Klokken: Jezus (Eerste vastenzondag 2009)
32
description
Liederen bij de 1ste vastenzondag (B 2009, Ten Bos). Hierin werkten we rond het thema van de klokken: beeld van de profeten, van de sterke figuren die als klokken klinken. Jezus van Nazareth
Transcript of Klokken: Jezus (Eerste vastenzondag 2009)
De geest van God waait als een wind,
op vleugels van de vredeals adem die ons leven doetdeelt ons een onrust mede
In stilte werkt de geest van Godstuwt voort met zachte krachteneen wijze moeder die ons hoedteen bron van goede machten.
Zij geeft ons moed om door te gaan
klinkt steeds weer door in dromen,
doet mensen weer elkaar verstaan,
doet hier jouw rijk weer komen.
Wees niet verbaasd dat jullie allemaal
opnieuw geboren moeten worden. De wind waait waarheen hij wil;
je hoort zijn geluid, maar je weet niet waar hij vandaan
komt en waar hij heen gaat.
Zo is het ook met iedereen die uit de Geest opnieuw geboren wordt.
(Jezus van Nazareth)
Pr. Laten we dan samen bidden:
Al. In rust en inkeer, geduld en vertrouwen,klinken Jouw woorden in vele talen en tonen.Blijf daarom bij ons en open ons hart, galm Jouw boodschap door merg en been,zodat wij zelf, beeld van Jouw droom kunnen worden,vandaag en alle dagen van ons leven.
Pr. Ik geloof dat onverwachte klankenzomaar mijn leven kunnen binnenkomen:
Al. klanken die anders klinken, dan mijn plannen en dromen,uitdagende woorden, die mijn kleine wereldje ineens opentrekken.
Pr. Ik geloof in het wonderlijke geheimdat daarachter schuilt:
Al. Ik geloof in de goddelijke kracht die mijn wereld elke dag vernieuwt...en die ondanks de droeve feiten die mij raken,ondanks mijn angsten en twijfels mij toch blijft doorzinderen.
Pr. Ik geloof in de inspiratie van Jezus van Nazareth
Al. Hij, die mensen blijft raken,wiens woorden mij blijven uitdagenen die mij een gezonde onrust geeften een diep vertrouwen in de weg die ik te gaan heb.Daarom weiger ik te geloven dat onze inzetslechts een verloren schreeuw om recht zou zijn.Maar ik ben ervan overtuigd dat ons spreken, ons bidden en zingende muren van onverschilligheid, kan doen vallen.
Brood op tafel:een hand gevuld
met wat in het levengeen uitstel duldt,eten en drinken
iedere dag,gewoon wat een mensniet ontbreken mag.
108
Woorden horen:een man die sprak
en zich in zijn leventot voedsel brak,kom om te eten,
drink van de wijn,laat dit een bewijsvan mijn liefde zijn.
108
Pr. God, onze Vader, van Jou komt de tijd, van Jou komt de wereld. We danken Je om deze veertigdagentijd: een geschenk uit Jouw hand, een tijd om te rusten en te bezinnen.
Al. Jij geeft ons deze woestijntijd om tot rust te komen, om stilte te vinden en beter te luisteren.wij bidden om Jouw aanwezigheid, Jouw sprekende stilte, Jouw tegenwoordigheid van geest in ons doen en laten.
Pr. Maak dit samenscholen rond Jouw Naam tot een oase van vernieuwd elan, van inzicht en uitzicht.
Al. Doe ons galmen in de geest van voortgaande bevrijding, als mensen die steeds meer open en ontvankelijk zijn voor elkaar.Herschep de rust die wij hier zoeken tot nieuwe onrust omwille van zoveel mensen, overstemd door het lawaai van onverschillige oppervlakkigheid.
Pr. Maak de afleiding die wij zoeken bij Jou tot een rondleiding in de dingen die gebeuren moeten en geen uitstel dulden.
Al. Maak onze heenreis naar Jou tot een terugreis naar elkaar.Smelt het vertrouwen dat Jij ons nooit laat vallen tot een nieuwe bereidheid om elkaar nooit los te laten.
Pr. Help ons de doodse stilte rond Jouw Naam te verbreken door daden van recht en werken van vrede.Zoals Je ons getoond hebt op die heel speciale avond ….[rechtstaan]
Pr. Houd de ziel in ons lijf, het hart bij ons hoofd, de droom bij de daad.
Al. Stoot ons aan met deze gedachtenis aan Jezus en aan al zijn naamgenoten: brood en wijn, gedeeld en uitgeschonken, klokken die klinken van moed en volharding op de lange weg van menswording naar dat scheppingswoord: Jij, licht en leven,trillende ziel van al wat bestaat!
Pr. Houd de ziel in ons lijf, het hart bij ons hoofd, de droom bij de daad.
Al. Stoot ons aan met deze gedachtenis aan Jezus en aan al zijn naamgenoten: brood en wijn, gedeeld en uitgeschonken, klokken die klinken van moed en volharding op de lange weg van menswording naar dat scheppingswoord: Jij, licht en leven,trillende ziel van al wat bestaat!
Wij zijn geen mensen van het sterke woord,
een kwetsbaar klein verhaal vertelt ons leven.
Maar speurend hebben wij Gods klank gehoord.
Zij heeft ons vruchtbaar aan elkaar gegeven:
‘Jouw weg met mij zet zich ook morgen voort,
als in mijn hand jouw naam staat opgeschreven.’
De Geest ten leven leidt ons op die weg,voor onze voet zal Zij een licht ontsteken.Ons leven komt voorgoed bij God terecht,
als wij ons brood met and’ren willen breken:
‘Zij heeft haar klanken in mijn hart gelegd.
Wij trillen mee, elkaar tot teder teken.’
