Het succes van online coaching via de methode Mirjam.nu

24
Basic Mindful Analysis Dagelijkse begeleiding via email met de Methode Mirjam.nu

description

Het succes van online coaching via de methode Mirjam.nu Mirjam Windrich, online coach en therapeut, schreef ondermeer ‘Het succes van online coaching’ en geeft workshops en trainingen over online coaching en therapie.

Transcript of Het succes van online coaching via de methode Mirjam.nu

Basic Mindful Analysis

Dagelijkse begeleiding via email met

de Methode Mirjam.nu

Mindful Analysis?

Voortgekomen uit inzichten uit de psychotherapie, professionele coaching en

andere vormen van mentale en geestelijke hulpverlening.

En de ontwikkelingen op het gebied van hulpverlening via internet.

Mindful Analysis is speciaal ontwikkeld voor hulpverlening via internet, en kan

dus ook niet face to face worden toegepast.

Mindful Analysis kan via mail, webcam en chat. Naar de laatste is recentelijk

onderzoek gedaan door de UvT. Op te vragen via www.chatcoach.nl

Basic Mindful Analysis verloopt via email.

En daar gaat vandaag over!

Beste deelnemer aan het congres online hulpverlening,

Dank voor je komst naar dit congres over moderne vormen van

hulpverlening. Online hulpverlening ontwikkelt zich snel en gaat

een nieuwe fase in.

Het is voor ons van belang om een goed beeld te krijgen van je

persoonlijke interesse als bezoeker op dit gebied. Wat heeft je er

bijvoorbeeld toe gebracht om hier aanwezig te zijn?

En heb je misschien al enig idee of je zelf met een bepaalde

methode zou willen werken? In je eigen praktijk of anderszins?

Heb je zelf wellicht al eens een beroep gedaan op een vorm van

online hulpverlening?

Laat hier gerust even je gedachten over gaan en neem de tijd om

een en ander uit te schrijven.

Hartelijke groet,

Mirjam Windrich

Wat gebeurt hier?

• De Mindful Analist (MA) heeft je vanuit de

eigen werkomgeving een bericht gestuurd

als begin van een online coachingstraject.

• Als het goed is, voel je je uitgenodigd om

erover na te denken en terug te schrijven.

• (Hiertoe zijn van te voren afspraken

gemaakt en is er een bedrag overgemaakt.)

• Gedurende een aaneengesloten periode

van een tot vijf werkweken.

De methode• De coach werkt volgens de vier fasen-

methode van Mirjam.nu Mindful

Analysis.

• De cliënt schrijft aan de hand van

vragen die de MA telkens naar

aanleiding van de teksten van de cliënt

stelt.

• Zo schrijft de cliënt een document dat

uitsluitend over zichzelf gaat.

De vier fasen-methode

Mirjam.nu®• De huidige situatie

- wat speelt er?

• Hoe is dat zo gekomen

- oorzaken en aanleidingen

• Wat kun je eraan doen

- mogelijkheden onderzoeken

• Wat ga je eraan doen

- doelen stellen, concrete

plannen maken

De grondhouding van de

coach• De coach is uitnodigend, gastvrij en niet-

oordelend in zijn teksten - er ontstaat een

briefwisseling

• De coach stelt niet alleen vragen, maar geeft

waar nodig ook informatie, psycho-educatie en

toelichtingen op hoe hij te werk gaat

• De coach richt zijn volledige aandacht op de

cliënt en is zich bewust van projectie en

overdracht.

• Juist omdat er geen persoonlijk contact is en

de cliënt centraal staat, blijft „de persoon‟ van

de coach nadrukkelijk op afstand.

Theoretische

achtergrond

• consequenties van het schrijfproces

• persoons/cliëntgericht (o.a. Carl Rogers)

• meditatieve aspecten (fysiek)

• tekstanalytische aspecten

• psychotherapeutische invalshoeken en

behandelingen

In welk opzicht verschilt het

van face to face coaching?

• Een directe reactie is niet vereist; er is tijd om zaken te

overdenken, na te slaan

• Kortdurende trajecten: weken in plaats van maanden

• De inhoud gaat uitsluitend over de cliënt - de coach is er

alleen in zijn secuur samengestelde teksten

• De coach kan diepgaander werken - heeft daartoe meer

gelegenheid

• De cliënt schrijft zijn eigen zelfhulpboek (handig voor later)

• Flexibele werktijden en eventueel ook -plekken

• Het hoeft niet te klikken...

Competenties van de

online coach

• Excellente lees- en schrijfvaardigheid

• Discipline (time management)

• Als persoon afwezig kunnen zijn in de tekst

• Analytisch en in staat direct eigen projectie te herkennen

• Gedegen kennis van psychologie, hedendaagse stromingen en

methoden in coaching

• In staat om snel en adequaat informatie te vinden

• „Hum hum‟ en „ja ja‟ volstaat niet!

Hoe ziet dat eruit?

Een voorbeeld

Bericht 1 cliënte B

Beste coach,

Al zolang ik me kan herinneren, heb ik er moeite mee om voor mezelf te kiezen.

Altijd probeer ik het andere mensen naar de zin te maken en ik onderdruk wat

ik nou echt zelf zou willen. Hoe dit komt, weet ik niet. Ik ben bang voor de reacties

als ik eens 'nee' zeg of eens voor mezelf kies. Ik vind het blijkbaar erg belangrijk

om goed over te komen bij mensen en ik hecht veel waarde aan wat zij over mij

denken. Zelf denk ik vaak dat dit echt eens moet veranderen, maar vervolgens

doet er zich toch weer een situatie voor waar ik toch niet voor mezelf kies.

Ik zou willen dat ik af en toe eens duidelijk zei: Nee, hier heb ik geen zin in.' In mijn

omgeving zeggen mensen soms afspraken af met mij en kiezen ze voor zichzelf,

zonder eens aan een ander te denken. Als mijn vriendinnen moe zijn of geen zin hebben,

zeggen ze af alsof het niets is. Ik heb hier veel meer moeite mee.

Misschien denk ik teveel aan hoe anderen kunnen reageren. Ik heb moeite met mensen

die boos op mij zijn, waardoor ik het liefst conflicten ontloop.

Hierdoor laat ik vaak over me heen lopen in allerlei situaties (persoonlijk, studie en bijbaan).

Er zit wel verandering in. Vroeger durfde ik er niet eens tegenin te gaan, maar

nu ben ik wel wat mondiger geworden. Toch merk ik dat het nog steeds in me

zit, dat ik het niet durf te zeggen als ik het ergens niet mee eens ben of als iets mij boos maakt.

Soms zou ik wel eens wat meer lef willen hebben.

Ik ondervind hier best veel hinder van, omdat ik vaak met deze gevoelens zit, terwijl de mensen

in een situatie er niet eens bij stilstaan dat ze me boos, teleurgesteld of verdrietig maken. Dat is moeilijk.

Groetjes B

Bericht 1 Coach

Beste B,

Dank voor je duidelijke bericht. Je zet al heel goed uiteen waar je moeite mee hebt en in wat voor situaties

dat voorkomt.

Misschien is het om te beginnen zinvol om eens zo'n situatie van dichtbij te onderzoeken en te bezien wat

zich precies in jou afspeelt.

Zou je een recent voorbeeld kunnen beschrijven? En daarbij: wat denk en voel je precies op het moment waarvan je

wellicht al weet dat je niet voor jezelf kiest?

Neem er rustig de tijd voor.

Hartelijke groet,

Mirjam

Bericht 2 Cliente B

Beste coach,

Het meest concrete voorbeeld dat ik me kan bedenken is de zomervakantie van vorig jaar met twee vriendinnen. We zouden eigenlijk met z'n vijven gaan, maar door allerlei omstandigheden

haakten er twee mensen af. Ik wist vooraf al dat lastig ging worden met die twee vriendinnen. Drie personen is een lastig aantal om op vakantie te gaan

en de twee andere meiden hebben allebei een sterke wil: als zij iets willen, dan gebeurt dat ook zo.

Ik merkte op vakantie dat het zo ook ging. Als de een naar het strand wilde, dan ging ze ook naar het strand en het gesprek was dan over.

Ze hielden allebei maar weinig rekening met de ander, terwijl ik dat constant deed.

Soms wilde ik zelf eens iets anders doen, maar als zij daar geen zin in hadden,

gebeurde het ook niet. ik vond dat je iets moest doen met z'n allen, want je bent immers met z'n allen op vakantie en dan is het niet leuk

als er iemand alleen in het huisje blijft of op het strand zit. Daarom ging ik ook iedere keer mee, ook als ik er een geen zin in had.

Soms voelde ik mezelf weer vervelend als ik een snauw kreeg of dat een van de meiden kortaf was tegen mij. Ik voel me dan niet op mijn gemak, waardoor ik ze het toch naar de zin wil maken.

Hierdoor kwam de meest gebruikte zin van mij naar voren: "het maakt mij niet uit, kiezen jullie maar." Maar eigenlijk maakten sommige

dingen mij wel degelijk uit. dit hield ik dan voor mezelf en eigenlijk zat ik mezelf steeds weer op te vreten. Maar aan de andere kant dacht ik:

Ze vragen jou toch niet wat jij wil doen, ze denken alleen aan zichzelf. En ergens is dat misschien ook wel zo, maar ik merk wel dat ik

zelf ook kan zeggen wat ik wil. Hierdoor is het voorgekomen dat ik op het strand lag terwijl ik er weinig zin in had of dat ik toch weer

de afwas stond te doen, omdat 1 van de 2 vriendinnen hier geen zin in had. Om conflicten te voorkomen, deed ik niet.

Hierdoor kijk ik niet met mooie herinneringen terug op deze vakantie, omdat het niet echt mijn vakantie was. Het was meer hun vakantie en ik had het gevoel steeds maar weer te doen wat zij

wilden. Ook heb ik me vaak niet prettig gevoeld in hun gezelschap, omdat ze heel erg verschillen van mij en een vakantie op een andere manier beleven dan ik.

Ze hielden totaal geen rekening met wat een ander leuk vindt. Ik weet dat dit ergens ook wel aan mezelf ligt, omdat ik ze maar heen laat

doen en niet duidelijk zeg wat ik eens zou willen. Ik maak het mezelf hierdoor lastig en vraag mezelf wel eens af of het mogelijk is om eens echt voor mezelf te kiezen en niet over me heen te

laten lopen. Die twee vriendinnen hebben allebei een sterke wil en ik denk dan: 'laat maar wat ik ergens van vind. Dat vinden ze toch niet interessant.

Als ik weet dat ik niet voor mezelf kies, voel ik me soms wel rot dat ik niet doe wat ik zelf wil. Maar aan de andere kant: ik voel me dan wel opgelucht,

omdat mijn vriendinnen wel doen wat ze leuk vinden en er volgt geen conflict.

Toch overheerst het gevoel dat ik me er dan niet lekker bij voel. Ik zit hier dan even mee en probeer het niet te laten zien, door gewoon normaal te

doen en er met grappen overheen te komen. Toch moet ik dan even wat tijd voor mezelf hebben om erover heen te komen.

Groetjes B

Bericht 2 Coach

Beste B.,

Veel dank voor je uitgebreide beschrijving van deze vakantie. Daarmee kunnen we goed aan het werk. HIer volgen wat vragen naar aanleiding van wat je geschreven hebt met betrekking tot je

eigen beleving en gevoelens in deze, en zoals je al schreef, ook andere situaties.

Heel begrijpelijk dat je samen dingen wilt doen tijdens een vakantie, maar wat als de anderen daar niet zo over denken? Zij deden dus altijd waar zij zin in hadden.

Heb je hen duidelijk gemaakt wat jij wilde, of heb je dat in het midden gelaten?

Enerzijds voelde je je niet op je gemak omdat ze niet aardig waren, maar toch wil je het hen naar de zin maken.

Wat voor redenering zit hierachter? Verdient iemand die niet aardig tegen je is, dat jij het hem of haar naar de zin maakt?

Je geeft het al aan: je wilt conflicten voorkomen en daarom zeg je niets. Kun je omschrijven wat voor jou een conflct is? Wat gebeurt er dan en hoe erg is het?

Stel nou eens dat je voor jezelf kiest en niet over je heen laat lopen, wat doe je dan in situaties zoals je hebt beschreven? Hoe ziet jouw ideale gedrag er dan uit?

En hoe reageren anderen daarop? Wat veel vragen tegelijkertijd, maar ik hoop dat het beantwoorden ervan je zal helpen meer inzicht in je eigen gedrag te krijgen en daarmee ook de

mogelijkheden zal vergroten het te doen zoals je zelf wilt: dat het goed voor jou is. Neem weer de tijd, morgen zal ik weer reageren.

Hartelijke groet en prettige avond,

Mirjam

Bericht 3 Cliënte B.

Beste coach,

Tijdens deze vakantie heb ik soms wel duidelijk gemaakt wat ik wilde. Als mijn vriendinnen het met mij eens waren, dan was er niets aan de hand. Dit is ook logisch. Maar als zij liever

iets anders wilden doen of over een bepaald onderwerp anders dachten, kwam het vaak tot een discussie. Ik voel me vaak niet op m´n gemak bij discussies, omdat mensen fel kunnen reageren en daar voel ik

me niet prettig bij. Daarom kap ik discussies het liefst sneller af, zodat

mensen niet meer zo fel tegen mij doen. Misschien is het niet hun bedoeling om zo fel te zijn en

misschien ervaren zij het zelf niet als felheid, maar ik voel me er zelf niet op m´n gemak bij.

Hierdoor maak ik niet altijd duidelijk wat ik zelf wil. Vaak laat ik het dus een beetje in het midden.

Ik zeg dan sneller: het maakt me niet uit, waardoor ik een discussie dus redelijk snel afkap.

Ik voel me inderdaad niet op m´n gemak als mensen niet aardig tegen me zijn en daarom probeer ik het mensen naar de zin te maken, zodat de discussie of het conflict beëindigd wordt. Ik voel

mezelf hierdoor af en toe ook vervelend, omdat zij degene zijn die onaardig zijn en niet ik. Toch probeer ik hen het naar de zin te maken. Dit maakt het lastig.

Ik weet ook wel dat ik eigenlijk geen moeite moet steken in mensen die onaardig zijn en altijd hoor

eigen zin doorduwen, maar ergens ben ik ook bang om deze mensen kwijt te raken. Soms ben ik ze liever kwijt dan rijk, maar soms ben ik bang dat ik anders helemaal niemand meer heb.

Voor mij is een conflict een felle discussie waar mensen snauwerig tegen je doen en het niet eens

zijn met wat je zegt. Dit kan uitmonden in een ruzie maar het blijft net hieronder, al beginnen mensen

wel geïrriteerd en boos te raken. Iemand doet (bijvoorbeeld een afspraak niet nakomen) of zegt iets (iets gemeens of kwetsends) en daar kan een ander heel fel op reageren. Als ik dit betrek op mij en

mijn vriendinnen, dan reageert elke vriendin anders. De een zegt bijna niets meer en wat diegene

zegt, komt er snauwerig en geïrriteerd uit. De ander is heel fel op alles wat ik zou zeggen. Voor mij is een conflict best erg. Zoals ik al eerder zei, ik voel me hier totaal niet op m'n gemak bij,

waardoor ik ze het liefst vermijd. Als ik voor mezelf zou kiezen, zou het waarschijnlijk in een situatie zijn waar ik het echt niet mee eens ben.

Dan zeg ik het waarschijnlijk eerst op zachte en nonchalante toon dat ik het ergens niet mee eens ben en als ze

vervolgens toch blijven aandringen of iets zeggen waar ik het niet mee eens ben, dan zou ik stelliger zijn. Mijn ideale gedrag zou zijn om goed aan te geven waar mijn grenzen zijn en eens

vertellendat ook zij eens moeite

voor iets mogen doen of eens aan een ander mogen denken. Ik moet zeggen dat dit de laatste tijd wel vooruit is gegaan.

Vroeger zou ik nooit iets durven zeggen, maar dit gaat al iets beter.

Toch vind ik het lastig door alle dominante karakters in mijn vriendengroep. Ik zal altijd rekening blijven houden met

anderen en mezelf zal ik toch vaak op de tweede plaats zetten. Misschien zit ik zo ook in elkaar.

Groetjes B

Bericht 3 Coach

Beste B.,

Dank weer voor je antwoorden en uitleg. Als je nu nog eens je tekst overleest, zou je dan kunnen beschrijven wat je eigen gedrag je oplevert?

Wat is het resultaat ervan? Voor jou, maar ook voor de ander?

Is er ook een manier om anderen duidelijk te maken dat je het niet op prijs stelt als zij fel zijn?

Je schreef in je eerste mail dat je hier altijd al last van hebt gehad. Kun je in dat kader iets vertellen over je opvoeding en hoe je hebt geleerd

om met conflicten om te gaan? Ik kan me voorstellen dat je een conflict of discussie niet leuk vindt, maar deze kunnen ook heel zinvol en

verduidelijkend zijn. Hoe komt het, denk je, dat jij er juist vooral negatieve gevoelens door krijgt?

Wat goed dat je de laatste tijd wel probeert het anders te doen. Kun je daar misschien een recent voorbeeld van noemen?

Zijn er conflicten ontstaan omdat jij hebt gezegd wat jij vond of wilde? En was dat erg?

Hopelijk heb je iets aan het beantwoorden van de vragen. Als je misschien nog iets anders wilt bespreken, laat het me dan vooral weten.

Hartelijke groet,

Mirjam

Bericht 4 Cliënte B.

Beste coach,

Hier dan het laatste bericht.

Als ik kijk naar mijn gedrag, dan levert dit voor mij vaak geen fijne gevoelens op.

Dit komt doordat ik me anders gedraag of anders reageer, dan dat ik diep in mijn hart zou willen.

Daar lig ik dan soms over te piekeren en dan zou ik willen dat ik gewoon had gezegd wat ik

eigenlijk wilde zeggen.

Zoals ik inderdaad al zei, het gaat beter. Ik word mondiger en laat aan anderen weten wat ik

ergens van vindt. Afgelopen weekend is een goed voorbeeld. Een vriendin van mij gaat over 2 weken voor

een half jaar studeren in het buitenland. Ik vond het leuk om haar nog een cadeautje mee te geven. ik had mijn

andere vriendinnen hier vorige week over gemaild of zij misschien

leuke ideeën hadden en of ze mee wilden doen. Daar had ik drie dagen later nog geen reactie op, terwijl ze normaal

altijd snel terugmailen. Toen besloot ik maar het heft in eigen handen te nemen en zelf een leuk cadeau bedenken.

Dat had ik dan ook gedaan. Vijf dagen na mijn mail kreeg ik een smsje van een van die vriendinnen: of we nog

een cadeautje gaven aan die ene vriendin.

Toen werd ik wel pissig, omdat ze niets van zichzelf laten horen en dan wel een smsje sturen vijf dagen later.

Toen heb ik teruggestuurd dat zij niets van zich had laten horen en dat ik daarom zelf al iets geregeld had en dat

ze zelf maar moest kijken als ze nog een cadeautje wilde kopen.

Eergisteren hebben we dit cadeau gegeven en ik voelde me wel een beetje schuldig, maar ik was blij

dat ik het eerlijk gezegd heb en dat ik de cadeautjes echt van mij waren en dat ik niet de anderen

alsnog heb laten meedoen. Ik zag aan hun gezichten dat ze het niet echt leuk vonden en daar voelde

ik me wel een beetje lullig over, maar ik vind wel dat zij iets van zich hadden moeten laten horen.

In mijn opvoeding heb ik geleerd dat alles moet worden uitgepraat als je ergens mee zit. Bij mij thuis zijn we altijd

heel open naar elkaar en hier merk ik ook wel dat als er een conflict is, dat het dan even botst tussen twee mensen,

maar dat dit wel heel verduidelijkend is. Toch ben ik tegenover mijn

vriendinnen te onzeker (denk ik) om alles te vertellen wat mij dwars zit. Misschien zijn het daarom

ook niet echte échte vriendinnen, omdat je daar in principe alles tegen kunt zeggen. Het houdt mij

tegen om de waarheid te zeggen, omdat ik bang ben voor hun reactie op de een of andere manier.

Het is niet dat ik bang ben om ze kwijt te raken, maar ik heb er moeite mee als ze boos op mij worden.

Bij mijn ouders en vriend heb ik dit niet, misschien omdat ik me meer op mijn gemak voel bij deze mensen.

Tegen hen vertel ik eigenlijk ook altijd alles, ook als iets me niet lekker zit. Tegen mijn vriendinnen is er toch iets

dat me tegenhoudt, ik weet niet precies wat. Aan sommige dingen denk ik ook wel eens dat deze meiden niet echt mijn vriendinnen zijn.

Eigenlijk nemen ze bijna nooit uit zichzelf contact op en ze praten veel over zichzelf. Misschien heb ik daarom niet altijd zin om mezelf

zo kwetsbaar op te stellen en daarom laat ik sommige dingen maar varen.

Laat nog even weten wat je over dit verhaal denkt.

ik moet zeggen dat ik dit mailen erg verhelderend vind. ik typ lange verhalen en denk bij elke zin na wat ik ergens van vind en dat werkt best goed.

Groetjes B

Bericht 4 Coach

Beste B.,

Dank voor je verhaal. Hartstikke goed dat je even je eigen plan getrokken hebt en initiatief hebt genomen.

Ja, het is inderdaad de moeite waard om eens te onderzoeken of deze vriendinnen echt bij je passen en waarom je precies niet helemaal

open tegen hen durft te zijn. Hebben zij andere ideeën over het leven, over hoe je met elkaar om moet gaan? Je zou de verschillen eens

kunnen bekijken. Ook kun je eens bij jezelf nagaan wat jij echt een goede vriendin vindt, of je die hebt en of zij aan jouw criteria voldoen.

Het gaat tenslotte om jouw emoties en jouw leven!

Fijn dat het je goed heeft gedaan, dit traject.

Groet,

Mirjam

Is dit nieuw?• Geschreven taal is niet nieuw -

briefwisselingen!

• Elkaar helpen, adviseren, raadgeven,

motiveren, steunen, stimuleren is niet

nieuw

• De rolverdeling van de een die vertelt en

de ander die leest en reageert is niet

nieuw

• Het helende van het schrijfproces is niet

nieuw...

Wat is er dan wel nieuw? • Dat we het via de computer doen!

* het gaat sneller: een tot twee mails per dag

* ... en toch is er meer tijd, dan in een gesprek

* we kennen elkaar niet, daar heeft de cliënt ook geen behoefte aan

* de verwerking en perceptie van teksten is anders (de illusie van

„afheid‟)

* iedereen werkt in zijn eigen interface, ruimte in de ruimte

* zaken kunnen direct, in de computer worden nageslagen

* in vergelijking met face to face coaching: de coach is er niet, ook

niet in de teksten.

Om te onthouden

• De face to face situatie is niet te

imiteren

• Alles wat via internet gaat is volstrekt

anders (tijd, plaats, ruimte, impact)

• Een goede profilering van de

coach/begeleider/therapeut op internet

is essentieel

• Het echte leven leer je niet op internet!

... en wat is Mirjam.nu

• Mirjam.nu Mindful Analysis (vml. online coaching) heeft sinds 2006 meer dan tweehonderd

online trajecten gedaan op het gebied van personal- en loopbaancoaching en psychosociale

problematiek waarbij zeker 80 % van deze cliënten per mail heeft aangegeven zeer tevreden

en geholpen te zijn met deze methode. Intussen zijn er diverse publicaties over Mirjam.nu en

online coaching verschenen in ondermeer: Intermediair, NRC-Next, NRC Handelsblad, Viva,

Margriet, Flow en Volkskrantbanen.nl, Loopbaanvisie, Finance & Control, Marie Claire.

• Mirjam Windrich geeft trainingen en workshops Mindful Analysis voor professionals. Zij richtte

een jaar geleden het netwerk voor online coaches op dat nu bijna 40 leden telt.

In 2011 zal een eenjarige postacademische opleiding tot Mindful Analysis worden

aangeboden.

• Zij schreef het boek Het succes van online coaching (Spectrum, 2008)

?

Onderzoek?• De Universiteit van Amsterdam, het Trimbosinstituut en

de Universiteit van Tilburg hebben onderzoek gedaan

naar de effecten van online hulpverlening. De resultaten

waren zeer positief: 80% van de diverse trajecten was

succesvol. Een voorbeeld: de chatcoach

• Momenteel zijn er verschillende onderzoeken aan

diverse universiteiten gaande: de Universiteit van Tilburg

gaat nu van start met een groot project online coaching

voor managers waarbij ondermeer gebruik wordt

gemaakt van de Methode Mirjam.nu. Mirjam Windrich

heeft zitting in de focusgroep die ten dienste staat van

dat project.

En de cliënt zelf?

• „Nou, het is een heel verhaal geworden, maar hier heb ik echt iets aan (al weet ik nog niet

hoe ik nu toch van dat stomme “mechaniekje” af kan komen). Mirjam, dank je wel voor je

scherpe vragen en je aandacht.‟

• „Het verhaal dat ik gisteren schreef, verraste mezelf. Met name het einde. De vraag en het

antwoord kwamen uit het niets. Ik schreef het gewoon op en voelde dat de cirkel rond was.‟

• „Ik wil je sowieso bedanken. Deze fase voelde als zo essentieel. Door inzicht ook

vooruitzicht? Ja, ik weet dat het werkt. Bedankt!‟

• „Dit traject voelt toch ook een beetje als een hogedrukpan/rollercoaster, en daar houd ik van!‟

• „Wat me in elk geval heeft geholpen is dat ik nu al schrijvende een beeld heb kunnen vormen

wat ik leuk/interessant/uitdagend vind. Hier neem je normaal gesproken nooit de tijd voor. Het

verbaasde me dat alles zo makkelijk uit het toetsenbord kwam zetten.‟