Wanneer Milo wakker

wordt, weet hij meteen

dat het vandaag een

speciale dag is:

Hij is jarig!

Een beetje opgewonden

gaat hij naar beneden.

“Goedemorgen, feestvark

entje!”,

begroet Catherine hem

in de woonkamer,

“Vertel eens, wat zou je

graag als ontbijt willen

hebben?”

Milo kiest voor

croissantjes, en

Catherine gaat ze dan

ook meteen klaarmaken.

“En, Milo? Voelt het niet

spannend aan om straks

groot te zijn, en net als

je moeder en ik te

kunnen gaan studeren?”,

vraagt David tijdens het

eten.

“Milo knikt met volle

mond:

“Heel erg spannend! Ik

wou dat het nu al zover

was!”

Dan betrekt zijn gezicht

even:

“Sterre en Lianne zijn

jonger dan ik. Nu zullen

we nooit meer samen

kunnen spelen…”

“Nodig hen straks

gewoon uit op je

feestje!”,

stelt David voor,

“Dan kunnen jullie nog

wat spelen, voor je

opgroeit!”

Zohra kan het niet laten

om Milo even te pesten

met zijn twee

vriendinnetjes:

“Milo is verlie-

hiefd, Milo is verlie-

hiefd! En nog wel op

twee meisjes tegelijk!”

“O, wat zal ik blij zijn als

ik straks groter ben en je

een enorme mep in je

gezicht kan geven!”,

plaagt Milo terug, terwijl

hij nog een grote hap

van zijn croissant

neemt.

Milo vertelt aan iedereen

die het horen wil, dat hij

vandaag jarig is. Ook

Sanne blijft er niet van

gespaard.

“En straks komen Sterre

en Lianne ook naar mijn

feestje!”,

vertelt hij enthousiast,

“Ze zijn mijn

vriendinnetjes, en wonen

in het huis hiernaast!”

Wanneer Milo eindelijk

is gestopt met

praten, komt Zohra naar

Sanne toe, met haar pop

op de arm.

“Sanne? Wil jij samen

met mij Lily in bad

doen?”

Van Milo hebben ze

voorlopig geen last meer:

zijn twee vriendinnetjes

zijn gearriveerd!

Samen met Sterre, die

de sportiefste van de

twee is, speelt hij een

wedstrijdje basketbal.

Lianne is dan weer een

echt meisje. Zij kan dan

ook goed opschieten met

Zohra. Samen kletsen ze

de hele tijd.

“Ik wil later héééél veel

kinderen, jij ook?”

Catherine is

thuisgekomen van haar

college, en loopt meteen

door naar het kamertje

van Nessa.

“Zo, ik hoop dat dit je

laatste luier was die ik

moet verschonen?”

“Vertel het eens, hé

meisje. Wie is er hier

nog jarig?”

Het is inderdaad een

dubbele verjaardag

vanavond.

Met gemengde gevoelens

staat Milo voor de taart.

Hij weet niet of hij

eigenlijk wel groot wil

worden.

“Maar… ik wil dolgraag

gaan studeren!”,

denkt hij dan opeens

hardop, en hij blaast zijn

kaarsjes uit.

Zohra staat enthousiast

te toeteren, ze vindt het

best wel spannend dat

hij broer zo meteen even

groot zal zijn als mama

en papa.

Hoe zal hij eruit gaan

zien?

Even later voelt Milo

vanalles tintelen in zijn

lichaam, en…

“Wow!”,

zegt hij, met een stem

die plots veel zwaarder is

dan daarnet.

“Enne… ik geloof dat ik

wel heel erg op papa

lijk!”

En na Milo is het meteen

de beurt aan Nessa om

op te groeien!

En nu staat Zohra al

helemaal te trappelen

van ongeduld. Ze zou nu

meteen al met haar zusje

willen spelen!

Catherine heeft geen

gevoel van

spijt, wanneer ze zich

met Nessa op de arm

naar de kaarsjes

toebuigt. Ze is er zeker

van, dat er na hun

studietijd nog meer

kindjes zullen volgen!

Onder toeziend oog van

de rest van het

gezin, gooit ze baby

Nessa in de lucht…

… en krijgt een schattige

peuter in haar armen!

Helemaal het evenbeeld

van Zohra!

En zoals altijd, gaat ze

eerst Nessa‟s kapsel

veranderen.

“Zo, dit lange haar staat

je echt veel schattiger!”,

zegt ze, terwijl ze haar

dochtertje nog eens

bewondert.

Milo heeft, nu hij tiener

is, een nieuwe kamer

gekregen. Hij kruipt

meteen in zijn bed, want

hij valt bijna om van de

slaap.

En morgen heeft hij al

zijn eerste college!

Beneden is de kleine

Nessa nog één en al

energie.

“Op een grote

paddenstoel, rood met

witte stippen…”,

zit ze te zingen, terwijl

ze met de ballen in haar

speelpaddenstoel gooit.

“Zo, jouw moet ik niet

eens meer een

kinderliedje leren!”,

lacht David, terwijl hij

zijn zingende dochtertje

passeert.

Toch moet Nessa

vandaag nog iets anders

leren.

“Kom maar, Nesje, loop

maar naar me toe!”,

zegt Catherine, terwijl ze

het meisje helpt rechtop

te staan.

Maar net zoals haar

broer en zus toen ze

peuter waren, ziet Nessa

het nut van lopen niet

in.

Kruipen gaat een stuk

makkelijker!

En voordat ze in haar

bedje wordt gelegd, moet

Nessa eerst nog op het

potje.

“En mooi blijven zitten

hé, meisje!”,

Zegt Catherine, terwijl

ze haar dochtertje nog

even over haar hoofdje

streelt.

Daarna wordt ze door

haar papa in haar bedje

gelegd.

En dan komen de ouders

eindelijk ook eens aan

slapen toe.

Morgen hebben ze

immers examen…

De volgende dag is Nessa

als eerste wakker. Ze

wacht nog even, hopend

dat er vanzelf wel

iemand komt om haar

uit bed te halen.

Maar dan zet ze een

flinke keel op!

“MAMAAAAAAAAAAAA!”,

schalt het door het hele

huis.

“Ik hoop dat een grote

broer ook goed is!”,

grinnikt Milo, terwijl hij

zijn zusje uit haar bedje

tilt,

“Mama en papa moeten

nu nog slapen.”

Nessa vindt het allemaal

best.

“Milo isse lief…”,

Mompelt ze, terwijl ze

haar hoofdje tegen de

schouder van haar broer

vleit.

Nu hij jongvolwassene

is, moet Milo natuurlijk

ook gaan studeren. Hij

kiest voor

natuurwetenschappen, w

ant hij wil later graag

iets in de wetenschap

doen.

Snel staat hij op, hij

moet nu meteen naar

zijn college vertrekken.

Met een bang hartje

vertrekt hij naar zijn

eerste les. Hij probeert

zichzelf moed in te

spreken.

“Het komt allemaal wel

goed… De lessen zullen

wel lukken… De proffen

zullen wel vriendelijk

zijn…”

Catherine maakt nog een

laatste opdracht, en

daarna vertrekt ze

samen met David naar

hun examen.

En nu zijn Zohra en

Nessa alleen thuis. Nu

ja… natuurlijk is Sanne

er wel om op hen te

passen, maar de meisjes

amuseren zich prima.

Zohra vindt het geweldig

dat ze nu met haar

kleine zusje kan spelen.

Wanneer Milo een paar

uur later thuiskomt van

zijn eerste college, gaat

hij als een ijverige

student meteen zijn

eerste opdracht maken.

Hij geniet er met volle

teugen van, dat hij nu

ook naar school kan

gaan.

En hij krijgt er maar niet

genoeg van! Na de

opdracht, begint hij ook

maar meteen aan zijn

paper te schrijven.

Intussen komen ook

David en Catherine weer

thuis, en natuurlijk

hebben ze het weer

fantastisch gedaan!

Zohra is druk bezig met

haar blokken, en kijkt

amper op wanneer haar

moeder binnenkomt.

Maar Nessa‟tje kruipt

meteen op haar af.

“Mama, stappe?”,

vraagt ze met een lief

stemmetje.

En voor de eerste keer

stapt ze helemaal alleen

naar Catherine toe!

Maar na een tijdje wordt

Nessa‟tje moe, en wordt

ze in haar bedje gelegd.

“Straks weer

stappe, mama?”,

vraagt ze nog, voordat

haar oogjes dichtvallen.

Milo is erin geslaagd om

meteen zijn hele paper

af te schrijven.

Hij gaat maar eerst even

ontspannen aan de

flipperkast.

“Zal het een beetje

gaan, sadistje?”,

reageert David vanachter

de computer,

“Jij aan de

flipperkast, en je oude

vader aan het werk!”

Het lijkt nog maar net

geleden dat Catherine

Nessa in haar bedje had

gelegd, maar toch is het

kleine meisje nu alweer

wakker.

“Mama! Ikke uit! Ikke

stappe!”,

roept ze.

En zo komt het

uiteindelijk zover dat…

… ook de jongste telg

van het gezin kan lopen!

En nu Nessa kan

lopen, probeert

Catherine maar meteen

om haar ook te leren

praten.

En wonder boven wonder

zegt ze meteen „fles‟!

Maar dat kan natuurlijk

even goed komen omdat

ze zo‟n honger heeft…

“Straks krijg je een flesje

hoor, meid,”

Stelt Catherine haar

dochtertje gerust,

“Maar nu ga je wel eerst

flink op het potje!”

Dan gaat Catherine naar

beneden om een flesje

voor Nessa te halen.

Maar, ongeduldig als ze

kan zijn, hobbelt Nessa

er meteen achteraan. Ze

wil haar flesje, en wel

nu!

Wanneer alle drie de

kinderen slapen, gaan

David en Catherine ook

maar in bed liggen.

Maar slapen… daar komt

het eerste uur toch niks

van in huis!