Inzetprocedure natuurbrandbestrijding 20110201 EvL€¦ · Zowel flanken als sturen is dynamisch....

DOC-RB-OPV-Inzetprocedure Natuurbrandbestrijding, versie 1.0, d.d. 01-02-2011 1 van 32

Inzetprocedure Natuurbrandbestrijding

Versie 1.0, d.d. 01-02-2011


Inzetprocedure Natuurbrandbestrijding Noord-Holland Noord

Inhoud Dit document beschrijft de volgende onderwerpen:

Onderwerp Zie

1. Over dit document 3

2. Theorie – Les en Leerstof 4

3. Inzetprocedures 10

4. Water 16

5. Vuistregels 21

6. Veiligheid 23

7. Overig 24

Bijlage 1: Voorbeelden inzet bij opschaling 25

Bijlage 2: Samenvatting taken 29

Bijlage 3: Operationele kaarten 32


1. Over dit document

Document-

informatie

Dit document is :

• onderdeel van het digitale kwaliteitshandboek dat geïntegreerd is in het intranet

van de Veiligheidsregio;

• vastgesteld door Hoofd OPV op 1 februari 2011.

Doel Het doel van dit document is het beschrijven van de regionale inzetprocedures bij

natuurbranden.

Voor wie Dit document is bestemd voor:

• Gemeenschappelijke Meldkamer;

• Piket officieren;

• Gemeentelijke brandweer korpsen;

• Veiligheidsregio Noord-Holland Noord.

Bewaartermijn Voor dit document is een bewaartermijn opgesteld van twee jaar

Iedere 2 jaar wordt dit document opnieuw bekeken.

TVB De taken, verantwoordelijkheden en bevoegdheden bij dit document zijn:

Wie TVB

Hoofd Operationele

Voorbereiding

• Eigenaar van dit document;

• Autoriseert wijzigingen in dit document;

• Verantwoordelijk voor exploitatiebudget.

Senior beleidsmedewerker

Operationele Voorbereiding

• Beheerder van dit document;

• Verwerkt wijzigingen en publiceert nieuwe

versies van het document.

Korpsen met natuurbrand

gevoelige gebieden en

piketofficieren

• Betrokken bij opstellen originele document;

• Betrokken bij grote aanpassingen (zulks ter

beoordeling van het Hoofd OPV).

Brandweer commandanten • Ter kennisgeving en eventueel ter uitvoering.

Andere

documenten

Dit document heeft een relatie met andere documenten. Onderstaand volgt een

overzicht.

Document Relatie

Natuurbrandbeheersingsplan

Kustgemeenten NHN 2009-2012

Dit stuk is deel van operationele

uitwerking.

Incidentbestrijdingsplan Natuurbranden

Noord-Holland Noord 2010

Beschrijft multidisciplinaire aspecten

bij natuurbranden.

Uniforme opschaling Dient als een van de uitgangspunten

voor deze procedure.

Alarmering Natuurbrandbestrijding Beide stukken zijn aanvullend.


2. Theorie – Les en Leerstof

Les en leerstof Dit document is niet bedoeld om de bestaande en de in ontwikkeling zijnde les en

leerstof te herhalen.

Voor dit stuk wordt er vanuit gegaan dat men in basis de begrippen en technieken

kent en kan toepassen. Wel zal hieronder een samenvatting en rangschikking van

soorten branden, toe te passen technieken en in te zetten middelen gegeven worden.

Dit aantal is enerzijds beperkt en redelijk overzichtelijk. Aan de andere kant

veranderen door het dynamische karakter van natuurbranden continue de scenario’s

en daarbij de tactieken.

Het lastige van natuurbranden zit hem dan ook in de grote hoeveelheid mogelijke

combinaties van de scenario’s met de tactieken en beschikbare middelen.

Verder is het belangrijk dat een ieder dezelfde taal spreekt. De termen in dit

document zijn hier een middel voor.

Soorten

Tactieken

Middelen

Hieronder staat een samenvatting van de soorten branden, de meest gangbare

bestrijdingstactieken en de middelen.

Zoals hierboven beschreven zijn er maar een beperkt aantal keuzen per onderwerp.

De complexiteit zit juist in de behoorlijke hoeveelheid combinaties die je hiermee kan

maken en het maken van de juiste keuze. Bij natuurbranden zijn er, met name

doordat de brand zich snel kan verplaatsen, een groot aantal verschillende

scenario’s denkbaar.

Het is vergelijkbaar met een kaartspel, waarbij je afhankelijk van het

soort spel, bepaalde kaarten krijgt, deze combineert en op het juiste

moment inzet.

Inhoud Dit hoofdstuk bevat de volgende onderwerpen:

Onderwerp Zie pagina

2.1. Soorten 5

2.2. Tactieken 6

2.3. Middelen 9


2.1. Soorten

Soorten In hoofdlijnen zijn er maar drie soorten natuurbrand. Die soorten kan je ook nog een

kleine onderverdeling geven:

1. Kroonvuur

• Loofbos;

• Naaldbos;

• Gemengd bos.

2. Loopvuur

• Heide;

• (Helm)gras;

• Struikgewas;

• Tussen bomen;

• Rietkragen.

3. Grondvuur

• Ondiep;

• Diep.

Hierbij kan, wederom door het dynamische karakter, de ene soort overlopen in de

andere. Met name bij het loopvuur tussen bomen is veel aandacht nodig voor de

verandering naar de soort Kroonvuur.

Nablussen en vliegvuur zijn ook belangrijk om te benoemen. Dit zijn echter geen

aparte soorten, maar nablussen of vliegvuur is in feite opgebouwd uit (kleine) delen

van bovenstaande soorten.

Vliegvuur

Zoals hiervoor beschreven is vliegvuur eigenlijk geen aparte soort,

maar de mogelijke veroorzaker van een aantal nieuwe soorten.

Hiermee is vliegvuur wel belangrijk genoeg om apart te benoemen.

Vliegvuur kan in Nederland “normaal” gezien tot op maximaal ca. 350 meter

secundaire vuurhaarden veroorzaken.

Bij zeer extreme omstandigheden (zoals zuid Europese omstandigheden) is er

gevaar voor vliegvuur tot op ca. 500 meter.


2.2. Tactieken

Tactieken Voor de verschillende soorten zijn een aantal basis tactieken beschikbaar. Deze zijn

afhankelijk van de omstandigheden of beschikbare middelen goed, beperkt of niet

bruikbaar.

Hieronder een opsomming, waarbij voor de details opnieuw naar de les en leerstof

wordt verwezen:

1. Knock-Down

2. Flanken

• Offensief

3. Sturen

• In feite defensief flanken

4. Stoplijn

• Defensief, vertragend (2 tot 6 liter/m2/minuut)

• Offensief, stoppend (10 liter/m2/minuut)

Daarnaast zijn er natuurlijk combinaties van tactieken of minder gangbare tactieken te

bedenken. Deze vallen buiten beschouwing van dit document.

Knock-Down

De term “Knock-Down” mag gebruikt worden als men verwacht dat de brand

zonder (veel) extra eenheden direct afgeblust kan worden en niet gaat “lopen”.

Flanken

versus Sturen

Bij flanken gaan we er van uit dat het vuurfront in een punt gedwongen

kan worden. Uiteindelijk zal in de punt het vuur geblust zijn.

Bij sturen is er niet genoeg capaciteit of middelen om het vuur in een punt te dwingen.

In dat geval is er alleen gelegenheid om het front niet (veel) breder te laten worden.

Dit kan gebruikt worden om bijvoorbeeld:

• Het front beheersbaar te houden tot aan de stoplijn;

• Het front om een (risico)object heen te leiden;

• Het front weg te houden van bomen (kroonvuur).

Het sturen houdt het front beheersbaar totdat er voldoende capaciteit is om of alsnog

te flanken, dan wel een stoplijn is opgebouwd.

Deze stoplijn kan ook een natuurlijke stoplijn zijn, in de vorm van een brandgang, de

zee, water o.i.d. Hierbij dient nog altijd rekening gehouden te worden met vliegvuur.

Sturen is

“altijd”

Opschalen

Zoals hiervoor beschreven gaat het vuur niet uit door te sturen.

Mocht de keuze noodzakelijkerwijs vallen op “sturen” dan is het bijna altijd

noodzakelijk extra op te schalen.

Uitzondering hierop is bijvoorbeeld het sturen naar een grote natuurlijke stoplijn.


Defensief of

Offensief

De termen defensief en offensief worden veel gebruikt in de natuurbrand bestrijding.

Met een offensieve inzet wordt gedoeld op het definitief uitkrijgen of tegenhouden van

een brand.

Bij een defensieve inzet wordt geprobeerd de brand te vertragen, beheersbaar of

onder controle te houden. Dit totdat er genoeg middelen zijn om een stoplijn te

creëren, of totdat het vuur een natuurlijke stoplijn bereikt.

Defensief –

Offensief

bij tactieken

De knock-down is een typische offensieve inzet. De bedoeling hierbij is om een

relatief kleine brand uit te krijgen.

Het sturen is een typische defensieve inzet. De brand is hierbij blijkbaar niet uit te

krijgen en wordt gestuurd naar een plek waar dat wel kan.

Bij flanken en de stoplijn is het niet persé het een of de ander. Hierbij hangt het af van

de beschikbare middelen of van de bluscapaciteit of de brand meteen uit gemaakt

kan worden.

Bij weinig middelen of bluscapaciteit zal je bijvoorbeeld in een minder scherpe punt

kunnen flanken. Zo ook bij een stoplijn, hier kan bijvoorbeeld geen capaciteit zijn om

het hele front te bestrijden en moet je er bewust voor kiezen een (minder gevaarlijk)

deel door te laten lopen. Een ander voorbeeld bij de stoplijn is onvoldoende capaciteit

om ook meteen al het vliegvuur te bestrijden.

Defensief –

Offensief

per soort

Zo kan je ook aan de soorten (kroon-, loop- en grondvuur) niet persé een offensieve

of defensieve methode toekennen.

Kroonvuur:

Hoewel kroonvuur meestal wordt getypeerd voor een defensieve aanpak, zijn er ook

omstandigheden waarin een offensieve aanpak kan. Zo zijn loofbomen makkelijker te

bestrijden dan naaldbomen, lage bomen makkelijker dan hoge bomen en kunnen

zelfs naaldbomen afhankelijk van het seizoen behoorlijk veel vocht of minder hars1

bevatten.

Loopvuur:

Loopvuur wordt meestal getypeerd voor een offensieve bestrijding. Bij grote droogte

of harde wind, kan dit echter lastig zijn en zal defensief opgetreden moeten worden.

Ook de begroeiing (bijv. explosief brandend duindoorn) of de glooiing van het

landschap (duinen) heeft invloed op de aanpak en bereikbaarheid.

Grondvuur:

Grondvuur is lastiger te typeren in termen van offensief of defensief.

Defensief –

Offensief

afhankelijk van

water

Het hangt ook af van de bluscapaciteit of er offensief of defensief opgetreden kan

worden. Richtlijn is dat als er 10 liter/m2/minuut (“veel water”) beschikbaar is, men

een brand offensief kan bestrijden.

Bij 6 liter/m2/minuut (“weinig water”) is er al sprake van vertragen ofwel een

defensieve inzet.

Ook bij 2 liter/m2/minuut (“heel weinig water”) kan er nog vertraagd worden.

1 Nieuw hars wordt pas in de herfst gevormd als winterbescherming voor de naaldbomen.


Grondig of

oppervlakkig

uitmaken

Zowel flanken als sturen is dynamisch. Als je op een plaats klaar bent, schuif je door

naar de volgende plek. De vraag is alleen wanneer je wilt door schuiven.

Doe je dit nadat het vuur volledig en grondig uit is, of maak je het alleen oppervlakkig

uit en haal je alleen de vlammen van het vuur:

Grondig:

• Een eenheid verplaatst zich pas als de brand tot (in) de bodem definitief uit is.

• Voordeel is het feit dat je na de blussing geen omkijken meer hebt naar de

gebluste plek.

• Nadeel is het feit dat je bij flanken minder snel het vuur in een punt kan dwingen.

Verder kan je bij sturen en flanken minder inzetdiepte met je eenheden

waarmaken, dan wel zal opgeschaald moeten worden om de volledige

inzetdiepte te dekken.

Oppervlakkig:

• Een eenheid verplaatst zich zodra “de vlammen van het vuur” zijn.

• Voordeel is het feit dat je bij flanken meer kansen hebt om het vuur in een punt te

dwingen en je bij sturen meer inzetdiepte hebt.

• Nadeel kan zijn dat het vuur achter je weer oplaait. Hier zal men minstens

controle capaciteit op moeten inzetten.

Uiteraard kunnen ook tussen vormen ingezet worden.

Aantal

eenheden

Er zijn een aantal factoren waarmee rekening gehouden moet worden om te bepalen

hoeveel eenheden nodig zijn om een vuurflank te bestrijden:

• Bovenwindse uitbreiding:

Zowel bij Flanken als bij Sturen verplaatst het vuurfront. Deze uitbreiding gaat

natuurlijk met de wind mee, maar in meer of mindere mate ook tegen de wind in.

Bij beide tactieken moet hierom rekening gehouden worden met de inzet van één

of meerdere eenheden bovenwinds.

• Vuistregel: 50 meter per eenheid:

Benedenwinds kan als vuistregel de standaard aangehouden worden. Hierbij kan

een eenheid ongeveer 50 meter vuurflank aan.

Moet ver van de TS met water opgetreden worden of bij onoverzichtelijke

situaties, dan zal dit minder dan de vuistregel van 50 meter zijn.

• Grondig of oppervlakkig:

Zoals in de vorige paragraaf beschreven kan je kiezen voor grondig of

oppervlakkig uitmaken. Bij oppervlakkig uitmaken kan een eenheid vaak meer

dan 50 meter aan. Ook kan een eenheid als zij klaar is op de ene plek,

doorschuiven naar een andere plek op de vuurflank.

• Flanken of sturen:

Als het vuurfront niet middels flanken in een punt gedwongen kan

worden, zal meestal overgegaan worden op sturen.

Bij sturen is de inzetdiepte meestal langer en moet dus rekening

gehouden worden met meer eenheden.

Met bovenstaande factoren kan een grove inschatting voor de opschaling gemaakt

worden (Peloton, Compagnie, meerdere compagnieën).


2.3. Middelen

Middelen De rij met beschikbare middelen is wat langer. Daarnaast is de bruikbaarheid

afhankelijk van de locatie in het veld, tijdsverloop en soms ook van de gemeente.

De rij hieronder is dan ook niet bedoeld als complete opsomming.

• Vuurzwepen;

• Scheppen;

• Motorkettingzagen;

• Watervoorraad in TS (in deze regio meestal ca. 2000 liter.);

• Watervoorraad in TS via Pendelsysteem (zie ook hoofdstuk over Water);

• Groot Water Transport (WTS 1000, WTS 2500);

• Watertransport door brandweer tankwagens;

• Watertransport of rijdend spuiten door SBH (inhoud 4400 liter);

• Watertransport door loonwerkers;

• Water opbrengen door loonwerkers;

• Maaimachines voor stoplijn in heide of gras;

(Klepelmachine, klepel is grove maaimachine, bijna versnipperaar)

• Graafmachines voor stoplijn, met name bij grondvuur;

• Blusheli’s Defensie (zie extra toelichting hieronder);

• Operationele kaarten (zie bijlage 3);

• Voor verkenning:

� Meetploegen;

� Helikopter KLPD;

� Redvoertuig.

Blushelikopter

Defensie

Defensie heeft twee typen helikopters beschikbaar:

1. De Cougar (zie fig. 1) met een firebucket van 2500 liter water;

2. De Chinook (zie fig. 2) met een firebucket van ca. 10.000 liter water.

Fig. 1: Cougar Fig. 2: Chinook

De blushelikopter is slechts één van de middelen en is niet in de standaard of

verplichte opschaling opgenomen. Omdat het aanvragen en opkomen echter lang

duurt (ca. 3 uur) en de invloed groot kan zijn, is het wel van belang hier vroegtijdig

aan te denken. Daarnaast vliegen en blussen zij niet als het donker is.

Overigens is er geen garantie dat de helikopters beschikbaar zijn.

Met de helikopters komt ook een grondteam mee. Deze coördineren op aangeven

van de brandweer het storten (“Droppings”) van het water. Ook zullen zij met de

brandweer afspraken maken over de veiligheid in de “drop-zone”. Daar waar water

“gedropt” wordt, mogen absoluut geen brandweereenheden of burgers zijn.


3. Inzetprocedures

Algemeen De les en leerstof geeft vooral informatie over de fase dat de soort en omvang van de

brand duidelijk is. Hierin gaat het vooral over de soort (loop-, kroon-, grondvuur) en

de toe te passen tactiek (defensief – offensief – flank - stoplijn). Zeg maar de

inzetfase van de brand.

Deze procedure beschrijft vooral de werkwijze in Noord-Holland Noord totdat een

definitieve inzet is bepaald.



3.1. Uitrukfase 11

3.2. Verkenningsfase 12

3.3. Inzetfase 13

3.4. Opschaling 14

Samenvatting Afhankelijk van de droogte in de natuurgebieden rukken er meer of minder eenheden

tegelijk uit. Grofweg zijn dat bij een natte natuur twee TS-en, bij droog drie TS-en en

bij zeer droog vier TS-en met een groot water transport.

De ervaring in NHN is dat de natuurbranden soms moeilijk te vinden zijn. Daarom zit

in de eerste alarmering ook een verkenningsvoertuig. Dit verkenningsvoertuig richt

zich samen met en onder leiding van de lokale TS op het lokaliseren van de brand.

Hierbij is het belangrijk dat zij zo ongestoord mogelijk via C2000 kunnen

communiceren en dat de overige eenheden zich (zeer) bescheiden in de

communicatie opstellen.

Zodra de brand is gevonden, dient de eerste eenheid ter plaatse zo snel mogelijk een

inschatting van de omvang van de brand en de haalbaarheid van een knock-down

aan de OVD door te geven.

Omdat de opkomst bij opschaling enige tijd duurt, dient de bevelvoerder of OVD, op

basis van de sitrap of inmiddels ter plaatse, snel te beslissen of opgeschaald moet

worden. Hoe droger, hoe sneller en hoe groter opgeschaald dient te worden.

Om diverse redenen (veiligheid, tactiek, etc) is het van belang dat de eerste OVD zich

vooral richt op de brandbestrijding (knock-down of bijv. flankaanval) en de andere

taken over laat aan de 2e OVD (bijv. aansturing 2

e flank) of aan de HOVD (bijv.

verdere beeldvorming).

Afhankelijk van de droogte wordt van een (H)OVD verwacht dat deze snel verder

opschaalt. Verder is het aan de HOVD om een inschatting te maken over de vervolg

tactiek. Een aantal voorbeelden hiervoor staan ook in dit document.


3.1. Uitrukfase

Uitruk

afhankelijk

kleurindex

Landelijk wordt een systeem met natuurbrandthermometers ( ) of droogte

indexen gebruikt. Meer hierover is terug te vinden op www.natuurbrandgevaar.nl.

Hieruit komen vijf gevaarskleuren (groen, licht groen, geel, oranje en rood).

Om de alarmeringen en operationele inzet overzichtelijk te houden, vereenvoudigen

we binnen Noord-Holland Noord de vijf gevaarskleuren naar drie operationele

indexen: Groen, Geel en Rood. Afhankelijk van deze kleur (= droogte) is er ook een

andere inzet behoefte. Details hierover staan in de alarmeringsprocedure.

Grofweg is de opschaling bij Groen 2 TS-en, bij Geel 3 TS-en, en bij Rood 4 TS-en:

Landelijk NHN Inzet

Groen 2 TS

Geel 3 TS

Rood 4 TS

Daar waar 4x4 TS-en beschikbaar zijn, worden deze ook meegenomen in de

alarmering.

De kleurindex wordt meegegeven in de P2000 alarmering. Bijvoorbeeld:

Prio 1 (INDEX: GROEN) JOHANNISWEG 2 CASTRICUM

Natuurbrand CAS637 CAS638 CAS581 NHN528

In de eerste fase van een natuurbrand is van het allergrootste belang dat de locatie

van de brand snel gevonden wordt. In de eerste alarmering zit dan ook een

verkenningsvoertuig dat samen met de lokale TS zo snel mogelijk de brand moet

lokaliseren. De communicatie hierover tussen de verkenner en de TS moet zo

ongestoord mogelijk kunnen verlopen.

Tegelijk met de TS 110 en de verkenner 101 worden, afhankelijk van de droogte, uit

voorzorg veel meer eenheden gealarmeerd (100, 120, 130, 140, 102, WTS, TS voor

WTS, ABH, HV, HOVD).

Nog meer dan bij andere incidenten dienen deze opvolgende eenheden zich

(zeer) bescheiden op te stellen in het gebruik van C2000.

Bescheiden

opstellen

Dit kan door bijvoorbeeld mee te luisteren naar de info i.p.v. zelf aanvraag spraak te

doen. Verder is het soms beter om eerst richting het incident te rijden en pas daar om

een opstelplaats of opdracht te vragen. Vaak is er dan al wat tijd voorbij en is een

locatie al duidelijk(er).

Harde richtlijnen voor wie wanneer hoelang hoe bescheiden moet zijn, zijn niet te

geven. Zo kan de ene keer meer noodzaak zijn voor een WTS dan de andere keer.

Ook zal bijvoorbeeld een HOVD meestal bescheiden kunnen zijn, maar zal deze bij

de verwachting van een grote opschaling meer prioriteit opeisen.


3.2. Verkenningsfase

Locatie brand Het is van het allergrootste belang dat de locatie2 van de brand snel gevonden wordt.

In de eerste alarmering zit dan ook een verkenningsvoertuig. Deze dient zo snel

mogelijk (dus niet wachten op een volledige TS bemanning) met kundig personeel op

pad te gaan.

We benoemen dit verkenningsvoertuig met roepnummer 101. Als er meer

verkenningsvoertuigen ingezet worden, krijgen die 102, 103, etc. als roepnummer.

Soms wordt dit verkenningsvoertuig ook gebruikt om een aanhanger met speciaal

materiaal te trekken. Zolang dit een snelle verkenning niet hindert, is dit niet

bezwaarlijk.

Ondanks dat het verkenningsvoertuig als eerste op pad gaat, is de eerste lokaal

bekende TS leidend bij het lokaliseren van de brand:

• Zo snel mogelijk benoemt deze zich als 110;

• Het verkenningsvoertuig is hierin natuurlijk een van zijn belangrijkste

instrumenten;

• Hoewel de 110 natuurlijk mee zal zoeken, moet de 110 voorrang geven aan het

sturen van het zoeken en afstrepen van doorzochte gebieden;

• In principe3 gaat pas als de brand gelokaliseerd is en de OVD (100) daar ter

plaatse is, de leiding over naar de OVD.

1e Sitrap De eerste eenheid bij de brand dient zo snel mogelijk een sitrap door te geven aan de

OVD 100. Als eerste is dat informatie over:

• Locatie brand (eventueel in coördinaten)

• Soort brand (grondvuur, loopvuur, kroonvuur of combi);

• Oppervlakte brand (afmeting of oppervlakte);

• Breedte vuurfront;

• Heftigheid (grote / kleine vlammen).

Afhankelijk van de kennis en kunde van de eerste eenheid, is een inschatting over de

haalbaarheid van een knockdown gewenst. Eventueel vergezeld door een indicatie

voor opschaling.

Mocht dit bijvoorbeeld niet door de verkenner gegeven kunnen worden, wordt dit wel

van de eerste TS bevelvoerder verwacht.

Een welkome extra in het sitrap zou een eerste inschatting zijn of flanken haalbaar is,

of dat de brand mogelijk door sturen naar een stoplijn gedwongen moet worden.

Met deze informatie kan een OVD besluiten meteen op te schalen of eerst ter plaatse

te gaan.

2 In een aantal gebieden binnen NHN zijn de natuurgebieden wat overzichtelijker of is de eerste TS snel uitgerukt (beroepskazerne

Den Helder). Hier zal de rol van het verkenningsvoertuig minder op de verkenning liggen, maar in een vroeg stadium al wel andere

taken kunnen krijgen. Bijv. transport personeel van weg naar locatie brand, begidsing opkomende eenheden, transport OVD, etc.

3 In bijzondere gevallen kan in overleg met de 110, de OVD ook ondersteunen of de coördinatie overnemen.


3.3. Inzetfase

1e TS (110) De eerste lokale TS is vaak (veel) eerder op de locatie van de brand dan de OVD.

Deze 110 zal natuurlijk de drang hebben zich meteen op het vuur te richten. Maar

nog meer dan bij “normale” branden is de 110 (totdat de OVD de coördinatie

overneemt) verantwoordelijk voor het ter plaatse krijgen en inzetten van de

eenheden.

Naarmate de brand groter is of sneller uitbreidt, wordt ook het belang van coördineren

groter. De 110 zal dus goed moeten afwegen of deze zich richt op de brandbestrijding

of begidsing / operationele leiding.

Verkennings-

voertuig (101)

Nadat de brand is gelokaliseerd valt de 101 (en evt. 102, 103) onder de 100.

Een verkenningsvoertuig is in deze fase van de brand een schaars goed en de 100

beslist wat een volgende inzet zal zijn. Hierbij valt te denken aan:

• Begidsing overige TS-en;

• Begidsing vervoer OVD 100;

• Verdere beeldvorming;

• Assistentie (Plotting / inbreng locale kennis) OVD;

• Begeleiding TS 4x4;

• Logistieke taken (ophalen materiaal of eten/drinken).

OVD (100):

• Leiden

• Kiezen

• Leiden

Tijdens de eerste fase van de brand is het van groot belang dat de OVD zoveel

mogelijk ter plaatse is en leiding geeft aan de inzet. Niet alleen voor de coördinatie,

maar ook omdat deze fase relatief gevaarlijk is. Verder moeten er soms snel

duidelijke keuzen gemaakt worden over bijvoorbeeld opschaling of inzettactiek.

Het is niet wenselijk dat de OVD lang weg is voor verdere beeldvorming of het

regelen van andere zaken zoals watertransport.

Grofweg staan voor de OVD de volgende stappen:

Verkenning • 1e verkenning van 110 (met 101) en over je heen laten komen;

• Op basis van 1e sitrap mogelijk al opschalen.

Leiden • Ga/Blijf ter plaatse om de eerste knock-down sturen.

Kiezen • Redden we knock-down ?

• Zo niet, andere tactiek kiezen (flanken, sturen, stoplijn);

• Overweeg opschaling.

Leiden • Indien gekozen voor andere tactiek, richten op aansturen van dat

front;

• Ander front is voor andere OVD. Rest van de coördinatie voor de

HOVD.

Samengevat zou je ook kunnen zeggen dat een OVD zich bij een natuurbrand moet

beperken tot zijn het directe inzet gebied. Is dit niet te overzien dan opschalen.


3.4. Opschaling

Snel Vanwege de omvang, het snel uitbreidende karakter, watertekorten en de vaak

moeilijk bereikbare locaties dient bij natuurbranden veel sneller dan normaal

opgeschaald te worden.

Naarmate het droger is en harder waait zal de uitbreiding sneller zijn en zal nog

sneller opgeschaald moeten worden.

Leiding Vanaf de compagnies alarmering komt er voldoende leiding in het veld.

Momenteel4 kiest NHN ervoor om geen extra OVD in de primaire alarmeringen op te

nemen. Wat niet weg neemt, dat direct op verzoek van de aanwezige OVD een 2e

OVD en HOVD gealarmeerd kan worden.

Daarnaast wordt er vanaf zeer grote brand (vanwege de koppeling met de GRIP

alarmering) automatisch een HOVD gealarmeerd. Indien gewenst kan deze HOVD op

verzoek van de OVD en mogelijk ook op eigen initiatief, zich op de ondersteuning

richten.

De aansturing van het COPI verplaatst dan naar de 2e HOVD, die ook standaard aan

de GRIP alarmering gekoppeld is.

Verdere

beeldvorming

In een eerste fase is vaak alleen het eerste inzetgebied verkend. Mochten de

aanwezige (verkennings)eenheden of de gealarmeerde HOVD en OVD-en tijd

hebben, dan is het passend en effectief als zij zelf verder verkennen/beeldvormen.

In de praktijk hebben zij het meestal erg druk. Als alternatief hiervoor kan:

• gevraagd worden om een extra verkenningsvoertuig;

• de meetplan organisatie (of max. twee losse meetploegen o.l.v. de AGS)

gebruikt worden voor het maken van een brandplot.

Daarnaast kan een redvoertuig ingezet worden. Deze kan op hoogte (max. 30 m.)

als uitkijkpost dienen.

Ook de helikopter van de politie (KLPD) kan (indien beschikbaar) een waardevolle

aanvulling zijn.

Verbindingen De verbindingsprocedures bij opschalingen van natuurbranden zijn hetzelfde als de

verbindingsprocedures bij normale opschalingen. Ook worden dezelfde standaard

verbindingsschema’s gebruikt.

4 Hierbij speelt de afweging tussen het voordeel van extra hulp, tegenover de afwijking van de normale werkwijze en

beheersbaarheid van weer een extra eenheid die zich in meldt, info wilt en sturing gaat geven.


Verplicht

opschalen

Afhankelijk van de droogte van de natuur is er meer of minder kans dat een brand

snel uitbreidt. De in gebruik zijnde kleurindexen zijn daar natuurlijk een goede

indicatie voor.

Als een knock-down niet lukt, is naarmate het droger is het gevaar groter dat er een

flinke uitbreiding plaats vindt. Daarom wordt van de (H)OVD verwacht dat, als een

knock-down niet lukt, de (H)OVD direct kleurafhankelijk opschaalt:

• Bij Groen mag de OVD dit nog zelf inschatten.

Bij nat weer kan men wellicht met beperkte opschaling alsnog een knock-down

forceren.

• Bij Geel wordt van de OVD verwacht dat deze direct doorschaalt naar een

Compagnie.

Als vuistregel gaan we er van uit dat bij “gewoon” droog weer een natuurbrand

middels flanken in een punt gedwongen kan worden.

• Bij Rood wordt hetzelfde verwacht van de OVD.

Van de HOVD wordt nu verwacht dat deze redelijk snel nog een Compagnie

aanvraagt.

Bij zeer droog weer wordt, als vuistregel, niet meer verwacht dat het vuurfront in

een punt gedwongen kan worden. Er zal dan minimaal naar een tactiek van

sturen op een stoplijn overgegaan moeten worden. Vanwaar ook de noodzaak

tot twee compagnieën.

Hierboven staat redelijk snel. Het is zelfs juist wenselijk dat er een klein beetje

tijd (5 tot 10 minuten) zit tussen de eerste en tweede compagnie. Op die manier

blijven de handelingen voor de meldkamer beheersbaar.

In de tabel hieronder staat e.e.a. samengevat:

Kleurindex Opschaling als Knock-Down mislukt

Groen Gezond Boeren Verstand (GBV)

Geel • 1e CIE direct door OVD

• 2e CIE GBV (H)OVD

Rood • 1e CIE direct door OVD

• 2e CIE redelijk snel door HOVD

• 3e/4

e CIE GBV HOVD

Voorbeelden In bijlage 1 staat een uitwerking van diverse mogelijke inzetten.

Blushelikopter

(zie ook paragraaf

over middelen)

De blushelikopter is slechts één van de middelen en is niet in de standaard of

verplichte opschaling opgenomen. Omdat het aanvragen en opkomen echter lang

duurt (ca. 3 uur) en de invloed groot kan zijn, is het wel van belang hier vroegtijdig

aan te denken. Daarnaast vliegen en blussen zij niet als het donker is.

Natuurbrand

haakarmbak

(zie ook alarmerings-

procedure)

Vanaf Rood of Zeer Grote Brand komt er uit voorzorg een speciale haakarmbak met

materiaal voor natuurbrandbestrijding. Het materiaal in deze haakarmbak is bedoeld

voor het tweede peloton en de tweede compagnie.


4. Water



4.1. Groot watertransport 17

4.2. Pendelen 18

4.3. Tankwagens 20


4.1. Groot Water Transport

Lange

opkomst-

opbouwtijd

Bij een flinke natuurbrand (> 100x100 meter) is al gauw groot water transport (WTS)

nodig. De opkomst en de opbouw van het groot water transport duurt echter enige

tijd. In goede omstandigheden voor WTS 1000 grofweg één uur en voor WTS 2500

grofweg anderhalf uur. Dit houdt twee dingen in:

1. WTS moet zo snel mogelijk besteld worden.

Mede hierom zit WTS in de standaard alarmering bij zeer droge omstandigheden.

2. In de eerste fase van een (natuur)brand kan je niet rekenen op WTS.

Als water in de eerste fase noodzakelijk is, moet er gependeld worden.

WTS 1000 Voor WTS 1000 gelden de volgende gegevens:

• Opgebouwd uit een dompelpomphaakarmbak (DPH) op een haakarmvoertuig;

• 1000 meter (1 km) slang van Ø 150 mm;

• Water op verdeelstuk na circa 1 uur:

o Maximale opkomsttijd 30 minuten;

o In redelijk gunstige omstandigheden5 30 minuten na aankomst

6 water op

varken;

• Waterlevering 4000 liter/min. op 1000 meter.

o Bijna 8000 liter/min. op 500 meter.

• Als slang verlengd wordt, is waterlevering van 4000 l/min niet meer haalbaar.

WTS 2500 Voor WTS 2500 gelden de volgende gegevens:

• Opgebouwd uit een slangenhaakarmbak (SLH) op een haakarmvoertuig en een

dompelpompaanhanger achter het haakarmvoertuig;

• 2500 meter (2,5 km) slang van Ø 150 mm;

• Water op verdeelstuk na circa 1 uur en 45 minuten:

o Maximale opkomsttijd 45 minuten;

o In redelijk gunstige omstandigheden4 60 minuten na aankomst

5 water op

varken;

• Waterlevering minimaal 2000 liter/min. op 2500 meter.

• Als slang verlengd wordt, is waterlevering van 2000 l/min. tot op 4 km. haalbaar.

Langere

afstanden

In de natuurgebieden is niet overal dichtbij water. Sterker nog, in veel natuurgebieden

is het water zelfs ver weg. Dit houdt in dat vaak eerder een WTS 2500 gealarmeerd

moet worden, dan een WTS 1000. Om deze reden zit bij natuurbrand het WTS 2500

i.p.v. het WTS 1000 in de opschaling van Zeer Grote Brand.

Als de afstand nog groter is dan 2500 meter, kunnen ook de slangen van de andere

WTS-en aan de slangen van het WTS 2500 gekoppeld worden.

Zoals hierboven beschreven heeft een dompelpomp tot 4 km nog genoeg kracht om

voldoende water te leveren.

5 Gunstige omstandigheden: Goed geoefend team, waterwinplaats en slangenweg snel bekend en goed bereikbaar.

6 30/60 minuten = 5 min. afzetten bak + 5 min. pomp te water en druk op pomp + 20 of 50 min. vultijd (vullen tijdens uitrijden)

Vultijd� Inhoud Ø150 mm is 18 l/m. Met vuldebiet van 1000 l/min, vul je ± 50 m/min. Dus 1000 m in 20 min. en 2500 m in 50 min.


4.2. Pendelen

Pendelen Binnen onze regio’s heeft de TS 4x4 maar een beperkte watercapaciteit. Hierdoor is

het al snel noodzakelijk te pendelen. Omdat we in onze regio verder maar max. twee

TS 4x4 hebben en er dus waarschijnlijk door de gewone TS-en gependeld moet

worden, is de basis gedachte van pendelen bij ons wat complexer.

Grofweg zijn er drie varianten:

1. Brand vlak naast een begaanbare weg.

2. Brand wat verder van de begaanbare weg.

3. Brand ver van de begaanbare weg

Deze varianten worden hieronder nader toegelicht.

Naast deze varianten zijn, in een iets later stadium, natuurlijk ook combinaties met

loonwerkers o.i.d. mogelijk.

Vuistregel De welbekende regel voor het benodigde aantal voertuigen bij pendelen is:

n = Q x t (n= aantal voertuigen, Q = Bluscapaciteit, t = vultijd, V = Volume TS)

V

Als vuistregel kan echter gehanteerd worden dat voor één blussende TS, in totaal vier

TS-en nodig zijn. Eén blust, één rijdt leeg terug, één vult en één rijdt vol terug.

Pendelen 1:

Brand naast

de weg.

1. Brand vlak naast een begaanbare weg:

• Betreden veld niet perse noodzakelijk;

• Alle TS-en (behalve de 4x4) pendelen. Stoppen t.h.v. brand. Blussen met HD en

rijden door.


Pendelen 2:

Brand wat

verder van

weg.

2. Brand wat verder van de begaanbare weg:

• Vanaf weg niet te blussen;

• Betreden veld met TS 4x4 noodzakelijk;

• Overige TS-en pendelen;

• TS 4x4 rijdt naar pad, wordt gevuld door pendel TS en gaat weer blussen.

Pendelen 3:

Brand ver

van weg.

3. Brand ver van de begaanbare weg:

• Een beetje afhankelijk van de voortplantingssnelheid van de brand loont het de

moeite om een slang het veld in te brengen, zodat de TS 4x4 niet steeds het hele

stuk terug naar de begaanbare weg hoeft te rijden;

• De locatie van de slang is afhankelijk van de duidelijkheid omtrent de contouren

van de flank:

o Onduidelijk: slang met afsluiter bovenwinds;

o Duidelijk: slang met afsluiter benedenwinds.

• Alle TS-en pendelen en sluiten beurtelings op de uitgelegde slang aan;

• Slang moet afgesloten kunnen worden met afsluiter of verdeelstuk.


4.3. Tankwagens

Nog geen

regionale

afspraken

Behoudens Texel zijn nog niet overal in Noord-Holland Noord tankwagens met water

beschikbaar. Of dit nu lokale loonwerkers of tankwagens van de brandweer zijn.

Hoewel uniforme afspraken over de beschikbaarheid en werkwijze wel gewenst zijn,

zijn die nu niet voorhanden. Invulling voor het gebruik van tankwagens komt in een

van de volgende fasen van het project Natuurbrand.

Wel lokale

afspraken

Het ontbreken van regionale afspraken hoeft de operationele leiding niet te

weerhouden om dit middel toch in te zetten.

Afhankelijk van lokale afspraken kan eerder of later tijdens de inzet (hoe later hoe

minder hectiek) toch besloten worden gebruik te maken van loonwerkers of

tankwagens van de brandweer.


5. Vuistregels

Vuistregel

snelheid

brand-

uitbreiding

De vuistregel voor branduitbreiding luidt:

aantal meters uitbreiding per uur = windsnelheid in m/s x 100

In de tabel hieronder is deze formule toegepast, waarbij het gemiddelde is afgerond

in ‘herkenbare’ getallen.

Windkracht

(Schaal van

Beaufort)

Windsnelheid

(Meters per

seconde)

Mogelijke

Branduitbreiding

(M/u afgerond)

0 0-0,2 m/s 10 m/u

1 0,3-1,5 m/s 100 m/u

2 1,6-3,3 m/s 250 m/u

3 3,4-5,4 m/s 500 m/u

4 5,5-7,9 m/s 750 m/u

5 8,0-10,7 m/s 1000 m/u

6 10,8-13,8 m/s 1250 m/u

7 13,9-17,1 m/s 1500 m/u

8 17,2-20,7 m/s 2000 m/u

9 20,8-24,4 m/s 2250 m/u

10 24,5-28,4m/s 2750 m/u

Vuistregel

vorm

brand-

uitbreiding

De brand breidt zich ongeveer uit in een driehoek van 45 graden met de windrichting

mee.

Brand-

uitbreiding

ook tegen de

wind in !

Let op: de brand kan zich ook uitbreiden tegen de wind in!

Hierbij moet niet alleen rekening gehouden worden met kroon- of loopvuur, maar

zeker ook met grondvuur.

45º

Windrichting Brandhaard Uitbreiding


Rook

(RSTV)

Aan de rook kan (op afstand) al enigszins de ernst van de situatie worden ingeschat.

De hoeveelheid en de dichtheid is natuurlijk een indicatie voor de grootte en

heftigheid van de brand.

Daarnaast is uit de kleur af te lezen over welke begroeiing het gaat. Dit is van belang

omdat brand in naaldbomen (veel brandbaar hars) moeilijker te bestrijden is:

• Zwarte rook (door de hars) wijst op brand in naaldbomen.

• Heide en helmgras brandt met licht grijze rook.

• Zwarte pluimen wijzen op los staande naaldbomen tussen de heide.

• De rook bij brand in loofbomen varieert7 van licht tot donkergrijs.

Brandgang

Stoplijn

Als er geen water is, wordt vaak gesuggereerd een natuurlijke stoplijn op te zoeken of

er een te maken, door bomen om te zagen.

Dit laatste (zelf bomen zagen) is in de praktijk erg lastig.

Los van de invloed van vliegvuur is er een behoorlijke strook zonder brandbare

materialen nodig om overslag te voorkomen.

Er zijn vuistregels voor overslag. Deze gaan uit van de redelijk gunstige

omstandigheden van een matig heet vuur (< 1000 ºC) en niet te veel wind (2 á 3 Bft).

Hierbij is de strook afhankelijk van de hoogte van het vuur. Dit zal bij een loopvuur

natuurlijk gunstiger zijn dan een voluit brandend bos.

• Bij een brandgang van 4 x de hoogte zal het vuur waarschijnlijk nog overslaan;

• Bij 5 x de hoogte mogelijk niet;

• Bij 6 x de hoogte waarschijnlijk niet.

Met deze kentallen moet er dan al snel gedacht worden aan stroken van 75 tot 100

meter. Een verharde weg door het bos en zelfs een snelweg zijn (in de praktijk, maar

ook gezien deze vuistregels) vaak niet voldoende.

Het maken van een brandgang door bomen om te zagen heeft daarom alleen zin als

er voldoende tijd en middelen zijn om een brede strook te creëren of als het vuur een

lage hoogte heeft.

Het creëren van een bredere brandgang door stroken links en rechts van een breed

pad of weg nat te maken is vaak een effectiever middel.

7 In basis zijn loofbomen dezelfde vegetatie als heide en gras, maar bij bomen en in bossen is er vaak een minder volledige

verbranding. Dus een meer donkere kleur rook


6. Veiligheid

Algemeen Onderstaande beschrijving is een samenvatting van de belangrijkste gevaren.

Details zijn terug te vinden in de les- en leerstof.

Insluiting Natuurbranden bewegen zicht voort. Daarnaast kan grondvuur of vliegvuur over grote

afstanden nieuwe onverwachte brandhaarden laten ontstaan.

Het belangrijkste gevaar bij natuurbranden is dan ook insluiting.

Aandachtspunten hierbij zijn:

• Wees alert op dit gevaar (verantwoordelijkheid van leiding en eenheden zelf);

• Zorg dat je voertuig direct in een veilige richting kan wegrijden;

• Houdt voor de eigen bescherming altijd 400 liter water in de tank;

• Bij insluiting geef “Noodprocedure brandweerpersoneel”;

• Bij nood kan in volledige uitrukkleding een ondiep vuurfront doorkruist worden.

Zwaar werk Natuurbranden bestrijden is zwaar werk. Belangrijk is dat de manschappen snel

voldoende drinken. Daarnaast moet tijdig (binnen 1 tot 4 uur) afgelost worden.

CO

Koolmonoxide

Bij natuurbranden is veel rook en is er ook vaak sprake van onvolledige verbranding.

Daar waar gewone rook al schadelijk is, is CO natuurlijk nog gevaarlijker.

Het meten van het CO gehalte is dus noodzakelijk en ondanks het zware werk zal op

tijd besloten moeten worden toch ademlucht te dragen.

Ook in de nablusfase (onvolledige verbranding) is het gevaar op CO groot.

Kleding De basisregel bij natuurbranden is volledige uitrukkleding met ademlucht. Dit omdat

het gevaar op vlammen, vonken, rook, CO en insluiting groot is.

Als het dragen van volledige uitrukkleding snel vermoeidheid of hittestuwing

veroorzaakt, is het eerste alternatief snelle aflossing. Alleen in bijzondere

omstandigheden kan gewerkt worden zonder ademlucht of jas.

Optische

signalen

Bij natuurbranden is het gebruik van optische signalen (blauwe en

oranje zwaailicht) i.v.m. de veiligheid vaak gewenst.

Met name in onoverzichtelijke bosgebieden, met mogelijk ook stof of rook, verhoogt

het gebruik van een zwaailicht de zichtbaarheid voor collega’s en burgers.

Avond en

nacht

Als het donker wordt is het gevaar op struikelen, verdwalen en insluiting groot. In

principe wordt in het donker dan ook alleen opgetreden op duidelijke en goed

betreedbare paden. Bos en open terrein moet vermeden worden.

Teken Bij de inzet in natuurgebieden moet rekening gehouden worden met een tekenbeet.

Dit heeft geen gevolgen voor de directe inzet maar noodzaakt wel controle achteraf.


7. Overig

Burgerparticipatie valt onder de multidisciplinaire inzet. Hieronder de betreffende

passage uit het multidisciplinaire calamiteitenplan Natuurbrand:

Inzet Burgers

Met betrekking tot burgerparticipatie gelden de volgende uitgangspunten:

• Burgerparticipatie wordt niet gestimuleerd.;

• Burgers die het gebied in willen, worden niet toegelaten;

• De leider CoPI kan besluiten dat de hulpdiensten ter plaatse gebruik maken

van de ter plaatse beschikbare burgers, mits:

� deze burgers aangeven te willen participeren in de hulpverlening;

� de hoogste leidinggevenden van de hulpdiensten ter plaatse aangeven

deze hulp nodig te hebben;

� deze burgers alleen worden ingezet onder verantwoordelijkheid van deze

leidinggevenden ;

� deze burgers alleen worden ingezet voor zover hun eigen veiligheid en de

veiligheid van anderen hierdoor niet in het geding komt.

Inzet Burgers

Texel

Op Texel is de inzet van burgers bij natuurbrandbestrijding wel gereguleerd.

Bovenstaande richtlijn gaat aldaar niet op.

Reddings-

brigade

Multidisciplinair is afgesproken dat de reddingsbrigades, daar waar mogelijk, hun

transportmiddelen ter beschikking stellen. Daarbij is echter niet gezegd dat deze

middelen standaard ter beschikking van de brandweer zijn.

Ten eerste hebben zij ook een verantwoordelijkheid op het strand en kunnen niet

altijd en gegarandeerd transportmiddelen leveren.

Daarnaast zijn deze middelen een schaars goed en kan het zijn dat andere, niet

brandweer gerelateerde taken (bijv. evacueren/ontruimen van mensen van strand of

uit duinen), voorrang hebben.

Om deze reden wordt de reddingsbrigade (een liaison) pas vanaf GRIP 1

gealarmeerd en beslist de leider CoPI wie de middelen van de reddingsbrigade ter

beschikking krijgt.

Om bovenstaande redenen zit de reddingsbrigade niet in de eerste standaard

alarmeringen. Het staat een bevelvoerder of OVD echter vrij om in een eerder

stadium toch om de reddingsbrigade te vragen. Hierbij loopt de brandweer wel een

kans dat de reddingsbrigade in een later stadium aan een andere partij toegewezen

wordt.


Bijlage 1: Voorbeelden inzet bij opschaling

In het hoofdstuk over opschaling staat dat de basisinzet bij oranje (na mislukken van

de knock-down) een Compagnie is, die gaat flanken. Dit is hieronder visueel weer

gegeven:

Inzet bij

opschaling

Geel

In dezelfde tabel staat ook aangegeven dat de HOVD op basis van gezond boeren

verstand ook verder kan opschalen. Hieronder twee voorbeelden van combinaties

van tactieken, die bij dit scenario redelijkerwijs denkbaar zijn. Hiernaast zijn natuurlijk

nog allerlei andere combinaties denkbaar.

Onderstaand scenario kan je hebben als de flanken wat verder uit elkaar liggen en of

makkelijker dan wel noodzakelijkerwijs (bijv. belangrijk object) gestopt moet worden

door een pel. op een stoplijn te zetten.

Het scenario hieronder is al eerder in dit document beschreven als een scenario

waarbij je met één peloton de inzetdiepte niet redt en je met een volgend peloton de

flank wel sluitend krijgt.


Inzet bij

opschaling

Rood

Hierboven in de tabel staat dat de basis inzet bij rood (na mislukken van de knock-

down) een Compagnie is, die gaat sturen naar een stoplijn. Dit is hieronder visueel

weer gegeven:

Het scenario hieronder is al eerder in dit document beschreven als een scenario

waarbij je met één peloton de inzetdiepte niet redt en je met een volgende compagnie

de brand wel tot de stoplijn kan sturen:.


Inzet bij

opschaling

Rood

(vervolg)

Onderstaand scenario geeft een voorbeeld van een inzet met vliegvuur:

Hieronder een voorbeeld van een combinatie van de twee voorgaande scenario’s:


Inzet bij

opschaling

Rood

(vervolg)

Als een brand pas in een wat later stadium opgepakt kan worden, is het vuurfront

mogelijk al wat breder geworden en is opvang door één Compagnie niet voldoende.

Hieronder een voorbeeld van een dergelijke situatie:

Als laatste een voorbeeld van een scenario waarbij op de eerste stoplijn niet

voldoende capaciteit is om het vuur compleet uit te krijgen.

De eerste stoplijn is dan defensief en geeft je de tijd of verlaagt de intensiteit voor de

tweede definitieve (offensieve) stoplijn.


Bijlage 2: Samenvatting taken

Verkennings-

Voertuig

(101)

• Zo snel mogelijk uitrukken. Niet wachten op meer dan twee of drie personen;

• Het verkenningsvoertuig krijgt roepnummer 101;

• Het meenemen van extra aanhangers (met bijv. zwepen of MSA) kan, mits het

een snelle uitruk en verkenning niet nadelig beïnvloed;

• De eerste dichtstbijzijnde TS (roepnummer 110) is verantwoordelijk voor de

verkenning. Het verkenningsvoertuig 101 valt in de eerste fase dus onder de 110.

• Als de brand gelokaliseerd is, is een sitrap aan de 110 en de OVD 100 belangrijk:

o Locatie brand (eventueel in coördinaten)

o Soort brand (grondvuur, loopvuur, kroonvuur of combi);

o Oppervlakte brand (afmeting of oppervlakte);

o Breedte vuurfront;

o Heftigheid (grote / kleine vlammen);

o Inschatting of Knock-Down haalbaar is;

o Eventueel advies over vervolg tactiek (flanken, sturen naar stoplijn).

Nadat de brand is gelokaliseerd valt de 101 onder de OVD 100.

Een verkenningsvoertuig is in deze fase van de brand een schaars goed en de OVD

beslist wat een volgende inzet zal zijn. Te denken valt hierbij aan:

• Begidsing overige TS-en;

• Begidsing vervoer OVD 100;

• Verdere beeldvorming;

• Assistentie (Plotting / inbreng locale kennis) OVD;

• Begeleiding TS 4x4;

• Logistieke taken (ophalen materiaal of eten/drinken).

1e TS

(110)

• De dichtstbijzijnde en daarmee best lokaal bekende TS leidt de verkenning;

• Deze TS krijgt roepnummer 110;

• Het gealarmeerde verkenningsvoertuig (101) valt in de eerste fase onder de 110;

• Ook de andere gealarmeerde voertuigen worden door de 110 aangestuurd;

• De 110 is aanspreekpunt voor de OVD 100;

• Als de brand gelokaliseerd is, is een eerste sitrap aan de OVD 100 belangrijk:







• Totdat de OVD ter plaatse is coördineert de 110 de inzet en begidsing.


OVD

(100)

- Verkenning

- Leiden

- Kiezen

- Leiden

• De verkenning wordt geleid door de 1e lokale TS (110);

• Deze heeft een verkenningsvoertuig tot zijn beschikking (101);

• C2000 Communicatie tussen 101 en 110 is belangrijk:

o Bescheiden opstellen in gebruik verbindingen.

• Nadat de brand gelokaliseerd is, volgt z.s.m. door de 101 of 110 een sitrap:







• Op basis van deze sitrap eventueel opschalen;

• Na de verkenning valt de 101 onder de OVD 100. Mogelijke taken zijn:

o Begidsing overige TS-en;

o Begidsing vervoer OVD 100;

o Verdere beeldvorming;

o Assistentie (Plotting / inbreng locale kennis) OVD;

o Begeleiding TS 4x4;

o Logistieke taken (ophalen materiaal of eten/drinken).

• Ter plaatse is het noodzakelijk dat leiding gegeven wordt aan de inzet:

o Weggaan voor verdere beeldvorming is ongewenst;

o Indien noodzakelijk hiervoor opschalen.

• Zo snel mogelijk moet ingeschat worden of een knock-down haalbaar is;

• Als de HOVD al gealarmeerd is, moet deze info in een sitrap naar de HOVD;

• Als knock-down niet kan, moet een OVD kiezen of deze gaat flanken of sturen;

o De OVD moet zich nu richten op de belangrijkste flank;

o Verdere beeldvorming en andere flank is voor 2e OVD of HOVD.

• Afhankelijk van de omstandigheden moet (verplicht) verder worden opgeschaald:

o Bij Groen: Eigen inschatting OVD;

o Bij Geel: OVD minimaal één Compagnie;

o Bij Rood: OVD minimaal één Compagnie.

HOVD moet minimaal een 2e compagnie alarmeren.


HOVD

(Alfa)

(Bravo)

(Charlie)

• In verband met de dynamiek, waterwinning en omvang van natuurbranden heeft

een OVD eerder dan normaal baat bij ondersteuning;

• Eerder dan normaal zal de HOVD zich moeten richten op de brand en de rol van

LCoPI aan de opvolgende HOVD moeten laten;

• Te denken valt aan ondersteuning bij waterwinning of verdere beeldvorming;

• Bij zeer droog weer (index rood) wordt ook de HOVD meteen mee gealarmeerd.

In dit stadium moet de brand vaak nog gevonden worden en is de C2000

communicatie tussen 101 (verkenner) en 110 (1e TS) zeer belangrijk. Ook de

HOVD moet zich in deze fase bescheiden opstellen in het gebruik van de

verbindingen;

• Ter plaatste zal de OVD als eerste in te schatten of een knock-down haalbaar is;

• Als de HOVD al gealarmeerd is, moet deze info in een sitrap naar de HOVD;

• Als knock-down niet kan, moet een OVD kiezen of deze gaat flanken of sturen:

o De OVD moet zich nu richten op de belangrijkste flank;

o Verdere beeldvorming en andere flank is voor 2e OVD of HOVD.

• Afhankelijk van de omstandigheden moet (verplicht) verder worden opgeschaald:

o Bij Groen: Eigen inschatting;

o Bij Geel: OVD Minimaal één Compagnie;

o Bij Rood: OVD Minimaal één Compagnie.

HOVD moet minimaal een 2e compagnie alarmeren.

• Hierna volgen de “standaard” componenten van een inzet:

o Verkennen, Inzetplan maken, Bevelsuitgifte, Inzet.

• Hieronder een aantal voorbeelden van inzet bij opschaling:

Basis Flanken Flanken met stoplijn Verlengd Flanken

Basis Sturen en Stoplijn Verlengd Sturen en stoplijn Sturen - Stoplijn met Vliegvuur

Verlengd Sturen en Stoplijn Verlengd Sturen op brede Stoplijn Verlengd Sturen op met Vliegvuur defensieve Stoplijn, daarna offensieve Stoplijn


Bijlage 3: Operationele kaarten

Operationele

kaarten

Als bijlage bij het multidisciplinaire incidentbestrijdingsplan zijn eenvormige

operationele kaarten voor alle natuurgebieden in Noord-Holland Noord gemaakt.

Op deze operationele kaarten is de acuut benodigde informatie voor de operationele

rampbestrijding en aansturing daarvan weergegeven. Dit betreft o.a. de

toegankelijkheid, vegetatie, risico objecten en waterwinning. Daarnaast zijn op de

achterzijde de uitgangspunten en aandachtspunten weergegeven.

Hoewel de operationele kaarten geen onderdeel zijn van dit monodisciplinaire plan,

zijn ze wel van belang bij de verkenning en bestrijding van natuurbranden.

Daarom voor de beeldvorming hieronder een voorbeeld.

Voorbeeld

kaart

Inzetprocedure natuurbrandbestrijding 20110201 EvL€¦ · Zowel flanken als sturen is dynamisch....

Documents

Transcript of Inzetprocedure natuurbrandbestrijding 20110201 EvL€¦ · Zowel flanken als sturen is dynamisch....