KIDS AND STUDY

Hoofdstuk 9

De volgende dag staat Milo met een zenuwachtig gevoel op.Hij heeft straks immers zijn eerste examen!

Om zich een beetje te ontspannen, gaat hij achter zijn drumstel zitten. Al snel klinkt er een hels lawaai door zijn hele slaapkamer.

Ook op de bovenste verdieping van het huis klinkt lawaai. Ditmaal van Zohra.

“Krijg je weer een kindje?”,vraagt ze dolblij aan haar moeder.

En wanneer Catherine knikt, begint Zohra tegen haar buik te praten:

“Hallo daar, baby’tje. Ik ben Zohra, je grote zus! En als je er binnenkort uitkomt, zal ik heel goed voor je zorgen!”

Dan moet Catherine naar haar college vertrekken.

“Ik kan zo de reactie van die ene prof al horen op mijn buik: ‘Zo, juffrouw Delamour, hebt u ‘s avonds eigenlijk nog wel tijd om te studeren?”,giechelt ze bij zichzelf.

Milo racet intussen de trap af, straks komt hij nog te laat!

“Veel succes!”,roept Zohra hem van aan de tafel na.

En nu mama en grote broer weg zijn en papa nog slaapt, neemt Zohra de huishoudelijke taken maar op zich.

“Ik ga alvast oefenen, voor als ik later een man en kindjes heb!”

David slaapt nog steeds wanneer Catherine thuiskomt, en dus moet zij Nessa uit haar bedje gaan halen.

“Mama beebietje!”,roept Nessa blij uit, wanneer Catherine haar vertelt heeft wat er in haar buik zit,“Ikke grote zus!”

Dan gaat Catherine een paar broodjes smeren, want in het naar beneden gaan heeft ze gehoord dat David is opgestaan.

Maar eerst komt Milo bij haar aan tafel zitten. Trots vertelt hij dat hij een tien heeft gekregen voor zijn examen, en Catherine feliciteert hem uitgebreid.

En dan – hij is niet voor niets een Kennissim – begint Milo alvast aan zijn paper voor dit trimester.

Catherine praat intussen even verder met David:

“Kan je het geloven? Onze oudste zoon heeft zijn eerste examen net achter de rug, en intussen komt ons vierde kindje er al aan!”

En ze vertelt lachend verder:

“Je had trouwens de prof van Nederlands moeten zien kijken toen hij zag dat ik alweer zwanger was!”

Zo praten ze nog even verder, tot David zegt:

“Liefje, zou je niet beter naar je bed gaan? Je valt zowat om van de slaap!”

Maar het is al te laat: wanneer Catherine op weg naar haar bed nog even naar het toilet wil gaan, valt ze gewoon met haar hoofd op haar schouder in slaap.

“Nog een geluk dat ik niet met mijn gezicht in het toilet gevallen ben!”,denkt ze grinnikend, terwijl ze in bed kruipt.

Ook Zohra kruipt in bed, met een zenuwachtig gevoel: morgen is Nessa jarig, dan kunnen ze eindelijk wat beter spelen!

Milo heeft het klaargespeeld zijn paper weer meteen af te werken, en maakt nu een grote kom salade klaar.

Aan tafel praat hij met zijn vader over zijn verliefdheid:

“Papa, ik ben zo vreselijk verliefd op Lianne. Vroeger was ze gewoon mijn beste vriendinnetje, maar wat ik nu voor haar voel…”

David moet lachen om de verliefde blik die zijn zoon in zijn ogen heeft, wanneer hij over Lianne praat. Hij begint te vertellen over hoe hij Catherine leerde kennen.

“Echt zo stom! Ik struikelde, greep me vast aan haar rok en trok hem per ongeluk omlaag. En toen keek ik in haar ogen, en het was zover!”

Na het eten kruipt David in bed, en slaat zijn arm om de zwangere buik van zijn vriendin. Hij kan het kindje zo voelen bewegen.

Niet veel later wordt Catherine wakker, ze moet nog een vaardigheidspunt voor Lichaam als ze wil slagen voor haar examen.

En nadat ze een frisse douche heeft genomen…

“Hé, dag mijn kleine baby! Jij wil me vast nog een beetje aanmoedigen voordat ik naar mijn examen ga!”

David wordt iets te laat wakker, en realiseert zich meteen dat hij vandaag examen heeft.

“O nee, ik moet snel zijn als ik niet te laat wil komen!”

Ook Catherine rekt zich vermoeid uit na nog een kort slaapje in de zetel.

“Het is al wel ongeveer tijd om te vertrekken, zeker?”

En Milo was vergeten dat hij op hetzelfde moment college had, en moet dus nog snel Sanne bellen om op zijn zusjes te passen!

De twee meisjes amuseren zich intussen prima.

“Weet jij welke dag het vandaag is, Nessa’tje?”

“Ja! Ikke jarig!”

“Helemaal juist! Je bent straks jarig! En dan krijg je een taart, en dan gaan we allemaal zingen: ‘Lang zal ze leven, lang zal ze leven!’”

Nessa vindt dat een heel leuk liedje, en na een paar keer luisteren kan ze het helemaal meezingen:

“In de gloria! In de gloria! Hiep hiep hiep, hoera!”

En Zohra is heel trots dat ze haar kleine zusje een liedje heeft kunnen aanleren!

Tezamen komen de drie studenten terug van hun examen en college.En het zal niemand verbazen, dat Catherine en David het weer fantastisch gedaan hebben!

David gaat Nessa nog in haar bedje leggen:

“Zo, dit is de laatste keer dat je in je kleine bedje slaapt. Want als je straks groot bent, krijg je van ons een heel groot bed!”

Die avond is het dan eindelijk zover.Onder toeziend oog van de rest van het gezin kan Nessa opgroeien tot kind.

Zohra staat enthousiast te ratelen. Ze kan niet wachten tot ze met haar zusje kan spelen!

Even later staat Nessa op haar beentjes te wankelen…

… en kijkt dan verwonderd naar zichzelf.

Zohra loopt meteen op Nessa af, en geeft haar een dikke knuffel.

“Eindelijk kunnen we spelen, zussie! Gefeliciteerd!”

Maar van het spelen zal voorlopig niet in huis komen, want Zohra zelf valt zowat om van de slaap.

Ook Milo, David en Catherine gaan slapen. De enige die nog wakker is, is Nessa: zij kwam net uit haar bedje toen ze opgroeide, en houdt zich nu bezig met schilderen.

De volgende dag begint doodgewoon. Catherine zit samen met haar drie kinderen rustig te ontbijten, tot opeens…

… Catherine met een van de pijn verkrampt gezicht opspringt.

“Auw!!! Ik geloof dat de bevalling begonnen is!”,kermt ze.

David zit op het toilet, maar hoort zijn vriendin roepen.Meteen springt hij op: hij weet al wat er staat te gebeuren.

Hij is net te laat, want wanneer hij de living binnenkomt, staat Catherine daar al met een snoezig meisje in haar armen!

“Hé, kleine meid!”,zegt ze verwonderd,“Jij hebt weer helemaal de donkere huid en het zwarte haar van je vader. Net zoals je broer!”

Nessa heeft enthousiast naar de geboorte van haar zusje staan kijken, zij heeft nog nooit een bevalling meegemaakt.

“Is dat nu het kindje dat in je buik zat, mama?”

“Ja, Nesje,”antwoordt Catherine terwijl ze haar nieuwe kindje knuffelt,“Dit is je kleine zusje Thelma.”

“Wel, mijn kleine Thelma,”zegt Catherine, wanneer ze even later haar dochtertje naar haar bedje brengt,“Dit is dus je nieuwe kamertje. Slaap lekker!”

Beneden staat Milo intussen een beetje verward aan de telefoon:

“Rustig maar, Sterre! Wat scheelt er precies?”

“Ze kan het me dus maar beter zelf vertellen? Oké, dan kom ik meteen! Tot straks!”

Even later is hij, met een vreemd voorgevoel, op weg naar het huis van de buren.Wat zou er aan de hand zijn met Lianne?

TOT DE VOLGENDE KEER!!!

xxxaphroditje