Klasse voor Ouders 81

November 200481

WIN20 spaarvarkens

- 40 meter scoubidou - 10 dozen Trivial Pursuit …

Oudercontact:11 voorzetten

KUIFJE KUIFJE EN ZIJNEN ZIJN VRIENDENVRIENDEN

ACTIE MOBIELE SCHOOL DOE MEE!

Loek ten Bosch (34), vader van Sven (5) en Irene (6):

«Soms rijdt er een leopardtank over me heen»

2 | Klasse voor Ouders 81

Op de cover: Paul (18) is gek op Helmut Lotti, Pavaroti en Wim, haat ruzies en droomt er-van om in een bedrijf of plantenzaak te werken: planten inpotten, planten stekken.

© Imagebank

Portret

Deze Klasse voor Ouders landde op 16 november op school. Het volgende nummer zit bijna in de zak: op 3 december.

«Mensen zijn onwennig. Ze weten niet hoe ze moeten reageren op mensen met een handicap», zegt vader Loek ten Bosch. «Ze kiezen dan maar voor de makkelijke weg: bij Irene en Sven moet je niet gaan spelen.» Eén op tien mensen leeft met een handicap. GRIP (Gelijke Rechten voor Iedere Persoon met een handicap) wil dat die mensen zelf kunnen beslissen wie ze zijn en wat ze met hun leven willen doen. De vzw start met een campagne ‘Mensen met een handicap, kan je nog iets van leren’ Meer info: GRIP

– Koningsstraat 136 – 1000 Brussel – tel. 02 214 27 60 – www.gripvzw.be – [email protected]

«Soms vliegen de kinderen me na schooltijd om de hals.

Als ze de littekens in mijn nek raken is het alsof er

een leopardtank over me heen rijdt en moet

ik ze hard van me afschudden.» Papa

Loek heeft maar één hand en de linkerhelft van zijn bovenlichaam is verlamd. Mama In-grid heeft een zware hartafwijking. Sven

(5) en Irene (6) begin-nen te beseffen dat hun ouders niet zijn zoals de

andere mama’s en papa’s. Sinds kort rijdt er ook

een tank door hun kleine leven.

NOOIT STILGESTAAN «De kinderen hebben ons nooit anders geweten. ‘Heb jij nog altijd een gebroken arm’, vraagt Sven (5) nu. En nu Irene in het eerste leerjaar zit

vraagt ze waarom mama geen leesmoeder kan worden, waarom we niet samen op reis kunnen zoals de andere kinderen, waarom een verjaardagsfeestje thuis niet kan… ‘Hebben jullie alleen maar gevliegerd in de vakantie?’, horen ze van hun

vriendjes. ‘Nergens naartoe geweest?’ Terwijl vliegeren voor hen precies een feest is. Sven en Irene gaan nu vergelijken en andere kinderen bepalen mee wat waar-devol is. Dat maakt het moeilijk.»BEETJE BANG «Als mindervalide ouders zijn we bang dat we onze kinderen niet genoeg zullen kunnen geven: een wekelijkse portie blijheid, genieten, ple-

zier, zonder zorgen en pijn die nu toch de rode draad vormen in ons gezin. We hopen dat de school en de vriendjes daar ook een beetje kunnen voor zorgen. De

kinderen merken als ik pijn krijg of als het niet goed gaat met Ingrid. Dan zijn ze teleurgesteld en boos of verdrietig als een beloofd uitstapje of bezoek van vriendjes niet kan doorgaan.»BEETJE BLIJ «’Irene heeft trots over haar papa verteld’ stond er plots in de klasa-genda. Ze heeft meester Ivo in vertrouwen genomen. Een verlossing voor haar. Irene kropt alles op en wordt soms heel boos: «Jij bent altijd moe, wij mogen nooit wat!» Misschien gaan de kinderen in de klas nu begrijpen dat hier thuis andere regels gelden en dat het niet is ‘amaai, jullie mogen weinig’. En als onze kinderen soms na schooltijd nog een uurtje in de opvang blijven, is dat omdat Ingrid haar namiddagrust nodig heeft. Dat beetje begrip bij andere kinderen en ouders maakt voor ons het verschil.»

© K

lass

e

Klasse voor Ouders 81 | 3

KLASSE VOOR OUDERS 81

«Je kunt niet alle mooie schelpen op het strand

verzamelen.»(Afrikaans spreekwoord)

4 School: Wat is inclusief onderwijs?

6 Thuis: Oudercontact: de juiste voorzetten

8 Nieuws: Vreemde talen in de basisschool

9 Vrije Tijd: Negen toffe tips met de kinderen

10 Service: Opa gestorven. Hoe vertel ik het?

12 Reportage: De mobiele school

HomevideoZe snikt haar boodschap de wereld in. ‘Of ze alstublieft

Kenneth willen laten leven. Hij verdient dit niet. Zijn

gezin, zijn vrouw en kinderen hebben hem nodig.’ Twee

armen schuiven op het scherm over haar schouders.

«Take a deep breath mum.»

«Kijk, oma op tv», zegt de jongste van achter zijn

knieën. «Waarom is ze zo verdrietig?» Wat moet ik

zeggen? Dat terroristen haar zoon Kenneth hebben

gegijzeld, dat ze van hem een homevideo hebben

opgenomen. Dat dat gisteren in het nieuws zat en

dat ze hem morgen misschien tonen zonder hoofd?

Dat is ver weg jong, dat gebeurt hier niet.

Oma verdwijnt tussen het sportnieuws en de kortste

quiz ter wereld. Iets later bouwen we ons dagelijks

verbondje onder de lakens. Kenneth is plots terug. ‘Is

die meneer ook een papa en heeft die dan een bed

om in te slapen?’ Het is donker in de kamer. Ik voel

een jongetje van negen dat heel even de wereld torst.

Vanavond steek ik het licht aan op de gang. Voor hem.

Lees elke week mee in de verrassende dagboeken van vijf to-taal verschillende ouders op www.klasse.be/ouders/blog

In dit nummer

12 Een school op wieltjes

4 Een ‘mongool’ in de klas

6 Oudercontact

is geen voetbal

8 Doe joe spiek

inglisch?

S C H O O L

Hou zou het met Paul zijn?

Vijf jaar geleden ging Klasse voor Ouders op bezoek in klas 6B. Di Caprio en de helden van Windkracht Tien hingen toen aan de muur. Gewone kinderen in de klas. Maar ook Paul. Hij lijdt aan het syndroom van Down, hij is ‘een mongooltje’. Vijf jaar later zit Paul in de tuinbouwschool De Wijnpers in Leuven. Hij is nu achttien, heeft andere helden en vier liefjes. En hoe zou het met zijn Brassica rubra zijn?


Het is maandagochtend. Paul gaat niet naar school. Hij gaat naar de computerles van de se-niorenwerking in Aarschot. Zijn klasgenoten te-kenen tuinen uit op computer. Te moeilijk voor Paul. Intussen ontdekt hij tussen de bejaarden de geheimen van Word. Volgende week gaat Paul na de computerles voor het eerst zelfstandig met het openbaar vervoer naar zijn school in Leuven. Eerst trein dan bus. «Ik moet hem een beetje loslaten», zegt mama Hetty Pasteels. In principe kan Paul dit. Hij heeft het traject al enkele keren onder begelei-ding gedaan. «Ik weet niet goed hoe Paul zal rea-geren als de trein plots vertraging heeft of op een ander spoor vertrekt. Elke ouder heeft die angsten, of je kind nu een handicap heeft of niet.»

«En wat met mijn programma?»

Paul is van jongsaf aan naar een gewone school geweest. Nu zit hij in een ‘gewone’ tuinbouw-school. In 5BTb. «Vanzelfsprekend was dat niet», zegt directeur Dany Vandenbroeck. «Ikzelf stond er positief tegenover toen de moeder van Paul kwam vragen of hij bij ons terecht kon. Maar ik

wist ook dat het niet makkelijk zou zijn om dat te verkopen aan de leerkrachten. Zij vertrekken vaak vanuit hun programma: dat moeten ze realiseren. Ze waren bang dat met Paul dat niet meer kon. De moeder van Paul heeft voor de ondersteuning op school gezorgd: hij wordt voortdurend bege-leid. Op de bus, de speelplaats, in de refter, de kleedkamer. Sommige leerkrachten zijn met hun vooroordelen blijven zitten, anderen zijn anders gaan denken. Sommige klasgenoten zijn anders gaan kijken naar mensen met een handicap, an-dere niet. Ik durf wel zeggen dat we met Paul wat hebben bereikt.»

Gras maaien

Maandagnamiddag. Klas 5BTb heeft praktijk, gaat het gras afrijden. Paul heeft de vijf grasmaai-ers klaargezet. Meer nog: hij heeft het oliepeil na-gekeken. Ze zijn klaar voor de strijd. «Er zijn twee soorten», zegt hij ernstig, «die grote mét zak en die andere zonder zak. En ze hebben allemaal messen vanonder. Die moet je goed onderhou-den. Zowel meisjes als jongens kunnen ermee

rijden.» Paul wil al lang boer worden. Zijn ouders willen dat hij op school alle praktijkvakken volgt en de theorie die daarbij hoort. De meer theore-tische vakken zoals aardrijkskunde mag hij bros-sen. Dan werkt hij samen met Jos Cauwenberghs, leerkracht tuinbouw en machines. Samen plakken ze de banden van de kruiwagens, herstellen ze gereedschap. «Banden plakken interesseert hem eigenlijk niet», zegt Jos, «en van vuur is hij bang. Met een laspost moet je hem dus niet laten wer-ken. Maar de grasmachines opkuisen, dat doet hij heel goed en secuur. En hij neemt zelf initi-atief. Onlangs zag hij hoe de afvoerroosters vol bladeren zaten. Hij heeft die zelf verwijderd. Tot het laatste blaadje. Paul is erg geïnteresseerd en vaak ook veel beleefder dan zijn leeftijdsgenoten. Soms krijgt Paul wat voorrang maar menselijk gezien is dat toch normaal en de anderen moeten daar maar mee leren leven.»

Met een frees?

«Je moet hem niet met een frees laten rijden, dat kan hij niet», zegt Pieter, een klasgenoot van

Brassica oleracea capitata rubra = rode kool


Paul. «Maar Latijnse namen onthouden, daar zijn we toch even van geschrokken. We zitten met 13 in de klas. Ik denk dat Paul wel wordt aanvaard, met een duw en een trek, je weet hoe dat gaat, hé, jonge gasten.» «Er was van bij het begin heel wat begeleiding voor Paul en dat maakt natuurlijk een groot verschil», zegt zijn ex-klastitularis Benny Albert. «Het is eigenlijk vlot gegaan. Al hapte ik even naar lucht toen de directeur me vertelde over Paul. We hebben met de ouders afgesproken, be-keken waar Paul goed in is, hoe je hem aanpakt. En via mail hebben we elkaar op de hoogte ge-houden. In het derde jaar merkte ik nog weinig verschil tussen Paul en zijn klasgenoten. Alles ging wel wat trager, Paul wilde alles 100 % goed doen en was supergemotiveerd. Nu in de derde graad moet het allemaal wat vlugger gaan. We hebben samen met de ouders beslist dat Paul niet elke les kan volgen. En dus geen diploma zal krijgen, maar ingeschreven is als vrije leerling. Hij krijgt wel een rapport. Paul heeft zeker een realistischer beeld gekregen van hoe de maat-schappij draait, zo tussen gewone leerlingen. Hij beseft ook dat het bij hem minder vlot gaat dan bij anderen. Hoe Paul mij veranderd heeft? Ik ben iets milder geworden voor leerlingen. Door Paul sta ik soms toch ook verbaasd te kijken wat be-roepsleerlingen kunnen.»

Brassica oleracea capitata rubra

Paul krijgt geen diploma. Dat werkte als een ge-ruststelling. Voor de leerkrachten, maar ook voor de leerlingen: hun diploma is meer waard ‘dan het diploma dat ook een mongool kan krijgen’. Voor Hetty Pasteels is dat diploma niet belang-rijk. «Belangrijker is wat hij kan», zegt Hetty. «Paul is gelukkig op school en komt gemotiveerd thuis. Hij wil dan snel zijn les gaan leren of zaken opzoeken op het internet. Hij houdt ervan om Latijnse namen van planten uit het hoofd te leren. Hij heeft veel meer moeite om wat op papier uit te leggen. Hij moet dan geconcentreerd nadenken én schrijven. Dat lukt hem niet zo goed.» Een heen- en weer-schriftje met ook de opmerkingen van de bege-leiders zorgen ervoor dat Hetty thuis weet hoe het op school is gegaan. Ook de aantekeningen van de lessen staan erin. Zo kan zij controleren of Pauls aantekeningen volledig zijn. Paul kan ook verbazen. «Onlangs was een vriendin in onze tuin op bezoek die vroeg of je rododendron ook kon stekken. Tuurlijk wel, wist Paul en heeft het van naaldje tot draadje uitgelegd.

Of als hij aan tafel plotseling zijn broer en zussen verbaast: ‘vanavond eten we Brassica oleracea capitata rubra’.

Anders wordt gewoon

Hetty vecht nu al vijftien jaar om Paul in het ge-woon onderwijs te houden. «Als je de weg be-wandelt die ervoor zorgt dat je kind gelukkig is,

is het niet moeilijk om daarvoor te vechten. Ik hoop dat ik door de manier waarop ik werk an-dere ouders kan stimuleren om hetzelfde te doen en te probe-

ren. Ik heb veel geluk gehad met de school, maar we hebben ook geluk met Paul. Eigenlijk zouden ook minder mondige ouders met hun mindervali-de kind in het gewone onderwijs terecht moeten kunnen als ze dat wensen.»Paul zit nu bij de Akabee scouts. Het is zowat het enige moment dat hij met kinderen met een han-dicap in aanraking komt. Hij voelt er zich thuis. Fier draagt hij dan zijn T-shirt met opschrift: ‘Als alle anderen anders anders gaan beleven, zal anders van de ene op de andere dag gewoon worden’.

OUDERS VOOR INCLUSIE

Bij inclusief onderwijs gaan kinderen met een handicap toch naar een

gewone school. Enkele scholen proberen dat al: met dove of blinde kin-

deren, kinderen als Paul, kinderen in een rolstoel… Er is nog veel dis-

cussie over inclusief onderwijs. Vele leerkrachten in het buitengewoon

onderwijs vinden dat ze specifi eke knowhow hebben en hun onderwijs

de beste oplossing is. Dat is in vele gevallen ook zo. In gewone scho-

len vrezen ze dan weer dat ze te weinig ondersteuning zullen krijgen.

Toch willen steeds meer ouders hun kinderen met een handicap in het

gewone onderwijs. Een stand van zaken over inclusief onderwijs kan je

vinden op www.ond.vlaanderen.be/GOK/inclusie/maatwerk/

Hetty Pasteels is lid van Ouders voor Inclusie, een beweging van ouders

die inclusief onderwijs wil verdedigen en bevorderen als een recht voor

kinderen met een handicap van verschillende aard en graad.

Per provincie is er een regionale werking en een contactpersoon. Die kan je vinden,

samen met meer informatie over inclusief onderwijs op www.oudersvoorinclusie.be

- Arthur Verhaegenstraat 42 – 9000 Gent – tel. 09 220 52 59 (Rita Stevens) of

09 330 05 62 en 0486 837 631 (Hilde Herssens) - [email protected]

«Een ‘mongool’ met hetzelfde diploma?»

GELIJKE KANSEN OP SCHOOL?Leert de school van jouw kind dat alle mensen gelijkwaardig zijn? (cor-recte info over allochtonen, instapspelen met andere culturen, contac-ten met andersvaliden, geen discriminatie bij de inschrijvingen)? Leer-krachten vinden dat ze aardig hun best doen en geven zichzelf op dit vlak 7,7 op tien. Tieners zijn ook best tevreden: 7,5 op tien. Ouders (6,3 op tien) en jongeren (6,8 op tien) zijn een beetje kritischer. Dat zegt de k-test, een online vragenlijst van Klasse over tien onderwerpen.Hoeveel vrienden heb jij? En je kinderen? Zijn daar allochtonen, kans-armen of gehandicapten bij? Gelijke kansen begint in ons gezin, onze straat, ons dorp. Test jezelf en de school op het domein gelijke kansen. Doe mee aan de k-test en vergelijk jouw school met de rest van Vlaan-deren: www.klasse.be/k-test

Vijf jaar geleden. Je kan het artikel over Paul van vijf jaar

geleden lezen op www.klasse.be/kvo/28/2

© Peter Van Hoof

T H U I S


OuderconOudercon tactt

87 %% van de ouders beweert dat ze bijna altijd naar het oudercontact gaan. De meeste ouders vinden het oudercon-tact ook zéér nuttig. Ze kun-nen er open en eerlijk spreken met de leerkrachten. Dat zegt wetenschappelijk onderzoek. Maar soms worden er tijdens het oudercontact muurtjes opgezet. Zoals in voetbal. Dan loopt het mis. Wie valt aan en wie verdedigt? 11 voorzetten voorbij het muurtje.

EXTRA TIME Ria (30): «Oudercontact. Dat is tegenwoordig met num-

mertjes en lang aanschuiven alsof je bij de dokter zit. Ge-

zellig is iets anders.»Leerkrachten moeten op één

avond alle ouders van de klas zien. Dat is niet simpel. Sommige scholen maken het die avond extra gezellig. Andere scholen hebben meer van een wachtkamer. Daarom organise-ren vele scholen ook andere momenten waar-op je leerkrachten beter kan leren kennen: open klasdagen, feestjes. Via de ouderraad kunnen ouders zulke contacten misschien sti-muleren? Extra time voor elkaar?

BUITENSPEL Bert (47): «Ik voel me telkens zo stom op een ouder-contact. Die leerkrachten praten me gewoon onder tafel.»Leerkrachten weten heus wel dat ouders verschillen. Dat niet iedereen even mondig is. Sommige leerkrach-ten zorgen ervoor dat er tijdens het

gesprek genoeg ruimte is voor het verhaal van de ou-

der. Andere dan weer niet. Leer-krachten zijn deskundig over

wat in de klas gebeurt. Ouders zijn deskundig over wat thuis gebeurt. Uit onderzoek blijkt dat het idee dat ouders en leerkrachten hebben over hetzelfde kind maar voor 40 % gelijk loopt. Die kennis samen en op elkaar afstemmen kan wonderen verrich-ten. Jouw speelhelft in het gesprek kan je ook zelf opeisen. Als je het gesprek thuis voorbereidt en op een lijstje zet wat je precies wil vertellen, speelt de leerkracht je misschien niet helemaal van het veld.

OP DE BANK? «Oudercon-tact? Ik zou Arno (14) beter

meenemen zodat hij het ook eens hoort van de leerkracht.

Naar ons luistert hij toch al lang niet meer.»Natuurlijk hebben kinderen ook een stem in het verhaal. Zij weten en voelen wel als er een probleem is. Als er niet echt een crisis-situatie is, kan je kind gerust mee. Het geeft hem de kans om mee te denken aan een op-lossing. Dan voelen kinderen dat ze mee in het verhaal zitten, ook hun verantwoordelijk-heid hebben. Spreek af met de leerkracht of je kind die avond op de bank zit of niet.

GELE KAART Berdien (38): «Het ou-dercontact is al enkele jaren een lijdens-weg. Ik hoor enkel geklaag en gezaag over Nans. Plezant is iets anders. Ik weet dat Nancy het tegenwoor-dig niet gemakkelijk heeft.»Wie een hele avond problemen hoort gaat teleurgesteld naar huis. Praat op het oudercontact ook eens met andere leer-krachten. Bij wie je kind het wel goed doet. Maar doe ook niet het omgekeerde: enkel gaan luisteren naar lof. Je kind is trouwens meer dan de cijfers op zijn rapport. Hoe is je kind in de klas: steeds bereid tot hulp, vlot in de contacten, graag gezien? Leerkrach-ten zijn geneigd vanuit hun cijferboekje te praten. Geef hem een voorzet en help hem tijdens het gesprek dat boekje even dicht te gooien.

AFTRAP Meester Jos (43): «Evert is goed be-gonnen, maar hij ontgoochelt ons. Hij is lui en vervelend.»

Wat betekenen die uitspraken? Vraag naar con-creet gedrag van je kind: werkt hij niet mee, roept

hij of geeuwt hij? En wat betekent ‘vervelend zijn?’. Als je dat precies weet kan je meeleven en meevoe-len met de leerkracht. Ook meedenken: wat loopt er fout, wat kunnen we er samen aan doen? Klaar voor de aftrap?

Niet elke leerkracht legt even vlotte contacten met ouders. Sommige leerkrachten zijn natuurtalenten, andere doen hoekig. Leerkrachten zijn ook maar mensen. Daarom geeft ook Klasse voor Leerkrachten deze maand tips over het oudercontact. Beide artikels werden gemaakt in samenwerking met Maurits Wijsmans en Rik Prenen. Zij schreven het boek «Praten met Ouders» – uitgegeven bij Cego. De cijfers in het artikel komen uit «Ouders over Scholen» (Verhoeven, Devos, Stassen en Warmoes – Garant)

5

10

3

1

4


© L

ieve

n Va

n A

ssch

e

Oudercon tacttact7

FORFAIT Bert (39): «Wat heb ik te zoeken op het oudercontact? Er zijn geen problemen met de kinde-ren en ik moet donderdagavond naar de volleybal.»Soms nodigen scholen ouders enkel uit als er problemen zijn. Zo degra-deert het oudercontact tot een pro-bleemgesprek. Toch kan contact met de leerkracht van je kind geen kwaad, één keer per trimester. Even voelen dat je in dezelfde ploeg zit, dat je er bent, dat je samenspeelt. Tijd voor een grapje, een anekdote uit de klas, een goeie voorzet.

GETACKLED Björn (13): «Die van Frans is een trut. Daar moet

je niet bij gaan. Die kan mij niet uitstaan.»

Waarom zegt Björn dit? Als je zijn verhaal niet even controleert of relativeert, vertrek je met een vooroordeel naar het oudercontact: die leerkracht mag mijn kind niet. Alles wat de leerkracht zegt, bekijk je met een andere bril. Als Björn die van Frans een trut vindt, is dat misschien wel een signaal om precies wél naar de leerkracht te stappen. Op voorhand even bekijken waarom Björn haar tacklet?

SUPPORTERS Lisa (45), moeder: «Wat vertel ik over het oudercontact aan mijn kind?»Kinderen zijn vaak erg be-nieuwd als mama en papa te-rugkomen van het oudercontact. Bespreek samen met de kinderen wat de leerkracht precies gezegd heeft. Niet enkel over hoe je samen de problemen voor rekenen of schrijven, of concentratieproblemen gaat oplossen. Ook een schouderklopje en wat gesupporter («de juf ziet jou wel zitten, ze zegt dat je goed bezig bent») geeft vleugels.

TACTIEK Ilias (43) «Ik ben echt boos op de leerkracht. Ik zeg hem al van bij het begin van het jaar dat hij Fatiha in het oog moet houden, dat we den-ken dat er een probleem is. En nu zie ik het foutlopen: op het eerste rap-port. Ik had hem toch tijdig verwittigd?»Oudercontacten zijn vaak tienminutengesprekken één keer per trimester. Daar los je grote problemen niet mee op. Neem dus zelf het initiatief en vraag om een gesprek. Slechts de helft van de ouders met leer-problemen doen dat ook. Op zo’n gesprek kan je dan samen een tactiek afspreken om de problemen op te lossen. Een plan, zeg maar. Spreek ook een nieuw moment in de toekomst af waar je kan bekijken of het plan heeft gewerkt. Wacht niet tot het volgende oudercontact. Bij problemen zoek je niet naar schul-digen, maar naar een oplossing.Wie kwaad is kan niet rustig praten over een pro-bleem. Denk op voorhand na wat je gaat zeggen. Praat er eerst eens over met een collega of buur.

INTIMIDEREN Betty (43) «De leerkracht van dit jaar is

ongeloofl ijk saai. Hij kwam erg streng en afstandelijk over op het oudercontact. Moet ons Annelies

daar nog zeven maanden bij in de klas zitten?»Net als jij hebben leerkrachten ook hun eigen gevoelens, eigen bedoelingen en verwachtin-gen. Dat heet hun binnenkant. Ze spreken met hun lichaam, gezicht, taal. Dat is hun buiten-kant. Beide spelen mee in een gesprek. Een afstandelijke leerkracht kan een ouder verlam-men of boos maken. Maar ook omgekeerd: drei-gende ouders kunnen een leerkracht blokkeren. Intimideren helpt niet: een echt gesprek waar je komt tot elkaars binnenkant (wat jullie voelen en verwachten) kan je dan wel vergeten.

SAMENSPEL Abdel (48): «Ik versta niet wat de leerkracht zegt.»Soms gebruiken leerkrachten erg moeilijke woorden. Vraag om uitleg. Wat bedoelt hij met ‘zwak zelfbeeld, grote betrokkenheid…’? Anderstalige ouders hebben vaak een taalpro-bleem. Soms zorgt de school zelf voor een tolk. Soms komt grote zus mee. Soms speelt het kind zelf tolk. Niet de beste oplossing natuurlijk wat het gaat om hem. Eén op vijf allochtone ouders begrijpt niet steeds wat de leerkracht zegt omdat hij te moeilijke woorden gebruikt. Eén op tien allochtone ouders gaat niet naar het oudercontact omdat er geen tolk is of omdat er geen kinder-opvang is voorzien. Oudercontact heeft pas zin als er samenspel is.

11

9

2

8

6

BERICHT AAN ALLE VADERS

Leerkrachten melden dat er steeds meer vaders naar het oudercontact komen. Ze zijn daar blij om. Alleen bij voetbal op TV blijven ze

vaker thuis. Kom op mannen!

TIP: Een goede training vóór het oudercontact? Gebruik de kijklijsten die je vindt op www.klasse.

be/kvo/54/8 (voor ouders) en vraag de leerkracht van je kind of hij de kijklijst voor leerkrachten wil invullen (www.klasse.be/kvl/120/42) Veel succes.

11 voor-zetten

4

3

1


N I E U W S

Als een boom omvalt in een bos en er is niemand om het te horen, maakt

hij dan wel een geluid?

(www.hoogbegaafdvlaanderen.be)

«Good morning, children»

«Weet jij wat ‘good morning’ betekent? Ik wel.»

D O E D E L E U G E N T E S T . W E L K N I E U W S F E I T I S G E L O G E N ? K R U I S A A N .❑ Van veel vis eten word je ziek. Dat stelt de Hoge Gezondheidsraad. Kinderen eten beter niet meer dan twee keer vis per week. Dat heeft te maken met het gehalte kwik en pcb in vis. ❑ Suske en Wiske staat sinds dit schooljaar als verplichte lectuur op de literatuurlijst bij leerlingen in het secundair onderwijs in Nederland. ❑ Vanaf 1 januari 2005 verbant de stad Brussel alle frisdrank- en snoepautomaten uit haar kleuter- en lagere scholen. In Belgische scholen staan 24 200 frisdrank- en snoepautomaten. Goed voor 14 % van het totale automatenpark. ❑ Ierland voert als eerste land een kauwgombelasting in: 5 eurocent per pakje. Dit zou naar schatting 4 miljoen euro per jaar opbrengen. Genoeg om straten en pleinen weer proper te maken. ❑ De Australische regering gaat scholen met kinderen die onvoldoende bewegen minder geld toeschuiven. Het is haar manier om bewegen op school te promoten.

Waar zit de leugen? Het verhaal over de strips is gelogen. Toch zeggen twee wetenschappers uit Groningen dat strips de liefde voor het lezen aanwakkeren. Maar strips opnemen in de verplichte literatuurlijsten, zover is het nog niet.

«Wist je dat meester Rudy ‘Roedi’ heet in het Engels? Miss Wanda heeft ons dat geleerd», zegt een kleutertje. Wanda is de mama van Caitlin uit leefgroep 4 in de Stedelijke Ba-sisschool De Notelaar in Aalst. Eén keer per week komt ze op school langs om een lesje Engels te geven, heel ongedwongen, heel speels. «Het is grappig om te horen hoe gemakkelijk kleuters een vreemde taal oppikken en ook onthouden», zegt Veerle Muylaert. «Soms ko-men ze vragen aan de juf wat een woord betekent dat ze gehoord hebben op de radio of op de televisie. Een beetje later hoor je ze dan tegen hun vriendjes zeggen: ‘Weet jij wat dat betekent? Ik wel’. En ze vertellen het door.»Met een liedje. In De Notelaar is Engels in de kleuterklas en in de lagere school al enkele jaren goed ingeburgerd. «Het gebeurt op een speelse manier», legt Veerle Muylaert uit. «We hebben hier enkele ouders die nu en dan een les Engels komen geven. Dat is met een liedje, de instructies voor computerprogramma’s of een vreemde taal die op een verpakking staat. Ook eenvoudige uitdruk-kingen als ‘good morning’ of ‘sit down’, leren ze op die manier. We merken dat de kinderen gemakkelijker contact opnemen met kinde-ren die een andere taal spreken. Dat ze elkaar sneller begrijpen en de andere taal leren. Op de speelplaats hoor je bijvoorbeeld kinde-ren met elkaar Frans en Engels praten en niemand schijnt daar een probleem mee te hebben. De hoofdtaal blijft het Nederlands. We merken wel dat de kinderen veel gemakkelijker overweg kunnen met computerprogramma’s met Engelstalige instructies. De ouders hebben er geen probleem mee, integendeel. Ze vinden het heel fi jn om te ervaren dat hun kind open staat voor een andere taal en daardoor voor andere culturen.»

MAGDA?Sinds 1 september 2004 is het in lagere scholen in Vlaanderen en in de facilitei-tengemeenten verplicht om lessen Frans te organiseren vanaf het vijfde leerjaar in het basisonderwijs. Daarnaast kunnen scholen op vrijwillige basis ook starten met taalinitiatie Frans of een andere taal vanaf de kleuterklas. Momenteel zijn er 12 van de 335 gemeenschapsscholen die al van in de kleuterklas een tweede taal aanbieden. In het vrij onderwijs zijn het enkele scholen aan de taalgrens die Frans geven. Vooral in Brussel is de vraag naar meertalig onderwijs groot. De meeste Nederlandstalige kinderen in Brussel krijgen vanaf het vijfde leerjaar Frans.

© L

uc D

aele

man

s

TOK

60 % van de lezers van Klasse voor Ouders vindt het

een goed idee om met een vreemde taal te begin-nen in de kleuterschool. Breng jouw stem uit op

www.klasse.be/poll

© In

gram

Pub

lishi

ng

POLL

Minder is meer. Voor de kids een pennenzak van Spring en een schooltas van K3. En hoe vaak koop je voor jezelf spullen die je eigenlijk niet nodig hebt? Neem op de niet-winkeldag op zaterdag 27 november een start als bewustere consument. Info: tel. 0486 87 28 71 – www.bewustverbruiken.org Voor wat je uitspaart geeft Klasse voor Ouders 20 toffe spaarvar-kens cadeau. Kruis aanbod 1 aan op de W!NBON.

Huid en haar. Een rondreizende tentoonstelling geeft prikkels om over het lijf te fi losoferen. Hedendaagse kunst zet het lichaam in de etalage. Nu is LIJF in De Velinx in Tongeren, maar later op tournee. Vanaf 10 jaar. Info via Rasa: tel. 03 776 86 88 – www.rasa.be Klasse voor Ouders geeft 5 keer een gezinsvriendelijke rondlei-ding bij LIJF op 6 februari in Torhout. Kruis aanbod 2 aan op de W!NBON.

Scoubidou. Stilte! Men draait een scoubidou. Een-maal de draai in je handen en je bent voor uren ver-trokken. Klasse voor Ouders geeft 20 zakjes van 40 meter scoubidouveters cadeau. Kruis aanbod 3 aan op de W!NBON.

Zondag = familiedag. Samen ontbijten dan wat lichte kamermuziek, een fi lm, een wandeling, beetje knutselen, verhalen beluisteren en een stuk taart. Dit is een Bozar Sunday Familiedag. Het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel heeft acht creatieve familiezonda-gen gepland. Info Bozar: tel. 070 344 577 – www.bozar.beKlasse voor Ouders geeft 5 Bozar Sundays cadeau op zondag 19 december. Kruis aanbod 4 aan op de W!NBON. 44

✂

Elke maand geeft Klasse voor Ouders je ideeën voor vrije tijd met de kinderen. Met de W!NBON maak je deze maand kans op gratis spaarvarkens, rondleidingen, ateliers, kook-boeken, scoubidouveters en Trivial Pursuitspellen…

Bingo-winbon ✔ Ik doe mee en win graag

aanbod ❑ [1] ❑ [2] ❑ [3] ❑ [4] ❑ [5] ❑ [6]

(als je meerdere keuzes hebt, mag je die in volgorde met A, B, C aanduiden)Naam: ......................................................................................................................

Adres: ......................................................................................................................

.................................................................................................................................

Knip deze bon uit, kleef hem op een briefkaart en stuur die vóór 29 november naar: Klasse voor Ouders (BINGO!) – Koning Albert II-laan 15 – 1210 Brussel. Je kan deze bon ook invullen op www.klasse.be/ouders/winbon De winnaars krijgen vóór 15 december hun prijs. De namen staan dan op www.klasse.be/winnaars

Chefkids! Tomatensoep met balletjes, pan-nenkoeken bolognaise en als dessert tiramisu-taartjes. Durf jij je kinderen zo’n menu alleen laten maken? Met een stap-voor-stapbeschrij-ving lukt het ze wel. Smakelijk. Klasse voor Ouders geeft 20 stap-voor-stapkookboeken weg – ‘Chefkids!’ – vanaf 6 jaar – uitgeverij Lannoo. Kruis aanbod 5 aan op de W!NBON.

Trivial Pursuit. Welk wereldbe-roemd vraag- en antwoordspel bestaat 20 jaar? ... Klasse voor Ouders geeft 10 dozen Trivial Pursuit cadeau. Kruis aanbod 6 aan op de W!NBON.

✂

✂

Klasse voor Ouders 81| 9

V R I J E T I J D

33

55

6622

11

U I T M E T K I N D E R E N

The

Incr

edib

les.

Th

e In

cred

ible

s.

Avo

nd in

mus

eum

.

Kri

ebel

bees

tjes

.

meer op www.klasse.be/ouders

© Inge Grognard

© Disney/Pixar

Bob en zijn vrouw leiden een (te) rus-tig bestaan tussen gewone stervelin-gen. De tijd dat Bob een superheld was is een verre herinnering. Nu heeft Bob drie kinderen, een job, een huis. Een mysterieuze oproep doet oude krachten herleven. Zal Mr. Incredible weer levens gaan redden? Een fi lm van de makers van Monsters, Inc. en Finding Nemo.The Incredibles – vanaf 24 november in de bioscoop

De Brusselse musea maken zich op om je ’s avonds te verrassen met een drankje, muziek, animatie. Trek tussen 17 en 22 uur de stad in en bezoek een van de 42 deelnemende musea. Sommige musea hebben een kindvriendelijke activiteit gepland. De kinderanimatie is tot 20 uur. De nocturnes zijn er op alle donderdagavonden tot 9 december.Info via Brusselse Museumraad: tel. 02 512 77 80 – www.museavanbrussel.be Vraag de gratis programmabrochure.

Oog in oog met de aller-kleinste huisgenoten: mot-ten, mijten, mieren en ma-den... ‘Kriebelbeestjes’ is een doe-tentoonstelling in het Museum voor Natuur-wetenschappen in Brus-sel met veel verrassingen over deze vaak onbeminde beestjes. Voor kinderen van 5 tot 13. Info: Vautierstraat 29 – tel. 02 627 42 11 – www.natuurweten-schappen.be – tot 15 mei

«Vanmorgen is mijn vader overleden. De opa van mijn zoontje Jens (9). Opa was al even ziek, maar dat wou hij nooit laten zien. Mijn vader en mijn zoontje waren twee handen op één buik. Op woensdagnamiddag gingen ze samen vissen of fi etsen of spelen in de speeltuin. Hoe moet ik dat aan Jens vertellen. Graag een snel ant-woord.» (D.D.C.)Kinderen van negen beseffen dat wie dood is nooit meer terug komt. En dat ze zelf ook kunnen doodgaan. Ze kunnen zich daardoor onveilig voelen. Omdat ze sterk afhankelijk zijn van hun omgeving laat je ze best voelen dat je nabij bent.Wat kan je doen? 1. Neem Jens dicht bij je. Laat voelen dat hij niet alleen staat, maak er een samen-moment van: «Jens, ik moet je wat vertellen, kom eens bij mij.» 2. Zoek een aanknopingspunt: «Je hebt misschien ook gezien dat opa vorige week wat ziek was».3. Wees duidelijk, gebruik geen ingewikkelde zinnen, zorg dat je boodschap duidelijk en klaar is. 4. Je mag gerust je eigen verdriet en tranen laten zien: Jens mag zien dat je het ook moeilijk hebt. 5. Neem tijd om te luisteren naar zijn gevoelens. Zeg dat je

bij hem blijft en voor hem zal zorgen. Blijf ook letterlijk in de buurt.Wat doe je zeker niet? Laat Jens het slechte nieuws zeker niet zelf ont-dekken. Doe niet alsof er niks gebeurd is om het verdriet uit de weg te gaan. Breng het nieuws ook niet op een verzachtende manier («Het is het beste voor opa»).

Meer over omgaan met verdriet en rouw kan je lezen in De Eerste Lijn voor Ouders. De bundel bevat nog 19 andere onderwer-pen (pesten, faalangst…). Vitaya maakte samen met Klasse korte reportages bij tien bijdragen van De Eerste Lijn. Die reportages staan nu op dvd. Je kan de Eerste Lijn ook raadplegen op www.klasse.be/eerstelijn Wil je enkel de eerstelijns-bundel bestellen? Stort dan 1 euro op 091-2223020-03 (mededeling De Eerste Lijn voor Ouders). Wil je de eerstelijnsbundel met de dvd? Stort dan 5 euro (mededeling D.E.L. Ouders + dvd)

«Hoe vertel ik het?»


( De vraagH E L P

47,5 %Dat is het percentage van Vlaamse gezinnen dat thuis een internetaansluiting heeft. 52,5% heeft dat dus niet. De meerderheid.

(Bron: Tijd voor Vrije tijd – Stativaria 32 – Vlaamse Gemeenschap – cijfers 2003)

NLD staat voor niet-verbale leerstoornis. Het is een ontwikkelingsstoornis in de rechterhersenhelft. Kinde-

ren met dit syndroom zijn taalkundig en verbaal heel sterk, maar vooral met rekenen (vraagstukken en meetkunde) hebben ze veel moeite. Ook het handschrift wil maar niet vlotten. Voor NLD-kinderen is het moeilijk om vriendjes te maken. Door alles letterlijk te nemen, interpreteren ze een gesprek vaak verkeerd, het is voor hen moeilijk om alles te begrijpen. Het slechte beoordelingsvermogen van kinderen met NLD wordt vaak ver-ward met impulsiviteit, een ADHD-kenmerk.

Bijna vijf procent van alle kinderen kampt met een vorm van NLD. Evenveel meisjes als jongens. Niet

elk kind met NLD heeft dezelfde symptomen. NLD is er in vele vormen. Het is belangrijk om het probleem zo vroeg mogelijk te signaleren.

Kinderen met NLD worden omwille van hun rijke woordenschat vaak te hoog

ingeschat. Stap tijdig naar het CLB dat kan doorverwijzen naar een neuro-psycholoog. Het is vooral belangrijk dat het kind zich goed voelt. Dat kan door met zijn verbale kwaliteiten zijn zwakkere kanten te stimuleren. Kin-deren met NLD hebben het meeste baat bij overzichtelijke stap-voor-stap-methoden. Medicatie voor NLD bestaat niet.

NLD-vereniging vzw - Borkelstraat 21 - 2900 Schoten - [email protected] - www.nld.be Een goed boek: ‘Kinderen met NLD. Praktische gids voor ouders

en leerkrachten’ - Van Dijk - Swets en Zeitlinger – 22,45 euro

NLD = Non verbal learning disorder – ADHD = Attention Defi cit Hyperactivity Disorder – CLB = Centrum voor Leerlingbegeleiding

Carina Gerinckx (42), moeder van Werner (9):

«Hij is ineens beginnen praten en is nooit meer gestopt»«Werner (9) praat liever met volwassenen. Hij speelt zelden met de kinderen uit de buurt en verveelt zich snel. Enkel tv kan hem boeien. Op school had hij al heel snel een grote leerachterstand. Ik ben toen naar het CLB gegaan. Hij is drie weken lang onderzocht en toen bleek dat hij een zware vorm van NLD had. Nu zit hij in een autiklasje waar hij veel meer begeleiding krijgt, ook veel per-soonlijker. Daar zijn we blij mee. Regelmatig zitten we samen met een thuisbegeleidster en de school om te zien hoe wij hem samen kunnen helpen. Je moet bijvoorbeeld heel duidelijk zijn, zonder nu-ances, anders snapt hij het niet. Wat mij een beetje ergert is dat NLD niet erkend is door het Vlaams Fonds. Werner zou voor het schrijven een laptop kunnen gebruiken. Maar dat is erg duur.»

wat kunnen we doen?

info

wie heeft het?

wat is het?

© K

lass

e

Carina Gerinckx: «Werner praat liever met volwassenen.»

Help! NLD, Niet-verbale leerstoornis

© 2004 Klasse / De eerste lijn

BESTEL

DEZE MAAND OP WWW.KLASSE.BE/OUDERS

HANDICAP: Materiële en morele ondersteuning van mensen met een handicap en ouders met kinderen met een handicap: www.denk-aan-je-medemens.be

Meer dan 7 000 bezoekers elke dag


Beste Klasse OOK FYSICA? «Ik lees op de website van Klasse

dat 60 % van de ouders vinden dat vreemde talen in het kleuteronderwijs moet kunnen. Misschien moeten we ze ook nog met fysica en scheikunde opzadelen. We vinden dat de maat-schappij te veeleisend wordt voor ons. Mensen, laat dan onze kinderen voor die korte tijd dat het nog kan, nog kind zijn aub.» (E.V)

KLASSAMENSTELLING «Een vijftal jaar gele-den zijn we verhuisd van West-Vlaanderen naar een gemeente in Vlaams-Brabant. Nu is het ons jaar per jaar beginnen dagen dat onze kinderen telkens bij de klasverdeling hun vriendjes kwijt zijn en moeten herbeginnen. Van andere ouders horen we nu dat het allemaal vriendjespolitiek is en wordt er al van ver voor het einde van het schooljaar gelobbyd. Jaar na jaar leggen we ons erbij neer. Gezien de drie kinderen nu steeds weer (toevallig) elke keer opnieuw heel eerlijk niet bij hun vriendjes zitten, wordt van onze kant de wrevel steeds groter. Als we de juffen erover spreken krijgen we als antwoord dat ze niet voor iedereen goed kunnen doen. Het lijkt wel alsof wij inwijkelingen geen rechten hebben, alsof we buitenaardse wezens zijn. Hoewel we als ouder ook willen integreren en gelijke kansen krijgen om vriendschappen te vormen. Ik ben er bij het begin van het schooljaar ziek van geweest.» (P.S.)

ALCOHOL «Ik heb twee kinderen van vier en vijf jaar. Zelf heb ik, tot heden, mijn drankpro-bleem onder controle en ken maar al te goed het gevaar van alcohol. Door de hulp van AA kan ik mijn levensweg nuchter beleven. Maar ik ben er zeker van dat als ik morgen het eerste glas terug probeer de drankzucht zich zal herhalen. Ik ben blij dat Klasse voor Ouders daar aandacht aan besteedt. Alcoholisme is een ziekte die zich in ie-der mens schuilhoudt. Ik zit enkel met de vraag: hoe vang ik zelf mijn eigen kind op als ze in de toekomst dezelfde weg opgaat?» (R.D.D)

Enkele tips vind je zeker al terug in De eerstelijnsbijdra-ge op www.klasse.be/kvo/48/2 Voor al je vragen over alcohol kan je terecht bij de Vereniging voor Alcohol en andere Drugproblemen VAD – E. Tollenaerestraat 15 – 1020 Brussel – tel. 02 423 03 33 – [email protected] - www.vad.be De vereniging heeft een uitgebreide bibliotheek.

Dit is een selectie uit de vele brieven die op de redactie toekomen. Schrijven of mailen kan naar Klasse voor Ouders: Koning Albert II-laan 15 – 1210 Brussel – [email protected] of zet je reactie in het gastenboek op www.klasse.be

Het leven

zo

a

l s h e t i

s

BLOGMOEDER BRIGITTE

«En toen kwam mijn moeder op bezoek. Ik vertelde haar van het rood in het schriftje van Jorn. ‘Weet je’, zei ze, ’als je wil dan schrijf je toch zelf iets positiefs in dat schriftje. Jij weet toch dat Jorn zijn best doet. Ik heb dat nu gedaan.

En Jorn is daar heel blij om. Spijtig dat ik er niet eerder aan gedacht had.» Dat schrijft Brigitte in het dagboek dat ze voor Klasse voor Ouders bijhoudt. Ook Nancy, Selamet, Geert en Fatiha schrijven in hun Klasse-dagboek. Het leven zoals het is in vijf Vlaamse gezinnen. Lees mee op www.klasse.be/ouders/blog

STUDIEBEURS: Tot 30 juni 2005 kunnen ouders met kinderen in het secundair (en/of hoger) onderwijs hun aanvraag indienen voor studietoelagen. Meer tips en formulieren op www.ond.vlaanderen.be/studietoelagen

Spaar dit schooljaar de letters die je acht maanden na elkaar in Klasse voor Ouders vindt en win in mei jouw per-soonlijke verzamelmap voor Klasse voor Ouders.Deze maand krijg je letter 2. Die vul je in het rooster in. In mei heb je het achtletterwoord. Wie dat woord op-stuurt of doormailt ontvangt nog voor het einde van het schooljaar de exclusieve verzamelmap. Je betaalt enkel 1 euro voor de ver-zendingskosten.

SPAAR LETTERS EN WIN:De Klasse-voor-Ouders-verzamelmap

Letter 2 is de eerste letter van de naam voor warme rode wijn, bereid met kruiderijen.

Meer en gratis info over opvoe-ding en onderwijs? Honderden ouders schreven zich al in voor de maandelijkse elektroni-sche nieuwsbrief OudersXTR. Je ontvangt hem bij het begin van elke maand in je mailbox. Schrijf je nu in op www.klasse.be/ouders/xtr Je kan daar de eerste nieuwsbrieven al online lezen. Tot extras.

© K

lass

e

© In

gram

Pub

lishi

ng

© In

gram

Pub

lishi

ng

VOOR OUDERS

Hoofdredacteur: Leo Bormans Eindredactie: Michel Van LaereRedactie: Ann Devos, Bavo Wouters, Veerle Devos en Wouter KersbergenVormgeving: Artefact Verantwoordelijk uitgever: L. Van Buyten.Klasse is teamwork. De hele ploeg vind je op www.klasse.beFoto cover: Peter Van Hoof

Dit blad is gratis. Het wordt uitgegeven door het departement Onderwijs van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap. Het wordt via de scholen die zich inschrijven gratis bezorgd aan ouders van leerlingen tot en met de eerste graad secundair onderwijs. Er is ook een Klasse voor Leerkrachten; Yeti, een blad voor kinderen van het vijfde en zesde leerjaar en Maks!, een jongerenkrant voor leerlingen vanaf de tweede graad secundair.

Klasse voor OudersKoning Albert II-laan 15 – 1210 BrusselAbo: tel. 02 553 95 07 – fax 02 553 95 05Redactie: tel. 02 553 96 86 – fax 02 553 96 85www.klasse.be/ouders - [email protected] 3200 Aarschot 1Maandblad niet in mei, juli en augustusP409039

«De box is erg licht en staat op wieltjes, zodat de lokale straatwerkers in Latijns-Amerika, Afrika en Zuid-Oost-Azië hem makkelijk kunnen mee-nemen», vertelt Gabriël. Hij klapt een compacte donkergroene box op wielen open en schuift hem als een telescoop uit tot hij 6 meter lang is. Gabriël volgt op zijn school een uniek 7de specialisatiejaar. Zijn klasgenoten van vorig jaar verdienen nu al goed geld in het gewone leven maar hij ziet dit extra jaar op school als een grote kans. De ene helft van zijn leertijd volgt hij op-leidingsmodules zoals ‘lassen’, ‘communicatie-vaardigheden’ en ‘verantwoord ondernemen’. Die leveren hem deelcertifi caten op. In de andere helft runt hij samen met enkele klasgenoten een bedrijfje dat mobiele scholen produceert.

Vrijheid van de straat«Straatkinderen leven vaak al van hun vijfde of zesde op straat», zegt Gabriël. «Thuis wacht hen niets anders dan armoede en miserie. Ze zijn zo gewend aan de harde vrijheid van de straat dat je hen niet zomaar in de klas krijgt. Dus komt de klas naar ze toe. De wanden van zo’n mo-biel schooltje worden gebruikt als krijt- of prikbord, je kan er materiaal op bevestigen en kin-deren kunnen erop tekenen en schrijven.» Arnoud Raskin: «Die straatkinderen leren niet alleen lezen, schrijven en rekenen; we geven hen ook het gevoel dat ze als mens de moeite waard zijn. Dat is het belangrijkste, want alleen wie zich goed voelt in zijn vel en zich ge-waardeerd weet, kan vooruit in het leven. Dat geldt niet alleen voor straatkinderen maar voor ieder mens.»

Interesse voor niets«Sommige leerlingen zijn heel erg veranderd. Jongens die vroeger voor niets interesse hadden, spreken Arnoud nu spontaan aan over het pro-ject», zegt Jean-Marie Neven, technisch adviseur van de school in Munsterbilzen. «Dat ze concreet iets kunnen doen voor straatkinderen, trekt ze enorm aan. De school is erg blij met dit project en betrekt er leerlingen uit alle richtingen en stu-diejaren bij. We kunnen ze hiermee immers veel aanbieden. Denk alleen al aan de vakoverschrij-dende eindtermen zoals communicatievaardig-heden, maatschappelijk en ethisch bewustzijn, organisatiebekwaamheid, sociale vaardigheden en weerbaarheid.»

Iets later in CaracasHoracio uit Caracas in Venezuela is één van de vele straatwerkers die met Arnouds mobiele schooltjes straatkinderen opzoekt. Hij had een job in een privé transportbedrijf, maar besloot die op te geven en te werken voor de straatkinderen in zijn land. Hij kwam per toeval op de site van de mobiele schooltjes terecht en bericht nu: «We

blijven ons dagelijks ver-bazen over de mogelijk-heden van het werk met onze mobiele

school. We hebben ondertussen ook een fi nan-cier gevonden die ons een budget schenkt om een speciale remorque te laten maken voor het schooltje. Zo wordt het nog makkelijker om de buurten in Puerto Ordaz en San Felix te berei-ken.»

BOUW ZELF EEN MOBIEL SCHOOLTJE

Eén mobiel schooltje kost 7 000 euro. In die prijs is niet alleen de productie van één box begrepen, maar ook de verzending per vliegtuig en zelfs de opleiding van de lokale straatwerker die ermee aan de slag gaat. Elk jaar worden in Latijns-Amerika, Zuid-Oost-Azië, Afrika en zelfs in Europa uitklapbare school-boxen uit Vlaanderen afgeleverd bij organisaties die werken met straatkinderen. De lokale straatwerker gebruikt de box als middel om de kinderen weerbaar te maken. Ook de school van jouw kinderen kan dit project ondersteunen. Organiseer een actie samen met leerkrachten, leerlingen en ouders. De opbrengst ervan gaat volledig naar een uitklapbaar schooltje dat het leven van de straatkinderen écht kan veranderen. Hoe doe je mee? Neem meteen contact op met vzw Mobile School – Naamsestraat 159 – 3000 Leuven – tel. en fax 016 500 234 - [email protected]

Hoe werkt de mobiele school? Welke methodiek en didactische aanpak zitten er achter? Wat vindt straatwerker Horacio in Venezuela ervan? Lees méér over de mobiele school op www.klasse.be Collega’s van Horacio uit de hele wereld vertellen op www.mobileschool.org hoe ze met hun mobiele schooltjes straatkinderen vooruit helpen.

«Wie bouwt die mobiele schooltjes voor straatkinderen?»

R E P O R T A G E

Klas op wielen

© m

obile

sch

ool

«We halen ze niet van de straat weg», zegt Arnoud Raskin beslist. «We proberen straatkinderen zo sterk te maken dat ze zélf een beter leven kunnen opbouwen.» Arnouds vzw maakt karretjes met uitschuifbare krijt- en oefenborden voor straatwer-kers overal ter wereld. Met deze ‘mobiele schooltjes’ kwam hij ook in België al op tv, in de krant en op de radio. Mecanicien Gabriël (18) van de Gemeentelijke Secundaire School Munsterbilzen glun-dert. «En mijn klasgenoten en ik werken eraan mee!»

Wachten op de school

Klasse voor Ouders 81

Documents

Transcript of Klasse voor Ouders 81