Ha’fest #3 met Chantal Acda

De krACht vAn kwetsbAArheiD

De schreeuw van

DiAmAnDA GAlásPolitiek steekspel met

kAmilyA JubrAn

book of Air

All niGht lonG

HandelsbeursmagazineN° 10 / jaN–juN / 2016

handelsbeurs Concertzaal, kouter 29, 9000 Gent / 09 265 91 65 | www.handelsbeurs.be. / v.u.: s. D’haeze, kouter 29, 9000 Gent / foto: Chantal Acda © koen keppens

Wie is Chantal acda?Je kent haar van marble sounds en isbells. of van projecten als sleepingdog, true bypass en het neder­landstalige nu nog even niet. intussen trok deze nederlandse met belgisch hart onder haar eigen naam internationaal de aandacht. haar muziek is klein, kwets­baar, intiem. Alsof je stie­kem in haar dagboek bla­dert. komen gluren in de sint­Jacobskerk tijdens ha’fest (11 – 14.05.16).

Chantal gaat in de Handelsbeurs naar:z a 13.02.16

Ictus, Christie Finn & Liesa Van der aa ‘Ictus is een muziekensemble dat me steeds weet te intrigeren. De combinatie met sopraan Christie Finn en muzikante Liesa Van der Aa kan niet anders dan voor fijne momenten zorgen.’

dI 2 2.03.16

artemis Quartet ‘Het repertoire van dit heel mooie strijkkwartet doet me denken aan mijn jeugd. Ik bracht veel tijd door met mijn ouders op klassieke zondagmiddag­concerten. Die concerten heb­ben me voor een deel gevormd tot wie ik ben.’

z a 20.02.16 + z a 23.0 4.16

Kraakpand ‘Deze fijne en spannende avonden zijn ideaal om nieuwe muziek te ontdekken. De snelle switchen tussen de verschillende bands zou ik normaal gezien vervelend vinden, maar bij Kraakpand werkt het wonder­baarlijk goed.’

© koen keppens

colofonHandelsbeurs Magazine is een uitgave van Noordstarfonds vzw, de culturele stichting van Baloise Insurance. Contact: magazine@handelsbeurs.be

Schreven mee aan dit nummer Joachim Ceulemans, Tom De Moor,Liesbeth De Voogdt, Tom Eelen,Charlotte Huyghe, Guy Peters, DirkSteenhaut, Bart Vanneste, ClaireVan Trimpont, Anna Vermeulen,Wim Wabbes, Eva MoutonConcept Claire Van TrimpontEindredactieJeroen Struys, Charlotte HuygheVormgeving Pascal Van Hoorebeke drukStevens Print

V.U.: Stefaan D’haeze, Kouter 29, 9000 Gent

Disclaimer: Dit magazine werd afgesloten voor druk op 10.01.16. De uitgever is niet aansprakelijk voor foute, onvolledige of gedateerde informatie.

Privacy: Ontvang je dit magazine via de post, dan bewaren we je gegevens in onze database om onze service te optimaliseren en je op de hoogte te brengen van eventuele wijzigingen in het programma. Het beheer van deze gege­vens gebeurt conform de wet van 8.12.1992 inzake de bescherming van de persoonlijke levenssfeer en de wet van 11.12.1998 inzake de verwerking van persoonsgegevens. Voor inzage, verwijdering of verbetering van je persoonlijke gegevens, kan je ons contac­teren op privacy@handelsbeurs.be.

Wie is Chantal acda?

1. sigur rósOoit gezien op Rock Werchter zonder voor­kennis. Ik was vanaf het eerste nummer compleet verbijsterd, want een rela­tief experimentele band kon zomaar 70.000 men­sen doen zwijgen. Erna de documentaire ‘Heima’ bekeken. Compleet gechar­meerd door de authenticiteit van echte, IJslandse muzi­kanten die op prachtige locaties in hun geboorte­land gratis optredens gaven als bedanking na een succes­volle wereldtournee.

2. bob marleyIk was vroeger geen Bob Marley fan. In de rock scene werd hij als ‘te soft’ ervaren. Het is pas toen ik ouder werd dat ik doorhad dat Bob Marley eigenlijk een komiek is. Je moet zijn teksten niet al te serieus opnemen. De DVD ‘Live at the rainbow’ heeft mij volledig over de schreef getrokken.

3. neil young & the Crazy horseNaar aanleiding van de dood van Kurt Cobain schreef Neil Young het album Sleep with angels, met nummers tot 10 minu­ten lang. Gitaren jengelen tegen elkaar alsof ze willen troosten, waardoor je volle­dig in trance raakt. Daar hou ik wel van. Mijn favo­riete nummer op de plaat is dan ook ‘Change your mind’. Hij probeert er een vriend aan te manen om niet depressief te worden. Bovendien klinkt de pro­ductie werkelijk geniaal.

vlaamse komiek, vuil­ en schuimbekkende toogfilosoof, alter ego van bart vanneste én muziekfanaat. Freddy De vadder geeft je zijn muziektips mee, vooraleer hij op 13.03.16 met bevergem live op het handelsbeurs­podium staat.

de muziektips van Freddy de Vadder

4. kaizers orchestraNoorse band, de eerste keer gezien op Leffingeleuren. Misschien wel de beste band die ik ooit live gezien heb: een prachtige theatrale rockshow, super frontman en magistrale lichtshow. Ik vond hen zó goed dat ik de dag erna nog eens gaan kijken ben in de Botanique, en het was zo mogelijk nog beter. Blijkbaar was de lichtontwerper ook effec­tief een vast lid van de band. Op de DVD ‘Viva Las Vegas’ zie je ze optreden in een grote club in Kopenhagen en het publiek gaat volledig uit hun dak. Machtig!

5. Alberto iglesiasMijn lievelingsnummer van hem is ‘Hable con Ella’: prachtig georkestreerd met flamenco arrangementen erin verwerkt. Ooit werd ik op reis in Colombia bijge­staan door een vierjarig meisje toen ik het hand­geklap in het nummer nadeed. Het was zo’n uniek moment dat het mij onmiddellijk inspireerde voor één van mijn toekom­stige projecten. Dit num­mer is ook de soundtrack van de gelijknamige film van Pedro Almodovar.

© tom verbruggen

Ritje naar de HandelsbeursConcerten kan je nooit teveel zien, maar misschien raak je soms moeilijk ter plaatse? Eventpool is dan je redder in nood. Registreer je op eventpool.be als passagier of chauffeur naar een concert en voor je het weet heb je een carpoolrit naar de Handelsbeurs te pakken. Als chauffeur krijg je trouwens twee drankjetons als bedanking. Laat die bionade maar smaken!

In dit nummer onder andere

6

Ha’fest #3 met Chantal acda

10

Multitalent jörg Widmann

4

de heilige huisjes van Maria Faust

14

Geen grenzen voor Kamilya jubran

16

Queen of darkness diamanda Galás

4

maria Faust

5

Blues with a different beat

Scandinavische folk, Vlaamse polyfonie, Afrikaanse ritmes: jazz is rijker dan ooit. Al die invloeden hoor je tijdens een opmerkelijke jazz-avond die begint bij de Belgische zanger Sander De Winne en eindigt bij de Estse saxofoniste Maria Faust. Een double bill die vraagt om een dubbelinterview.

/ Joachim Ceulemans

Waar halen jullie je inspiratie?De winne: ‘De religieuze muziek van polyfone componisten als Josquin des Prez, Gombert en Lassus is voor mij essentieel. Het is prachtig hoe zij de span­ning tussen stemmen plaatsen bovenop de teksten van de klassieke misdelen. Daar heb ik eigenlijk meer affiniteit mee dan met de klassieke jazzmuziek.’ FAust: ‘Een belangrijke invloed voor mijn album Sacrum Facere is de meer dan duizend jaar oude zangstijl runo. Die hoort bij de Seto­cultuur uit het noorden van Estland, een oude gemeenschap die onherstelbare schade opliep tijdens het Sovjet­tijdperk. ‘Sacrum facere’ is Latijn voor ‘heilig maken’, maar ook voor opoffe­ren. De plaat gaat dan ook over dat verlies en het verlies van identiteit in het algemeen. Voor dit project gebruik ik geen zangers, maar muzikanten binnen een soort kamerjazzensemble.’

jullie hebben ook allebei veel Scandinavische invloeden.De winne: ‘Voor mijn album Traekfugle heb ik beroep gedaan op IKI, een vocaal improvisatie­ensemble. De zangeressen komen uit Denemarken, IJsland, Noor­wegen en Finland, en beschikken over heel wat bagage binnen de volksmuziek. Niet dat het project daardoor per se Scandina­visch zal klinken; die invloeden zijn eerder subtiel aanwezig. Dat geldt ook voor de Afrikaanse muziek die me beïnvloedt. Ik houd gewoon van bepaalde eigenschappen ervan, die ik dan oppik.’FAust: ‘Ik woon al jaren in Kopenhagen, dat heeft natuurlijk invloed op mijn doen en laten. Maar muzikaal is die invloed min­der: my blues has a different beat. Ik heb een intens en vurig karakter en daardoor

ben ik zowat het tegenovergestelde van de gemiddelde Scandinaviër: ik ben luid, emo­tioneel, ongeduldig en slechtgemanierd.’

desondanks komen je composities strak en gedisciplineerd over. Hoe komt die muziek dan tot stand?FAust: ‘Het is een mysterie. Eigenlijk heb ik er geen idee van hoe ik mijn muziek schrijf. Het komt gewoon. Het begint stee­vast met een geluid in mijn hoofd en dat geluid koppel ik aan een instrument. Dat instrument link ik dan weer aan een speci­fieke muzikant en zo bouw ik laag per laag mijn muziek op.’De winne: ‘Ik houd bij het schrijven ook graag rekening met de muzikanten die het zullen uitvoeren. Ik richt me op hun sterk­tes, maar ook op wat hen uitdaagt. Ik pro­beer stukken te schrijven die ook ruimte laten voor spontane wendingen, voor een ander idee, een andere ontwikkeling. Muzi­kanten en zangers mogen mijn composi­ties spontaan herkneden.’

Stel: een groepje aliens landt in je tuin. Hoe omschrijf je je muziek voor hen? FAust: ‘Ik maak kamerjazz. Zonder bas en drums, maar met blazers, kannel (een folkharp) en piano. Voor mij voelt mijn muziek heel sacraal aan, melancholisch maar tegelijk ook krachtig. Ik laat veel ruimte voor improvisatie.’De winne: ‘Dat is belangrijk. Met mijn composities geef ik muzikanten aankno­pingspunten om verder mee te improvise­ren. Ik verlang van muziek dat ze eerlijk is, geduldig en zonder angst. Hopelijk hoor je hier en daar echo’s van de oude polyfone muziek, van de Afrikaanse en Scandina­vische cultuur én van de jazztraditie. Hoe we met die invloeden elke avond opnieuw omgaan, laat ik graag over aan de inspiratie van het moment.’

do 21.0 4.16Sander De Winne ft. IKI / Maria Faust

‘Ik verlang van de muziek dat ze eerlijk is, geduldig en zonder angst’

sander De winne (links)

6

Chantal Acda © koen keppens

7

Een groentje is de 37­jarige Chantal Acda al lang niet meer. Vanaf 2003 maakte ze platen met Chacda, Sleepingdog, True Bypass, Distance, Light & Sky en het Nederlandstalige Nu Nog Even Niet. Twee jaar geleden kwam ze naar buiten onder haar eigen naam, met het introspectieve album Let your hands be my guide. Tal van goede reviews later ligt er een tweede langspeler klaar, het nu al bejubelde The sparkle in our flaws.

je liedjes zijn persoonlijk en kwetsbaar. Schrik je er niet voor terug ze aan wild-vreemden prijs te geven?‘Ik heb het daar lang moeilijk mee gehad, want ik voel me vaak nogal eenzaam tussen de mensen. De wereld is hard en dus sluit je je af om niet gekwetst te worden. Alleen besef ik meer en meer dat juist het vermogen om me open te stellen ervoor zorgt dat ik me met anderen verbonden voel. Pas nu ben ik me ervan bewust dat kwetsbaarheid ook een kracht kan zijn en dat ik me niet anders hoef voor te doen dan ik ben. Inmiddels ben ik daardoor gelijkgestemden tegen gekomen bij wie ik me

veilig voel en met wie ik fijne muzikale ervaringen deel.Misschien krijgt je werk pas een universele waarde van zodra je je helemaal bloot durft te geven? Mijn jongste plaat ver­telt alvast niet meer uitsluitend mijn eigen verhaal; ze slaat een brug naar een wereld die zoveel groter is dan de mijne.’

Bij Sleepingdog en True Bypass trok je als zangeres ook al sub-tiel de aandacht. Verstopte je je toen nog achter de sterke persoonlijkheden van adam Wiltzie en Craig Ward?‘Voor mij waren Adam en Craig zó nadrukkelijk aanwezig dat ik het nog niet aandurfde om me als hun gelijke op te werpen. In mijn vorige projecten zat een zekere zwaarte, omdat ik de hele tijd worstelde om mijn plek te vinden. Niet dat ik ooit iets deed waar ik niet achter stond. Het was allemaal onlosmakelijk verbonden met mezelf: al mijn platen weerspiegelen waar ik in mijn leven stond toen ik ze opnam. Ze zijn als fragmenten uit een dagboek. Soms blader je terug en denk je: jeetje, is dít wat ik toen dacht? Het grote verschil is dat ik me vandaag totaal bevrijd voel, ook op het podium. Het is allemaal lichter geworden.’

Met een titel als The sparkle in our flaws suggereer je dat we onze tekortkomingen veeleer moeten omarmen dan camou-fleren. Een eerlijke aanpak dus?‘Je bent altijd geneigd om je van je beste kant te tonen. Zelfbedrog, natuurlijk. Echt diepgaande gesprekken ont­staan pas wanneer je voor je zwakheden uitkomt. Doordat anderen er zich in herkennen, ga je je vanzelf minder een­zaam voelen.’

je eerste soloplaat nam je op in Berlijn, je tweede in oregon. doen die plekken er echt toe? ‘Het gaat vooral om mijn muzi­kale partners. Ik heb kinderen. Om creatief te kunnen zijn, is het cruciaal dat ik me losruk uit mijn dagelijkse bestaan en alle verplichtingen die ermee verbonden zijn. Waar ik precies naartoe ga, doet er dus niet zoveel toe, als ik maar weg ben.’

Twee sleutelfiguren op je jongste albums zijn Nils Frahm en Peter Broderick. Wat hebben zij voor jou betekend?‘Nils gaf me het vertrouwen om knopen door te hakken, zonder dat ik telkens anderen om hun mening hoefde te vragen. Peter is vooral een mooi mens,

iemand die veel warmte en liefde geeft. Met hem samen zingen is iets puur spiritueels. Waar Nils nogal aards is, tilt Peter mij op van de grond en laat hij mij een ander universum zien. Allebei hebben ze mijn creatieve wereld verbreed en verdiept.’

Gitarist Shahzad Ismaily, bekend van onder anderen Tom Waits, Lou Reed en Bonnie ‘Prince’ Billy, bood je spontaan zijn diensten aan. Hoe ging dat?‘Shahzad is misschien wel de

Muziek als heilige plek/ Dirk steenhaut

Met haar even broze als persoonlijke songs geeft Chantal Acda zich bloot als een buitenbeentje. Niettemin oogstte de Belgische zangeres met Nederlandse roots lovende kritieken in heel Europa en zelfs ver erbuiten. Ze tekent op de derde editie van Ha’fest voor een concert in de Sint-Jakobskerk, geruggensteund door een mannenkoor en blazers.

Chantal acda geeft zich over

‘Wanneer ik opneem, is de song het enige wat telt. Al het andere laat ik los.’

belangrijkste van allemaal. Hij zag iets in mij op een moment dat ik het zélf nog niet zag. Wanneer mijn ideeën vast­lopen, klop ik bij hem aan. Ik ken geen enkele muzikant die zo puur, zo poëtisch, zo intens en instinctief is als hij. Hij is een man van weinig woorden, maar als hij zijn gitaar pakt en begint te spelen, word je tot tranen toe bewogen. Hij belichaamt een soort magie die je in een mensenleven hooguit twee keer tegenkomt. Shahzad is als een sjamaan: hij heeft me geleerd om het moment te grijpen.’

je voelt je nu vrij als solo- artieste. Wat trekt je dan aan om in een band als distance, Light & Sky te spelen?‘Ik ben heel voorzichtig bij het kiezen van muzikale part­ners, ze moeten op het juiste moment mijn pad kruisen. Bij voorkeur smeed ik allianties

met artiesten uit een andere muzikale hoek, zodat ik iets van hen kan opsteken. Bij Dis­tance, Light & Sky verloopt alles democratisch, zonder trekken of duwen. Chris Eckman (van The Walkabouts, nvdr) is boven­dien een echte vakman, iemand met veel reis­ en levenservaring. Net als Peter is Chris iemand voor wie de muziek in alle omstandigheden primeert.’

dankzij een Canvasprogramma ontdekte ik je verrassende voor-liefde voor Slayer, amenra en Motorpsycho. Ga je ooit je aan dat hardere werk wagen?‘Wat ik bij die bands zo mooi vind, is hun overgave. Ik zou graag eens iets maken in de trant van Amenra, want dat krachtige zit ook in mij. Het is er nog niet van gekomen, omdat ik veel nood had aan rust in mijn hoofd. Maar nu ik me wat evenwichtiger voel, zie ik het nog wel gebeuren.’

Hoewel je over een prima liveband beschikt, valt die, vreemd genoeg, niet op je platen te horen. Is dat geen schizofrene situatie?‘Mijn liedjes dicteren hun eigen wetten. Zij vertellen me welke ingrediënten ze nodig hebben. Muziek is voor mij een heilige plek, met een heel eigen logica waar ik stee­vast aan gehoorzaam. Dat wordt me niet altijd in dank afgenomen. Toch heeft het niets te maken met hoe graag ik mijn muzikanten mag of hoe lang we al samenwerken. Wan­neer ik opneem, is de song het enige wat telt. Al het andere laat ik los.’‘Maar het is zalig om met mijn band te spelen en ik ben blij verrast met de manier waarop die mijn liedjes op het podium een nieuwe dimensie geeft. Ik vertrouw de leden volledig, we zijn bezig samen iets moois op te bouwen. Hoe ik de volgende plaat ga aanpakken? Daar kan ik niet op vooruit lopen.’

Heb je voor je passage tijdens Ha’fest iets bijzonders in petto?‘Ik wilde al heel lang iets met een koor doen. Nu ik daartoe de kans krijg, ben ik van plan de arrangementen van mijn songs grondig te herschrijven. De instrumenten die ik normaal bespeel, schuif ik dit keer aan de kant. Voor mijn concert in de Sint­Jacobskerk maak ik uitsluitend gebruik van een mannenkoor, blazers en lichaamspercussie.’ ‘Waarom zou je voor de gemak­kelijkste weg kiezen, als je ook een stap in het onbekende kunt zetten? Een partituur zingen is voor zo’n koor een koud kunstje, maar ik hoop de zangers uit te dagen en samen met hen een zoektocht aan te vatten. Ik wil dat ze zich vrij voelen en speculeer erop dat er misschien wel iets onverwachts gebeurt. Natuurlijk kan ik op mijn gezicht gaan, maar als het lukt, ont­staat zoiets als magie. Daar doe ik het voor.’

ha’fest #3het concert van Chantal Acda maakt deel uit van ha’fest, het jaarlijkse muziekfesti­val van de handelsbeurs. op de kruising tussen de genres gebeuren er interes­sante dingen, die ha’fest vier dagen lang grondig uitspit. naast Chantal Acda sieren ook volgende bands het ha’festpodium: Chassol, konono n°1, sarah neufeld, Jóhann Jóhannsson met end of summer, lume, taxiwarsen elephant 9.surf voor de volledige line­up naar: www.handelsbeurs.be

Wo 11.05 – z a 14.05.16Ha’fest

radio Crochetsamenzingen moét! De hele Gentse kouter zingt immers mee met ‘radio Crochet’. muziekliefhebbers, muzikan­ten, douchezangers en toe­vallige passanten spelen en zingen liedjes uit het col­lectieve geheugen. vorig jaar was onder meer ‘De fanfare van honger en dorst’ de voltreffer. in maart is gekend wat de muziek van deze derde editie zal zijn, maar deze zoetgevooisde gasten doen alvast mee uit volle borst: roland van Cam­penhout, Peter vermeersch en drumster karen willems. en half Gent natuurlijk.

z a 14.05.16Ha’fest: Radio Crochet

‘Het grote verschil is dat ik me vandaag totaal bevrijd voel, ook op het podium. Het is allemaal lichter geworden.’

ha’fest brengt ook de violiste sarah neufeld naar Gent, bijgestaan door stefan schneider op elektronica en drums. haar gesmaakte debuut Hero Brother (2013) lanceerde ze met niemand minder dan nils Frahm. nieuwe worp The Ridge staat bol van elektro­akoestische composities op de grens van avant­folk, minimal en voor het eerst ook popmuziek.in dezelfde lijn combineert de iJslandse componist Jóhann Jóhannsson neoklassieke com­posities met ambient en elektronica. een geslaagde formule waarmee hij inter­nationaal lof oogst. Zijn muziek voor de film The Theory of Everything leverde hem zelfs een Golden Globe Award op. tijdens ha’fest brengt hij samen met cel­liste hildur Gu∂nadóttir live muziek bij de film End of Summer, zijn debuut als documentairemaker.

do 12.05.16Ha’fest: Sarah Neufeld / Jóhann Jóhannsson: ‘End of Summer’

Grote lichten in elektronica

sarah neufeld

‘Ik besef dat mijn muziek redelijk complex is, maar ik wens niets meer dan dat ze mensen raakt.’

Jörg widmann © marco borggreve

Jörg Widmann is een multitalent. In de eerste plaats staat de 42­jarige Duitser wereldwijd bekend als geliefde componist. Zijn output reikt van opera over fascine­rende orkestwerken tot kamermuziek. Daarnaast treedt deze bevlogen docent en spreker ook zelf op met zijn klarinet. In de Handelsbeurs toont hij verschillende facetten van zijn kunnen. Met zijn eigen Fantasie brengt hij een solowerk voor kla­rinet. Daarna volgen samen met altvioliste Tabea Zimmermann en pianist Dénes Várjon werken van György Kurtág, Wolfgang Ama­deus Mozart en Robert Schumann.

‘Als componist kijk je anders naar de muziek die je uitvoert’, zo zegt Widmann. ‘Bij het componeren voel ik als blazer goed wat de grenzen van de adem zijn en waar de technische mogelijkheden van de blaas­instrumenten liggen. Een componist moet die grenzen goed kennen. Omdat het zo fan­tastisch is die vervolgens te overschrijden.’ Op het hoogste niveau componeren én vir­tuoos uitvoeren, het is niet aan iedereen gegeven. Zeker niet door Widmanns schijn­baar moeiteloze afwisseling van klassieke en hedendaagse klankwerelden. ‘Hier haal je een gevoelig punt aan. Vroeger ging dat een stuk gemakkelijker dan nu. Ik kon bij­voorbeeld het klarinetconcerto van Mozart vertolken en daarna op mijn hotelkamer nog verder werken aan een eigen composi­

tie. Nu heb ik het een stuk moeilijker om dat knopje om te draaien. Daarom probeer ik de optredens te scheiden van de perio­des waarin ik wil componeren.’ ‘Dat lukt niet altijd. Maar ik zou geen van beiden kunnen opgeven. De nadelen die ik voel wanneer ik tijdens het schrijven op een podium moet gaan staan, wegen niet op tegen de voordelen. Het is heerlijk om beide werelden te mogen verkennen.’

Composities ontstaan bij Widmann vaak vanuit improvisatie aan de piano. ‘Dat pro­ces kan dagen duren. Maar van zodra ik begin te noteren, raak ik het klavier niet meer aan.’ Opvallend is dat hij steevast met potlood, gom en muziekpapier werkt. ‘Mijn muziek is heel modern, maar het schrijf­proces is ouderwets. Tot vijf jaar geleden had ik zelfs geen computer. Ondertussen gebruik ik er een om mijn handschrift in te scannen en naar de uitgever door te sturen. Ik schrijf trouwens ook mijn brieven met de hand. Ik wil met gom kunnen ingrijpen in potloodschetsen. Aan de manier van doorhalen zie je ook in de schetsen van Beethoven bijvoorbeeld hoe gedecideerd hij er soms iets uitgooide.’

Maar hij is niet tegen technologie. ‘Integen deel, ik vind elektronische klan­ken en klankmanipulatie met computers best wel fascinerend. Ik speelde al vaak Dialogue de l’ombre double van Pierre Boulez voor klarinet solo met live electronica. Die uitbreiding van het klankenspectrum inspi­reert me als componist. Ik wil uitzoeken hoe ik die nieuwe elektronische klankwereld met bepaalde speeltechnieken kan verta­len naar bestaande akoestische instru­menten of naar de menselijke stem.’Widmann behoort tot het kransje van componisten van wie overal ter wereld werk wordt uitgevoerd. En die relatie met het publiek is hem dierbaar. ‘Iemand kwam eens met tranen in de ogen naar me toe na

Een virtuoos op klarinet én aan de schrijftafel

over de grenzen heen / tom eelen

Overal ter wereld wordt de muziek van Jörg Widmann uit-gevoerd door de meest virtuoze muzikanten. Hem zelf klarinet zien spelen, is nog een heel ander paar mouwen. Muziekjournalist Tom Eelen ging met hem in gesprek.

een uitvoering en zei: “Ik weet niet of het goed was, maar het heeft me wel geraakt.” Ik besef dat mijn muziek redelijk complex is, maar ik wens inderdaad niets meer dan dat ze mensen raakt. Ik denk daarbij vaak aan wat Beethoven bij een van zijn meest complexe werken, de Missa Solemnis, schreef: Von Herzen, möge es wieder zu herzen gehen.’

do 10.03.16Tabea Zimmermann (altviool), Jörg Widmann (klarinet) & Denés Várjon (piano)Mozart, Schumann, Kurtág, Widmann

Jörg widmann © marco borggreve

de mysteriën‘Night time is the right time’: Ray Charles had het misschien eerder over amoureuze escapades, maar wel meer artiesten zijn echte nachtraven. Tussen valavond en het ochtendgloren zoeken ze hun heil. Naar aanleiding van De Kortste Nacht klappen enkele nachtbrakers uit de biecht.

© Juliane noll

13

van de nacht

/ Charlotte huyghe

In de nacht van 25 juni spelen de 18 muzikanten van het project Vvolk het ochtend­licht tegemoet. Ze behoren tot het muziekplatform Granvat, dat onder de naam Book Of Air aan de slag gaat met klank en het vervagen van tijd. Ze dui­kelen in rijkelijk uitgesponnen momenten van collectieve improvisatie, met composities van drummer Stijn en gitarist Bert Cools. Deze twee broers hebben het begrepen op de geneugten van de nacht. Al hebben ze over de exacte tijds­spanne andere voorkeuren.

‘De diepe nacht heeft iets zachts en geeft veel rust’, zegt Stijn. ‘In dit deel van de dag ontbre­ken er een heleboel externe prikkels, wat de concentratie bevordert.’ De nacht als roes dus, waarin een slapende stad en het donker stimuleren wat muzikan­ten overal ter wereld het liefst doen: intens muziek beluisteren. ‘Maar ook om te componeren. Voor Vvolk wierp de nacht zijn vruchten al af.’ Broer Bert verkiest het och­tendgloren. ‘Ik ben veel met Indiase muziek bezig. In die cultuur is het al eeuwen nor­maal om diep in de nacht muziek te spelen of om rond 5 uur ’s ochtends te beginnen oefenen. Alle zintuigen veran­deren subtiel en reageren anders. Je luistert beter.’ Dat de duisternis de creatieve sappen doet stromen, hadden ze in de Westerse annalen ook begrepen. Voor klassieke com­ponisten in de 19de eeuw was het niet ongewoon om na vier uur slaap opnieuw achter de schrijftafel te kruipen.

Maar is het al goud dat blinkt in het zwart van de nacht? In het vaktijdschrift Medical Problems of Performing Arts betrekken onderzoekers Pilz en Grant de grote Mozart bij de zaak. Zij brengen zijn voorkeur

voor nachtwerk zelfs in verband met zijn doods oorzaak. Volgens hen zou Mozart gestorven zijn door een gebrek aan zonlicht. Een tekort aan vitamine D gaf infectieziekten als tuberculose en longontstekingen vrij spel. Lijkt vergezocht? Mozart stierf wel degelijk in december, de donkerste maand van het jaar.

Lovers of the nightEen gevaar voor het gestel of niet, de mystiek van de nacht blijft haar aantrekkingskracht uitoefenen. Het creatieproces lijkt er voor velen onlosmake­lijk mee verbonden. Een rond­vraag onder muzikanten kon dat alleen maar bevestigen, van een standaard nachtritme van drie uren slaap bij pianist Seppe Gebruers tot een haast lyrische lofzang van saxofonist Nathan Daems. ‘De maan heeft al veel artiesten begroet, ze schenkt hen haar rust en con­centratie’, zegt Daems. ‘De tijd vliegt ’s nachts. Honger, dorst en vermoeidheid verliezen hun dicterende grip op geest en lichaam.’

De nacht weekt duidelijk wat los. Vaak gaat het om de juiste cocktail van rust en alertheid. Een soort van naar binnen gekeerde levensvreugde die de creativiteit de vrije loop laat. Je zou voor minder je slaap laten. Maar niet iedereen is kunste­naar. En dat verstoorde bio­ritme kan al eens tegenvallen. Om die mysteriën dan toch te ervaren, die voortglijdende uren te voelen kloppen, kies je best een strategisch moment. Een moment waarop al eeuwen­lang vrienden samenkomen om een vuur te laten ontbran­den. Waar de poorten naar wie weet welke andere werelden wagenwijd openstaan. De mid­zomernacht, ook wel de nacht van de zonnewende en, jawel, de kortste nacht van het jaar.

De kortste nachtonze heidense voorouders hielden er fijne gebruiken op na. elk jaar tijdens de zomerzonnewende kwamen ze samen voor een uitbundig feest. tijd om terug te keren naar de basis en die traditie nieuw leven in te blazen. Door te vertragen. met pure muziek, long drinks en goed gezelschap. beleef al de uren van de kortste nacht in de handelsbeurs, van zonsondergang tot aan het ochtendgloren.het eerste deel van de avond verkent nathan wouters alle diepe registers van de contra­bas in de foyer. tot de nacht valt, waarna de concertzaal tot leven komt. book of Air neemt het podium in en bege­leidt een trance of wiegt net zoet in slaap. Alles kan. De bar serveert en intieme zit­hoeken geven ruimte om neer te ploffen. eigen slaapmat­jes en comfortabele kleren zijn een must. en dan komt de zon op. lange tafels met eerlijke kost staan klaar om samen te ontbijten, een nieuwe dag lonkt.

z a 25.06.16 – zo 26.06.16

De Kortste Nacht: Book of Air (22u tot 06u) met o.a. Stijn Cools, Bert Cools, Ruben Machtelinckx, Niels Van Heertum en Erik Bogaerts.

book of Airbook of Air is een losvaste bende muzikanten met roots in jazz en klassiek. binnen het project vvolk gaan ze aan de slag met de parameters klank en tijd. want wat gebeurt er precies wanneer de tijd zich uitrekt? komt klank dan microscopisch helder te staan? vragen die book of Air de nacht rond onderzoekt met gelaagde com­posities en collectieve impro­visatie. en dat zal ook de luisteraar niet onberoerd laten. Zoals ze zelf zeggen: ‘het is verbazend hoe geïm­proviseerde muziek zo’n tijd­loze, kalmerende ervaring kan teweegbrengen. Die tijdeloos­heid beïnvloedt je. na een concert van vvolk wandel je weg in een ander lichaam.’

14

Kamilya jubran en haar zoektocht naar harmonie

Muzikale nomade

Guy Peters /

Het is voor artiesten als de Palestijnse zangeres en oudspeelster Kamilya Jubran dat termen als ‘bruggenbouwer’ bestaan. Na twintig jaar aan het roer van muziekgroep Sabreen, trok ze aan het begin van het millennium zelf de wereld in. Op zoek naar nieuwe geluiden, muzikale handlangers en indrin-gende poëzie. Die eindeloze tocht voert haar binnenkort nog eens naar Gent.

Jubrans vorige concert in de stad van de stroppendragers was een even hypno­tiserende als beklemmende ervaring. Haar poëtische teksten en passionele zang bezweerden in combinatie met virtu­oos oudspel en begeleiding van trompet en elektronica. Op de wip tussen traditionele volksmuziek, poëzievoordracht en elektro­nisch gevoede improvisatie? Noem het evenwichtig eclecticisme, meteen ook haar handelsmerk.

Na het project Wanabni breng je nu Wasl naar Gent. Wat kunnen we verwachten? ‘Wasl (een Arabische term voor ‘combina-tie’of ‘verzoening’, nvdr) is niet enkel mijn creatie. Ze kwam tot stand met de hulp van twee andere muzikanten: Sarah Murcia op contrabas, Werner Hasler aan de trompet en elektronica. Ikzelf zing en speel oud. De muziek is de vrucht van een samen­werking die zelfs teruggaat tot 2002.’

jullie muzikale achtergrond verschilt enorm. Hoe gaan jullie op zoek naar een gemeenschappelijke taal waarmee je die afwijkende tradities kan vermengen? ‘Eerst en vooral hebben we natuurlijk interesse in elkaars werk en zijn we nieuws­gierig naar minder vertrouwde geluiden. Daarna volgt de cruciale tweede stap: een dieper begrip krijgen in tradities, hoe elk er z’n focus in vindt en iets vertelt via die muziek. Tenslotte zoeken we hoe iedereen zich in die nieuwe ontmoetingsplaats com­fortabel voelt, om welke reden ook.’

daarbij zijn ook de teksten heel belangrijk, niet? Ga je per project specifiek op zoek naar de uiteenlopende bronnen? of bewaar je tekstueel materiaal tot je het eens kan gebruiken? ‘Allebei. Ik lees veel en zoek naar teksten zonder specifiek doel. Die kunnen dan bij een ander project plots weer opduiken. Tegelijkertijd zijn er ook heel wat projecten die om specifieke teksten vragen, bestaand of niet. Zo ging het ook met Wasl, waarvoor Hassan Najmi en Salman Masalha in hun pen kropen.

je was ooit lid van Sabreen, een lichtjes revolterende Palestijnse muziekgroep. Hoe belangrijk waren de elementen van verzet en activisme daar? ‘Volgens mij maakte Sabreen deel uit van een bredere culturele beweging, verzameld onder de noemer ‘songs en muziek van ver­zet’. Die stak de kop op in verschillende Arabische landen in het Nabije Oosten, tijdens omwentelingen en revoluties sinds het begin van de twintigste eeuw. Ze waren een schreeuw om bevrijding en eisten opnieuw het recht om te bestaan en de vrije expressie op. Sabreen wilde vooral een ori­ginele stem en eigen identiteit binnen een alles inperkende politieke context zoeken. Het verzet deed mij alles wat opgelegd was in vraag stellen. Dat draag ik nog altijd mee.’

Beschouw je je jezelf nog altijd als een activist, als een politiek muzikant? ‘Op een andere manier. Het is nu meer een kwestie van bezorgdheid, engagement

en openheid. Dat is veel meer dan het ‘tra­ditionele’ politieke steekspel. Je kan het natuurlijk ook beschouwen als politiek, of zelfs anti-politiek. Door mijn focus op tek­sten van schrijvers die ook bezig zijn met wat in hun regio gebeurt, krijg je misschien wel die indruk. Maar het is toch te makke­lijk om op basis daarvan te concluderen dat iets duidelijk politiek is. Als het gaat over de teksten zelf of een beschrijving van de muziek, dan wordt het wel wat complexer dan dat, denk je niet?’

In al haar gelaagdheid voelt je werk aan als één groot verhaal, een onophoudelijke balansoefening tussen traditie en nieuwe geluiden. zijn ze gelijkwaardig? ‘Het is vooral belangrijk om er de vruchten van te dragen, iets te leren van die traditie en het erfgoed. Dergelijk bronnenmateriaal is een ware zegen. Het evenwicht tussen de twee is dan weer iets totaal anders; een kwestie van persoonlijke voorkeur, menin­gen en esthetiek.’

als muzikale nomade werk je samen met muzikanten uit andere culturen. Voor jou voelt dat proces ongetwijfeld natuurlijk aan, maar hoe reageren je familie en vrienden daarop? ‘Dat is eigenlijk niet zo makkelijk te beant­woorden. Ik weet dat sommigen het wel appreciëren, maar anderen dan weer min­der. ( lacht) Ik blijf gewoon mijn en ander­mans grenzen verkennen.’

VR 29.0 4.16Kamilya Jubran: ‘Wasl’

‘Bezorgdheid, engagement en openheid. Dat is veel meer dan het ‘traditionele’ politieke steekspel.’

kamilya Jubran © Josep tomas

‘Ze belicht de onder drukte, voedt de onwetende op en schreeuwt de ontkennende wakker.’

17

Diamanda Galás werd op Amerikaanse grond geboren als kind van Griekse migranten. Van kindsbeen af kreeg ze onderricht in de beginselen van de jazzpiano, de bondgenoot waarmee ze samen met haar unieke stem de wereld zou veroveren. Zingen doet ze met een uitzonderlijk bereik van drie tot vier octaven. Een flexibel wapen dat in geen tijd van diep gegrom naar hels geschreeuw kan overslaan. Met haar atypische klank­kleur tast ze de grenzen af van wat zingen nu net is of kan zijn. Daarmee laat ze een onuitwisbare indruk na.

Na een turbulente, late tienertijd vond Galás aan het eind van de jaren 70 haar weg naar de Franse operawereld. Daar maakte ze haar debuut als soliste in een maatschappelijk beladen werk van Vinko Globokar. Het zette haar op weg naar een

eerste eigen werk: de radicale bewerking van Les Litanies de Satan in 1982. Vanuit een vagevuur van geschreeuw en gekakel lanceerde Galás een ijzingwekkende voor­dracht van Baudelaires verzen, met haar stembanden als uitlaatklep voor innerlijke demonen. Dat indrukwekkende visitekaartje vormt de blauwdruk van een carrière waarin ze zichzelf blijft heruitvinden, met het onrecht in de wereld als belang­rijke drijfveer.

Galás’ vroege esthetiek culmineerde in de albumtrilogie The Masque of the Red Death (1986 – 1988). Hierin gebruikte ze Edgar Allan Poes kortverhaal over de angst voor de plaag als metafoor voor de aids­crisis. Haar eigen broer viel ten prooi aan de ziekte bij aanvang van de opnames van het eerste deel. Kort voor het afwerken van het derde luik overleed hij. Olie op haar artistieke vuur. Ze streed meer en meer tegen de onverschilligheid rond de ziekte. Dit leidde in 1990 tot een beruchte performance in een New Yorkse kerk, die een jaar later op plaat werd uitgegeven als Plague Mass. Haar trilogie had Galás even beroemd als berucht gemaakt bij een groter publiek. Toch liet ze zich niet in één genrevakje opsluiten. Vocale experimenten werden alleen nog extremer op Schrei X (1996), een collectie schreeuwen geïnspireerd door stemtechnieken uit het Duitse expressio­nistische theater. Ze stelde zich tegelijk ook open voor meer conventionele muziek. Zo sloeg ze de handen in elkaar met John Paul Jones, de bassist van Led Zeppelin. The Sporting Life (1996) blijft ook vandaag nog een intrigerende kruisbestuiving van rock en avant­garde. De laatste jaren laat Galás zich voor­namelijk beïnvloeden door jazz, blues, soul en country. Sinds haar liveplaat Malediction & Prayer (1998) zet ze genre­

Schreeuwen tegen onverschilligheid

/ tom De moor

‘Onwetendheid is een machtig wapen. Ze wordt als een knuppel gebruikt.’ Met deze gevleugelde woorden maakt Diamanda Galás haar naam als koningin van de avant-gardemuziek waar. Als performance- artieste of als blueszange-res, in het Frans of in het Grieks: ze sist en brult haar publiek een geweten.

klassiekers naar haar hand én stem. Haar door merg en been snijdende mezzosopraan schijnt onder meer een nieuw licht op bekend werk van Roy Hawkins, John Lee Hooker en Jacques Brel. Naast een blij­vende inzet in de strijd tegen aids, geeft ze ook aan andere gedaanten van onrecht een stem. Die zijn uiteenlopend: van de controversiële ter dood veroordeelde seriemoordenares Aileen Wuornos naar dementie en de vergeten genocides van het Ottomaanse rijk tijdens WOI.

In de Handelsbeurs speelt een combinatie van oude en nieuwe piano bewerkingen van jazz standards, countryliederen, chansons en gedichten uit de wereldliteratuur. In al die uiteen lopende genres brandt de vlam van haar sociale bewogenheid onvermin­derd. Haar boodschap overstijgt de con­text: ze belicht de onderdrukte, voedt de onwetende op en schreeuwt de ont­kennende wakker.

Wo 20.0 4.16Diamanda Galás: ‘Death Will Come and Have Your Eyes’

diamanda Galás’ beklijvende solo

18

de nieuwe lichting

Hoe ziet de nieuwe generatie muzikanten eruit? Onder één noe-mer kan je ze niet vat-ten, maar allen staan ze gretig te trappelen om hun passie voor muziek te delen. De Handels-beurs geeft hen graag een podium en publiek. Kom kijken naar de ster-ren van morgen.

do 0 4.02.16

olivier Fortin & Ensemble MasquesstiJl klassiek / barokin een notenDoP De Canadese klave­cimbelspeler Olivier Fortin behoort tot een nieuwe generatie gepassioneerde muzikanten die niet meer moet onder­doen voor haar bejubelde voorgangers. thuis ParijswArm AAnbevolen Door dirigent en klavecinist Skip Sempé. JonGste Album Romanus Weichlein - Encaenia Musices Op. 1, 1695 (2015)niet te missen, wAnt het is eindelijk gelukt dit heerlijke ensemble voor een Club Barok te strikken. ‘Wat vooral opvalt, is de warmte in hun klank. Ze spelen met de nodige virtuositeit, lekker los gearticu­leerd en tegelijk voluit zingend als het nodig is. Meer van dat, graag.’ (De Standaard)

z a 20.02.16

Matiss Čudars en Kaja drakslerstiJl eigenzinnig en eigentijdsin een notenDoP Twee begenadigde muzi­kanten op gitaar en piano die elkaar iedere keer opnieuw ontdekken op het podium.thuis Letland en Slovenië, maar uiteinde­lijk wonen ze allebei in Amsterdam.wArm AAnbevolen Door Bogdan Benigar van het Ljubljana Jazz Festival.JonGste Album Nog geen beschikbaar, zo nieuw is deze lichting. niet te missen, wAnt je hebt nog maar zelden zulke intensiteit gehoord. Boven­dien staan ze tijdens Kraakpand met drie andere bands op het podium.

do 25.02.16

Ruben Machtelinckx, joachim Badenhorst, Hilmar jensson, Nathan WoutersstiJl jazzin een notenDoP Een reis naar de ijle lavavlaktes van IJsland.thuis Antwerpen, ReykjavikwArm AAnbevolen Door Jeroen Revalk op Cobra.be. JonGste Album Flock (2014)niet te missen, wAnt hun vorige plaat werd door Knack gekozen tot beste jazz­album van 2012.

z a 12.03.16

Blind date Mini #4stiJl hedendaags / improvisatie / grenze­loos musicerenin een notenDoP Laat een enthousiaste muziekleerkracht los op jonge amateur­muzikanten, geef ze vervolgens een profes­sioneel podium en je krijgt een onverwacht spannende en ontroerende avond.thuis Gent, Deinze, Leuven, BrusselwArm AAnbevolen Door het publiek van de voorbije edities van Blind Date Mini.niet te missen, wAnt na één keer Blind Date Mini zal je met plezier meer vers gecomponeerde muziek op je bord nemen.

do 21.0 4.16

Maria Faust stiJl eigentijdse jazzin een notenDoP Met zeven blazers, piano en kantele brengt ze muziek gebaseerd op orthodoxe gezangen, maar dan jazzy. Arvo Pärt meets John Coltrane.thuis KopenhagenwArm AAnbevolen Door de Denen. Ze won daar de prijs voor beste componiste en beste cd 2014. JonGste Album Sacrum Facere (2014)niet te missen, wAnt programmator Wim Wabbes zag het concert live en liet zich bekeren door de verweving van het sacrale met het wereldse.

VR 2 2.0 4.16

Nils Mönkemeyer stiJl klassiek in een notenDoP Onder een exclusief contract met Sony Classical bracht deze altviolist maar liefst vijf cd’s uit in de afge­lopen twee jaar. Dit is een bloemlezing van de mijlpalen voor altviool: van zijn ontdek­kingen van originele 18de­eeuwse hand­schriften tot moderne stukken en eigen transcripties.thuis DuitslandwArm AAnbevolen Door violistes Julia Fischer & Baiba Skride. Mönkemeyer is lid van het Julia Fischer Quartet.JonGste Album Brahms (2015), met William Youn en Signum Quartettniet te missen, wAnt er komt niet elke dag een altviolist langs die hoog scoort in de klassieke hitlijsten, met op het programma onder meer het prachtige tweede strijkkwintet van Brahms.

19

blind Date mini © rudy Carlier

machtelinckx © Geert vandepoele

Haha, klassiek! In trance raken van klassieke muziek? Anna Vermeulen kan dat. De studente musicologie deelt haar passie op de nieuwe blog Hahaklassiek en legt uit waarom.

‘Klassieke muziek is niet bejaard en dat wil ik graag bewijzen. Dus stapte ik de kantoren van de Handelsbeurs binnen en vroeg of ik voor hen aan de slag mocht gaan. Zo werd ik jonge correspondente voor hun klassieke concerten. Het resultaat is een blog met recensies, tips, gedachten en impressies. Hoe dringt klassieke muziek door in je dagelijkse leven? Wat gebeurt er met je voor, tijdens en na een concert? Kortom: een verhaal over luisteren naar klassieke muziek.’

‘Er wordt vaak erg gewichtig gedaan over klassieke muziek. Die ernst is helemaal niet nodig. In de lessen musicologie bestu­deer ik nauw gezette muziekanalyses, in de krant kritische recensies. Maar zelf vertel ik liever verhalen. Die gaan over concerten, over hoe muzikanten naar elkaar kijken en over hoe je een feestje kan geven met klassieke muziek.’

‘Ik wil vertellen dat klassieke muziek veel meer is dan enkel die muziek van pruiken, mannen op hakken en operavrouwen met te veel decolleté en parfum. Dat het ook de muziek is die je in een vreemde trance brengt, je bedreigt en opjut. Ik wil vertellen over het plezier van naar een concert gaan en over de momenten waarop klassieke muziek je toevallig kan overvallen. Maar vooral hoop ik een paar mensen nieuws­gierig te maken. Datgene waar je van houdt, wil je nu eenmaal delen.’

Volg het verhaal van Anna op www.blog.hahaklassiek.be

nils monkemeyerCudars en Draksler © nejc Draksler

20

21

BoomtownVijf dagen alternatieve pop & rock tijdens Gentse Feesten

Deze zomer staat Boomtown het achtste jaar in de Handelsbeurs. Vaste waarden en nieuw talent van Gent en ver daarbuiten sierden de intussen vier podia. Voor velen bezorgde Boomtown onvergetelijke concerten op de Kouter en in de duistere kroch­ten van de concertzaal. Een greep uit de line­up spreekt meer dan duizend woorden: van Balthazar, 65 days of Static, Amenra, John Grant en Olafur Arnalds tot Connan Mockasin, Efterklang, Spinvis, …And You Will Know Us by the Trail of Dead, Madensuyu, Son Lux, Lambchop en Sun Kil Moon. Slechts één conclusie: wij willen meer!

De programmatie komt er aan, hou daarvoor boomtownfesti­val.be in de gaten.

Let’s go greenEen festival is een leuk maar vuil beest. Vijf dagen met meer dan 50 acts en 40 000 bezoekers, dat kost tonnen energie. Om over

de afvalberg maar te zwijgen. Daarom ging Boomtown twee jaar geleden aan de slag om hun ecologische voetafdruk te ver­kleinen. De meest zichtbare oplossing: herbruikbare en ver­rassend stapelbare bekers. Maar ook achter de schermen kiezen ze bij hun drukwerk, textiel, geluid en mobiliteit voor con­crete duurzame maatregelen.

In 2014 won Boomtown de Groenevent Award van ovam als meest duurzame middel­grote festival van Vlaanderen. Hun honger was niet te stillen. Samen met het Federaal Insti­tuut voor Duurzame Ontwik­keling (fido) gingen ze aan de slag om ook in het bredere fes­tivallandschap de groene revo­lutie te ontketenen. Resultaat: de boombar; een energie­ef­ficiënte bar uitgerust voor het schenken van kraanwater. Het prototype prijkte niet alleen op Boomtown zelf, maar ook op de weide van grote reuzen­broer Pukkelpop.

dI 19 – z a 23.07.16Boomtown

© rudy Carlier

© Carlo verfaille

© rudy Carlier

Café Video op de Oude Beestenmarkt vulde 15 jaar geleden een gapend gat in de Gentse Feestenprogrammatie. Boomtown zou het kind heten. Inmid-dels schoof hun alternatieve pop- en rockprogramma op naar het ruimere Kouterplein en de zalen van de Handels-beurs. Een steengoede reputatie die inmiddels ook ecologisch iets in de pap heeft te brokken, Boomtown is meer dan ooit a force to be reckoned with.

sponsorad_radio1-A4.indd 1 14/04/14 16:22

z a 20.02.16

Kraakpand met o.a. Blackie and the Oohoo’s & Winterslag4 bands, 4 genres

zo 21.02.16

Foyer Matinee: Christian Mendoza & Heleen Van Haegenborghaperitiefconcert / klassiek

dI 23.02.16 + Wo 24.02.16

STUFF.jazz / rock

do 25.02.16

Machtelinckx, Badenhorst, Jensson & Wouters / Duo Emile Parisien & Vincent Peirani i.s.m. JazzLab Series jazz

VR 26.02.16

Jenny Hval & Susanna: ‘Meshes of Voice’pop / song

z a 27.02.16

BL!NDMAN [hybrid]: ‘Beyond/ Behind’hedendaags klassiek

ma- artdo 03.03.16

Dave Douglas & Uri Cainejazz

Ma 07.03.16

Grijze Cellen: FWO­Excellentieprijzendebat

Wo 09.03.16

Kurt Vile and the Violators i.s.m. Democrazyrock

do 10.03.16

Tabea Zimmermann, Jörg Widmann & Denés Várjon Schumann, Kurtág, Widmann, Mozartklassiek / trio

z a 12.03.16

Blind Date Mini #4 i.s.m. Matrix klassiek

zo 13.03.16

Bevergem Livesoundtrack & sketches van de tv­reeks, o.l.v. Freddy De Vadder

do 17.03.16

Rocío Bazán flamenco

zo 20.03.16

Foyer Matinee: Didier Laloy & Kathy Adamaperitiefconcert / wereld

dI 2 2.03.16

Artemis Quartet Schubert, Beethoven, Bartókklassiek / kwartet

do 24.03.16

Christophe Devisscher Quartet / Satoko Fujii solo i.s.m. JazzLab Series jazz

VR 25.03.16

Till Fellner Schumann, Berio, Beethovenklassiek / piano

z a 26.03.16

Inwolves / The Germanspop / rock

aprildo 07.0 4.16

De Piepkes Betogen (5+)kinderconcert

VR 08.0 4.16

Une Soirée avec Claude Francois: ‘69’pop / soul

Wo 13.0 4.16

Hélène Schmitt, Raffaella Milanesi & Ensemble Luceram Händel, Tartini, Vivaldi, Scarlattiklassiek / barok

do 14.0 4.16

Rabih Abou­Khaliljazz

VR 15.0 4.16

Bent Van Looy i.s.m. Democrazy pop / rock

z a 16.0 4.16

Buena Vista Social Club presents: Eliades Ochoa wereld

dI 19.0 4.16

Isabelle Faust, Jean­Guihen Queyras & Alexander Melnikov Schumann, Sciarrino, Schubertklassiek / trio

Wo 20.0 4.16

Diamanda Galássong

do 21.0 4.16

Sander De Winne Group ft. IKI / Maria Faust i.s.m. JazzLab Series jazz

VR 2 2.0 4.16

Signum Quartett & Nils Mönkemeyer klassiek / kwartet

z a 23.0 4.16

Kraakpand 4 bands / 4 genres

do 28.0 4.16

Skordatura / Yves Peeters Gumbojazz

VR 29.0 4.16

Kamilya Jubran: ‘Wasl’song

meiWo 0 4.05.16

Enrico Rava New Quartet jazz

z a 07.05.16

Joanne Amendoeirafado

Wo 11 – z a 14.05.16

Ha’fest #3festival met o.a. Chantal Acda, Taxiwars, Chassol, Sarah Neu­feld en Jóhann Jóhannsson

2 2.05.16

Foyer Matinee: Hovanissian & Gültekin aperitiefconcert / wereld

dI 24.05.16

Lady Linn (cd­release)pop / song

juniz a 25 – zo 26.06.16

De Kortste Nacht: Book of Airslow music from dusk till dawn

Meer info en volledige programma: www.handelsbeurs.be

jan- ua -rizo 17.01.16

Foyer Matinee: Rick Stotijn & Hans Eijsackers Bottesini, Fuchs, Berio, Tabakov, Rotaaperitiefconcert / klassiek

Wo 20.01.16

Rhiannon Giddens pop / song

do 21.01.16

Les Blauw / LABtrio i.s.m. JazzLab Series jazz

do 28.01.16

Nelson Goerner Händel, Schumann, Chopinklassiek / piano

z a 30.01.16

Joachim Kühn solojazz / piano

feb- rua -rido 0 4.02.16

Ensemble Masques Bach, Schmelzer, Biberklassiek / barok

VR 12.02.16

Steven Osborne Schubert, Debussy, Rachmaninovklassiek / piano

z a 13.02.16

Ictus, Christie Finn & Liesa Van der Aa Trapani, Polanskyhedendaags klassiek

do 18.02.16

Brussels Jazz Orchestra & Tutu Puoanejazz

VR 19.02.16

Toñi Fernandez flamenco

soldout

soldout

soldout

soldout