It service magazine september 2010 suzie stinkvis

1
COLUMN 20 SUZIE IT SERVICE MAGAZINE 5 SEPTEMBER 2010 Suzie Stinkvis D eze column gaat over ethiek. Hoe je met elkaar omgaat in de interactie met klanten en opdrachtgevers, maar ook met elkaar, collega’s. Hoe dienen we ons eigenlijk te gedragen in een wereld waarin alles zou moeten kunnen en waarin je vooral geen ‘watje’ mag zijn? Wat kan nog door de beugel en wat absoluut niet? Dit kun je vastleggen in een code of conduct. Inmiddels bent u van mij gewend dat ik in mijn columns vertel over persoonlijke ervaringen die ik opdoe tijdens mijn werk als consultant en dat ik zeker geen ‘moraalridder’ ben. Ik ga u niet vertellen wat u moet doen. Maar ik gooi wel af en toe expres de knup- pel in het hoenderhok om discussie los te maken. Door discussie, uitwisseling van ideeën en ervaringen vin- den we met elkaar betere oplossingen voor reeds lang bestaande problemen. Zo ook het vraagstuk omtrent ethiek op alle niveaus van de organisatie. De ethiek vertelt ons hoe we gedrag beoordelen in termen van goed en fout. Die oordelen vellen we aan de hand van criteria, en die zijn in elk bedrijf weer net even anders. Criteria vaststellen over juist of onjuist handelen is echter geen eenrichtingsverkeer, dat doe je met elkaar. Waar leg je de grens tussen acceptabel en onacceptabel gedrag? Ik ben momenteel werkzaam bij een bedrijf dat zijn corebusiness op zee heeft. Ongeveer 15 procent van de werknemers is vrouw en de rest is man, van het type ‘ruwe zeebonk’. Dan moet je tegen een grapje kunnen, ook als dat enigszins vrouwonvriendelijk is. “Ken jij wel tegen, tóch?!” Ja hoor, ik wel. Maar hoe zit dat met de medewerkers die dat helemaal niet kunnen waar- deren? Bij het vaststellen van criteria voor acceptabel gedrag moet ook de cultuur van het bedrijf een factor zijn, evenals de taal die men er spreekt. U kunt zich vast voorstellen dat de taal en cultuur bij een advocaten- kantoor heel anders zijn dan bij een maritieme orga- nisatie. Zo ook de grapjes onderling. Onlangs kreeg ik na een haringparty de opmerking: “Zo, ga je hier weer een dag zitten meuren, Suzie Stinkvis?” Ik kan u verzekeren dat ik zoiets in de tien jaar dat ik op advocatenkantoren heb rondgelopen nog nooit heb mogen horen. En ook daar werden geregeld haringpar- ty’s georganiseerd. Taal en cultuur dus. Het herinnert me onwillekeurig aan het ABC van Paul Wilkinson: attitude, behaviour, culture. Daarnaast speelt eigen inbreng een rol. Je bepaalt zelf wat je te ver vindt gaan en wat acceptabel is. Ik in ieder geval wel. Maar er zijn medewerkers die dat niet durven en zich opmerkingen en handelingen laten welgevallen uit angst voor represailles. Juist in die gevallen is het bespreekbaar maken van ethisch gedrag wenselijk en in sommige gevallen zelfs noodzakelijk. Ethiek komt ook om de hoek kijken bij het omgaan met vertrouwelijke gegevens. Bij het merendeel van de organisaties waar ik kom, dienen medewerkers met toegang tot die informatie een geheimhoudings- verklaring te tekenen. Hoe je moet omgaan met klokkenluiders is echter nog niet overal even duidelijk vastgelegd. Vaak is er wel een vertrouwenspersoon, maar die houdt zich voornamelijk bezig met meldin- gen over ongewenste intimiteiten. Er zijn al organisaties die tijdens de introductiedag voor nieuwe medewerkers een presentatie geven waarin haarfijn duidelijk wordt gemaakt welke code of conduct er geldt binnen die organisatie. En ook wat de consequenties zijn als je deze code breekt. Misschien moet er wel een certificering voor ethisch handelen in het leven geroepen worden – dat iedere nieuwe medewerker, vast in dienst of ingehuurd, naast een verklaring van goed gedrag, referenties en diploma’s, ook nog een certificaat voor ethisch handelen kan overhandigen. Ik ben benieuwd hoe dat in uw organisatie geregeld is. Heeft u al richtlijnen gecommuniceerd over wat wel en niet acceptabel gedrag is? En als een medewerker over de schreef gaat, hoe corrigeert u dat dan? SUZIE GRINWIS is beheerconsultant bij Valori Business Information Services.

Transcript of It service magazine september 2010 suzie stinkvis

Page 1: It service magazine september 2010   suzie stinkvis

c o l u m n

20

s u z i e

IT SE

RV

ICE M

AG

AZ

INE 5

◊ s

eptem

ber

20

10

3 - 4 NOV 2010 JAARBEURS UTRECHTV A K B E U R S E N S E M I N A R S O V E R B E H E E R T O O L S

Drie toonaangevende vakbeurzen onder één dak

WWW.TOOLINGEVENT.NL

SPONSORS PLATINUM SPONSORS

MEDIAPARTNERS

ORGANISATIE

State iewe iee i

GRATIS TOEGANG NA VOORREGISTRATIE

Tooling Event 2010: 3 & 4 november. Het thema: “Optimise IT: haal meer uit Beheer” Het programma heeft twee focusgebieden:1. Tools & technieken Alles over trends, mogelij kheden en onmogelij kheden van tools. Binnen dit onderwerp worden cases over de technische uitdagingen van een breed scala tools gepresenteerd. 2. IT & Business Wat zij n de gevolgen van de implementatie van verschillende tools? Hoe kan service worden gewaarborgd binnen de organisatie? In deze Business track wordt ingegaan op de impact van deze keuzes voor de rest van het bedrij f. En hoe de IT organisatie hierin de beste keuze kan maken. GRATIS TOEGANG t.w.v. € 35,- NA VOORREGISTRATIE MET CODE 400.029.81 VIA WWW.TOOLINGEVENT.NL

Suzie Stinkvis

Deze column gaat over ethiek. Hoe je met elkaar omgaat in de interactie met klanten en opdrachtgevers, maar ook met elkaar,

collega’s. Hoe dienen we ons eigenlijk te gedragen in een wereld waarin alles zou moeten kunnen en waarin je vooral geen ‘watje’ mag zijn? Wat kan nog door de beugel en wat absoluut niet? Dit kun je vastleggen in een code of conduct.Inmiddels bent u van mij gewend dat ik in mijn columns vertel over persoonlijke ervaringen die ik opdoe tijdens mijn werk als consultant en dat ik zeker geen ‘moraalridder’ ben. Ik ga u niet vertellen wat u moet doen. Maar ik gooi wel af en toe expres de knup­pel in het hoenderhok om discussie los te maken. Door discussie, uitwisseling van ideeën en ervaringen vin­den we met elkaar betere oplossingen voor reeds lang bestaande problemen. Zo ook het vraagstuk omtrent ethiek op alle niveaus van de organisatie.De ethiek vertelt ons hoe we gedrag beoordelen in termen van goed en fout. Die oordelen vellen we aan de hand van criteria, en die zijn in elk bedrijf weer net even anders. Criteria vaststellen over juist of onjuist handelen is echter geen eenrichtingsverkeer, dat doe je met elkaar. Waar leg je de grens tussen acceptabel en onacceptabel gedrag?Ik ben momenteel werkzaam bij een bedrijf dat zijn corebusiness op zee heeft. Ongeveer 15 procent van de werknemers is vrouw en de rest is man, van het type ‘ruwe zeebonk’. Dan moet je tegen een grapje kunnen, ook als dat enigszins vrouwonvriendelijk is. “Ken jij wel tegen, tóch?!” Ja hoor, ik wel. Maar hoe zit dat met de medewerkers die dat helemaal niet kunnen waar­deren?Bij het vaststellen van criteria voor acceptabel gedrag moet ook de cultuur van het bedrijf een factor zijn, evenals de taal die men er spreekt. U kunt zich vast voorstellen dat de taal en cultuur bij een advocaten­kantoor heel anders zijn dan bij een maritieme orga­nisatie. Zo ook de grapjes onderling. Onlangs kreeg ik na een haringparty de opmerking: “Zo, ga je hier weer een dag zitten meuren, Suzie Stinkvis?” Ik kan u verzekeren dat ik zoiets in de tien jaar dat ik op advocaten kantoren heb rondgelopen nog nooit heb mogen horen. En ook daar werden geregeld haringpar­ty’s georganiseerd. Taal en cultuur dus. Het herinnert me onwille keurig aan het ABC van Paul Wilkinson: attitude, behaviour, culture.

Daarnaast speelt eigen inbreng een rol. Je bepaalt zelf wat je te ver vindt gaan en wat acceptabel is. Ik in ieder geval wel. Maar er zijn medewerkers die dat niet durven en zich opmerkingen en handelingen laten welgevallen uit angst voor represailles. Juist in die gevallen is het bespreekbaar maken van ethisch gedrag wenselijk en in sommige gevallen zelfs noodzakelijk.Ethiek komt ook om de hoek kijken bij het omgaan met vertrouwelijke gegevens. Bij het merendeel van de organisaties waar ik kom, dienen medewerkers met toegang tot die informatie een geheimhoudings­verklaring te tekenen. Hoe je moet omgaan met klokken luiders is echter nog niet overal even duidelijk vastgelegd. Vaak is er wel een vertrouwenspersoon, maar die houdt zich voornamelijk bezig met meldin­gen over ongewenste intimiteiten.Er zijn al organisaties die tijdens de introductiedag voor nieuwe medewerkers een presentatie geven waarin haarfijn duidelijk wordt gemaakt welke code of conduct er geldt binnen die organisatie. En ook wat de consequenties zijn als je deze code breekt. Misschien moet er wel een certificering voor ethisch handelen in het leven geroepen worden – dat iedere nieuwe medewerker, vast in dienst of ingehuurd, naast een verklaring van goed gedrag, referenties en diploma’s, ook nog een certificaat voor ethisch handelen kan overhandigen.Ik ben benieuwd hoe dat in uw organisatie geregeld is. Heeft u al richtlijnen gecommuniceerd over wat wel en niet acceptabel gedrag is? En als een medewerker over de schreef gaat, hoe corrigeert u dat dan?

s u z i e G r i n w i s is beheerconsultant bij Valori Business Information Services.