KLASTER MODEL WSPÓŁPRACY...
Transcript of KLASTER MODEL WSPÓŁPRACY...
Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1 Strona | 1
KLASTER – MODEL WSPÓŁPRACY
MIĘDZYRESORTOWEJ
Opracowanie i redakcja: Magdalena Zaczyńska
Współpraca: Adam Zysk, Adela Bigosińska, Dorota Koziorowska, Helena
Olszewska, Krystyna Borek
Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2 Strona | 2
Spis treści
WSTĘP Magdalena Zaczyńska ............................................................................................... 3
ASPEKT ORGANIZACYJNY Adam Zysk ................................................................................... 3
STRUKTURA KLASTRA ............................................................................................................. 5
TRZY ETAPY PROCESU TWORZENIA KLASTRA ...................................................................... 7
ASPEKTY PRAWNE ..................................................................................................................... 8
W KONTEKŚCIE ORGANIZACJI Adela Bigosińska .............................................................. 8
W KONTEKŚCIE REALIZACJI PROGRAMU Dorota Koziorowska ..................................... 12
ASPEKT FINANSOWY Magdalena Zaczyńska, Helena Olszewska, Krystyna Borek ........ 19
Wstęp Magdalena Zaczyńska .......................................................................................... 19
Finansowanie z budżetów gminnych i wojewódzkich Helena Olszewska ................. 21
Finansowanie zewnętrzne ( Programy Unijne, Fundacje i inne) Krystyna Borek
Magdalena Zaczyńska ...................................................................................................... 24
I. KRAJOWE BIURO ds PRZECIWDZIAŁANIA NARKOMANII WARSZAWA .................... 24
II FUNDUSZE UNIJNE: ........................................................................................................ 25
Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3 Strona | 3
WSTĘP Magdalena Zaczyńska
W konstrukcji modelu współpracy podstawą jest właściwy dobór
interesariuszy. Od tego w zasadniczy sposób zależy powodzenie
funkcjonowania powołanego „bytu”. Klaster zbudowany na współpracy
Urzędu Miasta z organizacjami pozarządowymi, instytucjami naukowymi i
badawczymi oraz przedsiębiorcami daje szansę na zastosowanie
innowacyjnych rozwiązań czerpiących z wieloletnich doświadczeń
interesariuszy. Zbudowanie drożnych kanałów komunikacyjnych,
opracowanie procedur współpracy, wspólne ustalanie priorytetów i celów,
precyzyjny podział zadań, kompetencji i odpowiedzialności między
partnerów daje szansę na stworzenie spójnej, dostosowanej do potrzeb,
efektywnej polityki społecznej w dziedzinie oddziaływań profilaktycznych.
Konsekwencją zacieśnienia współpracy, uspójnienia działań będzie zmiana
jakościowa w samych oddziaływaniach profilaktycznych.
Przewodnik przeznaczony jest dla użytkowników chcących sformalizować,
nadać spójną formę organizacyjną partnerstwu w dziedzinie oddziaływań
profilaktycznych. W kolejnych rozdziałach omawiamy poszczególne aspekty
funkcjonowania organizacji: 1. Formalny, 2. Prawny, 3. Finansowy.
ASPEKT ORGANIZACYJNY Adam Zysk
Klaster oparty jest na modelu potrójnej helisy, czyli koegzystencji i
współzależności trzech ośrodków: przedsiębiorców(CTU)/organizacji NGO
(stowarzyszenia), jednostek badawczo-rozwojowych (uniwersytety, ośrodki
badawczo-rozwojowe) i administracji publicznej (rząd i władze
samorządowe). Klaster, bo o takiej formie współpracy piszemy, jest szansą na
efektywnie działający system profilaktyki problemowej w
Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4 Strona | 4
Legnicy ponieważ budowa klastra pozwoli wykreować Lidera „Programu
profilaktyki problemowej” oraz umożliwi skoordynowaną współpracę
pomiędzy organizacjami działającymi na rzecz profilaktyki problemowej.
Współpraca członków Klastra umożliwi wdrożenie nowoczesnego programu
profilaktycznego dopasowanego do potrzeb współczesnej młodzieży.
Funkcjonowanie w formie Klastra z członkami w postaci JBR i JST pozwoli
również na dostarczenie wiedzy oraz niezbędnych informacji dla organizacji
skupionych w powiązaniu.
Według klasycznej definicji, klastry to elastyczna forma współpracy
horyzontalnej między 3 grupami podmiotów: przedsiębiorstwami, jednostkami
naukowo-badawczymi oraz władzami publicznymi, które tworzą środowisko
ułatwiające intensywne procesy interakcji i kooperacji między
poszczególnymi aktorami narodowych i regionalnych systemów innowacji"1.
W ramach struktury budowanego klastra powinny funkcjonować: organizacje
profilaktyczne, firmy, jednostki badawczo-rozwojowe, doradcze i szkoleniowe,
jednostki samorządu terytorialnego i wszelkie instytucje pozarządowe. Zatem
ta forma współpracy umożliwia współpracę organizacji profilaktycznych,
NGO, JBR oraz JST. Ponadto działanie w formie klastra (partnerstwie) wymusi
rzetelną ewaluację prowadzonych działań, jedną z przyczyn słabej
efektywności obecnego systemu profilaktyki.
Klaster w ramach swojej działalności gwarantuje współdziałanie na wielu
płaszczyznach:
Współpraca z sektorem nauki, szkołami i uczelniami.
Współpraca z władzami miasta.
Wzrost wymiany doświadczeń i dobrych praktyk z innymi organizacjami.
Koordynacja działań – efektywność.
1 Definicja klastra. Ministerstwo Gospodarki
Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5 Strona | 5
Wymiana informacji między członkami klastra
Stworzenie i obsługa strony internetowej
Baza danych o partnerach klastra
Udział w comiesięcznych spotkaniach roboczych sieci (dyskusja o
problemach, potrzebach i aktualnych działaniach, wymiana informacji
między uczestnikami)
STRUKTURA KLASTRA
Struktura oraz forma organizacyjna klastra musi być dostosowana do
postawionych celów oraz ilości i wielkości podmiotów. W najprostszym
przypadku może to być stowarzyszenie. Stowarzyszenie pełni rolę
koordynatora. Niestety, wiąże się z to z powołaniem następnej organizacji, co
w tym przypadku wydaje się zbędne, zwłaszcza w pierwszej fazie rozwoju
powiązania. Dlatego w wariancie wypracowanym podczas warsztatów
projektowych powiązanie dla profilaktyki będzie działać na podstawie tzw.
podpisanego porozumienia klastrowego. W tym przypadku rolę koordynatora
będzie pełniło Centrum Terapii Uzależnień.
Klaster, jako wspólne przedsięwzięcie, będzie posiadał władze w postaci
Zgromadzenia Członków w którego skład wejdą przedstawiciele wszystkich
uczestników klastra. Zgromadzenie będzie zatwierdzać kierunki rozwoju,
programy oraz strategię działania klastra, a także będzie podejmowało
decyzje w najważniejszych kwestiach dotyczących klastra. Zgromadzenie
podejmie decyzje większością głosów w drodze uchwał, w obecności co
najmniej połowy aktualnej liczby uczestników klastra. Przy podejmowaniu
uchwał, każdy z uczestników klastra ma, co do zasady, jeden głos. Pracami
klastra kieruje Rada Klastra, złożona z osób wybranych przez Zgromadzenie
Członków. Rada Klastra jest organem stanowiącym i kontrolnym w wymiarze
Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6 Strona | 6
strategicznym, dotyczącym projektów związanych z funkcjonowaniem klastra
jako całości.
Do zadań Rady będzie należeć określanie kierunków rozwoju klastra, nadzór
nad realizacją zadań zawartych w strategii, opiniowanie projektów za
zgodność ze strategią klastra, przyjmowanie nowych członków. Ze względu
na wysoki stopień złożoności przewidywanego rozwoju zdecydowano się
powołać koordynatora klastra, posiadającego nie tylko kompetencje, ale
też silną pozycję i neutralność niezbędną dla sprawnego organizowania
działań inicjatywy. W pierwszym okresie funkcjonowania inicjatywy rolę
Koordynatora powierzono Centrum Terapii Uzależnień. Główną rolą
Koordynatora jest zapewnienie płaszczyzny organizacyjnej Klastra (m.in.
prowadzenie Biura Klastra) oraz realizacja zadań wyznaczonych do realizacji
przez Radę Klastra lub Zgromadzenia Członków (poprzez uchwały).
Koordynator Klastra ma być także sprawnie działającym managerem
inicjującym działania i koordynującym wszystkie aspekty działania Klastra.
Proponowana przez Partnerów projektu forma działania „Klastra Profilaktyki”
to partnerstwo/stowarzyszenie. Wzajemne prawa i obowiązki będzie
regulować „Porozumienie o współpracy klastra Profilaktyki”. Przyjęte
rozwiązanie pozwoli na zachowanie dużego stopnia elastyczności, a otwarta i
transparentna formuła organizacyjna klastra będzie sprzyjać integracji i
podejmowaniu dodatkowych działań w poszczególnych obszarach
zainteresowań uczestników klastra.
Klaster będzie miał charakter otwarty. Dlatego powinna istnieć procedura
formalnego przystąpienia do klastra. Przystąpienie do klastra powinno wiązać
się z akceptacją regulaminu (taki dokument powinien być opracowany z
chwilą powoływania klastra). Nowe podmioty po podpisaniu tzw. aktu
przystąpienia, na podstawie którego, po wcześniejszym uzyskaniu akceptacji
Rady Klastra, staną się one Uczestnikiem Klastra.
Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7 Strona | 7
Rysunek 1. Schemat organizacyjny struktury klastra.
TRZY ETAPY PROCESU TWORZENIA KLASTRA
Proces tworzenie Powiązania Kooperacyjnego można podzielić na trzy sfery
(etapy):
1. Sferę pierwotną nieformalną stanowiącą istotę klastra, w której funkcjonuje.
Pierwszym krokiem w tworzeniu klastra będzie odpowiedni dobór
przedstawicieli. W trakcie spotkań roboczych wytypowano potencjalnych
ZGROMADZENIE CZŁONKÓW KLASTRA
RADA KLASTRA
KOORDYNATOR KLASTRA - CTU
PROJEKTY (PROGRAM PROFILAKTYKI PROBLEMOWEJ
JEDNOSTKI
SAMORZĄDU
TERYTORIALNEG
O: 1.GMINA LEGNICA,
2.URZĄD
MARSZAŁKOWSKI
JEDNOSTKI
BADAWCZO
ROZOWJOWE: 1.PARPA,
2.ORE
3. FIRMY BADAWCZE
(SMG/KRC)
NGO’s:
1.SIT,
2. NJS.
SZKOŁY/
KURATORIUM Poradnie:
1. MONAR,
2. PP.
Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8 Strona | 8
kandydatów klastra: Centrum Terapii Uzależnień jako koordynator klastra oraz
członkowie klastra: Stowarzyszenie Inicjatyw Twórczych, Poradnia Profilaktyki i
Terapii Uzależnień Monar, Gmina Legnica, Poradnia Psychologiczno-
Pedagogiczna nr 2 w Legnicy oraz SMG/KRC Media Poland. PARPA, Policja,
Straż Miejska itd.
Następnym krokiem w tworzeniu powiązania będzie zgromadzenie
przedstawicieli podmiotów Klastra, która ze swojego grona wybierze Radę
Klastra. Rada Klastra będzie organem stanowiącym i kontrolnym w wymiarze
strategicznym, dotyczącym projektów związanych z funkcjonowaniem Klastra
jako całości. Do zadań Rady należy m.in. określanie strategicznych kierunków
działania Klastra, nadzór nad realizacją zadań zawartych w strategii,
opiniowanie projektów za zgodność ze strategią Klastra, przyjmowanie
nowych członków.
2. Następnym zadaniem będzie formalne ustalenie koordynatora Klastra,
odpowiedzialnego za sferę zarządzania Klastrem, czyli odpowiedzialności za
zadania organizacyjno-zarządcze związane z funkcjonowaniem Klastra.
Koordynator będzie koordynował działalności klastra oraz inicjował i wspierał
realizacje podjętych zadań (np. CTU lub nowe stowarzyszenie),
3. Ostatnia, trzecią faza powstania i rozwoju Klastra dotyczący już
bezpośredniej działalności – wdrożenia program profilaktyki problemowej dla
realizacji której w głównej mierze klaster został powołany.
ASPEKTY PRAWNE
W KONTEKŚCIE ORGANIZACJI Adela Bigosińska
Model współpracy międzyresortowej opartej na strukturze Klastra umożliwia
współpracę przedsiębiorców, organizacji pozarządowych, jednostek
badawczo-rozwojowych oraz jednostek samorządu terytorialnego.
Kto jest koordynatorem działań?
Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9 Strona | 9
W proponowanym modelu współpracy koordynatorem działań może być
Stowarzyszenie.
Stowarzyszenie jest dobrowolnym, trwałym i samorządnym zrzeszeniem o
celach niezarobkowych, które samodzielnie określa swoje cele, programy
działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące
jego działalności. Opiera się na pracy społecznej swoich członków. Do
prowadzenia swych spraw może zatrudniać pracowników.
Istnieją 4 zasady działania stowarzyszeń:
Zasada praworządności, która wynika wprost z art. 83 Konstytucji RP, według
którego każdy ma obowiązek przestrzegania prawa. Aby stowarzyszenie
mogło powstać, musza być spełnione przesłanki określone w ustawie. Ich
spełnienie kontroluje sąd rejestrowy (art.14, 16 i 40 ustawy Prawo
o stowarzyszeniach) w toku działalności kontrolę przestrzegania prawa
sprawuje organ nadzorujący i sąd (art. 15-32 ustawy Prawo
o stowarzyszeniach),
Zasada równości stowarzyszeń - wszystkie stowarzyszenia działają na równych
zasadach.
Zasada demokracji wewnętrznej - określają ją art. 11 ustawy Prawo
o stowarzyszeniach, według którego najwyższą władza stowarzyszenia jest
walne zebranie członków. Podejmując uchwały na walnym zebraniu,
członkowie maja równe głosy i obowiązani są podporządkować się woli
większości.
Zasada równości członków stowarzyszenia - wszyscy członkowie
stowarzyszenia są równi wobec jego władz i względem siebie. Zasada ta
wynika nie tylko z demokracji wewnętrznej stowarzyszenia ale ma też
pośrednie umocowanie w przepisach ustawy Prawo o stowarzyszeniach.2
2Suski P. (2011), Stowarzyszenia i fundacje, LexisNexis Polska Sp. z o.o., Warszawa
Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10 Strona | 10
Wyróżniamy dwa podstawowe rodzaje stowarzyszeń:
rejestrowe (wymagany jest wpis do Krajowego Rejestru Sądowego, posiada
osobowość prawną),
zwykłe (nie posiada osobowości prawnej, ma ograniczone możliwości
działania).
Stowarzyszenie zwykłe czy rejestrowe ?
W przypadku modelu współpracy preferowanym koordynatorem będzie
stowarzyszenie rejestrowe, gdyż posiada osobowość prawną (uzyskiwaną z
chwilą wpisu do rejestru), może zakładać terenowe jednostki organizacyjne,
łączyć się w związki stowarzyszeń, przyjmować w poczet swych członków
osoby prawne oraz korzystać z ofiarności publicznej i przyjmować dotacje od
organów władzy państwowej i innych instytucji. Może również prowadzić
działalność gospodarczą (jeżeli jest to zawarte w statucie).
Podstawowymi aktami regulującymi funkcjonowanie stowarzyszeń są:
Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r.
Ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. Z 2001 r., Nr
79, poz. 855 z późn. zm.).
Pomocne mogą okazać się również:
Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr
121, poz. 769 z późn. zm);
Ustawa z dnia 5 lipca 1990 r. Prawo o zgromadzeniach (Dz. U. Nr 51, poz. 297 z
późn. zm.);
Ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. Z 2001 r., Nr
79, poz. 855 z późn. zm.);
Ustawa z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego
i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873 z późn. zm.);
Ustawa z dnia 15 marca 1933 r. o zbiórkach publicznych (Dz. U. Nr 22, poz. 162
z późn. zm.).
Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11 Strona | 11
Czy członkostwo w stowarzyszeniu warunkuje uczestnictwo w Klastrze?
Sam fakt członkostwa w Stowarzyszeniu nie gwarantuje uczestnictwa w
Klastrze.
W uproszczeniu można powiedzieć, że Klaster jest elastyczną formą
współpracy między podmiotami. Podmioty te konkurują ze sobą, ale
jednocześnie współpracują w danym obszarze, gwarantując osiąganie
większych efektów niż w sytuacji gdyby działali oddzielnie. Klaster jest
zawartym porozumieniem, partnerstwem.
Niezbędne jest zatem opracowanie Regulaminu Klastra, który będzie określał
zasady współpracy partnerów.
Regulamin to zbiór reguł, przepisów normujących zasady postępowania
obowiązujące w grupie osób, instytucji czy organizacji. Powinien w sposób
czytelny, zrozumiały i wyczerpujący przedstawić temat.
Co powinno znaleźć się w regulaminie?
W trakcie pracy w panelach roboczych mających na celu opracowanie
modelu współpracy międzyresortowej zostały wskazane elementy, które
należy uwzględnić w regulaminie. Należą do nich:
Definicje
Postanowienia ogólne (m.in. nazwa, znak graficzny, siedziba, teren działania,
zakres działalności, współpraca z innymi podmiotami)
Organizacja (określenie formy działalności)
Działalność (zakres, misja, sposoby działania)
Zasady ogólne
Struktura wewnętrzna
Projekty
Prawo własności intelektualnej
Ochrona poufności i udostępnianie informacji
Dokumentacja i sprawozdawczość
Gospodarka finansowa
Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12 Strona | 12
Rozwiązywanie sporów
Postanowienia końcowe
Czy istnieje inna forma nawiązania współpracy?
W praktyce stosuje się także podpisywanie w pierwszej kolejności listów
intencyjnych. List intencyjny to nic innego jak wstępna deklaracja zamierzeń
dotyczących swoich działań w formie pisemnej, składana przez stronę
możliwego przyszłego stosunku gospodarczego. List ten wskazuje intencje
stron, może określać warunki zawarcia umowy i późniejszej współpracy,
opisywać działania, które powinny zostać podjęte przez partnerów w dążeniu
do zawarcia umowy, dotychczasowe działania podjęte w celu podjęcia
współpracy, proponowany harmonogram działań do rozpoczęcia
współpracy. Może być niezbędny do sporządzenia Regulaminu. Pozwoli
szczegółowo zawrzeć wszystkie niezbędne treści.3
Sporządzając regulamin oraz list intencyjny należy wziąć pod uwagę zapis art.
5 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz.
93 z późn. zm).
W KONTEKŚCIE REALIZACJI PROGRAMU Dorota Koziorowska
Od 1 września 2002 roku szkoły zobowiązane są do realizowania Szkolnego
Programu Profilaktyki. Zadanie to zostało wprowadzone do szkół na mocy
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 lutego 2002r.
Aktualnie obowiązujące Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia
23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania
przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół
(DZ.U. z 2009 r. Nr 4. Poz. 17) mówi, że:
działalność edukacyjna szkoły jest określona przez:
3 http://www.aspektyprawa.pl/prawo/wspolpraca/
Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13 Strona | 13
szkolny zestaw programów nauczania, który uwzględniając wymiar
wychowawczy, obejmuje całą działalność szkoły z punku widzenia
dydaktycznego;
program wychowawczy szkoły obejmujący wszystkie treści i działania o
charakterze wychowawczym;
program profilaktyki dostosowany do potrzeb rozwojowych uczniów oraz
potrzeb danego środowiska, obejmujący wszystkie treści i działania o
charakterze profilaktycznym.
Szkolny zestaw programów nauczania, program wychowawczy szkoły oraz
program profilaktyki tworzą spójną całość i muszą uwzględniać wszystkie
wymagania opisane w podstawie programowej. Ich przygotowanie i
realizacja są zadaniem zarówno całej szkoły, jak i każdego nauczyciela.
Inne dokumenty stanowiące podstawę prawną do realizacji działań
profilaktycznych w szkole i palcówce oświatowej:
Konwencja o prawach dziecka Art.33. (aneks): „Państwa – Strony będą
podejmowały wszelkie odpowiednie kroki, w tym ustawodawcze,
administracyjne, socjalne oraz środki w dziedzinie oświaty, w celu
zapewnienia ochrony dzieci przed nielegalnym używaniem środków
narkotycznych i substancji psychotropowych, zgodnie z ich zdefiniowaniem w
odpowiednich umowach międzynarodowych oraz w celu zapobiegania
wykorzystywaniu dzieci do nielegalnej produkcji tego typu substancji i handlu
nimi”.
Konstytucja Rzeczypospolitej Art. 72 ust. 1 „Rzeczpospolita Polska zapewnia
ochronę praw dziecka. Każdy ma prawo żądać od organów władzy
publicznej ochrony dziecka przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem i
demoralizacją.”
Ustawy i rozporządzenia:
Ustawa o systemie oświaty ze zmianami wynikającymi z ustawy z dnia 19
marca 2009 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych
innych ustaw (Dz. U. nr 56, poz. 458) zapis w preambule ustawy określa, że
Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14 Strona | 14
„Szkoła winna zapewnić każdemu uczniowi warunki niezbędne do jego
rozwoju, przygotować go do wypełniania obowiązków rodzinnych i
obywatelskich w oparciu o zasady solidarności, demokracji, tolerancji,
sprawiedliwości i wolności” oraz w Art. 1. Pkt. 16 „System oświaty zapewnia w
szczególności… upowszechnianie wśród dzieci i młodzieży wiedzy o
bezpieczeństwie oraz kształtowanie właściwych postaw wobec zagrożeń i
sytuacji nadzwyczajnych”.
Ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi z dnia
26 października 1982 r. (tekst jednolity - Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473; z późn.
zm.).
Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich z dnia 26 października 1982 r.
(tekst jednolity - Dz. U. z 2002 r. Nr 11, poz. 109; z późn. zm.).
Ustawa o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów
tytoniowych z dnia 9 listopada 1995 r. (tekst jednolity - Dz. U. z 1996 r. Nr 10,
poz. 55; z późn. zm. Ostatnia nowelizacja z dnia 8 kwietnia 2010 r. - o zmianie
ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów
tytoniowych oraz ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2010 r. Nr
81, poz. 529).
Rozporządzenie MENiS z dnia 31 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowych
form działalności wychowawczej i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży
zagrożonej uzależnieniem (Dz. U. z 2003 r. Nr 26 , poz. 226).
Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie z dnia 29 lipca 2005 r. (Dz. U.
Nr
180, poz. 1493).
Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29 lipca 2005 r. (Dz. U. z 2005 r.
Nr 179, poz. 1485; z późn. zm.).
Ustawa o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego z dnia 23 lipca
2008 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 180 poz. 1108).
Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15 Strona | 15
Rozporządzenie MEN z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy
programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w
poszczególnych typach szkół (Dz. U. z 2009 r. Nr 4, poz. 17).
Rozporządzeniu MEN z dnia 27 maja 2009 r. w sprawie rodzajów innych form
wychowania przedszkolnego, warunków tworzenia i organizowania tych form
oraz sposobu ich działania (Dz. U. z 2009 Nr 83, poz. 693).
Rozporządzenie MEN z dnia 24 sierpnia 2010 r. zmieniające rozporządzenie w
sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki
dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i
opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji (Dz. U. z 2010 r. Nr 156, poz. 1047).
Rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie warunków
organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży
niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach,
szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych (Dz. U. Nr 228
poz. 1490).
Rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie warunków
organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży
niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w specjalnych
przedszkolach, szkołach i oddziałach oraz w ośrodkach (Dz. U. Nr 228; poz.
1489).
Rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie szczegółowych
zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w
tym publicznych poradni specjalistycznych (Dz. U. Nr 228; poz. 1488).
Rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i
organizacji pomocy psychologiczno - pedagogicznej w publicznych
przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. Nr 228; poz. 1487).
Rozporządzenie MEN z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie ramowych planów
nauczania w szkołach publicznych (Dz.U. poz. 204) § 3. 1. „Organ
prowadzący szkołę, na wniosek dyrektora szkoły, może przyznać nie więcej
Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16 Strona | 16
niż 3 godziny tygodniowo dla każdego oddziału (grupy międzyoddziałowej
lub grupy międzyklasowej) w danym roku szkolnym, a w przypadku szkół w
zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich - od 6 do 12 godzin, na:
1) okresowe lub roczne zwiększenie liczby godzin wybranych obowiązkowych
zajęć edukacyjnych;
2) realizację następujących dodatkowych zajęć edukacyjnych rozwijających
zainteresowania i uzdolnienia uczniów:
a) zajęć z języka obcego nowożytnego innego niż język obcy nowożytny
nauczany obowiązkowo w szkole,
b) zajęć edukacyjnych, dla których nie została ustalona podstawa
programowa, lecz program nauczania tych zajęć został włączony do
szkolnego zestawu programów nauczania.
2.Dodatkowe zajęcia edukacyjne dyrektor szkoły może wprowadzić do
szkolnego planu nauczania po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej i rady
rodziców. W przypadku wprowadzenia dodatkowych zajęć edukacyjnych
udział uczniów w tych zajęciach jest obowiązkowy.
Programy narodowe i krajowe:
Narodowy Program Zdrowia (2007 - 2015)
Narodowy Program Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych
(2006 - 2010)
Krajowy Program Przeciwdziałania Narkomanii (2006 - 2010)
Krajowy Program Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie (2006 - 2016)
Program Zwalczania AIDS i Zapobiegania Zakażeniom HIV (2007 - 2011)
Narodowy Program Ochrony Zdrowia Psychicznego (2009 - 2013)
Program Ograniczania Zdrowotnych Następstw Palenia Tytoniu w Polsce
(2008-2011)
Rządowy Program „Bezpieczna i Przyjazna Szkoła” (2008-2013)
Wymienione podstawy prawne obligują szkoły do prowadzenia działań
związanych z profilaktyką i edukacją zdrowotną dzieci i młodzieży. Działania
Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17 Strona | 17
te zawarte są w programie wychowawczym oraz w szkolnym programie
profilaktyki, które są wewnętrznymi dokumentami szkoły i powinny być
dostosowane do specyfiki szkoły: etapu kształcenia, środowiska uczniów,
środowiska rodziców, potrzeb rozwojowych uczniów itp.
W art. 54 ust. 2 ustawy o systemie oświaty zapisano, że program
wychowawczy i program profilaktyki uchwala rada rodziców w porozumieniu
z radą pedagogiczną. Jednak w wymienionej ustawie nie określono, na jaki
czas te programy są uchwalane, więc nie wiadomo jak często są one
aktualizowane przez szkoły, a tym samym dostosowywane do aktualnie
istniejących problemów.
Analiza stron internetowych szkół pokazuje, że w przypadku niektórych
placówek zamieszczane programy profilaktyczne nie są aktualne, a niektóre
zostały stworzone kilka lat wcześniej. W treści programów przeważają
działania jednorazowe, nie ma oddziaływań długofalowych. Brak jest też
wyników diagnoz i skali zagrożeń występujących w danym środowisku.
Czym więc powinien być szkolny program profilaktyki? Jak podaje Z. Gaś
(2003) „projekt systemowych rozwiązań w środowisku szkolnym,
uzupełniających wychowanie i ukierunkowanych na: wspomaganie ucznia w
radzeniu sobie z trudnościami zagrażającymi prawidłowemu rozwojowi i
zdrowemu życiu; ograniczanie i likwidowanie czynników ryzyka
(jednostkowych, rodzinnych, rówieśniczych, szkolnych, środowiskowych) które
zaburzają prawidłowy rozwój ucznia i dezorganizują jego styl życia;
inicjowanie i wzmacnianie czynników chroniących (jednostkowych,
rodzinnych, rówieśniczych, szkolnych, środowiskowych), które sprzyjają
prawidłowemu rozwojowi ucznia i jego zdrowemu życiu”.
Natomiast program profilaktyczny to „odpowiednio dobrany przez
specjalistów i uporządkowany zbiór treści i działań, których realizacja
prowadzi do zamierzonych, konkretnych zmian w jakości funkcjonowania
jednostki lub grup. Obejmuje on między innymi: szczegółowe cele i zadania
Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18 Strona | 18
profilaktyczne, ustrukturalizowane treści profilaktyczne, zalecenia dotyczące
organizacji i sposobu realizacji programu profilaktycznego, określone środki
dydaktyczne, wykaz literatury dla ucznia i realizatora, procedurę badania
efektywnego programu”.
Z powyższych informacji wynika, że szkolny program profilaktyczny może
korzystać z różnych programów profilaktycznych, które będą spełniać
określone cele uwarunkowane istniejącymi potrzebami danej szkoły.
Literatura:
Gaś Z. „Szkolny program profilaktyki: istota, konstruowanie, ewaluacja”. MEN i
S Warszawa 2003
Macander D. „Profilaktyka uzależnień w szkole” poradnik ORE
„Model szkolnego programu profilaktyki – propozycja” Regionalny Ośrodek
Metodyczno – Edukacyjny Metis w Katowicach
Porzak R. „Czy nowa podstawa programowa wymaga nowej profilaktyki?”
ORE
Rylke H., Tuszewski T. „Powrót do źródeł. O profilaktyce w szkołach” Fundacja
Bene Vobis, Kielce 2004
Szymańska J. „Programy profilaktyczne Podstawy profesjonalnej
psychoprofilaktyki” CMPPP, Warszawa 2000.
„System rekomendacji. Standardy i kryteria oceny jakości programów
profilaktycznych i promocji zdrowia psychicznego w ramach rekomendacji”
materiały ORE
Wojcieszek K. „Wygrać życie. Szkolny program profilaktyki” Rubikon, Kraków
2002
Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19 Strona | 19
ASPEKT FINANSOWY Magdalena Zaczyńska, Helena Olszewska, Krystyna Borek
Wstęp Magdalena Zaczyńska
Realizacja zadań statutowych klastra-szeroko pojętej polityki w zakresie
profilaktyki problemowej- wymaga zapewnienia stałej płynności finansowej.
Roczne koszty realizacji zadań w zakresie proponowanym w projekcie ( przy
założeniu, że realizowane będą wszystkie działania od szkoleń dla
użytkowników-nauczycieli po funkcjonowanie oddziału uzależnień dla
młodzieży) szacujemy na ok. 156 400 zł min. -319 600 zł max – na zajęcia
ogólne w szkołach. Pozostałe formy wsparcia (pogłębione zajęcia rozwoju
osobistego – w ramach działania ” świetlicy” oraz dzienny oddział terapii
uzależnień dla młodzieży) finansowane są w ramach umowy z NFZ oraz
środków celowych UM.
Przykładowe szacunki kosztów:
Ilość uczniów w Legnicy w :
1. szkołach ponadpodstawowych łącznie 7360
2. Gimnazjach - łącznie 2569, w tym:
Uczniów na jednym poziomie klas pierwszych - 812, tj. 55 gr/15 osobowych
3. Szkołach średnich -łącznie 4791, w tym:
Uczniów na jednym poziomie klas pierwszych –1527 tj. 102 gr/ 15 osobowe
Razem grup 15 osobowych ok. 157 max/55 min (max- wszyscy uczniowie klas
I szkół ponadpodstatowych, min tylko uczniowie I klas szkół gimnazjalnych)
Razem godzin zajęć 157 max/55 min x 30= 4710/1650
1. koszt realizacji zajęć:
a. dla uczniów na obu poziomach edukacji: gimnazjum i szkoła średnia
3 pracowników etatowych (oczywiście mogą to być etaty cząstkowe i inne
formy zatrudnienia):
Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20 Strona | 20
4710 h/ 10 miesięcy=471h/miesiąc; 3 etaty po 160 h; etat 5000 brutto x 3 x 12
miesięcy=180 000 zł
b. dla uczniów na jednym poziomie edukacji: gimnazjum
jeden pracownik etatowy
1527 h/ 10 miesięcy= 157h/ miesiąc; 1 etat 160h; etat 5000 brutto x 1 x 12
miesięcy= 60 000 zł min
2. Koszty szkoleń:
Wynagrodzenie trenera
7 Grup (do 15 osób) x 70 godzin x 100 zł= 49000 zł
3. Koszty zarządzania:
a. Nadzór merytoryczny i organizacyjny
Etat 3000 zł brutto x 12 miesięcy= 36000zł
b. Koszty administracyjne:
utrzymanie biura 500zł x 12 miesięcy= 6000 zł
księgowość 500 zł x 12 miesięcy=6000 zł
koszty pośrednie 300 zł x 12 miesięcy= 3600 zł
c. Koszty superwizji (ewaluacji):
Etat 800 zł brutto x 10 miesięcy=8000 zł
Razem zarządzanie : 59600
Koszty stałe łącznie: 108 600 zł
Koszty zmienne (z zajęciami )
Wariant droższy dla 200 grup 288 600 zł
Wariant tańszy dla 70 grup 160 600 zł
Klaster, ze względu na wchodzących w jego skład interesariuszy (jst), daje
możliwość wywierania realnego wpływu na:
1. konstrukcję budżetu- w jaki sposób środki te będą rozdysponowane
2. dobór tematyki działań konkursowych, ich spójność i zgodność z
potrzebami
Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21 Strona | 21
3. dobór oferentów składających oferty zgodnie z założeniami opracowanej
przez klaster strategii działania.
4. ewaluację i monitoring wydatkowanych środków
W ramach rocznych planów działania klastra podzielone są obszary działań
między interesariuszy, zgodne z ich kwalifikacjami i dostosowane
Rekomendacji PARPA ( tematyki konkursowej). Tworzymy w ten sposób
spójną opartą na planowaniu zgodnym ze zdiagnozowanymi potrzebami
politykę finansową .
Finansowanie z budżetów gminnych i wojewódzkich Helena Olszewska
Każda gmina i każde województwo dysponuje środkami przeznaczonymi
wyłącznie na realizację programów z zakresu profilaktyki (tzw. Korkowe). Są
to, znaczne pozycje budżetowe- wielokrotnie przewyższające oszacowane
zapotrzebowanie (dla przykładu roczny budżet Legnicy na ten cel wynosi w
2013 roku ponad 2 mln zł). 1
Finansowanie programu na poziomie wojewódzkim oraz gminnym odbywa
się, oprócz środków własnych, środkami pobranymi z tytułu opłat określonych
w przepisach ustawyo wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu
alkoholizmowi:
Na poziomie samorządu wojewódzkiego – w ramach środków uzyskanych
przez samorządy wojewódzkie z opłat za korzystanie z zezwoleń, na hurtowy
obrót napojami o zwartości do 4,5 % alkoholu oraz piwem, a także napojów
powyżej 4,5% do 18% alkoholu,
Na poziomie samorządu gminnego – w ramach środków uzyskanych przez
gminy
z opłat za korzystanie z zezwoleń na detaliczną sprzedaż alkoholu,
Podstawy prawne zlecania zadań z zakresu profilaktyki problemowej na
poziomie gminy:
Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22 Strona | 22
Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych.
Ustawa z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii.
Ustawa z dnia 26 października 1982r. o wychowaniu w trzeźwości i
przeciwdziałaniu alkoholizmowi.
Ustawa z dnia 24 kwietnia 2003r. o działalności pożytku publicznego
i o wolontariacie.
Uchwała Nr XIV/136/11 Rady Miejskiej z dnia 28 listopada 2011 roku w sprawie
uchwalenia „Programu współpracy Gminy Legnica z organizacjami
pozarządowymi oraz innymi podmiotami prowadzącymi działalność pożytku
publicznego w roku 2012” ( uchwalany na każdy kolejny rok).
Merytoryczną podstawą do finansowania zadań z zakresu profilaktyki i
rozwiązywania problemów alkoholowych w ramach gminnego programu
profilaktyki rozwiązywania problemów alkoholowych są zadania określone w
ustawie o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi oraz
założenia i priorytety przyjęte w Narodowym Programie Profilaktyki i
Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Natomiast finansowanie zadań z
zakresu przeciwdziałania narkomanii w ramach gminnego programu
przeciwdziałania narkomani określono w merytorycznej ustawie a kierunki
działań wynikają z Krajowego Programu Przeciwdziałania Narkomanii.
Gmina może udzielać dotacji celowej organizacjom pozarządowym lub też
zawierać umowy mające charakter zakupu usług od podmiotów prawnych
lub osób fizycznych.
Zlecenie zadania organizacjom pozarządowym może przyjąć dwie postacie:
Powierzenie przez organ administracji wykonawstwa zadania publicznego –
finansowe przekazywanie na nie dotację celową z budżetu państwa
(zlecenie zadania od organu rządowego) lub dotację celową z budżetu
Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23 Strona | 23
samorządu terytorialnego (zlecenie zadania od samorządu terytorialnego,
gminy, powiatu lub samorządu województwa);
Wspieranie przez organ administracji działania podejmowanego przez
organizacje pozarządowe, jako działania przyczyniające się do realizacji
zadania publicznego tego organu – dokonuje się drogą uznania (akceptacji)
działania oraz jego dofinansowanie ze środków dotacji celowej (otrzymane z
budżetu państwa lub z budżetu jednostki samorządu terytorialnego).
Rokrocznie po uchwaleniu Gminnego Programu Profilaktyki i Rozwiązywania
Problemów Alkoholowych oraz Przeciwdziałania Narkomani, a także
programu współpracy gminy z organizacjami pozarządowymi oraz innymi
podmiotami prowadzącymi działalność pożytku publicznego i budżetu
miasta na dany rok, ogłaszany jest najczęściej w pierwszych miesiącach roku
otwarty konkurs na realizację zadań publicznych m.in.:
Przeciwdziałanie uzależnieniom i patologiom społecznym
Upowszechnianie kultury fizycznej (sport dzieci i młodzieży)
Popularyzacji turystyki dzieci i młodzieży
Wypoczynek letni dzieci i młodzieży - formy wyjazdu.
W/w obszary merytorycznie skierowane są na profilaktykę problemową
ponieważ obejmują działania adresowane do całych grup bez względu na
stopień indywidualnego ryzyka występowania problemów uzależnień –
(profilaktyka uniwersalna) oraz działania adresowane do jednostek lub grup,
które ze względu na swoją sytuację społeczną, rodzinną, środowiskową lub
uwarunkowanie biologiczne są narażone na większe od przeciętnego ryzyka
wystąpienia problemów – profilaktyka selektywna.
Otwarty konkurs ofert ogłasza się:
w Biuletynie Informacji Publicznej;
w siedzibie organu administracji publicznej w miejscu przeznaczonym na
zamieszczanie ogłoszeń;
na stronie internetowej organu administracji publicznej.
Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24 Strona | 24
Podobnie Zarząd Województwa Dolnośląskiego podejmuje, co roku uchwałę
w sprawie ogłoszenia otwartego konkursu ofert na realizację zadania
publicznego z zakresu profilaktyki i rozwiązywania problemów uzależnień.
Ogólne zasady ogłaszania konkursu, przyznawanie oraz rozliczenie dotacji
przez Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego przebiega podobnie
jak w otwartych konkursach ogłaszanych przez samorząd terytorialny z uwagi
na te same podstawy prawne.
Finansowanie zewnętrzne ( Programy Unijne, Fundacje i inne) Krystyna Borek
Magdalena Zaczyńska
I. KRAJOWE BIURO ds PRZECIWDZIAŁANIA NARKOMANII WARSZAWA
Dyrektor Krajowego Biura ds. Przeciwdziałania Narkomanii każdego roku
ogłasza otwarty konkurs ofert na realizację zadań w zakresie przeciwdziałania
uzależnieniom i patologiom społecznym w dziedzinie narkomanii.
W konkursie mogą uczestniczyć stowarzyszenia, fundacje oraz inne
organizacje pozarządowe niedziałające w celu osiągnięcia zysku, tj.
podmioty wymienione w art. 3 ust 2 Ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o
działalności pożytku publicznego i o wolontariacie oraz osoby prawne i
jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku
Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku
Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach
wolności sumienia i wyznania, jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie
działalności pożytku publicznego.
Postępowanie konkursowe jest prowadzone raz w roku w terminie od 10
października do 31 grudnia .
ZADANIE 1 – w ramach, którego Klaster może pozyskać dofinansowanie
PROGRAMY PROFILATYKI SELEKTYWNEJ
Definicja; "Profilaktyka selektywna ma na celu zapobieganie, ograniczenie
lub zaprzestanie podejmowania przez jednostkę zachowań ryzykownych.
Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25 Strona | 25
Cele te mogą być osiągane między innymi poprzez ograniczanie czynników
ryzyka związanych ze środowiskiem rodzinnym i rówieśniczym, poprawę
funkcjonowania emocjonalnego i społecznego, kształtowanie adekwatnych
przekonań normatywnych dotyczących narkotyków, promocję postaw
prozdrowotnych oraz wspieranie rodzin w rozwiązywaniu problemów
związanych z używaniem narkotyków przez dziecko."
Odbiorcy działań profilaktyki selektywnej to podgrupy wybranej populacji
(np. ogółu młodzieży) charakteryzujące się obecnością czynników ryzyka
(indywidualnych, rodzinnych, środowiskowych), związanych z
podejmowaniem danych zachowań ryzykownych, np.: używania czy
nadużywania substancji psychoaktywnych. Do odbiorców profilaktyki
selektywnej zaliczamy więc m.in.: „dzieci ulicy", niepełnoletnie osoby
popełniające czyny karalne, osoby zagrożone demoralizacją, dzieci i
młodzież zagrożone wykluczeniem społecznym, osoby okazjonalnie używają
narkotyków.
Celem programu jest zwiększenie dostępności i rozszerzenie ofert programów
profilaktyki selektywnej adresowanych do dzieci i młodzieży lub tzw. młodych
dorosłych poprzez wspieranie powstania nowych i rozwoju istniejących
projektów profilaktycznych.
II FUNDUSZE UNIJNE:
FUNDUSZ INICJATYW OBYWATELSKICH
Cel główny:
Zwiększenie udziału organizacji pozarządowych oraz podmiotów kościelnych i
związków wyznaniowych prowadzących działalność pożytku publicznego w
realizacji zadań publicznych, w ramach kształtowanych i prowadzonych na
zasadach partnerstwa i pomocniczości polityk publicznych.
Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26 Strona | 26
Cel główny powinien zostać osiągnięty z uwzględnieniem horyzontalnych
zasad PO FIO: partnerstwa, innowacyjności, zrównoważonego rozwoju i
równości szans.
Cele szczegółowe:
1. Zwiększenie aktywności i świadomości obywateli i wspólnot lokalnych.
2. Rozwój potencjału sektora organizacji pozarządowych.
3. Zwiększenie zaangażowania sektora organizacji pozarządowych na rzecz
usług społecznych w zakresie integracji i aktywizacji społecznej oraz
zabezpieczenia społecznego.
4.Wspieranie rozwoju polskiego modelu ekonomii społecznej.
PRIORYTETY I OBSZARY WSPARCIA PO FIO w ramach których Klaster może
pozyskać dofinansowanie:
PRIORYTET III - INTEGRACJA I AKTYWIZACJA SPOŁECZNA. ZABEZPIECZENIE
SPOŁECZNE.
OBSZARY WSPARCIA:
1. Wspieranie podstawowych funkcji rodziny – kształtowanie postaw i wartości
rodzinnych, propagowanie wzorców życia rodzinnego, aktywizacja
społeczna i ekonomiczna rodzin, wspomaganie rodzin pracowników
migrujących za granicę, działania na rzecz przystosowania lokalnego
środowiska gospodarczego i społecznego oraz infrastruktury instytucjonalnej
do potrzeb godzenia aktywności zawodowej rodziców z wychowywaniem
dzieci, działania na rzecz zmiany społecznego przyzwolenia na
niewywiązywanie się z obowiązków alimentacyjnych, a także na rzecz
tworzenia możliwości wyboru aktywnych form przeciwdziałania ubóstwu
rodzin z dziećmi zamiast biernych form (świadczenia).
2. Rozwiązywanie problemów dzieci i młodzieży – w szczególności rozwijanie
form wyrównywania szans edukacyjnych oraz przeciwdziałania wykluczeniu
społecznemu i patologiom, aktywizujących rozwój intelektualny poprzez
zwiększenie dostępności do sektora usług społecznych (m.in. edukacji, kultury,
Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27 Strona | 27
turystyki), przeciwdziałanie przemocy w szkołach i placówkach oraz
środowiskach rówieśniczych dzieci i młodzieży, aktywizacja społeczna i
kulturowa dzieci i młodzieży, programy terapeutyczne i profilaktyczne dla
dzieci i młodzieży zagrożonych wykluczeniem społecznemu.
3. Tworzenie równych szans dla dyskryminowanych oraz najsłabszych grup
społecznych – m.in. poprzez przeciwdziałanie dyskryminacji i ochrona praw
grup dyskryminowanych, zmarginalizowanych i społecznie naznaczonych, w
tym działania na rzecz integracji osób bezdomnych ze społeczeństwem i ich
powrotu do głównego nurtu życia społecznego, wspieranie autorskich
pomysłów na rzecz likwidowania przyczyn zróżnicowań społecznych i
ekonomicznych, prowadzenie edukacji informatycznej i przeciwdziałanie
wykluczeniu cyfrowemu.
5. Przeciwdziałanie zjawiskom patologii społecznej, stanowiącym zagrożenie
dla bezpieczeństwa publicznego – metody przeciwdziałania zjawiskom
patologii społecznej, wykorzystujące społeczną współodpowiedzialność za
stan bezpieczeństwa publicznego, działania przeciw przemocy, ze
szczególnym uwzględnieniem przemocy wobec dzieci i w rodzinie.
7. Promocja zdrowia – rozwój inicjatyw służących promocji zdrowego stylu
życia oraz upowszechnianiu edukacji zdrowotnej.
13.Wypoczynek dzieci i młodzieży, krajoznawstwo i turystyka społeczna –
promocja krajoznawstwa poprzez turystykę wśród dzieci i młodzieży, w
szczególności w ramach letniego i zimowego wypoczynku, wspieranie
inicjatyw związanych z projektami turystycznymi mającymi na celu
podniesienie atrakcyjności turystycznej i kulturowej obszarów oraz wpływ na
rozwój lokaln
Podmiotami uprawnionymi do składania ofert o dofinansowanie realizacji
zadania w ramach PO FIO są:
Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28 Strona | 28
organizacje pozarządowe, o których mowa w art. 3 ust. 2 UoDPPiW, m.in.
stowarzyszenia oraz jednostki terenowe stowarzyszeń posiadające osobowość
prawną, związki stowarzyszeń, fundacje, kółka rolnicze, cechy rzemieślnicze,
izby rzemieślnicze, izby gospodarcze.
podmioty wymienione w art. 3 ust. 3 pkt 1-4 UoDPPiW.
POKL-PROGRAM OPERACYJNY KAPITAŁ LUDZKI
PRIORYTETY I OBSZARY WSPARCIA PO KL w ramach których Klaster może pozyskać
dofinansowanie:
PRIORYTET III – WYSOKA JAKOŚĆ SYSTEMU OŚWIATY
OBSZARY WSPARCIA:
1. Podwyższanie jakości funkcjonowania systemu oświaty, zakładające
wprowadzenie rozwiązań systemowych w zakresie monitoringu i ewaluacji,
rozwój badań edukacyjnych oraz ich powiązanie z polityką edukacyjną,
działania na rzecz zwiększenia efektywności systemu nadzoru
pedagogicznego.
Rozwój systemu zbierania i analizowania danych ilościowych i jakościowych w
obszarze oświaty w celu zapewnienia wysokiej jakości kształcenia.
2. Poprawa jakości kształcenia poprzez modernizację systemu kształcenia i
doskonalenie nauczycieli z uwzględnieniem akredytacji jednostek
prowadzących doskonalenie nauczycieli oraz opracowanie i wdrożenie
innowacyjnych, ponadregionalnych programów doskonalenia nauczycieli.
PRIORYTET VII – PROMOCJA INTEGRACJI SPOŁECZNEJ
OBSZARY WSPARCIA:
1. Upowszechnianie dialogu społecznego, partnerstwa lokalnego oraz
współpracy na rzecz rozwoju zasobów ludzkich na poziomie regionalnym i
lokalnym m.in. poprzez budowanie relacji partnerskich w procesie
programowania, realizacji i oceny lokalnych strategii polityki społecznej.
2. Podnoszenie kwalifikacji i kompetencji pracowników instytucji pomocy i
Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29 Strona | 29
integracji społecznej, zarówno w formach szkolnych (np. studia I i II stopnia,
studia podyplomowe i doktoranckie), jak i pozaszkolnych (m.in. szkolenia,
doradztwo). Wsparcie to będzie ukierunkowane na dostarczenie konkretnych
umiejętności, wynikających ze specyfiki pracy z poszczególnymi grupami
docelowymi zagrożonymi wykluczeniem społecznym, umożliwiających ich
efektywną integracje zawodową i społeczną.
PRIORYTET IX – ROZWÓJ WYKSZTAŁCENIA I KOMPETENCJI W REGIONACH
OBSZARY WSPARCIA:
1. Realizowanie działań obejmujących wsparcie kierowane do osób i
placówek realizujących proces kształcenia, mających na celu stworzenie
równych szans poprzez upowszechnienie edukacji przedszkolnej i kształcenia
ustawicznego. Problem wyrównywania szans dotyczy też likwidacji zjawiska
wewnętrznej segregacji uczniów w szkołach, co wiąże się z problemem
wykluczenia społecznego.
2. Wsparcie inicjatyw lokalnych mieszkańców obszarów wiejskich w zakresie
działań przyczyniających się do zwiększenia dostępności oferty edukacyjnej
oraz podniesienia poziomu wykształcenia mieszkańców.
3. Zmniejszanie dysproporcji w upowszechnieniu kształcenia ustawicznego,
zwłaszcza na terenach wiejskich i miejskich zagrożonych degradacją, będą
służyć zarówno programy skierowane do osób dorosłych, które umożliwią
uzupełnianie lub podwyższanie wykształcenia ogólnego oraz kwalifikacji
zawodowych, jak też usługi doradcze i informacyjne w zakresie formalnego i
pozaformalnego kształcenia osób dorosłych.
4. Poprawa jakości kształcenia i zarządzania oświatą poprzez realizację
programów rozwoju zawodowego i podnoszenia kwalifikacji nauczycieli oraz
pracowników administracyjnych systemu oświaty.