Horizon oktober 2016

40
Magazine voor en door cliënten van GGZ Oost Brabant Oktober 2016 Geschilderd door Patricia van Bergen

Transcript of Horizon oktober 2016

Page 1: Horizon oktober 2016

Magazine voor en door cliënten van GGZ Oost Brabant

Oktober 2016

Geschilderd door Patricia van Bergen

Page 2: Horizon oktober 2016

De Horizon wil cliënten aan het woord laten. De Horizon informeert elke 2 maanden over

onderwerpen uit het dagelijks leven van cliënten, over ontwikkelingen binnen de Geestelijke

gezondheidszorg en over de locaties van de GGZ Oost Brabant. Uw bijdrage is welkom.

De redactie bepaalt wat geplaatst wordt. Artikelen kunnen ingekort worden.

Onder pseudoniem schrijven mag, als de naam bekend is bij de redactie.

De Horizon is ook te vinden op internet onder het kopje cliënten www.ggzoostbrabant.nl

Lever uw kopij in voor 14 november 2016

Redactie

Lennart van den Elsen, Ine van Wijk, Cor Vilé, Fred Fassaert, Twan Aarts en Bea van Leuken

Redactieadres

[email protected]

- Horizon p/a Cliëntenraad, Kluisstraat 2, 5427 EM Boekel.

- secretariaat en opmaak (maandag en donderdag 0492-846366) Bea van Leuken.

Wilt u de Horizon thuis ontvangen?

Dat kan! Neem daarvoor contact met ons op.

Drukwerk Verspreiding

Dekkers van Gerwen - smart printing concepts Dichterbij/Werkkracht Heesch

Afwerking en verspreiding gebeurt door cliënten en medewerkers van de Rotonde in Oss.

C OLOFON

Page 3: Horizon oktober 2016

3

V OORWOORD

De herfst een jaargetijde dat staat voor verandering.

Ook binnen de GGZ Oost Brabant is het herfst met nieuwe veranderingen die er nu op komst

zijn. In de herfst schept de natuur elk jaar weer zijn uiterlijke beelden, de ballast met al haar

bonte kleuren wordt afgelegd nog voor de winter begint. Het wordt koud en stil, een cyclus die

zich elk jaar weer herhaalt, de natuur keert dan naar binnen zou je kunnen zeggen. Wanneer

de dagen steeds vroeger donkerder worden is er bij de mens ook een behoefte om naar binnen

te gaan, om rust te vinden in stilte, in overdenking en meditatie. De herfst gaat over het losla-

ten van het oude, datgene wat niet meer nodig is, om ruimte maken voor vernieuwing.

Een natuurlijk proces op weg naar een nieuw begin, een nieuwe lente. De herfst is ook het

jaargetijde binnen GGZ om lessen te leren uit de activiteiten en de ervaringen opgedaan

tijdens de zomer en in het voorjaar. Veranderingen brengen keuzes met zich mee die we

zelfstandig dienen te maken. We bedenken wat de ervaringen ons hebben verteld om te

beslissen wat we los laten en wat we verder uitwerken dat kan gaan zorgen voor een nieuwe

voeding. Wanneer we net als de natuur naar binnen keren kunnen we van verschillende dingen

afscheid nemen wanneer ze niet meer voedzaam zijn voor een positieve ontwikkeling.

Zo werkt het ook met veranderingen binnen de GGZ waarin de nieuwe cultuur van participatie

van ons vraagt om met alle veranderingen toch tot een positieve ontwikkeling te komen.

Bea van Leuken

Op de voorzijde van deze Horizon een schilderij van Patricia van Bergen. Zij vertelt daarmee het verhaal

over de nieuwe cultuur van participatie en medezeggenschap binnen GGZ Oost Brabant.

Een boom opgezet

In juni jl. heb ik leergang D, adviseur dialoog en participatie, bij Mede/SLimpact, afgerond.

Als huiswerkopdracht heb ik een analyse gemaakt van participatie en medezeggenschap binnen GGZ

Oost Brabant. Tijdens de afsluitende bijeenkomst stonden wij als adviseur en ons leertraject centraal.

Voor mijn presentatie heb ik al schilderend een “boom opgezet” met als kernbegrip de Adviseur Dialoog

en Participatie. De takken vormen de associaties bij het kernbegrip en bij de wortels staan de funda-

mentele aspecten, dus wat heb je als adviseur nodig. Het vogelhuisje in de boom is een broeinestje

voor het door ontwikkelen en bedenken van nieuwe ideeën. Belangrijk is ook dat successen gevierd

worden om telkens een stap verder te kunnen zetten. Dit heb ik uitgebeeld in een schommel. Natuur-

lijk heeft ook de bekende participatieladder een plaats in het geheel gekregen. Tenslotte de stip op de

horizon: Participeren, zo doen we dat bij GGZ Oost Brabant! Deze boom is volop in ontwikkeling en wie

weet kan ik over een tijdje een mooie volle boom met bladeren en vruchten schilderen met als onder-

werp participatie en medezeggenschap binnen GGZ Oost Brabant.

Het schilderij hangt op het kantoor van knooppunt PMZ (participatie en medezeggenschap) Vlagberg

Huize Padua.

Patricia van Bergen, ambtelijk secretaris OR/medewerker knooppunt PMZ

Page 4: Horizon oktober 2016

4

I NHOUD Voorwoord 3

Inhoud 4

Don’t worry be happy 5

Interview met Gerrie van der Rijt 6

Luisteren naar de boodschap 8

Herinnering 9

Koken met Ine 10

Raad van Bestuur informeert 12

Nieuws van de Cliëntenraad 13

Dichter des GGZ’s 13

Kunst 14

Geloven doe je niet alleen 15

Het beste recept voor een vitaal leven 15

Vergeven 16

Yoga 17

Ze noemen ons de oudjes van 40/50 18

Zolang je bloeit gaat het goed 20

Laatste najaarsbraderie 22

Leven voor iets groters 23

Nieuwe vertaling van het onze vader 23

Spreuk 23

Tovertafel voor de Vonder 24

Asielzoeker 25

Je lichaam is je eigen baas 25

Gedicht 25

Op een voetstuk 26

Woorden die beletten 27

Persoonlijk gebed 27

Gedicht 27

Even voorstellen 28

Samen 28

Ik ben alleen, zegt de één 29

Trouw 29

Wijsheden 29

Hoe zal Nederland eruit zien 30

Rode kool 30

De verhuizing 31

Bezinning 32

Mijlpaal wie betaalt waarvoor 32

Regeling maaltijdvergoeding 33

Deernis en niet 34

Voorjaarsuitstapje Rotterdam 34

Nomineer jouw gouden held 35

Psychosecafé 20 oktober 35

Geluk vinden = soms ongeluk vinden 36

De magie van tekenen 36

Telefonie voor cliënten 38

Lionsconcert in Den Bosch 38

Activiteiten Coudewater/Huize Padua 39

Kreet van de maand 40

Page 5: Horizon oktober 2016

5

Zien we de ze zon in het voorjaar, dan

grijpen we een emmer en poetsdoek en

wissen we het vuil van de winter weg.

Toen ik deze zin las dacht ik aan de eigen

gedachten die er kunnen zijn, die vragen om

een paar heldere zinnen, om het vuil voor

het venster van onze gedachten weer op te

poetsen.

Voor dat je gestrest dreigt te raken, stel

jezelf dan eens de vraag: Wie z’n zaken zijn

het nu in feite, die van mij of die van iemand

anders. Zijn het jouw zaken niet, waar

bemoei je, je dan mee.

Zeg niet tegen jezelf: Deze situatie die wat

moeilijk ligt, of de persoon daarin bezorgt

mij deze stress. Nee, het verhaal dat jij aan

jezelf vertelt over die situatie of van die

persoon, dat verhaal geeft jou stress.

Wanneer je al een tijd ergens tegenaan hikt,

doe dan iets, dan valt er een last van je af.

Wat in de weg staat, is de weg naar een

oplossing, maak dus korte metten met dat

knagende gevoel.

Dr. Phil zegt: Vergeven doe je niet voor een

ander, vergeven doe je voor jezelf.

Dus laat die boosheid, gekwetstheid, en je

pijn los en vergeef de ander. Wat hij of zij

ook gezegd heeft, bevrijd jezelf van die

meeslepende gedachten.

We doen de dingen graag goed, noemen ons

zelfs soms perfectionistisch. In feite is het

een slechte eigenschap die andere creatieve

talenten in ons zelf belemmerd.

Het kan zelfs een vorm aannemen die jou

volledig in zijn greep houd, dan heb je ook

geen rust meer, toch bedenk een ding,

perfect zijn bestaat niet.

We zijn gewend om emoties te onderdrukken,

geef eens een keer toe aan je emoties,

accepteer ze op het moment dat ze er zijn en

onderdruk ze niet. Voel je emoties en wordt

je bewust van een gevoel dat je bevrijd.

Dat laat inzien wat jou gedachten teweeg

hebben gebracht.

We hebben meer last van onze eigen gedach-

ten dan de daden van een ander, en gedrags-

patronen kunnen acceptabel lijken, toch

staan sommige juist je eigen geluk in de weg.

Er is een Nederlands gezegde dat zegt, als je

geen deel bent van de oplossing, dan ben je

een deel van het probleem.

Don’t worry be happy, een populaire slogan

die zegt, pieker niet, ben gelukkig.

Een uitspraak die populair is omdat we daar-

mee veel van onze ongenoegens wegwuiven.

Wanneer we ons zorgen maken om alles wat

er mis kan gaan, dan zeggen we, het komt

wel goed, wuiven we het niet weg, dan

praten we het wel weg.

Het is een neiging die we hebben als een

soort bescherming voor de dingen die ons

bezighouden. Dingen waar we met regelmaat

over piekeren die we

zonder enige oplossing

te hebben steeds weer

vooruitschuiven.

DON’T WORRY BE HAPPY door Cor Vilé

Page 6: Horizon oktober 2016

6

INTERVIEW MET

Gerrie is 71 jaar en getrouwd met Jan.

Ze is moeder van 2 zonen en een dochter,

en is oma van 11 kleinkinderen waarvan het

jongste 6 jaar is en het oudste 20 jaar.

Gerrie is mantelzorger voor haar man die

onlangs 80 jaar geworden is. Bij hem is een

jaar terug Alzheimer geconstateerd, dat

maakt het voor Gerrie steeds moeilijker

omdat ze toch elke dag een beetje afscheid

neemt en Jan steeds meer zorg nodig heeft.

Gerrie ging naar de huishoudschool en tot ze

ging trouwen heeft ze in de horeca gewerkt.

Later ging ze studeren want dat was er bij de

familie van Sinten niet bij, de jongens moch-

ten studeren en de meisjes moesten gaan

werken om mee de centjes bij elkaar te

sprokkelen. Haar eerste studie was sporttrai-

ner, dat heeft ze glansrijk behaald.

Toch kwam ze er al snel achter dat dit niet

echt was wat ze wilde. Ze studeerde archi-

tectuur, maakte van haar hobby haar werk en

werkte bij een aantal woninginrichtingsza-

ken. Daarnaast werkte ze op de boerderij,

en samen met Jan verzorgde ze de varkens en

de kippen. Deze boerderij die in Volkel stond

is 20 jaar geleden verkocht.

Het is ook zo’n 20 jaar geleden dat Gerrie

voor het eerst in aanraking kwam met de

GGZ. vanwege een burn-out. Ze had een

opname van drie maanden in het derde orde

huis in Bakel. De zorg die ze daar kreeg was

naar haar gevoel niet de zorg die zij nodig

had en die bij haar paste. Toen er een adver-

tentie langskwam waarin de cliëntenraad en

de cliënten-commissie om leden vroegen,

heeft ze zich aangemeld en werd ze aangeno-

men. Sinds die tijd is ze lid, eerst van de

cliëntencommissie en later ook van de cliën-

tenraad. Gerrie heeft zich ten doel gesteld

een bijdrage te leveren aan cliënten en lotge-

noten zodat die betere zorg krijgen dan ze

destijds zelf kreeg. Door dit werk heeft ze ook

meer inzicht gekregen in hoe een cliënt in

zorg denkt en doet, ze heeft er ook meer be-

grip voor gekregen.

Het geloof heeft Gerrie altijd overeind

Gehouden. Wanneer ze tegen haar man zei

dat ze een kaarsje wilde aansteken, stond hij

al met de auto klaar want, bij Maria vindt

Gerrie altijd weer wat bijstand.

Sinds enige tijd is Gerrie vicevoorzitter van de

cliëntenraad, ze vindt het super om dit werk

te doen, toch soms vraagt ze zich weleens af

waar ze het voor doet.

Door de bezuinigen vanuit Den Haag twijfelt

zo soms, maar met de lotgenoten in haar ach-

terhoofd vindt ze toch weer de motivatie om

door te gaan. Wat Gerrie wel lastig vindt is

dat de cliëntenraad onderwerpen aandraagt

door Twan Aarts en Bea van Leuken

Page 7: Horizon oktober 2016

7

en je veel geduld moet hebben om bepaalde

zaken geregeld te krijgen. Ze vind de GGZ

soms een stroperige organisatie en vindt het

jammer dat er nog veel medewerkers zijn die

op een cliënt en de cliëntenraad neerkijken.

Binnen de GGZ dient er nog het nodige te ver-

anderen qua cultuur en arrogantie onder de

medewerkers. De raad van bestuur heeft op-

dracht gegeven om daar verandering in te

brengen, en dat begint merkbaar te worden.

In veel dingen ziet ze wel de transparantie,

de raad van bestuur is transparant, dat zorgt

voor een fijne samenwerking.

Ook met de directeuren is er een open en

transparante werkrelatie. De cliëntenraad

geeft ook bij de zorgverzekeraar aan dat een

organisatie transparant dient te zijn.

Een cliënt wil zien wat er allemaal gedaan

wordt om hem te helpen en te ondersteunen.

Een cliënt zal ook meer begrip hebben voor

de zorg als die inzicht heeft in kosten en mo-

gelijkheden. Gerrie maakt zich hard voor het

perspectief van de cliënt en het inzetten van

de participatie. Haar drijfveer is dat ze inziet

dat veel cliënten het niet op kunnen brengen

om mee te participeren, om mee te denken

en te lezen over de nieuwe plannen en het

beleid. Dus dient er zorgvuldig gekeken te

worden naar welke cliënten er in staat zijn

om mee te participeren, dat kan ook uit het

oogpunt van de herstelvisie.

Dan krijg je inzicht in alles wat er rondom de

cliënten gedaan dient te worden.

Er dient nog veel aandacht aan geschonken te

worden om hier nog meer bekendheid aan te

geven.

GERRIE VAN DER RIJT-VAN SINTEN

Dit jaar doet Gerrie 50 jaar vrijwilligerswerk,

een unicum, ze heeft dit van huis uit meege-

kregen. Twee broers van Gerrie deden ook

vrijwilligerswerk, en nu doen zelfs de kin-

deren vrijwilligerswerk naast hun baan.

Gerrie’s vader was meer dan 25 jaar

bestuurslid van de vakbond en ontving daar-

voor de zilveren speld. Omdat haar man altijd

thuis was op het boerenbedrijf kon Gerrie al

vroeg vrijwilligerswerk doen. De kinderen

werden opgevangen door Jan. Gerrie is haar

man daar dankbaar voor, want zonder de

steun van je naaste word het wel erg zwaar

om je maatschappelijke taken goed te vervul-

len.

Van het vrijwilligerswerk krijgt ze nog altijd

veel energie en vergaart ze ook nog veel

kennis. Ze heeft het eens bijgehouden hoe-

veel uren dat in beslag nam, ze schrok er zelf

van, vaak wel 30 tot 40 uur in de week.

Wanneer alles op rolletjes loopt dan voelt ze

zich het beste, toch wanneer de afspraken

niet goed doorkomen wil ze weleens de moed

verliezen. Gerrie probeert zelf correct te

zijn, ze komt haar afspraken na en dat ver-

wacht ze ook van de ander. Naast al haar

taken heeft Gerrie ook nog haar kinderen en

kleinkinderen met wie ze veel contact heeft.

Voor de Horizon heeft Gerrie al veel artikelen

aangeleverd, schrijven is dan ook een hobby

van haar, zowel gedichten als verhalen. Jaren

geleden toen er een gebrek was aan copy

voor de horizon heeft Gerrie het schrijven

weer opgepakt.

Ze leest ook veel en vandaar uit schrijft ze

een verhaal om het met de lezers te delen.

(Vervolg op pagina 8)

Page 8: Horizon oktober 2016

8

Vroeger schreef ze al dagboeken vol, haar

moeder schreef ook geweldige verhalen,

gedichten en liederen waar je ontroerd van

raakte. Het is dit jaar het jaar van de barm-

hartigheid en daar is Gerrie door geïnspireerd,

we zien dat terug in haar artikelen in de

horizon.

De horizon daar is Gerrie heel positief over,

ze noemt het zelfs een gigantisch blad wat

absoluut moet blijven. Cliënten kunnen er

niet alleen veel informatie in vinden, ze lezen

ook wat er allemaal te doen staat. Ze is vol

complimenten voor degene die het blad

maken, en tot slot wil ze alle lezers er nog

eens op wijzen dat wanneer je iets te vertel-

len hebt zeker gebruik te maken van de hori-

zon.

Gerrie dank je voor dit openhartige interview.

Gerrie en Twan Aarts

(Vervolg van pagina 7)

LUISTEREN NAAR DE BOODSCHAP

TUSSEN DE WOORDEN

Ingestuurd door Cor Vilé

Luisteren is het moeilijkste wat er bestaat,

wanneer je alleen de woorden hoort die de

ander zegt, kun je zijn

boodschap niet interpreteren.

Wanneer je de ander wel hoort praten,

en die persoon niet ziet, dan mis je de

uitdrukking van het gezicht en de taal

van het lichaam.

Wanneer je bezig bent met je eigen

antwoord, terwijl de ander nog praat,

dan mis je de clou van zijn betoog.

Wanneer je denkt in oplossingen, terwijl de

ander zijn vraag nog formuleert, dan sluit je

antwoord niet aan op zijn vraag.

Luisteren tussen de woorden,

wanneer je met iemand praat, luister dan

met volle aandacht, sluit je oordeel en je

eigen gedachten uit,

luister naar de woorden die niet

gezegd worden.

Luister naar de stem van zijn lichaam,

kijk naar de uitdrukking van zijn gezicht,

laat de ander zien dat je luistert,

herhaal wat de ander bedoelt te zeggen.

Wanneer je echt luistert, dan weet je wat de

ander beweegt.

Page 9: Horizon oktober 2016

9

Jaren die druppelend versmelten was de titel

van de Boekenweek dit jaar, het thema was

herinnering.

Nou lopen er bij mij twee herinneringen door

elkaar en is het de muziek die ze verbind.

In beide herinneringen was er iemand voor

mij, en in beiden gevallen hebben ze een

diepe indruk in mij achtergelaten.

De eerste herinnering brengt mij naar Beni-

dorm, het artikel dat ik daarover schreef:

Muziek die je raakt, stond in de Horizon van

Juni 2016. De tweede herinnering brengt mij

naar Barger-Compascum bij Emmen.

Herstellende van een zware operatie kreeg ik

van de zonnebloem in Erp iemand toegewezen

die mij af en toe meenam om er even tussen-

uit te zijn. De man vroeg mij waar ik nog

graag eens een keer naar toe wilde gaan.

Dat was een museum waar ik in mijn herinne-

ring nog graag aan terug dacht. Veenmuse-

um’t oale Compas in Barger- Compascum bij

Emmen.

Er hangt nog de sfeer van de pioniers die zich

toen op het verende veen vestigden. Toch de

allereerste bewoners waren de boekweitboe-

ren die later toen de ontginning van het veen

eenmaal begon voor de veenbazen gingen

werken of naar elders vertrokken.

Jaren terug ben ik daar geweest samen met

mijn gezin en mijn moeder die toen nog leef-

de, het treintje dat door het veengebied reed

staat me nog bij.

Naar Emmen dat was een heel eind, toch daar

dacht die man niet aan, hij was er voor mij.

Onderweg een kopje koffie met iets lekkers,

ik voelde mij er wel een beetje ongemakke-

lijk bij. Voor de man was het geen probleem,

het was mijn dag, toch bleef het nog wel een

beetje hangen.

Ik heb mij mijzelf altijd weggecijferd, het

altijd klaarstaan voor de ander is mij wel

bekend. Ik weet ook wel dat daar een bepaal-

de roep achter zit. Toch nu ik zelf in het

zonnetje werd gezet, er voor mij gezorgd

werd, had ik daar wel wat moeite mee om

dat bij me toe te laten.

Aangekomen in het museum raakten we

elkaar even kwijt, ik werd geraakt door de

muziek. Ik hoorde een melodie en een tekst

die ik niet kende, neergezakt op de grond en

in volle aandacht gericht op de muziek, zo

vond de man mij terug.

Hij had zich ernstig zorgen gemaakt en was

bang dat er iets met mij gebeurd was.

Ik wilde hoe dan ook de titel van dit lied ken-

nen en weten wie het zong.

Het lied dat mij zo raakte was: Leef en strijd

van De 3JS. Dat het mij zo diep raakte kwam

door de herinnering die het op riep. Er ligt

achter mij een strijd van vele jaren om mijn

traumatische jeugd ervaringen te verwerken.

In het museum vond ik het vreemd om te

ervaren dat een herinnering niet alles meer

terugbrengt, ik miste de beelden van toen.

Jaren later ontmoette ik de man in Erp,

hij keek mij aan en zei: jij bent toch die man

van dat liedje, een herinnering die ook hem is

bijgebleven.

HERINNERING

door Cor Vilé

Page 10: Horizon oktober 2016

10

Salade met pompoenchutney

Voorgerecht voor 4 personen

Bereidingstijd: ca. 40 min.

Ingrediënten; 2 eetlepels olijfolie - 1 ui

(fijngesnipperd) - 1 theelepel rietsuiker -

100 gram pompoenen (in kleine blokjes, onge-

schild) - 1 theelepel gemberpoeder (djahé) -

1 kruidnagel - 4 eetlepels witte balsamico-

azijn - 2 eetlepels blanke rozijnen - 1 stronk

witlof (blaadjes losgehaald) - 1 zak gemengde

eikenbladsla - 2 eetlepels olijfolie of

2 eetlepels walnootolie - 50 gram overjarige

brokkelkaas (in flinters) - 20 gram pompoen-

pitten (licht geroosterd)

Bereiden: Verhit de olie

en fruit hierin de ui circa

5 minuten op een lage

stand.

Voeg de suiker en pom-

poen toe en bak nog een

paar minuten mee.

Voeg de gemberpoeder, kruidnagel, balsami-

coazijn en rozijnen toe en laat op een lage

stand met het deksel op de pan circa 20

minuten smoren tot de pompoen helemaal

zacht is.

Breng de chutney op smaak met zout en pe-

per en laat afkoelen.

Meng de witlof, sla en olie door elkaar en

breng op smaak met zout en peper.

Verdeel de salade over 4 borden en bestrooi

met de kaas en pompoenpitten.

Geef bij elk bord een schaaltje pompoenchut-

ney.

Lekker met dunne volkorencrackers.

Pompoensoep met gember

Tussengerecht voor 4 personen

Bereidingstijd: ca. 40 min.

Ingrediënten: 2 uien - 3 el olijfolie -

5 stengels bleekselderij - 600 g pom-

poen (biologisch) - 2 cm verse gember -

1 rode peper - 3 tenen knoflook - 750 ml

kraanwater

Bereiden: Snijd de blaadjes van de bleeksel-

derij en houd achter. Snijd de selderij in

boogjes en snipper de ui.

Verhit olie in een soep-

pan en fruit de selderij

en ui 5 min. Snijd onder-

tussen de pompoen in

parten en verwijder de

zaden en draderige bin-

nenkant. Snijd het

vruchtvlees met schil in stukjes. Snijd het

steeltje van de rode peper. Halveer de peper

in de lengte en verwijder met een scherp

mesje de zaadlijsten.

Schil en rasp de gember.

Snijd de knoflook grof.

Voeg de pompoen, rode peper, gember, knof-

look en water toe aan de selderij en ui.

Breng aan de kook.

Laat op laag vuur in 25 min. gaar worden.

Pureer de soep met de staafmixer. Voeg wat

water toe als de soep te dik is. Breng op

smaak met peper en eventueel zout.

Verdeel de soep over de borden.

Garneer met de blaadjes bleekselderij.

door Ine van Wijk

KOKEN MET INE

Page 11: Horizon oktober 2016

11

Ribkarbonade met geroosterde pompoen

Hoofdgerecht voor 4 pers.

Bereidingstijd: ca. 30 min.

1 uur marineren

Ingrediënten: 4 ribkarbona-

des - 5 eetlepels olijfolie - 0,5 sinaasappel

(rasp) - 1 takje verse rozemarijn (naaldjes) -

2 teentjes knoflook (geplet) - 100 milliliter

droge witte wijn - 600 gram pompoenen (in

plakken, zonder pitten) - chilipepervlokken

(naar smaak) - 20 gram boter (koud, in kleine

blokjes) - 20 gram waterkers (gedroogd,

gewassen) of 20 gram veldsla (gedroogd,

gewassen)

Bereiden: Leg de karbonades in een schaal.

Meng 2 eetlepels olie met de sinaasappelrasp,

rozemarijn, knoflook en wijn en giet dit over

de karbonades. Schep even om en laat circa 1

uur marineren.

Verwarm de oven voor op 220°C. Leg de plak-

ken pompoen op de bakplaat en bestrijk ze

aan beide kanten met 2 eetlepels olie. Be-

strooi met (grof) zout en (chili)peper naar

smaak.

Rooster de pompoen circa 10 minuten hoog in

de oven en keer de plakken om. Rooster nog-

maals 10 minuten.

Verhit ondertussen een grillpan. Neem het

vlees uit de marinade en bewaar de marina-

de. Dep het vlees droog met keukenpapier en

vet het licht in met 1 eetlepel olie. Gril de

karbonades aan beide kanten in circa 10 mi-

nuten bruin en gaar. Neem ze uit de pan en

houd warm onder aluminiumfolie.

Blus het bakvet af met de marinade en laat

op een hoge stand even aan de kook komen.

Monteer de saus op een lage stand met de

blokjes boter en wentel het vlees erdoor.

Serveer het vlees met de pompoen en garneer

met de waterkers.

Ricotta pompoenpudding

Nagerecht voor 4 personen

Bereidingstijd: ca. 30 min.

25 min. oventijd en 30 min. afkoelen

Ingrediënten: 150 gram pompoenen (geschild,

in kleine blokjes) - 1 zakje vanillesuiker -

4 eieren (gesplitst) - 3 eetlepels suiker -

150 gram ricotta (uitgelekt) - 1 eetlepel

sinaasappelsap (geperst) - 1 theelepel sinaas-

appelrasp - mespunt kaneelpoeder - evt.

poedersuiker

Benodigdheden ; 4 eenpersoons ovenschaal-

tjes (ingevet) - ovenschaal - aluminiumfolie

Bereiden: Meng de pom-

poen met de vanillesui-

ker en een paar eetlepels

water en stoof met het

deksel op de pan in circa

15 minuten gaar.

Pureer en laat afkoelen.

Verwarm de oven voor op 200°C.

Klop de eidooiers met de suiker met een

mixer tot een lichtgele mousse.

Roer de ricotta, sinaasappelsap en -rasp,

kaneel en afgekoelde pompoenpuree erdoor.

Klop de eiwitten met een snufje zout stijf.

Spatel het eiwitschuim voorzichtig door het

ricottamengsel.

Verdeel over de puddingvormpjes en zet de

vormpjes in een ovenschaal.

Vul de schaal met kokend water tot de vorm-

pjes half onderstaan. Dek af met aluminium-

folie en stoom de puddinkjes in de oven in

circa 25 minuten gaar.

Laat ze afkoelen en bestrooi eventueel met

poedersuiker. Stort de puddinkjes eventueel

uit de vormpjes.

Lekker met wat fruit en slagroom.

Page 12: Horizon oktober 2016

12

DE RVB INFORMEERT

Directeur zorg benoemd voor regio Oss/Uden/

Veghel en Autisme

Per 1 september is Edwin Dommerholt gestart

als directeur zorg voor de regio Oss/Uden/

Veghel en het zorgcircuit Autisme. We heten

hem van harte welkom binnen onze organisa-

tie.

Edwin heeft de

afgelopen jaren

als directeur

bedrijfsvoering

Overijssel

gewerkt bij

Karakter, een

organisatie voor

kinder- en jeugdpsychiatrie in onder meer de

provincies Gelderland en Overijssel. Hij

neemt dus al vele jaren GGZ-ervaring met

zich mee. Herbert van Petersen, die tijdelijk

de directeursfunctie voor deze portefeuilles

heeft ingevuld, blijft ook na 1 september

betrokken bij onze organisatie. De Raad van

Bestuur heeft hem bereid gevonden om tijde-

lijk de functie van directeur zorg in de regio

Helmond/Peelland op zich te nemen.

Gideonsbende organiseert 2e Hackathon

Het innovatienetwerk Gideonsbende van GGZ

Oost Brabant organiseert in december voor de

tweede maal een tweedaagse Hackathon.

Doel is om ICT-gerelateerde producten te ont-

wikkelen die de zorg voor cliënten verbete-

ren.

Een hackathon is een bijeenkomst van soft-

ware- en websiteontwikkelaars (hackers) om

aan gezamenlijke projecten te werken.

Op 9 en 10 december werken deze hackers

aan een ICT-technische ondersteuning, die

ten goede komt aan de directe patiënten-

zorg. Momenteel zijn de voorbereidingen

gaande voor de Hackathon, en wordt voorbe-

sproken welke ideeën tijdens de Hackathon

ontwikkeld gaan worden. Dit kan het ontwik-

kelen van een app zijn, maar ook een toepas-

sing die te maken heeft met domotica, robo-

tica of ‘the internet of things’ (zie

www.mediawijsheid.nl/internetofthings).

Datum en locatie

vrijdag 9 december 9.00 uur tot zaterdag 10

december 17.00 uur Brouwershof,

Huize Padua, Boekel

Over de Gideonsbende

De Gideonsbende is er om innovatie binnen

GGZ Oost Brabant een boost te geven en is

sinds 2014 actief. De ambitie is om een net-

werk van innovatieve medewerkers op te

bouwen die met elkaar werken aan innovatie-

ve ideeën, van elkaar leren en elkaar inspire-

ren. Het streven is dat het netwerk zich als

een olievlek gaat verspreiden en steeds meer

mensen aan zich weet te binden.

Edwin de Koning, namens de Gideonsbende

door Vivianne Viguurs

Page 13: Horizon oktober 2016

13

Nieuws van de Cliëntenraad

Participanten gezocht !

Op 14 september was een bijeenkomst ge-

pland door ondernemingsraad, familieraad en

Cliëntenraad voor het management van GGZ

Oost Brabant. Doel van de bijeenkomst was

om een nieuwe stap te maken naar het inzet-

ten van participanten bij het maken van be-

leid en ontwikkelingen binnen GGZ Oost Bra-

bant.

Participanten (cliënten) kunnen tenslotte heel

goed meedenken en aangeven wat belangrijk

is om rekening mee te houden in de ontwikke-

ling van die plannen. Bij GGZ Oost Brabant

staat de cliënt centraal, daarvoor werken wij

tenslotte.

Cliënten die zich als participant willen inzet-

ten kunnen zich melden bij de Cliëntenraad.

Wij geven uw naam dan door aan de directeur

zodat u benaderd kunt worden als er nieuwe

plannen worden gemaakt.

Voor meer informatie kunt u terecht bij

Karin Smits via 06-12709361 of

Bea van Leuken 06-23696898.

Familieleden die zich willen inzetten als

participant kunnen zich melden bij de

familieraad en medewerkers bij de

ondernemingsraad.

Wijziging regelement klachtenbehandeling

De cliëntenraad heeft het reglement en de

wijzigingen bekeken en besproken.

De cliëntenraad kan akkoord gaan met het

reglement en heeft verder geen aanvullingen

of wijzigingen.

Klachtenfunctionaris vanaf 1 januari 2017

Wettelijk is GGZ Oost Brabant verplicht om

vanaf 1 januari 2017 een klachtenfunctionaris

aan te stellen.

De Cliëntenraad heeft als advies gegeven:

- om duidelijk aan cliënten aan te geven

wat het onderscheid is tussen de

patiëntenvertrouwenpersoon en de

klachtenfunctionaris.

- om afstemming plaats te laten vinden

tussen patiëntenvertrouwenspersoon

en de klachtenfunctionaris.

- om te zorgen dat de klachtenfunctio-

naris goed bereikbaar is ondanks het

geringe aantal uren dat beschikbaar is.

- om samen met Reinier van Arkel een

klachtenfunctionaris aan te stellen dit

in verband met de kosten en het verg-

roten van de onafhankelijkheid van de

klachtenfunctionaris en het vergroten

van de bereikbaarheid van de klach-

tenfunctionaris.

GEDICHT

door Johan Hijzelaar

Dichter des GGZ’s

Mijn vingers

steken het vuur aan

van de open haard

opeens groeien

er woordjes op

in mij

vol romantiek

en tederheid

Page 14: Horizon oktober 2016

14

door Lennart van den Elsen

“Tin alley café”

UNST K

Lennart exposeert de hele maand november zijn horizon werken van afgelopen jaar 2016 in

Het Kunstlokaal Gemert. Het adres is Vondellaan 49 in Gemert

Page 15: Horizon oktober 2016

15

GELOVEN DOE JE NIET

ALLEEN

door Gerrie van der Rijt-van Sinten

“Kijk eens in de spiegel.

Weet je wel dat je geschapen bent naar Gods

beeld? Voel je dat?

Klopt jouw zelfbeeld met de identiteit die

Christus voor jou voor ogen heeft?

Hoe bijzonder dat ook klinkt, het kan ook

verwarrend zijn.

Wie ben je en wie zou je kunnen zijn?”

Ontdek het

Alles wat God doet, is waarheid en barmhar-

tig.

God identificeert zich met ons.

Een mens heeft een persoonlijke redder

nodig. De gave die God ons geeft, moeten wij

altijd blijven bijstellen om de gegeven gave

te onderhouden.

De mens is gauw geneigd wat God ons geeft

het tot ons bezit te maken.

De Heilige Geest geeft ons raad. Hij geeft

raad aan die persoon die zelf al weet wat die

wil.

Barmhartigheid geven is Barmhartigheid

ontvangen.

Naasten – Liefde

Als je je boven andere mensen plaatst, dan

heb je geen naasten liefde.

Dan kun je geen naasten liefde geven.

Alles is Barmhartig in deze wereld.

Elkaar tijd geven, dan komt er vanzelf

vertrouwen.

In extreme situaties is het mooi om toch

Barmhartig te zijn.

Het is een groot cadeau, geloven in Barmhar-

tigheid!

HET BESTE RECEPT VOOR

EEN VITAAL LEVEN

aangeleverd door Lotte

De afwisseling van perioden van stress met

perioden van rust is de manier om vitaal en

energiek door het leven te gaan.

Door op gezette tijden rust te nemen, wordt

voorkomen dat de spanning zich te veel op-

bouwt. Het is net als met autorijden.

Om fit en alert te blijven, wordt geadviseerd

na elke twee uur rijden een kwartier pauze

te nemen. Stress ontstaat niet alleen als er

te veel prikkels aanwezig zijn.

Ook bij te weinig prikkels of bij eenzijdige

prikkels kunnen er stressgerelateerde

klachten ontstaan.

Het lichaam heeft behoefte aan prikkels.

In een proefopstelling werden mensen

onthouden van geluid en licht. Het brein ver-

dedigde zich tegen de stilte en het

gebrek aan licht door zelf prikkels aan te ma-

ken. De mensen “zagen” lichtpatronen en

“hoorden” stemmen en andere geluiden.

Hoeveel prikkels nodig zijn, verschilt van per-

soon tot persoon. De een heeft voldoende

spanning in een leven met vier dagen werken

en verder op de bank zitten.

De ander wil elke dag een nieuwe uitdaging

aangaan.

Dus: neem op tijd een genietmoment voor

jezelf.

Page 16: Horizon oktober 2016

16

Een proces dat ik intens ervaren heb als een

moeilijk proces dat zich op een dieper niveau

afspeelt, een proces dat alles van je vraagt.

Daarna was het een bijzondere ervaring om

te ontdekken wat het proces van vergeven

met mij gedaan heeft.

Als mens ben ik veranderd, het heeft mij veel

milder gestemd. Heel wonderlijk was het te

mogen ervaren dat alle emoties van kwaad-

heid, van haat en wrok, hoe diep die ook

geworteld waren, er dan gewoon niet meer

zijn, dat de oorlog in jezelf dan ook echt

voorbij is.

Het meest bijzondere in dit gehele proces

was de ervaring dat de persoon die ik verge-

ven had niets meer bij me oproept.

Ik ontmoette hem totaal onverwacht tijdens

een begrafenis van een oom van mij. En hij,

hij mocht er zijn, het raakte mij niet meer,

mijn gevoel sprak een duidelijke taal, van

binnen was er een diepe stilte…

Vergeven is iets wat je voor jezelf doet,

je bevrijdt jezelf en ook de ander, omdat je

daarmee de verbindende band ten gevolge

van de daad verbroken hebt.

Wie niet vergeeft draagt in feite de geest en

de macht van de persoon die je zo gekwetst

heeft met zich mee.

Ik heb geleerd dat vergeven geen rationele

denkwijze is, dat het niet rationeel een

aantal fases zijn die je doorloopt. Dat het

niet alleen praten is over empathie, blinde

vlek en perceptie als een soort gebruiksaan-

wijzing die moeilijk te begrijpen is.

Het is belangrijk om een onderscheid te

maken tussen de daad en de persoon zelf.

Slechte daden dienen we af te wijzen, toch

betekent dat niet dat we ook de persoon als

mens afwijzen.

Wanneer we wrok, kwaadheid, verdriet en de

pijn die het met zich meebrengt blijven koes-

teren, beperken we daarmee onze emotione-

le en fysieke ontwikkeling.

Met het loslaten van de wrok stel je de ander

verantwoordelijk voor zijn daad, de daad zelf

laat je bij de persoon.

Het verdriet en de pijn van wat je is aange-

daan, die diepe wond die is van jezelf.

De manier van denken brengt ons vaak in

opstand, we leggen al snel de schuld bij de

ander neer, of bij het feit van wat ons is

overkomen.

Hoezo zou ik het vergeven, ik ben toch niet

schuldig, hij heeft toch, en alles wijst dan

naar de persoon of naar de situatie waarin

het feit zich voltrok.

En ergens zit daar onbewust ook een schuld-

gevoel in als een soort van verwijt naar ons

zelf toe. We praten goed wat krom is om de

pijn te verzachten, in feite doen we daarmee

niets anders dan ons zelf blijven kwetsen.

Deze manier van denken laat zien dat we niet

bewust zijn van de eigen verantwoordelijk-

heid.

In het positieve denken zit de valkuil dat

wanneer je positief denkt, dat dan alles goed

komt. Uit eigen ervaring weet ik dat het een

sterke energie is, een terugkerende impuls

die nodig is om in het proces van vergeven in

balans te blijven.

Vergeven begint op het moment dat je

bewust wordt dat de verantwoordelijkheid bij

je zelf ligt. Dat het een ultieme daad alleen

voor je zelf is, die nodig is om los te komen,

om jezelf te bevrijden van alle negatieve

door Cor Vilé

VERGEVEN

Page 17: Horizon oktober 2016

17

emoties die je met je meedraagt. Het vraagt

je ook iets te doen dat indruist tegen je

houding en je instelling tegenover het leven.

Dat je de moed hebt om je ego en het ratio-

nele denken los te laten om tot een overgave

van jezelf te komen.

Dat je bereid bent om tot een andere instel-

ling en een andere zienswijze te komen.

Dat je bereid bent om tot andere inzichten te

komen, om de dingen anders en in het juiste

perspectief te kunnen zien. Dat je bereid

bent naar de situatie te kunnen kijken,

zonder beïnvloed te zijn door emoties, en de

dingen kunnen zien zoals ze werkelijk zijn.

Wanneer we de ander kunnen zien zonder

veroordeling, zonder ons zelf schuldig te

voelen, zonder wrok, zonder invloed van onze

eigen interpretaties, maken we ons zelf vrij

van de band die ons verbind.

Eenmaal bevrijd van alle invloeden zijn we in

staat hetgeen ons is aangedaan te accepteren

en in te zien dat wat de ander deed een daad

was.

Dat je alle kwaadheid, al het verdriet en de

pijn die je voelde, de wrok die je had, dat je

al die emoties zelf hebt toegelaten, hoe

onbegrijpelijk het ook mogen zijn.

Zonder die inzichten, de acceptatie van de

feiten, en de overgave van jezelf, is er geen

basis om tot een goede vergeving te komen.

We komen ook niet verder wanneer we niet in

staat zijn om het vervolgens ook los te laten.

Het is een proces van verwerking waarin je

ook vaak in conflict met jezelf komt.

Mijn vergeving was gericht aan een persoon

die heel dicht bij me stond, iemand die aan

mijn kind had gezeten…..

Het vraagt overtuigingskracht en moed om

naar het beeld van die ander te kunnen kij-

ken, die net als jij ook een mens is met zijn

eigen achtergrond.

Hoe vreemd dat ook mag klinken, ergens in

het proces ontstaat er een vorm van mededo-

gen, het heeft mij geholpen om tot vergeving

te komen.

Vergeven is uiteindelijk je ego en je trots

opzij zetten, jezelf verliezen, van je voetstuk

vallen om je hart te kunnen openen voor de

ander.

YOGA

door Lotte

Mijn man had drukke tijden. Nu doe ik al

jaren aan yoga dus kreeg ik het idee om een

ontspanningsoefening te doen, zodat hij heer-

lijk ontspannen zou kunnen gaan slapen om

vervolgens goed uitgerust de nieuwe dag weer

te verwelkomen en energiek weer het drukke

werk aan te kunnen. Dus ik begin, zoals dat

gaat met: “ ga lekker lui liggen”. Ga met je

aandacht naar je voeten, duw je hielen van je

af: duw dan je tenen van je af, en ontspan,

zorg goed voor je voeten, zij dragen je de he-

le dag. Zo reis je met je aandacht door je he-

le lijf. Halverwege de oefening hoor ik een

zacht gesnurk. “Lief, de oefening is nog niet

afgelopen en wakker blijven schat”.

Hij hoort me gelukkig niet en ‘s ochtends gaat

hij uitgerust en vrolijk weer de deur uit.

Dus het heeft beslist geholpen deze relaxoe-

fening, zelfs de helft is al effectief.

Page 18: Horizon oktober 2016

18

ZE NOEMEN ONS DE OUDJES door Ger van Lankvelt

Bent u ook opgegroeid in de jaren '40\50 ?

Wat waren wij toch sterk in onze jeugdjaren.

Om te beginnen hebben wij een normale

geboorte overleefd en was het van te voren

nooit bekend of het een meisje of een jonge-

tje zou worden. Met moeders die nog rookten

en gewoon een borreltje dronken gedurende

hun zwangerschap.

Zij namen gewoon aspirine als ze hoofdpijn

hadden, aten mayonaise en desserts en wer-

den niet getest op suikerziekte of cholesterol.

Wij werden gewoon op onze buik te slapen

gelegd in kinderbedjes, geverfd met mooie

blinkende loodverf.

Er was geen babyfoon of kindersloten op de

deuren of rekjes voor het trappengat.

Auto's waren zeldzaam, maar als je als kind

ooit eens meereed, was dat op de schoot van

je moeder, zonder autogordels, kinderstoel-

tjes of opblaasbare kussens. Als je mocht

meerijden op de bok van de paardenwagen

van de melkbaar of schillenboer was dat al

een hele belevenis.

We moesten eten wat de pot schafte, gewoon

stamppot, brood met reuzel of zure zult, of

uierboord (koeientiet).

Wij dronken zelf gemaakte warme chocolade-

melk met een stevig vel er op met echte

suiker erin en dronken water gewoon uit de

kraan, niet uit plastic PET flessen.

Melk werd verschaft op school, maar niet bij

ons in het dorp. Walnoten en beukennootjes

zochten we zelf en aten we rechtstreeks van

de grond.

Wij hadden geen last van obesitas of hoge

bloeddruk. Waarom....??? Omdat we steeds

buiten speelden dus....Daarom!!!

We liepen 's morgens vroeg al naar school,

voor ons geen moeders, die in files met de

auto ons brachten en weer ophaalden.

Wij speelden na schooltijd altijd buiten in de

frisse lucht, op voorwaarde dat we voor don-

ker thuis zouden komen als de straatlantaarns

gingen branden.

Onze ouders hadden geen benul waar we

uithingen en er was geen GSM. We hadden

'vuile kleren' om buiten te spelen en 'schone

kleren' voor de zondag als we naar de kerk

moesten.

Er was geen Playstation, Nintendo of I-pod,

geen computer, internet, of stereotoren.

MAAR WIJ HADDEN WEL VRIENDEN en....daar

gingen we mee buiten spelen.

Ja....wij maakten ons speelgoed nog zelf.

Een oud fietswiel werd ontdaan van spaken en

was onze hoepel, een onderstel van een kin-

derwagen werd een 'zeepkist'.

We droegen nog een dolk aan onze riem, waar

we speren en riet mee sneden, een deksel van

de vuilnisbak was het schild.

We maakten katapulten en van een stuk

electrapijp een blaaspijp met pijlen van

papier. Meisjes kaatsten met twee of drie

ballen tegen de muur of waren aan het tollen.

Page 19: Horizon oktober 2016

19

We speelden rovertje, landje pikken buut

over, of gingen spoorzoeken. Er was nog een

tol en knikkertijd.

Niet iedereen had een fiets, maar je kon ze

wel lenen van je vrienden, of je jatte gewoon

ergens een oude fiets.

Televisie was nog in opkomst. Voor 18 uur

keek je alleen naar het testbeeld, of woens-

dagmiddag Naar Tante Hannie, de Verrekijker

of naar Okky Trooi of Paulus de Boskabouter,

wel luisterden we thuis naar de radio,

port...met Ad van Emmenes of Bob Spaak.

Woensdagmiddag luisterde wij naar het kin-

derhoorspel 'Saskia en Jeroen'. Ook naar het

hoorspel Ome Keessie of Paul Vlaanderen, en

Zondagsavond 'Sprong in het Heelal'.

Wij vielen uit bomen, sneden ons, braken af

en toe een arm, been of een tand brak af,

voetbalden op straat of gingen appels

'plukken' (bij de nonnen in de kloostertuin)

waar van alles en nog wat groeide, maar je

moest wel uitkijken voor Driek van de nonnen

-de tuinman, want die kwam je met een riek

achterna. Er was niet direct gerechtelijke

vervolging, hoogstens een schop onder je kont

als je betrapt werd en een berisping.

Zwemmen deden we in open water of in het

open zwembad in Uden of Veghel, of in de

plas bij de Keldonkse bergen.

Het idee dat onze ouders ons van het politie-

bureau moesten halen, was absurd, dat

bestond gewoon niet.

Zij waren vóór de wet, en met de leraren.

Als we op school straf kregen, kregen we

thuis nog een extra pak rammel van onze

ouders. Vaak hield je wijselijk je mond om

een pak slaag te voorkomen.

Vakanties waren niet naar Spanje, Florida of

Thailand. Voor ons was het een dagje naar de

speeltuin in Elsendorp, of naar de Bedafse

bergen in Vorstenbosch of naar de Koevering

in Rooi. Als je goed je best had gedaan op

school en je was overgegaan mocht je met de

bus mee naar de Efteling onder begeleiding

van de supermarkt van Jan van de Wijdeven.

Een wereldreis onderging je dan, een wereld

ging voor je open, helemaal met de bus naar

Kaatsheuvel.

We waren tevreden in de jaren 50 …

WAAROM??...nou juist Daarom!!!!

Wij zijn de krasse knarren van na de tweede

wereld oorlog, de grijze muizen genaamd, en

wij zijn het die nu volop profiteren van ons

pensioen dat jullie jonge generatie voor ons

gaan sparen omdat wij maar steeds ouder en

ouder worden en jullie nog lang door moeten

werken terwijl wij op ons luie gat zitten te

genieten van ons welverdiende pensioen.

Amen uit.

VAN DE JAREN '40/50

Page 20: Horizon oktober 2016

20

Herinneringen aan Coudewater van cliënten

‘Zo lang je bloeit, gaat het goed’

‘Schrijf of maak iets wat jou herinnert aan

Coudewater’, vroeg Tess Janssen aan de be-

woners en vrijwilligers van Coudewater. Tess

was tot eind juli 2016 stagiaire op de afdeling

Vrije Tijd & Welzijn: “Er werd enthousiast op

gereageerd en ik heb prachtige gedichten,

verhalen, foto’s en tekeningen binnen gekre-

gen.”

“Voor sommige bewoners was het een lastige

opdracht. Ze moeten verhuizen in de toe-

komst en hebben daarom al zoveel aan hun

hoofd en dan kwam deze vraag van mij daar

nog bij, maar toch werd er tijd en moeite

gestoken in de aangeleverde stukken.”

De foto’s zijn gemaakt door Robert Krom

Gedicht voor later

(Jet Kivits)

Dit is een gedicht voor later,

over het sluiten van Coudewater,

maar ook gewoon over het wonen hier,

want hier woonde ik met veel plezier.

Dat het gaat sluiten, spijt me zeer,

Want zo’n plekje als dit, krijg je nooit weer.

Wel wordt goed gekeken wat onze

woonwensen zijn,

Daar wordt veel zorg aan besteed, dat is dan

wel weer fijn.

Ik zal de mensen hier enorm missen, wat ik

straks krijg, is nu nog gissen.

(…)

Naar een nieuwe plek ben ik op zoek,

en hopelijk woont mijn familie dan

om de hoek.

Ik hoop dat ik er uiteindelijk op vooruit ga,

Wel weet ik dat ik mijn mannetje sta.

Want ik heb toch heel wat op mijn

wensenlijstje staan,

Hopelijk laten ze mij eerder niet gaan.

Ik heb wel een steuntje in de rug nodig,

En hopelijk zijn al mijn angsten overbodig.

Dat ik het hier ga missen is een feit,

Maar mijn fijne herinneringen hier raak ik

nooit kwijt.

Langs deze weg wens ik iedereen een mooie

toekomst toe en veel geluk,

En gaan je mooie dromen niet stuk.

Page 21: Horizon oktober 2016

21

Het gaat goed met mij

Leen Schuller vertelt over zijn activiteiten op

Coudewater en waar hij naartoe gaat:

“Op maandag ga ik altijd zwemmen. Ik heb

maar één been dus het is best lastig. Op dins-

dag ga ik altijd met de stagiaire boodschap-

pen doen, koffiedrinken en dan koken. Op

woensdag komt er een vrijwilliger langs om

leuke dingen met me te gaan doen. Twee

keer in de week heb ik een gesprek met mijn

begeleiders. En een keer in de zoveel tijd ga

ik op stap met de verpleging, dat is altijd

leuk. Het is nu wel steeds rustiger op het

Coudewaterterrein en dat vind ik niet zo

leuk. Ik hoop naar Den Haag te verhuizen,

want daar ben ik in de Haagse Schilderswijk

geboren. Het gaat goed met mij.”

Gedicht Coudewater:

(Wilhelmina Hoerée)

Zes jaar geleden ben ik hier komen wonen.

Ik had me geen betere plek kunnen dromen.

Ik heb goede en slechte tijden gekend,

Dat zal iedereen wel hebben, ongekend.

Ik heb de laatste jaren mezelf, met behulp

van de leiding, beter leren kennen,

vertrouwen gekregen en heb ik flinke stappen

vooruit gemaakt.

Ik hoopte op Coudewater heel mijn leven te

blijven wonen, maar helaas,

dat is iets wat me raakt.

Ik vond het jammer dat ik dit mooie plekje

moet verlaten, want ik wilde hier heel graag

blijven wonen, maar helaas dit is iets

dat me raakt.

Ik heb hier een hoop lieve mensen ontmoet,

ook de rustige woonomgeving deed me erg

goed.

Nu sluit GGZ Coudewater definitief

de deuren,

dit zal iedereen flink betreuren.

Ik hoop dat iedereen een mooie nieuwe

woonplek gaat vinden,

maar dat moeten we nog gaan ondervinden.

We moeten van iedereen en alles afscheid

gaan nemen.

Voor iedereen een nieuwe start,

Ga ervoor en volg je hart.

Page 22: Horizon oktober 2016

22

Wij kijken terug op een zonovergoten dag met

gezellige entertainment, goede sfeer en

vrolijkheid.

Terrassen zaten vol en er werd volop meege-

zongen. Goochelaar Dries kreeg veel verbaas-

de blikken bij de gezichten getoverd en niet

alleen bij de kinderen. En de miMakkers

legden mooie contacten met iedereen.

Er was natuurlijk weer de Tombola. Veel men-

sen hebben hier een leuke prijs gewonnen.

Dit jaar hadden we 25 kramen. Dit is bedui-

dend minder dan voorgaande jaren maar heeft

te maken met bezuinigingen binnen organisa-

ties waardoor kramen niet bemand konden

worden en de negatieve publiciteit rondom

landgoed Coudewater. Maar desondanks is de

werkgroep toch zeer tevreden met het eindre-

sultaat en de vele bezoekers die we op deze

dag hebben mogen begroeten.

Namens de werkgroep wil ik alle vrijwilligers

en cliënten be-

danken die zich

afgelopen jaren

hebben ingezet

en de nodige

ondersteuning

hebben

geboden om de

najaarsbraderie

tot een succes

te maken. Ook

het horecateam

Ine Heesakkers

en haar colle-

ga’s en medewerkers van de Technische

dienst verdienen een pluim.

Volgend jaar zal er geen braderie meer

plaatsvinden maar het is zeker niet uitgeslo-

ten dat de werkgroep een vervangende

kleinschalige activiteit op vraag vanuit de

cliënt zal organiseren.

Laatste najaarsbraderie op 7 september een groot succes!

door Bertina Mank en Inger-Britt (stagiaire V.T.)

Page 23: Horizon oktober 2016

23

LEVEN VOOR IETS

GROTERS DAN JEZELF

door Gerrie van der Rijt-van Sinten

Het stond er echt!

Een klein berichte weliswaar.

Kerkgang verlengt het leven.

Volgens een Amerikaans onderzoek leven

vrouwen die wekelijks naar de kerk gaan een

stuk langer dan diegene die dat niet doen

Naast de effecten van een meer sociaal en

gezonder leven werd geconstateerd dat het

inmiddels duidelijk is dat het goed is voor een

mens, om voor iets groters te leven dan voor

zichzelf alleen. Het lied “groter dan ons

hart” van Huub Oosterhuis is mij altijd heel

dierbaar geweest, juist hierom: Dat je wordt

opgenomen door iets of iemand die zoveel

groter is dan wat je zelf kunt zien.

Dat zoals Paus Benedictus het zei: “Je wel

haast depressief moet worden als je meent

dat je hele leven alleen van jezelf afhangt”.

Dat je zelf moet doen wat je kunt, maar dat

je je eigen leven toch nooit helemaal in eigen

hand hebt. Natuurlijk zullen sommigen op de

proppen komen met de gedachten dat het

een hersenspinsel is. Dat mensen God zelf

verzinnen om aan een behoefte te voldoen.

Wij zullen het nooit kunnen bewijzen, maar

als we zoveel jaar langer mogen leven en ook

nog de hemel in het vooruitzicht mogen hou-

den is het alleen daarom al de moeite waard

om zondag wat meer naar de kerk te gaan.

Zeker dit jaar van barmhartigheid.

Wat is er mooier om een geloof te mogen

hebben. En voor mij is het, het Rooms Katho-

lieke Geloof.

Ik weet het zeker.

Maar ik respecteer ook, iemand die een ander

geloof heeft.

DE NIEUWE VERTALING

VAN HET ONZE VADER

door Gerrie v.d. Rijt-v. Sinten

Naar het zich laat aanzien wordt de nieuwe

vertaling van het Onze Vader met de Advent

2016 in gebruik genomen, na een aanzienlijke

vertraging.

De komst van de nieuwe vertaling heeft te

maken met de wens van de bisschoppen om in

het hele Nederlandstalig gebied hetzelfde te

bidden.

In deze vertaling wordt niet meer gezegd:

“zoals wij anderen hun schuld vergeven”

maar: “zoals wij ook wij vergeven aan onze

schuldenaren”, en verder is het woord

“bekoring” vervangen door “beproeving”.

Hoe eenvoudig de aanpassingen ook lijken, de

implementatie heeft toch heel wat voeten in

de aarde.

Allerlei drukwerk moet opnieuw gemaakt

worden.

Zang en muziek moeten worden aangepast.

Tenslotte is het voor iedere gelovige behoor-

lijk wennen als je je hele leven vertrouwd

bent geweest met het overbekende gebed.

Maar het zal lukken.

Wie het leven kan overgeven aan God en

niet te zeer onder de indruk van eigen unici-

teit blijft en weet heeft van de tijd van het

komen en de tijd van het gaan, die komt

geluk op het spoor en tevredenheid die

vrede is.

Antoine Bodar

Page 24: Horizon oktober 2016

24

TOVERTAFEL VOOR DE VONDER

door Rien Geerts en Esmee de Vos

Simsalabim………. We hebben hem bij elkaar

getoverd.

Samen met collega’s zijn we de afgelopen

weken bezig geweest om een Tovertafel voor

de bewoners van de Vonder bij elkaar te

krijgen.

De Tovertafel is een kastje dat aan het pla-

fond wordt gehangen, boven de (eet)tafel.

Hierin bevinden zich een hoge kwaliteit bea-

mer, infraroodsensoren, een luidspreker, een

processor en het geheugen die samen spellen

aansturen en projecteren op de huidige eet-

tafel. De Tovertafel is geschikt voor bijna

ieder tafeloppervlak, zowel wat betreft kleur

als materiaal.

Omdat de Tovertafel aan het plafond hangt,

wordt het nauwelijks opgemerkt door de

bewoners. De Tovertafel kan worden verbon-

den met het internet. Zodra er updates zijn,

worden deze op afstand geïnstalleerd.

Tja, hoe krijg je in deze tijd zomaar even

€6603,- bij elkaar.

Een klus die we samen hebben aangepakt.

Meegedaan aan de Dragons Den, brieven

sturen naar eventuele sponsoren en overal

enthousiast

je verhaal

vertellen en

als afsluiting

een ( kleine)

braderie op

ons terrein.

Op zondag 10

juli was het

zover.

Nou het weer zat mee, het publiek was gezel-

lig (en gul) dus de sfeer was goed en het

resultaat verbluffend!!!!

’s Morgens al op tijd zijn we begonnen om de

kramen op te zetten, het terras klaar te ma-

ken en wat spelletjes uit te zetten.

De kramen werden

ingericht met o.a.

zelfgemaakte

spullen vanuit de

activering van de

Vonder en de Bon-

te Vlinder, spullen

uit het Luifeltje,

tweedehands spul-

letjes en natuur-

lijk was er ook aan

de inwendige

mens gedacht.

Vanaf half een was de markt open en met

muziek van een accordeonist en de aanwezig-

heid van een paar mimakkus clowns was de

sfeer al snel gezet.

En met deze braderie hebben we het bedrag

bij elkaar. We kunnen de Tovertafel gaan be-

stellen en er ook nog

een leuk openings-

feestje bij geven.

Supertrots op de col-

lega’s van de active-

ring. En op alle men-

sen die het idee op

welke manier dan

ook hebben onder-

steund.

Page 25: Horizon oktober 2016

25

ASIELZOEKER

Een voetstap in een land te ver

een hand vol doorweekte dagen

een glimlach kan hij niet verdragen

Ondoorgrondelijk zijn taal

zijn berooide leven een verhaal

op een vel papier.

Ook hier kan hij niet blijven

even woont hij in een pakhuis

vol met woorden, in een

vakantiewoning buiten het seizoen

meer kan het land niet doen

Wanhoop nestelt onder zijn huid

geen ster reist hem vooruit.

Els van Stalborch

JE LICHAAM IS JE EIGEN HUIS

aangeleverd door Cor Vilé

Zorg ervoor dat het bewoonbaar blijft,

dat je lichaam je thuis is, dat je deur open

staat om te ontvangen.

Zorg dat het gevoelig blijft voor alle gevoe-

lens die er zijn, het is de taal die je lichaam

spreekt.

Laat je lichaam meebuigen met de muziek,

laat het juichen, laat het blij zijn.

Je lichaam is je ritme, zorg ervoor dat het

vitaal en dynamisch blijft.

Je lichaam is een brug die leidt tot zinvolle

ontmoetingen, zorg dat je er dankbaar voor

blijft.

Spreek met je handen, luister met je oren,

tast met je ogen, leef met je hele lichaam.

Page 26: Horizon oktober 2016

26

OP EEN VOETSTUK door Agnes Blok

Geloven, uit: Deugdethiek

De laatste bespreking van het goede boek,

herinnert mij aan de voorganger, een lieve

man, maar o zo bijdehand. Begroette ons al-

len met de woorden: ‘Welkom allemaal’ en

vooraf had ik het kaarsje op tafel aangesto-

ken en deze pastor bemerkte de geste.

‘Dankbaar voor de dingen des levens’ en wees

op het brandende kaarsje, spreidde zijn ar-

men uit en vouwde zijn handen samen.

Na enige huishoudelijkheden, las hij de tekst

voor die wij mochten bestuderen. De vraag

daaraan vastgekoppeld was: we spreken over

de tekst die er staat en niet erom heen.

Afgesproken. Dat was ook mijn visie.

Bij de ronde die na een kwartiertje bezinning

over de tekst werd gegeven, bleek de afge-

sproken regel niet voor de pastor zelf te gel-

den. Want Jezus lag alleen te slapen bij het

roer, zo hij aangaf. Maar dat was niet wat er

stond. Er stond: Jezus lag te slapen bij het

roer. En de boot voer naar de overkant.

Vroeger geloofde ik meteen wat gezegd werd

door de pastoor, de fraters en de broeders,

maar dat is geweest. Dus sprong ik in met

mijn grote gave van directheid en zei: Nou

nee, dat staat er niet. Dat is niet de tekst.

Jezus lag te slapen bij het roer. Maar er staat

niet, dat hij daar alleen was. De pastor

verbleekte lichtelijk, want hij was gewend

geraakt aan zijn autonome kerkelijke teksten,

zo ik hem kende van zijn preken. De pastor

wist zich geen houding te geven en de vrouw

naast hem sprong voor hem in de bres en kap-

te mijn opmerking af als zijnde ‘foutje, nou

en?’. Ja, nou en, niet mijn probleem.

En zo maakte ik een paar vrienden minder,

door stante pédè mij aan de tekst te houden,

die geen sprongen meer durfde maken in de

loop van de eerste ronde. Totdat ik een

opmerking maakte van: ‘dat is wat wij ons

niet kunnen permitteren’, zoiets dergelijks.

Maar dat ‘ons’ werd door diezelfde vrouw

direct afgestraft met: je spreekt wel voor je-

zelf en niet namens ons.

Goed zo, dacht ik. Maar toch: dat ons niet

kunnen permitteren, zal je maar overkomen.

De vrouw trok geheel bij en trok wat vaker

van leer.

De gezelligheid nam daardoor af, mede omdat

een late aanschuifster zich uitgebreid liet

informeren naar het telefoonnummer van de

pastor en ons liet stagneren door de behande-

lende tekst nogmaals hardop in haar tempo te

beredeneren. En allé hè, met ‘ons’ erbij

betrekkend en dat zonder gemor, al had

‘onze’ dame van voorheen wel de pé in aan

haar gezicht te zien. Maar niets werd gezegd

om de dame in kwestie haar verhaal in te

laten korten. En wij maar luisteren totdat wij

een ons zouden kunnen wegen.

Dus.. Voorzichtig pakte ik mijn papiertjes bij

elkaar en deed alsof ik ging opruimen. Dat

werd aangepakt door de pastor, die mij op de

tijd wees en wij hadden nog een kwartier te

gaan…..!!! Ah ja, natuurlijk. Maar de aan-

schuifster liet zich het woord niet ontnemen

en omdat ik vaker in mijn leven op herhaling

ben geweest in mijn omgeving, sprong ik op,

pakte mijn papieren en mijn tas en knikte

beleefd naar het gezelschap. De pastor nam

meteen het woord en onder aanmoedigend

Page 27: Horizon oktober 2016

27

PERSOONLIJK GEBED

door Gerrie van der Rijt- van Sinten

Heer onze God, almachtige Vader, die

barmhartigheid toont duizend maal.

Zie op mij neer met vriendelijk gelaat en

milde ogen.

Want voor U buigt alles wat leeft en ieder

hoogmoedig hart.

En ieder kijkt naar U uit en verwacht barm-

hartigheid, ontferming en zegen.

Zegen ons met Uw Heilige Geest.

Geef ons, Heer, op deze Heilige dag diep

berouw en innerlijke vrede.

Barmhartige God blijf ons nabij!

gelach, sprak hij naar mij zijn laatste woor-

den: ‘Agnes, kom je de volgende keer met de

boot of met de fiets?’ Alsof hij al mijn

gedachtes ooit had kunnen lezen. Zo’n naar

gevoel riep dat bij mij op. Waarop ik ant-

woordde: ‘Vatoefiets maar meneer de pas-

tor!!!’. Na een instemmend gelach van zijn

achterban, voegde ik toe: ‘Mijn kerosine is op

voor die vliegtuigen’, en wist even niet wat ik

zei, maar groette het hele gezelschap met

een handzwaai en liep rap de trap af naar be-

neden. Te direct misschien??

Sindsdien ben ik niet meer teruggekeerd,

want geloven in kerken…?

Ik had een lelijk beeld van dat alles en dat is

niet meer voor herhaling vatbaar! Tijd voor

wat anders!!

WOORDEN DIE BELETTEN

door Cor Vilé

Woorden

die zich vastzetten

ergens in je brein

doen je beletten

gewoon jezelf te zijn.

Woorden

die je eens werden gegeven

als een hele goede raad

waarom dan, voeg je niet

het woord bij de daad.

Woorden

die je hebben geraakt

vragen jou om te kiezen

durf je niet, ben je

gewoon bang om te verliezen.

Woorden

die telkens terugkeren

hebben slechts een doel

wees niet bang om te leren

en luister altijd naar je gevoel.

GEDICHT Ik ontwaakte vanmorgen

uit een roze droom

waarin het zonnelicht

met haar stralen speelde

nu in de kilte

van de dageraad

voel ik nog de warmte

die ze met me deelde

ik sta op, en glimlach.

Lyda Roubos

Page 28: Horizon oktober 2016

28

GRAAG WIL IK MIJ

EVEN VOORSTELLEN

Mijn naam is Annie van Engeland-van der

Kruijssen. Op 17 september ben ik 75 jaar

geworden.

Ik ben beperkt

in mijn doen en

laten door mijn

handicap, een

ernstige rug

afwijking, maar

ondanks dat

probeer ik toch

iets te maken van

het leven.

Ik heb nog 4 zussen en 2 broers die bijna

allemaal in de buurt wonen en dat is super-

fijn.

Ben geboren en getogen in Schijndel waar ik

in een leuk appartementje woon op de

begane grond.

Ik was 25 jaar getrouwd toen mijn man

plotseling overleed. Dat was een grote klap

want hij was mijn maatje, mijn hulp en was

pas 52 jaar en altijd zo lief voor mij.

Maar het leven gaat door ondanks de tegen-

slag en verdriet. Omdat wij geen kinderen

hadden heeft mijn familie en die kinderen

altijd voor mij klaargestaan tot op de dag

van vandaag. Mijn vrije tijd breng ik door

met fietsen, zwemmen of een spelletje.

Ook gedichten schrijven doe ik nog steeds.

Soms ga ik in een bejaardhuis of verzor-

gingshuis wat gedichten voorlezen of ver-

haaltjes vertellen over vroeger wat ze leuk

vinden. Dus zoals jullie lezen kom ik mijn

dagen wel door.

Dit is dus zo’n beetje in een notendop mijn

leven. Ik wens alle lezers van de Horizon

veel gezondheid en wie weet nog eens tot

ziens.

SAMEN

door Annie van Engeland-van der Kruijssen

Jij en ik

wij waren samen een door dun en dik

We waren voor elkaar gezwicht

hadden geen last van overgewicht

Veel samen gelachen en gepraat

genoten van ’s morgens vroeg tot ’s avonds

laat

Jij kwam soms thuis met de mooiste rozen

die je speciaal had uitgekozen

Ik was wel eens wat eigenwijs dat wel

maar door jouw opgewektheid verdween dat

heel snel

Samen hadden wij goede ideeën

waren tevreden en gelukkig met zijn tweeën

We gaven soms aan alles de brui

gingen uit ons bed bij een stevige

onweersbui

Wat hebben wij veel van elkaar gehouwen

er was ook altijd 100% vertrouwen

We hebben elkaar altijd gerespecteerd

in de loop der jaren veel van elkaar geleerd

Bij een feest gingen wij graag op tijd naar

huis

eigenlijk bleven we het liefste thuis

We hebben ons zilveren huwelijksfeest

gevierd

natuurlijk de hele boel versierd

Dan plotseling komt er een eind aan jou

leven

en ik ben hier alleen achter gebleven

Met heel veel verdriet en heimwee naar

vroeger jaren

waarin we samen zo gelukkig waren

Ons huwelijk leek wel een groot feest

maar het is jammer genoeg veel te kort

geweest

Page 29: Horizon oktober 2016

29

IK BEN ALLEEN

ZEGT DE ÉÉN

door Willemien van Rixtel

Ik ben alleen, zegt de één.

Nee, ik ben alleen, zegt de ander.

Jij hebt mij.

Ik jou? zegt de één en draait zich,

als door de bliksem getroffen om,

kijkt in het rond,

knielt op de grond,

port met een stok onder divans en kasten,

zoekt de ander,

roept de ander,

en denkt tenslotte,

in het klamme donker,

met zijn rug tegen de muur:

het is waar, ik heb jou.

TROUW

door Twan Aarts

Een krant lezen mag ik graag doen. Liever de

krant dan de computer. Er staan veel meer

achtergrondartikelen in een krant. Misschien

ouderwets maar ik hou het bij de krant.

Zelf zijn wij geabonneerd op Het Eindhovens

Dagblad. Een goed regionaal dagblad.

Wat er in moet staan staat er in.

Ook regionaal nieuws. In het weekend koop

ik altijd het dagblad Trouw. Een kwaliteits-

krant met heel goede achtergrondartikelen.

Trouw is links van het midden en spiritueel

aangelegd. Dat past wel een beetje bij mij.

WIJSHEDEN

door Gerrie van der Rijt-van Sinten

Wacht niet op bijzondere momenten, maar

maak de gewone momenten bijzonder.

Verander wat je niet kunt accepteren, en

accepteer wat je niet kunt veranderen.

De herinneringen die je later wilt hebben,

moet je nu maken.

Soms geeft het leven je een test. Niet om te

zien hoe zwak je bent, maar om te ontdekken

hoe sterk je eigenlijk bent.

Probeer door obstakels heen te breken, zoals

planten die naar het licht groeien.

In een groot hart passen veel mensen die

even willen schuilen.

Als iets niet lukt heb je niet gefaald, maar

geleerd.

Van elke minuut dat je boos bent, verlies je

60 seconden geluk,

Hou van dingen die van jou houden, ook al

heb je hun niet meer te bieden dan jou

gezelschap.

De stilte van de natuur heeft veel geluiden.

Wie het kleine ziet heeft inzicht.

Wie in zachtheid verblijft heeft kracht.

Wie zich gelukkig voelt met het geluk van

anderen bezit een rijkdom zonder grenzen.

Page 30: Horizon oktober 2016

30

aangeleverd door Gerrie van der Rijt-van Sinten

Spreekt iedereen dan Engels of Arabisch met

elkaar met soms nog een paar Nederlandse

woorden hier en daar?

Gaat er ondanks de warmte soms nog een

Elfstedentocht van start?

Is er tegen die tijd nog iets over van het groe-

ne hart?

Ligt een derde van ons land dan onder water,

of gebeurt dat soms een eeuw of 20 later?

Komt er oorlog of leven we nog in vrede?

Behoort de bio-industrie tot het verleden?

Misschien vindt u dit soort vragen zinloos,

ongepast of raar?

Dan verschillen wij van mening met elkaar.

Ik hoop dat er dan niet zoveel geweld meer is

op straat. En dat het ook met de natuur dan

weer een flink stuk beter gaat.

Dat er nog Nederlanders zijn die zullen

blijven.

Om in het Nederlands te zingen en te

schrijven.

Laten we hopen dat het de Europeanen niet

zo zal vergaan als de indianen.

Misschien vindt u dit soort vragen

buitengewoon irritant?

Dan staan u en ik niet aan dezelfde kant.

Zullen wij een republiek zijn of nog steeds

een koninkrijk?

Is het dan opnieuw gezellig in de Haagse

schilderswijk?

Wordt er alleen nog maar naar beeldschermen

gekeken?

Of blijven er boekwinkels en bibliotheken?

Zal een hechte groep van langbehaarde heren

dan met harde hand ons vaderland beheren?

Want als u kinderen en kleinkinderen heeft,

en om die kinderen geeft,

is het toch niet raar dat ik u vraag?

En is het u toch niet om het even, dat ik u

vraag hoe deze kinderen dan leven?

Hoe zal Nederland eruit zien over pakweg

honderd jaar?

Gezongen door Bart Wilfred

HOE ZAL NEDERLAND ERUIT ZIEN OVER 100 JAAR?

RODE KOOL

door Lotte

Mijn jongste zus is dol op rode kool. Natuur-

lijk weten beste vriendinnen dit. Nu kreeg ze

onlangs een uitnodiging voor een etentje. En

blij verrast is ze, als blijkt dat haar lieve-

lingseten op het menu staat. “En jij krijgt

een hele grote portie”, en ze krijgt werkelijk

een hele grote portie.

Maar er was iets met deze rode kool. Hij

smaakte heel, echt heel eigenaardig.

Met veel moeite (ze wilde niet onbeleefd

zijn), at ze zowaar haar portie op. “Er is nog

wat over, en natuurlijk is dat voor jou”, zie

de gastvrouw heel royaal met brede, gulle

glimlacht.

Mijn zusje glimlachte minder.

Het zat hem blijkbaar in de manier van klaar-

maken van deze kool. Heel veel azijn zat er-

in, wat de smaak wrang maakte.

“En toch”, zei mijn zusje volhardend, “het

blijft mits goed klaargemaakt mijn favoriete

eten”

Page 31: Horizon oktober 2016

31

door Liliane

Na met een IBS te zijn opgenomen, belande ik

in de separeer. Gelukkig niet die van ver

Voorheen, welke ik ooit in de vorige eeuw één

keer had ervaren. Nu, genoeg vrijheid om bij

te komen, tot Mijzelf. Geen boeien meer,

waarmee ik onderweg was en geen suf maken-

de kalmering spuitjes. Ik kwam bij, maar was

nog niet voldoende wakker. Zachtjes aan

werd ik meegenomen en opgenomen in het

geheel, om klaargestoomd te worden naar

mijn thuissituatie: opname in de stad waar ik

woon.

Daar aangekomen werd ik geplaatst op de

gesloten afdeling met in totaal 18 cliënten.

Met avondmedicatie kon ik mij voor de nacht

terugtrekken in een pas nieuw en ruim

bewoonbare zorgvorm. De nieuwe vorm van

psychiatrie. Vrijheden in de beginsituatie

moesten ervaren worden. Door het personeel,

maar ook door ons als cliënten.

Ik werk mee.

Elke dag was in de eerste week een verrassing

en toch ook weer een vooruitgang naar het

vinden van rust voor elke cliënt en het

vertrouwen van het personeel. Zij liepen wat

af, om deze nieuwe woonvorm als gesloten

afdeling én in te richten én ons cliënten van

dienst te zijn. De gehele organisatie was

betrokken bij de nieuwe vorm van zorgverle-

ning en nieuwe start.

Vernieuwing: een andere benadering. Na één

week zeer duidelijk merkbaar. De rust keert

weer. Wij cliënten dekken de tafel voor het

ontbijt en lunch, als het personeel te veel om

handen had of nu nog heeft. Wij zetten hun

dienstbaarheid voort, door ons bordje zelf op

te ruimen, het afval weg te gooien en de

vaat in de vaatwasser te plaatsen, die enkele

minuten nodig heeft om de vaat schoon af te

leveren. Eventueel plaatsen wij deze ook in

de kasten.

De oude garde van ver in de 80 lentes, krijgt

andere aandacht en meer vrijheden, in hun

wensen. Er is minder en steeds minder

dwang. Gesprekken vinden plaats, indien

nodig en op de dag zelf. Wensen om rekening

mee te houden van elke cliënt worden

genoteerd. Zodat wij in alle rust kunnen

genezen om terug te kunnen keren in ons

thuis. Daar waar de zon schijnt.

Het wordt ons aangenaam gemaakt, indien

nodig en zeker noodzakelijk om ons thuis te

kunnen voelen. Ieder voor zich. Het individu

is merkbaar en niet het volgen van de kudde

staat voorop. De schone schijn is merkbaar

aan het veranderen. We voelen ons steeds

meer en meer gehoord, en dat alles na een

nieuwe start. We zijn begonnen in ons

nieuwe verblijf op de nieuwe gesloten

afdeling. We zijn verhuisd.

DE VERHUIZING !!

Page 32: Horizon oktober 2016

32

BEZINNING

door Gerrie van der Rijt-van Sinten

Over de Kerk als ruimte voor vergeving en

verzoening.

In de kerk is altijd het bewustzijn levend ge-

houden, dat leven dat vanuit barmhartigheid

van onze God de Vader, al onze beperkingen

kent.

En dat zijn er veel meer dan onze schuld

waarvoor wij zelf verantwoordelijk zijn.

God kent ook onze onmacht, onze zwakheden

en gebreken, onze angsten en twijfels, onze

obsessies en wisselvalligheden.

God is groter dan ons hart en Hij weet alles,

ook als ons eigen geweten ons veroordeelt.

Echt, er is niemand die jou zo goed kent als

God.

Hij kent jou zelf beter dan dat je jezelf kent.

Je hoeft Hem dus ook niks uit te

leggen. Hij weet het al. Dit besef van zich

geborgen te mogen weten in Gods barmhar-

tigheid, kan enorm bevrijdend zijn. In de

kerk kunnen wij elkaar die geborgenheid in

God ook letterlijk doen ervaren door:

Een luisterend oor te schenken, door de

schuld die wij meedragen niet te vergoelij-

ken of weg te praten, maar werkelijk te

benoemen. Door met elkaar op allerlei

manieren Gods vergeving te vieren.

De kerk wil op deze manier een plaats van

vergeving en verzoening zijn.

Een plek waar wij elkaar helpen om uit de

spiraal van het vermenigvuldigende kwaad te

komen, door ons te oefenen in berouw, in-

keer en ommekeer.

De kerk dus als gemeenschap waar je samen

toebehoord en waar je met elkaar open staat

voor de vergeving en de verzoening in God

die liefde is.

“Gelukkig wie vergeving vindt”

MIJLPAAL: ‘WIE BETAALT

WAARVOOR’ IS BIJNA

AFGEROND

Cliënten die wonen/verblijven op afdelingen/

woonvoorzieningen van GGZ Oost Brabant

maken gebruik van verschillende producten

en diensten die door GGZ Oost Brabant wor-

den verstrekt. Ongeveer 3 jaar geleden

(2013) startte GGZ Oost Brabant met het on-

derzoeken en herzien van deze verstrekkin-

gen en de kosten hiervan. Dit gebeurde onder

de titel ‘Wie betaalt waarvoor?’. Het bleek

dat GGZ Oost Brabant meer verstrekte aan

haar cliënten dan wettelijk verplicht is. Het

ging over:

- Taxivervoer

- Extra eten en drinken

- Wasverzorging

- Bijzondere woonwensen

- Televisie, Telefoon en Internet (TTI)

- Aanvullende medische zorg

- Ontspanning

- Begeleiding buiten de instelling

Mijlpaal

In de afgelopen jaren zijn de bovenstaande

producten en diensten kritisch bekeken en

herzien. De afronding hiervan is in zicht. Op

dit moment wordt er nog gewerkt aan de

voorzieningen tv en internet voor de buiten-

locaties (woonvoorzieningen in de regio).

Alle info in één overzicht

Cliënten zijn structureel geïnformeerd gedu-

rende de afgelopen jaren. Alle informatie is

gebundeld in één overzichtelijke brochure.

Deze is te vinden op www.ggzoostbrabant.nl/

wiebetaaltwaarvoor

Voor vragen kunt u ook terecht bij de team-

leider van uw afdeling.

Page 33: Horizon oktober 2016

33

Informatie voor cliënten, familie-naasten en overige betrokkenen

Regeling maaltijdvergoeding bij afwezigheid

Bent u één of meerdere dagen afwezig door bijvoorbeeld weekendverlof of vakantie? Dan kunt u recht

hebben op een maaltijdvergoeding.

Wanneer ontvangt u een maaltijdvergoeding?

Of u wel of geen maaltijdvergoeding van GGZ Oost Brabant ontvangt, is afhankelijk van uw zorgindica-

tie.

Uw teamleider of een medewerker van uw afdeling kan precies voor u nagaan welke zorgindicatie u

heeft en of u wel of geen recht heeft op een maaltijdvergoeding.

De hoogte van de maaltijdvergoeding per dag is op basis van de NIBUD voedingstarieven die GGZ Oost

Brabant hanteert.

Hoe vraagt u een maaltijdvergoeding aan?

U vraagt een maaltijdvergoeding bij afwezigheid aan via uw teamleider of een medewerker van uw

Afdeling via een mutatieformulier voedingsadministratie.

Houdt u er rekening mee dat u dit minimaal twee werkdagen voor uw afwezigheid moet doen.

De aanvraag moet dan voor 11.00 uur naar de voedingsadministratie verstuurd zijn.

Hoe ontvangt u de maaltijdvergoeding?

Na goedkeuring van uw aanvraag door de financiële administratie betaalt GGZ Oost Brabant de maaltijd-

vergoeding uit op uw bankrekening. Of in overleg met de afdeling via de afdelingskas.

Heeft u vragen of wilt u meer informatie dan kunt u terecht bij de

medewerkers van uw afdeling.

Voor u als cliënt is de nieuwe regeling nooit nadelig.

U hoeft nooit iets extra te betalen.

In sommige situaties ontvangt u zelfs een bedrag.

Page 34: Horizon oktober 2016

34

DEERNIS EN NIET door Gerrie van der Rijt-van Sinten

De dag staat in het teken van de Duitse stad

Kleve. De autorit van 3 kwartier en 60 kilome-

ter. Onderweg, net voorbij het stadje Kranen-

burg rijdt een tegenligger ons met felle knip-

persignalen tegemoet. We stoppen en lopen

ongerust om de wagen. Niks aan de hand. Ze-

ker een grap. We rijden door.

Paraderend in de stad staat mijn reisgenoot

plots stil bij de etalage: Wat een mooie man-

tel! Even binnen passen en vragen naar de

prijs. We horen dat het beoogde exemplaar is

afgezet met eekhoornbont: є 3900,-. Een an-

dere jas met een binnenvoering van stukjes

wezelvacht is ook in de uitverkoop. Nu voor

maar £ 2600,-.

We gaan onthutst verder. Wie draagt er nu

nog echt bont? En van eekhoorns en wezels?

Naast een afvalbak zit een man geknield op

de straatkeien. Bij hem staat een omgekeer-

de hoed, armoedig versleten. De man schooit,

voor hem geen wezelvacht of eekhoornbont.

We doen wat munten in de hoed. Arme man.

In de konditorei nemen we torte en kaffee.

Naast ons zit ook een Nederlandse dame in

een Duits blad te bladeren. Haar partner kijkt

verveeld rond en trommelt wat met zijn vin-

gers op tafel. Moet je horen: er staat dat er

al 30 miljoen vluchtelingen zijn! Nou en, zegt

hij narrig.

Ik heb een vrije dag. Dat je zoiets uberhaupt

léést!

Rijk en arm, mooi en lelijk, goed en slecht.

Van alles kom je wel wat tegen op je pad,

zegt mijn reisgenoot. Laten we maar hopen

dat de engelen al die stumpers begeleiden en

geloven dat God met ons is, zoals hij het

heeft bedoeld. Dit was een dagje uit in de

stad Kleve!

Voorjaarsuitstapje Rotterdam

door Bertina Mank

Op donderdag 16 juni jl. zijn wij met 2 tou-

ringcars naar Rotterdam geweest. In de bus

werden lunchpakketjes uitgereikt die voor de

door het Luifeltje van Coudewater werden

gesponsord. Het weer was heerlijk en bewo-

ners van diverse locaties genoten van dit

uitstapje. In groepjes werd de stad verkend.

Zo werd er door maar liefst 25 personen een

boottocht gemaakt. De Erasmusbrug is

natuurlijk prachtig om vanaf het water te

aanschouwen. Daarnaast werd er door ieder-

een heerlijk iets genuttigd op het terras.

De stad Rotterdam heeft op cultureel gebied

van alles te bieden. Voor de dames die hier

zin in hadden kon er heerlijk worden

geshopt. Bewoners, vrijwilligers en personeel

kijken terug op een onvergetelijk voorjaars-

uitstapje en er wordt al weer nagedacht

waar de reis in 2017 naar toe zal gaan.

Page 35: Horizon oktober 2016

35

Nomineer jouw Gouden Held!

Wie geeft volgens jou het beste gestalte aan

het veiligheidsbeleid van GGZ Oost Brabant?

Nomineer nu jouw kandidaat voor Gouden

Held! De prijs kan gewonnen worden door

zowel cliënten, familieleden en naasten als

medewerkers.

Jij kunt mede bepalen wie die prijs gaat

winnen. Dat doe je door jouw kandidaat aan

te melde. Aanmelden kan tot uiterlijk

vrijdag 4 november a.s. Uit alle aanmeldin-

gen worden drie genomineerden benoemd.

Tijdens de Veiligheidscafé’s in de regio in

november maken we deze namen bekend.

Uitreiking tijdens Andersdag

Tijdens de Andersdag 2017 wordt vervolgens

één van de genomineerden uitgeroepen tot

Gouden Held. De jurering hiervoor gebeurt

door de regiegroep Veiligheid.

De winnaar ontvangt naast het gouden

beeldje – uitgereikt door teamleider Eric

Somers, Gouden Held van 2016 - een prijs

die in het teken staat van leren op het

gebied van kwaliteit en veiligheid. Voor Eric

Somers waren eerdere Gouden Helden:

Ronnie van Diemen (voormalig voorzitter van

de Raad van Bestuur), Jaap Jacobs

(zorgmanager) en Henriette aan de Stegge

(ervaringsdeskundige).

Vul het formulier in en stuur het in!

Bij de receptiebalies en restaurants van onze

locaties liggen formulieren. Vul hier jouw

kandidaat en motivatie in en stuur het for-

mulier in! We zien uit naar jullie nominaties

Petra van Erp, coördinator

Veiligheid

Psychosecafé donderdag 20

oktober

In het 4e Psychose Café op donderdag 20 ok-

tober om 19.00 uur wordt er aandacht be-

steed aan mantelzorg en met name in de

Psychiatrie. Locatie: ’t Warant, Wesselman-

laan 25a in Helmond.

De film Jeannes Gang wordt vertoond en de

filmproducente Tanja Nabben is hierbij aan-

wezig. Ik heb haar vorige week ontmoet en

ze vindt het heel fijn dat de reeks voorstel-

lingen bij GGZ-Oost Brabant afgerond wordt

in het Psychose Café.

Ook het mantelzorgcompliment komt ter

sprake en een infotafel over dit thema.

Uw redacteur Twan Aarts is steevast te gast

en kan u verder informeren. Steeds meer

cliënten weten met of zonder naasten de

weg te vinden en wat ik positief vindt is dat

ook de hulpverlener zelf die weg inmiddels

gevonden heeft.

Triadische ontmoetingen met interessante

thema’s, een muzikale noot (o.m. het

Cliënten koor “Krek zo as t guh”) met een

hapje en een drankje zorgen voor een

gemoedelijke sfeer.

Mocht u meer informatie wensen dan kan ik

daar zeker voor zorgen.

Hartelijke groet,

Jos Pieters

www.familiealsbondgenoot.nl

www.ypsilon-helmond.nl

[email protected]

Page 36: Horizon oktober 2016

36

Geluk vinden = soms ongeluk vinden.

Bridget Stevens, *

door Brigitte van Hoorn

Het zou de titel kunnen zijn van mijn levens-

verhaal, ook al vind ik mijzelf een gewone

vrouw, moeder, dochter, zonder vrienden,

maar volgens diverse psychische specialisten

een moeilijk geval, want er passen niet eens

meer etiketten op mijn voorhoofd.

Maar ook al kan ik uit de grond van mijn hart

zeggen, dat ik geen vrienden heb en dat

niemand mij begrijpt, want ik weet toch

wel, dat ik altijd alles fout doe.

Toch blijf ik maar schrijven, want wie

schrijft, die blijft, zegt men ook.

Ondanks mijn chronische pijnen in mijn lijf,

probeer ik te genieten, ook al kan dat soms

hele dagen in bed zijn, omdat ik bij moet

tanken, want wat is het leven soms ingewik-

keld.

Dankzij een tip heb ik deze bijdrage nu inge-

stuurd, maar ook al is de spreuk niet origi-

neel en niet van mij.

Lang geleden heb ik wel eens iets ingestuurd

voor de Horizon, en ik ben ook nog steeds

heel blij met mijn “gratis” abonnement.

Want dankzij onze bewindvoerder is De Hori-

zon 1 van mijn favoriete poststukken.

Een compliment voor de redactie, want ik

heb vandaag ook complimenten ontvangen

en daarnaast een leuke kaart, van een maat-

schappelijk werkster, die met pensioen gaat.

Groetjes, van een chaoot uit Oss

Dit is de eerste keer dat ik iets voor de hori-

zon schrijf en daarom zal ik me deze keer

eerst even kort voorstellen...

Mijn naam is Mandy en ben 40 jaar, mijn

hobby's zijn: Tekenen, verhalen en gedichten

schrijven. In beide gevallen wordt ik geïnspi-

reerd door mijn twee kinderen, want de

fantasie van een kind is en blijft de mooiste

die er is.

Ik heb eigenlijk mijn hele leven al getekend

en vond het ook erg leuk om ergens te gaan

zitten en dingen na te tekenen.

Tegenwoordig zie ik tekenen meer als een

manier om mijn verdriet, boosheid of andere

emotie te verwerken. Dit omdat ik liever te-

ken en schrijf dan dat ik praat. Zoals de tekst

op Wilma Koolstra haar boekje van Kleuren-

derwijsjes staat: Tekenen maakt blij.

Ook echt een aanrader het boek Kleurender-

wijsjes, daar staan zulke leuke inspirerende

dingen in. Ik ken Wilma nu een poosje via

Facebook en ze werkt voor mij echt heel in-

spirerend.

Wat is er nou zo leuk aan tekenen ?

Je kan de dingen mooier en leuker maken dan

ze daadwerkelijk zijn, waarom moet een

boom altijd groen zijn met een bruine stam ?

Tsja dan maken we die toch gewoon lekker

roze met een blauwe stam. Je kan lekker je

eigen ding doen en zo zit je heel stiekem

even lekker in je eigen wereld. Je eigen

wereld die de kleuren heeft die jij wil en niet

de kleuren die standaard zijn. Ik tekende

vroeger als kind al met veel plezier maar toen

was het vooral een sport om dingen na te

tekenen. Het huis van mijn Opa & Oma als ik

daar logeerde, een binnenvaartschip in het

kanaal waar ik aan woonde en vooral de

DE MAGIE VAN TEKENEN door Mandy

Page 37: Horizon oktober 2016

37

vrachtwagen van mijn vader was èèn van

mijn favorieten die ik graag tekende tijdens

de vrije tekenles op de middelbare school.

Ik denk dat mijn leven toen alleen lag in de

vrachtwagen waarin ik bijna al mijn vakanties

doorbracht.

En nu ? Nu teken ik van alles en nog wat, van

kabouters tot bloemen tot vogels, gewoon

omdat ik de vogels zie als vrijheid en een

kabouter zo klein is dat je lekker weg kan

kruipen in het kleinste gaatje..

En bloemen ? Daar wordt je gewoon gelukkig

van en van de kleuren kun je even heel erg

vrolijk worden, ze geven je energie .

En zoals Wilma op haar boekje Kleurender-

wijsjes schrijft :

Ontdek de kracht van tekenen en de energie

van kleur

Ook in de afgelopen

zomervakantie hebben

we de magie van teke-

nen ontdekt toen we op

vakantie waren aan de

Sùre in Luxemburg.

Mijn kinderen maakten

een tekening en zetten

hun naam en leeftijd

erop en ik zette mijn

mailadres erbij en de

naam van de plaats

waar ze hem in het wa-

ter hadden gegooid.

10 september j.l. kre-

gen we een mail dat

mijn zoontje dat zijn

fles met tekening was

gevonden op 6 km van de camping vandaan

en weer terug was gegooid zodat er meer

mensen zijn tekening konden vinden en er

even van konden genieten.

De magie van tekenen en die smile op zijn

gezicht toen hij de mail te zien kreeg !

Probeer het zelf eens en maak een mooie

tekening (als je van tekenen houd) en gooi

hem ergens in het water zodat meer mensen

van de Magie van jouw tekening kunnen ge-

nieten. Het is gewoon je eigen tekentherapie

en je kan er nog meer mensen blij mee ma-

ken.

Want misschien vind iemand wel jouw

tekening en heeft net even dat kleine beetje

Magie nodig wat zijn/haar dag goed kan

maken.

DE MAGIE VAN TEKENEN

Page 38: Horizon oktober 2016

38

Regeling telefonie voor cliënten vanaf 15 sep-

tember van kracht (herziening Wie betaalt

waarvoor)

De telefoonlijnen en telefoons op kamers en

appartementen van onze woonvoorzieningen

worden in het kader van het herzieningspro-

ject ‘Wie betaalt waarvoor’ afgesloten en

opgeheven.

Hiermee gaat de ‘regeling Telefonie’ van

kracht met ingang van 15 september 2016.

GGZ Oost Brabant stopt dus met het verstrek-

ken van een telefoonvoorziening op kamers en

appartementen van cliënten. Ook stoppen

we met het kosteloos doorverbinden naar

buitenlijnen.

Eigen telefoonvoorziening regelen

Over deze regeling zijn cliënten, medewer-

kers en overige betrokkenen al eerder (april-

mei 2016) geïnformeerd.

Om cliënten ruimschoots de gelegenheid te

geven om hun eigen telefoonvoorziening te

regelen, gaat de regeling niet in augustus,

maar per 15 september in.

In september, oktober en november worden

de huidige telefoonvoorzieningen afgesloten

en opgeheven.

Meer info

Meer informatie is te lezen in de brief en bij-

behorende nieuwsbrief die eerder is verstuurd

naar cliënten.

Deze kunt u terug vinden via de website

www.ggzoostbrabant.nl/actueel: ga naar het

nieuwsbericht getiteld ‘Regeling telefonie

voor cliënten vanaf 15 september van kracht

(herziening Wie betaalt waarvoor’ Of ga naar

www.ggzoostbrabant.nl/wiebetaaltwaarvoor.

Voor vragen kunnen cliënten terecht bij de

teamleiders van de afdeling.

Bron: Projectleiding Zorgaanspraken –

Wie betaalt waarvoor?

TELEFONIE VOOR CLIËNTEN

Het Lions Concert in Den Bosch

door Ellij Leijtens

Met cliënten zijn we naar het Lions concert in

het provinciehuis geweest. Dit was mijn 4e

keer, en ondanks dat ik niet echt een liefheb-

ber van klassieke muziek ben boeit het me

toch altijd. We waren de eerste en zaten dus

helemaal vooraan. Maria Eugenia Pedano een

meisje van 13 die al verschillende prijzen

heeft gewonnen speelde voor ons enkele

nummers op de hobo, dat was echt heel bij-

zonder. Na de pauze speelde het Philharmo-

nisch orkest de vier jaargetijden van Vivaldi,

daar waren alle cliënten erg van onder de

indruk. Kortom het

was een geslaagde

middag en heel

tevreden ging ieder-

een huiswaarts.

Page 39: Horizon oktober 2016

39

Huize Padua en Coudewater

OKTOBER 2016

Donderdag 13 oktober Dansavond om 19.00 uur in Brouwershof Huize Padua

Donderdag 20 oktober Najaarsmodeshow om 19.00 uur in Brouwershof Huize Padua

Donderdag 20 oktober Beauty verwendag van 10-12 en 14-16 uur in de Kopstoot

Donderdag 27 oktober Haloweenbingo om 19.00 uur in Brouwershof Huize Padua

NOVEMBER 2016

Donderdag 3 november Bonte Avond om 18.30 uur in Kopstoot Coudewater

Donderdag 10 november 11-11 bal om 19.00 uur in Brouwershof Huize Padua

Donderdag 24 november Sinterklaasbingo om 14.00 uur in de Kopstoot Coudewater

Donderdag 24 november The voice of Oost Brabant om 19.00 uur in Brouwershof

DECEMBER 2016

Vrijdag 2 december Sint Nicolaasfeest in Buurthuis de Vonder om 10.00 uur

Donderdag 1 december Sinterklaasbingo om 19.00 uur in Brouwershof Huize Padua

Donderdag 8 december Kerstmarkt Huize Padua om 18.00 uur rondom Carrousel

Huize Padua

Donderdag 15 december Kerstdiner voor cliënten Coudewater om 17.00 uur in de

Dansschool Coudewater

Vrijdag 16 december Kerststukjes maken in buurthuis de Vonder om 10.00 uur

Dinsdag 20 december Kerstdiner voor de vrijwilligers om 18.00 uur in Brouwershof

Donderdag 22 december Kerstdiner voor de cliënten van Huize Padua en omgeving

om 16.30 uur in Brouwershof Huize Padua

Donderdag 29 december Oud jaar Dance Party om 19.00 uur in Brouwershof Huize Padua

Zaterdag 31 december Einde van het jaar activiteit om 14.00 uur in Buurthuis de Vonder

VRIJE TIJD EN WELZIJN

Page 40: Horizon oktober 2016

Cliëntenraad: Postbus 3, 5427 ZG Boekel

Intern postvak 01.034 [email protected] 0492-846366

of via de ondersteuners; 06-12709361 Karin Smits of 06-23696898 Bea van Leuken

Familieraad:

e-mail: [email protected] of bel naar Chris de Haas

06-53242920

Familievertrouwenspersoon

Chris de Haas e-mail: [email protected] of bel naar 06-53242920

Helpdesk Familivertrouwenspersoon is dagelijks te bereiken van 9.00 –17.00 uur via 0900-3332222

Stichting Patiëntenvertrouwenspersoon:

Ton Nijhof e-mail: [email protected]

Marc Frankevyle e-mail: [email protected]

De Helpdesk Patiëntenvertrouwenspersoon is er voor cliënten van instellingen

voor geestelijke gezondheidszorg. 0900 444 8888 (10 eurocent per minuut) www.pvp.nl

I NFO

REET VAN

DE MAAND K

Wat jammer dat mensen geen problemen kunnen ruilen, want iedereen weet hoe hij

die van een ander kan oplossen.

Cor Vilé