jaargang 3 nr. 3 mei 2019 Nieuwsbrief PvdA …...jaargang 3 nr. 3 mei 2019 Nieuwsbrief PvdA...
Transcript of jaargang 3 nr. 3 mei 2019 Nieuwsbrief PvdA …...jaargang 3 nr. 3 mei 2019 Nieuwsbrief PvdA...
jaargang 3 nr. 3 mei 2019
Nieuwsbrief PvdA Nieuwegein
Dinsdag 20 november 20 uur
Algemene Ledenvergadering
In De Partner,
Van de redactie
Gerard Olthuis
Ondanks dat ik gestopt ben als
bestuurslid, blijf ik de nieuwsbrief
De Rode Verdieping verzorgen.
Verderop in deze nieuwsbrief leg
ik uit, waarom ik ben gestopt, dat
heb ik op de ledenbijeenkomst op 2 april al d.m.v. een
presentatie aangegeven.
Ook Johan Steen vond 7 jaar voorzitterschap voldoen-
de en is gestopt.
De uitslag van de Provinciale verkiezingen viel niet te-
gen, hoewel we 1 zetel minder hebben.
Wel doen we volop mee in de college-
onderhandelingen, een goed teken.
Hoewel gering is het aantal mensen dat na de Tweede
Kamerverkiezingen weer op de PvdA heeft gestemd
aan het groeien, ook in Nieuwegein.
Bij landelijke peilingen zien we dat meestal nog niet uit-
gedrukt in zetelwinst. GroenLinks en Forum voor De-
mocratie blijven daar de stijgers, maar dat gaat niet ten
koste van de PvdA.
Nu vol goede moed op naar de Europese verkiezingen!
In dit nummer
23 mei
Verkiezin-
gen:
PvdA:
Zeker zijn
van een
sociaal
Europa!
Europees
Parlement
Van de redactie
Gerard Olthuis
Van het bestuur
Ledenbijeenkomst
2 april
Campagne Europese
verkiezingen
De wethouder
Hoort de wind waait
door de molens
Hans Adriani
Mijn mening
Een nieuwe koers
door Gerard Olthuis
De ongemakkelijke
waarheid
door Jos Caarls
PvdA Nieuwegein mei 2019
2
Van het bestuur
Op dinsdag 2 april was er een Algemene Ledenvergadering van de
PvdA.
Op deze vergadering is een besluit genomen over de jaarrekening
2018, deze is goedgekeurd, ook door de kascommissie.
Omdat Johan Steen als voorzitter en Gerard Olthuis als secretaris stopten als be-
stuurslid, waren er vacatures. Helaas had zich niemand aangemeld.
Ton Jägers en Corrie de Jongh zijn herkozen en vormen nu het bestuur, maar zijn
natuurlijk niet in staat om met twee personen hetzelfde te blijven doen.
Gerard hield een presentatie, waarom hij stopte en dat er dringend zaken moeten
veranderen, verderop lees je wat er volgens hem moet veranderen.
Het was gebruikelijk om op 1 mei leden die 65 jaar of ouder waren, een roos te
brengen. Het aantal leden dat daar voor in aanmerking komt, neemt toe. Maar liefst
83 personen van de 143. Het aantal leden dat in 2018 en 2019 in staat was om dat
te verzorgen neemt behoorlijk af. Vooral als het op een gewone werkdag valt.
Daarom heeft het kleine bestuur ook dit jaar besloten geen rozen rond te brengen
en was er geen bijeenkomst.
Wel kregen 4 leden een speldje, omdat ze 25 jaar PvdA-lid waren en de heer Van
Fulpen zelfs 50 jaar! Overigens zijn de “oude leden” ook trouwe leden. De meeste
opzeggingen vinden in de eerste 10 jaar lidmaatschap plaats. Meestal is de reden
dat men het niet eens is met landelijk beleid.
Voor de Europese verkiezingen heeft Casper Langerak aangeboden om enkele
campagne-activiteiten te organiseren.
11 mei van 11—15 uur in blokken van 2 uur flyeren bij een winkelcentrum
18 mei van 11—15 uur Verkiezingsmarkt op City
19 mei v 13—14 uur, aardbeien uitdelen bij de ingang van het natuurkwartier, bij
de duurzaamheidsmarkt en het lentefeest. Politieke partijen mogen niet in het na-
tuurkwartier iets doen.
Meld je aan om iets te willen doen bij de PvdA Nieuwegein:
Voor 11 mei om 2 uur te flyeren
Voor 18 mei om 2 uur te flyeren
Voor 19 mei van 13-14 uur om aardbeien uit te delen met een praatje
Laten we er samen de schouders onder zetten!
3
Hoort, de wind waait door de molens
Hans Adriani
Rijnenburg: er zijn niet veel plekken buiten Nieuwegein die zo vaak, zo intensief en
zo emotioneel in onze stad besproken worden. In de gemeenteraad, maar ook in de
wijken die dicht bij Rijnenburg liggen. Een gebied met een lange Nieuwegeinse ge-
schiedenis. Ooit, tot het einde van het vorige millennium, was Rijnenburg nog Nieu-
wegeins grondgebied, waarop de verdere uitbreiding van onze stad zou plaatsvin-
den. Maar in de jaren 90 besloot het kabinet om Rijnenburg over te doen aan
Utrecht. Er doen veel verhalen de ronde over wat daarvoor de echte reden was.
Niemand schijnt het echt zeker te weten. En het doet er ook niet zoveel meer toe.
Rijnenburg is Utrecht, dus Utrecht moet er wat mee doen.
Sinds de overheveling is Rijnenburg altijd als woningbouwlocatie in beeld geweest.
Door de jaren heen zijn er plannen geweest voor 15.000 woningen, voor 7.000 wo-
ningen, voor 25.000 woningen. Maar de woningbouwplannen zijn ook altijd omstre-
den geweest. Rijnenburg ligt te laag, is te drassig, het ligt buiten de ‘rode contour’,
je kunt Rijnenburg niet ontsluiten, woningbouw in Rijnenburg concurreert teveel met
Leidse Rijn, dat nog lang niet af is. Er is zelfs een keer een college van gedeputeer-
de staten gevallen over het idee om woningen in Rijnenburg te bouwen.
Die bezwaren zijn niet verzonnen. Het zal inderdaad niet meevallen om de drassige
grond van Rijnenburg intensief te bebouwen. En voor de ontsluiting van duizenden
extra woningen is inderdaad een grote investering op de A12 en in nieuwe rails no-
PvdA Nieuwegein mei 2019
4
dig. Geld waar het rijk mee over de brug moet komen, en wat er voor 2030 in ieder
geval niet is. En dus bestempelde de stad Utrecht Rijnenburg tot pauzelandschap.
Eerst tot 2020, later tot 2030, en sommigen zeggen zelfs al 2040.
En toen was daar ineens het energielandschap. De gemeenteraad van Utrecht be-
sloot in 2016 om uit te laten zoeken of het pauzelandschap Rijnenburg gebruikt kon
worden om een aantal jaren duurzame energie op te wekken. Dat idee leidde met
name in de wijken Galecop en Batau-Noord en -Zuid tot grote onrust. Want hoge
windmolens op de rand van de wijk zou in die wijken leiden tot overlast van geluid
en slagschaduw. En aan die zorg kon geen participatieproces van de stad Utrecht
wat veranderen.
Inmiddels ligt er, na 3 jaar van onderzoeken, praten, participeren en protesteren,
een voorstel van het college van B&W van de stad Utrecht. Een uitnodigingskader
aan ‘ de markt’ om tijdelijk maximaal 11 windmolens en 227 m2 zonnepanelen te
plaatsen. Samen goed voor energieopwekking voor maximaal 96.000 huishoudens.
Tegelijkertijd wordt de mogelijkheid open gehouden om na 2030 alsnog intensieve
woningbouw te realiseren, als Rijnenburg daar in de regionale afspraken voor wordt
aangewezen (zie vorige rode verdieping). “volledig voorkomen van hinder in de om-
liggende wijken is niet mogelijk, maar we gaan verder dan de wettelijke voorschrif-
ten” schrijft het college van Utrecht aan de omliggende gemeenten.
Een nieuw landschap: Het energielandschap
Met bijzondere landschapselementen
Deze maand moet (ook) Nieuwegein reageren op de plannen van de stad Utrecht.
Onze gemeenteraad praat er op 9 en 29 mei over. Het is een ingewikkeld vraag-
stuk. Dat we de slag moeten maken naar duurzame energie, daarover is de meer-
derheid het wel eens. Dat het voor de stad Utrecht (en trouwens ook voor Nieuwe-
gein) niet mogelijk is om de eigen energiebehoefte helemaal zelf op te wekken is
ook wel duidelijk: er is simpelweg niet genoeg ruimte. We zijn dus sowieso voor een
5
deel aangewezen op de mogelijkheden in het buitengebied. Wat vinden we dan te-
gen die achtergrond acceptabele hinder als gevolg van energieopwekking op
grondgebied van de stad? Zijn er inderdaad geen aanpassingen denkbaar, die de
hinder helemaal oplossen? En kan de stad Utrecht het zich na 2030 wel permitte-
ren om energieopwekking voor 96.000 huishoudens af te breken? Oftewel: hoe tij-
delijk is tijdelijk?
De meningen over met name windmolens in bewoond gebied zijn zeer verdeeld. In
de samenleving, en ook in de gemeenteraad. Het belooft dus een spannend debat
te worden, deze maand. Op 9 mei is er ook voor inwoners gelegenheid om in te
spreken. Op 29 mei neemt de gemeenteraad een besluit over welke reactie Nieu-
wegein stuurt aan de stad Utrecht.
Een nieuwe koers
Gerard Olthuis
De PvdA is aan vernieuwing toe.
Op de ledenbijeenkomst in oktober 2018, in De Rode Verdieping heb ik herhaalde-
lijk aangedrongen op vernieuwing. Door de grote winst van FvD werd ik nogmaals
geconfronteerd met de noodzaak het ook anders te doen. Overigens was mijn be-
sluit om te stoppen met het bestuur al veel eerder genomen om de boel “op te
schudden”.
Harde feiten zijn:
Teruglopend ledental
Weinig aanwas van jongere leden, veel oude leden
Weinig vrouwen die plaatselijk actief willen worden
Beperkt aantal actieve leden, vrij vaste kern op ledenbijeenkomsten
In de laatste 12 jaar heeft de PvdA in Nieuwegein veel aanhang verloren, we waren
nu blij met handhaving op 3 zetels en plaats in het college.
Moeilijk om nieuwe jongere bestuursleden te werven.
PvdA Nieuwegein mei 2019
6
Uitgangspunt:
Er is niets mis met de visie van de PvdA. Wij willen een sociaal beleid waarin we
eerlijk willen delen.
Eerlijke kansen in het onderwijs, goed werk voor iedereen, eerlijke verdeling van de
welvaart.
Een samenleving waarin we de verbinding met elkaar zoeken, we iets voor elkaar
betekenen is volgens ons gelukkiger. Dat zijn onze sociaal-democratische princi-
pes.
Sociaal-democratische politiek wil die idealen verwezenlijken. Burgers zouden zich
moeten herkennen in die idealen, dat willen steunen door lid te worden, daar actief
aan willen meewerken.
Concreet betekent dat politieke keuzes maken die dit bevorderen. Laten zien waar
je voor staat en hoe je dat probeert waar te maken. Dat moet ook zichtbaar zijn.
Vooral bij de burgers die je idealen delen.
Concreet betekent dit duidelijk maken wat je sociaal-democratische idealen zijn en
laten zien welke concrete maatregelen je steunt of neemt.
Politiek moet duidelijk, transparant, voor zo veel mogelijk burgers te begrijpen zijn
De vernieuwingsopgave is dan:
Hoe brengen we onze sociaal democratische idealen over aan burgers, waardoor
ze enthousiast kunnen worden om bij die beweging te horen?
Hoe kunnen we in de politiek concreet laten zien wat we willen, welke maatregelen
we steunen om die idealen te verwezenlijken?
Hoe kun je politiek voor zoveel mogelijk burgers duidelijk, transparant en begrijpelijk
maken?
Ik pleit voor het bedenken van vele maatregelen, acties met antwoorden op deze
vragen.
Daarbij ook verder te kijken naar andere partijen, organisaties, steden waar ook
nieuwe wegen zijn ingeslagen die succesvol zijn.
Dan stapsgewijs een actieplan om vernieuwing te bereiken. Ik zie het als een gelei-
delijk proces, maar fundamenteel is dat we ook naar buiten laten zien waar we mee
bezig zijn.
Intern zijn er ook zaken in de afdeling die beter kunnen, maar met een groep en-
thousiaste mensen is dat te regelen. In het gewest en landelijk is dat moeilijker.
Daarom de keuze ons eerst te richten op de afdeling en laten zien dat vernieuwin-
gen werken. Ik ben een denker en minder een doener, daarom wil ik de kar niet
trekken.
Gelukkig is er een werkgroep gevormd onder leiding van Hans Adriani die met het
bovenstaande aan het werk wil.
Wil je ook meedoen? Geef je op: [email protected] Ook een mening die je wilt delen in De Rode Verdieping? Mail het naar boven-staand emailadres.
7
De ongemakkelijke waarheid
Jos Caarls
Het begon met “les trente glorieuses”, de periode van dertig jaar na de tweede we-reldoorlog. Een periode van 30 jaar met hoge economische groei van 1945 tot 1975. Het besteedbare inkomen steeg met 170%, de werkloosheid was laag, ieder-een kon zich veel meer luxe veroorloven (brommer, televisie, later ook auto). De woningen werden beter (centrale verwarming), de steden groeiden, de sociale voor-zieningen werden ingevoerd (AOW, bijstandswet), de gezondheidsvoorziening nam toe. Alles in een centraal geleide, kapitalistische wereld, de sociaal democratie. En
toen ging het mis. De eerste onheilstijding kwam van de club van Rome (grenzen aan de groei, 1972). Dit kan zo niet doorgaan, we putten de aarde uit, de grondstoffen raken op. Ik heb de pocket nog op zolder liggen. Als het ware om die voorspelling kracht bij te zet-ten kwam de eerste oliecrisis (1973) en dat luidde het einde in van 30 jaar onstuimige groei. Een kwakkelperiode begon. Dat wil zeggen voor ons, in het westen. De rest van de wereld moest nog veel doen om ons in te halen. Maar het viel mee. De olie is er nog steeds. De grondstoffen zijn nog niet op. De internetrevolutie deed de economie eind jaren negentig opnieuw opbloeien en de bomen leken tot de he-mel te groeien. Maar de bankencrisis was een duidelijk signaal
dat er iets mis ging. En er was nog iets dat de pret bedierf. Al Gore was degene die met zijn film “the inconvenient truth” voor het grote publiek de kat de bel aanbond. Het klimaat. De temperatuur op aarde stijgt, gletsjers smel-ten, de noordpool verdwijnt langzaam, het zeewater zal stijgen. Op lange termijn (50 tot 100 jaar) dreigt een ramp. Als wij niets doen wordt de aarde onbewoonbaar. Niet de grondstoffen die opraken zijn het probleem, maar het klimaat. Het was al langer bekend. In de jaren ’60 en ’70 van de vorige eeuw kwamen klimatologen al tot de con-clusie dat de aarde opwarmt. Al snel werd een ver-band ontdekt tussen deze opwarming en de toename van CO2 in de atmosfeer. Gedurende de jaren '90 werden politici wereldwijd zich steeds meer bewust dat klimaatverandering ernstige gevolgen kan heb-ben voor mens en milieu, en dat de uitstoot van broeikasgassen zoals CO2 door mensen hier een rol in speelt. Bij de Conferentie van Kyoto (1997) werd het Kyoto Protocol opgesteld waarin werd afgespro-ken dat de landen de uitstoot van broeikasgassen moesten verminderen. De klimaatconferentie van 2015 in Parijs mondde uit in een nieuw internationaal klimaatverdrag. In Parijs werd afgesproken dat de uitstoot van broeikasgassen, zoals CO2, moet worden terugge-drongen zodat de opwarming van de aarde wordt beperkt tot maximaal 2 graden, met 1,5 graad als streefwaarde. In maart 2015 heeft de EU een voorstel bij de VN ingediend om de uitstoot van broeikasgassen in 2030 met 40 procent te verminde-ren. Ons kabinet Rutte 2 gaat daar zelfs overheen en wil in 2030 de uitstoot met 49% verminderen. En dat gaat niet pijnloos. Het sterven van de bossen door de
PvdA Nieuwegein mei 2019
8
zure regen konden we nog technisch oplossen. Evenals het gat in de ozonlaag. Maar nu zullen we het gaan merken. Het gaat nu hard. De helft van de hoeveelheid CO2, die nu in de atmosfeer zit, is de afgelopen 30 jaar ontstaan. De oude generatie heeft het probleem veroorzaakt, zonder het zich te beseffen. De jonge generatie moet het de komende 30 jaar oplossen.
Uitstel en vertraging kan niet meer. Als wij echt een bewoonbare wereld voor ons nageslacht willen achterla-ten zullen we direct stappen terug moeten doen. Minder vliegen, vlees eten en auto rijden. Ook voor socia-listen geldt het rentmeesterschap-principe. Wij zijn moreel verplicht om goed voor de wereld te zorgen. Ook als wij daarvoor moeten inleveren. Socialisten moeten streven naar de wettelijke maatregelen die nodig zijn om dat af te dwingen. Recent publiceerde David Wallace-Wells zijn boek “de onbewoonbare aarde”. Daarin schrijft hij dat klimaat-verandering veel angstaanjagender is dan de meeste mensen beseffen.
Zijn boodschap: er wacht ons totale ineenstorting. Stephen Hawking, de aan ALS gestorven Britse wetenschapper, schreef in zijn boek de antwoorden op de grote vragen: “ . . . een directer gevaar is dat de klimaatverandering op hol slaat. …. ons klimaat kan gaan lijken op dat van Venus, maar met een temperatuur van 250 gra-den Celsius”. Een onheilspellende gedachte. Stephen Hawking wil optimistisch blijven. Net zoals wij de zure regen en het ozon gat hebben opgelost, moeten wij ook het klimaat kunnen redden. Dat gaat niet meer zonder kleerscheuren. “Laten we samen werken aan de toekomst. Wees dap-per, nieuwsgierig, vastbesloten, overkom de tegenslagen. Het kan.”
Forum voor Democratie: Klimaatverandering? Ik zie
niets!
19 mei Duurzaamheidsmarkt, Natuurkwartier
Colofon
Digitale Nieuwsbrief van het bestuur PvdA afde-
ling Nieuwegein.
Redactie: Gerard Olthuis
De Nieuwsbrief komt aan het begin van iedere
oneven maand uit.
Ook te bekijken op onze website:
Nieuwegein.PvdA.nl, bij Nieuwsbrief
Doe mee en zegt het voort!
1 en 2 juni 2019 (op het terrein van at-letiekvereniging Atverni),