2

ColofonDoel van de stichting Hulpver lening en Evangelie ver- kondiging wereldwijd aan kinde-ren in nood.

Secretariaat J.K.W. Stout, Baanhoek 67, 3361 GA Sliedrecht, tel. 078-6931377. E-mail: w.stout@kimon.nl

Grondslag van de stichtingDe Heilige Schrift vormt het uit-gangspunt en is de in spi ra tie bronvoor het werk van de Stichting.Hierbij zijn de Reformatorischebelijdenisgeschriften voor ons een leid raad tot het verstaan vanGods Woord.

Bestuursledenmevr. D. van den Belt, wnd voorzitterJ.K.W. Stout, secretarisA. Steehouwer RA, penningmeesterW.A.J. Jansenmevr. G. van Schaik

DirecteurC. MoermanMenkemaborg 558226 TB Lelystadtel. 0320-411271E-mail cmoerman@kimon.nl

Eindredactie: C. MoermanE-mail: cmoerman@kimon.nl

Werkvakanties en stagesG.H. Fikse, Soest, Tel. 035 - 6981918 E-mail: werkvakantie@kimon.nl

Financiële adoptieFam. J.W. Lemstra, Tel. 033 - 2462065 of sponsoreenkind@kimon.nl

Zangavonden e.d.drs. A.G. Laseur, ZwolleTel. 038 - 4600650.

PresentatiesSeleke Steehouwer Tel. 078-6822151C. Moerman, Tel. 0320-411271of cmoerman@kimon.nl

LezersadministratieTheodora Otterspeer-Vastenburg,Prins Hendrikstraat 83341 XS Hendrik Ido Ambachttel: 06 33 80 46 85E-mail: lezers@kimon.nl

WebmasterJohan Meijer, Veenendaal

Comité van aanbevelingDs. D.J. Budding, Waarder; Ds. A.A. Egas, Middelharnis; J.J. Frinsel jr.- directeur Cornerstone MissionaryTraining College; Ds. K. Hoefnagel,Katwijk; Ds. G.C. de Jong, Moor -drecht; Mr. J.J. Jacobse, advocaat,Middelburg; Ds. G.D. Kamphuis,Amersfoort; Ds. R. Kattenberg,Lelystad; mr. C. G. van der Staaij,tweedekamerlid voor de SGP; Dr.A.A. Teeuw, Ridderkerk; Mw. J.J.Vreugdenhil-Fieret, Vlis singen

LegatenIndien u ons een legaat wilt nala-ten, kunt u hierover contactopnemen met het bestuur.

Van de bestuurstafel 3Een andere ongemakkelijke waarheid

Vanuit Guinee-Bissau 5Lijden om Christus’ wil

Vanuit Zambia 7Zambia wacht weer

Een hart voor zendingswerk 8

Vanuit Mozambique 9Straat- en stoepervaringen

Vanuit Zuid-Afrika 11Wel en wee aan de Westkaap

Vanuit Zuid-Afrika 13Wie sponsort ons?

Vanuit Zuid-Afrika 14De laatste eer voor een eerste kind

Vanuit Guinee-Bissau 16Zaaien, planten en oogsten

Vanuit Hongarije 17Gehandicapten, een last voor de maatschappij

Stand van zaken 18

Ingezoomd 20

Giftenverantwoording 21

KimonKidz 22

VERhaal 23

Adressen veldwerkersLéonie Dieleman (2 februari 1969)

p/a Hunniusstraat 34333 LV Middelburg

Post voor Léonie wordt doorgestuurd, dus verzenden in extra envelop metextra losse postzegels (€ 0,44 tot 20 gr, etc.)

Marianne van Helden (25 oktober 1975)Apartado 908, BissauRGB Guiné-BissauAfrica Ocidental

Gerda Klaver (27 november 1972)Apartado 908, BissauRGB Guiné-BissauAfrica Ocidental

familie BornPostNet Suite 80Private Bag X4Gordon's Bay 7151South AfricaErwin Born (13 oktober 1970) Ida Born-Meijer (12 september 1969)Japke (15 juli 1995)Marianne (5 februari 1999)Gerrit (13 april 2004)

Anneke van Asselt: (5 februari 1975)Anneke van Asselt,PO Box 560171,Petauke, Eastern Province,Zambia

Adresgewijzigd

Postbank rek.nr.: 6849217 t.n.v. St. Kinderhulp Mondiaal Hendrik-Ido-Ambacht

In dit nummer

Dat de boodschap van de voormaligeAmerikaanse vice-president “waarheid”is, kan iedereen bij wijze van spreken inzijn achtertuin constateren. Maar,waarom is die waarheid zo“ongemakkelijk”? Is dat omdat hetgevaar niet meer valt af te wenden, ende mensheid hulpeloos moet toezienhoe onze planeet haar ondergangtegemoet gaat? Integendeel – het is eenen al oproep om tot handelen over tegaan. “De planeet verkeert weliswaar ineen noodsituatie, maar tegelijk vormtdeze crisis een spirituele, ethische enmorele uitdaging om het gevaar af tewenden.”Het is juist de onwil om tot dit handelenover te gaan, die deze waarheidongemakkelijk maakt. Kennelijk negeertde mensheid de waarheid liever, dan deuitdaging aan te gaan. Want dat zalimmers onherroepelijk offers van onsvragen. “Maar een ongemakkelijkewaarheid verdwijnt niet uit zichzelf doordie te negeren. Het belang ervan wordtniet kleiner. Het wordt groter”, doceertAl Gore.

10 miljoen wereldenWaarom dit “klimaatverhaal” terinleiding op de nieuwe jaargang vanons blad “discipel”? Omdat ik zoveelparallellen ontdek met die àndere“ongemakkelijke waarheid” die hetaandachtsgebied vormt van de stichtingKinderhulp Mondiaal. En vooral omdatik vrees dat er wereldwijd op ditmoment één ongemakkelijke waarheidalle andere overstemt. In januari meldde de krant: “In 2006

stierven wereldwijd tien miljoenkinderen in de eerste vijf jaar van hunleven, voor het merendeel aaneenvoudig te behandelen kwalen, zoalsdiarree, malaria en ondervoeding”. Eenongemakkelijke waarheid voor ons inhet “rijke westen”, zou ik zo zeggen.Daarom vond ik de kop boven hetartikel te triomfantelijk klinken:“Kindersterfte op historisch laag punt”.Lees dat nog eens… Het gaat hier overtien miljoen kinderen. Hun wereldverging. Dat zijn tien miljoen wereldendie we niet hebben gered.Moeten wij hulpeloos toezien hoe ookin 2008 acht, negen of tien miljoenkinderen zullen sterven, en is daaromook díe waarheid zo ongemakkelijk? Ofis het omdat die waarheid ons raakt inons eigen comfortabele bestaan? Mijnnasi rames speciaal krijgt een specialebijsmaak als mij een foto wordtvoorgeschoteld van een uitgemergeldkind aan een verdroogde moederborst.Ik kan niet meer zo intens genieten vanmijn luxe woning, als dat beeld in mijnhoofd blijft rondspoken van het uitgolfplaten opgetrokken krotje waarineen oma haar kleinkinderen verzorgt,omdat vader en moeder aan Aids zijnbezweken. En mijn auto rijdt ineens eenstuk minder comfortabel als ik denk aandie jongen op zijn skateboard in eenstad in Bangladesh - zich bij gebrek aanbenen voortduwend met zijnleprastompen... Negeren van deze waarheid kunnen weniet en naar ik hoop, willen we niet. Wewillen haar ook niet laten overstemmendoor het huidige “klimaatgeweld”,zonder overigens af te doen aan deernst van die waarheid. En vanhulpeloos toezien hoeft nog mindersprake te zijn dan bij smeltendepoolkappen. Er vallen nog velewerelden te redden. Want wie een kindhelpt, redt een wereld! Over een“spirituele, ethische en moreleuitdaging” gesproken…

TaakEr is misschien nòg een reden waarom

de mensheid al deze waarheden als“ongemakkelijk” ervaart. Ze passennamelijk feilloos in het rijtje vanMattheüs 24: oorlogen, geruchten vanoorlogen, hongersnoden, pestilentiën,aardbevingen… Daarmee appelleren zeaan een - wellicht verdrongen - besefvan een onafwendbaar einde van dezewereld. En zo stellen ze de mens tendiepste voor zijn – eveneens verdrongen- Schepper en Rechter. Op de aarde zal“benauwdheid der volken zijn, mettwijfelmoedigheid” (Lukas 21). Voor wiein Hem echter zijn Redder heeftgevonden, is daar het bemoedigendewoord: “Als nu deze dingen beginnente geschieden, zo ziet omhoog, en heftuw hoofden opwaarts, omdat uwverlossing nabij is.” Maar eerst wachtons nog een taak. “Het Evangelie moeteerst gepredikt worden onder al devolken” (Marcus 13). Dat blijft dan ookonze missie in 2008: evangelisatie enhulp aan kinderen mondiaal. Totdat Hijkomt.

Van de bestuurstafelKees Moerman, directeur

3

Een andere ongemakkelijke waarheidAls een middeleeuwse boetepre-diker trekt Al Gore de wereldover met zijn onheilsprofetie overde klimaatverandering: an incon-venient truth, een ongemakkelij-ke waarheid. Er zijn echter nogandere en minstens even onge-makkelijke waarheden.

thema uitgekozen hadden. We mogen terug zien opgezegende kampdagen!

De KankuranJuist op de laatste morgen van het kamp, vlak voor onsvertrek, kwam er een telefoontje dat een dikke streep onderons thema zette. De jongeren uit ons eigen dorp hadden ookeen kamp georganiseerd in Bissassima, zo’n 20 kilometerverderop, om de jongeren van de straat te houden.Wat was er gebeurd? Op de laatste kampavond waren ze inde kerk bij elkaar, toen de Kankuran hen lastig kwam vallen.De Kankuran is volgens de ingewijden een bosgeest. Hijkondigt zich aan met een hoog zoemend geluid, alsof ietssnel rondgedraaid wordt. Samen met het geschreeuw van deingewijde mannen klinkt het angstaanjagend. Deze Kankuranverschijnt bij ziekte onder het vee, bij problemen in het dorp,of als er een geheime, rituele vergadering plaats zal vinden.Tijdens de fanadu, de mannenbesnijdenis, worden demannen ingewijd in alle geheimen, waaronder ook die van

de Kankuran. Zodra deze bosgeest onderbegeleiding van de ingewijden uit het boskomt, behoort iedereen het vuur te doven, delichten uit te doen en zich binnenshuis tebegeven. Zo kan het geheim van de Kankuranniet ontdekt worden door niet-ingewijden.Ook wij zelf respecteren de bevolking in ditgebruik. Zodra wij het geluid van de Kankuranhoren stoppen we met de kerkdienst en latende kinderen snel naar huis gaan. Hoewel hijnog nooit bij ons huis is langs geweest, dovenwe de lichten en doen de gordijnen dicht,zodat ze zich niet aan ons zullen ergeren. Ookin de dorpjes waar we werken zijn we nognooit lastig gevallen door die Kankuran. In Bissassima liet de Kankuran zijn geluid pashoren toen hij de kerk al op vier meter afstand

had genaderd. De kinderen en jongeren van het kamphadden geen gelegenheid meer om zich in de huizen teverstoppen en het vuur te doven (ze waren vlees aan hetbakken voor de volgende dag). Allemaal zaten ze opgeslotenin de kerk, een beangstigende situatie voor hen. Nadat demannen de kerk met stokken en stenen bewerkt hadden,gingen ze weg. Maar ze kwamen terug en beweerden dat eriemand met een zaklamp had geschenen. Toen de jongerende deur dicht probeerden te houden, raakten enkelen vanhen gewond. Anderen werden geraakt door de stenen dienaar binnen werden gegooid. De volgende morgen kwamende mannen met hun rode mutsen terug naar de kerk vooreen grootscheepse razzia. Ze hadden vergadering gehad enbesloten dat ze de leidinggevenden van het kamp gevangenzouden nemen om hen een lesje te leren. Waarschijnlijk met

Vanuit Guinee-BissauMarianne van Helden

Afgelopen week waren we uitgenodigd om een kinderkampte verzorgen in Mansoa, ongeveer 80 km van Bissau. Hetkamp was heel goed georganiseerd. Onze taak bestond uithet invullen van het programma met Bijbelverhalen, eenBijbelse quiz, werkjes en spelletjes.Onze kerntekst was Mattheüs 10:38,39: “Die zijn kruis niet opzich neemt en mij navolgt, is Mijns niet waardig. Die zijn zielvindt, die zal dezelve verliezen; en die zijn ziel zal verlorenhebben om Mijnentwil, zal dezelve vinden.” Rond dit thema hadden we een aantal Bijbelverhalenuitgezocht met steeds het accent op het lijden om Christus’wil. Dit is een realiteit voor de mensen hier. Of het nu eenmoslimmeisje is dat tot geloof komt of een kind uit eenanimistische familie, ze moeten hetzelfde doorstaan: smaad,verachting, buitengesloten worden. Vandaar dat wij dit

4

Het nieuwe jaar begon goed! Op 2 januaristartte namelijk de training voor leerkrach-ten voor het alfabetiseringswerk. Voor dietijd was ik al heel druk geweest met hetregelen van vergaderingen in de omliggendedorpjes. De vraag daarbij was, of er belang-stelling was om alfabetiseringswerk op tezetten in hun dorp. Vijf dorpen reageerdenpositief en zo werd een aantal mensen uitge-kozen voor de training. Na vier intensievedagen zijn alle leerkrachten vol goede moednaar huis gegaan.

Lijden om Christus’ wil

de bedoeling om ze te laten besnijden! In paniek vluchtten dejongeren alle kanten op. Een aantal wist te ontsnappen, maaranderen werden gevangen genomen en afgevoerd naar hetheilige bos. U zult begrijpen dat we na dit telefoontje geen rust meerhadden. Maar we mochten weten dat de Heere boven allesstaat. Het enige dat we konden doen, was bidden…Gelukkig heeft de regering ingegrepen in de situatie inBissassima. De politie heeft de jongeren bevrijd uit het bos.Het was een hele toestand. Deze dagen zijn er veel mensenbij ons langs geweest om ons moed in te spreken. Debevolking is namelijk bang dat wij ons door dit alles niet meerop ons gemak zullen voelen en zullen vertrekken. We hebbeneen vergadering gehad met de mannen uit ons dorp. Zehebben daarbij hun afkeuring uitgesproken over hetgebeuren in Bissassima. Juist deze gebeurtenissen geven onseen opening om in gesprek te komen met de dorpsoudsten,waarbij we de standpunten van de kerk uit kunnen leggen.

BemoedigingTe midden van alle strijd gaf de Heere ons een grotebemoediging. Heel beschroomd kwam een meisje van 18 jaarsamen met de dominee onze kamer binnen. De domineevertelde dat dit meisje graag tot geloof wilde komen in deHeere Jezus Christus. Zij was bij de dominee in huis, om haarzieke moeder te begeleiden. Ondanks het feit dat ze moslimis, heeft ze alle diensten bijgewoond. We weten dat er heelveel voor haar gebeden is. Wat een bemoediging!Uw en jouw gebed blijft noodzakelijk! Gebed voor dekinderen en jongeren dat ze staande mogen blijven in destrijd, maar ook voor de ouderen die nog zo vast zitten aanhun animistische geloof. Bidt u mee?

Marianne5

Wilt u met ons danken:- dat alle spullen en medicijnen goed zijn aangekomen- voor het fijne kamp wat we mochten hebben in Mansoa- dat Namissan voor haar tuberculose in het ziekenhuis

kon worden opgenomen. Het lijkt aardig goed te gaanmet haar. We weten alleen niet of ze weer geopereerdmoet worden.

Wilt u met ons bidden:- voor de voortgang van de kerkbouw in Brambanda,

Enxude en Titi-de-Bas.- om standvastigheid van de christenen, nu de tijd van de

mannenbesnijdenis weer aanbreekt in de dorpen Titi-de-Bas, Brambanda en Flore. Ook christenjongerenworden sterk onder druk gezet.

- voor het kinder- en tienerkamp rond de Paasdagen envoor het evangelisatiekamp in Fulakunde.

nieuw plan opgesteld. Maar eerst nog even een stukjevoorgeschiedenis. In eerste instantie werd ik in november 2006 door destichting Kimon uitgeleend aan de Zambiaanse stichtingTitukuke. Ik zou hen helpen in hun plan eenkinderdagverblijf/weeshuis te bouwen. Er ging een langeperiode van registreren en officieel papierwerk vooraf aan hetdaadwerkelijke bouwen. Vanaf het begin waren afsprakengemaakt dat wij deel zouden uitmaken van het bestuur vanhet kinderdagverblijf. Toen het echter op registratieaankwam, weigerden de Zambianen om dit vast te leggen.Dit was reden om alles stil te leggen en de vanuit Nederlandbij elkaar gebrachte gelden veilig te stellen. Ondanks velevergaderingen met de stichting Titukuke en de bemiddelingvan lokale autoriteiten (zoals de burgemeester, het ministerievan volksgezondheid en onderwijs, de politie en anderen dieachter ons stonden) konden wij het niet eens worden overde condities. Kimon heeft toen helaas moeten besluiten desamenwerking met Titukuke te verbreken. Geen deelname inhet bestuur hield in dat we niet konden instaan voor deidentiteit van het tehuis en wij ook verder geen enkelezeggenschap zouden hebben. Dit had wel tot gevolg dat mijn werkvergunning verviel en ik

De hutjes kwamen nauwelijks boven het gras uit en de rivierwas erg vol. Een wandeling langs de velden over de paadjesdie nog begaanbaar zijn, leerde dat maïs in twee maandentijd van 5 cm tot boven je hoofd kan opschieten, dat dekatoenplanten welig groeien, de doppinda’s het goed doenen de zonnebloemen schitterend bloeien. Al verwachten wetot eind maart nog wel af en toe een bui, de zware regenslijken voorbij en de zon doet krachtig z’n werk. April isoogsttijd en zoals het er nu naar uitziet, zullen er dan nieuwevoorraden aangelegd kunnen worden. Maar de oudevoorraden zijn al op en daarom hebben veel mensen infebruari en maart een moeilijke tijd.

Nieuwe plannenWat ons werk betreft kunnen we misschien in gelijke termenspreken. Waar we een jaar geleden mee begonnen waren,mocht niet groeien en bloeien tot dat wat we graag gezienhadden. Was het een mislukte oogst? Of juist een goeiezaaitijd voor een beter plan? Zal de zon zijn krachtig werktoch gaan doen? Samen met Kimon hebben we om de tafel gezeten en een

6

Vanuit ZambiaAnneke van Asselt

Regentijd in Zambia. Toen ik 11 decembernaar Nederland vloog was het regenseizoennet begonnen. Direct na die eerste regenswerd er druk geploegd en gezaaid. Door dewarmte zag je al snel het frisse groen tevoorschijn komen. Toen ik op 11 februariterugkwam, was het landschap drastischveranderd.

Zambia wacht weer

geen geldige verblijfsvergunning voor Zambiameer had. In overleg met onder meer hetimmigratiekantoor heb ik nu een tijdelijkewerkvergunning gekregen. Dat schept ruimtevoor onze nieuwe plannen, zoals hieronderaangegeven.

Kimon ZambiaOns eerste doel is een stichting Kimon Zambiaop te richten en een eigen plek te vindenwaar we ons kunnen vestigen. Dit in hetgebied waar we al werkzaam zijn geweest.Van hieruit zullen we het veldwerk weer terhand nemen: de dorpen in om de mensen opte zoeken die hulp nodig hebben (inNederland zou je het misschien wel thuiszorgnoemen); kinderen uit de Bijbel vertellen;alfabetiseringswerk opzetten. Het is duidelijkgebleken dat er nood is in dit gebied.Bovendien hebben de lokale autoriteitenaangegeven graag van de geboden hulpgebruik te blijven maken. Redenen om hetveldwerk weer op te pakken. Wanneer desituatie meer gestabiliseerd is en het teamwordt uitgebreid, kunnen we hopelijk weer deoorspronkelijke plannen voor eenkinderdagverblijf uit de kast halen.Nieuwe plannen dus, met nog veelonzekerheden, maar tegelijkertijd een nieuweuitdaging waar we veel kracht en wijsheidvoor nodig zullen hebben.

Bedankt voor alle hulp in welke vorm dan ook;een bemoedigend kaartje, een fijn gesprek… Hetmedeleven en de belangstelling hebben me erggoed gedaan. Maar vooral is het een voorrechtdat ik weet dat er voor me gebeden wordt!

Een hartelijke groet,Anneke

7

Afscheid Jacobine FrensDoor alle verwikkelingen in Zambia (u leest daarover in debijdrage van Anneke), was het lange tijd onduidelijk ofJacobine kon worden uitgezonden. Tot op het laatstemoment hebben we deze optie opengehouden. Uiteindelijkbleek de geplande weg – samenwerking met Titukuke –onbegaanbaar. Daarmee verviel ook de kans dat Jacobineeen werkvergunning en visum zou krijgen. Jacobine heeftgeen gebruik willen maken van ons aanbod om naarmogelijkheden op andere werkterreinen te zoeken. Wijrespecteren haar besluit en wensen haar sterkte toe met haarnieuwe plannen: een voortgaande studie op haar vakgebied.Wie weet, bereidt dit haar nog beter voor op een toekomstop een buitenlands werkveld, en kruisen onze wegen elkaarzo nog eens. Wij hebben inmiddels alle sponsors de mogelijkheid gebodenom hun bijdragen terug te ontvangen of elders in te zetten.

Mocht de desbetreffende brief om welke reden ook u nietbereikt hebben, neemt u dan contact met ons op.

Een eigen projectInmiddels heeft Anneke haar tijdelijke verblijfsvergunninggelukkig kunnen verlengen. Zij kan dus, althans voorlopig, inZambia blijven. Samen met lokale belanghebbenden zal zijnu eerst werken aan de totstandkoming van een “eigen”project dat haar – en daarmee de stichting – vaste voet geeftin Zambia. Omdat de ontwikkeling van een nieuwprogramma voor evangelisatie en hulpverlening de capaciteitvan één persoon te boven gaat, zien we uit naar een ervarenzendingswerker die over organisatorische kwaliteitenbeschikt. Zie onze oproep hierboven.

Kees Moerman

Zo zal Jezus toebrengen die Hem gegeven zijn van de Vader,opdat het zal worden één kudde en één Herder.Stichting Kimon is een middel in Gods hand om wereldwijdmensen, maar vooral ook kinderen te nodigen tot ditavondmaal. Het stemt me tot verwondering, en ook tot vreugde hierinwat te mogen betekenen in de functie van bestuurslid.

Ruim 8 jaar heb ik in Afrika gewerkt als pionier-zendings-werker. Samen met mijn man heb ik een project opgezetvoor weeskinderen in Malawi. Vele jaren zijn weondergedompeld geweest in de cultuur van de Africans, enhebben samen met hen veel mogen betekenen om hetondraaglijke leed van vrouwen, kinderen, zieken engehandicapten enigszins te verlichten.- Ik weet wat het betekent verstoken te zijn van alle luxe, om

te midden van hitte en onmogelijke omstandigheden jewerk te doen. Hoe het voelt bij tijden verscheurd te wordenomdat het noodlot niet te keren lijkt.

- Ik ken het intense verdriet als een kind dat je gekoesterd enverzorgd hebt, veel te jong sterft. De pijn in het hart als erzoveel lijden is, en je zo weinig kunt doen.

- Ik weet van gevoelens van hopeloosheid en zinloosheid als

er zoveel nood zich aan je opdringt, en je zo beperkt bentin krachten, in middelen, in geld.

- Ik weet wat het is te moeten schipperen tussen tweeverschillende culturen, de ene vraagt productie, efficiëntie,de andere zegt: ‘komt het vandaag niet, dan morgen maar,of later, of niet’. - Ik heb ervaren hoe groot het gevaar is te verzanden in hetgeven van hulp op allerlei gebieden waardoor de eigenlijkeopdracht van de Meester naar de achtergrond verdwijnt.

Een bruine binnenkantDoor dit alles heen heb ik de trouw van de Heere gezien, diedwars door al alle verbrokenheid Zijn kinderen brengt uit deduisternis tot het Licht. Al deze kennis en ervaring hoop ik te gebruiken om develdwerkers te ondersteunen en te bemoedigen.

Sinds 2004 zijn we terug in Nederland, met 4 kinderen diewe in Malawi geadopteerd hebben. In Elspeet hebben weons plekje gevonden. Ik ben weer aardig ingeburgerd, endoe weer mee met de Westerse drukte en gejaagdheid. Tochligt er in mijn hart een stukje dat voor altijd ingenomen isdoor Afrika. Mijn kinderen kunnen dit zo mooi verwoorden:“Mama, jij bent blank aan de buitenkant, maar debinnenkant is bruin, net als bij ons, en daarom ben je onzemama.”

8

Een hart voor zendingswerk

Nieuw bestuurslidGeurtje van Schaik

Jezus zegt tot Zijn knechten: ‘Ga haastelijkuit in de straten en wijken der stad en brengde armen en verminkten en kreupelen enblinden hier in. Dwing ze in te komen, zodatHij avondmaal met hen kan houden.”

Onlangs stond er een jongen op de stoep die zei z’n broer tehebben opgehaald uit het ziekenhuis. Deze was nog ergzwak en wachtte beneden. Ze hadden geen geld voor debus. Of ik daarin kon voorzien. Ik vroeg om het ontslagbewijsuit het ziekenhuis. Dit had hij niet. “Ik loop graag even met jemee om je broer te ontmoeten,” zei ik. “Mevrouw, doet uvooral geen moeite, ik haal m’n broer wel even voor u.”Maar ik liep de trap al af. Op de plaats van bestemmingaangekomen, was de broer uiteraard in geen velden ofwegen te bekennen.Eerder had er een vrouw met twee kleine kinderenaangebeld. Ook zij waren net teruggekomen uit hetziekenhuis, waar één van haar andere kinderen overledenwas, zo vertelde ze. Ze kwam uit een andere provincie en hadóók geen geld voor de bus. Ik had met haar te doen en gafhet. Een maand of wat later zag ik haar ineens weer lopen.“Bent u hier nu alweer?” zei ik. Ze was snel verdwenen en ikbegreep dat ik er weer eens ingeluisd was.

WantrouwendDe bewaker die tijdens mijn verlof mijn hele appartement opgeld had doorzocht, alles tot op de laatste cent hadmeegenomen en bovendien voor een paar honderd euro had

Straat- en stoepervaringen

Vanuit MozambiqueLéonie Dieleman

De marktverkoper waarschuwde me nog omgoed op mijn geld te letten. Dus met mijn tasdicht tegen me aangedrukt en mijn hand opéén van mijn zakken baande ik me een wegnaar de uitgang. Ineens botsten er een stuk ofvijf kerels tegen me op. “Wat krijgen wenou?” zei ik en duwde er eentje van me af.

“Het is wat nauw hier mevrouw,” kreeg ik als antwoord. Ikliep door en dacht nog even de jongens mooi van me tehebben afgeschud. Tot ik een paar meter verderop eenkokosnoot wilde kopen en tot mijn stomme verbazing zagdat mijn rok aan flarden gesneden was. Uiteraard was mijngeld foetsie.

IngeluisdVorige week wilde ik naar het platteland. Het was nogaldringen om in het busje te komen vanwege de stromenderegen. En ja hoor… m’n portemonnee was verdwenen.

9

verbeld, kwam vragen of hij geld van me kon lenen. Hij zoume terug betalen met het geld van een baan die hijvermoedelijk eind van de maand zou vinden…Tja… u begrijpt dat ik door dit soort ervaringen een beetjewantrouwend word. Maar ik ben ook bang dat ik door ditwantrouwen zèlf fouten maak. Zo stond gisteren Benildo opde stoep. Een jongen die een paar maanden in het weeshuisheeft gezeten waar ik Bijbellessen verzorg. Hij had nieuwekleren nodig. Een tante had stof gekocht en alles lag nu bijde kleermaker, die nog betaald moest worden. Of ik datwilde doen. “Da’s goed,” zei ik, “maar ik ga wel met je mee.”Komen we bij de kleermaker, zijn de kleren er niet. “Ze liggennog in het magazijn en de persoon die de sleutel heeft, iseven weg.” Als ik vraag naar de kleur en de prijs van dekleren, hoor ik heel wat anders dan wat Benildo me hadverteld. Ik raakte ongeduldig en zei tegen Benildo dat hij ’smiddags maar terug moest komen om het nog eens teproberen. Een zwaar beteuterd gezicht, en hij is niet meergeweest. Ik kan z’n gezicht maar niet vergeten. Sprak hij nude waarheid of niet?

MemoryspelDe scholen zijn weer begonnen. Ik heb deze weken ontelbaar

veel schriften, gummen, school-uniformen en zo gekocht. VoorMichel, een buurjongen dieregelmatig door z’n tante wordtafgetuigd. Voor Manuel en Louisa van wie devader al het geld verdrinkt.Daardoor hebben ze meestalalleen ’s avonds maar te eten,

nadat ze eerst bananen ofpinda’s hebben verkocht. VoorCecilia en Joaquim, van wie devader aan Aids is overleden.Enzovoorts.Tijdens de zomervakantie hebbenwe workshops verzorgd voorjongeren. Ook kwamen deoudere tienermeiden van de

kinderclub wekelijks bij mij thuis.We hebben een heus Aids-memoryspel ontwikkeld en bij hengeïntroduceerd! De tieners vindenhet geweldig en zelf loop ik ooknog regelmatig naar de kast omeven naar de kaartjes te kijken! Tijdens een workshop hoorde ikdat één van de meiden haar eersteseksuele ervaring had gehad nadateen gozer haar schoolboek hadafgepakt. Hij wilde dit pas

teruggeven wanneer zemet hem naar bed wasgeweest…

WisselgeldMarcos, een jongen uit m’n kerk kwam langs. Hij vroeg watik zou doen wanneer ik teveel wisselgeld zou krijgen.“Teruggeven,” antwoordde ik. Een stralende glimlachverscheen op z’n gezicht. “Dan heb ik het goed gedaan,” zeihij. “Ik had bonen gekocht voor 30, en met 500 betaald.Maar ik kreeg wisselgeld terug alsof ik 1000 had gegeven. Ikheb het teruggegeven, ondanks dat iedereen op de marktme voor gek verklaarde. Ik herinnerde me namelijk eenBijbelstudie die u hebt gehouden over die mannen die stenenwilden gooien naar een overspelige vrouw. Als illustratie hadu ook iets gezegd over het omgaan met teveel wisselgeld.”Ik ging even later hardlopen en huppelde zo ongeveer. Zo blijwas ik dat af en toe ook dít soort mensen met dít soortverhalen op de stoep staan. Ik dacht óók na over de stenenuit Johannes 8. Soms zou je die namelijk zomaar oprapenvanwege àndere straat-en stoepervaringen…

Wel en wee aan de Westkaap

Goeie Hoop, Zuid-AfrikaIda Born

11

Ik geniet erg van deze bezoeken. Doordat het werk in onsproject sterk uitbreidde, hebben Erwin en ik een nieuwewerkverdeling gemaakt. Erwin is nu meer betrokken bij dedagelijkse werkzaamheden, zoals overleg met de vrijwilligers,het bezoeken van social workers en overheidsinstanties, enz.Ikzelf probeer zoveel mogelijk thuis te werken, zodat ik meerin de buurt van onze eigen kinderen blijf. Decorrespondentie, PR-werkzaamheden en administratie zijn zotoegenomen dat ik daar alleen al mijn handen aan vol heb.Zo heb ik het geven van Bijbellessen op de krottenwijkschoolovergegeven aan Berdine en Trijntje, onze Pabo-vrijwilligers.Af en toe ga ik nog wel eens mee, en geniet dan erg van despontane begroeting van de kinderen, die aangeven huntannie toch wel erg te missen! Ik mis soms de directecontacten maar sta gelukkig nog dicht genoeg bij dewerkvloer. Zo was het aangrijpend voor mij om Patricia, demoeder van Leticia, in te lichten over het overlijden van haardochtertje. En dat nog wel op de verjaardag van onze Marianne. Heel dubbel om een verjaardag te vieren van je

eigen kind en daarnaast een begrafenis te regelen voor eenmoeder die niet eens geld heeft om eten te kopen voor haargezin, laat staan voor een begrafenis… Toch viel het me nietzwaar. Het was mooi om Patricia goed afscheid te kunnenlaten nemen van haar dochtertje en op een waardige manierte helpen begraven.

BeroemdOnze eigen kinderen gaan goed om met al deze emoties. Zezien het duidelijk als ons werk, zijn hier heel betrokken bij,maar kunnen het ook goed scheiden van ons eigengezinsleven. Erwin en ik bewonderen hen hierom want alleenzó kan ons gezin het hier volhouden.De meiden doen het nog steeds erg goed op school. Grappigom te zien hoe Marianne (9) haar leventje hier in Zuid-Afrikaplant. Ze weet precies waar ze gaat wonen: in de “Strand-area”. Strand is het dorp waar de kinderen naar school gaanen waar we kerken. Later wil ze daar een winkeltje beginnenwaar je allemaal roze spulletjes kan kopen. Haarlievelingskleur is, jullie raden het al, roze! Haarverjaardagscadeautjes waren dus roze en zelfs de vrijwilligers

Gerrit, Gerrit...! Iedere zondagmorgen na dekerkdienst drinkt ons gezin koffie in hetGoeieHoophuis. Siphe is dol op Gerrit enandersom weet Gerrit niet hoe gauw hij uitde auto moet klimmen om bij Siphe tekomen. Grappig om onze blonde kinderen tezien spelen met die donkere krullenkoppies.

hadden zich voor deze gelegenheid helemaal in het rozegestoken! Lief, dat ze ondanks het verdriet om Leticia die zezo intensief hadden verzorgd, zo aan Marianne hebbengedacht.Japke (12) behoort in haar klas tot de vier besten in Afrikaans!Ongelooflijk, zo snel dat ze dat onder de knie had. Ook inwiskunde blinkt ze uit. Verder is ze sinds een paar dagenberoemd op school. Ze presteerde het om bij hoogspringenhard op haar gezicht te vallen, waardoor haar voortanden ermet wortel en al uitvielen! Daar gaat ze de geschie-

denisboeken van de school mee in. Ze hebben gelijk eenspecialist gebeld, de tanden in melk gedaan en haar monddichtgehouden zodat er geen zuurstof bij kon. De specialistheeft de tanden teruggeduwd en met gips vastgezet. Je zieter niets meer van! Wel moeten er over twee jaar kronenworden geplaatst, omdat deze tanden gaan verkleuren. Onze12 jarige Japke loopt dus nu met “melktanden”…Als laatste onze Gerrit (4). Na een jaar in Zuid-Afrika zat hijnog steeds niet lekker in zijn vel. Met Kerst had hij voor heteerst vrijaf van de crèche. We zagen er best een beetjetegenop. Maar wonder boven wonder.. Hij was zó lief, en nadrie weken dacht geen haar op ons hoofd er nog aan omhem weer naar de crèche te brengen. In Holland werkte hijaltijd mee op onze kwekerij en hielp hij met het verzorgenvan de beesten. Dat vond hij interessant. Intussen is onzebeestenboel in Zuid-Afrika uitgebreid met cavia’s en eentweede hond. Ook snapt hij dat we binnenkort weer lekkerlandelijk gaan wonen en daar kijkt hij erg naar uit. Wehebben ons ventje weer terug!

Tot slot: Baie dankie voor alle bemoedigende kaarten, mailsen gebeden. Op die manier maken ook jullie deel uit van onsteam en zorgen zo op afstand mee voor de aidskinderen inZuid-Afrika.

Groeten en liefs van ons gezin,Ida

12

Vijf maanden van “Goeie Hoop” liggen achter ons!Goeie Hoop voor de kinderen in ons huis. Elke dag genietenwe van Siphé, Kholosa en Amvuyele. En we zien zeopknappen. Als je niet elke dag een lijst met medicijnen afmoest werken, zou je bijna vergeten dat het zieke kinderenzijn.Goeie Hoop, ook voor de kinderen op het project van MamaLumka. Elke week vertellen we daar een Bijbelverhaal.Vertaald door de predikant, zodat de kinderen het in huneigen taal - het Xhosa - horen. Om ze een basis mee te gevenvoor hun verdere leven en om ze nu al op de liefde van Godte wijzen. Liefde die deze kinderen zo hard nodig hebben.Goeie Hoop voor de kinderen op Sir Lowry’s Pass PrimarySchool. Ook daar mogen we elke week een Bijbelles gevenaan graad 6 (groep 8). Een leeftijd waarop ze vaak al veelhebben meegemaakt en door alles wat ze zien en horen alhalf volwassen zijn. Ze weten precies de zonden om zichheen op te noemen: “Drink, rook, steel, moord, baklei, vloek,tic (soort drugs) gebruik.” Bidt u mee dat God ze vasthoudten dat ze niet in deze zonden zullen vallen?En tenslotte: Goeie Hoop voor het Goeie Hoop-project. Hetbegin is er, maar de plannen voor het grote project liggen erook. Op dat project zullen nog veel meer kinderen geholpenkunnen worden. Helaas zullen wij dat niet meer van dichtbijmeemaken. Over een maandje is voor ons het moment vanafscheid nemen aangebroken. We hebben een geweldige tijd

gehad, en zullen dit enorm gaan missen! Maar de GoeieHoop blijft!

Laat ons styf vashou aan die hoop wat ons bely, want God isgetrou: Hy doen wat Hy beloof het.Hebreeërs 10:23

Trijntje Huls en Berdine Engberts(vrijwilligers Zuid-Afrika)

“Styf vashou aan die hoop…”

Vanuit Zuid-Afrika

Wie sponsort ons?

Hoewel wij gratis gebruik mogen maken van staatsziekenhuizen, TB-kliniek, Aids-kliniek en medicijnen(w.o. aidsremmers), blijft de verzorging van deze erg zieke en kwetsbare kinderen kostbaar. Eén sponsorper kind is daarom bijna onmogelijk. Daar komt bij, dat door de soms beperkte levensverwachting, ofdoor plaatsing in pleeggezinnen, vaker zal worden gewisseld dan bij normale financiële adoptie. Wehopen dat u daar begrip voor heeft. Toch willen wij u de mogelijkheid bieden een persoonlijke band meteen kind op te bouwen. Daarom kunt u zelf aangeven voor welk bedrag per maand u een kind wiltsponsoren. U ontvangt regelmatig een ‘persoonlijke groet’ van uw sponsorkind vanuit Zuid-Afrika.

Wilt u één van deze kinderen voor uw rekening nemen? Neem dan contact op via tel. 033-2462065(fam. Lemstra) of mail naar sponsoreenkind@kimon.nl.

Siphe, jongen, 2 jaar, aids, TBC.Moeder (aids) heeft hemachtergelaten en is vertrokkennaar familie 2000 km verder, omte sterven.

Amfuyele, jongetje, 18 mnd,laatste stadium aids. Wasverwaarloosd en heel ziek maarknapt gelukkig weer wat op bijons.

Kholosa, meisje, 2 jaar, aids, TBC.Moeder is door ziekte (aids) nietin staat voor haar te zorgen.

Zoals jullie weten ligt de tekening van het te bouwen HomeCare Centre klaar. Er is ruimte voor 24 tot 36 kinderen,afhankelijk van de indeling van de kamers. Daarbij is er ruimtevoor inlandse moeders en vrijwilligers.

Het is bemoedigend om te zien hoeveel er al aan giften isbinnengekomen. Maar…er is nog veel geld nodig om tekunnen starten met de bouw.We hopen en bidden dat u mee blijft helpen en vertrouwendat God op Zijn tijd zal voorzien.

Een radeloze moederIn de afgelopen maanden zijn Amfyuele, Kholossa, Leticia enSiphe aan onze zorgen toevertrouwd. Ze worden liefdevoldoor de vrijwilligers verzorgd in ons gehuurde “Goeie-Hoop-huis”. Amfyuele, Kholossa en Siphe zijn zichtbaar vooruitgegaan in hun groei en ontwikkeling. Leticia is in december bij ons gekomen. Ik werd gebeld doorViou Maquiza, de social worker van de ACVV (AgrarischeChristelijke Vrouwenvereniging) in Strand. Ze vroeg me of zeook een baby konden plaatsen. Samen met Maria zijn wenaar hun kantoor gereden. Op de stoel zat een radeloze,

ineengekrompen moeder. Op haar schoot twee gekregentasjes levensmiddelen. De zaterdag ervoor had ze de vadervan Leticia begraven. Leticia was veel te vroeg geboren (25weken zwangerschap) en had een waterhoofd waardoorintensieve zorg nodig was. Ze was nu 4 maanden oud enwoog 2,4 kg. Diezelfde dag nog is ze bij ons geplaatst.Opeens waren wij verantwoordelijk voor de intensieve zorgvan dit kleine meisje. Al snel werd haar waterhoofdje groteren bleek de drain niet te werken. Ze is toen opgenomen inhet Tygerberghospitaal in Kaapstad. Na het plaatsen van eennieuwe drain, waarbij ze de oude lieten zitten, ontstonden ercomplicaties. De oude drain raakte verkleefd met haardarmen, die daarop perforeerden. Een kritieke situatie. Eenvijf uur durende operatie volgende, waarbij de darmenwerden gerepareerd en de twee drains werden verwijderd.Daarna moest ze aansterken voor een volgende operatie,

14

Goeie Hoop, Zuid-AfrikaErwin Born

De laatste eervoor een eerste kind

waarbij opnieuw een drain zou worden geplaatst. Tijdensdeze periode heeft ze gevochten voor haar leven, maar haarhoofd bleef groeien. Op dinsdag 5 februari is ze overleden.We mochten haar samen met Patricia, haar moeder,overgeven in de handen van onze hemelse Vader. Het waseen aangrijpende gebeurtenis. Maar toch ook mooi om dezevrouw te helpen haar kleine meisje de laatste eer te bewijzen.We zullen Patricia regelmatig blijven bezoeken.

TeamOmdat de kinderen aids hebben is een intensieve verzorgingvereist. Zo hebben ze TBC, veel darmproblemen en hunlongen zijn zo beschadigd dat ze bijzonder vatbaar zijn voorvirussen. Ook hebben de aids-remmers nogal watbijwerkingen, zoals onzindelijkheid, nachtmerries enstemmingswisselingen. Maria, onze vrijwillige verpleegster,heeft een medicijnadministratie opgezet waardoor detoediening soepel verloopt. Ook heeft ze door gesprekkenmet artsen veel informatie kunnen inwinnen over hettoedienen en de uitwerking van deze medicijnen. Meestalbezoekt zij samen met een ander teamlid de klinieken. Dekennis die ze heeft opgedaan probeert ze nu ook over tedragen in het Mama Lumka project. Dit project is opgezetdoor een Xhosa familie. Door het cultuurverschil vraagt ditveel geduld, doorzettingsvermogen en liefde. Vier keer waseen les afgesproken en kwam er niemand opdagen. De vijfdekeer kwamen de verzorgers dan toch. Binnenkort krijgt Mariaversterking van andere vrijwilligers met een medischeachtergrond.Berdine en Trijntje, beiden afgestudeerd aan de PABO,hebben voor de basisscholen in Nederland een lespakketsamengesteld over de kinderen van de Westkaap en ons

15

project. Doordat ze zelf de kinderen verzorgen, maar ookevangeliseren op de Sir Lowry Pass School en op het MamaLumka project, kennen ze het gedrag van de kinderen alsgeen ander. Ze hadden goede bronnen en hebben hetpakket hier geschreven. Het lespakket ziet er bijzondervakkundig en inspirerend uit. Mirjam is een geboren moeder. Ze zorgt met veel gevoel eninzicht voor de kinderen. Daarnaast assisteert ze mij met hetkantoorwerk en gaat ze mee naar afspraken. Zo hebben weeen projectplan gemaakt om inzicht te geven aan deoverheid en diverse organisaties.

Wisseling van de wachtWij zijn heel dankbaar voor ons huidige team. Helaas komenaan alle dingen een eind. Berdine en Trijntje hopen in maartterug naar Nederland te gaan en Mirjam volgt in april. Voorde achterblijvende teamleden zal het zwaar zijn om hen los telaten. Gelukkig kunnen we in de komende tijd Emma de Kam, Sifravan der Wind en Janneke van Dam verwelkomen. Namens het Goeie Hoop team, Erwin Born

Bouwtekening Home Care Centre

Bij de overtocht met de grote kano hadden we gelukkig geenstorm, zodat alles veilig en droog in Foia is aangekomen. Devolgende dag moesten we alweer naar Bissau om ons voor te

bereiden voor het kinder- en tienerkamp. Dat was wel eenbeetje te veel van het goede, maar gelukkig kon ik daarnawat uitrusten.Het was een heel fijn kamp. We hoefden heerlijk niets aan deorganisatie te doen en alleen maar de inhoud te verzorgen.En aangezien ze hier van zingen houden, werd er ’s morgens,’s middags en ’s avonds eerst een uur gezongen. Daarnamochten wij het Bijbelverhaal verzorgen, tekst aanleren, eenquiz doen en spelletjes en nieuwe liederen aanleren. Ik mochtde zondagsschoolleerkrachten onderwijzen hoe ze eenBijbelles kunnen geven. In september mogen we terugkomenom de leerkrachten verder te instrueren. Terug van dit kamp mocht ik weer aan de slag metmedicijnen geven. De mensen weten inmiddels dat ik nu welmedicijnen heb, dus komen ze in groten getale. De meestemensen hebben nu ook wel middelen om te betalen. Ik hebal heel wat rijst gekregen en ook kabasera, een boomvrucht.Deze dagen waait het hard en vallen de vruchten massaal uitde bomen. In gedroogde vorm zijn ze lang houdbaar. Men

maakt er limonade en saus van. Zo kreeg ik in een week tijdal een flinke zak rijst (meer dan 50 kg) en een zelfde zakkabasera. Deze verkoop ik dan weer in Bissau.

De tuin in Hiernaast heb ik mijn andere werk. Daar hoort ook bij hetbelangstelling tonen bij moeilijke gebeurtenissen. Vorigeweek zijn er twee mensen overleden in Enxude, en dezeweek één in Foia. Verder heb ik een bezoek afgelegd aan eenhuizengroep, waar bij 7 van de 10 huizen het dak verbrandwas en van sommige huizen ook de hele inboedel: bedden,kleren, klamboe, schoolschriften, enz. Ik had me afgevraagdhoe ik de kleren zou verdelen die ik uit Nederland hadontvangen. Dat was nu niet moeilijk meer. Alle vijf dozen zijnal verdeeld. Ik heb alleen de allermooiste achtergehouden,omdat ik die bij het Paasfeest wil gebruiken. We hopen danook in Foia een kinderkamp te houden. Een groepje kinderenkan dan in dezelfde kleren een lied of een Bijbeltekstpresenteren in de kerk. Ook probeer ik belangstelling tetonen bij zieken die niet bij mij kunnen komen, omdat ze teziek zijn, of een wond aan hun been hebben. En terontspanning ben ik ook begonnen met werken in onze tuin.Onze auto heeft het een poos niet goed gedaan, dus kon ikniet zoveel bezoeken afleggen in de dorpen in de omgeving.Daardoor had ik wat meer tijd over om eens in onze tuin tegaan kijken. De jongens doen wel hun werk, maar in eentuin is altijd wat te doen. Zaaien en verplanten en oogsten.We eten dagelijks paprika door ons eten, uit eigen tuin. Deprei en de uien groeien ook al aardig. Verder heb ik onlangsverschillende soorten kool en kruiden gezaaid, en ookrabarber. Ik ben benieuwd wat er van opkomt. De jongenswillen me graag helpen, bijvoorbeeld bij het onkruid trekken.Dan krijgen ze een stuk brood en dat gaat er altijd wel in.

EnxudeDe kerk in Enxude heeft inmiddels ramen en een deur meteen slot erop, zodat de kinderen niet meer in de kerk kunnenspelen en de groten de banken er niet meer uit kunnenhalen. Ook de golfplaten liggen klaar, ze moeten er alleennog opgetimmerd worden. Als het dak er eenmaal op zit,kunnen ze beginnen met het bestrijken van de muren. Maardat zal nog wel even duren. Gelukkig kunnen we er gewoonkerk houden en dat is het voornaamste. Gods Woord magklinken, waar dan ook en in wat voor gebouw dan ook. DeHeere gaat door met Zijn werk. Een jongen van ongeveer 10jaar naast mij in de kerk zei spontaan: “Gerda ik wil gedooptworden hoor!” (dat kan officieel nog niet, hij moet minstens12 zijn). Dat is wel heel fijn, want hij weet heel goed wat datvoor hem in gaat houden.

De hartelijke groeten,Gerda Klaver

16

De medicijnen die in juli besteld waren zijneindelijk aangekomen. Ook de dozen die iktijdens het verlof had ingepakt zijn gearri-veerd. Het was nog wel even spannend, wanter was een andere directeur bij de douane.Maar gelukkig kregen we onze spullen mee.

Vanuit Guinee-BissauGerda Klaver

Zaaien, planten en oogsten

17

HongarijeGonnie Maasse

Mindaháyan jó napot! “Goedendag alle-maal”. Een vreemde taal, een nieuw gezicht!

Mijn naam is Gonnie Maasse; ik ben 27 jaar oud, woon inGouda en ben werkzaam in de gehandicaptenzorg. Doorstichting Kimon ben ik aangenomen om in Dunaálmas(Hongarije) te gaan werken in een gehandicapteninstelling.In de zomervakantie van 2006 ben ik mee geweest op eenwerkvakantie van de stichting Hulp Oost Europa. Ik had meaangemeld om in die weken mee te helpen in de zorg.Daarbij had ik geen voorkeur aangegeven voor een bepaaldland. Zo kwam ik bij de groep voor Dunaalmás, Hongarije. Deeerste dag dat ik op groep 2 werkte voelde ik mij er thuis. Hetbetreft een groep met meervoudig gehandicapten. Dit houdtin dat ze allemaal afhankelijk zijn van bed of rolstoel, en datde meesten niet kunnen praten. Deze groep heeft de meestebegeleiding nodig met de dagelijkse verzorging, zoals eten,tandenpoetsen en verschonen. Nu is het nog zo, dat dejongens vaak 8 uur lang met natte kleding in bed liggen,omdat ze maar twee keer per dag verschoond worden.Daarnaast is het juist voor deze groep jongens zo belangrijkdat er aandacht en liefde voor hen is. Iets wat nu helaas eenzeldzaamheid is. Het ligt in de bedoeling dat ik straks ook opdeze groep begin.

HeimweeTijdens die weken in Hongarije mocht ik de gehandicaptenpersoonlijke aandacht, maar vooral liefde geven. Ik kondaarbij iets doorgeven van Gods grote liefde, die Hij ook voordeze gehandicapten heeft. Weer terug in Nederland, had ik

heimwee naar deze gehandicapten. Hun lichamelijke, envooral hun geestelijke nood had me heel erg geraakt. Hoezullen zij, ook de gehandicapten, in Hem geloven, vanWelken zij niet gehoord hebben? Toen kwam de vraag op mij af: wil God dat ik hierheen ga?Roept Hij, of wil ik zelf alleen graag? Hier ben ik al biddendmee aan de slag gegaan. In januari 2007 ben ik drie wekenterug geweest. Toen werd het verlangen nog sterker om aandeze gehandicapten Gods Woord te vertellen. In februari heb ik een sollicitatiebrief gestuurd naar stichtingKimon. Ik heb gezocht naar een organisatie die de Bijbel vankaft tot kaft ziet als Gods Woord en hiernaar willen handelen.Daarnaast vond ik bij Kimon een duidelijk evangelisatiebeleidgericht op kinderen. Hier mogen deze gehandicapten ook toe gerekend worden,omdat de meesten niet boven het niveau van een kind van12 uitkomen. Ik geloofde dat door een positieve uitslag vanhet psychologisch onderzoek, en door het toegelaten wordenals kandidaat veldwerker, het duidelijk zou zijn dat God mijroept tot dit werk. En zo zit ik nu in een voorbereidings-periode om in de loop van 2008 te worden uitgezonden.

Situatie HongarijeIn Hongarije zijn er niet zulke goede voorzieningen zoals wijin Nederland voor gehandicapten kennen. De gehandicaptenzijn er afgeschreven, ze worden gezien als ballast voor demaatschappij. De reformatorische Hongaarse Kerk heeft zich over hetwelzijn van deze gehandicapten ontfermd. Dit betekentconcreet: onderdak, genoeg eten en drinken om te leven eneen slaapzaal die ze met zijn tienen moeten delen. Doordat ermaar weinig geld is voor eten, is de voeding eenzijdig: weinigtot geen vlees en weinig groente. Het gevolg is een chronischgebrek aan vitamine en bouwstoffen. Eén van mijnvoornemens is dan ook om via sponsorgeld en acties eengroentetuin aan te leggen. In dit gehandicaptenhuis mag ik als verzorgende praktischehulp gaan bieden. Daarnaast mag ik de bewoners vertellenwie God is en wil zijn: ook voor hen een Borg voor hunschuld, door het bloed van Jezus Christus. Dit is een grote,moeilijke taak, die biddend gedaan kan en mag worden.Daarom wil ik u gebed vragen, zowel voor dezevoorbereidingsperiode als voor straks in Hongarije. Ookgebed voor Gods hulp aan de gehandicapten en Zijn zegenover het werk dat ik in Hongarije mag gaan doen. Met destichting Kimon ben ik overeengekomen dat ik zelf mijnbenodigde fondsen werf, via sponsors en acties. Helpt u mee?Alvast hartelijk dank.Gonnie Maasse

Gehandicapteneen last voor de maatschappij

18

De blik naar 2008

In het eerste nummer van 2008 is het goed om dedoelstellingen van het komende jaar te belichten. Bij iederproject zijn de belangrijkste doelstellingen weergegeven; dezekunnen alleen dan doorgang vinden indien voldoende(financiële) steun gegeven wordt. In 2007 heeft u ons als geverzeker niet beschaamd. In de toelichting op de inkomsten toten met december 2007 (zie de rubriek Financieel) kunt u ditterugvinden. Ook het lezersbestand nam in 2007 fors toe, totbijna 5000 op dit moment. Ons werk wordt dus steeds brederbekend en gedragen. En de groei is er bepaald nog niet uit.Graag zouden we in 2008 de 6000e lezer noteren… Helpt umee? Kijk eens rond in familie- en kennissenkring, nodig onsuit voor een presentatie op school, vereniging ofgemeenteavond.

Guinee-BissauHet project in Guinee-Bissau groeit gestaag. De bevolking weetde veldwerkers te vinden. Gerda en Marianne wordenvoortdurend geconfronteerd met nieuwe hulpvragen.Uitbreiding van het team zal plaatsvinden door de uitzendingvan Dineke Stam in september DV. Haar fondswerving verlooptbuitengewoon bemoedigend. De belangrijkste doelstellingen voor het komende jaar zijn:Evangelisatie: het organiseren van kinderclubs, jongerenclubs,het opzetten van vrouwenbijeenkomsten, het verzorgen vantrainingen voor zondagschoolleiders;Gezondheidszorg: primaire medische hulp enmedicijnverstrekking, verspreiden van voorlichtingsmateriaal,trainen van gezondheidswerkers;Alfabetisering: ontwikkelen van materiaal, organiseren vancursussen voor (toekomstige) leerkrachten, visitaties, evaluatieen begeleiding van leerkrachten.Humanitaire hulp: verstrekken van microkredieten, opzettenvan een rijstbouwprogramma, etc.

Met dit laatste punt geven we gelijk het spanningsveld aan datontstaat wanneer we onze eigenlijke doelstelling (evangelisatieen basale hulpverlening) willen nastreven temidden van eenstraatarme bevolking die werkelijk gebrek heeft aan alles. Eendilemma, waarin we ons ook beperkt weten door hetbeschikbare budget.

OnderwijsEen verzoek dat reeds langer loopt, betreft het realiseren vanchristelijk voortgezet onderwijs in de regio. Het mes snijdt aantwee kanten: enerzijds draagt het onderwijs bij aan dekerstening van (de jeugd in) de regio. Maar ook worden opdeze wijze de economische kansen binnen de regio benut,wanneer de jeugd niet meer wegtrekt naar de hoofdstad. Deregering heeft toegezegd haar medewerking te verlenen (o.a.door het beschikbaar stellen van bouwgrond), wanneer onzestichting financiële steun kan garanderen. Een eerste bedragvan € 5000,-, afkomstig uit de verkoop van de muziek- envertel CD, kan voorlopig enig soelaas bieden. Maar u voelt, ditbedrag is bij lange niet toereikend om ook in de toekomst hetonderwijs veilig te stellen. Daarom zien we nog steeds uit naarbijv. een partnerschap met een reformatorische school. Hierligt een geweldige uitdaging voor wie het zien wil! De behoefte aan een coördinerend echtpaar voor het team inGuinee-Bissau wordt steeds sterker gevoeld. Zie onze oproep!

Zuid-AfrikaHet gezin Born is inmiddels wonderwel ingeburgerd in hun

Stand van ZakenWilliam Stout, secretaris

Herhaalde oproep!De stichting Kinderhulp Mondiaal zoekt teruitbreiding van haar team in Guinee-Bissau een

echtpaartaken:

- onderwijs, evangelisatie, assisteren bij hetmedisch werk, etc.

- op termijn het coördineren en leiding geven aanhet Kimonteam ter plekke.

- initiëren en leiden van nieuwe projecten.

Ervaring op het zendingsveld gewenst.Leeftijd minimaal 35 jaar.

Informatie en sollicitaties bij de directeur, C. Moerman, tel. 0320-411271 e-mail: cmoerman@kimon.nl

Kijk ook op onze website - Veldwerker worden -“Voor wie tot 10 kan tellen”

JA! Ik help Gonnie uitzenden naar Hongarije.

■■ Ik machtig de stichting Kimon om elke maand / elk kwartaal * € 10 / 15 / 25 / 50 / 100 / __________ van mijn rekening

af te schrijven, ingaande per__________ ** ten behoeve van de uitzending van Gonnie Maasse naar Hongarije.

Via het kwartaalblad “discipel” word ik op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen.

Naam: _____________________________________________________________________________________________________

Adres: _____________________________________________________________________________________________________

Postcode en Woonplaats: _____________________________________________________________________________________

Rekeningnummer: ___________________________________________________________________________________________

Telefoonnummer / E-mail: ____________________________________________________________________________________

Handtekening: ______________________________________________________________________________________________

* doorhalen wat niet van toepassing is; eventueel zelf bedrag aangegeven

** datum invullen; indien gewenst kunt u het bedrag binnen een maand op uw rekening terug laten storten.

Opsturen naar stichting Kimon, p/a Arie Steehouwer, Amandelgaarde 50, 3344 RE Hendrik-Ido-Ambacht

(Eenmalige of periodieke) giften voor de uitzending van Gonnie zijn welkom op

• postbank 6849217 t.n.v. Stg. Kinderhulp Mondiaal Hendrik-Ido-Ambacht, of

• ABN Amro Bank 4005.98.698 t.n.v. Stg. Kinderhulp Mondiaal Hendrik-Ido-Ambacht

Vermeld bij giften: “Hongarije/Gonnie Maasse”

nieuwe vaderland. Momenteel worden de eerste patiëntjesopgevangen in een huurpand. Het overlijden van een van dezeeerste kinderen was een aangrijpende gebeurtenis. Veel vandeze kinderen hebben een korte levensverwachting! Misschienonderstreept dat nog wel het meest de noodzaak van hunwerk. De voorbereidingen voor de bouw van een opvanghuiszijn in volle gang. Niet alleen zullen de nodige(bouw)vergunningen verkregen moeten worden, ook infinancieel opzicht dient nog het nodige te geschieden. Debegrote bouwkosten bedragen ruim € 100.000. Dit bedrag isna de aankoop van de grond in 2007 niet meer voorhanden.Helpt u mee de kinderen in 2008 ‘onderdak’ te brengen?Gelukkig wordt er steeds voorzien in vrijwilligers vanuitNederland. Dat stemt tot dankbaarheid!

KongoIn het oktobernummer van vorig jaar schreef ik dat er contactwas met de Kongolese predikant Paku. Inmiddels hebbenmeerdere oriënterende gesprekken plaatsgevonden, ook meteen echtpaar dat de mogelijkheden verkent om zich in tezetten voor de straatkinderen van de hoofdstad Kinshasa.Honderdduizenden kinderen, sommigen nog maar 4 jaar oud,zwerven dag en nacht door de straten, ten prooi aanuitbuiting, criminaliteit en prostitutie. We willen dan ook graagmeedenken met Ds. Paku, ooit zelf een kind van de straat enbewogen met het lot van deze kanslozen. We streven ernaarom in juni DV een oriëntatiebezoek af te leggen.

HongarijeGonnie Maasse uit Gouda bereidt zich voor als veldwerker voorHongarije. In dit nummer stelt zij zich aan u voor. Gonniewerkt momenteel bij Siloah, een stichting voorgehandicaptenzorg. Tevens volgt zij de opleiding SPW en eencursus kinderevangelisatie van IKEG. Het gehandicapte kindvormt voor onze stichting een nieuw aandachtsgebied. InGonnie hebben we een bewogen kandidaat gevonden diedeze kinderen veel te bieden heeft. Ook u kunt haar uitzendingmede mogelijk maken.

PeruVorig jaar kon u in ons magazine lezen over de plannen om inPeru een programma voor zending onder kinderen tebeginnen, in samenwerking met broeder Van Dooijeweert,evangelist in dit Zuid-Amerikaanse land namens de stichtingAndreaswerk. Na een periode van wederzijdse verkenning, het proeven vanelkaars visies, en de ontmoeting met een aantal reflectanten oponze oproepen, heeft de andere partij echter besloten tot eenzelfstandige uitzending van de familie Baan. Wij betreuren ditvoortijdige afscheid, maar wensen hen Gods zegen toe bij hetaanvaarden van deze uitdaging.

Nieuwe bestuurslidGeurtje van Schaik (Elspeet) is in november vorig jaar onsbestuur komen versterken. Een welkome aanvulling, zeker geletop haar zendingsverleden in Malawi. Naast de algemenebestuurstaken heeft zij inmiddels de begeleiding van kandidaat-veldwerkers in haar “portefeuille”.

19

Vier jaar was Rianne de Geus (Sommelsdijk) het gezichtvan onze lezersadministratie. Om heuglijke reden(gezinsuitbreiding) ziet zij zich echter genoodzaakt ditwerk over te dragen. Hartelijk dank Rianne, en sterkte inhet drukker wordende gezin. In haar plaatsverwelkomen we Theodora Otterspeer-Vastenburg uitHendrik Ido Ambacht.

Het nieuwe gezicht van onzelezersadministratie

Theodora Otterspeer-Vastenburg, Prins Hendrikstraat 83341 XS Hendrik Ido Ambachttel: 06 33 80 46 85E-mail: lezers@kimon.nl

Agenda

Woensdag 20 februari 2008:presentatie voor de gemeenteavond van de Oud. Ger. Gem. te Terneuzen. Aanvang: 19.30

Zaterdag 8 maart 2008:presentaties voor de jeugd van 6-12 jaar op de zendingsdag van de Chr. Ger. Kerk te Barneveld. Aanvang: 11.45, locatie: Fontanus College.

Maandag 17 maart 2008:presentatie voor de kinderen van de school voor speciaal basisonderwijs De Akker te Barendrecht.

Dinsdag 15 april 2008:presentatie voor vrouwenvereniging van de Hersteld Herv. Kerk in Kruiningen

Woensdag 16 april 2008:10.00 presentatie op koffieochtend Hersteld Herv. Gem. Kralingseveer.

Donderdag 23 oktober 2008:Gemeenteavond Hersteld hervormde kerk te Abbenbroek om 8 uur

Kimon in actie

20

Evenals het huwelijkvan Gerrit en HettieBikker uit Leerbroek,was ook het 12 ½jarig jubileumdaarvan reden om viaeen “kadotip” hetwerk van Kimon testeunen. Van hartegefeliciteerd enhartelijk dank!

December 2007bestond Stout &Partners teAlblasserdam 25 jaar.De kadotip was voorhet project “GoeieHoop” in Zuid-Afrika.Na afloop van dereceptie werd eenbedrag van € 6.000overhandigd aan de

stichting. Het uiteindelijke totaalbedrag van alle giftenbedraagt € 7.285. Wij zeggen de firma Stout & Partnershartelijk dank. Een prachtige suggestie voor bedrijfsjubilea!

Lespakket voor de basisschoolVoor scholen is er nu een prachtige kans om het project Goeie Hoop onder de aandacht tebrengen en te steunen. Speciaal voor de basisschool hebben devrijwilligers Trijntje en Bertine (afgestudeerd aan de PABO) eenlespakket ontwikkeld. Op die manier kunnen de kinderenkennismaken met het leven van een kind uit de krottenwijken.Met de kleuters werkt u over Bonga, een meisje van 6 jaar. Metde middenbouw over Lizo, een jongen van 8 jaar. En met debovenbouw over Siphé, een jongen van 10 jaar. Benieuwd naarhun belevenissen? Het lespakket wordt gratis ter beschikking gesteld aan alleleerkrachten die met hun groep actie willen voeren voor ditbijzondere project. De stichting Kimon staat hen graag terzijde,bijvoorbeeld met een presentatie en/of een verkoopactie. Neem contact met ons op! Seleke Steehouwer Tel. 078-6822151 | C. Moerman, Tel. 0320-411271 of cmoerman@kimon.nl

FinancieelArie Steehouwer, penningmeester

GiftenverantwoordingIn het 4e kwartaal van 2007 heeft Kimon voor € 138.490,01 aan giften ontvangen. De specificatie hiervan is als volgt: €

-Ontvangen giften van particulieren en bedrijven (algemeen): 29.348,53-Giften en collecten van kerken, scholen en verenigingen: 12.763,28

Diakonie Herv. Gem. Bunschoten € 50; Hersteld Herv. Gem. Katwijk aan Zee € 1.550; Diako-

nie Ger. Gem. Waarde € 150; Ned. Herv. Evang. Terneuzen € 92,75; Ned. Herv. Evang. op G.G.

Breukelen € 543,05; Diakonie Ger. Gem. Capelle a/d IJssel € 100; Diakonie Ger. Gem. Berken-

woude € 100; Diakonie Ger. Gem. Zeist € 120; Diakonie Oud Ger. Gem. in Ned. Krimpen

a/d IJssel € 250; Hersteld Herv. Gem. Wouterswoude € 200; Diakonie Ned. Herv. Gem. Koc-

kengen € 455,47; Diakonie Herv. Gem. Alblasserdam € 600; Diakonie Hersteld Herv. Gem.

Veenendaal € 150; Diakonie Herv. Gem. Sint-Annaland € 75; Diakonie Ger. Gem. Middelburg

€ 1.000; Diakonie Ger. Gem. Oostkapelle € 250; Diakonie Ned. Herv. Gem. Kockengen € 100;

Geref. Gem. Boskoop € 125; Diakonie Ned. Herv. Gem. Waalwijk € 500; Diakonie Hersteld

Herv. Gem. Nederhemert € 125; Diakonie Hersteld Herv. Gem. Elspeet € 1.000; Diakonie Ned.

Herv. Gem. Goedereede € 120; Diakonie Ger. Gem. Emmeloord € 200; Diakonie Hersteld

Herv. Gem. Leerbroek € 750; Diakonie Herv. Gem. Oud-Beijerland € 20; Diakonie Hersteld

Herv. Gem. Abbenbroek € 250; Hersteld Herv. Gem. Putten € 250; Geref. Gem. Eindhoven

€ 100; Hersteld Herv. Gem. Ridderkerk € 500; Hersteld Herv. Gem. Sirjansland € 125; Diako-

nie Herv. Gem. Oud-Beijerland € 250; Diakonie Herv. Gem. Eemnes € 300; Hersteld Herv.

Gem. Sint-Annaland € 25; Hersteld Herv. Gem. Schoonrewoerd € 350; Jeugddiakonaat Herv.

Gem. Ermelo € 375; Diakonie Chr. Geref. Kerk Tholen € 50; Diakonie Herv. Gem. Oud-Alblas

€ 150; Hersteld Herv. Gem. Genemuiden € 115,10; Diakonie Hersteld Herv. Gem. Vianen

€ 500; Ger. Gem. Houten € 25; Diakonie Herv. Gem. Oosterwolde € 230; Ned. Herv. Gem. IJs-

selmuiden-Grafhorst € 300; Diakonie Ger. Gem.Vlissingen € 241,91

-Giften van scholen en verenigingen en akties: 15.770,00Pieter Zandt Scholengemeenschap € 650; ’s-Grevelduins Mannenkoor € 20; School met de

Bijbel Wekerom € 100; Sponsorfietsaktie J. Wisse c.s. € 15.000

-Giften en akties voor Zuid-Afrika: 45.727,00Particulieren € 11.346; incasso’s particulieren € 1.010; Chr. Geref. Kerk Middelharnis € 500;

Herv. Gem. Vredeskerk Veenendaal (Bijbelkring) € 310; Diakonie Ger. Gem. Lelystad € 100;

Stg. Rentray Zutphen € 356; Stg. Holland Koor, Wierden € 330; Pr. Mauritsschool Staphorst

€ 250; Leerlingen ref. school Timotheüs Lelystad € 250; Eben Haëzerschool Tholen € 4.250;

Peoplepower B.V., Bodegraven € 1.000; Kobout B.V., Hendrik-Ido-Ambacht € 20.000; Architec-

ten -Bureau Born, Middelharnis € 1.000; giften van bedrijven actie Stout & Partners € 275;

Tihar B.V., Apeldoorn € 200; N.N. € 4.500; Simons, Nieuw-Lekkerland € 50

-Giften en akties voor Guinee-Bissau: 12.189,21Giften van particulieren Guinee-Bissau € 7.817,50; incasso’s van particulieren € 714,50;

Herv. JV 16+, Nieuw-Lekkerland € 250,81; collecten bij presentaties tijdens verlof Marianne

van Helden € 316,45; giften bij verlof voor operatie en hongerbestrijding € 2.200; Chr. Jonge-

ren-koor Marcando € 240; Timmerbedrijf M.J. Spek, Nieuw-Lekkerland € 50; Verhaar Bouw

v.o.f., Nieuw-Lekkerland € 50; Kapsalon Ageeth, Nieuw-Lekkerland € 20; kaartverkoop J.A.

Stam, Nieuw-Lekkerland € 529,95

-Giften en akties voor Bangladesh: 3.894,00Sponsoring € 3.279; particulieren € 265; OBS De Flint, Nietap € 350

-Giften en akties voor Zambia: 7.238,28Ger. Gem. in Ned. De Beek-Uddel € 600; Huisbijbelkring 2 PKN Zeist Pniël € 100;

Vrouwenvereniging Uddel € 750; kerstmiddag ouderen Oudemirdum € 284,75;

St. Metadidomi Foundation € 1.500; Diakonie Geref. Kerk Bennekom voor waterpomp

€ 106,03; particulieren € 952,50; incasso’s € 2.945

-Dia-avonden, zangavonden en boekjes: 11.559,71Sponsoring zangavond Ermelo € 2.650 voor Zambia; collecte zangavond Ermelo voor

Zambia € 1.250; zangmiddag Kampen € 879,61; Zangavond Leerdam € 1.151,52;

presentatie Sint-Philipsland € 204; presentatie Oosterwolde € 497,15; presentatie Zwarte-

broek-Terschuur € 125; presentatie Geref. Gem. Enter € 500; presentatie Hersteld Herv. Gem.

Elspeet (voor Guinee-Bissau) € 397,90; verkoop CD’s € 2.624,53; verkoop boekjes € 30

Totaal 138.490,01

Voor alle giften zeggen wij u hartelijkdank. De inkomsten tot en met december2007 zijn uitgekomen op € 289.062,39.Dat is ruim meer dan was begroot(€ 180.000,—).De bedragen die zijn ontvangen voor hetproject Goeie Hoop in Zuid-Afrikabedroegen € 87.621 (begroot € 30.000).Voor het project Goeie Hoop is tot en metdecember 2007 (na de betaling van€ 109.000 voor aankoop van grond) eenbedrag van per saldo € 56.144bijeengebracht. Giften en bijdragenblijven echter nodig, aangezien de totalekosten voor de bouw op € 95.000worden geraamd. Verder hebben we temaken met de kosten van het huurpanden uiteraard de reguliere projectkosten,zoals het levensonderhoud van de familieBorn. Voor het project in Zambia is in2007 € 39.237 ontvangen, waarvan €

1.890 voor een terreinauto en € 7.744voor een waterpomp.Aan algemene giften en giften voor deprojecten in Guinee-Bissau, Mozambiqueen Bangladesh is in 2007 € 156.579ontvangen. Dat ligt boven het niveau vanwat was begroot (€ 120.000). De giftenvan particulieren en bedrijven (€ 71.304)liggen boven het niveau van de begroting(€ 56.400); ook de giften en acties liggenhoger (werkelijk € 16.980, begroot was € 10.800), terwijl de giften van kerken ophet niveau van de begroting liggen(werkelijk € 27.019; begroot € 26.700).We zijn dankbaar voor de giften in 2007.De voorsprong ten opzichte van debegroting stemt tot dankbaarheid. Degroei van de activiteiten (twee veldwerkersin Guinee Bissau, een gezin in Zuid-Afrika,één veldwerker in zowel Mozambique alsin Zambia en naar wij hopen binnenkortenkele nieuwe uitzendingen) maken eendergelijke groeiende giftenstroom ookzeer wenselijk. Graag bevelen we het werkdat Kimon wereldwijd mag doen in uwmilddadigheid aan.Ook voor het nieuwe jaar hopen enrekenen wij op uw gebed en bijdragen.

Hartelijke groeten, Arie Steehouwer

22

������������Dag iedereen,Je weet vast wel dat het al gauw biddag is. Op die dagbidden we voor… juist, of alles op het land mag groeien,voor onze gezondheid, voor al ons werk. We vragen de zegenvan de Heere. En elk jaar kunnen we ook weer dankdaghouden, want we krijgen zoveel van Hem! Denk je er weleens over na, hoe rijk wij zijn? Mensen in arme landenhebben niet zo veel. Wat knap trouwens dat jullie al diemoeilijke landen gevonden hebben bij de vorige puzzel!Vragen jullie of je vriendjes ook meedoen met de puzzels voorKimon? Wat zijn de mensen en kinderen blij als ze eenBijbelboekje krijgen van jullie punten. Misschien hebben zedaar ook wel om gebeden. Aan de Heere mag je alles vragen,en gelukkig niet alleen op biddag, maar elke dag! Denk je ookaan het werk van KImon als je gaat bidden?

‘Lees je Bijbel, bid elke dag, dat je groeien mag!’

Knutselen: Waar je allemaal voor wilt bidden, kun je op degebedskalender schrijven! Knip de strook uit en schrijf (ofplak) bij elke dag iets waar je voor wilt bidden (bijv. Kimon).De andere strook knip je ook uit, plak je vast en schuif je eroverheen. Zo zie je steeds 1 dag!Kun je nog niet schrijven? Dan kun je natuurlijk ook het kindjevan de puzzel bij je bed hangen om er steeds aan te denkendat je overal voor mag bidden!

Puzzel: 4-8 jaar: jullie mogen het kind inkleuren 9-12 jaar: hoe heet het gebed dat de Heere Jezus aan Zijndiscipelen leerde? .....................................Om welke dingen vragen we in dit gebed? Probeer 5 dingente vinden.

Je kunt het gebed vinden in Matt. 6: 9-13. Hier is alvast eenbegin van het antwoord:Uw Naam ……………………………Uw Ko …………….…………………Uw ………………...…………………

KimonKidzMirjam Nagtegaal

Biddag voor...

Juf Mirjam, Stationsweg 184

3364 AP Sliedrecht

Zondag

- Kimon

Maandag Dinsdag Woensdag Donderdag Vrijdag Zaterdag

ga naarwww.kimon.nl,kimonkidz

23

������������Vanonder de ruwe planken kijkt Opani naar boven. Hij luistertingespannen of hij de auto hoort aankomen. De auto van dewitte mensen die hem op komen halen.Opani woont onder de brug. Een kuil gevuld met wat drooggras is zijn bed. Puntige takken rondom de kuil zorgen ervoordat er geen ratten of slangen in zijn bed kunnen komen.Daar is Opani bang voor. Slangen kunnen vreselijk bijten.Dan komt er giftige stof in je lichaam en ga je dood.Opani is bang om dood te gaan. Hij weet niet wat er danmet je gebeurt. Zijn grootmoeder zegt dat de geesten je danmeenemen. Die kunnen je zomaar veranderen in een hyena,en dan moet je andere mensen ziek gaan maken. Mensen dieje familie kwaad doen, die van ze stelen of op ze vloeken…O, Opani moet er niet aan denken. Hij haat hyena’s. Hijluistert scherp. Hoort hij ze al? Op de kale vlakten is niets tezien. Toch lijkt het of hij hunkakelend gelach engejammer hoort. Hij krimptineen van angst en spanning.Wie zouden het zijn? Degeesten van Agogo, ofMpembe? Komen ze hemhalen? Is het omdat hijvanmiddag maïskolvengestolen heeft van het landvan de chief? Had hij hetmaar níet gedaan. Maar hijhad ook zo’n honger, engrootmoeder gaf hem nietste eten. Zij had hemweggejaagd. “Weg jij, lelijkjong, ik kan geenpottenkijkers gebruiken.”

Grootmoeder is nooit aardig tegen hem. Tegen zijn zusje wel,die mocht ook bij grootmoeder in de hut wonen toenmoeder stierf. Opani weet wel waarom. Grootmoeder praatveel met de geesten van mensen die gestorven zijn. Danmoet ze as gaan strooien voor hutten van mensen diegemeen zijn, of ze moet drankjes maken voor de chief. Ookverkleedt ze zich als een Gule Wamkulu en gaat ’s nachts op

pad. Opani mag daar nooit bij zijn. Zijn zusje leert vangrootmoeder hoe dit allemaal moet. Ze weet al heel veel.Opani is bang voor haar, bang dat zij hem zal veranderen ineen kikker. Dat zegt ze wel eens tegen hem, als ze ruziehebben. Bij Phiri heeft ze dit ook een keer gedaan. ToenPhiri’s moeder ’s nachts in zijn bed ging kijken was hij weg.Wel hopte er een kikker door de hut. Moeder bleef de helenacht in de hut bij de tafel zitten, zo bang was ze. Toen hetlicht begon te worden lag Phiri weer in zijn bed en was dekikker verdwenen.

Soms komen de witte mensen in het dorp om met de chiefte praten. Maar vorige week, toen ze vertrokken, riepen zeOpani bij zich. Dat was spannend! Ze vroegen hem of hijmee wilde naar een dorp waar veel meer kinderen wonen die

geen moeder meer hebben.Nou, daar hoefde Opaniniet lang over na te denken!Zijn zusje mag niet meenaar de blanke mensen. Zijmoet grootmoeder helpen.Hij niet, hij loopt toch maariedereen in de weg. Hijheeft nergens een plekjeom te slapen. Onder debrug kan hij alleen maarslapen in de droge tijd.Maar al gauw komen deregens, dan begint de rivierweer vol water te lopen.Dan moet hij weg, maarwaar naar toe?

Vanuit zijn warme plekje richt Opani zich op. Hij spitst zijnoren. Daar hoort hij een auto. Als een aap trekt hij zich opaan de brug en springt de weg op. Breed lachend steekt hijzijn hand op. De auto stopt. “Spring maar in de bak, dangaan we grootmoeder gedag zeggen,” zegt de witte vrouw.“Dan ga je met mij mee.”Opani stoot een paar vreugdekreten uit, zodat de vogelsverschrikt opvliegen. Nu gaat het nieuwe leven beginnen!

VER haalDoor Geurtje van Schaik

Opani

Gule WamkuluVeel Afrikaanse mensen geloven dat geesten van voorouders terug kunnen komen naar de plaats waar ze gewoond

hebben. Dan maken ze mensen ziek, of vervloeken hen, zodat ze sterven. Zo’n geest is ook de Gule Wamkulu. Kinderen

zijn natuurlijk erg bang voor zo’n geest, en vluchten snel als ze horen dat de Gule Wamkulu weer komt.

Malawi