGE

OMBUDSDIENST@AZGROENINGE.BE

TEAM KWALITEIT AZ GROENINGE

VEILIGEZORG@AZGROENINGE.BE

Op basis van de input van onze patiënten verfijnen wij de bewegwijzering in de loop van 2016: grote borden met grotere letters op beter zichtbare plaatsen, meer oriëntatiepunten, herkenbaar kleurgebruik… Een pluim voor de vrijwilligers die onze bezoekers nagenoeg elke dag, van ’s morgens tot ’s avonds, verwelkomen in de onthaalruimte.

22

‘De DIVERSITEIT aan dokters is een meerwaarde voor az groeninge’

‘Ik vind het nieuwe ziekenhuis nogal ONPERSOONLIJK. Koud en ongezellig’

‘De dokter gaf me zelfs een tip voor een aangename FIETSROUTE van en naar het ziekenhuis’

‘De telefoonnummers van de dokters in uw ziekenhuis zijn moeilijk te vinden’

‘De vroedvrouwen zijn super. Als jonge mama wist ik soms geen raad met mijn baby. Borst-voeding geven lukte me niet alleen. Op nog geen uur tijd riep ik drie keer om hulp. Die kreeg ik altijd met de glimlach’

23

Een rustig fietstraject van drie kilometer ver­bindt het centrum van Kortrijk met campus kennedylaan. Daar vind je een ruime overdekte fietsenstalling op het binnenplein.

WWW.AZGROENINGE.BE/

BEREIKBAARHEID

De contactgegevens, specialisaties en consultatieuren van onze artsen kan je raadplegen via de website. Ook onze contactpagina bevat tal van nuttige telefoonnummers.

WWW.AZGROENINGE.BE/ARTSEN

WWW.AZGROENINGE.BE/DIENSTEN

WWW.AZGROENINGE.BE/CONTACT

‘Ik vind het nieuwe ziekenhuis nogal ONPERSOONLIJK. Koud en ongezellig’

Ik word in az groeninge opgenomen voor twee overnach-tingen. Mag mijn auto op de parking blijven staan?

Jawel, je koopt best een meerbeur­tenkaart van zes euro aan. Daarmee kan je op vier verschillende dagen onbeperkt parkeren. Parkeer je gedurende meer dan een dag zonder de parking te verlaten, dan telt dat als één beurt (dus 1,50 euro voor het volledige verblijf). Of stel dat je een patiënt op één dag verschillende be­zoekjes wil brengen of dat je snel naar huis wil om een en ander op te pikken, dan geldt dat ook als één beurt. Die kaart is twee jaar geldig per campus.

WWW.AZGROENINGE.BE/PARKEREN

LAATSTE VRAAG

24

“De laatste tijd had ik enorm veel last van mijn benen. Die waren zo moe, dat hon­derd meter stappen al een kruisweg was. Ik zat uiteraard met een hoop vraagtekens en angsten. Het kon van alles zijn, maar ik

had een vermoeden dat het kwam door een slechte bloeddoorstroming, ge­

zien mijn vroegere hartproblemen. Na overleg met mijn huisarts stelde de vasculaire arts vast dat de slag­aders die mijn onderste ledematen

bedienen, min of meer dichtgeslibd waren. Wat ik bijzonder waardeer, is

dat die arts de tijd nam om alles uit te leggen, met woorden én met visueel materiaal. Ik had twee opties: ofwel een zware operatie om de aders te vervangen, ofwel de aders laten doorprikken. Ik koos voor dat laatste. Nu is alles achter de rug en voel ik me weer in orde. Ik ben vooral blij dat ik van die angst verlost ben. De opluchting die ik voel, staat haaks tegen­over de onzekerheid waarmee ik hier drie dagen geleden binnenkwam.”

‘Eindelijk van die angst verlost’

LAATST

HUBERT VANDEN BULCKE (70)KAMPTE MET EEN ERNSTIGE SLAGADERVERKALKING

www.azgroeninge.be