In de greep van het concurrentierecht, FORWARD magazine, januari 2010

8/7/2019 In de greep van het concurrentierecht, FORWARD magazine, januari 2010

1/12

OPENER Concurrentierecht

28 JANUARI 2011

De greep van het mededingingsrecht wordt forser


2/12

Enkele jaren geleden was het concurrentierecht nog een exo-

tische tak van het recht. Burgers noch bedrijven besteedden

er veel aandacht aan, laat staan dat ze er wakker van lagen.

Dat is tegenwoordig wel anders. Niet alleen groeide het concur-rentierecht uit tot een strategische discipline die

bedrijven niet langer kunnen verwaarlozen, het raakt

ook een bijzonder belangrijke bekommernis van

de Europese consument, met name zijn

koopkracht. Deze evolutie vertaalde zich

in twee grote trends: enerzijds een

ruimere impact van het concurren-

tierecht, en anderzijds een toe-

nemende mediatisering.

"Bedrijven zondigen vaak

door een gebrekkige

kennis van de r egels",beklemtoont advo-

caat Jacques Deren-

ne, partner bij het ad-

vocatenkantoor Hogan Lo-

vells in Brussel en lector aan

de Ulg voor het vak overheids-

steun en het Europese concurren-

tierecht. Een recent onderzoek naar

de impact van het concurrentierecht op de

private sector in Belgi bevestigt dit: de spe-

cialisatiegraad van de ongeveer 200 bedrijfsjuristen die

aan het onderzoek deelnamen, is relatief klein, ter-

wijl 50% van de respondenten vermeldde dat hunbedrijf al werd beschuldigd van een inbreuk tegen

het concurrentierecht (wat in 20% van de gevallen tot

een veroordeling leidde). Het concurrentierecht is dan ook intrin-

siek gelinkt aan het bedrijfsleven. Ten eerste hebben de bepalingen

uit de concurrentieregels die op Europees niveau werden inge-

voerd betrekking op bijna elk bedrijf, ongeacht de omvang, het

marktaandeel en de activiteit. Daarnaast ontsnapt ook bijna niets

aan de regels, ze zijn van toepassing op commercile gedragingen,

zakenrelaties, contracten, maar evengoed uitwisselingen van infor-

matie of toenaderingen tussen bedrijven. Denk bij dat laatste aan

distributienetwerken, joint ventures, fusies en overnames, kandida-

turen voor een overheidssubsidie, een specifieke fiscale vrijstelling,

deelname aan een certificatieprocedure, enz.

De Europese Commissie speelde een belangrijke rol bij het toene-

mende belang van het concurrentierecht. Haar onderzoeksbe-

voegdheden werden aanzienlijk versterkt. Zo kan ze onverwachte

huiszoekingen verrichten, zowel op de zetel van de verdachte on-

dernemingen als in de privwoningen van hun bestuurders (sinds

2004). De Commissie zorgde daarnaast voor een uitbreiding vanhaar capaciteit voor het opsporen van inbreuken. Ook kleine en

middelgrote bedrijven ontsnappen niet aan de aandacht, en kun-

nen bijvoorbeeld worden verdacht van deelname aan een kartel of

ongeoorloofde concurrentiebeperking in het kader van een distri-

butieovereenkomst.

Ten tijde van Neelie Kroes Europees Commissaris voor Mededin-

ging van 2006 tot 2009 regende het kritiek op de mediatisering

van het mededingingsbeleid. Volgens critici koos de Commissie

voor een puur negatieve doorvoering van de concurrentieregels.

De meeste middelen gingen naar sancties en men verwaarloosde

om bedrijven richtingen aan te geven voor een zelfevaluatie van

hun praktijken. Daarbij kwam nog dat de woede van de Commissiezich vooral richtte op bedrijven die een grote media-aandacht

genieten en goed bekend zijn bij het grote publiek, zoals Intel,

Microsoft of Google. Boze tongen beweren dat de Commissie

bezig is om van het concurrentierecht een PR-instrument te maken,

via een aaneenschakeling van bekendmakingscampagnes en wets-

voorstellen waarmee consumenten die het slachtoffer zijn van

concurrentieverstorend gedrag hun schade kunnen verhalen. Met

alle respect voor bepaalde politici, maar het concurrentierecht is

intrinsiek gelinkt aan de wording van Europa, en de systeemcrisis

die de financile planeet aan het wankelen bracht, toont het enor-

me nut van controles, in het bijzonder van overheidssteun. Zo heeft

de Commissie de lidstaten (na een onderzoek van het Ierse depo-

sito-garantiestelsel in oktober 2008) kunnen overtuigen dat deoplossing lag in een, weliswaar bijgestelde, toepassing van deze

controles, veeleer dan in de deactivatie die in 2008 door bepaal-

de ministers van Financin werd bepleit, repliceert advocaat

Jacques Derenne.

CHG en CHS

30 Zwaard of schild?Helpt het concurrentierecht bedrijven de crisis te boven te komen?

37 Hardcore kartels zijn absolute topprioriteitActief mededingingsbeleid krijgt ook in Belgi vorm

IN DIT DOSSIER

29JANUARI 2011

OPENERConcurrentierecht

The ShowbizzPolitics


3/12

Dit zou de mediastart kunnen worden in de Europese

carrire van de Spanjaard Joaquin Almunia, sinds iets

minder dan een jaar Commissaris voor Mededinging.

Midden december 2010 opende de Commissie

een onderzoek naar kartelvorming door acht ce-

mentproducenten, waaronder ook de mondiale

tenoren uit de sector. Eens een dergelijke pro-

cedure wordt gestart, steken de bedrijven in

kwestie de nek meestal niet meer te ver uit, en

beperken ze zich tot reacties via korte persberichten... De inzet

is immers enorm.

Juridische zekerheid op het spelHet meest zichtbare deel van de ijsberg zijn de boetes, waar-

van de exponentile toename het bedrijfsleven verontrust (zie

kader). Ze zijn in theorie geplafonneerd tot 10% van de totale

omzet van het bedrijf dat zich zou hebben schuldig gemaakt

aan concurrentieverstorend gedrag. Maar let op, indien bij-

voorbeeld een dochterbedrijf, dat bijna voor 100% in handen

is van een holdingmaatschappij, wordt veroordeeld voor con-

currentiebeperkingen, kan de limiet van 10% worden toegepast

op de omzet van het moederbedrijf, aangezien wordt aange-

nomen dat deze n enkele onderneming vormt met het doch-

terbedrijf. Voor illegale praktijken die al verschillen-

de jaren aanhouden, kan de boete hoger liggen dan

de omzet van het betreffende dochterbedrijf!

De procedures en berekeningsmethodes van de

Commissie worden vaak met de vinger gewezen om-

wille van een zekere ondoorzichtigheid. Het gebeurt

bijvoorbeeld dat de sancties uiteindelijk worden bij-geschaafd op basis van een beoordeling van de bij-

zondere situatie en de financile positie van het

beboete bedrijf. Met het argument dat het dit bedrag

onmogelijk kon betalen, zag Almamet, een Duitse

fabrikant van reagentia voor de staal- en gasindustrie,

in 2009 zijn boete met 20% verlagen. Wat stoort is niet zozeer

het bedrag van de boetes, die absoluut een ontradend effect

moeten hebben, maar wel het ontbreken van een scheiding tus-

sen de onderzoeks- en beslissingsbevoegdheden, en in bepaal-

de gevallen het niet naleven van fundamentele rechten , be-

klemtoont Philippe Lambrecht, bestuurder-secretaris-generaal

van het VBO en voorzitter van de nieuwe Brussels School of

Competition.

Een Frans rapport van de hand van verschillende prominenten

ter zake roept op tot meer juridische zekerheid voor onderne-

Zwaard of schild?

Helpt het concurrentierecht bedrijven de crisis te boven te komen?

Wilt u graag overtroefd worden door een dominante concurrent op de markt? Of vindt u vee-leer dat uw groeikansen beknot worden door de regels van het concurrentierecht? In onzewesterse visie op ondernemen zijn enkele spelregels noodzakelijk. De vraag is echter welk

doel ze dienen. Is ons concurrentierecht een zwaard,dat bedrijven toelaat te groeien en mee te spelen ineerste divisie in de wereldliga, of is het een schild

dat hen beschermt tegen concurrente,n maar dat hentegelijk weinig bewegingsruimte biedt? Maakt ons

concurrentierecht de juiste keuzes om bedrijven tehelpen de crisis te overwinnen? Een onderzoek.

30 JANUARI 2011


D.Rys

De scheiding tussen de onder-zoeks- en beslissingsbevoegdheden

ontbreekt Philippe Lambrecht

1. Welke zijn de risicos voor bedrijven?


4/12

mingen. Dat is niet zo vreemd wanneer we weten dat het Hof

van Beroep van Parijs de nationale concurrentiewaakhond zwaar

terugfloot door een recordboete (575 miljoen euro) voor elf

bedrijven uit de metaalindustrie door acht te delen. In Belgi

hebben dergelijke situaties zich nog niet voorgedaan en op

Europees niveau geeft het Hof van Justitie in geval van een

beroep meestal gelijk aan de Commissie,

als ze het bedrag van de sanctie al niet

verhoogt, stelt Philippe Lambrecht. Om

ondanks alles komaf te maken met de kri-

tiek en uiteenlopende rechtspraak te ver-

mijden, startte het Directoraat-generaal

Concurrentie in januari 2010 met een

grote openbare raadpleging om de antitrustprocedures

transparanter en voorspelbaarder te maken. Ondertussen

werkt iedereen aan zijn eigen argumenten

Een herziening van het businessmodelEen bedrijf dat wordt verdacht van concurrentieverstorend ge-

drag loopt niet alleen het risico op boetes. Charles Gheur, ad-

viseur bij het VBO, wijst op nog drie andere risico's. Ten eerste

vergt de inmenging van de mededingingsautoriteiten in de

handel en wandel van een bedrijf veel tijd en energie van het

management, dat zich dan niet kan focussen op de strategi-

sche doelstellingen. Dit heeft in bepaalde gevallen rampzalige

gevolgen op financieel vlak. Daarnaast is er het imagorisico:

de negatieve publiciteit door de niet-aflatende media-aandacht

zal het koopgedrag van de consument wellicht maar weinig

benvloeden, maar financile analisten en investeerders zullen

minder in hun nopjes zijn, met mogelijk een negatieve impact

op de beurswaarde. Ten slotte, en dat risico is verre van het

meest onschuldige, kan de Commissie een bedrijf verplichten

om zijn businessmodel te wijzigen. Dat ondervonden enkele

Belgische banken na de toekenning van de massale overheids-

steun tijdens de financile crisis (zie pagina 36). Bij fusies en

overnames kunnen de betrokken partijen verplicht worden om

een merk, een dochterbedrijf

of zelfs een volledige bedrijfs-

tak van de hand te doen.

De dreiging opcollectief verhaalEr verschijnen nog andere

wolken aan de horizon. Sommigen willen bovenop de adminis-

tratieve boetes ook strafrechtelijke sancties, een bevoegdheid

die is voorbehouden aan de lidstaten. Dat is nu al het geval in

de Verenigde Staten of in Groot-Brittanni. In 2009 werd er opvraag van minister Van Quickenborne in die zin een vooront-

werp van wet uitgewerkt. Men heeft het idee echter laten varen

door de moeilijkheid om de administratieve en strafrechtelijke

procedure goed op elkaar af te stemmen. In andere landen,

zoals Ierland, is de dreiging veel tastbaarder, stelt Charles

Gheur (zie ook kaderstuk pagina 37). Op middellange termijn

vreest de economische wereld nog het meest voor de invoering

van de mogelijkheid van collectief verhaal door consumenten

die hinder ondervonden door concurrentieverstorend gedrag

en een procedure starten voor een schadeloosstelling en intres-

ten (een soort class action naar Amerikaans model). Hoewel

het collectieve verhaal binnen het geheel van het Europese

mededingingsrecht wat op de achtergrond verdween, is dit

31


Recordboetes

In 2010 legde de Commissie voor 3,1 miljardeuro aan sancties op voor inbreuken tegenhet mededingingsbeleid. Dat is zes keer

meer dan het totaal aan boetes door Leon

Brittan ofKarel Van Miert tijdens hun volle-

dige mandaat! Wie op wat matiging rekende

na het vertrek van Neelie Kroes de Com-

missaris die door zakenkringen het meest kri-

tiek kreeg wegens haar spektakelbeleid,

kwam dus bedrogen uit. In november legde

de Commissie na een lang onderzoek een

van de grootste collectieve boetes op (799

miljoen euro) aan elf luchtvrachtbedrijven

die gedurende de periode 1999-2006 een

kartel vormden. En enkele weken later vaar-

digde ze een boete uit van 649 miljoen euro

voor vijf fabrikanten van lcd-televisies (vier

Taiwanese en n Zuid-Koreaanse). Ze wer-

den ervan beschuldigd tussen 2001 en

2006 een zestigtal keer vergaderd te hebben

voor het maken van prijsafspraken en het

uitwisselen van informatie over productie-planningen en het gebruik van hun produc-

tiecapaciteit.

Voor het bedrag van de

opgelegde boetes ba-

seert de Commissie zich

op twee grote criteria: het

handelsvolume waarop de

concurrentiebeperkingen

betrekking hadden en de

duur van de inbreuk. Twee

bedrijven die informatie

uitwisselen over toekoms-

tige prijzen en dus in de

ogen van de Commissie

een kartel vormen op een

markt met een om zet van

5 miljoen euro, riskeren in

theorie dus een boete die

kan oplopen tot 30% van

dit bedrag per inbreukjaar. Indien er drie jaar

lang informatie werd uitgewisseld, kan dit be-

drag dus worden verdrievoudigd! In de praktijk

zien we doorgaans boetes van 15 20% van de

betreffende bedragen, maar er is wel een lich-te toename merkbaar, stelt Luis Ortiz Blanco.

Er is echter n magere troost: bedrijven

kunnen de boetes, in elk geval in Belgi, fis-

caal in mindering brengen. Ondanks een

rondzendbrief van 13 augustus 2008 van de

minister van Financin die inging tegen het

principe van de fiscale aftrekbaarheid, blijftde rechtspraak in het voordeel van de belas-

tingplichtigen.

Boetes swingen de pan uitTotaal aan boetes opgelegd door de EU-Commissarissenvoor de Mededinging aan ondernemingen schuldigbevonden aan karteldeelname sinds 1990 (in miljard EUR)

1990-94

Leon Brittan

0,57

1995-99

Karel Van Miert

0,57

1990-94

Mario Monti

3,70

2005-09

Neelie Kroes

8,27

De mandaten van de commissarissen vallen niet samen met kalenderjaren.Het betreft hier dus niet noodzakelijk volledige jaren.Bron : Europese Commissie

De Commissie blijft voorzichtigom zeker niet het Amerikaansesysteem te kopiren Luis Ortiz Blanco

JANUARI 2011

EuropeseUnie


5/12

idee van de voormalige Eurocommissaris Neelie Kroes

een idee dat het VBO overigens tot op de laatste minuut

van haar mandaat heeft bestreden niet helemaal

begraven, verre van. Sommigen verwijten de Commissie

dat ze maar weinig vooruitgang boekt op het gebied

van de bescherming van de consument en de Com-

missie zou dit idee, na een ruime publieke raadpleging,

kunnen gebruiken om haar blazoen op te poetsen. De

Commissie wil in die richting gaan, maar blijft voorzich-

tig om zeker niet het Amerikaanse systeem te kopiren.

Daar hebben we zelfs bedrijven gezien die gespeciali-

seerd zijn in het opkopen van de rechten van gedu-

peerde klanten om vermeende overtreders van de con-

currentieregels aan te vallen, vernemen we van Luis

Ortiz Blanco, partner bij het Madrileense advocaten-

kantoor Garrigues en gespecialiseerd in concurrentie-recht. In dit stadium is het Europese bedrijfsleven erin

geslaagd om de Commissie ervan te overtuigen dat een

systeem op z'n Amerikaans zowel voor de bedrijven als

de consument nefast zou zijn.

Dit is uiteraard een bijzonder heikele vraag en het zou

gevaarlijk zijn om ons aan een algemeen antwoord te

wagen. Er wordt echt niet gespot met inbreuken tegen

het mededingingsbeleid. Terwijl de Europese Commissie tradi-

tioneel trachtte concrete feiten vast te stellen alvorens zich uit te

spreken over het concurrentieverstorende karakter van een uit-

wisseling van informatie, werd het beleid recent verstrengd. Het

voorwerp van de informatie-uitwisseling kan bij

sommige situaties volstaan om ze als concurren-

tieverstorend te beschouwen. De Commissie

volgt zo het Hof van Justitie dat in het arrest rond

T-Mobile Netherlands oordeelde dat een gewo-

ne vergadering voor het uitwisselen van informatie tussen con-

currenten de Commissie ontheft van de verplichting om de

eventuele concurrentieverstorende gevolgen ervan na te gaan.

Er bestond tot dan een zekere tolerantie van de Commissie ten

aanzien van ontmoetingen waarvan ze niet had kunnen aanto-

nen dat deze concurrentiebeperkingen tot gevolg hadden ge-

32 JANUARI 2011

Wie speelt politie en hoe demo-

cratisch is ze georganiseerd?O p Europees vlak werken zon900 ambtenaren in de dienstmededingingsrecht. Dat lijkt veel,

maar naar het terrein vertaald bete-

kent dat bv. 15 man beschikbaar voor

de hele Europese transportsector.

Het DG Mededinging bestrijkt

fusie-controle, antitrust waaronder

misbruik van machtspositie en kartel-

zaken, en de controle op staatssubsi-

dies die de mededinging kunnen ver-

valsen. Verdeeld over de verschillen-

de instrumenten, en gegeven het feitdat de hele Europese markt wordt

bestreken, is het aantal mensen verre

van luxueus, laat een insider ons

weten. Daarnaast zijn er de nationale

autoriteiten. Hun slagkracht hangt af

van land tot land, al lopen de natio-

nale wetgevingen en de toegekende

onderzoeksmogelijkheden doorgaans

vrij parallel met de Europese. De

taakverdeling en cordinatie tussen

de autoriteiten gebeurt via het Eu-

ropean Competition Network. Zo

houdt een nationale autoriteit zich

uiteraard bezig met een louter lokale

aangelegenheid, pakweg een kartel

tussen de bakkers in een bepaaldestad, en wordt de lokale wetgeving

toegepast. Betreft het een lokaal

dossier, maar is er een effect op de

had, verklaart advocaat Luis Ortiz Blanco. Op 14 december

werden de regels voor de beoordeling van samenwerkings-

overeenkomsten tussen bedrijven verstrengd. De Commissie

onderzoekt nu van naderbij de concurrentieverstoring die

voortvloeit uit de uitwisseling van informatie.

Betekent dit dat bedrijven uit eenzelfde sector dus zelfs niet

meer met elkaar mogen praten? Nogmaals, alles hangt af van

de marktomgeving in kwestie en van het relatieve ge-

wicht van de betreffende bedrijven op deze markt. Erzijn echter twee gulden regels bij de uitwisseling van

informatie: spreek nooit over prijzen en nog minder

over toekomstige prijzen (in dat geval is er sprake van

kartelvorming) en geef geen informatie over klanten

vrij. Om buiten het vizier van de Commissie te blijven,

kan men het inwinnen van informatie ook uitbesteden. Een der-

de krijgt dan de taak om de gegevens voor een volledige sec-

tor te consolideren en zorgt op die manier voor een zekere

neutraliteit van de uitwisselingen. Die regel geldt trouwens

ook voor de bijeenkomsten van beroepsverenigingen en sec-

torfederaties. Beroepsverenigingen houden zich best aan

zeer strikte regels, vervolgt Luis Ortiz Blanco. Wanneer ze

hun leden informatie of statistieken bezorgen, moeten ze er

enerzijds op toezien dat het gegevens betreft die geaggre-

geerd zijn voor de volledige sector, zodat bepaalde gegevens

niet terug te brengen zijn tot een bepaald bedrijf. Anderzijds


2. Kunnen twee bedrijven uit eenzelfde sector noginformatie uitwisselen over het domein waarbinnen

ze actief zijn, of elkaar gewoon ontmoeten?

Te recente gegevens kunnendoor de autoriteiten als verdachtworden beschouwd Luis Ortiz Blanco


6/12

publiceert men cijfers best niet te snel. Te recente gegevens kun-

nen door de autoriteiten als verdacht worden beschouwd. Een

bijkomende voorzorgsmaatregel zou erin kunnen bestaan dat

men bij de vergaderingen een expert op het vlak van mededin-

gingsrecht uitnodigt. Hij zal erop toezien dat bij de gesprekken

niet buiten het toegestane wetgevende kader wordt gegaan.

De Commissie houdt vooral grote ondernemingen in het vizier,

maar dat wil niet zeggen dat kmos zomaar hun gang kunnen

gaan. Voor bedrijven met minder dan 250 werknemers houden

de nationale mededingingsautoriteiten een oogje in het zeil, met

vaak nog een engere opvatting van een markt en dus een ho -

ger risico dat er concurrentieverstorende praktijken worden

opgemerkt. In mei 2010 veroordeelde de Raad voor de Mede-

dinging vier radiatorfabrikanten de belangrijkste spelers op de

Belgische markt die niet alleen een overeenkomst hadden ge-

sloten voor de uitwisseling van gevoelige informatie inzake con-

currentie, maar ook voor een gecordineerde verhoging van hun

groothandelsprijzen. Een van de bedrijven werd vrijgesteld we-gens het aanbrengen van de eerste bewijzen waarmee de in-

breuk kon worden vastgesteld. Dus, melden of niet? Het blijft

een strategische vraag voor bedrijven omdat elk clementiever-

zoek zal inhouden dat men ten volle moet meewerken met de

mededingingswaakhond, de nationale of de Europese. Zoniet

zal dit een boemerangeffect teweegbrengen.

Chantal Samson en Christian Dominici

Er wordt wel eens beweerd dat het actuele

concurrentierecht het Europese bedrijven onmogelijk

maakt om wereldspelers te worden. Dat is onzin,

zo reageert advocaat Peter LEcluse van Van Bael en Bellis.

Als we kijken naar de bedrijven die in het vizier lopen van

de Europese Commissie, heeft dat niets te maken met hun

omvang, en nog minder met hun al dan niet Europese

karakter. Kartels voor prijsafspraken vind je in allerlei sectoren,

met bedrijven van allerlei grootteordes en van allerlei afkomst.

De grootste kartels die de Commissie on langs aanpakte - in LCD-

panelen en in luchttransport- , betroffen inderdaad veel Aziatische

bedrijven, en in de dossiers over misbruiken van machtspositie

werden de zwaarste boetes uitgedeeld aan Amerikaanse bedrijven

als Microsoft en Intel. Maar dat bewijst nog niet dat Europesebedrijven geen hinder ondervinden eens ze een machtspositie

opbouwen. LEcluse: Bij concentratiecontrole gaat men kijken

naar marktaandeel, en dat is nog iets hele-

maal anders dan omvang. Al lopen grotere

bedrijven wel meer kans daar in moeilijkhe-

den te komen. Maar het aantal transacties dat verboden is ge-

weest in de 20 jaar dat concentratiecontrole bestaat, is uiterst

beperkt. Ook daar zit volgens mij geen probleem.

interstatelijke handel, blijft de nationale autori-

teit de lead houden in het dossier, maar moet

het wel EU-recht toepassen. Strekt de zaak

zich werkelijk uit over verschillende landen,dan is de kans groot dat de Commissie de

zaak naar zich toe trekt en past ze uiteraard de

Europese wetgeving toe. Op inhoudelijk vlak

is er dus al grote eenvormigheid, op proces-

matig vlak niet. Elke autoriteit is op zn eigen

manier georganiseerd. Op dat vlak bestaat er

behoorlijk wat kritiek op het DG Mededinging.

Die is rechter en partij tegelijk, aldus Peter

LEcluse, partner van advocatenkantoor Van

Bael & Bellis. En ja, er werd gewerkt aan inter-

ne check and balances, en bijna alle zaken

(momenteel zijn er zon 200 aanhangig) trek-

ken voor een beroepsprocedure naar het

Europees Hof in Luxemburg, maar die demo-cratische controle duurt lang, veel te lang,

geven ook de EU-autoriteiten grif toe. Om aan

dat probleem tegemoet te komen werden

vorig jaar twee zaken afgehandeld met een

schikking. Als partijen zich kunnen vinden in

het verdict van de Commissie

en het boetekader accepte-ren, kunnen ze 10% reductie

verkrijgen. Een goede deal, in

ruil voor rechtszekerheid op

korte termijn. Bedrijven die

bovendien gebruik maken

van de clementieregeling en

het kartel waarvan ze deel uit-

maakten aangaven, n goed

meewerken in een zaak, kun-

nen op Europees niveau in

het totaal een boetereductie

tot 60% opbouwen. Indien

een onderneming als eerste

met belangrijke informatienaar de Commissie stapt, kan zij zelfs een vol-

ledige kwijtschelding van de boete verkrijgen.

Die clementieregelingen en schikkingen

zullen ook in de toekomst succes hebben,

voorspelt ons contact bij de DG Mededinging.

Bij onze Belgische autoriteiten wer-

den onderzoek (het Auditoraat ende Dienst Mededinging van de FOD

Economie) en beslissingsmacht

(Raad voor de Mededinging) wel

duidelijk van elkaar gescheiden.

En uiteraard is er is Belgi ook altijd

beroep mogelijk tegen elke beslis-

sing.

Meer weten over uw rechten als be-drijf bij een onderzoek naar inbreu-ken op de mededingingswetge-ving door de Commissie: http://ec.europa.eu/competition/antitrust/

legislation/explanatory_note.pdf

SBR

33JANUARI 2011


3. Is big bad?

Het aantal transacties dat ver-boden is geweest in de 20 jaardat concentratiecontrole bestaat,is uiterst beperkt Peter LEcluse


7/12

en het is zeer moeilijk om exact dezelfde regels toe te passen op

heel verschillende bedrijven in totaal verschillende markten. Dat is

bij uitstek het geval als het gaat over een zogenaamd misbruik van

machtspositie. Al klinkt dit uiterst negatief voor grote bedrijven, er

wordt ons door vriend en vijand verzekerd dat een machtspositie

op zich geen probleem is, integendeel, het is een teken van suc-

ces. Maar daarvan misbruik maken om op een niet normale ma-

nier te concurreren, mag dan weer niet. De vraag is onmiddellijk:

wat is niet normaal?, zegt LEcluse. Dat is een echt controver-

sieel punt. Microsoft werd onlangs tot een monsterboete veroor-

deeld, maar ik stel mij grote vragen bij dat dossier. Ook de farma-

sector wordt zwaar aangepakt, maar moet toch zijn octrooien kun-

nen verzilveren. Anders leg je de hele cyclus van investering en in-

novatie stil! Er wordt enorm veel internationaal overleg gepleegd

tussen concurrentieautoriteiten, maar op dit vlak blijven de groot-

ste interpretatieverschillen bestaan tussen landen. Europa is mis-schien wel te streng, vindt LEcluse. Dat er desondanks de strikte

regels op papier, toch ruimte is voor interpretatie, zien we ook als

we navraag doen over het begrip nationale kampioen. Niemand

blijkt heel duidelijk te weten welke definitie daarachter schuilt. Ik

denk dat dat bedrijven zijn die belangrijk zijn voor de nationale

economie en daarom moeten worden gekoesterd, antwoordt

LEcluse voorzichtig. Misschien moet u eens aan de Commissie

vragen wat dat is Daar spreekt men vrijuit over bedrijven die,

volgens sommige nationale regeringen, moeten kunnen genieten

van een voorkeursbehandeling, bv. op het gebied van staatssteun

of belastingvoordelen (recent nog de auto-industrie in Frankrijk

met speciale steun voor Franse producenten), of op het vlak van

fusiecontrole. Zo werd in het verleden de fusie tussen Volvo enScania verboden wegens een te sterke dominantie op de Scandi-

navische markt. De nationale politiek voerde nochtans druk uit op

Brussel om de fusie toch te laten plaatsvinden met als argument

dat hun kampioenen beter behandeld moesten worden. Big is

dus niet bad in Europa, en al zeker niet als je de juiste men sen

aan je zijde krijgt. We mogen zeker niet de ogen sluiten voor lob-

bywerk bij de concurrentieautoriteiten, bevestigt LEcluse.

Relevante marktMisschien ligt het aan de afbakening van de markt? Wordt die te

klein gezien, heeft dat immers consequenties voor de groeikan-sen van bedrijven. Die oefening blijkt gebaseerd op economische

analyses, geval per geval. Toch geven onze gesprekspartners toe

dat dit aspect voor onzekerheid kan zorgen. LEcluse: Er zijn sec-

toren waarvoor die afbakening heel duidelijk is, voor andere is er

discussie mogelijk. Voor kabeltelevisie kan Vlaanderen of Wallo-

ni de relevante markt zijn, als je diamanten verkoopt, is dat wel-licht de wereldmarkt. Energiebedrijven zijn een punt van discus-

sie. Electrabel zou de Europese, of minstens de West-Europese

markt als referentie willen, terwijl de autoriteiten vasthouden aan

de nationale markt. Idealiter zou het concurrentierecht een neu-

traal instrument moeten zijn, een beetje in de zin van verkeersre-

gels. Die doen niemand kwaad of goed, je moet ze wel volgen om

ongelukken te vermijden. Het gaat hier echter om mensenwerk,


34 JANUARI 2011

strijden omdat meer mensen finan-

cile moeilijkheden hebben. Er zijn

andere beleidsinstrumenten om uit

de crisis te raken (fiscale mechanis-

men, sociale transfers, enz.). Is het

dan totaal onmogelijk om de economische effecten van het

concurrentiebeleid te kwantificeren? Belleflamme: Het ant-

woord uit de theorie van de micro-economie is eenvoudig: de

Hoe stevig de theorie van een doortastend concur-

rentiebeleid ook in elkaar steekt, in de praktijk

blijft het een bijzonder grote uitdaging om der-

gelijk beleid ook eerlijk en consequent toe te passen. Maar

de cruciale vraag of een dergelijke markt-

waakhond onze bedrijven nu ook econo-

misch helpen om de crisis te overwinnen,

is nog niet beantwoord. Paul Belleflam-

me, professor aan de UCL: We mogen

niet alles door elkaar halen. Er is geen re-

den om het mededingingsbeleid anders toe te passen in tij-

den van crisis. Het is alsof we ons de vraag zouden stellen of

de politie in crisistijd de criminaliteit minder hard moet be-

4. Zwaard of schild?

We mogen zeker niet de ogen sluitenvoor lobbywerk bij de concurrentie-autoriteiten Peter LEcluse

Er is geen reden om het mededin-gingsbeleid anders toe te passenin tijden van crisis Paul Belleflamme


8/1235JANUARI 2011


Brussels School of Competition

Een opleidingsinstituut voor mededingingsrecht

M et de zetel van de Europese Commis-sie, van de Belgische mededingingsau-toriteiten en van heel wat be-

drijven en grote adviesbureaus,

is Brussel de mondiale hoofd-

stad voor mededingingsbeleid.

Toch kon men nergens in Brus-

sel een gespecialiseerde oplei-

ding rond dit onderwerp vol-

gen. Het VBO heeft nu deze

leemte ingevuld met de Brus-sels School of Competition

(BSC). Sinds oktober 2010

biedt deze nieuwe school een

volledige cyclus van opleidin-

gen rond mededingingsrecht en -economie.

De directeurs van de Brussels School of

Competition, Charles Gheur en Nicolas Petit,

zijn tevreden: het studieprogramma kon voor

het eerste werkingsjaar al meteen rekenen

op bijna 80 inschrijvingen, waaronder heel

wat bedrijfsjuristen, advocaten en buiten-

landse studenten.

Een grondige kennis van het

concurrentierecht is momenteel een

echte troef, zelfs een noodzaak,

beklemtoont Charles Gheur, advi-

seur bij het VBO. Het programma

wil bedrijven en hun adviseurs extra

kennis laten verwerven voor dezematerie die men niet langer kan ver-

waarlozen.

Voor de ontwikkeling van het pro-

gramma kon het VBO rekenen op de

expertise van Nicolas Petit, hoogleraar aan

de Universiteit van Luik, waar hij een aanvul-

lende master Concurrentierecht leidt. De

concepten die bij deze tak van het recht aan

bod komen, vereisen een grondige kennis

van gespecialiseerde en complexe economi-

sche theorien. Elke cursus wordt daarom

gecordineerd door een docentenduo, mees-

tal een jurist en een economist.

Er werd voor gezorgd dat de opleidingscy-

clus, waarvoor men een diploma ontvangt,

combineerbaar is met professionele verplich-

tingen. De cursus vindt alle vrijdagnamidda-

gen plaats, verklaart Pierre Sabbadini, assis-

tant bij de Brussels School of Competition,

maar wie niet het volle-

dige programma kanvolgen, kan wel bepaal-

de cursussen la carte

kiezen. Het programma

bestaat uit 12 modules

rond de grote themas:

kartels, misbruik van een

dominante marktpositie,

distributieovereenkoms-

ten, fusies en overna-

mes, Staatssteun, enz.

JJDeNayer/Tryptique

Charles Gheur, Directeurvan de Brussels School of

Competition

JJDeNayer/Tryptique

Nicolas Petit, Professoraan de ULg


9/12

totale welvaart van de samenleving (gemeten als de som van de

producentenwelvaart met name de winsten en de consumen-

tenwelvaart met name het verschil tussen de waarde die ze toe-

kennen aan goederen die ze verbruiken en de prijs die ze voor de-

ze goederen betalen) neemt

toe naarmate er op de mark-

ten meer concurrentie is.

Het klopt dat een concurren-

tiebeperking normaal leidt

tot meer winst bij de bedrij-

ven, maar deze toename van

de winst is altijd lager dan de welvaartsvermindering die op die

manier aan de consument wordt opgelegd. Daar zien we dus de

positieve macro-economische gevolgen van het mededingingsbe-

leid. Wat de impact op de groei betreft, moeten we aldus de pro-

fessor refereren aan de innovatie. De link tussen concurrentie en

innovatie is moeilijk vast te stellen, zowel op het theoretische als

het praktische vlak. Toch houdt het concurrentierecht vandaag

rekening met de specifieke eisen van innoverende bedrijven. Zo

kunnen marktmonopolies tijdelijk en wor-

den ook fusies toegestaan die de gewone

regels geweld aandoen. Of om de vraag of

dit beleid onze bedrijven vooruit helpt of

tegenwerkt, te beantwoorden met de woor-

den van Peter LEcluse: Het is steeds goed

de marktwerking te bewaken, zeker in cri-

sissituaties, want dan gaan de rotte appels eruit en worden de

andere bedrijven verplicht om scherp te blijven.

SBR


36 JANUARI 2011

S taatssteun vormt een belangrijk luikvan het concurrentierecht. Omdatde Staten zelf soms de voornaamste

schenders van het recht zijn!, zo be-

gint Jacques Derenne, vennoot bij het

advocatenkantoor Hogan Lovells en do-

cent aan de ULg (aanvullen-

de master concurrentierecht).

Sommigen benadrukken

vooral de logheid ervan,

maar zonder de interne

controles van Europa zou de

Europese ruimte zijn uiteen-

gevallen door het patholo-

gische nationalisme van de

Staten. De gespecialiseerde

advocaat beklemtoont dat

de financile crisis het grote nut van het

concurrentierecht heeft aangetoond.

Laten we niet te snel vergeten dat

rond 29 september 2008 in Belgi openkele uren tijd 51 miljard euro werd

opgeslokt in de vorm van een uitzon-

derlijk noodkrediet (van de ECB en van

de andere centrale banken) aan Fortis.

Dat bedrag stemt overeen met de helft

van de fiscale inkomsten op een jaar!

Een uitzonderlijke situatie vergt uitzon-

derlijke maatregelen: tussen oktober

2008 en oktober 2010 keurde de Euro-

pese Commissie voor 4,6 triljoen euro

aan Staatssteun voor de financile sec-

tor goed. Het grootste deel van dit

manna bestond uit garantiewaarborgen,

waarvan slechts 32% ook werkelijk werd

betaald. Van deze 4.600 miljard werd

329 miljard aan Belgi toegekend, aldus

het meest recente scorebord van de

Europese Commissie dat in december

werd gepubliceerd. Dat is het resultaat

van een uitzonderlijke praktijk van de

Commissie, waar de medewerkers ze-

ven dagen op zeven werkten en waar

bepaalde beslissingen in n nacht tijdwerden genomen. Uit alle diensten van

de Commissie werden tientallen men-

sen met ervaring inzake Staatssteun

teruggeroepen om een

taskforce te vormen.

Gedurende twee of drie

maanden stond Neelie

Kroes toe om beslissingen

te nemen zonder de zware

procedure van het college

van commissarissen te doorlopen.

Zoniet zou het een jungle zijn ge-

weest, vervolgt Jacques Derenne.

Zodra de dreiging van een implosie van

het systeem geluwd was, begonnen be-

paalde waarnemers zich vragen te stel-

len. Moeten we drastische vermage-

ringskuren eisen, op gevaar af dat be-

paalde opgelegde verkoopoperaties

uiteindelijk leiden tot het ontstaan van

andere, almaar grotere, machtigere

groepen die ook meer risicos inhou-

den, vraagt bankier Axel Miller in een

in 2010 verschenen boek (*). Deze

vraag gaat over het evenwichtspunt tus-

sen de vereiste leefbaarheid van een

bank en het offer dat deze moet bren-

gen ter compensatie van de steun die

ze heeft ontvangen, en dat om concur-

rentieverstoring te vermijden. Bepaalde

banken hebben flinke afschrijvingen

moeten doen op hun balansen, andere

hebben maatregelen moeten nemen

om de markt te openen voor nieuwe

concurrenten, een Duitse bank (WestLB)

zal zelfs worden geprivatiseerd Het

scenario is verschillend voor elke bank,al naargelang haar risicoprofiel en haar

eigen moeilijkheden, en het lijkt me

niet gerechtvaardigd om het ene geval

met het andere te vergelijken, temeer

omdat de niet-vertrouwelijke tekst met

alle beslissingen van de Commissie nog

niet werd gepubliceerd, argumenteert

Jacques Derenne. De belangrijkste

vaststelling is volgens mij dat vr de

crisis bepaalde banken te groot waren

om een bankroet denkbaar te achten,

terwijl het vandaag voor elke lidstaat

mogelijk zou moeten zijn om te onder-

zoeken of een bank in moeilijkhedenhet waard is om gered te worden met

andere woorden het nut ervan op de

markt te beoordelen zonder daarom

een systeemcrisis te veroorzaken.

CHS

(*) Bruno Colmant en Axel Miller, Le

Capitalisme daprs, Ed. De Boeck &

Larcier, 2010.

Neelie Kroes stond toe om beslis-singen te nemen zonder de zwareprocedure van het college van com-missarissen te doorlopen Jacques Derenne

Staatssteun aan de financile sector: de wals der triljoenen

Het is steeds goed demarktwerking te bewaken, zekerin crisissituaties Peter LEcluse


10/1237JANUARI 2011


nen de fusie verbieden of goedkeuren. Of een voorwaarde

stellen. Zo werd Belgacom in 2008 toen het Scarlet wou over-

nemen, verplicht om het Scarlet-netwerk te verkopen. Sinds

de wijziging in 2005 moeten concentraties worden aange-

meld waarbij minstens 2 bedrijven zijn betrokken, elk met

een omzet van 40 miljoen euro en samen minstens 100 mil-

joen euro. Die concentratiecontrole is interessant, vindt

Hardcore kartels zijn absolutetopprioriteitSinds een jaar of vijf laten ook de Belgische autoriteiten steeds meer van zich horen. Het stoffi-ge dossiervretersimago van zich afgooiend, gaan de autoriteiten steeds vaker op pad om actiefonderzoek te doen. Zo viel het Auditoraat onlangs alweer (!) binnen bij Belgacom en ook defreight handling bedrijven op de luchthaven kregen bezoek. Klachten en verzoeken tot clemen-

tie liggen voorlopig bijna altijd aan de basis. Aan ambitie om zelf proactief marktscreenings tedoen ontbreekt het niet, aan mankracht nog steeds.

Actief mededingingsbeleid krijgt ook in Belgi vorm

In 2008 stelde de Raad voor de Mededinging niet minder

dan 5 kartelinbreuken vast. In 2009 was er slechts n veroor-

deling, namelijk de spraakmakende Belgacomzaak waar het

ging over een misbruik van machtspositie en er liefst 66,3 mil-

joen euro boete werd opgelegd, en in 2010 staat de teller

begin december op 3 veroordelingen. Je zou er zowaar een

cyclus in durven herkennen. Bert Stulens, auditeur-generaal

en daarmee hoofd van de onderzoeksequipe van de Belgische

mededingingsautoriteit, bevestigt: Dat komt omdat zononderzoek vaak enkele jaren in beslag neemt, en dat heeft

dan weer tot gevolg dat de raad in n jaar substantieel veel

veroordelingsbeslissingen neemt, en het jaar daarna bijna

geen. Een technische zaak dus, of zou er ook een conjunctu-

rele grondslag zijn? Er bestaat alvast een theorie. Er werd

wetenschappelijk aangetoond dat periodes van crisis een

goede voedingsbodem bieden voor ondernemingen om

prijsafspraken te maken. Stulens acht het in de concrete

Belgische gevallen echter niet bewezen dat er een duide-

lijke link is tussen crisis en aantal cases.

Voor alle duidelijkheid hebben we het hier over veroorde-

lingsbeslissingen. In veel meer dossiers wordt er na onder-zoek besloten dat er geen inbreuken zijn gebeurd, of dat er

niet genoeg bewijzen zijn. In sommige gevallen beslissen

de autoriteiten tot voorlopige maatregelen, tot de zaak

helemaal wordt afgerond. Zo werd diamantgroep De Beers

recent veroordeeld om diamanten te leveren aan de

Antwerpse diamantair Spira. Spira viel uit de boot toen De

Beers zijn distributiesysteem wijzigde. Misbruik van machtspo-

sitie, aldus Spira, die prompt klacht neerlegde en aldus zijn

leveringen veilig stelde tot de definitieve uitspraak valt.

Maar waar zijn de concentratiesgebleven?

Bedrijven die willen fuseren of een aqui-

sitie doen, moeten dat als ze bepaalde

drempels overschrijden ook melden

aan de Belgische autoriteiten. Die kun-

In sommige landen worden kartelinbreuken ook straf -rechtelijk gesanctioneerd. In Belgi is dat voorlopigniet het geval. Stefaan Raes, voorzitter van de Raad

voor de Mededinging: Het is goed dat dat voorlo-

pig niet zo is. Het is best dat er eerst een sterk

publiek handhavingsbeleid komt door de mededin-

gingsautoriteit vooraleer men naar strafsancties en

dan vooral naar gevangenisstraffen grijpt. In Belgilijkt het waarschijnlijker dat men zou denken aan het

opleggen van administratieve geldboetes aan natuur-

lijke personen, met name de bestuurders en direc-

teurs van de ondernemingen die een inbreuk hebben begaan. En

dat is nog niet alles. Ook ideen over collectieve vorderingen zou-

den in deze context een extra bedreiging voor bedrijven kunnen

betekenen. Ik denk wel dat die er komen, zegt Raes. Op EU-vlak

is men vast van plan daar uniforme regels voor alle lidstaten over

uit te werken, en ik voel ook op Belgisch niveau een wil om die col-

lectieve vordering in te voeren voor alle inbreuken waar er zoge-

naamde splinterschade is. Inbreuken op het mededingingsrecht zijn

daar niet het enige, maar wel een typisch voorbeeld van. En dan is

het wel oppassen geblazen voor bedrijven, want als ze naast de

hoge boetes ook geconfronteerd worden met fikse schadevergoe-

dingen aan de slachtoffers, dan kunnen de bedragen nog fors

oplopen tegenover wat we vandaag zien.

SBR

Morgen ook gevangenis-straffen?


11/12


38 JANUARI 2011

effect op de welvaart en op de consument. Je mag boven-

dien niet vergeten dat ook bedrijven vaak slachtoffer zijn

van kartelafspraken in de B-to-B-sfeer. Prijsafspraken ontne-men voorts de motivatie om te innoveren, en zijn dus op

lange termijn ook nefast voor de kartelbedrijven zelf. Hard-

core kartels zijn voor ons een absolute topprioriteit, al moet

ik eerlijkheidshalve toevoegen dat in tegenstelling tot de

Europese Commissie de meeste nationale mededingings-

Stefaan Raes, voorzitter van de Raad voor de Mededin-

ging, zelfs al keuren we de meeste voorstellen goed. Zo

worden we immers ingelicht over bewegingen op de

markt. Al verdwijnt er sinds de verhoging van de drempels

in 2005 nogal wat onder de radar. Een marktspeler die ach-

tereenvolgens kleine acquisities verricht, maar telkens

onder de aanmeldingsdrempel blijft, kunnen de autoritei-

ten bv. moeilijk traceren, ook al bouwt dat bedrijf een

machtspositie op. Toch is Raes niet ontevreden. Door te

lage aanmeldingsdrempels vroeger wa-

ren we de hele tijd met con centratiecon-

trole bezig. Sinds de wijziging hebben

we tenminste tijd om restrictieve mede-

dingingspraktijken aan te pakken, met

name kartels en misbruiken van machts-positie. En dat is een hele positieve evo-

lutie.

Het is een kwestie van optimaliseren van

de beschikbare middelen, met andere

woorden. Want het antikartelbeleid be-

hoort vandaag tot de topprioriteiten van

praktisch alle mededingingsautoriteiten, ook van de Bel-

gische. Stulens: Wanneer de efficinte marktwerking bui-

tenspel wordt gezet, heeft dat een onmiddellijk negatief

2010 in een oogopslagWat onthouden we uiteindelijk van een jaar antitrusttoezicht in Belgi? Enkele huiszoekingen, de veroordeling zonder financile sanc-

tie van een beroepsorganisatie, boetes voor meerdere radiatorfabrikanten, voorlopige sancties voor de nummer n uit de diamant-

wereld ... en een groot aantal klasseringen zonder gevolg door het Auditoraat bij de Raad voor de Mededinging, omdat de termijnen

voor verjaring zijn bereikt.

Januari: Het Auditoraat stelt gecordineerde prijsverhogingen vast

in de sector van de voedingswaren die via de grootdistributie wor-

den verkocht.

Maart: De Raad voor de Mededinging keurt de overname van KPN

Belgium Business NV door Mobistar NV voorwaardelijk goed.

April: Het Auditoraat vermoedt overeenkomsten en/of onderling

afgestemde feitelijke gedragingen in de sector van cement en stort-

klaar beton, in het bijzonder gemalen hoogovenslakken.

Mei: De Raad legt boetes (3,5 miljoen euro) op voor een kartel in

de sector van de radiatoren.

Juni: Huiszoekingen bij verschillende ondernemingen in de sector

van de luchtvrachtafhandeling bij de luchthaven Brussel Nationaal.

Overeenkomsten en/of onderling afgestemde feitelijke gedragin-

gen in de sector van de BSE-testen, aldus het Auditoraat.

Augustus: De Raad veroordeelt het Beroepsinstituut van

Vastgoedmakelaars voor het opstellen en verspreiden van aanbe-

Je mag bovendien niet vergeten datook bedrijven vaak slachtoffer zijn vankartelafspraken in de B-to-B-sfeer

Bert Stulens


12/12


Zo droomt Stulens van proactieve sectoronderzoeken, maar

hij mist mankracht. Als het Auditoraat de komende jaren 5

6 inbreuken per jaar aan de Raad voor de Mededinging

kan overmaken, spreekt het van een goed resultaat. Vijf of

zes, dat is wellicht slechts het topje van de ijsberg, al is de

situatie op het terrein moeilijk exact in te schatten.

Maar of dat Belgische bedrijven nu mag doen besluiten dat

vervolging weinig waarschijnlijk is, lijkt toch voorbarig. Het

Auditoraat slaagde er in 2010 toch in een 8-tal dossiers neer

te leggen en laat naar eigen zeggen geen serieus signaal

uit de markt ongemoeid. Net zoals op Europees niveau,

wordt de Belgische autoriteiten vaak de weg getoond door

een klacht. Maar in 80% van de dossiers over kartels deed

een deelnemer aan het kartel een beroep op het clemen-

tieprogramma waarbij het in ruil voor de biecht, vrijstelling

van boete krijgt. Die boetes staan trouwens altijd in ver-

houding met de omzet. Het is dus niet omdat de Belgische

boetes lager uitvallen dan de Europese, dat ze minderzwaar vallen. Het gaat gewoonweg om bedrijven met lage-

re omzetcijfers.

Sofie Brutsaert

autoriteiten nog vaak wor-

den geconfronteerd met

misbruik van dominante

machtspositie. De liberali-

satie van bepaalde secto-

ren die uit een monopolie-

positie komen, verloopt

niet altijd even vlot. Diezaken hebben relatief vaak

betrekking op energie en

telecommunicatie. En zijn

bovendien een pak moei-

lijker te bewijzen. Want

precieze regels over wat

misbruik van machtsposi-

tie nu precies inhoudt, zijn

er immers niet.

Op kruissnelheid?Zijn onze Belgische autoriteiten daarmee op kruissnelheid

gekomen? Wellicht nog niet. Stulens: Er is substantilevooruitgang geboekt tegenover het verleden, maar niet in

die mate dat we vandaag kunnen spreken van een efficint

werkende machine. Men klaagt er vooral over dat de mid-

delen die de autoriteiten toegekend krijgen niet in verhou-

ding staan met de bevoegdheden waarover ze beschikken.

volen minimumbaremas.

September: De Raad verwerpt twee beroepen tegen sepotbeslis-

singen van het Auditoraat in de sector van de distributie van Franse

boeken in Belgi.

Oktober: Huiszoekingen op de zetel bij Belgacom, dat door andere

operatoren wordt verdacht van obstructiepraktijken in de groot-

handelsdiensten voor DSL.

November: De Raad spreekt zich uit over het voortbestaan van de

voorwaarden voor Telenet inzake de live uitzending van de

Belgische voetbalcompetitie.

December: De Raad beslist dat De Beers, de grootste diamantpro-

ducent ter wereld, moet blijven leveren aan de Antwerpse firmaSpira. De zaak moet nog ten gronde worden bekeken.

Johan Ysewyn, advocaat bij het kantoor Linklaters en docent bij de

Brussels School of Competition, wijst op de duidelijke wil van de

Raad voor de Mededinging om zijn toezicht toe te spitsen op de

sectoren die de eindconsument in het bijzonder raken. Deze trend

werd duidelijk gellustreerd door verschillende zaken waar interieur-

architecten, autorijscholen en bakkers bij betrokken waren en werd

in mei van dit jaar bevestigd in de zaak van de radiatorfabrikanten.

Deze trend zal vermoedelijk de volgende maanden worden voort-

gezet via beslissingen in zaken met onder meer spelers uit de

grootdistributie, de chocoladesector en drogisterijartikelen.

We zien duidelijk een evolutie in de beslissingspraktijk van de

Belgische mededingingsautoriteiten. We kunnen enkel verheugd

zijn met de toenemende kwaliteit van de beslissingen omdat deze

bijdraagt tot een grotere juridische zekerheid. We hopen dat op

termijn de zaken ook sneller zullen worden behandeld, iets watvoor onze bedrijven cruciaal is, besluit Johan Ysewyn.

CHS en PS

Als het Auditoraat de komendejaren 5 6 inbreuken per jaar aande Raad voor de Mededingingkan overmaken, spreekt het vaneen goed resultaat. Vijf of zes isechter wellicht slechts het topjevan de ijsberg.

In tegenstelling tot de Commissieworden de meeste nationale mededingings-autoriteiten nog vaak geconfronteerd metmisbruik van dominante machtspositie

In de greep van het concurrentierecht, FORWARD magazine, januari 2010

Documents

Transcript of In de greep van het concurrentierecht, FORWARD magazine, januari 2010