Geschiedenis van duinvermaak in woord en beeld

sPeciale uiTGave Ter ere van 100 Jaar duinvermaak | naJaar 2014

Al meer dAn 100 jAAr!www.duinvermaak.nl | (072) 581 3927 | info@duinvermaak.nl

2

De oudste winkel van Bergen sedert 1896

Dorpsstraat 1, Bergen • Tel. 072-581 24 73www.banketbakkerij-roos.nl • info@banketbakkerij-roos.nl

Banketbakkerij - Chocolaterie

Als leverancier van delekkerste appeltaarten

feliciteren wij Duinvermaakmet het 100 jarig jubileum.

Miko Koffie Noord-Holland feliciteert Duinvermaak met zijn 100-jarig bestaan!

Al 100 jaar zorgt Duinvermaak voor zijn gasten met een heerlijke maaltijd en een lekker drankje. Wij zorgen graag voor Duinvermaak, zodat zij de juiste ingrediënten tot hun beschikking hebben om een heerlijk geurende espresso of een prachtige cappuccino met fraaie schuimkraag voor u te kunnen bereiden. Bij Duinvermaak drinkt u

PURO koffie, een (h)eerlijke koffie.

Wij bedanken Duinvermaak voor de hele fijne samenwerking. Op naar het volgende jubileum!

Wij zijn Gulpener, een trotse en duurzame familiebrouwerij uit het Zuidelijkste puntje van Limburg. Al sinds 1825 weten we alles van de fantastische diversiteit aan smaken en aroma’s waarmee we onze bieren karakter

geven. Bieren met een uitgesproken karakter.

Uitgesproken omdat we vrij zijn. Vrij omdat we een onafhankelijke familiebrouwerij zijn. Vrij om onze eigen koers te varen. Vrij om te doen wat goed voelt. Daarom noemen wij onszelf ‘De Vrije Brouwer’.

Wij zijn vrij om te bepalen hoe wij vinden dat bier hoort te smaken, vrij om smaak niet af te vlakken, maar te verrijken. Altijd in een voortdurend experiment opzoek naar nieuwe, rijke smaken. Deze rijke smaken komen voort uit de beste lokale grondstoffen. Zoals de hop uit onze eigen hoptuin, de gerst, tarwe, rogge en spelt van 40 boeren uit onze regio, en water uit onze eigen bronnen. Dit zijn de natuurlijke grondstoffen van onze bieren.

Alleen dan ben je er nog niet. Goed bier ontstaat door deze bijzondere samenwerking, maar zeker ook door het enthousiasme van iedereen die erbij betrokken is; van boer tot brouwer en van brouwer tot barpersoneel. Samen vormen deze eigenschappen de uitgesproken smaken van onze

karaktervolle bieren. Die altijd uitgesproken smaak waarmee we de echte bierliefhebber telkens weer willen verrassen.

Alles bij elkaar, maakt van dit bier, Gulpener bier. Het enige echte bier van Nederlandse bodem. Gemaakt voor de bewuste genieter die de pure smaak van ons bier kan waarderen.

Onze link met Duinvermaak Ondernemen zit in ons bloed. Net als Duinvermaak gaan wij al meer dan een eeuw niet alleen de uitdagingen aan, die we tegenkomen maar zoeken we ze ook bewust op. Duurzaam en maatschappelijk verantwoord ondernemen hoort daarbij. Niet omdat het moet, maar omdat het past in onze visie op bedrijfsvoering en daarbij behorende waardecreatie voor mens en milieu.

3

DUINVERMAAK, Al MEER DAN 100 jAAR !Sinds het begin van dit jaar staat het op grote borden op de kruising van de Landweg en de Duinweg, waar men vanuit Schoorl Bergen binnenkomt: “Duinvermaak, al meer dan 100 jaar!” Om die zelfde reden heeft u thans een speciale jubileumkrant onder ogen. Aanleiding daarvoor is het feit dat op 24 december 1913 de eerste steen werd gelegd van het huidige pand, maar de geschiedenis van deze historische plek gaat veel verder terug.

In meer dan een eeuw tijd gebeurt natuurlijk veel te veel om hier allemaal op te noemen. Toch biedt zo’n eenmalige krant de unieke mogelijkheid een beetje terug te blikken om u, als bezoeker van deze geliefde historische plaats van samenkomst aan de duinvoet, deelgenoot te maken van plaatjes en praatjes van vroeger. Althans voor zover die nog bestaan, want de omstandigheden zijn in de loop der tijd natuurlijk enorm veranderd, zoals zelfs dergelijke papieren kranten -- in het huidige digitale tijdperk -- ook wel hun tijd gehad lijken te hebben.

Om toch een beetje in de historie te duiken, hebben verschillende leden van de werk-groep Histon (historisch onderzoek) van de hier ter plaatse actieve Historische Vereniging Bergen hun hulp aangeboden om waar mogelijk toch interessante details boven water te halen. Het resultaat daarvan ziet en leest u in deze krant. Tal van zeer oude foto’s en tekeningen geven een kijkje op de veranderingen in de loop der jaren en onderzoek in verschillende archieven leverde boeiende stukjes geschiedenis op. U, als bezoeker van Duinvermaak, mag gratis zo’n exemplaar van deze gelegenheidskrant mee naar huis nemen, zolang de voorraad strekt. En mocht u in Bergen woonachtig zijn, dan krijgt u de Jubileumkrant zelfs gratis thuis in de bus. Mogelijk komen er bij het lezen bij u ook weer dierbare herinneringen boven. Geniet ervan! We geven u niet een aparte inhoudsop-gave, omdat alle titels van de diverse artikelen voor zichzelf spreken, terwijl de illustraties een duidelijke tijdlijn volgen van verleden tot heden. Kortom: blader de krant door, leg hem thuis op uw nachtkastje, lees af en toe een stukje over Duinvermaak en z’n bijzon-dere geschiedenis of omgeving en leef mee met dit jubileum. Verleden, heden en toe-komst gaan in deze unieke krant hand in hand.

duinvermaak waar heT dorP berGen over GaaT in bos en duin

4

DUINVERMAAK - VRoEgE tIjDEN

Wanneer u aan de overkant van Duinvermaak via het parkeerterrein het bos in loopt, komt u in de Sparrenlaan, een lange rechte laan die u helemaal door kunt lopen tot (over de Eeuwigelaan) bij het Hof. Deze Sparrenlaan is de centrale laan van het landgoed dat rond 1650 werd aangelegd in opdracht van de toenmalige Heer van Bergen, Anthonis Studler van Zurck. Het landgoed werd ontworpen volgens de laatste mode van die tijd, overgewaaid uit Frankrijk en Italië: kaarsrechte hoofdlanen staan dwars op rechte zijlanen.

Studler van Zurck gaf tevens opdracht om een gedetailleerde kaart te maken van zijn nieuwe landgoed en de omgeving. Op deze kaart, die is opgenomen in de wereldberoemde ‘Atlas van Blaeu’ en waarvan u hier een kopie ziet uit het Regionaal Archief Alkmaar, is dit geometrisch patroon goed zichtbaar. Het Hof, de centrale Sparrenlaan die doorloopt tot Den Heer Wegh (waar nu Duinvermaak ligt) en de ronde kruising met de Eeuwigelaan zijn goed te zien. De laan rechts van de Sparrenlaan (vanuit Het Hof gezien) is nu de Komlaan geworden. De laan links van de Sparrenlaan, de huidige Jan Willemlaan, begint aan de overkant van de Mosselenbuurt en eindigt op de verlengde Vinkenbaan. Het leuke aan de kaart is dat deze ook overblijfselen laat zien uit de periode van vóór de aanleg van het landgoed. U ziet bijvoorbeeld een huis in het bos. Het wordt ‘Het Out Heeren Huys’ genoemd. Wat doet een herenhuis daar nu midden in het bos? Naast het huis loopt een weg vanaf de Sparrenlaan bij het Heere bosch tot aan het eind van de Eeuwigelaan bij

Gehele Jaar, 7 daGen Per week GeoPend

van 10.00 ToT 22.00

5

vers brood uiT de moreTTi oven

de Franschman (op de kaart: ‘ het Schilpslag’), dus door de huidige duinen. Zo te zien heeft de huidige Duinweg vanaf Schoorl, die bij Duinvermaak opeens een haakse bocht maakt en overgaat in de Breelaan, ooit een hele hoek afgesneden.

Historische bronnen geven wat meer informatie. Dominee Kok schreef in 1774 dat er verhalen de ronde deden dat er nog stammen van bomen en resten van huizen boven het zand uitstaken. De kaart van Dou geeft hier ook aanwijzingen voor: duinpannen als ‘Drie Huysen’ en ‘Seven Huysen’ kunnen er op duiden dat hier ooit huizen hebben gestaan.Het duinzand zal een deel van de oude buurtschap Oudtburgh hebben ondergestoven, want de duinen zoals wij die kennen bestaan nog niet zo lang. Toen de Denen (Vikingen) voor het jaar 1000 onze kusten afstroopten, was er nog nauwelijks sprake van duinen. Deze Denen waren mogelijk ook de reden dat de buurtschap Oudtburgh is ontstaan: een ‘burg’ is een van een aarden wal voorziene plek, waar omwonenden een schuilplaats konden vinden als er gevaar dreigde. Er zijn heel wat dorpen langs de Noordzeekust die ‘burg’ in hun naam hebben, soms zijn ook nog de vormen van de oorspronkelijke burg te zien.

Als u dus over de Sparrenlaan wandelt, of over de andere paden aan de overkant van Duinvermaak, dan liggen onder uw voeten mogelijk resten van middeleeuwse huizen of boerderijen, van een kerkje of misschien wel van de burg zelf. Het is toch een gedachte om af en toe eens bij stil te staan.

Theo de Graaff

HERbERg-cAfé-REstAURANt DUINVERMAAK 1860 - HEDENHet markante gebouw ‘Duinvermaak’ is in 1913 gebouwd naar een ontwerp van de Bergense archi-tect J.C. Leijen (1876-1958) in opdracht van Cornelis Bruin. Op dezelfde plek heeft al sinds begin 1800 een boerderij gestaan, die vanaf 1860 -- toen hij in handen kwam van Klaas Bruin, de vader van Cornelis Bruin -- als herberg dienst deed.

Opmerkelijk is dat toen de heerlijkheid Bergen in 1815 verkocht werd aan jonkheer Willem Philip Barnaart uit Haarlem, het stuk bos tegenover de boerderij al in de boeken vermeld stond als ‘Bosch voor vermaak’.

Hieruit blijkt dat deze plek al eeuwen lang voor ver-maak en ontspanning heeft gezorgd.De Breelaan, noemde men toen de Heerenwegh en later de Schoorlschen weg. Het plekje tegenover de herberg heette ‘het Zandgat’. Van 1832 tot 1839 werd het pand bewoond door Willem Wokke, boer van beroep. In 1839 werd Jan Ariezsz. Louwe (een land-man uit Schoorl) eigenaar van de boerderij, die hij ver-volgens in 1841 doorverkocht aan Ide Min, een arbei-der uit Bergen. Ide Min verkocht de boerderij in 1843 aan Arie Boon, ook arbeider uit Bergen. In 1855 wordt er een nieuw huis gebouwd, de oude boerderij wordt

gesloopt. Vervolgens heeft Arie Boon deze in 1856 verkocht aan Klaas Zwart, een landman uit Schagen. In 1857 werd Jacob Grin, arbeider uit Wieringerwaard, de nieuwe eigenaar. Grin verkocht het pand in 1860 aan de 22 jaar oude Klaas Bruin, die het vervolgens veranderde in een herberg.

Belangrijke locatieDe herberg van Klaas Bruin bevond zich strategisch gezien op een gunstige locatie, namelijk aan de voet van de duinen, daar waar de duinen het dichtst bij het dorp lagen. Tegelijk bevond zich hier de doorgaande

weg naar Schoorl, een onverharde smalle weg met aan de westzijde een zeer steile duinhelling. Wanneer we nog iets verder teruggaan in de tijd, zien we dat tijdens de ‘Slag om Bergen’, op 19 september 1799, de Bataafse en Franse verdedigers zich hadden ingegraven op de hoogste punten van de binnen-duinrand en in het dorp zelf. Langs dit traject, de Heereweg, Postweg, Duin-weg en de huidige Breelaan, vonden heftige gevechten plaats tussen de Bataafs-Franse en de Russisch-Engelse troepen die via Camperduin, Groet en Schoorl ‘t dorp Bergen probeerden binnen te komen.

Het Vrouwtje aan ’t duinAl in de 17e eeuw trok men met Pinksteren en ge-durende de zomermaanden met koetsen naar deze plek. De bouw van een ‘uitspanning’ (buitenherberg met stalhouderij) lag dus voor de hand. Het pand van Klaas Bruin werd in 1862 verbouwd tot herberg en naast de herberg liet hij in 1868 een doorrijstal bouwen. In deze stal kon men zijn paard onder brengen voor wat water en hooi of gras. De herberg noemde men toen al Duinvermaak, maar werd in de volksmond ook wel “Het Vrouwtje aan ’t Duin” genoemd, waarschijnlijk een verwijzing naar Cornelia Bruin, de vrouw van Klaas.

Ten noordwesten van Duinvermaak bevond zich ‘het Zandgat’, een grote zandkuil waarlangs een pad het duin in liep. Direct achter het zandgat bevond zich een duintop, nu ‘het Klimduin’. Boeren mochten hier gratis zand halen, waar ze ‘s zomers hun stalvloeren mee verfraaiden.

Achter het Klimduin bevond zich een uitgestrekt wandelgebied, ook wel ‘de Ontginning’ genoemd. Het mooiste uitzicht over het toen zo groene dorp had men vanaf ‘de Nok’, een 48 meter hoge duintop, die eigenlijk net over de gemeentegrens in de Schoorlse duinen lag, maar vanaf Bergen het makkelijkst te bereiken was. In de tijd dat men per rijtuig naar Bergen kwam om daar uit ‘spelerijden’ te gaan, werd de nodige mondvoorraad naar de voet van de duinen gedragen. Daar verschafte een hulpvaardige vrouw, ‘het Vrouwtje aan ‘t Duin’, water om koffie en thee te zetten. Dames konden hier heerlijk in de schaduw zit-ten met strooien hoeden en parasols als bescherming tegen de zon. Een damesgezicht behoorde immers blank en roze te zijn!

Toename van het toerismeIn 1871 werd op wegen naar Egmond, Schoorl, Zanegeest en Koedijk enige verharding aangebracht. Daar door deze verbeteringen Bergen veel gemak-kelijker te bereiken was, kwamen velen dit lieflijke oord bezoeken. De spoorwegverbinding van toen zorgde voor dagjesmensen die van verder kwamen, bijvoor-beeld uit Haarlem en omstreken. Men liep dan vaak vanaf station Alkmaar naar Bergen, wat ruim een uur in beslag nam en bleef de hele dag rond Duinvermaak met zijn schaduwrijke speeltuin, om aan het einde van de dag weer terug te keren. In die tijd was er ook een fietsenstalling, die beheerd werd door jongens uit Alkmaar, die voor hun baantje vanuit Alkmaar naar Bergen liepen.

Familiefeesten werden gevierd ‘Onder de Hooge Boomen’ aan de duinzoom, bij het ‘Het Vrouwtje aan

6

Gehele Jaar, 7 daGen Per week GeoPend

van 10.00 ToT 22.00

Paardenstal annex fietsenstalling. Met de kruiwagen Arie Beeld-

man die altijd de paarden van de ‘Jan Pleziers’, die van overal

kwamen, verzorgde. Met de kar H. Schouten.

‘t Duin’. Koffie, thee en limonade werd dan door Klaas Bruin naar de plaats onder de bomen gebracht, waar vele tafels en stoelen stonden. Zijn vrouw Cornelia kwam achter hem aan met de bruin gelakte theestoof. Dit komfoor met het kooltje vuur moest het water heet houden, want zoveel kopjes thee kon je zelfs niet uit deze reuzentrekpot schenken. Tussen de doorrijstal en de herberg stond verder ook een waterpomp waar men gratis water kon tappen.

Langs de Breelaan verrezen verschillende pensions om ‘t toenemende aantal toeristen te herbergen. Deze locatie was voor toeristen perfect, op loopafstand van dorp, bos en duinen. De uitspanning Duinvermaak dankt haar bijnaam ‘Het Vrouwtje aan ‘t Duin’ aan de schutters, die daar ooit geregeld kwamen schieten en die Cornelia Bruin zo noemden.

Het nieuwe duinvermaakIn 1891 nam Cornelis Bruin, 25 jaar oud, samen met zijn vrouw Aaltje, de zaak van zijn vader over. In 1903 liet hij de oude herberg vergroten. Deze bleek uitein-delijk toch te klein, met als gevolg dat hij in 1913 de oude herberg liet vervangen door een prachtig nieuw hotel-café-restaurant met dezelfde naam. De eerste steen werd op 24.12.1913 gelegd door zijn zoon Dirk Nicolaas Bruin (20). Nadat het pand gebouwd was bleef er weinig geld over voor een fatsoenlijke keuken.

Deze werd toen gemaakt van de oude planken van de oorspronkelijke herberg.

Het ontwerp van Leijen behelsde een gebouw van twee verdiepingen en een zolder, uitgevoerd in rode baksteen met een geknikt zadeldak, dezelfde vorm als de kap van de oude door-rijstal. Op de eerste verdie-ping waren de kamers van de familie Bruin. De tapkast in de gelagkamer is eveneens door Leijen ontworpen en nog altijd te bewonderen. De glas-in-lood ramen zijn gemaakt door de in Bergen geboren glazenier Willem Bogtman (1882-1955). De prachtige ramen van villa Russenduin (nu Huize Glory) en het Vredeskerkje in Bergen aan Zee zijn ook van de hand van Willem Bogtman. De komst van de nieuwe stoomtram Bello in 1906 zorgde ‘s zomers voor een groeiend dagtoerisme. Er werd een prachtige speeltuin gebouwd, compleet met glij-banen, schommelschuit, lachspiegels en een goudvis-senvijver met fontein.

OpenluchttheaterIn 1929 werd Cornelis Bruin opgevolgd door zijn zoon Dirk Nicolaas Bruin, die samen met zijn vrouw Elisabeth Bos tot 1951 de scepter zwaaide over Duinver-maak. Hij liet de oude doorrijstal naast het nieuwe pand afbreken en bouwde een nieuwe stal aan de overkant. In de tuin werd een paviljoen gebouwd, waar gezongen werd en muziek ge-maakt kon worden. Het paviljoen was aan één kant open. In 1935 werd op de plaats waar zich nu de skibaan Il Primo bevindt, een openluchttheater gebouwd. Dit kwam in plaats van ‘t vanaf 1910

bestaande openluchttheater in Het Maesdammerhof. Tijdens de pauze van de voorstellingen kon men een consumptie nuttigen in het tuinpaviljoen van Duinver-maak. Dirk Bruin had een parkeerterrein laten bouwen aan de overkant van Duinvermaak, waar zich eerst de tuin bevond. De bezoekers van het openluchttheater maakten hier dankbaar gebruik van

Vier generaties BruinVanaf 1951 werd Kees Bruin, de zoon van Dirk, eige-naar van Duinvermaak. Hij is dan de vierde generatie op rij binnen een familie van eigenaren. De familie Bruin woonde met hun kinderen boven de zaak. Voor Kees Bruin was het net als voor zijn voorouders hard werken om een goede boterham te verdienen. Zes zomer maanden per jaar was Duinvermaak open. Er kwamen bussen vol schoolkinderen, maar ook groepen huisvrouwen en ouden van dagen. Er werden veel etentjes gegeven voor verenigingen. Men be-schikte over 1000 houten klapstoelen, gekocht voor 60 cent per stuk. Er liep steeds meer personeel rond met bladen vol limonadebekers voor de kinderen.

Ellen Stevens en Truus WinderBronnen en literatuur: Volledigheidshalve wordt hier verwezen naar het betreffende artikel in de Bergense Kroniek, jaargang 2007, nr. 2.

7

wiJ draaien ons beslaG en PizzadeeG naTuurliJk zelf

Station Bergen aan de Breelaan Eerste steen gelegd door klaas Bruin op 24-12-1913

DUINVERMAAK -EEN scHIlDERIj UIt 1613Duinvermaak is vandaag de dag een geliefde plek, maar is dit altijd het geval geweest en zo ja, welke aanwijzingen hebben we hier dan voor? Aan deze vraag is al in nov. 2007 een artikel gewijd in de kroniek van de Historische Vereniging Bergen, waarin werd teruggegaan tot 1815, toen de plek tegenover de boerderij die toen op de plek stond van het huidige Duinvermaak, werd vermeld als een “bos voor vermaak”. We kunnen nu echter een stap verder gaan, omdat er tegenwoordig in het Stedelijk Museum Alkmaar een schilderij hangt uit 1613, genaamd Officieren van de oude Schutterij in een landschap van de schilder Claes Jacobsz van der Heck. We zien op dit schilderij

een omgeving die wel heel erg lijkt op de huidige omgeving rond Duinvermaak.

Het schilderij is door een particulier uit onze omgeving aangekocht en aan het museum in bruikleen gegeven. Waren er eerst nog twijfels onder de kenners, inmiddels wordt breed onderschreven dat het schilderij is geschilderd ergens bij Duinvermaak. Het heeft zelfs een plaats gekregen in de Canon van Bergen. Dick Wortel, oud-archivaris van Alkmaar, heeft al een tijd geleden via de 17e-eeuwse Alkmaarse geschiedschrijver Simon Eijkelenboom de namen achterhaald van de personen die er op staan.Het gaat hier om de schutters van de Oude Doelen, die duidelijk een feestje aan het vieren zijn. Ze hebben

daarvoor zelfs hun eigen kastelein meegenomen. Het was rond 1613 ook wel een beetje de tijd om ontspannen tegen het leven aan te kijken: 40 jaar eerder namelijk werd Alkmaar belegerd door Spaanse troepen, die weliswaar de aftocht bliezen, maar vanuit Haarlem nog een paar jaar de omgeving onveilig maakten. Uiteindelijk is toch de orde hersteld. In de jaren na 1580 werd vervolgens geprofiteerd van de enorme economische opgang die heel Holland doormaakte,

in ieder geval in Alkmaar. Dat men wel eens wilde uitpakken is te zien aan de gezichten van de schutters en hun mooie kleding. En er mocht ook best wel geld worden uitgegeven aan een duur schilderij waarop ze allemaal vereeuwigd staan.

HerkenningspuntenOp de achtergrond is Alkmaar duidelijk herkenbaar. Opmerkelijk is dat het landschap in het geheel niet veranderd lijkt te zijn. Als je nu bij Duinvermaak richting Alkmaar zou kunnen kijken, zonder daarbij gehinderd te worden door de huidige begroeiing en moderne behuizing, zou je hetzelfde vergezicht hebben. Achter de mensen op de achtergrond, naast het huis, lijkt de bodem wat naar beneden te lopen, wat klopt met de realiteit, want ook nu nog ligt Duinvermaak ruim 2 meter hoger dan de Lindenlaan bij het Gemene Bos, nog geen kilometer verder. Wel heeft de schilder de stad Alkmaar aanzienlijk dichterbij op het doek geschilderd dan de afstand in werkelijkheid is, maar dat zullen zijn opdrachtgevers alleen maar op prijs hebben gesteld. Waarom gingen die Schutters eigenlijk juist naar de plek waar nu Duinvermaak staat? Misschien is een van de redenen hiervoor wel de goede verbinding. Wanneer de schutters zich in hun rijtuigen begaven, konden ze in rechte lijn vanuit de Alkmaarse Geesterpoort via het Scharlo en de Bergerweg door de kort daarvoor drooggelegde Bergermeer naar Bergen rijden, vanwaar het door Oostdorp en over de Dorpsstraat slechts een klein stukje naar Duinvermaak was.Natuurlijk is een enkel schilderij geen bewijs dat in die tijd de omgeving van Duinvermaak een druk bezochte plek was, maar het schilderij van Claes van der Heck laat ons wel zien dat Duinvermaak, of in ieder geval de directe omgeving, reeds 400 jaar lang een geliefde plek is om te recreëren.

Theo de Graaff

8

Gehele Jaar, 7 daGen Per week GeoPend

van 10.00 ToT 22.00

Blauwdruk van de nieuwbouw in 1913

Voor WO I V.l.n.r. mevr. J. Tuin, Arie Beeldman,

Corry Bruin, Trijntje en Maartje Beeldman, Corry Tuin en Dirk Bruin.

EEN scHoolREIsjE VANUIt EgMoND - bINNEN (1947)

Wakker worden, riep moeder onderaan de trap. Het is al 7 uur en je moet om half acht bij Piet Klaasen zijn. Ja ik kom, riep ik vanuit m’n lekkere warme bedje. Ik dacht gelijk aan ons jaarlijkse schoolreisje. Vandaag gaan we met de eerste klas, van de Sint Adelbertus-school naar de speeltuin van “Duinvermaak” in Bergen.

Ik kleed me snel aan en eet gauw m’n bordje Brinta leeg dat moeder al klaar had staan. Ook krijg ik nog een boterham mee voor onderweg. Piet en Gerardstaan al buiten en samen lopen we naar Piet Klaasen, de groenteboer, die z’n paard al voor de wagen heeft gespannen. Hij is bezig de veilingkistjes netjes op de platte wagen te zetten.

Ook op de twee andere wagens worden veilingkistjes gezet; daar mogen wij straks op zitten. De klasgenoot-jes komen allemaal aangelopen, sommigen -- die wat verder weg wonen -- worden op de fiets gebracht. Het is mooi weer en het wordt gezellig druk in de Pe-perstraat. Enkele moeders en onze juf gaan ook mee,

die vinden het vast ook leuk om naar de speeltuin te gaan. Als iedereen er is worden we geteld en verdeeld over de drie wa gens. Juf mag op de bok naast de koetsier zit-ten. Ik zit samen met Piet en Gerard en nog 9 andere klasge-nootjes op de eerste wagen. Iedereen zit en Piet Klaasen rijdt met ons als eerste weg. Jan Apeldoorn en Piet Liefting ko men achter ons aan. We worden door

heel veel mensen uitgezwaaid en wij zwaaien terug. Geweldig toch, mijn eerste schoolreisje, helemaal naar Bergen. Ik denk dat het wel over achten was toen we wegreden, dan wordt het zeker tien uur voordat we bij “Duinvermaak” aankomen. We komen langs Rinnegom en Egmond aan den Hoef en zwaaien naar de mensen die langs de weg stilstaan en ons gedag zeggen. We mogen niet staan en ook niet stoeien, want de veilingkistjes staan gewoon los. Als we door Egmond aan den Hoef zijn gereden komen we op ‘t Woud, daar is een kluft in de weg waar we gelukkig omheen kunnen rijden.

We zijn er bijna !We rijden nog steeds over de Herenweg. Bij de Franschman gaan we de Eeuwigelaan op. Volgens juf is dit de duurste laan van Bergen, er staan hele grote en mooie huizen die ik nog nooit heb gezien. De Eeuwigelaan is minder lang dan ik dacht; opeens is het Hoflaan geworden. Aan het einde staat links de

Ruïnekerk, daar rijden we omheen en komen opde Breelaan. De rit zit er bijna op, aan het einde van de Breelaan is de speeltuin van “Duinvermaak”, ons einddoel.

Het is even over tienen als Piet Klaasen het paard linksaf stuurt om de wagen op het grasveld tegenover “Duinvermaak” te parkeren. We moeten nog even blij-ven zitten tot de andere wagens ook geparkeerd zijn. Aan de overkant van de weg staat de speeltuin op ons te wachten. Wat duurt het lang voordat we mo-gen oversteken. Eindelijk rennen naar de draaimolen, die je zelf moet bewegen, net als alle andere speeltui-gen, zoals de schommel en die hele grote, halfronde bak die op rails heen en weer hobbelt. Om die bak aan het hobbelen te krijgen moeten we wel met z’n zessen tot aan de bovenrand klimmen en zo gauw de bak beweegt snel naar de andere kant lopen. Totdat hij blijft hobbelen, dan is hij haast niet meer te stop-pen. We zijn net lekker aan het spelen als er geroepen wordt dat we wat mogen komen drinken. Op het terras staat heel veel limonade, zeker wel voor iedereen, maar voor alle zekerheid toch maar snel opdrinken. De tijd vliegt om in de speeltuin. We verma-ken ons prima en eten om twaalf uur onze, van thuis meegebrachte, broodjes. Daar krijgen we melk bij. Na het eten gaat het feest weer verder. Schom melen, wippen, draaien en vooral hobbelen in die grote half-ronde bak: geweldig! Het is snel half drie. De terugweg ging zoals de heenweg, al was de belangstelling voor de omgeving met de grote huizen wat minder. In Egmond- ‐Binnen stonden vaders en moeders ons op te wachten. Het jaarlijkse schoolreisje naar “Duinvermaak” zat er weer op en moeder was blij dat ik thuis was en wilde graag weten wat er die dag gebeurd was. Deze speeltuin is er niet meer, maar “Duinvermaak” blijft een begrip.

Kees Orij

9

sPeciaalbieren van de wisselTaP o.a.Texels, la chouffe, GulPener & bockbieren

Duinvermaak rond 1920

Wandelkaart rond 1925, uitgegeven door Duinvermaak

10

Gehele Jaar, 7 daGen Per week GeoPend

van 10.00 ToT 22.00

DUINVERMAAK bERgEN NH, 1951Ik moet een jaar of acht geweest zijn toen ik in 1951 voor het eerst in de Speeltuin van Duinvermaak terecht kwam. Mijn vader werkte destijds bij de Fordfabriek aan de Hemweg in Amsterdam. Er werd daar goed gezorgd voor het personeel en voor hun gezinnen. Eenmaal per jaar werd er daarom een dag speciaal georganiseerd voor de kinderen van het personeel. Dat jaar ging de reis naar Duinvermaak.

Nog heb ik het gevoel op een soort wereldreis geweest te zijn. Met honderden kinderen in een aantal bussen ging het richting Noordzeekanaal, waar de over-steek met de pont een spannende ervaring was. Na een bochtige en hobbelige tweebaansweg door de Zaanstreek veranderde het landschap en langzaam kwamen de duinen in zicht.

Ik herinner me duidelijk het moment waarop we vóór Duinvermaak uit de bus stapten. Ik kreeg direct een stok, ik dacht aanvankelijk ‘een bezem-steel’, in mijn handen geduwd. “Zo”, zei de begeleidende ouder, “jij behoort vandaag tot de Eksters”. Ik maakte geen bezwaar hoewel ik met verbazing omhoog keek naar het bordje dat aan die ‘bezemsteel’ bevestigd was: ‘Eksters’, de vrouw had gelijk, het stond er duidelijk. Met lezen heb ik nooit problemen gehad. Ik werd in de speeltuin van Duinvermaak, toen nog aan de zuidkant van het gebouw aan de weg op de plek waar nu villa’s staan, opgesteld met achter mij twaalf andere ‘Eksters’. Natuurlijk waren er ook nog ‘Zwaluwen’, Uilen’, ‘Spreeu-wen’ en vele andere vogels. Alle kinderen werden keurig in groepen -- met het naambordje in de lucht gestoken -- naar de open serre in de tuin van Duinvermaak geleid, ergens links achterin vanaf de weg gezien. Op lange tafels stonden daar reeds ingeschonken glazen met oranje limonade, zonder rietjes, te duur blijkbaar zo vlak na de oorlog. Keurig zaten alle kinderen daar hun limonade te drinken en een koekje

te eten. Op een teken van de begeleiders verzamelden zich alle Eksters, Zwaluwen etc. om, ordelijk achter die bordjes wandelend, de duinen in te gaan. Ik herinner mij de trap, die er nog steeds is, op weg naar wat ooit ‘De Drie Banken’ genoemd werd. Het uitzicht is er nog net even schitterend. Ik zie mijzelf en al die kinderen in het zand spelen waarna er iets gegeten werd, zittend in het zand. De middag werd doorgebracht in de speeltuin. Mijn favoriete plek was een zit-plaatsje in de grote wip of schommel, een houten gevaarte met een onderkant in de vorm van een halve cirkel. Je kon er alleen in of uit stappen als hij stilstond. We ‘reden’ en ‘vlogen’ naar de maan en weer terug. Een zekere angst er uit te vliegen was er wel, maar had gelukkig niet de overhand. De beeldreeks van dat mooie uit-stapje van een stadskind eindigt hier, zo maar opeens. Eenmaal weer thuis, liggend in m’n kinderbed, had ik het gevoel ècht iets van de wereld ontdekt te hebben. Ik nam mij voor veel te reizen, later, misschien wel helemaal naar Engeland.

Henk van Oort

Oude advertentie uit de jaren twintig

Klassieke menukaart uit de jaren twintig

Op de foto fotograaf Schoen, foto aangeleverd door R.Teune

11

duinvermaak al ruim 100 Jaar

DENKEND AAN DUINVERMAAK

De eerste dierbare herinnering aan Duinvermaak uit 1951 is van mijn kleuterschooltijd: wij gingen op schoolreisje met de Jan Hogervorst kleuterschool in Bergen naar de speeltuin. In de indrukwekkend grote, donkere houten loods die in de NO- hoek achter op het terrein stond, zaten wij na het spelen op lange houten banken aan lange houten tafels geduldig te wachten op een glaasje Ranja, dat de moeders van de oudercommissie met grote ijzeren lepels uit een melkbus schepten. Wat waren wij blij met zo’n trakta-tie. En tevreden met een schoolreisje in eigen dorp.

De tweede herinnering uit 1954 is van mijn lagere schooltijd: de herfsttentoonstelling, die in de houten loods was ingericht op grote tafels, die waren opgesteld langs de wanden met moslandschappen, takken, bladeren en vooral enorm veel prachtige paddenstoelen. Ik herinner mij nog de grote lichte ruimte met aan de zuidzijde alleen maar ramen, waardoor de zon de tafels heel sfeervol verlichtte.

De verwondering om zoveel schoonheid legde bij mij de basis voor mijn liefde voor alles wat groeit en bloeit in de natuur.

De derde herinnering is uit 1963, mijn middelbare schooltijd. Samen met een vriendinnetje ging ik naar mijn eerste jazzconcert. Haar broer was een jazzkenner en mijn vader een jazzliefhebber. Dus beiden hadden we de muziek van huis uit meegekregen. Vanwege het slechte weer werd het jazzfestijn niet in het Open-luchttheater gehouden, maar in het ‘paviljoen’, zoals ze de houten loods ook wel noemden. De grote zaal straalde bij aankomst al iets feeste-lijks uit. Veel verlichting en veel pu bliek en aan de noordzijde van de zaal een podium voor de optre-dende artiesten. Een onvergetelijke avond met geweldige optredens (zie het affiche) en een goede sfeer. Vooral het optreden van een zangeres maakte een enorme indruk op me. Ik, als verlegen dorps-meisje met korte blonde haren, zag daar een 17-jarige zelfverze-kerde dame uit de stad met lange donkere haren een opzwepende show weggeven met liedjes van Ray Charles.

De plaatselijke krant schreef daar later over: “Het trio Dick Vooge-lensang, versterkt met gitarist John Schuursma, begeleidde de als “coming new star” aangekondigde Shirley Zweerus, een vocaliste die in haar eentje in staat bleek enige bluesnummers te vertolken (daarbij zichzelf op de piano begeleidend). Dat deed ze echter met een voor-treffelijke bluesfeeling en een op de zaal overslaand enthousiasme.” Zij zorgde er voor dat er veel gedanst werd. Ik ontmoette er mijn eerste vriendje, een in het zwart geklede

jongen met voor die tijd vrij lange zwarte haren, student aan de Kunstnijverheidsschool.

Bij thuiskomst vertelde mijn vader dat hij buiten de zaal had staan luisteren en enorm had genoten. Van de hevige regen en onweersbuien die de optredens -- volgens de voorzitter Mart Groentjes van de organi-serende jazzclub -- luister bijzetten, kan ik me niets meer herinneren. Voor mij was het een avond om nooit te vergeten!

Petra Kamp Schurer

Links bij de wip kelner Jaap Bogtman, jaren 30

Lommerrijke speeltuin, Hotel Duinvermaak, jaren 30

DE wAtERtoREN VAN bERgEN (1890-1947)

Sinds 1885 werd er in Bergen aan waterwinning gedaan. Het voorzag de Alkmaarders van helder drinkwater. Als locatie voor de winning werd de (in eigendom van de familie Van Reenen) duinvallei uitgekozen achter het Zandgat, even ten noordwesten van Duinvermaak. Deze plek had verschillende voordelen, zoals een goede toegankelijkheid via de Zwarte weg, de nabijheid van de waterrijke Schoorlse duinen, de aanwezigheid van een hoge duintop waarop een watertoren kon worden neergezet en de korte afstand tot de doorgaande weg, waarlangs de leidingbuizen konden worden gelegd. Daarvoor kon men eenvoudig de Breelaan, Dorpsstraat en Bergerweg volgen naar Alkmaar.

De watertoren werd gebouwd rond 1890 door de Alkmaarsche Waterleiding. De vraag naar water nam sterk toe en de druk, met name op de zaterdagen, werd te laag. De (deels ingegraven) toren had een reservoir van 600 m3. Als er ’s nachts niet werd gepompt, kon de water-leverantie op die manier toch doorgaan. Bergen was in eerste instantie niet aangesloten op het Alkmaarse bedrijf. In het jaarverslag van 1900 van de gemeente Bergen is er nog geen sprake van leidingwater. Wel werd het pomp-, put-,kwel, vaart- en sloot-water gecontroleerd op kleur, reuk, helderheid en smaak. Op aandringen van Dok-ter Van Pelt werden in Bergen twee tappunten aangelegd: een tappunt in het Huis met de Pilaren (achter het klokgeveltje). De weduwe Klaverblad (ze werd het watervrouwtje genoemd) verkocht er het leidingwater voor 1 cent

per emmer. Een tweede tappunt was in het huisje van vrouw Briefjes naast de Zuilenhof aan de Oude Bergerweg. Ook bij Duin-vermaak kon men duinwa-ter kopen, maar dit kwam uit eigen pomp. Uit de gids voor Bergen en Bergen aan zee 1909 Later, begin 1920, werd de exploitatie opgedragen aan het PWN (Provinciaal waterleiding-bedrijf NH).

In dat zelfde jaar kreeg de met zwarte sintels en slak-ken – afkomstig van de stoomketels van PWN - verharde weg de naam “Zwarte weg”. Deze sintel-laag was omstreeks 1950 nog zichtbaar. Later is de weg met klinkers bestraat.

Het pad tegenover Skibaan Il Primo, dat vanaf de Zwarte weg naar het westen loopt, werd Torenpad genoemd. Eenmaal boven op het duin was de belo-ning een overweldigend uitzicht wat zich uitstrekte van Kennemerland tot West-Friesland. De watertoren, overbodig geworden, werd gesloopt in november/december 1947 door de gebr. Hoebe. Ondanks het Duitse camouflagenetje was de toren in de tweede wereld oorlog door geallieerde vlie gers beschadigd geraakt. Ook wat het hoogteverschil moest doen in vroegere tijden gebeurde nu over veel grotere afstand door middel van hoge druk op de persleidingen. Bovendien werd er in de veertiger jaren ook ’s nachts gepompt. Nog steeds wordt in het Bergense PWN-station water gezuiverd. Pim van der Werf

12

Gehele Jaar, 7 daGen Per week GeoPend

van 10.00 ToT 22.00

Gehele Jaar, 7 daGen Per week GeoPend

van 10.00 ToT 22.00

Doorgang Atllantik wal na de bevrijding

Bij de ingang voor WO II

Artikel verscheen in de Alkmaarsche

Courant van 9-2-1935

13

duis uT TrisTique TurPis, id condimenTum risus. onze Pizza’s en Pannenkoeken kunnen ook afGehaald worden

fotogRAfIE oP locAtIEEen bekende verschijning in Bergen en wijde omge-ving was de fotograaf Adriaan Schoen (1885-1960), geboren in Alkmaar. Hij vestigde zich als 2e fotograaf in Bergen in 1919 aan de Jan Oldenburglaan, nadat hij reeds vanaf 1912 tijdens het seizoen dagelijks Bergen bezocht om opnamen te maken van groepen school-kinderen, die hun jaarlijkse schoolreisje kwamen maken naar de speeltuin van Duinvermaak.

Op het grote parkeerterrein en een speciaal fototer-reintje met bomen als achtergrond aan het begin van de Zwarteweg tot het wandelpad naar “De Drie Banken”, legde hij in de loop der jaren tienduizenden personen op de gevoelige plaat vast en het aantal schoolkinderen liep zeker in de honderdduizenden.

Op veel foto’s uit de 30’er jaren staat een wit paardje, meestal met kinderen erop. Het paardje was eigen-dom van Kostelijk uit Langedijk en werd in de zomer-maanden door Schoen gebruikt voor de fotografie bij Duinvermaak. Maar ook in Schoorl was hij actief met fotograferen, zoals tijdens de bekende Meidenmarkt op 2e Pinksterdag.

Schoen had tegenover Duinvermaak een kiosk staan. Adriaan Schoen was niet alleen één van de eerste straatfotografen in Noord-Holland, maar ook op het gebied van de cinematografie was hij later één van de pioniers, die met een reizende bioscoop de pro-vincie introk. Tijdens zijn drukke werkzaamheden in de zomer bij Duinvermaak, werd hij geregeld bezocht door zijn jongste dochter Janny, die hem dan soms ook wat te eten kwam brengen. Tot in de 40’er jaren stond daar meestal ook de ijskar van David de Groot, waar zij dan een ijsje kreeg.

Bij Duinvermaak stond in die tijd ook een fruit- en snoepkiosk van de dames Meijer. Na bijna 50 jaar actief te zijn geweest in Bergen, foto-grafeerde Schoen op 5 mei 1960 nog de Bevrijdings-dag en overleed enkele dagen later aan een hartaanval. Zijn zoon Jaap (1918 - 1984) trad al vroeg in de voetsporen van zijn vader en was vele jaren actief, o.a. als reportage- en huwelijksfotograaf en hij werkte ook jaren voor de Alkmaarsche Courant. Fred Jostmeijer

Impressie van de restanten van de bunkers

uit WO II aan het eind van de Sparrenlaan

Op de foto uit ± 1920 zittend op de kar David de Groot; 2e van links de immer goed

geklede Adriaan Schoen.

14

RoDE loPER NAAR ‘DUINVERMAAK’ “Duinvermaak is het einde”, is een prima reclamekreet, maar hier bedoelen we dat je Duinvermaak aan het einde van de Breelaan moet zoeken. Waar een einde is, moet ook een begin zijn. Dat beginpunt vinden we bij het vroegere restaurant De Rustende Jager (later Gusto) en daarvandaan loopt de Breelaan onafgebroken naar het noorden door.

Wie op oude ansichten de bebouwing langs de Bree-laan sedert 1900 be kijkt, ontdekt onwaarschijn lijk veel horecabedrijven. Meer dan waar ook in het dorp waren hier voor-heen hotels, pensions en restaurants gevestigd; ze vormden een toeristisch lint met elkaar.

In totaal waren er, enkele zijlanen meegerekend, bijna 30 van zulke horecazaken. In de loop der jaren werden sommige panden afgebroken of veranderden volledig van functie. Momenteel tellen we er nog een tiental, gelukkig bijna allemaal in vol bedrijf. De vraag is hoe deze horecaconcentratie is ontstaan. Toeristenoord Na Egmond aan Zee ontwikkelde ook het dorp Bergen zich vanaf 1900 snel tot een gewild toe-ristenoord. De eerste, hier logerende vreemdelingen en zondagstoeristen kwa-men niet naar Bergen om naar het strand te gaan, maar om te wandelen en zich te vermaken in de duinen en bossen.

Zee en strand zouden pas een rol gaan spelen na de aanleg van de Zeeweg, de stichting van Bergen aan Zee (1906) en de komst van de stoomtram.

Het toeristisch zwaartepunt lag altijd al bij de plaats waar de Sparrenlaan en de toegangsweg naar de duinen samenkomen. Daar waren dan ook heel strategisch ‘t Vrouwtje van Duin en later Duinvermaak gevestigd. Al die trekpleisters bereikte je vanuit het dorpscentrum met zijn tramstation (1905) alleen via de Breelaan. Vandaar dat ondernemende hoteliers en pensionhouders, die de verblijfstoeristen langduriger wilden onderbrengen, graag aan die laan hun bedrijf lieten bouwen.

Trimmers en skiërs Het eerste pension was ‘ Kennemeroord’ (1902, nu appartementengebouw ‘Beau Séjour’) en vele bedrijven zouden nog volgen. Als afsluiting van al die nieuwbouw verrees in 1913 ‘Duinvermaak’. De Breelaan was toen echt de rode loper, waarover je bij ‘Duinvermaak’ terecht kwam.

Tallozen hebben die laan bewandeld. De stroom bezoekers van ‘Duinvermaak’ heeft zich in de afgelopen jaren enorm verbreed. De wandelende natuurliefhebber kreeg gezelschap van trimmers, ruiters en fietsers in diverse categorieën. De bezoekers van het VVV-Openluchttheater (1935) maakten plaats voor skiërs, eveneens welkome restaurantgasten.

Begrijpelijkerwijs heeft de Breelaan zijn betekenis als enige toegangsweg naar de recreatie in de vrije natuur verloren. Dat je na alle jaren aan het einde van die lange laan nog steeds het gastvrije ‘Duinvermaak’ kunt vinden, is een geruststel-lend idee. Henk Jellema

Gehele Jaar, 7 daGen Per week GeoPend

van 10.00 ToT 22.00

In de jaren ‘50-’60Jong en oud op de glijbanen (50’er jaren); rechts Adam Vrasdonk

15

de hele daG verTier voor GrooT en klein

VEEl HERRIE AAN DE DUINVoEt Het prachtig gelegen Openluchttheater van de VVV-Bergen (geopend in 1935, was - de naam suggereert dat al - niet overdekt en dus kwetsbaar bij slecht weer. Zeker bij voorstellingen waarbij kostbare muziekinstrumenten (violen e.d.) werden bespeeld, waren regenbuien volstrekt ongewenst.

Wegens dreigende wolkenluchten besloot men daarom een aangekondigd zomeravondconcert door het toenmalig Noord-Hollands Philharmonisch Orkest voorzichtigheidshalve niet buiten, maar binnen uit te voeren. Een groot paviljoen met hout en heel veel glas op het terrein van het tegenovergelegen Duinvermaak bood daarvoor alle gelegenheid. Dit later verdwenen gebouw diende ook overdag wel vaker als slechtweervoorziening voor bijvoorbeeld groepen kinderen op schoolreisje. Ook dáár kon immers limonade worden gedronken!Toen orkest en publiek eenmaal in het paviljoen gezeten waren, nam het concert een aanvang en men genoot van het klassieke programma. Op zeker

moment toonde de dreigende wolkenlucht echter zijn ware aard en een langdurige, zomerse bui teisterde Bergen en daarbij tevens de tijdelijke ‘concertzaal’. Geen probleem zou men denken; iedereen zat toch droog.Inderdaad, maar de muziek werd volledig overstemd door het doordringende gekletter van de regen op het...glazen dak. Het concert werd abrupt afgebroken, de musici holden met hun instrumenten naar de wachtende touringcar en de toehoorders namen, voordat ze naar huis of hotel in het dorp terugkeerden, in restaurant Duinvermaak als troost maar een kopje koffie.Zoiets kun je beleven als je in de kuststreek een

openluchttheater wilt exploiteren. Een skibaan is in ieder geval minder weergevoelig en...de skiërs zijn erop gekleed. Henk Jellema

tERRAsstoEltjEs tE KooPHet zal ongeveer 40 jaar geleden zijn dat de uitgestrekte speeltuin van Duinvermaak werd opgeheven. De onderliggende grond zou voor villabouw worden verkocht en dan kun je daarop natuurlijk geen glijbaan,’hobbelende geit’ of wip laten staan. De glijbaan, wip en schommels werden gesloopt, maar bepaalde bij de speeltuin behorende onderdelen werd een langer bestaan gegund.

Dat waren o.a. de talloze stoelen en tafels op terrassen die aan de speeltuin grensden. Ze waren al te zien op ansichten, die vanaf ‘t begin van Duinvermaak verschenen. Dit elegante, opvouwbare meubilair, dat elk jaar weer een kwastje witte verf kreeg, gaf de zitruimte bij de speeltuin de charmante uitstraling van een soort Parijs’ caféterras. Het definitieve einde van de speeltuin zou de tafels en stoelen een nieuw leven bezorgen. Want het nieuws van de sloperij aan het einde van de Breelaan verspreidde zich even snel als het bericht dat de nostalgische meubelstukken voor een zacht prijsje ter plekke te koop waren. Er waren daarvoor heel wat liefhebbers.Toen ik -- geïnteresseerd als ik was -- me bij het restaurant vervoegde, kreeg ik de prijzen te horen. Omdat ik voor de tuin alleen maar stoelen nodig

had, kocht ik er daarvan zes. Zo werd ik de gelukkige bezitster van deze sierlijke, regenbestendige stoeltjes voor in totaal 60 gulden. We hadden nog jaren plezier van dit stukje Duinvermaak onder de oude appelboom. Er waren toen heel wat Bergense families met deze aandoenlijke herinnering aan de speeltuin, die ruim een halve eeuw voordien bij Duinvermaak was aangelegd. Zou één van die leuke terrasstoelen ook in historisch museum Het Sterkenhuis een plekje hebben gekregen?

Rita Jellema

Jong en oud op de glijbanen (50’er jaren); rechts Adam Vrasdonk

Vol terras in de 50’-60’er jaren

16

Gehele Jaar, 7 daGen Per week GeoPend

van 10.00 ToT 22.00

EEN tERUgblIK In 1921 werd de inschrijving bij de KVK verplicht gesteld. Men is toen blijkbaar uitgegaan van een fictieve datum en dat er al zeker een bedrijf was, mede gezien de datum die opgegeven wordt: 00-00-1856. Eind 1974 is Gerda Bruin gestopt met de exploitatie. Ik ben er begonnen op 30 april 1975. De exploitatie hield in dat ik de voorzaal plus de achterzaal (’t Vrouwtje van Duin) had . Daarnaast het parkeerter-rein aan de overkant en de snackbar. Het omliggende terrein werd kort daarna door mevrouw Bruin verkocht. De speeltoestellen werden overgedaan aan de speeltuin bij het Pesie zwembad. Het pand werd gehuurd van mevrouw Bruin. In 1981 werd het vervolgens van haar gekocht.

In augustus 1978 werd het oude paviljoen aan de achterkant van Duin-vermaak ge sloopt. Die zomer trad Max Woisky jr. elke avond op in Duinver-maak. De plek waar nu het speeltuintje aan de noordkant van Duinver-maak ligt, was parkeerter-rein. In 1979 kreeg ik van de gemeente een brief waarin stond dat ik de

oude verwijsborden bij de Landweg moest weghalen. De reden was dat er geen speeltuin meer was. Ik heb toen stante pede besloten dat daar een speeltuintje zou komen. De borden mochten toen blijven staan. De kok van toen, Bob de Lang -- bijgenaamd “Ollie”--, die al bij mij werkte in de Rustende Jager, waar we eerst pannenkoeken en pizza´s verkochten, bestierde in die tijd samen met mij de zaak. Daarna was het Jan Wegenaar met zijn vrouw Tony Meeuwissen. Vanaf januari 1985 tot mei 1991 was Cees Schouten de bedrijfsleider. Deze werd opgevolgd door Hans Weber die dat bleef tot 2008. In dat jaar nam hij de exploitatie over. Werk aan de winkel Het pand verkeerde toen ik het overnam in slechte staat. In 1991 werd de eerst aanzet gegeven voor restauratie van het hele pand. Deze is in 4 fases uit-gevoerd. Als eerste kwam de buitenkant aan de beurt, daarna de restaurantzaal met keuken in 1993. In 1994 werden er 3 appartementen boven verwezenlijkt. In 2001 werd het Vrouwtje van Duin opgeknapt. Deze res-tauratie was zo goed uitgevoerd dat het pand in 2000 de status van Rijksmonument kreeg. De achterzaal heeft veel veranderingen ondergaan.

Toen ik het in 1975 overnam, was het tot een jaar daarvoor een club voor homofie-len met plm. 130 leden, genaamd ’t Vrouwtje van Duin. In 1977 kwam Dj Krijn Torringa er in met een vrij luxe restaurant: ”Bistro Krijn Torringa”. Deze deed in 1979 de zaak over aan Peter Tak, die daar al werkte. De naam werd toen: “Gasterij ’t Zandgat”. Daarna werd het als bar overgenomen door Rob Plomp. Het werd weer restaurant in 1985, onder René van ’t Riet. De naam werd toen ”Bacardi85”. In 1994 werd de zaak overgenomen door Annie Day, een Ierse die er de Ierse pub “De Harp” van maakte. Deze bleef bestaan tot 2000, inmiddels wel met een andere eigenaar, de heer Gielissen. Deze is uitgekocht en toen kwam de ruimte bij Duinvermaak. Na een totale verbouwing is de ruimte in de oorspronkelijke staat teruggebracht. Gerard Schiering

Op 27 september 1969 opende IL PRIMO tegenover Duinvermaak een borstel-skibaan met als fundament de betonnen zitplaatsen van het voormalige Openluchttheater

v.l.n.r. Gerard Schiering, Gerda Bruin-Vos en Hans Weber

17

keuken oPen van 12.00 uur ToT 21.00 uur. TiJdens de winTerTiJd ToT 20.30

DE VIER gENERAtIEs bRUIN IN DUINVERMAAK

1860 - 1891

1891 - 1929

1929 - 1951

1951 - 1974

Klaas Bruin (1837 - 1920; zie foto met baard) kocht het pand in 1860 en verbouwde het in 1862.In datzelfde jaar trouwde hij met Cornelia (‘Keetje’) Bruin - Bruin (1836 - 1877). Klaas verkocht de zaak in 1891 aan zijn zoon Cornelis en verhuisde naar het naastgelegen pand op Breelaan 130, waar tegenwoordig het restaurant “Bergen Binnen” is gevestigd. De bijnaam van Klaas was ‘Herbergier aan ’t Zandgat’.

Cornelis Bruin (1866 - 1945), die in 1891 trouwde met Aaltje de Lange (1867 - 1940). Klaas liet na gedeeltelijke sloop het huidige hoge pand bouwen in 1913. Hij verkocht het later aan zijn zoon Dirk Nicolaas.

Dirk Nicolaas Bruin (1893 - 1968), die in 1921 trouwde met Elisabeth Bos (1898 - 1966). Ook hij verkocht het aan een zoon.

Kees (Cornelis Johan) Bruin (1923 - 1974; op de foto met paard), die in 1951 trouwde met Gerda Vos. Uit deze verbintenis kwamen geen zoons, echter wel twee dochters (1955 en 1958) en daarmee kwam de Bruin ‘dynastie’ ten einde.Na het overlijden van Kees heeft zijn vrouw de exploitatie in 1975 verkocht aan Gerard Schiering, die het pand overnam in 1981.

Duinvermaak in 1979 Aankondiging van de opening in 1993

“Over historie gesproken”Volvo is afgeleid van een Latijnse benaming en heeft als betekenis “ik rol”. De eerste Volvo werd in 1927 geproduceerd. Volvo is Zweeds en staat bekend om zijn veilige en

degelijke auto’s. Bij Volvo staat alles in het teken van vergroting van de veiligheid. Vele veiligheidstechnieken die tegenwoordig niet meer zijn weg te denken uit auto’s,

zijn dan ook door Volvo geïntroduceerd. De driepunts veiligheidsgordel is hier wellicht wel het beste voorbeeld van.

Alles bij Volvo Ton van Kuyk ademt dit fantastische merk. Dit jaar vierde de orga­nisatie haar 20­jarig bestaan. Volvo Ton van Kuyk beschikt over vier vestigingen in Noord­Holland, in Alkmaar, Beverwijk, Hoorn en Purmerend. Het hoofdfiliaal is ge­vestigd te Alkmaar waar om en nabij de 50 medewerkers de klanten van dienst zijn.

Vanuit deze vestiging wordt tevens het grootste deel van de markt bediend.

Volvo Ton van Kuyk, net als Duinvermaak, ouderwets betrouwbaar!

VOLVO TON VAN KUYK ALKMAAR ROBBeNKOOg 6

1822 BB  ALKMAAR TeL: 072­5613644

ALKMAAR@TVK.NL

Brouwerij De KonincK: KaraKter uit antwerpen

thuis Bij DuinvermaaK

Brouwerij de Koninck is bekend dankzij zijn klassieker deKonick, het amber-kleurige speciaalbier. een speciaalbier met een toegankelijke smaak dat ver-leidt dankzij zijn pittige mouttoets, lichtbittere afdronk en fluweelzachte aroma.

Bier met KaraKter

Onze geschiedenis gaat terug tot in 1833. niet meer dan logisch dus dat we trots zijn op onze stevige roots en onze verfijnde kwaliteit.

Vraag aan een Antwerpenaar om zijn stad voor te stellen en hij antwoordt jou waarschijnlijk: ‘t Scheld, de Zollogie, mode, Onze lieve Vrouwetoren, diamant

en ... een Bolleke de Koninck.

Als enig overgebleven brouwerij is de Koninck sterk verbonden met de stad. Brouwerij de Koninck werd opgericht in 1833 op de grens tussen Antwerpen en Berchem. Sinds augustus 2010 maakt de brouwerij deel uit van de groep brouwerijen rond duvel moortgat. Kennis, expertise en passie voor het bier-brouwen van twee Belgische familiale brouwerijen werden samengevoegd.

Scholten Horecagroothandel B.V. is gevestigd in Bergen N.H. In 1922 ooit begonnen als

drankenhandel is Scholten uitgegroeid tot een horecagroothandel met een zeer uitgebreid

assortiment dranken, food en non-food. In Noord Holland wordt met tien

vrachtwagens een totaalpakket bezorgd van Den Helder tot Noordwijk.

scholtenhorecagroothandel.nl

Bergerweg 125 • 1862 PR Bergen NHTelefoon: 072-5894044 • Fax: 072–5897349

Mail (algemene informatie): info@scholtenhg.nl

Scholten Horecagroothandel

19

EEN stUKjE VERlEDEN De huidige eigenaar van het café-restaurant is de oorspronkelijk uit Alkmaar afkomstige Hans Weber, die in 1991 onder Gerard Schiering, -- toenmalig eigenaar van Duinvermaak -- hier kwam werken en vervolgens de exploitatie 5 jaar geleden van hem overnam.

Hij is verknocht aan deze regio en deelt dat graag met zijn gasten. Hij houdt van architectuur en probeert indien mogelijk oude, waardevolle dingen in stand te houden. Vroeger was hij na zijn opleiding aan de Hotelschool in Den Haag, in Amsterdam werkzaam o.a. als manager van ‘t Americain Hotel en Hotel De L’ Europe. Op zoek naar een hem passende functie als bedrijfsleider in de Horeca, koos hij er op 30-jarige leeftijd -- na een interessante werktijd in Duitsland -- bewust voor uiteindelijk niet naar het hem uitnodi-gende Luxemburg te verhuizen, maar in Nederland te blijven en wel hier in Bergen, waar hij bij Duinvermaak op een historisch gegroeid punt een waardevolle en solide basis vond. In 1992 werd daar al grondig verbouwd, waarbij zowel het exterieur als het interieur werd aangepakt. Hans Weber heeft daarbij allerlei visies kunnen inbrengen, zoals dat de voormalige luiken voor de ramen zouden moeten terugkomen, die immers na de bezettingstijd van de Tweede Wereldoorlog waren verdwenen. Inmiddels is hij zelf eigenaar van het bedrijf en Gerard Schiering nog altijd van het historische pand. Weber vertelt: “Ja, mensen komen en gaan, evenals steeds weer nieuwe ontwik-kelingen in de maatschappij, -- denk bijvoorbeeld aan het verkeer en het toerisme --, maar Duinvermaak als

fijne locatie blijft altijd bestaan. Elders in deze krant staat een schilderij afgebeeld van Van Eck (uit het Stedelijk Museum in Alkmaar), waarop je ziet dat de schutterij van Alkmaar een feestje vierde bij Duinver-maak. Ik ben er trots op te zien welke mooie traditie hier in de afgelopen eeuw is gegroeid en om er samen met mijn medewerkers een bijdrage aan te kunnen leveren dat op onze beurt weer door te geven aan volgende generaties. What you see is what you get!

Het is hier tegenwoordig veel drukker geworden in het voor- en naseizoen, wat voor ons bedrijfsmatig een steeds zwaardere bediening mogelijk en ook nodig maakt. Het gehele jaar open zijn was vroeger niet aan de orde. Toen Gerard Schiering hier op 30 april 1975 startte en daarmede een einde kwam aan de Bruin-dynastie, ging Duinvermaak alleen nog open op zaterdagmiddag en zondag. Zijn voorgangster, Gerda Bruin–Vos wist ons te vertellen dat in haar begintijd (1955) het seizoen begon vanaf de eerste zomerse dagen. Of, zoals ze zo mooi in het Westfries verwoord-de: Alle taaie hewwe weertaaie. (Goede en slechte tijden wisselen elkaar af). Als de mensen begonnen op het mooie weer af te komen, werden de stoeltjes buiten geplaatst, werd het houtkacheltje opgestookt en lokte de speeltuin veel spelende kinderen. Haar man Kees deed dan altijd de buitenboel en zij stond de hele dag in de keuken schnitzels te bakken; tot zo’n 300 per dag, voornamelijk voor ouden van dagen en bezoekers van personeelsverenigingen die met bussen werden aangevoerd.”

EN DAN NU HEt HEDEN “De pannekoeken van vroeger heten in deze tijd pan-nenkoeken, maar ook poffertjes en pizza’s zijn tegen-woordig volop verkrijgbaar en algemeen geliefd. We hebben hier een vertrouwde, eerlijke prijs-kwaliteit-verhouding met beslag en deeg uit eigen keuken.

Dat ging vroeger niet, in de tijd dat er nog geen koelkasten waren en er ijsstaven moesten worden aangeleverd om bepaalde dingen fris te kunnen bewaren. Ons (h)eerlijke gebak komt tegenwoordig dagelijks bij de lokale banketbakker vandaan. We schenken Fairtrade koffie en Gulpener bier uit eigen land. Heel veel is bij ons biologisch, maar niet alles. Onze filosofie is goede producten te gebruiken, waar-mee we ons onderscheiden. Zo gebruiken we o.a. ons eigen water, ongefilterde appelsap en suiker- en lactosevrij ijs. Het publiek ervaart ons als laagdrem-pelig bedrijf waar iedereen zich thuis voelt. Opa’s en oma’s met kleinkinderen, duinwandelaars al dan niet met hun honden. Vaders en moeders met kleine en grotere kinderen en vriendjes in de speeltuin. Maar ook groepen mountainbikers, (race)fietsers en skiërs

van Il Primo. Alles dicht bij de natuur. Duinvermaak ligt waar het sfeervolle dorp Bergen overgaat in bos en duin; in die bijzondere hoek van de Breelaan waar het toerisme ooit is begonnen. Het gebied tussen het Park-hotel en Duinvermaak was toen de kern. Daar stonden oorspronkelijk vele pensions, met later cafés en dan-cings. Daar kon de middenstand dus ook opbloeien door het toerisme.”

Duinvermaak is tegenwoordig het hele jaar door zeven dagen per week van ’s morgens 10 uur tot ’s avonds 22 uur geopend. Er is bovendien een nieuwe menukaart ontwikkeld, die gelijk met ‘t verschijnen van deze jubileumkrant in gebruik zal worden genomen. Daarin vindt u ook nadere details over o.a. de kwaliteit en afkomst van de diverse producten. Bovendien verdient het zeker aanbeveling om voorafgaande aan of na afloop van een geslaagd bezoek aan het restaurant of de speeltuin eens nader kennis te maken met de website van Duinvermaak, want je weet maar nooit … > www.duinvermaak.nl <

20

(h)eerlijke ingrediënten van over de hele wereld:

Suiker - BraziliëMelk - Nederland

Vanille Bourbon - MadagascarNoten - ItaliëKaneel - Sri Lanka

Pistache - SicilliaChocolade - Ghana, West Afrika

Sint Adelbertusweg 2, Egmond-Binnenwww.ijsmakerij-civediamo.nl

Heerlijk ambachtelijkschepijs!

texel heeftiets speciaals

de pure smaak van texelde pure smaak van texelde pure smaak van texel www.texels.nl

Geen 18, geen alcohol

1e zondag van oktober hardloopevenement Rondje BergenOnlangs vond de 35e editie plaats van een uniek evenement. Kijk voor de sfeerfilm op onze website: www.rondjebergen.nl

Rondje Bergen feliciteert

Restaurant Duinvermaak

met haar 100-jarig bestaan!

RONDJE BERGENBERGEN35ste

editieRONDJE BERGENRONDJE BERGENde gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!

RONDJEde gezelligste loop van het seizoen!

RONDJEde gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!

RONDJEde gezelligste loop van het seizoen!

RONDJEde gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!

RONDJEde gezelligste loop van het seizoen!

RONDJEde gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!

RONDJEde gezelligste loop van het seizoen!

RONDJEde gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!de gezelligste loop van het seizoen!

RONDJERONDJERONDJEde gezelligste loop van het seizoen!

Blijf op de hoogte via onze nieuwsbrief of Facebookpagina

RONDJE BERGEN: “DE LEuKStE LOOP DIE ER IS!”Zo’n 10 maanden voorbereiding gingen vooraf om het gezelligste rondje hard­

lopen voor te bereiden. De 35e editie moest een onvergetelijk festijn worden

voor jong én oud. Entertainment in de vorm van clowns, poffertjes en muziek.

Een deel van de opbrengst van de startbewijzen ging naar de Boodschappen­

PlusBus. Zo kunnen ook de ouderen genieten van “hun Rondje Bergen”.

Voor de deelnemers een prachtige medaille met de Ruïnekerk van Bergen en

een sporthanddoek. Dit alles in samenwerking met sponsors en vrijwilligers.

Bijna 1.700 lopers vonden dit jaar hun weg over het grillige, uitdagende, maar

altijd prachtige parcours van bos, duin en heide. De warme ontvangst langs het

parcours en in het gezellige dorp maakte de sfeer uitermate goed.

De reacties en de sfeerfilm (te zien op de website) geven aan dat Rondje Bergen

écht de leukste loop is van het seizoen!

10EM, mijn eerst keer...maar zeker niet mijn laatste! En het leuke is, dat het

ook voor de vrijwilligers leuk is! Bedankt, applaus voor de organisatie! Tot in de

puntjes goed verzorgd. Een pluim voor alle vrijwilligers. Zonder jullie zijn dit

soort evenementen niet mogelijk. De leukste loop die er is!! Top!

Rondje Bergen bedankt vrijwilligers, sponsors en deelnemers voor de geweldige

dag; tot volgend jaar bij het 36e Rondje Bergen!

21

EN DE toEKoMstHans Weber: “We hebben net een maandenlange verbouwing achter de rug, waarbij we de elektra, de verwarming en het systeem voor de luchtbehande-ling weer up-to-date hebben gemaakt. Dat is alle-maal op een duurzame manier gebeurd, die past bij onze filosofie. We hebben nu ook zonneboilers en de warmte uit de keuken wordt hergebruikt, waardoor alle afgezogen keukenwarmte in de wintertijd terug-gevoerd wordt naar de beide restaurantruimten.

Ondanks die verbouwing zijn we de gehele periode open gebleven en hebben we de omringende ter-rassen extra benut met parasols en door te genieten van de hier altijd graag geziene zon. Onze bezoek-ers reageren daar heel positief op, alhoewel som-mige dingen er -- vergeleken met vroeger -- toch wel een beetje anders, stoerder, want moderner uitzien. Bezoekers lopen nu op basis van hun ervaring uit het verleden bij binnenkomst meteen in de richting van de huidige keuken, omdat ze op die manier vroeger het toilet konden vinden. Dat is natuurlijk even wennen en omschakelen voor hen en voor ons, want nu moeten ze via de open doorgang naar ’t Vrouwtje van Duin om hun doel in der haast te bereiken. Maar ook tech-nisch gezien moet je natuurlijk met je tijd meegaan, want we zijn inmiddels met z’n allen toekomstgericht op weg naar het volgende eeuwfeest.

Nadat we een aantal historische elementen van het gebouw bij deze verbouwing weer in de oorspron-kelijke staat hebben teruggebracht, zijn we voorlo-pig klaar voor de komende jaren. Het unieke van dit gebied aan de rand van het duin, is dat hier het gehele jaar door dagjesmensen komen. Daar moeten we het als bedrijfsleven in deze omgeving met elkaar van hebben, dus dat betekent dat we goed met elkaar moeten samenwerken, mede in overleg met onze gasten. We willen waar dat mogelijk is inspelen op de vragen/wensen van onze bezoekers. Mensen willen tegenwoordig immers steeds vaker weten waar bepaalde producten eigenlijk vandaan komen. Zo maken we hier zelf ons pizzadeeg en het beslag en werken we met duinwater. Ons assortiment zal verder uitgebreid worden met maaltijdsalades en speciale bieren van het fust, waarmee wij tegemoetkomen aan de gebleken wensen van onze klanten.”

Door het verplaatsen van de zo kenmerkende open keuken van Duinvermaak, is het mogelijk geworden via de originele doorgang naar ’t Vrouwtje van Duin beide tot voorheen van elkaar gescheiden restaurant-ruimten tot één geheel te maken, zonder daarmee afbreuk te doen aan de eigen atmosfeer van deze beide sfeervolle ruimten. Daarmee is in maart 2014 de oorspronkelijke doorgang van ’t Vrouwtje van Duin naar het 100 jarige Duinvermaak weer in ere hersteld. We zien de toekomst en onze vele trouwe bezoekers vol vertrouwen tegemoet.

Frank van Heusden

EEN MEDEwERKstER AAN HEt wooRD Medewerkster Mirjam (28) uit St. Maarten werkt nu sinds drie weken fulltime in Duinvermaak. Dat bevalt haar prima: ”De bezoekers zijn altijd enthousiast. Er is een gezellige sfeer en er is geen dag hetzelfde.

Pannenkoeken heb-ben een heel grote doelgroep,

van jong tot oud. Veel gasten wekken de indruk de menukaart al uit hun hoofd te kennen. Ze proberen een plekje te bemachtigen en laten ‘t zich smaken. We werken hier niet met reserveringen, dus je weet ook nooit precies wat je te wachten staat, maar er is altijd wel een tafel die bijna vrijkomt. Ik vind het best pittig om te leren het overzicht te houden over de drie buitenterrassen en de twee grote zalen. Maar arbeids-vreugde is voor mij de balans tussen hard werken en lekker en sociaal bezig zijn! Thuis geniet ik daarna weer van mijn hobbies; handbal en biljarten”.

Mirjam

De verwarmde Winter Stube geeft zicht op de speeltuin

De Rabobank van 2014 lijkt niet te vergelijken met de bank van vroeger. Een groot deel van onze huidige klanten heeft nooit met een spaarbankboekje of overschrijvingsformulier te maken gehad. Bankieren gaat steeds vaker online, bijvoorbeeld via de Rabo Bankieren app. Een vraag stelt u eenvoudig via e-mail of de telefoon. Of, wat steeds vaker gebeurt, via een tweet naar @RabobankNKL. Wat in al die jaren niet veranderd is, is dat we nog steeds de coöperatieve bank zijn. Van mensen, voor mensen.

Wij zijn de bank waar u welkom bent voor al uw bankzaken. Voor financieel advies waarbij uw lange termijn doelen centraal staan. Wij zijn er voor u!

www.rabobank.nl/nkl - (072) 507 33 33

@RabobankNKL

Coöperatieve Rabobank – Noord-Kennemerland

SamEN StERKER

Sinds begin 2014 zijn Wendy Swan en Barry Witte onze mobiele adviseurs. Zij bezoeken klanten thuis en staan regelmatig met de

Rabo Camper in de dorpen in ons werkgebied. Kijk op www.rabobank.nl/nkl voor meer informatie.

Toen en nu, voor geld en goede raad

Installatiebedrijf Ranzijn voor:• Koeltechniek• Loodgieterwerk• Centrale verwarming• Sanitair, badkamers• Ventilatie• Zonne-energie• Airconditioning• Zwembad techniek

Alkmaar, Fluorietweg 19D, 072-5158717 www.ranzijn.nu

Voor Duinvermaak hebben wij de eer gehad het volgende te mogen installeren en uitvoeren: een warmte terugwin unit, een luchtwarmte-pomp, een zonneboiler, een afzuigkap met UV licht en ozon techniek, loodgieterswerk en koeltechniek.

Het doel van ons werk bestond uit het terugwinnen van de warmte die vrijkomt door het koken en bakken in de keuken om daarmee vervol-gens het restaurant te verwarmen. Tegelijkertijd bespaart Duinvermaak warm water en stookkosten door middel van de zonneboiler.

Proef de smaak van het ambacht!Uw slager Patrick Lagrand heeft de 3e prijs van Neder-

land behaald bij de Verkiezing beste Uw slager van het jaar 2014/2015.

Slagerij Patrick Lagrand Ruïnelaan 5, 1861 LK, Bergen

072-5812028

www.patricklagrand.uw-slager.nl email: info@patricklagrand.uw-slager.nl

Facebook: Patrick Lagrand

Uw Slager Patrick LagrandRuïnelaan 5, Bergen ~ T. 072-5812028

www.patricklagrand.uw-slager.nl ~ info@patricklagrand.uw-slager.nl

JAN JANSMA  DUINEN

Tot half december exposeer ik mijn werk in Duinvermaak. De link is natuurlijk gauw gelegd en na drie jaar op rij exposeren bij Duinvermaak kun je wel zeggen dat het een

wederzijds genoegen is. De kust en het waddengebied spreken me aan en inspireren me. De dynamiek van de elementen, die dit gebied zo vrijelijk beinvloedt,

probeer ik te vatten in mijn werk.

janjansma@hetnet.nl | www.janjansma.nl | 06 81633960 | 0511 423597

Duin 90 x 60 cm olieverf op linnen

colofoN:Duinvermaak BV dankt onderstaande instanties en personen die op enigerlei wijze tekstuele bijdragen, beeldmateriaal e.d. leverden voor de totstandkoming van deze jubileumuitgave:

Historische Vereniging Bergen nHmuseum ’t Sterkenhuis (Kranenburgh) te Bergen nHregionaal Archief AlkmaarStedelijk museum Alkmaar

L.J.P. Albers / SHM, Piet Bogtman, Wim Boon (†), Yvon Bos Eyssen, Hans Brouwers, Gerda Bruin - Vos, Jantina Bruin, Mirjam Dijkstra, Co van Ederen, Lien Elling - Straatsburg, Beatrijs van Erdewijk, Theo de Graaff, Aleida de Groot - Krijt, Frank van Heusden, Henk en Rita Jellema, Ton de Jong, Fred Jostmeijer, Petra Kamp Schurer, J.Kroon, Henk Min, Corneel de Kort - Min, Piet Mooij, Henk van Oort, Jan Pols, Kees Orij, Leo Rotthier, Ernest Selleger, Gerard Schiering, Jan Scholten sr., Ellen Stevens, Bini Strooker - Bruin, R.Teune, Jaap Veldt, Lau Vrasdonk, Pim van der Werf, Truus Winder en Frits David Zeiler.

uitgeverij: Druktemaker MediaHet Arsenaal 28a, 1781 XP Den Helder

0223 - 795 097info@druktemaker.nl

www.druktemaker.nl (voor al uw online drukwerk)

Project management: Mark EckhardtAcquisitie: tino Kerdijk

Vormgeving: Ron van Noord

Online drukwerk bestellen bij

Druktemaker Print voor de

laagste prijs van Nederland.

tot slot!Moe maar voldaan na een intensieve verbouwing (en dito voorbereidingsperiode) is het nu tijd om terug te kijken. Het is een feest om dagelijks complimenten te ontvangen van trouwe gasten die de traditie hebben een bepaalde tijd van het jaar in Bergen te verblijven, maar ook van nieuwe mensen die Duinvermaak voor het eerst of na vele jaren weer eens bezoeken!

Het jaar 2014 kende een lange, mooie zomer. Meteen na de verbouwing stond Pasen voor de deur; voor ons een goede oefening om te kijken of alles wat in theorie bedacht was ook in de praktijk functioneerde. Ik stond versteld van de snelheid van de Moretti ovens en de kwaliteit van de pizza’s die uit de twee oven-deuren kwamen schuiven. Het gaat tot nu toe zo goed, dat de bovenste oven zelfs nog niet gebruikt is!

Bij het nieuwe pannenkoekenfornuis blijft het zoeken naar de juiste afstelling van de dubbele gasbranders, maar onze topkoks fabriceren nu al de heerlijkste pannenkoeken!

Echter, vooral ben ik trots dat ik deze modernisering met behoud van de authentieke elementen van Duinvermaak heb kunnen realiseren. De gasten

verbazen zich over de doorbraak naar het Vrouwtje, waar de openhaard al lekker brandt en we merken dat dit achterste deel een zeer gewilde plek aan het worden is. Beide ruimtes versterken elkaar nu, met behoud van het eigen karakter. Het feit dat de bar en achterkeukens met de nieuwste technische snufjes zijn gemoderniseerd, geeft ook voor mijn personeel een prettig gevoel. Communicatie en logistiek zijn een stuk verbeterd!

Al met al hoop ik met deze inspanningen klaar te zijn voor de toekomst, voor de gasten, voor mijn perso-neel, voor het pand Duinvermaak en voor mijzelf...een mooi 100-jarig verjaardagscadeau! Want of ik nou vanuit mijn overzichtspunt achter het buffet door Duinvermaak kijk of juist een blik werp naar de ver-kleurende bladeren door de mooie, authentieke, grote ramen, het blijft voor mij genieten.

Om met de woorden van ons Gulpener tap-bier te spreken: op de toekomst ! uw trotse gastheer Hans Weber

7 dagen per weekvan 10.00 tot 22.00

Tot ziens en ontdek het zelf!

?