INNOVATIEVE ONDERNEMERS IN DE SPORT8 PORTRETTEN

Excellentieprogramma Sport, Management en OndernemenLectoraat Sportbusiness Development

Hogeschool van Amsterdam

Jan-Paul de Beer • Gijsbregt Brouwer • Sander Fonville • Jeroen JoonJan Kroon • Koen Muilwijk • Simone Richardson • Henk-Jan Zwolle

INNOVATIEVE ONDERNEMERS IN DE SPORT8 PORTRETTEN

Excellentieprogramma Sport, Management en OndernemenLectoraat Sportbusiness Development

Hogeschool van Amsterdam

Met dank aan: Jan-Paul de Beer (Springlab), Gijsbregt Brouwer (Týrsday), Sander Fonville (SportNet-werk.nl), Jeroen Joon (Maatschappelijk Verantwoord Verenigen), Jan Kroon (Figurerunning), Koen Muil-wijk (Looptijden.nl), Simone Richardson (Le Champion) en Henk-Jan Zwolle (MyPerfectCoach.nl).

Interviews: Wybren Altenburg, Jeroen van Beek, Donald Brouwer, Laura Imhulsen, Suzan Hendrickx, Christiaan de Jong, Jur van Kouteren, Jesse Lijnsvelt, Lisanne Nijmeijer, Sven Onnink, Pien Ploumen, Floortje Popken, Camila Schoenmaker, Frank Speets, Rik Veenstra en William WubbenSamenstelling en redactie: Jan JanssensFotografie: Fred van DiemOntwerp en opmaak: Mariska OffermanDrukwerk: NBD Biblion, Zoetermeer

De portretten in dit boek zijn door de betrokken ondernemers gecontroleerd en geautoriseerd. In een enkel geval was sprake van stilzwijgende toestemming. Twee geïnterviewde ondernemers hebben geen toestemming voor publicatie gegeven. Daardoor is het werk van vijf studenten (Thom Aussems, Wouter de Haas, Jochem Hinz, Bob Mantel en Rianne Schoonderwoerd) helaas niet opgenomen.

Dit boek kwam tot stand met medewerking en ondersteuning van de Opleiding Sport, Management & Ondernemen van het Domein Bewegen, Sport en Voeding van de Hogeschool van Amsterdam.

© 2015 Hogeschool van AmsterdamAlle rechten voorbehouden

INHOUD

INLEIDING 5

GIJSBREGT BROUWER - TÝRSDAY 7“Zoek dingen op die nog niet bestaan en creëer dingen die er nog niet zijn”

JAN KROON – FIGURERUNNING 13“Als je jaren vooruit gaat denken, wordt het een fantasie”

KOEN MUILWIJK – LOOPTIJDEN.NL 19“Het belangrijkste binnen een eigen onderneming is het leveren van kwaliteit, dus geen half werk”

SANDER FONVILLE – SPORT-NETWERK.NL 25“Geluk creëer je zelf, door je netwerk te vergroten”

JAN-PAUL DE BEER - SPRINGLAB 31“Als je wilt gaan ondernemen, begin dan al tijdens je studie”

HENK-JAN ZWOLLE - MYPERFECTCOACH.NL 37“Als je gaat ondernemen, moet je er volledig voor gaan en weten waar je naar toe gaat”

SIMONE RICHARDSON – LE CHAMPION 43“Je moet ervan uitgaan dat alles kan, niet denken in beperkingen”

JEROEN JOON - MAATSCHAPPELIJK VERANTWOORD VERENIGEN 49“Begin gewoon, maak een start”

UITLEIDING 55

5

In 2012 hebben wij binnen het lectoraat Sport-business Development van de opleiding Sport, Management en Ondernemen (SM&O) van de Ho-geschool van Amsterdam niet minder dan 32 van deze grote en kleine sportondernemers uitgebreid geportretteerd in het boek Ondernemen in de sport; verhalen van pioniers en vernieuwers. Dat gebeurde met een driedubbele doelstelling. Enerzijds was er de wens om authentieke verhalen op te schrijven over ondernemerschap, verhalen die de studenten van de opleiding zouden kunnen inspireren en mo-tiveren om zelf ook te gaan ondernemen. Ander-zijds was er in aanvulling op de algemene theorie over ondernemerschap behoefte aan casuïstiek uit de sport. En ten slotte was er de wens om op basis van empirisch onderzoek in de sector tot nieuwe theoretische inzichten te komen. Het was het be-gin van een systematisch zoektocht naar de bij-zondere kenmerken en eigenaardigheden van het ondernemen in de sport.

Het voor u liggende boekje met acht nieuwe por-tretten van ondernemers in de sport is het vervolg van dit traject. Er is met inzet van enkele tiental-len tweedejaars studenten van het Excellentie-programma van SM&O opnieuw een flink aantal ondernemers uitgebreid geïnterviewd. Werd voor het eerder genoemde boek gezocht naar zoveel mogelijk variatie, voor deze nieuwe uitgave werd de aandacht toegespitst op twee vormen van in-novatief ondernemerschap in de sport: het onder-nemen op internet en het maatschappelijk onder-nemerschap.

In het eerste boek lieten wij uitsluitend ‘echte’ ondernemers aan het woord. Daartoe rekenden wij personen voor wie het ondernemerschap een hoofdactiviteit is, die de bevoegdheid hebben om strategische beslissingen te nemen in een onder-neming, een organisatie met winstoogmerk der-halve, waarvan zij geheel of gedeeltelijk eigenaar zijn. In dit vervolgtraject hebben wij de definitie van ondernemerschap opgerekt zodat ook organi-saties zonder winstoogmerk in beeld kunnen ko-men. Juist in de sport, een sector die trekken heeft van een publieke sfeer, is relatief vaak sprake van maatschappelijk ondernemerschap en zijn veel rechtspersonen actief die geen winstmaximalisatie nastreven maar vooral uit zijn op maatschappelijk rendement. Veel van deze ‘social enterprises’ heb-ben gekozen voor de stichtingsvorm. De leiding-gevenden daarbinnen zijn vaak maar niet altijd ook de oprichters daarvan maar niet de eigenaren. Zij zijn volgens de eerder genoemde enge definitie daarom eigenlijk geen echte ondernemers. Omdat het interessant is om na te gaan of, en zo ja in welke zin, zij zich onderscheiden in houding en handelen, zijn zij in het onderzoek betrokken.

N.b. De portretten zijn gebaseerd op vraaggesprek-ken die in het voor- en najaar van 2014 hebben plaats-gevonden. De informatie kan op onderdelen daarom enigszins gedateerd zijn, maar de ondernemersver-halen zijn daarom niet minder interessant en inspi-rerend.

Nog niet eens zo heel lang geleden was de sport het domein van verenigingen en bonden, gemeenten en scholen. Ondernemingen waren er niet of nauwelijks. Die tijd ligt achter ons. Vandaag de dag zijn er steeds meer ondernemingen actief in de sport. Zowel grote bedrijven (denk aan de ketens van com-merciële fitnesscentra van Health City of de zwembaden gerund door LACO) als kleinere bedrijven (de sportmarketingbureaus van Triple Double en House of Sports bijvoorbeeld) en ZZP’ers (zoals bijvoor-beeld Sportknowhow XL) hebben een plek veroverd in het sportlandschap en zijn daar ook niet meer weg te denken.

Jan Janssens

INLEIDING

GIJSBREGT BROUWER - TÝRSDAY “Zoek dingen op die nog niet bestaan en creëer dingen die er nog niet zijn”

Sven Onnink & Jeroen van Beek

Gijsbregt Brouwer wil de beste zijn binnen zijn vakgebied en daardoor opvallen in de branche. Grote bedrijven en instellingen als NOC*NSF, UEFA en Omega Pharma komen bij hem vanwege zijn specifieke expertise. Hij heeft gewerkt met grote namen als Marc Cavendish, Sven Kramer, Churan-dy Martina. Ook heeft hij bijna alle Nederlandse Olympische sporters getraind in het gebruik van sociale media.

“Dat businessplan heeft mijn geest wakker geschud en me geholpen

een bepaalde richting uit te gaan, maar ik heb er nooit

meer naar gekeken.”

Behalve met eigen personeel werkt Týrsday veel met experts binnen bepaalde sporten, zodat de content altijd passend is bij de juiste -sportieve- omgeving. Týrsday werkt met verschillende busi-ness modellen voor de verschillende diensten. Er zijn vaste tarieven voor bijvoorbeeld atleten of teams. Maar er kan ook altijd samen gezocht wor-den naar een verdienmodel bij de content binnen de juiste context van een eigen platform. Omdat Týrsday met hele innovatieve en vooruitstrevende dingen bezig is, is het lastig om directe concur-renten binnen de markt aan te wijzen. “Mijn aan-

dacht richt zich continu op het innoveren van een hele branche. De sportbranche is niet de meest inventieve branche die er is, en de technologie is altijd veel verder dan de sportbranche. Dus daar ligt steeds een uitdaging.”

Van idee naar bedrijf“Ik ben mijn onderneming gestart omdat ik een gat in de markt zag. Of eigenlijk andersom; ik wil-de gewoon graag in de sport aan de slag en ik had ook prima bij een sportmarketing bureau kunnen gaan werken, maar daar zag ik mijn creativiteit en mijn interesse niet tot hun recht komen. Dus toen dacht ik: dan moet ik zelf iets gaan beginnen. Zo ben ik Brightguys begonnen. Officieel in janu-ari 2007, maar ik was in november 2006 al voor een van mijn opdrachtgevers begonnen. Toen heb ik een jaar of drie, vier heel veel klussen voor grote bedrijven gedaan. Dit was dus als ZZP’er. Ik was gewoon continu bezig. Soms als interim voor Rabobank of Unilever, dan weer voor KNVB of NOC*NSF. Dit zijn wel dé grotere bedrijven als het om sport gaat. Ik kwam bij deze bedrijven bin-nen door het netwerk dat ik de jaren daarvoor al had opgebouwd. Ik ben eigenlijk altijd wel goed geweest in netwerken en er waren gewoon men-sen die zeiden: ik wil met jou werken. Dat was ook al zo voordat ik een eigen bedrijf had. Dat was na-tuurlijk wel heel prettig idee, als je dat te horen krijgt van mensen op je heen. Het is een beetje ‘power of pull’. Ik geloof gewoon in dingen uit-

7GIJSBREGT BROUWER

Týrsday is een online sports content en activatie bureau, dat Gijsbregt Brouwer in 2014 samen met Ma-thys van Abbe heeft opgericht. Týrsday levert drie diensten: contentstrategie, social media platforms en contentontwikkeling en -management. Hiervoor heeft Týrsday specialisten in dienst en specifiek ontwikkelde technologie in huis. Brouwer verzorgt ook presentaties en workshops, hierbij richt hij zich vooral op de storytelling en trendwatching in de sport. Ongeveer negentig procent van het werk van Týrsday vindt plaats binnen de sport, de rest daarbuiten.

8

dan alles wat in het daadwerkelijke businessplan stond. Natuurlijk heeft dat businessplan mijn geest wakker geschud en heeft me geholpen met een bepaalde richting uit te gaan, maar ik heb er nooit meer naar gekeken.

Mijn idee was heel simpel, ik had gewoon een bu-sinessplan in mijn hoofd. Dat idee was: ik wil op het gebied waar niets gebeurt, namelijk ‘sport & digital’ aan de slag. Daar kon ik ook gelijk mee be-ginnen omdat er nog niemand op dat gebied actief was. Ik kon daarin dus de beste worden en zorgen dat iedereen naar mij toekwam. Ik wil degene zijn waaraan de mensen in Nederland zouden denken als ze over een paar jaar iets zouden willen doen met sport & digital. Dat was mijn businessplan en ik denk dat dat mij ook wel gelukt is. Ik ging met wat mensen praten en die zeiden; de eerste drie jaar worden moeilijk, maar als je dat haalt dan

zetten en de juiste signalen afgeven. Dan komen mensen vanzelf wel met leuke verhalen naar je toe en dat is ook altijd wel zo geweest met alles wat ik ondernam. Zo heb ik langzaam mijn business opgebouwd en uitgebouwd. Daaruit is Týrsday ook ontstaan: vanuit de visie die ik deelde met co-foun-der Mathys van Abbe en die gaat verder dan alleen de business. Dat is een visie op het leven.

Ik heb Bedrijfseconomie gestudeerd en consul-tancy gedaan, dus ik wist echt wel hoe ik een bu-sinessplan moest maken. Dus ik ging mijn eigen bedrijf beginnen met een businessplan. Daar ben ik toen een maand mee bezig geweest en ik heb uiteindelijk keurig 15 pagina’s inclusief Excel sheet opgeleverd. Maar na een maand heb ik het in de prullenbak gegooid en tegen mijzelf gezegd: ik ga vanaf nu alleen maar leuke dingen doen. Dat is achteraf een veel beter businessplan geweest

Gijsbregt Brouwer

Gijsbregt Brouwer is tien jaar lang topsporter geweest. Hij zat in die tijd in de nationale lang-laufselectie. Binnen het langlaufen was op dat moment echter geen cent te verdienen. In de zomer moest hij geld verdienen om in de winter erop weer naar het buitenland te kunnen om te trainen. Ten tijde van zijn topsport carrière studeerde Brouwer Bedrijfseconomie aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Aan het einde van zijn studie werd wel duidelijk dat het behalen van de Olympische Spelen er niet meer in zat. Hij heeft toen vrij snel besloten een punt te zetten achter zijn carrière als topsporter. Na zijn studie werd hem een baan binnen de con-sultancy aangeboden, daarin is hij zeven jaar lang werkzaam is geweest. Tijdens zijn periode in de consultancy bleef hij actief in de sport. Hij schreef regelmatig stukjes, was verslaggever voor Eurosport en organiseerde verschillende evenementen. Ook gaf hij training en was hij actief bij de Internationale Skifederatie.

Nadat hij voor twee verschillende bedrijven had gewerkt wilde hij graag aan de slag in de sport. “Toen ben ik er een tijdje mee bezig geweest om te kijken hoe ik dat voor elkaar kon krijgen en toen merkte ik wel dat het heel lastig was. Ik had best een goed netwerk in de sport, maar ik had geen zin om heel veel contracten op te stellen, deals te maken, sales te doen. Dat is niet echt mijn ding. Ik wilde iets gaan doen waar ik me wel in kon onderscheiden en wat bij mij paste. Dat werd het hele digitale stuk van de sport. Dat bestond nog gewoon niet op dat mo-ment. Er was gewoon niks in Nederland.” Brouwer waagde de stap en ging ondernemen. Dat zat niet in de genen. Ook al waren zijn ouders en grootouders ondernemende mensen, geen van allen had een eigen onderneming. Hij ging die uitdaging wel aan en met succes. Inmiddels heeft hij verschillende bedrijven opgericht.

9GIJSBREGT BROUWER

Ondernemen in de sport wijkt wel wat af van on-dernemen in andere sferen. Elke bedrijfskolom heeft zo zijn eigen dynamiek en zijn eigen mores, zijn eigen wetten en noem allemaal maar op. Sport is wel een hele bijzondere sector, dat zullen ze waarschijnlijk in de muziek en de hospitality ook zeggen, maar ondernemen in de sport is apart. De sport is niet heel vooruitstrevend, maar wel heel erg competitief. Dat competitieve zit niet alleen in de sport zelf maar ook in de wereld eromheen. Dat betekent ook heel erg niet gezamenlijk iets opstarten, maar tegen elkaar strijden, competitief zijn. Het is ook een vrij gesloten wereldje.

Elke sector vraagt ook om zijn eigen aanpak als je het mij vraagt. In de sport kijken mensen wel echt naar mensen die zelf uit de sport komen. Dat vinden ze op de een of andere manier

“Tegen de tijd dat iedereen door-heeft wat het is en dat het belang-rijk is, heb ik er al drie jaar erva-

ring mee.”

belangrijk. Natuurlijk is dat ook navelstaarderij en het is echt niet altijd goed om iemand die de beste keeper van de wereld is geweest commercieel di-recteur te maken. Maar misschien is het soms ook wel goed. Daar kom je alleen pas na verloop van tijd achter. Dit is wel een feit van de wereld van de sport. Zo is het gewoon.

Met Týrsday ga ik daar niet zo in mee. Het is he-lemaal niet mijn aard, ondanks het feit dat ik nog steeds en altijd wil winnen. Ook al heb wel het competitiegevoel, het is niet de manier waarop ik business doe. Ik ben goed met bijna iedereen in de wereld. Het heeft ook te maken met de ‘blue ocean’ waarin wij opereren. Mensen hebben ons op een gegeven moment nodig en dan doen we zaken.

Af en toe word ik daarom een beetje raar aangeke-ken. Nou raar is misschien een groot woord, maar ik denk wel dat ze me bijzonder vinden. Ik ben niet een standaard sportmarketeer of een standaard digital marketeer, ik zit er precies tussenin. Dit is

red je het daarna wel. Na het eerste jaar dacht ik: nou, dat valt reuze mee. Na het tweede jaar: ze hebben gelijk. En na het derde jaar dacht ik: ik haal het gewoon.

Het oprichten van een bedrijf kan je bijna nooit alleen. Ik heb daarom ook wel gebruik gemaakt van de expertise van verschillende mensen om mij heen. Vooral als het gaat om advisering en coaching. Dat zat op een hele natuurlijke manier verweven in het netwerk dat ik al die jaren had opgebouwd. Ik ben niet zo heel erg van de coa-ching trajecten. Ik help heel graag, ik coach heel graag, maar ik word niet heel vaak gecoacht. Maar als ik het nodig heb dan ga ik gewoon zitten met iemand van wie ik weet dat hij echt ergens wat van af weet of waar hij een goed gevoel voor heeft. Dan komt alles namelijk vanzelf.

Toen ik Brightguys oprichtte heb ik ook nooit pro-blemen gehad. Wat dat betreft ben ik echt een zondagskind. Maar dat heeft ook te maken met de ideeën die ik had bij de start. Ik wist gewoon: ik moet die kant op gaan. Als ik iets in de sport wilde waar creativiteit bij kwam moest ik iets nieuws gaan zoeken en daartoe heb ik toen besloten. Toen dat eenmaal begon is het snel gegaan. Sport is de laatste jaren niet echt minder geworden, maar di-gitaal is de laatste jaren met zo’n enorme piek om-hoog geknald. Dus ik zat in een soort van dubbele markt waar alleen maar groei was. Dus nee, nooit problemen gekend bij het opstarten van mijn on-derneming. Sommige mensen zeggen dan dat het alleen maar met geluk te maken heeft, maar ik vind dat je geluk voor een deel afdwingt. Binnen de context van de persoon die ik ben, is het vooral een kwestie van deurtjes openzetten en wachten tot er een keer iemand binnen komt lopen.

Bij de oprichting van Týrsday is het wel iets anders gegaan. Ik had al zeven jaar Brightguys achter de rug en Mathys al tien jaar Mobypicture. Dus we hebben goed gekeken hoe dat bij elkaar zou pas-sen en we hadden al vijf jaren samen voor diverse klanten gewerkt. We werken nu met personeel en vanuit vaste diensten en producten, dus ik heb minder vrijheid dan bij Brightguys, maar we heb-ben samen wel veel meer slagkracht.

10

prettig voor ons, het is ook een legitimatie. Dat heeft vooral te maken met het feit dat de wereld alleen maar verder digitaliseert. De afgelopen vijf jaar hebben we het hierover gehad, de komende vijf jaar hebben we het daarover. Neem de iPhone en de ‘wearable technology’. Tegen de tijd dat ie-dereen doorheeft wat het is en dat het belangrijk is, heb ik er al drie jaar ervaring mee. Dat is een beetje mijn insteek. En als er ergens in die periode uitkomt dat een bepaald business model werkt en nodig is en groei verdient dan pakken we dat ge-woon op.”

ook wat het ondernemen eigenlijk zo bijzonder maakt. Een klassieke sportmarketeer kan namelijk niet wat ik kan. Die kan meer dan ik kan en die kan andere dingen dan ik kan, maar die kan niet wat ik kan. Dat maakt het juist leuk, want daardoor heb ik een business waar ik op mijn manier gewoon geld mee kan verdienen.

Ons hele business model is gebouwd op de altijd ontwikkelende content, media en trends binnen de sportwereld. De zaak die we nu opgericht heb-ben, daar plukken we nu de vruchten van. Dat ik daar al tien jaar mee bezig ben, is niet alleen maar

Advies voor startende ondernemers in de sport

“Afgezien van de standaard ondernemerstips denk ik dat je je vooral niet te veel moet laten leiden door het typische sportdenken. Mensen zijn best conservatief en je wordt al gauw in een bepaalde hoek geduwd. Zoek die ‘blue ocean’ en wees een echte ondernemer. Zoek dingen op die nog niet bestaan en creëer dingen die er nog niet zijn. Durf je kont tegen de krib te gooien, je bent nu nog jong, over tien jaar zit je vast of bij een baas of in je eigen bedrijf. Nu kan het nog alle kanten uit. Zoek de ruimte!

Over geld moet je jezelf niet heel veel zorgen maken. Voor een goed idee is altijd geld. Ik ben wat dat betreft echt heel makkelijk. Als jij iets slims hebt kan daar in worden geïnvesteerd. Het enige waarvoor je moet oppassen is dat je je ziel aan de duivel verkoopt. Je zal niet de eerste zijn in de sportwereld die dit overkomt. Ik geloof in gewoon gaan, als je een idee hebt. Zoek er partners bij en ga ervoor. Laat je adviseren en vindt mensen om je heen die je vertrouwt en ga het samen met hen doen.

De tijd van plannen is aan het veranderen. Ik geloof in visie, ik geloof in een bepaald waarde-gevoel en een bepaalde passie voor de sport, weten waarom je bepaalde dingen doet. Gevoe-lens zijn veel belangrijker dan een uitgeschreven plan met Excel sheets. Dat is heel erg hoe ik onderneem. Ik geloof veel meer in dat je de hele tijd bijstuurt, omdat de technologie zo snel verandert. Je kan niet meer hele lange plannen maken die in marmer uitgebeiteld zijn. Een vijfjarenplan op communistische leest geschoeid, niet doen. Je moet flexibel zijn. Het kan nooit kwaad om een keer na te denken over wat je wil en het kan zeker geen kwaad het een keer op te schrijven. Het helpt je in je mentale rijpheid om te ondernemen. Maar het plan als een soort van blueprint, van zo ga ik geld verdienen… Ik geloof er niet in. Het moet goed voelen, je moet met leuke mensen werken, je moet graag vooruit willen, je moet midden in de nacht op willen staan, dat zit allemaal van binnen. Dat kan je niet in plannen vastleggen.”

11GIJSBREGT BROUWER

13

FigureRunning is een app voor op je smartphone. Door te bewegen, bijvoorbeeld door hard te lopen, kun je figuren maken die op je telefoon terug te zien zijn. Je zet de app aan op het moment dat je gaat hardlopen. Je telefoon registreert waar je loopt en markeert de route. Op die manier kun je figuurtjes maken die zichtbaar worden op je telefoon. Je kan van te voren een route uitstippelen en zo een figuur lopen. Naderhand is die dan te zien in de app.

JAN KROON

Jan Kroon is een van de drie eigenaren van het bedrijf dat de app op de markt heeft gebracht. In 2012 is de onderneming opgericht, het idee was toen al in de aanloopfase. Het werd serieus toen Sony opbelde. Sony was bezig met het ontwikke-len van een sporttelefoon en daar hadden ze ver-schillende apps op staan waarmee je dingen kon meten en statistieken kon bekijken. Sony wilde een deal maken waardoor de FigureRunning app wereldwijd op alle telefoons zou komen te staan. Door deze samenwerking werden ze ‘gedwongen’ om er een echt bedrijf van te maken. Ze hebben een BV opgericht.

De onderneming bestaat uit drie personen: Wil-lempje Vrins, Leonieke Verhoog en Jan Kroon. Er zijn drie aandeelhouders met daar omheen een groep ‘founders en friends’. Dat zijn de mensen die geholpen hebben bij het ontwikkelen en het bouwen van de website.

“We hadden een goed idee en dit konden we simpel en kort aan mensen vertellen. We zijn niet begon-nen met het schrijven van een ondernemingsplan. We hebben tien slides gemaakt en hierin stonden essentiële dingen zoals: wat is het product, wat is het idee, wat is de doelgroep, voor wie maken we dit, welk probleem lossen we op en waarom zouden mensen ons product gaan gebruiken. Ik ben ook van mening dat, als je jaren vooruit gaat denken, het een fantasie wordt. Je kunt beter ge-woon beginnen en kijken hoe mensen reageren.

Hier kun je vervolgens op inspelen naarmate de tijd vordert.

“Mensen vonden het een heel leuk verhaal maar ook een raar verhaal:

twee meisjes die konijntjes rennen in Amsterdam”

Voordat de app gemaakt was, zijn mijn twee partners begonnen met een blog. En toen de app ontwikkeld was, zijn zij die gaan promoten. Ze hebben een lange tijd de FigureRun van de week gekozen: de leukste FigureRun die opgestuurd werd won dan een T-shirt. Mensen vonden het een heel leuk verhaal maar ook een raar verhaal: twee meisjes die konijntjes rennen in Amsterdam. We hebben in verschillende tijdschriften gestaan zoals Holland Herald en een aantal sport- en damesbla-den. Naast tijdschriften werden we gevraagd voor radio-interviews en conferenties. Mijn twee part-ners zijn ook op de conferentie Games for Health in Boston geweest. Overal werd erg positief ge-reageerd op het idee. Ze vonden de meiden leuk. Hoewel ze het een belachelijk idee vonden was het blijkbaar wel mediageniek met leuke beschikbare plaatjes.

De meiden deden het ook heel goed. Als ze een in-terview hadden, gingen ze eerst een figuurtje ren-nen wat te maken had met het interview. Vóór de

Suzan Hendrickx & Pien Ploumen

“Als je jaren vooruit gaat denken, wordt het een fantasie”

JAN KROON – FIGURERUNNING

14

hard. We kunnen ervan op aan dat iedereen zijn werk naar behoren doet. Ik ben de technicus in het team.

Er zit een kans in dat er iemand bij komt voor sales, maar momenteel hebben we daar niet genoeg geld voor. Dus zodra er geld verdiend wordt, willen we mensen aannemen. We hebben overlegd om men-sen aan te nemen op ‘no cure no pay basis’. Dus als ze iets verkopen krijgen ze bijvoorbeeld 50% van de omzet. En als ze niks verkopen, krijgen ze niks. Wij denken dat het met studenten best goed kan werken.

Het is nog altijd een beetje zoeken hoe het ver-dienmodel eruit gaat zien. In het begin hebben we het zo gedaan dat de Iphone app betaald was en de Android app gratis. Met het idee dat als de app erg populair werd dat we daar reclame in konden gaan zetten en door de reclame geld konden ver-dienen. In eerste instantie mocht dat niet want de app was ook voor Sony, die wilde de app meegeven met de telefoons. Toen bleek dat de Android app ongelofelijk veel sneller ging dan de Iphone app. Blijkbaar is een prijs toch een grote drempel voor mensen die een app downloaden. Daarom hebben we, om wat uit te proberen, een tweede Iphone app gemaakt die gratis was. Daarbij zaten maar een paar kleurtjes, dus als je met meer kleuren wilde tekenen moest je upgraden naar de betaalde versie. Nu hebben we het weer anders gemaakt. Nu hebben we het zo gedaan dat beide apps gra-tis blijven en dat je kleurtjes bij kunt kopen. Als je de betaalde app koopt, zitten er al twaalf kleurtjes in en als je de gratis versie neemt dan zijn het er maar twee. Bij de beide apps kun je kleuren bij-kopen, dus je kan nu duizenden kleurtjes kopen als je wil en dat kost dan elke keer 90 cent. Dit is nog een beetje uitproberen om te kijken of dat gaat werken.

Ons grote plan is dat organisaties ervoor gaan be-talen als die een campagne willen doen met de app. Als de Hartstichting bijvoorbeeld een actie wil doen om mensen meer te laten bewegen. Bij-voorbeeld in de week dat ze collecte doen, dat ze in die week een evenement hebben dat iedereen hartjes gaat lopen, dat die worden ingestuurd en op de site komen of dat er kaarten van worden

radiouitzending van Spijkers met koppen bijvoor-beeld hebben ze een spijker gerend. Daar kwamen ze in hun trainingspak zwetend binnen toen het interview begon. Zo konden ze buiten adem uit leggen wat ze gedaan hadden. Dit gaf veel posi-tieve energie. Ze hadden vaak ook leuke verha-len, bijvoorbeeld dat ze een koe wilden lopen in Utrecht maar dat het niet lukte om de staart te maken. Dan klommen ze over heggen, door tuinen etcetera om toch die staart te kunnen maken. Dat leverde plezier op. Ook gaf het ons ‘free publicity’. Als je een mooi verhaal hebt, hoef je niet te beta-len om in de publiciteit te komen. Dat is heel goed gelukt en dat hebben we gemerkt met het aantal downloads van de app. Van Rusland tot Mexico zijn mensen die de Figure running app gebruiken.

Van idee naar bedrijfVeel problemen hebben we gelukkig niet gehad, wel hebben we wat technische tegenslagen ge-had. Met eigenwijze programmeurs bijvoorbeeld. De grootste uitdaging voor ons is, hoe kunnen wij geld verdienen met de app. Een grote uitdaging, ook omdat we geen van drieën echte verkopers zijn. De twee partners waarmee ik werk zijn heel goed voor de promotie want ze zijn enthousiast en een beetje gek. Ze zijn bij interviews en con-ferenties heel erg goed, maar ze vinden het lastig om naar een groot bedrijf toe te stappen. Op dit moment missen we iemand die echt goed kan ver-kopen. Dat proberen we nu alle drie. Dus de sales vormen een uitdaging, maar ook het kiezen. We hebben heel veel ideeën maar het kost elke keer weer tijd en geld als je iets nieuws maakt.

“De grootste uitdaging voor ons is, hoe kunnen wij geld verdienen met

de app. Een grote uitdaging, ook omdat we geen van drieën echte

verkopers zijn.”

Tot heden hebben we het bedrijf goed kunnen run-nen, dus we kunnen met de huidige omstandig-heden prima op deze manier verder werken. We vinden vooral het team belangrijk. We kunnen als drietal goed met elkaar opschieten en we werken

15JAN KROON

ook met sporten. Er zijn bijna geen voorbeelden van apps waar het sporten echt grappig en leuker van wordt. Er zijn wel heel veel sportapps die met statistieken werken. Omdat er vrij weinig echte beweegapps zijn, valt FigureRunning ook in die sfeer wel op. We hebben niet bijzonder veel geld geïnvesteerd in FigureRunning, maar wel heel veel tijd. Toen ik wegging bij mijn oude baan kreeg ik een goed bedrag mee. Hierdoor kon ik een paar jaar doen wat ik wilde. Een deel van dat geld en de tijd die ik toen had, heb ik aan FigureRunning besteed. Ook mijn partners hebben er veel tijd in gestoken. Dankzij de investeringen van ons als drietal is FigureRunning een succes geworden.

Ondernemen betekent hard werken. Het is niet de makkelijkste manier om geld te verdienen. Je moet het wel heel leuk blijven vinden. Het onder-nemen in de sport is leuk omdat het maatschap-pelijk relevant is. Het is nuttig. Als je bijvoorbeeld frisdrank, snoeprepen, sigaretten of iets dergelijks verkoopt, weet je dat je niet goed bezig bent. Dit is namelijk allemaal troep. Ik vind het leuk om een product te hebben waarmee je iets positiefs kunt bereiken. Met sport en gezondheid kun je veel be-reiken. Daar kunnen mensen gelukkig van worden.

gedrukt. Iets om bewegen onder de aandacht te brengen. Dat wij dan met de Hartstichting en hun marketing bureau zo’n actie doen. Daar denken we het makkelijkst geld mee te verdienen. Als we een kleurtje verkopen is dat 90 cent waarvan Apple 30 cent wil dus dan houden wij 60 cent over. Dan moet je heel veel verkopen voordat het echt wat oplevert. Terwijl er voor een marketingcampagne vaak tienduizenden euro’s beschikbaar zijn, en als we daar dan een redelijk deel van krijgen is dat natuurlijk veel aantrekkelijker.

Wij zijn nu in gesprek met scholen en overheden. Bijvoorbeeld de gemeente Utrecht heeft een pro-gramma om kinderen meer te laten bewegen. Een probleem als obesitas, kinderen die te veel gamen en nooit meer buiten komen, dat is groter dan veel mensen denken. Bedrijven hebben ook vaak programma’s om de medewerkers meer te laten bewegen. Wij denken dat we met FigureRunning iets heel leuks in handen hebben. Het is niet al-leen maar bewegen, meten en zweten. Er zit ook een ‘fun factor’ in. Het is grappig. Daar zijn we nu mee bezig, we zijn gesprekken aan het voeren met geïnteresseerde partijen om dat soort campagnes op te zetten.

“Ondernemen betekent hard wer-ken. Het is niet de makkelijkste manier om geld te verdienen.”

Er zijn wel mensen die FigureRunning nageaapt hebben. Bijvoorbeeld de app ShapeRunning. Figu-reRunning heeft een behoorlijke voorsprong op deze app door de Sony deal die wij gesloten heb-ben. Hierdoor kregen wij veel publiciteit. Als be-drijf hebben wij veel ervaring. Mijn partners heb-ben inmiddels al veel figuren gerend en hebben dus ook figuren van jaren geleden. FigureRunning heeft de brand, en daarom zijn we niet bang dat het idee wordt gestolen. Wij hebben veel naams-bekendheid en dat wordt niet zomaar ingehaald.

Er zijn heel veel mensen die het hebben over ‘ga-mification’ van activiteiten. Dat betekent dat je van serieuze activiteiten een spelletje maakt, zo-dat het leuker wordt. Door onze app gebeurt dat

Jan Kroon

Jan Kroon is 57 jaar. Hij heeft eerst wis-kunde en natuurkunde gestudeerd, daar-na informatica. Daarin is hij ook gepro-moveerd. Nadat hij een tijd in Zwitserland had gewerkt en een aantal cursussen had gevolgd, is hij bij KPN gaan werken. Een aantal jaar geleden wilde hij voor zichzelf gaan werken en is hij een onderneming gestart. “Mijn succesformule was dat ik als een van de weinige managers snapte hoe de techniek werkte ” De vrouw van Jan is Petra en zij is bouwkundige. Zijn oudste dochter studeert geneeskunde in Groningen en speelt basketbal. Zijn twee-de dochter is net 16 geworden en volley-balt fanatiek. Ze weet nog niet precies wat ze wilt studeren.

16

pen. Mensen zouden dan bijvoorbeeld aan kunnen klikken dat ze om 19.00 uur willen gaan lopen. An-dere personen kunnen dan in hun eigen app aan-klikken dat ze mee willen gaan lopen. Zo kun je loopmaatjes vormen via de app. Dat maakt hardlo-pen voor veel mensen al stukken leuker.

Bij de Olympische Spelen in Rio de Janeiro wil-len we dat FigureRunning een Olympische sport wordt. Dan is er een sport die voor iedereen toe-gankelijk is, en relatief goedkoop beoefend kan worden. Je hebt in principe alleen een set kleding nodig en een paar goede hardloopschoenen. Deze sport wordt nu in 128 landen beoefend. Dat is al een van de criteria, om een Olympische sport te worden, waar FigureRunning aan voldoet.

Maar ook als dit ons niet lukt, willen we Figure-Running promoten in Rio. We zouden het leuk vinden als we het standaard plaatje om zouden kunnen keren. Normaal is er maar een selectief aantal mensen dat mee kan doen aan de Spelen. Met FigureRunning zouden we ervoor kunnen zor-gen dat juist de sporters naar de rest van de wereld gaan kijken. Een miljoen mensen kan samen een figuur lopen. Zo creëren we de mogelijkheid dat ie-dereen mee kan doen met de Olympische Spelen.”

Dit vind ik belangrijker dan het financiële aspect.Naast FigureRunning heb ik ook nog enkele andere ondernemingen. Een van mijn andere onderne-mingen heet Real Things. Met deze onderneming maak ik apps. Daar heb ik een aantal andere apps gemaakt voor instellingen in de gezondheidszorg. Een voorbeeld hiervan is een app voor mensen die een hersenbloeding hebben gehad. Dat is een soort ‘personal trainer’ waarmee mensen allerlei we-tenschappelijk goedgekeurde oefeningen kunnen doen. De bedoeling is dat de mensen mede door deze app sneller herstellen. Er staan oefeningen op zoals spraakoefeningen, bewegingsoefeningen en coördinatie-oefeningen. Verder heb ik ook een app gemaakt met een fysiotherapeut. Ook Figure-Running was in eerste instantie door Real Things gemaakt. Maar dat projec werd groter en groter. Toen hebben we besloten daarvoor een aparte BV te maken. Hierdoor konden mijn twee partners ook aandeelhouder worden.

Ik denk dat er een grote ontwikkeling plaats heeft gevonden in de populariteit van computergames en ‘social networking’. Dit is helaas niet zo ge-zond, maar wel verslavend. Als dit gecombineerd zou kunnen worden, komt er iets prachtigs uit. We zouden het leuk vinden om hier bijvoorbeeld een app voor te ontwikkelen in verband met hardlo-

Advies voor startende ondernemers in de sport

Zorg dat je het heel erg leuk vindt wat je doet. Dan ga je er met hart en ziel voor. Dan krijg je het ook voor elkaar want dat zien mensen. Op een foto, in een interview of op podium. Je moet ook een beetje kunnen rekenen. Want je wilt natuurlijk graag wat in de sportwereld doen, maar je moet er ook wat kunnen verdienen. Zoek een partner waarmee je iets op kunt zetten.

19

MeetMijnTijd is een overkoepelende organisatie om sportprestaties te meten. De bekendste website van MeetMijnTijd is Looptijden.nl. Naast deze website vallen ook Fietstijden.nl en SchaatsApp.nl onder dit bedrijf. Looptijden.nl is in december 2008 online gegaan. De website is klein begonnen, maar heeft een boost gekregen door de lancering van de iPhone app. Sindsdien is voor het meten van hardloop-prestaties Looptijden.nl de grootste website op de Nederlandse markt. Naast het meten van prestaties is het bijvoorbeeld ook mogelijk om hardloopschema’s te volgen. De laatste jaren is Looptijden.nl uit-gegroeid tot een alles omvattend platform voor de hardloper, van evenementenzoeker tot onlinever-koper van hardloopschoenen.

KOEN MUILWIJK

“Ik ben een fanatiek hardloper en kwam in mijn sport steeds dezelfde problemen tegen. Welke tijd loop ik nu precies? Is dit sneller of langzamer dan de vorige keer? Boek ik eigenlijk wel progressie? Ook bij het trainen voor de marathon vroeg hij zich alsmaar af of hij op het goede pad was om zijn doel te behalen. Dat zijn de vragen die ik met mijn IT achtergrond te lijf ging. Ik ging op zoek naar oplossingen. Het bleek mogelijk te zijn alle gegevens van trainingen en wedstrijden vast te leggen en te analyseren. Ik maakte daar graag ge-bruik van en vroeg mij af of er ook anderen waren die hier baat bij zouden kunnen hebben. Ik begon met Looptijden.nl. Zo maakte ik het voor anderen mogelijk om online een account aan te maken en loopgegevens bij te houden. Dat liep al snel erg goed waardoor de vraag naar een mobiele site op-kwam. Daar heb ik op ingespeeld. Ik ontwikkelde een applicatie en voor ik het wist groeide dat uit tot een succesvolle onderneming.

Van idee naar bedrijfHet oorspronkelijke idee was een website waarop je verschillende loopgegevens kan bijhouden en kan zien of je progressie boekt. Later ben ik ook gaan werken met persoonlijke trainingsschema’s. Ik merkte dat ik steeds meer mensen bereikte en ik dus niet de enige was die dit interessant vond. Ik vertelde aan vrienden dat ik deze site had en

deze vrienden maakten een account om het ook te proberen en te gaan gebruiken. Het viel me uit-eindelijk op dat er steeds meer mensen zich gin-gen aanmelden die ik helemaal niet kende. Terwijl ik mij nog erg op mijn eigen behoefte richtte en met de website bezig was, kreeg ik steeds vaker de vraag naar het lopen met een applicatie. Ik wilde zelf helemaal niet met mijn mobiel lopen, ik loop voor ontspanning en rust. Toch leek het mij leuk in te spelen op de vraag en ben onderzoek gaan doen naar de mogelijkheden. Na enige tijd ontwikkelde ik de applicatie Looptijden.nl. In deze applicatie zitten dezelfde functies verwerkt als op de web-site. Maar, omdat de applicatie mobiel is, kwamen er opeens wel meer mogelijkheden bij. Zoals het lopen met GPS, een apparaat dat kan bepalen waar je bent en waarmee je routes kunt uitzetten. Een erg goed idee dus, dat samen met de gebruiker IN 2010 tot stand is gekomen.

Ik had de applicatie ingediend bij iPhoneclub.nl. Daar kun je een applicatie indienen en vragen of zij een review willen schrijven. Hierbij kun je goe-de materialen inleveren. Bijvoorbeeld een kant en klaar stuk tekst en de juiste screenshots zodat de lezer ook te zien krijgt wat jij wil laten zien van je app. Op zondagochtend werd mijn applicatie gelanceerd. Toevallig het beste moment voor een hardloopapplicatie. Zelf liep ik op dat moment een

Laura Imhulsen & Camila Schoenmaker

“Het belangrijkste binnen een eigen onderneming is het leveren van kwaliteit, dus geen half werk”

KOEN MUILWIJK – LOOPTIJDEN.NL

20

fulltime stage en werkt nu parttime in het bedrijf. Ook lopen er diverse studenten stage die zich rich-ten op het ontwikkelen van applicaties. Wij vor-men een klein team dat hecht is en open commu-niceert met elkaar. We hebben allemaal onze eigen taken en zijn altijd opzoek naar vernieuwing. Zo zie je ook dat het bedrijf van een simpele website nu doorgegroeid is naar applicaties voor mobiele apparaten en zich verdiept in meerdere sporten. Momenteel zijn wij bezig om het aanbod uit te breiden. We willen een platform creëren waarbij niet alleen de fysieke bezigheid centraal staat.

Toen ik merkte dat deze hobby uitgroeide tot een bedrijf kwamen er ook risico’s bij kijken. Ik heb de risico’s altijd zoveel mogelijk beperkt. Als onder-nemer kan je veel risico nemen door ontzettend veel geld binnen te halen of te starten met vijf man personeel. Ik heb er voor gekozen alleen te begin-nen zonder lening waardoor er vrijwel geen risico was en is. Daarnaast wordt mijn risico ook beperkt doordat er veel banen zijn in de IT sector. Wanneer het fout gaat kan ik altijd weer voor een bedrijf gaan werken.

Wanneer je groeit in gebruikers en je doelgroep breder wordt, is het belangrijk om open te blij-ven communiceren met die gebruikers. Zo krijg je vanuit verschillende invalshoeken feedback op het gebruik. Je hoeft niet persé je eigen gebruiker te zijn. Ik bedoel, ik loop wel veel maar de fietswe-reld is toch wel degelijk anders dan het hardloop-wereldje. Er zijn subtiele verschillen, bijvoorbeeld lopers denken in tempo en fietsers in snelheid. Daarnaast werkt de app voor lopers in meters en van fietsers in km. Ook houden hardlopers van schema’s en fietsers willen vooral statistieken. Toch blijf ik altijd mijn eigen applicaties gebruiken om te zien wat er goed gaat en waar verbetering mogelijk is. Zo ben ik tegenwoordig ook aan het schaatsen. Terwijl ik eerst alleen aan kou en blaren dacht wanneer ik het over schaatsen had, glij ik nu heerlijk op mijn comfortabele schaatsen met mijn eigen ontwikkelde app over het ijs. Met het oog op risicobeheersing is Looptijden.nl nu ondergebracht in een BV. Omdat alles goed loopt blijft het mogelijk ons door te ontwikkelen. Momenteel zijn wij druk bezig met een hardloop-spel. Dat is op 1 januari 2014 gelanceerd. Daarmee

hardloopwedstrijd. Toen ik thuis kwam zag ik dat mijn inbox ‘geëxplodeerd’ was. Ik kreeg van elke download namelijk een email, en dat waren er hel veel. Totaal onverwachts. Natuurlijk had ik er wel op gehoopt dat het zou aanslaan, maar ik wist nog niet dat dit ook realiteit zou worden. De applicatie was al binnen één dag een enorm succes en ver-scheen in de Top 10 van beste gratis applicaties. Ik had van te voren geen bepaald doel gesteld, het ontwikkelen was in eerste instantie mijn hobby en geen noodzaak. Maar een betere start kan je als een ondernemer niet hebben. Hier begon het, pre-cies op het goede moment gelanceerd, precies op de juiste manier gebracht en precies op de juiste manier geïnterpreteerd door de gebruiker.

“Toen ik thuis kwam zag ik dat mijn inbox ‘geëxplodeerd’ was.”

In 2009 is mijn idee ontstaan, echter zonder doel of ambitie om uit te groeien tot bedrijf. Toen ik twee jaar later meerdere applicaties gelanceerd had en tegen zaken aan liep zoals het versturen van factu-ren aan bedrijven die het systeem en de technolo-gie van Looptijden.nl gingen gebruiken, besloot ik volgens de regels een onderneming op te richten. Alles was eerst gratis, maar ik kon Looptijden.nl ook aanbieden als ‘white label’, waardoor ande-ren gebruik konden maken van het systeem en de technologie maar dan onder hun eigen naam en met hun eigen uitstraling. Ik begon een eenmans-zaak onder de naam ‘MeetMijnTijd’. De applicaties Looptijden.nl, Fietstijden.nl en Schaatstijden.nl waren de handelsnamen.

Nu twee jaar geleden groeide het bedrijf zo sterk dat ik hier mijn werk van wilde maken. Ik ben toen ook niet meer alleen vanuit huis blijven werken. Dat was de eerste stap waarbij de groei zichtbaar werd. Ik vestigde mij in een kantoor in Utrecht, waar vanuit ik momenteel nog steeds werk. Ik had toen vijf dagen per week een stagiair. Daar-door was het ook eigenlijk niet meer mogelijk om vanuit huis te werken. Momenteel ben ik de enige vaste kracht. Het aantal mensen dat binnen mijn bedrijf werkt fluctueert. Michiel loopt nu fulltime stage en richt zich voornamelijk op het contact met de gebruikers. Laurens is net klaar met zijn

21KOEN MUILWIJK

Onze inkomsten komen hoofdzakelijk van de pre-mium accounts. Op een premium account krijgt een gebruiker meer opties dan op een gratis ac-count. Denk bijvoorbeeld aan audio-begeleiding door Dolf Janssen of trainingsschema’s. Daarnaast verdienen wij aan de white-label toepassingen van de websites en applicaties. Tenslotte verdienen wij ook nog een klein beetje aan reclame.

Ik denk dat onze kracht ten opzichte van concur-renten gebaseerd is op twee dingen: wij waren de eerste en wij richten ons op Nederland. Wij zijn begonnen met een voorsprong, maar het is altijd hard werken om de voorsprong vast te houden. Dit lukt ons omdat wij ons op Nederland richten, de hele wereld hebben is mooi maar klein beginnen is voldoende. Doordat wij ons op de Nederlandse markt richten kunnen wij dichter bij de gebrui-ker komen. Bijvoorbeeld met de schoenenzoeker. Wanneer je jezelf op Europa of zelf de wereld richt is het niet mogelijk zo in te spelen op de omgeving van de gebruiker. Uiteindelijk neemt de groei af. We blijven niet exponentieel groeien. Dat is ook logisch. Nederland heeft gewoon een maximum, namelijk 16 miljoen mensen. Zelfs dat lukt nooit aangezien niet heel Nederland loopt, niet heel Nederland geïnteresseerd is in mijn diensten, niet heel Nederland over een smartphone beschikt en ga zo maar verder. Dit betekent dat je steeds een nieuwe uitdaging moet zoeken om op andere vlak-ken mensen te winnen.

willen we ons opnieuw onderscheiden. Het hard-loopspel is een speelbord waarbij Nederland is ver-deeld in 3000 zeshoekige tegels, elk met een eigen klassement. Als je door tegels heen loopt wordt dit geregistreerd en wordt het opgenomen in het klassement. Elke kilometer in een tegel is een punt waard. Elke maand word het klassement opnieuw gestart. Het is belangrijk steeds nieuwe uitdagin-gen aan te blijven gaan en zo voor te blijven op de concurrenten van de toekomst. Wij hoeven nog geen rekening te houden met concurrenten, maar in de toekomst wel. Wij hebben nu een half mil-joen gebruikers. Dat kunnen er in Nederland maxi-maal 1,5 miljoen worden. Omdat deze verdeeld worden over alle applicaties en we willen blijven groeien, moeten we dus wel rekening houden met concurrentie. Het hardloopspel loopt nu al ont-zettend goed. De mensen zijn er heel enthousiast over.

“In de sportwereld hoef je geen pak aan, je mag gewoon lekker je sport-schoenen aan en dit is ook wat je terugvindt in de cultuur van een

sportonderneming.”

Verder zijn we bezig met een online schoenenzoe-ker te ontwikkelen waarin alle hardloopschoenen die in Nederland verkrijgbaar zijn, in kaart worden gebracht zodat je kunt zien waar en voor welke prijs je deze dan kunt verkrijgen. Wij proberen met alle winkels samen te werken en willen alle off- en online retailers combineren op één platform. Online winkels vinden alles fantastisch, hoe meer linkjes naar hun webshop hoe beter, maar offline winkels zijn terughoudender. Aangezien zij qua prijs verschillen met de online winkels en zich dus benadeeld voelen wanneer dit naast elkaar zicht-baar wordt. Maar het is logisch dat de offline win-kels duurder zijn. Zij kunnen gebruik maken van hun kracht tegenover online retailers, namelijk: advies op maat. Wij krijgen tussen de 7-11 % van de omzet per verkoop. Het benaderen van de retailers gaat helemaal online. We plaatsen ze op de site en dit wordt dan goedgekeurd of niet.

Koen Muilwijk

Koen Muilwijk is 33 jaar. Hij heeft in Utrecht Informatica gestudeerd, studeer-de cum laude af en ging aan het werk in de IT. Hij was acht jaar senior software developer bij Virtual Sciences en vervol-gens heeft hij drie jaar bij Itensis gewerkt. Ondertussen had hij altijd een idee voor een running website in zijn achterhoofd. Uiteindelijk heeft Muilwijk zijn kennis van IT en passie voor sport weten te com-bineren in een onlineplatform specifiek gericht op hardlopen: Looptijden.nl.

22

derneming. Daarnaast heb je vaak iets gemeen, er zijn overeenkomsten. Zo houden mijn werkne-mers en stagiairs van hardlopen. Het maakt het gemakkelijk om de doelgroep van de onderneming aan te spreken wanneer je zelf onderdeel bent van deze doelgroep.”

Eerder heb ik in de IT gewerkt, nu voer ik eigenlijk dezelfde functies uit alleen dan in de sportwereld. Het grootste verschil is dan toch echt de kleding. In de sportwereld hoef je geen pak aan, je mag ge-woon lekker je sportschoenen aan en dit is ook wat je terugvindt in de cultuur van een sporton-

Advies voor startende ondernemers in de sport

Wanneer je een eigen bedrijf in de sport heb moet je niet leven met een negen tot vijf menta-liteit. Er zijn dagen dat je langer door moet om de kwaliteit hoogte houden. Het belangrijkste binnen een eigen onderneming is het leveren van kwaliteit, dus geen half werk. Daarmee geef je het bedrijf bestaansrecht. Wanneer je doet wat je leuk vindt, waar jou passie ligt, en je met jouw bedrijf de kwaliteit hoog weet te houden, is dat de weg naar succes.

*Het vraaggesprek waarop dit portret is gebaseerd, werd gehouden in het voorjaar van 2014. Sindsdien is er veel veranderd. MeetMijnTijd is overgenomen is door MyLaps. Ten tijde van het interview was Koen Muilwijk nog de enige fulltime kracht maar inmiddels werkt hij samen met een team van twintig mensen aan de wereld-wijde doorontwikkeling van de concepten van MeetMijnTijd en andere concepten voor gemotoriseerde sporten.

25

De online vacaturebank Sport-Netwerk.nl is in november 2010 door Sander Fonville opgestart. Hij had zelf ervaren dat daar behoefte aan was. Tijdens zijn studie had hij zowel zijn derdejaars als zijn vierde-jaars stage op het laatst zien wegvallen. Hierdoor moest hij op het laatste moment nog op zoek naar nieuwe stageplekken. Hij merkte toen dat er op intranet en Blackboard wel leuke stages werden aan-geboden, maar dat daarop door iedereen werd gereageerd. Hij ging verder rondkijken en was op zoek naar sportorganisaties in de regio. “Nou, daar was niet echt een overzicht van te vinden.” Ook toen hij verder ging zoeken op vacature- en/of stagebanken leverde dat weinig sportvacatures op. Datzelfde ondervond hij toen hij eenmaal was afgestudeerd. Het was heel lastig om als jong afgestudeerde een baan in de sport te vinden. Hij besloot een master te doen. Vanaf dat moment groeide het idee om een eigen vacaturebank te starten.

SANDER FONVILLE

Inmiddels is Fonville als ondernemer op drie fron-ten actief in de sportwereld. Zijn ‘corebusiness’ is het bij elkaar brengen van vraag en aanbod op de sportarbeidsmarkt. Hiervoor heeft hij Sport-Netwerk.nl opgericht. Elke organisatie die een vacature in de sport heeft, kan deze plaatsen op Sport-Netwerk.nl. Werkzoekenden hebben hier-door een centrale plek waar zij op zoek kunnen naar geschikte vacatures in de sport. Met 200.000 unieke bezoekers in 2014 is het de grootste web-site voor mensen met passie voor werken in de sport. Drie jaar na de start had hij al 1,5 miljoen pageviews gegenereerd en kon de website als een succes worden bestempeld. Wie op Google zoekt met termen als ‘werken in de sport’, ‘sportvacatu-res’, ‘vacature sport’ en ‘sportopleidingen’ wordt als eerste op zijn site geattendeerd. Dat zijn site bovenaan staat bij Google is interessant voor po-tentiële werkgevers die vacatures willen plaatsen, maar ook voor sportopleidingen. Meerdere orga-nisaties zijn lid van zijn business club en krijgen exposure op de website.

Fonville wil niet alleen de sportvacatures verzame-len en onder de aandacht brengen, hij wil ook de overgang van studie naar werk versoepelen. Door middel van trainingen, workshops, seminars en

traineeships wil hij studenten klaarstomen voor de arbeidsmarkt. Hij vindt dat hogescholen en universiteiten op sommige punten hun studen-ten niet goed voorbereiden. Heel veel CV’s die hij onder ogen krijgt, zijn niet heel sterk. Hij wil stu-denten helpen met tips en adviezen, zodat zij net wat beter voor de dag komen. Hij wil ook werken aan hun bewustwording. “Daarin gaat het richting personal branding. Hoe kan ik mezelf beter op de markt zetten? Wat moet ik ervoor doen om uitein-delijk in het laatste jaar, voordat ik afstudeer, nog wat beter op weg te kunnen?

“In juni ben ik afgestudeerd en heb ik meteen een site laten bouwen. Die is in november live gegaan.”

In het verlengde hiervan wil hij ook masterclas-ses organiseren die op een hoger niveau insteken. Hierbij is het de bedoeling dat bijvoorbeeld de “Bob van Oosterhouts van deze wereld” vertellen over sportmarketing, wat je er mee kunt en hoe het in-gezet kan worden. Hiervoor zouden ook professio-nals zich in moeten schrijven. Behalve overdracht van kennis is ook het netwerken erg belangrijk. Om

Lisanne Nijmeijer & Donald Brouwer

“Geluk creëer je zelf, door je netwerk te vergroten”

SANDER FONVILLE – SPORT-NETWERK.NL

26

die reden probeert hij eveneens mensen bij elkaar te brengen. Dit gebeurt op netwerkborrels waar de sportwereld elkaar kan ontmoeten. Ook wordt jaarlijks het magazine SportProf uitgebracht met interviews, achtergrond informatie, rapportages, adviezen en tips voor professionals in de sport.

Op dit moment wordt het geld verdiend met het bedrag dat bedrijven betalen om advertenties te plaatsen op zijn website. Hiervoor zijn verschillen-de mogelijkheden. Een vacature plaatsen kost 50 euro, een stageplaats aanbieden is gratis. Partner-ships met onderwijsinstellingen leveren ook geld op. Als tegenprestatie krijgen zij promotie op de website inclusief logovermelding, gratis plaatsing van vacatures, maar ook nieuwsberichten over bij-voorbeeld een interessant evenement of een open dag. Desgewenst komt Fonville ook langs voor een gastcollege.

Van idee naar bedrijf“Het idee is dus ontstaan door mijn eigen erva-ring. Het moest makkelijker worden om een stage of een baan te vinden. In juni ben ik afgestudeerd en heb ik meteen een site laten bouwen. Die is in november live gegaan. Mijn doel was om mensen, zoals ik, te helpen om een baan te vinden in de sport. Of studenten te helpen om een stageplek te vinden. Als student ben je actief bezig om een stageplek te vinden. Je kijkt op je eigen intranet, maar je moet ook verder kijken. Op mijn site kreeg ik heel snel aanvragen van stage-aanbieders. Of ze hun vacature op mijn site mochten zetten, om-dat ze een bredere doelgroep wilden bereiken of omdat ze geen respons hadden gekregen. Voor een bedrijf is het een voordeel dat zij niet met alle hogescholen contact hoeven te zoeken. Ik breng vacatures onder de aandacht die normaal niet ge-vonden worden. Zodoende creëer ik een aardige database aan vacatures en stageplaatsen waarmee ik werknemers of studenten kan helpen aan een baan. En een werkgever kan ik helpen aan een sta-giair of een goed personeelslid.

We hebben Facebook, Twitter, LinkedIn en een LinkedIn Group. Als je hierop post wordt het heel vaak geretweet of doorgestuurd waardoor je een nog groter bereik hebt. Het is precies wat deze tijd nodig heeft, helemaal als je ziet dat de sport uit-

Sander Fonville

Sander Fonville is in 1984 in Haarlem ge-boren. Hij studeerde van 2003 tot 2007 Commercieel Sport Management aan de Hogeschool van Amsterdam, daarna deed hij International Sport Management aan het Johan Cruyff Institute. Sinds 2011 is hij eigenaar van Sport-Netwerk.nl. In 2012 en 2013 was hij ook bladmanager van Spor-tief Twente en sinds 2013 mag hij zich uit-gever noemen van SportProf Magazine. Tegenwoordig woont hij in Twente samen met zijn vriendin en twee dochters. Hij gaat elke dag met passie naar zijn werk en houdt kantoor in SX, Eindhoven.

Hij brengt vraag en aanbod op de arbeids-markt bij elkaar. Hij ziet zichzelf hierin als intermediair. Fonville is in de loop van de jaren commerciëler geworden. “Waar ik vroeger elke student die belde te woord stond, heb ik nu zoiets van: je moet je maar inschrijven en de nieuwsbrief goed lezen.” Hij heeft geïnvesteerd in zijn net-werk. Veel kennismakingsgesprekken is hij aangegaan en vaak heeft hij gevraagd wie hij nog meer kon spreken. “Een goed netwerk is in de sport belangrijk, anders kom je er gewoon echt niet.” Dit geldt voor ondernemers, werkgevers en werk-nemers. Je moet altijd een goed netwerk hebben. Daarin is hij nog niet klaar, elke week komt hij weer interessante mensen tegen. Vaak stuurt hij mensen nog een be-richtje om af te spreken. Niet om er direct een slag uit te slaan, maar om informa-tie te delen zodat hij een nog beter beeld krijgt van de sportarbeidsmarkt.

27SANDER FONVILLE

de sportwereld kende mij nog niet. Het derde jaar werd dit beter. Mijn verwachtingen werden dus bijgesteld, omdat het moeilijker was dan ik van te voren had verwacht. Dit heb ik meegenomen naar mijn nieuwe doelstellingen voor de komende drie jaar.

Veel dingen heb ik op papier staan, dit wil ik nog doen en dit wil ik nog doen, dat moet ik nog doen, dit lijkt me handig om te doen. Tot nu toe heb ik er geen deadline voor. Daar ga ik nu stapsgewijs mee aan de slag. Het kan bij mij zo zijn dat ik, als ik een maand verder ben, heel veel andere dingen gedaan heb die niet op mijn lijstje stonden. Dat ik de kans wilde grijpen of dat er projecten waren die ik aan moest pakken dat ik signalen opving uit de markt waarvan ik dacht ‘hier moet ik wat mee’. Niet ie-dereen is op zoek naar een baan. Sommige men-sen hebben een goede baan, maar als die ene baan voorbij komt. Die ene droombaan bij bijvoorbeeld: PSV, Ajax, de KNVB of Triple Double. Dan willen zij dit wel weten.

Het idee is ontstaan door eigen pech, maar dat heeft goed uitgepakt. Enerzijds de schaarste in de arbeidsmarkt, minder vacatures die worden ge-plaatst, dat is pech, maar aan de ander kant is het ook een geluk. Ik profileer mij nu, zodat als straks de banenmarkt weer aantrekt, ik ook meeprofi-teer. Dan stijgt waarschijnlijk mijn percentage aan vacatureplaatsing ook. Als mijn klanten nu al tevreden zijn, dan zijn ze straks, als het weer be-ter gaat met de economie in Nederland, helemaal tevreden. Nu krijgen mijn klanten bijvoorbeeld 50 goede reacties op een vacature. Straks hebben ze veel meer moeite om de beste kandidaat te vinden. Die kandidaat heeft dan ook drie andere opties lo-pen. Dat is nu veel minder. Voor mij is het dus een goede tijd geweest om dit te starten. Ik denk dat dit mijn bedrijf alleen maar ten goede zal komen de komende jaren, het zal alleen maar gaan groei-en. Zowel in kwaliteit als in een stukje dienstverle-ning naar een breder publiek toe.

Geluk creëer je zelf, door je netwerk te vergroten, de juiste contacten aan te knopen en op het juiste moment de juiste mensen te spreken. Ook heb ik geluk dat ik mijn eigen kinderen zie opgroeien. Dat ik heel veel tijd met ze kan besteden doordat ik

breidt en sociale media erg in opkomst zijn. Als je dat combineert dan gaat dat goed, dat is leuk om te zien. Als Bob van Oosterhout van Triple Double een berichtje van mij retweet krijg ik meteen die dag er 10 á 15 nieuwe volgers bij. Ik had bijvoor-beeld een berichtje geplaatst “Volg sportnetwerk en blijf op de hoogte van de sportarbeidsmarkt” en hij retweette dat. Zo werkt dat bij de echte profes-sionals in de sportwereld.

Van idee naar bedrijf gaan is gewoon een kwestie van doen. Heel veel mensen denken nee ik doe het toch niet of het risico is te groot. Ik dacht: ‘Ik doe het gewoon!’. Als het niet loopt, loopt het niet. Als het wel loopt, loopt het wel. Doe het en hoop dat het aanslaat. Het is verstandig om heel veel voor-onderzoek te doen voordat je een bedrijf start. Als je bepaalde dienstverlening of product in de markt zet, moet er wel behoefte aan zijn. Ik kreeg meer-dere signalen vanuit mijn eigen opleiding, klasge-noten en omgeving dat zij geen stage of baan in de sport konden vinden. Vanuit daar heb ik het idee verder vormgegeven en uiteindelijk op papier ge-zet. Het is dienstverlening op een website. Mijn onderneming is de website. Van te voren heb ik een kleinschalig marktonderzoek gedaan, ik heb 30 tot 40 mensen gesproken en dat was mijn marktonderzoek. Wel heb ik onderzoek gedaan naar wat er nu voor concurrentie is in deze markt.

“Als het niet loopt, loopt het niet. Als het wel loopt, loopt het wel.

Doe het en hoop dat het aanslaat.”

Waar vinden professionals hun baan en waar bieden bedrijven hun vacatures aan in de sport?. Tijdens mijn opleiding heb ik natuurlijk ook stage bedrijven gezocht en brieven gestuurd. Toen heb ik een businessplan geschreven waar ik mij voor het grootste gedeelte aan heb gehouden. Ik had in eer-ste instantie wel gedacht dat ik meer omzet zou draaien in mijn eerste jaren. Ik had een bepaald beeld van zoveel partners heb ik en zoveel vaca-tures, maar de omzet had ik toch hoger geschat. Het bleek dat het moeilijker was om partners te vinden. In het eerste jaar had ik nog geen naam in de markt. Voor het tweede jaar gold hetzelfde,

28

van een website met dienstverlening. Je hebt geen productiekosten, opslagkosten, kantoorhuur en dat soort zaken. Dat scheelt al aanzienlijk. Het eni-ge persoonlijke risico dat ik heb genomen is mijn tijd en energie die ik er in geïnvesteerd heb. Ik heb wel geld betaald om de site te laten bouwen, maar dat waren nou ook weer niet dé bedragen. Er zit niet een hele moeilijke tool achter waar heel veel uren in gaan zitten. Inmiddels is de site al wel ver-beterd, maar nu zijn we wel drie jaar verder.

Er zijn grote verschillen tussen ondernemen en werken als werknemer. Ik heb mezelf ontwikkeld op bepaalde vlakken, waar ik als werknemer min-der aan toe zou zijn gekomen. Ik neem mijn eigen beslissingen en sta op eigen benen. Ik zie kansen in de markt en die pak ik ook. Mijn netwerk is heel belangrijk en dat probeer ik altijd verder uit te breiden. Als werknemer word je meer gestuurd door de werkgever. Je bent alleen verantwoorde-lijk voor een bepaald project, dienst of product. Als zelfstandig ondernemer weet je van te voren nooit of het de juiste beslissing is. Misschien heb je wel iets gedaan wat je anders had moeten doen. Je blijft altijd denken ‘moet ik dit wel laten liggen’ of ‘moet ik daar niet meer energie in stoppen’. Mis-schien heb ik wel kansen laten liggen, omdat ik ze niet zag, dat weet je achteraf nooit. Ik heb mijzelf heel breed ontwikkeld. Bij een eigen onderneming komen heel veel verschillende dingen kijken. Een stukje recruitment, mensenkennis, mensen leren lezen, jezelf presenteren en jezelf verkopen.

Het nadeel van het zelfstandig ondernemerschap zoals ik dat invul, is dat ik alleen werk, dat ik he-lemaal van mijzelf afhankelijk ben. Ik moet omzet genereren, anders heb ik geen inkomsten. Hier-door voel ik wel een grotere druk dan wanneer ik in loondienst zou werken en een gewone baan zou hebben waarbij ik taken zou uitvoeren. Ik werk op mijn gevoel. Soms gaat het lastig en moet ik leuren om iets voor elkaar te krijgen, of wordt een idee niet opgepikt. Dan kan het soms ook best frustre-rend zijn.

Mijn doel was om het grootste platform te zijn voor de sportarbeidsmarkt. Dat doel heb ik inmid-dels bereikt. Mijn doel is nu om daar te blijven en uit te breiden. Als ik mijn toekomst voor mij zie

zelfstandig ondernemer ben en mijn eigen werktij-den kan inplannen. Ik werk niet continu van 8 tot 18 uur. Dat is ontzettend waardevol. Als je lekker in je vel zit, zowel privé als in je werk straal je dat ook uit. In dit geval ben ik het uithangbord van Sport-Netwerk.nl. Dus als ik met een chagrijnige kop of met een mindere gunfactor bij een bedrijf kom en ik vraag om vacatures bij mij te plaatsen. Dan doen ze dat natuurlijk nooit.

Na mijn studie heb ik om geld te verdienen een paar opdrachten gedaan vanuit het Cruyff Insti-tute. Hierin heb ik samen met een buurtwerker een project opgezet voor een zestal jongeren uit een achterstandswijk. Ik begeleidde hen om een toernooi op te zetten. Dit werden vaak voetbal-toernooien op de Cruyff Courts. Ik werd als free-lancer ingehuurd voor die projecten. Bij de Fanny Blankers Koen Games was ik projectmedewerker van onder andere de meerkamp. Uiteindelijk is het toernooi opgehouden te bestaan. Toen ben ik Sport-Netwerk.nl fulltime gaan doen. Na de start van de site heb ik er dus nog een half jaar een baan naast gehad. Daarna ben ik het fulltime gaan doen.

“Soms gaat het lastig en moet ik leuren om iets voor elkaar te krij-gen, of wordt een idee niet opge-pikt. Dan kan het soms ook best

frustrerend zijn.”

Bij de start heb ik met niemand samengewerkt. Wel heb ik een aantal partijen gevonden waarmee ik mijn netwerk kon vergroten. Zij kregen een stukje exposure bij mij op de site door middel van de businessclub, een partnership, een retweet. In ruil daarvoor hebben zij hun netwerk ook ingezet als een vacature van mij voorbijkwam of hebben ze een link naar Sport-Netwerk.nl op hun site ge-zet.

Bij de oprichting van het bedrijf heb ik niet veel persoonlijk risico genomen of grote investeringen gedaan. Ik heb geen geld geleend bij de bank of een groot eigen vermogen aan moeten boren om mijn bedrijf op te starten. Dat is het makkelijke

29SANDER FONVILLE

ik jaarlijks een magazine uit, genaamd SportProf. Hierin staan interviews, achtergrondverhalen en reportages. Ik wil meer netwerkborrels organise-ren, meer bijeenkomsten houden en meer vaca-tures plaatsen. Hieruit komt meer recruitment voort. En dat voltooit dan uiteindelijk mijn missie: de sportarbeidsmarkt professionaliseren.”

heb ik over tien jaar geen werknemers voor mij werken. Ik werk dan met freelancers, die projec-ten voor mij uitvoeren. Ik wil een carrièrebeurs organiseren voor de sport. Hierbij komen oplei-dingen en werkgevers bij elkaar. Hier heb je dus het totale aanbod van de career events van deze tijd bij elkaar, maar dan op sportgebied. Ook breng

Advies voor startende ondernemers in de sport

Mensen die een onderneming willen opzetten raad ik aan om eerst goed marktonderzoek te doen en, als je de mogelijkheid hebt, vroeg te starten. Misschien eerst parttime of naast je werk of studie. Als het financieel kan moet je er volledig voor gaan. Breid je netwerk uit, dat is super belangrijk. Mensen spreken en sparren over je onderneming is goed. Niet met oogkleppen op, maar vraag meningen. Creëer vanuit je eigen netwerk een kring aan andere professionals in jouw vakgebied, wat je ook gaat doen. Zorg dat je in deze kring ook vragen kan stellen. Heb en houd die passie vast en zet je er volledig voor in. Dat is het belangrijkste.

31Jan-Paul de Beer

Floortje Popken & Rik Veenstra

“Als je wilt gaan ondernemen, begin dan al tijdens je studie”

JAN-PAUL DE BEER - SPRINGLAB

De relatie met de klant is een opdrachtgever-op-drachtnemer relatie. Het NISB huurt Springlab in om zijn kennis te valoriseren. De kennis die het NISB heeft wordt door Springlab omgezet in busi-ness. “We bedenken samen met de doelgroep een idee en dat idee gaan we dan testen. Als de eerste tests goed verlopen zijn, gaan we een prototype van het idee maken. Dat is een testversie, niet heel uitgebreid en nog niet helemaal perfect, maar dat is zoals wij het noemen de beta-versie. Daarna wordt deze beta-versie steeds verder ontwikkeld tot het een bruikbaar en goed concept is.”

Van idee naar bedrijf“Ik vond vrije tijd leuk, lekker sporten, gewoon leuke dingen doen in vrije tijd. Daarom vond ik Vrijetijdswetenschappen ook leuk, zo simpel is het. Maar Vrijetijdswetenschappen, de naam zegt het al: what the fuck ga je doen met Vrijetijdswe-tenschappen? Ik merkte dat ik er eigenlijk niet zo-veel mee kon. Ik wilde iets doen dat creatiever en praktischer was en besloot verder te studeren in een andere richting. Ik ging de master Marketing management doen.

Tijdens die studie heb ik stage gelopen bij Pickwick

op de marketing afdeling. Daar kreeg ik hele toffe projecten, hier had ik het gevoel dat ik echt mijn fantasie en creativiteit kwijt kon. Ik heb hier onder meer een eigen thee mogen ontwikkelen, de Minty Morocco thee. Deze thee heb ik zelf bedacht, ik heb de naam bedacht, de verpakking ontworpen en de smaaktesten gedaan. Bij een volgende stage, waar ik Oscar Bolhuis ontmoette, ging het heel an-ders. We kregen eigenlijk alleen maar kutklusjes, typisch van die stagiaire klusjes. En toen dachten we van, ja dit is echt niet wat we willen. Wat we wel wilden was toffe campagnes bedenken, maar dat mochten we van het bedrijf waar we toen sta-ge liepen niet doen. Toen zijn we het maar voor onszelf gaan doen in onze stagetijd. Toen is het idee ontstaan om reclamefilmjes te maken op ba-sis van crowdsourcing. Dat idee hebben we daar een beetje uitgewerkt, maar omdat we allebei moesten afstuderen bleef het op de plank te lig-gen. Totdat ik tijdens mijn afstuderen over een wedstrijd hoorde waarbij werd gezocht naar het meest innovatieve business-idee. Toen heb ik ons idee ingestuurd. We deden een pitch en we won-nen. We kregen een paar duizend euro en business coaching. En we kregen wat media-aandacht. Ie-dereen was echt heel enthousiast, dus toen dach-

In april 2013 is Jan-Paul de Beer begonnen met Springlab. Springlab is een stichting met een maatschap-pelijk doel. De missie van Springlab is om de lichamelijke beweging weer terug te brengen in het dage-lijks leven door het realiseren van duurzame innovaties. Hiervoor werkt Springlab samen met het Ne-derlands Instituut voor Sport en Bewegen (NISB). Als stichting is Springlab niet winstgedreven, maar zij opereert wel als een onderneming. “Het is sociaal ondernemen”, aldus De Beer, “de maatschap-pelijke opbrengst is belangrijker dan de financiële winst.” Geld verdienen is voor Springlab geen doel maar een middel, het stelt de stichting in staat om te werken aan de oplossing van maatschappelijke problemen. Anders dan bij een gewone onderneming is een maatschappelijke onderneming niet op winstmaximalisatie gericht. “Wij hoeven onze producten niet zo duur te maken, omdat we veel winst willen maken. Daardoor kunnen we goedkoper werken. Wat moet je met een Mercedes? Helemaal niet nodig. Het geeft mij voldoening om iets te doen dat goed is voor mensen.”

32

tenminste de bedoeling, maar op het moment dat we dat zouden gaan doen, schaatste Sven keihard door, dus wij zo van: kut, kans gemist! Dan maar zo het ijs op. De camera’s gingen weer aan en het hele publiek begon te joelen. De beer rende zo naar Sven toe, maar die dacht natuurlijk wat is dit voor gek dus die duwde hem zo weg. Uiteindelijk werd de beer gepakt en moesten we hem van het politiebureau afhalen. We hadden dit natuurlijk van te voren aan de di-recteur van Go Fast verteld, en die dacht natuurlijk wat zijn dat voor Pipo’s. Maar wij dachten wie niet waagt die niet wint. Toen we terugreden uit Hee-renveen stonden alle kranten vol over de ‘schaats-

ten we, als het echt zo’n goed idee is dan moeten we er maar wat mee gaan doen. Uiteindelijk is dit Brandfighters geworden.

Het concept voor Brandfighters hebben we na-tuurlijk niet zo een, twee, drie bedacht. We hebben echt onderzoek gedaan. Wat zijn nou de trends op dit moment en waar is een gat in de markt? We zagen dat hier echt kansen lagen, dus toen heb-ben we dat opgepakt. Om aan de slag te kunnen moesten we natuurlijk op zoek naar opdrachtge-vers. Hoe moesten we onszelf in de markt zetten? We zochten een merk met een beetje lef, want het is een idee waarbij je een beetje moet durven. We besloten om de eerste opdracht gratis te doen. We wilden eigenlijk een opdracht in ruil voor media-aandacht. Zo kwamen we uiteindelijk uit bij Go Fast Energy Drink. Daar stemde de directeur in met ons plan. Hij vond dat we een goed verhaal hadden. En dat was het ook.

“Toen heb ik ons idee ingestuurd. We deden een pitch en we wonnen. We kregen een paar duizend euro,

business coaching en media-aandacht.”

Het werd een knallend succes. We hadden name-lijk een mediastunt bedacht. We startten een wed-strijd waarbij de opdracht was om een blikje Go Fast Energy Drink leeg te drinken - zodat je meer lef kreeg – en vervolgens een stunt uit te halen en daarvan een filmpje te maken. Dat filmpje kon worden ingestuurd en de inzender die de meeste views zou weten te scoren zou winnen. Wij dach-ten laten wij het goede voorbeeld geven dus we maakten ook zelf een filmpje en dat kreeg heel veel aandacht. Wat hadden we nou gedaan? Als Sven Kramer wint in Thialf dan krijgt hij altijd veel knuffelbeertjes naar zich toegegooid. Wij dachten het is lef als je een levende knuffelbeer daar naar toe gooit. Dus wij een berenpak gekocht en naar het Thialf stadion. Dat pak sneaky mee naar bin-nen genomen. Toen de wedstrijd afgelopen was moest de levende knuffelbeer het ijs opkomen om Sven Kramer een high-five te geven. Dat was

Jan-Paul de Beer

In april 2013 is Jan-Paul de Beer begonnen met Springlab. Springlab is een stichting met een maatschappelijk doel. De missie van Springlab is om de lichamelijke bewe-ging weer terug te brengen in het dage-lijks leven door het realiseren van duurza-me innovaties. Hiervoor werkt Springlab samen met het Nederlands Instituut voor Sport en Bewegen (NISB). Als stichting is Springlab niet winst gedreven, maar zij opereert wel als een onderneming. “Het is sociaal ondernemen”, aldus De Beer, “de maatschappelijke opbrengst is be-langrijker dan de financiële winst.” Geld verdienen is voor Springlab geen doel maar een middel, het stelt de stichting in staat om te werken aan de oplossing van maatschappelijke problemen. Anders dan bij een gewone onderneming is een maatschappelijke onderneming niet op winstmaximalisatie gericht. “Wij hoeven onze producten niet zo duur te maken, omdat we veel winst willen maken. Daar-door kunnen we goedkoper werken. Wat moet je met een Mercedes? Helemaal niet nodig. Het geeft mij voldoening om iets te doen dat goed is voor mensen.”

33Jan-Paul de Beer

ball. Dat was erg leuk om een keer een eigen sport te bedenken. Switchball is een sport waarbij vijf teams tegelijk op het sportveld staan en heel erg samen moeten werken. Het idee erachter is dat dit de interactie onder elkaar positief beïnvloedt. We hebben dat heel bewust zo opgezet omdat er wel altijd wordt gezegd dat sport verbroedert, maar in de praktijk valt dat nog behoorlijk tegen. Wij wilden dus een sport introduceren die wél voor verbroedering zou zorgen. Dit lukte ook wel. We werden veel gevraagd om clinics de gaan geven. Maar uit eindelijk zagen we er business-wise toch niets in.

“Dus wij een berenpak gekocht en naar het Thialf stadion.

Toen de wedstrijd afgelopen was moest de levende knuffelbeer het ijs opkomen om Sven Kramer een

high-five te geven. Dat was tenminste de bedoeling.”

Ook al ging ik niet verder met Switchball, ik had wel gevonden wat ik graag zou willen doen. Toen ik in contact kwam met Thom Rutten, die bij het NISB werkte, vielen de puzzelstukjes in elkaar. Het NISB wilde zijn kennis graag delen om onderne-mingen in de sport verder te stimuleren. Ik wilde graag aan het werk in de wereld van sport en be-wegen. Er deed zich een mooie kans voor. Een van de grotere moeilijkheden in de sportwereld is dat veel projecten op subsidie draaien, dus als die sub-sidie wegvalt dan heb je geen verdiensten meer. Dat is dus erg lastig, daarom was het fijn dat ik met NISB kon gaan samenwerken. Het NISB kon garant staan voor mijn inkomen en ik kon mijn ideeën en fantasie goed kwijt in projecten en pro-blemen waarvoor zij graag oplossing wilden zien.Zo is het idee van Springlab ontstaan: twee men-sen, twee werelden die ieder hun eigen probleem-stelling hadden, kwamen elkaar tegen en ont-wikkelden een samenwerkingsverband. We zijn eigenlijk gewoon beginnen te werken vanuit twee maatschappelijke vraagstukken: de ‘active aging challenge’ en de ‘active working challenge’. De ‘ac-

hooligan’ in Thialf. Het ANP had ervan gemaakt dat het een schaatshooligan was en iedereen haakte daar op in, de deal met Go Fast was dat ze een persbureau zouden inhuren om PR te generen. De volgende dag hadden ze een persbericht gestuurd met ‘Schaatshooligan blijkt publiciteitsstunt. Stu-dent Oscar wilde 10.000 Euro winnen met een film-pjeswedstrijd voor Brandfighters.com’. Uiteinde-lijk hebben wij die wedstrijd gewonnen en hadden we een goede case waar we mee verder konden. En zo begon het balletje te rollen.

Toen we die wedstrijd hadden gewonnen kwamen we bij Starterslift. Daar helpen ze je bij het starten van een onderneming. Zij begeleiden startende on-dernemers en geven onder gunstige voorwaarden ook leningen. Via hen kom je veel makkelijker bin-nen bij de bank, en stel dat de onderneming echt niet loopt dan gaan zij jou helpen om het beter te doen. Hierdoor is het risico iets minder groot. In Utrecht is nu een model waarbij je een program-ma moet doorlopen, en als ze jouw idee dan goed vinden dan krijg je kapitaal. Stel dat het dan niet goed gaat of dat je zelfs failliet gaat, dan hoef je dat kapitaal niet terug te betalen. En als het wel goed gaat dan profiteren zijn mee.

Met Brandfighters ging het goed. We hebben films gemaakt voor Heineken,T-Mobile en Greenpeace, maar ik ben er na vier jaar uitgestapt omdat ik iets anders wilde, meer de maatschappelijke kant op wilde.

Eerst wist ik nog niet zo goed wat ik wilde. Ik ben toen een paar projecten gestart, o.a. het Soccer-project. Ik wilde ontdekken hoe de voetbalclub van de toekomst er uit zou zien. Daar kwam het idee van de Vrije Voetballers uit voort. Dat komt er op neer dat je heel flexibel kan voetballen en dat je niet meer vast hoeft te zitten aan het lidmaat-schap van een club. Je kan gewoon voetballen wanneer je dat ook echt wilt. Dit concept hebben we in de praktijk gebracht in Utrecht, Den Bosch en Amsterdam. Het grappige van dit project is dat mensen die eerder waren afgehaakt bij het voet-ballen nu weer gingen sporten.

In die tijd heb ik samen met Floris Koot, een vriend van mij, ook een nieuwe sport ontwikkeld: Switch-

34

aan de slag zou gaan is ‘active learning’. Dit sluit natuurlijk wel een beetje aan bij ‘active working’. De probleemstelling is eigenlijk het zelfde. Moet er zittend geleerd worden? Die manier van onderwijs wordt vaak als niet prettig ervaren. Bewegend le-ren en actief leren is in mijn ogen dé manier. Het helpt je om dingen sneller te begrijpen en om din-gen voor elkaar te krijgen.

Met dit soort projecten willen we iets goeds doen voor de maatschappij. Het gaat ons niet om de fi-nanciële winst. Wij halen onze winst uit de maat-schappelijk meerwaarde. We doen iets goeds voor de mensen. Dat geeft ons voldoening. Alleen is het voor ons lastig om tastbaar te maken wat dan pre-cies onze winst is. We kunnen lastig meten wat de impact is van onze producten.

“Het gaat ons niet om de financiële winst. Wij halen onze winst uit de maatschappelijk meerwaarde. We doen iets goeds voor de mensen.

Dat geeft ons voldoening.”

Ook elders in de sportwereld is het ondernemen vaak minder winst gedreven. In die zin wijkt het af van het ondernemen in veel andere sectoren. Het ondernemen in de sportwereld is bijna altijd soci-aal ondernemen of maatschappelijk ondernemen. Je probeert iets voor een ander te doen, voor de maatschappij. Omdat het minder winst gedreven is, wordt meestal voor de stichtingsvorm gekozen. Dat brengt allerlei andere kwesties met zich mee want een stichting moet van alles goed regelen, zowel juridisch als praktisch. Meestal zijn het on-dernemende stichtingen. Ondernemen is niet een BV hebben en winst maken. Je hebt wel een ander verdienmodel, je moet fondsen binnenhalen of gif-ten van mensen weten te krijgen. Maar onderne-men is, iets voor elkaar krijgen, je doel halen op zelfstandige wijze. Dat kan ook als stichting.”

tive aging challenge’ is een project waarbij we het vraagstuk proberen op te lossen van ‘hoe kunnen we in beweging blijven als we ouder worden?’. Bij de ‘active working challenge’ wordt gezocht naar het antwoord op de vraag ‘hoe kunnen we meer bewegen tijdens het werken?’.

In dat verband is Springlab op het ogenblik bezig met twee innovaties: Blue Life en Upqi. Blue Life is een gezondheidstest die binnen een uur weergeeft of iemand gezond ouder wordt. De test is geba-seerd op de blauwe zones, de vijf plekken in de wereld waar mensen substantieel ouder worden. Daar worden ze allemaal lachend 100. Hier zijn de mensen allemaal nog vitaal en fit. Hun levensles-sen hebben we vertaald in een gezondheidstest. Gezond ouder worden is momenteel een actueel thema.

De Upqi is de gezondste werk- en vergadertafel ter wereld. Een veel komend probleem op dit moment is dat veel mensen langdurig stil zitten en dit is erg ongezond. Het verhoogt de kans op hart- en vaatziekten en diabetes. Ook vinden veel mensen die een zitten beroep hebben het erg vervelend om de hele dag stil te zitten. Maar wat kan je hier aan? Het werk zal toch gedaan moeten worden. De oplossing is heel simpel: staand werken. Staand werken is goed voor het lichaam. Het probleem is echter dat er altijd wat lacherig wordt gedaan over staand werken. Door statafels sexy te maken kan dat veranderen. De Upqi tafel moet mensen verleiden en aanspreken. In het design van de ta-fel zijn daarom water, hout, kruidenplantjes en mood-lampjes verwerkt. Pilots en testen moeten uitwijzen of dit ook daadwerkelijk gaat werken, of mensen ook echt meer staand gaan werken of vergaderen.

Wat ik nog graag zou willen doen met Springlab is een nieuwe verzekering ontwikkelen voor een zorgverzekeraar waarbij mensen worden beloond voor goed gedrag. Dit is echter nog wel heel moei-lijk, want je moet het wel eerlijk weten te houden. Een ander onderwerp waar ik ga nog graag mee

35Jan-Paul de Beer

Advies voor startende ondernemers in de sport

“Voor de jonge sport ondernemer is het van belang om vroegtijdig kennis te maken met het vak ondernemen. Vaak hoor je mensen zeggen: ik ga eerst een paar jaar werken en dan heb ik veel meer ervaring. Dan heb je misschien wel kennis over een bepaald onderwerp, maar over het vak ondernemen weet je nog steeds niks. Dit heb je immers niet gedaan bij je werk. En als je een-maal echt aan het werk bent, ga je de switch naar het ondernemen minder snel maken. Begin daarom als je wilt ondernemen tijdens je studie, je hebt dan weinig kosten en weinig lasten, en ook weinig verplichtingen waardoor je makkelijk tijd kan maken om dingen te gaan doen. Stel je begint in het derde jaar al en je bouwt iets op, als je het dan goed aanpakt, ben je afgestudeerd en kun je direct aan het werk bij je eigen bedrijf. En als je toch een businesscase moet schrijven, doe dit dan ook met volle 100% inzet. Doe goed onderzoek en denk vooral niet van ‘ja, dit moet ik doen’. Je kan er echt veel uit halen.

Een opleiding als Sport, Management & Ondernemen is echt een goede opleiding als je wilt beginnen met ondernemen. Je krijgt al vroegtijdig te maken met het ondernemen en je kan nog allerlei andere middeltjes inzetten. Binnen school is veel kennis beschikbaar en je kan je studie-financiering op maximaal zetten om zodoende een startkapitaal te creëren. Dit is namelijk veel goedkoper dan geld bij de bank lenen. De rente op het lenen van geld bij de studiefinanciering is erg laag. Daardoor kost het je bijna niets om geld te lenen. En als je wilt beginnen met je on-derneming is een klein startkapitaal toch wel handig. Mocht je uiteindelijk besluiten om niet te gaan ondernemen dan kun je het geld gewoon weer terug betalen.

Mijn laatste tip: pak het breder dan alleen sport. Pak bewegen. Bewegen is een veel groter thema en bewegen is een heel belangrijk thema op het terrein van de gezondheid. Zo vergroot je tech-nisch gezien je markt. En sport is een mooie vorm van bewegen.”

37Henk-Jan Zwolle

Jesse Lijnsvelt & Christiaan de Jong

“Als je gaat ondernemen, moet je er volledig voor gaan en weten waar je naar toe gaat”

HENK-JAN ZWOLLEMYPERFECTCOACH.NL

Dat begeleidingssysteem helpt sporters om effec-tiever en efficiënter te trainen, waardoor in min-der tijd meer resultaat kan worden gehaald. “Of je nu zesmaal de Alpe d’Huez wilt beklimmen, de marathon binnen drie uur wilt lopen, wilt afvallen of kampioen wilt worden: door MyPerfectCoach worden je trainingen optimaal en je resultaten be-ter”, zo belooft de website.

Met MyPerfectCoach kunnen de gebruikers een-voudig allerlei gegevens bijhouden, zoals gewicht, slaapkwaliteit, fitheid, studie en werk, trainingsin-tensiteit, blessures en herstel. In de loop van de tijd kunnen er combinaties van de gegevens gemaakt worden. Er kan dan bijvoorbeeld geconstateerd worden dat een zware duurtraining een negatief effect heeft op de studieprestaties of andersom. Dit ligt vaak voor de hand, maar in welke mate is niet altijd duidelijk. Hier moet MyPerfectCoach een uitkomst bieden. Er zijn veel trainingsapps op de markt maar deze registreren vooral informatie, ze geven niet aan wat je moet doen om beter te worden. Het is de ambitie van MyPerfectCoach om dat voor elkaar te krijgen.

Het zijn de sporters die betalen voor het gebruik van MyPerfectCoach. Er zijn twee modules waar-uit kan worden gekozen. Een sporter die kiest voor een trainingsaccount betaalt 10 euro per maand. Wanneer deze wordt uitgebreid met een meting van de hartslagvariabiliteit (HRV-account) komt er 5 euro bovenop.

MyPerfectCoach staat nog in de kinderschoenen, maar dat duurt niet lang meer aldus Zwolle: “Er zijn momenteel 1.300 gebruikers van MyPerfectCoach, waarvan een paar honderd fanatiek gebruik maken van het systeem. We willen komend jaar naar de 500 vaste klanten toe. De pilot is voorbij, we kun-nen nu echt een grote stap voorwaarts maken.”

Van idee naar bedrijf“Als je werkt in een bedrijf moet je tegen iemand zeggen wat je gaat doen. En als je dat dan gedaan hebt, moet je komen vertellen dat je dat hebt gedaan. Dat is niks voor mij. Daarom ben ik uit-eindelijk begonnen met een eigen bedrijf. Ik heb inspanningsfysiologie gestudeerd, maar daar was geen werk in. Ik ben toen dus maar begonnen daar werk in te maken. Om te beginnen ben ik naar het

In 1996, het jaar waarin hij met de Holland Acht goud haalde op de Olympische Spelen van Atlanta, startte inspanningsfysioloog Henk-Jan Zwolle zijn eigen onderneming: HJZ Sport. Hij legde zich toe op het organiseren van hardlooptrainingen. Vandaag de dag werkt hij samen met twee partners, enkele medewerkers en stagiaires in het bedrijf dat zich hoofdzakelijk richt op de (sportmedische) begeleiding van sporters met behulp van inspanningstests, trainingsprogramma’s en sportmedisch onderzoek. Het bedrijf heeft zijn thuisbasis in het Amstelkwartier in Amsterdam. Daar worden allerhande tests, me-tingen en onderzoeken gedaan, en wordt individueel en in groepsverband ook getraind en aan conditie gewerkt in het zogeheten Wattbike Test & Training Center. De wattbike is een geavanceerde indoor race fiets met een vliegwiel dat luchtweerstand genereert, waardoor de situatie op de weg natuurge-trouw kan worden nagebootst. Het Wattbike Test & Training Center fungeert ook als showroom voor de verkoop van wattbikes. Naast de persoonlijke begeleiding in en vanuit het eigen pand is HJZ Sport ook gestart met een online begeleidingssysteem voor sporters onder de naam MyPerfectCoach.

38

en het internet kwam op waardoor het moeilijker werd om mensen goed te bereiken. Vroeger was dat heel makkelijk. Je zette een stukje in de krant en iedereen las de krant, maar nu moet je over-al stukjes zetten en maar hopen dat iemand het leest. Toen wij met die loopgroepen begonnen had nog niemand een idee hoe dat moest en hadden wee voorsprong. De verzekeraar zorgde voor nieu-we mensen en ik zorgde voor de trainers, maar op een gegeven moment waren er nog maar twee of drie mensen die met zo’n trainer meeliepen.

De organisatie van die trainingen had natuurlijk niet echt iets met inspanningsfysiologie te maken, maar wel met beter laten presteren van mensen.

NOC*NSF gegaan. Daar heb ik verteld wat ik deed en gezegd dat als er gemeten moest worden dat ze dan bij mij moesten zijn. Vervolgens ben ik in ge-sprek geraakt met een verzekeraar in Amsterdam om een loopproject te starten. Ik ben een paar maanden bezig geweest om dit op te starten en de eerste keer kwamen er meteen meer dan 400 mensen op af. Toen ben ik gaan overleggen met de verzekeraar en hebben we meer trainers in dienst genomen. Uiteindelijk hadden we 34 trainers en waren er elke zaterdag 1.200 mensen aan het spor-ten. Dit werkte erg goed en ik heb daarna bijna veertien jaar hardlooptrainingen georganiseerd door het hele land. Na een jaar of twaalf kwam de klad er in. Er kwamen heel veel andere aanbieders

Henk-Jan Zwolle

De man achter MyPerfectCoach is Henk-Jan Zwolle, geboren in 1964 in Enschede. Zwolle heeft eigenlijk al een unieke carrière achter de rug. Het grootste gedeelte van de kennis waarmee hij zijn onderneming is gestart, is niet afkomstig uit de studieboeken. Zwolle heeft een belangrijk deel van zijn expertise opgedaan in de topsportwereld. Jarenlang was hij actief op het hoogste niveau in het roeien. In 1988 mocht hij aantreden op het onderdeel skiff op de Olympische Spelen in Seoul. Hier was hij echter niet goed genoeg om in aanmerking te komen voor een medaille. De grote doorbraak van Zwolle kwam toen hij samen met Nico Rienks in 1991 het goud veroverde met de dubbel twee op het wereldkampioenschap in We-nen. Een jaar later nam hij met deze dubbel twee ook deel aan de Olympische spelen van Barcelona. Ditmaal was hij succesvoller dan vier jaar eerder en wist hij Olympisch brons te behalen. Zijn grootste successen boekte Zwolle halverwege de jaren ’90 met de acht met stuurman. Nadat hij in 1994 en 1995 met de Holland Acht tweemaal zilver pakte bij de WK mocht hij in 1996 voor de derde maal aantreden op de Olympische Spelen. Wat in Seoul en Barcelona niet gelukt was, lukte in Atlanta wel: de Holland Acht, waar Zwolle deel van uit-maakte, behaalde Olympisch goud.

Naast een zeer succesvolle topsportcarrière studeerde Zwolle inspanningsfysiologie en werk-te hij ook nog een aantal uren in de week. “Tijdens het roeien had ik er gewoon een baantje bij, zodat ik mijn hobby kon betalen”, aldus Zwolle. Dat “baantje” was het opzetten van een Olympisch Steunpunt in Flevoland. Een half uur nadat hij terugkeerde van de Spelen in Barce-lona werd Zwolle gebeld; of hij in Bergen op Zoom wilde komen werken. Daar heeft hij ver-volgens een jaar lang twintig uur in de week inspanningstesten afgenomen. Zijn werkgever wilde graag dat Zwolle ook trainingen zou gaan geven, maar daar paste hij voor. “Ik ben geen trainer. Ik ga geen steplessen voor bejaarden geven. Daar had ik dus geen zin in. Daar ben ik toen dus me gestopt.” Daarna heeft hij nog een tijdje samengewerkt met een ziekenhuis in Zwolle, maar ook dat duurde niet heel lang. “Omdat ik al 20 jaar gewend was om voor mijn eigen prestaties verantwoordelijk te zijn, dacht ik: weet je wat, ik doe het gewoon zelf.”

39Henk-Jan Zwolle

Dit is wat we met MyPerfectCoach wel doen. Door individueel veel aandacht te besteden aan het op-slaan van informatie kan je echt heel erg specifiek trainen. Vaak krijg ik mensen die overtraind zijn, maar door de juiste trainingen te geven, heb ik ze vaak binnen zes weken weer op de rails.

“Als je werkt in een bedrijf moet je tegen iemand zeggen wat je gaat

doen. En als je dat dan gedaan hebt, moet je komen vertellen

dat je dat hebt gedaan. Dat is niks voor mij.”

Het sterke punt van dit bedrijf is dat we heel gelei-delijk op zijn gaan bouwen. We zijn begonnen met het begeleiden van sporters, maar dat heeft zich steeds verder uitgebreid. Eerst keken we alleen naar de training, de rustmomenten en de sociale activiteiten. Vervolgens hebben we een methode toegevoegd om de optimale trainingsintensiteit te bepalen. Tenslotte hebben we ook de HRV-meter toegevoegd. Zo kan objectief worden bepaald of iemand hersteld is. Een andere stap die is geno-men, is de samenwerking met diëtisten, psycholo-gen, fysiotherapeuten en artsen.

Op dit moment zijn we ook bezig om MyPerfect-Coach buiten de sport in te zetten. Dit zou bijvoor-beeld bij een psychologisch bureau kunnen gebeu-ren. Je kunt in principe alle gedragsveranderingen in het systeem stoppen. Stel dat iemand minder vaak boos wil worden. Diegene kan dan eerst eens bijhouden hoe vaak hij eigenlijk boos is. Daarna kan hij gaan kijken hoe vaak hij eigenlijk maximaal boos wil zijn en wat het verschil is. Deze resultaten kunnen dan met de psycholoog besproken wor-den. Nu wordt er vaak gevraagd hoe het de afgelo-pen week is gegaan, maar dat weet het menselijk brein helemaal niet meer. Het specifieke geheugen van een mens is niet langer dan anderhalve dag, dus dan weet je gewoon niks. Door te meten kun je dit echter heel specifiek bijhouden en kunnen er veel sneller resultaten geboekt worden.

Door het concept op deze manier verder uit te

En dat is toch eigenlijk mijn missie, gezonde men-sen beter maken. En daar was dit wel een onder-deel van.

Uiteindelijk heb ik door middel van de hardloop-projecten en de begeleiding van topsporters uitge-kristalliseerd wat de goede richting is voor mij en mijn collega’s. Wat ik toen heb gezien, is dat heel veel mensen doelloos aan het bewegen zijn. Dat is soms ook prima, maar als je vooruitgang wilt boeken, zal je keuzes moeten maken. En dat is het stuk waar ik veel verstand van heb. Ik weet hoe ik mensen aan de hand van een trainingsschema ef-fectief kan laten trainen.

Wat je vervolgens ziet, is dat mensen zich wel aan hun schema’s houden, maar dat ze niet meer we-ten hoe de training is uitgevoerd. Ze weten wel wat ze gedaan hebben, maar niet meer hoe dit voelde en hoeveel kracht dit kostte. Als de coach dan een week later vraagt hoe de training is ge-gaan, weet de sporter dit al niet meer.

In eerste instantie ben ik dus begonnen om mijn eigen werk beter te kunnen doen. Daaruit is My-PerfectCoach voortgekomen. Ik wilde weten wat het effect was van mijn trainingen en hoe ik hier invloed op kon uitoefenen. Toen echter bleek dat er meer mensen waren die hier behoefte aan had-den, heb ik het programma zo veranderd dat an-dere mensen er ook mee kunnen werken.

Het opzetten van een eigen bedrijf was voor mij dan ook geen heel groot risico. Toen ik nog roeide werd ik daarvoor betaald en ik had ook nog een studiebeurs. En daarnaast kreeg ik een onkosten-vergoeding van NOC*NSF. Ik was dus best een rijke student. Ik kon sparen naast mijn studie. En van dat spaargeld en de bonus van de medaille in At-lanta kon ik gewoon beginnen. Nu had ik ook niet veel nodig. Een bureau en een computer.

Toen ik met de ontwikkeling van MyPerfectCoach begon waren er alleen nog maar apps waarmee je trainingen kon bijhouden. Ik heb niet veel markt-onderzoek gedaan, maar ik merkte wel dat er veel apps zijn waarmee je vast kunt leggen wat je doet. Er was alleen geen systeem dat vervolgens ook vertelde wat je moest doen om beter te worden.

40

ervaring die ik heb opgedaan in de sport. Ja, ook aan de status. Als je goud hebt gewonnen, heb je gelijk. Ook al is dat niet zo, het opent deuren. Maar dan moet je vanaf daar wel een goed verhaal heb-ben wil je ook daadwerkelijk wat verkopen.

Ondernemen in de sport is heel anders dan in an-dere sectoren. De verleiding is natuurlijk heel sterk om juist in de topsport wat te gaan doen, maar daar is geen droog brood in te verdienen. Veel in-dividuele sporters, teams en bonden hebben een status in de maatschappij en dus ook macht. Het komt erop neer dat ze in staat zijn producten gra-tis te ontvangen, al dan niet door sponsorcontrac-ten. Dat is voor een ondernemer die daarmee zijn brood wil verdienen erg lastig. Daarnaast zijn er relatief weinig topsporters. Het geld is dus voor-namelijk te vinden bij de massa, de breedtesport. Als je kijkt naar de breedtesport, en dan met name naar de groep mensen in de leeftijd van 25 tot 60 jaar met voldoende geld en een passie voor sport, dan zie je dat alle grote fabrikanten zich hierop richten. Er is dus ontzettend veel concurrentie aanwezig. Maar dat biedt ook vele kansen, mits je over voldoende onderscheidend vermogen be-schikt.

De sport is een erg innovatieve branche. Sporten als wielrennen hebben zich enorm ontwikkeld de laatste jaren. De instelling ‘we doen het toch altijd al zo’ heeft plaatsgemaakt voor een innovatieve kijk op materiaal en verbetering van prestaties. Er wordt meer gemeten en sporters worden beter be-geleid. Maar nog lang niet alle vastgeroeste idee-en zijn doorbroken. De laatste vijftien jaar heeft het verbeteren van materiaal de overhand gehad. Fietsen zijn beter geworden, boten zijn beter ge-worden, maar in de sporter zelf is relatief weinig geïnvesteerd. Zeker in het roeien kun je bijna al-les doen om succesvol te zijn. Dus heel veel lange afstand of juist heel intensief trainen. Dit betekent dat er nog geen optimaal trainingsprogramma is samengesteld, hier valt dus nog ontzettend veel te halen en dat biedt dus ook kansen voor onderne-mers in de sport.

In mijn ogen is het optimaliseren van de trainings-arbeid en de rust die daarbij hoort de volgende stap. Er wordt tegenwoordig veel gezocht naar

breiden, hopen we ook het verdienmodel te ver-groten. Het voordeel van internet is dat iedereen overal bij kan, maar het nadeel is dat niemand nog ergens voor wil betalen. Daardoor is het best lastig om met zo’n online dienst geld te verdienen. Als je daaraan wilt verdienen moet je echt meerwaarde bieden. Anders moet je advertenties gaan plaatsen of zo, maar daar heb ik principieel iets tegen.

“Het voordeel van internet is dat iedereen overal bij kan, maar het nadeel is dat niemand nog ergens

voor wil betalen.”

Nu is het bij ons zo dat de sporters moeten beta-len voor het gebruik van MyPerfectCoach, dus niet de begeleiders. Ook dat is een principiële keuze. Ik vind dat degene die wil veranderen verantwoorde-lijk is voor zijn prestaties. Die moet dan ook zelf bepalen met wie hij iets wil delen. Mensen wil-len anders niks meer bijhouden, omdat ze zich bekeken voelen. Als dat het geval is, krijg je geen betrouwbare data meer, omdat een sporter bij-voorbeeld bang is dat hij buiten de selectie wordt gelaten. Die onafhankelijkheid is belangrijk om het systeem goed te laten werken, maar die zorgt er ook voor dat het verdienmodel erg lastig is. Het zou veel makkelijker zijn als we niet met al die in-dividuele sporters te maken zouden hebben maar ons in de marketing konden richten op sportver-enigingen en bonden.

Op dit moment komt de meeste omzet uit de in-spanningstesten en de begeleiding van mensen. Met de verkoop van fietsen zijn we nog niet zo heel lang bezig, dus de omzet daarvan is nog vrij klein en ook de omzet die we halen uit MyPerfect-Coach is nog heel klein. Dit ligt onder de 10.000 euro per jaar. Daarom is het belangrijk dat we nu op deze weg verder gaan en steeds verder kunnen groeien. De grootste uitdaging voor de komende tijd is de marketing. De mensen laten weten wat we doen en wat we kunnen. Laten zien dat we on-derscheidend zijn. Op die manier hopen we steeds meer mensen te bereiken en door te groeien.

Ik heb als ondernemer veel gehad aan de kennis en

41Henk-Jan Zwolle

ches zijn vaak op zoek naar één getal, terwijl het in de praktijk veel gecompliceerder is. Gelukkig zie je wel dat inspanningsfysiologen hier steeds meer bij worden betrokken.”

feedbacksystemen die iets zeggen over de herstel-capaciteit van atleten. Aangezien het kennisniveau van de coaches relatief laag is kan er heel wat mis-gaan bij de interpretatie van die feedback. De coa-

Advies voor startende ondernemers in de sport

Wanneer je echt succesvol wilt zijn als ondernemer in de sport moet je je voornamelijk concen-treren op de massa, aldus Henk-Jan Zwolle. De topsport is een erg lastig werkterrein, waar veel valt of staat bij je naam of de naam van je bedrijf. Het kost daarnaast ontzettend veel tijd en moeite om een naam op te bouwen en deze op de juist wijze te verkopen. Soms heb je gewoon een klein beetje geluk nodig.

Ondernemen in de sport is net als in het ‘gewone’ bedrijfsleven ontzettend hard werken. Je wordt direct afgeschreven op het moment dat je een fout maakt. Er is dan geen enorm vangnet om je op te vangen wanneer er iets misgaat. Het is dan ook erg belangrijk is om een rode draad te volgen als ondernemer. “Als je gaat ondernemen, moet je er volledig voor gaan en weten waar je naar toe gaat. Dat klinkt simpeler dan het is. Het is ook anders dan ikzelf heb gedaan. Hoewel ik altijd wel heb vastgehouden aan het idee ‘ik ben inspanningsfysioloog en daar ga ik wat van maken’. Het is heel belangrijk, dat je voor jezelf een rode lijn hebt op het moment dat je moet kiezen: ga ik links of rechts. Dat je hebt gekozen en dat je daaraan vasthoudt.”

Daarnaast moet je altijd de behoefte weten te creëren voor de producten of diensten die je biedt. “Je kunt natuurlijk heel veel marktonderzoek doen, maar dat zegt niet alles. Dat noem ik het iPad principe. Niemand wilde een iPad hebben omdat niemand wist wat het nou precies was. Toch werd het een succes. Je moet dus iemand hebben die verzint wat nodig is. Dat geldt in mijn vak misschien ook wel. Ik denk dat mensen meer begeleiding nodig hebben om beter te presteren, maar mensen doen gewoon wat ze deden en vinden dat prima. Dat gaat vaak ook wel goed, maar niet bij de mensen die daadwerkelijk wat willen bereiken”.

43Simone Richardson

Le Champion bestaat uit een vereniging en een stichting: de Vereniging Le Champion en de Stichting Sportevenementen Le Champion. De vereniging en stichting vormen een soort twee-eenheid, ze opere-ren onder de gemeenschappelijke merknaam Le Champion en ze worden geleid door dezelfde mensen. De mensen die het bestuur van de vereniging vormen, doen datzelfde bij de stichting. Van oorsprong is Le Champion een vereniging van (toer)fietsers. Deze heeft een geschiedenis die terug gaat naar 1922, toen de Amsterdamse Renners & Touristen Club Le Champion werd opgericht. Tegenwoordig zijn ook, of eigenlijk vooral, hardlopers en wandelaars lid. Zij komen hoofdzakelijk, maar niet uitsluitend uit Noord-Holland, de provincie waar de meeste activiteiten van Le Champion plaatsvinden.

Frank Speets & Jur van Kouteren

“Je moet ervan uitgaan dat alles kan, niet denken in beperkingen”

SIMONE RICHARDSON – LE CHAMPION

De vereniging heeft een aantal commissies waarin vrijwilligers actief zijn die voor de leden allerlei fietsevenementen, fietsvakanties en ook enkele trimlopen organiseren. De vereniging telt ruim 14.000 leden. Zij wordt bestuurd door een bestuur dat verantwoording aflegt aan een vertegenwoor-diging van de leden, de ledenraad. De stichting is in 1986 opgericht. De reden hiervoor was dat het aantal deelnemers aan sommige evenementen zoals de Egmond Halve Marathon en de Dam tot Damloop zo groot werd dat zij niet meer alleen met vrijwilligers konden worden georganiseerd. Het was juridisch en financieel beter om daarvoor een aparte stichting op te richten. De stichting houdt kantoor in Alkmaar waar circa 25 profes-sionals werken aan de organisatie van meer dan zestig grote loop-, wandel en fietsevenementen per jaar. Ook voeren zij enkele taken uit voor de vereniging, zoals bijvoorbeeld de ledenadministra-tie. De stichting wordt bestuurd door een bestuur, maar dat heeft de dagelijkse leiding gedelegeerd aan een directeur.

De stichting heeft twee belangrijke doelen. Eén is om zo veel mogelijk mensen te laten bewegen. Dat lukt heel aardig, getuige de woorden van di-recteur Simone Richardson: “Elk jaar brengen wij zo’n tweehonderdduizend mensen in beweging.”

Het tweede doel is om de vereniging te ondersteu-nen door activiteiten te organiseren. “Als stichting hebben we ervoor gekozen om ons alleen bezig te houden met het organiseren van sportevene-menten. Wij zijn er niet voor om mensen te gaan trainen of voor te bereiden op een wedstrijd. Dit geven we graag uit handen aan de aangesloten verengingen en bonden. Zij zijn hier gespeciali-seerd in en kunnen de deelnemers begeleiden tij-dens hun trainingsfase.”

“Elk jaar brengen wij zo’n tweehonderdduizend mensen

in beweging.”

Le Champion werkt samen met veel sponsorpart-ners. Ongeveer 90 sponsorpartners maar ook bijna 1.500 bedrijven zijn aan de stichting verbonden. Met ondersteuning van en in samenwerking met deze partners en bedrijven worden de evenemen-ten gerealiseerd. Maar ook de inzet van circa 2.500 vrijwilligers moet hierbij worden vermeld. Zoals de stichtingsvorm al verraadt is Le Champion een non-profit organisatie. “Samen met onze partners organiseren wij op kostenneutrale basis sporteve-nementen.”

44

namelijk niet de manier hoe wij willen werken.

Wij vinden het belangrijk dat bedrijven samen met ons actief op zoek gaan hoe we de plus kunnen bereiken. 1 +1 =3. Soms betekent dit dat wij in eco-nomisch opzicht niet de beste keuzes maken. Voor ons is het doel van het organiseren van een evene-ment niet gelegen in het maken van winst. Wij vin-den het belangrijk dat onze partner goed nadenkt over het menselijk welbevinden van zijn personeel. Daarnaast zijn wij altijd op zoek naar wat wij sa-men nog meer kunnen doen voor de deelnemers van de evenementen.

Het verbeteren van het imago kan veel waarde-voller zijn dan direct meer verkopen. Want soms betekent het imago verbeteren automatisch dat je op langere termijn meer gaat verkopen. Maar veel partijen waar wij mee samenwerken hebben ons niet nodig voor het verbeteren van het imago. De KLM bijvoorbeeld is zo’n bedrijf. Het is wel goed dat de KLM nadenkt over de vraag ‘hoe ga je om met het algemeen welbevinden van jouw mede-werkers?’ Als werkgever met zo veel medewerkers heb je namelijk een belangrijke maatschappelijke positie. Daar hoort ook bewegen en gezondheid bij. De KLM heeft met 1.200 mensen deelgenomen aan de Dam tot Damloop. Aan de start stonden dan de magazijnmedewerker en de directeur naast el-kaar om de tien Engelse mijl te lopen. De directeur vindt het belangrijk dat je er bent. Dit is gewel-dig. Dit geeft de medewerker zo veel trots. De Dam tot Damloop is een internationaal topevenement, waarbij vaak door buitenlanders wereldtijden wor-den neergezet. Daarnaast is het een sociaal evene-ment waar directeur en medewerker samen aan de start staan.

Sportbeleving geeft focus en richting maar geeft je ook het idee dat je dingen aankan. Dit heeft onge-twijfeld een positief effect binnen het bedrijf opge-leverd. Dit zijn dingen die je alleen maar met sport kan bereiken. Dit is het magische van sport!

De grootste uitdaging waar Le Champion voor staat is innovatief blijven. De vernieuwingen rond evenementen gaan enorm snel. Vooral als je naar de vernieuwingen kijkt op het gebied van sociale media. Daar waar je vroeger nog een traditioneel

Le Champion is één van de grootste sportvereni-gingen van Nederland. De leden die aangesloten zijn bij de vereniging betalen daarvoor een contri-butie van 32 euro per jaar. In ruil daarvoor krijgen zij voorrang en korting bij inschrijving voor eve-nementen die de stichting organiseert, kunnen zij soms ook vanuit een apart vak starten en ont-vangen zij verder o.a. een magazine in de bus. “Zo kunnen zij bijvoorbeeld gegarandeerd een startbe-wijs bemachtigen voor de Dam tot Damloop. Dit evenement is binnen anderhalf uur uitverkocht maar een lid van de vereniging kan weken vooraf-gaand aan de start van de inschrijving al aan een startplek komen. Het loont om lid te zijn van onze vereniging.”

Ondernemen in de sport“Het unieke van werken in de sport is dat er men-sen werken met veel intrinsieke motivatie. Men-sen zijn gedreven, er heerst geen negen tot vijf mentaliteit. Wij gaan er als team ook gezamenlijk voor om een goed resultaat neer te zetten. Dit is in ons geval, bij de Dam tot Damloop, de omstan-digheden creëren om een snelle tijd te laten lopen maar ook dat je heel veel mensen in beweging hebt laten komen.

Sport is tegenwoordig niet alleen maar fysieke ac-tiviteit. Het is veel meer. Mensen willen niet al-leen maar meedoen voor de prestatie. Het deelne-men aan sportevenementen geeft de deelnemers zelfvertrouwen. Het geeft mensen het gevoel dat ze meer dingen aankunnen dan dat ze dachten. Naast het welbevinden is dit ook een belangrijk ef-fect van de sportevenementen.

“Soms betekent dit dat wij in economisch opzicht niet de

beste keuzes maken. ”

Duurzaamheid, maatschappelijk verantwoord on-dernemen en menselijk welbevinden vinden wij belangrijk bij het ondernemen in de sport. Bij het maken van nieuwe partnerships kijken we hier nadrukkelijk naar. Wanneer bedrijven met ons in gesprek gaan en het blijkt dat zij alleen maar naar geld kijken dan stoppen wij de gesprekken. Dit is

45Simone Richardson

boekje had werkt nu bijna alles via je smartphone. Desalniettemin is Le Champion altijd een voorlo-per geweest in het organiseren van innovatieve zaken. Neem bijvoorbeeld de avond- en nachteve-nementen. In 2009 hebben wij bij de Dam tot Dam-loop in de avond 25.000 deelnemers laten starten.

Dit was uniek in de wereld. Dat zo veel mensen, allemaal in hetzelfde shirt, een avondloop konden doen terwijl er 40.000 deelnemers de dag erna nog gingen starten. Een hardloopevenement is tegen-woordig niet alleen nog maar lopen van A naar B maar behelst veel meer. Een hardloopevenement

Simone Richardson

Simone Richardson is opgegroeid in Hengelo. In een gezin met twee zusjes is ze vanaf begin af aan opgegroeid met sport. Elk weekend was ze te vinden in de sporthal in Hengelo samen met haar vader die volleybalcoach was. In haar jeugd kwam ze als bezoeker van de FBK Games met atletiek in aanraking dankzij Willie Banks. Deze wereldbekende hink-stap-verspringer moedigde haar als klein meisje aan om ook aan atletiek te doen. Als jeugdlid zat ze al snel bij een regionale selectie en stroomde ze door naar landelijk niveau. Vanwege knieblessures heeft ze haar actieve sportcarrière moeten beëindigen en is ze overgestapt op het trainerschap.

Ze ging Bewegingswetenschappen studeren aan de Universiteit van Groningen. Tijdens haar studie zocht ze steeds de combinatie tussen psychologie en pedagogiek met de nadruk op ont-wikkeling. Wat doet gedrag met beweging en hoe beïnvloedt dat elkaar. Na haar studie ging ze aan de slag bij de gemeente Doetinchem. Daar heeft ze ervaren wat sport teweeg kan brengen bij de mensen. “Na twee jaar had ik zoiets van , nou lokaal niveau gedaan, nu landelijk eens gaan kijken.” Ze ging werken bij NOC*NSF. Binnen de NOC*NSF kreeg ze de functie accountmanager en hield ze zich bezig met projecten als de Breedtesportimpuls. Verder hield ze zich bezig met strategische beleidsondersteuning bij sportbonden. De positie van de sportbond, de relatie met NOC*NSF en de ontwikkeling van het meerjarenbeleid waren enkele aspecten van deze onder-steuning. Door deze functie kwam ze vaak in contact met sportbonden en andere sportorgani-saties en kon zij zich ontwikkelen tot een volwaardig sportmanager.

In 2005 maakte ze de overstap naar de rugbybond, waar ze directeur werd. In deze periode ging het financieel slecht met de rugbybond. Als beginnend directeur was ze verantwoordelijk voor het opnieuw opbouwen van de bond. In haar eerste jaar als directeur moest ze moeilijke keuzes maken. Op diverse topselectieteams moest worden bezuinigd en coaches moesten worden ont-slagen. “Dat was best een lastig traject omdat ik met mensen samenwerkte die heel intrinsiek gemotiveerd waren en passie hadden voor hun sport. Ik moest ook tegen acht selecties zeggen dat er geen geld meer was om hun internationale droom te ondersteunen. Dat zijn niet de leuke dingen als je start bij een sportorganisatie.”

Binnen een korte periode was de rugbybond weer financieel gezond en kon de bond zich fo-cussen op de toekomst. Door te investeren in de jeugd en topsport rugbyscholen op te richten hoopt de bond nu de Olympische droom waar te maken. Na een succesvolle periode bij de rugbybond begon Richardson in 2008 als directeur bij Le Champion. Ze kende de organisatie niet, maar wel haar aansprekende evenementen zoals de Egmond Halve Marathon, de Dam tot Damloop en de Amsterdam Marathon.

46

zijn er voor om de deelnemers daar naar toe te la-ten werken. Wij moeten gefocust blijven op onze producten. Wij organiseren evenementen en pro-beren dat zo uniek mogelijk te doen en volgens be-paalde kwaliteitsmaatstaven.

In de toekomst willen wij nog meer mensen laten bewegen. Dit willen wij doen in samenwerking met gemeenten. Meer mensen in beweging krij-gen kan door meer activiteiten te organiseren of grotere activiteiten te organiseren. Maar ook door andere partijen te helpen.

Ik denk dat bedrijven steeds meer een socialere rol krijgen in de maatschappij. Bedrijven gaan ook steeds meer nadenken over het algemeen welbe-vinden van het personeel. Het wordt belangrijk dat je dat doet als organisatie. Sommige doen dit nu al erg goed, maar andere organisaties staan nog aan het begin en moeten daar nog goed over naden-ken. Jouw medewerkers zijn niet alleen maar jouw medewerkers, ze zijn ook jouw goud. Voor ons zijn dat ook de vrijwilligers bij de evenementen. Dat is ons goud.

In de toekomst zullen we nog beter gebruik moe-ten maken van de sterke punten van de stad Am-sterdam op cultureel gebied. De route van de Am-sterdamse Marathon gaat onder het Rijksmuseum door. Dat je dan onder de nachtwacht loopt is wereldnieuws in Brazilië en Amerika en vooral als Obama er ook nog bij heeft gestaan.

Eén van mijn wensen is om een keer op Schiphol een evenement te organiseren. Niet in het winkel-centrum of één van de hangars maar gewoon op de landingsbaan. Dan heb je het ook over vernieu-wingen, iets unieks waarbij een indrukwekkende ervaring wordt opgedaan door de deelnemers. Al-les kan. Dat vind ik het leuke bij een organisatie als Le Champion. Je moet ervan uitgaan dat alles kan.”ervaring wordt opgedaan door de deelnemers. Al-les kan. Dat vind ik het leuke bij een organisatie als Le Champion. Je moet ervan uitgaan dat alles kan.”

moet een beleving zijn, met muziek, met een boel reuring. Het moet uniek zijn.

Je moet ook blijven nadenken over vernieuwingen. Denk aan de ontwikkeling op het gebied van so-ciale media en apps. Wij waren destijds de eerste die een app hadden ontwikkeld voor een eendaags evenement. Eén voor de Dam tot Damloop en een jaar later ook één voor de Amsterdam Marathon. In de sportwereld was dat nieuw, dat was er ge-woon niet. Maar als je dan kijkt naar het kosten-plaatje dat was toen nog enorm duur. Daarom heb-ben wij dit toen samen gedaan met onze partners. Zo’n app konden wij als organisatie niet betalen, dan hadden onze deelnemers veel meer geld moe-ten betalen.

Ook hebben wij bij onze evenementen een Twit-ter vragenuur geïntroduceerd. Deelnemers kunnen voorafgaand aan evenement vragen stellen aan een sportarts. Dit is heel populair mede omdat het zo laagdrempelig is. Niet iedereen gaat namelijk zomaar naar een huisarts. Dit is een nieuwe vorm, innovatief. Mensen vinden dit geweldig.

Wij moeten naar ontwikkeling blijven streven. Maar ik zie wel dat de ontwikkelingen heel snel gaan. Soms vluchtig. De ene keer wordt dit georga-niseerd en de andere keer weer dat. Daar zijn wij als organisatie wel over aan het nadenken. Want ga je mee in die hectiek of kies je daar je eigen weg in? Er zijn zo veel evenementen die allemaal wat leuks doen en hip zijn. Wij vinden het belangrijk dat er een goede lijn wordt uitgezet. Denk hierbij aan evenementen die meerdere jaren achter elkaar plaatsvinden.

Het is tegenwoordig heel populair om niet meer op vaste tijden te trainen. Mensen gaan bijvoor-beeld naar het Vondelpark en doen daar mee aan groepstrainingen die worden aangeboden. Dit is een andere manier van trainen dan vroeger. Dit is een nieuwe doelgroep die hun trainingen op een andere manier wilt doen. Sociale media spelen bij het plannen van deze trainingen een grote rol. Dat is een trend die Le Champion niet direct raakt. Wij bieden de mogelijkheid aan om een einddoel te halen. Dat proberen wij zo goed mogelijk te doen. Verenigingen, bonden en andere sportaanbieders

47Simone Richardson

Advies voor startende ondernemers in de sport

Er komen wel eens nieuwe mensen naar ons toe, mensen die wat willen organiseren en dan vragen hoe wij dat doen. Als groot sportevenementenbureau is het natuurlijk belangrijk om zulke mensen te helpen en ondersteunen. Waar moet je aan denken als je een evenement or-ganiseert? Dingen zoals veiligheid en vergunningen. Maar wat ik belangrijker vind is jezelf af vragen waarom je het evenement organiseert en voor wie. Wat zijn je USP’s en wat maakt het dat jouw bedrijf dat wel kan?

Wanneer je een nieuwe onderneming opstart of een evenement organiseert moet je er goed over hebben nagedacht. Denk uiterst precies na over het concept en wees super overtuigd van het idee wat je hebt.

Een fantastisch voorbeeld hiervan vind ik het organiseren van de Nederlandse Kampioenschap-pen schaatsen in het Olympisch Stadion. Iedereen had deze organisatie voor gek verklaard. Zij waren echter zo overtuigd van hun eigen idee en hebben hun partners overtuigd dat het een groot succes zou worden. Die overtuiging is niet alleen dat wat je overdraagt aan anderen, het is ook de sleutel tot succes.

Geld is niet altijd het belangrijkste. Belangrijker is dat je gefocust te werk gaat en het idee dat je hebt omzet in een concept of ondernemingsplan. Ga nadenken over je business model en je financiering. Zorg dat je samenwerkingsrelaties aangaat met je partners en samen nadenkt over jouw idee. Dat idee moet staan als een huis en mensen moeten in jou gaan geloven als onderne-mer. Mensen die moeten investeren, moeten het jou gaan gunnen, zoals sponsors investeren in Le Champion. Verder moet je uniek en innovatief zijn in deze wereld. Denk aan mogelijkheden die nog niet bestaan en probeer out of the box te denken. Ga op zoek naar unieke locaties voor sportevenementen waardoor mensen gaan denken: dit is waanzinnig! Waarom kunnen bepaal-de dingen niet? We kunnen het toch eens proberen? Wees creatief en probeer hierbij vooral niet in beperkingen te denken.

* Het vraaggesprek waarop dit portret is gebaseerd, werd gehouden in het vroege voorjaar van 2014. Sindsdien is het nodige veranderd. In mei 2014 is Simone Richardson vertrokken bij Le Champion. Volgens een persbericht van Le Champion was haar vertrek “het gevolg van een verschil van inzicht tussen directeur en bestuur over de te voeren koers” en zijn beide partijen “in goed overleg” uit elkaar gegaan. “Sinds haar aantreden in 2009 heeft Le Champion een enorme groei doorgemaakt op velerlei gebieden”, zo vervolgt het persbericht. “Een grote groei in het aantal deelnemers aan de sportevenementen, een verdubbeling van het aantal leden en het aantal medewerkers. Le Champion is een gezonde organisatie met veel ambitie voor de toekomst. Het bestuur is Richardson erkentelijk voor haar grote betrokkenheid en de wijze waarop zij Le Champion op de kaart heeft gezet.” Richardson is voor zichzelf begonnen, vanuit haar bedrijf SR Sport Consult ondersteunt zij nu organi-saties op gebied van event-, interim-, projectmanagement, sportmarketing en sponsoring. Bij Le Champion is zij inmiddels opgevolgd door Koert Hetterscheidt.

49Jeroen Joon

Maatschappelijk Verantwoord Verenigen (MVV) is een stichting die het belang inziet van de maat-schappelijke functie die verenigingen vervullen. De stichting is gespecialiseerd in het vitaliseren van verenigingen via hun maatschappelijke rol. Een vereniging is een sociale ontmoetingsplek, maar het gebeurt vaak dat mensen zich niet welkom voelen. Dit kan meerdere redenen hebben. In veel gevallen is de vereniging zich niet bewust van haar maatschappelijke functie of is zij niet in staat daar op een goede wijze invulling aan te geven. MVV heeft zowel voor verenigingen als voor gemeenten verschil-lende producten en diensten ontwikkeld. Het uiteindelijke doel daarvan is om te komen tot vitale vrij-willigersorganisaties die hun maatschappelijke verantwoordelijkheid (kunnen) nemen op het niveau van een wijk of gemeente.

William Wubben & Wybren Altenburg

“Begin gewoon, maak een start”

JEROEN JOON - MAATSCHAPPELIJK VERANTWOORD VERENIGEN

Door adviestrajecten probeert MVV de maatschap-pelijke bewustwording te bevorderen en tegelijker-tijd de organisatie van de vereniging te versterken. De MVV-trajecten zijn gericht op de lange termijn, zodat de betrokken verenigingen in de toekomst vitaal is én blijft.

“Wanneer er een complex probleem is dan moet je een sparringpartner hebben waarmee je de problemen

echt kunt oplossen”

Een van de MVV trajecten is het Verenigingstra-ject. Het Verenigingstraject is een methode waar-bij een compleet organisatieadvies inclusief maat-schappelijk plan en draagvlak tot stand komt. Een team van ongeveer tien personen uit de vereniging bestaande uit bestuursleden, ouders, trainers, en anderen, doorloopt in vier interactieve bijeenkom-sten van 2,5 uur het verenigingstraject. Daarin komen een (maatschappelijke) visie, samenwer-kingskansen, versterkende activiteiten en een ver-enigingsbreed draagvlak tot stand. De kernactivi-teit en situatie van de vereniging is hierbij altijd het uitgangspunt.

Een voorbeeld hiervan is de omgang met leden met verschillende afkomst binnen een vereniging, zo vertelt Jeroen Joon, oprichter en voorzitter van MVV. “De Nederlandse cultuur verschilt in diverse opzichten van bijvoorbeeld de Turkse of de Ma-rokkaanse cultuur. Verenigingen hebben hier re-gelmatig mee te maken en dit kan een probleem vormen voor deze verenigingen. Veel sportkan-tines houden weinig rekening met de behoeften van mensen met een andere afkomst of religie. Zo zijn er in weinig kantines halal producten of pro-ducten zonder varkensvlees aanwezig. Dit is voor niet-moslims geen probleem, maar wat is er voor moslims te kiezen in deze kantine? Wat ik ook vaak hoor bij verenigingen is dat Turkse en Marok-kaanse ouders van jongere leden zelden of nooit op de club te vinden zijn. Dat vind ik raar, want in de Turkse en Marokkaanse cultuur is samenzijn juist erg belangrijk. Daarom is mijn vraag aan ver-enigingen dan ook: Wat bieden jullie deze mensen aan waardoor het voor deze mensen aantrekkelijk is om te komen? Hier hebben ze vaak geen ant-woord op. Verenigingen moeten gaan kijken naar de kenmerken van de cultuur van hun leden en hier een aantrekkelijke omgeving voor creëren als ze willen dat deze mensen vaker op de club te vin-den zijn.”

50

partner die begrijpt hoe zowel de vereniging als de organisaties daaromheen, zoals de gemeente en welzijnsinstellingen, werken. Op deze manier creëer je bij de betreffende vereniging een gevoel dat je er écht voor ze bent. Dit werkt motiverend voor zowel de vereniging als voor de externe sa-menwerkingspartners.”

Voor de verschillende adviestrajecten, maar ook voor bijvoorbeeld inspiratiesessies, het opzetten van netwerken op gemeente of wijkniveau, of de begeleiding van Sportimpuls subsidieaanvragen zet MVV een aantal professionele adviseurs in die op freelance basis voor de organisatie werken. Het uurtarief waarvoor MVV werkt, bedraagt al jaren 75 euro. Dat is volgens Joon relatief laag. “Dat is in verhouding tot de tarieven van andere senior adviseurs niet erg hoog, maar het is een bedrag waarbij wij ons als stichting goed voelen.”

Het doel van een MVV-traject is het realiseren van een maatschappelijk verantwoorde omgeving. Daarnaast kan MVV ook een uitkomst bieden voor het realiseren van een stabiele vereniging, zowel organisatorisch als beleidsmatig, door bestuur-ders en ander kader op te leiden en daarmee de structuur van de vereniging te versterken.

“In een opwelling dacht ik: ik richt zelf wel een

hockeyclub op!”

Joon gelooft dat de complexe verenigingsuitda-gingen van deze tijd vragen om een volwaardige gesprekspartner “Wanneer er een complex pro-bleem is dan moet je een sparringpartner hebben waarmee je de problemen echt kunt oplossen. Een

Jeroen Joon

Jeroen Joon (1965) heeft gestudeerd aan Nyenrode Business Universiteit. Hij is parttime maat-schappelijk ondernemer in de sport. Daarnaast is hij sinds 2012 wethouder, eerst van Cuijk en daarna van Grave. Eerder was hij werkzaam voor verschillende grote bedrijven zoals Kruidvat, Heinz en en snoepgoedfabrikant Leaf. Joon heeft voor verschillende bedrijven al de hele wereld over mogen reizen, maar richt zich nu volledig op het lokale vlak: gemeentebestuur en maat-schappelijk verantwoord verenigen.

Joon is voorzitter van Maatschappelijk Verantwoord Verenigen (MVV), de stichting die hij in 2007 zelf heeft opgericht. De hoofdgedachte van waaruit hij bij MVV werkt, omschrijft hij zelf als: “Wat is de kern van het probleem en hoe kan ik met mijn stichting hier een ondersteunende rol in spelen?” MVV is gespecialiseerd in het aanpakken van maatschappelijke vraagstukken door verenigingen, maar richt zich ook op het oplossen van organisatorische en beleidsmatige problemen bij diezelfde verenigingen. Op deze manier probeert Joon een totaalpakket aan te bie-den aan verenigingen en ze niet op slechts één gebied verder te helpen. “Vanuit mijn werkver-leden bij multinationals heb ik veel kennis over hoe organisaties in elkaar zitten, hoe commu-nicatiestromen lopen en wat de waarde is van een goede afstemming van taken, bevoegdheden en verantwoordelijkheden binnen een organisatie. Dit probeer ik te combineren met de kennis die ik in de afgelopen jaren heb opgedaan over maatschappelijk verenigen en over de gang van zaken bij gemeenten.”

Naast het wethouderschap in Grave en het voorzitterschap van MVV heeft Joon ook nog enkele nevenfuncties. Zo is hij in de gemeente Overbetuwe actief als voorzitter van de hockeyclub, de plaatselijke afdeling van de VVD en het Winterfestijn. In de regio Arnhem tenslotte is hij lid van de Raad van Toezicht van Pleyade, een koepel van zorginstellingen.

51Jeroen Joon

verantwoord ondernemen bezig geweest bij onder andere Sportlife (een van de merken van snoep-goedfabrikant Leaf; red.) en wilde dit ook met mijn vereniging.

Ik ben de vereniging op gaan zetten op basis van een brede maatschappelijke visie en daar ook meteen mee aan de slag gegaan. Ik heb allemaal thema’s bedacht rondom de kernactiviteiten van de vereniging. Deze zijn later ook teruggekomen in het ‘MVV Wiel’ (een figuur die de maatschappe-lijke context waarbinnen sportverenigingen opere-ren in beeld brengt; red.). De kernactiviteit van de vereniging is natuurlijk hockeyen. Daarvoor kom je in eerste instantie naar de hockeyclub, maar hieromheen heb ik allemaal thema’s bedacht als onderwijs, buurt, milieu, welzijn, zorg enzovoort. Daarnaast moesten we het sociale aspect van een sportvereniging niet vergeten. Hier kwam dus ook weer het voorbeeld van kantine uitstraling en -as-sortiment in terug. Verenigingen zijn een ontmoe-tingsplek. Iedereen moet zich wel op zijn gemak voelen op deze plek. Wanneer de vereniging hier aandacht aan besteedt laat zij in woord en daad zien dat iedereen welkom is en ook graag wil dat iedereen blijft.

“Het zijn juist de mensen die zich nog niet inzetten die je te pakken moet krijgen. Niet de trainer of de coach, maar al die anderen die ook

op de club aanwezig zijn.”

Ik heb een traject en een productfolio ontwikkeld. Hiermee ben ik naar verschillende verenigingen en gemeenten gegaan en ben er vervolgens daadwer-kelijk mee aan de slag gegaan. Toen ik in het begin bij verenigingen kwam met MVV en haar ideeën dan hoorde ik vaak: ‘Ja, maar onze vrijwilligers doen al zoveel, hoe krijgen we dat nou ook nog voor elkaar?’ Dat vond ik nou precies de verkeerde instelling. Je richt je op deze manier maar op een beperkt aantal vrijwilligers dat zich al ontzettend veel inzet voor de club. Het zijn juist de mensen die zich nog niet inzetten die je te pakken moet krijgen. Niet de trainer of de coach, maar al die

Aan de hand van een intakegesprek wordt in sa-menspraak met de vereniging of gemeente een traject uitgezet. Voor ieder traject dat MVV aan-biedt staat een bepaald aantal uren, maar is een traject ingegaan en kost het meer uren dan ervoor stonden dan worden die niet in rekening gebracht. “Uiteindelijk gaat het om het resultaat bij de ver-eniging. Wij maken een goede schatting van het te bewandelen traject, maar uiteindelijk is iedere vereniging anders.”

Van idee naar bedrijf“Ik kwam een aantal jaren geleden samen met mijn vrouw en kinderen in Elst wonen. De kin-deren wilden graag sporten dus gingen ze hier op voetbal. Dit was uiteindelijk niet wat ze leuk vonden en dus hebben we verschillende sporten uitgeprobeerd. Allerhande sporten zijn de revue gepasseerd, maar telkens was het toch net niet de sport die ze leuk vonden. Dit ging door totdat we de kinderen lieten hockeyen. Dat bleken ze wel erg leuk te vinden. Maar er was één probleem, er was in Elst geen hockeyclub dus moesten we naar een dorp verderop. Dit dorp was eigenlijk te ver weg en dus moesten we een keuze maken. In een opwel-ling dacht ik: ik richt zelf wel een hockeyclub op! Na een periode van wikken en wegen of ik dit nu echt wel moest doen besloot ik om het plan door te zetten. Ik wilde het echter niet ‘gewoon probe-ren’. Ik wilde het alleen doen met het denkbeeld van positionering. Ik wilde een cultuur creëren binnen de vereniging. In het bedrijf waar ik toen werkzaam was, zei ik altijd: wat is de reden om je te verbinden? Dat is niet alleen het geld, maar het zijn vaak immateriële dingen waardoor je graag verbonden blijft en extra dingen wilt doen. Dat wilde ik ook voor de vereniging gaan doen.

Ik ben begonnen met vooronderzoek in december 2006. Ik ben bij grote organisaties als NOC*NSF en VWS gaan kijken en ben deskresearch gaan doen. Wat mij opviel was dat er destijds eigenlijk niets was dat echt gericht was op structureel verbinden. Er bestond geen toekomstbestendig business mo-del voor een vereniging. Er was wel het standaard-model, maar niet het maatschappelijke model. Dat vond ik te weinig en dus ben ik zelf aan de slag gegaan met Maatschappelijk Verantwoord Vereni-gen (MVV). Ik was al eerder met maatschappelijk

52

zorgen voor een goed verloop van de training en achteraf de spullen opruimen. Op deze manier ver-licht je de druk voor de al aanwezige vrijwilligers en creëer je een saamhorigheidsgevoel bij zowel ouder als kind.

Ik wist in ieder geval één ding goed. Ik had een re-delijk goede baan en als je in het maatschappelijke terecht gaat komen dan moet je het niet voor het geld doen. Dat is dan ook nooit mijn drijfveer ge-weest. Ik deed het omdat ik het belangrijk vind dat het gebeurt. Ik zat in de gelukkige omstandigheid dat ik het een tijd naast mijn normale werk kon doen. Op deze manier kon ik een netwerk opbou-wen en was ik financieel niet meteen afhankelijk van inkomsten uit MVV. Daarnaast was ik al be-trokken bij een aantal verenigingen, deze kon ik al op weg helpen met het ontwikkelen van een maat-schappelijke visie. Door het aantal aanvragen dat ik kreeg en de reacties over het succes van deze visie kreeg ik in de gaten dat er een markt voor mijn concept was.

Ik heb geen uitgebreid marktonderzoek gedaan, behalve dat ik uit ervaring wist dat er animo voor was en dat ik wist dat het gemeentelijk beleid ook de maatschappelijke kant op zou gaan. Deze ver-schuiving in het gemeentelijk beleid heb ik ook gezien tijdens mijn werk als raadslid en wethou-der. Het leek mij logisch dat verenigingen, als ze verstandig zijn, deze kant ook op zouden gaan. Ik vind dat een goed verenigingsmodel ook voor de toekomst bestendig moet zijn.

Ik heb wel een businessplan geschreven met fi-nanciële paragrafen, welke netwerken ik wilde ontwikkelen, en hoe ik de marketing wilde doen. Voor feedback heb ik een comité van aanbeveling ingesteld. Dit heb ik behoorlijk serieus aangepakt, maar ik heb geen enorm marktonderzoek gedaan. Normaal gesproken doe je dit bij de oprichting van een bedrijf wel. Ik heb bewust gekozen om het niet te doen om de investeringskosten te beperken. Nu waren deze, afgezien van de tijdsfactor, nagenoeg nul. Ik heb alleen kosten gemaakt voor de ontwik-keling van de website, wat folders en flyers.

Bekendheid heb ik gecreëerd door veel mijn ge-zicht te laten zien op beurzen, conferenties, bij-

anderen die ook op de club aanwezig zijn. Denk bijvoorbeeld aan de ouders die langs de kant van het veld staan om hun kind aan te moedigen. Vaak willen deze mensen zich heus wel inzetten voor gehandicaptensport, een gezonde voedingslijn of voor een goed doel. Je moet ze alleen op de juiste manier benaderen, zodat ze geprikkeld worden om zich in te zetten voor de vereniging. Dit kan je bijvoorbeeld doen door een wekelijkse ouder-kind training te introduceren. Dit is een training waarbij de ouders niet alleen meedoen, maar ook

Advies voor startende ondernemers in de sport

“Als je besluit om te gaan ondernemen, doe dit dan vanuit je intrinsieke passie voor het product of je dienst. Wanneer je een bedrijf opricht moet je jezelf goed in de spiegel aankijken en afvragen: doe ik het voor het geld of doe ik het vanuit passie?

De tweede tip is om het gewoon te doen: begin gewoon! Dat betekent niet dat je geen onderzoek of iets dergelijks hoeft te doen, maar maak een start. Als je het niet alleen kan zoek dan mensen om je heen die je ermee kunnen helpen. Spar met an-deren, dat biedt inzichten. Ga gewoon in gesprek en wissel ideeën uit.

Bij de start van MVV ben ik artikelen gaan insturen voor Sportknowhow XL en voor lokale krantjes, daarnaast stuurde ik veel persberichten uit. Ook bezocht ik veel congressen en beurzen, het is belangrijk om te zorgen dat je daar een standje hebt staan en altijd foldermateriaal bij je hebt. Ten slotte kan ook het geven van lezingen of workshops, het liefst gratis, je nieuwe opdrachten opleveren. Het is wel belang-rijk om je concept van tevoren goed uit te werken en een businessplan te schrijven. Er is namelijk al een hoop op de markt en je moet jezelf echt onderscheiden.”

53Jeroen Joon

de avonden en het weekend. Dan vind ik dat ik ze-ven dagen in de week en ook ’s avonds bereikbaar moet zijn.

Als ik kijk naar trends in de sport dan denk ik dat de huidige trend bij mijn bedrijfsconcept aansluit. De sportbonden, NOC*NSF, verenigingen, gemeen-ten en VWS gaan allemaal steeds meer de maat-schappelijke kant op. De sportwereld wordt zich steeds bewuster van zijn maatschappelijke rol.

Ik probeer zelf altijd voor de trends uit te lopen door continu nieuwe dingen te creëren. Niet zo-zeer om de concurrentie voor te zijn, maar puur om de verenigingswereld vitaler, sterker en rele-vanter te maken. Ik zie het zelf zo: wanneer vereni-gingen maatschappelijker worden, heeft de hele gemeenschap hier profijt van. Tegen die achter-grond ben ik ook begonnen met de eerste biblio-theek in een sportvereniging.

Het maatschappelijk ondernemerschap bevalt me goed. Bij de verenigingen waarmee ik te maken heb in mijn werk, kom ik mensen tegen die enorm betrokken zijn en vol passie te werk gaan, maar het is alleen absoluut niet zakelijk. Ik kom zelf uit het harde zakenleven waar A-merken elkaar be-concurreren. Daar word je flink aangestuurd. Nu bepaal ik het zelf gewoon. Ik was altijd wel betrok-ken, maar dat is toch echt wel anders.”

eenkomsten en door artikelen te schrijven. Ik heb mensen benaderd vanuit een passie. Ik stapte op mensen af met de opmerking: ‘Jongens, ik heb het model om verenigingen te helpen hun maatschap-pelijke functie te ontwikkelen! Ik heb bewezen dat het gewerkt heeft en laten we dit met zijn allen doen. De bonden en de verenigingen moeten zich voornamelijk op hun kernactiviteiten richten, laat mij en MVV dan de maatschappelijke rol maar doen’.

Om te ondernemen in de sport is affiniteit met sport wat mij betreft geen vereiste, maar zeker een voordeel. In mijn geval is het gewoon belang-rijk om actief te zijn in het verenigingsleven, ik vind dat ik moet weten waar ik over praat.

“Voor feedback hebik een comité van

aanbeveling ingesteld.”

Wat ik ook mooi vind aan het ondernemen in de sport is dat het echt mensenwerk is. Je moet men-sen in de persoonlijke sfeer kunnen verleiden. In de zakenwereld gaat het vooral om het product. In de sport is dat anders. Het gaat om vrijwilligersor-ganisaties en die mensen moet je motiveren. Ook speelt het verenigingsleven zich voornamelijk af in

55

OndernemenKort voordat de eerste bundel Ondernemen in de sport van de persen rolde verscheen op de Neder-landse markt het boek Corporate effectuation. Dat boek van de hand van Thomas Blekman is geba-seerd op het werk van Saras Sarasvathy, professor in Entrepreneurship aan de Virginia University. Zij heeft een theorie ontwikkeld over ‘entrepreneuri-al contingency’ en ‘entrepreneurial expertise’. Uit een reeks interviews met succesvolle ondernemers destilleerde zij vijf principes die ondernemers op weg naar succes hanteren. Haar conclusie en ook de ondertitel of pay-off van Blekmans boek: Vanaf nu is ondernemerschap echt te leren!

Hoewel er op het wetenschappelijk fundament van de ‘effectuation theory’ nog wel wat valt af te dingen – de empirische basis hiervoor is nogal smal – mag deze theorie zich verheugen in een groeiende populariteit. De daarmee verbonden aanpak vindt ook in Nederland steeds meer na-volging. De vijf theoretische principes zijn dan ook zeer herkenbaar. Ze zijn ook allemaal terug te vinden in de verhalen van de ondernemers in de

sport, zowel in het eerste als in het tweede boek. Ook ondernemerschap in de sport is dus te leren? Dan zijn er vijf lessen die getrokken kunnen wor-den uit de theoretische noties van Sarasvathy en de praktijkervaringen van de geportretteerde on-dernemers in de sport.

1. Een ondernemer wacht niet op volmaakte om-standigheden. Hij gaat aan de slag met wie hij is, wat hij weet en wie hij kent.

2. Een ondernemer investeert niet meer dan hij wil riskeren. Een ondernemer die aanvaard-bare risico’s neemt, kan aan de slag en tempo maken. Hij kan zichzelf fouten veroorloven waarvan hij kan leren en kan kleine successen boeken die als hefboom werken voor volgende stappen.

3. Een ondernemer staat open voor verrassingen en benut ze in zijn voordeel. Hij houdt niet krampachtig vast aan een vooropgezet plan, maar speelt in op toevallige gebeurtenissen en profiteert ervan.

4. Een ondernemer creëert mogelijkheden voor nieuwe partnerships en gaat stelselmatig nieu-

Terwijl de interviews voor dit project nog werden gehouden en uitgewerkt, werd binnen het Domein Bewegen Sport en Voeding van de Hogeschool van Amsterdam de beslissing genomen om het lecto-raat Sportbusiness Development te beëindigen. Daarmee is aan het onderzoeksprogramma rond het ondernemerschap in de sport helaas een voortijdig einde gekomen. Deze bundeling van interviews afgenomen door studenten is hiervan het laatste product. Hoewel verleidelijk, is het niet verantwoord om op basis van het beperkt beschikbare empirisch materiaal dat tot nog toe verzameld werd uitge-breide theoretische bespiegelingen te houden over karakteristieken van het ondernemerschap in de sport, laat staan om daaruit succes- en faalfactoren af te leiden. Om de geïnteresseerde lezer toch iets meer mee te geven, verwijzen we hier wel graag nog even naar andere meer algemene literatuur over ondernemerschap, ondernemen op internet en maatschappelijk ondernemen. Hoewel over deze onderwerpen zoveel geschreven is dat menig Billy boekenkast daarmee gemakkelijk zou kunnen wor-den gevuld, volstaan we met een korte bespreking van en verwijzing naar enkele voor studenten en aspirant-ondernemers makkelijk toegankelijke bronnen.

Jan Janssens

UITLEIDING

56

Sjerps, P., Lamers, K., Arts, L. e.a. (2011), Eerste hulp bij Online ondernemen; Geld verdienen door en met internet. 2e herziene druk, Den Haag: MKB Neder-land. ISBN 978 90 7992 210 9.http://www.mkbservicedesk.nl/4851/download-book-eerste-hulp-bij-online.htm

Maatschappelijk ondernemenWar Child oprichter Willemijn Verloop startte samen met organisatieadviseur Mark Hillen van Accenture een platform voor maatschappelijke ondernemingen: Social Enterprise NL (http://soci-al-enterprise.nl). Ze schreven ook een handzaam boekje over de ins en outs van deze bijzondere be-drijfsvorm, gelardeerd met inspirerende voorbeel-den. Interessante lectuur voor iedereen die net als Verloop en Hillen willen ondernemen én tegelijk de wereld willen verbeteren.

Verloop, W. & Hillen, M. (2013), Verbeter de wereld, begin een bedrijf. Hoe social enterprises winst voor ie-dereen creëren. Amsterdam/Antwerpen: Uitgeverij Business Contact. ISBN 978 90 470 0658 9.

Ondernemen in de sportJanssens, J., Luitzen, J. & Pronk, R. (2012), Onder-nemen in de sport; Verhalen van pioniers en ver-nieuwers. ‘s-Hertogenbosch: Chionis. ISBN 978 90 819028 0 9

we allianties aan. Hij heeft meer oog voor part-ners dan voor concurrenten.

5. Een ondernemer laat zich niet leiden door voorspellingen of trends, maar creëert zijn ei-gen toekomst. Hij gaat problemen niet uit de weg maar pakt ze aan. Hij vertrouwt meer op zijn eigen gevoel en ervaring dan op prognoses of marktverkenningen.

Blekman, T. (2011), Corporate Effectuation. Vanaf nu is ondernemerschap echt te leren! Den Haag: Acade-mic Service / Sdu Uitgevers. ISBN 978 90 5261 835 7

Ondernemen op internetHet Handboek e-business van Boudewijn Raessens is niet alleen op ondernemers gericht maar op iedereen die wil inspelen op de opkomst van het internet en gebruik wil maken van alle nieuwe mogelijkheden die dit biedt, Het is zowel een over-zichtelijk naslagwerk als een inspiratiegids met veel praktijkvoorbeelden, nuttige weetjes en han-dige do’s en dont’s.

Raessens, B (2012) Handboek e-business. Met in-ternet en innovatie naar een nieuwe strategie. Den Haag: Boom Lemma uitgevers. ISBN: 978 90 5931 810 6.

Nog wat laagdrempeliger is een succesnummer uit de Eerste hulp bij… reeks van MKB Nederland, het boekje Online ondernemen; Geld verdienen door en met internet.

Innovatieve ondernemers in de sport - 8 portretten is een boek gemaakt door twee-dejaars studenten van het Excellentieprogramma van de opleiding Sport, Management en Ondernemen en het Lectoraat Sportbusiness Development van de Hogeschool van Amsterdam. Het omvat acht biografische portretten van innovatieve ondernemers die actief zijn in zeer uiteenlopende hoeken en niches van de sportmarkt. Er komen twee verschillende categorieën ondernemers aan het woord: internetondernemers en maat-schappelijke ondernemers. Zij vertellen over de ideeën achter hun bedrijf en de manier waarop zij hun ondernemerschap invullen.

Jan-Paul de Beer • SpringlabGijsbregt Brouwer • TýrsdaySander Fonville • SportNetwerk.nlJeroen Joon • Maatschappelijk Verantwoord VerenigenJan Kroon • FigurerunningKoen Muilwijk • Looptijden.nlSimone Richardson • Le ChampionHenk-Jan Zwolle • MyPerfectCoach.nl

INTERVIEWSWybren Altenburg • Jeroen van Beek • Donald Brouwer • Laura Imhulsen • Suzan Hendrickx • Christiaan de Jong • Jur van Kouteren • Jesse Lijnsvelt • Lisanne Nijmeijer • Sven Onnink • Pien Ploumen • Floortje Popken • Camila Schoenmaker • Frank Speets • Rik Veenstra • William Wubben

SAMENSTELLING EN REDACTIE:Jan Janssens