1

2

INHOUDSOPGAVE

VOORWOORD > Maurice Franssen 3

TEAM OP DE STIP > Jongens C1 4

MEMOBORD > Al het nieuwste nieuws ` 5

MINI VAN DE MAAND > Romy de Bie 7

DE DUG OUT > Antje van Bakel vs. Elke Verbrugge en Pieter Verbruggen 8

INGEZONDEN> Heren Veteranen een weekendje naar Breda 10

COLOFON

Redactie Anne van Delst en Marleen Koelman Grote dank voor de medewerking aan Ben Aldenhuijsen, Jongens C, Romy de Bie, Viola de Bie, Sanne Vulders, Elke Verbrugge, Pieter Verbruggen en Antje van Bakel Wil jij schitteren in de volgende Hockeybode? Stuur je stukje dan voor 9 mei 2010 op naar hockeybode@hcboekel.nl

3

VOORWOORD > MAURICE FRANSSEN Aan het eind van vorig seizoen heeft Thijs Aldenhuijsen afscheid genomen als bestuurslid. Ik heb een jaar lang van dichtbij meegemaakt met hoeveel energie Thijs deze taken op zich had genomen. Rest mij in ieder geval om via deze weg Thijs nogmaals ontzettend te bedanken voor zijn inzet.

Mijn eerste contacten met HCB dateren ergens uit 1987/1988. De club was net enkele jaren oud. Mijn lidmaatschap betekende voor de club dat de grens van 100 werd gepasseerd. Wat me direct op viel was de gemoedelijkheid en de sfeer binnen de vereniging. En het mooie is dat na 22 jaar daar weinig in veranderd is.

In de beginjaren van mijn lidmaatschap gingen we met de heren richting Deurne. Wij bungelde destijds ergens onderaan in de 4de klasse terwijl Deurne zojuist was gedegradeerd uit de 3de

De club is in 22 jaar naar een leden aantal boven de 200 gegroeid. Ook met de prestaties op het veld ging het gelukkig steeds beter. Met als hoogtepunt van mijn eigen hockeycarrière het kampioenschap met Heren 1. Helaas ben ik zo’n 6 jaar geleden vroegtijdig moeten stoppen door fysieke ongemakken. Maar het spelletje en de club zijn te mooi om daar geen actieve bijdrage aan te leveren.

klasse. De uitslag was er een om snel te vergeten zoveel doelpunten om je oren in een wedstrijd heb ik gelukkig nooit meer meegemaakt.

Reden te meer dat ik aan het begin van het seizoen de handschoen van Thijs heb overgenomen. De TC is afgelopen jaar verder versterkt met Willion Rijkers (Jeugd), Marcel van Lankveld en Marielle Reijbroek (beiden voor mini’s). En ik kan wel stellen dat dit positief heeft uitwerkt.

We zijn blij dat er ieder jaar vele vrijwilligers de club draaiende houden. Het is ieder jaar weer een hele puzzel om voor elke team een trainer en coach te vinden. We hopen dan ook op jullie medewerking voor het komende seizoen. Zonder vrijwilligers kan de club immers niet bestaan.

Maurice Franssen

4

TEAM OP DE STIP > JONGENS C1 Jongens C1 is volgens coach Yvonne van Sleeuwen het beste team omdat ze al lang met elkaar spelen. 11 jongens en altijd allemaal aanwezig. Sommigen moeten eerder stoppen met werken en anderen gaan na het hockeyen werken. Maar met de wedstrijd zijn ze er allemaal. Zaterdag 20 maart hebben we gelijk gespeeld tegen Horst JC1. Er zijn veel wedstrijden verloren maar daar komt nu verandering in!

In de winterstop hebben we een leuke avond gehad bij onze sponser in de feestzaal, fam. van Houtem hartelijk dank! Hier hebben we elkaar ook op een andere manier leren kennen dan met hockey.Met een cadeautjes spel, poolen, airhockey, darten en wat lekkers was het een leuke avond. Het zou leuk zijn als er nog wat jongens bij zouden komen, dus als je iemand weet in de leeftijd tot 14-15 jaar die het wel leuk vindt om te hockeyen laat het weten. Wij trainen op woensdag van 19.00-20.00 u. en spelen op zaterdag. Toeschouwers kom ons aanmoedigen zodat we wat vaker gaan winnen!

5

6

7

TGO MINI VAN DE MAAND > ROMY DE BIE Het nieuwe winterseizoen begon direct met een Mini van de Maart. Deze keer was Romy de Bie aan gelukkige. Romy speelt bij de meisjes E2 en mocht op 28 maart de wedstrijd van Dames 1 van heel dicht bijmaken. Lees hieronder het verslag dat Romy maakte van de wedstrijd.

“De dag begon met de teambespreking waar ik ook bij mocht zijn. Daarna gingen we inspelen en toen begon de wedstrijd. Ik mocht de bal uitnemen op de middenstip en de rest van de wedstrijd meekijken vanuit de dug-out.”

“De dames hebben helaas verloren met 3 – 4. Ze hebben wel echt goed gespeeld, maar de bal wilde er gewoon niet in. Na de wedstrijd mocht ik met Viola de Bie op de foto. Ik vond haar de beste die dag, ze heeft ook gescoord.”

“Iedereen bedankt! Ik heb echt een kei leuke dag gehad met jullie allemaal. Het was superleuk!”

Een bedankje gaat uit naar Sanne Vulders die er voor gezorgd heeft dat de mini voor, tijdens en na de wedstrijd helemaal in de watten werd gelegd.

‘Viola was echt de beste…’

8

DE DUG-OUT > ELKE VERBRUGGE EN PIETER VERBRUGGEN VS. ANTJE VAN BAKEL In de dug-out komt iedere maand op een bijzondere manier een wedstrijd aan de orde. In deze rubriek wordt de wedstrijd bekeken vanuit twee oogpunten. Wat is het verhaal van de veldspeler die alles van dichtbij in het heetst van de strijd mee maakt? En aan de andere kant hoe beleeft iemand op de bank een wedstrijd. Deze maal de wedstrijd die Dames 3 speelde tegen Deurne. Een derby die eindigde in een spannende overwinning voor de Boekelse kant. Antje van Bakel schreef haar visie op de wedstrijd vanuit het veld. De coaches, Elke Verbrugge en Pieter Verbruggen, vertellen hun verhaal vanuit de dug-out.

ANTJE VAN BAKEL “Het begon goed, het zonnetje scheen en we hadden er zin in! Ons team was wederom niet helemaal compleet, maar gelukkig mochten we ons rijk rekenen met de hulp van Babs, Marelke en Merel uit Meisjes B1. Na het inlopen begon onze wedstrijd. Aangezien we zo weinig mensen uit eigen team hadden waren er een paar ingedeeld op andere posities.”

“Onze tegenstanders waren jong en begonnen gelijk druk uit te oefenen. Ze kwamen een paar keer in de buurt van onze cirkel, gelukkig konden Annemiek en Ellen een doelpunt voorkomen. Tot daar heel onverwachts vanuit de linkerflank een tegenstander met zo`n snelheid kwam oplopen dat wij niets anders dan haar rug konden volgen. Met een knal sloeg ze hem erin en zorgde voor de 1-0.”

“Dit lieten we niet op ons zitten en vooral onze middenhoede zorgde voor een paardenkracht ongekend. Al gauw volgde het ene doelpunt na de andere en kwam de stand op 4-1 te staan. We hakten ze in de pan. We werden onvoorzichtig en dachten dat kat in het bakkie te hebben. Door onvoorzichtigheid vanuit de achterhoede kregen we er 2 om onze oren. In de laatste minuut heel spannend kregen we nog een strafcorner tegen. De spanning stond op onze gezichten te lezen en de emoties laaiden op. Gelukkig zorgde onze eerste uitloper ervoor dat er geen doelpunt kwam. Eindstand 4-3, wat we uitgebreid gevierd hebben bij onze sponsor De Pepper.”

ELKE VERBRUGGE EN PIETER VERBRUGGEN “Keeperstas en meiden van B1 ophalen op de club in Boekel. ‘Tas-controle’, helmpje lenen van de jeugd en op naar de auto waar we met 4 dames en 1 heer richting Deurne rijden. Ze staan laatste, dus we hebben goede hoop! Onderweg nog even de weg vragen en eenmaal aangekomen zien we al een aantal Dames 3 warm lopen! Het enthousiasme spat ervan af, en het gaat erop lijken dat ze gemotiveerd en uitgerust zijn om een wedstrijd te gaan winnen.”

“Alle dames staan op het veld, er is een korte teambespreking, de keeper wordt ingespeeld en de opstelling is doorgenomen. Iedereen op zijn plaatsen, en klaar voor de start…Fuut!”

‘We hakten ze in de pan.’

9

“Langs de lijn gaat het er duidelijk anders aan toe. De dames op de bank bespreken de wedstrijd uitvoerig, de coaches geven (lees: schreeuwen) aanwijzingen over het veld en instrueren de bankzittende dames. Dan volgt de eerste wissel. Wie moet er wisselen? Wat is haar positie? Waar kunnen onze invallers staan? Wie is haar vrouwtje? Wat is de tactiek? Is ze snel? Deze vragen worden in een minuut beantwoord en de wissel kan geschieden. Helaas volgt daar de eerste tegengoal.”

"Balen, want dit moeten we toch wel kunnen winnen?! Gelukkig voelen ze dat op het veld ook, want iedereen gaat er fel tegenaan.”

“En ja hoor, daar komen ze: 1-1, 1-2, 1-3 en om het feestje compleet te maken: 1-4! De stemming langs het veld wordt steeds leuker en spannender, want we gaan winnen! Toch weer Deurne die uit een counter scoort, maar het verschil is nog groot genoeg. Het lijkt een beetje chaotisch te worden op het veld en helaas komt daar weer een goal van. Deurne komt op, 3-4. Op de bank wordt iedereen zenuwachtig en zit met samengeknepen billen te kijken. Wat lijkt het toch makkelijk hè,

vanaf de bank!”

“Uiteindelijk, na 70 min naar een schitterende wedstrijd te hebben gekeken en 4 keer in de lucht te zijn gesprongen en 3 keer bijna huilend langs het

veld te hebben gestaan, hebben de dames gewonnen! Die 3 punten zijn weer binnen!”

“Overigens willen wij hierbij onze invallers, Babs en Merel, en natuurlijk de topscoorster van de wedstrijd met 4 doelpunten, Marelke, hartelijk bedanken voor de inzet!”

‘Op de bank wordt iedereen zenuwachtig en zit met samengeknepen billen te kijken.’

10

HEREN VETERANEN EEN WEEKENDJE NAAR BREDA EN DE GEVOLGEN >

Na een uitgelaten jongensachtig weekendje Jezuiet-ige teambuilding in Breda, zijn Heren Veteranen weer volop gemotiveerd. Wat hebben ze weer veel gezien.

Maar kampioen worden..? Moet dat nou? (dit is besproken na de nodige pilsjes)

Met het klimmen der jaren moeten de Heren steeds vaker ervaren dat de geest leniger is dan het lichaam. Daarom moeten ze alles goed trainen, want voor veel lichaamsfuncties geldt: use it or loose it.

Volgend jaar weekendje Venhorst?

Toeval wil dat de dag nadat de Heren in Breda waren het NRC Handelsblad berichtte dat een 35 jarige vrouw via een tunnel is ontsnapt uit de gevangenis van Breda. Heeft Heren Veteranen hier iets mee te maken?

11