Jubileumkrant Auberge Le Barbeau 15 jaar

VAN ONZE HUISVERSLAGGEVER

MAUD LOOP

Lang, lang geleden, om precies te zijn

in Juni 1994, studeerde ik af als docto-

randus in de studie Gezondheidswe-

tenschappen. Wat zou mijn vader trots

zijn geweest als hij dit had kunnen

meemaken... Echter...al heel snel werd

mij duidelijk dat deze studie niet de

juiste keuze was: beleidsplannen ach-

ter een buro uitdenken was toch niet

helemaal mijn ding.

Tijdens het feest dat werd gegeven naar

aanleiding van dit afstuderen kreeg ik

een boek van vrienden (Jorike en Antoine,

red.) met de titel:”De smaak van het land-

leven”. Nu wilde de toevalligheid dat ik

van een oom (Math, red.) tomatenplan-

ten kreeg die ik vééél te laat had geplant.

Toch groeiden deze planten weelderig,

maar er was een klein probleem: de toma-

ten bleven groen.... Dus, ik raadpleegde

het boek en wat vond ik daar?.... Een re-

cept van zoetzuur ingemaakte groene

tomaten!

Prompt ging ik aan de slag: leuk potje, leuk

stofje,leuk etiketje... het begin van een

nieuw avontuur... Van het een kwam het

ander, ik ging aan de slag met allerlei soor-

ten fruit en groente en verzon allerlei com-

binaties - jams, chutney’s en zelf picallily.

Maar wat ging ik doen met al die “zooi”?

Vrienden en familie spaarden lege jampot-

jes en werden tevens weer overladen met

gevulde potjes...

Gouden handel?Tijdens mijn studietijd werkte met heel

veel plezier in cafe Bijsmans in Heerlen.

Mijn bazin (Marij, red.) toendertijd wist

inmiddels van mijn uit de hand gelopen

hobby en stelde voor mijn waar in het cafe

te verkopen. Prompt werd een schap ach-

ter de bar uitgeruimd en de potjes jam en

chutney werden ingeruimd.

De mensen waren erg enthousiast -mis-

schien was het nog meer een kwestie van

gunnen- en binnen no time verdiende ik

meer met mijn handel dan mijn functie

als barbediende.Met een kistje vol met

waar in de kofferbak van de auto ging ik

de boer op.... Op diverse lokaties werden

de produkten gretig afgenomen, en toen

werd het plan geboren om met een goede

vriendin (Wieke, red.) samen een zaakje te

beginnen.

Per toeval reden we op een dag in novem-

ber van het jaar 1994 door Sippenaeken en

gingen we spontaan even op bezoek bij

vrienden van mijn ouders (Leo en Marleen,

red.). Zij vertelden over een pandje in het

dorp wat eventueel te koop of te huur zou

zijn. Ik ging informeren en de eigenaren

waren niet echt van plan het pand te verko-

pen; het pand was onbewoond verklaard,

stond al meer dan 25 jaar leeg en er ston-

den inboedels van 3 andere huizen en het

gemeentearchief in opgeslagen. Inmiddels

had mijn vriendin te kennen gegeven toch

van het hele avontuur af te zien. Wat nu

gedaan...

Mijn grote broersMijn grote broer (Ralph, red.), die wist van

mijn wilde plannen, stelde voor om Ivo en

Bettina te proberen te strikken voor mijn

avontuur. Die woonden en werkten met

veel plezier in Amsterdam dus ik vond

dat een zinloos plan, maar om mijn grote

broer ter wille te zijn (en nog meer om

van het gezeur af te zijn) belde ik Ivo en

Bettina met de vraag of zij samen met mij

een zaak wilden beginnen. Ik weet nog

goed dat ik dacht “die hebben nog nooit

van Sippenaeken gehoord, laat staan dat

ze daar “in the middle of nowhere” een

zaak met me willen beginnen. Echter, het

lot wilde dat Ivo deze keer (een van de wei-

nige keren,overigens) serieus was, en er wel

oren naar had. We hebben een uur met z’n

drieen gepraat en de knoop werd meteen

doorgehakt; we gingen ervoor.

Toen ging alles in een stroomversnelling,

en voor dat we het goed en wel beseften wa-

ren we binnen enkele weken (mede dankzij

de fi nanciele steun van moeders, Tini red.)

de trotse eigenaren van een onbewoonbaar

pand in Sippenaeken. Ivo had het pand

alleen maar van de buitenkant gezien en

Bettina was nog nooit in Sippenaeken ge-

weest. Het avontuur kon beginnen.

Na drie maanden dag en nacht verbouwen

met veel plezier en hulp van veel vrienden

konden we op 4 augustus dan eindelijk

onze deuren openen...Auberge Le Barbeau

was een feit. Onze droom werd werkelijk-

heid...

Auberge Le Barbeau 15 jaar&AUBERGE LE BARBEAUBRASSERIE TOURNESOL

SIPPENAEKEN

AUBERGE LE BARBEAUBRASSERIE TOURNESOL

SIPPENAEKEN

JubileumkrantDit jaarZonnig! 30/15

www.barbeau.be oplage: 10.000 exemplaren eenmalige jubileum uitgave

Hoe het allemaal begon

Eerste persbericht

1995

losse nummers: ‘n glimlach Abonneeprijs: onbetaalbaar

02Achtergrond

VAN ONZE VERSLAGGEVERS

CARLA EN ROEL SCHMIDT

Als je een goed oordeel wilt vellen

over een restaurant moet je genoeg

‘ervaring’ bij andere restaurants heb-

ben en er toch minstens tien, vijftien

keer gegeten hebben. Nou, die erva-

ring hebben we opgedaan in het Ver-

wende Amsterdam en het Culinaire

Frankrijk, en zo vaak gegeten hebben

we daar ook, zowel ’s middags als ’s

avonds.

We hebben het over Auberge Le Barbeau

in Sippenaeken. Ons oordeel: fantasti-

sche prijs/kwaliteit- verhouding! Leuke,

snelle, persoonlijke bediening. Gezellige

ambiance, echt nostalgisch Belgisch, alsof

de tijd vijftig jaar heeft stilgestaan. Zowel

binnen als buiten en dan vooral op het

binnenplaatsje. Niks aan veranderen, er

wordt al genoeg ‘verbeterd’ in de Horeca!!

Le Barbeau heeft supersmakelijke gerech-

ten, en naast de ‘vaste kaart’ gaat er een

bord met dagelijks wisselende gerechten

de tafels rond. Leuk idee! Ook de huiswij-

nen zijn voortreffelijk gekozen. Over de

vele soorten heerlijk Belgisch bier zullen

we het dan maar helemaal niet hebben.

Hebben we dan helemaal geen kritiek?

Nee. Of het moet zijn dat als je er zo vaak

eet als wij, de ‘vaste kaart’ en dan vooral

de lunchkaart iets vaker mogen wisselen.

Chapeau!

Lekker eten in België!

VAN ONZE VERSLAGGEVER

LISANNE THOMAS

Veel paarden moeten veel eten, dat is

een gegeven. Maar aangezien ik zelf

geen grootgrondbezitter ben, leidt

mijn kudde een min of meer noma-

disch bestaan door het uiterste zuiden

van Limburg. Zo komt het dat ze zo nu

en dan een bezoekje brengen aan het

weiland van ‘Le Barbeau’, om daar de

grasmat weer eens grondig te kortwie-

ken.

Soms verhuis ik de paarden door er één te

rijden en de anderen aan een touw naast

me mee te nemen, maar de laatste keer

had ik hulp van Ivo, die (overigens niet

belast met enige paardenkennis) één van

de paarden succesvol naar het weiland bij

Le Barbeau wist te loodsen, gevolgd door

de twee waarmee ik zelf de korte afstand

overbrugde. Het was een warme dag, maar

gelukkig biedt het restaurant altijd een

mooie gelegenheid voor een drankje, of

een maaltijd na een dag hard werken met

de paarden.

Mijn werk houdt onder meer in het op na-

tuurlijke wijze opleiden van paarden en

training volgens de academische dressuur.

Er valt zo veel te leren over paarden, waar

hun gedragingen vandaan komen, hoe ze

het best getraind en gehuisvest kunnen

worden en hoe ze gezond en vitaal blijven.

Het is dan ook niet zo vreemd dat heel veel

paardeneigenaren vroeg of laat tegen een

probleem oplopen waar ze zelf niet uit-

komen. In mijn werk biedt ik begeleiding

op allerlei gebieden, Hoe meer je leert, hoe

meer je gaat beseffen dat je eigenlijk nog zo

weinig weet.

Recentelijk heb ik mij ook toegelegd op

het schrijven van boeken. Mijn eerste boek

heet ‘Beleren geen kunst’. Later dit jaar

verschijnt er een tweede boek, dit keer over

het thema ‘bitloos rijden’, om ruiters ge-

degen informatie te bieden over de moge-

lijkheden van rijkunst zonder gebruik van

een bit..Bij de vormgeving van de boeken

speelt Maud een grote rol, omdat zij de fo-

tografie voor haar rekening neemt. En zo is

de cirkel weer rond.

Werken als een paard


INEKE, JEAN, JASJA EN NOAH

Voordat wij eigenaar waren van Cam-

ping de Grens in Epen, woonden we in

Maastricht en kwamen we af en toe, na

een wandeling, met vrienden bij Au-

berge Le Barbeau. Destijds was het al

enorm genieten.

Sinds 2004 zijn wij eigenaar van Camping

de Grens, en het is elke keer weer een feest-

je als we na een drukke dag werken wel-

kom worden geheten door het team van

Auberge Le Barbeau. Niets is teveel. Esther

kent onze voorkeur en staat ons vrolijk op

te wachten als we (soms met het schaam-

rood op onze kaken!) om vijf voor half tien

’s avonds nog arriveren, omdat eerder echt

niet lukte. Zelfs dan heeft ze smaakvolle

suggesties. De maaltijd is zó enorm puur,

dat tref je nergens. Creatief, smaakvol, ori-

gineel en vooral heel erg lekker. Een flesje

rosé erbij, wat wil een mens nog meer? Wij

zijn hier helemaal gelukkig en hebben zelf

het gevoel op vakantie te zijn. Het is dan

ook logisch dat wij onze gasten deze bele-

ving ook willen laten ervaren en ze graag

doorverwijzen om dit unieke concept te

ondergaan. Ze komen met heel enthousi-

aste verhalen terug! Of je nou plaatsneemt

op het terras vóór en je in Franse sferen

waant, of je in de besloten tuin achter op

een warme zomerdag het mediterrane ge-

voel ervaart, of dat je binnen in de sfeer-

volle huiskamer vertoeft, het is altijd 200

procent genieten bij Auberge Le Barbeau.

Chapeau voor het team van Le Barbeau!!!

Maud, Bettina en Ivo, gefeliciteerd met het

vijftienjarig jubileum, dat we nog vele ja-

ren verwend mogen worden in deze gewel-

dige ambiance!!

Een feestelijke gebeurtenis!

Sippenaeken (lieu où les eaux ruissè-

lent) comptait autrefois 5 établissement

dont deux existent encore. Ils se trou-

vent sur la place Saint-Lambert près

de l’Eglise. Ils se nomment Barbeau et

Tournesol. Sippenaeken se situe près

de trois frontières (les Trois Bornes) et

géographiquement aussi au centre de

l’Europe.

La définition d’une personne est qu’il sais

qu’il n’est pas quelqu’un d’autre. Et donc

les Sippenaekenois ne sont pas des alle-

mands, ni des flamands, ni des néerlandais

et ni des wallons. Toutes ces différences de

peuples commencent à quelques mètres de

l’Auberge le Barbeau et de la Brasserie Tour-

nesol. Et à Sippenaeken habitent le restant

du peuple qui provient des Eburons. Plus

ou moins 50 ans avant Jésus-Christ ce

peuple massacra une légion Romaine. Jules

César n’était pas entre les victimes, une faut

de nos précédants. Après un certain temps

il réapparu avec des nouvelles légions. Nos

ancêtres se sont prudemment retiré dans

une place forte. Vaincu ils ont tous été dé-

portés et vendu en tant qu’esclave. Et donc

Sippenaeken est une enclave du Vatican.

Mais il n’est pas assé de connaître sont iden-

tité seulement par des négations.

La vrai recherche de l’identité se manifeste

tous les dimanches au Barbeau et au Tour-

nesol où les habitants s’interrogent. Lesz

solutions sont encore incertaines et donc la

recherche continue. Récemment notre élu

a demandé des subsides pour ce travail à

la comission Européenne. La réponse n’est

pas encore claire, les villageois l’attendent.

Un historien passant.

Sippenaeken (plek waar water sipt) telde

5 pleisterplaatsen waarvan er 2 over zijn.

Ze liggen op het hoofdplein genoemd

naar St Lambertus, naast de kerk gele-

gen. Deze heten tegenwoordig Zonne-

bloem en Korenbloem. Sippenaeken ligt

daar waar drie grenzen bij elkaar komen

en vormt daarmee, ook geografisch, het

centrum van Europa.

De definitie van een persoon is dat hij weet

geen ander te zijn. Daarom voelen de men-

sen van Sippenaeken zich geen Duitsers,

Nederlanders, Vlamingen of Walen (alfa-

betisch). Deze volkeren beginnen op enkele

honderden meters daarvandaan. In Sip-

penaeken woont wat is overgebleven van

de stam der Eburonen. 50 voor Christus

vermoorden deze een Romeins legioen. Ju-

lius Cesar was geen slachtoffer, een fout van

onze voorgangers. Na een tijdje verscheen

hij weer met wat verse legioenen. Onze

voorouders hadden zich wijselijk terug-

getrokken naar een versterkte plaats. Over-

wonnen werden ze als slaaf verkocht. Daar-

om is het Vaticaan duidelijk een enclave van

Sippenaeken.

Maar het is niet genoeg de eigen identiteit

te kennen door te weten wie men niet is. Op

zoek naar de eigen identiteit ondervragen

de bewoners iedere zondag elkaar daarnaar.

De uitkomst is nog onzeker en daarom moet

de zoektocht doorgaan. Recentelijk heeft de

verkozene voor dit belangrijke werk subsi-

die gevraagd aan de president van de Euro-

pese commissie. Het antwoord hangt nog,

maar de uitbater loopt al op het antwoord

vooruit.

Een voorbijganger en tevens historicus.

‘Message d’une gite d’étape’

VAN ONZE CORRESPONDENT

ROY SCHEFFERS

15 Jaar geleden openden de Loopjes, Ivo

en Maud en Bettina Huppertz Le Bar-

beau in Sippenaeken. Voor die tijd was

Sippenaeken een vrij onbekend dorpje

voor iemand die de omgeving niet

kende. Zelf had ik al op mijn 10de ken-

nis gemaakt met dit dorpje op ’t Belsch,

door de camping Kontiki waar we in de

zomer gingen zwemmen en door het

visserscafeetje bij Paula, Lieske en Joep

Drooghaag. Als mij toen iemand verteld

had dat ik 25 jaar later een hernieuwde

kennismaking met het dorpje zou ma-

ken en dat dit een deel van mijn leven

zou worden, had ik die bewering naar

het land van de fabelen verwezen.

Maar de hernieuwde kennismaking kwam

er. Ik woonde rond 1995 in Terziet en

kwam zo weer in het Sippenaekse. Daar

liep ik Ivo - die ik eerder via mijn zwager

had leren kennen - en Maud tegen het lijf.

Uiteraard kwamen ze handen tekort bij de

renovatie van hun herberg in wording, het

voormalige gemeentehuis. En zo kwam

het dat ik al vrij snel deel uitmaakte van

het renovatie(denk)team.

Want er werd wat afgedacht. Vooral door

Ivo, die de zaken liever twee keer over-

dacht dan dat er meteen actie ondernomen

werd. En actie moest er komen want er was

immers een deadline: de opening. Dat dit

niet zonder slag of stoot ging kan ieder-

een zich ongetwijfeld voorstellen. Er werd

af en toe een traantje weggepinkt, maar

meestal werd er flink gelachen. Bewonde-

renswaardig vond ik hoe ze het voor elkaar

kregen mensen te mobiliseren om de han-

den uit de mouwen te steken. Daardoor

heb ik in deze periode mensen leren ken-

nen, die mij tot op de dag van vandaag nog

dierbaar zijn.

Op mijn netvlies staat nog de eerste dag

dat Le Barbeau open ging. Vol verwachting

binnen zitten en opspringen als er een auto

stopte. Zo van “ahhhhh, de eerste klanten”

en nog meer van die fratsen. Toen kon ik

niet vermoeden dat ik nu, 15 jaar later, vaak

aan de bar moet wachten totdat er een ta-

feltje vrijkomt. Dit zegt genoeg.

Tot op de dag van vandaag worden er ver-

rukkelijke gerechten geserveerd, waaraan

meer dan 100 % aandacht is besteed. Bet-

tina stuurt inmiddels de keukenbrigade

aan, Maud zorgt met haar creativiteit voor

de juiste inrichting en het juiste decor en

Ivo, die overdenkt nog steeds alles twee

keer, maar nu hoe hij de klanten tevreden

kan stellen. Hierdoor is Le Barbeau uitge-

groeid tot een geliefde pleisterplaats in de

Belgische grensstreek.

Bettina, Ivo en Maud: chapeau en gefeli-

citeerd met deze mijlpaal. Dat jullie nog

lang plezier mogen beleven in - zoals ik

het noem - “Het Levenswerk Le Barbeau”.

Ik hoop dat ik nog vaak aan de bar mag zit-

ten, wachtend op een tafeltje.

Van gemeentehuis tot pleisterplaats voor hongerige en dorstige lieden

03Achtergrond


RICK NIJSSEN

Sippenaeken...... Ook deze zomer schenkt

Auberge Le Barbeau Rick’s Abbesse van

het vat. Het wordt stilaan een traditie. Ik

kan er bijna mijn horloge op juist zetten.

Begin mei rinkelt de telefoon, alhoewel

die tegenwoordig niet echt rinkelt. “Of

ik wat vaten Rick’s Abbesse opzij kan zet-

ten voor Le Barbeau in Sippenaeken, dan

gooi je ze maar binnen als je eens in de

buurt bent” volgt er dan nog.

Nu ja, ik ben steeds in de buurt. Voeren, de

thuishaven van Rick’s Bier, grenst aan Sip-

penaeken en is dus nooit ver weg. Rick’s

Abbesse wordt gebrouwen met oude zwarte

kersensoorten: Abbesse de Mouland, Bastar-

dikke, bevat 7% alcohol en is donkerrood van

kleur. Het heeft een bijzonder volle smaak en

beschikt over een fris, fruitig aroma. Dit zijn

oude kersevariëteiten die in Voeren, vooral

in Moelingen, en het zuiden van Belgisch en

Nederlands Limburg nog op hoogstambo-

men rijpen. Het zijn kleine, zoete troskersen

die de lippen paars-blauw kleuren.

Tot de jaren vijftig werden deze kersen ge-

teelt voor de export naar Engeland waar ze

gebruikt werden als kleurstof in de wolin-

dustrie. Deze kersen werden verhandeld op

de veiling van Visé, waarschijnlijk vandaar

de franstalige naam. Verder in het gamma

van Rick’s Bier hebben we nog Rick’s Bier

Blond en Bruin, beide gebrouwen met Voer-

se artisanale appel-perensiroop, gestookt in

de Commanderij van Sint-Pieters-Voeren.

Proficiat aan het jubilerende Le Barbeau en ik

wens jullie veel leesplezier met deze krant...

Rick’s Abbesse, een zomerbier in Le Barbeau

VAN ONZE CORRESPONDENT

KEES VAN SURKSUM

Wie op een doordeweekse dag buiten

het vakantieseizoen door Sippenaeken

komt, zal maar moeilijk kunnen gelo-

ven dat dit stille dorpje, dat zich met

zijn paar honderd zielen slaperig op de

flanken van het Geuldal in het sappig

groene gras te rusten heeft gelegd, ooit

maar liefst vijf cafés telde. Eén bierpomp

op ongeveer vijftig inwoners en daarmee

toonbeeld van de spreekwoordelijke Bel-

gische cafécultuur.

Maar de tijden zijn veranderd en daarmee de

cafés en hun bezoekers. De meeste verdwe-

nen geheel. Een enkel etablissement wist

– al dan niet met lange onderbreking – de

geschiedenis te overleven en herrees in een

andere gedaante als een soort zeldzaam ijs-

vogeltje uit zijn as. Gewoon, omdat iemand

er brood in zag op zo’n plek iets bijzonders

in het leven te roepen. Iets bijzonders en

unieks als Auberge Le Barbeau bijvoorbeeld,

onder stamgasten kortweg “Ivo” genoemd.

“Wij hebben Sippenaeken op de kaart ge-

zet”, zij Ivo ooit na de vierde whisky aan

tafel van mijn eigen café-idee in Sippenae-

ken, dat nu Tournesol en toen nog Kaffee

Lambert heette. Een zin vol trots, eerzucht

en …waarheid. Die drong zich nog eens aan

mij op, toen ik onlangs in het Zuid-Duitse

Kempten, ver weg aan de voet van de Alpen

gelegen, een Merian-magazine over Aken en

de drielandenstreek in de hand kreeg en Ivo

mij daarin vanachter zijn bierpomp toelach-

te. Zijn bol zo glanzend als het papier waar-

op de foto was gedrukt. Het was de glimlach

van het succes.

Ivo is daarmee zoiets als een Sippenaekens

boegbeeld geworden. Maar een boegbeeld

is niets zonder het schip aan de voorplecht

waarvan het hangt, met Bettina in de culi-

naire “machinekamer” en Maud, die de cre-

atieve koers uitzet. Met een hard werkende

bemanning ook, die het door zware tijden

loodst. Hoe zwaar die tijden waren (en zijn),

zullen wij wel nooit te weten komen. Maar

15 jaar in de horeca is hoe dan ook een ver-

domd lange tijd.

Het lijkt een onbedoelde prestatie. Want

hoewel Le Barbeau & Co. met de feilloze pre-

cisie van een doordacht marketingplan die

bepaalde snaar van sfeer en gezelligheid bij

het publiek weet te raken, ligt daaraan geen

gelikt concept ten grondslag. Ze zijn dicht

bij zichzelf gebleven en hebben gedaan wat

hun hart ze ingaf, met een beetje hulp van

een engel op het dak. Hoe luidde ook alweer

de slogan van een bekende Nederlandse

volksbank? Groot worden door klein te blij-

ven!.

Vaak ben ik niet meer in Sippenaeken, maar

een stuk van mij ligt er altijd nog en dan

zijn Le Barbeau, Ivo, Maud en Bettina ook

een beetje als thuiskomen. Niet zonder ei-

genbelang wens ik ze dus veel succes in de

komende jaren!

Hoe Don Ivo en de Barbeau familie Sippenaeken op de kaart zetten


VIKTOR TERPSTRA

Het was 27 februari 1995. Ivo was net

klaar met werken en zat met een paar

collega’s nog een biertje aan de bar te

drinken. Ivo werkte in Grand Cafe Wild-

schut aan het Roelof Hartplein in Am-

sterdam. De telefoon ging en een collega

riep hem. Het was Maud, zijn zus en ze

viel meteen met de deur in huis: wil jij

en Bettina samen met mij iets in de ho-

reca gaan doen.?

Voordat Maud op rondreis ging in Australie

en Nieuw-Zeeland werkte ze in Cafe Bijs-

mans in Heerlen. Daarnaast was ze begon-

nen met het maken van jammetjes en chut-

neys en die verkocht ze dan aan haar gasten

in het cafe. Ze verdiende in die korte periode

net zo veel als in haar hele dienst: hier moest

ze wat mee doen.

En Ivo en zijn vriendin Bettina hadden geen

huis, geen geld of kinderen. Dus niets te

verliezen. Werk opgezegd en het roer om.

De aanloop naar Auberge Le Barbeau was

een feit, het begin van een huiskamerkroeg

met een thuiskomgevoel.

Het BeginVolgens Ivo was het vinden van de juiste lo-

katie toeval: “Van vrienden kregen we een

tip dat op het pleintje bij de kerk van Sippe-

naeken al 23 jaar een pand leeg zou staan en

daar zat vroeger een cafe in. En inderdaad

tijdens de bezichtiging bleek dat ook zo te

zijn. Sterker nog het was alsof net de vorige

eigenaar net de deur achter zich had dicht-

getrokken: er stonden nog glazen op tafel

en een rekening lag op de bar. Eerst wilden

de eigenaren niet verkopen, maar na lang

aandringen gingen ze akkoord”

De naam Le Barbeau bedenken was een

bijzonder stukje teamwork, vervolgt Ivo:

“Onder het nuttigen van een lekker hapje

en diverse geestrijke drankjes hebben we

gebrainstormd. Alle namen, hoe simpel en

debiel ook genoteerd en vervolgens zijn we

gaan strepen. Twee namen bleven over de

klaproos en de korenbloem. Omdat we in

Wallonie zitten, wilden we een Franstalige

naam. We kamen zo op de Coquelicot voor

de klaproos en 2 vertalingen voor de koren-

bloem, namelijk Le Barbeau en Bleuet. Na

nog meer biertjes kwamen we op Le Bar-

beau. Bar en Beau: een mooie bar!”

OpenNa een kortstondige, maar intensieve ver-

bouwing, kon de zaak open. De meeste

horeca ondernemingen hebben het in het

begin vaak moeilijk, maar dat was bij Le

Barbeau niet het geval. Maud hierover: “We

zijn in augustus opengegaan en het was een

prachtige zomer waardoor de loop er goed

in zat. Ook door het feit dat we van Meche-

len kwamen en veel mensen ons in de om-

geving kenden hadden we een goede start”,

aldus Maud. Volgens Bettina was het vooral

go with the flow in het begin: “Je rolt in een

leven waar je nauwelijks tijd hebt om na te

denken. Bijvoorbeeld hoe het met je is, je

wordt geleefd. Na een aantal jaren besef je

pas waarmee je bezig bent en dan wordt het

moeilijk!”

De eerste kennismaking met het dorp was

ook meteen een soort vuurdoop. Momenten

om nooit meer te vergeten. la kermesse. Wij

wisten niet wat dit inhield, nou dat hebben

we geweten. Het feest ging vrijdagavond

van start en hield pas op van dinsdagnacht

op woensdagmorgen rond een uur of 5 op.

Iedere dag ging het feest door tot een uur of

4 in den morge en dan werd daarna nog met

een hele bubs bij iemand thuis voor een man

of 10-15 spek en ei gebakken..... ‘s Ochtends

om 8 uur moesten we weer op, schoonma-

ken en om 10 uur weer open, begon het spek-

takel weer van vooraf aan.... naar de kerk,

fruhshoppen, even een kleine pauze tussen

5 en 8 (wij bleven gewoon open voor andere

gasten) en het avond-en nachtprogramma

weer afwerken... KILLING..... maar ja je bent

jong en je wilt wat.... “, lacht Maud.

De Toekomst 15 jaar Le Barbeau. Is dit dan ook meteen

het eindstation ? Geen andere uitdagingen

meer? “Nog een aantal jaren alles eruit ha-

len wat erin zit en dan..... tja wanneer ik

voor mezelf spreek later als ik groot ben wil

ik samen met Luc een B en B aan huis, meer

in de tuin werken, eigen groenten verbou-

wen, af en toe voor gasten koken en vooral

weer gaan schilderen, nog meer toeleggen

op fotograferen en weer keramiek maken.

En last but not least meer van onze kinderen

genieten”, droomt Maud.

Le Barbeau was niet de ultieme droom van

Bettina: “maar wel de kans om een eigen

invulling te geven aan mijn werkend leven.

Dromen zijn leuk (of waren ze bedrog),

maar die spaar ik wel voor in mijn slaap.

Ivo over de toekomst: “In de afgelopen 15

jaar hebben we niet stilgezeten. We hebben

naast Le Barbeau enkele andere activitei-

ten ontplooid, zoals de vakantiewoningen,

Brasserie Tournesol, SipCity Alive. Verdere

uitbreidingen zullen er waarschijnlijk niet

komen. We gaan de huidige activiteiten

waar nodig verder nog ontwikkelen. Tevens

proberen we voor ons, Bettina, Maud en

mijzelf, onze zaak zodanig vorm te geven

dat er na 15 jaar buffelen iets meer tijd voor

ons en familie, vrienden en bekenden over-

blijft. Dat is in al die jaren toch een beetje

achter gebleven...”

Auberge Le Barbeau 15 jaar in Belgisch Sippenaeken

Niet alleen een huiskamerkroeg met een thuiskomgevoel

10 procent korting op de gehele

rekening bijCuba Libre in Vijlen

met deze advertentie.

Knip de advertentie uit en maak bovendien kans op een gratis

les Tiroler Zumba, de zomerhit van het Berg-dorpje van Nederland! www.tirolerzumba.nl

Ik wil u niet onthouden hoe deze krant

tot stand is gekomen. Na één van de

vele brainstormsessies, en geloof me,

daar zijn we heel goed in, kwam het

thema jubileumjaar ter sprake. Dat we

dit niet zo maar voorbij konden laten

gaan was wel duidelijk, maar wat gin-

gen we doen.

Van het een kwam het ander en iemand

uit de groep stelde voor om onder andere

“een krantje” uit te brengen. Ja, dat was

een goed idee.....en aangezien onderge-

tekende o.a. verantwoordelijk is voor de

PR-aktiviteiten was ik dus het haasje, zeg

maar gerust DE HAAS. Nou, dat heb ik ge-

weten, een gezellig krantje werd een heuse

krant, full color in tabloid-formaat met

een oplage van 10.000 stuks.....

Ik zal u de pikante details besparen maar

het heeft me bloed, zweet en tranen ge-

kost, bijna dag en nacht doorgewerkt,

mensen gestalked en achtervolgt om arti-

kelen te schrijven. Of ik nog vrienden over

heb valt te betwijfelen. Zie hier het resul-

taat.....

Deze krant was echter niet tot stand ge-

komen door de inspanning van diverse

mensen. Daarom wil ik langs deze weg alle

verslaggevers en adverteerders heel erg be-

danken. Een speciaal woord van dank ook

voor mijn 3 rechterhanden, te weten Da-

nielle voor het ontwerpen van de prachtige

logo’s, Lonneke voor het ordenen en on-

dersteunen van mijn activiteiten en Jean

voor het oplossen van de computercrash.

Ook een woord van dank aan Roel Tim-

mermans van BigBase die de lay out heeft

verzorgt en Media Groep Limburg die de

krant heeft gedrukt.

Veel leesplezier, Maud Loop

Woord van dank...

DE LA PART DE NOTRE CORRESPONDENT

GODELIEVE BRASSEUR

C’est quand on fête les anniversaires

qu’on se rend compte à quelle vitesse

les années passent. Cela me fait tou-

jours plaisir de repenser à ces années

là. Tu te souviens d’il y à 12 ans quand je

suis venue me présenter pour travailler

chez vous?

Mon rêve c’était la ferme avec mon élévage

de moutons et la fabrication de fromages

de chèvre. Nous avions une centaine de

brebis et je venais de lancer la fabrication

de fromages. Seulement ce salaire ne suffi -

sait pas pour en vivre.

J’ai trouvé votre petit bistrot accueillant

tout en me disant que ce serai sympa d’y

travailler. Dès la première rencontre une

sympathie réciproque s’est installée. J’ai

pris beaucoup de plaisir à travailler avec

et pour vous. Je me suis toujours sentie

comme chez moi et j’ai tours travaillé

comme si s’était pour moi. J’avais travaillé

déjà plusieurs années dans l’horeca et ja-

mais j’avais rencontré une ambiance, un

respect mutuel comme chez vous. Et puis

lentement ma fromagerie a pris de l’am-

pleur et j’ai pu y conscrer tout mon temps.

Je vous ai quitté avec un peu de regret dans

l’âme mais nous sommes resté proche, on

se voit souvent étant donné que mon fro-

mage se retrouve dans vos menus. C’était

une bellle époque, période de tous les dé-

fi s, vous avec le Barbeau, moi avec les fro-

mages. Depuis lors et quelques milliers de

fromages plus loin...Maud est devenue ma-

man, un Tournesol en plus, et moi depuis

peu grand mère qui est le plus beau rôle au

monde...

VAN ONZE VERSLAGGEEFSTER

GODELIEVE BRASSEUR

Het is wanneer men verjaardagen viert,

dat men zich bewust wordt van de snel-

heid waarmee de tijd voorbij gaat. Het

doet me altijd plezier om aan die jaren

terug te denken. Herrineren jullie je

dat ik me bij jullie kwam voorstellen,

12 jaar geleden, om bij jullie te komen

werken?

Mijn droom was een boerderij met scha-

pen, en het maken van geitenkaas. We had-

den een honderdtal schapen, en ik begon

met de productie van kaasjes. Maar het

geld wat ik hiermee verdiende was niet toe-

reikend om van te leven.

Toen ik jullie kleine, gezellige auberge

gevonden had, zei ik tegen mezelf dat het

zo leuk zou zijn om er te werken. Vanaf

de eerste kennismaking ontstond er een

wederzijdse sympathie. Het heeft me heel

veel plezier gedaan om mét jullie en vóór

jullie te werken. Ik heb me altijd thuis ge-

voeld bij jullie, en ik heb er altijd gewerkt

als ware het voor mezelf... Ik had al ver-

schillende jaren in de horeca gewerkt maar

nooit heb ik zo’n ambience en wederzijds

respect gevoeld als bij jullie.

Langzaamaan breidde mijn kaasmakerij

zich uit, en nam ze al mijn tijd in beslag.

Ik heb jullie verlaten met een beetje spijt

in mijn hart, maar we zijn dicht bij elkaar

gebleven. We zien elkaar nog regelmatig,

daar mijn geitenkaas op jullie menukaart

staat. Het was een mooie tijd, een periode

met veel uitdagingen, jullie met Barbeau

en ik met mijn kaas. Sinds toen en enkele

duizenden kazen verder.... is Maud moe-

der geworden, is er een Zonnebloem bij ge-

komen, en ben ik sinds kort oma, de mooi-

ste rol van de wereld...

“Say cheese!”04Regio: in en rond Sipcity


RAISSA TROMP & JEAN HUPPERETS

Het begon allemaal zo voorzichtig met één

cafeetje. Het was een gezellig cafeetje en

we streken er dan ook graag - en steeds va-

ker – neer om een paar biertjes te drinken

vóór het ‘echte’ stappen. Helaas hadden

we dan buiten de waard gerekend; Ivo en

zijn lieftallige mede-uitbaatsters wisten

ons te vaak te verleiden tot nog één laatste

drankje, en nog één állerlaatste dan, en nog

eentje dan want de fl es is toch bijna leeg?

So far so good voor onze wilde stapplan-

nen... Sippenaeken bleek vaak al te wild

voor ons. Gelukkig kon je er ook heel lek-

ker eten, en terwijl wij ook iets ouder en

rustiger werden, leerden we ook de cu-

linaire kant van Le Barbeau en Bettina’s

heerlijke éénpansmaaltijden te waarderen.

Inmiddels waren we allemaal zelf ook in de

horeca of aanverwante sectoren beland en

kwamen we er met collega’s en vrienden

bijna elke maandagavond bijeen om al di-

nerend ons werkweekend af te sluiten. En

wéér werd het later dan gepland...

In de loop der jaren had de Barbeau-clan al

de buurpanden geconfi sceerd om vervol-

gens hun zinnen te zetten op Kees’ Kaffee

Lambert. Kees had weldra in de gaten dat

hij toch geen weerstand kon bieden aan de

Sippenaekse horecamoloch en deed zijn

zaak over aan ‘de Barbeautjes’.

Nadat Maud er haar decoratieve talen-

ten op los had gelaten werd Le Tournesol

geopend als 4e bloem in het Barbeauboe-

ket. Het bleek een ideale stek voor live-

optredens, theater en meer grootstedelijk

vermaak. Sindsdien hebben we helemaal

niks meer buiten Sipcity te zoeken! Maar

dat vinden we helemaal niet erg... Mogen

we bijtekenen voor nog eens 15 wilde jaren

met lekker eten, iets te lang en te veel door-

drinken en vooral veel gezellige momenten

samen met jullie?

Wat zullen we drinken?


RAYMOND HOPPERETS

Je me rappelle les années 70, où j’allais

chercher mon père à la maison commu-

nale de Sippenaeken. Là, je vois encore

mon père fumer le cigare, le secrétaire

sa cigarette et surtout le garde-cham-

pêtre sa pipe. Il y faisait bleu de fumée.

Dans cette petite pièce,nombres de ma-

riages ont été célébrés, et de naissances

déclarées.Tous ces souvenirs remon-

tent à ma mémoire.

A partir de 1976 avec la fusion des com-

munes, cet endroit est resté vide pendant

des années. Jusqu’au jour, il y a exactement

15 ans, où 3 jeunes gens ont relevé le défi de

faire revivre cette partie de la place St Lam-

bert de Sippenaeken.

Et cela a marché, quelle joie nous avons de

pouvoir aller boire un verre et surtout ap-

précier cette cuisine particulière qu’on ne

trouve nulle part ailleurs que dans cette au-

berge, Le Barbeau. Un acceuil familial nous

est chaque fois réservé.

En été, une terrasse à l’avant et à l’arrière

nous acceuillent les dimanches après la

Messe pour le fruhshoppen. Merci à Maud,

Bettina et Ivo pour leur acceuil. Merci

d’avoir fait revivre cet endroit pour que

tous nos souvenirs passés et présents puis-

sent subsister encore longtemps dans nos

mémoires.

Une petite histoire d’une maison communale devenue auberge

VAN ONZE LOCALE CORRESPONDENT

RAYMOND HOPPERETS

Ik herinner me de jaren ‘70, in welke ik

mijn vader ging zoeken in het gemeen-

tehuis van Sippenaeken; mijn vader was

de burgemeester. Daar zie ik nog mijn

vader een sigaar roken, de secretaris

een sigaret en de plaatselijke gendarme

een pijp. Het stond blauw van de rook.

In deze kleine ruimte werden tal van

huwelijken gesloten en vele kinderen

aangegeven. Al deze herinneringen pas-

seren de revu....

Vanaf 1976 stond het pand geruime tijd leeg

als gevolg van een fusie van gemeentes. Tot

op een dag, precies 15 jaar geleden, toen 3

jonge mensen de uitdaging aangingen om

deze hoek van de Place st. Lambert in Sip-

penaeken te laten herleven. En dat bleek te

werken: wat voor een plezier hebben wij om

een glas te komen drinken of te genieten van

de speciale keuken die men nergens anders

vindt dan in deze auberge, le Barbeau. Een

familair onthaal is ons iedere keer gegund.

In de zomer verpozen wij de zondagmorgen

na de kerkdienst op het terras aan de voor-

zijde of in de ‘cour’ (binnenhof) om te fruh-

shoppen. Dank aan Maud, Ivo en Bettina

voor hun onthaal! Bedankt voor het laten

herleven van deze omgeving, opdat al onze

aandenkens uit het verleden en het heden

nog lang in onze herinneringen zullen kun-

nen blijven voortbestaan.

Een kleine histoire van een hoe een gemeentehuis een auberge werd

Om ons jubileum nog meer kracht

bij te zetten en onze bierassorti-

ment nog meer uit te breiden heb-

ben we twee bieren laten produce-

ren.

Deze worden gedoopt met de namen

‘n Barbeautje en ‘n Tournesolletje.

Ze bevatten beiden 6% alcohol. ‘t Bar-

beautje is een blond bier en t Tourne-

solletje een amberkleurig bier kortom

,dit moet u geproefd hebben! A vôtre

santé!!!

Lancering Jubileumbieren

05Regio: Sipcity Downtown

VAN ONZE LOKALE VERSLAGGEVERS

MARLIES KRAAN EN JAN ELBERS.

Het is een plek, waar je de romantiek

van de onbedorven natuurmens nog

kunt vinden. Zelf kom ik uit de Rand-

stad en mijn man uit Wageningen en

wij zijn van mening dat wij deze plek

niet meer willen verlaten.

De hoofdstraat loopt dwars door ons dorp

en op het dorpsplein tegenover de kerk be-

vindt zich ons dorpskroegje en restaurant

le Barbeau. En dit is wat ons dorp zo bij-

zonder maakt.

Les patrons heten Ivo, Bettina en Maud;

drie Nederlanders in zomaar een roman-

tische Belgische dorpje. Trots dalen wij

regelmatig, met en ook zonder ons bezoek,

de doorgaande hoofdweg af naar Le Bar-

beau om van het schoolbord met kaartjes

een heerlijk menu te kiezen. De regel is dat

wanneer je aan de beurt bent om van het

bord een keuze te maken, je vervolgens al

snel het eten kunt verwachten. Wanneer

Ivo, le patron, binnenkomt, volgt een kus-

ronde en dit wordt herhaald ( hetzij min-

der weldadig) wanneer Bettina met rode

wangetjes vanuit de keuken iets te drinken

komt halen.

Mijn lievelingsplekje binnen is op een

soort rijdende po-stoel, en buiten op het

mooie achterterras. Hier bekruipt me iede-

re keer weer het heerlijke vakantiegevoel,

vooral tijdens de zomermaanden. Soms

laat ik me bij het nagerecht overhalen tot

het kiezen van een Sippenaeker sjnapsje,

gefabriceerd door Maud, met koffie. Sjnaps

is een heerlijk huisgemaakt likeurtje met

een aangenaam alcohol percentage.

Een andere keer houd ik het bij een spekkie

uit de snoeppot op de toog. Hiervan geniet

ik dan gedurende de terugtocht naar ons

huis, iets meer naar boven op de hoofdweg...

Sippenaeken: zo heet mijn dorp.

DE NOTRE CORRESPONDENT

DU FOURNIL DES COMPAGNONS

Il y a 15 ans, en janvier, nous avions le

plaisir de vous ouvrir nos portes afin de

vous accueillir dans notre nouvelle bou-

langerie Au fournil des Compagnon.

Il y a 15 ans, fin mai, naissait notre petite

fille Marie qui ne manquait pas une occa-

sion pour vous dire bonjour. Il y a 15 ans, au

mois d’aout Auberge Le Barbeau ouvrit SES

portes de l’auberge afin d’y partager de sa-

crés bons moments. Et oui, cela fait mainte-

nant 15 ans déjà que la boulangerie a l’hon-

neur de livrer au Barbeau ses délicieuses

tartes au riz, aux pommes, aux cerises et

bien d’autres encore ainsi que son pain et

ses baguettes.

Cela fait 15 ans déjà que ,très régulièrement,

avec Marie et Manu, nous ne nous lassons

pas de savourer les succulents plats et sa-

lades mijotés par le personnel de l’auberge.

Levons nos verres et trinquons pour ces

15années d’ouverture, pour ces 15 années de

collaboration et d’amitié. Tchin tchin!!!!

15 ans et que de souvenirs

15 jaar, en wát voor herinneringenVAN ONZE WARME BAKKER

EDDY

Het is 15 jaar geleden, in januari, dat

we het genoegen hadden onze deuren

te openen en u te verwelkomen in onze

nieuwe bakkerij ‘Au fournil des Com-

pagnon’.

Het is 15 jaar geleden eind mei, dat onze

kleine meid Marie geboren werd en nooit

en moment voorbij liet gaan u te groeten.

Het is 15 jaar geleden, in de maand augus-

tus, dat Auberge Le Barbeau ZIJN deuren

opende om goede momenten met elkaar

te delen... En ja, het is inmiddels 15 jaar

dat de bakkerij de eer heeft om aan de

Barbeau zijn ovenheerlijke rijste-, appel-

en kersenvlaam, brood en baguettes te

leveren.

Het is al 15 jaar dat we zeer regelmatig, met

Marie en Manu, met smaak genieten van

de tongstrelende warme gerechten en sa-

lades geserveerd door het personeel van de

auberge... Heft de glazen en toost op hun

15jarig bestaan en op 15 jaar vriendschap-

pelijke samenwerking. Tchin tchin!!!!

VAN ONZE LOKALE VERSLAGGEVER

MARCEL SIJPERSMA

Een mens is gebaat bij zekerheden, re-

gelmaat en vaste rituelen in het leven,

dit geeft houvast in een roerig en on-

rustig bestaan. Het is ook vandaar dat

ik altijd graag in Le Barbeau kom.

De regelmaat zit hem niet alleen in het

aantal bezoeken per week, maar vooral in

het feit dat je in Le Barbeau veel van die

eerder genoemde vaste rituelen aantreft.

Ivo die meestal kamer in, kamer uit loopt

met met iets aan zijn oor, iets wat rinkelt

of binnenkort gaat rinkelen en dan het

liefst ook nog iets onder zijn arm.

Bettina met haar gezicht van ”ik kook, en

wáág het niet mij te storen totdat ik klaar

ben want dan pas kom ik er even gezellig

bij zitten, en JA ik kook in een jogging-

broek want ik ga straks tennissen”.

Maud loopt met een plant rond, klaar om

iets op te hangen, iets af te breken of be-

zig met een of ander creatief proces, en dat

altijd even goedlachs. Verder de zekerheid

dat het eten altijd goed is, het bier lekker

koud, de gastvrijheid hoog in het vaandel

staat en het personeel niet al te veel wis-

selt. Als inwoner van Sippenaeken denk

ik dat het heel belangrijk is voor het dorp

dat le Barbeau er is en hopelijk nog zeker

15 jaar blijft, het is altijd een goede buffer

geweest tussen de lokalen en “die luui oet

Holland”.

Betttina, Maud en Ivo bedankt voor de af-

gelopen 15 jaar en waag het niet om er niet

zeker nog 15 jaar bij te plakken.

Vaste rituelen


JENNY SLEIJPEN-HUPPERETS

Ivo, Bettina en Maud.....de kracht van

deze drie is de balans en het inspelen

op elkaars kwaliteiten;

Ivo is de ultieme gastheer, weet iedere

gast op een attente manier te benaderen...

een praatje te maken of misschien...za-

ken doen! Bettina een opperbeste kokkin,

weet de perfecte smaak aan een gerecht

te geven en dit samen te voegen in een

prachtig emaille pannetje!

Dat prachtige emaille pannetje is op de

kop getikt door Maud, evenals de an-

tieke glaasjes en oma’s serviezen. Over

Maud wil ik graag meer vertellen, dat

kan ik namelijk niet een één kort maar

krachtige zin. Zodra er iets in haar han-

den komt en ze draait en bekijkt hetgeen

dan gebeurt er het volgende: de bloemen

worden gebonden als door een meesteres

in de bloemsierkunst. Haar handschrift is

prachtig op de eenvoudige krijtbordjes.

De foto’s op de site zijn gemaakt door een

vakfotografe. Of ze nu een kwast, hamer

of boormachine moet vasthouden, er ge-

beurt iets magisch en ze maakt er iets

moois van! Ze weet de sfeer en gezellig-

heid de juiste toon te geven en speelt op

ieder jaargetij of traditie in, met de meest

originele ideëen. Welk mens heeft nu zo-

veel kwaliteiten?

Altijd als ik in Barbeau ben dan verheug

ik me op een portje in een mooi met

bloemen gegraveerd glaasje en eet ik een

overheerlijke soep uit een brocante kom,

Maud is er niet, maar ik voel dat ze er is en

ze maakt me blij als ik om me heen kijk.

Hoe noem je dat?

(red. Jenny bestiert Hoeve de Vrijheerlijk-

heid in Kuttingen: de hemel op aarde....

een echte aanrader voor mensen die de

geneugten van het leven weten te waar-

deren.)

Le barbeau 15 jaarVAN ONZE LOKALE VERSLAGGEVER

BURNEY BODDING

Het begon allemaal ongeveer twee

jaar geleden toen wij uit Frankrijk

kwamen en ons elders wilden set-

telen. Al gauw hadden we (met hulp

van een goede vriendin) een mooie

plek gevonden, en wel in Sippenae-

ken. Na enkele maanden was ons

huisje klaar en werd het tijd om de

stad te verkennen. We kwamen er

achter in wat voor heerlijk dorp we

terecht waren gekomen.

Een dorpje met een eigen fanfare, schut-

terij, school voor de kleintjes, een fiets-

club en alles wat een mens zich verder

kan wensen gelegen in het Limburgse

heuvelland, met in het centrum Le Bar-

beau, een gezellige kroeg met een lek-

kere keuken, waar je zeker geweest moet

zijn.

Op een vrijdagmiddag gingen we er

(omdat ons verteld werd dat dit tradi-

tie was) een biertje drinken, en zijn dit

sindsdien ook zoveel mogelijk blijven

doen. Vaak wordt het dan wat later waar-

na we bij de een of de ander thuis gezel-

lig eindigen. Wij willen hier niet meer

weg, dat is zeker. Sippenaeken... met in

het centrum...

Le Barbeau the place to be.

“De Toscane” in België

VAN ONZE SPECIALE VERSLAGGEVERS

PAUL, PASCALLE & LUC

Tring tring... Telefoon... Met Hotel Creu-

sen goedemiddag, u spreekt met Luc..

“Heej Luc, met Ivo. Ik heb een probleem-

pje. Heb jij misschien 24 flessen wijn voor

me te leen? Dan krijg je ze volgende week

terug. Ik kom ze dan straks even halen”

...... “ja, dat is goed Ivo, tot zo!”

Tring tring.. Telefoon.. Met Hotel Creusen

goedemiddag, u spreekt met Paul... “Heej

Paul, met Ivo. Zou ik misschien jullie steh-

tischen kunnen lenen? Dan kom ik ze van-

middag halen, krijg je ze volgende week te-

rug”...... “ja, dat is goed Ivo, tot zo!”

Tring tring.. Telefoon.. Met Hotel Creu-

sen goedemiddag, u speekt met Pascalle...

“Heej Pascalle met Ivo. Ik heb iets besteld,

een pakketje, kan ik dat bij jullie laten aan-

komen, dan komen ik het morgen halen, is

dat goed?”..... “ja, dat is goed Ivo, we bellen

wel als het er is!”



Paul, met Ivo.... is Luc er ook?” “Nee Ivo, Luc

is ALTIJD vrij op dinsdag (al 15 jaar red.) Bel

hem maar mobiel, als hij hem tenminste niet

vergeten heeft, of uit heeft staan, of in het

ergste geval verloren is.”

Tring tring.. Telefoon... Met Hotel Creusen

goedemiddag, u spreekt met Luc.. “Heej Luc,

met Maud. Ik kom 5 minuten later, ik red

het niet. Kun jij de kinderen even halen, ze te

eten geven en in bad doen? Het kan nog wat

uitlopen”...... ( en een uur later is de familie

weer compleet...)



Paul, met Maud. Weet jij of Luc tijd heeft om

aan de telefoon te komen, ik ben alweer een

beetje later”.... “Luc is in de tuin, kan ik wat

doorgeven?” ..... “Ik bel hem wel mobiel, als

hij hem tenminste niet vergeten heeft of uit

heeft staan, of in het ergste geval verloren is.”


goedemiddag, u speekt met Pascalle... “Heej

Pascalle met Maud. Gaan we nog een keer

naar Venlo? Ik heb geen zakjes en onzelieve-

heersbeestjes meer. En ik zoek ook nog wat

om de sjnaps in te doen. En verder heb ik nog

wat ander decoratiemateriaal nodig. Zouden

we de limiet van € 250,00 halen, denk je?

“Dat zal wel lukken Maud, dat is tot nu toe

altijd goed gegaan. Tot donderdag dan”.....

Dit is slechts een kleine greep uit het da-

gelijkse telefoonverkeer tussen Hotel

Creusen en Le Barbeau. Echter er is nog

veel meer te vermelden en een aantal

anekdotes willen wij u niet onthouden:

De 1e keer dat we dat wij hoorden van Le

Barbeau wisten wij dat er een aantal jonge

mensen uit de omgeving een caféetje begon-

nen waren in Sippenaeken en aangezien wij

het zelfde plan hadden in Mechelen ( red. ‘t

Hilleshagerhofke) wilden wij daar wel eens

gaan kijken. En van het één

kwam het ander...... Nu zijn

ze zowaar familie van ons.

En de Ierse tak van onze

familie heeft er inmiddels

een jaarlijks evenement van

gemaakt om in het najaar

een Sippenaeker Seshiún

(jam session) te houden.

Binnen de Ierse Clan weet

inmiddels iedereen wat La

Chouffe is. Er wordt dat

weekend menig vaatje leeg

getrokken. We feliciteren

jullie van ganser harte met

deze mijlpaal en we hopen

dat we nog veel Seshiúns en

telefoontjes met elkaar zul-

len hebben.

Tring Tring.....

Sfeer, rust en comfort

in heerlijk Zuid Limburg

www.hotelcreusen.nl

ilhelminastraat 50, 6285AW, Epen

www.hotelcreusen.nl

NU met nieuwe appartementen,

binnenzwembad en sauna !

****

Hotel Creusen

Hotel Creusen is een oase van rust,

gelegen in het Zuid Limburgse heuvelland.

Met een ruime zon- en schaduwrijke tuin

op het zuiden en comfortabel ingerichte

kamers (met airconditioning) zult u zich hier

op uw zeker gemak voelen. Ook serveren wij

dagelijks een traditionele Afternoon Tea.

De Familie Creusen zal er persoonlijk voor

zorgen dat het u aan niets zal ontbreken.

043-455 1215 [email protected]

06Regio: in en om SipCity: Epen

Bezorging aan huis en op uw vakantieadres!

Spar Lambert Werry

Wilhelminastraat 15

6285 AS Epen

+31-43-455.12.29

Hotel Ons Krijtland b.v.Julianastraat 22, NL – 6285 AJ Epen

Tel.: +31 (0)43 455 1557 Fax.: +31 (0)43 455 [email protected] www.krijtland.nl


RUUD BESSEMS EN MONIQUE SIENOT

15 jaar geleden kwam een bloemetje tot

bloei in het pittoreske plaatsje Sippenae-

ken. De eerste bloem van het veldboeket

was blauw, en Le Barbeau als symbool van

onafhankelijkheid, fijngevoeligheid en al

het goede werd geboren. Het veldboeket

werd verrijkt met de gele kleur van de zon-

nebloem, en Le Tournesol -die staat voor

vriendschap en levenslust- komt erbij. Nu

willen wij de rode kleur van de klaproos, le

Coquelicot toevoegen, die symbool staat

voor dromen en spontane vreugde. Sa-

menwerken is als een kleurrijk veldboeket;

iedere kleur voegt iets toe en het geheel is

veel meer dan al het afzonderlijke.

Wij wensen jullie heel veel succes toe en

kijken uit naar een verdere samenwerking.

Een bloeiende samenwerking


EUGENE VAESSEN

Centraal gelegen in het mooie heuvel-

land, tussen Maastricht, Aken en Luik,

vindt u een heleboel restaurants en ho-

tels, zo ook Hotel Restaurant Gerardus-

hoeve. Op één van de mooiste panora-

materrassen van het heuvelland gezeten,

kijken wij in de verte naar de kerk van

Sippenaeken. Daar hebben onze collega’s

van le Barbeau zich 15 jaar geleden geset-

teld. Wij zien best wel een aantal overeen-

komsten; ook zij runnen een familiebe-

drijf, zei het in de eerste generatie.

De Gerardushoeve is al sinds 1974 een familie

bedrijf -inmiddels al de tweede generatie-

dus eigenlijk zijn ze nog piep. Beiden zijn we

gelegen in een prachtige omgeving en beiden

willen we de mensen verwennen in een ge-

moedelijke en huiselijke sfeer. Ieder doet het

op zijn manier en toch streven we hetzelfde

doel na..... genieten van die mooie momenten

die het leven te bieden heeft.......

Dat we nog jaren collega’s zullen blijven en

hetzelfde doel nastreven.....

Gemeenschappelijke factoren


ANTOINE DE MUNCK EN JORIKE ENDERT

We kennen allemaal het ondernemen-

de trio Ivo, Bettina en Maud van “le

Barbeau”. 15 jaar lang runnen zij het

eetcafé.

15 jaar lang delen zij wel en wee

15 jaar lang staan zij klaar

.....met al hun lekkere etenswaar

15 jaar lang, succes door creativiteit

PROFICIAT!

Maar, wat deden ze vóór die tijd?

Wie kent Ralph?De grote broer, die als 16-jarige al mede re-

dacteur werd bij “Het doormeppertje” het

jeugdblad van LTC-Wittem. Lag hier al de

basis voor een succesvolle loopbaan?

Wie kent Ivo?Op jeugdige leeftijd (en nu weer) een en-

thousiast tennisspelertje, en een gedre-

ven bridger, met zijn “eigen” conventies.

Die zelf, alléén in het ouderlijk huis een

“drive” organiseerde en daarbij, de beste

wijnen van Wiel (red. vader) serveerde. Met

zijn zeventien jaar won hij zeker de eerste

prijs, voor zijn ”navigatie-inzicht” in Pa-

rijs. Kaart in de hand, arm uit het raam en

petje op, zette hij de hele Parijse binnen-

stad op z’n kop.

Wie kent Bettina?Jong, stil en verlegen, bewandelde Bettina

diverse wegen. In Amsterdam als student,

is ze in de Java-buurt al gauw gewend. Ook

daar speelt tennis (net als nu) een grote rol

en haar programma raakt aardig vol. Daar-

bij nog werken bij café “East of Eden”, mis-

schien een perspectief voor het heden.????

Wie kent Maud?Als 14 jarige scholier -op weg naar Heerlen-

vond zij het reuze spannend om in de rode

Toyota Corolla te schakelen. En zo... kreeg

ze haar eerste ”rijlessen“. Nu zijn ze een

echtpaar, maar ruim 20 jaar geleden hebben

Maud en Luc allebei wiskunde bijles gehad...

van dezelfde juf. (wat is hier de genetische

factor, voor Floortje en Pim?????) Resumé?

Allemaal hebben we herinneringen aan het

verleden. We denken eraan terug, met een

zweem van vertedering... met verwachting...

en een stuk toekomstperspectief! Dat laatste

ligt bij jullie Wij zijn blij met onze vriend-

schap. Trots op wat jullie bereikt hebben...

En jullie kunnen ook in de toekomst op ons

rekenen:

Ivo, Bettina, Maud, Tiny en Ralph, nogmaals: PROFICIAT!!

1995 – 2010: Was er ook leven vóór “Le Barbeau”?

07Regio: in en om SipCity: Epen

Oet de ouw doès


YVO MULLENEERS -ALIAS YVO II

TEN TIJDE VAN DIT SCHRIJVEN IN CHINA

Mijn eerste en enige sollicitatiege-

sprek in de horeca vond plaats ergens

in 1996. Bij een populair eetcafe net

over de grens was het. Manager Ivo

(Ivo I) noteerde netjes de gegevens en

ik luisterde aandachtig naar zijn col-

lege bedrijfsvoering. De onderhande-

lingen eindigden positief en ik maakte

dezelfde dag al kennis met “directiele-

den” Bettina en Maud en collega’s als

Denise en Mireille, maar ook kat Nak-

kie. Enigszins verbaasd en verbouwe-

reerd verliet ik de Barbeau na deze eer-

ste kennismaking. Een nieuwe wereld

rijker.

Lang duurde deze verbazing niet, want al

was mijn arbeidzame leven bij de Koren-

bloem maar 7 jaargetijden kort, krachtig

was het wel. Nooit met tegenzin op de fi ets

gestapt om bijna 2 jaar lang kennis te ma-

ken met gasten uit allerlei geledingen van

de bevolkingen, maar ook met menige col-

lega met ieder zo zijn handvaten.

De fi ets bleef vaak staan bij de kroeg, want

na werktijd was het regelmatig tijd voor

het ontdekken van een Belgische kermis

elders of een donkerbruine kroeg in de na-

bijgelegen Limburgse dorpen. Meeliften

in de groene multifunctionele BMW van

Maud was sowieso een avontuur op zich.

Hard gewerkt werd er ook, want het viel

soms niet mee om de gasten uit te leggen

dat ze moesten aanschuiven in een wacht-

rij voor de menu-kaart aangezien er maar 1

fysieke kaart (lees: plank) beschikbaar was.

Hetgeen ikzelf de eerste dag niet geheel

kon bevatten, maar al gauw snapte dat dit

symbool stond voor de rust en charme van

de Barbeau.

Eenieder had wel een excuus om naar

de Barbeau te komen. Pa Bettina voor de

bloemmetjes (een Palmpje en een stuk

vlaai) en de Mama’s voor het snijden van

de groenten en het inrollen van het bestek.

Ook de Sippenakenaren hadden de Bar-

beau in hun hart gesloten en maakten ken-

nis met de eerste prins Carnaval van de Bar-

beau terwijl het Fruhshoppen menigmaal

‘spät’ eindigde.

Zelf (Yvo II) vond ik mijn plek achter de bar

en leerde olijven eten door het bakje in de

keuken leeg te pikken. Terwijl er ‘s avonds

laat werd nagepraat over de drukke dag,

legde Ivo I nieuwe tactieken op tafel voor

de volgende dag, nipten Maud en Bettina

van hun drankje en keek Nakkie -liggend

op een balk- tevreden toe.......

Het waren mijn Golden Years!

Golden Years...Bijna op de top van de Cameriger berg,

rustig achteroverleunend tegen de bos-

rand van het Vijlenerbos, ligt restaurant

Buitenlust. Het plekje met het meest

unieke uitzicht van heel Nederland.

Een stukje België met het treinen-rangeer-

terrein van Montzen, helemaal in de verte

het begin van de Ardennen met de Baraque

Michel en het kerkje van Sippenaeken al-

waar onze vrienden van Le Barbeau reeds

15 jaar met hart & ziel “aan de gang”

zijn. Met recht het 5-sterren Heu-

vellandschap.

Glooiende heuvels en

bossen rijk gevuld

met fl ora en fauna,

prachtige ver-

gezichten.

Telkens andere, fascinerende lichtscha-

keringen. Ieder jaargetijde met zijn eigen

kleur en charme. Het riviertje de Geul

stroomt door het dal, soms woest en snel,

soms rustig kabbelend. Zoals het leven zelf.

Maar het is hier niet alleen genieten van het

overweldigende uitzicht. De inwendige

mens komt ook niets te kort. Eerlijke, heer-

lijke verse producten. Veelal uit onze eigen

streek. Lekkere wijnen en rustgevende spe-

ciaalbiertjes, we hebben het allemaal.

Kom en geniet van WIE SJOEN OS LIMBURG IS!

John van Ham,

Bram Savelberg &

het hele team van

Buitenlust

Restaurant Buitenlust

Wit ste noch?VAN ONZE VERSLAGGEVERS

HILDA JANSSEN EN RENÉ DUIJSINGS

Wij zijn bezoekers van het eerste uur,

want wij waren al jaren bevriend met

Maud voordat zij met ‘der Barbeau’ be-

gon.. En eerlijk gezegd: toen ze haar

wilde, doch vooral enthousiaste plannen

vertelde dachten we ‘waar beginnen ze

aan in ‘dat loak’’, Sippenaeken genaamd.

Ik hoor Maud nog zeggen ‘dit doen we

echt niet langer dan 5 jaar’, en zie hier

het resultaat! We zijn nu 15 jaar verder.

We hebbben hele leuke herinneringen aan

de begintijd van Le Barbeau, altijd welkom,

heel gezellig en zo is het nog steeds......Je

komt mensen tegen en raakt aan de praat,

zeker wanneer het druk is en de mensen bij

elkaar aanschuiven aan tafel. Een uitvalsba-

sis, onze stamkroeg....

Een pilsje drinken was vaak inherent aan

doorzakken tot in de late uurtjes, ja wat wa-

ren we ‘jongk, wild en onsjuldig’....

Anekdotes oet de ouw doesOok herinneren wij ons de avonden dat er

na sluitingstijd nog frieten werden gehaald

voor iedereen die nog aanwezig was. Zelf

frieten maken was bij de wet verboden, dit

was alleen voorbehouden aan frieterieen en

‘echte’ restaurants.

En ook de stroom die heel regelmatig uren

lang uitviel, geen probleem, improviseren

is een vak op zich... de gitaar werd van de

muur gehaald, de tap bleef lopen en in de

keuken werd gewoon doorgekookt op ou-

derwetse gasbommen, met een stuk of 10

kaarsen erbij... Dat de afwas zich tot aan het

plafond opstapelde was een zorg voor later.

Ik (Hilda, red) heb wel eens in de keuken

meegeholpen en vroeg me af ‘hoe doen ze

dat toch zoveel mensen van eten voorzien op

die paar vierkante meter?’

Ook een leuke anekdote: op een winter-

avond, ook weer een keer blijven plakken,

de wegen waren op de heenweg sneeuwvrij

maar de terugreis liep allemaal een tikkeltje

anders. We zouden Maud -wegens alcoholi-

sche omstandigheden- thuis afl everen. Met

4 dames en 1 heer (red. René, die stoïcijns

achter het stuur bleef zitten) in het rode

eendje over de kleine slingerende landweg-

getjes huiswaarts... dat hebben we geweten!

We kwamen in sneeuwophopingen van wel

een halve meter terecht. Met 4 vrouwen de

eend proberen te duwen, vooruit...achter-

uit, er was geen beweging in te krijgen. Het

was nog niet de tijd van de mobiele telefonie,

dus op eigen kracht hebben we het uiteinde-

lijk met heel veel lachen gered. De alcohol in

onze lichamen verhoogde de feestvreugde

eens te meer... Ook oud en nieuw bij Le Bar-

beau was een spektakel op zich, een superge-

zellig feest... Een klein minpuntje echter: de

taxi’s konden door de hevige sneeuwval Sip-

peaeken niet bereiken, dus dat betekende

aangeschoten naar Terziet ‘kluunen’ want

daar waren de taxi’s gestrand.

We zien Tiny (red. moeder van Ivo en Maud)

nog bestek indraaien of groenten schoonma-

ken aan een tafel in de zaak. Je kreeg een echt

huiskamergevoel, vaak hielp je gewoon even

mee.... alsof je thuiskomt. Nu lijkt het alsof

dit allemaal voorbij is maar dat gevoel is er

nog steeds, na 15 jaar, al zijn we nu niet meer

zo ‘jongk, wild en onsjuldig’.

Wanneer wij mensen vertellen over Le Bar-

beau dan vertellen we dat het altijd verras-

send en spannend is, dat het eten nooit het-

zelfde is maar wel altijd lekker. Je kunt er 3

keer per week komen: dan is de kaart toch

weer altijd anders, een perfekte formule.

Je vraagt je soms af: ‘hoe krijgen ze het

voor elkaar?’. Je moet natuurlijk geen

‘schnitzel&frieten-type’ zijn want dan ben

je hier aan het verkeerde adres......

Zelfs wanneer de 3 kapiteins er niet zijn,

geeft het team van Le Barbeau je hetzelfde

gevoel dat je welkom bent. Ook zij hebben

de “Barbeau-formule” begrepen en weten

die feilloos toe te passen, ook zij schuiven

aan voor een praatje wanneer er tijd voor is.

En dit alles noemt men dus ‘de kracht van Le

Barbeau’...

boven links: 4 dames, de eerste dame links

is madame Dedoyard

boven midden: L’ église st Lambert in

1840 gebouwd

boven rechts: Brasserie Tournesol in vroe-

gere jaren, óók een buurtwinkel met de

naam Kerris en cafe des Sports

midden links: Nu vakantiewoning Bleuet

(links naast le Barbeau), was vroeger ook

buurtwinkel. Bekend bij de mensen over

de grens die hier koffi e en chocolade kwa-

men kopen en de grens over smokkelden.

De winkel werd ‘bie der Dedoyard’ ge-

noemd.

midden: 1945: vooraanzicht Auberge le

Barbeau. Versierd naar aanleiding van de

behouden terugkeer van de oorlog van de

bewoner de heer Rutten. Van zijn kinderen

hebben wij het pand gekocht.

midden rechts: Interieur Brasserie Tour-

nesol in de jaren’ 60, gerund door de fami-

lie Dejalle tot 1996....

onder links: Achter- en zijaanzicht

Chateau Beusdael

onder midden: Pand helemaal links is de

school, daarnaast de woning van het hoofd

der school, rechts een ‘bazaarwinkel’, waar

men huishoudelijke artikelen verkocht,

potten en pannen etc.

Onder rechts: de kerk st. Lambert, va-

kantiewoning Bleuet (links), Auberge

Le Barbeau (midden) en vakantiewoning

Coquelicot (rechts). Ziet u de paarden en

koetsen?

15 jaar met hart & ziel “aan de gang”

zijn. Met recht het 5-sterren Heu-

vellandschap.

Glooiende heuvels en

bossen rijk gevuld

met fl ora en fauna,

prachtige ver-

gezichten.

Kom en geniet van WIE SJOEN OS LIMBURG IS!

John van Ham,

Bram Savelberg &

het hele team van

Buitenlust

BUITENLUSTETEN&DRINKEN

Camerig 11, 6294 NB VijlenT. 043-4551388, [email protected], www.buitenlust.biz


MARGRIET EN HAN HOS

“U gaat op de verharde weg linksaf.

Aan het einde van de weg bij het witte

Rochuskapelletje gaat u naar links. U

volgt de weg tot de kerk en u ziet op het

plein aan de overkant van de weg een

groot terras. Daar is Le Barbeau, een ge-

zellig eetcafé. Nee, reserveren is niet no-

dig. Het is er weliswaar vaak druk, maar

de baas zal u eventueel zeggen hoe lang

u moet wachten. Wat zegt u? Nee, dat

is nooit lang en bovendien hebben ze

geweldige biertjes. U zult zien dat Le

Barbeau letterlijk maar één kaart heeft,

die van tafel naar tafel gaat; er staat een

keuze van mooie (streek)gerechten op.

Te voet, zegt u? Dat is prima te doen:

zo’n anderhalve kilometer en als de te-

rugtocht te zwaar wordt, dan belt u ge-

woon even en kom ik u halen.”

Dit dialoogje hebben we de afgelopen vijf

jaar, met wat kleine varianten, honderden

keren gehouden met gasten van onze bed

& breakfast. De volgende ochtend, bij ons

streekontbijt, evalueren we uiteraard altijd

even: ‘hoe was het gisteravond?’

De reacties zijn altijd positief en dat ho-

ren we graag. Sommigen van onze vaste

gasten beschouwen Le Barbeau zelfs als

dependance van hun stamkroeg thuis.

Eerlijkheidshalve zeggen we erbij dat de

andere helft van onze gasten kiest voor Le

Cochon Embouteillé in Hombourg. Die

gaan dus op de verharde weg rechtsaf. Met

Le Barbeau (en Le Tournesol), Le Cochon en

Aux Deux Coins Ronds is de “Hollandse”

horecadriehoek in het gebied tussen Sippe-

naeken en Hombourg compleet. Een sterke

driehoek.

De weg Even terug naar de weg. Als je van Aux

Deux Coins Ronds in oostelijke richting

vertrekt, krijg je al meteen een goede in-

druk van onze prachtige streek. In de verte

zie je de Boudewijntoren op het drielan-

denpunt uit de bossen oprijzen. Links

grazen onze Hampshire Downs (voor de

niet-specialisten: schapen), rechts zijn de

weilanden en maïsvelden van onder ande-

ren boer Meens. Na een paar honderd me-

ter passeer je de grens tussen Hombourg

en Sippenaeken (voor de autochtonen geen

onbelangrijke grens) en even later de boer-

derij van boer Hopperets (uitkijken voor

overstekende koeien) en de voormalige

marbrerie (steenhouwerij) van Degée en

de boerderij van boer Ernst (let op snel rij-

dende auto’s).

Inmiddels omsingeld door nieuwbouw-

huizen (Hollanders) ligt daar een van de

vele Rochuskapellen die de streek rijk is.

Rochus herken je aan de pestwond die hij

toont door frivool zijn kleed een stuk op

te tillen, en aan het hondje aan zijn voeten

met een stuk brood in de bek. Langzaam

begint de weg nu te stijgen. We passeren

verder onder andere het huis van kunste-

naar Wim (Hollander) en de gepensioneer-

de kinderarts (Hollander), de voormalige

pastorie. Er moet nu flink geklommen ge-

worden, maar de redding is nabij: de kerk

is bereikt en dus de Place St. Lambert, dus

Le Barbeau.

Ronde hoekenZe passen wel bij elkaar, die korenbloem

van Ivo, Bettina en Maud en onze ronde

hoeken: informele gezelligheid, oog voor

detail, het gebruiken van streekproduc-

ten, hoge kwaliteitseisen, goed gastheer-/

gastvrouwschap. Even tussen haakjes: die

‘coins ronds’, de ronde hoeken in onze

naam verwijzen naar de afgerond gemetsel-

de natuurstenen hoeken van het gastenver-

blijf, dat overigens van voor 1840 dateert.

Toen was het gebouw als varkens- en kal-

verstal in gebruik. Het is negen jaar gele-

den dat we het boerderijcomplex (de meest

noordelijke boerderij van Hombourg) in-

clusief de vervallen stal kochten. Ruim vijf

jaar geleden ontvingen we de eerste B&B-

gasten, sindsdien is het crescendo gegaan

met ons gastenverblijf en is de weg van de

twee ronde hoeken naar de korenbloem

een gebaand pad geworden. Er is nog een

vurige wens: een pad door de velden, langs

de Banhagerbach, door het moerasje om-

hoog naar de Place St. Lambert. Misschien

moeten we samen eens met de gemeente en

de diverse grondeigenaren gaan praten.

08Regio: in en om SipCity


DANIEL EN YVONNE

In een lang en grijs verleden verhuis-

den wij van de binnenstad van Maas-

tricht naar het wondermooie Heu-

velland. Na een pittige verhuizing

en opnieuw inkwartieren begon een

zoektocht naar “de leuke plekjes”. Op

zich lijkt dat niet zo moeilijk, keus

genoeg. Maar verwend als we waren,

na een aantal jaren hartje Maastricht,

bleek die zoektocht toch wat gecompli-

ceerder dan verwacht. Ook was het een

stuk moeilijker om thuis weg te gaan

met twee kleine kinderen. Waar haal je

als wildvreemde in een kleine gemeen-

schap als Vijlen een betrouwbare oppas

vandaan...

Eindelijk kwam het allemaal samen. Een

tante die op de kinderen past en een mooie

zomeravond om eens lekker weg te gaan:

beter kan niet, dachten wij! Opgewekt

werd de zoektocht gestart. Maar, zoals al

gezegd, dat was moeilijker dan verwacht.

Eerst een beetje toeren om de omgeving

wat leren kennen tot de honger wat begon

te knagen. Maar op alles was wel wat aan

te merken; te groot, te klein, te friture-

achtig, te chique. Niets viel in de smaak.

Tot we het terras van de Smidse ontdekten.

Daar naar binnen dan. Jammer maar

helaas, de keuken was al dicht. Terwijl

we teleurgesteld vertrokken kwam men

nog achter ons aan. Een kleine tip, met

de vertrouwelijke toevoeging; “ Ik denk

dat jullie dit wel leuk zullen vinden”. Zo

werden we de Belgische Binnenlanden in-

gestuurd. Ons vertrouwen in de tip werd

behoorlijk op de proef gesteld. Smalle bin-

nenweggetjes, ‘verlassene ebene’. Hoe gin-

gen we in hemelsnaam de weg naar huis

weer vinden? Zo bekend waren we per slot

van rekening niet met de streek. Hobbel-

de-bobbel, plotseling stonden we weer aan

een grotere weg. Ach hulp, Franstalig, ook

dat nog.

A gauche en dan maar het dorp in. Plotse-

ling kwamen we op het pleintje in Sippe-

naeken. En daar kwamen we dan eindelijk

bij Le Barbeau uit. Het mondde uiteinde-

lijk uit in een heerlijke avond. We zaten

achterom op het romantische binnenter-

ras, de kaart was verrassend en origineel.

Alles smaakte precies zoals wij dat hadden

voorgesteld. Ivo adviseerde losjes speciale

streekbiertjes, de sfeer was heerlijk ont-

spannen en gezellig . Ter plekke besloten

we dat dit ons eerste “ leuke plekje” in

het Heuvelland was. Op de spannende te-

rugweg door het donkere en onbekende

Vijlenerbos verzuchtten we tegen elkaar:

“Eigenlijk zouden we ook zoiets moeten

beginnen...”

Ivo, Bettina en Maud, op deze kennisma-

king zijn vele geweldige avonden gevolgd.

En tot, ook onze verrassing, werden we

toen ook nog echt collega’s. Gefeliciteerd

met jullie 15 jarig bestaan!!!

Kennismaken met de Korenbloem

De weg van ronde hoeken naar korenbloemen (en terug)


HANK EN ANJA

Toen wij hier circa 10 jaar geleden in

het Vijlenerbos neerstreken, om daar

ons boscafe te beginnen, werden we al

vrij snel geattendeerd op Auberge le

Barbeau, daar moesten we volgens de

insiders maar eens naar toe gaan. ‘Je

kunt er lekker eten en het is er gezellig’

werd er gezegd.

Aangenaam verrastAangenaam verrast waren wij toen we

toendertijd bij Auberge le Barbeau aan-

kwamen. De inrichting was met veel oog

voor detail gedaan, het zag er erg gezellig

uit en het eten was van een bijzonder ni-

veau, alles lekker vers en zeer smakelijk.

Het restaurant was toen vrij uniek in zijn

soort in deze regio, nu circa 10 jaar later

zijn er veel collega’s bijgekomen, maar

toch blijft Auberge le Barbeau een unieke

en bijzondere horecagelegenheid.

Ook de ligging van het restaurant op loop-

afstand van Boscafe t Hijgend Hert en aan

een mooi ouderwets dorpspleintje midden

in een wandelgebied is prachtig.

Op loopafstandZoals gezegd ligt Auberge le Barbeau op

een fantastische plek en op loopafstand van

een aantal andere herbergen c.q. kroegjes.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat we in

de loop der jaren allerlei wandelroutes naar

elkaar toe hebben uitgezet, onder het mom

van “wandelen met een doel”. Deze zoge-

naamde Vijlenerberg Kroegjesroutes zijn

mede door de inspanningen van Maud,

Betina en Ivo een groot succes geworden en

vele wandelaars lopen over en weer tussen

onze horecazaken.

De toekomst Boscafe ’t Hijgend Hert bestaat volgend

jaar al weer tien jaar, de tijd vliegt voorbij!

Wij hebben de intentie om in de toekomst

nog vele jaren door te gaan en het spreekt

vanzelf dat de vruchtbare samenwerking

tussen Auberge le Barbeau en Boscafe ’t

Hijgend Hert verder wordt voortgezet.

Maud, Betina en Ivo, Proficiat met het

15-jarige bestaan van jullie prachtige zaak!

Auberge le Barbeau 15 jaar!

Fiets & Wandelcafe A gen Kirk • Vijlenberg 115 Vijlen • www.agenkirk.nl

Loop eens binnen voor een heerlijk streekbiertjeof kom proeven van de specialiteiten van "Daniels Wandelkaart"

f iets- en wandelcafé

a a n d e r a n d v a n n e d e r l a n d

Schitterende uitzichten

Ruime kamers in een bijzonder gebouw

Rust

Een buitengewoon streekontbijt

Rue de Sippenaeken 243-2454852 Hombourgt (087) 448 150www.auxdeuxcoinsronds.com

Teuven, een klein dorpje in België, in de adembenemende Voerstreek. Hier ligt Café Modern, waar nog met liefde gekookt wordt. Daar, vind je ook een honderd jaar oude feestzaal waar u de mooiste feesten van uw leven kunt beleven. La Patria, onze “oude dame” ademt een sfeer van lang vervlogen tijden uit; echter wel met alle moderne faciliteiten. Een unieke plaats waar u welkom bent, alleen of met 120 vrienden. Ook als u gezellig met tweeën wilt dineren, kunt u zeer goed bij ons terecht. Ons Decap-Dansorgel speelt haar muziek graag voor u. Laat deze oude dorpsschool van Teuven u met al haar charme, ambiance en authentieke karaktereigenschappen, verrassen. Ontbijten Lunchen Dineren Wandelen (Bruilofts)Feesten www.cafemodern.be [email protected] Telefoon: 0032-(0)4-3813053 Wij, het hele Team van Café Modern, willen Auberge Le Barbeau en Brasserie Tournesol van harte feliciteren met hun jubileum en wij spreken de wens uit dat wij nog heel veel jaren in goede harmonie mogen samenwerken en onze gasten kennis laten maken met al het bijzondere en vooral smakelijke wat deze streek te bieden heeft.

PROOST !

09Regio: in en om SipCity

Centre 46

4852 Hombourg

+32-87-78.78.85

www.le-cochon-embouteille.be

In onze à la carte vindt u een combinatie

van streekgerechten en internationale

klassieke gerechten. Er is veel moeite

gedaan om de juiste producten uit de

regio te vinden die goed bij de kaart

passen en waarvan lekkere gerechten

gemaakt kunnen worden.

In het restaurant wordt u gastvrij

ontvangen door patronne Rachelle Vinck

en patron Rob Muijlkens.

Binnenshuis zult u verrast worden door de

sfeervolle ambiance waarin onze

voorouders eeuwen geleden leefden; de

gewelfde plafonds, de blauwstenen

plavuizen afgewisseld met houten vloeren,

knus, nostalgisch meubilair en een

oergezellige ouderwets knetterende

openhaard.

Welkom bij Auberge Le Cochon Embouteillé!!

“Le Cochon Embouteillé” is uniek gelegen in het

pittoreske dorpje Hombourg, op de heuvelrug

die dalen van de Geul en de Gulp scheidt.

Achter de historische kerk van het dorpje vindt

u het uit 1746 daterende pand, waar de

authentieke kalksteengevel het oorspronkelijke

vakwerkgeraamte voor het oog verborgen

houdt.

Ps één van onze favoriete restaurantjes. Lekker,

gezellige ambiance, Brice van het vat. Het

opstaan de dag erna is een tikkeltje moeizaam.

Ivo & Bettina

Le Barbeau 15 jaar!VAN ONZE VERSLAGGEVERS

MONIEK EN IETJE

Jeetje wat vliegt de tijd. 6 jaar geleden,

we waren net begonnen met onze zaak

in Mechelen, stapt er een gezellige, kor-

date vrouw binnen. Ze organiseerde

ieder jaar een bridge drive in het dorp

en wilde ook graag bij ons komen vanaf

nu. Deze gezellige mevrouw is de moe-

der van Ivo en Maud.

Zo zei men in ieder geval in het dorp. Maud

en Ivo van Le Barbeau, die kenden we toch

wel?????? Wij niet, maar dat duurde niet

lang. We moesten er echt gaan kijken,

leeeeeeeeeuk, gezellig en knus, in Sippe-

naeken. Geen menu kaart, eten uit de pan.

Bettina kookt en dat is dan weer de vrouw

van Ivo. Ja ja, iedereen kende hen.......Tijd

voor kennismaking dus: niets is gelogen:

geweldig!

Gezellig, knus, lekker eten, iedereen is wel-

kom en de sfeer is zeer gemoedelijk.Wan-

neer je binnekomt vervliegt de tijd en gaat

je haast over: je zit en laat je verwennen.

Sinds die kennismaking werken we samen

bij de Vijlenerberg kroegjesroutes, eten we

er lekker en als we elkaar tegen komen lus-

ten we ook nog een heerlijk borrel samen.

En nu bestaan ze 15 jaar!

Fantasties! Proficiat, we drinken

er een borrel op met jullie en op

nog veel meer jaren! Ga zo door!

En ook een kus voor jullie gezel-

lige moeder!

Au Foulard

Au Foulard

Au FoulardLettrage une face tel que ce projet3 pièces

Au FoulardEndroit de camp - Salle



Au Foulard, fam. HopperetsTerhaegen 42, 4851 Sippenaeken

tel.0032 (0) 87 78 69 50

Brice et JoupBriceeen 7,5o blonde jongen, helder en schit-

terend in de fles. Enigszins gesluierd in

het vat gezien zijn hergisting. Een fijn wit

schuim dat aan het glas kleeft, bedekte een

blonde met een frisse neus en een even-

wichtige smaak tussen hop en kruiden.

Een zogezegd speciaal bier maar ondanks

alles gemakkelijk te drinken... men moet

toch oppassen voor zijn alkoholgehalte!

Joup een gekruide bruine rakker met karakter.

Is de grote broer van de Brice die hiervan

verschilt door het karamelaroma die het

een rondere smaak geeft. Zijn donker brui-

ne kleur, overvloedig fijn en romig schuim,

en alkoholgehalte van 7,5o maken van hem

een echte Belgische speciale rakker.

wie zijn Brice en Joup?Er was eens in 1591 in het dorpje Hom-

bourg een broederschap genaamd “Schut-

tersvereniging St Brice”. Haar leden ver-

maakten zich met het organiseren van

feesten en andere activiteiten in hun paro-

chie. Op een dag, 300 jaar later, zaaide een

priester echter onrust. Inderdaad, de man-

nen van Brice die, tijdens de processie, de

taak hadden de houten Maagd te dragen,

zetten deze, ingevolge de hitte, neer in een

talud. De geïrriteerde pastoor zette alles in

het werk om een nieuw broederschap op te

richten, de vereniging St Joseph. De Hom-

bourgers werden dus de groenen “Brice”

en de roden “Joup”. Dit verdeelde het dorp

in twee; uit de kleur van de afsluiting van

een boerderij kon men zelfs opmaken of de

boer behoorde tot deze of gene vereniging.

Tegenwoordig bestaan deze verenigin-

gen nog steeds, zij organiseren bals, ze

hebben ieder hun zaal, hun harmonie

en hun vereniging. Een huwelijk tus-

sen een groene en een rode was niet

altijd mogelijk. Wij hebben ze wel ver-

enigd op een glas, wel met de rug tegen

elkaar opdat ze geen ruzie maken........

Heden ten dage zal een Brice een Joup drin-

ken en omgekeerd, als ze daar zin in heb-

ben. Het bewijs van een gezonde rivaliteit.

Brasserie Grain d’orge in Hombourg

Onze brouwerij, gelegen in het dorpje

Hombourg is gespecialiseerd in het

brouwen van specifieke bieren. De bie-

ren van het huis zijn Brice en Youp en

sinds kort ook het witbier Canaille. Dit

heerlijk frisse biertje is het hele seizoen

verkrijgbaar van het vat bij Auberge Le

Barbeau. Brice en Joup zijn verkrijg-

baar in Brasserie Tournesol op fles. Ook

wordt regelmatig een fustje aangesla-

gen.....

In 1997 zijn wij, Benoit en Viviane, de pub

Grain d’orge begonnen. Na reeds een aan-

tal jaren tevoren in diverse brouwerijen

gewerkt te hebben, is Benoit in 2000 be-

gonnen met het opzetten van een eigen mi-

cro-brouwerij. In 2002 werd het eerste bier

gelanceerd, het “3 Schteng”. Langzaam

maar zeker groeide de brouwerij zowel

qua soorten bier ( o.a. Brice en Joup) als qua

hectoliters. In 2008 was de de brouwzaal

naast de pub te klein geworden en moesten

we verhuizen naar een andere locatie. Dat

werd de Familiehoeve die slechts enkele

tientallen meters verder lag. Hier werd een

brouwerij gebouwd die op maat is voor

ons. We heten u dan ook van harte welkom

voor een rondeiding en degustatie in onze

brouwerij. Op onze website is er meer in-

formatie en kunt u zich aanmelden. We ho-

pen u snel te ontmoeten, Benoît et Viviane

Brasserie Grain d’orge

Rue laschet no3, 4852 Hombourg

Tel-Fax: 0032-87.787.784

www.grain-dorge.com

10Kids en ontspanning

WeerGedurende de feestweken, van 4 Au-

gustus tot 27 Augustus, zijn de weers-

verwachtingen FANTASTISCH!

tip: whatever the weather, enjoy the garden!Het weer de afgelopen 15 jaar: wis-

selend bewolkt met hier en daar een

wolkbreuk, hevige hagelbuien, ruk-

winden, de nodige sneeuwstormen

maar ook ook veel periodes met zon.

Weersverwachting op lange termijn:de komende 15 jaar zullen we ook wel

overleven.


JEROEN LOOP, 12 JAAR

Auberge Le Barbeau is een hele leuk plek

om bij te komen als je hebt gefietst of ge-

wandeld of als je toe bent aan een borrel

(red.12 jaar, borrel?) of avondeten. Je kan

er als je ergens op vakantie wilt ook over-

nachten. Het is er altijd gezellig en je voelt

je er ook echt thuis. Ik zelf kom er al heel

lang, vanaf dat ik klein was. Ze hebben er

hele lekkere dingen (lekker eten, lekkere

chips enz.). Je kan er ook tekenen op een

bierviltje als je niks te doen hebt. Ik heb

ook vaak met mijn broertje zitten kaarten

of verstoppertje gespeeld want achter de

Auberge is een heel leuk klein weilandje

met gras tot aan je knieën.

Ook hebben we er vaak geslapen met vrien-

den of familie, die vonden het ook allemaal

heel erg leuk. Het is leuk om er een keertje

naar toe te gaan en als je het leuk vindt kom

je nog een keertje en zo niet dan heb je het

toch een keer bekeken met een resultaat.

Nu is het natuurlijk leuk dat ze 15jaar be-

staan, gefeliciteerd!

Leuk...leuk...leuk


VICTOR LOOP, 10 JAAR

Ik kom vaak bij Auberge Le Barbeau en ik

vind het super, mijn oom en tantes werken

er. Je kan er heerlijk slapen. Toen ik klein

was kwam ik er heel vaak. Met mijn broer

Jeroen gingen we altijd in de tuin van de

berg af rollen. Er is ook een heel gezellig

kerkje waar ik ook vaak ben geweest. Toen

mijn opa was overleden ging ik daar over-

nachten met mijn neefjes en nichtjes om

te wachten op de begrafenis. Mijn ouders,

mijn broer en ik zijn ook vanaf Auberge Le

Barbeau gaan mountainbiken en toen kwa-

men we onder de modder terug. Op 4 au-

gustus bestaat Auberge Le Barbeau 15 jaar,

dat moeten we vieren!

Sipcity gezien door de ogen van Victor

DOOR MAUD LOOP

In le Barbeau maken we vaker gebruik

van bijnamen, zo ook bij Carl, we noe-

men hem Carl luftballone. Een gast die

al vanaf het begin bij ons over de vloer

komt. Carl had als kleine jongen een

droom...

Later wanneer hij groot zou zijn- en dat is

hij inmiddels, hij is 2 meter lang- wilde hij

een zeppelin besturen. Soms komen dro-

men uit en Carl is eigenaar van een bedrijf

dat luchtballonnen en zeppelins maakt en

bestuurt.

In de beginjaren hebben we in le Barbeau

een schildersclub gehad en Carl was daar

ook van de partij. Het waren hele gezellige

avonden, Carl hield zich vaak met andere

zaken bezig dan schilderen, o.a. schrijven

en filosoferen over van alles en nog wat.

Enfin...van het één kwam het ander en we

stelden voor dat hij een keer met die zep-

pelin van hem voorbij zou komen om een

biertje te pakken..... U raad het al, een paar

weken later, wij nietsvermoedend, hoor-

den een vreemd geronk in de lucht. Komt

me daar toch een zeppelin aanvliegen, met

Carl aan het stuur die een biertje kwam

pakken.....En ik kan u vertellen, zo’n zep-

pelin is echt MEGA-groot!

...dat biertje moest trouwens wel nog even

wachten want het duurde zeker 2 uur voor-

dat de zeppelin weer was ingepakt...

Carl luftballone

SlagzinEen zeer deskundige vakjury zal de meest orginele slagzin selecteren. De uitverko-

rene zal worden beloond met een rondvlucht met een heuse zeppelin. Deze rond-

vlucht wordt gesponsord door Gefa-Flug, alias ‘Carl Luftballone’. U kunt de slagzin

mailen voor 31 december 2010 naar [email protected] o.v.v. ‘slagzin’

Maak de volgende slagzin af:Auberge le Barbeau is ...............

Kleurplaatgemaakt door ‘floortje’

GEFA-FLUG GMBH I: www.gefa-flug.de

an der Glashutte 8 E: [email protected]

52074 Aachen T: 0049 (0)241 889040


STEFAN, PAULIEN EN ANJA

Of we zin hadden in een ouderwetse

kermisborrel, dat vroeg Maud jaren ge-

leden aan een aantal vrienden. Natuur-

lijk, daar doen we niet moeilijk over.

De laatste dinsdag in Augustus (“Friet-

jesdag” in Sippenaeken) reden wij rich-

ting Le Barbeau.

Onze inwijding begon met een file bij

het frietkot. Een onovertroffen puntzak

“patat-met” was onze beloning. Getver,

helemaal onder de mayo, omdat je die laat-

ste friet nooit met schone handen uit die

punt krijgt. Vervolgens ‘sjravelen’ langs

de botsauto’s richting Barbeau. Deze at-

tractie staat werkelijk tegen de gevel opge-

bouwd en binnen bij het raam heb je een

fantastisch uitzicht op de botsbaan, waar

regelmatig mensen de lucht invliegen.

Eigenlijk zouden we ook nog eens graag

rijden met een slok op. Geen probleem,

de laatste dinsdag in Augustus worden de

botsautomuntjes gratis weggegeven. Eén

probleem: Plientje heeft een nekletsel,

waardoor botsen niet mag. Bettina stuurt

met strakke blik iedereen van de botsbaan

en als twee “Chiel debieltjes” rijden we het

ene na het andere rondje. Langzaam veran-

dert de avond in de nacht. Gewoon lekker

kletsen in de kroeg. Hier ontstaan de beste

ideeën, de leukste vriendschappen en voel

je de stress van je afglijden. Hier worden

zware dorpse zaken besproken onder het

genot van alle mogelijke gezonde drank-

jes. Vooral zuivere sterke drank. Thera-

peutische werking heeft Le Barbeau.......

Lekker blijven hangen en drinken om op

te knappen. Tegen 24:00 uur verplaatsen

wij ons domein richting feesttent om een

afzakkertje te halen. Eerst even langs de

Pipo-wagen om een plasje te doen. Jeetje

een ervaring op zich. Het lijkt wel of het

ezeltje ervoor staat.

De feesttent is een ware ontmoetingsplaats

voor jong en oud. Inwoners en omwoners

treffen elkaar. De klok wordt hier met ge-

mak 20 jaar teruggedraaid. Een ouderwets

feest met glitterbollen en discolampen.

Lange tafels met papieren tafellopers en

vaasjes met bloemen. Iedereen staat ge-

woon te dansen en te swingen, in de maat

of uit de maat, dat maakt hier helemaal

niets uit. Deze emotionele expressie of

non-verbale communicatie is in Sippenae-

ken tot een ware kunstvorm verheven. Je

ziet hier lichaamsbewegingen waar ze bij

‘Dancing with the Stars’ jaloers op zou-

den zijn. Daar komt Luc met het volgende

gezonde drankje dat de naam draagt van

een tekenfilm: ‘Zizi Coin Coin’, heerlijk!

Een mix van bitter lemon en cointreau en

véééél vers citroensap. It’s delicious.

Iedereen die het brouwseltje drinkt wordt

creatief en fit. Daar staat ‘Dancing Queen’

Anja. Oh, wat doet ze nu? Wat een elastici-

teit. Gelukkig, dat loopt goed af. Hé, staat

Jan daar nou te breakdancen? Is dat nou Ivo

of Bruce Springsteen? Iets verder op loopt

een man met de bikini van zijn vrouw aan

(wel over zijn kleren). Hij heeft verloren

met de stoelendans. Op weer een num-

mertje van ABBA swingen we langzaam

naar buiten. De botsauto’s staan stil. Het is

04:00 uur.

Toch kruipen we in een autotootje en Stan

en Ivo duwen ons nog even rond. Wat een

onderbroekenlol. Maar toch ècht leuk na

wat ‘Zizi Coin Coins’. Ineens stopt er een

taxi. We zien Luc en Steef erin waggelen.

Waar gaan die naar toe? Dat weet nie-

mand...... De taxi vertrekt en wij besluiten

op uitnodiging naar Con te gaan -de schut-

terskoning van dat jaar- waar voor ieder-

een spek en ei gebakken wordt. Plots stopt

er weer een taxi, Luc en Steef worden naar

buiten gegooid en waggelen beduusd naar

de spek en ei-rij. Verkeerde taxi....... Na dit

ontbijtje is het 06:00 uur. Tijd voor ons

bedje. We wandelen naar huis en denken:

Dit nooit meer. Maar... natuurlijk je raadt

het al,..... het jaar erop zaten we er weer.

We wensen jullie nog vele therapeutische jaren!!!

Try before you die!11Anekdotes Stamgasten

Kruiswoordraadsel


SJAAK EN EVELIEN HENDRIKS

Het moet in de beginjaren van Le

Barbeau zijn geweest, dus zo’n 15

jaar geleden. Maud, Ivo en Bettina,

nooit van gehoord. We woonden

toen nog in Landgraaf. Op zoek naar

onthaasting en geobsedeerd als wij

toen waren -en nog steeds zijn- van

het landschap, verbrachten wij ie-

dere vrije minuut in het heuvelland.

Steeds op zoek de streek verder te

ontdekken...”kom, rij hier eens naar

rechts”, opeens een wegwijzer met

Sippenaeken. “Wat een leuke naam.

Tja, dat is over de grens, zouden we

dat wel doen? Want we moeten om 3

uur thuis zijn, de kinderen van school

halen......”Spannend! Een boeiend pa-

norama-weggetje volgend, plotsklaps

een grenspaal passerend......

De electriciteitsdraden zijn nog boven-

gronds, zoals ik me van mijn kindertijd

bij ons herinner... En dan dat pleintje

met die school, de boom, het kruis en

de kerk...prachtig en typisch ‘Beljsch’...

Gauw naar binnen, daar zit de koffie-

boer aan de bar met de gastvrouw te

keuvelen in het Frans, achteraf blijkt dat

Maud te zijn geweest... De klanken van

Enya klinken op de achtergrond, oude

familiefoto’s aan de muur, de houtka-

chel knettert....wàt een sfeertje! Nu 15

jaar later, wonen we in Epen. We zijn

zelfs bijna buren en goede vrienden van

Luc en Maud, toeval of niet? En komen

we nog steeds met diezelfde bewonde-

ring genieten bij Barbeau. Die herin-

nering die we 15 jaar geleden mee naar

huis namen is uitgegroeid tot en een

kostbare souvenir, die we niet uitstal-

len in een glazen vitrinekast of boven op

de schouw, maar koesteren als dierbare

vriendschap in ons hart.

Onze eerste kennismaking met Sippenaeken


STAN BROECHELER

Ik deed mij mijn ogen open, en daar was

ie dan... De kater.... Langzaam kwamen

de beelden weer terug van een geweldi-

ge avond in de Barbeau naar aanleiding

van een “briljant” idee van mijzelf: Het

spelletje “kaartje blazen”.

Ik dacht een leuk spelletje bedacht te heb-

ben en wilde die mannen in de Barbeau wel

eens iets laten zien. Slecht idee achteraf, de

Chouffe heeft mij volledig de nek omge-

draaid en ik heb er wel een stuk of 10 moe-

ten drinken, binnen een uur of wat. Ben nog

nooit zó ziek geweest na een avondje in de

kroeg. Je begint met een vol glas bier (voor

beginners: neem géén La Chouffe) en legt

daar een stapel kaarten op. Vervolgens moet

iedereen er minimaal 1 kaart vanaf blazen

in 1 adem. Als het een speler niet lukt er een

kaart vanaf te blazen moet hij de inhoud

van het glas leegdrinken, in 1 keer wel te

verstaan. De speler die de laatste kaart eraf

blaast moet natuurlijk ook drinken omdat

hij de laatste kaart eraf blaast, logisch he?

Maar goed..het bekendste eetcafé van Sip-

penaeken bestaat 15 jaar. Wat een gewel-

dige mijlpaal! Als een van de gasten van het

eerste uur heb ik het voorrecht om Maud,

Bettina en Ivo al vanaf het begin te kennen

en tot mijn vrienden te mogen rekenen.

Vol enthousiasme begonnen zij aan een

avontuur en gaan nu al 15 jaar onvermoeid

door. Wat ooit begon als een eetcafé is on-

dertussen een heel bedrijf met 2 groepsac-

commodaties en nog een tweede etablisse-

ment aan de overkant van het plein.

Samen met mijn neef Luc (inmiddels fami-

lie van....) kwamen wij graag na een drukke

dag een biertje drinken in de Barbeau. Wij

hebben er vele avonden doorgebracht aan

de bar, samen met hen, om vervolgens

(natuurlijk) weer als laatste naar huis te

worden gestuurd. Alhoewel je er voortref-

felijk kunt eten en de kaart regelmatig

verandert ging onze voorkeur meestal toch

uit naar de lekkernijen die niet op de kaart

staan. Sterker nog, er is zelfs helemaal geen

frituurpan aanwezig in de Barbeau. Mis-

schien dat ik er toch maar een voor ze ga

kopen.

De Kater en de frituurpan

Horizontaal:1. Op welke dag van de week is Auberge Le Barbeau gesloten? 8. Als het druk is, en je vindt tóch een plaatsje, dan ben je een ...kont! 10. Ander

woord voor bleuet. 13. Hoe heet ons eigen blonde jubileumbier? 14 ... & ei. 15. Hoe noemt Ivo zijn Bettina liefkozend? 17. Limburgs woord voor

stroop. 18. Bar en ... 20. Hoe heet het 16-persoons vakantiehuis? 22. Hoeveel eigenaars heeft Auberge Le Barbeau? 24. Hier kun je goed ...! 26.

Wat is het ‘huisdier’ van Auberge Le Barbeau? (tevens symbool voor zinloos geweld!) 28. Beschermheilige van de Sippenaeker schutterij. 36. Via

de trap kun je het cafe zien door een ... 38. Hoe heet ons eigen donkere jubileumbier? 39. Dit verkopen we bijna nooit! 40. Gekwelde fruitsoort.

Verticaal:2. Hoe heet “The Boss” van Barbeau? 3. Huisgemaakte Sippenaeker ... 4. Wat is een miemel? 5. Wat betekent Barbeau? 6. Degene die rijdt is de ...

7. Waar woonden Ivo en Bettina voorheen? 8. Welke kleur hebben de polo’s van het personeel? 9. Toen we openden werd er nog betaald met....

11. Hoe heet het 14-persoons vakantiehuis? 12. Franse naam voor de scouting. 14. Alternatieve naam voor Sippenaeken. 16. Hoe zeg je ‘tot binnen-

kort’ in het frans? 19. .. en place 21. Met wat voor vis is een ‘Barbreaudje’ belegd? 23. Coq au ... 25. Hoe noemt men een gehaktbal in het frans? 27.

Sippenaeken grenst aan de nederlandse gemeente ... 29. Van de muziek van welke amerikaanse zanger is Ivo een groot liefhebber? 30. Wie maakt

die lekkere sjnaps, jammmm en chutney’s? 31. Onze nieuwste (niet jongste!) aanwinst is een ... 32. ‘Gereedschap’om mee te smeren. 33. Toetje. 35.

Wanneer je om 21.25 binnenkomt, ben je .. op tijd om te eten. 37. Het belangrijkste ingredient van de Limburgse stoofpot in deze krant.

Alle antwoorden op deze vragen zijn in de krant te vinden. Plaats de letters uit de vakjes met de volgende nummers achter elkaar, en je hebt het

antwoord op de prijsvraag die aan dit kruiswoordraadsel is verbonden:

Gevonden? Dan mag je ons tot 31 december mailen op [email protected] met het goede antwoord, en maak je kans op een heerlijk

diner voor twee personen!

!

1 2 3 4 5

10

12

13

16 17

18

20

24 25

26 27 28 29

30

31 33 3432 35 36 37

3938

40

6 2 124 3 33 12353423 413927 24 35 16 27 31 34 39

21 22 23

19

1514

11

6 7 8 9

12Anekdotes stamgasten

Plan B....“Ze zijn niet goed bij hun hoofd!”

was een van de eerste gedachte die ik

had toen ik hoorde van het plan van

Maud, Ivo en Bettina om in een bijna

uitgestorven, minuscuul dorpje in

Franstalig België het oude, al vele ja-

ren leegstaande en zwaar onderkomen

dorpscafé weer nieuw leven in te bla-

zen. Los van het feit of de lokale bevol-

king wel blij zou zijn met de ambitieu-

ze horecaplannen van het drietal, was

het natuurlijk ook altijd maar de vraag

of de potentiële gasten de kronkelige

en ’s winters haast onbegaanbare weg

naar deze uitspanning zouden weten

te vinden.

‘Auberge le Barbeau’ zou de naam worden

-oftewel herberg de korenbloem in het ne-

derlands- met als dubbele bodem “mooie

bar”. Maar dan blijkt bij nader onderzoek

Barbeau eigenlijk of bovenal souteneur te

betekenen!?! Heeft het drietal wellicht een

geheime agenda?

Houdt men er eventueel rekening mee dat

wanneer de opbrengsten uit het verstrek-

ken van spijs en drank tekort schieten men

het inkomen zal moeten aanvullen met het

aanbieden van niet-platonische ontspan-

ningsmogelijkheden? Zal er straks in de

wijde omtrek schande worden gesproken

over dit bastion van losbandigheid? Geen

idee, ik hield in ieder geval mijn hart vast.

Inmiddels worden de voorbereidingen ge-

troffen voor het 15 jarig jubileum van Au-

berge le Barbeau, in de volksmond kortweg

“de Barbo” genoemd.

Ivo, Bettina en Maud zijn niet met gaffelen

(rieken) bedreigd of achter karren terug

naar Nederland gesleurd en zowel op war-

me als op koude dagen is het vaak wachten

op een vrij tafeltje of een vol bord. Van alle

kanten worden de culinaire escapades ge-

prezen. Er kan echter niet ontkend wor-

den dat er af en toe bij mannelijk cliënteel

sprake is van enige teleurstelling als blijkt

dat de bevredigende opbrengsten het niet

nodig maakten om plan B in werking te la-

ten treden en dat men er hier van uitgaat

dat de liefde van de man slechts en alleen

door de maag gaat.

Om veiligheidsredenen heeft de auteur

ervoor gekozen onder pseudoniem te ope-

reren.


RALPH LOOP

Zo’n zestien jaar geleden meldde mijn

kleine zusje (red.: Maud) zich bij mij

met de vraag of ik mee wilde denken

over haar toenmalige business plan.

Door familie-omstandigheden was

Maud genoodzaakt om in de buurt

van haar geboortehuis op de Kosberg

te Mechelen in haar broodwinning te

gaan voorzien.

Het plan was om al dan niet samen met

een vriendin een delicatessenwinkel (met

lokale/eigengemaakte producten) annex

koffiehuis annex galerie te beginnen. En ze

had ook al een pandje op het oog, het reeds

meer dan twee decennia leegstaande voor-

malige gemeentehuis van Sippenaeken,

een dorpje van een paar honderd inwo-

ners. Om echt als broodwinning te dienen

hebben we dit concept flink bijgesteld, en

uiteindelijk gingen we als een traditionele

familie-onderneming met vereende krach-

ten een volwaardige Auberge beginnen.

Het pand op Place St. Lambert nr.6 werd

aangekocht en met hulp van heel veel

vrienden en kennissen in een paar maan-

den tijd ingrijpend verbouwd. Tijdens de

verbouwing kwam de commissaris van

politie wekelijks langs om poolshoogte

nemen, legde zijn dienstpistool met een

ferme klap op de in aanbouw zijnde bar en

onder het genot van een paar biertjes werd

vervolgens de voortgang en de lokale do’s

en don’ts besproken.

De deadline voor de opening was het eer-

ste weekend in augustus 1995, tijdens de

verbouwing waren we ingegaan op het

verzoek van een oldtimerclub om dan als

pleisterplaats te fungeren. Even later was

er het legendarische openingsfeest, waar-

bij het pand à la Christo ingepakt was met

een gigantische rode strik.

Met vele verschillende gezelschappen

vanuit de Randstad ben ik vanaf 1995 zeer

regelmatig in Sippenaeken geweest. Zo is

het traditie geworden om met mijn bedrijf

Magna Carta vanaf de oprichting jaarlijks

een weekend af te reizen naar Sippenae-

ken. In het begin sliepen we met zes man

tussen de betonmolens in Bleuet, onlangs

hebben we voor de twaalfde keer Sippenae-

ken bezocht en met z’n 35-en in Tournesol

gedineerd. Veel mensen uit de Randstand

waren nog niet eerder in de grensstreek ge-

weest. Vaak waren ze zodanig gecharmeerd

van de prachtige glooiende omgeving, de

veeltaligheid en het Bourgondische karak-

ter, dat ze zelf op eigen gelegenheid nog re-

gelmatig een bezoek hebben gebracht aan

Sippenaeken en omgeving.

Wat ik heel leuk vind is dat Bettina, Maud

en Ivo in de afgelopen vijftien jaar naast Le

Barbeau steeds nieuwe initiatieven hebben

ontplooid, zoals het realiseren van groeps-

accomodaties, verzorgen van catering en

compleet verzorgde arrangementen voor

allerhande groepen, organiseren van fees-

ten en partijen, SipCity Alive, etc. Zo is de

eerste (koren)bloem uitgegroeid tot een

volwaardig Bouquet de Sippenaeken. Ik

weet uit betrouwbare bron dat er nog meer

ideeën borrelen, laat duizend bloemen

bloeien..... zou ik zeggen.

Bouquet de Sippenaeken

www.magnacarta.nl VAN ONZE VERSLAGGEVER

LUC CREUSEN

Sinds jaar en dag gingen Stan (mijn

neef) en ik samen op stap. Meestal

in België, lekker een gezellige kroeg

opzoeken om de sleur van alle dag te

doorbreken. Op zomaar een avond in

‘96 ontdekten we Le Barbeau. Waar-

schijnlijk waren ze net een jaar open.

Meteen hadden we het gevoel dat we op

een leuke plek terecht waren gekomen.

Het werd vaker na middernacht dan

ervoor.... Menig kaasplankje en glaasje

bier werden er genuttigd. De vriend-

schap met de Barbeautjes werd steeds

hechter en vaak genoeg gingen we na

sluitingstijd nog samen verder op stap.

Toen kwam het moment dat ik het licht

zag en Maud steeds interessanter begon te

vinden. Derde kerstdag 1997 kuste ik Maud

voor het eerst onder de zelf aangeleverde

en opgehangen mistletoe.....

En zie hier resultaat na al die jaren zijn we

nog steeds heel gelukkig met elkaar met

twee geweldige kinderen als resultaat,

Floortje en Pim. En nog steeds geniet ik

wanneer ik in Sippenaeken kom om op m’n

gemak een pilsje te drinken, en steeds voel

ik me er elke keer weer thuis.

Echter, door middel van dit artikel wil ik

de kans aangrijpen om een al jarenlange

gekoesterde wens in vervulling te laten

gaan. Het is een wens waarvan ik Ivo nog

steeds niet heb weten te overtuigen...

Al jaren vragen we om frieten, maar nooit

werden die geserveerd. Daarom wil ik het

Groot Sippenaeker Frietenconcours in-

troduceren. Een concours waarbij iedereen

de kans krijgt om op geheel eigen wijze de

beste frieten van Sippenaeken en omstre-

ken te bakken, met eigen frietenpan wel te

verstaan. Uiteraard vergezeld met zelfge-

maakte mayonaise en huisgmaakte ‘bou-

letten’ of kroketten.

Dit alles zal worden beoordeeld door een

zeer vakbekwame jury. En ja, uiteraard ben

ik zelf ook één van de deelnemers. Krijgen

we eindelijk de kans een keer frieten te eten

in Le barbeau. Eind goed......al goed......

Mistletoe en Groot Sippenaeker Frietenconcours

13Cultuur en folklore


MARIE-CLAIRE

Le 12 août 1810 naissait un enfant au nom

enveloppé : De Schutterij ende Broe-

derschap van den Heyligen Rosenkranz

ende van Sint Lambertus onse Patroon

ende Kerke van Sippenaeken. La décla-

ration de naissance, appuyée par les 26

premiers statuts rédigés en bonne et

due forme, reçut l’approbation de Mon-

sieur Reul, Maire du Terroir de Teuven

et Sippenaeken. Un comité fort de 14

membres veillait. Sous divers titres, ces

pionniers allaient apporter la première

pierre à la construction de l’édifice sans

cesse en chantier et dont nous sommes

aujourd’hui les héritiers privilégiés.

Reconnaissance, respect, seront les

simples mots de gratitude à l’égard de ces

hommes qui, dans un contexte villageois

bien différent, ont jeté les bases d’une so-

ciété, élémentaire certes, mais animée par

un feu sacré d’enthousiasme, de foi et de

réalisme.

Il faut en effet rappeler que, antérieu-

rement, la kermesse se déroulait le 17

septembre, date qui coïncide d’ailleurs

avec la fête du Patron de la Société, Saint

Lambert. L’origine de la permutation des

dates relève du mystère, mais on croit

savoir que nos amis d’Epen n’étaient pas

étrangers à cette situation, eux qui, forts

de leur monnaie hautement cotée, enva-

hissaient littéralement la kermesse du

village et l’alcool aidant, semaient une

atmosphère de bagarre générale. Une dé-

cision sage et commune aux deux villages

concernés déboucha sur un compromis

clair et net : les fêtes d’Epen et Sippenae-

ken se dérouleront à la même date, donc

le 4ème week-end du mois d’août sauf si

le 15 août tombe un dimanche se sera le

dernier week-end.

La kermesse est proche, les préparatifs

occupent un bien joli monde, tous les

bras sont mis à contribution. Un convoi

exceptionnel amène la guinguette, la vie

s’anime, les fourmis redoublent d’ac-

tivité. L’animation se décuple dans le

placement des tables et des chaises, élec-

tricité, préparatifs pour le barbecue etc.

Le vendredi soir les premières notes de

musique invitent à la danse, la kermesse

commence. Le dimanche matin, toutes

les sociétés du village se retrouvent, Fan-

fare en tête, en un long cortège qui fera

halte à Beusdael ou au Vieux-Moulin, le

Saint-Sacrement est mis à l’honneur. La

sainte messe chantée par la chorale Par-

ti-Sip, apporte la joie au cœur. Le retour

au village libère les enfants, château gon-

flable, les adultes ont le temps d’étancher

la soif, le fumet du grill embaume le ter-

rain. Quelle ambiance !!!

La journée du lundi est réservée à la

Royale Fanfare qui, le soir, donnera un

concert musical relevé. De bonne heure,

le mardi matin,la Société de Tir, la Fan-

fare et les villageois se rendent au domi-

cile du Roi ou de la Reine. Cette année au

mois de juin, nous avons eu l’immense

plaisir de pouvoir fêter notre 200ème an-

niversaire. Quel engouement ce fût une

fête mémorable grâce à vous tous, socié-

taires, villageois, connaissances, amis,

etc.. nous ne sommes pas prêt de l’ou-

blier, encore merci.

De tout temps les cafetiers ont fait partie

de notre village, de nos sociétés. Dans les

années 50, 60, 70, plusieurs cafés jalon-

naient notre village. Depuis une quin-

zaine d’années, Yvon,Bettina et Maud

sont venus s’installer à Sippenaeken. Au

fil des années, nous avons appris à nous

connaître, à partager nos idées, nous

avons passées des moments inoubliables,

Maud avec son appareil photo, Yvon son

sourire et Bettina pour les petits creux ,

c’est dans cet esprit de convivialité, et de

simplicité que nous espérons encore vivre

des moments de bonheur.

Histoire de la Société de Tir Saint-Lambert de Sippenaeken


VINCIANE MUYTJENS

La fanfare Royale St Lambert de Sippe-

naeken a été fondée en 1883. La musique

a toujours été d’une grande importance

dans nos vies, dans nos familles mais

certainement dans notre village.

Elle anime et égaie chaque manifestation,

elle nous réunit, elle nous permet de pas-

ser de sacrés bons moments et d’avoir aussi

de beaux fous rires dus aux blagues de cer-

tains, aux fausses notes des autres. Cette

belle passion qui nous unit aujourd’hui et

demain, jeunes et ainés, musiciens ou pu-

blic, nous prouve que chacun à sa place ici

pour fêter un tel anniversaire.

Rares sont les manifestations qui ne se ter-

minent pas au barbeau autour d’un petit

verre et d’une ambiance toujours assurée.

Nous pouvons aussi quelques fois déguster

un bout de pain, un morceau de saucisse

ou une mini pâtisserie offert par les tenan-

ciers. Merci.... Cette belle passion qui nous

unit aujourd’hui et demain, jeunes et ai-

nés, musiciens ou public, nous prouves que

chacun à sa place ici pour fêter un tel anni-

versaire..... Vive la musique et la fanfare de

Sippenaeken......

Bon anniversaire à Auberge Le Barbeau!


VINCIANE MUYTJENS

De fanfare Royale St Lambert van Sip-

penaeken is opgericht in 1883. Muziek

is altijd van groot belang geweest in ons

leven, in onze families, maar zeer zeker

in ons dorp.

Muziek animeert en verhoogt de feestvreug-

de, ze brengt ons samen en stelt ons in staat

om waardevolle, mooie momenten te bele-

ven en lekker te lachen om de grapjes van

sommigen, en de valse noten van anderen.

Deze mooie passie die ons samenbrengt,

vandaag en morgen, jong en oud, muziekan-

ten en publiek, laat ons zien dat ieder hier op

zijn plaats is om zo’n verjaardag te vieren.

Zelden zijn er gelegenheden die niet eindi-

gen in de Barbeau, met een drankje en altijd

verzekerd van een goede sfeer. Soms worden

we ook door de eigenaren getrakteerd op een

stuk worst met brood of een zoete lekkernij,

waarvoor dank...... Deze mooie passie die

ons samenbrengt, vandaag en morgen, jong

en oud, muzikanten en publiek, laat ons

zien dat iedereen hier op zijn plaas is om

zo’n verjaardag te vieren..... Leve de muziek

en leve de fanfare van Sippenaeken.....

Een fijne verjaardag gewenst voor Auberge

Le Barbeau!

C’est le ton qui fait la musique

Muziek als passie

21 juillet Fête nationalece jour est commémoré par les ex-mili-

taires. Une gerbe est désposée au monu-

ment, une plaque où sont inscris les noms

des anciens combattants qui ont laissé leur

vie pour sauver la Begique. Cette plaque

reprend les deux guerres 1914-1918 et 1940-

1945.

11 novembre: ArmisticeA ce jour le fin de la guerre 1914-1918 est

commemoré. Tous les villages fêtent en-

semble. Chacun à leur tour commémore

cette festivité et rassemble les sociétés, les

anciens militaires et combattants. Le fin de

la guerre 1940-1945 était le 8 mai, mais ce

n’est pas une journée nationale.

21 juli: nationale feestdag Op deze dag leggen oud-strijders een

krans bij de plaquette die aan de muur van

de school hangt, om de mensen te herden-

ken die hun leven hebben gegeven voor

Belgie in 1914-1918 en 1940-1945.

11 november: dag van de wapenstilstandOp deze dag gedenkt Belgie het einde van

de eerste wereldoorlog. Dit wordt samen

met de omliggende dorpen gevierd en ie-

der jaar is een ander dorp aan de beurt om

dit te organiseren. Het einde van de twee-

de wereldoorlog wordt op 8 mei herdacht

maar is geen vrije dag.

Les fêtes Nationales à SippenaekenNederlandse vertaling op www.barbeau.be

Hoeve de Eik :

't Veld 2

6285 NM Epen (NL)

De Knorre Burcht:

vakantieappartementen

herberg, logies met ontbijt

+31-43-455.13.22

www.hoeve-de-eik.nl

[email protected]

ideale lokatie voor feesten en partijen

14Culinair

Sinds het begin van het bestaan van Le

Barbeau maakt Maud al jam’s en chut-

ney’s. Het was zelfs min of meer de

aanleiding om Auberge Le Barbeau te

beginnen.

Wat jam is, behoeft geen uitleg. Echter wat

betreft chutney krijgen we regelmatig de

vraag wat dat is. Chutney is een smaakma-

ker uit de Indiase en Pakistaanse keuken.

Een chutney bevat geen conserveermidde-

len en is een mengsel van diverse soorten

groente en fruit ingekookt met azijn en

suiker, diverse kruiden en specerijen. Het

smaakt vooral lekker bij vleesgerechten,

hartige broodjes en kaasplankjes. Chut-

ney wordt in Barbeau bij diverse lunch-en

hoofdgerechten geserveerd. Er zijn in de

loop van de jaren wel zeker 100 verschil-

lende combinaties van jam’s en chutney’s

de revue gepasseerd, en Maud is nog lang

niet uitgeexperimenteerd...

Daarnaast is zij we een aantal jaren geleden

begonnen met het ontwikkelen van Sip-

penaeker sjnaps. Een ware tongstrelende

sensatie, en wat begonnen is met 1 smaak,

is uitgegroeid tot een heel arsenaal van

smaken. Deze sjnaps heeft maanden ge-

lagerd en is de moeite waard om te probe-

ren. Afhankelijk van welk fruit de diverse

seizoenen te bieden hebben, is er keuze uit

diverse smaken. Sinds kort is er ook een

nieuw produkt op de Barbeau-markt, na-

melijk: de huisgemaakte koffielikeur. Na

wat geexperimenteer en proeven door een

“ervaringsdeskundig test-panel”, hebben

we de perfecte melange ontwikkeld. Ook

deze moet u geproefd hebben!!

Sippenaeker sjnaps, jam en chutney’s


JOHAN POTARGENT

Vanaf dag 1 kwam ik al in Le Barbeau, ik

was namelijk hun drankenhandelaar. Ik

heb de verbouwing meegemaakt en zag

hoe deze toen jonge mensen, nu ietsje

ouder, een onbewoond pand omvorm-

den tot de zaak die het nu nog steeds is.

Zelf ben ik op een gegeven moment De

Swaen in ’s Gravenvoeren gaan bestieren,

en nu werk ik alweer een paar jaar met

veel plezier als vertegenwoordiger van

Brasserie des Legendes. Deze brouwerij

produceert onder andere Gouyasse en

Quintine, bieren die ook in Le Barbeau

geschonken worden.

Zo kom ik na een aantal omzwervingen

weer terug over de vloer bij Ivo, Bettina en

Maud. Ik kom er graag want de zaak is heel

aantrekkelijk, warm en eenvoudig, het is net

als thuiskomen. De eigenaren zijn gewoon

zichzelf, eerlijk en betrouwbaar en gaan

goed met de klanten om. Ze luisteren naar

hun klanten en zijn goede raadgevers, gelijk

een pastoor... Eén anekdote uit de begintijd

wil ik u niet onthouden..... op een leverdag

stuitte ik onderweg op een ree dat net aan-

gereden was. In mijn vrije tijd jaag ik graag

dus u begrijpt dat ik dat ree niet zomaar kon

laten liggen. Ik heb het beest opgeladen op

de vrachtwagen en

bij mijn volgende

klant, Le Barbeau,

heb ik het ree sa-

men met een collega

vertegenwoordiger

(red. Erik van Ciney)

afgeladen op de op-

rit van Le Barbeau.

Daar hebben we het

ree ontweid met de

messen uit hun keu-

ken, die- even tus-

sendoor- overigens

bot waren. Ik wilde

de buit met hen ver-

delen maar daar bedankten ze voor. Het ree

heb ik toen weer tussen de vaten en bakken

bier geladen en ik ben ermee huiswaarts ge-

reden....en ik moet zeggen, het ree smaakte

bijzonder lekker....... Iedere keer wanneer

ik weer naar Sippenaeken rijd, moet ik aan

dit voorval denken, wat hebben we een lol

gehad. Ik zou zeggen ‘slijp de messen’ en ik

hoop dat we nog lang zaken zullen doen......

Chapeau..... Auberge Le Barbeau.

Terug van weggeweest

VAN ONZE GROEN(T)E VERSLAGGEVERS

JENNY EN NORBERT GERON

Als mede-inwoners van Mechelen (we

kennen elkaar al vanaf de lagere school)

gunden Ivo, Bettina en Maud het ons

destijds om groenten en fruit bij hen

te leveren. En dat doen we dus ook al

vanaf dag één...

15 Jaar alweer scheurt Norbert één, twee

en soms wel drie keer per week door de

kleine slingerweggetjes naar Sippenaeken

om vitaminebommen af te leveren bij Le

Barbeau. Onze grondstoffen worden dan

verwerkt in lekkere knapperige salades,

heerlijke soepen en stoofpotten, toetjes

en natuurlijk die beroemde Sippenaeker

sjnaps... Blijkbaar naar volle tevredenheid,

want we leveren er nog steeds. Meestal

drinken we snel een kopje koffie en keu-

velen dan wat over het weer, hoe de aard-

appelen of de uien het op het land ‘t doen,

over de mensen en de dingen van alledag...

We hopen dat Norbert nog vele jaren één,

twee, drie keer per week door de kleine slin-

gerweggetjes naar Sippenaeken scheurt

om z’n vitaminebommen af te leveren...

Groe(n)ten uit Mechelen

BOERDERIJWINKELGÉRONVOOR AL UW GROENTEN EN FRUIT

Mechelen T. 455 9017


MARCO DHONDT EN JACQUES VAN CUIJK

15 jaar alweer...Van deze 15 jaar werken de Barbeau en Twi-

neswines and cooking al 13 jaar samen. Wij

hebben de Barbeau zien groeien van dorps-

café naar gerenommeerd horecabedrijf,

dat kansen en mogelijkheden aanpakt om

de zaak nog beter en groter te laten wor-

den. Dit alles op haar eigen persoonlijke

manier en werkwijze, soms wat chaotisch,

maar óók dat hoort erbij. In ieder geval

wel altijd met veel enthousiasme en goede

werklust. Wij hopen dat de zaak in de toe-

komst zo goed blijft lopen als ze nu doet,

en hopelijk nog beter. Dat er nog maar veel

wijn gedronken mag worden en dat we het

glas nog maar vaak mogen heffen. Gefeli-

citeerd!!!!

Bier en wijn geeft geen venijn!

Kip gestoofd in donker bier met abri-

koosjes en limburgse mosterd. Dit re-

cept is een hardloper van het eerste uur.

ingredienten:1 kg kip

2 uien

2 teentjes knoflook

boter

5 el stroop

5 el mosterd

2 flesjes donker bier

1/2 l boullion

2 ons spekjesblokjes

scheut gembersiroop

laurierblaadjes

2 plakken peperkoek oplossen in 1 kop kof-

fie en met de staafmixer pureren

BereidingswijzeDe kip marineren met chilpoeder, zout

peper en bloem en een uurtje laten staan.

Daarna de kip aanbakken.

Spekblokjes apart bakken en hierin de uien

en knoflook fruiten.

De kip toevoegen en verwarmen.

Boullion en bier toevoegen.

Stroop, mosterd, peperkoekmengsel, gem-

bersiroop en laurierblaadjes toevoegen.

Aan de kook brengen, afbinden op gewens-

te dikte met maizena.

Bon appetit!!!

Receptuur Limburgs Stoofpotje

Onze winkel is vooral gespecialiseerd in wijn en

gedistilleerd. In ons wijnassortiment ligt de

nadruk vooral op Italië, Frankrijk en Spanje. Bij de

distillaten ligt de nadruk vooral op de specialisatie

van whisky, cognac en italiaanse distillaten en

likeuren.

Korte Hovenstraat 3

6373 GG Landgraaf

Tel : 045-5325454

Fax : 045-5330634

www.twines.nlItaliaanse delicatessen

Een van onze nevenaktiviteiten is de kookstudio,

waar wij dagelijks kook-workshops organiseren.

De nadruk ligt hier op de mediterrane keuken.

Tevens organi-seren wij regelmatig proeverijen en

zijn wij vaak aanwezig op evenementen in

Landgraaf en omstreken.

uw gastheren Jacques en Marco, heten u van

harte welkom in ons proeflokaal.

15Regio: in en om SipCity: Mechelen

Tel : 0900 – 2002002 Spetsesweide 5

www.hogenboomvakantieparken.nl 6281 BV MECHELEN

Hoofdstraat 21 |6281BB |Mechelen

0031 43 306 4520 www.herbergdeburgemeester.nl

Karakteristieke vakantiewoningen in het Limburgse Heuvelland & Belgische Voerstreek

Beaujean Vacances | Tel. 043 455 9075 | www.geuldal.com | [email protected]

www.geuldal.com

KoertsB A N D E N S E R V I C E

www.koertsbanden.nl

O o k a l s u o p v a k a n t i e g a a t !

Koerts banden VOF, Commanderstraat 6, 6281 AM Mechelen, Telefoon 043 455 2371Openingstijden: ma-vrij 9:00-18:00, zaterdag 8:00-13:30

Gastvrij MechelenMechelen is gelegen in het hart van de Gemeente Gulpen-Wittem en staat alom bekend om haar zuidelijke gastvrijheid. Mede het Limburgse Heuvellandschap op zijn mooist, en zijn pittoreske dorpselementen dragen ertoe bij dat het hier heerlijk toeven is.

A an de andere kant van de Nederlandse grens ligt één door de jaren heen

U itde kluiten gewassen Auberge en Brasserie in het

B elgische Sippenaeken. U kunt hier na een wandeling vanuit Mechelen en de

E pense heuvels geweldig genieten van een buitengewone

R ustieke omgeving en interieur. Belgische sfeer met een Nederlandse tint kan alleen nog meer

G ezelligheid met zich mee brengen in deze misschien wel vervlogen

E igentijdse wereld van niks moet maar alles kan.

L aten we even stil staan bij Bettina, Maud en Ivo die eenieder maar ook samen een

E erlijke en gastvriendelijke uitstraling geven aan deze uitstekende locatie.

B ijzonder in het geheel zijn ook de mogelijkheden van overnachten in de

A an bloemen vernoemde groepsappartementen waar op een

R euze gezellige manier genoten kan worden van de huiselijke sfeer.

B leuet en Coquelicot maken samen met Le Barbeau de straat vol.

E en hele andere bloem is de Tournesol, ook één uit hun plantenboek geplukte

A angelegenheid, om de hoek van het enige oftewel leukste plein in Sippenaeken.

U iteindelijk is het rondje om de kerk helemaal vol gemaakt met het Panhoes!

namens Pascal en WillekeWij wensen jullie nog vele jaren succes !

Namens jullie collega’s en bekenden uit mechelen !

Lucy Rademacher-HuppertzHoofdstraat 49-A, 6281 BB Mechelen

T. 043 - 455 34 43

Dagelijks geopend van 9.30 uur tot 17.30 uur,behalve zondag en maandag

Lunchbestellingen graag vóór 11.00 uur doorgeven


HUUB BEAUJEAN

Waar blijft de tijd? Vlak voor mijn

vertrek naar Italie stuitte ik op het

herdenkingsprentje van mijn goede

vriend Wiel, jullie vader, respectievelijk

schoonvader. Het geschiedde in 1993, 17

jaar geleden. Intussen bridge ik alweer

17 jaar met jullie moeder Tiny. Ook met

jullie hebben we door de jaren heen al-

tijd vriendschappelijke banden onder-

houden. Met Ivo en Bettina spelen we

al vele jaren tennis. We kunnen helaas

niet van jullie winnen, het kwaliteits-

verschil is te groot... Na het tennissen

is het altijd feest aan de bar. Ivo heeft

altijd de absolute leiding en weet niet

van ophouden. Met een beetje ‘pech’

zit je om 24 uur met hem in het Pintje

en ben je nog láng niet thuis. Ja ja, Ivo

is een echte bourgondier, net zijn va-

der! In Le Barbeau is het altijd goed en

gezellig vertoeven. Ik heb nog iedere

keer mijn bordje met veel genot leeg ge-

geten! Onze gasten van Vakantiewonin-

gen Beaujean laten we dan ook graag de

typische ongedwongen ‘Barbeau-sfeer’

proeven. Profi ciat Ivo, Bettina en Maud,

met jullie jubileum: op naar de volgen-

de 15 jaar gezelligheid!

A propos, à bientot!

Chapeau pour le Barbeau!


ERICA HAGELSTEIN, NAMENS DE

DAMESFIETSCLUB VAN SIPPENAEKEN

In Sippenaeken is er een

herenfi etsclub(je). U moet weten

dat de voorzitter absoluut geen

vrouwen in zijn clubje tolereert.

Een paar maanden geleden vertrok

Marcel, de voorzitter met vrouw

en kids naar Michigan (USA) voor 4

maanden. “So.....time for a change”,

dachten wij. Marcel op zijn num-

mer zetten, zodra hij weer in het

Sippenaekensezou tergkeren.

Met een paar vrouwen besloten we op

de fi ets te stappen en fl ink aan onze con-

ditie te gaan werken. En wat bleek....,

we vonden het leuk. Heel erg leuk zelfs

en werden steeds fanatieker. Er werden

zelfs t-shirts gemaakt, ook één voor

Marcel, met ‘n iets andere bedrukking

uiteraard. De topvorm was niet meer

ver weg. Familie Sijpersma kwam te-

rug in SipCity. Kus, kus, kus. Ons plan:

op de gebruikelijke herenfi etsavond

gingen wij meefi etsen. Uiteraard wist

Marcel nergens vanaf. Die avond voor

de kerk stonden we met een hele rij

fi etsers en fi etsters in de prachtige

nieuwe shirts. Tja, en dan het gezicht

van Marcel :“Verbaasd, angstig, wat

gebeurt er hier ? Het zal toch niet waar

zijn? Ja, Ja, hij moest zijn speciale shirt

ook nog aantrekken. Fotootje en klaar,

... toch ? Ze gaan toch niet meefi etsen,

die dames, hè?“ Wij waren topfi t, maar

Marcel ook? De eerste meters waren

geen probleem, maar bij de eerste heu-

vel werd het al wat lastiger. Langzaam

maar zeker werd hij ingehaald, door

mannen... en vrouwen. Zijn grootse

fi etsnachtmerrie..... Nu werd duidelijk

waarom hij geen dames in zijn cluppie

wou. Aan het eind van de rit liet Marcel

weten dat hij het heel leuk vond, maar

dat het eenmalig was. We hadden de

boodschap begrepen....... En weet je

wat ? Nu hebben we onze eigen fi ets-

club. We vinden het erg leuk en hebben

veel ‘sjpass’ onderweg. Er is echter wel

een groot verschil.......bij ons mogen er

ook mannen mee fi etsen.....

In het spoor van Leontien van Moorsel

BanketbakkerijMeens

heerlijke ovenverse vlaaien!special: aardbeienvlaai

Dr. Janssenplein 9, Tel. 043 - 455 16 76

Mechelen

Het gemak in de buurt.

Voor al uw dagelijkseboodschappen.

HOOFDSTRAAT 51

6281 BB MECHELEN (NL)

0031-43-4551587

16Sportief en Aktief

VAN ONZE SPORTVERSLAGGEVER

MARCEL SIJPERSMA, NAMENS

HERENFIETSCLUB SIPPENAEKEN

Sippenaeken is een dorp van niets, al-

thans dat is wat veel mensen denken

die er niet wonen of erdoor heen rijden.

Ondanks het kleine inwonersaantal

kent het dorp echter een zeer bloeiend

verenigingsleven. Zo is er een kerk-

koor, een schutterij en een fanfare met

koninklijk predicaat (bronvermelding

Wikipedia).

Wat veel mensen echter niet weten, is dat

het dorp nog twee verenigingen kent n.l

herenfietsclub Sippenaeken en een afschei-

dingsbeweging hiervan, de damesvariant,

die sinds kort opgericht is. Wij fietsende

mannen hebben geen onoverkomelijke be-

zwaren tegen vrouwen, ik ben er zelfs met

één getrouwd, maar sommige zaken moet

je gescheiden houden en daarom hebben

de dames van de fietsende mannen zich na

goed overleg verenigd in de damesfietsclub

Sippenaeken.

Fietsen zit de Sippenaekers niet echt in het

bloed, maar naar het schijnt is er ooit een

oud-inwoner van Sippenaeken geweest die

meegedaan heeft aan de Tour de France in

het jaar 1924. Daarna is er nooit meer iets

van deze man vernomen, hij is nog wel

gesignaleerd in de Alpen in het jaar 1926,

waarschijnlijk omdat niemand hem had

verteld dat de wedstrijd al lang was afgelo-

pen. Deze man heeft zelfs nog 3 dagen in

de roze trui gereden, die toendertijd nog

bestond, niet voor de snelste maar voor de

best geklede renner van het peloton.

Waarschijnlijk zult u zich afvragen wat

dit alles te maken heeft met het 15 jarig

bestaan van Le Barbeau, maar dat zal ik u

uitleggen. Twee jaar geleden is Ivo kort-

stondig lid geweest van onze fietsclub

maar inmiddels heeft hij gekozen voor een

wat vrouwelijkere sport, nl. tennis.. Daar-

naast is Le Barbeau officieel ons clubhuis,

vrij vertaald betekent Le Barbeau dan ook

clubhuis. We hebben nog wel voorgesteld

om de naam te veranderen in café Sport,

maar dat vond men toch niet zo’n goed

plan. Er is niets mooier om na een inspan-

nende rit door het schitterende landschap

na te genieten van een goed glas in je eigen

clubhuis. Het is prettig en noodzakelijk

om na afloop de rit even te evalueren onder

het genot van een glas cola of melk. Niet al-

leen gaan de gesprekken over het fietsen,

maar ook andere zaken komen aan bod

zoals wereldvrede, geloof, de economische

toestand in de wereld en hoe goed het gaat

met de vrouwenemancipatie. Het clubhuis

vervult dus ook een uiterst belangrijke so-

ciale functie. Het is als fietsclub erg belang-

rijk dat Bettina, Maud en Ivo er nog zeker

15 jaar bij aan plakken, want een club zon-

der clubhuis is als een fiets zonder zadel.

Ga vooral zo door!

Hulde aan het clubhuis

Wandelen is hot! De trend van de af-

gelopen 10 jaren zet zich voort. En

logisch. Laagdrempelig (en heuvel-

achtig), goed voor de gezondheid,

ontspannend voor de geest, reuze ge-

zellig neerstrijken op een terras, ge-

nieten van een welverdiend Belgisch

biertje.

In de afgelopen jaren zijn er meer initi-

atieven gekomen rondom het wandelen.

Er zijn veel pleisterplaatsen gekomen

die het mogelijk maken om halverwege

en op het einde lekker te na te genieten.

Veel van deze zaken hebben meerdere

wandelingen die ze aanbieden. Er zijn

gespecialiseerde gidsen die natuur en

cultuur onderweg kunnen aanduiden en

verlevendigen. Er zijn website met hon-

derden wandelingen in en rondom Zuid-

Limburg, Voerstreek en 3-landengebied.

Voor de wandelaar die op zoek is naar

goed wandelmateriaal is er Ivo’s sports-

shop in Simpelveld. Zij zijn gespecia-

liseerd op de wandelsport in de meest

brede zin van het woord. Dus niet alleen

wandelschoenen, maar ook alle acces-

soires. Voor de sportieve wandelaar is

er Nordic walking. In de eenvoud zit de

kracht van dit bewegingsconcept. Het is

daardoor een perfecte workout voor het

hele lichaam waaraan in principe ieder-

een kan meedoen. Het is de breedte sport

bij uitstek. Voor meer informatie kijkt op

de website van Rene Spierts, de Nordic

Walking specialist bij uitstek. Daarnaast

is er een samenwerkingsverband van een

aantal erg gezellige kroegjes.

De Vijlenerberg Kroegjes Routes. Prachtig wandelen met een heerlijk doel!

Wandelen door het prachtige zuid-Lim-

burgse heuvellandschap in combinatie

met heerlijk eten en drinken. Wat wil je

nog meer? De Vijlenerberg kroegjesroutes

is een samenwerkingsverband tussen 12

supergezellige, typische (eet)cafés en her-

bergen, gelegen op en rondom de Vijle-

nerberg. De sfeer is er gemoedelijk, warm

en gastvrij. Een fijne plek om te genieten

van heerlijk eten en drinken na een prach-

tige wandeling. Al deze kroegjes zijn met

elkaar verbonden door unieke, prach-

tige wandelroutes. In totaal 45 stuks.

De routes zijn zeer gevarieerd, zowel in

afstanden (van 10 tot 28 km) als in hoog-

tes (van 100m tot 320m boven N.A.P.).

U zult genieten van prachtige landschap-

pen en vergezichten. Volop genieten van

het mooie zuid Limburg, dat in ieder sei-

zoen weer anders is.

De wandelingen zijn aan elkaar te kno-

pen waardoor je ze zo lang kunt maken

als je zelf wilt. Je start bij het ene kroegje

en wandelt naar het volgende kroegje,

vervolgens weer terug, of naar een ander

kroegje.De routes zijn te krijgen bij de

aangesloten kroegjes e combinatie van

wandelen in een prachtig natuurgebied

en genieten van heerlijk eten en drinken

in een bijzonder ambiance is ook een leuk

idee voor een groep die op zoek is naar

een actieve dag in het zuiden.

Een aantal kroegjes heeft

overnachtingsmogelijk-

heden, dus ook arran-

gementen met slapen is

geen probleem. En voor

bedrijven is er ook wan-

delen in combinatie met

vergaderen mogelijk,

omdat een aantal kroeg-

jes beschikken over

aparte ruimtes hiervoor.

Kortom: prachtig wan-

delen met een heer-

lijk doel. Op de site

www.kroegjesroutes.nl

vindt u meer informatie

We wensen iedereen veel wandelplezier.

Wandelen rondom SipCity. Het ! Wandelgebied bij uitstek

Auberge Le Barbeau is al 6 jaar de thuis-

basis van het Drielandentoernooi dat

de GolfVereniging Nederland (GVN) in

2005 in het leven heeft geroepen. Initi-

ator Marien de Wit: “Toen ik in 2005 dit

toernooi voor het eerst ging organise-

ren, heb ik voor de Auberge gekozen

vanwege de ideale ligging en omdat ik

Ivo al kende.

Zo was ik er zeker van dat we een goede en

gezellige stek zouden hebben. Hij kent veel

mensen en banen in de omgeving en helpt

mij met het regelen van de golfbanen. Dit

jaar speelden we het toernooi van 7 t/m 11

juni met 28 deelnemers. Met veel bekende

en enkele nieuwe gezichten en aan het eind

vooral tevreden gezichten. Hoe divers de

groepen elk jaar ook zijn, waar iedereen

het altijd over eens is, is de ongedwongen

sfeer in de Auberge.”

Dat het de golfspelers in Sippenaeken en

omgeving goed bevalt, bewijst het grote

aantal dat al vanaf de beginjaren elk jaar

meespeelt. “Vaste deelnemers stuur ik als

eerste een aankondigingsmail en daarna

hoef ik meestal niet verder meer te zoeken.

Dat zegt genoeg”.

Speler van het eerste uur Jeroen: “Ik doe

nu al een aantal jaren mee en steeds voel ik

me direct na aankomst helemaal thuis. Ivo

begroet je als een oude vriend en begeleidt

je naar de kamer. Ga je daarna op het ter-

ras zitten dan begroet het personeel je op

dezelfde manier. Daar houd ik van. En van

de immer meevallende drankrekening die

ik aan het eind van de week krijg gepresen-

teerd,”

Bijna-winnaar van vorig jaar Jeannette:

”We worden prima verzorgd en komen

niets tekort. ’s Ochtends staat er, hoe vroeg

of hoe laat we ook weg moeten die dag, een

heerlijk uitgebreid en gevarieerd ontbijt-

buffet voor ons klaar. Daar kun je ook een

lunchpakket uit samenstellen en meene-

men voor in de baan. Bij terugkomst gaan

we meestal eerst lekker borrelen en napra-

ten op het terras. ‘s Avonds schuiven we

aan aan de gezellige tafels voor een heerlijk

3-gangendiner met gerechten voor zowel

liefhebbers van vlees als vis. En daarna kun

je heerlijk natafelen binnen of buiten op

het terras.”

Drielander Steven: “Supergezellig hier”.

En er is natuurlijk een belangrijk gespreks-

onderwerp waar de meesten niet over uit

gepraat raken, golfen. Als het dan echt

tijd wordt voor wat anders, gaan we met

de liefhebbers, inclusief Ivo en Sjef, sinds

vorig jaar nog “even” pokeren tot diep in

de nacht. En de volgende morgen gezond

weer op...”

Le Barbeau vaste 19e hole voor GVN

Rene Spierts,

uw specialist voor Nordic Walking.

Jubileumaanbieding in samenwerking

met Auberge Le Barbeau : 25 % korting

op diverse arrangementen : Kijk op de

website.

Ivo's sportshop :

“Hier draait het om u”. Een groot

assortiment en vakkundige service .

Gespecialiseerd in wandelsport.

Tevens een groot aanbod in sport- en

vrijetijdskleding.

Ivo's sportshop

Kloosterstraat 29

6369 AA Simpelveld

+31-(0)45-544,33,64

www.ivossportshop.nl

Rene Spierts

Hopschet 11

6294 AA Vijlen

+31-(0)43 306 542

www.renespierts.nl

17Weetjes


IVO LOOP

Van de ontzettend vele leuke, mooie,

ontroerende en hilarische momenten,

de afgelopen 15 jaar, wil ik er u er één niet

onthouden.... Kermis 1997.......

U moet weten het is traditie om op ker-

misdinsdag ‘s ochtends om 8.00 uur, de

koning of koningin thuis af te halen....met

het hele dorp wel te verstaan! Ja, ook de

koningin want de dames schieten hier ook

regelmatig de vogel af! Na 4 dagen hard

werken, stappen en doorzakken was het dan

eindelijk dinsdagochtend, DE grote dag,

de dag van de schutterij. Enfin, we hadden

afgesproken met een paar mensen van het

‘durrep’ om te gaan helpen om 6.30 (Tja, na

een paar biertjes zeg je de gekste dingen). Al-

dus om 5.00 uur naar bed om vervolgens om

6.29 uur weer op te staan.

Een aantal mallooten (leden van de fanfare,

namen zal ik niet noemen) bedachten dat

het wel goed zou zijn om al te oefenen op

weg naar de Koningin. Dus om 6.35 uur lie-

pen we als een stelletje gekken met een dikke

trom, een kleine trommel, een trompet, en

ondergetekende met een plastic speelgoed-

trompet -gescoord op de Kermesse- rich-

ting Terhaegen, naar de familie Hopperets.

Muziek maken kan ik voor geen meter, dat

moge duidelijk zijn. Elke keer als ik wilde

aanzetten om een solo te spelen, kreeg ik

een lachstuip van jewelste, en ik was geloof

ik niet de enige in het gezelschap. Onderweg

hingen de mensen uit de ramen om te kijken

wat er aan de hand was. Aangekomen bij de

La Reine Virginie had ik buikpijn van het la-

chen, wat hebben we een lol gehad. Ja..... er

volgden nog vele Kermessen met vele hilari-

sche momenten.....

Er is een nieuwe wijngaard in Epen

- Domein Steenberg genaamd- die be-

stierd wordt door Luc en Marc Creu-

sen en neef Stan Broecheler. Deze ‘drie

musketiers’ zijn een avontuur begon-

nen dat zijn weerga niet kent!

In juli is de eerste Pinot Gris gebotteld en

nu hebben wij de primeur. Deze pinot gris

is fruitig en kruidig, krachtig en elegant,

vol en verfijnd. Een geurige, mild-droge

wijn die bij elke slok verrast, met een af-

dronk van mineralen en vuursteen. Wij

hebben een aantal van deze delicate fles-

sen - met heel veel onderhandelen- weten

te bemachtigen, en tijdens de feestweken

gaan we voor het eerst deze wijn schenken.

Laat u verrassen door de wijn van Domein

Steenberg.....u zult nog veel horen van

deze ‘drie musketiers’.

[email protected]

Domein SteenbergVAN ONZE FINANCIELE VERSLAGGEVER

I.E.A. WALKER, CEO VAN SCDT-D

Begonnen in 1995 in de zwaar concur-

rende horecabranche, is de multinati-

onal SCDT-D (SipCityDownTown-De-

velopment) na 15 jaar toonaangevend

in Sippenaeken (B). Sippenaeken wordt

alom gezien als het kloppend hart van

de economische Euregio. Andere ont-

wikkelaars hebben dit concept gezien

en gekopieerd, met wisselend succes.

Na enkele jaren heeft SCDT-D zijn activi-

teiten uitgebreid, door in de hospitality-

branche te stappen. In deze tak zijn in

2002 verdere uitbreidingen geweest door

de overname van een nieuwe lokatie. Maar

ook in de horeca-branche heeft SCDT-D

niet stilgezeten. Het produktievolume is

verdubbeld door in 2005 een branchege-

noot over te nemen. Met de ontwikkeling

van een evenementenorganisatie heeft dit

bedrijf een totaalpakket aan te bieden voor

zowel consumenten als zakelijke klanten

in de horeca- en hospitality branche.

Diverse crisissen, zoals de mond- en klauw-

zeercrisis, de beurs crisis en diverse lokale

ongemakken, zoals het overhoop halen van

de infrastructuur, heeft de leidende direc-

tie goed ingeschat en hierop is adequaat

gereageerd.

In een reactie op de vraag naar de toekomst:

“We zijn bezig met een reorganisatie,

waarvan we zien dat dat de eerste vruchten

begint af te werpen. Er zijn door externe

partijen wat fricties veroorzaakt, waar we

nu wat energie in moeten steken. Al met

al hebben we groot vertrouwen in de toe-

komst.”

Wist u dat wij een briefkaarten bezorg-

dienst hebben? U kunt een kaartjevan

Sippenaeken, inclusief postzegel,

sturen naar wie dan ook en wij doen

het kaartje -geheel in stijl- voor u in

de brievenbus! Sippenaeken heeft niet

veel, maar wèl een brievenbus....

Wie jarig is, trakteert!Ter gelegenheid van onze 15de verjaar-

dag willen we u graag verwennen met

een extra at-

tentie. Kijk

op onze web-

site en laat u

verrassen......

Post!

Dossier: Multinational overleeft diverse crisissen

La Kermesse

18Van ver weg / uit het buitenland

FROM OUR CORRESPONDENTS OVERSEAS

PAT AND SIOBHAN WATTERS

How are you folks, Pat and Siobhan here

– Siobhan is the one with the blonde

hair! Anyway, Barbeau 15 years on;

I think we became acquainted about

10 years ago.All of our experiences of

Barbeau relate to holidays spent with

Paul and Pascalle in the wonderful Ho-

tel Creusen in Epen so it’s easy for us

to chill out but the locals always look

equally relaxed and just happy to be

there.

Barbeau just calls out to you to take up a

guitar- find a convenient corner and play

a few tunes. Barbeau will welcome you in

when you’re finished your walk and want

to relax with a coffee or even a beer. I love

the decking arrangement outside, especial-

ly on a lazy sunny afternoon when you can

while the time away and watch the traffic

and the bikes disappear down the hill past

the church.

Check out all the sketches on the beer mats

pinned to the wall, those little kids are prob-

ably fine young adults now looking on as

the next generation continue the sketching!

The staff in Barbeau are great and always

remember us when we call in each year,

maybe that’s because I make a bit of a rack-

et with a guitar each time I visit or maybe

it’s because they’re wonderful staff that

always welcome everyone.Your glass is

never empty in Barbeau and you can set-

tle your tab when you’re ready – no hassle!

And what about Maud? -when Maud is

not painting wonderful murals, or mak-

ing some magnificent work of art, she is

working in the garden or in the holiday

houses. Maud is so welcoming and if she

wasn’t married to some big 7 foot guy, I’d

pack her up and bring her home to Ireland.

Bettina is organising a wonderful

meal for a million people at each sit-

ting in the room opposite the bar.

An then there’s Ivo – when he’s not call-

ing the shots behind the bar, he’s sporting

an “Axel Rose” bandana and taking to the

roads on his bike. Ivo has a great eye for an

initiative and if it involves music he usually

gives me a chance to get involved.

Now, us guys in Ireland like our pints of

porter in real men’s pint glasses not the

sissy wine glasses that you Barbeauians

drink from and John Downey always used

to reckon that he could drink a million of

those sissy glasses in any one night - and so

did I until I was introduced to the Mr. Mac

Chouffe – or yes me and Mr Mac Chouffe

went head to head in Barbeau and I ended

up insisting that I wanted to walk home....

to Ireland! Never again!

I remember a Sunday evening session in

Barbeau the weekend of Paul McMahon’s

40th. Birthday and all the usual suspects

from Kildare (Ireland) were there, Steve

McGrath – tin whistles, Mick Dunne –

guitar, John Farrell – accordion, Eoin Mc-

Mahon Guitar and myself, making beau-

tiful music to just ourselves and the staff

– you see it was a Sunday evening and all

the good folks were in bed – shool night

- when a next door neighbour arrived at

the window in just a pair of trousers to

complain about the noise – Ivo had a few

words with him, he took one look inside

and came in and joined us until closing

time – his wife is still looking for him!

Barbeau, don’t change anything, you’ve

got a wonderful and natural character

about you that other pubs try and try to

emanate but fail miserably because your

charm comes from within, from the fabric

of the building and the natural charm of

the staff.

All the best to Ivo, Maud and Bettina and all

the staff at Barbeau, I don’t want to think

about the next 15 years but hopefully we’ll

all still be enjoying life and drinking beer

out of wine glasses in Barbeau – you shower

of sissies!

From the Irish overseas

SouvenirsDE NOTRE CORRESPONDENT DE GUERRE

EDMOND STOMMEN

J’ avais 17 ans......Le 10 mai 1944 les alle-

mand ont envahis Sippenaeken. Beau-

coup des gens avaient peur, la dernière

guerre 1914-1918 nétait pas si loin.

Le pont à Moresnet fût détruit par les Bel-

ges la première fois et la deuxième fois par

les Allemands au fin du guerre, pour arrè-

ter les Americains. La terre de Sippenaeken

tremblaient....

Le 11 septembre 1944 Aubel fut delivré. Le

13 septembre 1944, à 5h30 du matin, com-

me tout fermier, jállais chercher les vaches

dans la prairie. Je vis le drapeau sur la poin-

te de léglise. Sippenaeken était délivré......

Je me rappelle qu’ un Allemand fut fusillé

et enterré dans le ravin pace qu’on ne savait

pas s’il était catholique. Pas après il fu dé-

terré et inhumé à Lommel sur le cimetière

Allemand. Je me rappelle également que le

pont à Terbruggen était bombardé et que

les jeeps soulaient à travers les prairies pou

pouvoir passer.

Et c’ était la première fois de ma vie que

voyait des hommmes avec la peau noire.

Les Americains furent stationner dans plu-

sieurs familles familles du village, egale-

ment chez nous. Dans la famille Gerrekens

se trouvaient la cantina....

Heureusement que la liberation par les

Americans nous a été possible.....

HerinneringenVAN ONZE OORLOGSVERSLAGGEVER

EDMOND STOMMEN

Ik was 17 jaar...... Op 10 Mei 1040 vielen

de Duitsers Belgie binnen. Veel mensen

waren bang en vluchtten, ze hadden de

oorlog 1914-1918 nog vers in het geheu-

gen.

Heel Sippenaeken beefde toen de Belgen de

brug van Moresnet in het begin van de oor-

log lieten springen om de Duitsers tegen

te houden. De tweede keer werd de brug

vernield aan het einde van de oorlog, maar

toen door de Duitsers om de Amerikanen

tegen te houden. Op 11 September werd

Aubel bevrijd. Op 13 September ging ik om

half 6 ‘s morgens, zoals een boerenzoon te

doen had, de koeien uit de wei halen om

te melken. Toen zag ik op de kerk de vlag

wapperen. Sippenaeken was bevrijd.......

Ik weet nog goed dat er een Duitser sneu-

velde en langs de weg in de greppel werd

begraven. Men wist niet of hij katholiek

was of nie,t en kon hem dus niet op het

kerkhof in gewijde grond begraven. Na-

derhand is hij opgegraven, en in Lommel

op het grote Duitse kerkhof begraven.

Ook herinner ik me nog goed dat de brug

in Terbruggen kapot was, en de jeeps door

de weilanden moesten rijden om verder te

kunnen. Het was de eerste keer dat ik negers

zag..... De Amerikanen werden ook bij di-

verse Sippenaekse families ingekwartierd,

zo ook bij ons thuis. Bij de familie Gerre-

kens was de kantine, dat weet ik nog wel....

Wat een geluk, het feit dat wij er zijn heb-

ben we te danken aan de Amerikanen.......

Wat een geluk, het feit dat wij er zijn heb-

ben we te danken aan de Amerikanen.

DOOR ONZE VERSLAGGEVER UIT MOKUM

THEO BREIDENBACH

kennismakingBegin jaren 90 werkte ik in café East of

Eden te Amsterdam. In die periode leerde

ik Bettina kennen en werden wij “maat-

jes”. Zowel als collega’s in de kroeg als sa-

men sportief met tennissen en squashen. Ik

krijg nog spierpijn als ik er aan terugdenk

hoeveel moeite ik moest doen om van Bet-

tina te kunnen winnen. In café East of Eden

viel mij de professionele aanpak van Betti-

na mij vooral op en een harde werkster. Als

zij op onze zaterdagavond een wegtrekker

had, was mijn timing altijd goed met Mink

Deville (Spanisch Stroll) of Herman Brood

(Saterday Night). Bij het horen van deze

muziek gingen de heupjes weer heen en

weer en keken wij elkaar met een knipoog

aan. Geweldige tijd en samenwerking! En

dan die Ivo! Leuke vent overigens!! Ietwat

eigenwijs!!! Ietwat betweterig!!!!

“klusjes”Uiteraard ging ik samen met collega en

vriend Aldo in op een slim opgezet voor-

stelletje van Ivo om een ‘paar klusjes’ voor

hen toe doen in dat godverlaten Sippenae-

ken. Het waren volgens Ivo echt maar een

paar simpele werkzaamheden waarbij het

biertje niet zou ontbreken.

Ik zal nooit de rondleiding in Auberge Le

Barbeau vergeten waarbij Aldo en ik door

Ivo uiteindelijk naar de kelder werden ge-

leid. “Nou, niet verkeerd toch? Alleen die

pekelbak wil ik uit de kelder” sprak Ivo te-

der. Allemachtig, dat hebben Aldo en ik ge-

weten. Uiteindelijk is het ons gelukt om de

klus te klaren en dit samen met Ivo onder

het genot van een biertje te evalueren. Als

afronding had Ivo “het volgende klusje” in

de aanbieding. Een paar zakjes cement via

een ladder door het slaapkamerraam naar

binnen tillen. Nou, je begrijpt natuurlijk

al, héél veel zakken..Uiteindelijk hebben

wij “het klusje” geklaard en konden weer

aan het bier. Geweldig was het om te zien

hoeveel familie en kennissen meehielpen

om een fraai kunstwerk van Auberge Le

Barbeau te maken. Stuk voor stuk leuke en

hardwerkende mensen die wij gaande weg

beter leerde kennen.

openingDoor naar de opening van Auberge Le Bar-

beau. Met veel hulp van collega’s uit café

East of Eden. Het was gigantisch druk voor

op het terras, voor op het plein, in de kroeg

en achter in de tuin van het pronkstuk van

Sippenaeken. Mijn Amsterdamse collega’s

liepen als gekken door de menigte en ik

stond voornamelijk achter de bar binnen.

We werden samen werkelijk gek van de

onverstaanbare bestellingen! Wilden ze nu

een ‘Sjips’, ‘Chocolat’ of een ‘Sjoes’. Ont-

zettend leuk en gezellig.

Om het verder maar niet over “de strik van

Maud” te hebben. De rode strik om Auber-

ge Le Barbeau” was tot in de verre omtrek

te zien. Wederom Super mooi!

De strik liep vanaf de voordeur, via de ach-

terdeur over het dak weer naar de voordeur.

Ik heb toen tijdens het aanleggen van de

strik op het dak nog verbrande billen over-

gehouden. Ook weer “zo’n klusje” waar ik

nog steeds met plezier op terugkijk.

10jarig bestaanHoog in het vaandel staat bij mij de viering

van het 10 jarig bestaan. Ook hier heeft Ivo

mij met een simpele list overgehaald een

paar “kleine klusjes” te doen. Uiteraard

heb ik dat met volle overgave gedaan. Mijn

vriendin Micky zou “een paar gele ballon-

nen” opblazen. Micky heeft tot op heden

nog een zuurstoftekort!

Ikzelf was uiteraard weer aan het tappen

en werd ook aangesteld als fotograaf en

had een geweldige fotoreportage gemaakt.

Werkelijk een geweldige serie -al zeg ik het

zelf- die helaas tijdens de nachtelijke eva-

luatie door een onverlaat zijn gewist! Heel

erg jammer!

Al geeft ook mijn lichaam inmiddels aan

dat het tijd wordt om eens wat rustiger aan

te doen, geef ik hier niet aan toe! Mijn leven

is één groot feest waar jaarlijks minimaal 2

bezoeken aan Sippenaeken thuishoort. Ik

wil “het bestuur”, alle medewerkers die

inmiddels bij Auberge Le Barbeau hebben

gewerkt & alle familieleden/kennissen/

vrienden/vriendinnen (ja, ja, ook jij Roy)

bedanken voor een geweldige periode van

15 jaar uit mijn leven! Auberge Le Barbeau

te Sippenaeken houdt je jong!

“Dit verhaal is nog lang niet voorbij. We-

gens plaatsgebrek in de jubileumkrant

staat het volledige artikel op internet : te

lezen via de site www.barbeau.be – red.”

Auberge Le Barbeau te Sippenaeken houdt je jong!

19Team Barbeau


MIREILLE

Cette belle expérience a commencé en

1995 un jour où je passais au village et

rentrais à la maison. Quelqu’un me

demande si j’habitais ce joli village de

Sippenaeken et si ça m’interesserait

de travailler quelques heures dans les

cuisines de cette nouvelle Auberge qui

s’appellerait “Le Barbeau”.

Moi, toute contente, encore fallait-il que

mes parents soient d’accord. Eh oui, j’ai

gagné mon argent de poche là-bas pen-

dant toute mon adolescence. Je fus la

première personne à faire partie du per-

sonnel. Cela n’a pas duré longtemps et le

personnel s’est agrandi. Nous formions

une super équipe et il y avait une très

bonne ambiance. Nous avons passé de

nombreuses heures à travailler dur mais

également à discuter, autour d’un verre

jusqu’au bout de la nuit. Mes patrons, Ivo,

Bettina et Maud sont vite devenus plus

que mes employeurs, ils sont devenus, et

le sont toujours, des amis......

Après avoir vu tous les coins de la cuisine,

je suis passée dans le café, à servir la clien-

tèle. Servir toutes ces personnes était un

vrai plaisir, ainsi que pouvoir faire leur

connaissance. J’y ai rencontré des gens ex-

traordinaires. Après mes études, en 1999,

j’ai été engagée et j’y passais beaucoup de

temps. Je me sens là-bas comme à la mai-

son. Nous avons eu beaucoup de fous rires

et de moments inoubliables. Deux ans

plus tard, cette aventure se termina mais

pas complètement. Maintenant, 15 ans

plus tard, maman de bientôt 3 enfants, je

m’y rends encore toutes les semaines le

vendredi soir après la répétition de la cho-

rale PartiSipp, mais de l’autre côté. Au-

jourd’hui c’est moi qui me laisse servir un

bon verre... Merci à Ivo, Bettina et Maud.

Je leur souhaite encore de nombreuses an-

nées de plaisir à Sippenaeken.

La premiere personelle

VAN ONZE VERSLAGEVER

LONNEKE

‘... En nou leek het mij wel leuk als jij

een stukje zou schrijven over het per-

soneel!’ ‘Eh.. ja, sgoed?’ Gemakkelijk

beloofd, maar nog niet zo gemakkelijk

gedaan...

Barbeau bestaat al 15 jaar, waarvan ik

slechts de laatste 3 heb meegemaakt. Van

al het personeel dat in de loop der jaren de

revue heeft gepasseerd, heb ik dus maar

een klein deel leren kennen. Sommigen

blijven kort, anderen werken er al járen,

en samen vormen we ‘het gezicht van Bar-

beau’.

Werken in de horeca is soms stressvol en

zwaar, de dagen zijn vaak lang. En toch

kan het ook heel gezellig zijn, met de gas-

ten en bovenal met elkaar. Door er met el-

kaar voor te zorgen dat de sfeer goed blijft

is het vol te houden, zelfs op de drukste en

warmste dagen van het jaar. Klinkt heel

zoetsappig, maar zo is het écht. En eigen-

lijk is het meer dan alleen ‘gezellig’: omdat

we zo intensief samenwerken verstaan we

elkaar met een half woord, en worden er

zomaar ongevraagd brillen gepoetst, pleis-

ters geplakt, kopjes koffi e, kauwgums,

deo en ibuprofennetjes voorzien waar no-

dig, verloren sleutels terugbezorgd aan de

rechtmatige eigenaresse, rare vlekken uit

diverse kledingstukken gepoetst... We ne-

men elkaars telefoon op, we maken elkaars

zinnen af..

We houden er ook een raar taaltje op na,

zo onder ons; een nieuwkomer of buiten-

staander kijkt er soms raar van op: een

fl eps voor Esther!, seterpelie, héte kok!

(met c-o-c-k), boef - met pasta of rijst? Er

zijn heel wat grapjes op de werkvloer die

alleen worden verstaan door insiders, bij-

voorbeeld: “Waar is de telefoon?”,”Heb

je al in de koelcel gezocht?” “Iemand Jef

gezien?”,”Die is boven, het kan wel even

duren zei hij...” “Eet je dat nog op??”, “Da

was al!”,”Nee, hij héét Jef!”, speedpoetsen,

etc. etc.

En veel van onze vaste gasten kregen al een

bijnaam, die alleen wij begrijpen. Zo zijn

er die liebe Deutsche Leute, de Supersofen,

Guus Meeuwis, die vrouw met die borsten,

de meisjes uit Sittard.. Het kan daardoor

even duren voor een nieuweling zich thuis-

voelt in deze chaotische, ietwat excentrie-

ke, maar ook liefhebbende ‘familie’. Maar

dan heb je ook wat.

“Dat doen wij al vijftien jaar zo!”


ESTHER VAN DEN BERG

Lang geleden waren Maud en ik col-

lega’s in café Bijsmans in Heerlen.

We werden vriendinnen, ze was zelfs

getuige op mijn huwelijk. We werden

vaak met elkaar verwisseld. Maud

werkte hard aan haar studie en car-

rière en begon haar eigen toko-tje. Ik

had mijn eigen carrière, ik werd moe-

der van 4 kindjes. Vaak vroeg Maud

om gezellig bij haar te komen werken,

maar ik hield vast aan mijn eigen car-

rière. Wel ging ik, om er even tussen-

uit te zijn, erheen en helpen groente

snijden, daar bleef het dan bij..

Tot..... het jaar 2000, Maud belde met

de vraag of ik zin had mee naar Rome te

gaan, en wel de dag erna!? Daar had ik

wel zin in, ‘maar de kindjes dan’ en ‘hoe

ga ik dat betalen’? Nou dat eerste pro-

bleem werd opgelost door oma en het

tweede probleem daar wist Maud een

oplossing voor: ‘ik schiet de reis voor en

jij komt gewoon in Le Barbeau werken en

daar betaal je me dan mee terug...’

Het bleek een begin van een nieuw, wer-

kend leven. Begonnen aan de afwas, op-

geklommen tot aan de koude kant en

gepromoveerd naar de kachel.... Zo zie

je maar waar een reisje naar Rome goed

voor is.... ( en heeft Maud toch haar zin

gekregen...)

Een reisje naar Rome

Nederlandse vertaling op www.barbeau.be

Daniel; de grote regelneef, ‘rust kan ons

redden’

Danielle; onze stille kracht, stille waters

hebben diepe gronden. Ging tot voor

kort tot in de vroege uurtjes op stap,

maar kwam dan toch gewoon werken, zo

fi t als een hoentje.....

Michel: onze nieuwste maar niet jong-

ste aanwinst, heeft veel ervaring leert nu

ook voor pattisier, dus dat wordt in de

toekomst smullen van zijn overheerlijke

dessertcreaties.....

Pilou; haar horloge is niet helmaal gelijk

afgestemd op de klok van Barbeau......

maar sneller dan haar eigen schaduw

wanneer ze op dreef is....

Jef; wervelwind en spring in het veld,

soms onbesuisd, eigenwijs maar een har-

de werker....

was kort geleden getuige van een huwe-

lijksaanzoek in le Barbeau

Iris; onze blonde keukenprinses, laat

zich zelden van de wijs brengen, kwam

echter pas geleden als een gillende keu-

kenmeid de keuken uitrennen omdat er

een joekel van een mot (red.’t leek wel

een propellervliegtuig) de keuken visi-

teerde...

Esther; autodidactische kokkin en echte

gastvrouw, geeft de gasten het gevoel dat

ze bij ons welkom zijn....

Marina; liefje van Jef, ook bij haar stille

waters hebben diepe gronden, komt ze

echter los dan is ze net zo’n wervelwind

als Jef.

Isabel; onze trouwe interieurverzorgster

en dat al 11 jaar....

melde zich de eerste werkdag ziek dus

wij dachten “dat begint al goed”, daarna

NOOIT meer 1 dag ziek geweest.

Jelle; snelle Jelle, altijd goedemutst en

gaat fl uitend door het leven, daar krijgen

we pas echte goeie zin van...

Lonneke; nauwgezetheid is haar motto,

administratieve rechterhand van Ivo,

gaat ons helaas verlaten, wij wensen haar

veel succes voor de toekomst......

Gerdi; een echte spring in het veld, één

van onze langstwerkende bezige bij.....

Team Le Barbeau, ons motto: samen staan we sterk!!!

Een terrassencamping gelegen op een zeldzaam mooi plekje midden in het heuvelland vlak aan de Belgische grens met een rijk scala aan moderne voorzieningen o.a. een verwarmd zwembad en plezierige gemakken, maar bovenal gastvrij, kindvriendelijk en met een fijne sfeer.

Verhuur van ruime stacaravans en appartementen.

6294 NE Vijlen T. (043)4551352 www.cottesserhoeve.nlOok ‘n KinderKampeerWereld. Lid ANWB, RECRON, VVV en ACSI

aktief ontspannen in de Geulvallei

Cottesserhoeve_Adv_FC_alg.indd 1 08-09-2008 20:43:25

20

Weekendje weg met de

hele familie ? Of gezellig

met vrienden het jaar

bijpraten?

Bleuet

vakantiewoningen

www.bleuet.info

Actief, sportief,

Bourgondisch,

culinair? Het kan

allemaal !

Ruime , sfeervolle

huizen tot 16 personen.

Wilt u eens in bijzonder productieve en inspirerende, maar ook ontspannen omgeving vergaderen?

Of wilt u misschien voor uw personeel en collega's een uitstapje met veel ontspanning en verwennerij organiseren, of een spetterend personeelsfeest? In Brasserie Tournesol bieden wij u die mogelijkheid met een bijzondere ambiance, een uitstekend culinair aanbod en tal van activiteiten voor de in- en uitwendige mens.

Kijk op www.brasserietournesol.be voor de

mogelijkheden.

Verwenarrangement..... Lekker luieren en genieten.......

Geen afwas, geen boodschappen, niet om 7 uur opstaan om voor

al die anderen het ontbijt te verzorgen.... Daar zijn wij voor!

Voor groepen vanaf 6 personen bieden we dit luierarrangement

aan. Op vrijdagavond schuift u aan voor een 3-gangen

verrassingsdiner. Zondagochtend verblijden we u met een

uitgebreid ontbijt. Dit bieden we aan voor € 36,= pp. Voor

gezelschappen tot en met 17 personen serveren we dit

arrangement in Auberge Le Barbeau. Voor grotere gezelschappen

staat Brasserie Tournesol ter beschikking. Kijk op de website!

U houdt van een lekker

glas Belgisch bier ?

De speciaalbieren :

van Daniels via Auberge Le Barbeau naar u.

Hasseltsesteenweg 611

3700 Overrepen-Tongeren

Tel : +32-12-23.65.84

www.danielsdrinkmarket.be

Uw totaalleverancier voor

speciaalbieren, whisky, wijnen en

frisdranken. Heeft u iets te

vieren ? We verzorgen uw feest

met drank en materiaal.

Kijk op de site voor meer info.

Breaking news

Pure sensation

www.cookboon.com

Coffee : “Black as the devil, hot as hell, pure as an angel and sweet as love”

Welkom in Brasserie Tournesol!

Waarom in godsnaam nog meer werk op de hals halen ??

Tja ,dat zal menigeen gedacht hebben toen we indertijd

Kaffee Lambert overnamen en het als nieuwe bloem in

het veldboeket, de naam Brasserie Tournesol gaven. Jong

en onbezonnen, laten we het daar maar op houden. De

echte reden. We kregen steeds meer aanvragen van

grotere gezelschappen. Deze waren te groot voor Le

Barbeau. Daar is Brasserie Tournesol een uitstekende

lokatie voor, dachten we zo. En we kunnen er concerten

organiseren, en we kunnen vergaderarrangementen aanbieden, en we kunnen gastkokavonden

houden, en... , en...,enzovoort. En zo zijn we ook met Brasserie Tournesol alweer 5 jaar verder.

Al deze gedachten en overpeinzingen zijn uitgekomen.

Brasserie Tournesol is op zondag overdag geopend. Op

andere dagen is de Brasserie geopend op reservering

voor groepen om te lunchen en te dineren. Natuurlijk

serveren we koffie met echte 'Belsje vlaam', maar u

kunt bij ons ook terecht voor een heerlijke lunch.

Huisgemaakte dagsoepen, lekkere baguettes,

dagsalades en kaasplankjes sieren de kaart.

Nieuw vanaf september :

Wandelen met aansluitend

"ouwerwetse zondigse noon"wie bie de mam

www.brasserietournesol.be

deze krant was eens maar nooit weer, Maud

Kapsalon Le miroir qui rit, Wilhelminastraat 24, 6285 AV

Epen, tel: 043-455.2435

Een terrassencamping gelegen op een zeldzaam mooi plekje midden in het heuvelland vlak aan de Belgische grens met een rijk scala aan moderne voorzieningen o.a. een verwarmd zwembad en plezierige gemakken, maar bovenal gastvrij, kindvriendelijk en met een fijne sfeer.

Verhuur van ruime stacaravans en appartementen.

6294 NE Vijlen T. (043)4551352 www.cottesserhoeve.nlOok ‘n KinderKampeerWereld. Lid ANWB, RECRON, VVV en ACSI

aktief ontspannen in de Geulvallei

Cottesserhoeve_Adv_FC_alg.indd 1 08-09-2008 20:43:25

de adresgegevens moeten rechtsonder in de witte blok geplaatst worden

De Wijngaard

Gulpenerweg 1

6321 PS Wijlre

www.dewijngaard.nl

Auberge Le Barbeau dankt accountskantoor HPH voor hun vakkundig advies, betrouwbare boekhouding en de goede samenwerking de afgelopen 15 jaar. Zij hebben ons uitermate goed de

weg gewezen door het Belgische belasting-oerwoud.

Ook voor uw Belgische privé aangifte.

VakkundigBetrouwbaar

Nederlandstalig

HPH FiducaireRue Prince Albert 14840 Welkenraedt (B)

T: [email protected]

Onder deze naam zijn we een aantal jaren geleden gestart met het

organiseren van live music in Sippenaeken. Met de overname van

Brasserie Tournesol hebben we een prachtige ruimte ter beschikking,

geschikt voor live music.

Een aantal maal per jaar organiseren we concerten. Een greep uit het

archief :

Irish Night , Canadian rocknight ,

Martin Korthuis and band.

Highway Patrolman ( Bruce Springsteen

coverband

Upper Village , Flabby Chin , Romy Conzen

De reeks live-music wordt uitgebreid met een reeks dance avonden.

Dansen op the beats van de gast-dj. Vanaf het najaar 2010 komt er een

agenda waarin elke 1e vrijdag van de maand een concert of een dance-

avond wordt georganiseerd.

Vrijdag 4 september : Sipcity Worldbeats Dance Event

Vrijdag 1 oktober : Tributenight

Vrijdag 5 november : Sipcity Worldbeats Dance Event

Vrijdag 3 december : Live-music, artist unknown

We'll see you around

Jubileumkrant Auberge Le Barbeau 15 jaar

Documents

Transcript of Jubileumkrant Auberge Le Barbeau 15 jaar