VW: Do it yourselfDag 2: over laten aan vrije wil

Al heel vroeg in de ochtend word Eric als eerste wakker. Hij heeft nog geen zin om naar beneden te gaan en kletst wat tegen zijn beer.

De tweede die wakker is, is April. Ze begint vrijwel meteen te gillen, maar er is niemand die haar hoort. Als haar stem uiteindelijk schor word en haar wangen vuurrood zijn van de inspanning, geeft ze het

op en valt ze weer in slaap.

Yvonne word wakker van het geluid van de douche (Eric heeft besloten om 3 uur te gaan douchen). Als Eric haar kamer in komt lopen beginnen ze te kletsen.

Ook Alissa gaat zich nu aankleden.

De wekker schalt om 5 uur door het huis (Owen moet om 6 uur naar zijn werk). Kreunend en steunend worden Owen en Fiona wakker.

Nog heel even blijven ze dicht tegen elkaar aanliggen.

Als de wekker echt heel hard aan het gillen is kruipt Owen pas uit bed om de wekker uit te zetten en zijn werk kleding aan te trekken.

En April -die inmiddels stinkt- maar gillen...

Owen kijkt wat verrast op als er een ambulance voor de deur staat maar stapt toch in. “Euhm hallo? Dit is mijn carpool toch?” vraagt hij

aan de chauffeur. “Ja, stap maar in.”

Ook Alison gaat naar school...

Eindelijk, na van half 6 tot 8 te hebben gegild, komt Fiona op het idee April uit bed te halen. “Goede morgen stinkerd!” lacht ze als ze April

ruikt. April kijkt haar wat ontschuldig aan.

Ze racet met haar de trap af en laat snel het bad vollopen. Het is even haasten, want haar carpool is er over 4 minuten en ze moet haar werkkleren nog aantrekken. “Braaf zijn voor oma he?” April

knikt zachtjes.

Iets wat niemand gemerkt heeft, is het feit dat Eric niet op school zit, maar thuis aan het touwtjespringen is...

Alison komt thuis met haar schift. Ze heeft nog een meisje meegenomen. Ze mag het kind eigenlijk helemaal niet, maar toen

Chris (zo heet ze) aandrong kon ze toch geen nee zeggen.

Alison voelt zich plakkerig en springt gelijk onder de douche, het meisje in de huiskamer achterlatend. Chris trekt zich daar niets van aan en loopt naar de serre waar Yvonne al de hele ochtend zit te schaken. “Mag ik meedoen?” vraagt ze. “Is goed.” antwoord Yvonne, zich afvragend wie dit meisje toch in godsnaam is.

Owen komt vrolijk thuis. Hij heeft promotie!! Nu mag hij de ambulance besturen! Dat heeft hij altijd al eens willen doen.

De enige die reageert op het gegil van April is Alison. April kijkt opgelucht naar Alison als haar luier verschoont is. Alison gooit de luier maar zo lang op de grond, hadden haar oma en haar

vader het maar moeten doen.

Er klinkt gerommel van een maag en Alison weet heel zeker dat zij het niet is, dus loopt ze naar de keuken om April een flesje te

geven.

Als al dat gedaan is, vind Alison dat April wel moe zal zijn en ze legt hij in bed. Sh**! Er ligt ook nog huiswerk op haar te

wachten!!

Op weg naar haar kamer komt Alison Eric tegen. “Het is pas half 3? Wat doe jij al thuis.” Eric bloost. “Ben je niet naar school geweest ofzo?!” zegt ze, wetende dat ze gelijk heeft.

Nu ze zich toch moederlijk voelt, besluit ze Eric ook maar voor te lezen, die loopt nu toch maar niets te doen. Als het hoofdstuk uit is, gaat ze weer verder met haar huiswerk.

Fiona komt thuis (ook met promotie :) en merkt op dat April zich slecht voelt. Ze doet haar meteen boven in bad.

Daarna begint ze met haar te spelen. April vind het prachtig. Het blijkt toch elke keer weer grappig te zijn als Alison haar

handen voor haar gezicht slaat.

Alison, die net de koelkast geplunderd heeft op chips, besluit naar bed te gaan. Ze eet morgenochtend wel fatsoenlijk.

Beneden word er wel gegeten. Yvonne heeft twee kommetjes teveel neergezet (door zijn promotie moet Owen nu werken) maar daar trekt niemand zich iets van aan.

Yvonne trekt een sirieus gezicht. “Eric, ik ben net gebeld dat je niet op school was, hoe komt dat?”

Eric bloost en bestudeert zijn kom macaroni.

Fiona kucht. “Is dat zo Eric?” Eric blijft in zijn kom kijken. Fiona verheft haar stem: “Eric?” Eric knikt zachtjes. “Ik had de bus gemist, en toen hadden de jongens van school gebeld waar is was, en toen zeiden ze dat ik spijbelde en dat ze het tegen de meester gingen zeggen en toen durfde ik niet meer.”

Fiona's blik word vriendelijker. “Ik zal de meester morgen bellen, voor je naar school gaat zodat hij geen verkeerde ideeën krijgt,

goed? Maar je gaat morgen wel weer gewoon naar school.”

April begint wild met haar benen te trappen, haar flesje is namelijk leeg. Het is twaalf uur. Ik mag weer besturen.