Professional Zonder Zorgen

ZZP’er! Je zal het maar zijn. Aan de goden overgeleverd. Je moet het allemaal zelf maar uitvinden. De overheid

weet geen weg met je. Een doorsnee-werknemer ben je al helemaal niet. Maar - vakprofessional als je in de

eerste plaats meestal bent – ook het échte ondernemerschap staat wat verder van je af.

Werknemerszekerheid heb je niet. Ondernemersvrijheid gaat wel heel erg ver. ZZP’er ben je! Maar ben je ook

PZZ’er? Professional Zonder Zorgen?

Soms zoek je bescherming. Bijvoorbeeld in geval van arbeidsongeschiktheid. Meer dan de Nederlandse

(verzekerings)markt en het huidige, vooral op werknemers gerichte, stelsel van sociale zekerheid te bieden

hebben. Het is er wel (de verzekeringsmarkt) maar veel te duur. Of het is er niet (sociale zekerheid) voor jou.

Soms zoek je vrijheid en moet je met huiverige opdrachtgevers schipperen. Voordat je het goed en wel in de

gaten hebt, ben je wettelijk een arbeidsrelatie aangegaan en is je opdrachtgever werkgever.

Simpel gezegd komt dat omdat we in de Nederlandse arbeidspolder vooral denken in termen van werknemer -

/werkgeverrelaties. En niet in termen van (groepen) werkenden die gebaat zijn bij een denkraam dat zich

beweegt in het spectrum van zelfredzaamheid tot aan afhankelijkheid.

Veel ZZP’ers maken van de nood (betaalbare toegang tot – financiële - zekerheden) een deugd en richten

broodfondsen op. Die schieten als paddestoelen uit de grond. Er zijn er al meer dan 250 waarin ZZP’ers elkaar

ondersteunen bij ziekte en arbeidsongeschiktheid. Dat werkt eigenlijk heel makkelijk: in geval van het

onverhoopte geven deelnemers het getroffen ‘l id’ een financiële tegemoetkoming. Geen uitgerijpte

verzekeringsmarkt. Maar wel betaalbaar en haalbaar. Daar kunnen verzekeraars wat van leren. Maar ook

gewoon meedoen …., door de échte biometrische risico’s te abstraheren van de termijninves teringen en

redelijkerwijs te verwachten rendementen en daarvoor in de plaats met oplossingen te komen. Zo kan ook een

pensioen-broodfonds ontstaan. In de vorm van een lokale coöperatie bijvoorbeeld kunnen de investeringen

ook nog eens de lokale economie ten goede komen!

Met die postmaterialistische werkelijkheid van ZZP’ers die zich notabene ook met steeds grotere regelmaat in

wederdiensten laten uitbetalen, moeten we wel zo langzamerhand rekening gaan houden.

In die context is het begrijpelijk – en te prijzen – dat een pensioenuitvoerder als PGGM aandacht voor het

onderwerp vraagt. Werkzaam in sectoren waarin de tweede Z van ZZP makkelijk ingewisseld kan worden voor

Zorg en de P voor Professional, i s PGGM bij uitstek zelf belanghebbende bij goede spelregels op de as van

afhankelijkheid naar zelfredzaamheid van werkenden. Daarom ga ik op 25 november naar Zeist en laat me door

de mensen van PGGM, én die van de VU (Van der Lecq en Lutjens) graag inspireren over de grote uitdaging om

te komen tot een nieuw pensioenstelsel: het pensioen van zzp’ers. Overigens: daar ontmoeten we

staatssecretaris Klijnsma ook.