Kerala

2
zaterdag 3 november 2012 12 reiswereld Alles rustig in Kerala Tekst: Alexandra Gossink Foto’s: Dreamstime, Alexandra Gossink I n zacht avondrood doet de zui- delijke deelstaat Kerala haar be- scheiden bijnaam God’s Own Country eer aan. Het land- schap tussen vliegveld en Fort Cochin, gelegen aan de kop van een serie eilanden die samen de stad Cochin vormen, is waterrijk. Hierdoor worden akkers, landhuis- jes en de vrouwen langs de weg in gekleurde sari’s en honderden kokospalmen door het licht van de dalende zon als in een sprookje weerspiegeld. In Fort Cochin kan het tempo meteen omlaag. Bijna alles is er stapvoets of per gehuurde fiets te behappen. Een slentersessie langs de boulevard biedt zicht op Chinese vissersnetten die juist worden ge- hesen. De vismethode, waarbij ta- nige mannen in lendendoek vanaf een houten steiger een enorm net bedienen, werd in de 14de eeuw geïntroduceerd door Chinese han- delaren en is nog altijd in gebruik. Kleine dolfijnen deinen loom rond de netten op en neer, op zoek naar lekkere hapjes die aan de vangst ontsnappen. Op advies van een Ja- panse toerist wordt ter plekke vis uitgezocht en onderhandeld over de prijs. Voor anderhalve euro ver- wisselt de vis van eigenaar. ,,Je kunt de vis naar een van de res- taurants brengen.” Hij wijst op de houten tentjes langs de boulevard. De vers aangeschafte waar kan voor anderhalve euro extra op ver- schillende wijzen worden klaarge- maakt. Kerala-stijl – lekker spicy of gewoon puur, met een beetje olie en zout. De keuze valt op de pittige Kerala-stijl, die wel moet worden afgeblust met mierzoete limonade. De ochtenduren van de volgende dag zijn perfect voor een fietstocht door de rustige straten van Fort Co- chin. Wat vooral opvalt zijn de ko- loniale handtekeningen. Eerst waren er de Portugezen, die een fort langs de waterkant bouwden. Hierna werd het stuivertje wisselen met de Hollanders – die het fort weer vernietigden – en de Britten. De koloniale herinneringen dra- gen zorg voor een kalme, statige sfeer. In de heetste uren, tussen 12 en 4, wordt gepauzeerd in de scha- duwrijke tuin van een galerie annex café. De Britse Sophie en Ed Templeton nippen aan hun mid- dagthee. Ze zijn in de stad om spul- len te kopen voor hun b&b in Var- kala, een kustplaats ten zuiden van Cochin. ,,We komen hier ook om even aan de hectiek van ons werk in de b&b te ontsnappen,” legt Ed uit. ,,Als gast merk je er niets van hoor,” haast Sophie zich zeggen. ,,Kom vooral even langs!” Ze laat wat oude schilderijen en foto’s in kun- stige lijsten zien die ze net heeft aangeschaft. ,,Ik vind altijd wel iets geks of authentieks in de winkeltjes hier.” Een paar uur landinwaarts rijden richting de West-Ghats, een berg- keten, ligt het natuurreservaat Pe- riyar, dat voor driekwart uit dicht regenwoud bestaat. Hier leven onder andere bizons, olifanten en Bengaalse tijgers; een klein ge- deelte is toegankelijk voor toeris- ten. Een bochtige weg voert heuvel na heuvel omhoog langs theeplantages naar het dorpje Thekkady, waar de toegang tot het park ligt. De verko- pers van dikke vesten doen goede zaken, want het is hier ’s avonds be- duidend frisser dan aan de kust. Ook tijdens een wandeling voor dag en dauw de volgende morgen in het reservaat, komt de extra kle- ding goed van pas. Kleine apen springen opgewonden heen en weer wanneer het gezelschap tij- gerspotters onder leiding van een gids hun ochtend komt verstoren. De tijgers liggen waarschijnlijk nog te slapen en hoe strak ook de orga- nisatie in het park, de gids kan hen niet dwingen zich te laten zien. Ge- lukkig zijn er wel diverse neus- hoornvogels die hun bijzondere snavel tonen. Verre van georganiseerd lijkt het op het station, terug in Cochin, vanwaar de trein naar het zuiden vertrekt. Met een uitnodiging van de Britse Ed en Sophie op zak hoeft alleen het kaartje naar Varkala te worden gekocht. Een rij is nergens te bekennen. Wel een menigte, bij- eengepakt als een zwerm bijen voor het loket. Worden de tickets gratis uitgedeeld? Zelfs in de meest re- laxte provincie van India zit er niets anders op: voor een trein- kaartje zul je de zwerm moeten binnendringen. Al schuifelend wordt een weg naar het loket ge- zocht, voetje voor voetje. Een vreemde kin vindt rust op een schouder, handen duwen zacht dwingend in de rug. Bij het loket wordt de bestemming geschreeuwd en niet voordat het geld voor kaart- jes is ingewisseld een weg terug ge- baand. Hectisch? ,,Welkom in India,” lacht een zakenman uit Mumbai. Hij is even zijn trein uit gelopen, die anderhalf uur later is gearri- veerd dan gepland. Daar maakt niemand zich overigens druk over. Er komen chai wallahs langs die zoete kardemonthee verkopen. Ie- mand biedt rijstmaaltijden in kran- tenpapier aan. ,,Het lijkt chaotisch, maar eigenlijk is het treinensys- teem enorm goed georganiseerd,’’ legt de zakenman uit. ,,In India maken zoveel mensen gebruik van de trein dat het wel verstandig is om je plaats te reserveren, zeker voor lange afstanden.” In Varkala neemt Ed zijn gasten de volgende dag mee op een och- tendlijke surftrip – een bijzonder- heid in dit land, dat niet bepaald bekendstaat als surfbestemming. Het levert grappige taferelen op. Via het Tempelstrand lopen de sur- fers naar zee, tussen families die ri- Wie ‘India’ zegt, zegt ‘drukte en chaos’. Toch kun je in het hectische land heel relaxed rondreizen. Vis op het menu: Voor anderhalve euro koop je in Cochin een versge- vangen visje, dat je laat bereiden in een van de vele restaurantjes.

description

Discover India in the most relaxed way

Transcript of Kerala

Page 1: Kerala

zaterdag 3 november 201212 reiswereld

Alles rustigin KeralaTekst: Alexandra Gossink Foto’s: Dreamstime, Alexandra Gossink

In zacht avondrood doet de zui-delijke deelstaat Kerala haar be-scheiden bijnaam God’s OwnCountry eer aan. Het land-schap tussen vliegveld en FortCochin, gelegen aan de kop vaneen serie eilanden die samen de

stad Cochin vormen, is waterrijk.Hierdoor worden akkers, landhuis-jes en de vrouwen langs de weg ingekleurde sari’s en honderdenkokospalmen door het licht van dedalende zon als in een sprookjeweerspiegeld.In Fort Cochin kan het tempo

meteen omlaag. Bijna alles is erstapvoets of per gehuurde fiets tebehappen. Een slentersessie langsde boulevard biedt zicht op Chinesevissersnetten die juist worden ge-hesen. De vismethode, waarbij ta-nige mannen in lendendoek vanafeen houten steiger een enorm netbedienen, werd in de 14de eeuwgeïntroduceerd door Chinese han-delaren en is nog altijd in gebruik.Kleine dolfijnen deinen loom rondde netten op en neer, op zoek naarlekkere hapjes die aan de vangstontsnappen. Op advies van een Ja-panse toerist wordt ter plekke visuitgezocht en onderhandeld overde prijs. Voor anderhalve euro ver-wisselt de vis van eigenaar.

,,Je kunt de vis naar een van de res-taurants brengen.” Hij wijst op dehouten tentjes langs de boulevard.De vers aangeschafte waar kanvoor anderhalve euro extra op ver-schillende wijzen worden klaarge-maakt. Kerala-stijl – lekker spicy –of gewoon puur, met een beetje olieen zout. De keuze valt op de pittigeKerala-stijl, die wel moet wordenafgeblust met mierzoete limonade.

De ochtenduren van de volgendedag zijn perfect voor een fietstochtdoor de rustige straten van Fort Co-chin. Wat vooral opvalt zijn de ko-loniale handtekeningen. Eerstwaren er de Portugezen, die eenfort langs de waterkant bouwden.Hierna werd het stuivertje wisselenmet de Hollanders – die het fortweer vernietigden – en de Britten.De koloniale herinneringen dra-

gen zorg voor een kalme, statigesfeer. In de heetste uren, tussen 12en 4, wordt gepauzeerd in de scha-duwrijke tuin van een galerieannex café. De Britse Sophie en EdTempleton nippen aan hun mid-dagthee. Ze zijn in de stad om spul-len te kopen voor hun b&b in Var-kala, een kustplaats ten zuiden vanCochin.,,We komen hier ook om even aan

de hectiek van ons werk in de b&bte ontsnappen,” legt Ed uit. ,,Alsgast merk je er niets van hoor,”haast Sophie zich zeggen. ,,Komvooral even langs!” Ze laat watoude schilderijen en foto’s in kun-stige lijsten zien die ze net heeftaangeschaft. ,,Ik vind altijd wel ietsgeks of authentieks in de winkeltjeshier.”

Een paar uur landinwaarts rijdenrichting de West-Ghats, een berg-keten, ligt het natuurreservaat Pe-riyar, dat voor driekwart uit dichtregenwoud bestaat. Hier levenonder andere bizons, olifanten enBengaalse tijgers; een klein ge-deelte is toegankelijk voor toeris-ten.Een bochtige weg voert heuvel na

heuvel omhoog langs theeplantagesnaar het dorpje Thekkady, waar detoegang tot het park ligt. De verko-pers van dikke vesten doen goedezaken, want het is hier ’s avonds be-duidend frisser dan aan de kust.Ook tijdens een wandeling voor

dag en dauw de volgende morgenin het reservaat, komt de extra kle-ding goed van pas. Kleine apenspringen opgewonden heen enweer wanneer het gezelschap tij-gerspotters onder leiding van eengids hun ochtend komt verstoren.De tijgers liggen waarschijnlijk nogte slapen en hoe strak ook de orga-nisatie in het park, de gids kan henniet dwingen zich te laten zien. Ge-lukkig zijn er wel diverse neus-hoornvogels die hun bijzonderesnavel tonen.

Verre van georganiseerd lijkt hetop het station, terug in Cochin,vanwaar de trein naar het zuiden

vertrekt. Met een uitnodiging vande Britse Ed en Sophie op zak hoeftalleen het kaartje naar Varkala teworden gekocht. Een rij is nergenste bekennen. Wel een menigte, bij-eengepakt als een zwerm bijen voorhet loket. Worden de tickets gratisuitgedeeld? Zelfs in de meest re-laxte provincie van India zit erniets anders op: voor een trein-kaartje zul je de zwerm moetenbinnendringen. Al schuifelendwordt een weg naar het loket ge-zocht, voetje voor voetje. Eenvreemde kin vindt rust op eenschouder, handen duwen zachtdwingend in de rug. Bij het loketwordt de bestemming geschreeuwden niet voordat het geld voor kaart-jes is ingewisseld een weg terug ge-baand.Hectisch? ,,Welkom in India,”

lacht een zakenman uit Mumbai.Hij is even zijn trein uit gelopen,die anderhalf uur later is gearri-veerd dan gepland. Daar maaktniemand zich overigens druk over.Er komen chai wallahs langs diezoete kardemonthee verkopen. Ie-mand biedt rijstmaaltijden in kran-tenpapier aan. ,,Het lijkt chaotisch,maar eigenlijk is het treinensys-teem enorm goed georganiseerd,’’legt de zakenman uit. ,,In Indiamaken zoveel mensen gebruik vande trein dat het wel verstandig isom je plaats te reserveren, zekervoor lange afstanden.”In Varkala neemt Ed zijn gasten

de volgende dag mee op een och-tendlijke surftrip – een bijzonder-heid in dit land, dat niet bepaaldbekendstaat als surfbestemming.Het levert grappige taferelen op.Via het Tempelstrand lopen de sur-fers naar zee, tussen families die ri-

Wie ‘India’ zegt, zegt ‘drukte enchaos’. Toch kun je in het hectischeland heel relaxed rondreizen.

Vis op hetmenu: Voor anderhalveeuro koop je in Cochin een versge-vangen visje, dat je laat bereidenin een van de vele restaurantjes.

Page 2: Kerala

13zaterdag 3 november 2012 reiswereld

uit & thuis

!DE REISOnder andere KLM, Emirates en Luft-hansa vliegen op Kerala (Cochin of Tri-vandrum), vanaf!750.

!RONDREIZENVanaf het vliegveld van Cochin ver-trekt een bus (!0,10) of taxi (!10) naarFort Cochin. Er vertrekken acht bussenper dag vanaf Cochin naar Kumily(!1,50, ruim 3 uur); vandaar is hetkorte rit met de autoriksja naar hetnatuurreservaat Periyar.Grote afstanden zijn gemakkelijk engoedkoopmet de trein. AD Reiswereldhad goede ervaringenmet reserverenvia cleartrip.com. Voor ongeveer!6reis je 2de klasse airco de 180 km tus-sen Cochin en Varkala (4 uur).

!OVERNACHTENAD Reiswereld zocht demeest per-soonlijke of door families gerunde ho-tels op.Cochin, Walton’s Homestay, vanaf!17,50 p.p.p.n., met goede boekenwin-kel en tuin. Spencer Home, vanaf!20p.p.p.n., rustig guesthousemet tuin inkoloniaal gebouw.Varkala, Gumnut Beach House, mooiehomestay op de rustige zuidklif,!15p.p.p.n. Soul and Surf House, door Britsstel gerund,!40 p.p.p.n., inclusief uit-gebreid ontbijt en surftours.Andere homestays en kleine hotelszijn te vinden opmyindianstay.com.

! BACKWATERSHuur 24 uur lang een ongemotori-seerde kettuvallam vanaf Kollam ofAllepey vanaf!65 voor 2 personen, in-clusief eten en drinken.

! STRANDENVarkala, Kovalam en Allepey, maar ookCherrai, 30 km vanaf Cochin, hebbenmooie stranden.

! BESTE REISTIJDTussen november enmaart.

! TIP!Kanyukumari, een stadje op de uiterstezuidpunt van India, in de provincieTamil Nadu, is een kort tripje buitenKerala waard. Je kunt er de zon zowelzien opkomen als weer onder ziengaan. Families, vrienden en stelletjesreizen heel India door om dit feno-meenmee temaken.

031112 | Caarten.nl©

0 30 km

Periyar

Allepey

Kovalam

Cherrai

Kanyukumari

Varkala

Fort Cochin

Cochin

Arabische Zee

TAMIL NADU

KERALA

INDIA

W

est-Ghats

Thekkady

Kumily

NewDelhiNewDelhi

Trivandrum

tuelen uitvoeren om overleden fa-milieleden te eren. Wanneer de eer-ste ritten op de golven worden ge-maakt, juichen en klappen de men-sen op het strand, om zich het vol-gende moment weer geconcen-treerd aan spirituele offerandes tewijden.Met volle overgave kan in Var-

kala aan de innerlijke mens wor-den gewerkt. Letterlijk: eettentjestonen uitbundig hun verse vissenen uitgebreide menukaarten. Maarook figuurlijk: toeristen lopen af enaan met yogamatjes onder de armen voor een meer luie versie vanstretchen zijn er ontelbare ayurve-dische massagesalons.

Het is nauwelijks denkbaar om Ke-rala te bereizen en niet een toerover de ‘backwaters’ te maken.Evenwijdig met de kust ligt een ge-bied van 900 kilometer aan water-wegen. Vanaf de Arabische Zeebiedt het toegang tot meren en ri-vieren die met hun tentakels tot verlandinwaarts reiken. Vroeger wer-den de backwaters bevaren metkettuvalams, houten boten meteen rieten dak die mensen, rijst enspecerijen vervoeren. Nu kun je alstoerist op diezelfde boten het ge-bied verkennen.In Allepey, een korte treinrit van

Varkala vandaan, gaan een stelBritten en Nederlanders die elkaaronderweg hebben leren kennenaan boord van een vierpersoons-boot. Er zijn twee hutten en verdereen bootsman, een kok en een pe-zige hulp aan boord. Die laatsteheeft de zwaarste taak: hij duwt hetschip voort met een lange stok. Ge-ruisloos gaat het over het water enwaan je je in een pre-gemotori-

seerde wereld. Langs de oeverswordt de was gedaan, kindjes spe-len en zwaaien. Aalscholvers hou-den geduldig de vissers in de gaten.Als je denkt alle schakeringengroen wel te hebben gezien, is dezetocht een ontdekkingsreis. Palmen,struiken en akkers mengen met hetgroen van het water als op eenmeesterlijke aquarel.Wanneer de zon laag aan de

hemel staat en alles in een diep-rode gloed kleurt, is het tijd voorhet volgende feest voor de zintui-gen. De kok overlaadt het tafeltjeop het achterdek met smakelijkegerechten. Vis in palmblad, ver-schillende soorten groente in heer-lijke sauzen, meer rijst dan eengroot gezin op kan en zoete des-serts waar de buiken van opbollen.Tevreden rollen alle opvarendenhun hut in, om in de vroege och-tend weer uitgeslapen van boord testappen.

Het kaartje voor de volgende langetreinreis is ruim van tevoren gere-serveerd via internet. Op de wa-gons hangen namenlijsten, de stoelkan tot bed worden uitgeklapt ener ligt een deken klaar. Eigenlijkheel relaxed, zo’n treinreis, als jehem vooraf maar goed voorbereidt.Via open ramen en deuren drin-

gen nu eens scherpe, dan weerzoete geuren binnen. Het constantehoge zoemen van krekels wordtslechts onderbroken door de waar-schuwende stoomfluit van de trein.De cadans van de bielzen wiegt dereizigers in een diepe slaap, toteindpunt Cochin. En in het lichtvan de rijzende zon toont Keralahaar bezoeker nog een keer God’sOwn Country in volle glorie. !

100%: Kerala is anders, maar toch helemaal India.

Treinen: Onderweg naar India’s diepe zuiden.

Cool: De ijscoman in Varkala komtmet de fiets.

Mensenkracht:De karakteristieke

kettuvalams hebbengeenmotoren. Ze wor-den net als de gondelsin Venetië voortbewo-gen doormiddel van

een lange stok.