Kalebiet maart 2012

Kalebiet >

MAART 2012

Jaargang 48 > NUMMER 1 > ISSN 1382 2969 > Oplage 900 ex

2 Kalebiet > maart 2012

VAN DE REDACTIE

De lente staat weer voor de deur. We hadden bijna de Elfstedentocht geschaatst, maar de temperatuur ging weer omhoog. Alles op Zijn tijd. De komende maand vieren we het Paas-feest, zonder dit feest is er geen evangelie, geen redding. We hebben de Here nodig, dage-lijks, want zonder Hem komt er niets terecht.

Als je deze Kalebiet leest dan is de Win-tersport net geweest, en hebben jongeren zich vermaakt in de sneeuw en Bijbelstudie gedaan. Er is een jongeren- en tienerweekend in aantocht. Voorbereidingen er voor in volle gang, ook voor de Schierkampen.

Dringend leiding gezocht voor de zomerkampen op Schier

Graag willen we je gebed en aandacht vragen voor het volgende: de aanmeldingen voor zomerkampleiding op Schier lopen achter. Pas een kwart van het gewenste aantal mensen heeft zich opgegeven. Voorgaande jaren was dat rond deze tijd ruim tweederde. Zou je wil-len overwegen om komende zomer als leider mee te gaan naar Schier? Het kamp is van

zaterdag 21 juli tot en met zaterdag 28 juli 2012. In deze periode worden vijf boerderijen gehuurd voor vijf verschillende leeftijdsgroe-pen. Het is een goede gewoonte dat de leiding kampgeld betaald.

Voor meer informatie kun je contact zoe-ken via onderstaand telefoonnummer of e-mailadres. Misschien ken je andere mensen die geschikt zijn voor dit werk. Schroom niet, spreek ze aan en verwijs ze door.

DRINGEND LEIDING GEZOCHT

3

VAN HET BESTUUR

Beste Kalebiet lezers,We zitten alweer een paar maanden in het jaar 2012. De tweede Kaleb-activiteit, ‘de wintersport’ ligt alweer achter ons. Een groep enthousiaste jongelui heeft een fijne, gezellige en sportieve tijd met elkaar gehad en hebben daarnaast ook veel geleerd uit Gods woord. Het is niet zomaar iets dat de almachtige, liefhebbende, getrouwe God naar ons mensen omziet. Het is genade. Hij wil ons dicht bij Zijn vaderhart hebben, in contact met ons staan. Komende tijd staan we erbij stil wat Hem dat gekost heeft. Goede Vrijdag: Zijn geliefde Zoon hing aan dat kruis voor ons, maar de dood had niet het laatste woord, deze is overwonnen en Jezus leeft. We hebben te maken met een levende God, een helper, trooster voor elke dag, niet voor even, maar voor een eeuwig-heid lang. Voor de kampen op Schier zijn de voorbereidingen in volle gang. Wanneer je dit leest is het voorbereidingsweekend al bijna in het zicht. Er is een groep enthousiaste leiding, die de kinderen deze zomer een onvergetelijke tijd willen bezorgen. Die willen vertellen uit Gods woord en met elkaar willen optrekken. Misschien twijfel je nog om als leiding mee te gaan of ken je nog iemand in je omgeving die geschikt is. We kunnen nog leiding gebrui-ken, dus pak die telefoon, het zal je een hoop plezier geven en ook je leven rijker maken. Een ding staat vast: God is erbij, Hij is de Getrouwe en Waarachtige en Hij laat niet varen, wat Zijn hand begon.Tot slot wil ik u, jullie vragen om ook voor stichting Kaleb te bidden.’n Vriendelijke groet, in Hem verbonden, Thea van Urk Dam, bestuurslid

Bidden met elkaar voor Stichting Kaleb.

Het werk van Kaleb heeft net als alle dingen in ons leven gebed nodig. In Markus 11:24 zegt Jezus:”Alles wat u biddend begeert, geloof dat u het ontvangen zult, en het zal u ten deel val-len. Het is Gods verlangen dat iedereen hoort over Zijn liefde,genade en het verlossingswerk van Zijn zoon, de Heer Jezus Christus.

Door alle activiteiten van Kaleb heen willen wij wijzen op Jezus, de Weg,de Waarheid en het Leven. Daarbij is gebed tot God onmisbaar.

Om die reden willen wij bij elkaar komen op maandag 23 april. Aanvang 19.30 uur.

Op het KalebcentrumBurgemeester de Withstraat 35In de Bilt

Op UrkInfo: Jolanda PostTel nr: 06 48383529

Wij hopen velen van jullie te mogen ontmoeten.Thea van Urk Dam. Gebedscoördinator.070-3258352


VERSTOPPERTJE SPELEN

Ik heb een zoon van 17 en een dochter van 20 jaar, jong volwassen noemen ze mensen in die leeftijd. Een hele mooie tijd als ouder om deze samen te beleven. Ook een mooie tijd was de leeftijd van 3 – 4 jaar. Voor het slapen gaan nog even ravotten, een verhaal uit de kinderbijbel en samen bidden. Ongedwongen en vaak on-bewust zijn hier de beginselen van het geloof en vertrouwen geboren in de God van Israel, onze leidsman in het leven. Wat we ook vaak deden was verstoppertje spelen. Dolle pret altijd, soms ook niet als je te snel gevonden werd. Kreten die gehoord werden waren: Zoek me dan…….je kan me lekker toch niet vinden. Dit vormde steeds weer de uitdaging om het spel te gaan spelen.

Opmerkelijk dat ik hieraan moest denken toen ik door Dick van Braak onze Kalebiet eindredacteur gevraagd werd om een update te schrijven rond het Schiergebeuren. We zijn met een kernteam al volop bezig met de voorbereidingen. Afspraken met de boeren, reservering van de boot, enz, dit loopt allemaal . We zien met elkaar weer uit naar een mooi kamp met veel plezier wat al vele jaren voor heel veel kinderen en tieners tot Zegen is geweest.

Toch wil ik graag met u en jou als trouwe Kale-bietlezer iets delen wat op mijn hart ligt.Dit jaar ondervind ik heel veel moeite om men-sen te vinden die zich spontaan aanmelden om mee te helpen de kampen voor te bereiden en een week mee te gaan komende zomer.Ook verschuiven de aanmeldingen van deel-nemers naar een later tijdstip wat voor de

organisatie tot extra veel werk leidt, en ook extra kosten met zich meebrengt.Ik heb me steeds afgevraagd hoe dit toch komt? Zoek ik niet goed genoeg of zoek ik op de verkeerde plaatsen, is het de (verkeerde) geest van de tijd, of verstoppen mensen zich te goed?

Bij deze doe ik een oproep aan u of jou, voel je je gezocht en wil je en/ of iemand in je om-geving toch niet missen wat een Schierkamp van Stichting Kaleb voor je kan betekenen, geef je dan nu op! Ik heb je hard nodig en tik je bijzonder graag aan om je te verwelkomen als persoon die zich gevonden laat worden om als leiding of deelnemer mee te gaan op Schier-kamp 2012.

Hartelijke groeten,Annette KasteleinE-mail: [email protected]: 0172-652798 / 06-30923335

NIEUW: OPGAVE VOOR 1 MEI 2012

10 EURO KORTING!!!

5

KALEB SKIVAKANTIE 2012

Denk GROOT

Voorbereiding:Tas inpakken: toiletspullen, pyjama, skikle-ding, ondergoed, sokken, Bijbel, zonnebrand, muts, sjaal, handschoenen. Reisverzekering afsluiten. Geld overmaken. Ski’s/ snowboard, schoenen, stokken etc. van zolder halen.Studie maken

Blijven ademhalen en doorgaan met het dage-lijks leven!

Ski’s regelen voor vrienden en skikleding. Laatste dag nog ski’s van marktplaats geplukt.Deelnemers gebeld voor de laatste info.Auto stuk! Wat nu! ! ! Koelvloeistof en motor-olie bijgevuld, pfoei, gelukkig kan ik rijden!

Kennismakingsetentje georganiseerd de avond voor we met elkaar naar Ede rijden. Skispullen inladen.

ZATERDAGOCHTEND! ! !04:15 uur op, laatste spullen ingepakt, koffers ingeladen en op weg naar Ede-Wageningen. Veel te vroeg aangekomen, maar langzamer-hand komen er meer deelnemers. Alle spullen in de busjes geladen, staan we op de par-keerplaats in een kring en gaan in gebed. Een mooi begin van een reis, vind ik altijd. Ieder zoekt een busje uit en al gauw zijn de auto’s en busjes gevuld. Beetje onwennig kennisma-ken met elkaar. Sommigen kennen elkaar, de meesten zijn samen met iemand gekomen. Een subliem spel door Yolanda bedacht om het ijs te breken en de reis op een gezellige manier te beginnen en elkaar te leren kennen. TOP! Iedereen doet mee. Gelukkig zijn er stops, zodat er weer zo’n fijn Sanifairbonnetje gehaald kan worden. Gebruiken we die wel voor iets lekkers. Ook nog achter het stuur gezeten, dat was erg leerzaam en leuk om te doen.


En dan . . . komen de bergen in zicht en hoe hoger we komen, hoe meer sneeuw erop ligt. Ik ben echt benieuwd naar het huis waar we voor een week in gaan ‘wonen’. Als we er een-maal zijn, ben ik verbaasd over de mooie, grote locatie. De ski’s en spullen worden uitgeladen met elkaar en iedereen gaat op zoek naar een ‘slaapplekkie’. Er zijn genoeg kamers: 4- en 2-persoons. Hmmm . . . alle kamers gevuld, waar zal ik eens slapen? Wordt me een super 2-persoonskamer gewezen met aan 2 kanten ramen met SUPERMOOI uitzicht op de bergen. Samen met Doriene op een kamer, gezellig. En na geïnstalleerd te zijn, kunnen we aanval-len aan tafel! Dat smaakt lekker na zo’n dag reizen en eerlijk gezegd: er was over nage-dacht! Een broodje zuurkool met worst. Wie komt hierop?! Ik vond het erg lekker.

Zo zou ik alles kunnen beschrijven van minuut tot minuut, maar dan wordt het verhaal te

lang. Wat ik zeggen wil, is dat het een GEWEL-DIGE vakantie was en een ervaring rijker.Een aantal hoogtepunten:• Het eten was VOORTREFFELIJK en elke dag

weer met liefde bereid• Het corvee was SUPER geregeld en elke

deelnemer heeft zich ingezet• De studies waren doeltreffend en stof tot

nadenken• ELKE DAG ZON, tot wel 17 a 20 graden aan

toe op vrijdag!• Leuke skiroutes en fijne pistes, voor elk wat

wils.• Ervaren ski/snowboard leraren, met een

hart van goud.• Wat mij erg geraakt heeft: zingen met

elkaar na het eten.• Iedereen kon aansluiting vinden bij een

groep (gevorderden, beginner, medium).• Snelle leerlingen.• Sfeer in de groep.

7

• Lekkere bedden in de slaapkamers.• Creatieve manieren om ‘op de piste’ te

komen en weer ‘naar huis’.• Vallen en opstaan (vooral van 1 zeer moe-

dige deelnemer!).• Speciaal ski/snowboard schuurtje.• Ervaren pianobegeleiding.• Iedereen heeft een inbreng.• Bowlen en uitgaan.• Grootheid van God ontdekken en zien.• PAUZE op de piste: ZONNEN!• Gezelligheid en ruimte voor een geintje.• Begrip voor en naar elkaar.• Nieuwe vrienden maken.• Diepgaande gesprekken.• Latte Macchiato.De laatste dag nog spannend gemaakt om samen met Janieta op het laatste moment nog de lift omhoog te pakken en in 10 minuten naar beneden de sjezen om de laatste bus nog te halen. Maar . . . WE DID IT!

De terugreis was snel door minder stops. Alle spullen werden weer uitgeladen. Sommigen werden opgehaald, anderen reden met elkaar mee, maar ieder met bepakking en een tevre-den gevoel. Echt, het was een mooie en ont-spannen reis, waar achter de schermen hard gewerkt is om het allemaal zo te organiseren. Grote dank aan degenen die het gecoördi-neerd hebben! Velen heb ik horen zeggen: tot volgend jaar! En volgens mij mag je dan zeker spreken over een ZEER GESLAAGDE reis.

TOT OP DE REUNIEThat’s the place to be

En vergeet niet . . . DENK GROOTWant we hebben een GROOT God: Abba, Vader en wij zijn ZIJN kinderen.

Groetjes van een reisleidster die ENORM genoten heeft van alles en iedereen!

Martine


Eindelijk kon ik dan op wintersport!7:00 uur op Ede klaarstaan. En daar gingen we dan met ongeveer 40 man naar Adelboden, Zwitserland. Het skiën was fantastisch, het uitzicht was erg mooi. Heel vet om Gods groot-heid in de natuur te zien. Tevens was deze week opbouwend in geloof.Kortom, een TOPweek!

Mayonne

Wist je dat ...• We weer een super top wintersport mee

mochten maken• Toni al zijn geld verkwispelt heeft aan latte

macchiato• Timo nog steeds denkt dat hij de Beste

Reisleider is; en wij wel beter weten!• Ingrid “Halleluja” roept voordat ze valt

• Hachee op het menu niet zo’n best idee is met zulke kleine slaapkamers

• Toni en Timo in de Master Bedroom moch-ten slapen

• Mirjam, Roelien en Klaas Willem in hun badkleding van de piste afgingen

• Lub en Bregt zich weer overtroffen hebben met het maken van de lekkerste gerechten

• Gerdien “de blik” heeft overgenomen en het bij haar wel werkte

• Meindert wilde koekhappen tijdens het slee-tje rijden; dit wel een heel pijnlijk sleerondje werd

• Aafke onbeperkt met haar moeder belt• Mette wel 100 paar oorbellen meeneemt op

1 week vakantie• Jolanda tijdens deze reis is vernoemd• Roeline het wel voor elkaar krijgt om begin-

ners van een blauwe piste af te helpen

9

• Kaleb een heuse flash-mob van “this little light of mine” uitvoerde op het terras

• een Nederlander een kameel vind in de woestijn maar de kameel vindt van niet

• Mark vind dat Jenneke Bax heel mooi kan zingen

• Bregt en Klaas Willem een prachtig muzi-kaal duo vormen

• Martine op reis gaat en meeneemt: snow-board, 4 paar ski’s, bigfoots, slee, reserve ski’s, gitaar, elektrische gitaar en ook nog plaats heeft voor blauwe slofjes

• als de gondel niet goed dicht gaat, er een voet van Pieter of een hoofd van Meindert tussen kan zitten

• we een complimentjesdag hadden waarbij de complimentjes vanuit de Bron werden gegeven

• Gerlof heel veel geduld heeft bij het huren van ski’s en schoenen; vooral als er 2 knappe dames proberen voor te dringen

• dat deze reis een 10+ krijgt omdat we de beste reisleider in ons midden hadden.

De wintersport vakantie van Kaleb was erg gezellig en leerzaam

Gezelligheid, veel lol, zingen, leren van elkaar, zon en veel op de pistes. Kort samengevat: een geweldige Zegenrijke week.

Maarten de Meij

Deze vakantie van Kaleb is een goede keus voor sportieve Christenen die op een leuke manier hun vakantie willen doorbrengen

De vakantie was weer top, zoals elk jaar! De pistes waren super, net als het weer. Ook de Bijbelstudies waren raak en hebben veel teweeg gebracht. Naast het mooie weer en de sneeuw was de sfeer ook Top. Kortom: volgend jaar weer!!

Het was echt een TOP week . Alles was perfect, de leiding, de deelnemers, het weer, het landschap, gewoon alles!! Volgend jaar weer …

Simone Tromp


DE DRIE BOMEN

Lang geleden stonden we op een heuvel drie kleine bomen; ze stonden daar en droomden van wat ze later wilde worden wanneer ze groot waren.

De eerste kleine boom keek naar de ster-ren en zei: “ik wil een schat bewaren. Ik wil bekleed worden met goud en gevuld met kostbare stenen. Ik word de mooiste schatkist in de hele wereld.

De tweede kleine boom keek naar de kleine rivier die beneden voorbij kronkelde op weg naar de oceaan. “Ik wil over verre wateren reizen en machtige koningen vervoeren. Ik wil het machtigste schip ter wereld worden!”

De derde boom keek naar de vallei daar beneden waar ijverige mannen en vrouwen aan het werk waren in een ijverig stadje. “Ik wil helemaal niet weg van deze heuveltop. Ik wil zo groot worden dat de mensen later, wan-neer ze hier voorbij komen en naar me kijken, hun ogen naar de hemel richten en aan Gods denken. Ik wil de grootste boom van de wereld worden.”

Er gingen veel jaren voorbij. De regen kwam, de zon scheen, de kleine bomen groeiden en groeiden. En op een dag kwamen de houthak-kers de heuvel opgewandeld.

De eerste houthakker keek naar de eerste boom en zei: “Dit is een prachtige boom. Het is echt een volmaakte boom voor mij”. En met een paar zwaaien van zijn blinkende bijl viel de

eerste boom tegen de grond. “Nu gaan ze een mooie kist van mij maken, ik zal een kostbare schat bevatten,”dacht de eerste boom.

De tweede houthakker keek naar de tweede boom en zei: “Dit is echt een sterke boom. Een perfecte boom voor mij.” En met een paar zwaaien van zijn blinkende bijl ging ook die tweede boom tegen de grond. “Nu ga ik verre oceanen kunnen bevaren,”dacht de tweede boom. Ik zal een groot schip worden dat machtige koningen vervoerd.”

Maar de derde houthakker keek niet eens op. “Elke boom is goed voor mij,”gromde hij. En met en paar zwaaien van zijn blinkende bijl viel ook de derde boom om.

De eerste boom was blij toen hij in de werk-plaats van de timmerman werd binnenge-bracht. Maar de timmerman maakte uit zijn hout een voederbak voor dieren. De eens zo fiere boom werd niet met goud bekleed en hij werd ook niet gevuld met een kostbare schat. Hij hing vol zaagsel en werd gevuld met hooi voor de hongerige dieren.

De tweede boom glimlachte toen de houthak-ker hem binnenbracht op een scheepswerf. Maar er werd die dag helemaal geen machtig zeilschip gebouwd. De eens zo sterke boom werd in stukken gezaagd en er werd een eenvoudige vissersboot mee gebouwd. Hij was te klein en te zwak om op oceanen, of zelfs op een rivier te varen. In plaats daarvan werd hij naar een meer gebracht.

11

De derde boom was totaal in de war toen de houthakker hem in een paar grote stuk-ken hakten en zo werd achtergelaten op een houtstapel. “Wat gebeurt er toch met me?” dacht de eens zo machtige boom. “Al wat ik wilde was om op die heuvel te blijven staan en mensen naar God te wijzen.”

Er gingen weer heel wat dagen en nach-ten voorbij. De drie bomen waren vroegere dromen helemaal vergeten. Maar op en nacht werd de eerst boom verlicht door een helder sterrenlicht toen een jonge vrouw haar pasgeboren kindje in die voederbak legde. “Ik had zo gehoopt dat ik een wiegje voor hem had kunnen maken,”fluisterde haar man. De moeder nam zijn hand in de hare en glim-lachte omdat het licht zo mooi op dat vuile ruwe hout scheen. “Dit wiegje is prachtig,” zei ze. En plots besefte de eerste boom dat hij op dit moment de kostbaarste schat van de hele wereld bevatte……..

Op een andere avond nam een vermoeide man met zijn vrienden plaatst in de oude vissers-boot. De man viel in slaap terwijl de tweede boom langzaam over het grote meer voer. Plots begon het te bliksemen en er stak een vreselijke storm op. De kleine boot kraakte. Hij wist dat hij niet sterk genoeg was om zoveel reizigers veilig door dit stormweer te voeren. De vermoeide man werd wakker. Hij stond recht, strekte zijn hand uit en zei: “Weest stil.” Toen ging de storm even plots liggen als hij was begonnen. En toen begreep de tweede boom dat hij de Koning van hemel en aarde mocht vervoeren.

Op een vrijdagochtend werd de rust van de derde boom ruw verstoord toen de twee stuk-ken van zijn stam werden weggehaald van die grote houtstapel. Hij wist niet wat er gebeurde toen hij verder gedragen werd langs die woe-dende menigte. Hij sidderde toen de soldaten de handen en voeten van een man aan zijn stam vastnagelden. Hij voelde zich angstig, schuldig en ellendig. Maar de volgende zon-dagochtend, toen de zon opkwam en de aarde beefde van vreugde toen besefte die derde boom dat Gods liefde alles had veranderd. Het gebeuren had de derde boom sterk gemaakt. En iedere keer wanneer de mensen opkeken naar die boom zouden ze aan God denken. Dit was veel beter dan de grootste boom in de wereld te zijn. Hij was de boom die voor altijd naar de hemel mocht wijzen.

Het is fijn om te leren van dit verhaal. Wat mij betreft helpt het, om míjn plannen en dromen makkelijker los te laten, en ze daadwerkelijk in Gods handen te leggen. Hij kent immers mijn dromen, en heeft ze op de één of andere manier verwerkt in Zijn plannen. God doet het allemaal op Zíjn tijd – en wachten is moeilijk. Herinner je als je in zo’n wachttijd zit, het verhaal van de drie bomen…

Angela Elwell Hunt


KALEBPOTJE

Velen van jullie zijn misschien al bekend met het Kalebpotje of hebben de naam wel eens eerder gehoord. Wat is precies het ‘Kalebpotje’ en waar wordt het voor gebruikt? Het is jaren geleden ontstaan om kinderen, tieners en soms ook leiding de mogelijkheid te bieden een geweldig, supergaaf zomerkamp op Schiermonnikoog mee te laten maken door hen of hun ouders waar mogelijk financieel tegemoet te komen. Op deze manier hebben al vele jaren kinderen en tieners een fijn en gezegend zomerkamp mogen hebben, wat vaak zijn uitwerking heeft gehad in hun leven. Om dit mogelijk te maken is het Kalebpotje in het leven geroepen. Het bestaat uit u en jullie giften, grote zowel als kleine giften.

Op dit moment is de bodem nog duidelijk te zien, maar met u en jullie giften hopen we ook dit jaar weer velen de mogelijkheid te geven om mee te gaan met het zomerkamp. Bijdragen kunt u storten op het gebruikelijke bankrekeningnummer: 69.08.60.463 ten name van St. Kaleb; te Bilthoven; onder vermelding van ‘Kalebpotje’. Voor vragen met betrek-king tot het Kalebpotje of een aanvraag kun je contact opnemen met Thea van Urk Dam, contactpersoon ‘ telefonisch bereikbaar op 070-3258352.

Helpt u, helpen jullie ook mee? Alvast hartelijk bedankt namens de ontvangers voor uw bijdrage!

Thea van Urk Dam.

13

GEBOREN EN GETROUWD

> Geboren11 december 2011, Abigail Joy Houdijk, dochter van John en Beth Houdijk25 januari 2012, Yalina Jaira El-Haouli, dochter van Farid en Josha El-Haouli3 maart 2012, Noëmi Hanna, dochter van Sander en Nienke Ris - Stolk

> Getrouwd24 februari 2012, Jan Willem Dannenberg en Margreet Roerig23 maart 2012, Benjamin Gerritsen en Lianne Splinter30 maart 2012, Jaap Zijlstra en Mirjam Langstraat31 maart 2012, Rob Neeleman en Janneke de Vogel


HALLO JEUGDBIETEN

Hoeveel keren per week lees jij in jouw Bijbel? Een keer, alleen op zondag of twee keer zo-maar even en verder niet. Ik moet hierbij den-ken aan een kamerling die op een wagen zat en op weg was naar Jeruzalem om te bidden.

Deze man, een hoge piet zouden wij zeggen, een bediende van een Koningin der Moren. Hij was op reis en las onderweg in het Oude Testament uit het boek Jesaja. Op dat zelfde moment ergens anders loopt Filippus; hij ziet de wagen met de kamerling komen. De Heilige Geest zegt tegen hem, dat hij naar deze man moet gaan. En zegt: “Begrijpt u wat u leest?” Hoe zou ik dat nu kunnen, als niemand mij uit-legt wat er staat?” Hij vroeg of Filippus naast hem plaats wilde nemen. Oef, wat zou jij doen, zo’n bijzonder iemand, misschien met allerlei medailles op zijn uniform. Ik zou naar hem op zien. Maar Filippus let daar niet op en gaat bij de man zitten, en vraagt wat hij wil weten.

Zo vertelt de man, dat hij niet begrijpt wat hij leest. Dan geeft Filippus uitleg, de Heilige Geest geeft hem die wijsheid. Heel veel men-sen lezen heel weinig in de Bijbel, dit komt ook doordat ze de woorden niet begrijpen, net als

deze kamerling. Het is ook geen gewoon boek, dat je leest. Maar het Woord van God, en om Zijn woord te kunnen begrijpen heb je de Hei-lige Geest nodig voor uitleg. De Heilige Geest hoort bij de Goddelijke Drie-eenheid, Vader, Zoon, Heilige Geest. Zo mag je ook als je de Bijbel wil gaan lezen, om hulp vragen voor de uitleg van de Woorden van de Here God. Als je het zo leest dan begrijp je er niets van. Je hebt een andere “bril” nodig net als een 3-D bril. Als je b.v. op school iets niet begrijpt, vraag je het ook aan de meester of juf die je dan wil helpen, zodat je het begrijpt. Je kunt ook iets vragen aan je vader of moeder. De Heilige Geest geeft een ander Licht op het Woord. Je kunt zomaar iets lezen en dan springt het er in eens uit en je zegt, dat is voor mij lijkt het wel. De Heilige Geest kan op verschillende manieren spreken, ook door mensen heen die op zondag of op het Schierkamp een Bijbel-verhaal vertellen. Je voelt je aangesproken. Of ineens zie je het. Ik vraag altijd als ik de Bijbel wil lezen, of de Heilige Geest mij wijsheid wil geven zodat ik Zijn Woord kan begrijpen. Zo gebeurt het dat je ineens begrijpt wat je leest. Dat spoort je aan om het steeds weer te vra-gen. Gods zegen!

15

WIE IS WIE…? MICHELLE POST

> Op welke school zit je?Ik zit op de Greijdanusschool basisschool in Den Helder in groep 6.

> Wat zou je willen worden?Ik zou graag verloskundige willen worden.

> Welke hobby’s heb je?Ik hou super veel van: harpspelen, spor-ten, kletsen, lachen(giechelen) en bij mijn vriendinnen zijn of iets samen met ze doen.

> Hoe kwam je aan het Kalebkamp? Mijn vader ging vroeger ook naar Kaleb-kamp.

> Wat vond je leuk in het Kalebkamp?Het was echt supergaaf!!! Bijna alles was wel leuk!

> Wat vond je minder leuk in het Kalebkamp? Het was bijna altijd wel slecht weer en we mochten helemaal niet lang wakker blijven… maar toch ondanks alles was het echt super!!! ;-D

> Weet je een leuke mop?Gek, niks en niemand zitten in een boom. Niemand valt er uit en niks roept tegen gek: snel, bel de ambulance!!! Gek belt op en zegt:HALLO, IK BEN GEK, IK BEL VOOR NIKS OMDAT NIEMAND UIT DE BOOM GEVAL-LEN IS!!!

> Hou je van dieren, zo ja welke? Ik hou van bijna wel van alle dieren maar nog het allermeest van honden.

> Wat eet je het liefst? Te veel om op te noemen, maar bijv. Pizza, broodje shoarma en roti.

> Aan wie zou je de groeten willen doen?Aan iedereen die meeging op Kaleb met de E- boerderij!


WIE IS WIE…? NAOMI POST

> Op welke school zit je? Ik zit op de Greijdanusschool basisschool in Den Helder in groep 7.

> Wat zou je willen worden? Ik wil graag iets met dieren of als model gaan doen of zo. Ik weet het nog niet ze-ker, ik wil namelijk steeds iets anders. Pas nog dierenarts, eerder wou ik een stalhulp worden bij een manege, weer eerder dacht ik eraan om schilder of fotografe/ journa-liste te worden. En toen ik 5 was, was ik er zeker van dat ik prinses wou worden!

> Welke hobby’s heb je? Kletsen, lachen, tekenen, computeren en bij mijn vriendinnen zijn. En ook alles met paarden!

> Hoe kwam je aan het Kalebkamp?Mijn vader ging vroeger ook veel naar Kaleb.

> Wat vond je leuk in het Kalebkamp?Het was geweldig gezellig. Ondanks het slechte weer heb ik heel veel lol gehad.

> Wat vond je minder leuk in het Kalebkamp? Het slapen ging er best streng aan toe en het was wel balen dat er eventjes een beetje herrie was bij de meiden…

> Weet je een leuke mop?Jantje loopt langs het huis van de burge-meester en spuugt op het raam. Woedend komt de burgemeester naar buiten en schreeuwt: ,,hoe durf je kwajongen!!hoe zou jij het vinden als ik op JOUW raam zou spugen?” ,,Heel knap” antwoordt Jantje ,, want ik woon op de 12e verdieping!!”

> Hou je van dieren, zo ja welke? Ja, ik ben helemaal gek van paarden maar ik vind alle andere dieren ook heel leuk.

> Wat eet je het liefst? Zoveel! Maar vooral broodje shoarma is heel erg lekker en natuurlijk snoepjes

> Aan wie zou je de groeten willen doen? Aan Imke, Dieke en Hineni.

17

BIJBELQUIZ

> Wat deed de Here Jezus, de laatste uren, voordat Hij gevangen werd genomen?

� Bidden � Slapen � Eten � Feest vieren

> Hoe verraadde Judas, de Here Jezus?

� Door aan zijn hemd te rekken � Hij wees Hem aan � Hij fluisterde het stiekem � Hij gaf Hem een kus

> Jezus zei: Ik ben de Weg, de Waar-heid, en …

� De Stilte � Het Leven � De Redder � Het Licht

> Hoe noemen de Joden de eerste vijf boeken van de Bijbel?

� De Tien Geboden � De wetten � De 5 boeken van Aaron � Thora

> Hoe heette de begerige knecht van Elisa?

� Gemazi � Gedazi � Gelazi � Gehazi

> Hoe heette de oom van Esther? � Mozes � Jozef � Mordechai � Ahasveros

> Wie volgde Mozes op als leider van het volk?

� Daniël � Jafeth � Jozua � Kaleb


MOPPEN

Later wil ik rijk worden

Jantje komt thuis en zegt tegen va-der: “Pap, later wil ik rijk worden. Dan

wil ik een groot huis zonder badkamer en elf bedienden en veel eten natuurlijk.”

“Geen badkamer?” vraagt vader. Jantje: “Nee, want ik wil stinkend rijk worden.”

“Bij ons komt geen druppel alcohol

op tafel.” “Bij ons ook niet,

we schenken altijd heel voorzichtig in.”

Wat kost die porseleinen

schaal? Tien euro. Kan daar niet iets van af?

Ja de deksel.Twee ambtenaren

uit verschillende dorpen scheppen op over hun gemeen-

ten. “Bij ons in het dorp loopt de burge-

meester met een ketting om, zijn hals zegt de een.’

“Nou en”, zegt de ander, “bij ons mag hij vrij rondlopen.”

19

IN MIJN KLEIN HOEKJE

Het wordt buiten al langer licht, als je dat vergelijkt bij een maand geleden. Maar in de wereld wordt het steeds donkerder: Kerken lopen leeg, de criminaliteit neemt toe, rampen volgen op rampen etc. Zorg dat je wandelt in het licht met Jezus. Dan verdwijnt de nacht en is er blijdschap in je ziel. Dan ben jij een klein lichtje in jouw klein hoekje. Mama was boodschappen gaan doen en Viktor moest op Lielou passen. Dat was voor hem geen straf. Hij was dol op zijn kleine zusje van twee. Omdat ze nog nooit in een trein had gezeten, had de oppas haar een keer meegeno-men. Op een gegeven moment stopte de trein en Lielou zei: “Nu gaat de trein benzine tanken” Ze had later met haar plastic speelgoedcenten perse de oppas willen betalen. Als mama tel-kens de oppas moest betalen had ze straks vast geen centjes meer voor boterhammen. “Lielou, we gaan vandaag op reis”, riep Viktor. Waaauw ! We gaan naar de Riviëra. Daar is het lekker warm. Hij maakte een tent op het grote bed van papa en mama met lakens en dekens, die hij onder andere aan de lamp ophing.. Dit is onze luchtballon en daarmee vliegen we naar Frankrijk.Vet cool ! En mogen al mijn kindertjes mee?” vroeg Lielou. “Ja hoor, haal ze maar”, zei Viktor. De knuffels en de poppen werden allemaal in de luchtballon gezet. Als er een omviel gingen ze allemaal op hun neus en kon Lielou weer opnieuw beginnen haar kroost recht te zetten. “Maaike, jij moet goed opletten hoor, dat ze met hun kleine vingertjes nergens aanzitten”, zei Lielou tegen haar lievelingspop. Zo vlogen ze heerlijk

in de luchtballon. Het fijne van deze luchtbal-lon was, dat hij op het strand van Nice in een grote tent veranderde. Buiten stormde het. Boeh, boeh, boeh. Een zware mistral joeg het water rond de tent hoog op.”Hoe kunnen we nu eten halen, vroeg Lielou?. “Kijk, ik ga in dat bootje, een stoel, eten halen in de snackbar”. Even later zaten ze lekker frietjes te eten en het bed zat vol kruimels. Smak, smak, smak. Plotsklaps vloog er een tweede Lielou door de tent. Maar ze maakte dat ze wegkwam. Viktor zei:”Dat is Leo weer “Maar Lielou gilde:”Help, leeuwen, leeuwen, want dat had ze verstaan. Hun broer Leo moest altijd plagen en hij had de kat de kleren van Lielou aangetrokken en haar in de tent gegooid.Toen was het spelletje ineens niet leuk meer en gingen ze opruimen. Lielou had het nog steeds over de leeuwen. Ze was echt geschrokken.De kruimels van de frietjes werden op de grond gegooid en Lielou mocht stofzuigen. Dat deed ze graag. Maar ineens hoorde Viktor, die de dekens naar een andere kamer aan het brengen was, een gegil. Aaaaaah, aaah, aaah. Hij rende naar de slaapkamer van mama en papa. Waaah. Oh help. Lielou riep: ‘De stofzuiger heeft mijn jurk opgegeten”. Een groot deel van haar rok zat in de slang van de stofzuiger. De stofzuiger produceerde een angstaanjagend geluid. “Nee, hoor, kijk maar”, zei Viktor en trok de jurk uit de stofzuiger.”Je hoeft niet te huilen, er is niets aan de hand. Toen alles was opgeruimd, gingen ze tekenen.Viktor moest van Lielou allemaal barbapapa’s, barbamama’s, barbamientjes, barbalilou’s


etc. tekenen.En daarna ging Lielou ze kleu-ren. “Jij kan ook niet kleuren”, zei Leo tegen Lielou.”Welles”, zei Viktor,”dat is moderne kunst”. Even later ging de bel. Tring, tring. Leo deed open. Het was een mevrouw, die bij hen in de straat woonde. “Zou mijn hondje even hier mogen blijven. De buurvrouw is gevallen en ik moet met haar naar het ziekenhuis.” Nu dat vond Leo geweldig. Even een eigen hond.! Barbapapa kon het nu wel vergeten om vereeuwigd te worden. Alle belangstel-ling ging uit naar de hond. Hoe zou hij heten? “Bello”, dacht Viktor. “Bello”. De hond vloog naar Viktor. Nee, hij heet Trix, zei Leo. “Trix”. De hond rende op Leo af. “Laten we hem Bel-latrix noemen””,’vond Viktor.”Lielou had nog nooit een hond van zo dichtbij gezien. Ze ging op de grond liggen en het beest eens goed bekijken.”Nee maar”, riep ze vol verbazing. “Hij heeft achter nog twee pootjes. Ik krijg een kusje. “Smak, smak een beetje nat”. Maar toen gingen de jongens met de hond in de tuin dollen.Lielou was niet bij het raam weg te slaan. Telkens als ze dacht, dat de hond haar kant opkeek, zwaaide ze. Toen mam thuiskwam zag ze een enthousiast zwaaiende Lielou.”Waar zwaai je naar? “, vroeg ze aan LIelou.”Kijk een hondje”. Leo trok het hondje aan zijn staart. Het hondje wilde zich verdedi-gen en toen gaf Leo hem een trap. Mama was vreselijk boos.Net op dat moment kwam de buurvrouw haar hondje halen. Leo was nog echt geen lichtje in zijn klein hoekje. Mama had hem een keer betrapt. Hij had een dvd van een vriendje geleend. Dat

ging over eem vreselijk gevecht van buiten-aardse wezens. Ze werden gekloond en hun DNA werd veranderd. Ze evolueerden en werden vreselijke gedrochten.met scherpe klauwen. Mama had gezegd:”Je weet, dat ik die troep niet in huis wil. Op deze wijze zorgt Satan ervoor, dat we hem straks heel normaal vinden”. Later ging Viktor naar mama in de keuken. “Houdt Jezus niet meer van Leo”. “Ja hoor”, zei mama,”Jezus houdt van alle kleine kinderen. Alle kleine kinderen mogen naar hem komen. Leo is alleen even de weg kwijt. Hij valt als het ware telkens in de sloot. Met Jezus hulp moeten we proberen hem op de wal te houden.” Het begon al aardig donker te worden, toen mama aan Viktor vroeg.”Waar is Leo nu weer?” Ik weet het niet”, zei Viktor.Toen Leo een uur later thuis kwam, was hij erg stil. Mama vond het verdacht. En even later kwam de aap uit de mouw. De vrouw van het hondje stond weer voor de deur. “Uw zoontje heeft met een mes een kras op mijn auto gemaakt. En het was net een nieuwe. Oh, komt u maar even binnen.”, zei mama. “Leo, Leeeeeuwo’. Geen Leo te zien. Lielou zat in haar oude kin-derwagen. De buurvrouw vond het een beetje vreemd. Mama stond gelukkig met haar rug naar de kinderwagen toe. Even later droop de buurvrouw af. Leo kroop onder Lielou vandaan uit de kruiwagen.

Miek

21

BESTE KALEBIETEN

Wat was het leuk om verschillenden van jullie op de Kaleb reünie te zien! Jullie hebben mij toen in een rolstoel gezien en daar heb ik iets over geschreven.

Voor hen die mij niet kennen: Mijn naam is Janke Bos – Klein. In het najaar van 1980 stond er een adverten-tie in “Visie” van de EO en vroeg het bedrijf Jozua een secretaresse. Ik werd door Ron Gerritsen bij hem thuis uitgenodigd voor een gesprek, ik had nog nooit van Jozua of Kaleb gehoord, maar de kennismaking verliep erg leuk en Ron nam mij aan als secretaresse voor Kaleb. Januari 1981 begon ik aan mijn Kaleb avontuur en ontmoette mijn man Willem. In 1984 vertrokken we naar een bijbelschool op de Canadese prairies en kwamen drie jaar later terug met 2 kinderen. Voordat we toen naar België vertrokken (waar we nu al 22 jaar wonen) hebben we samen nog een jaartje bij Kaleb gewerkt. Ik zou een boek over mijn Ka-leb belevenissen kunnen schrijven, ik heb veel geleerd en er heel goede herinneringen aan!

De wereld gezien vanaf 1.20 meter hoogteSinds enige tijd zit ik regelmatig in een rolstoel, vanwege hartfalen. Dit betekent dat mijn hart niet meer in staat is voldoende bloed rond te pompen om aan de behoefte van mijn lichaam te voldoen, waardoor ik weinig kracht heb en moe ben. Dit is het gevolg van een erfelijke hartspierziekte en ik sta sinds novem-ber 2011 op de wachtlijst voor een harttrans-plantatie en weet niet hoe lang ik nog moet wachten. Geleidelijk aan heeft deze ziekte al meer im-

pact op mijn leven (en mijn gezin) gekregen. Ik ben momenteel zeer beperkt in wat ik kan en afhankelijk van anderen. Tot dat dit mij overkwam realiseerde ik mij niet hoe het leven is als je het bekijkt vanuit een rolstoel en waarschijnlijk vergaat het jou net zo. Daarom doe ik een poging om iets van mijn ervaringen te delen en ik neem het gaan naar een receptie als voorbeeld.Oeps, de eerste hindernis is al het drempel-tje bij de ingang en de deur die niet vanzelf opengaat. Dit vergt kracht van mijn begeleider, maar gelukkig is mijn man sterk en duwt hij mij zo de drempel over, terwijl een vriendelijke mevrouw de deur voor ons openhoudt. Dan rijd ik binnen te midden van het feestgedruis. Alle-maal benen om mij heen die voorbij schieten, er is weinig ruimte en ik heb voortdurend het gevoel dat ik in de weg sta. Oh leuk, daar zie ik iemand die ik lang niet gezien heb. Hopelijk komt die even mijn kant op, want ik kan er niet zelf naar toe lopen. Ja, fijn ik krijg een dikke knuffel van die persoon en het is fijn om even bij te praten. Maar om elkaar aan te kunnen kijken moet ik wel mijn hoofd steeds omhoog doen. Dit is heel vermoeiend maar meestal heb ik wel de moed om even te vragen of de ander op een stoel wil gaan zitten. Ondertussen heb ik steenkoude voeten gekre-gen, mijn bloed komt niet meer goed in mijn voeten, maar ik ben hier op voorzien. Ik heb een kruik meegenomen en een lieve vriendin laat die vullen voor mij. Haar zorg ontroert mij, maar ik ben ook weer bang dat ze dan denkt de hele avond voor mij te moeten zorgen. Ach, wat kan ik toch ingewikkeld doen??Dan is het tijd voor wat te gaan eten. Leuk zo’n


buffet, maar dan komen de problemen pas voor mij en mijn begeleider. In een rij staan, terwijl er eigenlijk geen ruimte is voor een rol-stoel, geeft mij een heel onplezierig gevoel. Ik weet dat het onzin is om mij teveel te voelen, maar soms ben je je gevoelens even niet de baas. Ik kan ook niet zien wat er te eten valt en mijn man heeft een hand tekort, want hoe kun hij mij duwen en eten opscheppen tegelijk? Teveel gedoe, ik zeg dan tegen mijn man dat hij maar moet kiezen, “zet mij maar aan een tafel”. Ja, makkelijker gezegd dan gedaan, want al die anderen mensen staan nog in de rij waar wij langs moeten. Maar goed ik sta bij een tafel en heb uitein-delijk een bord met eten. Gelukkig schuiven mensen een beetje op, zodat ik bij de tafel kan met mijn rolstoel. Sommigen van de gasten zagen mij nog niet eerder in een rolstoel, ik probeer een praatje met ze te maken, maar ik voel dat ze niet weten wat tegen mij te zeggen. Ach, nu voel ik me helemaal zielig. Uitgerangeerd! Ik doe niet meer mee, want wat heb ik te vertellen? Geen verhalen over een leuke baan of een heerlijke fietstocht, want mijn leven is nogal saai gewor-den. En wie wil er nu op een feest horen over mijn wereld van revalidatie, wachtkamers in ziekenhuizen?

We gaan weer op tijd naar huis en ik huil goed uit bij mijn man. De volgende dag neem ik de tijd om met God te praten, want ik voel me nog steeds een beetje zielig en alleen en het is goed om dat tegen God te zeggen. Maar ik weet ook dat ik mijn leven moet zien vanuit Zijn waarheid. En

die is dat God mijn strijd ziet en dat ik Hem kan eren door mijn vertrouwen op Hem. Het is de Heilige Geest die mij opnieuw vertelt dat ik het van Jezus moet verwachten. Ik weet dat bitterheid op de loer ligt. Ik ben boos op die mensen die beloven dat ze eens langs komen, maar het niet doen. Ik wil begrijpen dat men-sen het druk hebben, ik wil niet blijven hangen in de teleurstelling in mensen. En heel lief is daar de vrede van God die mijn hart aanraakt zodat ik kan bidden: “Heer, laat mij dankbaar zijn voor dat wat fijn is in mijn leven en help mij om geen bitter mens te worden”.

Maak jij op dit moment ook een moeilijke tijd door, dan raad ik je het boek van Joni Eareck-son Tade “Een plaats van genezing” aan. Het bemoedigt mij enorm.

Janke Bos – Klein

23

KOELEBIET

Hallo lieve Koelebietjes,Daar is ie weer: de geweldige Koelebiet!Aan koels deze maand een hoop. Wat dacht je bijvoorbeeld van het interview met een zeer koel moatjen uit Urk? Haar naam is Jannieta! Verder heeft Wim, de vriend van Mette op het Kaleb jubileum een van de meest geweldige prijzen ooit gewonnen. Namelijk een naamanalyse door woordkunstenares Marijke Kok. In deze Koelebiet mocht het koele resultaat geplaatst worden. En heel spannend, de winnaar of winnares van de Mysteryguest van het interview in de vorige Koelebiet wordt bekend gemaakt!

Keep it koel en geniet van een heleboel.De koele groeten van Vos

Bring the beat back met Jannieta van Wezel

Al heel wat jaren zie je een prachtige goed-lachse verschijning op Kaleb kamp en op Urk rondlopen. Ze heeft een vader die zeer favoriet is bij alle wintersporters van Kaleb. Eindelijk kregen wij de kans om de enige echte Jannieta eens wat vragen te stellen!

> Jannieta, wat doe je zoal in het leven?Ik zit nog op school en ik studeer SAW4 en zit in het 2e leerjaar.

> Wat zijn je ambities?Mijn diploma halen

> Uit wat voor gezin kom je?Warm en liefdevol gezin. Met veel humor en gekkigheid en lekker druk!

> Wat voor belangrijk principe heb jij mee gekregen in je opvoeding?Dat je met beide benen op de grond staat en stevig in je schoenen staat maar vooral dat je ten allen tijde 2 handen hebt om te vouwen ;)

> Wie is er belangrijk voor je?Mijn familie en vrienden

> Hoe vaak ben je mee geweest met Kaleb?5 x op zomerkamp en nu voor het eerst op Wintersport

> Waarom ga je mee met Kaleb?Ik vind het leuk, het is goed voor je geloofsleven. Je ontmoet veel nieuwe mensen en er gaan ook jongeren mee met Kaleb die ik ondertussen al bijna 10 jaar ken en dan is het altijd leuk om elkaar weer te zien.


> Wat was er zo leuk aan boerderij A?Het is serieus maar met heel veel lol en gekkigheid

> Wanneer heb je het meest gela-chen?Jedida, Sophie, Tabitha en ik probeerden ‘s nachts een geit mee te nemen naar de slaapkamer maar elke keer liep er leiding langs en moesten we ons verstoppen. We hebben heel erg gelachen. Jammer ge-noeg lukte onze actie niet, omdat Daniella ons gevonden had.

> Wie mis je erg?Sharoniee!!

> Ga je weer mee?Tuurlijk (als alles mee zit!!)

> Heb je tips voor de A boerderij om het nog leuker te maken?NEE! Het is perfect zo!

> Vraag van Lucas: Hoe is het om te weten dat Lucas sterker is dan je vader? Daar heb ik geen mening over

> Hoe maak je vis schoon?Dat moet je aan mijn vader vragen want die kan fileren

> Hoe is het om Urreker te zijn?Beter dan een vreemde :P

> Geloof je?JA!

> Waarom wel/waarom niet?Ik ben opgevoed met het geloof

> Wat vind je gaaf aan geloven?De discussies die je over het geloof kunt hebben

> Wat vind je moeilijk aan een relatie met God?Het contact onderhouden

> Heb je wel eens een ‘goddelijk’ moment mee gemaakt?Nee, dat heb ik nog nooit meegemaakt

> Hoe weet jij dat God bestaat of niet?Alle dingen om ons heen, het is niet menselijk! Dus moet het wel door God gemaakt zijn!

> Wat vind je het koelste verhaal uit de Bijbel?Jona in de vis of Goliath en David

> Ben je verliefd? Nee

> Hoe vaak ben je verliefd geweest op Kaleb?Nooit, ik was wel zo slim om te weten dat het toch niet standhoud op jonge leeftijd ;)

25

> Waarin ben jij echt anders dan anderen?Ik zeg waar het op staat, wil taboes verbre-ken en praat overal over!

> Welke eigenschap heb je maar verberg je voor anderen?Niets, je bent zo als je bent en een ander moet dat accepteren! Toch zijn er wel dingen die ik beter kan verbergen/veran-deren maar ik denk dat ik daar nog te jong voor ben!

> Wat is je favo spelletje?Skibo

> Waar ben je eigenlijk al veel te oud voor maar kan je nog erg van genieten?Phineas en Ferb

> Wat wil je ooit nog eens doen?Naar een land waar niet veel mensen naar toe gaan, de Noordpool ofzo iets geks.

> Wat doe jij over 10 jaar denk je?Dan werk ik bij Pleegzorg denk ik!

> Wat doe je het liefst?Uitgaan en streetdance

> Waar heb je echt een hekel aan?Schijnheilige mensen (mag deze erin??)

> Wat voor mensen vind je prettig om mee om te gaan?Eerlijke oprechte, recht voor z’n raap mensen!

> Wat voor type ben jij?Druk typetje

> Omschrijf jezelf eens in 3 woorden?Sociaal, druk, gek

> Waar ben je erg blij mee?Dat ik gezond ben en vrij ben om te doen waar ik zelf zin in heb

> Wat vind je de beste uitvinding ooit?Mobiel

> Wie bewonder je?Niemand

> Heb je nog een leuke vraag voor je zelf?Nee


Uitslag van de mysteryguestprijsvraagWie was degene die de vragen beantwoordde in ‘Bring the biet back’ de vorige editie van de Koelebiet?Het goede antwoord was: Roos van Lint.

Uit alle inzendingen is Sosha Abspoel de ge-lukkige winnares geworden. Sosha, Roos komt je binnenkort verrassen met een verrassingsactie! Gefeliciteerd!

De naam-analyse door woordkunstenares Marijke KokWim Willemsen kon zijn oren niet geloven toen bleek dat hij een prachtige prijs gewonnen had tijdens de quiz op het Kaleb-Jubileum. Een woordanalyse van zijn naam speciaal voor hem bedacht en uitgewerkt door onze eigen Marijke Kok. Hier het resultaat en Marijke: We vinden je zeer KOEL!

Naam-analyse voor Wim-Theodoor Willemsen1) Ja, ik will’em. Waar een wil is, is een Wim2) Feit: Mette Baarssen is zijn vriendin. Feit:

Wim komt uit Amsterdam. Analyse: Dan moet Wim wel uit de wijk de Baersjes komen...

3) WW doet mij altijd denken aan Willie Wortel (dus Wim moet wel erg knap zijn!) En de WegenWacht (je bent weg en je moet wach-ten...) Het netwerk van de computer in zijn huis werkt via een WiWi.

4) En Wim rijmt op slim, maar er was toevallig wel een premier wiens eerste naam. Wim was. Voornaam! (2x) Dussszzz... Zijn ouders zullen misschien denken: Wim, hoezo Wim? Bij ons gaat hij nog altijd als Willem-Theo-door (wat cursief geschreven is, mag in deze context 2x hardop gelezen worden)

5) Wim Willemsen kalebietisch: Ron Rol-lemsen, toegegeven: Niet zo denderend klinkend. Dus: Get Gerritsen!

6) Theodoor: theo betekent god. Door is Engels voor deur. waar God een raam sluit opent hij een deur. In een Engels liedje wil men deze rode deur zwart maken. Maar let op die pre-sident, he? (is advies van MarijkeKok): Mette zal Wim-Theo alsmaar door willem sms-en.

27

KOEL KOLLUMPIE

F ashionshowWat kleding betreft gaat het hier in huis net wat anders. Waar in de meeste huizen gezucht te horen is wanneer een kind zich te opval-lend kleed met aparte combinaties, merk ik bij mezelf een gevoel van trots opstijgen als mijn jongste dochter op haar gouden schoenen, een sjaal om haar middel, een sjaal om haar nek en een sjaal om haar hoofd (natuurlijk in ander patroon) trots de kamer in komt lopen om naar school te gaan. Ze gebruikt mijn arm-banden als enkelband. Mijn kettingen als riem. Mijn oorbellen zijn voor haar gereserveerd vanaf haar 12e en laatst toen manlief haar klaar moest maken voor school, omdat ik er niet was kreeg ik een sms: “L. wil een oorbel met plakband op haar oor geplakt, ze zegt dat dit van jou mag.”

Oeps, klopt. Dat vond ik wel een creatief idee bij gebrek aan gaatjes in haar oren, dus daar had ik inderdaad ja op gezegd. Met als gevolg nu een drama omdat papa het niet wilde doen en trouwens ook niet zou weten hoe je dat zou kunnen doen, een grote oorbel op een klein oorlelletje plakken, als hij het al wilde doen.Door de buitenwereld wordt ze aan alle kanten bevestigd in het feit dat ze zo’n goede smaak heeft. “Oooh wat prachtig zie je er uit!” krijgt ze regelmatig te horen in een winkel van vreemden of van de juf op school. Of juf waar-heid spreekt weet ik niet, aan de kledingstijl van haar dochters te zien denk ik eigenlijk van niet. Maar toch aardig van haar dat ze dat doet.

Zelf vind ik het oprecht prachtig dat L. er zo

bij loopt. Het is bijna alsof haar keuze voor deze gedurfde kledingstijl mij iets belooft voor de toekomst. Er borrelen beelden op van een ware kunstenares en een persoon die natuurlijk niet met de groep mee zal gaan lopen maar heldhaftig haar eigen weg durft te gaan. Heus waar, dat begin ik allemaal voor mij te zien als ze daar voor mij staat in haar zorgvuldig uitgekozen creatie. Ik geloof dat ze daar in de psychologie wel wat termen voor hebben wat er dan met mij gebeurt, maar dat ter zijde.

Ik vond mezelf dus ook al die tijd van opvoe-den zeer ruimdenkend op dit vlak. En al die moeders die hun kinderen niet lieten aan doen wat ze zelf wilden, waren wat mij betreft een tikje controlerend, degelijk en meer van dat soort. Om nog maar niet te spreken van de schade die er aangedaan werd op het gebied van creativiteit en vrijheid van keuze.Maar toen kwam daar het moment dat mijn zogenaamde ruimdenkendheid aardig lucht-bellerig bleek te zijn.

Mijn andere dochter kwam op een dag thuis met de mededeling dat ze voortaan alleen nog maar kleren ‘in de mode’ wilde. Alsof dat nog niet genoeg slecht nieuws was, meldde ze er gelijk maar bij dat ze later ook een zwart wit huis wil en niet overal kleur zoals wij hier heb-ben. En dat vond ik stom. Heel stom. Flauw ook. Want kleur daar heb ik gewoon positieve beelden bij. Kleur staat voor heel veel goeds en moois in mijn hoofd. En bij mensen met een zwart wit huis met grijze muur, daarbij is mijn beeld nogal …..grijs.


De discussie dat kleur dit seizoen juist HEUL erg in de mode is maakte totaal geen indruk op haar. Zij bleek met ‘in de mode’ gewoon veel zwart te bedoelen, in plaats van die over-kill aan kleur die ze vanaf de wieg meegekre-gen heeft. Nou kan ik dit van een puber met voorliefde voor gothic heel goed hebben, maar voor mijn dochter die nog ver voor puberfase zit, heb ik een stuk minder begrip. Bah, dat kan toch niet dat heb ik toch niet meegegeven. Jammerend. Mopperend.

Ik werd er door anderen op gewezen dat oudste dochter nu waarschijnlijk eindelijk een EIGEN smaak krijgt. Een ANDERE dan haar moeder en dat dit dus heel GEZOND juist is. Dat gekke creaties en kleur de norm hier thuis zijn en dat daar dus tegen afgezet dient te worden wil haar creativiteit en keuzevrijheid ontwikkeld worden...Hmm ergens kan ik het nog moeilijk geloven, maar vooruit het klinkt aannemelijk grrrr.

Ik durf nog niet te geloven dat de creaties van jongste dochter binnenkort ook misschien de eindtijd in gaan. Tot dat punt wil ik nog alle pracht en praal van haar creaties opsnuiven.En dan hebben we gelukkig ook nog onze zoon van 1 jaar, ook al praat hij nog niet hij wijst heel duidelijk naar wat hij aan wil hebben en wat niet. En wat blijkt? Hij houdt van kleur en glitter en is mans genoeg om af en toe eens een mooie kleurrijke diadeem op zijn hoofd te durven zetten. Wat een heerlijkheid.

Final BietDat was het weer en tot de volgende keer! Wil je wat kwijt? Mail naar [email protected]

29

GROETJESDIENST

Timo Gerritsen doet de groetjes aan Lucas en Kirsta die helaas de fantasti-sche wintersport moesten missen.

Alinda Postma : Ik doe de groetjes aan Nynke Hilberding en Maartje Zwier en aan Xynthia Langeberg, omdat ze zo tof zijn!!

Janieta van Wesel:Ik doe de groetjes aan Timo Gerritsen omdat ik het best wel zielig vind dat hij niet de beste reisleider was.

Tabitha de Bruin: Ik wil de groetjes overbrengen aan Annette Kastelein, Aaltje van Giesen, en de Speciale groetjes aan Bianca van Saase. Door Jezus Christus heen hebben zij mij op het rechte pad geleidt in vanaf 2007 Daarvoor zou ik ze nog graag willen bedanken!! Xx ff een verbetering!! haha.

Jenneke van de Berg: ik doe de groetjes aan de hele wintersport groep, omdat we zo’n gave groep hadden dit jaar.

Adriana de Haan: ik wil de groetjes doen aan Debora Zondag Marieke Es-veld Maarten de Meij en aan Lisa Silva Naomi en Hanneke en natuurlijk aan de twee top Urkers Albertine en Jenne ik ben namelijk heel blij dat ik hun heb ontmoet op kamp :)

Volkert Oostwouder: Ik doe de groetjes aan Lucas Vos en Kirsta Vos omdat ik het zo zielig vind voor ze dat ze de fan-tastische wintersport moesten missen.

Janneke de Boer: Wij doen de groet-jes aan alle grashappers ons top groepje (winnen :p) en aan Bianca van Saase om dat ze de aller gaafste, tofste,coolste, liefste en geweldigste leiding ooit is... groetjes Breggien, Jan-neke en Hendrika.

Bianca van Saase-Koomen: Ja, aan alle Urkermoiden.....en Wikipedia.

Janine Opmeer –Hartman: Ik doe de groetjes aan de beste reisleidster van de wintersport!


KALEB EN URK:

Een bekend fenomeen: het Kaleb-kamp. De organisatie die elk jaar honderden kinderen en jongeren naar Schiermonnikoog brengt, met dit jaar drie bussen met 175 Urkers, bestaat dit jaar vijftig jaar. Twee kalebieten, moeder en zoon Van den Berg van het Wagenpad 22, vertellen over hun ervaringen.

Hennie van den Berg (50), ging negentien keer als leiding mee met Kaleb-kamp. In haar jonge twintiger jaren werd ze door haar maot Mieke Kaptijn meegenomen op kamp. Ze gaf daar leiding aan de allerkleinsten (de E-boerderij), kinderen van acht tot tien jaar. En dat is al die tijd zo gebleven. ,,Kinderen zijn

eerlijk in hun geloof. Ze delen alles met God. Dat inspireert mij als leiding”, aldus Hennie. Vooral het contact met de kinderen vindt Hen-nie bijzonder. ,,Je komt soms kinderen tegen uit gebroken gezinnen. Soms kinderen die maar twee of drie onderbroekjes mee hebben. Wat je voor zo’n kind kunt betekenen motiveert mij enorm.”

Wegvallende kerkmuren Ook de gesprekken tussen leiding onderling waren bijzonder waardevol. ,,Je bent daar samen met mensen uit allerlei verschillende kerken en gemeenten. Dan vallen kerkmu-ren weg, en kun je open over geloofszaken

Foto uit 1986 v.l.n.r.: Kees Kaptijn (links met donkere trui), Wim Ras (achter), Klaas Koffeman (met blouse, midden), Mieke Kaptijn (staand), Carla van Gent (rechts naast Mieke), Anja Kramer (zittend onder Mieke), Hennie van den Berg (rechts zittend).

31

EEN BIJZONDERE RELATIE

praten.” Ze heeft goede herinneringen aan sa-menwerking uit die begintijd met onder andere Klaas de Kof, Anja Kramer, Mieke en Kees Kaptijn, Carla van Gent en Wim Ras. Jarenlang was ze uit beeld bij Kaleb, totdat Jurian, haar zoon, eens meeging op kamp. Sinds die tijd is ze weer betrokken bij Kaleb.

Urker klederdracht Over de geschiedenis van Kaleb weet de ‘Kalebiet’ Hennie veel te vertellen. De oprich-ter wijlen Ron Gerritsen kreeg op 18-jarige leeftijd een droom om kinderen bij een rots te brengen. ,,Die rots is Jezus Christus. Het begon eigenlijk met koffiebarwerk in De Bilt, wat er nu nog steeds is, en hij nam kinderen ook mee op vakantie. Hier zijn al vrij snel de kampen uit ontstaan. Dat was in 1961. In 1971 waren er voor het eerst Urkers betrokken, Jan en Pie Hoefnagel zijn met tien mensen uit de Koffiebar mee geweest.” Een jaar later gingen ook Krijn en Trijntje de Jong mee. ,,De moeder van Klaas de Kof, Marretje Koffeman, was ook betrokken in de beginjaren. Zij ging als kok mee, en bereidde de maaltijden in klederdracht, met de hulle op. Dit deed ze samen met Jannetje Ras.” Overigens, voor wie geïnteresseerd is in het ontstaan van de naam Kaleb, heeft Hennie het antwoord: ,,Ron Gerritsen had een fabriekje, Jozua genaamd. Toen hij met het kinderwerk begon moest er een naam komen. Hij noemde dat Kaleb, naar de tweede verspieder die in het land Kanaän spioneerde.”

Betalen als leiding Hennie krijgt vaak de vraag van mensen of ze ook mee kunnen als leiding. Dat kan, maar ook de begeleiders betalen gewoon kamp-geld. ,,Dat doen we omdat we ook kinderen uit achterstandsgezinnen willen meenemen. Wij betalen eigenlijk voor hun komst. Zo is de oprichter van Kaleb ook begonnen. Het is belangrijk dat zoveel mogelijk kinderen het evangelie horen.” De diehard ‘kamper’ Jurian van den Berg (23), studeert Fysiotherapie in Groningen en gaat al sinds zijn achtste jaar mee met Kaleb. Hij kijkt terug op de zomer-kampen met een grote glimlach. ,,Een smok-kelspel, een vossenjacht, maar ook avonden waarin de verdieping wordt gezocht.”

Tarzan De leukste activiteit tijdens zo’n kampweek is toch wel de traditionele vossenjacht. ,,Een ver-klede Tarzan in een lendendoekje, een boef en een undercover postbode. Ooit was er iemand verkleed als visserman. Hij belde gewoon aan bij een willekeurig huis en vroeg: mag ik boven in uw raam zitten? Dat mocht. De ‘vos’ zat dan met een hengel uit het raampje en liet als er een groepje voorbij liep een spekkien vallen. Heel veel groepjes liepen voorbij zonder daar erg in te hebben. Heel Schiermonnikoog kijkt trouwens raar op als er weer zo’n vossenjacht is.” Wat hem het meest is bijgebleven is de ver-dieping tijdens de kampweken, tijdens de ‘seri-euze avonden’. ,,Er zijn sprekers, Bijbelstudies en daarnaast praat je veel over het geloof. Met mensen die je aan het begin van de week nog niet kent heb je meteen een band, omdat ze christen zijn. Dat is toch wel bijzonder.”


Vijftien keer mee In totaal is Jurian vijftien keer mee geweest, waarvan vier keer als leiding. Jurian: ,,Ja, wat is nou leuker? Als kind heb je weinig verant-woording af te leggen, en ben je vrij om te gaan en staan waar je wilt. Als leiding zie je het ook weer van de andere kant, de resulta-ten van zo’n kamp. Een dankbare bezigheid.” Het kamp is gegroeid, en heeft nu vijf verschil-lende boerderijen (A tot en met E) voor vijf leeftijdscategorieën. ,,Ik kan niet echt zeggen: de ene boerderij is leuker dan de andere. Elke boerderij heeft activiteiten toegespitst op de leeftijdscategorie.”

Slaapgebrek Enthousiast: ,,Geweldig dat zoiets elk jaar wordt georganiseerd. Ik heb het altijd naar mijn zin gehad en elk jaar ben ik opgebouwd op geestelijk gebied. Ik zou het iedereen aanbevelen”, aldus Jurian. ,,Je moet wel over je geloof willen praten, dat is een belangrijk onderdeel.” Lachend: ,,Daarnaast moet je rekening houden met flink wat slaapgebrek.”

www.opurk.nl/nieuws/22037-kaleb-en-urk-een-bijzondere-relatie.html

Op de foto: v.l.n.r.: Jurian van den Berg (legerkledij), Frans van Aken (in zwarte pij), Hendrik Kramer (boef, zittend), Willy van Urk (voor Aart Jan), Aart Jan Kaptijn (in striept-baotjen), Hennie van den Berg (zittend, tweede van rechts), Jenneke van den Berg (staand, tweede van rechts) en Nienke van Helden (staand uiterst rechts).

33

WE ZIJN GEMAAKT OM TE OVERWINNEN

Afgelopen week kreeg ik van een vriend van mij een CD. Elevator Music. Voor allen die van Mutemath houden; deze CD moet je kopen. Mutemath is best een grote naam in de alternatieve muziekwereld en zijn ook nog eens christelijk. Goede muziek met een goede boodschap. Maar wat heeft dat met het album van Elevator Music te maken? Nou de zanger van Mutemath is ook worshipleader in zijn kerk. Die kerk maakt zijn eigen nummers en heeft die op een CD gezet. Misschien heb je het al geraden maar voor de mensen die het nog steeds niet door hebben. De zanger van Mutemath is de zanger van Elevator Music.

Er staan allemaal fantastische nummers op deze geweldige CD. Geniale worship is het. Een nummer dat er voor mij bovenuit springt is het nummer ‘Love song’. Op een gegeven moment zingt Paul Meany daar de volgende tekst:

‘You walk on waves, You run with clouds,You paint the sky for me to seeYour majesty, your majestyIs why I sing, I sing’

De eerste paar keer heb ik dit nummer herhaald omdat ik elke keer kippenvel krijg bij deze tekst. Oh men, wat hebben we toch een grote God. Daar ben ik de laatste tijd zo erg bij stil gezet. Ik weet niet hoe vaak je er bij stil staat maar ik stond er niet vaak bij stil. Dikke aanrader om het wel te doen want Hij is echt geweldig. Tegenwoordig kan ik er van

genieten om te beseffen hoe goed en geweldig God is. Vroeger had ik mezelf en anderen voor heilig boontje verklaard als ze dit soort dingen zouden zeggen.

Waarom tegenwoordig niet meer dan? Ik weet het niet zo goed maar ik denk dat het te ma-ken heeft met het feit dat God ons veranderd als we meer met Hem bezig zijn. We mogen steeds meer op zijn Zoon gaan lijken. Jezus had een hele goede band met zijn Vader, onze Hemelse Vader en God. Wij mogen ook zo’n relatie met God hebben. Ik weet niet hoe vaak je dit hebt gehoord in je leven maar dit is toch ongelofelijk geweldig. Als je dit ooit voelde of nooit voelde ga je dan op Gods grootheid richten. Richt je niet op de aardse gebreken, mensen die je pijn doen en alles wat je niet in je leven hebt. Maar gewoon op het feit dat God de allerhoogste Koning is en samen met zijn Zoon regeert.

Ik kan me voorstellen dat je met de boven geschreven tekst helemaal niets kunt. Dat kon ik namelijk ook heel lang niet. Ik dacht altijd: ‘ Nou dat is leuk voor die gast maar dat is wel iets te happy hoor.’ Maar dat was voordat ik het helemaal goed tot me door liet dringen. We zijn gemaakt om te overwinnen. Iedereen kent denk ik het liedje “Wij zijn meer dan overwin-naars.” En wat doe je als je hebt gewonnen? Feest vieren. Juichen, schreeuwen, elkaar omhelzen en zingen. Als Nederland weer een wedstrijd heeft gewonnen in een EK of WK dan barst het feest los. Dan wordt er superhard gefeest en het maakt niet uit met wie eigenlijk want Nederland heeft gewonnen.


Dat gevoel van overwinning mag je ook hebben als je over Jezus nadenkt. Op het moment dat hij daar aan het kruis hing en zei: ‘Het is vol-bracht,’ maakte hij in de 90e minuut een om-haal die ongelofelijk hard de kruising in ging en voor de overwinning zorgde. Nou dan wil je wel feesten, schreeuwen, juichen en dansen. Ik hoop dat ik steeds meer ga proberen om me over de hemelse dingen te verwonderen en alle aardse dingen daaraan ondergeschikt te maken. Hij is namelijk alle lof en eer waardig. Hij heeft het gedaan. Hij is de Koning.

Ik hoop en bid dat je mag gaan beseffen dat in alles wat je doet en bij alles wat je doet dat je God dankbaar zult zijn. Dankbaar voor het feit dat Hij Zijn Zoon heeft gestuurd om de overwinning te behalen. Dankbaar voor alle spullen, geld en bezit dat we hebben. Dank-baar voor het feit dat we in een vrij land leven. Dankbaar voor goede dingen zoals humor, plezier, geluk en blijdschap. Dankbaar dat God alles in zijn hand heeft. Dankbaar voor het feit dat wij ook overwinnaars mogen zijn. Dank-baar voor het feit dat God God is.

Ruben Huis in’t Veld

35

HET GRAF IS LEEG

Wat waren de vrouwen bedroefd. Hun Heer en Heiland was niet meer. Ze wilden dolgraag naar het graf maar het was Sabbat, dus moes-ten ze wachten tot morgen. Maar toen zag je ze dan ook al heel vroeg op weg gaan, Maria van Magdala, de moeder van Jacobus en Salòme. Ze droegen kostbare specerijen bij zich om hun Heer te zalven. O, wat hielden ze van de Here Jezus, die nu in een koud graaf lag. Dood! Hun hart werd werkelijk verscheurd van verdriet. Veel meer dan een goede vriend waren ze in Hem verloren. Terwijl ze onderweg zijn vragen ze zich af wie de steen voor hen van het graf zal rollen? Die zware verzegelde steen. Maar toen ze naderbij kwamen zagen ze tot hun ver-bazing dat de steen was weggerold; ze konden zo het graf inlopen, wat ze dan ook voorzichtig deden. Maar wat een schrik was dat! Daar zat een engel die meteen zei: “

Wees niet bevreesd, jullie zoeken Jezus, de gekruisigde, maar Hij is hier niet, Hij is Op-gestaan! Kijk maar, het graf is leeg! Ga maar gauw terug en vertel maar aan de discipelen wat je gezien hebt.”

Maar de vrouwen waren helemaal in de war. Dit kun je zomaar niet verwerken. Eerst een dode Jezus nu een levende?

Ze vluchten weg van het graf en ze dorsten niemand iets te vertellen. Jezus, opgestaan? Duizend gedachten gingen door hun hoofd. Jezus leeft? Maar waar was Hij dan? Zij had-den Hem niet gezien. Maar gelukkig, dat zou veranderen. Ze zouden Jezus weer ontmoeten en toen konden ze het nog nauwelijks geloven. Ze hadden Hem immers zien sterven aan het kruis? Maar dan dringt het toch tot hen door. Wat een geweldig nieuws! Wat een machtige boodschap! Het graf is leef, de steen is weg en Jezus leeft!

Zeg, heb jij Hem ook al ontmoet of ken je Hem alleen van horen zeggen? Weet je dan dat Je-zus van je houdt en dat Hij je graag persoonlijk wil ontmoeten. Ja jou! Zeker weten!

Joke Scholten

De Kalebiet is het contactblad van Stichting Kaleb. Het blad verschijnt 4x per jaar: maart, juni, september en december.

2–5 mei tienerweekend Giethoorn8–10 juni jongerenweekend Ermelo21–28 juli zomerkampen Schier

Kopij > Inleveren vankopij kan tot elke 1e van de maand waarin de Kalebiet wordt uitgegeven via [email protected]. Met kopij bedoelen we jouw bijdrage! Dit kunnen

foto’s zijn van een acti-viteit, jouw belevenissen tijdens een activiteit, een getuigenis, tekening, aan-kondiging van doop, trou-wen etc. of misschien wil je wel gewoon de groetjes

doen aan iemand..

Stichting Kaleb >Postadres:Postbus 617,3720 AP Bilthoven.Telefoon: 070-3258352

Internet: www.kaleb.nl, E-mail: [email protected]

Bankrekeningnummer: 69.08.60.463 t.n.v. Stichting Kaleb, Bilthoven

CO

LOFO

N

Voor in je agenda:

Oplossingen BijbelQuiz:, Bidden, Hij gaf Hem een kus, Het Leven, Thora, Gehazi, Mordechai, Jozua.

Stichting Kaleb is op zoek naar leiding voor de schierkampen! Ben jij op zoek naar

een uitdaging dan is dit een kans voor jou.Lees meer op bladzijde 2.

Kalebiet maart 2012

Documents

Transcript of Kalebiet maart 2012