14 VIVA.nl 15

Die ijdelheid!’

CRUT

ZEN

‘Ik erger me enorm aan

al die vloggertjes.

Die ijdelheid!’ EVA Tekst Fleur Baxmeier Foto’s Tom ten Seldam

Ze post liever foto’s van zichzelf met drie onderkinnen, dan picture perfect-selfies. Het heeft even geduurd,

maar cabaretier Eva Crutzen is nu 100% eerlijk tegen haar publiek. ‘Ik heb veel gehad aan mensen die zich kwetsbaar

opstellen, dus waarom zou ik dat zelf niet doen?’

I N T E R V I E W

Blazer € 180 Résumé trui € 49,99 Selected Femme

16 VIVA.nl 17

‘Jemig, wat zit die broek strák,’ kreunt Eva als ze op verzoek van de fotograaf achterover leunt op een stoel. Ze zet haar paarse Dr. Martens stevig op de grond, wurmt zich nog één keer in de gewenste positie en dan zit de shoot erop. ‘Het lijkt net alsof je backstage in het theater zit te relaxen,’ zegt de stylist tevreden als het resultaat wordt bekeken. Een situatie die aan de orde van de dag is, want sinds begin januari staat Eva gemiddeld vier avonden per week op het podium met de reprise van haar voorstelling Opslaan als. ‘Het idee was dat ik het daarvoor een half jaar rustig aan zou doen, maar dat is een beetje mislukt,’ lacht Eva, die de afgelopen maanden niet alleen een cd opnam met liedjes van haar show, maar ook nog een kerstvoorstelling maakte die ze de hele maand december speelde.

Loop jij jezelf snel voorbij?

‘Ja, heel erg. Afgelopen zomer had ik me echt voorgenomen om mijn werk een half jaar op een lager pitje te zetten, maar dan word ik voor iets gevraagd en denk ik uit puur enthousiasme: ja leuk, dat kan wel. Voordat ik het wist, was mijn agenda weer helemaal volgestouwd. De balans vinden tussen ontspanning en werken is voor mij het lastigste wat er is. Aan de ene kant is het te gek om alles te doen en aan te pakken. Zolang je je goed voelt, gaat dat ook allemaal vanzelf. Maar je moet ook doorgaan als je een keer ziek bent of als er iemand overlijdt. Dat vind ik een ontzettende keerzijde van dit bestaan. Ik wil ook weleens naar kantoor kunnen bellen en zeggen: ‘Hé jongens, ik kom vandaag niet.’ Maar the show must go on, zoals ze dat zeggen. Dat vind ik een treurige gedachte.’

Hoe ga je daarmee om?

‘Niet zo goed, denk ik. Inmiddels ben ik al twee keer op een punt gekomen dat ik tegen een soort van overspannenheid aanzat. Zowel vorig jaar als het jaar daarvoor kon ik op een gegeven moment niet meer ontspannen. Mijn hoofd ging maar door en ik was totaal

overprikkeld, wat resulteerde in angst- en hyperventilatie-aanvallen. Ik verkeerde in een continue staat van blinde paniek: het is zo veel, ik weet niet waar ik moet beginnen, ik kan geen kant op, ik kan dit niet aan. Werk, maar ook leuke sociale dingen waren me allemaal te veel. Ik zeg dat ik tegen overspannenheid aan zat, omdat er ergens een soort schaamte zit. Er zijn vast mensen die het zwaarder hebben dan ik, wie ben ik om te klagen? Maar ik was eigenlijk gewoon overspannen.’

Je wilt niemand tot last zijn.

‘Ja, dat zit er diep in. Ik denk dat het komt doordat ik mijn moeder op mijn elfde heb verloren. Die gebeurtenis trok zo’n wissel op ons leven dat het vanaf dat moment puur overleven was. Ik kon niet stilstaan bij de situatie. Als kind niet in elk geval. Daar was het te heftig en intens voor. We moesten dóór. Ik kwam in een doe-modus, die ik vrij lang met me heb meegenomen. Zolang ik bezig was, hoefde ik niet na te denken. Werd het stil, dan ging mijn hoofd aan en dat vond ik veel minder leuk en zelfs onprettig. Nu ben ik langzaam aan het proberen om wat zachter naar mezelf toe te zijn. Niet altijd over mijn grenzen gaan en naar mijn lichaam luisteren in plaats van altijd maar mijn blik op oneindig en doorrazen.’

Lukt dat een beetje?

Lachend: ‘Nee, niet echt. Ik vind het heel fijn om af en toe een avond alleen thuis te zijn of op de bank te Netflixen, maar het komt er nog steeds te weinig van. Dat

doorgaan zit zo in me verankerd dat het voor mij makkelijker is om ergens ‘ ja, leuk’ op te zeggen dan ‘nee, ik neem een break’. Ik vraag me regelmatig af wat daar dan achter zit. Is het bewijsdrang? Wil ik laten zien wat ik allemaal kan? Vroeger had ik dat wel, maar volgens mij komt het nu vooral voort uit naïviteit. Ik vind alles wat ik doe leuk, dus ik vind ook dat ik het allemaal naast elkaar moet kunnen doen. Dat is een utopie, rationeel snap ik dat. Maar evengoed sta ik nu vier keer per week in het theater, doe ik een of twee dagen per week Klikbeet, heb ik af en toe een shoot voor een magazine en schuif ik regelmatig aan bij DWDD.’

Wie ben jij zonder je werk?

‘Voor m’n lol dans ik: hiphop en dancehall. In principe twee keer per week, al komt dat er niet altijd van. Ik hou ook van Netflixen, naar de film gaan en wandelen. Maar ik ben vooral iemand die de gezelligheid graag opzoekt. Lekker uit eten met vrienden, drank en hapjes op tafel, dan voel ik me het allergelukkigst. Ik heb een vriendenclub van vroeger uit Maastricht, waar ik ben opgegroeid. Die vijf meiden ken ik al sinds m’n zesde. Daarnaast heb ik mijn Amsterdamse vriendengroep die ik later heb ontmoet, en nog wat losse mensen met wie ik af en toe afspreek. Door m’n werk kan ik niet altijd overal bij zijn, maar ik vind het heel belangrijk om mijn vriendschappen te onderhouden. Ik zit veel in de auto, dus ik Facetime vaak met ze.’

Wat voor meisje was jij vroeger?

‘Vrij stoer, uitgesproken, druk. Ik was geen vervelende puber, maar ik spookte wel veel uit. Veel stappen, tot diep in de nacht drinken, met jongens afspreken. Dat wist ik prima te combineren met school, dus niemand merkte daar eigenlijk iets van. Mijn vader was redelijk streng, maar daar merkte ik weinig van zolang ik goede cijfers haalde op school. Hij was huisarts, maar hij is ook een totale levensgenieter die elk weekend in de kroeg zat. Mijn vrienden en

‘Na de dood van mijn moeder

kwam ik in een doe-modus.

Zolang ik bezig was, hoefde ik niet na te

denken’

Trui € 39,99 Pieces broek € 29,99 Only

sneakers Vans sokken Monki

ketting Jules Bean

18 VIVA.nl 19

ik zochten hem vaak op in de kroeg, waar we met hem gingen indrinken. Dan betaalde hij de rondjes, haha. Het was in mijn jeugd nooit saai, maar het voelde daardoor niet altijd even veilig. Als tegenreactie voelde ik me denk ik extra verantwoordelijk voor onze thuissituatie.’

Is er een verschil met de Eva voor- en

nadat je moeder stierf?

‘Mijn moeder kreeg kanker toen ik negen was. Dat was het punt waarop alles veranderde. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik drie was, dus mijn broer en ik waren vaak bij m’n moeder. In het laatste jaar kwam mijn vader weer bij ons wonen, maar dat nam niet weg dat we ineens te maken kregen met volwassen thema’s als ziekte en afscheid. Daar moet je mee leren omgaan. Na het overlijden van mijn moeder bleven

mijn vader, broer en ik over. Ik zag het als mijn plicht om dat in goede banen te leiden en de lieve vrede te bewaren.’

Behalve dan als het om je studie ging.

‘Mijn vader wilde dat ik rechten ging studeren, maar ik was van jongs af aan al gek van dansen, stukjes opvoeren, naaien, schilderen, zingen. Allemaal vond ik het even leuk, dus ik wilde een studie doen waarin je alles kon combineren. Dat werd de Frank Sanders Akademie in Amsterdam, waar ik eerst moest afkicken van de vrijheid die ik in Maastricht had. Er heerste een schools regime met vaste lestijden, terwijl ik een nachtbraker was die niet gewend was aan regeltjes. In het eerste jaar heb ik regelmatig dronken in de balletles gestaan en als iets te lastig werd, dan kwam ik gewoon niet. Als iemand iets over mijn

Ben jij een herrieschopper?

‘Helemaal niet, ik ben meer van het harmoniemodel. Maar als ik iets niet leuk vind of me ergens niet goed bij voel, dan spreek ik dat redelijk snel uit. Daardoor komt het zelden tot een ruzie. Mijn vriend Josèff en ik zijn nu anderhalf jaar samen en ik kan me eigenlijk niet herinneren dat we ooit echt woorden hebben gehad. We zijn allebei heel relaxed en doen vooral veel leuke dingen. Weekendjes weggaan, samen koken, door de stad struinen. Eerst moesten we dat nog op elkaar afstemmen qua agenda’s, maar sinds vorige week wonen we samen in zijn huis. We zijn allebei extreem drukke wezens, dus het is heel fijn dat we in elk geval elke nacht tegen elkaar aan kunnen kruipen.’

In een eerder interview zei je:

‘Het is niet zo dat ik daar al heel erg

mee bezig ben, maar mensen om

me heen krijgen allemaal kindjes.’

Hoe sta je daar nu in?

‘Nog steeds hetzelfde. Ik ben er niet heel erg mee bezig.’

Waar ben je in je hoofd wel mee

bezig?

‘Balans vinden tussen privé en werk. Meer ruimte en vrijheid. Ik heb er ook heel bewust voor gekozen om pas in de tweede helft van 2020 te gaan toeren met m’n nieuwe voorstelling. Hij is al verkocht, maar ik ga van mijn huidige voorstelling eerst nog een tv-programma maken voor de NPO, daarna het nieuwe programma schrijven en dan in het voorjaar try-outs doen. Niet alleen maar werken, maar ook andere dingen kunnen doen. Dat is waar ik naartoe wil.’

moeder vroeg bijvoorbeeld. Dat ging niemand wat aan, vond ik, dus ik praatte er nooit over. Totdat in het tweede jaar werd gezegd: ‘Eva, als jij je niet kwetsbaar gaat opstellen, kun je hier niet blijven.’ Daarna ben ik met een psycholoog gaan praten en voorzichtig in een traject gekomen waarin het beter ging.’

Durf je jezelf nu kwetsbaarder

op te stellen?

‘De voorstelling die ik nu speel, gaat over heel persoonlijke onderwerpen: de herin-neringen aan mijn moeder die vervagen, de therapie die ik heb gehad. Ik heb enorm getwijfeld of ik dit moest doen: wil ik dit wel? Tegelijkertijd dacht ik: ik heb veel gehad aan mensen die zich kwetsbaar opstellen, hun verhaal delen en niet alleen het perfecte plaatje laten zien, dus waarom zou ik dat zelf niet doen? Het is mijn voornemen om me oprecht, eerlijk en kwetsbaar op te stellen in alle facetten van m’n leven. Binnen mijn vriendengroep en in m’n liefdesleven, maar ook op het toneel en bijvoorbeeld Instagram. Dat levert veel op. Je leven verdiept zich, vriendschappen worden intenser. Ik vind het mooi als ik een steentje kan bijdragen aan de bewust-wording daarvan.’

Hoe zien we je eerlijkheid terug op

Instagram?

‘Er zijn dagen dat ik in de spiegel kijk en denk: ziet er goed uit, lekker. Maar er zijn ook dagen waarop ik denk: oh my god. Die oh my god-dagen vind ik ook heerlijk, omdat ik niets grappiger vind dan lelijke foto’s van mezelf rondsturen in app-groepjes. Die rouleren rijkelijk in mijn privécircuit. Soms zet ik die foto’s ook op Instagram. Laatst heb ik nog een heel heftige gedeeld, waarop je al mijn onderkinnen kunt tellen. Dat vind ik leuk. Ik erger me enorm aan al die vloggertjes, hun picture perfect-momenten en zie-mij-mijn-latte-drinken. De ijdelheid! Ik denk dat ik daar graag tegenaan schop.’

FOREVAEva Crutzen (1987) stond als kind al

graag in de belangstelling, dus

iedereen zei altijd: ‘Jij moet kleinkunst

gaan doen’. Zo gezegd, zo gedaan

en in 2009 studeerde ze af aan

de Frank Sanders Akademie in

Amsterdam. Drie jaar later won ze de

publieksprijs op een concours om de

Wim Sonneveldprijs en nog weer een

jaar later stond ze op de planken

met haar eerste soloprogramma

Bankzitten. Ze kreeg een en al lof en

veren vanuit alle hoeken, wat ook

gebeurde met haar tweede

voorstelling Spiritus. Ze tourt op dit

moment door het land met een

reprise van haar show Opslaan als

en is op tv te zien in het

sketchprogramma Klikbeet.

‘In het eerste jaar stond ik vaak dronken in de balletles. En als iets te lastig werd, kwam ik niet’

Kimono € 200 Notes du Nord T-shirt € 39 Just Female jeans € 49,99 Pieces laarzen Dr. Martens

20 VIVA.nl 21

Nooit meer doen ‘Een onesie

aantrekken met carnaval.

Zo onhandig met plassen.’

Lievelingsoutfit ‘Adidas-broek,

sweater en Dr. Martens of

Nike Air Max.’

Design vs. confectie ‘Design! Ik

heb niet veel design, maar ik

vind het gaaf dat mensen op

het allerhoogste niveau aan

iets hebben gewerkt en er heel

erg over hebben nagedacht.’

Kledingstijl ‘Sportief en

excentriek.’

Allergisch voor ‘Kriebelende

wol en witte strakke broeken.’

Paradepaardje ‘Mijn fluwelen

Prada-hakken. Ik droeg ze een

keer tijdens een shoot en wilde

ze meteen hebben. Ik heb ze

nog nooit gedragen, maar ik

word elke keer blij als ik de

doos zie staan.’

Lekker fout ‘M’n grote gouden

ketting met een krokodil.’

Lievelingsmerk ‘Samsøe &

Samsøe.’

Budget ‘Ik koop liever één

mooie jas dan meerdere

fludderdingen. Die mag dan

best duur zijn.’

FASHION FEELING

FO

TO

GR

AF

IE T

OM

TE

N S

EL

DA

M @

ST

ICK

YS

TU

FF

ST

YL

ING

, PR

OD

UC

TIE

EN

SH

OP

PIN

G V

AL

ÉR

IE N

TAN

TU

HA

AR

EN

M

AK

E-U

P C

HR

IS V

ÖL

KE

RS

@ H

OU

SE

OF

OR

AN

GE

FO

TO

GR

AF

IE A

SS

IST

EN

T T

IAG

O V

EN

TU

RA

€ 90 Vans

€ 170 Dr. Martens

€ 19,99 H&M

€ 129,95 Aaiko

€ 54.95 Native Youth

€ 49,95 Axiome

€ 79,95 By1Oak

€ 149 Kings of Indigo

Denim jasje € 59,99 Object lange bloes € 79,95

Yaya laarzen Dr. Martens sokken Monki

•