Kenavenster december 2014

België-BelgiqueP.B. – PP

2530 BoechoutBC 30280

GR

ATI

S TI

JDSC

HR

IFT

VA

N K

ENA

VZ

W

I

VO

OR

EN

DO

OR

MO

NIT

OR

EN M

ET K

ENA

NIE

UW

S EN

KA

MP

IDEE

ËNV

ERSC

HIJN

T D

RIE

MA

AN

DEL

IJKS

I

1

8D

E JA

AR

GA

NG

NR.

3

I

ER

KEN

NIN

GSN

UM

MER

P7

08

15

6

DEC . 2014

2 I WWW . KENA . BE

Terwijl onze tenen vastvriezen in onze zomerschoenen (die we uit luiheid nog niet vervingen) worden her en der de lichtjes en kerstbomen al boven gehaald. Mutsen en sjaals worden weer naast de deur gestockeerd en de open haard vindt weer zijn warmte terug. Gelukkig was het op het Kenafeest zo koud nog niet! Volksdansen, pleinspelen, lekkere pasta en (zoals altijd) een gezellig kampvuur. Het was weer een geslaagde editie! Ondanks de vertragingen onderweg. Gelukkig weten de meeste Kena-manitoren zich in de auto wel bezig te houden door massaal selfies te nemen.

Na vele gezellige vergaderingen, konden weer een heleboel nieuwe, getalenteerde monitoren hun attest in ontvangst nemen en kijken ze al uit naar alweer een nieuwe cursus.

Wij hopen uiteraard mee dat de animatorencursus net zo goed gevuld zal zijn als het afgelopen jaar. Tenslotte is het dankzij al deze vrijwilligers dat wij onze zomerkampen kunnen blijven organiseren. Dat beaamt Jeroen volmondig in het woordje van de voorzitter.

Wij kijken alvast uit naar het winterkamp dat, als het zo voort blijft gaan, zonder twijfel nog eens op een sneeuwwit domein zal doorgaan. Haal die dikke sokken maar al boven! En wie weet, met een beetje geluk heeft Heuvelsven geen last van de dreigende elektriciteits-blackout. En moest dat toch het geval zijn, is er nog een extra reden om het kampvuur enkele meters groter te maken en het volledige kamp van licht te voorzien.

Prettige feestdagen!

de [email protected]

3

INHOUD

04 | Woordje van de voorzitterNiet alleen Kena, maar ook vele andere organisaties zouden niet kunnen bestaan zonder zijn geweldige vrijwilligers! Deze zetten we dan ook met veel plezier een keertje in de bloemen..............................................................

06 | Het domein spreektHet werk in Heuvelsven is nooit gedaan! Dat weet OCS als geen ander. Het hele jaar door doen ze er alles aan om ons domein piekfijn in orde te brengen! Op pagina 16 tot 18 toont Jessie ons waarom het zo leuk is om zelf ook een handje toe te steken.............................................................

08 - 12 | InterviewIn het Kenavenster horen we heel vaak onze leden en medewerkers aan het woord. Maar hoe kijkt een ‘buitenstaander’ naar ons. We vroegen twee Kena-moeders naar hun mening.

20-21 | ColumnsTerwijl Ellen weer een puntje van haar TO DO-lijst kan schrappen en even stil staat bij ‘hoe druk ons leven wel niet is’, legt Hans ons graag een woordje extra uit over de essentie van onze werking.

KenavensterCOLOFON

REALISATIE & REDACTIEJulie Van Dooren

Veerle Van brabant

Hans Jacobs

[email protected]

VRIJE BIJDRAGENJeroen H., Leo J.,

Margot VH., Ellen VH.,

Lotte Smets, Simon M.,

Andreas T., Saan, Stinus

HOE ONS BEREIKEN? JVC HEUVELSVEN

Heuvelsven 1

3650 Dilsen-Stokkem

[email protected]

089 36 45 31

www.kena.be

facebook.com/kenakamp

Bijdragen, reacties en foto’s

mogen gemaild worden naar

[email protected]

Kenavenster verschijnt

driemaandelijks.

Verantwoordelijke uitgever is

Julie Van Dooren, Lange

Pastoorstraat 8, 2600 Berchem

Tel. 0494 48 91 70

Afgiftekantoor: Boechout

De volledige inhoud © 2014 door

Kena vzw tenzij anders vermeld in

de specifieke artikels. Alle rechten

voorbehouden.

4 I WWW . KENA . BE

Jeroen

Er zijn talloze redenen waarom u kiest voor vrijwilligerswerk binnen Kena: u wilt graag iets nuttigs doen, iets voor anderen betekenen, u gewaardeerd voelen, sociale contacten opdoen, voor het plezier, ….

Onze vrijwilligers zijn ook professionals. Alleen doen zij dit vanuit een maatschappelijk engagement waarbij zij hun talenten ter beschikking stellen. Vrijwilligerswerk is immers elke activiteit die onbezoldigd en onverplicht wordt verricht, ten behoeve van anderen. ‘t Is echter niet omdat het verniet is, dat het niet goed zou moeten zijn of dat er geen kwaliteit wordt geleverd. Vrijwilligerswerk is niet vrijblijvend en onbetaalbaar. Aan een engagement zijn rechten en verplichtingen verbonden. Ik besef – en ondervind aan den lijve - dat dit niet altijd makkelijk is. Ieder mag voor zichzelf de balans maken in welke mate de kosten en de baten in evenwicht zijn. M.a.w. in welke mate de redenen waarom hij of zij voor vrijwilligerswerk kiest, vervult worden.

Aangezien we binnen Kena “samen sterk” staan, is het van belang om de afweging eerlijk met elkaar te delen. Eenieder heeft immers de goede werking en toekomst van Kena voor ogen en het is fijn om te weten welke inspanning ik mag verwachten van mijn lotgenoten. Welke keuze je ook maakt – even goede (of nog betere) vrienden – deel het met elkaar.

Liever een oprecht klein aandeel dan grote verwachtingen opwekken, die daarna niet waargemaakt kunnen worden. Hierbij is het ongepast om over een “klein” aandeel te spreken. Het verschil tussen geen aandeel en een aandeel is mijn inzien heel groot. Liever een engagement voor een bepaalde (korte) duur, dan geen duur, liever een inzet bij één activiteit dan bij geen activiteit. Liever één vogel in de hand dan 10 in de lucht….

5 december 2014 was dé dag: de Internationale dag van het Vrijwilligerswerk.

Mijn oprechte dank voor jullie allemaal,

Zalig kerstfeest

’t Is toch verniet….

WOORDJE VAN DE VOORZITTER

5

Wist-je-dat...

... Hilde vroeg of Dieter bij de bij de politie niet op konijnen mag schieten.... Hilde wel aan een draaischijf wil gaan hangen om hem te laten oefenen.... Dat een goede openingsactie zou zijn voor het Kenafeest.... Iedereen bang is van Annelies.... Geblinddoekt mensen vervoeren blijkbaar niet legaal is.... Met 15 man geblinddoekt op elkaar in een auto gepropt waarschijnlijk ook niet.... We volgende keer toch ook best reservekledij meenemen op weekend.... Het een spannende oriëntatietocht was met veel competiviteit.... Ook adjuncten en kampchefs nog steeds meedoen om te winnen.... Emilie voor het eerst mee op vitaminenweekend ging.... Julie blij was dat ze eindelijk niet meer de jongste was.... Emilie vindt dat iedereen op vitaminenweekend een beetje agressief is.... We toch hopen dat er hierdoor geen mensen wegblijven.... Er geesten zijn in Heuvelsven.... Annelies op kamp de overleden kindjes in Heuvelsven vereerd.... We refereren naar wist-je-datje nummer 4.... Hilde toch maar liever boven de refter slaapt.... Emilie autogeluiden maakt wanneer ze vermoeid moet autorijden zonder radio.... Lore flessen wijn opent met een schoen en een muur.

... Een demonstratie hiervoor noodzakelijk was.... Liselotte een stapel schoenen achter de deur zet om dieven buiten te houden.... Annelies haar thesis 10 000 zoentjes gaf.... Hilde op een andere manier tegen Peter praat dan tegen anderen.... Dit komt omdat ze uit Limburg komen.... Hans niet vies is van speeksel van zijn eigen hond, maar wel van een ander.... Eén op tien mensen zijn hersenen niet gebruikt.... Dit op vitaminenweekend Hilde was.... Hilde en Annelies niet akkoord gaan met de vele wist-je-datjes over hen.... De redactie dit journalistiek noemt.... Hilde bijgevolg niks meer wou zeggen de rest van het vitaminenweekend.... Julie gespaard blijft in de wist-je- datjes.... Julie dan ook redacteur is.... Annelies de job van redacteur wel een keer wil overnemen.... Annelies altijd welkom is in de werkgroep publicaties.

6 I WWW . KENA . BE

Het domein spreekt...

De verhuur ligt, uitgezonderd voor het winterkamp, enkele weken stil. Hierdoor kunnen we rustig, gespreid in de tijd, verder werken zonder de hinder om alles in orde te houden om groepen te ontvangen. We voorzien een afvalcontainer van 30m3 die het mogelijk moet maken om heel het domein binnen en buiten op te ruimen. Hij blijft voor onbepaalde tijd staan tot hij helemaal vol is. Zo is er een bijzonder ‘vuil’ hoekje in de kelder dat dringend opgeruimd moet worden. Achter een voorraad vensterglas heeft zich een onheilspellende zwam ontwikkeld die mogelijk heel het gebouw kan aantasten. Men heeft ons aangeraden het geheel te behandelen met bleekwater en dettol. Daarna moet het glas en andere besmette voorwerpen met zorg verwijderd worden opdat rond dwarrelende zwamsporen niet voor verdere uitbreiding kunnen zorgen …

Zoals aangekondigd heeft onze eetzaal een nieuw plafond met mooie verlichting en stopcontacten(!). We gaan de muren en vensterbanken de komende tijd rustig afwerken. Het buitenlicht gaat automatisch aan bij het invallen van de duisternis via een sensor. Men hoeft dus niet meer te zoeken naar de schakelaar …Eind december staat de plaatsing van de nieuwe trap in de eetzaal op het programma en boven gaat men in de slaapkamers verduisterende gordijnen hangen. We kunnen al een blik werpen op wat zeker in 2015 staat te gebeuren. Uiteraard wordt het geld eerst uitgegeven aan zaken die echt noodzakelijk zijn in het kader van regelgeving, veiligheid en hygiëne. In de mate van het mogelijke, afhankelijk van het beschikbare budget, gaan we proberen om gelijktijdig zaken te realiseren die erg wenselijk maar niet dringend zijn.

Als de dagen kort en donker zijn, loert de jaarwende om de hoek. Meteen ook de tijd om te verlangen naar mooier en beter. Zelfs wie tevreden kan terugblikken op een goed jaar, hoopt meestal voor het nieuwe op nog beter. Alles kan immers altijd beter. Maar bij de warmte van een vuur gaan we nu even pauzeren. Voor mij is er, na maanden van hard labeur, geen aangenamere plek om uit te rusten dan bij de lichtjes van de kerstboom. Toch is helemaal stilvallen, zelfs tijdens de eindejaarsperiode, in Heuvelsven nooit een optie.

“Zelfs wie tevreden kan terugblikken op een goed jaar, hoopt meestal voor het nieuwe op nog beter.”

7

Bij de eerste categorie horen o.a. twee brandtrappen aan het hoofdgebouw en een nieuw afwasmachine. Ook de dienstlift moet onder de loep genomen worden want niet conform de regelgeving. Daar gaan we zeker heel wat geld voor moeten vrijmaken. Zodra daar het kostenplaatje van gekend is, kunnen we begroten wat verder nog mogelijk is. Hierbij denken we aan het plaatsen van twee branddeuren op de bovenste verdieping van het hoofgebouw en het verder afwerken van de elektrische installatie en het brandalarm. In alle andere gebouwen werden in september en oktober de inbreuken, voor wat onze elektrische installaties betreft, weggewerkt waardoor we het vereiste attest van de brandweer verkregen hebben. Alleen het hoofdgebouw moet nog gekeurd worden. Maar door de plannen voor de herinrichting van de keuken kon dit nu nog niet.

We mogen daar de voorziene werken echter niet te lang uitstellen. Hopelijk slagen we er bijkomend in om een hele waslijst van karweitjes en werken uit te voeren met een geringe kostprijs of waar we het materiaal al voor hebben. Het zou bijvoorbeeld mooi zijn als we het onafgewerkte deel van het vernieuwde terras konden doortrekken. De tegels liggen er al maanden op te wachten. Als binnen in het hoofgebouw alles per bouwlaag definitief afgewerkt is met plinten en een laagje verf, kunnen we ons richten op de verfraaiing van de overige gebouwen. ’t Is inderdaad de tijd om te verlangen naar mooier en beter… dat mogen we in 2015 allicht verwachten voor Heuvelsven. We wensen het jullie ook toe, overal waar jullie vertoeven, leven en werken. We verlangen het voor de hele wereld.

Zalig Kerstfeest,

Leo

8 I WWW . KENA . BE

Welke indruk kreeg je toen je kinderen terugkwamen van hun eerste kamp?

“Na het kamp waren de kinderen doordrongen van Kena. Het waren toen nog lange kampen, dus de impact was nog groter dan nu. Er werd nog dagenlang gezongen uit de boekjes en volop afgeteld naar het volgende kamp. En bij afloop misten ze de anderen enorm. Daarvoor vind ik Facebook e.d. wel fantastisch. Ze kunnen nu contact blijven houden en spreken af in de mate van het mogelijke voor de volgende kampen.”

“Er waren altijd wel wat tranen omdat het kamp gedaan was. Dat kon soms dagen blijven duren, en zeker als ze naar bed moesten. Ik vond het enerzijds heel fijn dat ze zo’n fijne tijd hadden beleefd, maar anderzijds gaf het natuurlijk niet altijd een goed gevoel dat de kinderen huilden als ze terug thuis waren. Ik ben wel geschrokken van de intensiteit waarmee de kinderen deze kampen beleven.”

Wat zijn volgens jou onze kwaliteiten?

“De kinderen leren in Heuvelsven genieten van rust, natuur en stilte. Zonder al de multimedia waar ze nu dagelijks met leven. Een kamp zonder gsm en andere schermen, fantastisch! De kinderen leren dat ze een fantastische tijd kunnen hebben zonder al die apparaatjes. Ook als we op vakantie gaan zetten ze hun gsm spontaan af (dan eerder omwille van de kosten en niet om zich bewust af te snijden van hun vrienden), maar het gebeurt zonder gezeur… en zonder afkickverschijnselen! En ze leren dat je door dingen samen te doen, sneller klaar bent met een klus.”

Welke invloed heeft Kena volgens jou op hun leven?

“Ze leren hier waarden en normen kennen die ze nergens anders tegenkomen. Behalve thuis, maar daar voelt dat allemaal aan als ‘moeten’ en bij Kena is dat ‘de stijl’! En bij die stijl willen ze graag horen. Zo helpen ze op kamp bij allerlei klussen zoals de tafel dekken, afruimen, afwassen, poetsen, elkaar helpen, enz. Bij jullie is dat allemaal geweldig om in die sfeer te zitten en goed te doen voor mekaar. Thuis wordt dat ook aangeleerd, maar is dat helemaal niet zo hip en moet er veel gezeurd worden om diezelfde waarden te bereiken. Hoe doen jullie dat eigenlijk?! (lacht).”

E velyn Werniers is mama van Sofie en Frederik Theunis, die we allemaal kennen als die hard Kena-

leden. Zelf kwam ze zes zomers mee naar Heuvelsven met haar kinderen terwijl haar man de kookpotten bediende. “Frederik was toen net geboren en Sofie was drie jaar. Peter Vandewal was ondertussen kampchef en Sofie en Tine waren goede vriendinnetjes”. Dat de kinderen nadien zelf mee op kamp gingen, lag dus voor de hand.

de moeders achter onze monitoren

Ik ben geschrokken van de intensiteit

9

INTERVIEW, door Julie

“De kinderen leren jongeren kennen uit alle lagen van de bevolking. Jongeren die meer hebben dan zij, maar ook jongeren die het minder goed hebben, die misschien wel een ‘rugzakje’ bij hebben. Het is niet slecht geconfronteerd te worden met die uitersten. Ze leren meer begrip hebben voor de anderen. In hun eigen leefomgeving zien ze meestal jongeren met min of meer dezelfde achtergrond en kwaliteiten.”

“Ik heb ook het gevoel dat ze dankzij Kena beter durven uitkomen voor wat ze graag doen. Ook al lachen anderen er wel eens mee, ze durven opkomen voor hun mening. Ook al druist die mening in tegen de mening van de meerderheid.”

Denk je dat onze animatorcursus een goede voorbereiding was voor je kind om als animator aan de slag te gaan?

“Zeker. De stage wordt goed begeleid en opgevolgd. Er wordt wel héél veel verwacht qua voorbereiding enzovoort, maar de opvolging was navenant. Opmerkingen en kritiek waren opbouwend, duidelijk, en eerlijk. Ze pasten bij de persoonlijkheid van Sofie, dus terecht opgemerkt. De opvolging is uiteraard wel afhankelijk van kampchef tot kampchef. Daar is geen duidelijke lijn in te zien en ik denk dat je daar een beetje geluk met moet hebben.”

waarmee de kinderen Kena beleven.

10 I WWW . KENA . BE

Op welke manier hoop je dat de animatorcursus een invloed heeft op je kinderen?

“Er is meer respect voor de mensen (leiding, leerkrachten,…) die activiteiten ineen steken. Als deelnemer heb je geen besef hoeveel voorbereiding hieraan vooraf ging. Zorgen voor materiaal, alles in het oog houden… Nu ervaren ze dat ook zelf. En ze moeten proberen alle kinderen mee te betrekken in een spel. Ook diegene die ze misschien iets minder leuk vinden.”

Denk je dat we op sommige vlakken beter een andere weg inslaan?

“Ik denk niet echt dat Kena iets moet veranderen. Misschien is het een idee om, om financiële redenen, de bus af te schaffen of een kleine bijdrage vragen. Ik zou zelf €5 vragen voor de bus. Dat is niet veel. Je geeft nog steeds de service en als ouder kan je voor diezelfde prijs niet tot ginder rijden! Op die manier heb je toch een beetje terug van de kosten. Ook daar kan je eventueel werken met een korting als er meerdere kinderen van een gezin meerijden, want anders wordt het misschien wel een grote meerkost. Maar ik denk dat jullie vooral moeten voortdoen zoals jullie bezig zijn!”

Dankjewel voor alle fijne kampen die Sofie en Frederik al meemaakten bij jullie. We hopen dat de Kenakampen nog héél lang kunnen doorgaan in het prachtige Heuvelsven!!

Evelyn Werniers


11

Waren de christelijke waarden van Kena een motivatie om je kinderen naar Kena te sturen?

“Ik heb altijd heel erg genoten van de christelijke waarden en de uiting daarvan in Heuvelsven. Ik mis soms nog het Salve Regina en de stiltemomenten in de kapel. Ik heb mezelf altijd beter gevoeld in een christelijke omgeving dan bijvoorbeeld in een puur competitieve of commerciële omgeving. De christelijke waarden van Kena zijn dus zeker een motivatie geweest.”

Denk je dat je kinderen andere kwaliteiten zouden hebben, moesten ze Kena nooit gekend hebben?

“Geen idee. Je moet geloven dat opvoeden belangrijk is. Je steekt er immers heel veel energie in. Anderzijds zijn kinderen ook heel erg “zichzelf” en sommige dingen kan je niet veranderen, hoe graag je dat ook wilt. Ik denk wel dat je waarden kan meegeven zodat je kinderen open staan voor de waarden die in Heuvelsven worden aangeboden.”

Wat zijn volgens jou onze kwaliteiten?

“Kena heeft een mooi evenwicht tussen sport en spel, rust en actie, structuur en vrijheid… Zo kan ik nog wel even doorgaan. Veel kinderen voelen zich goed bij deze manier van werken van Kena.”

Welke indruk kreeg je toen je kinderen terugkwamen van hun eerste kamp?

“Hun eerste kamp als deelnemer is al een eeuwigheid geleden en ze gingen al zo vaak mee als kind dat het vanzelfsprekend was dat ze op kamp gingen. Tijdens de gezinsvakantie werd er wel eens “kamp” met gespeeld, inclusief de bonte ring uiteraard. Daar hoorden dan ook papiertjes bij met de liedjes op die, na het zingen, met een zekere nonchalance in het vuur werden gegooid.”

Anne Forton ging jaren mee als adjunct van Fred Jacobs en was nadien ook zelf Kampchef bij Kena. Michiel,

Birgit en Emilie zijn dan ook ontzettend thuis in Heuvelsven omdat ook ze er sinds de geboorte heengaan. “Ze kennen niets anders. Kena is er altijd geweest”. Ook Anne is nog steeds zeer actief bezig binnen Kena.



Denk je dat onze animatorcursus een goede voorbereiding was voor je kind(eren) om als animator aan de slag te gaan?

“Ik vind dat er heel veel van een 16-jarige wordt verwacht na een cursus die slechts een weekje duurt. In Heuvelsven zijn er inclusieve kampen. Er wordt daarom van een 16-jarige verwacht om direct de juiste aanpak te vinden om correct om te gaan met jongeren die mogelijk al een “goedgevulde rugzak” hebben. Er is een heel groot verschil tussen zelf op kamp gaan en verantwoordelijkheid dragen als animator. Misschien is dat verschil nog wat te groot voor een 16-jarige tijdens de moeilijkere kampen.”

Ben je zelf ergens van verschoten?

“Ik ben verschoten van de enorme hoeveelheid papierwerk bij de voorbereidingen van een kamp kwam te kijken. Ik vind grondige voorbereidingen heel belangrijk, maar veel papier is niet altijd het synoniem voor goed.”

Op welke manier hoop je dat de animatorcursus een invloed heeft op je kind(eren)?

“In een week kunnen er wat technieken aangeleerd worden, maar de basis wordt al de jaren voordien al gelegd. De groepssfeer is wel een boost en leuk om aan terug te denken op de moeilijke momenten die er elk kamp wel zijn.”

Hoe denk je dat Kena zijn werking nog kan verbeteren?

“Nog meer gebruik maken van de heel verschillende capaciteiten van mensen. Een vereniging als Kena heeft niet alleen super-animatoren nodig. Een mens is zoveel meer dan dit ene talentje.”


Anne Forton

13

Wist-je-dat...

ZELFZORG VLAANDEREN OVERHANDIGT EEN CHEQUE

... Er erg veel file was op weg naar het Kenafeest..... Bij Annelies in de auto groepsselfies de ideale tijdsbesteding waren.... We een heleboel lekkere pasta hebben gegeten.... Andreas en Benjamin spontaan gitaar begonnen te spelen voor de mensen.... Ze dat van ons elk jaar wel mogen doen!... Er veel talent te vinden is in Heuvelsven.... Selfies nemen volgens ons ook wel een talent is.... Liselotte dit herfstkamp voor de eerst haar talent als kampchef liet zien.... Ze dit doet als een echte pro.... Het herfstkamp weer een knaller was.... Kena een schenking ontving van Zelfzorg Vlaanderen.... We hier uiteraard heel blij met zijn.... Dit goed van pas kan komen.


‘Een weekend lang vergaderen over allerlei zaken die met KENA te maken hebben’. Dat was wat een vitamineweekend volgens mij inhield. In oktober ging ik voor de eerste keer mee. De ochtend van vertrek viel de regen met bakken uit de hemel.

► Meer over de werkdag vind je op pagina 16 & 17.

15

In oktober ging ik voor de eerste keer mee. De ochtend van vertrek viel de regen met bakken uit de hemel. Aangezien er dit weekend ook een teambuilding was voorzien, nam ik niet enkele basisspullen mee, maar ook een heleboel regenkledij. Aangekomen in Heuvelsven, kwam de zon er al door en bleken al die extra kleren overbodig. Zodra iedereen aangekomen was, werden we ingelicht dat we in de gevangenis beland waren.

Twee teams namen het tegen elkaar op om zo snel mogelijk de gevangenis te verlaten, voor onze ontsnapping opgemerkt zou worden. Geboeid werden we door enkele corrupte agenten naar de plaats van vertrek gevoerd (lees: een hoopje mensen in een camionette met een zak over hun hoofd. Dat moet nogal een grappig zicht geweest zijn). De race begon met een zoektocht naar sleutels in het ven. Daarna volgde er een heuze oriëntatietocht. Om de volgende locatie te vinden, moesten we altijd eerst een opdracht vervullen. Wanneer je een grote groep volwassenen die al jaren leiding geeft, nog eens een spel laat spelen, komt bij sommigen een enorme competitiedrang naar boven. Niemand zal het toegeven, maar af en toe werd er dan ook wel eens vals gespeeld. Net voor we terug op het terrein aankwamen, vielen de eerste druppels. Het winnende team, het mijne natuurlijk (dankzij het oriëntatievermogen van Peter), kwam

gelukkig nog droog aan.

Na het douchen werd er gezellig samen gegeten. Gesprekken

over de meest uiteenlopende onderwerpen zorgden

voor heel wat gelach

en geschater, maar ook soms hevige discussies en interessante gesprekken.

Als nieuwste lid moest ik zielig en alleen de hele afwas doen (oke, misschien is dat niet helemaal waar,.. En zelfs als het dat wel was, zou ik dat niet toegeven, want dan komen er nooit meer nieuwe mensen naar een vitamineweekend en blijf ik het slachtoffer!) Rond 21u30 moest er dan nog maar wat vergaderd worden…

De volgende ochtend was niet voor iedereen even gemakkelijk. De avond ervoor was heel erg leuk geweest en de nacht dus niet voor iedereen even lang. Na een uurtje intensief vergaderen over kadervorming, was het alweer tijd voor de algemene vergadering. ‘Een weekend lang vergaderen over allerlei zaken die met KENA te maken hebben.’ Dat was hoe een vitaminenweekend er uitzag volgens mij. Nu weet ik wel beter! (Al heb ik van horen zeggen dat het normaal wel vooral vergaderen is. Maar onder het motto ‘verwacht het ergste en dan valt het altijd beter mee’, wordt de februari-editie ongetwijfeld ook een topper!).

Samen met Annelies en Hans, had ik ook echte KENAvitamientjes opgedaan. We besloten in november een werkdag te houden om het sportkot eens grondig onder handen te nemen en eventueel ook de kelder op te ruimen. Anderhalve maand later trokken we met tien mannen en vrouwen, en veel goesting, in de vroege uurtjes naar Heuvelsven. Het resultaat kan je tijdens het winterkamp gaan bewonderen.

Hopelijk binnenkort meer van dat!

Emilie

Emilie waagde zich aan het vitaminenweekend


4RUIMTES DIE ONDER HANDEN WERDEN GENOMEN!

11BERESTERKE

VRIJWILLIGERS !

12LEKKERE BAKJES LASAGNE VOOR NA HET WERKEN.

1VOLLE CONTAINER NADAT HEUVELSVEN WERD OPGEKUIST.

2OERSTEVIGE AUTO’S! ...

OF TOCH NIET ...

3UREN DIE HANNE & JESSIE NODIG HADDEN OM DE NIEUWE, ‘HANDIGE’ REKKEN IN ELKAAR TE STEKEN.

7KAYAKS DIE OVERBLEVEN

NA EEN SERIEUZE KEURING.

8RITTEN MET DE AUTO OM HET SPORTKOT LEEG TE KRIJGEN.

19KRUIWAGENS GEVULD MET DE ONDERGROND VAN HET SPORTKOT

Kena Werkdagdoor Jessie

17

... Het evenement 'pimp het sportkot' heette.... ik dus ook dacht dat we het sportkot gingen pimpen.... We toch maar zijn begonnen met de kelder en de hangar.... we al de overbodige rommel uit de hangar hebben opgebrand.... Dit voor een stevig vuurtje zorgde.... Ons vuur zelfs de vuren van Fred overtrof.... De hangar weer gebruiksklaar is voor OCS.... We dan pas aan het sportkot zijn begonnen.... We dit helemaal hebben leeg gemaakt.... Ook de ondergrond van het sportkot.... Dit wil zeggen: geen stro of stenen meer in het sportkot.... Ik jullie nu allemaal tot hier hoor juichen.... We hiermee 3 aanhangwagens en 19 kruiwagens hebben gevuld.... Het sportkot nu helemaal terug proper en opgeruimd is.... Hanne en jessie heel trots zijn op de rekken dat ze hebben recht gekregen.

... De ballen hier nu tijdens de kampen deftig kunnen bewaard worden.... We meer dan 10 kajaks hebben op kena.... Volgens Anne en Andreas de groene de allerbeste was.... Hans 's avonds ontdekte dat deze helemaal doormiddel was gescheurd.... We dus voorzichtig moeten zijn met uitspraken van Anne of Andreas.... Ondertussen de garage van OCS ook onder handen is genomen.... Dit nog is twee aanhangwagens vol afval waren.... De container ondertussen behoorlijk vol zat.... De vrijwilligers ondertussen helemaal uitgeput en uitgehongerd waren.... Er gelukkig super veel lekker lasagna was.... We allemaal super trots op onszelf kunnen zijn.... Zo hard werken en je toch zo amuseren alleen maar op kena kan.... Wij al uitkijken naar de volgende werkdag!

Wist je dat...


Je ziet elkaar allemaal terugDoor te werken verbrand je calorieënJe hebt weer dat gevoel van thuis komenJe zit een hele dag in de natuurSamen verzet je bergenJe haalt enorm veel voldoening uit je werkJe vindt op je kamp alles sneller terugJe hoeft geen weekend vrij te houden want het is maar 1 dagOnmiddelijk zie je het resultaatJe hebt het gevoel dat je op kamp bent

Tien redenen waarom een werkdag zo leuk is:12 345678 910

19

Inkleding: Twee rijken bestrijden elkaar en willen elkaar kleineren door de vlag van de andere ploeg over te brengen naar het eigen terrein.

Regeling: De groep wordt verdeeld in twee ploegen. Elke ploeg staat op een rechthoekig terrein. Elk ploeg heeft een vlag en een aantal balletjes per persoon. De twee terreinen worden gescheiden door een rivier (ongeveer vijr meter breed). Over de rivier lopen er twee bruggen.

Doel: De vlag van de andere ploeg in je eigen veld krijgen.

Regels: Wie geraakt wordt door een balletje laat alles vallen en is dood. De vlag mag doorgegeven worden en terug naar zijn oorspronkelijke plaats gebracht worden moest de persoon die de vlag rooft voor de rivier sneuvelen.

Variaties: Er is een dokter die kenbaar is door een hoofddeksel. Wie dood is gaat zitten. De dokter heeft een hoepel waarmee hij mensen terug levend kan maken. Wanneer de dokter eraan gesmeten wordt moet deze een toertje rond het veld lopen voor hij terug mee mag spelen. Er is een superman die een overal aan heeft. De superman mag niet met balletjes smijten, mag geen vlag pakken, maar is onkwetsbaar en kan dus anderen beschermen. Er zijn schilden. Met een schild kan je balletjes afketsen. Elke ploeg heeft een tank. De tank heeft een buis. Wie door de buis geraakt wordt is ook dood. De koning heeft een kroon op en is de aanvoerder van de groep. de koning moet twee keer geraakt worden voor hij dood is. Wanneer de koning sterft valt de hele ploeg even op zijn knieën om vijf seconden te jammeren.

Terrein: Het meest gebruikte terrein is een brede rivier met twee bruggen. Je kan ook de groep in meerdere ploegen verdelen en steeds één ploeg zo lang mogelijk één vlag laten verdedigen op een eiland waar vier bruggen toekomen. Je kan ook drie rivieren drie velden laten afbakenen. De rivieren zijn best zo breed dat je er niet over kan springen.

Materiaal: Je kan zelf bepalen of je bijvoorbeeld met vlaggen werkt of meerdere en andere voorwerpen. Ook de attributen en de rollen van de extra karakters zijn vrij te kiezen. De balletjes zelf kan je maken met houtschilfers, geen zagemeel want dat wordt te hard, en nylonkousen.

S P E L I D E E I R I D D E R V L A G G E N B A L L E N S P E L

Het ridderballenvlaggenspel werd op Kena het eerst bij Peter op kamp gespeeld. Ik weet niet

waar hij de mosterd haalde. Het spel met balletjes was zo een succes dat hij het jaar nadien schilden meehad. Doorheen de jaren die volgenden wisselende de spelregels en de terreinen. De balletjes en de schilden bleven de constante.

Hieronder krijg je een opsomming van de meest voorkomende spelregels. Het spel leent zichzelf uitstekend als spectaculair pleinspel of als slotspel na een spelronde of themadag. Met aangepaste regels kan het spel met alle leeftijden gespeeld worden. Zelfs kleuters gooien graag met balletjes.


Columns

Ellen

Hoe staat het met jullie programma dit najaar? Lekker druk, of valt dat goed mee?

Ik ben de laatste tijd nogal veel bezig met al wat er moet gebeuren. Alsof er altijd iets in orde gebracht moet worden. Streepje van de ‘TO DO’ lijst afgevinkt, op naar het volgende! Waar houdt het dan op? Nergens. Altijd maar vooruit: sneller en beter en meer. Zo klinkt het beestje van onze Westerse maatschappij. Af en toe raak ik verstrikt in de netten van dat beest en dan lijkt ontsnappen hopeloos. Plezier raakt ondergeschikt aan prestatie. Zolang het gevraagde resultaat maar geleverd wordt. Daarna zal ik wel kunnen rusten, toch?

Op deze manier houdt niemand het toch vol? Ik raak uitgeput van mijn eigen gedachtenmolen. Inderdaad, hier rinkelt een belletje. Dit zijn signalen om iets aan mijn ingesteldheid te veranderen! Maar hoe ontsnappen uit het net van dat grote prestatiebeest?!

Ik bedacht opeens dat het misschien zou helpen als ik alle dingen die moeten gebeuren niet meer zie als hoopje: ‘moet afgehandeld worden en daarna ben ik ervan af’-producten. Misschien kan ik ze op het hoopje ‘eigen keuze’ leggen. Alles wat ik in orde hoor te brengen (dat kan gaan van kleine dingen zoals het beantwoorden van een mailtje tot een afspraak regelen met vrienden, het in orde brengen van een taak op school, een column schrijven voor het kenavenster, noem maar op!) zijn tenslotte dingen die voortkomen uit keuzes die ik zelf maakte. Dus eigenlijk moet er niets? Nu ja, dat is discussieerbaar. Zonder werk heb je geen centjes en zonder centjes kan er niet veel. Jammer genoeg. Er zijn natuurlijk wel degelijk een heleboel dingen die moeten als je wil meedraaien in ons Westerse systeem. Maar hoe we naar die dingen kijken, bepalen we volgens mij zelf. En op die manier moét er niets. Als je er gewoon voor zorgt dat je alle zwaardere, lastige (liefst uitstelbare) dingen ook wil doen (omdat je het wil, niet omdat het moet), dan worden die volgens mij vanzelf weer plezierig, fijn, licht. Dan moet er niets, maar kan en mag alles. Zalig toch?!

Geniet van alles dat kan en mag en tot de volgende!

Dag allemaal,

21

Dat moeten we toch niet in onze cursus instructor steken. Daar hebben externen toch niets aan. We hadden het over de missie en de visie van Kena en of dat een onderdeel moest zijn van de nieuwe cursus instructor die we in de loop van het volgende jaar organiseren. In onze beleidsnota formuleren we onze missie en visie zo …

Missie: Kena wil jongeren uitdagen en oproepen verantwoordelijkheid op te nemen voor zichzelf, voor anderen en voor hun omgeving. Vanuit een bijzondere aandacht voor de maatschappelijk kwetsbaren, organiseert Kena op een hedendaagse wijze ‘inclusief jeugdwerk’. Met een sterke klemtoon op de actuele beleving van christelijke waarden, brengt Kena jongeren van diverse socio-culturele achtergronden samen. Tegen deze achtergrond besteedt de vereniging bijzondere aandacht aan het scheppen van een klimaat van samenhorigheid.

Visie: Kena wil verder uitgroeien tot een toonaangevende speler in het jeugd- en vormingswerk. Elkeen krijgt zo de kans te kiezen voor het pedagogisch project waaraan de vereniging gestalte geeft. Hierbij moet uitbreiding van de capaciteit steeds hand in hand blijven gaan met kwaliteit en de missie van de vereniging. Kwaliteitsbewaking en -verbetering blijven Kena’s grootste prioriteiten. Het smeden van nationale en internationale samenwerkingsverbanden met verwante jeugdorganisaties zal onze werking kracht bijzetten.

Hoera voor de ambitie. Dat moet broeder Victor ook gedacht hebben toen hij de ‘infirmerie’ voor zieken liet bouwen (de huidige meisjesslaapzaal), een hele atletiekpiste, tennisvelden e.a. liet tekenen. Als we in de praktijk met deze missie en visie aan de

slag willen gaan, onderscheiden we ons van vele andere organisaties. Daarom zullen de inhouden van onze cursussen ook iets meer moeten bieden, omdat we onze medewerkers natuurlijk voldoende tools willen aanbieden om een inclusieve groep verantwoordelijkheid te laten nemen, christelijke waarden te laten beleven, een veilig klimaat te creëren waar jongeren zichzelf kunnen zijn, … En dat dan nog eens op een moderne, toffe en eigentijdse manier. Wauw! Hoera voor de ambitie!

Met jongeren omgaan uit diverse milieus is fantastisch, maar ook een hele uitdaging. Zeker nu we maar zeven dagen hebben om met een groep te toveren. De typische Lassaliaanse pedagogie waarin samen spelen, het samen stil maken, samen werken en verantwoordelijkheid durven geven, de essentie zijn, blijkt al jaren succesvol. Ze toepassen of uitleggen is als monitor, kampleider of instructor vaak niet zo eenvoudig omdat we onze pedagogische stijl vaak onbewust toepassen. Zelfs samen reflecteren over onze eigen aanpak kan al eens stroef lopen omdat iedereen natuurlijk anders is en zijn talenten op een andere manier gebruikt.

Verder evolueren en groeien is noodzakelijk, maar kan alleen zolang we weten waar we vandaan komen en waarom we de dingen doen zoals we ze doen. Daarom gaan we ‘Faire Un Homme’ vertalen. In dat boek geeft broeder Victor, de man waarmee het allemaal begonnen is in Heuvelsven, zijn visie over hoe hij wou dat er in Heuvelsven met elkaar omgegaan zou worden. Dit belooft een spannende reis te worden met een document dat geschreven is in een andere tijdgeest. We gaan daarmee terug in de tijd, van daaruit naar vandaag en nadien naar de toekomst. Het resultaat zal er zijn in de loop van het volgende werkjaar. 3, 2, 1 … start!

Met jongeren omgaan uit diverse milieus is fantastisch, maar ook

een hele uitdaging.

Hans


- door Margot

Hieronder vind je een beschrijving van “een fictieve dag op kamp bij +12”. Vul de ontbrekende woorden in.

’s Morgens na de kapel laten we de ……………. omhoog en zingen het Heuvelsvenlied. Na het ontbijt een ……………. om écht wakker te worden voor we aan de ……………. initiatie beginnen op de vijver. Kijk, een ……………. die een visje uit de vijver pikt! Een ander vendel heeft werk en verzamelt, zaagt of hakt ……………. . Nog een ander vendel leert ……………. met de nieuwe trampolinegoals.

Na een actieve voormiddag een lekker middagmaal. Het eten komt naar boven met de ……………. . Na het eten afwassen of een……………. .In de namiddag doorschuiven van voetbal op het ……………. naar atletiek naar de ……………. waar we tegen tijd een parcour afleggen. Soms spelen we een ……………. met wimpeltrek of hanengevecht. “De tikker kiest het duel” is een voorschrift van de makers of een van de …………….

Na het avondeten vendelvergadering en daarna bontering, buiten met een

Kenawoordzoeker

……………. of als het regent in het cultureel …………….. Een sfeervolle avond vol sketches met monitoren die zich in zotte en serieuze personages ……………. , liedjes, afdaling. Na het avondwoordje en de kapel begint de ……………. .

23

Zoek de woorden die je hebt ingevuld nu in de woordzoeker (alle richtingen zijn mogelijk). Succes!


nder de appelboomLeuke moralen voor op kamp

Een oude indiaan nam zijn kleinkinderen op de schoot. Hij zei:

“Er woedt een strijd diep in mezelf. Een strijd tussen twee wolven. Eén wolf staat voor vreugde, vrede, hoop, gulheid, nederigheid, vriendelijkheid, empathie, sereniteit en vriendschap. De andere wolf representeert afgunst, woede, verdriet, hebzucht, ego, zelfmedelijden, schuld, minderwaardigheid, arrogantie en angst. Die strijd tussen de twee wolven woedt ook bij jullie,elke dag weer.”

De kinderen lieten dit even bezinken, tot uiteindelijk een van hen vroeg: “En wie van de twee wolven haalt het?”

Antwoordde de oude indiaan: “De wolf die je het meeste voedt.”

- door Veerle

25

Je vriend

Uit de oude doos

Elke editie van het kenavenster halen we een oude foto uit onze archief-doos. Ook onze kamchefs en adjuncten waren ooit jonge en enthousiaste leden!

Ondertussen

Worden de kasseien platgedrukt door schoenen.Schoenen in de meest uiteenlopende maten en modellen.Zij nemen het niet langer dat ze nog twee jaar langer gedragen moeten worden.En trekken daarom hun stoute ik aan.

Ondertussen

Staan de pantoffels warm voor de haard.Het laat hen koud.Indien zij in andermans schoenen zouden staan,Zouden zij dan weten waar het schoentje wringt?

27

Kenagendajaarkalender

Kerstkamp (+12)26-30 december 2014

Vitamineweekend 127 - 28 februari 2015

Algemene Vergadering & Ledenvergadering28 februari 2015

Cursussen ANI & UITD 6 - 12 april 2015

Lentekamp (-12)13 - 17 april 2015

Voorkamp4 juli 2015

Zomerkamp Week 1 (-12/+12)5 - 12 juli 2015

Zomerkamp Week 2 (-12/+12)12 – 19 juli 2015

Zomerkamp Week 3 (-12/+12)19 – 26 juli 2015Zomerkamp Week 4 (-12/+12)26 juli – 2 augustus 2015

Zomerkamp Week 5 (-12/+12)2 – 9 augustus 2015



Nakampzondag 23 augustus 2015


WWW.KENA.BE/INSCHRIJVEN Jeugdvakanties & vorming

Kenavenster december 2014

Documents

Transcript of Kenavenster december 2014