Jezus Christus nog aan toe zeg !Jezus Christus nog aan toe zeg !

“Toe, vertel me over hem”, vroeg het kleine meisje opnieuw.

Een beetje verveeld drukte hij het puzzlestukje op zijn plaats.“Je hoort wel genoeg over hem op school”, dacht hij luidop, “laat ons nu eerst maar die puzzle eens afmaken.”

Gelukkig had ze niet aangedrongen.

Maar die avond was hij voor het eerst in vele jaren zelf beginnen nadenken: Wat wist hij eigenlijk over hem? Wie was hij écht geweest?

Naarmate de antwoorden opborrelden, drong het meer en meer tot hem door dat de man die door honderden miljoenen “de Zoon van God” genoemd werd, maar weinig kon geleken hebben op het beeld dat de kerk van hem had gemaakt.

- Geboren uit een arme, ongehuwde vrouw

- Die op een tussenkomst van God hoopte om de machtigen van hun troon te stoten

- Een knaap die op zijn twaalfde met priesters in discussie trad over het geloof- Een jongeling die waarschijnlijk amper gestudeerd had, wellicht zijn stiefvader hielp

bij het timmerwerk, maar al vlug koos voor een ongebonden leventje, leefde op het zweet van anderen en rondtrok met een groepje aanhangers.

- Een man die er wel heel onconventionele ideeën op nahield:- “De sabbath is er voor de mensen en niet andersom”, zei hij.

Meteen relativeerde hij voor al zijn volgelingen het belang van eender welke kerkelijke wet.

- “Het is moeilijker voor een rijke om in de hemel te komen dan voor een dromedaris om door het oog van een naald te kruipen”, leerde hij en tot de goedebedoelende rijken, die niet goed wisten hoe daaraan te verhelpen, verduidelijkte hij dat ze alles aan de armen moesten geven, hun comfortabele leventje moesten achterlaten en zich moesten inzetten voor een rechtvaardiger wereld.

- “Zalig zijn de armen, de lijdenden, de zachtaardigen, zij die recht zoeken, anderen helpen, oprecht zijn, zich inzetten voor de vrede en liever vervolgd en beschimpt worden dan het hek naar de wind te hangen.”

“Jezus,” realiseerde hij zich plots overduidelijk: “Ze hebben hem wel een fijne loer gedraaid door zijn naam en leer, zijn persoon en de hoop die hij gaan betekenen was voor zo vele verdrukten, slachtoffers van de Romeinse bezetter, op te eisen voor de officiële staatskerk van het Romeinse Rijk.

Zo was het sindsdien altijd gebleven: De zonen van de rijken werden bisschop en stonden zij aan zij met hun familieleden bij de onderdrukking van het plebs. De goedgelovige armen werden met hel en verdoemenis bedreigd indien zij hun geweldenaars niet de andere wang toekeerden. Terwijl de pausen en hun vrienden en familieleden hun oorlogen planden, werden de armen zoet gehouden met boodschappen over vrede op de aarde.

Een fantastische truuk blijkt telkens weer om priesters die zich inzetten voor armen en onderdrukten bij leven in discrediet te brengen, te berispen, te isoleren, over te plaatsen, het werken onmogelijk te maken, … maar na hun overlijden op te voeren als bewijs van de betrokkenheid van de kerk bij het lot van de zwakkeren in de samenleving. Priester Daens, Oscar Romero, … Net als ten tijde van de inquisitie werpt de kerk ook vandaag nog de oproerkraaiers aan handen en voeten gebonden in het water. Zinken ze, verklaart ze ze heilig; maar blijven ze drijven, dan moeten ze wel des duivels zijn!

Door de eeuwen heen bewees de kerk steeds weer dat zij de beste marketingmachine aller tijden is. De Jezus-God had voor elk van ons geleden, was voor elk van ons gestorven. Het minste dat we konden doen was dus ons lijden moedig dragen en desgevraagd ook ons leven in de weegschaal leggen om zijn “Aardse Lichaam” te verdedigen. Ach, en altijd werd wel ergens een heilig graf bezet, altijd werden goddeloze horden gevonden die een bedreiging vormden voor volk en geloof … en dus trokken eeuw na eeuw drommen havelozen bezield ten strijde, zoals lemmingen naar de oceaan, onder het roepen van leuzes als “In hoc Signo vinces », «Dieu le veult», «Gott mit uns»”, «In God we trust» …  en Miljoenen krepeerden, terwijl de kerk profiteerde.

- Is de kerk menselijker vandaag? - Is ze goed voor haar priesters? - Is ze begrijpend en verdraagzaam voor homosexuelen en gescheiden mensen?- Is ze rechtvaardig tegenover vrouwen? - Is ze open en eerlijk in haar communicatie? - Heeft ze oog voor het lijden dat veroorzaakt wordt door haar onwerelds standpunt over

het gebruik van voorbehoedsmiddelen? - Bestrijdt ze het kwaad in eigen rang (pedofilie bv) even gedreven en eerlijk als

daarbuiten? - Houden haar banken zich aan de normen die men van een vredelievende kerk zou

mogen verwachten?

Welke hoop hebben de ongehuwde moeders vandaag als het van de officiële kerk afhangt? De verliefde priesters? De samenwonende echtgescheidenen? De campesinos die strijden tegen onrechtvaardige structuren?

De woorden van Jezus zijn lang gezuiverd van elke zweem van opstandigheid tegen de onderdrukkers. Wat officieel goedgekeurd werd, werd ingebetonneerd en vandaag nog steeds naar de letter, nauwelijks naar de geest, geïnterpreteerd. Miljoenen kinderen leren nog steeds dat hij nederigheid liefhad en vergevingsgezindheid predikte, maar niet dat hij hiermee nooit

blinde onderdanigheid bedoelde maar in tegendeel aanspoorde tot critisch denken en een actieve houding tegenover misbruiken propageerde.

Nog altijd is hij veel te veel de miraculeus verwekte énige zoon van God, voor wie een ster vreemde manoeuvers aan het firmament uitvoerde en een stamboom werd ineengeflanst om een verband te kunnen leggen met koning David. Geen van ons dus, maar een “on-mens”, een soort superieure alien die brood en vissen vermenigvuldigde naar willekeur, stormen bedaarde, op water liep, als hem dat uitkwam gauw wat water veranderde in wijn en geflankeerd door hemelse engelen opstond uit zijn graf.

Terwijl Jezus de gewone man en vrouw bemoedigend toelacht uit lege, grijze kathedralen die zij met hun belastingsbijdrage onderhouden, marcheert de kerk nog altijd zij aan zij met hun verdrukkers en behoren haar officiële standpunten tot de meest conservatieve in omloop.

Leert deze kerk ons wat Liefde en menselijkheid is? Of doen individuele idealisten binnen haar rangen dat, wanneer zij krampachtig blijven proberen de bevrijdende aspecten van zijn boodschap uit te dragen, zijn vergevingsgezindheid in praktijk te brengen en zijn begrip voor de kleinen en eenvoudigen tot het hunne te maken, zelfs al moeten ze daarvoor de instructies van hun kerkelijke oversten overtreden?

Maar, bedenk nu zelf: als je tégen de regels van een instelling moet werken om goed te doen, wat zegt dat dan over die instelling?