Hoofdstuk 1

In de diepte van de nacht, gaat een mooie slanke vrouw op bed liggen, moe is ze namelijk niet. Ze moet glimlachen, ze was met haar vriendin uit geweest en had eindelijk een leuk iemand ontmoet.

Doordat ze daarover aan het nadenken is merkt de vrouw niet dat haar deur open gaat. Of ze denkt dat haar kat Sisi binnen komt. Maar ze ziet ook niet dat er een ander persoon de kamer in komt.

Even doet de vrouw haar ogen dicht. Maar wanneer ze haar ogen open doet ziet ze en kussen op haar afvliegen, de vrouw probeert het kussen weg te duwen maar degene die het kussen vast heeft is veel sterker. De vrouw valt uit het bed en voelt iets langs haar wang heen stromen, waarschijnlijk bloed, maar daarna word het zwart voor haar ogen, ze is gestikt.

“Hoe heet ze Amy?” Zegt Mike. “Ze heet Bella” Zegt Fay de beste vriendin van Bella. Mike knikt. “De moordenaars laten zo te zien niet op zich wachten.” Zegt Amy. Mike zucht diep. “We zullen haar eerst moeten onderzoeken maar één ding weet ik zeker, ze is gestikt”

“Maar wat voor persoon was Bella?” Zegt Amy. Fay kijkt naar Amy daarna krijgt Fay tranen in haar ogen en rent snel de deur uit. “Nou Amy dat deed je nou weer goed.” Zegt Mike terwijl hij boos naar Amy kijkt. Amy haalt haar schouders op en zegt dan. “Laten we maar naar het bureau gaan om alles te onderzoeken!”

“Volgens mij weten jullie allemaal dat Bella ers vermoord is, nou gestikt.” Alle teamleden knikken, maar gruwen naar hoe het is gebeurd. “En daarom moeten we een goed onderzoek instellen, als we de moordenaar niet vinden word ik ontslagen!” Zegt Mike. Na die zin kijken de teamleden elkaar even aan. “Mike we gaan de moordenaar vinden!” Zegt Amy. Mike kan er jammer genoeg niet om lachen.

“Femke Baars ik wil dat jij alles van Bella Ers opzoekt of er iets is gebeurt en alles. En jij Tijmen Bek, zoekt op de plaats delict naar aanwijzingen.” Zegt Mike Femke en Tijmen knikken en gaan meteen aan de slag. “Amy wij gaan een paar mensen verhoren en misschien later nog meer.

Niet veel later komen Mike en amy aan bij kledingzaak het hert. De winkel van Fay. Als ze binnen komen gaa het geluid van een bel. Fay kijkt op en zwaait naar Mike, Hij zwaait terug.

“Waarom zijn jullie hier?” Zegt Fay. “We willen je graag even verhoren, over de moord op Bella Ers.” Zegt Mike. “Oh sorry nog dat ik vanmorgen weg rende, ik kon het even niet meer hebben Bella was mijn beste vriendin.” “Snap ik Fay” Zegt Mike. Amy staat er een beetje ongemakkelijk bij.

“Maargoed, waar was je gister om 1.30 uur?” Zegt Mike. “Oh roen was ik net thuis van een avondje stappen samen met Bella.” Zegt Fay. Snel schrijft Amy alles op. “Goed wat was je realtie met haar?” Even zegt Fay nik maar zegt dan. “Haar beste vriendin hoop ik” Zegt Fay. “Goed deze 2 vragen wou ik je even stellen maar ik moet nu weer gaan.” Zegt Mike Fay knikt daarna lopen Mike en Amy de winkel uit.

“Zijn jullie nog wat tegen gekomen?” Zegt Amy. Femke en Tijmen schudden hun hoofd. Mike zucht. “Laten we voor vandaag maar stoppen met werken, kom morgen maar weer hierheen om 9 uur in de ochtend.” Zegt Mike hij staat op en gaat naar zijn huis toe.

Wanneer Mike thuis aan komt, makt hij gelijk een boterham voor zichzelf. Na alle inspanning van vandaag, weer een moord, en geen aanwijzingen of iets.., HELEMAAL NIKS!

Net wanneer Mike zijn bord in de kast heeft gezet, gaat de bel. Mike kijkt door het raam van zijn deur om te kijken wie het is, hij ziet Fay staan snel doet Mike open. “Oh hoi Fay” Zegt Mike. Fay glimlacht. “kom maar binnen hoor” Zegt Mike, Fay knikt en gaat op de bank zitten, Mike gaat naast haar zitten.

“Is er iets ofzow? Je komt namelijk niet zomer naar me toe.” Zegt Mike. “Inderdaad, net toen jullie weg uit mijn winkel gingen kwam er een vaag iemand binnen ik herkende hem niet, dus hij komt van ver, hij vroeg iets van ik hoop dat je het niet erg vind dat Bella dood is” Zegt Fay. “Maar hoe weet die man dat dan..” Zegt Mike. “Daarom ben ik dus zo snel mogelijk naar het politie bureau gegaan maar daar was je niet en toen hebben ze me jou adres gegeven en ben ik hierheen gegaan.” Zet fay om een zachte toon.

Mike ziet dat er weer tranen in de ogen van Fay vormen snel staat hij op een geeft Fay een knuffel. “Fay ik zal er morgen meer mee doen nu ben ik vrij.” Fay knikt en loopt daarna de deur uit. Mike moet zuchten.

Rustig loopt Mike naar buiten toe. En pakt een sigaret, soms heeft hij dat gewoon even nodig, maar dan ook echt soms. Vaak deed hij dit wanneer hij even alle gedachten op een rijtje moest zetten, nu ook weer. Nadat hij zij sigaret heeft uitgetrapt loop hij naar binnen en stapt in bed.

Neuriënd komt Mike de volgende ochtend het kantoor binnen. “Heb je iets te vieren Mike?” Zegt Amy. “Ik heb een aanwijzing gekregen van Fay!” Zegt Mike. “Fay! Vertrouw jij haar?” Roept Amy uit. “Nee maar ik heb gezegd dat ze vandaag hierheen moest komen om het aan jou uit te leggen” Zegt Mike. Amy knikt en zegt dan. “Goed dan”

Alsof Fay het had gehoord dat ze het over haar hadden kwam ze ent binnen. “Ga zitten Fay, wil je koffie?” Zegt Mike. Fay schud haar hoofd, dus schuifd Mike bij Fay en Amy aan tafel. Fay begint heel het verhaal te vertellen. “Nou goed ik geloof je, maar je moet ons waarschuwen als je die gast weer tegen komt.” Zegt Amy Fay knikt. “Nu mag je wel weer gaan” Zegt Mike. “Ik hoop dat ik jullie goed geholpen heb, maar ik ga nu weer, DAAAGG!” Zegt Fay daarna loopt ze het kantoor uit.

“waarom moesten we ook alweer perse de buurman van Bella verhoren?” Zegt Amy die net in een grote plas met water gaat staan. Wanneer Mike en Amy bij zijn huis aankomen, bel Mike aan, even ziet hij een gezicht. Maar dan ziet hij een schiom snel weglopen. Mike blijft wachten maar de deur gaat niet open. “Mike hij is niet huis” Zegt Amy. “Is hij wel ik zag hem, hij verbergt gewoon iets!” Zegt Mike