Kids and study hoofdstuk 13
-
Upload
aphroditje -
Category
Documents
-
view
253 -
download
0
Transcript of Kids and study hoofdstuk 13
Het is nog vroeg in de
morgen, wanneer de
telefoon gaat. Nessa gaat
naar beneden en neemt op.
“Met Nessa Delamour.”
“Hé zusje!”,
tettert Zohra in de
telefoon,
“Gefeliciteerd! Een
tweeling nog wel!”
Ze wacht even, en gaat op
een raadselachtige manier
verder:
“En raad eens waar ik nu
sta?”
Nessa hoeft niet lang na te
denken.
“In de kamer van je
kindje, misschien???”
“Jawel!”,
lacht Zohra trots aan de
andere kant van de lijn,
“Ik heb een dochtertje! En
ze heet Lauren.”
“Proficiat, zussie!”,
feliciteert Nessa haar zus,
“We komen zeker wel eens
op kraambezoek!”
Even later besluiten ze het
gesprek:
“Tot straks! Ik zie je wel bij
Milo en Lianne!”
Want ook bij Milo en Lianne
is het feest: vandaag zijn
Niels en Lotta jarig, en hun
ouders hebben de hele
familie opgetrommeld!
Onder toeziend oog van de
ooms, tantes, oma en
opa, gaat de kleine Niels als
eerste de lucht in.
“Hij lijkt helemaal op mij,
Milo! Behalve dan dat hij
jouw huidskleur heeft!”,
roept Lianne even later uit,
wanneer ze haar
peuterzoontje weer in haar
armen heeft.
Dan is het de beurt aan zijn
zusje Lotta.
En ook zij is helemaal een
kopietje van haar moeder!
“Nessa… hoe is het
eigenlijk, op die grote
school?”, vraagt Thelma
nieuwsgierig, “Is het daar
anders dan op mijn gewone
school?”
“Goh…”, antwoordt
Nessa, “Geen enkel idee, ik
ben hier nooit naar school
geweest, dus ik heb er geen
idee van hoe het er daar
aan toe gaat!”
“Gelukkig is er nu wel een
school in de buurt. Alina en
Tamara zullen hier
binnenkort gewoon lessen
zullen volgen!”, vervolgt ze
opgelucht.
“Ze zijn bijna jarig, toch?”,
vraagt Thelma. En wanneer
Nessa bevestigend knikt,
vraagt ze: “Mag ik dan eens
met hen komen spelen?”
Nessa beloofd dat het
inderdaad mag, en daarna
besluiten zij en Jasper naar
huis te gaan.
“Ik ben zo benieuwd hoe de
meisjes het gehad hebben
bij de oppas!”
“Ga jij almaar vast naar
boven, ik moet nog even
een punt voor Creativiteit
halen!”, zegt Jasper, en hij
gaat aan de piano zitten.
Maar van zodra hij Nessa
naar boven heeft zien
verdwijnen, loopt hij naar
de telefoon.
“Hallo, met de juwelier?”
…
“Ja, is hij intussen
binnen?”
…
“Oké, dan kom ik meteen
af, tot zo!”
Nessa is intussen in de
babykamer gekomen, waar
Sanne net bezig is de
tweeling in bed te leggen.
Ze glimlacht wanneer ze
Nessa ziet binnenkomen:
“Al even flink als hun
moeder! Ze hebben geen
kik gegeven, ik heb hen
zelfs moeten wakker maken
voor hun flesje.”
“Super bedankt, Sanne!
Kan je morgen
terugkomen, dan hebben
Jasper en ik les. Bovendien
is de tweeling binnen een
paar dagen jarig, en dan
zijn een paar helpende
handen meer dan welkom!”
“Natuurlijk, ik kom met
alle plezier
terug!”, antwoordt
Sanne, “Tot morgen dan?”
Na afscheid genomen te
hebben van de oppas, gaat
Nessa weer naar beneden.
Ze schrikt hevig wanneer ze
de keuken in wil lopen:
“Jasper! Wat zit jij hier
opeens achter het hoekje?”
Jasper begint te blozen, en
grabbelt nerveus in zijn
zak: “Nessa, ik ben niet zo
geweldig in dit soort
zaken.”
“Maar ik zie je zo graag, dat
ik voor één keer wel eens
de juiste woorden vind…
Nessa, lieve schat… wil je
met me trouwen?”
Nessa slaat verbaasd haar
handen voor haar gezicht
bij het zien van de
fonkelende ring: “En nu
kan ík voor één keer eens
de juiste woorden niet
vinden!”
Bij het zien van de
verschrikte blik op Jaspers
gezicht, vliegt ze hem om
de nek: “Dus zal ik het
maar op deze manier
zeggen!”
Jasper loopt naar de
keuken om wat te eten
klaar te maken, en Nessa
snelt meteen naar de
telefoon: “Zohra, moet je
horen: ik ben verloofd!”
Ze houdt ze telefoon wat
verder van haar oor weg om
niet half doof gebruld te
worden: “Rustig Zohra, of
ben je vergeten dat Lauren
boven ligt te slapen?”
…
“Wat, ze ligt zelfs naast je?
Braaf meisje, dat ze niet
begint te huilen. Al is ze
natuurlijk wel wat gewoon
met jou als moeder…”
“Wat ik eigenlijk wou
vragen, hebben jij en Bent
zin om overmorgen naar de
verjaardag van de tweeling
te komen?”
…
“Oké, ik zie je dan. Bye!”
De volgende dag staan
Zohra en Bent stipt op tijd
aan de deur.
“Joehoe, zusje! Mogen we
nog binnen!”
“Natuurlijk, komt binnen!”,
lacht Nessa, “Sorry dat het
zo lang duurde, maar
Tamara bleef maar huilen.
Het leek wel alsof ze
doorhad dat alles vandaag
om haar en Alina draait.”
“Maar hé, moet je horen:
Jasper en ik hebben
gisteren examens gehad.
En…”, laat ze er
raadselachtig op volgen, “…
we zijn allebei geslaagd! We
mogen door naar het
tweede jaar!!!!”
“Dat is
fantastisch, zusje!!”, tettert
Zohra in haar oor.
Pas dan hoort ze het droge
gegrinnik achter haar.
“Sorry voor jullie
oren, jongens…”
Wanneer iedereen is
uitgelachen, klinkt opeens
weer babygehuil van boven.
“Laten we de meisjes maar
eens gaan halen, het is
bijna tijd!”, zegt Nessa.
Enkele minuten later staat
Jasper voor de taart met
Tamara in zijn
armen, terwijl Nessa de
kleine Alina draagt.
“Wie eerst?”, vraagt ze?
“Ik wou zeggen „Laten we
het samen doen‟, maar
volgens mij wil Tamara niet
meer wachten!”, lacht
Jasper, en hij gooit de
kleine meid in de lucht.
“Hé, wacht op
ons!”, protesteert Nessa, en
ze blaast snel de kaarsjes
uit voor Alina.
Een paar uur later zitten
Jasper en Nessa samen te
genieten van hun tweeling.
Vertederd kijken ze toe hoe
Alina zich amuseert met
een houten treintje, terwijl
Tamara al stilletjes is
ingedommeld.
“Ik zou er best nog wel
eentje willen…”, zucht
Nessa. Ze draait zich om en
kijkt Jasper met
twinkelende ogen aan, en
begint nog breder te lachen
wanneer hij haar blik
beantwoordt…
En zo, wanneer ze de
meisjes naar bed hebben
gebracht, bouwen de twee
nog een wild feestje onder
de lakens!