Jess!
-
Upload
jessa-ziekenhuis -
Category
Documents
-
view
220 -
download
0
description
Transcript of Jess!
startschot Jessa Ziekenhuis
Per
sone
elsm
agaz
ine
Jess
a Zi
eken
huis
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
Jaar
gang
5 -
num
mer
23
van a tot zJESS!
8 vragen over de heroriënteringscel
Dossier MedicatieBeheer
Weer-Werk
Redactie:Erna Desiron, Eef Eerdekens, Miranda Follong, Kristof Hayen, Ludo Hermans, Nydia Leemans, Christa Meekers, Eddy Reners, Ilse Schalenbourg, Katrien Vangrunderbeeck, Lieve Verbiest en Brigitte Celis
Hoofd- en eindredactie:Brigitte Celis
Verantwoordelijke uitgever:vzw Jessa Ziekenhuis, Salvatorstraat 20, 3500 Hasselt
Werkten ook mee aan dit nummer:dr. Yves Breysem, Myriam Jamaer, Martijn Droogmans, Ann Convents, Bart Thomis, Pieter Willems, Thijs Nelis, Kim Nulens, dr. Stefan Wynants, Liliane Swennen, Nicole Penders, dr. Bruno Smeets, Nathalie Nelles, Karel Bosmans, Ingrid Nenczl
Op de cover:Lindsay Dekens, operatiekwartier campus VJ
Vormgeving:marjanwuyts Grafische Vormgeving
Dr. Yves Breysem
Algemeen directeur
Column
In het najaar werd in ons ziekenhuis een herstructurering
aangekondigd. Enkele maanden heerste er grote onzeker-
heid bij onze medewerkers en artsen en deden er wilde ge-
ruchten de ronde. Maar ook nu, nadat het plan in december
is toegelicht, is deze onrust niet volledig verdwenen. Er zijn nog heel wat medewer-
kers en artsen die vragen hebben en dat is ook begrijpelijk. In het herstructurerings-
plan zijn immers de doelstellingen wel uitgetekend maar de manier waarop we deze
doelstellingen in de nabije toekomst kunnen realiseren, daarover lopen op dit ogenblik
nog onderhandelingen met artsen en ondernemingsraad. Net die onzekerheid, het niet
weten wat de maatregelen gaan zijn, weegt soms zwaar.
We beseffen dan ook ten volle dat personeel en artsen een moeilijke periode door-
maken. Zo maken medewerkers van heel wat ondersteunende diensten zich ongerust
over hun job omdat er een afslankingsoperatie binnen hun team op het programma
staat. Om hun leidinggevenden en henzelf zo goed mogelijk bij te staan in het zoeken
naar een goede oplossing – en dit zoveel mogelijk binnen onze eigen organisatie! – is
er een heroriënteringscel actief (zie pagina 14). Maar ook bij andere groepen kun-
nen de voorgestelde besparingsmaatregelen onrust veroorzaken. De ‘tering naar de
nering zetten’ is geen gemakkelijke boodschap om te brengen en nog minder om ze te
realiseren.
En toch moeten we hier door heen en dat kunnen we ook. Want ondanks de bespa-
ringen zie ik iedere dag zorgverstrekkers die onze patiënten uitmuntend behandelen,
artsen die het beste van zichzelf geven, teams die nieuwe projecten lanceren en volle
koers vooruitgaan, ondersteunende diensten die enthousiast ‘ondersteunen’ en meer
doen dan van hen verwacht wordt, … En daar ben ik jullie allen heel erkentelijk voor!
Stabiliseren is immers geen optie.
In het verleden hebben we, mede dankzij jullie dagelijkse inspanningen, telkens op-
nieuw bewezen dat we een referentie in het ziekenhuislandschap zijn op het vlak van
kwaliteitsvolle en veilige zorg. Het is essentieel dat we er alles aan doen om dat ook
te blijven. Stilstaan betekent achteruitgaan. Daarom is het nu meer dan ooit belangrijk
om die uitmuntende zorg telkens opnieuw te garanderen en verder te versterken. Dat
is immers onze grote sterkte en tegelijkertijd dé manier om de toekomst veilig te stel-
len. Met ons ziekenhuisbreed topteam dat dit al die jaren al gerealiseerd heeft, durf
ik erop te rekenen dat we ook de volgende jaren als ziekenhuis een koppositie blijven
innemen. We mogen terecht fier zijn op wat we doen en hoe we het doen. Samen kun-
nen we dat zo houden!
Uitmuntende zorg garanderen
MedicatieBeheer
2
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
Oogoperaties in Congo
Kim Nulens,Vice-Belgisch kampioen
Dossier MedicatieBeheer
Jessa wint Amgen Scientific Award
8 vragen over de heroriënteringscel
Fietsen voor Kom op tegen Kanker
Ketnet volgt cliniclowns op kinderafdeling Jessa
Jessa backstage
Transmuraal zorgpad dementie
2412
Nieuwe telefoonnummers campus VJ & SA196
241428
18 2917
DiabEETweterJessa is ESF-ambassadeur12 20 Medisch archief22Kabouter Klus
op bezoek in Jessa16
4
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
Jess! van a tot z Jess! van a tot z
Dat is het overlevingscijfer vijf jaar na de
diagnose van borstkanker bij vrouwen die
een behandeling in het Jessa Ziekenhuis
kregen. Met dit percentage is ons zieken-
huis koploper in heel Vlaanderen. De zie-
kenhuiskoepel Icuro presenteerde in de-
cember tijdens een symposium een aantal
kwaliteitsindicatoren op het vlak van de
behandeling van borstkanker. Uit de cijfers
bleek dat het borstcentrum van het Jessa
Ziekenhuis bij de best scorende ziekenhui-
zen zit voor zo goed als alle parameters. De
bekendmaking van deze cijfers kadert in
een open communicatie waarbij Vlaamse
ziekenhuizen cijfers over de kwaliteit van
hun zorg publiceren (een initiatief waar
ons ziekenhuis al diverse jaren geleden
mee startte). Je kan alle borstkankerindi-
catoren van het Jessa Ziekenhuis online
bekijken op www.jessazh.be/borstkanker-
indicatoren.
De raad van bestuur van ons ziekenhuis keurde in december een voorzit-
terswissel goed. Sinds 1 januari 2014 is Willem Descamps opnieuw voor-
zitter. Karel Peeters is ondervoorzitter. Voorzitter en ondervoorzitter wis-
selden hiermee na twee jaar opnieuw van stoel.
Het project ‘Tuinieren is ook revalideren’
van onze revalidatiecampus St.-Ursula is in
de prijzen gevallen bij de wedstrijd Colour
your hospital. De Belfius Foundation roept
voor deze wedstrijd ziekenhuisteams op om
projecten in te dienen die gericht zijn op het
welzijn van gehospitaliseerde patiënten.
Een onafhankelijke jury van zorgverleners
kiest hieruit een aantal laureaten die een
budget winnen om hun project (geheel of
gedeeltelijk) te financieren.
“De therapietuin is al enkele jaren een meer-
waarde voor het therapeutisch aanbod dat
wij onze revalidatiepatiënten bieden,” zegt
zorgmanager Luc Claes. “Activiteiten van
het dagelijkse leven maken deel uit van ons
intensief en multidisciplinair revalidatiepro-
gramma. Naast de hygiënische zorgen en de
huishoudelijke taken behoort ook tuinieren
tot dit revalidatiepakket. We gebruiken de
tuin enerzijds om met onze revalidanten ver-
plaatsingen te oefenen op verschillende on-
dergronden en laten hen anderzijds wieden,
zaaien, oogsten en perken onderhouden als
uitbreiding van ons revalidatieaanbod. Bin-
nen de huidige therapietuin kan dat echter
alleen bij goed weer. Daarom bouwen we
nu een tuinhuis en een serre, die beiden rol-
stoeltoegankelijk zijn. Dit geeft onze revali-
danten de mogelijkheid om al heel vroeg in
het seizoen en ook bij slecht weer actief te
zijn in de tuin. Ze kunnen dan bovendien zelf
de materialen en het tuingerief in het tuin-
huis halen en zo volledig zelfstandig tuinie-
ren, ook buiten de therapie-uren.”
Voorzitterswissel sinds 1 januari 2014
Dr. Philippe Gillis gehuldigd als alumnus van het jaar
86,5%
‘Tuinieren is ook revalideren’ is laureaat wedstrijd
5
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
Oncologieteam, bedankt!
Jessapediater dr. Philippe Gillis werd op woensdag 4 december in Leuven gehuldigd als alumnus van het
jaar. De oud-studenten van de faculteit Geneeskunde van de KU Leuven kozen hem omwille van zijn ver-
dienste als stageleider en zijn inzet voor medische ontwikkelingssamenwerking. Sinds 2006 gaat Alfagen,
de vereniging van alumni van de faculteit geneeskunde van de KU Leuven, op zoek naar een arts met
een uitmuntend parcours op vlak van onderzoek, onderwijs en maatschappelijke dienstverlening. “Dokter
Gillis wordt beloond omdat hij als stageleider verantwoordelijk is voor de opleiding van de artsen in het
zevende en het achtste jaar,” vertelt professor Chris Geens, voorzitter van Alfagen. “Voor de toekomstige
specialisten is het heel belangrijk dat ze een degelijke opleiding krijgen in perifere ziekenhuizen. Dat is
maatschappelijke dienstverlening, en meteen ook een onderschatte pijler van de missie van de KU Leuven.”
Voorzitterswissel sinds 1 januari 2014
Dr. Philippe Gillis gehuldigd als alumnus van het jaar
Onlangs verscheen in het weekblad Libelle als ‘brief
van de week’ een reactie van een borstkankerpatiënte.
In de brief noemt ze ook het oncologieteam van ons
ziekenhuis. Een fijne opsteker voor onze collega’s, die
we graag via deze weg willen delen.
Wie is waar? We hebben de afgelopen jaren in ons ziekenhuis
heel wat verhuizen van diensten gekend en
switchen van leidinggevenden. Daardoor weten
medewerkers soms niet meer wie ze waar kun-
nen vinden.
Op Jessanet staat echter al een hele tijd een
rubriek ‘wie is waar’ (links bovenaan op start-
pagina). De wie is waar geeft een overzicht van
alle verpleegafdelingen met de hoofdverpleeg-
kundige erbij. Sinds kort zijn hierin ook de tele-
foonnummers van de leidinggevenden mee op-
genomen (die je uiteraard ook gewoon in de ‘wie
is wie’ kan opzoeken). De rubriek ‘wie is waar’
krijgt telkens een update als er verschuivingen
van verpleegafdelingen gebeuren. Je vindt daar
dus steeds de meest recente informatie.
"Desteunvanmijnfamilie sleeptmedoordeze moeilijkeperiode"
BriefVAN DE WEEK
"Twee jaar geleden was mijn schoondoch-ter aan het herstellen van borstkanker. Ik voelde me zo machteloos dat ik soms tegen haar zei: 'ik wou dat ik in jouw plaats was'. Een tijdje later werd bij mij een gelijk-aardige tumor vastgesteld. De borstkanker was al uitgezaaid tot in het bot. Sindsdien moet ik om de vier maanden onder de scanner, maar ik hoef dat nooit alleen te doen. Mijn dochters dragen me op handen en staan altijd klaar om mee te gaan en bij mijn schoondochter kan ik terecht voor al mijn vragen en angsten. Ook de steun van mijn zoon en schoonzonen is van onschatbare waarde. En dan zijn er nog mijn vriendinnen, de huisdokter en het hele oncologieteam van het Jessa Zieken-huis. Bedankt, iedereen!" • Lucienne
6
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
De arts en/of verpleegkundige verzamelt
alle informatie over de medicatie die de pa-
tiënt reeds neemt. Bij een geplande opname
geeft de arts bij de consultatie een gestan-
daardiseerd formulier (te vinden op Jessa-
net) mee waarop de patiënt samen met zijn
huisarts of apotheker alle thuismedicatie
kan invullen. Op het ogenblik van de opna-
me overloopt de verpleegkundige deze in-
formatie met de patiënt. De arts, eventueel
ondersteund door de verpleegkundige of
secretaresse op de afdeling, voert de infor-
matie in MedicatieBeheer (of huidig elektro-
nisch systeem) in. Ook bij niet-geplande op-
names wordt hetzelfde formulier gebruikt
voor de bevraging van thuismedicatie.
! AAndAchtspunt: Vermeld ook homeo-
pathische middelen en informatie over
gekende allergieën.
De arts bekijkt welke thuismedicatie ge-
stopt moet worden, wat moet wijzigen,
welke bijkomende medicatie de patiënt
voor zijn behandeling moet krijgen, … Hij of
zij beoordeelt dus alle verzamelde informa-
tie in MedicatieBeheer en valideert dan de
medicatie die nodig is. De bestelling ver-
trekt naar apotheek.
Zodra de bestelling bij de apotheker komt,
bekijkt deze de vervangproducten voor de
thuismedicatie (bv. Paracetamol wordt Da-
falgan). Bij onduidelijkheden of vragen over
het voorschrift contacteert de apotheker de
arts voor overleg. De apotheker geeft ook
vanuit zijn sterke farmaceutische expertise
advies: welke geneesmiddelen worden best
niet gecombineerd, welke medicatie is be-
ter geschikt voor patiënten met nierproble-
Het medicatietraject in 5 stappen oals je in de vorige editie van Jess kon lezen, heeft het ziekenhuis een uniforme werkwijze ontwikkeld waarbij het hele medicatietraject op eenzelfde manier op alle verpleegafdelingen zal gebeuren. Deze uniforme werkwijze is meteen ook een belangrijke stap naar een nieuw elektronisch systeem ‘Medi-catieBeheer’ dat de huidige systemen C2P en MCB zal vervangen. Vrijwel alle artsen, verpleegafdelingen en apotheek zullen tegen de zomer met dit systeem werken. We vatten in vijf stappen samen hoe de werkwijze er dan concreet zal uitzien. Het is sterk aanbevolen om deze manier van werken nu al op je afdeling in te voeren.
1
1
2
3
4
5
2De arts voert informatie in
De arts en de apotheker valideren de medicatie
Noodkast
Geen validatie door arts in MedicatieBeheer?
Geen bestelling en levering medicatie!
Heeft een patiënt nood aan pijnmedicatie? Heeft
hij ’s nachts onverwacht medicatie nodig? De nood-
medicatiekast op de afdeling bevat geneesmidde-
len die op de afdeling regelmatig gebruikt worden.
Vergeet zeker niet de medicatie die je uit de nood-
kast gehaald hebt correct te registreren per patiënt!
Z
Verplichte validatie door arts
DOSSIER MEDICATIEBEHEER
7
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
men, deze pillen mogen niet geplet worden,
enz… De apotheker valideert het voorschrift
(dat eventueel in samenspraak met de arts
is aangepast).
! AAndAchtspunt: Valideert de arts de me-
dicatie niet in MedicatieBeheer, dan gaat
er geen bestelling naar apotheek en
wordt er geen medicatie voor de patiënt
geleverd.
De verpleegkundige registreert de toedie-
ning van de medicatie onmiddellijk in Me-
dicatieBeheer. Zo worden fouten en ver-
getelheden vermeden en kunnen collega’s
die moeten overnemen meteen zien wat de
correcte stand van zaken is.
! AAndAchtspunt: Registreer de toedie-
ning van de medicatie meteen aan de
patiëntenkamer, dus niet na het beëindi-
gen van de medicatietour.
Het medicatietraject in 5 stappen
5 De verpleegkundige registreert de toediening
De verpleegkundige gaat bij voorkeur met
de verpleegkar tot bij de patiënt om de me-
dicatie rechtstreeks vanuit de voorraad van
de patiënt toe te dienen. De laptop gaat
mee zodat de verpleegkundige nauwgezet
het gevalideerde voorschrift in Medicatie-
Beheer en de medicatie met elkaar kan ver-
gelijken. Medicatie toedienen aan de hand
van vooraf afgeprinte lijsten werkt fouten
in de hand omdat de informatie op de lijsten
niet de meest recente is. Ook het op voor-
hand klaarzetten van medicatie (bv. tijdens
nachtshift) kan tot fouten leiden. Mede-
werkers ‘delen’ dan immers de verantwoor-
delijkheid en tussentijdse updates zorgen
ervoor dat de klaargezette medicatie niet
meer conform de meest recente update is.
! AAndAchtspunt: Zorg dat updates zo
snel mogelijk in MedicatieBeheer wor-
den ingevoerd.
Maak de medicatie zo kort mogelijk vóór
de toediening klaar.
4De verpleegkundige zorgt voor bewaring, voorbereiding en toediening van de medicatie
De apotheek bereidt eventueel de medica-
tie, maakt de bestellingen klaar en levert ze
op de afdeling af.
! AAndAchtspunt: De apotheek verzamelt
de bestellingen per patiënt in een zakje.
De aflevering gebeurt in een box per af-
deling.
3 De apotheek maakt klaaren levert af
Noodkast Wat als? Meer info:Wat als een patiënt dringend medicatie nodig heeft die nog niet
besteld kon worden en die niet beschikbaar is in de noodme-
dicatiekast? De dienst spoedgevallen op campus VJ, de dienst
intensieve zorgen op campus SA en de VANAS-kast op campus
SU bieden een noodoplossing.
Meer info over MedicatieBeheer vind je op de startpagina van JessaZorgnet
(knop rechts bovenaan). Nieuwe informatie of een stand van zaken kom je re-
gelmatig te weten via de nieuwsbrief MedicatieBeheer.
8
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
De key users die zich al enkele maanden met
volle overgave op deze belangrijke taak gooi-
en, zijn Jos Martens (tevens projectmedewer-
ker), Bart Thomis, Myriam Jamaer, Ann Con-
vents, Annick Willems en Kristof Smeysters.
Voor de artsen test dr. Stefan Wynants het
systeem grondig uit en ook in apotheek (Kris-
tien Van De Plas en Martijn Droogmans) en
ICT (Alfred Claes, Miet Nollet, Inge De Raedt
en Karel Mellen) zijn key users actief. Hoofd-
verpleegkundige Myriam Jamaer schetst de
aanpak van de key users op de verpleegafde-
lingen.
Rugzakje met bagageNa vier opleidingsmodules en gewapend met
een gebruikershandleiding van 300 pagina’s
trokken de key users begin december op pad.
“Toch voelde het rugzakje vrij leeg. Het is door
veel oefenen dat je kennis groter wordt,” blikt
Myriam terug. “Als key user hebben we ieder
minstens twee verpleegafdelingen waar we
droogtesten, onze eigen afdeling inbegrepen.
Droogtesten betekent dat je in een demo-om-
geving van MedicatieBeheer dezelfde bewer-
kingen uitvoert als artsen en verpleegkundi-
gen in MCB of C2P doen en dan kijkt welke
resultaten dat geeft.”
Knelpunten detecterenZo’n testperiode is broodnodig om te zien
of elk onderdeel van het medicatiegebeuren
overeenstemt met de verwachtingen van de
artsen, verpleegkundigen, apothekers en ICT-
medewerkers. Myriam: “Alhoewel dit systeem
in een aantal ziekenhuizen in gebruik is, heb-
ben we toch nog heel wat knelpunten gevon-
den, zowel algemene als specifiek voor Jessa.
Niet alle meldingen die we doen (kunnen)
worden opgelost, maar een aantal minpunten
is er toch uitgehaald. Ziekenhuizen die met
het pakket werken krijgen trouwens regelma-
tig een upgrade met de meest recente aan-
passingen.”
Verschillen in benaderingHet droogtesten gebeurt op de drie campus-
sen en dit zowel op heelkundige, inwendige
als revalidatieafdelingen. De key users bunde-
len iedere week al hun vragen, suggesties en
foutmeldingen en wisselen onderling ervarin-
gen uit. “De conclusies van onze testen ko-
men goed overeen, maar je merkt het verschil
in bezorgdheden bij gebruikers van het hui-
dige MCB of C2P. Terwijl de ene campus bij-
voorbeeld bezig is met ‘wat als de arts dit zo
voorschrijft’, zoekt de buurtcampus naar een
hanteerbare manier voor de verpleegkundige
om een voorschrift voor te bereiden. Positief
is dat hierdoor alle manieren van werken goed
uitgetest worden.”
Tip: vertrouwde loslaten Myriam heeft ook een tip voor alle gebruikers:
“Probeer het oude, vertrouwde medicatiesys-
teem los te laten. Ook ik focus gemakkelijk
op wat in het oude systeem beter leek. Maar
daardoor zie je vaak niet wat het nieuwe te
bieden heeft terwijl ieder systeem zijn pro’s
en contra’s’ heeft. Zo gebruikt MedicatieBe-
heer bijvoorbeeld kleurenschema’s en icoon-
tjes met uitleg. Even wennen, maar wel heel
gemakkelijk werken.”
Opleiding en ondersteuningEen tweede grote opdracht voor de key users
is het uitschrijven van een handleiding op
maat van de Jessagebruiker en het daarna
opleiden van de gebruikers. “Iedere afdeling
krijgt een opleiding op maat, ongeveer drie
weken vóór de ingebruikname van Medicatie-
Beheer op de afdeling. Annelies Nijs van de
dienst P&O helpt ons met de organisatie van
de opleidingen.” Daarnaast bemannen de key
Key users testen nieuw elektronisch systeem ‘MedicatieBeheer’ inds 9 december testen key users MedicatieBeheer, het nieuwe elektronische systeem dat de huidige systemen MCB en C2P zal vervangen, grondig uit. Intussen werken ze ook aan een goede gebruikershandleiding, zijn ze intensief bezig met de organisatie van opleidingen voor de gebruikers en begeleiden ze de pilootafdelingen.
S
DOSSIER MEDICATIEBEHEER
Myriam Jamaer, Kristien Van De Plas, Ann Convents, Bart Thomis en Jos Martens
9
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
users overdag een helpdesk voor vragen van
afdelingen die net opgestart zijn. Ook bij de
opstart van de drie pilootafdelingen D1 (SA),
Reva2 (SU) en E5 (VJ) staan de key users pa-
raat en lopen ze mee op de afdeling. Bij het
verschijnen van dit nummer zijn de pilootaf-
delingen net opgestart. De opleiding voor art-
sen gebeurt door dr. Stefan Wynants.
Apotheek en ICT denken meeEen veelomvattende taak, key user! “Ja toch
wel, zeker omdat je werk als verpleegkun-
dige, (adjunct)hoofdverpleegkundige of arts
natuurlijk gewoon doorloopt,” beaamt Myriam.
“Gelukkig krijgen we een goede ondersteu-
ning van projectleider Anita Jans die alle mel-
dingen vanuit onze groep nauw opvolgt. Petje
af voor wat zij doet, want wij zijn maar één
van de tien werkgroepen. Anita zorgt voor
de aansturing en coördinatie van het hele
project. Ook de apotheek levert puik werk.
Kristien Van De Plas verplaatst zich echt in
de schoenen van verpleegkundigen en denkt
gericht mee om zo medicatieveilig mogelijk te
kunnen werken op de afdelingen. Ook met ICT
hebben we een prima samenwerking. Ieder-
een is zich sterk bewust van de draagwijdte
van dit project.”
Eén ding mag zeker gezegd worden: de orga-
nisatie van dit zeer grote project – met een
stuurgroep, een projectgroep en 10 werk-
groepen die op uiteenlopende domeinen ac-
tief zijn - zit bijzonder goed in elkaar!
Key users testen nieuw elektronisch systeem ‘MedicatieBeheer’
Key user en hoofdverpleegkundige neurochirurgie
Bart Thomis: “In het begin was ik verbaasd over het aantal mensen dat bij
dit project betrokken is. Intussen besef ik wat een enorm groot project dit
is. Het nieuwe systeem MedicatieBeheer is niet hét ideale pakket, het heeft
gebreken maar zeker ook pluspunten. Zo krijg je bijvoorbeeld alle medicatie
van eenzelfde groep meteen in een goed overzicht. En het werken met kleu-
ren en icoontjes is – zodra je het gewoon bent - een goede toevoeging. De
omschakeling is ongetwijfeld een grote stap maar als ik zie dat de referentie-
verpleegkundigen na twee uur opleiding al vrij vlot met het systeem kunnen
omgaan, heb ik er wel vertrouwen in. Als iedereen zijn verantwoordelijkheid
neemt, moet dit zeker lukken.”
Geriater dr. Stefan Wynants test als arts Medica-
tieBeheer uit. “Het feit dat er één systeem komt voor
het hele ziekenhuis is sowieso een enorme verbetering. Ik denk dat de ge-
bruikers het nieuwe systeem vrij snel gewoon zullen zijn. Het combineert de
voordelen van de beide vorige systemen: het gebruiksgemak van C2P en de
overzichtelijkheid van MCB. Op termijn hopen we naar een systeem te gaan
dat werkelijk alles kan maar MedicatieBeheer is alvast een goede tussenop-
lossing. Om alle artsen de mogelijkheid te geven het nieuwe systeem te leren
kennen, geef ik een aantal middag- en avondsessies op campussen SA en VJ.
Ook na de omschakeling blijf ik – via de helpdesk - beschikbaar voor vragen
van artsen.” De eerste opleidingssessies vonden eind januari plaats voor de
artsen van de pilootafdelingen, de spoedartsen en de arts-assistenten.
Ann Convents is adjunct-hoofdverpleegkundige op
Reva2. “Het is een hele uitdaging om aan dit project mee te werken,” lacht
ze. “Ik vind het heel tof dat we met het team van de key users onze ideeën
kunnen uitwisselen en moeilijkheden die we ondervinden kunnen bespreken.
Ik heb ook het gevoel dat er echt rekening gehouden wordt met onze wen-
sen. Ik heb MedicatieBeheer uitgetest op Reva en vind het een heel werk-
baar systeem met een grotere veiligheid dan ons huidige systeem. Als key
users werken we ook een handleiding uit. Daarnaast komt er een e-learning
module met filmpjes over verschillende onderdelen zoals ‘hoe creëer ik een
voorschrift’.”
Bart Thomis
dr. Stefan Wynants:
Ann Convents:
”Gebruiksvriendelijk en vrij overzichtelijk”
”Systeem heeft gebreken maar zeker ook pluspunten”
”Naast de handleiding komt er een e-learningmodule met filmpjes”
10
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
“Gezien de grote impact op onze werking en
op onze service naar de afdelingen zijn we op
verschillende niveaus betrokken bij dit pro-
ject,” aldus Martijn. “Elke De Troy zit als hoofd-
apotheker in de stuurgroep MedicatieBeheer,
ikzelf zit in de projectgroep en binnen de apo-
theek hebben we een werkgroep apotheek en
een werkgroep interne distributie.”
Werkgroep apotheekMartijn en collega-apotheker Kristien Van De
Plas trekken de kar voor de werkgroep apo-
theek. “Net zoals dit op de afdelingen door
key-users gebeurt, testen wij MedicatieBe-
heer grondig uit in de apotheek.”
Medicatieschema’s en noodkastenSamen met de betrokken medische dienst-
hoofden legt de werkgroep kritisch alle me-
dicatieschema’s uit de oude systemen onder
de loep. “We willen in consensus tot uniforme
sets komen. Een omvangrijk werk als je weet
dat er zelfs binnen dezelfde artsengroep vaak
met verschillende sets werd gewerkt,” aldus
Martijn. “We bekijken de medicatieschema’s
vanuit onze expertise als klinisch apotheker
en houden tegelijkertijd het kostenplaatje
in het oog. Uitgangspunt is een evidence-
based medicatieschema waarin de artsen
zich kunnen vinden en dat tegelijkertijd ge-
bruiksvriendelijk is voor verpleegkundigen,
rekening houdend met de mogelijkheden van
MedicatieBeheer. We zijn nu bezig met de in-
put van alle nieuwe sets in het nieuwe sys-
teem. Tegen eind maart moet dit rond zijn.”
Tegelijkertijd bekijkt de apotheek ook de
noodkasten kritisch. “Dit gebeurt vooral sa-
men met de hoofdverpleegkundigen. Ook
daar houden we o.a. rekening met de ‘econo-
mische’ insteek. We proberen de stocks dus
beperkt te houden.”
Uniforme CIVA-serviceOp campus VJ werden tot nu toe de meeste
intraveneuze antibiotica, antimycotica en an-
tivirale middelen in de apotheek bereid. “Op
de andere campussen was dat minder van
toepassing. Vanaf de start van MedicatieBe-
heer zal dit voor alle campussen uniform zijn:
een aantal producten zal bereid worden in de
apotheek, een aantal op de afdelingen. Voor
gemakkelijk op te lossen producten kan de
bereiding bijvoorbeeld op de afdeling gebeu-
ren. We stemmen dit uiteraard af met hoofd-
verpleegkundigen en het zorgmanagement.”
Geneesmiddelen pletten Ook voor het pletten van geneesmiddelen
komt er een uniforme aanpak. “We hebben
naar een kwaliteitsvolle en veilige oplossing
gezocht zodat de meeste geneesmiddelen
op de afdeling kunnen geplet worden zonder
veel meerwerk voor de verpleegkundigen.”
Werkgroep interne distributie Een aantal apothekers en stafmedewerkers
analyseren intussen, samen met Pieter Wil-
lems, het hele proces van de geneesmidde-
lendistributie. “Een uniforme en veilige ma-
nier van werken is ook hier het uitgangspunt.
Voor ons brengt MedicatieBeheer sowieso
een totaal andere manier van werken mee,
van het picken van orders tot de aflevering op
de afdelingen. Begin april moet het hele sys-
teem op poten staan,” aldus Martijn.
Ook apotheek onder hoogspanning iet alleen voor artsen en verpleegafdelingen brengt de omschakeling naar MedicatieBeheer een grote verandering mee, ook voor de apotheek is de aanpassing bijzonder groot. Alle medicatieschema’s uniformiseren, de volledige interne distributie herorganiseren, het nieuwe systeem uittesten, de farmaceutische validatie op punt stellen … het zijn maar een aantal van de taken waar de apotheek intensief aan werkt. Adjunct-hoofdapotheker Martijn Droogmans gunt Jess een kijkje achter de schermen.
N
DOSSIER MEDICATIEBEHEER
Martijn Droogmans en Kristien Van De Plas
Titel
Tijdstip van voorschrijven of validatie door artsIntussen buigt de werkgroep zich ook over
‘tijdschema’s’ voor de aflevering van de medi-
catie. “Het tijdstip van aflevering hangt af van
het tijdstip van voorschrijven of valideren in
MedicatieBeheer. Is er vóór een bepaald tijd-
stip voorgeschreven of gevalideerd, dan zorgt
de apotheek voor de aflevering op een afge-
sproken tijdstip. Dit willen we vastleggen in
service level agreements (SLA’s). Belangrijke
wijziging is dat de apotheek medicatie pas
aflevert na voorschrijven of validatie door de
arts. Voorschrijven door de arts zelf is dus de
aanbevolen manier van werken: patiëntveilig,
geen kans om de validatie te vergeten, en zo
een tijdige levering van medicatie.”
Ook apotheker valideert“In MedicatieBeheer gebeurt er ook telkens
een farmaceutische validatie van de volledige
medicatietherapie. We hebben deze extra
veiligheidsstap ingebouwd omdat Medicatie-
Beheer bijvoorbeeld geen dosiscontrole en
interactiecontrole voorziet. Als apotheker zijn
we mee verantwoordelijk voor medicatiefou-
ten. Een goede samenwerking met de arts is
dus belangrijk.”
ThuismedicatieOok het omzetten van thuismedicatie naar
een formulariumproduct zal in de apotheek
gebeuren. Martijn: “We vragen dat artsen en
verpleegkundigen het originele geneesmid-
del inbrengen en aanvinken dat het om thuis-
medicatie gaat. Zo verschijnt in de lijst van
ontslagmedicatie automatisch het originele
product en zal dit bij de patiënt minder ver-
warring veroorzaken.”
Aflevering medicatieDe aflevering van de medicatie zal zoveel mo-
gelijk individueel per patiënt gebeuren, in een
afgesloten box per dienst met hierin telkens
bijvoorbeeld een zakje per patiënt. “Indien
een geneesmiddel toch uit de noodkast ge-
haald wordt (buiten de openingsuren van de
apotheek of bij een dringende eerste toedie-
ning) dan is een correcte registratie door de
verpleegkundige essentieel.”
Breed draagvlakMartijn is vooral tevreden over de multidisci-
plinaire aanpak die gehanteerd wordt bij de
coördinatie van de omschakeling naar Medi-
catieBeheer ziekenhuisbreed. “De huidige sys-
temen worden door de leverancier niet meer
ondersteund, dus moesten we naar een nieuw
systeem. MedicatieBeheer is niet hét ideale
systeem, maar werd als goede tussenoplos-
sing gekozen. Als apotheek zijn we echter
slechts één van de gebruikers. Ik vind het dan
ook een heel goede zaak dat het systeem uit-
getest wordt in overleg met alle betrokkenen.”
Tijdlijnnovember 2013
Introductie uniforme werkwijze
'voorschrijven en
toedienen medicatie'
Opleiding key users
9 december 2013
Key users testen op 13 test-
afdelingen waarbij ze de
handelingen van verpleegkun-
digen, artsen en apotheek-
medewerkers kopiëren in
MedicatieBeheer
27 jAnuAri 2014
Opleiding pilootafdelingen:
SA D1, SU Reva 2 en VJ E5
19 februAri 2014
Start MedicatieBeheer op D1,
campus SA (hoofdverpleeg-
kundige Katleen Oris)
19 februAri 2014
Start MedicatieBeheer op Reva 2,
campus SU (hoofdverpleeg-
kundige Johan Coppens)
25 februAri 2014
Start MedicatieBeheer op E5,
campus VJ (hoofdverpleeg-
kundige Hilde Maes)
10 mAArt 2014
Opleiding alle afdelingen
1 April 2014
Introductie MedicatieBeheer
op campus VJ
omschakeling op één dag
29 April 2014
Introductie MedicatieBeheer
op campussen SA en SU –
omschakeling op één dag
11
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
Martijn Droogmans en Kristien Van De Plas
12
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
Hoe zou je het doel van ‘Weer-Werk’ sa-
menvatten?
Luc Claes (zorgmanager neuro-locomotoriek):
“Met dit traject willen we de kansen van de
revalidant verhogen als hij later naar zijn oor-
spronkelijke job wil terugkeren of een andere
aangepaste functie wil uitvoeren. We zorgen
er niet alleen voor dat revalidanten zo zelf-
standig en functioneel mogelijk de draad van
hun leven kunnen oppikken maar tegelijker-
tijd dat ze makkelijker hun weg terugvinden
naar de arbeidsmarkt.”
Sanne Bogaerts (ergotherapeute): “Ook vroe-
ger werkten we aan de terugkeer van reva-
lidanten naar hun vorige job of een andere
baan, maar het accent lag toch meer op de
woonsituatie en de activiteiten uit het da-
gelijks leven. Met ‘Weer-Werk’ reiken we de
patiënt vanaf dag één een screenings- en
revalidatieprogramma aan dat gericht is op
hertewerkstelling. Door zo’n vroegtijdige en
doelgerichte interventie kunnen we proactie-
ve prognoses stellen over haalbare return-to-
work-kansen en kunnen we specifieke reva-
lidatiedoelstellingen opstellen in functie van
een terugkeer naar arbeid.”
Hoe ziet die specifieke revalidatie er uit?
Sanne Bogaerts: “Bediendes leren we op-
nieuw arbeidsspecifieke taken zoals tikken,
klasseren of dataverwerking aan. Frituuruit-
baters begeleiden we bij het bakken van friet
en voor een dakwerker heeft onze technische
dienst op een trap een skeletstructuur van
een dak gebouwd.”
Luc Claes: “Daarnaast hebben we ook aan-
dacht voor het administratief begeleiden van
deze patiënten naar hun vorige of een nieuwe
job. Wij werken daarvoor samen met externe
partners Arbeids Consulting Team Desiron
(ACT), Gespecialiseerde Trajectbepalings- en
Begeleidingsdienst (GTB) en de VDAB. Het is
die combinatie die belangrijk is: de revalida-
tiefocus vanaf dag één op arbeid leggen én
de revalidant doeltreffend administratief en
praktisch begeleiden naar werk.”
Hoe zijn jullie er toe gekomen om de reva-
lidatie te focussen op hertewerkstelling?
Luc Claes: “Volgens de literatuur is de groot-
ste kans op tewerkstelling binnen de hon-
derd dagen na het optreden van het incident.
Jessa verkozen tot ambassadeur Europees Sociaal Fonds voor revalidatieproject Weer-Werk
et revalidatieproject Weer-Werk bereidt patiënten die na een ongeval, een ziekte of een aandoening motorische beperkingen hebben vanaf dag één voor op een terugkeer naar de arbeidsmarkt. “Een dakwerker revalideert niet en-kel met toestellen en gewichten,” zegt zorgmanager Luc Claes, “we laten hem zijn vroegere job opnieuw uitvoeren. Onder begeleiding en in veilige omstandigheden natuurlijk.” 21 van de 55 patiënten vonden zo al de weg terug naar een job. Het Europees Sociaal Fonds (ESF) heeft het Jessa Ziekenhuis onderscheiden voor dit project en uitgeroepen tot ESF-ambassadeur.
H
Borstkankerpatiënten die voor een behandeling met trastuzumab, dat is het actieve
bestanddeel van de merknaam Herceptin®, naar het daghospitaal komen, hebben hun
wachttijd aanzienlijk zien dalen. Vroeger moesten deze patiënten gemiddeld 45 minuten
wachten op hun bereiding, maar sinds de medisch oncologen en de apotheek zijn over-
geschakeld naar ‘dose banding’ is die wachttijd meer dan gehalveerd. De gemiddelde
borstkankerpatiënt krijgt haar dosis trastuzumab nu al na 20 minuten. Dit innoverend
project werd geleid door apotheker Liesbeth Decoutere, haar collega’s van de zieken-
huisapotheek in samenwerking met de medisch oncologen.
Voorheen werd de dosis trastuzumab voor elke patiënt op de milligram nauwkeurig bere-
kend en bereid. Door het systeem van ‘dose banding’ wordt de dosis nog wel individueel
berekend maar wordt ze in samenspraak met de oncologen en op basis van wetenschap-
pelijke rekenmethodes afgerond naar een standaard.
Deze standaarddosis laat toe dat bereidingen in de ziekenhuisapotheek al beschikbaar
zijn nog voor de patiënt het ziekenhuis binnenstapt. Het systeem van ‘dose banding’
heeft in de praktijk nog andere voordelen. Het zorgt voor minder piek- en dalmomen-
ten in de ziekenhuisapotheek waardoor de werkdruk gespreid wordt en andere berei-
dingen dus ook sneller klaar zullen zijn. Oncologen verzekeren dat deze standaarddosis
hetzelfde effect heeft als de individueel bereide variant. Voor de patiënt blijft de che-
mobehandeling even optimaal, alleen ziet zij haar wachttijd voor deze bereiding in het
daghospitaal meer dan halveren.
Tot vandaag paste het Jessa Ziekenhuis dit systeem van doseringen enkel toe bij trastu-
zumab voor borstkankerpatiënten. De hematologen starten nu ook met dose banding
met Mabthera® (actief bestanddeel: rituximab) een antilichaam dat gebruikt wordt voor
de bestrijding van allerlei soorten non-hodgkin lymfomen. Jessa zal in de toekomst deze
methode voor meer types van oncologische bereidingen toepassen waardoor de wacht-
tijden van alle kankerpatiënten in het daghospitaal zullen dalen.
De Amgen Scientific Award wil ziekenhuisapothekers stimuleren om wetenschappelijk on-
derzoek te verrichten en de resultaten te delen met collega’s. Het Jessa Ziekenhuis maakt
daarom deze manier van werken kenbaar aan de andere Vlaamse Ziekenhuizen. Het is de
vierde keer in twaalf jaar dat de apotheek van het Jessa Ziekenhuis deze award wint.
Wachttijden voor borstkankerpatiënten sterk verminderd in daghospitaal
Jessa wint Amgen Scientific Award voor ziekenhuisapothekers
oor te werken met dosisstandaardisatie van Herceptin®, een ge-neesmiddel bij de bestrijding van borstkanker, is het Jessa Ziekenhuis er in geslaagd om de wachttijd voor borstkankerpatiënten in het daghospi-taal sterk te verminderen. Jessa is het eerste ziekenhuis in Vlaanderen dat dit principe toepast. Voor dit project kregen de ziekenhuisapothekers van Jessa op de statutaire dag van de Vlaamse Vereniging voor Ziekenhuisapo-thekers de Amgen Scientific Award.
D
13
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
13
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
Onmiddellijk na een ongeval, ziekte of aan-
doening staan zowel revalidanten als werk-
gevers erg open voor een terugkeer naar de
job. Deze betrokkenheid blijkt echter na vier
tot zes maanden langs beide kanten sterk af
te zwakken. De kans op hertewerkstelling
neemt dan af met 50%. Na een afwezigheid
van meer dan een jaar daalt die zelfs tot 20%.
We zijn in 2011 met deze aanpak begonnen.
Van de 55 revalidanten die in aanmerking
kwamen voor dit project zijn er ondertussen
21 weer aan het werk.”
Het Europees Sociaal Fonds heeft jullie uit-
geroepen tot ambassadeur. Wat betekent
dat?
Luc Claes: “Met deze bekroning zet het ESF
Jessa niet alleen in de bloemetjes, maar
voorziet het ESF-Agentschap Vlaanderen
ook extra steun om gedurende een jaar dit
project te verspreiden en kenbaar te maken.
Het ESF geeft deze onderscheidingen aan
organisaties die een uitmuntende methodiek
of uitmuntend instrument hebben ontwik-
keld om de arbeidsmarkt in Vlaanderen te
versterken.”
Jessa verkozen tot ambassadeur Europees Sociaal Fonds voor revalidatieproject Weer-Werk
14
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
“De heroriënteringscel begeleidt
medewerkers uit ondersteunende
diensten die omwille van de herstructu-
rering op hun diensten moeten afvloeien,
naar een andere vrijgekomen job binnen
de organisatie. Indien dat niet mogelijk is,
zorgen we voor ‘outplacement’ begeleiding.
Dat is begeleiding bij het vinden van een
job buiten het ziekenhuis. Al deze mede-
werkers komen in een ‘pool’ terecht van
waaruit we dan zoeken naar een aange-
paste vacature. Medewerkers kunnen ook
voor een deel van hun jobtime in de pool
terechtkomen of vanuit de pool ingescha-
keld worden voor het invullen van een tij-
delijke vacature.”
“Piet Vandamme (administratief
directeur), Hilde Goossens (direc-
teur ICT), Jocelijn Coenegrachts (financieel
directeur), dr. Bruno Van Eesbeeck (externe
consultant), Yvette Wilmaerts (adjunct-di-
recteur P&O) en ikzelf. Voor de praktische
uitvoering worden we ondersteund door
medewerkers van P&O.”
“We willen de afbouw zoveel mo-
gelijk door natuurlijke afvloeiing
realiseren. Daarom hebben alle medewer-
kers een brief gekregen om het deeltijds
werken te promoten. Ook personeelsleden
die met vervroegd pensioen of brugpen-
sioen kunnen gaan, zijn aangeschreven.
Daarnaast zijn of worden een aantal con-
tracten van bepaalde duur niet verlengd.
Hierdoor komen jobs vrij in de organisatie.
Als heroriënteringscel proberen wij een
goede match te vinden tussen de mede-
werkers die in de pool komen en de vaca-
tures in de organisatie. We houden hierbij
onder meer rekening met CV’s, diploma’s en
competenties maar ook met de wensen of
voorkeur van de medewerker. Medewerkers
die in de pool terechtkomen kunnen zich
tijdens het heroriënteringsgesprek laten
bijstaan door iemand van de werknemers-
organisaties. Vanuit de cel zullen we de
werknemersorganisaties ook regelmatig op
de hoogte houden van de stand van zaken
in de pool.”
“De directieleden beschikken
over 10 criteria die ze in willekeu-
rige volgorde en in samenspraak met de be-
trokken leidinggevende kunnen toepassen:
- Resultaten evaluatiegesprekken en af-
spraken functioneringsgesprekken
- absenteïsme
- vrijwillig(e) mutatieaanvraag of vertrek
- anciënniteit
- profiel - minst geschikt voor de dienst of
meest geschikt voor een andere dienst
- tewerkstellingsbreuk nodig voor het werk
- nice to have-functies
- flexibiliteit: bereid zijn te werken op vrije
momenten, langer blijven, vroeger komen
- niet matchen in het team
- bereid zijn tot bijscholing en omscholing.
We vragen van de directieleden telkens een
goede motivering waarom een medewerker
naar de pool verwezen wordt.”
“We maken de vacatures niet al-
gemeen bekend omdat we willen
vermijden dat de onzekerheid voor mede-
werkers in de pool nog groter wordt. Het
8 vragen over de heroriënteringscelHeroriënteringscel begeleidt Jessamedewerkers naar nieuwe job
n december 2013 legde het Jessa Ziekenhuis een herstructure-ringsplan voor de volgende jaren op tafel. Het doel: een financieel gezond en aantrekkelijk ziekenhuis blijven, ook als werkgever. Eén van de maatre-gelen binnen het herstructureringsplan is de afbouw van het equivalent van 50 voltijdse jobs in ondersteunende diensten in 2014. In dat kader werd er een ‘heroriënteringscel’ opgericht. Wat is dat en waarvoor dient het? We vuurden 8 vragen af op directeur P&O Karel Bosmans.
I
1
2
3 4
5
Wat is de heroriënteringscel?
Wie zetelt in de heroriënteringscel?
Hoe gaat de heroriënterings-cel te werk?
Welke criteria bepalen wie in de pool terechtkomt?
Hoe worden de vacatures bekend gemaakt?
Oorkonde van Vlaamse patiënten voor Jessa en ZOL
15
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
“Een aanbod weigeren kan mits een moti-
vering. We doen ons uiterste best om ie-
dere medewerker binnen de pool twee tot
drie mogelijkheden aan te bieden, rekening
houdend met zijn of haar competenties.
Maar het aantal beschikbare plaatsen is be-
perkt. We rekenen dus wel op de flexibiliteit
van medewerkers. Wie herhaaldelijk een
aanbod weigert, zullen we eerder begelei-
den naar een job buiten het ziekenhuis.”
“Ja, dat kan. Indien de nieuwe functie een la-
ger barema heeft dan de vorige en dus ook
minder verantwoordelijkheden meebrengt,
kijken we vooral naar de jobtime. Wordt de
nieuwe functie voor minder dan 50% uitge-
oefend, dan blijft de oorspronkelijke salaris-
schaal behouden, anders niet. We bekijken
echter ook of we de nieuwe functie kunnen
opwaarderen door meer verantwoordelijk-
heden te geven. Op die manier kan het wel
zijn dat het barema behouden blijft.”
is niet de bedoeling dat zij ‘in competitie’
moeten gaan met anderen. We willen in de
pool werken met een duidelijk afgelijnde
groep die duidelijk weet welke vacatures
er zijn. We houden wel rekening met reeds
bestaande mutatie-aanvragen.”
8 vragen over de heroriënteringscelHeroriënteringscel begeleidt Jessamedewerkers naar nieuwe job
68
7
Kan je als medewerker een aanbod van de heroriënteringscel weigeren? Welke timing houdt
de heroriënteringscel aan?
Kan het zijn dat medewerkers minder gaan verdienen?
Het Jessa Ziekenhuis en het ZOL zijn op
maandag 9 december 2013 gelauwerd
omdat ze werk maken van het meten
van patiëntenervaringen. Ze kregen
hiervoor een oorkonde overhandigd.
‘Verpleegkundigen en artsen gaven
mij een begrijpelijke uitleg’ of ‘Ik kreeg
vooraf voldoende informatie over de
kosten van mijn opname.’ Het zijn maar
enkele voorbeelden van vragen uit de
enquête van het Vlaams Patiënten-
platform (VPP), een overkoepeling van
bijna honderd patiëntenverenigingen
in Vlaanderen. In Limburg zijn er twee
ziekenhuizen die meewerken aan deze
patiëntenpeiling van het VPP. “Die wil-
len we in de bloemetjes zetten,” zegt
directeur Ilse Weeghmans van het
VPP. “Deelname aan de patiëntenpei-
ling is niet verplicht, dus we zijn blij
dat Jessa en ZOL bewust kiezen om de
ervaring van patiënten te meten zodat
ze van daaruit verbeteracties kunnen
invoeren.” Zowel ZOL als Jessa hebben
een lange traditie in het peilen naar
patiënttevredenheid. Vergeleken met
vroeger zorgt de bevraging van het
VPP voor een nieuwe invalshoek. “In
het verleden werden patiënten ook al
bevraagd, maar dat was eerder vanuit
het oogpunt van het ziekenhuis als or-
ganisatie,” vertelt directeur patiënten-
zorg Ludo Meyers. “Dankzij de input
van de patiënten zelf bekijken we de
situatie nu door de bril van de patiën-
ten en staan hun ervaringen centraal.
En dat is het grote verschil: niet alleen
wat wij als zorgverleners doen is be-
langrijk, maar ook hoe we het doen.” In
de toekomst wil het Vlaams Patiënten-
platform ook een specifieke bevraging
opstellen voor kinderen en ouderen.
“Half februari hebben we de na-
men doorgekregen van de mede-
werkers die in de pool terechtkomen. Ook
de aanvragen voor jobverminderingen, ver-
vroegde pensioneringen e.d. zijn intussen
binnen. We doen nu de oefening om voor
de medewerkers in de pool zo snel mogelijk
een goede match te vinden. Zo hoeven ze
niet onnodig lang in onzekerheid te zitten
en houden we voldoende tijd om
hen effectief te begeleiden in
hun oriëntering naar de
nieuwe job toe, bijvoorbeeld
via bijscholing. Tegen 30 juni
moet de afbouw volledig
gerealiseerd zijn.”
16
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
Kabouter Klus bezoekt 40 patiëntjes in het Jessa Ziekenhuis root bezoek maandagmiddag 23 december op de kinderafdeling van het Jessa Ziekenhuis. Kabouter Klus kwam er op de eerste dag van de kerstvakantie veertig patiëntjes een hart onder de riem steken. Bij elk kind nam de bekende ka-bouter ruim de tijd voor een praatje en een foto. De kinderen genoten met volle teu-gen van dit onverwachte kerstgeschenk. Na anderhalf uur vertrok Kabouter Klus naar Plopsa Indoor. De volledige fotore-portage vind je op onze facebookpagina.
G
Voor ieder nummer van Jess plukken we enkele nieuwtjes of leuke
berichten van Jessa backstage. Je vindt Jessa backstage door in
de zoekbalk van facebook ‘jessabackstage’ in te tikken of via de
link www.facebook.com/groups/jessabackstage. Jessa backstage
is een gesloten groep die voorbehouden is voor artsen en mede-
werkers van ons ziekenhuis.
Jessa backstage
Ingrid Donny
30 december 2013
56 personen vinden dit leuk 30 december 2013
Ja, het ergste is ons overkomenen maakt een eind aan onze stoutste dromen.Laurens, je gaat ons team verlatenmaar we zullen altijd over je blijven pratenMet je muis altijd aan de linkerkant,oh, wat vonden wij dat ambetantNaast Laurens hadden we nog andere namen voor jouwat wil je dan ook met zoveel vrouwen aan je mouwLala, de Lau, Laurent'ke en uiteraard Rambo niet te vergeten, wat hebben wij je toch laten zweten!Niet alleen de tonijngeur zullen we s middags missen,ook je persoonlijkheid zullen we niet kunnen wissen.Laurens, je bent een geweldige vent,blijf vooral wie je bent!Voor de rest wensen we je nog veel succesen ben je steeds welkom op ons adres!
Kristof Hayen
25 december 2013
VTM-Nieuws bezocht spoedgevallendienst op kerst-
avond. Voor de meeste collega's betekent kerstavond
gezellig samen zijn met vrienden en familie. Liefst met
lekker eten en een glas bubbels erbij. Maar op sommige
plaatsen gaat het leven gewoon zijn dagelijkse gangetje.
Op heel wat afdelingen in ons ziekenhuis bijvoorbeeld.
Een team van het VTM-Nieuws kwam de sfeer opsnui-
ven op onze spoedgevallendienst. Collega's Inge Nell en
Ronald Croughs in volle actie in het Nieuws van 13u!
Enkele sfeerbeelden van de opnames...
24 personen vinden dit leuk 25 december 2013
Tim Spelmans
27 december 2013
24 personen vinden dit leuk 27 december 2013
Tip vd week. Het saldo van op je "Ticket Restaurant"-kaart (elektronische maaltijdcheques) te weten ko-men via je smartphone? Zoek achter "TicketFinder" van Edenred Belgium in de App- en Playstore (Apple en Android)
17
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
Jessa Backstage
Hanne Kelgtermans
23 november 2013
51 personen vinden dit leuk 23 november 2013
HEERLIJK verschil om in te werken, toch!? #labo#campussalvator#jessa#voor&na
Kristof Hayen
10 januari 2014
Die middag via [email protected] #altijdplezantomtelezen
30 personen vinden dit leuk 10 januari 2014
Bij deze wil ik heel het team van de bevallingsafdeling dat geholpen heeft bij de bevalling van onze zoon Iskander heel erg bedanken voor de superprofessionele hulp die ze allen hebben gegeven die dag 8/1/2014. Jullie waren ten allentijde begripvol, geduldig, behulpzaam en heel professioneel. Van een heel dankbare vader, Ives.
Contact (vraag verstuurd via jessazh.be)
18
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
Initiatiefnemers van het transmuraal zorg-
pad dementie zijn het Expertisecentrum
Dementie Contact en LISTEL vzw. Naast het
Jessa Ziekenhuis werken onder meer ook het
OCMW, de huisartsenkring Herkenrode, het
psychiatrisch ziekenhuis Asster, het Cen-
trum Geestelijke Gezondheidszorg L.I.T.P., het
apothekersverbond, de Liberale en Christe-
lijke mutualiteit, diensten thuisverpleging, de
Vlaamse Alzheimer Liga en Familiehulp mee
aan de ontwikkeling van het zorgpad.
Voor wie? Het zorgpad wordt in eerste instantie ontwik-
keld voor een patiëntenpopulatie van 65 jaar
en ouder met een vermoeden van cognitieve
problemen en/of met een diagnose dementie.
In een latere fase kan er een uitbreiding ge-
beuren naar jonge personen met dementie.
Het zorgpad wordt ontwikkeld en uitgetest
in de regio Hasselt, Diepenbeek en Zonhoven.
Als de test succesvol is, kan het ontwikkeld
worden in andere Limburgse regio’s.
Twee luikenHet zorgpad verloopt volgens de fasen van
het zorgproces en is onderverdeeld in twee
luiken. In eerste fase wordt gefocust op het
luik ‘detectie & signalering, diagnosestelling
en toegang tot zorg’. Later komt het luik ‘zorg-
en dienstverlening, palliatieve zorg en nazorg’
aan bod.
Een consulente van ECD Contact fungeert als
zorgpadbegeleider. Daarnaast is er een kern-
team samengesteld met vertegenwoordigers
vanuit de verschillende organisaties die het
zorgpad mee ontwikkelen. Later is het de
bedoeling om werkgroepen samen te stellen
met vertegenwoordigers van de werkvelden.
Ze zullen onder meer concrete voorstellen uit-
testen.
Meer infoMeer informatie volgt in de loop van het pro-
ject. Wie nu al graag wat meer wil weten over
dit omvangrijke samenwerkingsinitiatief kan
hiervoor terecht bij zorgpadbegeleider en con-
sulente Greta Mekers, greta.mekers@ocmw
hasselt.be.
Jessa werkt mee aan transmuraal zorgpad dementie et Jessa Ziekenhuis gaat samen met een 12-tal partners een transmu-raal zorgpad dementie ontwikkelen. Het doel: op een duurzame manier de kwali-teit van leven en van zorg optimaliseren op maat van de persoon met dementie en de mantelzorger. Het zorgpad moet de betrokken hulp- en zorgverleners daar-bij ondersteunen. Het is de bedoeling om dit zorgpad ook in ons ziekenhuis toe te passen en dit vooral op geriatrische diensten. Ook op andere diensten waar 65-plussers met tekenen van dementie verblijven kan het zorgpad een hulpmid-del zijn.
H
• dr. Nina De Klippel en dr. Chris Willems,
neurologen – geheugenkliniek (afwisselend)
• dr. Mark Lutin en dr. Charlotte De Clerq,
geriaters – geheugenkliniek (afwisselend)
• Nathalie Nelles, hoofdverpleegkundige psychogeriatrie
• Margriet Goltstein, logopedist,
en Yolande Baens, ergotherapeut (afwisselend)
Zetelen vanuit Jessa in het kernteam
19
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
Op campus St.-Ursula verandert er niets. Zij
schakelden eerder al over op hun nieuwe te-
lefoonnummers. Hun nummers beginnen niet
met een 3 maar met een 5 omdat Herk-de-
Stad in een andere telefoonzone zit.
Geleidelijke omschakelingDe omschakeling naar de nieuwe telefoon-
nummers gebeurt geleidelijk aan, dienst per
dienst. Als alles volgens plan verloopt, dan
heeft iedereen tegen eind 2014 een nieuw
telefoonnummer. De leidinggevenden ont-
vangen hiervoor tijdig de nodige informatie
om zich op de omschakeling voor te bereiden.
Zo krijgen ze onder andere een beknopte in-
fobundel met allerlei aandachtspunten. Op
voorhand grondig nadenken waar je huidige
telefoonnummer overal vermeld staat is zo’n
aandachtspunt. Naamkaartjes? Infopagina’s
Jessanet of Jessa Zorgnet? Specialisme deel-
website? Formulieren? Patiënteninformatie-
brochures, … Het zijn maar enkele van de vele
belangrijke dingen waar je zeker aan moet
denken.
Gebruik altijd het 5-cijferige nummerDoor de geleidelijke omschakeling naar de
nieuwe nummers is het niet altijd even duide-
lijk welk nummer je precies moet gebruiken.
Moet ik de campusprefix gebruiken als ik naar
een collega op dezelfde campus bel? Waarom
krijg ik op campus Salvator zo vaak telefoons
die bestemd zijn voor iemand op campus Vir-
ga Jesse of omgekeerd? Waarom moet ik voor
campus St.-Ursula 5 cijfers gebruiken en voor
de Hasseltse campussen maar 4?
Om al deze ongemakken te vermijden, gebruik
je best altijd het 5-cijferige nummer, ook als je
naar iemand op je eigen campus belt. Dat num-
mer staat in de wie is wie aangeduid als “Te-
lefoon intern”. Het nummer “Telefoon extern”
is het nummer waarop je voor externen, zoals
patiënten, leveranciers, … bereikbaar bent.
Voor de noodnummers verandert er niets. Dit
blijven 4-cijferige nummers die voor alle cam-
pussen hetzelfde zijn (of twee cijfers voor de
algemeen operator telefooncentrale op jouw
campus).
Vermijd geprinte telefoonlijstjesVermits er in de loop van dit jaar nog heel wat
nummers gaan veranderen maak je best zo
weinig mogelijk gebruik van eigen geprinte
telefoonlijstjes. Voor je het weet is je lijstje
immers achterhaald en komt je bij de verkeer-
de collega terecht. Voor de correcte en up-to-
date nummers kan je altijd terecht op de wie
is wie op Jessanet.
Op algemeen verzoek voorziet de dienst com-
municatie ook terug een geprinte versie van
de wie is wie. Deze printversie wordt echter
pas op het einde van het jaar verspreid. Ook
deze lijst zou immers snel achterhaald zijn
door alle wijzigingen die er dit jaar nog op het
programma staan.
Voor meer en up-to-date info over alles wat
met telefonie te maken heeft, kan je steeds
terecht op de deelwebsite telefonie jessanet.
jessazh.be/telefonie.
Nieuw telefoonnummer voor iedereen op campus VJ & SA
inds december zitten we in de laat-ste fase van het project interne telefonie. In deze fase krijgt iedereen op beide Hasseltse campussen een nieuw telefoonnummer, dat steeds met een "3" zal beginnen. Dit nieuwe nummer is niet meer gebonden aan een speci-fieke campus en verhuist gewoon mee indien de betrokken dienst verhuist naar een andere campus. De focus ligt initieel op campus Sal-vator om daar zo snel mogelijk de oude tele-fooncentrale uit dienst te kunnen nemen.
S
Noodnummers:11 Telefooncentrale
5555 Security
9600 Interne Mug
9999 Brandmeldingen
20
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
DiabEETweter:
oals je in het vorige nummer van Jess kon lezen, heeft het kinderdiabetescentrum van ons ziekenhuis een eigen website met daarop een diabEETweter. Dat is een leuk spel waarmee kinderen met diabetes – maar ook hun familieleden, leerkrachten of leiders bij de jeugdbeweging - heel wat leren over voeding en diabetes. Maar is dit spel ook echt op maat van de kinderen? Diëtiste Astrid Vanoppen liet diabetespatiëntjes Brecht (10 jaar), Nienke (10 jaar), Charlotte (11 jaar) en Hannelore (9 jaar) de test doen. Dit is wat zij ervan vonden.
Z
Charlotte,11 jaar
Hannelore, 9 jaar
Nienke, 10 jaar
Brecht,10 jaar
Diëtiste Astrid
Dit spel
is keicool gemaakt.“
"
21
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
DiabEETweter: ook getest op kinderen
Hannelore, 9 jaar
Charlotte: “Hé, over de spijsvertering
hebben we ook geleerd in school. Iek,
wat is dat? Oh, is dat de dikke darm?
Cool, dat lijkt op een smiley!”
Hannelore: “Maar dan wel eentje met
een dikke neus.”
Ze schateren het alle vier uit.
Hannelore: “Ik vind dit spel keicool
gemaakt! Staat het op de website?
Oh, dan kan ik het thuis ook spelen.
En samen met mijn opa! Ik mag van mijn
mama niet bij opa blijven slapen omdat
mijn opa niet genoeg weet over diabe-
tes. Nu kan ik samen met hem oefenen!”
Als ze horen dat de mama’s staan te wachten om terug naar huis te gaan:
“We willen nog een spelletje doen. Echt superleuk!”
Nienke, Brecht, Hannelore en Charlotte kregen voor het komen uittesten
van het spel een leuke, kleine verrassing.
Je kan de diabEETweter zelf ook uitproberen op www.jessazh.be/diabeetweter.
Nienke: “De spelletjes met twee sterretjes zijn nog niet zo moeilijk, maar soms
is er wel een moeilijk vraagje bij. Als je op het vraagteken klikt, staat er uitleg.
Dat is ook uitleg voor mijn mama en papa.”
Hannelore: “O, kijk: wat staat er op
de verpakking? Dat moet ik thuis
ook altijd bekijken van mijn mama.”
Charlotte: “Waarvoor dient vet?
Om dik te worden.”
Opnieuw schatergelach.
Charlotte en Nienke: “Wat is dat hier eigenlijk?
Ik denk dat het een groente is, maar ik weet niet
hoe het heet. O, een aubergine, wat een rare naam.”
Brecht: “Het spel is leuk om nog eens te
herhalen wat je allemaal al over diabetes weet.
Sommige dingetjes was ik vergeten, maar nu
weet ik ze opnieuw.”
22
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
Medische dossiers“Bijna alle medische diensten werken op dit
ogenblik volgens het principe van ‘paperless
office’,” legt Liliane Swennen, verantwoorde-
lijke van het centraal medisch archief (CMA)
uit. “Nieuwe dossiers worden meteen elek-
tronisch aangemaakt. Als de patiënt papieren
documenten bij heeft, scannen we die in. Voor
kleine hoeveelheden doet het secretariaat
van de afdeling dat, bij meer dan vijf pagina’s
gebeurt dat met de centrale scanner op onze
dienst.”
Elektronische databankMaar wat als de patiënt al een papieren me-
disch dossier uit het verleden heeft? “Op cam-
pus VJ gebeurde de bewaring van de medische
dossiers altijd centraal in het medisch archief.
Al die dossiers zijn opgenomen in onze elek-
tronische databank die gelinkt is aan Poema
en Ultragenda. Op het ogenblik dat een pa-
tiënt ingeschreven wordt voor een consultatie
of (dag)opname en hij in de afgelopen vijf jaar
nog bij de betreffende artsengroep geweest
is, wordt het bestaande dossier automatisch
via het systeem opgevraagd. Zodra we de
aanvraag binnen krijgen, zorgen we dat het
dossier gedigitaliseerd wordt zodat de arts
het kan raadplegen in het elektronisch pa-
tiëntendossier C2M. Voor campussen SA en
SU hanteren we hetzelfde principe maar daar
moeten we op een iets andere manier te werk
gaan. Dit komt omdat iedere arts op campus
SA en SU vroeger zelf zijn archief beheerde en
de vroegere patiëntennummers niet herken-
baar zijn door de huidige Poema-databank.
Toch maken ook heel wat van deze artsen
intussen gebruik van onze centrale medische
archiefruimte in Ekkelgaarden. Komt er een
patiënt van hen waarvan het medisch dossier
in Ekkelgaarden bewaard wordt, dan vraagt
de secretaresse dat bij ons op en digitaliseren
wij het aan de hand van het huidige inschrij-
vingsnummer in Poema.”
Legaal vernietigen“Na het inscannen van de dossiers doen we
steekproeven op kwantiteit en kwaliteit van
de gescande documenten. Nadien vernietigen
we de papieren dossiers op een legale manier
en vermelden in onze databank dat het dos-
sier gescand is.” Medische dossiers bestaan
trouwens niet alleen uit documenten. Ook
glazen plaatjes en paraffineblokjes met weef-
sels van de afdeling pathologische anatomie
of röntgenfoto’s en tracés maken onderdeel
uit van het medisch archief. Na het verstrijken
van de wettelijke en afgesproken bewaar-
termijn worden ook deze legaal vernietigd.
“Onze belangrijkste doelstelling is nog steeds
niet het digitaliseren van alle bestaande pa-
Bijna drie miljoen pagina’s medische documenten centraal gedigitaliseerd edere gehospitaliseerde patiënt heeft een medisch en een verpleeg-kundig dossier. Deze dossiers moeten respectievelijk 30 en 20 jaar bewaard blij-ven. Dit mag op papier en/of elektronisch gebeuren. Ook elke daghospitalisatie en raadpleging moet terug te vinden zijn in het medisch dossier. Het centraal medisch archief werkte de afgelopen jaren een efficiënt systeem uit om deze dossiers te beheren. Het elektronisch patiëntendossier en de mogelijkheid om papieren documenten te digitaliseren zijn hierbij belangrijke elementen.
I
2 870 000Het aantal gescande pagina's sinds
2006
25 000Het aantal gescande
documenten per maand
348 Het aantal medische dossiers dat per maand in Ekkelgaarden
toekomt. In 2007 waren dat nog 2 810 nieuwe dossiers per
maand.
Liliane Swennen,
verantwoordelijke van het centraal medisch archief
820 palletboxen met niet-actieve medische documenten
23
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
pieren documenten maar wel het stoppen van
de aangroei van het papieren archief en het
overschakelen naar het volledig elektronisch
medisch dossier. En daar slagen we goed in,”
aldus Liliane.
VoordelenEen digitaal archief biedt een aantal voor-
delen. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk om de
stockruimte maximaal te beheren, zijn dos-
siers die opgevraagd worden zonder zoek-
werk terug te vinden en worden documenten
niet langer bewaard dan nodig. “Een ander
belangrijk voordeel is dat een elektronisch
dossier voor iedere behandelende arts perma-
nent en overal zichtbaar is. We zien de laat-
ste 15 jaar een grote evolutie: van papieren
dossiers die uitsluitend beschikbaar waren
voor de arts-eigenaar van het dossier, naar
dossiers die raadpleegbaar waren voor de
artsengroep, tot elektronische dossiers waar-
toe elke behandelende arts en zorgverstrek-
ker nu toegang heeft.”
Verpleegkundige dossiersVoor de verpleegkundige dossiers heeft het
CMA een andere aanpak. Liliane: “De meeste
verpleegafdelingen werken op dit ogenblik
nog met een papieren verpleegkundig dos-
sier. Na het ontslag van de patiënt bewaart
de afdeling het dossier tot na de MVG-periode.
Het bewaren gebeurt in een enveloppe met
een identificatievignet met barcode. Na de
MVG-periode komen deze dossiers in speciale
bakken naar het verpleegkundig archief waar
we ze inventariseren door met een leespen
de barcode in te lezen. Zo beschikken we over
een elektronische inventaris waar we ook re-
gistreren in welke genummerde doos de dos-
siers zitten. We doen dan meteen ook een con-
trole of we alle dossiers ontvangen hebben
van de patiënten die tijdens die drie maanden
op die afdeling ontslagen zijn. Indien nodig
krijgt de hoofdverpleegkundige een lijstje van
de ‘spoorloze’ dossiers. In de toekomst is het
de bedoeling dat ook de verpleegkundige dos-
siers elektronisch worden aangemaakt, maar
op dit ogenblik stijgt het aantal papieren ver-
pleegkundige dossiers nog steeds door het
stijgend aantal daghospitalisaties.”
Niet zomaar archiverenHet Centraal Medisch Archief heeft de afge-
lopen jaren een mooi parcours afgelegd. "We
kunnen nu met minder personeel en ruimte,
maar met meer ICT-ondersteuning en reor-
ganisatie meer diensten ondersteunen. En
dat proberen we zo verder te zetten,” aldus
Liliane. “We bewaren niet zomaar alles maar
houden ons aan de wettelijke regels. Als dien-
sten documenten brengen bekijken we samen
kritisch of die documenten moeten bewaard
en gearchiveerd worden en hoe lang.” Voor
de praktische regels zijn er procedures op
JessaZorgnet beschikbaar. Daarnaast is het
uiteraard heel belangrijk dat medische en ver-
pleegkundige dossiers op een correcte manier
gearchiveerd worden zodat ze meteen terug
te vinden zijn. “We hebben bijvoorbeeld net
een controle van de FOD (Federale Overheids-
dienst) achter de rug. De inspecteurs sturen
enkele dagen vóór de controle een lijst door
van dossiers die ze willen inkijken. Het is dan
kwestie deze snel terug te vinden. Daarnaast
vragen verpleegdiensten, stafmedewerkers
en artsen dossiers op maar ook patiënten
hebben het recht om hun dossier in te kijken
of een afschrift ervan op te vragen. Het af-
gelopen jaar hebben we zo’n 400-tal dossiers
opgezocht op vraag van patiënten of hun na-
bestaanden."
Bijna drie miljoen pagina’s medische documenten centraal gedigitaliseerd
400Het aantal dossiers dat in 2013 op-
gevraagd werd door patiënten of hun
nabestaanden.
1 350Het aantal strekkende meters centraal
verpleegkundig archief.
220Het aantal strekkende meters RX-mappen.
605 strekkende meters actieve medische dossiers in hangklassement 3 000 strekkende meters niet-actieve medische documenten, dossiers en weefsels
24
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
Op de vraag hoe hij ertoe gekomen is om aan
dergelijke missies deel te nemen, zegt dr.
Smeets: “Ik heb dit altijd al willen doen. De
wereld hiermee veranderen kunnen we niet.
Het percentage blinden in Congo blijft enorm
hoog, maar voor de mensen die geholpen
worden maakt het uiteraard wel een verschil.
Zo’n ervaring verandert trouwens ook jezelf.
In onze Westerse wereld staan we er zelden
bij stil, maar het is wel zo: je bent wie je bent
dankzij de kansen die je hier krijgt. Wat zou
dat ginder zijn? Door enkele weken in de
meest primitieve omstandigheden te leven
en te werken – omstandigheden die al bij al
nog luxueuzer zijn dan die van de plaatselijke
bevolking – kom je jezelf ook wel eens tegen.”
Op drie fronten actiefMaar wat houdt zo’n missie precies in? “We
werken er op drie fronten: operaties, raadple-
gingen en bijscholing van plaatselijke artsen
en verpleegkundigen,” vertelt dr. Smeets. “In
het veldhospitaal van de Broeders van Liefde
beschikken we over drie operatietafels in één
zaal. Met ons team van vier oogchirurgen wer-
ken we in een beurtrol: telkens drie halve da-
gen operaties en één halve dag raadpleging.”
220 cataractoperatiesHet Belgische team kan tijdens de missie re-
kenen op de vaste hulp van plaatselijke men-
sen voor bijvoorbeeld de sterilisatie van het
materiaal, twee omloopverpleegkundigen in
de operatiezaal, …. “Eén van die verpleegkun-
digen doet de ‘algemene’ anesthesies voor
onder meer kinderen onder de 15 jaar of te
pijnlijke ingrepen zoals volledig verwijderen
van een totaal verzweerde oogbol. Dit jaar
hebben we 220 cataractoperaties gedaan en
72 ‘kleine’ ingrepen en dit gelukkig zonder
één infectie. En met de hulp van de verpleger-
anesthesist hebben we verschillende blinde
kinderen kunnen opereren die nu terug zien.”
125 raadplegingen per dagNaast de oogchirurgen doen ook de twee
meegereisde oogartsen raadplegingen en
brilaanpassingen. “Tijdens de raadpleging
zien we iedere dag 100 nieuwe patiënten
en 25 patiënten waarbij we de dag ervoor
een ingreep hebben gedaan. We worden dan
bijgestaan door tolken. Ook in de ‘brillenboe-
tiek’ is er een tolk. Voor het eerst hadden we
dit jaar trouwens steeds een oogarts in de
brillenboetiek, waardoor de kwaliteit van de
brilaanpassingen verbeterd is. Ook nieuw is
dat we afspraken hebben gemaakt met een
groothandelaar geneesmiddelen waardoor de
verkoop van betaalbare glaucoomdruppels op
poten kan gezet worden.”
Voorinschrijvingen volzetDe komst van het Belgische team naar Nioki
wordt ruim op voorhand in de kerk aangekon-
digd. “Voor het eerst hebben we gewerkt met
voorinschrijvingen. Een maand vooraf zaten
de raadplegingen al vol. Heel wat mensen lo-
geren een maand in het dorp tot ze aan de
beurt zijn. Om te vermijden dat mensen da-
genlang in de warme zon op het domein van
de broeders zaten te wachten, hebben we dit
Oogoperaties in Congo, maar: “vrijwilligerswerk kan overal”
r. Bruno Smeets, oogarts in ons ziekenhuis, trok in november voor de vijfde keer als vrijwilliger naar Congo. Als lid van een team van Oph-thalmology World Wide (OWW) voerde hij er in Nioki gedurende twee weken oogoperaties en consultaties uit. “Het lijkt misschien spectaculair wat we doen, maar er zijn tal van mensen die zich als vrijwilliger inzetten. Kijk bij-voorbeeld maar naar de vele vrijwil-ligers die in ons ziekenhuis een hel-pende hand bieden.”
D
dr. Bruno Smeets, dr. Tim en dr. Charles
Het team van OWW in Nioki, met dr. Smeets (2de links vooraan)
Klaarmaken voor de operaties
25
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
jaar lijsten uitgehangen. Alleen mensen die
zich op de juiste dag aanboden werden op het
domein toegelaten. Dat was zeker een verbe-
tering.”
Kennis delenDe missie is meteen ook een prima gele-
genheid om plaatselijke zorgverleners bij te
scholen in oogziekten. “Zr. Silvie, een ver-
pleegkundige die elders in een ziekenhuis
oogverzorging verleent, kreeg vorig jaar een
spleetlamp van ons, maar die was al snel stuk.
We hebben haar nu uitgelegd wat ze moest
doen om deze te herstellen en ze heeft nog
wat bijkomende kennis kunnen opdoen. Ver-
der assisteerde dr. Tim Mayala ons. Hij was
vorig jaar nog huisarts, maar is nu – dankzij
de spleetlamp en het Kanskiboek dat we hem
vorig jaar gaven – beter geschoold in oogziek-
ten. Hij voerde nu onder onze supervisie al
heel goed raadplegingen uit. Daarnaast maak-
ten we ook kennis met dr. Charles van Kindu.
Hij is – als 40-jarige vader van vier kinderen
- pas afgestudeerd als oogarts met een heel-
kundige opleiding (in Uganda in het Engels!).
Een zeer bekwame en handige oogarts die
bijzonder blij was met de spleetlamp en met
wat we hem konden leren over de phacotech-
niek voor cataractoperaties. OWW gaat er mee
voor zorgen dat hij een operatiemicroscoop
krijgt. Het is de bedoeling dat dr. Charles als
professor aan de universiteit gaat werken.
Elke hoofdstad van elke Congolese provincie
krijgt een universiteit en in Kindu komt er een
opleiding tot arts. Er is dus echt wel een evo-
lutie gaande. Het is fijn om te zien dat er in
het domein van opthalmologie het hele jaar
door beter werk geleverd wordt dankzij de
kennis die we de plaatselijke zorgverleners
kunnen bijbrengen.”
Andere wereldDe missie naar Nioki is voor dr. Smeets telkens
terechtkomen in een totaal andere wereld.
“Zo lijkt het transport per vliegtuigje naar het
binnenland in het begin ronduit gevaarlijk.
En als de eerste keren de stroom uitvalt tij-
dens een operatie ben je toch wel even van
je stuk. Maar voor de mensen in Nioki is dat
niet meer dan ‘een klein probleempje’. In feite
is er voor hen maar één groot probleem: als
een familielid ernstig ziek wordt en de dokter
en het ziekenhuis mijlen ver verwijderd zijn.
We zien in Nioki soms mensen die samen met
een blind familielid wel 1000 kilometer met
boot, fiets en bromfiets tot aan ons veldhos-
pitaal gereisd hebben en die dan een maand
in het dorp logeren. Tegen het moment van
de operatie moeten ze soms geld lenen om
de (heel goedkope) operatie nog te kunnen
betalen. Gelukkig is de solidariteit tussen de
mensen heel groot. Zo zitten bijvoorbeeld
’s zondags tijdens de misviering duizenden
mensen samen te bidden en te zingen voor
de oogpatiënten. Hun geloof geeft hen heel
veel kracht. Een dankjewel de dag na een ge-
slaagde operatie hoor je bijna nooit, maar wel
aan het einde van de ingreep in het Lingala
(de lokale taal) een ‘que dieu vous bénisse’
recht vanuit het hart!”
Oude zonnebrillen
• 4 oogchirurgen, 2 niet-chirurgische oogartsen, 2 oogartsen in opleiding, 2 optiekers,
2 administratieve krachten en 2 verplegers; dat was het team van OWW dat in novem-
ber naar Nioki vertrok.
• 1312 Congolese patiënten kwamen tijdens de missie in Nioki op consultatie.
• Hetteamvoerde292 ingrepen uit, waaronder 220 cataractoperaties.
• Bijna500 brillen werden uitgedeeld.
• 2 Congolese artsen en een verpleegkundige kregen bijscholing door intensief met het
team van OWW samen te werken. Zij nemen de opgedane kennis mee naar hun streek en
kunnen daar zo zorgen voor een betere diagnose en behandeling.
• In2013deedOWW3 missies in Congo. Naast Nioki trok er een team naar Mbuji-Mayi om
dr. Richard Hardy bij te staan in zware operatieprogramma’s en gingen 9 OWW-vrijwilligers
op missie naar Basankusu in het Congolese regenwoud.
• OWWverscheepteditjaar11 ton aan materiaal. Dit was meer dan andere jaren, omdat
het voor Basankusu de eerste missie was en al het vast materiaal zoals een operatiemicro-
scoop mee moest. De vzw werkt hiervoor samen met firma’s, oogartsen, ziekenhuizen …
enkele cijfers
De dag na de ingreep worden de oogverbanden verwijderd
Heb je nog oude zonnebrillen liggen (zonder sterkte) of oude
brillen met ‘enkel-zicht’ (dus geen multifocale of progressieve
glazen), dan mag je deze steeds bezorgen aan dr. Smeets. Dat kan
via de oogkliniek op campus Salvator. Zo kan je ook een bijdrage
leveren voor de mensen in Nioki.
26
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
Voordat ze diabetes had, fietste Kim wel re-
gelmatig, maar dat was puur recreatief. “Ik
kreeg echter de smaak te pakken en fietste
steeds meer. Uiteindelijk sloot ik me aan bij
een duatlonclub en waagde ik mij aan mijn
eerste wedstrijden. Maar toen kreeg ik plots
te horen dat ik diabetes had. Gelukkig ben ik
omringd door de juiste mensen en kan ik stel-
len dat een normaal leven als diabeet perfect
mogelijk is, op voorwaarde dat je bewust en
gezond leeft.”
Een kluwen aan vragen“De eerste twee jaren als diabetespatiënte
waren intense leerjaren”, vertelt Kim. “Ik
moest veel metingen doen om de werking van
mijn lichaam en metabolisme te doorgronden
en mijn kennis over voeding bijspijkeren. Ik
plan nu ook elke dag nauwgezet mijn acti-
viteiten. Telkens als ik eet, ga ik na hoeveel
ik heb bewogen en hoeveel ik de uren erna
zal bewegen. Heb ik een intervaltraining of
een duurtraining, moet ik naar het werk, zal
ik het huishouden doen, is het warm of koud
buiten,… In mijn hoofd overloop ik steeds
opnieuw een kluwen aan vragen. Zo weet ik
hoeveel koolhydraten ik moet eten en hoe-
veel insuline ik nodig heb. In het begin was
dat een moeilijke oefening, maar je leert uit
de fouten en met de nodige discipline en veel
metingen leer je je lichaam lezen. Natuurlijk
zijn er dagen dat ik het beu ben, maar ieder-
een heeft wel eens een off-day, toch?”
Hartcentrum ondersteuntKim toont haar insulinepomp die ze altijd bij
zich heeft. “Hiermee kan ik een scherpe dia-
betesregulatie bereiken. In de pomp kan een
sensorfunctie geactiveerd worden. Met be-
hulp van een sensor kan de pomp dan een
grafiek weergeven van mijn suikerspiegel. Zo
hoef ik maar enkele keren per dag vingerprik-
jes uit te voeren, nodig om de sensor te ijken.
Vooral bij wedstrijden is dat handig. Ik verlies
dan geen tijd en weet meteen of ik iets moet
eten of inspuiten. Bovendien is een prikje
slechts een momentopname.” De sensors zijn
prijzig en worden niet terugbetaald door het
ziekenfonds, maar het Hartcentrum Hasselt
geeft Kim financiële ondersteuning en deelt
zijn kennis over diabetes en beweging met
haar.
Een apart gevoelDie kennis kan Kim goed gebruiken, want haar
sportief programma voor 2014 is niet van de
minste. Op nationaal niveau werkt ze toe naar
de Belgische kampioenschappen. “Nu ik vice-
kampioen van België ben, zijn er deuren open-
gegaan. Ik ben aangesloten bij ETZ, de duat-
lonclub van Wevelgem. In Limburg betekent
duatlon niet zoveel, maar hoe meer je richting
West-Vlaanderen en Frankrijk trekt, hoe meer
het leeft. Zeker in Frankrijk zijn de budgetten
veel groter, waardoor het met zijn Grand Prix
een competitie op topniveau aanbiedt.” Atle-
ten uit verschillende landen nemen deel aan
de Grand Prix, de kwaliteit is hoog en de top-
pers meten zich er aan elkaar. Voor hen is het
een goede voorbereiding op het EK en WK.
“Het geeft een apart gevoel om daar tussen
te staan”, glundert Kim. “En ik krijg ook veel
respect omdat ik ondanks mijn diabetes op dit
niveau sport. Als ze mijn insulinemeter zien,
grappen ze soms dat ik wel een heel erg grote
gps bij me heb.”
CCU-medewerker Kim NulensVice-Belgisch kampioen, ook met diabetes!
ind 2010 kreeg Kim Nulens (CCU) te kampen met gezondheids-problemen. Diabetes type 1, luidde het verdict. Maar ze bleef niet bij de pakken zitten: met een ijzeren discipline houdt Kim haar diabetes onder controle en verbaast ze iedereen met haar sportieve resultaten die ze als duatlonatlete neerzet. Enkele maanden geleden werd ze Vice-Belgisch kampioen duatlon op de lange afstand, binnenkort neemt ze voor de tweede keer deel aan de Franse Grand Prix.
E
27
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
Zaaien op vruchtbare grondKim zit ook in een Franse ploeg, Les Tritons
Meldois. Daarnaast heeft ze zich aangesloten
bij een atletiekclub, waar ze voor het eerst
scholing krijgt van trainer Jos Maes. Op het
programma: coördinatie, stabilisatie, loop-
techniek en pistetraining. “Het is wel gek om
nu pas te leren lopen, maar op training zien
we progressie dus hopelijk vertaalt zich dat
ook in de competitie. Vorig jaar eindigde ik bij
de Grand Prix in de middenmoot, ik ben be-
nieuwd wat het dit jaar zal geven. Mijn trainer
Jos zegt me dan: ‘Ge zijt nu aan het zaaien op
vruchtbare grond, we zien wel wat de oogst
gaat zijn’.”
De Grand Prix bestaat uit vijf wedstrijden van
eind maart tot begin oktober. Wij duimen al-
vast voor Kim en wensen haar mooie resulta-
ten op nationaal en internationaal niveau!
CCU-medewerker Kim NulensVice-Belgisch kampioen, ook met diabetes!
Diabetes type 1
Diabetes op de werkvloer
Kim lijdt aan diabetes type 1, een chronische aandoening waarbij het
afweersysteem zich tegen de eigen cellen keert waardoor het lichaam geen
insuline meer aanmaakt. Hierdoor blijft er glucose in het bloed en wordt de
bloedsuikerspiegel ernstig verstoord. De internationale Diabetes Federatie
schat dat 8,0% volwassenen in België diabetes (type 1 of 2) hebben. Tegen
2030 zou dat verder oplopen tot 9,6% of 1op 10.
Kim kan gelukkig op veel begrip en steun van haar col-
lega’s op CCU rekenen. Ze kennen haar ook goed genoeg
om te zien hoe ze het stelt. “Een tijdje geleden moesten
we rond etenstijd een reanimatie doen. Tijdens de hart-
massage vroeg een collega aan mij of het wel ging. Ik
voelde niets en zei dus dat alles oké was. Maar blijkbaar
zag ze aan mij dat mijn suikerspiegel toch niet goed zat.
Ze nam vlug drie dextro’s en gaf die aan mij. Na de reani-
matie toen ik mijn suikerspiegel ging meten, bleek dat ik
echt wel kantje boordje stond. Ze zorgen hier dus niet al-
leen goed voor de patiënten, maar ook voor de collega’s”,
glimlacht Kim.
Als ze mijn insulinemeter zien, grappen ze soms dat ik wel een heel grote gps bij me heb.
“"
Ze zorgen op CCU niet alleen goed voor de patiënten, maar ook voor de collega’s.
“"
In het vorige nummer van Jess kreeg
je een leuke fotoreportage en een
kort verslagje mee van de vriend-
schappelijke strijd die 29 Jessateams
aangingen tijdens de Super Prestige
Wisselbeker op 12 oktober 2013. Ook
de teams die de top 3 haalden kregen
een vermelding. Daar speelde het zet-
duiveltje ons echter parten. Niet team
‘het foute antwoord’ behaalde immers
brons, maar wel onze collega’s van den
RX. Beide teams eindigden met een-
zelfde score, maar de RX’ers haalden
het dankzij de schiftingsvraag. Onze
excuses voor deze misser, collega’s
van de RX. Op de foto zie je de RX’ers
glunderen met hun prijs.
RX’ers behalen brons op Super Prestige Quiz
27
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
28
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
Het initiatief ‘de 1000 km van Kom op tegen
Kanker’ vindt dit jaar plaats tijdens het week-
end van OH Hemelvaart, van donderdag 29
mei tot en met zondag 1 juni. Griet vertelt
hoe dit initiatief werkt: “Je schrijft je in met
een groep van 8 personen en engageert je om
met jouw team 5000 euro sponsorgelden te
verzamelen.”
AfzienIedere deelnemer kan één of twee ritten van
125 km per dag afleggen. Griet: “Sommige
mensen fietsen zo op vier dagen 1000 km bij
elkaar." Griet waagde zich vorig jaar aan 250
km. “We komen regelmatig in de Ancienne
Belgique en een aantal mannen daar vroegen
me om met hun team mee te rijden. Ik steun
sowieso regelmatig goed doelprojecten en dit
initiatief raakt me des te meer omdat ik onder
mijn naaste vrienden al twee mensen – Erica
Thijs en ex-collega Josiane Mulkers - aan kan-
ker verloren heb. Daarom wou ik hiervoor ook
echt graag lichamelijk afzien en tegelijkertijd
geld inzamelen. Dit jaar rijd ik opnieuw mee
met het herenteam van de AB, maar daar-
naast heb ik zelf ook een damesgroepje van
acht verzameld in de fietsclub van Tienen
waar ik lid van ben.”
Iedereen heeft verhaal“Tijdens de fietstocht samen met je team-
leden vertrekken kan, maar in praktijk is het
heel moeilijk om samen te blijven,” weet Griet
uit ervaring. “Dat hoeft ook helemaal niet. Tij-
dens de tocht kom je continu met onbekenden
in contact maar toch vinden al die onbekenden
steun bij elkaar. Iedereen heeft zijn eigen ver-
haal en zijn eigen reden om deze tocht mee
te maken. De organisatie van dit evenement
is trouwens schitterend! Alle straten zijn voor
de fietstochten afgezet en je wordt heel goed
begeleid. Iedereen die vertrekt, komt ook aan.
Ook de aankomst in Mechelen vorig jaar was
hartverwarmend met al die sympathisanten
die er staan te juichen. Op dat vlak lijkt het
wel een wielerkoers (lacht).”
Jessamedewerker Griet Depré fietst voor Kom op tegen Kanker
erpleegkundige Griet Depré van Reva3 campus SU fietst regel-matig in haar vrije tijd. Vorig jaar bracht deze hobby haar ertoe om als enige vrouw in een mannenteam mee te rijden in de ‘1000 km van Kom op tegen Kanker’. Dit jaar heeft Griet zich zelfs geëngageerd om met twee teams deel te nemen en zo via sponsoring opnieuw een mooie som geld in te zamelen voor het goede doel.
V
Vooraleer Griet aan het fietsevenement kan deelnemen, moeten er eerst
nog heel wat euro’s in het laatje komen (5000 euro per team). Daarom
organiseert ze een aantal acties:
• OpcampusSUinhetcafetaria:‘spaarpot’ voor 1000 km van Kom op
tegen Kanker.
• OpcampusSU:pannenkoekennamiddag op zondag 30 maart tussen
13u30 en 17u – voor revalidanten, familie, collega’s en sympathisanten
prijs: 5 euro voor 2 pannenkoeken met koffie.
Inschrijven kan rechtstreeks bij Griet ([email protected] of 0477
55 36 89) of op Reva3 campus SU.
• 23maart2014 indeparochiezaal inNeerlinterontbijt tussen 8u en
12u. Prijs: 16 euro voor volwassenen, 9 euro voor kinderen tussen 5 en
10 jaar
• Zelfdedag,zelfdeplaatspannenkoeken tussen 15u en 18u.
Prijs: 4 euro voor 2 pannenkoeken.
Inschrijven voor ontbijt en/of pannenkoeken kan bij Griet.
• Ook vrije giften zijn altijd meer dan welkom op rekeningnr:
733-1999999-83 (Kom op tegen Kanker). Vermeld dan wel de referen-
tie: 170 – 003 – 485. Dit is de referentie van de teams waar Griet in
meerijdt. Giften vanaf 40 euro zijn fiscaal aftrekbaar.
Griet zelf stort 1 euro per kilometer die ze fietst (250 euro) en verzamelt
het hele jaar door kleingeld in een spaarpot voor dit goede doel. Daar-
naast is ze nu al aan het trainen voor het fietsevenement.
Griet steunen?
De dienst materniteit trok op 6 no-
vember en 12 november in twee
groepen op teamactiviteit naar Brus-
sel. Onze collega’s bezochten daar,
geheel in de lijn van hun beroep, ‘birth
day’ de fototentoonstelling van Lieve
Blancquaert. Het was een boeiende
expositie, die nog maar eens duidelijk
maakt in welke luxepositie onze Wes-
terse vrouwen kunnen bevallen! Wist
je trouwens dat je iedere 1e woens-
dag van de maand vanaf 13u de mu-
sea in Brussel gratis kan bezoeken?
De groep van 6 november maakte
daar dankbaar gebruik van om het
Margritte museum te bezoeken.
Materniteit bezoekt 'birth day' 29
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
Griet steunen?
Geweldig leuk bezoek op vrijdag 31 januari voor de kin-
deren op de kinder- en jeugdafdeling. Dit keer kreeg de
doortocht van de cliniclowns op de afdeling immers een
heel apart tintje. Een cameraploeg van Ketnet volgde
een jong kijkertje dat samen met Ketnet-wrapper San-
der een dagje het beroep van cliniclown wou uitoefe-
nen. Eén van onze jonge patiëntjes schrok wel even
van al dat cameragedoe, maar voor de rest vonden de
kinderen deze extra aandacht een geweldig leuke af-
wisseling. Wil je het zelf even mee bekijken? Stem dan
op zondag 2 maart om 8u30 af op Ketnet voor het pro-
gramma King Size.
Ketnet volgt cliniclowns
op kinderafdeling Jessa
Psychosociale belasting
p r e v e n t i e F L A S H
Oorzaken?
Stress / werkdruk
Ongewenst gedrag
Pesterijen
Problemen met collega’s / leidinggevende
Geweld op het werk
…
Gevolgen? Slaapproblemen
Hoge bloeddruk
Hoofdpijn
Ademhalingsmoeilijkheden
Spijsverteringsstoornissen
…
Waarheen? Hoe melden? Vertrouwenspersonen
voor (verbaal of fysisch) grensoverschrijdend gedrag
zijn er om jou te helpen
Zijn gebonden door het beroepsgeheim
Meer info: JessaNet/Personeel/ Vertrouwenspersoon
Begeleidingsprogramma's? Jessa biedt verschillende
begeleidingsprogramma’s aan:
Omgaan met stress
Met goesting aan het werk?!
Infosessies werk(stress)- beleving voor leidinggeven- den en medewerkers
Individuele begeleiding stress / burnout
Meer info: JessaNet/Personeel/ Gezondheidspromotie
30
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
Ingrediënten deeg
• 125grspeculaaskoekjes
• 125grPetitBeurrekoekjes
• 150grgesmoltenboter
Ingrediënten vulling
• 1kgvolleplattekaas
• 125grsuiker
• 3eieren
• 3vollesoeplepelsMaïzena
Versiering
• Versfruitnaarkeuze
• 3potjesvolleslagroom
• 6eetlepelssuiker
• 2citroenen(citroenschilraspen)
Bereidingswijze deeg:
• Doedekoekjesineendiepvrieszakjeenpletzegoedmet
een deegrol.
• Meng150grgesmoltenbotermetdekoekjes.Doedit
met je handen.
• Doeallesineenspringvormenduwgoedaan.Bakineen
voorverwarmde oven op 200° gedurende 10 à 15 minu-
ten.
• Laatafkoelen
Bereidingswijze vulling:
• Doedekaasineenkomenklopgoedop.
• MengdeMaïzenaendesuikerenvoegditmengselbijde
kaas. Klop het geheel goed op.
• Klopheteigeelmetéénlepelsuikeropenvoegdittoe.
• Klopheteiwitmet6soeplepelssuikerstijfenmenghet
lichtjes onder de kaas (niet meer opkloppen).
• Doehetmengselindespringvormentikdespringvorm
een paar keer lichtjes op tafel zodat de luchtbellen eruit
gaan.
• Bakineenvoorverwarmdeovenop200°gedurende45
minuten.
• Zet de oven uit en laat de taart een tiental minuten
staan.
• Haaldetaartuitdeovenenlaatzegoedafkoelen.
Versiering
• Doederoomineenkomenklopdezemet6soeplepels
suiker goed op. Zet in de koelkast.
• Rasptweecitroenschillenenmengditonderderoom.
• Haaldeafgekoeldetaartuitdespringvormensmeerde
boven- en zijkant in met de slagroom.
• Belegmetfruitnaarkeuzeenzetéénuurindediepvries.
icole Penders, medewer-ker schoonmaakdienst, bezorgde ons voor dit nummer het recept van een overheerlijke kaastaart. Pro-beer dit receptje zeker zelf eens uit.
N
Kaastaart
Culinair
Nicole Penders werkt al 31 jaar in de dienst schoonmaak van ons ziekenhuis. Tegen-
woordig houdt ze huis 9 op campus Virga Jesse ‘spic & span’. Nicole is gehuwd en
heeft vier kinderen. In haar vrije tijd houdt ze van kokerellen samen met haar man en
van ‘genieten van de kleine dingen van het leven’.
Op 16 januari vond het jaarlijkse
Nieuwjaarsdiner van de JOZ-senioren
plaats in zaal Lorka in Hasselt. Om
12u45 stroomden 181 genodigden
toe. In de receptieruimte kon ieder-
een klinken op het nieuwe jaar. De
obers waren gul met de drankjes en
de hapjes waren niet te versmaden.
Ook dit jaar kon men kiezen met welk
gezelschap men graag samen aan ta-
fel wou zitten. De vorstelijke maaltijd
kreeg een verrassend toemaatje: een
grote ijstaart met vuurwerk! Voorzit-
ter Richard nam even het woord om
nieuwjaarswensen te uiten en een
verrassing aan te kondigen. Confe-
rencier “Lowieke” (Ludo Hermans,
rampencoördinator in het Jessa Zie-
kenhuis) voorzag op een ludieke ma-
nier foto’s uit de oude doos - gepro-
jecteerd op een groot scherm - van
commentaar. Zo te horen was dit naar
de zin van iedereen want er werd heel
wat gelachen! Om 18u keerde ieder-
een met een goed gevoel huiswaarts.
JOZ-Senioren vieren feest
31
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4
21-08-13 Louis Martijn Droogmans apotheek Virga Jesse
20-10-13 Karan Kaan Hicran Kaplan geriatrie 4 Salvator
06-11-13 Jaak Karel Mellen ICT Virga Jesse
13-11-13 Lokman Saloua El Ouariachi schoonmaak Virga Jesse
24-11-13 Korneel Dorien Byloos labo Virga Jesse
10-12-13 Stan Marga Bogaert operatiekwartier Salvator
16-12-13 Femke Annemarie Janssen hart-long-vaatchirurgie Virga Jesse
17-12-13 Filien Evy Van Bael oncologie Virga Jesse
23-12-13 Feline Elsie Stroobants gastro-enterologie Salvator
08-01-14 June Annelies Troonbeeckx nucleaire geneeskunde Salvator
18-01-14 Loekas Robrecht Reynders geriatrie 4 Salvator
Geboorten
Personeelsweetjes
28-12-12 Danny Senden en Sofie Meynen orthopedie Salvator
14-12-13 Henri Dielkens en Mariette Jacobs dispatch Virga Jesse
11-12-13 Özlem Dagli en Yalçin Gönendi pneumologie Virga Jesse
14-01-14 Zühre Turan en Muhittin Güzel operatiekwartier Virga Jesse
Huwelijken
20-02-14 Rob Opdencamp apotheek Salvator
30-03-14 Annie Claes keuken Virga Jesse
01-04-14 Lutgarde Teuchy lopende waak Salvator
Pensioen
Kaastaart
32
janu
ari |
feb
ruar
i ‘1
4